Egzamin PES / Nefrologia / jesień 2008

Korzyści ze stosowania dializy otrzewnowej w stosunku do hemodializy to:
1) mniejsza aktywacja układu immunologicznego;
2) dłuższa przeżywalność w pierwszych trzech latach leczenia nerkozastępczego, głównie osób młodszych, bez cukrzycy;
3) mniejsze ryzyko wystąpienia amyloidozy dializacyjnej;
4) lepsza kontrola anemii nerkopochodnej;
5) mniejsze ryzyko zaburzeń lipidowych, zwłaszcza hipertriglicerydemii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z pacjentów spełnia tzw. Kryteria Ravine’a, dotyczące diagnostyki ADPKD (autosomalne, dominujące wielotorbielowate zwyrodnienie nerek) na podstawie ilości torbieli w nerkach?

Najczęstszą przyczyną gwałtownie postępującego kłębuszkowego zapalenie nerek u osób po 20 r.ż. są:

Podstawowym biochemicznym markerem stanu odżywienia, a także wskaźnikiem prognostycznym w grupie chorych dializowanych jest poziom:

U 30-letniego pacjenta z kamicą nerkową stwierdzono dobowe wydalanie wapnia w moczu 550 mg. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić:
1) niedoczynność przytarczyc;     4) kwasicę nerkową proksymalną;
2) kwasicę nerkową dystalną;     5) przedawkowanie witaminy D.
3) sarkoidozę;
Prawidłowa odpowiedź to:

Od transplantacji nerki zdyskwalifikujesz pacjenta (tzn. ewentualnego biorcę) HIV (+), który:
1) ma mięsaka Kaposiego o lokalizacji pozaskórnej;
2) był leczony terapią HAART przez ostatnie 6 miesięcy;
3) liczba limfocytów CD4 jest u niego < 200 komórek/μl przez ostatnie 6 miesięcy;
4) ma udokumentowane przebycie postępującej, wieloogniskowej leukoencefalopatii;
5) każdy kandydat do przeszczepienia HIV (+) powinien być dyskwalifikowany.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie fałszywe:

Najczęstszą lokalizacją gruźlicy pozapłucnej dializowanych jest/są:
1) węzły chłonne szyjne;       4) OUN;
2) otrzewna;           5) układ kostny.
3) osierdzie;
Prawidłowa odpowiedź to:

Martwica brodawek nerkowych może wystąpić w przebiegu:
1) cukrzycy;           4) marskości wątroby;
2) zastoju w drogach moczowych;     5) zakrzepicy żył nerkowych.
3) odmiedniczkowego zapalenia nerek;
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z tubolopatiami proksymalnymi ważne jest oznaczanie:
1) wydalania z moczem aminokwasów;     4) glukozurii;
2) wydalania z moczem K⁺ i Na⁺;      5) fosfaturii.
3) wydalania z moczem HCO₃^-;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywą odpowiedź dotyczącą kamicy struwitowej:

Dorosłemu pacjentowi, który gorączkuje do 39°C podasz dodatkowo następującą ilość płynów:

24-letnia pacjentka skarży się na bóle stawowe i zmiany skórne, które wystąpiły pod wpływem nasłonecznienia. Biopsja nerki wykonana z powodu białkomoczu i erytrocyturii wykazała obecność uogólnionych złogów immunologicznych, zlokalizowanych pod nabłonkiem. U chorej tej rozpoznasz:

Podczas pierwszej hemodializy u pacjenta doszło do gwałtownych wymiotów, zaburzeń widzenia, bólów głowy i wzrostu ciśnienia tętniczego. Aby zapobiegać takim incydentom należy:
1) stosować dłuższe i rzadsze hemodializy w początkowym okresie dializoterapii;
2) stosować płyn dializacyjny o wysokim stężeniu potasu;
3) obniżyć temperaturę płynu dializacyjnego;
4) stosować krótsze i częstsze hemodializy w początkowym okresie dializoterapii;
5) unikać płynu dializacyjnego o niskim stężeniu sodu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikiem ryzyka nabłonkowych nowotworów dróg moczowych są:
1) nefropatia bałkańska;
2) nefropatia analgetyczna;
3) nefropatia po stosowaniu ziół chińskich;
4) nefropatia w przebiegu przewlekłego stosowania soli litu;
5) nefropatia ołowicza.
Prawidłowa odpowiedź to:

W której z technik dializacyjnych najważniejszym sposobem eliminacji toksyn jest konwekcja:
1) CAVH (ciągła tętniczo-żylna hemofiltracja);
2) CVVH (ciągła żylno-żylna hemofiltracja);
3) CVVHDHF (ciągła żylno-żylna wysokoefektywna hemodializa);
4) CAVHD (ciągła tętniczo-żylna hemodializa);
5) CVVHD (ciągła żylno-żylna hemodializa).
Prawidłowa odpowiedź to:

U 30-letniej pacjentki z nadciśnieniem tętniczym, po przeszczepieniu nerki, planującej ciążę można stosować:
1) inhibitor enzymu konwertującego, mykofenolan mofetilu, takrolimus;
2) bloker receptora angiotensyny, cyklosporynę, glikokortykosteroid;
3) metyldopę, mykofenolan mofetilu, cyklosporynę;
4) metyldopę, takrolimus, azatioprynę, glikokortykosteroid;
5) metoprolol, cyklosporynę, azatioprynę, glikokortykosteroidy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Na liście oczekujących na przeszczep nerki powinni znaleźć się pacjenci z:

Wśród układów buforowych ustroju największą pojemność wiązania protonów wykazuje układ:

Przyczyną kwasicy nieoddechowej jest:

Które stwierdzenie dotyczące oceny wielkości przesączania kłębuszkowego (GFR) jest nieprawidłowe?

Wskazaniem do biopsji nerki nie jest:

Zespół nefrytyczny najczęściej stanowi kliniczny odpowiednik:

W leczeniu chorych na ostre niepowikłane odmiedniczkowe zapalenie nerek lekami pierwszego wyboru przed uzyskaniem wyniku badania bakteriologicznego moczu są:

Hiperkaliemia w obrazie klinicznym prowadzi do następujących zaburzeń:
1) czynności mięśnia sercowego;   4) ośrodkowego układu nerwowego;
2) obwodowego układu nerwowego;   5) nadmiernego łaknienia i pragnienia.
3) czynności mięśni szkieletowych;
Prawidłowa odpowiedź to:

Renalaza (enzym nerkowy) uczestniczy w przemianie następujących neuroprzekaźników:
1) adrenaliny;         4) serotoniny;
2) noradrenaliny;         5) dopaminy.
3) acetylocholiny;
Prawidłowa odpowiedź to:

W nefroprotekcji u chorych na cukrzycę należy uwzględnić następujące parametry:
1) glikemia na czczo w osoczu żylnym < 110 mg/dl (≤ 6,1 mmol/l);
2) HbA_1c od 6,1 % do < 6,5 %;
3) ciśnienie tętnicze krwi < 130/80 mmHg;
4) stężenie cholesterolu całkowitego < 175 mg/dl (< 4,5 mmol/l);
5) stężenie cholesterolu frakcji LDL, 100 mg/dl (< 2,6 mmol/l).
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną niedokrwistości w przewlekłej chorobie nerek (w okresie przeddializacyjnym) jest:
1) niedobór żelaza;
2) krwawienie z przewodu pokarmowego lub z innych narządów;
3) niedobór erytropoetyny;
4) nadmiar kwasu foliowego;
5) zakażenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół wątrobowo-nerkowy może wystąpić:
1) u chorych z poalkoholową lub pozapalną marskością wątroby;
2) w przebiegu gwałtownie postępującego kłębuszkowego zapalenia nerek;
3) w przebiegu zaawansowanych zmian nowotworowych w wątrobie;
4) w przebiegu pierwotnej marskości żółciowej;
5) w ostrym cewkowo-śródmiąższowym zapaleniu nerek wywołanym NLPZ.
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawy neuropatii mocznicowej u chorych na przewlekłą niewydolność nerek mogą wystąpić pod postacią:
1) encefalopatii;         4) neuropatii autonomicznej;
2) polineuropatii obwodowej;       5) udaru mózgu.
3) mononeuropatii obwodowej;
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych ze schyłkową niewydolnością nerek zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej wywołują:
1) zwiększone wydzielanie parathormonu przez przytarczyce;
2) podwyższenie stężenia fosforanów w surowicy;
3) wchłanianie wapnia w jelitach nie ulega zmianie;
4) obniżenie stężenia wapnia w surowicy;
5) zmniejszone wydzielanie parathormonu przez przytarczyce.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostra nefropatia dnawa najczęściej występuje w:
1) fazie ostrego zespołu rozpadu guza nowotworowego;
2) przebiegu anemii hemolitycznej;
3) gruźlicy nerek;
4) torbielowatości nerek;
5) schyłkowej niewydolności nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zasadniczych czynników wpływających na regulację pozanerkowego metabolizmu potasu zaliczamy:
1) insulinę;     4) stężenie jonów wodorowych;
2) erytropoetynę;   5) antagonistów receptorów beta - adrenergicznych.
3) aldosteron;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do izby przyjęć szpitala przywieziono 20-letniego mężczyznę z ciśnieniem tętniczym 200/100 mmHg z towarzyszącymi objawami sugerującymi zaburzenia krążenia mózgowego oraz bólami w okolicy lędźwiowej. Dotychczas bez dolegliwości. Z wywiadu ustalono, że w ostatnich dniach doszło do zmniejszenia objętości oddawanego moczu. Przed kilkoma tygodniami objawy infekcji kataralnej. Wywiad rodzinny: ataki bólowe nerek o charakterze kolki u jednego z rodziców. Badaniem fizykalnym, poza wysokimi wartościami RR, zauważono śladowe obrzęki w okolicy stawów skokowych. Które rozpoznanie jest prawdopodobne?

45-letni mężczyzna z silnymi bólami w okolicy lędźwiowej, nawracającym krwiomoczem i towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym opornym na leczenie. Od kilku miesięcy zwiększone oddawanie moczu, także w nocy oraz stopniowe powiększanie się obwodu brzucha. W wywiadzie: niekiedy atakom bólowym w okolicy lędźwiowej towarzyszyła gorączka, nudności i wymioty. Wśród bliskiej rodziny, zwłaszcza mężczyzn objawy niewydolności nerek, nadciśnienie tętnicze, udary mózgu. Podczas badania fizykalnego stwierdzono ponadto obustronne cechy guza w nadbrzuszu. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

25-letni mężczyzna zgłosił się do lekarza POZ z powodu nawracającego od kilkunastu miesięcy krwiomoczu bez objawów pieczenia w cewce moczowej podczas mikcji. Obecnie objawom tym towarzyszą znaczne obrzęki kończyn dolnych. Przed kilkoma dniami przebył infekcję górnych dróg oddechowych. W wywiadzie ustalono, że krwiomocz często pojawiał się tuż po podobnych infekcjach lub po wysiłku fizycznym. Badaniem fizykalnym stwierdzono ponadto nadciśnienie tętnicze do 160/100 mmHg. W badaniu ogólnym moczu białkomocz - w DZM do 5,5 g. Leczony ambulatoryjnie niesystematycznie.
Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Leczenie ostrej niewydolności nerek spowodowanej obturacją naczyń tętniczych nerek polega na:

Definicja obejmująca alergiczne zapalenie naczyń skóry, stawów, przewodu pokarmowego i nerek, związane z odkładaniem się kompleksów immunologicznych zawierających głównie IgA, dotyczy:

Przyczyną krwawień na skutek upośledzenia hemostazy u chorych z zaawansowaną przewlekłą chorobą nerek (wzrost stężenia kreatyniny w surowicy powyżej 6 mg/dl) są:

W leczeniu przełomu hiperkaliemicznego stosuje się:
1) glikokortykosteroidy;
2) nawadnianie roztworem 0,9% NaCl z równoczesnym podawaniem furosemidu;
3) hemodializy z użyciem płynu bezwapniowego;
4) kalcytoninę;
5) wlewy 40% glukozy z insuliną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstsze objawy występujące w momencie rozpoznania raka nerkowokomórkowego to:

Jednym z czynników humoralnych odpowiedzialnych za rozwój niedokrwistości nerkowopochodnej i oporności na erytropoetynę wskutek spadku dostępności żelaza do erytropoezy jest:

Stosowanie płynu do dializy otrzewnowej zawierającego ikodekstrynę (Extraneal) może powodować zafałszowania w oznaczeniach następującego parametru biochemicznego:

Wieloośrodkowe randomizowane badanie nad znaczeniem biozgodności błon dializacyjnych i dawki dializy dla rokowania pacjentów hemodializowanych, określane akronimem HEMO, przyniosło następujące wnioski:

Plazmafereza znajduje zastosowanie w wielu chorobach nerek i wskazaniach pozanerkowych. Z niżej wymienionych wskazań wybierz te, w których stosowanie plazmaferezy ma udowodnioną przydatność kliniczną i wpływa na rokowanie pacjentów (kategoria I wskazań do plazmaferezy):
1) choroba Goodpasture’a;
2) zespół Gullian-Barre;
3) toczeń trzewny układowy z zajęciem płuc;
4) toczeń trzewny układowy z zajęciem płuc i nerek;
5) plamica małopłytkowa z niedoborem proteazy czynnika von Willebranda;
6) nefropatia szpiczakowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Istotą metody wewnątrzustrojowego oczyszczania krwi określanej mianem dializy albuminowej (techniki MARS) jest:

Który z wymienionych niżej leków immunosupresyjnych wiąże się z najwyższym ryzykiem wywołania trombocytopenii po przeszczepieniu nerki?

Spośród postaci histopatologicznych ogniskowego/segmentalnego stwardnienia kłębuszków nerkowych najgorzej rokuje:

Najczęstszą przyczyną białkomoczu nerczycowego spośród pierwotnych kłębuszkowych chorób nerek u osób dorosłych jest:

Który z poniższych punktów zawiera leki, które podnoszą stężenia inhibitorów kalcyneuryny i nasila ich objawy niepożądane?
1) itrakonazol;       5) werapamil;
2) ryfampicyna;       6) barbiturany;
3) klarytromycyna;       7) karwedylol.
4) diltiazem;
Prawidłowa odpowiedź to:

Za środki zapobiegawcze o udowodnionej lub wysoce prawdopodobnej skuteczności w zapobieganiu nefropatii po kontraście uznać należy:

Kwasica mleczanowa może występować w przewlekłej niewydolności nerek ponieważ w tej chorobie występuje spadek stężenia HCO₃^-.

Stężenie PTH w surowicy w przewlekłej chorobie nerek:
1) powinno być takie samo w 4 i 5 okresie;
2) w okresie 5 powinna wynosić 150-300pg/ml;
3) w okresie 3 powinno być poniżej 70pg/ml;
4) w okresie 1-3 nie wymaga kontroli, gdyż jest w normie;
5) przy prawidłowym leczeniu nie osiąga wartości powyżej 100pg/ml w 5 okresie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Określenie „luki anionowej” ma znaczenie kliniczne w:
1) diagnostyce kwasic nieoddechowych;
2) diagnostyce niektórych gammapatii;
3) zatruciu litem lub bromkami;
4) kontroli klinicznej wyników oznaczeń sodu, chlorków i dwuwęglanów;
5) żywieniu pozajelitowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka progresji przewlekłej choroby nerek należą:
1) ciąża;         4) zmniejszenie ilości nefronów
2) niedokrwistość;        w momencie urodzenia;
3) płeć męska i rasa czarna;    5) palenie tytoniu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do oceny składu masy ciała u chorego z niewydolnością nerek mogą służyć:
1) rezonans magnetyczny;
2) tomografia komputerowa;
3) DEXA (dwuwiązkowa absorpcjometria rentgenowska);
4) bioimpedancja;
5) pomiary antropometryczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Oporność na leczenie ESA może być wynikiem:
1) zbyt małej dawki leku;
2) otyłości i trudności z wchłanianiem leku z tkanki podskórnej;
3) niedoboru żelaza;
4) zbyt intensywnej dializoterapii;
5) działania inhibitorów konwertazy angiotensyny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwym stwierdzeniem jest:
1) fizjologiczne ciśnienie tętnicze krwi w ciągu doby nie podlega wahaniom większym niż o 10 mmHg;
2) fizjologiczne ciśnienie tętnicze krwi w ciągu doby podlega wahaniom w zakresie 10-30 mmHg;
3) najniższe wartości ciśnienia tętniczego występują zwykle w godzinach porannych, a najwyższe w godzinach popołudniowych;
4) najniższe wartości ciśnienia tętniczego występują zwykle około 02:00-03:00 w nocy, a najwyższe około 09:00-10:00 rano;
5) rytm dobowy zmian ciśnienia tętniczego występuje tylko w życiu dorosłym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zapobieganie nefropatii pokontrastowej polega na:
1) odpowiednim nawodnieniu chorego przed i po zabiegu roztworem soli fizjologicznej;
2) zaprzestaniu podawania m.in.: niesteroidowych leków przeciwzapalnych i moczopędnych;
3) podawaniu acetylocysteiny p.o 2 x 600mg przez 3 dni przed zabiegiem i w dniu zabiegu;
4) wykonaniu zabiegu z użyciem możliwie najmniejszej objętości środka kontrastowego;
5) stosowaniu niskoosmolalnych i izoosmotycznych środków kontrastowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do przybliżonego oznaczenia klirensu kreatyniny służy wzór:
1) Cocrofta Gaulta;       4) cystatynowy;
2) MDRD;         5) Hamburgera.
3) Jelliffe’a;
Prawidłowa odpowiedź to:

Gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek:

Metodą z wyboru w leczeniu ostrej niezapalnej niewydolności nerek w przebiegu wstrząsu septycznego jest:

Na zespól HELLP składają się:
1) hemoliza śródnaczyniowa;
2) podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych;
3) małopłytkowość;
4) białkomocz i oliguria;
5) zaburzenia widzenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do przeszczepienia nerki jest:
1) czynna choroba nowotworowa;
2) przepuklina brzuszna bez możliwości korekcji chirurgicznej;
3) alkoholizm;
4) uogólniona miażdżyca z zaawansowanymi zmianami naczyniowymi i narządowymi;
5) przebyta choroba nowotworowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia dializą otrzewnową jest:
1) zrosty otrzewnowe uniemożliwiające przepływ dializatu;
2) przepuklina brzuszna bez możliwości korekcji chirurgicznej;
3) alkoholizm;
4) otyłość lub niedożywienie;
5) przebyta choroba nowotworowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do wskazań do leczenia ADO należą:
1) preferencja pacjenta;
2) brak samodzielności pacjenta;
3) zwiększenie dawki dializy w celu poprawy adekwatności dializy otrzewnowej;
4) przepukliny, zaciek płynu dializacyjnego, upośledzenie wydolności oddechowej w CADO;
5) „zespół wypalenia” w CADO.
Prawidłowa odpowiedź to:

Grzybicze zapalenie otrzewnej zwane „ katastrofą brzuszną” jest wynikiem zbyt długiego utrzymywania cewnika w jamie otrzewnej.

Otorbiające zapalenie otrzewnej (EPS) jest wynikiem długotrwałego powolnego otorbiania otrzewnej torebką włóknistą i rozwija się u większości osób dializowanych otrzewnowo 5-8 lat z epizodem zapalenia otrzewnej.

Prawdziwe są zdania:
1) darbepoetyna alfa jest hiperglikozydowanym analogiem epoetyny;
2) C.E.R.A. jest aktywatorem receptora erytropoetyny o ciągłym działaniu;
3) stosowane preparaty ESA w Polsce to: epoetyna alfa, epoetyna beta, epoetyna delta, darbepoetyna alfa i C.E.R.A;
4) darbepoetyna alfa jest stosowana tylko w niedokrwistości nerkopochodnej;
5) u pacjentów z niedokrwistością w przebiegu przewlekłych chorób nerek docelowe stężenie Hgb powinno przekraczać
13 g/dl.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz fałszywe twierdzenie dotyczące zespołu hemolityczo-mocznicowego (HUS) i zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP):

Wybierz prawdziwe twierdzenie dotyczące nefropatii cukrzycowej:

Wskaż twierdzenia prawdziwe dotyczące amyloidozy nerek:
1) amyloidoza AL. może być powikłaniem dyskrazji limfocytów B. Objawy zajęcia nerek występują u 30-50% chorych;
2) biopsja nerki w amyloidzie jest obciążona ryzykiem krwawienia ze względu na nacieczenie amyloidem naczyń oraz obniżenie aktywności czynnika X;
3) białkomocz i upośledzenie funkcji nerek stanowią dominujące objawy u chorych z amyloidozą AA;
4) w amyliodozie AL białkiem tworzącym złogi w nerkach jest białko ostrej fazy, osoczowy amyloid A. Skuteczną metodą leczenia tej postaci amyloidozy jest plazmafereza;
5) ryzyko rozwoju amyloidozy związanej z leczeniem dializami jest mniejsze u chorych leczonych hemodializą niż u chorych dializowanych otrzewnowo.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż twierdzenia fałszywe dotyczące leczenia nerkozastępczego:

Wybierz prawdziwe twierdzenia dotyczące stosowania leków u chorych z przewlekła chorobą nerek:
1) aby zminimalizować wahania poziomu leków w czasie dializy i jej wpływ na eliminację leku, podtrzymujące dawki leków powinny być podawane po zabiegu hemodializy;
2) doxycyclinum nie osiąga stężeń leczniczych w moczu. Nie wymaga zmiany dawkowania w przypadku upośledzenia funkcji nerek;
3) diuretyki zmniejszają korzystny wpływ inhibitorów konwertazy angiotensyny na redukcję białkomoczu;
4) podawanie furosemidu w dużych dawkach może skutkować podwyższeniem stężenia kwasu moczowego w surowicy;
5) połączenie cefalosporyny II generacji oraz furosemidu może wykazywać działanie nefrotoksyczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenie dotyczące zespołu wątrobowo-nerkowego:
1) zespół wątrobowo-nerkowy jest najczęstszą przyczyną ostrej niewydolności nerek u osób z marskością wątroby;
2) czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu zespołu wątrobowo-nerkowego są: paracenteza z wypuszczeniem dużej objętości płynu puchlinowego z jamy otrzewnej bez uzupełnienia objętości osocza albuminami, nadmiernie forsowna diureza, krwawienie z przewodu pokarmowego, zakażenie;
3) ubytek funkcji nerek jest szybszy w typie 2 zespołu wątrobowo-nerkowego;
4) niewydolność nerek w zespole wątrobowo-nerkowym ma charakter czynnościowy, spowodowany pogorszeniem przepływu nerkowego;
5) typowe dla zespołu wątrobowo-nerkowego jest wysokie stężenie sodu w moczu przekraczające 40 mmol/l.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz fałszywe twierdzenie dotyczące regulacji hemodynamiki kłębuszkowej przez prostaglandyny:

Rozstrzygającą rolę w rozpoznaniu przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek ma:

28-letni student medycyny z powodu bólu gardła i temperatury 38 st. C leczył się amoksacyliną przez pięć dni. Ból gardła ustąpił, temperatura obniżyła się do normy. W 1 dniu od odstawienia antybiotyku zgłosił się do lekarza z powodu ponownego pogorszenia samopoczucia, zmniejszenia ilości oddawanego moczu, wzrostu temperatury ciała i wysypki. W badaniu ogólnym moczu lekarz stwierdził obecność białka w ilości 100 mg/dl. Lekarz badający studenta powinien w pierwszej kolejności brać pod uwagę następującą diagnozę:
1) ostre śródmiąższowe zapalenie nerek;
2) ostre kłębuszkowe zapalenie nerek;
3) zapalenie pęcherza moczowego;
4) ziarniniak Wegenera;
5) IgA nefropatię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące ciągłych technik oczyszczania pozanerkowego:
1) zabieg hemofiltracji nie wymaga użycia płynu dializacyjnego;
2) zabieg ciągłej żylno-żylnej hemofiltracji wymaga wspomagania pompą;
3) techniki ciągłe są przeciwwskazane u chorych niestabilnych krążeniowo;
4) ciągłą tętniczo-żylną hemofiltrację można wykonać u chorych we wstrząsie z nieoznaczalnym systemowym ciśnieniem tętniczym;
5) zabieg ciągłej hemofiltracji żylno-żylnej nie wymaga uzupełniania choremu płynów i elektrolitów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Terapeutyczna wymiana osocza znajduje zastosowanie w następujących stanach chorobowych, z wyjątkiem:

Wskaż twierdzenia fałszywe dotyczące zachowawczego leczenia kamicy nerkowej:

Do oceny funkcji cewek nerkowych przeprowadza się następujące badania:
1) próba zagęszczeniowa;
2) maksymalny transport kwasu paraaminohipurowego;
3) maksymalny transport glukozy;
4) klirens inuliny;
5) stężenie β₂-mikroglobuliny w surowicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz zdanie prawdziwe dotyczące submikroskopowego kłębuszkowego zapalenia nerek:
1) choroba dotyczy osób starszych;
2) o rozpoznaniu decyduje stwierdzenie w mikroskopie świetlnym segmentalnego stwardnienia w obrębie kłębuszów;
3) jednym z czynników wywołujących nefropatię jest VPF (vascular permeability factor);
4) nefropatia przebiega najczęściej pod postacią nawracającego krwiomoczu;
5) odległe rokowanie nefropatii u dzieci jest niepomyślne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz zdanie prawdziwe dotyczące ogniskowego, segmentalnego stwardnienia kłębuszków nerkowych (FSGS):
1) białkomocz jest niemal stałym objawem, u 75% spełnia kryteria zespołu nerczycowego;
2) w mikroskopie świetlnym zmiany patologiczne występują we wszystkich kłębuszkach;
3) postać „zapadniętych pętli” FSGS cechuje się dobrą reakcją na glikokortykosteroidy;
4) wtórna postać FSGS rozwija się m.inn. u zakażonych HIV i patologicznie otyłych;
5) zespół nerczycowy w przebiegu FSGS wykazuje tendencję do samoistnych remisji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz fałszywie twierdzenie dotyczące biopsji nerki:

Wybierz zdanie prawdziwe dotyczące powikłań dializy otrzewnowej:
1) występowaniu przepuklin brzusznych sprzyja m.inn. otyłość oraz implantacja cewnika w lini pośrodkowej ciała;
2) w rozpoznaniu zacieku do jamy opłucnowej pomaga badanie płynu z nakłucia jamy opłucnowej i stwierdzenie wysokiego stężenia glukozy;
3) w leczeniu otorbiającego zapalenia otrzewnej (EPS) stosuje się m.in. glikokortykosteroidy oraz alternatywnie tamoksifen;
4) wskazaniem do usunięcia cewnika otrzewnowego jest stwierdzenie grzybów w posiewie dializatu lub badaniu Grama;
5) w przypadku nasilenia dolegliwości związanych z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa przeciwwskazana jest przerywana automatyczna dializa otrzewnowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz zdanie prawdziwe dotyczące przygotowania chorego do przeszczepienia nerki:
1) wieloletnia cukrzyca (> 25 lat) jest wskazaniem do wykonania koronarografii;
2) pacjenci HBsAg(+) nie są kwalifikowaniu do przeszczepienia nerki;
3) pacjenci anty-HCV (+) powinni mieć oznaczone HCV RNA i w zależności od wyniku wykonaną biopsję wątroby;
4) wiek biorcy > 65 roku jest przeciwwskazaniem do przeszczepienia nerki;
5) przebycie przez biorcę nowotworu złośliwego jest przeciwwskazaniem do przeszczepienia nerki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do wyliczenia eGFR z uproszczonego wzoru MDRD potrzebne są następujące dane:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące leczenia niedokrwistości u chorych z przewlekłą chorobą nerek:

Najczęstszą glomerulopatią de novo w przeszczepie (grafcie) jest :

W nawrotowym zapaleniu otrzewnej należy:

Usunięcie cewnika do dializy otrzewnowej jest często ostatecznym krokiem terapeutycznym w leczeniu niektórych powikłań dializy otrzewnowej (infekcyjnych i nieinfekcyjnych). Usunięcie starego i jednoczesna implantacja nowego cewnika podczas tego samego zabiegu jest stosowana (zalecana) przede wszystkim:

Najbardziej typowym wskazaniem do usunięcia mufki zewnętrznej cewnika do dializy otrzewnowej jest:

Warunkiem prowadzenia dializy otrzewnowej jest prawidłowa funkcja cewnika. Najczęstszymi przyczynami złej funkcji cewnika są:

Hemodiafiltracja jest coraz bardziej dostępną metodą leczenia nerkozastępczego. Mając sprzęt umożliwiający taki zabieg zastosuję go przede wszystkim u pacjentów:

Zaletą dializy jednogłowej stosowanej w leczeniu pacjentów ze schyłkową przewlekłą niewydolnością nerek jest przede wszystkim:

Kluczowym elementem zaburzeń metabolizmu kostnego jest zmniejszenie wchłaniania fosforu z przewodu pokarmowego. Jedynym preparatem wiążącym fosfor w przewodzie pokarmowym, który nie zawiera związków metali jest:

Klasyfikacja RIFLE jest przydatna w rozpoznawaniu ostrej niewydolności nerek. Proponowana klasyfikacja obejmuje oddzielne kryteria dla zwiększenia stężenia kreatyniny w surowicy (obniżenia wielkości GFR) i objętości moczu. Pacjent może/musi spełniać kryteria:

Klasyfikacja RIFLE jest przydatna w rozpoznawaniu ostrej niewydolności nerek. Według tej klasyfikacji niewydolność nerek (angielskie failure-F) stwierdza w kryterium oceny -GFR, gdy wystąpi:

Najczęstszą przyczyną nadciśnienia tętniczego u pacjentów po przeszczepieniu nerki jest:

W leczeniu nadciśnienia tętniczego nerkopochodnego powszechnie stosuje się leki blokujące układ renina-angiotensyna-aldosteron. W stadium IV i V PChN z poniżej wymienionych leków nie wymagają zmiany dawkowania leki, z wyjątkiem:

Leczenie zwłóknienia zaotrzewnowego może być farmakologiczne lub zabiegowe. W leczeniu zwłóknienia zaotrzewnowego z leków zastosowanie znalazły przede wszystkim:

Przewlekłe niebakteryjne cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek jest najczęściej wywoływane przez różne związki między innymi leki. Podstawą leczenia jest przede wszystkim, jeśli jest to możliwe, wyeliminowanie czynnika odpowiedzialnego za wywołanie choroby, oraz spowolnienie progresji przewlekłej choroby nerek. W chorobie tej u wszystkich chorych nawet z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego powinno stosować się:

W przypadku podejrzenia zwłóknienia zaotrzewnowego należy przede wszystkim rozpoznać potencjalnie wtórną przyczynę. Do przyczyn wtórnych należą:

W zwyrodnieniu wielotorbielowatym nerek typu 2 wskazaniami do nefrektomii są między innymi:

Przewlekłe niebakteryjne cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek jest najczęściej wywoływane przez różne związki między innymi leki. Podstawą leczenia jest przede wszystkim jeśli jest to możliwe, wyeliminowanie czynnika odpowiedzialnego za wywołanie choroby. W przypadku zaostrzeń procesu chorobowego powinno się zastosować:

W leczeniu pierwotnego i wtórnego gwałtownie postępującego kłębuszkowego zapalenia nerek, w leczeniu skojarzonym stosujemy najczęściej metyloprednizolon/prednizon i cyklofosfamid. W przypadku gdy nie można zastosować cyklofosfamidu to lekami alternatywnymi mogą być:

W badaniu rezonansu magnetycznego często stosowane są wzmacniające środki kontrastowe zawierające gadolinium. Powikłaniem wywołanym zastosowaniem gadolinium ograniczającym jego zastosowanie u ludzi z bardziej zaawansowanymi stadiami PCHN jest :

Najważniejszą chorobą nerek uwarunkowaną genetycznie jest zwyrodnienie wielotorbielowate nerek typu 2. Najbardziej typową informacją z wywiadu jest rozwój przewlekłej choroby nerek w zaawansowanym stadium już około 40-50 roku życia u najbliższych krewnych. Brak wywiadu rodzinnego nie wyklucza choroby ponieważ:

Nocne oddawanie występuje zwykle u chorych:

Nefropatię kontrastową rozpoznajemy po wykluczeniu innych przyczyn niewydolności nerek, u chorego u którego po przeprowadzeniu badania z użyciem kontrastu stwierdzono:

Czynnikiem ryzyka nefropatii kontrastowej nie jest:

42-letni mężczyzna bez wcześniejszego wywiadu chorobowego został przyjęty do kliniki z powodu osłabienia, hipotonii, utraty masy ciała o 10 kg w przeciągu ostatnich 5 miesięcy, obrzęków kończyn dolnych, uogólnionego powiększenia węzłów chłonnych, hepatomegalii, kreatyniny do 2 mg% oraz białkomoczu > 3,5 g/d. Nerki w USG w wymiarze podłużnym 13,5 cm., w USG serca cechy kardiomiopatii restrykcyjnej. Najbardziej prawdopodobną przyczyną niewydolności nerek u tego chorego jest:

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące amyloidozy:
1) amyloidoza pierwotna zajmuje głównie narządy miąższowe: śledziona, nerki, wątroba, gruczoły dokrewne;
2) amyloidoza wtórna dotyczy tkanek pochodzenia mezodermalnego: nerwy obwodowe, skóra, język, stawy, serce, wątroba;
3) w amyloidozie AA białkiem tworzącym złogi jest białko ostrej fazy, osoczowy amyloid A, związany z apolipoproteinami o wysokiej gęstości;
4) złogi amyloidu w nerce odkładają się po endotelianej stronie naczyń kłębuszków nerkowych, następnie rozprzestrzeniają się na błonę podstawną kłębuszków i naczyń oraz mezangium;
5) do rozpoznania amyloidozy AL. konieczna jest biopsja nerki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chorym z torbielowatym zwyrodnieniem nerek w 1. stadium przewlekłej choroby nerek należy zalecić:

Wg kryteriów Ravine’a u chorego poniżej 30. roku życia możemy rozpoznać torbielowate zwyrodnienie nerek na podstawie USG gdy:

Do czynników pogarszających rokowanie w ADPKD nie należy:

Do metafilaktyki chorych z kamicą nerkową nie należy:

Badania przesiewowe w kierunku cukrzycowej choroby nerek powinny być wykonywane corocznie u chorych z cukrzycą typu 1 w 5 lat po rozpoznaniu cukrzycy i u chorych na cukrzycę typu 2 od chwili rozpoznania cukrzycy i powinny obejmować:
1) oznaczenie stosunku stężeń albumin do kreatyniny w przygodnej próbce moczu;
2) oznaczenie stężenia kreatyniny w surowicy i obliczenie eGFR;
3) oznaczenie albuminurii w dobowej zbiórce moczu;
4) oznaczenie mikroalbuminurii;
5) oznaczenie albuminurii w przygodnej próbce moczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do koronarografii na podstawie jedynie wywiadu u chorego kwalifikowanego do przeszczepu nerki bez cech klinicznych choroby niedokrwiennej serca jest: