Egzamin PES / Nefrologia / jesień 2022

Czynnikiem ryzyka rozwoju raka nerkowokomórkowegonie jest:

46-letnia kobieta z nadciśnieniem tętniczym opornym na leczenie, wymagającym stosowania 3 leków hipotensyjnych, zgłosiła się do SOR z bólem w klatce piersiowej promieniującym do lewego ramienia, dusznością bólem głowy. W badaniu fizykalnym stwierdzono ściszone tony serca szmer naczyniowy W nadbrzuszu po stronie lewej. Poziom troponiny (hs-cTnl) był podwyższony do 20 ug/ml (norma <15,6 ug/ml). W EKG stwierdzono rytm zatokowy z niespecyficz - nymi zmianami załamków ST-T. W koronarografii stwierdzono samoistne roz - warstwienie tętnicy wieńcowej: Najbardziej prawdopodobnym czynnikiem predysponującym do wystąpienia samoistnego rozwarstwienia tętnicy wieńcowej w tym przypadku jest:

U pacjenta po przyjęciu bardzo dużej dawki witaminy B2 (ryboflawiny) wystąpiła reakcja alergiczna. Inne objawy, jakie mogą wystąpić po przyjęciu zbyt dużej dawki tej witaminy, to:

Wskaż lek, jest przeciwwskazany u pacjenta z eGFR <30 ml/min/1,73 m2:

Najczęstszą anomalią współistniejącą z nerką podkowiastą jest:

Czynnikiem ryzyka kalcyfilaksjinie jest:

Wskaż odsetek szczawianów z diety, jaki wchłania się u pacjentów 2 hiperoksalurią jelitową (np. po operacji wyłączenia żołądkowego z zespoleniem na Roux-en-Y=

W warunkach prawidłowych u ludzi ciśnienie onkotyczne krwi wynosi:

Wskaż czynnik, który nie jest odpowiedzialny za wzrost częstości występowania odmiedniczkowego zapalenia nerek w ciąży:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACEI) w niewydolnosci nerek w przebiegu twardziny układowej:

Wskaż metodę antykoncepcji, jaką należy zalecić w przypadku konieczności leczenia nefropatii u pacjentki wymagającej stosowania leków (np. cyklofosfamidu), przy których ciąża jest przeciwwskazana: 1) wkładka domaciczna, 2) prezerwatywa, 3) implant antykoncepcyiny, 4) środki antykoncepcyjne jednoskładnikowe (zawierające wyłącznie progesteron), 5) środki antykoncepcyjne zawierające estrogeny.

Najskuteczniejszą metodą leczenia hiperoksalurii jelitowej jest podanie:

W leczeniu kalcyfilaksji nie stosuje się:

U 25-letniego mężczyzny rozpoznano nadciśnienie tętnicze. W badaniu przedmiotowym stwierdzono naczyniaki twarzy i siatkówki. W trakcie dalszej diagnostyki rozpoznano guz chromochłonny. Wskaż najbardziej prawdopodobne rozpoznanie:

Wskaż substancję, która jest stosowana w zapobieganiu kamicy cystynowej:

Kawa zawiera wiele biologicznie aktywnych substancji, które oddziałują na zdrowie człowieka. Regularne spożywanie kawy w umiarkowanych ilościach tj. 2-3 filiżankildobę, jest bezpieczne może przyczynić się do:

35-letnia pacjentka zgłosiła się do izby przyjęć z powodu niewielkiego osłabienia. W badaniach wykonanych stwierdzono hipokaliemię, zasadowicę nieoddechową, zwiększona aktywność reninową osocza oraz prawidłowe ciśnienie tętnicze. Pacjentka nie przyjmuje żadnych leków, nie odchudza się, nie stosuje żadnych suplementów ani specjalnych diet. Wykluczono hiperaldosteronizm pierwotny nerkową kwasicę cewkową: Na podstawie tego opisu u pacjentki podejrzewać należy zespół:

W zespole wątrobowo-nerkowym poprawy funkcji nerek można się spodziewać po:

W praktyce klinicznej do dializy otrzewnowej stosuje się płyny, w których środkiem osmotycznym jest:

Kwalifikując pacjenta do transplantacji nerki, bywa konieczne usunięcie jednej lub obu nerek własnych przed wpisaniem pacjenta na listę oczekujących. Wskazaniem bezwzqlednym do usunięcia nerki (lub obydwu nerek własnych) przed przeszczepieniem nie lest:

Wskaż kombinację diuretyków, jaką należy zastosować aby zwiększyć efekt moczopędny:

67-letnia kobieta, hemodializowana od 18 lat, od trzech lat skarży się na parestezje na dłoniowej powierzchni lewej ręki pierwszych 4 palców. Dwa lata temu zmiany te zgłaszała już na obu dłoniach. W ostatnim roku zgłaszała przewlekłe bóle stawów oraz ograniczenie ruchomości barków spowodowane bólem. W chwili obecnej nie jest w stanie uczesać się, ani myć zębów. Najbardziej prawdopodobna przyczyna tych dolegliwości to:

U 56-letniego pacjenta z powodu vasculitis w leczeniu podtrzymującym od roku przyjmującym azatioprynę, ponieważ planuje się włączyć do leczenia allopurinol. Od pół roku, pomimo stosowania diety, utrzymuje się wysokie stężenie kwasu moczowego U pacjenta przyjmującego azatioprynę leczenie allopurinolem może spowodować:

28-letnia kobieta przebyła zapalenie pęcherza moczowego. Siedem dni po minięciu objawów wykonała badanie ogólne moczu, w którym z odchyleń od normy stwierdzono jedynie erytrocyturię. Wskaż prawidłowe postępowanie:

Wszystkie leki immunosupresyjne maja dużo działań ubocznych. Objawem ubocznym który nie występuje po stosowaniu cyklosporyny, jest:

U pacjenta z hiperkalcemią, wymagającego diuretyku, najlepiej jest podać:

Cechy charakterystyczne zespołu Gitelmana to:

Choroba Bergera to inaczej nefropatia:

Leczenie dietetyczne stanowi niezbędną składową postępowania mające - g0 na celu zmniejszenie postępu przewlekłej choroby nerek. Od prawie 40 lat kanonem nefroprotekcji niefarmakologicznej stało się ograniczenie spożycia białka w diecie. Potencjalne korzyści z diety z ograniczeniem białka w leczeniu chorób nerek to:

Powszechnie uważa się, że IPP są lekami bezpiecznymi, dobrze tolerowanymi 1 obarczonymi małym ryzykiem występowania poważnych działań niepożądanych. Jednak w ostatnich latach pojawia się coraz więcej doniesień sugerujących zwiększone ryzyko wystąpienia poważnych zdarzeń niepożądanych związanych ze stosowaniem IPP. Ze strony nerek sugeruje się, że leki te mogą powodować:

Glomerulopatia włókienkowa charakteryzuje się odkładaniem W mezangium wzdłuż naczyniowej kłębuszka nerkowego włókienek ( fibrils) o długości 16-24 nm. Choroba prawdopodobnie rozwija się w wyniku odkładania depozytów pochodzących z immunoglobulin. Ta glomerulopatia bardzo często współistnieje z chorobami wymienionymi poniżej, z wyiatkiem:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące amyloidozy AL:

Do usunięcia objawowego kamienia o średnicy 3,5 cm zlokalizowanego W dolnym biegunie (dolnych kielichach) nerki najlepiej zastosować:

Wskaż lek, którego nie zastosujesie w terapii empirycznej niepowikłanego zakażenia pęcherza moczowego u młodej kobiety:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia zapaleń naczyń związanych z obecnością przeciwciał klasy ANCA:

Drugą co do częstości chorobą rozrostową układu krwiotwórczego (po szpiczaku plazmocytowym) prowadzącą do rozwoju krioglobulinemii wraz z jej konsekwencjami nerkowymi jest:

Wirus zapalenia wątroby typu C (WZW C) może prowadzić do uszkodzenia nerek w różnych mechanizmach. Wskaż typ uszkodzenia nerek związany z zakażeniem WZW C, który nie wiaże się Z powstawaniem kompleksów immunologicznych indukowanych przez antygeny wirusowe:

Receptor dla fosfolipazy A2 (PLA2R) jest najczęstszym antygenem indukującym powstawanie przeciwciał przyczyniających się do rozwoju pierwotnej nefropatii błoniastej. W chorobie tej zidentyfikowano jednak kolejne antygeny zdolne do indukcji odpowiedzi autoimmunologicznej. Drugim co do częstości antygenem indukującym powstawanie przeciwciał przyczyniających się do rozwoju pierwotnej nefropatii błoniastej (po PLAZR) jest:

U pacjenta ze stopniowo pogarszającą się czynnością nerki przeszczepio - nej podjęto decyzję o rozpoczęciu hemodializy: Pacjent otrzymuje trójlekową terapię immunosupresyiną (Enc - MMF ' Proponowany schemat odstawiania tego leczenia to:

Poszukiwanie mutacji genów kodujących białka podocyta jest szczególnie uzasadnione u młodych dorosłych pacjentów ze steroidoopornym zespołem nerczycowym u których w biopsji nerki stwierdza się obraz:

Składniki lub cechystandardowych' płynów stosowanych w dializie otrzewnowej, które nie sa związane z brakiem ich biozgodności, to:

Przesiewaniem sodu' W dializie otrzewnowej określa się:

Ogniska mikrozatorowe na skórze dystalnych odcinków kończyn, zwłaszcza palców stóp (tzw. objaw purpurowych palców) występuje u pacjentów 2 ostrym uszkodzeniem nerek w przebiegu:

Podstawą patofizjologiczną powstawania obrzęków w zespole nerczycowym jest:

Poniżej wymieniono szereg rozpoznań histopatologicznych chorób nerek. Wskaż te, W których mogą wystąpić jednocześnie 3 postaci zmian rozplemowych w kłębuszkach (rozplem mezangialny, wewnątrzwłośniczkowy zewnątrzwłośniczkowy): 1) nefropatia błoniasta, 2) ostre poinfekcyjne zapalenie kłębuszków nerkowych, 3) nefropatia IgA, 4) nefropatia toczniowa klasa IV, 5) nefropatia toczniowa klasa V, 6) błoniasto-rozplemowy typ uszkodzenia nerek, ogniskowelsegmentalne stwardnienie kłębuszków nerkowych.

Wskaż parametr biochemiczny, który jest kluczowy w monitorowaniu bezpieczeństwa leczenia tolwaptanem, lekiem stosowanym w hamowaniu progresji wielotorbielowatości nerek dziedziczonej autosomalnie dominująco:

Tolwaptan, lek stosowany w hamowaniu progresji wielotorbielowatości nerek dziedziczonej autosomalnie dominująco, wywołuje szereg objawów ubocznych, z których najczęstszy to:

Poniżej wymieniono leki, dla których wykazano skuteczność w spowalnianiu progresji przewlekłej choroby nerek (tempa ubytku eGFR, zmniejszenia ryzyka podwojenia wyjściowej wartości stężenia kreatyniny). Wskaż te, które mają udowodnioną w prospektywnych, kontrolowanych badaniach klinicznych skuteczność w tak zdefiniowanej nefroprotekcji u pacjentów z eGFR <45 ml/minl1,73 m? 1) semaglutyd, 5) dapagliflozyna, 2) liraglutyd, 6) kanagliflozyna, 3) finerenon, 7 linagliptyna. 4) eplerenon,

Wskaż leki, które mogą być przyczyną hiperkaliemii u chorych Z przewlekłą chorobą nerek: 1) spironolakton, eplerenon, 2) finerenon, 3) beta-adrenolityki, 4) inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę, 5) niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Wskaż lek hipotensyiny, należy zastosować w leczeniu twardzinowego przełomu nerkowego w pierwszej kolejności:

Wskaż leczenie zalecane jako pierwszego wyboru w terapii podtrzymującej klasy IIIIIV nefropatii toczniowej:

Doustne inhibitory hydroksylazy prolinowej u pacjentów z przewleką choroba nerek znalazły zastosowanie w leczeniu:

Wskaż antygeny podocytów, przeciwko którym powstają przeciwciała W pierwotnej nefropatii błoniastej: 1) mieloperoksydaza, 2) DNA topoizomeraza I, 3) receptor dla fosfolipazy A2, 4) niekolagenowa domena łańcucha a3 kolagenu typu IV, 5) trombospodyna-1 z domeną 7,A

Wartości Hb, przy jakich zaleca się rozpoczęcie terapii ESAs u chorych dializowanych, to:

Wskaż przyczyny oporności na czynniki stymulujące erytropoezę (ESAs) u chorych hemodializowanych: 1) niedostateczna dawka dializy, 2) przewlekły stan zapalny, 3) źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze, niedobór żelaza, 5) leczenie inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę lub sartanami.

Wskaż lek immunosupresyjny, powoduje niedokrwistość makrocytarną:

Wskaż hormony produkowane w nerkach, których niedobór stwierdza się W przewlekłej chorobie nerek: 1) wazopresyna, 2) erytropoetyna, 3) kalcytriol, 4) fosfatonina, 5) kalcydiol.

W leczeniu objawowego, drożdżakowego zakażenia dróg moczowych u chorego z cukrzycą typu 2 należy zastosować:

Pacjenci, którzy na liście wyboru biorcy po uzyskaniu ujemnego wyniku próby krzyżowej są przez Poltransplant traktowani jako przeszczep obligatoryjny (pierwszeństwo w wyborze do przeszczepienia), to: 1) biorcy zgłoszeni w trybie pilnym (brak możliwości dializowania), 2) biorcy wysoko immunizowani (PRA 280%), 3) biorcy z brakiem niezgodności w układzie HLA z dawcą, 4) biorca w wieku >60 lat od dawcy w wieku >65 lat, 5) biorca przeszczepu nerki i jednoczasowego przeszczepu innego narządu.

Wskaż profilaktykę, jaką należy stosować w zapobieganiu zakażeniu Pneumocystis jiroveci u pacjentów leczonych rytuksymabem:

Wskaż minimalne kryteria, jakie muszą być spełnione do wykonania transplantacji nerki, aby nie doszło do procesu nadostrego odrzucania: 1) identyczne grupy krwi w układzie ABO dawcy i biorcy, 2) zgodne grupy krwi w układzie ABO pomiędzy dawcą a biorcą, 3) takie samo Rh dawcy i biorcy, 4) ujemna wirtualna próba krzyżowa dawcy biorcy, 5) ujemna biologiczna próba krzyżowa (CDC) dawcy i biorcy.

Wskaż przyczyny immunizacji (obecność przeciwciał anty-HLA W surowicy) pacjentów oczekujących na przeszczep nerki: 1) choroba autoimmunologiczna jako przyczyna niewydolności nerek, 2) ciąża u kobiet, 3) przeszczepienie nerki w wywiadzie, 4) zabiegi plazmaferezy przetoczenia osocza w wywiadzie, 5) przetoczenia krwi.

Stężenie wodorowęglanów w surowicy w przewlekłej chorobie nerek nie powinno być niższe niż:

Wskaż rodzaje uszkodzenia nerek występujące w przebiegu szpiczaka plazmocytowego: 1) nefropatia wałeczkowa, 2) amyloidoza AL, 3) błoniasto-rozplemowe kłębuszkowe zapalenie nerek, 4) choroba złogów monoklonalnych immunoglobulin (MIDD), 5) mikroangiopatia zakrzepowa.

Leczenie atypowego zespołu hemolityczno-mocznicowego ekulizumabem sprzyja zakażeniu:

Defekt genetyczny, jaki stwierdza się w ADPKD (autosomalnym dominującym wielotorbielowatym zwyrodnieniu nerek), to:

Wskaż kryteria immunologiczne rozpoznania tocznia układowego rumieniowatego: 1) obecność przeciwciał przeciwko antygenowi jądrowemu Smith, 2) obecność przeciwciał anty-La/SAA anty-RolSAA, 3) obecność przeciwciał anty-dsDNA, 4) obecność przeciwciał antyfosfolipidowych, 5) obecność przeciwciał anty-UIRNP.

Wskaż najkrótszą empiryczną terapię niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące zespołu wątrobowo-nerkowego: 1) uszkodzenie nerek ma charakter czynnościowy (przednerkowy), 2) w badaniu moczu stwierdza się krwinkomocz, leukocyturię białkomocz >1,0 gldobę, 3) czynnikiem ryzyka rozwoju zespołu wątrobowo-nerkowego jest spontaniczne bakteryjne zapalenie otrzewnej, 4) czynnikiem ryzyka rozwoju zespołu wątrobowo-nerkowego jest krwawienie z przewodu pokarmowego, 5) wczesna hemodializoterapia jest leczeniem z wyboru zespołu wątrobowonerkowego

24-letnia pacjentka z potwierdzoną biopsyjnie proliferacyjną nefropatią toczniową, aktualnie w całkowitej remisji nerkowej pozanerkowej, jest leczona od 1,5 roku terapią podtrzymującą: Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące dalszej terapii immunosupresyjnej:

Wskaż schorzenie, które należy wziąć pod uwagę u pacjenta Z podejrzeniem kłębuszkowego zapalenia nerek w przypadku stwierdzenia obniżonego stężenia dopełniacza:

Wskaż zaburzenie elektrolitowe często współistniejące Z hipomagnezemią:

Wskaż zaburzenie elektrolitowe predysponujące do wystąpienia torsade de pointes:

U pacjenta z pozanerkowym ostrym uszkodzeniem nerek po odbarczeniu zastoju moczu po ok. 8 godz. doszło do wystąpienia wielokształtnego częstoskurczu komorowego. W postępowaniu farmakologicznym w pierwszej kolejności należy rozpocząć:

Pojawienie się kolejnego załamka po załamku T w EKG najczęściej W odprowadzeniach V4-V6 świadczy 0:

Wskaż odchylenia w badaniach dodatkowych w przebiegu hiponatremii wywołanej diuretykiem tiazydowym:

30-letni otyły pacjent jest hospitalizowany w oddziale gastroenterologii Z powodu poalkoholowego ostrego martwiczego zapalenia trzustki. W badaniach dodatkowych pojawiła się hiponatremia 125 mmolll (osmolalność surowicy obniżona) kreatynina 1,2 mgldl (1,0-1,4 mgldl), osmolalność moczu 500 mOsmIkg H2O stężenie sodu w moczu 15 mmolll. Fizykalnie: pacjent w logicznym kontakcie, płuca bez zmian, brzuch wzdęty, napięty, bolesny, badanie obrzęków ze względu na znaczną otyłość mało wiarygodne. RR 110/70 mmHg, HR 11O/min. RTG klatki piersiowej bez istotnych odchyleń, EKG: tachykardia zatokowa, echo serca bez zmian. Aktualne leczenie: nawodnienie dożylne (glukoza + sól fizjologiczna) żywienie dojelitowe, leki przeciwbólowe. W celu normalizacji natremii należy zalecić:

60-letni pacjent z wywiadem PChN, cukrzycy typu 2, niewydolności serca, został przyjęty do SOR z powodu bólów w klatce piersiowej, nudności, wymiotów, bólów brzucha: W trakcie procesu diagnostycznego stwierdzono: zawał serca 2 uniesieniem ST ściany dolnej, cechy odwodnienia brak patologii w TK jamy brzusznej, pogorszenie funkcji nerek (wzrost kreatyniny z 1,7 mgldl do 4,5 mg/dl), kwasicę nieoddechową (pH 7,15, luka anionowa 24 mmolll), glikemia 160 mg/dl, Na 135 mmolII, K 4,5 mmolII, ketonuria. Pacjent był leczony: inhibitorem ACE, pochodną sulfonylomocznika oraz inhibitorem SGLT2, beta-blokerem furosemidem, antagonistą aldosteronu. Konsultacja nefrologiczna powinna zawierać m.in

46-letni pacjent z kłębuszkowym zapaleniem nerek związanym z występowaniem przeciwciał anty-GBM zakończył terapię indukcyjną plazmaferezami, cyklofosfamidem glikokortykosteroidami. Aktualnie pacjent czuje się dobrze W badaniach dodaikowych funkcja nerek prawidłowa, badanie ogólne moczu bez zmian. Wskaż terapię podtrzymującą remisję:

67-letnia kobieta została przyjęta do oddziału w celu kontynuacji leczenia immunosupresyjnego kłębuszkowego zapalenia nerek związanego z przeciwciałami PR3-ANCA, które trwa już 3 miesiące. Terapia indukcyjna jest prowadzona przy pomocy cyklofosfamidu glikokortykosteroidów Aktualnie chora czuje się dobrze, wymaga leczenia dializami, brak objawów pozanerkowych aktywności choroby, przeciwciała ANCA są podwyższone 1 utrzymują się na stałym poziomie od momentu rozpoczęcia terapii. W postepowaniu terapeutycznym należy:

40-letni pacjent z opornym nadciśnieniem tętniczym i epizodami hipokaliemii został skierowany do oddziału w celu diagnostyki niskich stężeń potasu. Wykonano oznaczenie wskaźnika aldosteron aktywność reninowa osocza w celu wykluczenia pierwotnego hiperaldosteronizmu. Wskaż stwierdzenie opisujące tę jednostkę chorobową:

50-letni pacjent z PRB-ANCA W okresie remisji zgłosił się na wizytę kontrolną: W wywiadzie 2 nawroty zapalenia naczyń z zajęciem uszu nerek. Pierwszą remisję uzyskano przy pomocy cyklofosfamidu, drugą przy pomocy rytuksymabu. Aktualnie pacjent czuje się dobrze nie zgłasza dolegliwości. W badaniach laboratoryjnych stabilnie upośledzona funkcja nerek eGFR 37 m/min/1,73 m? , badanie ogólne moczu bez zmian. W celu podtrzymania remisji chory od roku przyjmuje azatioprynę oraz małą dawkę glikokortykosteroidów. W dalszym postępowaniu terapeutycznym należy:

50-letnia pacjentka z PR3-ANCA zapaleniem kłębuszków nerkowych zakończyła leczenie indukcyjne drugiego nawrotu choroby. Aktualnie chora bez dolegliwości, w badaniach laboratoryjnych stabilnie podwyższone stężenie krea - tyniny 2,8 mg/dl, w badaniu ogólnym moczu: bez erytrocyturii oraz białkomoczu. W terapii podtrzymującej powinno się zastosować:

60-letnia pacjentka z cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym, chorobą niedokrwienną serca WZW B (HBsAg+), Z potwierdzonym biopsyjnie PR3-ANCA zapaleniem naczyń (zajęcie dolnych dróg oddechowych z krwawieniem pęcherzykowym, kłębuszkowym zapaleniem nerek) zakończyła terapię indukcyjną cyklofosfamidem oraz glikokortykosteroidami w schemacie PEXIVAS. Aktualne wyniki badań laboratoryjnych: stabilne stężenie kreatyniny 2,5 mgIdI, w badaniu ogólnym moczu bez erytrocyturii, szacowany białkomocz dobowy 0,5 g. W terapii podtrzymującej należy zastosować następujące leczenie immunosupresyjne:

U 60-letniego pacjenta przewlekle hemodializowanego podczas badań okresowych stwierdzono: stężenie żelaza 45 ug/dl, TIBC 450 ug/dl, ferrytynę 400 ng/ml oraz spadek stężenia hemoglobiny w stosunku do wartości W poprzednim miesiącu z 11 gldl do 10 gldl. Pacjent jest leczony: inhibitorem konwertazy, beta-blokerem oraz węglanem wapnia. W dalszym postępowaniu należy:

Oblicz lukę anionową u pacjenta z następującymi wynikami badań laboratoryjnych: Ca? + 2,0 mmolII, P 1,5 mmolII, Na+ 140 mmolII, Mg? + 1,2 mmolll, HCO3-12 mmolll, CI 97 mmolll:

Wskaż cechy dializacyjnego zapalenia otrzewnej konieczne do jego rozpoznania: 1) objawy kliniczne: ból brzucha lubli mętny dializat, 2) wysokie wskaźniki ostrej fazy, 3) leukocytoza niedokrwistość, 4) dodatni posiew krwi (dwa z trzech pobrań), 5) cytoza płynu >100 komóreklul z odsetkiem granulocytów wielojądrzastych >50% (zaleganie płynu co najmniej 2 godz).

Do zalet dializy otrzewnowej w leczeniu ostrej niewydolności nerek nie należy:

W przebiegu COVID-19 może dojść do uszkodzenia nerek w przebiegu:

U 36-letniej chorej z rozpoznanym zespołem nerczycowym nie osiągnięto efektu diuretycznego po zastosowaniu 160 mg furosemidu doustnie. W takiej sytuacji klinicznej należy: 1) rozpocząć dializoterapię, 2) do furosemidu dołączyć torasemid, 3) zastosować furosemid w dawkach podzielonych, 4) 2 przed podaniem furosemidu zastosować hydrochlorotiazyd w dawce 25 mg, 5 zastosować furosemid dożylnie.

Wskaż stwierdzenie prawdziwe:

Czynnikiem sprzyjającymi kamicy moczowej może być: 1) hiperkalciuria, 4) hipermagnezuria, 2) hiperurykozuria, 5) hipercystynuria, 3) hiperfosfaturia,

43-letni mężczyzna z nawrotowym zapaleniem zatok obocznych nosa od ok. roku, zgłasza się do SOR z powodu uporczywego kaszlu z wykrztuszaniem zielonkawej wydzieliny od 2 tygodni. Przedmiotowo: bolesność okolicy podoczodołowej, rzężenia wilgotne w dole płuc, śladowe symetryczne, obrzęki podudzi, RR 150/95 mmHg. USG jamy brzusznej: obie nerki ok. 12 cm długości, o zachowanym zróżnicowaniu miąższowo-zatokowym: RTG klatki piersiowej: zacienienia kątów przeponowo-żebrowych obu szczytów płuc: Laboratoryjnie: kreatynina 3,0 mg/dl, mocznik 120 mg/mI, mocz: gęstość 1,020 glmI, erytrocyty wyługowane 10-12 wpw, białko 100 mg/dl, CRP 100 mgII, zlecone: C3 dopełniacza, ASO, anty-GBM Ab, cANCA, pANCA w surowicy - brak wyników. SARS-CoV-2 PCR ujemny. Rozpoznanie naimniej prawdopodobne to:

32-letnia kobieta od 5 lat choruje na nadciśnienie tętnicze, dobrze kontrolowane 2 lekami: inhibitorem konwertazy (enalaprilem) i diuretykiem (hydrochlorotiazydem). Obecnie planuje zajść w ciążę. U tej pacjentki należy:

65-letni pacjent z 15-letnim wywiadem nadciśnienia tętniczego i dobrze kontrolowanej cukrzycy typu 2 został przyjęty do kliniki nefrologii z powodu nasilonych obrzęków, które pojawiły się 2 tygodnie temu. W badaniach dodatkowych: stężenie kreatyniny 2,5 mgldl (dotychczas prawidłowe), hipercholesterolemia, stężenie albuminy 2,3 gldl, białkomocz 8 gld, albuminuria 6 mocz bez osadu. Na dnie oczu retinopatia prosta. W postępowaniu należy rozważyć:

50-letni mężczyzna, nałogowy palacz nikotyny, z wywiadem przewlekłej choroby niedokrwiennej serca nadciśnienia tętniczego, po planowym zabiegu koronarografii wykonanym przed 3 tygodniami, został przyjęty do oddziału nefrologii z powodu wysokich wartości azotemii (kreatynina 3,5 mg/dl, mocznik 170 mg/dl). W badaniu przedmiotowym stwierdzono: gorączkę, zmiany skórne typu livedo reticularis na kończynach dolnych i ogniskowe zmiany martwicze palców stóp. Badania laboratoryjne wykazały nieznacznie podwyższone CRP eozynofilię, hematurię niewielki białkomocz. Najbardziej prawdopodobna diagnoza to:

Charakterystyczne dla zespołu nefrytycznego nieest występowanie: 1) nadciśnienia tętniczego, 2) oligurii, 3) wałeczków erytrocytarnych w moczu, lipidurii, 5) białkomoczu 250 mg/kg mC.

Postępowanie w niepowikłanej infekcji układu moczowego (pierwszy incydent) u młodego mężczyzny polega na:

Obecność schistocytów (fragmentocytów) w rozmazie krwi obwodowej nie jest charakterystyczna dla: 1) niedokrwistości megaloblastycznej, 2) zespołu hemolityczno-mocznicowego, 3) zakrzepowej plamicy małopłytkowej, 4) zespołu wątrobowo-nerkowego, 5) sepsy, zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC)

Wskaż stwierdzenie fałszywe:

Do objawów odwodnienia zaliczamy: 1) hipotensję, 2) zapadnięte żyły szyjne, 3) bradykardię, 4) suchą skórę, a u osób starszych suchość dołów pachowych, 5) dodatni objaw wątrobowo-szyjny.

65-letnia kobieta została przyjęta do szpitala w celu diagnostyki ambulatoryjnie stwierdzonej niewydolności nerek. W wywiadzie: nadciśnienie tętnicze od 5 lat, leczone za pomocą 2 leków hipotensyjnych, bóle kręgosłupa od kilku miesięcy. Przedmiotowo obrzęki. Laboratoryjnie (z istotnych odchyleń): HGB 8,5 PLT 84 tys.lul, CREA 4,5 mg/dl, Ca? + 3,5 mmolII, P 4 mg/dl, W badaniu ogólnym moczu 30 mgIdl białka, w DZM 6 g białka: W USG nerki 12 cm długości, o prawidłowym zróżnicowaniu miąższowo-zatokowym. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Farmakokinetyczne przyczyny oporności na diuretyki pętlowe w zespole nerczycowym to: 1) zmniejszone wchłanianie w przewodzie pokarmowym, 2) zwiększona dystrybucja z powodu hipoalbuminemii, 3) zwiększone wiązanie przez albuminę w świetle cewki nerkowej, 4) nasilona glukuronidacja furosemidu, 5) zmniejszony przepływ krwi przez nerki.

50-letni mężczyzna jest hospitalizowany w oddziale kardiologii z powodu ostrego zespołu wieńcowego. Choroby współistniejące: cukrzyca typu 2 od 25 lat (obecnie insulinoterapia). W wywiadzie: duszność ból zamostkowy po wysiłku fizycznym od ok. 2 miesięcy, w chwili obecnej bez dolegliwości. Badanie fizykalne: RR 120/80 mmHg, HR 79/min. Badanie laboratoryjne: bez istotnych odchyleń oprócz leukocyturii 10 wpw i dodatniego posiewu moczu (E. coli wrażliwa na ceftazydym, ciprofloksacynę, ampicylinę, nitrofurantoinę). Najlepszą opcją terapeutyczną jest:

Występująca w trakcie leczenia lekami przeciwgrzybiczymi z grupy azoli (np. ketokonazolem) hiperkaliemia jest wywołana:

W budowie makroskopowej prawidłowo zbudowanej nerki odróżnia się obecność tzw. piramid nerkowych. Ich prawidłowa liczba to:

Stężenie albumin i stężenie wapnia są ze sobą powiązane. Obniżenie albuminemii o każde 10 g/l poniżej 40 g/l powoduje:

Jedną z możliwości jatrogennej hiperkalcemii jest zatrucie witaminą A przy przewlekłym jej stosowaniu w dawkach >50-100 tys. j.Idobę. Mechanizm hiperkalcemii w tych przypadkach to:

Furosemid jest wydzielany do cewki bliższej nefronu przez swoisty transporter OAT1. Obniżenie wielkości tej sekrecji ma znaczenie dla aktywności działania leku. Czynnik, który zmniejsza tę sekrecję furosemidu, to:

Wysoka wartość luki anionowej osocza >15 mEqII występuje W przypadku:

Karyorrhexis to:

Kryterium rozpoznania zmian rozlanych' w bioptacie nerki to obecność swoistych zmian mikroskopowych w:

Choroba Takayasu to stan zapalny:

Makroglobulinemia Waldenstrima może przebiegać z zajęciem nerek. Zmiany z biopsji nerki związane z ta chorobą to:

Przewlekły zespół sercowo-nerkowy może przebiegać z zaburzeniami autoregulacji krążenia wewnątrznerkowego. Wyczerpanie tej autoregulacji następuje przy:

Ważnym elementem regulatorowym wielkości przesączania kłębuszko - wego (GFR) jest autoregulacja ciśnienia wewnątrzkłębuszkowego, zapewniająca utrzymywanie stabilnego GFR przy zmieniających się często wartosciach systemowego ciśnienia tętniczego. Istnieje zakres wartości ciśnienia tętniczego przy którym ten mechanizm działa, a poza którym nie działa. Zakres działania zawiera się W granicach:

Kwaśność miareczkowa to liczba milimoli silnej zasady (0,1 molowej NaOH) potrzebnej dla zobojętnienia kwaśnego moczu do pH 7,4. Okresla ona ilość wydalanych z moczem:

Stosowanie rozmaitych leków może zmieniać prawidłową barwę moczu. Barwa niebieskawozielonkawa może być skutkiem ubocznym stosowania:

W ambulatoryjnym monitorowaniu białkomoczu stosowane są m.in. testy paskowe. Wykazanie wyniku trzech plusów (+++) wskazuje na stężenie białka W moczu na poziomie:

Nerkopochodne zwłóknienie układowe to powikłanie podania kontrastu gadolinu, używanego w obrazowaniu techniką rezonansu magnetycznego. Zmiany tego typu, jakie powstają w tych przypadkach: