Egzamin PES / Nefrologia / jesień 2007

Cechami charakterystycznymi odróżniającymi zespół Gitelmana od zespołu Barttera jest:

45-letni chory, bez istotnej przeszłości chorobowej, od 4 tygodni ma szybko pogarszającą się czynność nerek, obecnie kreatynina 3,5 mg/dl, w badaniu moczu: białkomocz 75 mg/dl, erytrocyty 27-31 wpw, wałeczki erytrocytarne. W biopsji nerki > 50% półksiężyców. Rozpoznano szybko postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek. W różnicowaniu brano pod uwagę mezangialno-włośniczkowe kłębuszkowe zapalenie i zapalenie naczyń ograniczone do nerek. Wskaż badania, które sugerują to ostatnie rozpoznanie:
1) złogi immunoglobulin i dopełniacza w badaniu immunofluorescencyjnym bioptatu nerki;
2) brak złogów immunoglobulin i dopełniacza w badaniu immunofluorescencyjnym bioptatu nerki;
3) prawidłowy poziom dopełniacza, ogniskowa martwica pętli naczyniowych kłębuszków;
4) przeciwciała pANCA, przeciwciała przeciw mieloperoksydazie;
5) przeciwciała cANCA, przeciwciała przeciw proteinazie serynowej 3.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przebieg ogniskowego i segmentalnego szkliwienia kłębuszków nerkowych (FSGS) we własnych nerkach pozwala prognozować występowanie i ciężkość choroby w nerce przeszczepionej. Wskaż czynniki ryzyka nawrotu FSGS w nerce przeszczepionej:
1) młody wiek;
2) gwałtowny przebieg choroby w czasie rozpoznania;
3) rozwój niewydolności nerek w ciągu 3 lat od rozpoznania;
4) proliferacja komórek mezangium w biopsji własnych nerek;
5) nadciśnienie tętnicze.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dobra wrażliwość większości szczepów bakterii Gram (-) na aminoglikozydy oraz niski koszt leczenia sprawiają, że te leki są nadal używane, pomimo wysokiej (20%) częstości działania nefrotoksycznego. Wybierz sposoby postępowania, które zmniejszają nefrotoksyczność aminoglikozydów:
1) podawanie w dawce rozdzielonej 2-3 razy dziennie;
2) podawanie w jednorazowej dziennej dawce;
3) dostosowanie dawki do GFR, oznaczanie poziomu leku;
4) dobre nawodnienie, wyrównanie niedoborów potasu, wapnia;
5) alkalizacja moczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

50-letnia kobieta zachorowała na ziarniniaka Wegenera przed 5. laty. Obecnie jest hospitalizowana z powodu 3-go nawrotu choroby, który manifestuje się gwałtownym pogorszeniem czynności nerek. Chora wymaga leczenia dializą. Zaproponuj schemat leczenia:

Immunomodulujący mechanizm dużych dawek dożylnie podawanych immunoglobulin jest coraz częściej wykorzystywany w nefrologii i przeszczepianiu nerek. Wskaż wskazania do ich podawania:
1) ANCA- zależne zapalenie naczyń, dla których inne leczenie jest przeciwwskazane lub nieskuteczne;
2) toczeń układowy o ciężkim przebiegu i braku skuteczności standardowego leczenia;
3) przygotowanie do przeszczepu chorych wysokouczulonych z PRA > 90%;
4) w rodzinnym przeszczepie, jeśli biorca ma przeciwciała przeciw limfocytom dawcy (dodatni test krzyżowy);
5) mieszana krioglobulinemia w przebiegu zapalenia wątroby typu C.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do stacji dializ zgłosiła się rodzina 22-letniego pacjenta ze schyłkową niewydolnością nerek, z propozycją oddania mu nerki. Pacjent ma grupę krwi A. Wybierz kandydatów na dawców, którzy będą poddani dalszym badaniom:
1) matka, 43 lata, zdrowa, z prawidłową czynnością nerek, grupa krwi 0;
2) ojciec 45 lat, alkoholik, z prawidłową czynnością nerek, grupa krwi A;
3) brat 17 lat, zdrowy, z prawidłową czynnością nerek, grupa krwi A;
4) dziadek 65 lat, od 2 lat rozpoznana nietolerancja glukozy, bez mikroalbuminurii z prawidłową czynnością nerek, grupa krwi 0;
5) babka 63 lata, przed 3 laty poddana amputacji sutka z powodu raka, obecnie zdrowa, z prawidłową czynnością nerek, grupa krwi A.
Prawidłowa odpowiedź to:

Powikłania stosowania dużych dawek immunoglobulin wynikają między innymi z reakcji anafilaktycznych, uwalniania TNF jak i osmotycznego uszkodzenia cewek proksymalnych. Zaproponuj postępowanie, które zapobiegnie ostrej niewydolności nerek w takiej sytuacji:
1) podawanie krótkodziałających kortykosteroidów;
2) odpowiednie nawodnienie;
3) redukcja dawki i wolny wlew immunoglobulin u chorych wysokiego ryzyka;
4) ścisłe monitorowanie czynności nerek i przerwanie podawania immunoglobulin, jeśli czynność nerek ulegnie pogorszeniu;
5) podawanie pentoksyfiliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 52-letniego mężczyzny z poalkoholową marskością wątroby nagle zmniejszyła się diureza do 500 ml i wzrosło stężenie kreatyniny do 2,8 mg/dl. W rozpoznaniu różnicowym brano pod uwagę przednerkową azotemię, ostrą niewydolność nerek i zespół wątrobowo-nerkowy. Wskaż, które z wymienionych badań sugerują zespół wątrobowo-nerkowy:
1) stężenie sodu w moczu < 10 mmol/l;
2) stosunek stężenia kreatyniny w moczu : kreatyniny w surowicy > 30:1;
3) osmolalność moczu wyższa o co najmniej 100 mOsm/kg H₂O ponad osmolalność osocza;
4) osmolalność moczu równa osmolalności osocza;
5) białkomocz 400mg/dl, krwiomocz, wałeczkomocz.
Prawidłowa odpowiedź to:

75-letnia kobieta z osteoporozą, z silnymi bólami kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, leczona była kalcytoniną przez 4 tygodnie, ale mimo tego dolegliwości bólowe nie ustąpiły. W badaniach stwierdzono: OB; 121mm/1h, poziom Ca; 3,1 mmol/l; stężenie kreatyniny w surowicy; 2,6 mg%, albuminy w surowicy - 36 g/l, fosfataza alkaliczna 50UI, białkomocz- 3,5 g/dobę. Rtg kręgosłupa - złamanie V kręgu lędźwiowego. Wybierz najbardziej prawdopodobne rozpoznanie:

Oczekiwanie pacjentów na przeszczep nerki trwa czasami kilka lat. Wskaż grupy pacjentów, u których badania kardiologiczne powinny być powtarzane co 12 miesięcy:
1) pacjenci z cukrzycą;
2) pacjenci poddani przezskórnej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych;
3) pacjenci po leczeniu operacyjnym „bypass” (CABG) naczyń wieńcowych;
4) pacjenci z frakcją wyrzutową 40%;
5) palacze tytoniu ze zmianami w naczyniach obwodowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Która zmienna nie jest wymagana do wyliczenia współczynnika przesączania kłębuszkowego za pomocą wzoru MDRD (jego „pełnej” wersji)?

Uszereguj poszczególne czynniki stymulujące erytropoezę według długości działania (czasu półtrwania) po pojedynczym podaniu podskórnym (od najdłużej do najkrócej działającego):

Dla której z wymienionych powyżej przewlekłych chorób zapalnych nie jest typowy rozwój amyloidozy typu AA?

25-letnia kobieta, u której przed 5 laty stwierdzono białkomocz na poziomie 0,9 g/L, z pojedynczymi erytrocytami w osadzie moczu, wówczas nie diagnozowana i nie leczona, aktualnie została skierowana do nefrologa przez lekarza rodzinnego z powodu wzrostu stężenia kreatyniny do 240 μmol/L oraz obrazu USG nerek (podwyższona echogenność kory, częściowo zatarta granica korowo-rdzeniowa, zmniejszone wymiary nerek). Mocz ogólny: białko - śladzik, pojedyncze wałeczki szkliste, poza tym bez zmian. Wyliczony współczynnik przesączania kłębuszkowego wynosi 23,1 ml/min/1,73m², a ciśnienie tętnicze 145/90 mmHg. Pacjentka wyszła za mąż przed 6 miesiącami i bardzo chciałaby mieć dzieci; miesiączkuje regularnie. Jakie postępowanie zmierzające do posiadania potomstwa należy uznać za najbardziej optymalne?

Chimeryczne przeciwciało, znajdujące zastosowanie w transplantologii i leczeniu chorób autoimmunologicznych, którego mechanizm działania polega na blokowaniu antygenu CD20 na limfocytach to:

Istotą działania wazopresyny, powodującą wzrost resorpcji zwrotnej wody w nefronie jest:

Najważniejszym mechanizmem nefrotoksyczności środków kontrastowych jest ich działanie:

Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem histopatologicznym w biopsji nerki u pacjenta z zespołem nerczycowym, zakażonego wirusem HIV i uzależnionego od heroiny będzie:

Ze względu na niekorzystną interakcję, polegającą na wybitnie nasilonym efekcie mielotoksycznym azatiopryny nie wolno zestawiać z następującym lekiem:

Który lek obniżający ciśnienie tętnicze byłby szczególnie pożądany u pacjenta z podwyższonym stężeniem kwasu moczowego leczonego azatiopryną?

48-letni chory z 5-letnim wywiadem nadciśnienia tętniczego został skierowany do poradni nefrologicznej z powodu podwyższonego stężenia kreatyniny w surowicy (2,6 mg/dl) oraz białkomoczu 2,5 g/l w porannej zbiórce moczu. Przez ostatnie 4 lata chory nie leczył się. Brak wcześniejszej dokumentacji. W badaniu echokardiograficznym stwierdzono pogrubienie przegrody międzykomorowej i ściany tylnej lewej komory do 12 mm, a w badaniu dna oka retinopatię nadciśnieniową II-go stopnia. Jakie jest optymalne postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne?

Jakie leki immunosupresyjne są częstą przyczyną nadciśnienia tętniczego u chorych po transplantacji nerki?
1) prednizolon;         4) rapamycyna;
2) cyklosporyna A;        5) mykofenolan mofetylu;
3) takrolimus;         6) kwas mykofenolowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Częstą przyczyną wystąpienia ostrej niewydolności nerek u chorych z zespołem wątrobowo-nerkowym mogą być wymienione poniżej, z wyjątkiem:

56-letni chora z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C, leczona interferonem od 6 miesięcy została skierowana do poradni nefrologicznej z powodu obrzęków kończyn dolnych. W wywiadzie cholecystektomia oraz ostre wirusowe zapalenie wątroby typu C w 47-roku życia. Towarzyszące nadciśnienie tętnicze, wodobrzusze i ciastowate obrzęki podudzi. W badaniu ogólnym moczu stwierdzono białkomocz 150 mg/dl. Stężenie kreatyniny w surowicy 1,5 mg/dl. W badaniu dna oka retinopatia nadciśnieniowa I stopnia. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie?

Do przyczyn nadciśnienia tętniczego w niewydolności nerek nie należy:

Rzadką przyczyną nadciśnienia tętniczego u chorych po transplantacji nerki jest:

78-letni chory po nefrektomii lewostronnej z powodu raka nerki przed 9 laty, z 15-letnim wywiadem nadciśnienia tętniczego i choroby wieńcowej (choroba wielonaczyniowa, stentowana tętnica międzykomorowa przednia), regularnie przyjmujący leki hipotensyjnie po przebyciu przełomu nadciśnieniowego został skierowany do oddziału nefrologii z powodu podejrzenia zwężenia tętnicy nerkowej prawej. Wymiar długi nerki prawej 9,2 cm. eGFR obliczone na podstawie wzoru MDRD wynosiło 31 ml/min. W badaniu angio-TK stwierdzono rozległe zmiany miażdżycowej: krytyczne (ok. 90%) zwężenie tętnicy nerkowej prawej oraz niedrożność obu tętnic biodrowych. Optymalne postępowanie obejmuje:

Jakie jest docelowe ciśnienie tętnicze w przewlekłym błoniastym kłębuszkowym zapaleniu nerek przebiegającym z zespołem nerczycowym?

56-letnia chora z przewlekłą chorobą nerek (eGFR 42 ml/min) o nieznanej etiologii (wykluczono zwyrodnienie torbielowate nerek i kamicę nerkową), nie leczona preparatami witaminy D, została skierowana do endokrynologa z powodu hiperkalcemii (st. wapnia zjonizowanego 1,45 mmol/l). Endokrynolog po stwierdzeniu podwyższonego stężenia parahormonu (iPTH 186 pg/ml) rozpoznał wtórną nadczynność przytarczyc. Które z poniższych stwierdzeń jest prawidłowe?

76-letni chory z wieloletnim nadciśnieniem tętniczym, po udarze niedokrwiennym mózgu oraz zawale mięśnia sercowego non-STEMI 3 miesiące temu został przyjęty do Kliniki Nefrologii 3 tygodnie po planowym zabiegu angioplastyki prawej tętnicy wieńcowej z powodu narastania parametrów niewydolności nerek. W wywiadzie bóle brzucha od około 2 tygodni, bóle mięśni i pleców, owrzodzenia na koniuszkach palców rąk.
Najbardziej prawdopodobną przyczyną stopniowego pogarszania się czynności nerek jest:

U chorych ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu zatorowości cholesterolowej leczeniem z wyboru jest:
1) acenocumarol;         4) hemodializoterapia;
2) heparyna drobnocząsteczkowa;    5) dializoterapia otrzewnowna.
3) heparyna niefrakcjonowana;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do typowych zaburzeń endokrynologicznych u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek w okresie reprodukcyjnym nie należy:

Do grupy czynników ryzyka wystąpienia postępującego otarbiającego stwardnienia otrzewnej (SEP) w trakcie leczenia dializą otrzewnową nie należą:
1) szybki transport otrzewnowy;
2) wolny transport otrzewnowy;
3) długi czas trwania dializoterapii;
4) zapalenie otrzewnej wywołane Pseudomonas aeruginosa;
5) stosowanie ciprofloksacyny w leczeniu DZO.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące postępującego otarbiającego stwardnienia otrzewnej (SEP) jako powikłania dializoterapii otrzewnowej:

32-letni hemodializowany chory, przygotowywany do przeszczepu nerki, w wykonanych badaniach wynik anty-HBc ujemny.
W dalszym etapie choremu należy zaproponować:

Dobowe wydalanie kreatyniny w warunkach fizjologicznych wynosi:

Frakcyjne wydalanie sodu (FE_Na < 1%) z moczem w ostrej niewydolności nerek jest charakterystyczne dla wymienionych poniżej,
z wyjątkiem:

W celu oceny klirensu kreatyniny wg pełnego wzoru MDRD konieczna jest znajomość:
1) stężenie mocznika;       5) płeć;
2) stężenie kreatyniny;       6) wiek;
3) stężenie albumin;         7) wzrost;
4) rasa;           8) masa ciała.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z podanych niżej twierdzeń dotyczących ziarniniaka Wegenera (ZW) jest fałszywe?

Nadciśnienie tętnicze naczyniowo-nerkowe, zawały, wtórne niedokrwienie kłębuszków nerkowych, polineuropatia są objawami
najbardziej charakterystycznymi dla:

Lekiem niedopuszczonym do leczenia toczniowego zapalenia nerek w fazie remisji w ciąży jest:

Fizjologiczną zmianą w ciąży prawidłowej nie jest:

Do rozpoznania ciężki stan przedrzucawkowy upoważnia obecność przynajmniej jednego z powyższych objawów, z wyjątkiem:

Hepcydyna - kationowy peptyd syntetyzowany w wątrobie odgrywa istotną rolę w rozwoju niedokrwistości:

Do niefarmakologicznych metod nefroprotekcji nie należy:

Plazmafereza jest metodą leczenia rekomendowaną w wielu jednostkach chorobowych, z wyjątkiem:

Zespół nieadekwatnego wydzielania wazopresyny (SIADH) jest najbardziej prawdopodobny u chorego z:
1) hiponatremią;       5) hiperosmolalnością moczu;
2) hipoosmolalnością osocza;   6) wydalaniem Na z moczem > 20 mmol/L;
3) hiperosmolalnością osocza;   7) wydalaniem Na z moczem<20mmol/L.
4) hipoosmolalnością moczu;
Prawidłowa odpowiedź to:

W czystoczerwonokrwinkowej aplazji nie jest charakterystyczne:

Zaznacz, które z poniższych danych dotyczących niedokrwistości w przebiegu przewlekłej choroby nerek (PChN) są fałszywe?

U chorych leczonych dializą otrzewnową należy między innymi wykonywać okresowo test PET. Kiedy po założeniu cewnika Tenckhoffa przeprowadzić po raz pierwszy test PET?

Wskaż który z poniższych sposobów leczenia zespołu PRCA jest najskuteczniejszy:

Wskaż, które z poniższych czynników u chorych z Przewlekłą Chorobą Nerek (PChN) karmionych dietą bogato węglowodanową powodują wzrost ciśnienia tętniczego:

Z uwagi na kluczową rolę fosforu w powstawaniu zaburzeń kostnych i chorób układu sercowo-naczyniowego w przewlekłej chorobie nerek (PChN) niezbędne jest obniżenie stężenia fosforu w surowicy do wartości optymalnych. przy pomocy następujących leków. Wskaż, które z poniższych jest fałszywe?

Wskaż jakie istnieją przeciwwskazania do leczenia dializą otrzewnową:

Wskaż (wg wytycznych DOQI) jaką ilość białka/kg uśrednionej masy ciała na dobę powinni otrzymywać w diecie chorzy leczeni hemodializą:

Do Poradni Chorób nerek zgłosiła się 85-letnia chora z cukrzycą trwająca 20 lat oraz nadciśnieniem tętniczym od 14 lat. W wywiadzie podaje przebyty zawał mięśnia sercowego przed 5 laty. W badaniu przedmiotowym stwierdzono RR 170/100 mmHg, tętno 85/min, masa ciała 53 kg, bez obrzęków na kończynach dolnych. W badaniach laboratoryjnych glikemia 145mg/dl, stężenie w osoczu: mocznika 91 mg/dl, kreatyniny 2,1 mg/dl, sodu 143 mEq/l, potasu 5,6 mEq/l, klirens kreatyniny (mierzony przez 24 h) 26 ml/min, białkomocz 1,0 g/dobę. Stężenie w moczu sód 178 mEq/dobę. EKG-przerost lewej komory serca i cechy przebytego zawału.
W USG długość nerki prawej 9,0 cm a lewej 9,5 cm, tętnice nerkowe obustronnie bez zwężeń, na dnie oka bez zmian o charakterze zaćmy. Leczona: Ramipril 5 mg/dobę, Irbesartan 300 mg/dobę, Furosemid 500 mg/dobę, Carvedilol 25 mg/dobę, przezskórnie - Nitrogliceryna oraz Insulina 30 UI/dobę. Wskaż jakie powinno być optymalne postępowanie w leczeniu nadciśnienia tej chorej:

W jakiej z poniższych sytuacji klinicznych można spodziewać się oporności na leczenie erytropoetyną lub czynnikami stymulującymi erytropoezę u chorych leczonych nerkozastępczo?

Mężczyzna (lakiernik samochodowy, lat 48, palacz tytoniu, suchy kaszel od około 1 miesiąca) zgłosił się z powodu krwioplucia oraz pojedynczych drobnoplamistych wykwitów krwotocznych na skórze podudzi; RTG klatki piersiowej: naciek w płacie dolnym płuca prawego. Wdrożono antybiotykoterapię empiryczną. Po 2 tygodniach: pogorszenie stanu ogólnego, nasilenie duszności, bladość powłok ciała, RR 180/100 mmHg, obustronne rzężenia wilgotne, krwotoczne, zlewające się wykwity plamisto-krostkowe na skórze kończyn dolnych, leukocytoza 14.000/mm³, hemoglobina 9.8 g/dl, płytki krwi 320.000/mm³, białkomocz 100 mg/dl, erytrocyturia 25-30 wpw, leukocyturia 10-15 wpw, pojedyncze wałeczki erytrocytarne i leukocytarne; kreatynina 5.4 mg/dl, Ca 9.0 mg/dl, składowe dopełniacza: C3 1.83 g/l, C4 0.35 g/l, RTG klatki piersiowej: obustronne zmiany naciekowe. Obraz kliniczny wskazuje na:

Mężczyzna (lakiernik samochodowy, lat 48, palacz tytoniu, suchy kaszel od około 1 miesiąca) zgłosił się z powodu krwioplucia oraz pojedynczych drobnoplamistych wykwitów krwotocznych na skórze podudzi; RTG klatki piersiowej: naciek w płacie dolnym płuca prawego. Wdrożono antybiotykoterapię empiryczną. Po 2 tygod-niach: pogorszenie stanu ogólnego, nasilenie duszności, bladość powłok ciała, RR 180/100 mmHg, obustronne rzężenia wilgotne, krwotoczne, zlewające się wykwity plamisto-krostkowe na skórze kończyn dolnych, leukocytoza 14.000/mm³, hemoglobina 9.8 g/dl, płytki krwi 320.000/mm³, białkomocz 100 mg/dl, erytrocyturia 25-30 wpw, leukocyturia 10-15 wpw, pojedyncze wałeczki erytrocytarne i leukocytarne; kreatynina 5.4 mg/dl, Ca 9.0 mg/dl, składowe dopełniacza: C3 1.83 g/l, C4 0.35 g/l, RTG klatki piersiowej: obustronne zmiany naciekowe. W powyższym przypadku badaniem o największej przydatności diagnostycznej, pozwalającym na właściwe ukierunkowanie leczenia, jest:

Przeciwwskazaniem do wykonania diagnostycznej biopsji nerki jest:

Wielkość nerek może pozostawać prawidłowa w przypadku ich przewlekłej niewydolności (eGFR ~ 30 ml/min) w przebiegu:
1) błoniasto-rozplemowego kłębuszkowego zapalenia nerek u osoby z aktywnym hepatitis C;
2) amyloidozy pierwotnej bez zespołu nerczycowego;
3) nefropatii HIV u osoby używającej narkotyki dożylne (heroina);
4) choroby Fabry’ego;
5) makroglobulinemii Waldenströma.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekami powodującymi wzrost stężenia potasu w surowicy są:

Kobieta lat 48 z wielotorbielowatym zwyrodnieniem nerek, kreatynina 2.40 mg/dl, zgłasza się z powodu gorączki do 39°C i silnego bólu w lewej okolicy lędźwiowej. Badanie ogólne moczu: leukocyturia, erytrocyturia, bakteriuria; posiew moczu: pałeczki Gram-ujemne. Optymalnym postępowaniem w okresie początkowym jest:

Wyniki badania HEMO wskazują, że:

Podtrzymująca dawka doustna flukonazolu w leczeniu grzybicy narządowej u niedializowanego pacjenta w 5 stadium przewlekłej choroby nerek wynosi:

Choroba, w której stosowanie glikokortykosteroidów nie jest skuteczne, to:

W celu zapobiegania hipotonii śróddializacyjnej polecane jest stosowanie szeregu metod, z wyjątkiem:

Z dużym ryzykiem nagłego zgonu sercowego w kardiomiopatii przerostowej związana jest mutacja genu kodującego jedno z białek sarkomeru sercowego:

U 30-letniego mężczyzny, dotychczas zdrowego, wykryto podczas rutynowych badań drożny otwór owalny. Podczas próby Valsalvy zarejestrowano w kontrastowym badaniu echokardiograficznym niewielki przeciek prawo-lewy. Najwłaściwszym postępowaniem będzie:

Prawdą jest, że:
1) przypadkowe stwierdzenie dwupłatkowej zastawki aortalnej, bez jej zwężenia, bez fali zwrotnej i bez poszerzenia aorty wstępującej jest bezwzględnym wskazaniem do profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia do końca życia;
2) po całkowitej operacyjnej korekcji tetralogii Fallota wykonanej we wczesnym dzieciństwie wskazane jest wykonanie badań kontrolnych co 2 lata. Przy braku dolegliwości i prawidłowych wynikach badań po zakończeniu okresu wzrostu nie jest konieczna profilaktyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia;
3) stwierdzenie drożnego przewodu tętniczego przy prawidłowym ciśnieniu w tętnicy płucnej jest zawsze wskazaniem do jego zamknięcia, a jeżeli zabieg jest skuteczny (bez przecieku resztkowego) od profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia można odstąpić po 6 miesiącach po korekcji wady;
4) po leczeniu chirurgicznym koarktacji aorty metoda zespolenia koniec do końca profilaktyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia obowiązuje przez 6 miesięcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zmniejszenie ryzyka nagłego zgonu sercowego u pacjentów po zawale serca zostało wykazane podczas leczenia następującymi grupami leków:
1) inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę;
2) blokerami receptora dla angiotensyny;
3) antagonistami aldosteronu;
4) lekami przeciwpłytkowymi;
5) statynami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jesteś lekarzem karetki R wezwanej do pacjenta z nagłą utratą przytomności. Stwierdzasz nieoznaczalne ciśnienie krwi, a na monitorze częstoskurcz z szerokimi zespołami QRS 220/min. Prawidłowe postępowanie reanimacyjne (advanced cardiac life support) obejmuje:
1) pierwszą czynnością powinno być wykonanie defibrylacji lub kardiowersji 200 J (impuls dwufazowy) lub 360 J (impuls jednofazowy);
2) masaż serca powinien być prowadzony z częstotliwością 100 ucisków mostka na minutę;
3) pierwszą czynnością powinno być zaintubowanie pacjenta (zgodnie z zasadą A - airways, B - breathing, C - circulation);
4) w przypadku masażu serca i sztucznej wentylacji pacjenta zaintubowanego nie należy przerywać uciskania mostka w momencie wdechu;
5) w przypadku wielokrotnie nawracającego migotania komór nie powinno się podawać adrenaliny, a tylko wazopresynę 40 U iv.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta leczonego od 2 tygodni ibuprofenem z powodu wysiękowego zapalenia osierdzia wystąpiła biegunka. Po 48 godzinach stan pacjenta znacznie się pogorszył, RR spadło do 80/60, wystąpiło migotanie przedsionków z czynnością komór ok. 110/min.
W kontrolnym badaniu echokardiograficznym stwierdzono ilość płynu w osierdziu identyczną jak przed rozpoczęciem terapii przeciwzapalnej - 28 mm.

Do Europejskiej skali prognozowania ryzyka operacyjnego związanej z operacjami serca EUROSCORE wg Nashefa i wsp. - zalicza się wszystkie z poniższych, z wyjątkiem:

Jednym z objawów tamponady serca jest tętno paradoksalne (pulsus paradoxus). Poprawne stwierdzenie tego objawu polega na:

Za nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym i wskazaniem do diagnostyki ewentualnego zwężenia tętnicy nerkowej (dopplerowskie badanie przepływu lub tomografia komputerowa) mogą przemawiać następujące przesłanki kliniczne:
1) wyraźny wzrost stężenia kreatyniny po dołączeniu do terapii inhibitora enzymu konwertującego angiotensynę;
2) faza złośliwa (przyspieszona) nadciśnienia tętniczego;
3) pojawienie się nadciśnienia tętniczego miedzy 35 a 45 rokiem życia u osoby z rodzinnym wywiadem nadciśnienia tętniczego;
4) nagły wzrost dotychczas dobrze kontrolowanego farmakologicznie nadciśnienia tętniczego;
5) trudności w utrzymaniu prawidłowych wartości ciśnienia mimo stosowania w pełnych dawkach dwóch leków hipotensyjnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 35-letniej otyłej kobiety (BMI 33 kg/m²) z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą i obciążającym wywiadem rodzinnym w kierunku choroby wieńcowej stwierdzono hipercholesterolemię LDL 190 mg%, HDL 45 mg%, TG 130 mg%. Rozpoczęto leczenie simwastatyną 40 mg/dobę. Bezwzględnym wskazaniem do odstawienia simwastatyny będzie:
1) stwierdzenie po 2 miesiącach od rozpoczęcia leczenia AspAt 80 U/l i AlAt 70 U/l;
2) zajście pacjentki w ciążę;
3) rozpoczęcie przez pacjentkę karmienia piersią;
4) stwierdzenie po 2 miesiącach od rozpoczęcia leczenia bilirubiny 2,1 mg%;
5) redukcja masy ciała do BMI 25 kg/m² i stwierdzenie po 2 miesiącach stężenia cholesterolu LDL 90 mg%
i HDL 65 mg%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Metoda typu MIDCAB (Minimally Invasive Direct Coronary Artery Bypass) w kardiochirurgii to:

Do głównych wad operacji pomostowania naczyń wieńcowych techniką OPCAB(Off Pump Coronary Artery By-pass) należą

Za duże uważa się ryzyko operacji kardiochirurgicznej, gdy liczba punktów wg skali Euroscore wynosi:
1) 1;  2) 3;  3) 5;  4) 7;  5) 10.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z najczęstszych powikłań do 1 roku po transplantacji serca są:

Problem niedopasowania protezy zastawkowej PPM - Patient - Prosthesis Mismatch - dotyczy najczęściej:

Operacja hybrydowa w kardiochiurgii to:

Warunkami wystąpienia częstoskurczu stymulatorowego niekończącej się pętli są:
1) obecność przewodzenia wstecznego;    4) stymulator przedsionkowy;
2) blok p-k III stopnia;         5) blok przewodzenia wstecznego.
3) stymulator dwujamowy;         
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowe trzepotanie przedsionków to arytmia w mechanizmie reentry gdzie:
1) fala makroreentry krąży w prawym przedsionku;
2) fala makroreentry krąży w lewym przedsionku;
3) lewy przedsionek jest pobudzany biernie;
4) prawy przedsionek jest pobudzany biernie;
5) fala makroreentry krąży zwykle w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara.
Prawidłowa odpowiedź to:

Regularny częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS u pacjenta z jawnym zespołem WPW może być:
1) częstoskurczem przedsionkowym z przewodzeniem AV drogą dodatkową;
2) migotaniem przedsionków z przewodzeniem AV szlakiem fizjologicznym;
3) antydromowym częstoskurczem z dużą pętlą reentry;
4) ortodromowym częstoskurczem z dużą pętlą reentry;
5) częstoskurczem węzłowym nawrotnym z przewodzeniem AV szlakiem fizjologicznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Współczesny wszczepialny kardiowerter-defibrylator serca może posiadać następujące funkcje terapeutyczne:
1) stymulację dwujamową;
2) stymulację resynchronizującą;
3) defibrylację i kardiowersję;
4) stymulację antyarytmiczną komorową;
5) stymulację antyarytmiczną przedsionkową.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowy częstoskurcz węzłowy nawrotny jest inicjowany najczęściej pobudzeniem przedwczesnym przedsionkowym, ponieważ aby wywołać typowy częstoskurcz węzłowy musi ono trafić na refrakcję drogi szybkiej a czynną drogą wolną przewieść się do komór.

Ciężka niedomykalność aortalna w półilościowej klasyfikacji angiograficznej charakteryzuje się:
1) wypełnienie środkiem cieniującym lewej komory jest tak samo intensywne jak aorty wstępującej;
2) wypełnienie środkiem cieniującym lewej komory jest bardziej intensywne niż aorty wstępującej;
3) jama lewej komory jest całkowicie zakontrastowana podczas pojedynczej ewolucji serca;
4) wypełnienie środkiem cieniującym lewego przedsionka jest tak samo intensywne jak aorty wstępującej;
5) wypełnienie środkiem cieniującym lewej komory jest mniej intensywne niż aorty wstępującej, lecz kontrast nie jest wypłukiwany przy pojedynczym skurczu serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu II z przeciekiem lewo-prawym zwiększone wysycenie tlenem krwi występuje w:
1) prawym przedsionku;       4) aorcie;
2) lewym przedsionku;       5) tętnicy płucnej.
3) prawej komorze;
Prawidłowa odpowiedź to:

Palenie papierosów wykazuje następujące działania na układ sercowo-naczyniowy:
1) aktywuje płytki krwi;
2) indukuje rozkurcz naczyń wieńcowych;
3) zwykle podnosi stężenie cholesterolu LDL;
4) powoduje przyspieszenie czynności serca;
5) zwykle podnosi stężenie cholesterolu HDL.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do specyficznych dla nakłucia transseptalnego powikłań zaliczamy:
1) odmę opłucnową;
2) tętniak rzekomy tętnicy udowej;
3) zatory tętnicze materiałem zakrzepowym;
4) tamponadę osierdzia;
5) krwiak śródścienny lewego przedsionka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Statyną, która nie jest metabolizowana w wątrobie w szlaku cytochromów jest:

Cechą charakterystyczną dla anginy Prinzmetala jest:
1) może współistnieć z migreną;
2) w diagnostyce przydatny jest echokardiograficzny test z ergonowiną;
3) może być wywołana przez stosowanie cyklofosfamidu;
4) w prewencji nawrotów niedokrwienia korzystne jest stosowanie blokerów Ca;
5) leki β-adrenolityczne są bardzo przydatne w zapobieganiu epizodom bólów spoczynkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród stosowanych w niewydolności serca diuretyków na grubościenny segment ramienia wstępującego pętli Henlego działa:
1) hydrochlorothiazyd;     4) kwas etakrynowy;
2) furosemid;         5) spironolakton.
3) indapamid;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz zgodnie z międzynarodową konwencją właściwe nazewnictwo trybu stymulacji stałej serca w podanej poniżej sytuacji - stymulacja komory jest sterowana zarówno przez własny rytm przedsionków jak i komór, synchronizacja spontanicznej aktywacji przedsionków z wystymulowanym impulsem komorowym z zaprogramowanym czasem a-v następuje powyżej zaprogramowanej częstości rytmu stymulatora:

W czasie leczenia chorych z niewydolnością serca przyczyną oporności na diuretyki może być:
1) ciężka hipoalbuminemia;
2) podwyższone stężenie mineralokortykoidów w surowicy krwi;
3) zaburzenia wchłaniania leku;
4) niewydolność nerek;
5) nadmierna podaż sodu w diecie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do „dużych” kryteriów Duke’a używanych w diagnostyce infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW) nie należą:
1) dodatnie wyniki posiewów krwi zawierające drobnoustroje typowe dla IZW;
2) gorączka > 38°C;
3) wada serca;
4) obraz echokardiograficzny typowy dla IZW (wegetacje);
5) guzki Oslera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Charakterystyczny dla niedomykalności zastawki półksiężycowatej aorty objaw polegający na blednięciu podłoża paznokci podczas delikatnego naciskania opuszek palców nazywany jest:

U pacjentów z zawałem serca bez istotnych zmian w naczyniach wieńcowych przyczyną zawału może być:

Farmakoterapia dławicy Prinzmetala w fazie ostrego napadu polega na:
1) pierwotnej angioplastyce wieńcowej;
2) podaniu Klopidogrelu w dawce 600 mg wraz z lekiem fibrynolitycznym;
3) podaniu NTG podjęzykowo lub/i dożylnie;
4) podaniu kwasu acetylosalicylowego;
5) podaniu blokeru wapniowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaźnikiem wysokiego ryzyka stwierdzanym w trakcie elektrokardiograficznego testu wysiłkowego:
1) obniżenie ST ≥ 1 mm na I etapie w protokole Bruce’a;
2) maksymalne uzyskane obciążenie < 6 MET;
3) nieprawidłowa reakcja ciśnienia tętniczego;
4) wynik w skali Duke’a ≤ -11.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazania do echokardiografii obciążeniowej:

Zespół Blanda-White’a-Garlanda (BWG) polega na:

Wskazania do wykonania koronarografii u chorego z zaawansowaną wadą zastawkową serca przed planowanym zabiegiem kardiochirurgicznym obejmują:

Wskazania do operacji niedomykalności aortalnej obejmują:

W ciężkiej stenozie aortalnej leczenie chirurgiczne można odroczyć, jeśli:

Algorytm postępowania w ciężkiej przewlekłej organicznej niedomykalności zastawki dwudzielnej obejmuje ocenę wszystkich niżej wymienionych parametrów, z wyjątkiem:

Przeciwwskazania do przezskórnej komisurotomii mitralnej obejmują:

Wszczepienie zastawki mechanicznej jest preferowane, gdy:

U ciężarnej kobiety ze sztuczną zastawką należy:

Pacjent z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odc. ST, z cukrzycą, otyłością (BMI 34) oraz przewlekłą niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 22 ml/min) jako leczenie przeciwkrzepliwe powinien otrzymać:

Fondaparinux nie powinien być stosowany w leczeniu ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odc. ST u chorego:

Spośród leków przeciwkrzepliwych stosowanych w leczeniu ostrych zespołów wieńcowych bez uniesienia odcinka ST najkorzystniejszy profil skuteczność/bezpieczeństwo wykazuje:

Której z niżej wymienionych arytmii nie należy leczyć dożylnym bolusem adenozyny?

Która spośród niżej wymienionych odpowiedzi zawiera tylko czynniki dużego ryzyka zatorowości płucnej?

67-letnia chora z napadowym trzepotaniem przedsionków i chorobą niedokrwienną serca została przyjęta celem wykonania planowej kardiowersji elektrycznej trzepotania przedsionków utrzymujących się od 4 dni. Jakie leczenie przeciwkrzepliwe powinna otrzymać po skutecznej kardiowersji?

Poniżej wymieniono 5 chorób charakteryzujących się komorowymi zaburzeniami rytmu u pacjentów bez zmian strukturalnych serca. Które z nich są związane z dużym ryzykiem nagłego zgonu sercowego?
1) częstoskurcz komorowy z drogi odpływu prawej komory;
2) wrodzony zespół wydłużonego QT;
3) częstoskurcz pęczkowy;
4) zespół Brugadów;
5) wielokształtny częstoskurcz komorowy zależny od katecholamin.
Prawidłowa odpowiedź to:

61-letni mężczyzna z hiperlipidemią, cukrzycą t.2, aktualnie hospitalizowany z powodu ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odc. ST, otrzymywał m.in. ASA, klopidogrel, fondaparinux i eptifibatyd. Wskazaniem do odstawienia wlewu dożylnego inhibitora GP IIb/IIIa oraz przetoczenia koncentratu płytek krwi i osocza jest spadek poziomu trombocytów poniżej: