Egzamin PES / Nefrologia / wiosna 2005

Wielkość przesączania kłębuszkowego (przy stałym K_f) zależy między innymi od ciśnienia hydrostatycznego we włośniczkach kłębuszka. Natomiast siłami równocześnie przeciwdziałającymi przesączaniu kłębuszkowemu są:
1) ciśnienie onkotyczne białek osocza;
2) ciśnienie hydrostatyczne w przestrzeni Bowmana;
3) ciśnienie onkotyczne w przestrzeni Bowmana;
4) elektroujemność błony podstawnej kłębuszka nerkowego;
5) ilość limfy przypływającej w obrębie mezangium.
Prawidłowa odpowiedź to:

Biopsji nerki u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek nie należy wykonywać, gdy:
1) długość nerki w osi podłużnej przekracza 9,5 cm;
2) długość nerki w osi podłużnej jest mniejsza niż 9,5 cm;
3) występuje znaczna niedokrwistość;
4) stężenie kreatyniny w surowicy jest poniżej 3,0 mg/dl;
5) jest zatarta granica korowo-rdzeniowa w badaniu ultrasonograficznym;
6) wartość ciśnienia tętniczego przekracza 140/90 mmHg.
Prawidłowa odpowiedź to:

Obustronna zakrzepica żył nerkowych towarzysząca zespołowi nerczycowemu najczęściej występuje w przebiegu poniżej wymienionych nefropatii i towarzyszą jej najczęściej objawy kliniczne takie jak:
1) kłębuszkowe zapalenie nerek typu IgA i skrobiawica nerek;
2) błoniaste zapalenie nerek i błoniasto-rozplemowe kłębuszkowe zapalenie nerek;
3) błoniaste kłębuszkowe zapalenie nerek i skrobiawica nerek;
4) pogorszenie czynności nerek i narastający białkomocz;
5) pogorszenie funkcji nerek i wielomocz;
6) skąpomocz i ropomocz.
Prawidłowa odpowiedź to:

U większości chorych z przewlekłą chorobą nerek i filtracją kłębuszkową w granicach 30-59 ml/min/1,73 m², stwierdza się:
1) podwyższone stężenie PTH w osoczu;
2) stężenie PTH nie przekracza górnych wartości normy dla ludzi zdrowych;
3) stężenie endogennego kalcitriolu jest niewspółmiernie niskie do aktualnego stężenia PTH;
4) obniżone stężenie czynnika natriuretycznego (BNP);
5) zawsze niedokrwistość.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z przewlekłą chorobą nerek przebiegającą z wysokim obrotem kostnym stwierdza się:
1) niskie stężenia iPTH 1-84;     4) wysokie stężenia CIP;
2) wysokie stężenia iPTH 1-84;     5) CAP/CIP> 1,0;
3) wysokie stężenia CAP;     6) CAP/CIP<1,0.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do najczęstszych zespołów paranowotworowych występujących u chorych z pierwotnymi nowotworami nerek należą:
1) hiperkalcemia-spowodowana wytwarzaniem przez guz substancji parathormonopodobnych;
2) nadkrwistość-spowodowana nadmiernym wytwarzaniem erytropoetyny;
3) nadciśnienie tętnicze-spowodowane nadmierną produkcją reniny i/lub uciskiem na naczynia wewnątrznerkowe;
4) zaburzenia czynności wątroby (zespół Stauffera).
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z chorób, będących przyczyną schyłkowej niewydolności nerek własnych nawracają w 100 % po upływie 10-15 lat w nerce przeszczepionej:

W leczeniu zespołu nerczycowego w przebiegu skrobiawicy pierwotnej znajdują zastosowanie:

Różowoczerwonawe zabarwienie moczu może być spowodowane:
1) lekami: rifampicyną, fenytoiną, azatiopryną;
2) porfirynami;
3) moczanami bezpostaciowymi;
4) erytrocyturią;
5) hemoglobinurią, mioglobinurią.
Prawidłowa odpowiedź to:

45-letni chory od 14 lat hemodializowany skarży się na występujące od kilku miesięcy napadowe, nocne, bolesne parestezje, w zakresie nadgarstka i kciuka ręki z przetoką tętniczo-żylną, z towarzyszącym uczuciem obrzęku, bez widocznych obiektywnych zmian. Najbardziej prawdopodobną przyczyną zgłaszanych dolegliwości jest:

Obecność białka lub glukozy w moczu:

Chora lat 40 bez istotnych odchyleń w badaniu fizycznym, która zgłosiła się do izby przyjęć z powodu trudności w oddychaniu i przytępienia umysłowego. W wykonanych badaniach laboratoryjnych: Na - 144 mmol/l, K- 3,5 mmol/l, Cl - 97 mmol/l, HCO₃ w osoczu - 16 mmol/l, pH krwi tętniczej - 7,39, P CO₂ - 21 mmHg. Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej odpowiadają:

Leukocyturia z występowaniem jałowego moczu może być spowodowana:
1) gruźlicą dróg moczowo-płciowych;
2) zakażeniem rzęsistkiem pochwowym;
3) zakażeniem Candida;
4) zakażeniem chlamydiami lub mykoplazmą;
5) nefropatią analgetyczną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów klinicznych nadciśnienia naczyniowo-nerkowego nie należy:

Zespół Schwartza-Barttera to:

Kamienie „bezcieniowe” w rtg jamy brzusznej charakterystyczne są dla kamicy:

Przyczyny nieadekwatnej odpowiedzi na erytropoetynę (EPO) u pacjentów leczonych z powodu niedokrwistości nerkopochodnej to m.in.:
1) toksyczne działanie glinu;
2) niedożywienie;
3) zaawansowana nadczynność przytarczyc;
4) źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze;
5) stosowanie inhibitorów enzymu konwertującego (ACEI).
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta w podeszłym wieku z bezmoczem w pierwszej kolejności należy:

U 50-letniego mężczyzny, z rozpoznaną w 16 roku życia cukrzycą, z retinopatią cukrzycową, nadciśnieniem tętniczym, białkomoczem subnerczycowym bez aktywnego osadu moczu, stwierdzono pogorszenie funkcji nerek. Najbardziej prawdopodobne jest rozpoznanie:

Ostre zapalenie pęcherza moczowego jest schorzeniem:
1) bolesnym;
2) mogącym dawać krwiomocz;
3) często o złym rokowaniu;
4) zawsze wymagającym hospitalizacji;
5) infekcyjnym, w leczeniu którego przy przebiegu niepowikłanym można stosować kurację trzydniową lub siedmiodniową.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z ostrą niewydolnością nerek powstałą w następstwie zatrucia glikolem etylenowym stwierdza się zwykle bardzo nasiloną kwasicę. Jest ona spowodowana nie tylko upośledzeniem wydzielania się H⁺ przez nerki, ale również wzrostem glikolizy beztlenowej i nagromadzeniem kwaśnych produktów przemiany glikolu etylenowego.

Leczeniem z wyboru u chorych z marskością wątroby i zespołem wątrobowo-nerkowym typu 1 jest:

Według aktualnych zaleceń europejskich (EBPG) stężenie hemoglobiny we krwi pobranej przed hemodializą u chorego leczonego czynnikiem stymulującym erytropoezę (ESA) nie powinno przekraczać:

U chorego z objawami kłębuszkowego zapalenia nerek stwierdzono obniżenie miana aktywności hemolitycznej dopełniacza CH₅₀ oraz obniżenie stężenia składowej C3 dopełniacza w surowicy krwi. Jest to jeden z objawów charakterystycznych dla:
1) ostrego rozlanego poparciorkowcowego kłębuszkowego zapalenia nerek;
2) nefropatii IgA;
3) błoniasto-rozplemowego kłębuszkowego zapalenia nerek;
4) nefropatii toczniowej;
5) glomerulopatii błoniastej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pod warunkiem monitorowania biorcy i stosowania odpowiedniej profilaktyki farmakologicznej, nie jest przeciwwskazaniem do pobrania nerek w celu ich przeszczepienia, jeśli u dawcy stwierdza się obecność:
1) zakażenia Toxoplasma gondii;
2) zakażenia krętkiem bladym;
3) antygenu HBs;
4) przeciwciał anty-HBc klasy IgG, jeśli u biorcy nie stwierdzono antygenu HBs, a miano przeciwciał anty-HBs u biorcy jest powyżej 10 IU/ml;
5) przeciwciał przeciwko wirusowi cytomegalii, jeśli biorca jest seronegatywny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najwcześniej pojawiającym się wskaźnikiem niedoboru żelaza u chorych z niedokrwistością mocznicową jest:

Warunkiem ponownego użycia dializatora reutylizowanego do kolejnego zabiegu hemodializy jest jego objętość po płukaniu:

Najniższą prężność tlenu w nerce stwierdza się w:

Synteza glukozy w nerkach odbywa się w:

Spośród niżej wymienionych substancji osmotycznie czynnych, najważniejszą rolę w regulacji osmolarności wewnątrzkomórkowej rdzenia wewnętrznego nerki odgrywa:

Głównym źródłem amoniaku w zdrowej nerce jest:

Nerka jest jedynym narządem wytwarzającym de novo:

W kamicy struwitowej zmniejszenie częstości jej nawrotów można osiągnąć przez:
1. całkowite usunięcie złogów struwitu;
2. celowaną antybiotykoterapię;
3. stosowanie diety ubogiej w wapń i fosforany;
4. stosowanie hydroksymocznika;
5. alkalizację moczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Gruczolakorak nerki rozprzestrzenia się głównie drogą:

W indukcji remisji ziarniniaka Wegenera najskuteczniejsze jest skojarzenie:

U chorego z przewlekłą niewydolnością nerek stosowanie chlorowodorku cinakalcetu powoduje:

Jeśli w glomerulopatii związanej z otyłością białkomocz osiąga wartości nerczycowe, to towarzyszą mu następujące objawy:

W glomerulopatii związanej z otyłością w obrazie histopatologicznym biopunktatów nerki najczęściej obserwuje się:

U chorego pozostającego przez 5 dni na diecie ubogowapniowej (400 mg wapnia na dobę) w szóstej dobie stwierdzono: stężenie wapnia całkowitego w surowicy krwi 8,8 mg/dl (=2,19 mmol/l), stężenie fosforanów w surowicy krwi 3,85 mg/dl (=1,24 mmol/l), dobowe wydalanie wapnia z moczem 325 mg (=8,11 mmol), stężenie parathomonu w surowicy krwi 3,5 μg/l, dobowe wydalanie kwasu moczowego z moczem 735 mg (=4,33 mmol). Powyższe dane wskazują na obecność:

Z powodu schyłkowej przewlekłej niewydolności nerek chory od trzech lat jest leczony powtarzanymi hemodializami. Od 2 miesięcy u chorego obserwuje się nadciśnienie tętnicze w granicach 170/100-190/120 mm Hg. Najważniejszym elementem leczenia nadciśnienia tętniczego u tego chorego powinno być:

Spośród niżej wymienionych znaczników izotopowych, do oceny szybkości filtracji kłebuszkowej (GFR) najbardziej użyteczny jest:

Cystatyna C:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do przeszczepienia nerki od żywego dawcy jest stwierdzenie u potencjalnego żywego dawcy:

U chorego skarżącego się na bóle kostne i znaczne osłabienie siły mięśniowej badanie ultrasonograficzne wykazało obecność wapnicy nerek. Nie stwierdzono objawów zakażenia układu moczowego. Stężenie kreatyniny w osoczu wynosiło 1,0 mg/dl, potasu 2,9 mmol/l, chlorków 120 mmol/l, pH krwi wynosiło 7,19, zaś stężenie wodorowęglanów - 13 mmol/l. pH moczu rannego oddanego pod warstwę parafiny wynosiło 6,1, a wydalanie jonów wodorowęglanowych z moczem wynosiło 1,8% ich przesączonego ładunku kłębuszkowego. Po obciążeniu wodorowęglanem sodowym otrzymano następujące wyniki badań dodatkowych: pH krwi 7,36; stężenie wodorowęglanów w osoczu 24,0 mmol/l; pH moczu 6,4; wydalanie jonów wodorowęglanowych z moczem wynosiło 1,9% ich przesączonego ładunku kłębuszkowego; wydalanie jonów H⁺ z moczem w postaci NH₄⁺ i kwaśności miareczkowej wynosiło 0,5 mmol/kg m.c./dobę; różnica ciśnienia cząstkowego CO₂ pomiędzy moczem i krwią wynosiła 1,95 kPa (=14,7 mm Hg). Obraz kliniczny przemawia za:

Która z poniższych substancji nie pobudza wydzielania reniny przez komórki aparatu przykłębuszkowego?

Akwaporyna AQP1 dominuje w następującej części nefronu:

Mesonephros rozwija się w:

W kłębuszkach nerkowych obecne są receptory:
1) histaminowe H2;         4) muskarynowe M₁;
2) nukleotydowe P2Y i P2X;       5) adenozynowe.
3) dla czynnika aktywującego płytki PAF;
Prawidłowa odpowiedź to:

Cechą wyróżniającą komórki odcinka S₃ cewki krętej bliższej jest:

Aktywność Ca⁺⁺,Mg⁺⁺-ATPazy jest największa w komórkach następującej części nefronu:

W nerce tętniczki rzekome proste są odgałęzieniami:

W zespole SIADH osmolarność surowicy jest:

Plamica Schönleina-Henocha jest spowodowana:

Najbardziej charakterystycznym objawem nefropatii IgA jest:

Białkomocz nerczycowy:
1) jest kliniczną manifestacją uszkodzenia błony przesączającej kłębuszków nerkowych;
2) może przebiegać bez uszkodzenia błony przesączającej kłębuszków nerkowych;
3) może pojawić się w przebiegu chorób nowotworowych;
4) w przypadku zakrzepicy żył nerkowych należy rozważyć go jako przyczynę albo skutek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mikroalbuminuria:
1) to wydalanie mikroalbumin, czyli albumin o małej masie cząsteczkowej do 3 kD;
2) może być wykrywana testami paskowymi;
3) ma znaczenie rokownicze wyłącznie w cukrzycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród zdań: 1. Ludzka rekombinowana erytropoetyna jest stosowana w terapii niedokrwistości jedynie w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek;
2. Endogenna erytropoetyna produkowana jest jedynie w całkowicie zdrowych nerkach.

Lekami przeciwbakteryjnymi pierwszego rzutu w leczeniu niepowikłanych zakażeń dolnego odcinka dróg moczowych są:
1) nitrofurantoina;       4) doustne fluorochinolony;
2) trimetoprim/sulfametoksazol;    5) aminopenicyliny bez lub z dodatkiem inhibitora beta-laktamaz.
3) trimetoprim;         
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż twierdzenie nieprawdziwe:

Białko Tamma-Horsfalla:

Wiele antybiotyków stosowanych w leczeniu zakażeń wydalane jest przez nerki i u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek powinno się dostosować ich dawkowanie do funkcji nerki (zgodnie z klirensem kreatyniny). Wybierz z 10 antybiotyków wymienionych poniżej te, których dawkowania nie należy zmniejszać u pacjenta z klirensem kreatyniny 25ml/min:
1) erytromycyna;         6) ceftriakson;
2) netylmycyna;         7) gentamycyna;
3) wankomycyna;         8) ciprofloksacyna;
4) klindamycyna;         9) doksycyklina.
5) klarytromycyna;
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród wymienionych leków wskaż te, które najczęściej mogą wywołać ostrą niewydolność nerek:
1) aminoglikozydy;     4) steroidy;
2) aminofilina;       5) niesterydowe leki przeciwzapalne.
3) amfoterycyna B;
Prawidłowa odpowiedź to:

Hiperkaliemia jest bardzo częstym objawem występującym w ostrej niewydolności nerek wymagającym szybkiego wdrożenia leczenia. Nie mogąc od razu wykonać zabiegu hemodializy doraźnie w leczeniu hiperkaliemii można zastosować:
1) dożylne podanie 200-300 ml 20% glukozy z 10-15 j insuliny;
2) podanie doustne 15-30 mg żywicy jonowymiennej - Resonium Calcium;
3) dożylne podanie 50-100 ml 8.4% NaHCO₃;
4) dożylne podanie 200-300 ml 0.45% NaCl;
5) dożylne podanie 10 ml 10% glukonianu wapnia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenie nieprawdziwe dotyczące zespołu hemolityczno-mocznicowego:

Jeżeli u osoby w podeszłym wieku pojawi się zespół nerczycowy, należy w pierwszym rzędzie:

Do typowych zmian stwierdzanych w mikroskopii świetlnej w nefropatii błoniastej należą:

Hipokaliemia spotykana w codziennej praktyce klinicznej częściej rozwija się w przebiegu terapii:

Izostenuria nie występuje w przebiegu:

Spośród poniższych wybierz stwierdzenie prawdziwe:

Mutacje genów, które prowadzą do zahamowania wchłaniania zwrotnego sodu, potasu i chloru w ramieniu wstępującym pętli Henlego powodują wystąpienie zespołu:

W ostrej niewydolności nerek (ONN) bardzo często chorzy wymagają leczenia dializami. Ogólnymi wskazaniami do rozpoczęcia dializy chorego z ostrą niewydolnością nerek są następujące wskazania, z wyjątkiem:

Jednym z najczęstszych zespołów występujących w chorobach nerek jest zespół nerczycowy. Spośród poniżej wymienionych objawów nie jest charakterystyczny dla zespołu nerczycowego:

Wykonana bezpośrednio przed przeszczepem próba krzyżowej wyklucza potencjalnych biorców z przeciwciałami skierowanymi przeciwko antygenom HLA klasy I II dawcy, które mogą być przyczyną:

U 65-letniego pacjenta z cukrzycą, brakiem resztkowej funkcji nerek, wystąpiło po raz kolejny dializacyjne zapalenie otrzewnej, w teście PET stwierdzono niską przepuszczalność błony otrzewnowej. Jakie zastosujesz postępowanie?

Wskaż nieprawidłową odpowiedź: gruźlicze zapalenie otrzewnej należy podejrzewać u:

Definicja: Alergiczne zapalenie naczyń skóry, stawów, przewodu pokarmowego i nerek. Jest to definicja choroby:

W gwałtownie postępującym KZN z przeciwciałami anty-GBM za najskuteczniejszą terapię uważane jest połączenie leczenia immunosupresyjnego z zabiegami plazmaferezy. Plazmaferezę z wymianą osocza wykonujemy:

W ostrym kłębuszkowym zapaleniu (OKZN) nerek biopsję nerki wykonujemy:

Środki kontrastowe mogą wywoływać ostrą niewydolność nerek (ONN). Grupami dużego ryzyka wystąpienia ONN po jodowych środkach kontrastowych są pacjenci:
1) z kreatyniną > 1,5mg/dl;
2) z nefropatią cukrzycową i upośledzeniem funkcji nerek;
3) ze szpiczakiem mnogim;
4) z dużą niewydolnością krążenia;
5) z erytrocyturią i bez upośledzenia funkcji nerki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zwłóknienie zaotrzewnowe może być przyczyną:

U kobiety będącej w 12 tygodniu ciąży z zakażeniem układu moczowego zastosujemy następujący lek przeciwbakteryjny,
z wyjątkiem:

U pacjenta dializowanego z niedokrwistością przed włączeniem do leczenia erytropoetyny najważniejsze jest:

Postępujące otorbiające stwardnienie otrzewnej (Sclerosing encapusulating peritonitis-SEP) jest ciężkim powikłaniem dializy otrzewnowej. Do czynników ryzyka wystąpienia SEP w trakcie leczenia dializą otrzewnową należą:

Płyn do dializy otrzewnowej zawierający polimer glukozy (ikodekstrynę) jest generalnie dobrze tolerowany. Istotnym powikłaniem jego stosowania może być:

Płyny stosowane w dializie otrzewnowej jako czynnik osmotycznie czynny zawierają najczęściej glukozę. Jej obecność w płynach dializacyjnych nasila lub powoduje:

U pacjenta z torbielami w nerkach i rakiem nerki należy zawsze wykluczyć:

Spośród kłębuszkowych chorób nerek w badaniu biopsyjnym u osób w podeszłym wieku najczęściej się stwierdza:

U kobiety w ciąży z nadciśnieniem tętniczym możemy zastosować następujące leki:

Przyczyną tzw. jałowej leukocyturii nie jest zakażenie:

Wiele leków może wywołać rabdomiolizę. W połączeniu z jakimi lekami bardzo często powodują ją statyny?

Ujawnienie białkomoczu w czasie ciąży nastręcza trudności w różnicowaniu pomiędzy nefropatią a stanem przedrzucawkowym. Spośród niżej wymienionych objawów wskaż ten, który sugeruje, iż to nefropatia, a nie stan przedrzucawkowy:

Torbielowatość nerek typu dorosłych (ADPKD) jest najczęstszą chorobą nerek uwarunkowaną genetycznie. W typie 2 tej choroby gen PKD2 odpowiadający za tę postać jest zlokalizowany na chromosomie:

U pacjenta dializowanego od 15 lat wystąpił zespół cieśni nadgarstka. Rozpoznano amyloidozę związaną z leczeniem hemodializami. Białkiem prekursorowym włókien amyloidu w tej postaci amyloidozy jest:

Stwierdzenie u młodego pacjenta ostrej niewydolności nerek, małopłytkowości, niedokrwistości hemolitycznej nasuwa podejrzenie zespołu:

U pacjenta ze zwężeniem tętnicy nerkowej cechami wskazującymi na prawdopodobieństwo poprawy funkcji nerek po zabiegu rewaskularyzujacym jest:

Obecnie w Polsce najczęstszą przyczyną schyłkowej niewydolności wymagającej rozpoczęcia leczenia dializami jest:

Cewnik do prowadzenia dializy otrzewnowej typu TWH (Toronto Western Hospital) może być implantowany metodą:
1) chirurgiczną;  2) endoskopową;  3) troakarową;  4) Seldingera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną tzw. jałowego zapalenia otrzewnej w przebiegu terapii dializą otrzewnową, zwykle nie jest:
1) przeciek wzdłuż tunelu cewnika;
2) wankomycyna podana dootrzewnowo;
3) wankomycyna podana dożylnie;
4) stosowanie płynu zawierającego ikodekstrynę;
5) obecność przepukliny pępkowej;
6) dootrzewnowe podawanie wysokich dawek insuliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdopodobnym postępowaniem w przypadku ujawnienia się przepukliny pępkowej jako powikłania mechanicznego Ciągłej Ambulatoryjnej Dializy Otrzewnowej może być :
1) leczenie operacyjne;
2) czasowe przerwanie dializy otrzewnowej i przeniesienie na HD;
3) zmniejszenie objętości stosowanych płynów ze zwiększeniem ilości wymian;
4) czasowe przeniesienie do programu ADO;
5) zaniechanie dializoterapii otrzewnowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowymi objawami dializacyjnego zapalenia otrzewnej są:
1) cytoza płynu dializacyjnego >100 komórek;    4) bóle brzucha;
2) mętny płyn dializacyjny drenowany z otrzewnej;   5) nudności i wymioty;
3) spadek ultrafiltracji;           6) gorączka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z zaprezentowanych poniżej schematów przedstawiających objętość płynu dializacyjnego w jamie otrzewnowej jako funkcję czasu, jest obrazem Ciągłej Cyklicznej Dializy Otrzewnowej (CCDO):

Wrodzona nefropatia obstrukcyjna jest patologią dotyczącą populacji nowo narodzonych dzieci, której częstość występowania należy ocenić na:

Które z poniżej podanych przyczyn o typie anatomicznym, mogą być przyczyną rozwinięcia się pełnoobjawowej nefropatii obstrukcyjnej:
1) kamica układu moczowego;     4) zwężenie cewki moczowej;
2) skrzepy krwi;       5) grzybnia;
3) nowotwory układu moczowego;   6) ureterocele.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniżej podanych zespołów chorobowych mogą być konsekwencją lub powikłaniem kamicy dróg moczowych?
1) wodonercze/roponercze;
2) wstrząs septyczny;
3) ostra przednerkowa niewydolność nerek;
4) przewlekła choroba nerek (PChN);
5) nefropatia obstrukcyjna;
6) nadciśnienie tętnicze.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekami immunosupresyjnymi, których stosowanie jest obarczone szczególnym ryzykiem nefrotoksyczności i wywołania ostrej nerkowej niewydolności nerek, są przede wszystkim:
1) cyklosporyna A;       4) azatiopryna;
2) tacrolimus;         5) mykofenolan mofetilu;
3) sirolimus;         6) busulfan.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ramach molekularnej reakcji na ostrą niewydolność nerek, czynnikami odpowiedzialnymi za obniżenie ekspresji genowej są:
1) preproepidermalny czynnik wzrostu;
2) białko Tamm-Horsfalla;
3) akwaporyna-2;
4) wymiennik Na-H 3 (NHE-3);
5) tumor necrosis factor (TNF);
6) asymetryczna dimetyloarginina (ADMA).
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynniki wpływające na klirens toksyn mocznicowych w czasie dializy to:

Do grupy związków uznanych za toksyny mocznicowe tzw. małych cząsteczek zalicza się między innymi:
  1) mocznik;  2) kreatyninę;  3) fosfor;  4) parathormon;  5) dimetyloargininę;  6) leptynę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zastosowanie podczas dializy buforu wodorowęglanowego zamiast octanowego przynosi wiele korzyści. Nieprawdą jest, że wodorowęglany:

Pacjenci przewlekle hemodializowani z umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym mogą mieć nagły wzrost ciśnienia tętniczego podczas dializy. Przyczyną może być:

Najczęstszą przyczyną przewlekłej niewydolności nerek w przebiegu szpiczaka plazmocytowego jest:

Wskazaniem do biopsji nerki u dzieci nie jest:

Główną przyczyną utraty przeszczepu nerki u pacjentów z nefropatią toczniową są:

Bezpieczny okres odroczenia transplantacji nerki od zakończenia leczenia wynosi minimum 2 lata dla niżej wymienionych chorób nowotworowych z wyjątkiem:

Ile ml osocza należy wymienić w trakcie pojedynczego zabiegu plazmaferezy u dorosłego pacjenta?

Które stwierdzenie dotyczące sewelameru jest nieprawdziwe?

Biochemicznymi markerami osteogenezy są:
1) fosfataza kwaśna oporna na winian;
2) osteokalcyna;
3) C-końcowy propeptyd prokolagenu;
4) C-końcowy telopeptyd prokolagenu;
5) fosfataza alkaliczna frakcja kostna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spadek ultrafiltracji w trakcie leczenia dializą otrzewnową może być spowodowany:

Dializacyjne zapalenia otrzewnej ( DZO ) spowodowane bakteriami Gram (+) różnią się istotnie od zapaleń wywołanych bakteriami Gram (-):

W wodzie ultraczystej stosowanej w dializie z użyciem dializatorów typu high-flux wzrost bakterii nie powinien przekraczać: