Egzamin PES / Nefrologia / wiosna 2015

Jaki procent masy ciała stanowi przeciętnie woda u dorosłego nieotyłego człowieka?

Pod pojęciem homeostazy ustrojowej należy rozumieć utrzymywanie:

Zmniejszenie efektywnej objętości krwi krążącej powoduje:
1) wzmożoną sekrecję peptydów natriuretycznych (ANP, BNP);
2) wzmożone wytwarzanie wazopresyny;
3) retencję sodu i wody przez nerki;
4) pobudzenie systemowego układu renina-angiotensyna-aldosteron;
5) aktywację sekrecji bradykininy i prostacykliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do hiponatremii?
1) jest wyrazem względnego nadmiaru wody w stosunku do sodu w ustroju;
2) jest wyrazem względnego niedoboru wody w stosunku do sodu w ustroju;
3) może występować u osób z izowolemią i hipowolemią;
4) nie występuje u osób wykazujących cechy przewodnienia;
5) objawy hiponatremii określa obrzęk komórek ośrodkowego układu nerwowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do hiponatremii przebiegającej z prawidłową wielkością przestrzeni wodnej pozakomórkowej?
1) częstą przyczyną jest niewydolność serca;
2) u podłoża leży zespół nieadekwatnej sekrecji hormonu antydiuretycznego (ADH);
3) przyczyną bywa niedobór glikortykosteroidów;
4) często pojawia się w marskości wątroby;
5) może wystąpić podczas leczenia cyklofosfamidem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do hiperkaliemii mogą prowadzić:
1) mała liczba funkcjonujących nefronów;
2) nadmierna sekrecja aldosteronu;
3) niedobór aldosteronu;
4) blokada układu beta adrenergicznego;
5) blokada układu alfa adrenergicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe dla hipernatremii?
1) może być spowodowana nadmierną utratą hipotonicznych płynów przez skórę, przewód pokarmowy lub nerki;
2) może być wywołana przez znaczny niedobór potasu;
3) może być skutkiem uszkodzenia ośrodka regulacji pragnienia w centralnym układzie nerwowym;
4) może być spowodowana utratą czystej wody w stanach gorączkowych;
5) należy do objawów niedoczynności kory nadnerczy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które zaburzenia należą do powikłań leczenia moczopędnego?
1) zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy;
2) hiperkalciuria przy stosowaniu furosemidu;
3) hiperkaliemia przy stosowaniu diuretyków tiazydowych;
4) zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy;
5) wzrost objętości przestrzeni wewnątrznaczyniowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do skąpoobjawowego kłębuszkowego zapalenia nerek?
1) często wykrywane jest podczas badań diagnostycznych u osoby z nadciśnieniem tętniczym;
2) pacjenci zgłaszają poczucie osłabienia niewspółmierne do nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych;
3) może występować krwinkomocz;
4) białkomocz jest subnerczycowy;
5) zjawiskiem charakterystycznym jest ubytek filtracji kłębuszkowej w momencie rozpoznania.
Prawidłowa odpowiedź to:

W skład kryteriów diagnostycznych gwałtownie postępującego kłębuszkowego zapalenia nerek wchodzą:
1) białkomocz > 3,5 g/dobę;
2) krwinkomocz;
3) spadek filtracji kłębuszkowej o ponad 50% w okresie kilku tygodni;
4) hipoalbuminemia < 35 g/l;
5) półksiężyce zajmujące ponad 50% kłębuszków nerkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wystąpienie makroskopowego krwiomoczu bez dolegliwości bólowych i skrzepów jest najbardziej charakterystyczne dla objawów:

Do rozpoznania zespołu nerczycowego należą:
1) białkomocz > 3,5 g/dobę;
2) nadciśnienie tętnicze;
3) hipoalbuminemia < 35 g/l;
4) krwinkomocz;
5) obrzęki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do rozpoznania zespołu nefrytycznego upoważniają:
1) występowanie białkomoczu < 3 g/dobę;
2) obecność krwinkomoczu;
3) stwierdzenie podwyższonego ciśnienia tętniczego;
4) wałeczki erytrocytarne w osadzie moczu;
5) lipiduria.
Prawidłowa odpowiedź to:

Która z niżej wymienionych postaci morfologicznych kłębuszkowych zapaleń nerek nie przebiega z obrazem klinicznym zespołu nefrytycznego?

Które stwierdzenia są właściwe w stosunku do patogenezy nerczycowych obrzęków?
1) teoria niedopełnionego łożyska naczyniowego (underfilling) dotyczy chorych z najcięższymi zespołami nerczycowymi, w których stężenie albumin spada < 20 g/l;
2) kluczowe znaczenie w rozwoju obrzęków ma nadmierna reabsorpcja sodu w korowych cewkach zbiorczych;
3) u większości chorych na zespół nerczycowy objętość krążącego osocza jest obniżona;
4) u chorych z umiarkowaną hipoalbuminemią (stężenie albumin 2,5 -30 g/l) obrzęki rozwijają się w sytuacji prawidłowej lub zwiększonej objętości krążącego osocza;
5) kluczowym elementem w powstawaniu nerczycowych obrzęków jest utrudnienie odpływu z tkanki śródmiąższowej przez naczynia chłonne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jeśli w porannej próbce moczu białkomocz wynosi 250 mg/dl a stężenie kreatyniny 100 mg/dl, to dobową utratę białka ocenia się na:

Które stwierdzenia właściwie charakteryzują selektywny białkomocz?
1) oznacza wyłączną utratę białek drobnocząsteczkowych;
2) polega na dominującej utracie albumin;
3) istotą jest wydalanie łańcuchów lekkich immunoglobulin;
4) wskaźnikiem jest stosunek IgG do transferyny w moczu;
5) występuje w submikroskopowym kłębuszkowym zapaleniu nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są właściwe w stosunku do leczenia nerczycowych obrzęków?
1) istotne znaczenie ma ograniczenie soli w diecie do 3-4 g NaCl;
2) leczenie nerczycowych obrzęków należy zawsze rozpoczynać od doustnego podawania diuretyków tiazydowych;
3) w ciężkich utrudniających poruszanie obrzękach należy pozajelitowo podawać diuretyk pętlowy;
4) obrzęki należy usuwać stopniowo, żeby spadek masy ciała nie przekraczał 1 kg/dobę;
5) wlew albumin stanowi zawsze istotne uzupełnienie leczenia moczopędnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia właściwie oddają przyczyny słabszej efektywności furosemidu w usuwaniu nerczycowych obrzęków?
1) niedobór białka nośnikowego w krążeniu;
2) obniżenie krążącej frakcji wolnego leku;
3) mniejsza sekrecja do światła cewek bliższych;
4) wiązanie furosemidu przez albuminy w płynie cewkowym;
5) spadek gęstości receptorów w ramieniu wstępującym pętli Henlego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie powinno być postępowanie terapeutyczne u chorego na nefropatię IgA z utrzymującym się po trzymiesięcznej terapii inhibitorem enzymu konwertującego subnerczycowym białkomoczem > 1 g/dobę przy zachowanej prawidłowej filtracji kłębuszkowej?

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do przebiegu nefropatii IgA?
1) zagrożenie ubytkiem filtracji jest minimalne u chorych z białkomoczem < 0,2 g/dobę;
2) rokowanie istotnie pogarsza utrzymujący się białkomocz > 1 g/dobę;
3) nadciśnienie nie ma znaczenia rokowniczego;
4) morfologicznymi wskaźnikami negatywnego rokowania są rozległe stwardnienie kłębuszków i zanik cewek;
5) najgorzej rokuje postać nefropatii IgA z nawrotami makroskopowego krwiomoczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia na temat patogenezy nefropatii IgA są prawdziwe:
1) uwarunkowania genetyczne nie mają wpływu na rozwój tej nefropatii;
2) kluczowym zaburzeniem jest niedostateczna galaktozylacja w regionie zawiasowym IgA1;
3) zakażenia bakteryjne i wirusowe obejmujące śluzówki dróg oddechowych i przewodu pokarmowego są częstą przyczyną zaostrzeń;
4) przebieg jest niezależny od czynników zewnętrznych, infekcyjnych;
5) predyspozycja genetyczna odgrywa rolę w rozwoju tej nefropatii.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 45-letniego otyłego mężczyzny (BMI 35) wykryto 2 gramowy białkomocz, zawartość albumin w surowicy w surowicy 40 g/l, filtracja kłębuszkowa 110 ml/min, ciśnienie tętnicze 150/100 mmHg. W wykonanej biopsji nerki stwierdzono obraz ogniskowego segmentowego stwardnienia kłębuszków nerkowych (FSGS). W leczeniu należy zastosować:
1) prednizon w dawce 0,8 mg/kg;
2) inhibitor enzymu konwertującego;
3) inhibitor kalcyneuryny;
4) postępowanie dietetyczne redukujące masę ciała
5) program ćwiczeń fizycznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia właściwie charakteryzują pierwotną nefropatię błoniastą?
1) u 60% chorych przebiega z postępującym ubytkiem filtracji kłębuszkowej;
2) u 30% chorych dochodzi do samoistnej remisji białkomoczu;
3) u 75-80% chorych występują przeciwciała wobec receptora typu M dla fosfolipazy A2;
4) czynnikiem zapowiadającym remisję jest spadek wielkości białkomoczu w 6 miesięcznej obserwacji;
5) występowanie białkomoczu 4 g/dobę jest wskazaniem do niezwłocznego zastosowania inhibitora kalcyneuryny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do submikroskopowego kłębuszkowego zapalenia nerek?
1) często przebiega z masywnym białkomoczem > 10 g/dobę;
2) leczenie glikokortykoidami przynosi trwałą remisję;
3) zespół nerczycowy przebiega z postępującym ubytkiem filtracji;
4) ubytek filtracji w rzutach zespołu nerczycowego jest przednerkowy;
5) dla ograniczenia steroidoterapii w leczeniu podtrzymującym remisję stosowane są inhibitory kalcyneuryny i mykofenolan mofetylu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzania są prawdziwe w odniesieniu do stosowania rytuksymabu w pierwotnych kłębuszkowych zapaleniach nerek?
1) jest mysio-ludzkim przeciwciałem wywołującym deplecję limfocytów B;
2) działa poprzez zahamowanie dehydrogenazy inozyny w limfocytach B;
3) znajduje zastosowanie dla zmniejszenia nawrotów zespołu nerczycowego na podłożu submikroskopowego kłębuszkowego zapalenia nerek i ogniskowego segmentowego stwardnienia kłębuszków nerkowych (FSGS);
4) nie zwiększa zagrożenia rozwoju zakażeń;
5) znajduje zastosowanie w leczeniu zespołu nerczycowego na podłożu pierwotnej nefropatii błoniastej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia właściwie definiują nefropatię IgM?
1) należy do mezangialnych kłębuszkowych zapaleń nerek;
2) cechą charakterystyczną jest obecność złogów IgM w mezangium;
3) złogom IgM w mezangium zawsze towarzyszą depozyty IgA i IgG;
4) charakterystyczne są rzuty krwiomoczu współistniejące z zakażeniami górnych dróg oddechowych;
5) u połowy chorych występuje nerczycowy białkomocz.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do błoniastorozplemowego kłębuszkowego zapalenia nerek?
1) charakteryzuje się rozlaną proliferacją mezangium, które wnika między błonę podstawną a śródbłonek kłębuszka;
2) charakterystyczny jest brak aktywacji układu dopełniacza;
3) w patogenezie istotną rolę odgrywają czynniki nefrytyczne;
4) u połowy chorych dochodzi do postępującego ubytku filtracji kłębuszkowej;
5) nie występuje nadciśnienie tętnicze.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do ostrego uszkodzenia nerek?
1) kryterium rozpoznania jest wzrost stężenia kreatyniny w surowicy o ≥ 50% w ciągu 48 godzin;
2) ma zawsze w pełni odwracalny charakter;
3) istotą przednerkowego ostrego uszkodzenia jest prawidłowa reakcja cewek na zmniejszenie dopływu krwi;
4) czynnikiem zagrożenia rozwoju ostrego uszkodzenia nerek jest podeszły wiek;
5) w przypadku zmniejszenia perfuzji nerek dochodzi do podtrzymującego filtrację rozkurczu tętniczek odprowadzających.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do przednerkowego ostrego uszkodzenia nerek?
1) stężenie sodu w moczu wynosi < 20 mmol/l;
2) stężenie sodu w moczu wynosi > 40 mmol/l;
3) wzrost stężenia mocznika w surowicy jest proporcjonalnie mniejszy w stosunku do wzrostu stężenia kreatyniny w surowicy;
4) wzrost stężenia mocznika w surowicy jest proporcjonalnie większy w stosunku do wzrostu stężenia kreatyniny w surowicy;
5) czynnikiem ryzyka jest przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do podawania furosemidu w ostrym uszkodzeniu nerek?
1) poprawia rokowanie i przyspiesza powrót czynności nerek;
2) warunkiem stosowania jest uzyskanie dobrego nawodnienia chorego;
3) może ułatwić kontrolę stanu nawodnienia, gospodarki potasowej i wapniowej;
4) nie należy przekraczać dawki 100 mg;
5) dla uzyskania efektu diuretycznego konieczne są dawki > 200 mg.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z niżej wymienionych drobnoustrojów jest najczęściej przyczyną niepowikłanych zakażeń układu moczowego?

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do prowadzenia dializoterapii w ostrym uszkodzeniu nerek?
1) o jej podjęciu decydują wskazania kliniczne, głównie przewodnienie;
2) szybkie podjęcie dializoterapii sprzyja pełnemu powrotowi czynności nerek;
3) na decyzję o rozpoczęciu wpływają zaburzenia biochemiczne, stężenie mocznika > 200 mg/dl i hiperkaliemia > 6,5 mmol/l;
4) w przypadku dużego zastoju w krążeniu płucnym dializoterapię należy rozpocząć zakładając cewnik do żyły udowej;
5) u osób w wieku podeszłym należy rozpoczynać dializoterapię po założeniu cewnika tunelizowanego do żyły szyjnej wewnętrznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do metod leczenia nerkozastępczego w ostrym uszkodzeniu nerek?
1) zawsze należy stosować techniki ciągłe;
2) techniki ciągłe są preferowane u chorych w stanie krytycznym, niestabilnych hemodynamicznie;
3) niskowydajna codzienna hemodializa (SLED) zapewnia lepszą stabilność hemodynamiczną niż przerywana hemodializa;
4) u chorych stabilnych hemodynamicznie nie udowodniono przewagi technik ciągłych nad przerywaną hemodializą;
5) dializa otrzewnowa nie może być stosowana w leczeniu ostrego uszkodzenia nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia właściwie definiują znamienny bakteriomocz?
1) chorzy bez objawów klinicznych i laboratoryjnych ≥ 10⁵ bakterii/ml;
2) każda ilość bakterii w moczu mężczyzn;
3) u kobiet z objawami zapalenia pęcherza moczowego ≥ 10³ bakterii/ml;
4) każda ilość bakterii w moczu osoby chorującej na cukrzycę;
5) u mężczyzn z objawami zakażenia układu moczowego ≥ 10³ bakterii/ml.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do grup zwiększonego ryzyka występowania bezobjawowego znamiennego bakteriomoczu należą:
1) kobiety w ciąży i połogu;
2) młodzi, zdrowi mężczyźni;
3) chorzy na cukrzycę;
4) chorzy z nerczycowym białkomoczem;
5) chorzy przyjmujący leki immunosupresyjne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do zakażeń układu moczowego wywoływanych przez pałeczkę okrężnicy?
1) wszystkie serotypy antygenów somatycznych O tej bakterii mają zbliżony udział w etiologii zakażeń;
2) większość zachorowań powoduje zaledwie kilka serotypów antygenu O;
3) rodzaj fimbrii różnicuje pałeczki wywołujące zakażenie dolnego odcinka układu moczowego i odmiedniczkowe zapalenie nerek;
4) pałeczka okrężnicy najczęściej kolonizuje układ moczowy drogą wstępującą;
5) adherencja do uromoduliny nie wpływa na wirulencję szczepów pałeczki okrężnicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do typowych objawów zakażenia dolnego odcinka układu moczowego należą:
1) dyzuria;
2) stan podgorączkowy;
3) ból w okolicy lędźwiowej;
4) ból w okolicy nadłonowej;
5) częstomocz.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do zakażeń układu moczowego u chorych na cukrzycę?
1) występuje najcięższa zgorzelinowa postać odmiedniczkowego zapalenia nerek;
2) leczenie bezobjawowego bakteriomoczu zmniejsza częstość klinicznie jawnych zakażeń;
3) charakterystycznym powikłaniem jest martwica brodawek nerkowych;
4) dobra kontrola metaboliczna cukrzycy nie ma wpływu na rozwój objawowych zakażeń;
5) dysfunkcja pęcherza moczowego należy do objawów neuropatii cukrzycowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia charakteryzują kamicę układu moczowego?
1) 80% kamieni zbudowanych jest z wapnia;
2) dodatni wywiad rodzinny nie podnosi zagrożenia nawrotem;
3) nawrotowość kamicy wynosi 50% w ciągu 10 lat;
4) hiperkalciurię obserwuje się u ponad połowy chorych z kamicą wapniową;
5) objętość wydalanego moczu jest bez znaczenia dla nawrotowości kamicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do klasycznych objawów ostrego śródmiąższowego zapalenia nerek po antybiotykach β-laktamowych należą:
1) niewielki białkomocz i krwinkomocz;
2) prawidłowa ciepłota ciała;
3) wysypka i bóle stawowe;
4) jałowa leukocyturia;
5) nadciśnienie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych stwierdzeń są prawdziwe w stosunku do martwicy brodawek nerkowych?
1) czynnikiem predysponującym jest długotrwała hipotensja;
2) stan nawodnienia nie ma wpływu na powstanie zmian martwiczych;
3) czynnikiem predysponującym jest niewydolność serca;
4) istotą jest niedokrwienie piramid wskutek zmniejszenia dopływu krwi;
5) najczęściej przebiega w postaci ostrej z oligurią i wstrząsem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych związków i zaburzeń mogą prowadzić do przewlekłych cewkowo-środmiąższowych chorób nerek?
1) leczenie węglanem litu;
2) hipokalcemia;
3) kwas arystocholowy;
4) leczenie cytostatykami;
5) hiperkaliemia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do ostrego uszkodzenia nerek wywołanego przez rabdomiolizę?
1) kluczowe znaczenie dla zapobiegania ma rozpoczęcie nawadniania jeszcze w miejscu zdarzenia;
2) u chorych z oligurią należy stosować mannitol;
3) typowe jest brązowe zabarwienie moczu;
4) występuje hiperfosfatemia;
5) częstym zaburzeniem jest hiperkalcemia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych ostrych powikłań zabiegu hemodializy występuje najczęściej?

Które czynniki wpływają na klirens dializatora?
1) powierzchnia dializatora;
2) temperatura płynu dializacyjnego;
3) zdolność dyfuzyjna błony, z której jest zbudowany;
4) szybkość przepływu krwi przez dializator;
5) stężenie sodu w płynie dializacyjnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do dializy z użyciem dializatorów wysokofiltrujących (high-flux)?
1) przepuszczalność dla wody (Kuf - współczynnik ultrafiltracji) wynosi 30-50 ml/h/mmHg;
2) przepuszczalność dla wody (Kuf - współczynnik ultrafiltracji) wynosi 10 ml/h/mmHg;
3) bardziej wydajnie niż w dializatorach niskofiltrujących (low flux) usuwana jest β₂-mikroglobulina;
4) wymagają stosowania ultra czystej wody;
5) nie zachodzi w nich zwrotna filtracja do przedziału krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do klinicznych wskaźników adekwatnej hemodializy należą:
1) niskie, prawidłowe wartości ciśnienia tętniczego < 130/80 mmHg przed rozpoczęciem zabiegu;
2) dobry apetyt;
3) naturalny, prawidłowy kolor skóry;
4) niewielkie obrzęki kończyn przed rozpoczęciem zabiegu;
5) prawidłowy stan odżywienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia prawdziwie opisują różnice między przetokami z wykorzystaniem protez naczyniowych a przetokami tętniczo-żylnymi z własnych naczyń dla celów hemodializy?
1) przepływ krwi przez przetoki z wykorzystaniem protez jest zwykle mniejszy niż w przetokach z własnych naczyń;
2) w przetokach z użyciem protez naczyniowych często powstają zwężenia zespolenia żyła - proteza;
3) protezy naczyniowe częściej ulegają zakażeniom niż przetoki z własnych naczyń;
4) protez naczyniowych nie można wykorzystywać do prowadzenia zabiegów hemodiafiltracji;
5) protezy naczyniowe mają krótszy czas przeżycia niż przetoki z własnych naczyń.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do monitorowania dostarczonej dawki hemodializy?
1) wskaźnik Kt/V obrazuje usuwanie toksyn drobnocząsteczkowych;
2) wskaźnik Kt/V obrazuje usuwanie toksyn średniocząsteczkowych;
3) próbki krwi do wyliczenia wskaźnika Kt/V muszą być pobrane przed i po dializie z części tętniczej drenów dializacyjnych;
4) wskaźnik Kt/V obrazuje wydajność transportu konwekcyjnego;
5) u stabilnych pacjentów dostarczaną dawkę hemodializy kontroluje się raz na miesiąc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe stosunku do rozwoju amyloidozy dializacyjnej?
1) rzadko pojawia się przed upływem 5 lat leczenia hemodializami;
2) prowadzi do niej nagromadzenie α-1 mikroglobuliny;
3) istotne znaczenie ma nagromadzenie β₂ - mikroglobuliny;
4) najczęstszym objawem jest zespół cieśni nadgarstka;
5) przeszczepienie nerki nie zatrzymuje postępu amyloidozy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia prawdziwie charakteryzują zabiegi hemodiafiltracji?
1) w usuwaniu toksyn łączą konwekcję i dyfuzję;
2) mniej skutecznie w stosunku do standardowej hemodializy normalizują objętość wewnątrznaczyniową;
3) przynoszą lepszą niż standardowa hemodializa stabilność hemodynamiczną;
4) efektywnie usuwają toksyny mocznicowe o średniej wielkości cząsteczki;
5) ustępują standardowej hemodializie pod względem kontroli ciśnienia tętniczego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zalet dializoterapii otrzewnowej należą:
1) mniejsze niż w programie hemodializ ryzyko infekcji krwiopochodnych;
2) dłuższe utrzymanie resztkowej czynności nerek;
3) korzystniejszy od hemodializy wpływ na zawartość albumin w surowicy;
4) zachowanie stabilności hemodynamicznej;
5) możliwość szybszego niż w hemodializie usunięcia nadmiaru wody.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia właściwie charakteryzują nocną dializę otrzewnową (NDO) z użyciem cyklera?
1) w ostatnim cyklu dializat zostaje wydrenowany;
2) nadaje się dla chorych o niedużej masie ciała, z zachowaną resztkową czynnością nerek;
3) jest szczególnie odpowiednia dla chorych z niską przepuszczalnością otrzewnej;
4) jest wskazana u chorych o dużej masie ciała, z utratą resztkowej czynności nerek;
5) niesie ryzyko mniej adekwatnej eliminacji toksyn drobnocząsteczkowych w porównaniu z ciągłą ambulatoryjną dializą otrzewnową (CADO).
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaka postać zapalenia naczyń związana jest z zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV)?

W przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów obserwuje się zajęcie nerek w następujących postaciach:
1) rozplemowe mezangialne kłębuszkowe zapalenie nerek;
2) gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek z przeciwciałami ANCA;
3) amyloidoza AA;
4) nefropatia błoniasta;
5) krioglobulinowe kłębuszkowe zapalenie nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż cechy morfologiczne w obrazie biopsji nerki charakterystyczne dla klasy IV nefropatii toczniowej:
1) rozlane złogi immunologiczne podśródbłonkowe;
2) rozlany, uogólniony rozplem wewnątrz- i zewnątrzwłośniczkowy;
3) rozlane złogi immunologiczne podnabłonkowe;
4) zmiany rozplemowe mezangialne;
5) zmiany zajmują > 50% kłębuszków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zasady leczenia podtrzymującego remisję postaci proliferacyjnej nefropatii toczniowej:
1) leczenie podtrzymujące należy kontynuować 6 miesięcy po uzyskaniu pełnej remisji;
2) wszyscy pacjenci z nefropatią toczniową powinni otrzymywać hydroksychlorochinę;
3) w leczeniu podtrzymującym prednizon kojarzy się z azatiopryną lub mykofenolanem mofetylu;
4) terapią drugiego rzutu jest monoterapia inhibitorem kalcyneuryny- cyklosporyną;
5) w przypadku braku pełnej remisji podczas leczenia podtrzymującego przed zmianą leczenia należy wykonać biopsję nerki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące amyloidozy AA:
1) najczęściej rozwija się w przebiegu zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa;
2) w hamowaniu progresji choroby nerek najważniejsze jest leczenie przeciwzapalne choroby podstawowej, tak aby stężenie SAA było poniżej 10 mg/L;
3) w obrazie morfologicznym wycinka nerki po dodaniu czerwieni Kongo amyloid wybarwia się na zielono;
4) prekursorem amyloidu jest osoczowe białko SAA;
5) zajęcie nerek cechuje się białkomoczem < 1,0 g/d i aktywnym osadem moczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwy związek pomiędzy jednostką chorobową a występowaniem autoprzeciwciał:
1) reumatoidalne zapalenie stawów - przeciwciała przeciwko nukleozomom;
2) toczeń rumieniowaty układowy - przeciwciała przeciwko antygenowi jądrowemu Smith;
3) twardzina układowa - przeciwciała przeciwko RNA polimerazie III;
4) ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń- przeciwciała przeciwko cytoplazmie neutrofilów cANCA;
5) zespól Sjӧgrena - przeciwciała przeciw α-aktyninie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące zajęcia nerek w twardzinie układowej:
1) wystąpienie twardzinowego przełomu nerkowego związane jest z obecnością przeciwciał przeciwko RNA polimerazie III;
2) w przebiegu twardziny może rozwinąć się kłębuszkowe zapalenie z przeciwciałami pANCA;
3) w leczeniu twardzinowego przełomu nerkowego w pierwszej kolejności należy zastosować blokery kanału wapniowego;
4) w surowicy pacjentów często stwierdza się obecność przeciwciał antyfosfolipidowych;
5) lekiem z wyboru po transplantacji nerki jest cyklosporyna A.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż kryteria uwzględniane w diagnostyce tocznia rumieniowatego układowego:
1) owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej;
2) gorączka, osłabienie, utrata masy ciała;
3) zapalenie co najmniej dwóch stawów, bez zmian nadżerkowych;
4) anemia hemolityczna;
5) białkomocz powyżej 1,0 g/dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące zajęcia nerek w zespole Sjӧgrena:
1) najczęstszą postacią jest rozplemowe mezangialne kłębuszkowe zapalenie nerek;
2) najczęstszą postacią jest przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek;
3) obserwuje się kwasicę cewkową RTA typu 1;
4) obserwuje się zespól Fanconiego;
5) z powodu szybkiej progresji do niewydolności nerek należy stosować leczenie glikokortykosteroidami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż czynniki ryzyka rozwoju zespołu wątrobowo-nerkowego:
1) wysokie stężenie sodu w surowicy (powyżej 133 mEq/L);
2) wysokie stężenie bilirubiny i wydłużenie czasu protrombinowego;
3) niska aktywność reninowa osocza (poniżej 3,5 ng/mL/h);
4) spontaniczne bakteryjne zapalenie otrzewnej;
5) krwawienie z przewodu pokarmowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące nieczynnego przeszczepu nerki:
1) wskazaniem do usunięcia nerki przeszczepionej jest przewlekły ogólnoustrojowy stan zapalny przy niestwierdzeniu innej przyczyny;
2) wskazaniem do usunięcia nerki przeszczepionej jest gorączka, krwiomocz, bolesność przeszczepu;
3) nie należy planowo, bez wskazań, usuwać nieczynnego przeszczepu gdyż obserwuje się wzrost immunizacji pacjentów po wykonanej graftektomii (pojawienie się w krążeniu przeciwciał anty-HLA);
4) nie zaleca się graftektomii w przypadku zachowanej diurezy powyżej 500 ml/dobę;
5) dla uniknięcia graftektomii leczenie immunosupresyjne można kontynuować w postaci niskich dawek glikokortykosteroidów i zredukowanych dawek inhibitora kalcyneuryny.
Prawidłowa odpowiedź to:

W jakiej sytuacji klinicznej nie należy opóźniać zabiegu przeszczepienia nerki?
1) dodatnia próba wysiłkowa;
2) niekontrolowana nadczynność przytarczyc;
3) wywiad utraty pierwszego przeszczepu z powodu nawrotu FSGS;
4) BMI 30,5 kg/m²;
5) podwójne leczenie przeciwpłytkowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zakażenie wirusowe związane z rozwojem nowotworu u biorcy przeszczepu nerki:
1) wirus HHV 5 - mięsak Kaposiego;
2) parvowirus B19 - białaczka z komórek T;
3) wirus HBV - rak wątrobowokomórkowy;
4) EBV - potransplantacyjna choroba limfoproliferacyjna (PTLD);
5) wirus HPV - rak szyjki macicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż leki immunosupresyjne, których poziom we krwi należy regularnie oznaczać po przeszczepieniu nerki (terapeutyczne monitorowanie leku):
1) takrolimus;
2) kwas mykofenolowy;
3) belatacept;
4) cyklosporyna A;
5) ewerolimus.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zakażenia CMV u biorcy przeszczepu nerki:
1) wirus CMV sprzyja rozwojowi zakażeń oportunistycznych;
2) po transplantacji nerki zakażenie CMV należy monitorować metodą serologiczną, oznaczając przeciwciała anty-CMV w klasie IgG i IgM;
3) do efektów pośrednich zakażenia CMV należy rozwój cukrzycy potransplantacyjnej;
4) w profilaktyce anty-CMV lekiem z wyboru jest acyklowir;
5) wirus CMV może powodować mikroangiopatię zakrzepową w przeszczepionej nerce.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent lat 50, od roku hemodializowany, grupa krwi O, Rh+ oczekuje na aktywnej liście na zabieg transplantacji nerki. PRA 80%. Zgłosiła się żona pacjenta jako potencjalna dawczyni nerki, lat 48, grupa krwi 0, Rh-. Próba krzyżowa dwukrotnie wykonana pomiędzy małżonkami wypadła dodatnio. Wskaż najwłaściwsze postępowanie:

Wskaż zdania prawdzie dotyczące zakażenia wirusem Polyoma BK (BKV) u biorcy przeszczepu nerki:
1) zakażenia powoduje cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerki przeszczepionej;
2) retransplantacja w przypadku utraty nerki z powodu nefropatii BK jest bezwzględnie przeciwwskazana;
3) w badaniu ogólnym moczu w przebiegu nefropatii BK stwierdza się białkomocz > 1,0 na dobę i krwinkomocz;
4) wskazane jest monitorowanie BKV DNA we krwi lub moczu w ciągu pierwszych 24 miesięcy po transplantacji nerki;
5) postępowanie terapeutyczne polega na redukcji immunosupresji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zakażenia Clostridium difficile u biorców nerki:
1) czynnikiem ryzyka rozwoju zakażenia jest stosowanie inhibitorów pompy protonowej;
2) badanie w kierunku CD należy wykonywać tylko u objawowego pacjenta;
3) w terapii stosuje się wankomycynę dożylnie;
4) w terapii stosuje się metronidazol doustnie lub dożylnie;
5) po uzyskaniu pozytywnych wyników leczenia należy wykonać kontrolne badanie stolca w kierunku toksyny CD.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż wiodącą przyczynę później utraty przeszczepu nerkowego:

Wskaż choroby nerek własnych, które nawracają w przeszczepionej nerce:
1) zespół Alporta;
2) cukrzyca typu 1;
3) nefropatia błoniasta;
4) torbielowatość nerek (ADPKD);
5) ogniskowe segmentalne twardnienie kłębuszków nerkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż jakie leczenie indukcyjne zalecane jest w postaci proliferacyjnej nefropatii toczniowej:
1) glikokortykosteroidy w skojarzeniu z rytuksymabem;
2) glikokortykosteroidy w skojarzeniu z mykofenolanem mofetylu;
3) glikokortykosteroidy w skojarzeniu z azatiopryną;
4) glikokortykosteroidy w skojarzeniu z cyklofosfamidem;
5) przy braku poprawy po 3 miesiącach terapii indukcyjnej należy zmienić leczenie na alternatywny schemat indukcji.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ocenie stanu równowagi kwasowo-zasadowej należy oznaczyć:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące kwasicy mleczanowej:
1) przebiega ze zwiększoną luką anionową;
2) przebiega z prawidłową luką anionową;
3) może być spowodowana zatruciem alkoholem etylowym albo metylowym;
4) należy dążyć do jak najszybszego wyrównania pH i stężenia dwuwęglanów do wartości prawidłowych;
5) w ciężkiej kwasicy leczeniem z wyboru jest hemodializa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące przebiegu chorób nerek w ciąży:
1) białkomocz stwierdzany przed 20 tygodniem ciąży przemawia za obecnością choroby nerek przed ciążą;
2) upośledzona czynność nerek przed ciążą zwiększa ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego;
3) lekiem z wyboru w leczeniu nadciśnienia tętniczego w ciąży jest metyldopa;
4) w ciąży czynność nerek należy oceniać za pomocą wyliczonego klirensu kreatyniny z dobowej zbiórki moczu;
5) białkomocz w ciąży jest czynnikiem ryzyka niskiej masy urodzeniowej noworodka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące gwałtownie postępującego kłębuszkowego zapalenia nerek z autoprzeciwciałami ANCA:
1) częstość występowania maleje wraz z wiekiem, najwyższa jest u osób poniżej 50 roku życia;
2) najlepszą korelację kliniczną stwierdza się z autoprzeciwciałami ANCA - anty PR3 (proteinazie 3);
3) najlepszą korelację kliniczną stwierdza się z ANCA- anty MPO (mieloperoksydazie);
4) u większości chorych stwierdza się obecność przeciwciał anty- LAMP-2 (lysosomal-associated membrane protein-2);
5) współistnienie krwawienia śródpęcherzykowego ma negatywne znaczenie rokownicze.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż powikłania leczenia rytuksymabem:
1) długotrwała deplecja limfocytów B;
2) hipogammaglobulinemia;
3) ryzyko rozwoju zakażenia Pneumocystis jiroveci;
4) ryzyko zaostrzenia zapalenia wątroby u osób zakażonych HBV;
5) ryzyko reaktywacji gruźlicy u osób z przebytym zakażeniem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące gwałtownie postępującego kzn z przeciwciałami przeciwko błonie podstawnej kłębuszków (anty-GBM):
1) stwierdza się w surowicy pacjentów autoprzeciwciała przeciwko niekolagenowej domenie łańcucha α3 (kolagenu IV)NC1;
2) wzdłuż błony podstawnej stwierdza się ziarniste złogi IgG i C3;
3) zabieg przeszczepienia nerki należy odroczyć co najmniej o 6 miesięcy od momentu zaniknięcia przeciwciał anty-GBM;
4) leczenie indukcyjne obejmuje pulsy glikokortykosteroidów i cyklofosfamid;
5) przebieg kliniczny cechuje się częstymi nawrotami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zespołu antyfosfolipidowego:
1) należy do wrodzonych trombofilii;
2) w populacji z przewlekłą chorobą nerek występuje częściej niż w populacji ogólnej;
3) rozpoznanie potwierdza obecność w surowicy przeciwciał antykardiolipinowych lub antykoagulanta tocznia albo przeciwciał przeciwko b₂-glikoproteinie, wykrytych dwukrotnie w odstępach co najmniej 12 tygodni;
4) w nerkach stwierdza się mikroangiopatię zakrzepową;
5) u kobiet ze znacznym upośledzeniem funkcji nerek nie obserwuje się powikłań położnicznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe zasady żywienia w przewlekłej chorobie nerek (PChN) w stadium 3-5 u chorych niedializowanych:
1) jeżeli stężenie dwuwęglanów < 22 mmol/l zaleca się doustną suplementację dwuwęglanów;
2) zaleca się ograniczenie podaży białka w diecie do 0,6-0,8 g/kg/dobę;
3) zaleca się ograniczenie spożycia soli kuchennej do około 5 g/dobę;
4) zaleca się ograniczenie spożycia fosforu do 800-1000 mg/dobę;
5) zaleca się spożycie co najmniej 2000 ml na dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie rodzaje uszkodzenia nerek występują w przebiegu szpiczaka mnogiego?
1) przewlekłe śródmiąższowe zapalenie nerek;
2) choroba depozytów łańcuchów lekkich;
3) nefropatia IgA;
4) nefropatia włókienkowa;
5) ogniskowe, segmentalne twardnienie kłębuszków nerkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W obrazie klinicznym mikroskopowego zapalenia naczyń stwierdza się:
1) prawidłowe stężenie CRP (białko C-reaktywne);
2) duszność i krwioplucie związane z krwawieniem do pęcherzyków płucnych;
3) gorączkę i ubytek masy ciała;
4) leukopenię z neutropenią;
5) zmiany skórne w postaci plamicy uniesionej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zasady leczenia ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń (GPA) z zajęciem nerek:
1) w terapii podtrzymującej leczeniem z wyboru jest prednizon z azatiopryną;
2) w leczeniu indukcyjnym zalecane są pulsy glikokortykosteroidów i cyklofosfamid;
3) w leczeniu indukcyjnym zaleca się pulsy glikokortykosteroidów i rytuksymab;
4) leczenie indukcyjne należy stosować do zaniknięcia przeciwciał cANCA;
5) leczenie immunosupresyjne należy kontynuować w czasie dializoterapii przez 12 miesięcy, nawet przy braku objawów zapalania naczyń, gdyż czynność nerek może ulec późnej poprawie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe postępowanie w małopłytkowości wywołanej przez heparynę (HIT):
1) należy przerwać podawanie preparatów heparyny niefrakcjonowanej, można stosować heparyny drobnocząsteczkowe;
2) w przypadku podejrzenia HIT należy rozpocząć podawanie koncentratów płytkowych;
3) lekiem z wyboru są bezpośrednie inhibitory trombiny;
4) we wczesnym okresie HIT nie należy stosować antagonistów witaminy K, dopóki liczba płytek nie wzrośnie do 100 G/l;
5) alternatywnym postępowaniem może być zastosowanie inhibitorów czynnika Xa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż kryteria rozpoznania zespołu słabości (Frailty Syndrome FS) u starszych pacjentów z zaawansowaną przewlekłą chorobą nerek:

Wskaż kryteria rozpoznania atypowego zespołu hemolityczno-mocznicowego:
1) ostre uszkodzenie nerek;
2) biegunka;
3) małopłytkowość;
4) obecność mutacji czynnika H układu dopełniacza;
5) niedokrwistość hemolityczna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe postępowanie w leczeniu nadciśnienia tętniczego w przewlekłej chorobie nerek w wieku podeszłym:
1) zaleca się kojarzenie inhibitorów konwertazy z blokerami receptora dla angiotensyny ACEi/ARB w zredukowanych dawkach;
2) kojarzenie ACEi/ARB jest niewskazane, w hipoperfuzji nerek może przyspieszać progresję PChN;
3) konieczny jest pomiar ciśnienia tętniczego w pozycji stojącej - ludzie starsi mają często ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego;
4) należy stopniowo zwiększać terapię hipotensyjną monitorując pacjenta w kierunku zaburzeń elektrolitowych, pogorszenia funkcji nerek;
5) spadek GFR jest wskazaniem do intensyfikacji leczenia moczopędnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące leczenia cukrzycowej choroby nerek:
1) kryterium wyrównania gospodarki węglowodanowej jest stężenie HbA1c równe lub mniejsze 6%;
2) kryterium wyrównania gospodarki węglowodanowej jest stężenie HbA1c równe lub mniejsze 7%;
3) kryterium wyrównania gospodarki lipidowej jest stężenie cholesterolu całkowitego < 175 mg/dl;
4) kryterium wyrównania gospodarki lipidowej jest stężenie trójglicerydów < 200 mg/d;
5) kryterium wyrównania ciśnienia tętniczego jest ciśnienie skurczowe < 140 mmHg, ciśnienie rozkurczowe < 90 mmHg.
Prawidłowa odpowiedź to:

Na podstawie jakich parametrów należy rozpoznać przewlekłą chorobę nerek (KDIGO 2012)?
1) wielkości nerek mierzonej w badaniu usg;
2) wielkości przesączania kłębuszkowego;
3) ciśnienia tętniczego krwi;
4) obecności albuminurii;
5) przyczyny uszkodzenia nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwą definicję nerkowego klirensu leku:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące przebiegu ciąży u kobiety z nefropatią toczniową:
1) u pacjentek ze stwierdzanymi w surowicy przeciwciałami antyfosfolipidowymi należy w czasie ciąży stosować aspirynę;
2) po porodzie przebieg tocznia ulega złagodzeniu, bardzo rzadko występuje zaostrzenie;
3) w czasie ciąży należy kontynuować leczenie hydroksychlorochiną, lek jest bezpieczny;
4) obecność przeciwciał anty-Ro i anty-La może prowadzić do uszkodzenia układu bodźco-przewodzącego płodu i wrodzonego bloku serca;
5) w ciąży należy kontynuować leczenie prednizonem i mykofenolanem mofetylu gdyż istnieje duże ryzyko zaostrzenia przebiegu tocznia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące parykalcytolu:
1) jest agonistą receptora witaminy D (VDR);
2) w porównaniu z kalcytriolem ma mniejszy wpływ na wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego;
3) ma porównywalny z kalcytriolem wpływ na mobilizację wapnia z kości;
4) skutecznie obniża stężenie PTH u chorych w 3, 4 stadium przewlekłej choroby nerek;
5) nie jest skuteczny w leczeniu wtórnej nadczynności przytarczyc u chorych dializowanych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż preparaty bezpośrednio oddziałujące na receptory obecne na przytarczycach:

Leczenie niedokrwistości w przewlekłej chorobie nerek przed okresem dializoterapii:
1) żelazo należy podawać doustnie w dawce co najmniej 200 mg elementarnego żelaza dziennie;
2) nie należy rozpoczynać leczenia czynnikami stymulującymi erytropoezę (ESAs) gdy Hb ≥ 10,0 g/dl;
3) w terapii podtrzymującej zaleca się utrzymywanie stężenia Hb w granicach 10-11 g/dl;
4) u pacjentów z wywiadem udaru mózgu leczenie ESAs jest przeciwwskazane;
5) ESAs należy podawać podskórnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące FGF 23 (czynnik wzrostu fibroblastów):
1) w przewlekłej chorobie nerek wzrost stężenia FGF 23 jest późnym powikłaniem zaburzeń mineralnych, pojawia się w 5 stadium PChN;
2) FGF 23 hamuje syntezę 1,25 (OH) witaminy D3;
3) głównym źródłem FGF 23 są osteocyty;
4) głównym źródłem FGF 23 są komórki cewek proksymalnych;
5) FGF 23 hamuje nerkową reabsorbcję fosforanów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe postępowanie terapeutyczne w przewlekłej chorobie nerek:
1) nie zaleca się u chorych ze zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym leczenia przeciwpłytkowego, ze względu na ryzyko krwawień;
2) w leczeniu nadciśnienia tętniczego można stosować wszystkie grupy leków hipotensyjnych;
3) w przypadku hiperurykemii zaleca się stosowanie leków obniżających stężenie kwasu moczowego w celu hamowania progresji PChN;
4) u pacjentów dializowanych na zaleca się włączania leczenia statynami w celu leczenia hiperlipidemii;
5) u pacjentów > 50 roku życia niedializowanych zaleca się leczenie hiperlipidemii statynami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia wtórnej nadczynności przytarczyc w 3-4 okresie PChN:
1) suplementację witaminy D należy rozpocząć od natywnych (nieaktywnych) preparatów witaminy D;
2) stężenie PTH powinno być utrzymywane w granicach 300 pg/ml;
3) stężenia wapnia i fosforu w surowicy powinny być utrzymywane w granicach normy laboratoryjnej;
4) zaleca się ograniczenie fosforanów w diecie;
5) w przypadku utrzymujących się stężeń PTH > 300 pg/ml należy włączyć leczenie cynakalcetem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej występują w przewlekłej chorobie nerek?
1) obniżone stężenie FGF-23;
2) obniżone stężenie wapnia;
3) podwyższone stężenie PTH;
4) obniżone stężenie 1,25(OH)₂D₃;
5) obniżone stężenie fosfatazy alkalicznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kwasica cewkowa typu IV cechuje się:
1) spowodowana jest niedoborem aldosteronu;
2) spowodowana jest niewrażliwością cewek na aldosteron;
3) występuje hiperkalcemia;
4) występuje hiperkaliemia;
5) występuje hiperchloremia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ocena gospodarki żelazowej u chorych z PChN obejmuje:
1) oznaczenie stężenia hepcydyny w surowicy;
2) pomiar stężenia ferrytyny w surowicy dla oceny wielkości zapasów żelaza w organizmie;
3) pomiar liczby retikulocytów;
4) ocenę wysycenia transferryny żelazem (TSAT) do oceny zdolności do wykorzystywania zapasów żelaza w procesie erytropoezy;
5) pomiar stężenia żelaza w surowicy i całkowitej zdolności wiązania żelaza (TIBC).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stany kliniczne, które nie dyskwalifikują potencjalnego dawcy nerki do nefrektomii:
1) nadciśnienie tętnicze dobrze kontrolowane jednym lekiem hipotensyjnym;
2) stosunek białka do kreatyniny w moczu powyżej 300 mg/g;
3) BMI 32 kg/m²;
4) cukrzyca;
5) wiek 70 lat.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przebiegu jakich schorzeń stwierdza się w nerkach mikroangiopatię zakrzepową?
1) twardzina układowa;
2) zespół HELLP;
3) zespół antyfosfolipidowy;
4) atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy;
5) złośliwe nadciśnienie tętnicze.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mężczyzna lat 55, został wytypowany do zabiegu drugiego przeszczepienia nerki, zgodny haplotyp z dawcą, ostatnie PRA 70%. Jaki zaproponujesz schemat leczenia immunosupresyjnego?

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące zajęcia nerek w przebiegu szpiczaka mnogiego:
1) w nerkach występuje amyloidoza AL, której prekursorem są lekkie łańcuchy immunoglobulin;
2) najczęstszą manifestacją kliniczną jest zespół nefrytyczny;
3) elektroforeza z immunofiksacją białek surowicy i moczu jest najbardziej czułym i specyficznym testem w diagnostyce dysproteinemii;
4) oznaczenie ilościowe wolnych łańcuchów immunoglobulin λ i κ w surowicy sFLC (serum free light chain) jest najbardziej czułym i specyficznym testem w diagnostyce dysproteinemii;
5) w schyłkowej niewydolności nerek rokowanie poprawia przeszczepienie autologicznych komórek macierzystych a następnie przeszczepienie nerki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż główną przyczynę zgonów pacjentów w ciągu pierwszego roku od rozpoznania gwałtownie postępującego kłębuszkowego zapalenia nerek z przeciwciałami ANCA:

Jakie odległe konsekwencje kliniczne mogą wystąpić u żywego dawcy nerki po nefrektomii?
1) u kobiety po donacji istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego;
2) przyspieszona redukcja przesączania kłębuszkowego, zwiększone ryzyko rozwoju schyłkowej niewydolności nerek;
3) zwiększona śmiertelność sercowo-naczyniowa;
4) białkomocz;
5) rozwój cukrzycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

12-letni chłopiec z nawracającym zapaleniem zatok szczękowych w wywiadzie, został przyjęty do szpitala z powodu krwisto-ropnego wycieku z nosa oraz kaszlu z odpluwaniem krwisto-zabarwionej plwociny. Konsultujący laryngolog stwierdził obecność strupów w przewodach nosowych oraz perforację przegrody nosa. Rtg klatki piersiowej uwidoczniło rozsiane zmiany guzkowe w obu polach płucnych. W badaniu ogólnym moczu stwierdzono krwinkomocz i obecność wałeczków erytrocytarnych, a we krwi wysokie miano PR3-ANCA, podwyższone CRP; odsetek eozynofilów we krwi był prawidłowy. Które z poniższych rozpoznań jest właściwe?

W około 10 % przypadków nerczak zarodkowy (guz Wilmsa) występuje syndromicznie. W których, wymienionych poniżej, zespołach należy zachować czujność onkologiczną z powodu możliwości rozwoju guza Wilmsa?

U 4-letniej Kasi, po przebytej infekcji górnych dróg oddechowych pojawiły się obrzęki powiek, w badaniu ogólnym moczu stwierdzono białkomocz - 12 g/L w surowicy: białko całkowite - 4,9 g/L, albuminy - 1,9 g/L, cholesterol - 340 mg/dL, kreatynina - 0,5 mg/dL. Włączono prednizon w dawce 2 mg/kg/dobę, uzyskując po 10 dniach ustąpienie białkomoczu. Jakich zmian należałoby się spodziewać w obrazie mikroskopowym nerek (mikroskop świetlny)?

3,5-letni Boguś, przyjęty do Kliniki w 5. dniu krwistej biegunki, stwierdzono brak apetytu, zażółcenie powłok, skąpą diurezę. Osłuchowo nad płucami szmer pęcherzykowy prawidłowy. Ciśnienie tętnicze prawidłowe. W badaniach laboratoryjnych: Hb. - 6,8 g/L, płytki krwi - 19 000/mm³, leukocytoza - 20 000, w surowicy: kreatynina - 3,4 mg/dL, mocznik - 160 mg/dL, bilirubina - 4,1 mg/dL, LDH - 2439 UI. Które z poniższych działań leczniczych nie jest w tym przypadku rekomendowane?

Który z poniższych czynników nie zwiększa ryzyka rozwoju kamicy nerkowej u dzieci?

Które z poniższych stwierdzeń w odniesieniu do przewlekłej dializy otrzewnowej jest fałszywe?

Do infekcyjnych powikłań przewlekłej dializy otrzewnowej u dzieci należy zapalenie otrzewnej. Który z podanych poniżej czynników jest najczęstszym czynnikiem sprawczym?

Pozanerkowa manifestacja zwyrodnienia wielotorbielowatego nerek dziedziczącego się w sposób autosomalnie dominujący (ADPKD) obejmuje:

U 17-letniego, dotychczas zdrowego, Mirka uprawiającego sport w przypadkowym badaniu moczu stwierdzono białkomocz - 2,2 g/L przy prawidłowym osadzie. Wywiad rodzinny - bez znaczenia. Rozwój chłopca prawidłowy, badanie przedmiotowe oraz testy laboratoryjne nie wykazały odchyleń od stanu prawidłowego, RR 118/65 mmHg. Lekarz POZ zlecił wykonanie kolejnych badań moczu, o rożnych porach dnia, podkreślając, by nie wykonywać ich bezpośrednio po zajęciach sportowych. Nie stwierdzano białka w próbkach moczu pobranych bezpośrednio po przebudzeniu, a w porcjach pobieranych po kilku godzinach normalnej aktywności, bez ćwiczeń sportowych, stężenie białka wynosiło od 0,6-1,8 g/L. Które z poniższych rozpoznań jest najbardziej prawdopodobne?

Do czynników predysponujących do wystąpienia zakażeń układu moczowego (ZUM) u dzieci po transplantacji nerki nie należy:

7-letni Michaś przyjęty ponownie do kliniki z powodu wystąpienia dyskretnych obrzęków podudzi, białkomoczu 280 mg/dl oraz zmian w osadzie pod postacią masywnego krwinkomoczu. W wywiadzie: przed miesiącem - angina z epizodem krwiomoczu, prawidłowym ciśnieniem tętniczym i zachowaną funkcją nerek. W wyniku objawowego leczenia krwiomocz ustąpił, a przy wypisie do domu w osadzie moczu obserwowano tylko niewielką erytrocyturię (15-20 erytrocytów w polu widzenia). Które z poniższych badań pozwolą na ostateczne rozpoznanie tej nefropatii?