Egzamin PES / Nefrologia / wiosna 2014

Wskaż autoprzeciwciała występujące w toczniu rumieniowatym układowym:
1) MPO-ANCA;
2) przeciwciała antykardiolipinowe;
3) przeciwciała przeciwmitochondrialne (AMA);
4) przeciwciała anty-C1q;
5) przeciwciała przeciw nulkeosomom.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie amyloidozy w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów obejmuje:
1) stosowanie u wszystkich chorych inhibitorów ACE lub ARB;
2) kontrolę procesu zapalnego, wskazane utrzymanie poziomu SAA < 10 mg/l;
3) stosowanie leków biologicznych zmniejszających aktywność procesu zapalnego;
4) stosowanie bortezomibu - inhibitora proteazomu w celu zmniejszenia produkcji amyloidu;
5) stosowanie leków immunosupresyjnych zmniejszających aktywność procesu zapalnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż postępowanie w opornych postaciach rozplemowej nefropatii toczniowej:
1) jeśli obserwuje się pogorszenie czynności nerek lub wzrost białkomoczu po 3 miesiącach leczenia indukcyjnego wskazane jest powtórzenie biopsji nerki;
2) należy zastosować alternatywny schemat pierwszego rzutu leczenia indukcyjnego;
3) w przypadku niepowodzenia początkowych schematów leczenia indukcyjnego można podjąć próbę leczenia rytuksymabem;
4) w przypadku niepowodzenia początkowych schematów leczenia indukcyjnego można podjąć próbę leczenia inhibitorami kalcyneuryny;
5) w przypadku niepowodzenia początkowych schematów leczenia indukcyjnego można podjąć próbę leczenia dożylnymi IgG.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż choroby nerek występujące w reumatoidalnym zapaleniu stawów:
1) krioglobulinowe mezangialno-kapilarne kzn;
2) rozplemowe mezangialne kzn;
3) mikroangiopatia zakrzepowa;
4) amyloidoza AA;
5) nefropatia błoniasta.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż alternatywne schematy leczenia podtrzymującego w terapii postaci rozplemowych nefropatii toczniowej (leczenie pierwszego rzutu):
1) cyklosporyna + prednizon;
2) mykofenolan mofetylu + prednizon;
3) azatiopryna + prednizon;
4) cyklofosfamid per os + prednizon;
5) metotrexat + prednizon.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przebiegu zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C występuje zajęcie nerek w postaci:
1) nefropatii błoniastej;
2) krioglobulinowego mezangialno-kapilarnego kzn;
3) niekrioglobulinowego mezangialno-kapilarnego kzn;
4) nefropatii IgA;
5) mikroangiopatii zakrzepowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące twardzinowego przełomu nerkowego:
1) przewlekłe stosowanie ACE inhibitorów zapobiega wystąpieniu przełomu;
2) leczeniem z wyboru nadciśnienia tętniczego w przełomie są inhibitory ACE;
3) leczeniem z wyboru nadciśnienia tętniczego w przełomie są blokery receptora dla angiotensyny ARB;
4) obecność przeciwciał przeciwko RNA polimerazie III jest predyktorem wystąpienia przełomu;
5) wczesna dializoterapia poprawia rokowanie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące przebiegu ciąży u kobiet z nefropatią:
1) zespół nerczycowy pojawiający się w I lub II trymestrze ciąży rokuje gorzej niż w III trymestrze ciąży;
2) postać histologiczna kzn jest najważniejszym czynnikiem rokowniczym przebiegu ciąży;
3) stosowanie glikokortykosteroidów w pulsach (500-1000 mg iv) jest przeciwwskazane w ciąży;
4) występowanie nadciśnienia tętniczego, białkomoczu i upośledzonej funkcji nerek bez względu na postać glomerulopatii ma największe znaczenie rokownicze;
5) stosowanie małych dawek aspiryny u ciężarnych kobiet z toczniem rumieniowatym układowym poprawia rokowanie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą postacią glomerulopatii w przebiegu marskości wątroby jest:

Wskaż kryteria rozpoznania zespołu wątrobowo-nerkowego:
1) towarzyszące spontaniczne bakteryjne zapalenie otrzewnej;
2) stężenie kreatyniny w surowicy powyżej 133 mikromoli/l (1,5 mg/dl);
3) brak poprawy czynności nerek po dwóch dobach od odstawienia diuretyków i podaniu albumin w dawce 1 g/kg masy ciała na dobę;
4) stężenie sodu w moczu > 10 mmol/l;
5) białkomocz < 0,5 g/dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące zakażenia wirusem Polyoma BK u biorców nerki przeszczepionej:
1) wirus BK latentnie zakaża komórki nabłonka dróg moczowych;
2) nefropatia BK to śródmiąższowe zapalenie nerki przeszczepionej;
3) objawy kliniczne nefropatii BK to gorączka, leukocyturia i krwiomocz;
4) postępowanie terapeutyczne polega w pierwszym rzucie na redukcji immunosupresji;
5) retransplantacja w przypadku przebytej nefropatii BK w poprzednim przeszczepie jest przeciwwskazana.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż leki immunosupresyjne powodujące zaburzenia gospodarki lipidowej u biorców przeszczepu nerki:
1) takrolimus;
2) azatiopryna;
3) mykofenolan mofetylu;
4) cyklosporyna A;
5) ewerolimus.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż leki immunosupresyjne, które może przyjmować biorczyni przeszczepu nerki w czasie ciąży:
1) cyklosporyna A;
2) takrolimus;
3) azatiopryna;
4) mykofenolan sodu;
5) ewerolimus.
Prawidłowa odpowiedź to:

W doborze dawcy i biorcy do transplantacji nerki konieczne jest spełnienie następujących warunków:
1) zgodność głównych grup krwi dawcy i biorcy;
2) identyczność głównych grup krwi dawcy i biorcy;
3) zgodność czynnika Rh dawcy i biorcy;
4) ujemna próba krzyżowa pomiędzy limfocytami dawcy a surowicą biorcy;
5) wspólny haplotyp w układzie HLA dawcy z biorcą.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do efektów pośrednich wywoływanych przez zakażenie CMV u biorcy przeszczepu nerki należą:
1) mikroangiopatia zakrzepowa w nerce przeszczepionej;
2) zwiększone ryzyko procesu ostrego odrzucania przeszczepu;
3) cukrzyca potransplantacyjna (NODAT);
4) zwiększona częstość zakażeń oportunistycznych;
5) zwiększone ryzyko sercowo-naczyniowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące nawrotu nefropatii IgA w przeszczepionej nerce:
1) nawrót jest częsty, powyżej 50% w obrazie histopatologicznym po 10 latach od przeszczepienia;
2) przebieg kliniczny najczęściej jest łagodny i nie prowadzi do szybkiej utraty przeszczepu;
3) włączenie MMF poprawia rokowanie;
4) schematy immunosupresji z odstawieniem glikokortykosteroidów zwiększają ryzyko nawrotu;
5) przeszczepienie nerki od żywego dawcy w przypadku nefropatii IgA w nerkach własnych potencjalnego biorcy jest przeciwwskazane.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kiedy pacjent dializowany z nieczynnym przeszczepem nerki powinien być skierowany na zabieg graftektomii?
1) u pacjenta kwalifikowanego do retransplantacji należy planowo usunąć nieczynny przeszczep;
2) u bezobjawowego chorego nie należy planowo usuwać nieczynnego przeszczepu, ponieważ prowadzi to do immunizacji potencjalnego biorcy;
3) nerkę przeszczepioną należy usunąć jeśli występują objawy odrzucania: gorączka, ból, krwiomocz;
4) nerkę należy usunąć jeśli występują objawy przewlekłego stanu zapalnego z niedokrwistością oporną na ESA, złym poczuciem, chudnięciem, biegunką;
5) nerkę należy usunąć, jeśli utrata przeszczepu była spowodowana nawrotem FSGS.
Prawidłowa odpowiedź to:

Inhibitory mTOR (syrolimus, ewerolimus) mają następujące działania niepożądane:
1) małopłytkowość;
2) upośledzone gojenie się ran;
3) śródmiąższowe zmiany płucne;
4) owrzodzenia jamy ustnej;
5) bóle stawów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące nawrotu FSGS w nerce przeszczepionej:
1) nawrót może mieć miejsce w pierwszej dobie po transplantacji;
2) rytuksymab jest skuteczny w zapobieganiu i leczeniu nawrotu FSGS w nerce przeszczepionej;
3) jako leczenie pierwszego rzutu zaleca się surowicę antytymocytarną;
4) retransplantacja w przypadku utraty pierwszego przeszczepu z powodu nawrotu FSGS jest przeciwwskazana;
5) skuteczną metodą leczenia jest plazmafereza skojarzona z leczeniem immunosupresyjnym zawierającym duże dawki cyklosporyny A.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgłoszono dawcę narządów, u którego stwierdzono dodatnie przeciwciała anty-HCV w surowicy. Wskaż właściwą alokację nerek zalecaną przez POLTRANSPLANT:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące strategii leczenia nefropatii toczniowej:
1) nawrót należy leczyć według takiego samego schematu indukcji, przy którym uzyskano pierwszą remisję;
2) w przypadku stwierdzenia VI klasy nefropatii toczniowej nie należy włączać leczenia immunosupresyjnego, chyba, że istnieją wskazania pozanerkowe leczenia SLE;
3) narastające miano przeciwciał anty-dsDNA i obniżająca się aktywność dopełniacza, bez względu na objawy kliniczne, są wskazaniem do włączenia lub intensyfikacji leczenia immunosupresyjnego;
4) wszyscy pacjenci z nefropatią toczniową powinni przewlekle otrzymywać hydroksychlorochin;
5) u kobiet w ciąży z nefropatią toczniową należy odstawić hydroksychlorochin.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kwasica mleczanowa występuje w przebiegu:
1) zatrucia glikolem etylenowym;
2) cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek;
3) wstrząsu septycznego;
4) leczenia metforminą;
5) kwasicy cewkowej proksymalnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przebiegu zespołu Barttera stwierdza się:
1) zasadowicę metaboliczną;
2) kwasicę metaboliczną;
3) hipokaliemię;
4) hipokaliurię;
5) hipernatremię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż leki, które można stosować w leczeniu nadciśnienia tętniczego u kobiet w ciąży:
1) losartan;
2) metyldopa;
3) labetalol;
4) nifedipina;
5) enalapril.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące farmakokinetyki leków:
1) biodostępność określa ilość leku w miejscu jego działania;
2) objętość dystrybucji decyduje o wielkości dawki nasycającej;
3) klirens decyduje o wielkości dawki podtrzymującej;
4) czas połowiczego rozpadu to czas utrzymywania stałego stężenia leku;
5) upośledzona czynność nerek zaburza pozanerkowy metabolizm i transport leków głównie w wątrobie i przewodzie pokarmowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Na klirens nerkowy leku składają się:
1) filtracja kłębuszkowa leku;
2) aktywna reabsorbcja w cewce proksymalnej;
3) aktywna sekrecja w cewce proksymalnej;
4) bierna reabsorbcja w cewce dystalnej;
5) bierna reabsorbcja w cewce proksymalnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące gwałtownie postępującego kzn z przeciwciałami przeciwko błonie podstawnej kłębuszków (anty-GBM):
1) przebieg choroby cechuje się dużą nawrotowością;
2) leczenie indukcyjne obejmuje pulsy glikokortykosteroidów i cyklofosfamid;
3) leczenie podtrzymujące immunosupresyjne należy kontynuować przez 24 miesiące;
4) plazmaferezy należy stosować przez 14 dni albo do zaniknięcia przeciwciał anty-GBM;
5) zabieg przeszczepienia nerki należy wykonać najwcześniej po 6 miesiącach niewykrywalności anty-GBM.
Prawidłowa odpowiedź to:

Gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek z obecnością kompleksów immunologicznych (ziarniste złogi IgG i C3) w kłębuszkach występuje w przebiegu:
1) nefropatii IgA;
2) tocznia układowego rumieniowatego;
3) ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń;
4) nefropatii błoniastej;
5) ostrego poinfekcyjnego kzn.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jak należy leczyć hipercholesterolemię u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek?
1) pacjenci > 50. roku życia z eGFR < 60 ml/min (stadium G3a-G5) powinni otrzymywać statynę lub statynę w skojarzeniu z ezetymibem;
2) pacjenci > 50. roku życia z eGFR > 60 ml/min (G1-G2) powinni otrzymywać statynę w skojarzeniu z ezetymibem;
3) u pacjentów dializowanych nie należy rozpoczynać leczenia statyną lub ezetymibem;
4) u pacjentów dializowanych, którzy w chwili rozpoczęcia dializoterapii otrzymują statynę i/lub ezetymib leczenie należy przerwać;
5) nie zaleca się rutynowego monitorowania CK u bezobjawowych pacjentów z przewlekłą chorobą nerek leczonych statyną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie patologie nerek w przebiegu gammapatii monoklonalnej mogą być spowodowane łańcuchami lekkimi?
1) nefropatia wałeczkowa;
2) zespół Fanconiego;
3) amyloidoza AL;
4) błoniasto-rozplemowe kzn;
5) choroba depozytowa łańcuchów lekkich.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń (GPA):
1) stwierdza się przeciwciała przeciwko mieloperoksydazie - ANCA-MPO;
2) stwierdza się przeciwciała przeciwko proteinazie 3 - ANCA-PR3;
3) charakteryzuje się obniżoną składową C3 dopełniacza w surowicy;
4) u większości chorych występują przeciwciała anty-LAMP-2 (lysosomal-associated membrane protein-2);
5) stwierdzono swoiste uwarunkowania genetyczne dla GPA.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące leczenia gwałtownie postępującego kzn z przeciwciałami ANCA:
1) leczeniem z wyboru są pulsy glikokortykosteroidów i cyklofosfamid;
2) leczeniem z wyboru są pulsy glikokortykosteroidów i mykofenolan mofetylu;
3) plazmaferezy należy wykonać w każdym przypadku stwierdzanego w biopsji gwałtownie postępującego kzn;
4) w leczeniu podtrzymującym jako leczenie pierwszego rzutu zaleca się glikokortykosteroidy w skojarzeniu z azatiopryną;
5) leczenie podtrzymujące należy stosować co najmniej przez 18 miesięcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu małopłytkowości wywołanej przez heparynę (HIT) należy zastosować:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące atypowego zespołu hemolityczno-mocznicowego:
1) spowodowany jest niedoborem ADAMTS13;
2) spowodowany jest mutacjami składowych układu dopełniacza (H, I, MCP);
3) u pacjentów z wysokim ryzykiem nawrotu aHUS w nerce przeszczepionej należy zastosować profilaktykę eculizumabem (anty-C5);
4) przed decyzją o przeszczepieniu nerki należy przeprowadzić badania genetyczne w celu identyfikacji mutacji powodujących duże ryzyko nawrotu;
5) w przypadku nawrotu w nerce przeszczepianej najskuteczniejszą metodą leczenia są zabiegi plazmaferezy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z pogorszeniem funkcji nerek w biopsji stwierdzono mikroangiopatię zakrzepową. Jakie mogą być jej przyczyny?
1) plamica Shӧnleina-Henocha;
2) zespół hemolityczno-mocznicowy;
3) złośliwe nadciśnienie tętnicze;
4) zespół Sjӧgrena
5) zespół antyfosfolipidowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przy jakich wartościach ciśnienia tętniczego u chorych z przewlekłą chorobą nerek bez cukrzycy i bez białkomoczu należy włączyć leczenie hipotensyjne?

Wskaż kryteria rozpoznania cukrzycowej choroby nerek u pacjenta z cukrzycą:
1) GFR < 60 ml/min nawet bez innych wskaźników uszkodzenia nerek po wykluczeniu innych przyczyn obniżonego GFR;
2) iloraz stężenia albuminy do kreatyniny w moczu (UCAR) większy lub równy 300 mg/g w co najmniej 2 spośród 3 oznaczeń wykonanych w okresie co najmniej 3 miesięcy;
3) UCAR 30-300 mg/g w co najmniej 2 spośród 3 oznaczeń wykonanych w okresie co najmniej 3 miesięcy;
4) UCAR 10-30 mg/g w co najmniej 2 spośród 3 oznaczeń wykonanych w okresie co najmniej 3 miesięcy przy współistnieniu retinopatii cukrzycowej;
5) UCAR 30-300 mg/g w co najmniej 2 spośród 3 oznaczeń wykonanych w okresie co najmniej 3 miesięcy przy współistnieniu retinopatii cukrzycowej i/lub w cukrzycy typu 1 trwającej przynajmniej 10 lat.
Prawidłowa odpowiedź to:

W zalecanej przez KDIGO 2012 nowej klasyfikacji przewlekłej choroby nerek w ocenie stopnia uszkodzenia nerek należy uwzględnić następujące parametry:
1) GFR - wielkość przesączania kłębuszkowego;
2) ciśnienie tętnicze krwi;
3) albuminurię;
4) przyczynę przewlekłej choroby nerek;
5) występowanie powikłań sercowo-naczyniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe postępowanie w ramach kwalifikacji do transplantacji nerki u pacjenta lat 55 z cukrzycą typu 2, niezgłaszającego objawów ze strony układu krążenia z prawidłowym zapisem EKG i obrazem rtg klatki piersiowej:
1) pacjent na podstawie wywiadu i prawidłowych wykonanych badań może być zakwalifikowany do zabiegu transplantacji;
2) w pierwszej kolejności należy wykonać ECHO serca i próbę wysiłkową;
3) pacjent należy do grupy wysokiego ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych - nie powinien być kwalifikowany do transplantacji;
4) w przypadku dodatniej próby wysiłkowej należy wykonać nieinwazyjne obrazowe badanie obciążeniowe: perfuzyjną scyntygrafię obciążeniową lub echokardiografię obciążeniową;
5) w przypadku pozytywnego testu nieinwazyjnego wskazane jest wykonanie angiografii tętnic wieńcowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W jakich sytuacjach klinicznych ocenę czynności nerek należy wykonać nie na podstawie szacowania GFR, ale na podstawie obliczenia klirensu kreatyniny z dobowej zbiórki moczu?
1) chory wyniszczony;
2) kobieta w ciąży;
3) wegan;
4) pacjent z tetraplegią;
5) szybko postępująca niewydolność nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przewlekłej chorobie nerek stwierdza się zaburzenia gospodarki mineralno-kostnej:
1) obniżone stężenie FGF 23;
2) podwyższone stężenie PTH;
3) obniżone stężenie 1,25-dihydroksycholekalcyferolu;
4) podwyższone stężenie fosforu;
5) obniżoną aktywność fosfatazy alkalicznej (frakcja kostna).
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie są wskazania do leczenia niedokrwistości u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek niedializowanych według ERBP 2013?
1) leczenia ESA nie należy rozpoczynać przy stężeniach hemoglobiny równych lub większych od 10,0 g/dl;
2) decyzja o leczeniu ESA chorych z PChN przed okresem dializ powinna być indywidualizowana;
3) u młodych chorych niskiego ryzyka mogących odnieść wymierne korzyści z poprawy jakości życia można włączyć ESA przy wyższych wartościach Hb ale nieprzekraczających 12 g/dl;
4) u pacjentów wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego ESA włączyć przy stężeniach Hb 9-10 g/dl i utrzymywać stężenie Hb około 10 g/dl;
5) u pacjentów z pogorszeniem choroby niedokrwiennej serca związanym z niedokrwistością leczenie ESA można włączyć przy Hb > 10 g/dl.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż leki, które stosowane są w celu obniżenia PTH u chorych z wtórną nadczynnością przytarczyc:
1) chlorowodorek sewelameru;
2) cynakalcet;
3) parykalcytol;
4) węglan lantanu;
5) alfakalcydol.
Prawidłowa odpowiedź to

Wskaż właściwe postępowanie w hiperfosfatemii u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek w stadium 3-5 niedializowanych:
1) większość chorych powinna być leczona cynakalcetem;
2) dieta chorego z PChN powinna zapewniać ograniczoną podaż fosforu;
3) stężenie fosforu w surowicy powinno być utrzymywane w zakresie normy;
4) wskazane jest podawanie węglanu wapnia w celu wiązania fosforanów w przewodzie pokarmowym;
5) można stosować wodorotlenek glinu w celu wiązania fosforanów w przewodzie pokarmowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu nadciśnienia tętniczego w wieku podeszłym:
1) docelowe wartości ciśnienia tętniczego powinny być indywidualizowane;
2) terapią pierwszego rzutu powinny być leki moczopędne;
3) nie zaleca się łącznego stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny z antagonistami receptora angiotensyny AT1;
4) należy sprawdzać występowanie hipotensji ortostatycznej;
5) w przypadku obniżania się GFR należy zwiększać dawki leków moczopędnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące migotania przedsionków u chorych z przewlekłą chorobą nerek:
1) migotanie przedsionków u chorych z przewlekłą chorobą nerek występuje częściej niż w populacji ogólnej;
2) pacjenci z przewlekłą chorobą nerek i migotaniem przedsionków mają częściej zatorowość płucną i udary niedokrwienne niż populacja ogólna;
3) pacjenci z migotaniem niezastawkowym przedsionków w stadium 3 i 4 PChN odnoszą korzyści z leczenia doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi;
4) antagoniści witaminy K mogą być stosowani w każdym stadium PChN;
5) pacjenci z przewlekłą chorobą nerek i migotaniem przedsionków leczeni przeciwkrzepliwie mają większe ryzyko krwawień.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia preparatami żelaza u pacjentów w stadium 3-5 PChN niedializowanych:
1) leczenie preparatami żelaza należy rozpocząć jeśli stwierdza się niedobór żelaza na podstawie TSAT < 20% i stężenie ferrytyny w surowicy < 100 ng/ml;
2) leczenie żelazem należy rozpocząć w przypadku stwierdzanego stężenia żelaza w surowicy poniżej normy laboratoryjnej;
3) leczenie można rozpocząć od podawania doustnych preparatów żelaza;
4) nie należy podczas leczenia preparatami żelaza przekraczać wartości TSAT 30% i stężenia ferrytyny 500 ng/ml;
5) nie należy podczas leczenia preparatami żelaza przekraczać wartości TSAT 25% i stężenia ferrytyny 300 ng/ml.
Prawidłowa odpowiedź to:

Skaza krwotoczna u chorych z przewlekłą chorobą nerek spowodowana jest:

Wskaż, jakie parametry u potencjalnego żywego dawcy nerki dyskwalifikują go do nefrektomii (wg kryteriów amsterdamskich):
1) eGFR= 70 ml/min;
2) otyłość, BMI > 35;
3) nadciśnienie tętnicze kontrolowane jednym lekiem hipotensyjnym (< 140/90 mmHg);
4) białkomocz > 0,5 /doba;
5) pojedynczy złóg 2 mm w kielichu nerki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie zaburzenia hormonalne występują w przewlekłej chorobie nerek?
1) wtórna nadczynność przytarczyc;
2) nadczynność tarczycy;
3) zaburzenia miesiączkowania i bezpłodność u kobiet;
4) niedoczynność kory nadnerczy;
5) zmniejszone stężenie testosteronu u mężczyzn.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pojęcie przewodnienia izotonicznego oznacza, że:

W odwodnieniu hipotonicznym:

Do hiperkaliemii prowadzi:
1) kwasica nieoddechowa;
2) alkaloza nieoddechowa;
3) rabdomioliza;
4) stosowanie inhibitorów enzymu konwertującego;
5) leczenie insuliną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Terminem mikroalbuminuria określa się utratę białka z moczem:

Dla zespołu nefrytycznego typowe są:
1) utrata białka > 3,5 g/dobę;
2) nadciśnienie tętnicze;
3) skąpomocz;
4) aktywny osad moczu;
5) występowanie w submikroskopowym kłębuszkowym zapaleniu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zespołu nerczycowego:
1) występuje w nim hipoproteinemia i hipoalbuminemia;
2) typowe jest obniżenie stężenia cholesterolu i triglicerydów w surowicy;
3) obrzęki i przesięki u prawidłowo odżywionych dorosłych chorych powstają najczęściej przy utracie białka > 5 g/dobę;
4) objawem charakterystycznym jest nadciśnienie tętnicze spowodowane zatrzymaniem sodu;
5) rozwój pełnoobjawowego zespołu nerczycowego jest nieuchronny przy białkomoczu > 10 g/dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące patogenezy nerczycowych obrzęków:
1) u ponad 60% chorych objętość krążącego osocza jest prawidłowa lub zwiększona;
2) u chorych z umiarkowaną hipoalbuminemią w zakresie 20-30 g/l spadek osoczowego ciśnienia onkotycznego jest jedynie czynnikiem ułatwiającym przelewanie nadmiaru wody do przestrzeni pozanaczyniowej;
3) u chorych z prawidłową objętością krążącego osocza do zatrzymania sodu prowadzi wtórny hiperaldosteronizm;
4) oligowolemiczny zespół nerczycowy występuje przy spadku stężenia albumin w surowicy < 20 g/l;
5) główną przyczyną zatrzymania sodu jest spadek filtracji kłębuszkowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do podstawowych wskazań do biopsji nerki należą:
1) nerczycowy białkomocz;
2) podejrzenie zmian gruźliczych w nerkach;
3) subnerczycowy białkomocz i krwinkomocz;
4) ostre uszkodzenie nerek o niejasnej przyczynie;
5) ciężkie, źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pojęcie rozplemu zewnątrzwłośniczkowego oznacza:

Do zmian aktywnych w badaniu patomorfologicznym należą:
1) stwardnienie segmentalne lub globalne kłębuszków nerkowych;
2) rozplem śródwłośniczkowy;
3) komórkowe półksiężyce;
4) włóknienie śródmiąższowe i zanik cewek;
5) nacieki zapalne w śródmiąższu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do rozplemowych postaci kłębuszkowych zapaleń nerek zalicza się:
1) ogniskowe segmentowe stwardnienie kłębuszków (FSGS);
2) gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek;
3) nefropatię IgA;
4) mezangialnowłośniczkowe kłębuszkowe zapalenie nerek;
5) nefropatię błoniastą.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do submikroskopowego kłębuszkowego zapalenia nerek?
1) przebiega pod postacią zespołu nerczycowego;
2) typowa jest tendencja do postępującego ubytku filtracji kłębuszkowej;
3) charakterystyczny jest brak nawrotów i wieloletnia stabilność remisji;
4) może wystąpić spadek objętości wewnątrznaczyniowej z ostrym uszkodzeniem nerek;
5) odległe rokowanie jest dobre z rzadkim rozwojem schyłkowej niewydolności nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Steroidozależny zespół nerczycowy oznacza nawrót białkomoczu:

Glikokortykosteroidy są leczeniem pierwszorzutowym w terapii zespołu nerczycowego na podłożu:
1) ogniskowego segmentowego stwardnienia kłębuszków nerkowych (FSGS);
2) pierwotnej nefropatii błoniastej;
3) choroby cienkiej błony podstawnej;
4) glomerulopatii o charakterze zmian minimalnych;
5) nefropatii IgM.
Prawidłowa odpowiedź to:

W zmniejszeniu częstej nawrotowości zespołu nerczycowego na podłożu ogniskowego segmentowego stwardnienia kłębuszków nerkowych (FSGS) znajdują zastosowanie:
1) cyklosporyna A;
2) ewerolimus;
3) cyklofosfamid;
4) azatiopryna;
5) mykofenolan mofetylu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do ogniskowego segmentowego stwardnienia kłębuszków nerkowych (FSGS)?
1) przyczyną mogą być wrodzone zaburzenia białek podocyta;
2) uzyskanie remisji zespołu nerczycowego chroni przed rozwojem schyłkowej niewydolności nerek;
3) najkorzystniejszym rokowaniem odznacza się wariant zapadniętych pętli kłębuszków;
4) dominującą manifestacją pierwotnego FSGS jest zespół nerczycowy;
5) w steroidoopornym zespole nerczycowym na podłożu FSGS należy zastosować azatioprynę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Steroidooporność zespołu nerczycowego na podłożu ogniskowego segmentowego stwardnienia kłębuszków nerkowych oznacza nieuzyskanie co najmniej częściowej remisji po 6-miesięcznej terapii glikokortykosteroidami. Odsetek chorych na pierwotny FSGS, u których występuje steroidooporność wynosi:

Które określenia są prawdziwe w stosunku do nefropatii IgA?
1) zaostrzenia występują w czasie infekcji górnych dróg oddechowych;
2) wielkość białkomoczu nie ma znaczenia rokowniczego;
3) do rozwoju nefropatii IgA predysponuje niedostateczna galaktozylacja IgA;
4) charakter zmian histopatologicznych nie wpływa na decyzje terapeutyczne;
5) zagrożenie ubytkiem filtracji kłębuszkowej jest niewielkie u chorych z białkomoczem < 0,3 g/dobę i z prawidłowym ciśnieniem tętniczym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nefropatii błoniastej:
1) u 75% chorych na pierwotną nefropatię błoniastą wykrywane są przeciwciała wobec receptora dla fosfolipazy A2;
2) u 20 - 30% chorych na pierwotną nefropatię błoniastą następuje samoistna remisja białkomoczu;
3) wielkość wydalania z moczem drobnocząsteczkowych białek (β₂-mikroglobuliny i α₁-mikroglobuliny) nie ma znaczenia rokowniczego;
4) utrzymywanie się białkomoczu > 8 g/dobę ponad 6 miesięcy jest wskazaniem do podjęcia leczenia immunosupresyjnego;
5) monoterapia glikokortykosteroidami jest skuteczna w leczeniu zespołu nerczycowego na podłożu pierwotnej nefropatii błoniastej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu zespołu nerczycowego na podłożu pierwotnej nefropatii błoniastej stosowane są programy terapeutyczne z wykorzystaniem:
1) inhibitorów mTOR;
2) inhibitorów kalcyneuryny;
3) rytuksymabu;
4) belataceptu;
5) cytostatyku alkilującego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące błoniastorozplemowego kłębuszkowego zapalenia nerek:
1) w patogenezie istotną rolę odgrywają czynniki nefrytyczne, które są przeciwciałami wiążącymi i stabilizującymi konwertazę C3 dopełniacza;
2) u podłoża części przypadków leży wrodzony niedobór czynnika H, naturalnego inhibitora aktywacji dopełniacza;
3) choroba ma łagodny przebieg i u większości chorych dochodzi do samoistnej remisji;
4) cechą charakterystyczną jest prawidłowa aktywność hemolityczna dopełniacza w surowicy;
5) choroba przebiega na ogół z postępującym ubytkiem filtracji kłębuszkowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące gwałtownie postępującego kłębuszkowego zapalenia nerek:
1) może doprowadzić do schyłkowej niewydolności nerek w ciągu tygodni, a nawet dni;
2) wynik badania histopatologicznego nie ma znaczenia rokowniczego i nie wpływa na decyzje terapeutyczne;
3) charakteryzuje się występowaniem półksiężyców zajmujących ponad 50% kłębuszków nerkowych;
4) przebiega z zespołem nefrytycznym lub nerczycowym;
5) odznacza się wysoką nawrotowością w przeszczepionej nerce.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące choroby cienkiej błony podstawnej:
1) bywa przyczyną rodzinnie występującego krwinkomoczu;
2) nieuchronnie prowadzi do schyłkowej niewydolności nerek;
3) u podłoża mogą leżeć wrodzone zaburzenia struktury kolagenu IV;
4) współistnienie białkomoczu z krwinkomoczem pogarsza rokowanie;
5) nadciśnienie jest częstym początkowym objawem choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ostrego uszkodzenia nerek:
1) ciężkość uszkodzenia definiują kryteria klasyfikacyjne RIFLE i AKIN;
2) okres skąpomoczu/bezmoczu w ostrym uszkodzeniu cewek nerkowych trwa zazwyczaj 10-14 dni;
3) następstwem jest zawsze postępujący ubytek filtracji kłębuszkowej;
4) w fazie zdrowienia pojawia się wielomocz;
5) inhibitory enzymu konwertującego chronią przed wystąpieniem ostrego uszkodzenia nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ostrego uszkodzenia nerek spowodowanego rabdomiolizą:

Cechami ostrej przednerkowej niewydolności nerek są:
1) stężenie sodu w moczu < 20 mmol/l;
2) frakcyjne wydalanie sodu z moczem < 1%;
3) stosunek stężenia mocznika do kreatyniny w surowicy < 20;
4) prawidłowy osad moczu;
5) zachowana prawidłowa diureza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia fałszywe w stosunku do zespołu rozpadu guza:

Wskazaniami do rozpoczęcia leczenia nerkozastępczego w ostrym uszkodzeniu nerek są:
1) wystąpienie skąpomoczu;
2) gwałtowne narastanie stężenia potasu w surowicy z przekroczeniem wartości 6,5 mEq/L;
3) narastające przewodnienie oporne na leczenie diuretykiem pętlowym;
4) ciężka kwasica metaboliczna (pH < 7,1);
5) wzrost stężenia kreatyniny 2 do 3 razy w porównaniu z wartościami wyjściowymi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zakażenie układu moczowego określa się jako powikłane, gdy:
1) stwierdza się obecność tej samej bakterii w moczu przed upływem 14 dni od zakończenia terapii;
2) występuje utrudnienie odpływu moczu;
3) wykrywa się kamicę układu moczowego;
4) dotyczy chorych na cukrzycę lub leczonych immunosupresyjnie;
5) pojawia się ponowne zakażenie inną bakterią przed upływem 14 dni od zakończenia terapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podejrzenie ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek uzasadniają następujące objawy:
1) ból w okolicy lędźwiowej;
2) nagłe wystąpienie nadciśnienia;
3) gorączka z dreszczami;
4) poranny obrzęk powiek;
5) ból w okolicy nadłonowej z bolesnym oddawaniem moczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów ostrego cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek wywołanego nadwrażliwością na leki należą:
1) gorączka;
2) krwiomocz;
3) wielomocz;
4) wysypka plamisto-grudkowa;
5) pieczenie w cewce moczowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszym czynnikiem etiologicznym niepowikłanych zakażeń układu moczowego u młodych kobiet jest:

Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do bezobjawowego bakteriomoczu?
1) zawsze powinien być leczony;
2) powinien być leczony u chorych na cukrzycę;
3) leczenie poza okresem ciąży nie zmniejsza częstości objawowych zakażeń układu moczowego;
4) powinien być leczony u ciężarnych;
5) powinien być leczony przed zabiegami urologicznymi z przewidywanym przerwaniem ciągłości błony śluzowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z polekowych ostrych cewkowo-śródmiąższowych zapaleń nerek może przebiegać z nerczycowym białkomoczem?

Które stwierdzenia są właściwie w stosunku do nefropatii hiperkalcemicznej?
1) skurcz tętniczek nerkowych przy stężeniu wapnia w surowicy > 3 mmol/l może powodować ostry spadek filtracji kłębuszkowej;
2) hiperkalcemia i hiperkalciuria mogą wywoływać wielomocz;
3) w celu zmniejszenia hiperkalciurii należy podać diuretyk pętlowy;
4) częstym zaburzeniem jest alkaloza metaboliczna;
5) może przebiegać z zespołem utraty sodu i potasu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia właściwie oddają różnice między dializatorem niskofiltrującym (low flux) i wysokofiltrującym (high flux)?
1) dializatory wysokofiltrujące mają duże pory przepuszczające β₂-mikroglobulinę;
2) dializatory wysokofiltrujące odznaczają się niższą dyfuzją i filtracją wsteczną;
3) dializatory wysokofiltrujące mają współczynnik ultrafiltracji 30-50 ml/godz./na mmHg ciśnienia przezbłonowego;
4) w dializatorze wysokofiltrującym zachodzą procesy dyfuzji i konwekcji, natomiast w niskofiltrującym wyłącznie dyfuzji;
5) wymogi co do czystości wody są identyczne przy stosowaniu obu rodzajów dializatora.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia właściwie określają cele pojedynczego zabiegu hemodializy?
1) przywrócenie prawidłowej objętości płynów ustrojowych;
2) wyrównanie niedoboru kalcytriolu;
3) usunięcie nagromadzonych produktów przemian białkowych;
4) obniżenie nasilenia reakcji zapalnej mierzonej stężeniem CRP;
5) uzupełnienie niedoboru wodorowęglanów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaźnik usuwania mocznika Kt/V dobrze określa:

Wyższe stężenia sodu w płynie dializacyjnym stosowanym w czasie zabiegów hemodializy:
1) ułatwiają normalizację podwyższonego ciśnienia tętniczego;
2) zmniejszają częstość spadków ciśnienia tętniczego;
3) powodują zwiększenie pragnienia po zakończeniu zabiegu hemodializy;
4) mogą wywoływać nasilenie nadciśnienia tętniczego;
5) sprzyjają lepszej kontroli gospodarki wapniowo-fosforanowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z ostrych powikłań hemodializy występują najczęściej w praktyce klinicznej?
1) hemoliza;
2) hipotonia śróddializacyjna;
3) kurcze mięśniowe;
4) zator powietrzny;
5) świąd skóry.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące hipotonii śróddializacyjnej:
1) przyczyną bywa nadmierne usuwanie wody z przestrzeni wewnątrznaczyniowej przekraczające szybkość napełniania łożyska naczyniowego z pozakomórkowej przestrzeni śródmiąższowej;
2) częściej występuje przy niskich stężeniach sodu w płynie dializacyjnym;
3) występuje zmniejszone napełnianie lewej komory serca;
4) wystąpieniu sprzyjają wyższe stężenia wapnia w płynie dializacyjnym;
5) wystąpieniu sprzyja obniżenie temperatury płynu dializacyjnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

O zwężeniu odpływu żylnego z przetoki tętniczo-żylnej na poziomie żyły podobojczykowej świadczy:
1) obrzęk kończyny;
2) niedokrwienie ręki z owrzodzeniami palców;
3) obecność krążenia obocznego;
4) brak zapadania naczyń żylnych przy uniesieniu kończyny;
5) ustanie szmeru przetoki.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku gwałtownego spadku ciśnienia tętniczego podczas zabiegu hemodializy należy niezwłocznie wykonać następujące czynności:
1) ułożyć pacjenta w pozycji Trendelenburga;
2) obniżyć wielkość ultrafiltracji godzinowej, łącznie z jej zatrzymaniem;
3) podać roztwór chlorku wapnia;
4) podłączyć wlew roztworu albumin;
5) zastosować wlew 0,9% NaCl.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące hemodiafiltracji:
1) w usuwaniu toksyn łączy konwekcję i dyfuzję;
2) mniej skutecznie w stosunku do standardowej hemodializy normalizuje objętość wewnątrznaczyniową;
3) przynosi lepszą niż standardowa hemodializa stabilność hemodynamiczną;
4) efektywnie usuwa toksyny mocznicowe o średniej wielkości cząsteczki;
5) ustępuje standardowej hemodializie pod względem kontroli ciśnienia tętniczego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych wskazań klinicznych i biochemicznych mają kluczowe znaczenie przy podejmowaniu decyzji o rozpoczęciu programu dializoterapii?
1) stężenie mocznika > 140 mg/dl;
2) cechy przewodnienia mimo stosowania diety niskosodowej i leczenia moczopędnego;
3) postępujące osłabienie, nudności, sporadycznie wymioty;
4) utrata łaknienia;
5) spadek stężenia wodorowęglanów < 20 mmol/l.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych chorób są uznanym wskazaniem do leczenia zabiegami plazmaferezy?
1) zespół Goodpasture'a;
2) zespół nerczycowy na podłożu ogniskowego segmentowego stwardnienia kłębuszków nerkowych (FSGS);
3) zespół Guillaina-Barrego-Strohla;
4) ziarniniakowe zapalenie wielonaczyniowe z ciężkimi krwotokami płucnymi;
5) stwardnienie rozsiane.
Prawidłowa odpowiedź to:

Negatywnymi czynnikami rokowniczymi w programie dializoterapii są:
1) przerost lewej komory serca;
2) stężenie hemoglobiny 11 g/dl;
3) stężenie albumin 2,9 g/dl;
4) wskaźnik masy ciała (BMI) > 25;
5) stężenie CRP 20 mg/l.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych czynników przyczyniają się do rozwoju niedożywienia u chorych leczonych w programach dializoterapii?
1) przewlekły stan zapalny;
2) zbyt niska dawka czynnika stymulującego erytropoezę;
3) nieadekwatne zabiegi dializy;
4) depresja;
5) zbyt niskie dawki leków wiążących fosforany.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia dializą otrzewnową jest:

Do zalet dializy otrzewnowej zalicza się:
1) dłuższe niż w hemodializie zachowanie resztkowej czynności nerek;
2) ułatwienie chorym aktywności społecznej i zawodowej;
3) lepszą niż w hemodializie eliminację toksyn o małej cząsteczce;
4) lepszą stabilność hemodynamiczną niż w programie hemodializ;
5) mniejsze w porównaniu do hemodializy nasilenie insulinooporności.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 15-letniej dziewczynki z ciężkim zespołem nerczycowym na podłożu nefropatii błoniastej (białkomocz 70 mg/kg m.c./d, albuminy w surowicy 15 g/l) wystąpił ból w okolicy krzyżowo-lędźwiowej lewej, krwiomocz oraz trombocytopenia. Dwa tygodnie wcześniej pacjentka została uderzona piłką w lewy bok. Która z poniżej podanych przyczyn jest najbardziej prawdopodobna?

U 12-letniego chłopca, po 5 latach dializoterapii otrzewnowej, rozpoznano otorbiające stwardnienie otrzewnej (encapsulating peritoneal sclerosis - EPS). Która z poniżej wymienionych terapii zwiększa szansę przeżycia pacjenta?

Czynnik wzrostu fibroblastów (FGF23) odgrywa istotą rolę w regulacji homeostazy fosforu. Które z poniżej wymienionych stwierdzeń dotyczących FGF23 są prawdziwe?
1) FGF23 jest fosfatoniną produkowaną głównie przez komórki kości;
2) niezbędnym koreceptorem dla FGF23 jest białko klotho;
3) wzrost stężenia FGF w surowicy obserwuje się u chorych z przewlekłą chorobą nerek tylko w stadium 5;
4) mutacja genu FGF23 odpowiada za rozwój krzywicy hipofosfatemicznej rodzinnej sprzężonej z chromosomem X;
5) u chorych na przewlekłą chorobę nerek (PCHN) FGF23 nie wpływa na układ sercowo-naczyniowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe w odniesieniu do przezskórnej biopsji nerki u dzieci?
1) jest zabiegiem stosunkowo bezpiecznym;
2) można ją wykonać bez zgody rodziców/opiekunów dziecka;
3) najczęstszym powikłaniem jest krwiak podtorebkowy;
4) u dzieci w wieku przedszkolnym zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym;
5) obecność jednej nerki jest przeciwwskazaniem względnym do jej wykonania.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do wykonania przezskórnej biopsji nerki u dziecka jest:
1) steroidooporny zespół nerczycowy;
2) zespół nerczycowy u każdego dziecka, niezależnie od wieku;
3) zespół nerczycowy z objawami pozanerkowymi;
4) upośledzenie funkcji nerek u dziecka leczonego cyklosporyną A;
5) zespół hemolityczno-mocznicowy wyindukowany przez enterokrwotoczny szczep E. coli.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń w odniesieniu do 4-letniego dziecka, leczonego od 3 tygodni prednizonem w dawce 2 mg/kg m.c./d (z powodu 4 rzutu zespołu nerczycowego) są prawdziwe?
1) nie ma przeciwwskazań do żadnych szczepień;
2) dziecko bezwzględnie nie powinno być w tym okresie szczepione;
3) może być zaszczepione przeciwko wzw typu B;
4) obowiązkowo powinno być zaszczepione przeciwko pneumokokom;
5) może być zaszczepione przeciwko śwince, różyczce i ospie wietrznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

6-miesięczne niemowlę płci męskiej zostało przyjęte do szpitala z powodu wysokiej gorączki, niepokoju przy mikcji oraz niechęci do jedzenia. Mama dziecka podaje, że chłopczyk oddaje mocz wąskim strumieniem w sposób przerywany. W wykonanych badaniach stwierdzono m.in. masywny ropomocz, erytrocyty w osadzie moczu: 10-15 w p.w., białkomocz 0,5 g/l w pojedynczej porcji moczu oraz nieznaczne podwyższenie stężenia kreatyniny w surowicy. Badanie USG wykazało obustronne wodonercze, objaw „dziurki od klucza” oraz pogrubienie ścian pęcherza moczowego. Co jest najbardziej prawdopodobną przyczyną ww. objawów?

U 7-letniego Krzysia rozpoznano nefropatię w przebiegu plamicy Schönleina-Henocha. W badaniach moczu stwierdzono masywny krwinkomocz oraz białkomocz 0,8 g/d/1,73 m². Stężenie surowicze kreatyniny - 0,6 mg/dl, mocznika - 30 mg/dl, eGFR - 95 ml/min/1,73 m² Jaką terapię należy zastosować?

Które z poniższych stwierdzeń w odniesieniu do wczesnodziecięcej postaci cystynozy nie są prawdziwe?
1) nieleczona choroba prowadzi do schyłkowej niewydolności nerek już w pierwszej dekadzie życia;
2) podstawą rozpoznania, które upoważnia do rozpoczęcia leczenia cysteaminą jest badanie genetyczne w kierunku mutacji genu CTNS;
3) choroba ta powinna być podejrzewana u wszystkich dzieci z pełnoobjawowym zespołem Fanconi-deToni-Debre’;
4) u dzieci z wczesnodziecięcą postacią cystynozy nie stwierdza się upośledzenia wzrastania;
5) obecność kryształków cystyny w rogówce jest objawem charakterystycznym dla cystynozy niemowlęcej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami złego rokowania w odniesieniu do funkcji nerek u dzieci z zespołem nerczycowym są:

U 4-letniej Kasi, urodzonej z przepukliną oponowo-rdzeniową i pęcherzem neurogennym, rozwinęła się schyłkowa niewydolność nerek, dziewczynka ma założoną zastawkę komorowo-otrzewnową z powodu wodogłowia. Warunki bytowe dziecka są trudne. Podjęto decyzję o rozpoczęciu leczenia hemodializami (HD). Przed pierwszym zabiegiem obliczono, że objętość najmniejszego dostępnego układu (linie, dializator) przekracza 10% objętości krwi krążącej dziecka. Co należy zrobić?
1) odstąpić bezwzględnie od zabiegu HD;
2) założyć cewnik do jamy otrzewnowej i rozpocząć dializy otrzewnowe;
3) rozpocząć zabieg hemodializy, ale zakończyć go szybciej;
4) rozpocząć hemodializę wypełniając wcześniej linie i dializator solą fizjologiczną;
5) rozpocząć hemodializę wypełniając wcześniej linie i dializator roztworem 5% albumin.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 3-letniego Kubusia, w 3. dniu krwistej biegunki, zaobserwowano pogorszenie stanu ogólnego, znacznego stopnia bladość powłok ciała i zażółcenie białkówek. Wartość ciśnienia tętniczego mieściła się > 95 percentyla dla płci, wieku i wzrostu. W badaniach laboratoryjnych: Na - 130 mg/dl, K - 5,5 mg/dl, kreatynina - 4 mg/dl, mocznik - 100 mg/dl, z kału wyhodowano E. coli O157:H7. Którego z poniższych działań bezwzględnie nie należy wdrażać?

Mutacje których genów mogą być odpowiedzialne za wystąpienie steroidoopornych zespołów nerczycowych u dzieci?
1) NPHS1;
2) WT1;
3) PKD2;
4) AQP;
5) NPHS2.
Prawidłowa odpowiedź to:

14-letnia dziewczynka przyjęta została do szpitala z powodu trwającej od 2 lat poliurii z polidypsją, ogólnego osłabienia, utraty apetytu i porannych nudności. Matka podaje, że przez 6 miesięcy dziecko było nieskutecznie leczone preparatami żelaza z powodu niedokrwistości. Badaniem fizycznym stwierdzono niedobór wzrostu i masy ciała (< 3 percentyla). Badania laboratoryjne wykazały: c.g moczu 1010, śladowy białkomocz, w surowicy - stężenie kreatyniny - 8,7 mg/dl, mocznika - 130 mg/dl oraz kwasicę metaboliczną wyrównaną. W tym przypadku można się spodziewać wszystkich poniżej podanych nieprawidłowości, z wyjątkiem:

U 15-letniej dziewczynki leczonej ifosfamidem z powodu guza jajnika stwierdzono zespół Fanconiego. Który z poniżej wymienionych objawów nie należy do obrazu klinicznego tego zespołu?

4-letni Michałek został przyjęty do szpitala z powodu złamania kości udowej lewej, którego doznał w wyniku niewielkiego urazu. W wywiadzie - opóźnione ząbkowanie. Badaniem fizycznym stwierdzono cechy krzywicy (m.in. deformacja kończyn dolnych). W obrazie rtg kości - osteopenia, usg nerek - nefrokalcynoza. W badaniach laboratoryjnych w surowicy: stężenie fosforu 1,8 mg/dl, wapnia 9,8 mg/dl, 1,25(OH)₂D₃ w surowicy - 130 pg/ml (norma - 15-75 pg/ml), wydalanie dobowe wapnia z moczem - 7 mg/kg m.c./d, podwyższone frakcyjne wydalanie fosforanów. Nie stwierdzono glikozurii i aminoacydurii. Jakie rozpoznanie w tym przypadku jest najbardziej prawdopodobne?

Nadciśnienie naczyniowo-nerkowe należy podejrzewać:
1) u dziecka z nefropatią refluksową;
2) w sytuacji ciężkiego, opornego na leczenie nadciśnienia tętniczego;
3) przy obecności szmeru naczyniowego w nadbrzuszu lub okolicy krzyżowo-lędźwiowej;
4) u dziecka z rozpoznaną chorobą Takayashu;
5) u nastolatka ze znaczną otyłością.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niedokrwistość w przebiegu przewlekłej choroby nerek (PCHN) jest poważnym problemem klinicznym, zarówno u dorosłych jak i u dzieci. Które z poniżej wymienionych stwierdzeń są prawdziwe w odniesieniu do tego powikłania?
1) niedokrwistość w PCHN związana jest głównie z niedoborem erytropoetyny;
2) niedokrwistość u pacjentów z PCHN nie ma wpływu na układ sercowo-naczyniowy;
3) podczas leczenia niedokrwistości środkami stymulującymi erytropoezę konieczne jest monitorowanie gospodarki żelazowej;
4) po przeczepieniu nerki nigdy nie zachodzi potrzeba stosowania erytropoetyny;
5) przyczyną braku dobrej odpowiedzi na erytropoetynę może być ciężka wtórna nadczynność przytarczyc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Po zabiegach kardiochirurgicznych u dzieci często dochodzi do ostrego uszkodzenia nerek (AKI - acute kidney injury). Który z poniżej wymienionych biomarkerów jest najbardziej przydatny jako wskaźnik wczesnego wykrywania tego powikłania?

U 10-letniego chłopca z nefropatią refluksową stwierdzono nadciśnienie tętnicze II stopnia. Badania laboratoryjne wykazały: eGFR - 60 ml/min/1,73 m² oraz białkomocz 3+ w teście paskowym. Która z podanych poniżej grup leków hipotensyjnych jest najbardziej korzystna i powinna być zastosowana w tym przypadku jako terapia pierwszego wyboru?