Egzamin PES / Nefrologia / jesień 2011

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące postępowania u chorych z amyloidozą:

Zabieg transplantacji nerki u chorego z przebytym zakażeniem gruźliczym można przeprowadzić po zakończeniu leczenia po upływie minimum:

Diagnostykę w kierunku amyloidozy pierwotnej należy przeprowadzić szczególnie u chorych z zespołem nerczycowym oraz:

Aby zakwalifikować biorcę przeszczepu < 50 roku życia do grupy niskiego ryzyka sercowo-naczyniowego oprócz badań podstawowych (EKG, ECHO) należy w pierwszej kolejności wykonać:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące powikłań zakrzepowych u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek:

Podczas kwalifikacji chorego do przeszczepienia nerki obowiązuje wykonanie następujących badań:
1) gastrofiberoskopii;       4) USG narządów jamy brzusznej;
2) kolonoskopii;       5) rektoskopii.
3) badania kału na krew utajoną;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chorych dializowanych:
1) u wszystkich chorych rozpoczynających leczenie hemodializami należy wykonać badania na obecność HBsAg i anty-HBc oraz anty-HCV i HCV RNA;
2) u wszystkich chorych rozpoczynających leczenie hemodializami należy wykonać badania na obecność HBsAg i anty-HBc, anty-HCV oraz CMV IgG;
3) obecność anty-HBc wskazuje na przebyte lub aktualne zakażenie HBV - w takim przypadku nie należy chorego szczepić;
4) obecność anty-HBc jest wskazaniem do dodatkowych szczepień w celu uzyskania wysokiego miana przeciwciał anty-HBs;
5) kontrolne badania poziomu przeciwciał anty-HBs należy wykonywać co 6-miesięcy, w przypadku miana poniżej 10 jm/L wskazane jest dodatkowe szczepienie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do kryteriów rozpoznania cukrzycowej choroby nerek u chorego z cukrzycą typu 1 trwającą > 10 lat z cechami retinopatii należy obecność:

Prawidłowa podaż białka w diecie u osoby hemodializowanej wg zaleceń K/DOQI powinna wynosić:

U chorych dializowanych otrzewnowo możliwe jest stosowanie płynu dializacyjnego zawierającego aminokwasy. Płyn ten powinno się stosować:

Kompleksy immunologiczne w nefropatii błoniastej zlokalizowane są przede wszystkim:

Nefropatia błoniasta cechuje się zmiennością przebiegu i dużą tendencją do samoistnych remisji. Przed wyborem schematu leczenia konieczna jest ocena ryzyka progresji nefropatii w 12-miesięcznej obserwacji.

Schemat Ponticellego stosowany jest w leczeniu:

Schemat Ponticellego polega na naprzemiennym stosowaniu:

U pacjenta z FSGS, eGFR 90 ml/min oraz dobową utratą białka 2,1 g w leczeniu zastosujesz:

W postaci FSGS z zapadającymi się pętlami naczyniowymi leczeniem z wyboru jest:

Wskazaniem do stosowania plazmaferez w ziarniniakowatości Wegenera jest:

W leczeniu alternatywnym ziarniniakowatości Wegenera oraz w leczeniu nawrotów choroby przebiegających z zajęciem nerek i upośledzeniem ich czynności (eGFR < 30 ml/min) nie stosuje się:

U pacjenta z zespołem nefrytycznym i szybko rozwijającą się niewydolnością nerek u którego w biopsji nerki dominuje segmentalna martwica włóknikowata kłębuszków z tworzeniem półksiężyców, bez obecności złogów w badaniu immunofluorescencyjnym, bez obecności ziarniniaków, najbardziej prawdopodobną przyczyną objawów jest:

Do Kliniki został przyjęty 54-letni mężczyzna z powodu krwiomoczu i narastających parametrów niewydolności nerek. Na skórze obecne liczne wybroczyny z dystalną martwicą kończyny dolnej prawej oraz objawami zaawansowanej neuropatii obwodowej. W badaniach dodatkowych stwierdzono cechy uszkodzenia komórki wątrobowej. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem u tego chorego jest:

Protokół Euro-Lupus w leczeniu nefropatii toczniowej klasy IV zakłada:

U 24-letniej chorej z toczniowym zapaleniem nerek klasy Va z białkomoczem dobowym < 2 g oraz dobrą czynnością nerek z niską aktywnością choroby zastosujesz:

Do nowotworów wymagających 2-5 letniej minimalnej karencji przed przeszczepieniem nerki u biorcy należy:
1) rak prostaty;       4) rak piersi;
2) inwazyjny rak szyjki macicy;   5) rak jelita grubego;
3) rak trzonu macicy;     6) rak podstawnokomórkowy skóry.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego z dializacyjnym zapaleniem otrzewnej wywołanym przez Pseudomonas aeruginosa właściwym postępowaniem jest:

W leczeniu nadkrwistości u chorych z przewlekłą chorobą nerek nie stosuje się:

U pacjenta z błoniastym kłębuszkowym zapaleniem nerek oraz eGFR 40 ml/min stwierdza się zakrzepowe zapalenie żył głębokich kończyn dolnych. Właściwym postępowaniem u tego chorego jest włączenie:

Do elektrokardiograficznych cech hipokaliemii należą:
1) spłaszczenie załamka T;     4) obniżenie odcinka ST;
2) wysokie, szpiczaste załamki T;   5) wydłużenie odstępu QT;
3) obecność załamka U;     6) wydłużenie odcinka PR.
Prawidłowa odpowiedź to:

U kobiety w 8 tygodniu ciąży z objawami zapalenia pęcherza moczowego występującymi pierwszy raz w życiu zastosujesz:

Glukozuria wykrywana metodą paskową może być skutkiem:

Zwiększenie ciężaru właściwego moczu, badanego metodą paskową, może być spowodowane:

Który z poniżej wymienionych nie jest przeciwwskazaniem do badania nerek metodą rezonansu magnetycznego?

Który z wymienionych leków nie wywołuje hiperkaliemii?

Glikokortykosteroidów nie stosuje się w leczeniu hiperkalcemii występującej w przebiegu:

W którym z niżej wymienionych schorzeń nie występuje błoniasto-rozplemowe kłębuszkowe zapalenie nerek?

Który stan nie współistnieje z nefropatią IgA?

Do leków wywołujących układowe zapalenie naczyń nie należy:

Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u pacjenta z niewyrównaną marskością wątroby w wyniku zakażenia HBV, ze stężeniem kreatyniny we krwi 150 µmol/l (1,7 mg/dl), białkomoczem 3,5 g/dobę i stężeniem Na⁺ w moczu 50 mmol/l?

Optymalnym postępowaniem u 25-letniej kobiety, z objawami zapalenia pęcherza moczowego, które wystąpiły pierwszy raz w życiu jest:

Ziarniniakowatość Wegenera, obecnie nazywana ziarniniakowatym zapaleniem naczyń (poliangiitis granulomatosa) nie charakteryzuje się:

Hiperfosfatemia w przewlekłej chorobie nerek (PChN):
1) pobudza wydzielanie PTH;
2) obniża oporność kości na działanie PTH;
3) hamuje wytwarzanie witaminy D3;
4) powoduje hiperkalcemię;
5) rozpoczyna się w IV stadium PChN.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stężenie fosforu w surowicy krwi pacjenta z PChN w stadium V powinno wynosić:

Pacjent przewlekle hemodializowany z następującymi parametrami gospodarki wapniowo-fosforanowej:
* PTH= 650 pg/ml;
* wapń całkowity= 2,45 mmol/l;
* fosfor= 2,2 mmol/l;
W leczeniu należy zastosować:
1) węglan wapnia;       4) aktywny metabolit witaminy D3;
2) cinakalcet;       5) płyn dializacyjny ze stężeniem wapnia
3) chlorowodorek sewelameru;    1,25 mmol/l.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do biopsji kości w diagnostyce zmian kostnych u pacjentów z PChN jest:
1) podejrzenie osteodystrofii glinowej (przy udokumentowanym narażeniu na zatrucie glinem);
2) sytuacja kiedy na podstawie dostępnych badań biochemicznych nie można z dużym prawdopodobieństwem określić rodzaju zaburzeń kostnych;
3) występowanie wielokrotnych patologicznych złamań;
4) podwyższone stężenie PTH;
5) osteoporoza w badaniu densytometrycznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie niedokrwistości czynnikami stymulującymi erytropoezę (ESA) u pacjentów z PChN:
1) rozpoczynamy przy stężeniu hemoglobiny w surowicy < 11 g/dl;
2) prowadzimy do momentu osiągnięcia docelowego stężenia hemoglobiny w surowicy 11-12 g/dl;
3) prowadzimy do momentu osiągnięcia docelowego stężenia hemoglobiny w ciągu co najmniej 4 tygodni leczenia;
4) początkowa dawka epoetyny alfa wynosi 50j.m./kg 3x w tygodniu;
5) brak efektu leczniczego przy dawce epoetyny alfa 150 j.m./kg/tydzień może świadczyć o oporności na czynniki stymulujące erytropoezę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybiórczą aplazję układu czerwonokrwinkowego (PRCA) charakteryzuje:
1) częstość występowania 1:10000 chorych leczonych podskórnie podawaną ESA, głównie epoetyną alfa;
2) obecność przeciwciał neutralizujących erytropoetynę;
3) wystąpienie po co najmniej 2 tygodniach podawania ESA;
4) odsetek erytroblastów w szpiku < 10%;
5) obniżenie stężenia hemoglobiny o 0,5-1 g/dl na tydzień w trakcie podawania ESA.
Prawidłowa odpowiedź to:

4000 j.m. epoetyny alfa odpowiada następującej dawce darbepoetyny alfa:

Które z zaburzeń endokrynnych nie występuje w PChN?

Nadkrwistość po transplantacji nerki - wskaż odpowiedź fałszywą:

Inhibitory ACE:
1) rozszerzają tętniczkę doprowadzającą kłębuszka nerkowego;
2) są przeciwwskazane u chorych dializowanych;
3) obniżenie eGFR o 30% po włączeniu inhibitorów ACE jest wskazaniem do odstawienia leku;
4) chorzy z PChN otrzymujący inhibitory ACE mogą wymagać większej dawki czynników stymulujących erytropoezę;
5) gwałtowne pogorszenie czynności nerek po włączeniu inhibitorów ACE może wystąpić przy równoczesnym stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do nietradycyjnych czynników ryzyka chorób układu krążenia u pacjentów z PChN zaliczamy:

Wskaż fałszywe stwierdzenie na temat terapii lekami hamującymi układ RAA (inhibitory ACE, sartany) w PChN:

Najczęstszą wadą serca u pacjentów hemodializowanych jest:

Badaniem rozstrzygającym o rozpoznaniu choroby niedokrwiennej serca u pacjenta z PChN w stadium V jest:

Gruźlica u chorych z PChN:
1) występuje 7-25x częściej niż w populacji ogólnej;
2) częstsze są postacie pozapłucne choroby;
3) zapadalność związana jest z upośledzeniem funkcji limfocytów B;
4) izoniazyd wymaga redukcji dawki ze względu na działanie niepożądane;
5) ryfampicyna wpływa na obniżenie poziomu cyklosporyny w surowicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekami pierwszego rzutu u pacjentów z niepowikłanym zapalenie pęcherza moczowego są:
1) trimetoprim;         4) cyprofloksacyna;
2) amoksycylina z klawulanianem;     5) fosfomycyna.
3) kotrimoksazol;
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek - postać polekową - charakteryzuje:
1) gorączka, wysypka, bóle stawów;
2) eozynofilia;
3) jałowa leukocyturia;
4) po NLPZ- zespół nerczycowy z ostrą niewydolnością nerek;
5) cechy uszkodzenia wątroby po ryfampicynie i allopurinolu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nefropatia bałkańska:
1) to endemiczna postać przewlekłego cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek prowadząca do rozwoju schyłkowej niewydolności nerek;
2) czynnikiem etiologicznym są mikotoksyny zawarte w pożywieniu;
3) w jej przebiegu często występują obrzęki i nadciśnienie tętnicze;
4) prowadzi do wystąpienia białkomoczu nerczycowego;
5) jest czynnikiem ryzyka nowotworów z nabłonka dróg moczowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka 45-letnia z rozpoznanym ADPKD zgłosiła się z powodu nagłego, silnego bólu w lewej okolicy lędźwiowej z towarzyszącym krwiomoczem. Najbardziej prawdopodobną przyczyną dolegliwości jest:

Eozynofiluria może świadczyć o:
1) ostrym śródmiąższowym zapaleniu nerek;   4) ostrym odrzucaniu nerki
2) zatorowości cholesterolowej;    przeszczepionej;
3) podostrym kłębuszkowym zapaleniu nerek;  5) zespole Churga-Strauss.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół Alporta charakteryzuje:
1) defekt kolagenu typu IV;       4) zmiany w siatkówce;
2) nawracający białkomocz i krwiomocz;   5) leczeniem z wyboru jest
3) upośledzenie słuchu;        immunosupresja.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynniki ryzyka rozwoju ostrego uszkodzenia nerek to:
1) cukrzyca;         4) przewlekła choroba nerek;
2) sepsa;         5) niewydolność krążenia.
3) podeszły wiek;
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostre uszkodzenie nerek - postać nerkową - charakteryzuje:
1) osmolalność moczu < 400 mOsm/kg H₂O;
2) wzrost diurezy w odpowiedzi na podanie płynów;
3) frakcjonowane wydalanie sodu < 1%;
4) stężenie sodu w moczu > 40 mmol/l;
5) wskaźnik: stężenie kreatyniny w moczu/ stężenie kreatyniny w osoczu < 20.
Prawidłowa odpowiedź to:

Według AKIN kryteriami ostrego uszkodzenia nerek jest nagłe upośledzenie funkcji definiowane jako:
1) wzrost stężenia kreatyniny o > 0,3 mg/dl;
2) obniżenie eGFR o 75%;
3) zmniejszenie diurezy < 0,5 ml/kg/przez 6h;
4) wzrost stężenia kreatyniny > 50%;
5) zmniejszenie diurezy < 0,5 ml/min/h przez 12 h.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uszkodzenie nerek w przebiegu szpiczaka mnogiego może być skutkiem:

Do wystąpienia zespołu wątrobowo-nerkowego predysponuje:

Na obraz kliniczny amyloidozy nerek składają się:
1) skłonność do zakrzepów;   4) obniżenie INR i wydłużenie APTT;
2) zespół nerczycowy;   5) szybka progresja PChN.
3) kwasica cewkowa;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaźnikiem uszkodzenia nerek w cukrzycowej chorobie nerek jest:
1) UAER (urinary albumin excretion rate) 30-300 mg/24h;
2) eGFR < 60 ml/min/1,73 m^{2;
3) HbA1c > 6,5%;
4) UAER > 200 µg/min;
5) UACR (urinary albumin/kreatynine excretion ratio) < 30.
Prawidłowa odpowiedź to:}

Niedihydropirydynowi antagoniści kanałów wapniowych w leczeniu nadciśnienia w cukrzycowej chorobie nerek:

Do martwiczych ziarniniakowych zapaleń naczyń z zajęciem nerek zaliczamy:
1) mikroskopowe zapalenie naczyń;
2) ziarniniak Wegenera;
3) guzkowe zapalenie tętnic;
4) zapalenie naczyń związane z samoistną krioglobulinemią mieszaną;
5) zespół Churga-Strauss.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstsze objawy kliniczne toczniowego zapalenia nerek to:
1) nadciśnienie tętnicze;
2) szybki postęp do schyłkowej niewydolności nerek;
3) białkomocz;
4) krwinkomocz;
5) zaburzenia czynności cewek nerkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do histopatologicznych wskaźników aktywności choroby w toczniowym zapaleniu nerek zaliczamy:
1) zwiększoną komórkowość kłębuszków nerkowych;
2) włóknienie i zanik cewek;
3) martwicę włóknikowatą kłębuszków nerkowych;
4) półksiężyce włókniste;
5) nacieki komórek jednojądrowych w śródmiąższu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nawrót choroby podstawowej w nerce przeszczepionej może dotyczyć wszystkich poniższych, z wyjątkiem:

Scharakteryzuj leczenie nerkozastępcze u pacjenta HIV (+):
1) porównywalna skuteczność leczenia hemodializami i dializą otrzewnową;
2) chory wymaga osobnego stanowiska dializacyjnego;
3) hemodializa może nasilać replikację wirusa;
4) dostęp naczyniowy z wyboru to przetoka tętniczo-żylna;
5) transplantacja nerki jest skuteczna i dopuszczalna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nefropatię HIV (HIVAN) charakteryzuje:
1) białkomocz nerczycowy;
2) brak obrzęków i nadciśnienia tętniczego;
3) prawidłowej wielkości lub powiększone nerki w badaniu usg;
4) histopatologicznie: obraz błoniasto-rozplemowego kłębuszkowego zapalenia nerek;
5) u osób rasy kaukaskiej nefropatia HIV jest czynnikiem ryzyka schyłkowej niewydolności nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do rozpoznania i rozpoczęcia leczenia zespołu hemolityczno-mocznicowego wystarczające są następujące objawy:
1) gorączka;
2) nagła niedokrwistość hemolityczna z obecnością > 20% schistocytów w rozmazie;
3) zatorowe zmiany na skórze;
4) małopłytkowość;
5) ostre uszkodzenie nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół hemolityczno-mocznicowy po przeszczepieniu nerki:
1) postać biegunkowa daje nawroty u 50% chorych;
2) po przebytym nietypowym HUS nawroty obserwuje się w postaci związanej z mutacją genu MCP;
3) najczęściej występuje de novo po leczeniu cyklosporyną lub takrolimusem;
4) postać uogólniona prowadzi do utraty przeszczepu u 40% chorych;
5) w przypadkach opornych na leczenie plazmaferezami stosuje się immunoglobuliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do najczęstszych przyczyn PChN u chorych na RZS zaliczamy:
1) amyloidozę wtórną;     4) zmiany polekowe;
2) glomerulopatie;       5) towarzyszące choroby tkanki łącznej.
3) wtórne zapalenie naczyń;
Prawidłowa odpowiedź to:

Nefrotoksyczność soli złota wynika z:

Podczas zabiegu hemodializy dochodzi do utraty większości witamin rozpuszczalnych w wodzie. Spośród wymienionych wybierz te, których utrata jest minimalna:

W leczeniu nerkozastępczym przy stosowaniu technik wysokoprzepływowych należy korzystać z wody:

Wśród powikłań długotrwałego stosowania dużych dawek heparyny podczas hemodializy wymienia się poniższe, z wyjątkiem:

Zwalczanie hiperfosfatemii w przewlekłej chorobie nerek (PChN) w 4-5 stopniu zaawansowania choroby polega na:
1) podawaniu pętlowych leków moczopędnych;
2) stosowaniu diety z ograniczeniem fosforu;
3) podawaniu wodorowęglanu sodu;
4) wprowadzeniu do leczenia wodorowęglanu sewelameru;
5) uzupełnieniu niedoborów witamin rozpuszczalnych w wodzie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Synteza hepcydyny (hormonu odpowiedzialnego za gospodarkę żelazem) zależy od:
1) niedotlenienia ustroju;
2) nadciśnienia tętniczego;
3) stopnia upośledzenia filtracji kłębuszkowej;
4) uchyłkowatości jelita grubego;
5) przewlekłych stanów zapalnych w organizmie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas leczenia niedokrwistości nerkopochodnej preparatami ESA należy przestrzegać następujących zasad:
1) leczenie rozpoczynać przy spadku stężenia Hb poniżej 11 g/dl;
2) docelowe stężenie Hb powinno przekraczać 12 g/dl;
3) dawkę ESA powinno się dobierać indywidualnie dla potrzeb pacjenta;
4) w przypadku oporności na leczenie ESA, dawkę stosowanego czynnika można zwiększać bez ograniczeń, aż do uzyskania wymaganego efektu;
5) chorzy z CKD i współistniejącą chorobą nowotworową nie stanowią grupy szczególnego ryzyka przy stosowaniu ESA.
Które z powyższych stwierdzeń są nieprawdziwe?

Zwiększona dawka hemodializoterapii u chorych na PChN charakteryzuje się:
1) większym ryzykiem zgonu;
2) lepszą kontrolą ciśnienia i fosfatemii;
3) rzadszymi interwencjami naczyniowymi;
4) pogorszeniem jakości życia;
5) mniejszym ryzykiem zwiększenia masy lewej komory serca.
Wybierz właściwe cechy dla zwiększonej dawki hemodializoterapii:

Hemodiafiltracja (HDF) wyróżnia się następującymi cechami w porównaniu z konwencjonalną hemodializą (HD):
1) zmniejsza śmiertelność wśród chorych dializowanych;
2) prowadzi do wzrostu stężeń CRP;
3) dochodzi do wzrostu stężenia beta-2-mikroglobuliny;
4) stężenie Hb nie wykazuje istotnych wahań przy niezmienionej dawce ESA;
5) następuje poprawa profilu lipidowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do następstw zwiększonej sztywności tętnic u chorych na przewlekłą chorobę nerek (PChN) zaliczamy:
1) wzrost ciśnienia tętniczego skurczowego i spadek ciśnienia tętniczego rozkurczowego;
2) spadek ciśnienia tętna;
3) przerost mięśnia lewej komory serca;
4) hiperperfuzję w tętnicach wieńcowych;
5) wzrost ciśnienia tętna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rekomendowane wskaźniki stanu odżywienia dla chorych na przewlekłą chorobę nerek (PChN) wynoszą:
1) BMI > 23,0;
2) znormalizowany wskaźnik katabolizmu białek (nPNA) > 1,0 g/kg idealnej masy ciała /d;
3) stężenie albuminy w surowicy < 40,0 g/l;
4) BMI < 23,0;
5) stężenie prealbuminy w surowicy > 0,3 g/l.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 56 uskarża się od kilku lat na bóle brzucha i bóle w okolicach lędźwiowych o charakterze rozpierającym o zmiennym nasileniu. Od kilku miesięcy występuje zwiększone oddawanie moczu oraz towarzyszące nadciśnienie trudno poddające się leczeniu. W wywiadzie: sporadycznie bóle te miały cechy kolki nerkowej bez krwiomoczu z towarzyszącymi nudnościami. Wśród bliskiej rodziny zwłaszcza mężczyzn dość częste występowanie niewydolności nerek i udarów mózgu. Przedmiotowo RR 160/100 mmHg oraz objawy guza w lewym śródbrzuszu. Białkomocz do 1 g/dl. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Chory lat 55 zgłosił się do lekarza z powodu ciągłych pobolewań w okolicach lędźwiowych o niewielkim nasileniu oraz okresowo pojawiającego się krwiomoczu, nie poprzedzanego napadem bólu. Od kilku miesięcy narastało ogólne osłabienie, sporadycznie pojawiały się stany podgorączkowe. Odczuwał postępujące uczucie przepełnienia w jamie brzusznej. W badaniu przedmiotowym RR 150/90 mmHg, objaw Goldflama słabo dodatni po stronie prawej. W badaniach laboratoryjnych wzrost OB oraz śladowy białkomocz z krwinkomoczem. Które rozpoznanie może być prawdopodobne?

W praktyce klinicznej do dializy otrzewnowej stosuje się płyny, w których środkiem osmotycznym jest:

W leczeniu nawrotów submikroskopowego kłębuszkowego zapalenia nerek u dorosłych najczęściej stosujemy leki wymienione poniżej, z wyjątkiem:

Przyczynami wtórnego ogniskowego i segmentalnego kłębuszkowego zapalenia nerek są:

Czynnikami ryzyka utraty funkcji nerek w ogniskowym i segmentalnym kłębuszkowym zapaleniu nerek są:

Gwałtownie postępujące zapalenie nerek skąpoimmunologiczne z przeciwciałami ANCA nie jest charakterystyczne dla:

W zespole Goodpasture’a w leczeniu zastosujesz:

W guzkowym zapaleniu tętnic zajęcie nerek prowadzi do ich niewydolności i nadciśnienia tętniczego. Rokowanie w postaci nieleczonej jest złe. W leczeniu zastosujesz:

Diuretyków tiazydowych i tiazydopochodnych nie należy stosować u chorych z:

Mikroangiopatia zakrzepowa charakteryzuje się powstawaniem zakrzepów w małych tętnicach, tętniczkach oraz kłębuszkach nerkowych. Przyczyną mikroangiopatii zakrzepowej może być:

Zakrzepowa plamica małopłytkowa jest spowodowana brakiem:

Amyloidoza dializacyjna jest późnym powikłaniem dializoterapii. Jej przyczyną jest nagromadzenie się złogów:

Według aktualnego stanu wiedzy za najlepszą metodę profilaktyki ostrego uszkodzenia nerek po kontraście uznać należy:

Przy pobieraniu nerek od dawców żywych okołooperacyjne ryzyko zgonu związane z oddaniem nerki ocenia się na:

Który z opisów najlepiej charakteryzuje hormon FGF-23, biorący udział w regulacji homeostazy fosforanów w organizmie?

Zastosowanie leczenia pulsami metylprednizolonu w błoniasto-rozplemowym zapaleniu nerek z krioglobulinemią na podłożu wirusowego zapalenia wątroby przebiegającym jako zespół nefrytyczny jest bezwzględnie przeciwwskazane, ponieważ duże dawki steroidów mogą nasilać replikację wirusa i pogłębiać krioglobulinemię.

W fizjologicznej, nie powikłanej ciąży dochodzi do następujących zmian w fizjologii nerek:

Tzw. sprzężenie cewkowo-kłębuszkowe to zjawisko polegające na:

Najbardziej efektywna pod względem zdolności adsorbowania cząsteczek (cytokin, składowych dopełniacza) na swojej powierzchni jest błona stosowana w zabiegach wewnątrzustrojowego oczyszczania krwi zbudowana z następującego materiału:

Asymetryczna dimetyloarginina (ADMA), substancja uważana za jeden z czynników patogenetycznych nadciśnienia tętniczego i podwyższonego ryzyka powikłań sercowo - naczyniowych u pacjentów w zaawansowanych stadiach PChN jest:

Automatyczna dializa otrzewnowa z krótkimi okresami wymiany lub wprowadzenie ikodekstryny, zwłaszcza przy zmniejszającej się objętości diurezy resztkowej, zalecane będą przede wszystkim u pacjentów dializowanych otrzewnowo, u których wartość D/P dla kreatyniny w czwartej godzinie testu PET będzie zawierać się w przedziale:

Kryterium przeszczepu obligatoryjnego przy ujemnej próbie krzyżowej nie spełniają następujące z wymienionych powyżej okoliczności:
1) co najmniej 4 wspólne antygeny HLA, z których 2 w DR;
2) biorca > 60 lat i dawca > 65 lat;
3) biorca bez dostępu naczyniowego;
4) dawca < 16 roku życia i biorca z listy pediatrycznej;
5) PRA > 65%;
6) jednoczasowy biorca nerki i trzustki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Antybiotykami stosowanym do oceny aktywnej mineralizacji tkanki kostnej w bioptatach kości pobieranych celem diagnostyki powikłań mineralno-kostnych PChN są:

Two-hit hypothesis, hipoteza opisująca mechanizm rozwoju torbieli w wielotorbielowatości nerek typu dorosłych zakłada, że aby doszło do rozwoju choroby niezbędne jest:

Wskaż, które z wymienionych zmian stwierdzanych w badaniu immuno-fluorescencyjnym bioptatu nerki są charakterystyczne dla choroby depozytów łańcuchów lekkich immunoglobulin:
1) depozyty monoklonalnego łańcucha kappa lub lambda i składników dopełniacza w mezangium;
2) depozyty monoklonalnego łańcucha kappa w błonie podstawnej włośniczek kłębuszka;
3) depozyty monoklonalnego łańcucha lambda w arteriolach, powodujące zwężenie światła;
4) depozyty monoklonalnego łańcucha lambda i składników dopełniacza w błonie podstawnej kanalików nerkowych;
5) depozyty monoklonalnego łańcucha kappa w średnich i dużych naczyniach tętniczych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Choroba depozytów łańcuchów lekkich monoklonalnych immunoglobulin w badaniu wycinka nerki w mikroskopie świetlnym może prezentować obraz:
1) submikroskowego kłębuszkowego zapalenia nerek;
2) trzeciego stadium błoniastej nefropatii;
3) mezangialno-włośniczkowego kłębuszkowego zapalenia nerek;
4) ogniskowego, segmentalnego stwardnienia kłębuszków (FSGS);
5) rozplemowego zewnątrzwłośniczkowego kłębuszkowego zapalenia z obecnością półksiężyców.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 20-letniego mężczyzny po infekcji górnych dróg oddechowych wystąpił krwiomocz, białkomocz, krwawienie z przewodu pokarmowego, bóle stawów, wybroczyny na skórze kończyn dolnych, niedokrwistość. Wskaż najbardziej prawdopodobną diagnozę:

Wskaż, który z wymienionych schematów leczenia immunosupresyjnego jest nieskuteczny i nie powinien być stosowany w leczeniu idiopatycznej nefropatii błoniastej:

U 70-letniego chorego po zabiegu koronarografii wystąpił zespół objawów klinicznych sugerujących miażdżycowo-zatorową chorobę nerek (zespołu zatorowości cholesterolowej). Wskaż te objawy:
1) ostra niewydolność nerek;      4) uszkodzenie mózgu;
2) zmiany skórne;         5) eozynofilia we krwi obwodowej.
3) kryształy cholesterolu w siatkówce;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zmiany charakterystyczne dla błoniastego kłębuszkowego zapalenia nerek w badaniu bioptatu nerki, przy zastosowaniu różnych technik barwienia:
1) uogólnione i rozlane pogrubienie ścian włośniczek kłębuszków;
2) zwiększenie liczby komórek mezangium;
3) występowanie regularnych wypustek na powierzchni podnabłonkowej;
4) podnabłonkowe i podśródbłonkowe złogi IgG i składowej C3 dopełniacza;
5) podnabłonkowe ziarniste złogi IgG i składowej C3 dopełniacza.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 36-letniego pacjenta rozpoznano błoniasto-rozplemowe kłębuszkowe zapalenie nerek (bez krioglobulinemii), w następstwie zakażenia genotypem 1 wirusa C zapalenia wątroby (HCV). Badania dodatkowe: białkomocz 6g/dobę, eGFR 62/ml/min, ALAT 61 U/ml, albuminy 30 g/l, replikacja HCV RNA 10 000 000 kopii/ml, biopsja wątroby- zwłóknienie w większości przestrzeni wrotnych. Zaproponuj leczenie:
1) glikokortykosteroidy 1 mg/kg przez 6 miesięcy;
2) rybawiryna 2 x 400 mg/dobę przez 48 tygodni;
3) pegylowany interferon-alfa 2a 180 ug 1 x w tygodniu + rybawiryna 2 x 400 mg/dobę przez 48 tygodni;
4) pegylowany interferon-alfa 2a 135 ug 1x w tygodniu + rybawiryna 2 x 600 mg/dobę przez 24 tygodnie;
5) leczenie objawowe zespołu nerczycowego.
Prawidłowa odpowiedź to: