Wyszukaj egzamin lub pytanie
Egzamin PES Kardiologia / jesień 2025
120 pytań
Pytanie 1
U 48-letniej kobiety leczonej z powodu tocznia układowego hydroksychlorochiną i prednizonem, po skręceniu stawu skokowego wystąpiła zatorowość płucna pośredniego-wysokiego ryzyka. Po wypisie zalecono apiksaban 2x5mg i kontrolę ambulatoryjną po 3 miesiącach. U tej pacjentki:
Pytanie 2
Na oddział kardiologii przyjęto 36-letnią kobietę w 34. tygodniu ciąży z powodu postępującej duszności. W teście ultrasonografii uciskowej-zakrzepica żyły udowej prawej, D-dimery=4567ng/ml, a w TTE poszerzenie prawej komory i objaw McConnella. Wdrożono enoksaparynę 2x60mg/dobę (pacjentka waży obecnie 72 kg, a na początku ciąży 60 kg). W ciągu kilku godzin od przyjęcia wystąpiły zaburzenia świadomości i spadek BP z 114/74 do 82/47mmHg, bez poprawy w ciągu 15minut. W tej sytuacji należy:
Pytanie 3
Na SOR przywieziono 58-letniego mężczyznę ze wstrząsem w przebiegu zatorowości płucnej. Pierwsze objawy (nagła duszność) wystąpiły przed pięcioma dniami i systematycznie się nasilały. W tej sytuacji:
Pytanie 4
Na wcześniej istniejące zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne u pacjenta z rozpoznanym epizodem zatorowości płucnej wskazują następujące zmiany w angiotomografii płucnej, z wyjątkiem:
Pytanie 5
Zwiększone ryzyko rozwoju przewlekłego zakrzepowo-zatorowego nadciśnienia płucnego (CTEPH) po ostrej zatorowości płucnej istnieje u pacjenta:
1) z rozpoznanym przed laty wodogłowiem leczonym zastawką komorowo-przedsionkową;
2) po splenektomii z powodu urazu w wyniku wypadku komunikacyjnego;
3) leczonego tyreostatykiem z powodu nadczynności tarczycy;
4) z rozpoznanym pierwotnym włóknieniem szpiku;
5) leczonego z powodu choroby Leśniowskiego-Crohna.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 6
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące boreliozy serca:
Pytanie 7
Wskaż niepoprawny schemat leczenia pacjentki: 55 lat, 80 kg, z potwierdzoną zakrzepicą żyły podkolanowej po złamaniu kości piszczelowej:
Pytanie 8
Wskaż błędnie przyporządkowane nieprawidłowości w EKG typowe dla poszczególnych chorób:
Pytanie 9
Które sytuacje są wskazaniem do implantacji stymulatora przed wypisem ze szpitala u pacjenta po TAVI?
1) wystąpienie bloku AV wysokiego stopnia, który ustąpił do 24h od TAVI;
2) wystąpienie naprzemiennego bloku odnóg pęczka Hisa w 3. dobie po TAVI;
3) przetrwały, nowo powstały LBBB z QRS=160ms, u pacjenta z HV=75ms w badaniu elektrofizjologicznym;
4) RBBB obecny przed implantacją, z QRS=130ms z przejściowym blokiem przedsionkowo-komorowym wysokiego stopnia po TAVI.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 10
Wskaż prawidłowe kryterium dla rozpoznania przerostu prawej komory:
Pytanie 11
Wskaż błędne stwierdzenie dotyczące EKG u pacjentów z OZW:
Pytanie 12
Wskaż fałszywe stwierdzenie:
Pytanie 13
35-letni sportowiec wyczynowy z HCM, bez objawów klinicznych, z prawidłową LVEF, bez omdleń, z 5-letnim ryzykiem SCD wg HCM-Risk-score=4,5%, ale słabą odpowiedzią presyjną w próbie wysiłkowej (wzrost SBP o <20mmHg), brak arytmii. Wskaż stwierdzenie zgodne z wytycznymi:
Pytanie 14
Które z poniższych kryteriów nie wskazuje na przerost prawej komory przy obecności LBBB?
Pytanie 15
Wskaż prawidłowo przyporządkowane kryteria rozpoznania nieprawidłowości na podstawie zapisu EKG:
1) na przerost (nieprawidłowości) prawego przedsionka wskazuje amplituda dodatniego załamka P lub fazy dodatniej (dwufazowego) P w V1 lub V2 wynosząca co najmniej 0,15mV(1,5mm);
2) na przerost (nieprawidłowości) lewego przedsionka wskazuje załamek P dwufazowy (dodatnio-ujemny) lub ujemny, z czasem trwania fazy ujemnej ≥40ms i amplitudą ≥0,1mV(1mm) w V1;
3) na wydłużenie QTc wskazuje jego wartość >500ms w przypadku stymulacji komorowej;
4) częstoskurcz wiązkowy wywodzący się z tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa ma morfologię LBBB i odchylenie osi w lewo.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 16
Wskaż prawidłowo przyporządkowane nieprawidłowości w EKG:
1) na początkowe stadium ostrego niedokrwienia wskazują wysokie, szpiczaste, symetryczne załamki T>1,0mV(10mm) w odprowadzeniach przedsercowych; >0,6 mV(6mm) w odprowadzeniach kończynowych w co najmniej dwóch sąsiednich odprowadzeniach;
2) regresja załamków R (przynamniej 3 mm) w odprowadzeniach V1-V4 wskazuje na martwicę w ewolucjach przewiedzionych z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa;
3) na przerost prawej komory przy obecności RBBB wskazuje amplituda załamka R w V1>1,0mV(10 mm);
4) na przerost lewej komory przy LAH wskazuje S w V1 lub V2+R w V6+S w V6 >2,0mV(20 mm).
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 17
24-letnia biegaczka po przebytym zapaleniu mięśnia sercowego 5-miesięcy temu; obecnie: brak objawów, normalizacja hsTn, NT-proBNP oraz hsCRP, brak aktywnego zapalenia w CMR, prawidłowa funkcja LV, brak złożonych arytmii. Jakie decyzje dotyczące powrotu do aktywności sportowej są poprawne i zgodne z wytycznymi?
1) powrót do sportów wyczynowych możliwy po spełnieniu kryteriów i kompleksowej ocenie ryzyka;
2) brak potrzeby dodatkowej oceny, jeśli pacjentka jest bezobjawowa;
3) należy wykonać badania obrazowe, test wysiłkowy i Holtera EKG przed podjęciem decyzji;
4) zakazać powrotu do sportów wyczynowych przez 12 miesięcy bez względu na wynik badań;
5) powrót do sportów wyczynowych można rozważyć tylko po 1 roku bez innych warunków.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 18
60-letni pacjent z przewlekłym zespołem wieńcowym i utrzymującym się resztkowym niedokrwieniem, bez objawów przy wysiłku umiarkowanym, pyta o możliwość powrotu do sportów wyczynowych. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) sporty wyczynowe są dozwolone, jeśli pacjent jest bezobjawowy;
2) należy unikać sportów wyczynowych przy resztkowym niedokrwieniu, z wyjątkiem indywidualnie dobranych sportów zręcznościowych i rekreacyjnych o łagodnej do umiarkowanej intensywności;
3) sporty rekreacyjne poniżej progu niedokrwienia można rozważyć nawet przy dużym ryzyku;
4) nie ma potrzeby dalszego nadzoru po powrocie do jakiejkolwiek aktywności, jeśli brak objawów;
5) zakaz wszelkiej aktywności fizycznej przy resztkowym niedokrwieniu.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 19
50-letni sportowiec, bez istotnych zwężeń w tętnicach wieńcowych, z potwierdzoną dysfunkcją mikrokrążenia (INOCA). Wskaż stwierdzenie zgodne z zaleceniami ESC/PTK dot. kardiologii sportowej:
Pytanie 20
55-letni pacjent po OZW i skutecznej rewaskularyzacji, bez resztkowego niedokrwienia, pyta o rozpoczęcie intensywnej aktywności. Wskaż stwierdzenia zgodne z zaleceniami ESC/PTK kardiologii sportowej:
1) rehabilitacja kardiologiczna oparta na wysiłku fizycznym jest zalecana u wszystkich po OZW;
2) nie ma potrzeby oceny ryzyka przed rozpoczęciem ćwiczeń, jeśli pacjent jest stabilny;
3) pacjenci z dużym ryzykiem lub resztkowym niedokrwieniem powinni unikać sportów wyczynowych, z możliwością indywidualnego dopuszczenia sportów zręcznościowych;
4) można rozpocząć uprawianie sportów wyczynowych tydzień po PCI, jeśli pacjent nie ma dławicy;
5) osoby z małym ryzykiem mogą uczestniczyć w intensywnych programach ćwiczeń z ewentualnymi ograniczeniami.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 21
Pacjent leczony apiksabanem z powodu migotania przedsionków, przebył STEMI ściany dolnej i PCI RCA+DES. Jak należy rutynowo poprowadzić terapię?
Pytanie 22
Pacjenta leczonego po zawale DAPT: ASA+inhibitor P2Y12 zaklasyfikowano jako wysokiego ryzyka niedokrwienia ze względu na przebyty zabieg angioplastyki złożonej. Które z opcji wydłużenia terapii poza rutynowy okres są możliwe?
1) ASA 1x75mg+tikagrelor 2x60mg;
2) ASA 1x75mg+tikagrelor 2x90 mg;
3) ASA 1x75mg+tikagrelor 1x60mg;
4) ASA 1x75mg+tikagrelor 1x90mg;
5) ASA 1x75mg+prasugrel 1x10mg;
6) ASA 1x75mg+klopidogrel 1x75mg;
7) ASA 1x75mg+rywaroksaban 2x2.5mg.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 23
Który z poniższych inhibitorów P2Y12 wymaga modyfikacji dawki w przewlekłej chorobie nerek?
Pytanie 24
Zgodnie z ESC/PTK 2024 w przewlekłych zespołach wieńcowych u pacjentów poddawanych PCI o wysokim ryzyku zakrzepowym można rozważyć stosowanie tikagreloru (łącznie z ASA) zamiast klopidogrelu przez pierwszy miesiąc i do 3-6 miesięcy w następujących sytuacjach:
1) złożona zmiana w pniu lewej tętnicy wieńcowej;
2) bifurkacja z dwoma stentami;
3) nieoptymalny wynik stentowania;
4) wcześniejsza zakrzepica w stencie;
5) wcześniejsze krwawienie z przewodu pokarmowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 25
55-letnia kobieta z HFmrEF (LVEF=45%) w klasie NYHA III przyjmuje maksymalne tolerowane dawki sakubitrylu/walsartanu i metoprololu. Jaki powinien być kolejny krok w leczeniu niewydolności serca?
Pytanie 26
Pacjent z cukrzycą typu 2, przewlekłą chorobą nerek (stadium G3b, UACR=100mg/g) i przewlekłym zespołem wieńcowym przyjmuje dotychczas statynę i ACEI. W oparciu o wytyczne ESC/PTK 2023 wskaż prawdziwe stwierdzenia dot. optymalizacji terapii celem zmniejszenia ryzyka sercowo-naczyniowego(CV) oraz progresji niewydolności nerek:
1) dodanie inhibitora SGLT2;
2) dodanie finerenonu;
3) zastąpienie ACEI przez ARNI (sakubitryl/walsartan);
4) dodanie agonisty receptora GLP-1 o udowodnionym korzystnym wpływie na ryzyko CV;
5) odstawienie statyny ze względu na eGFR<45 ml/min/1,73m².
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 27
Które stwierdzenia dotyczące stosowania inhibitorów SGLT2 u pacjentów z cukrzycą t.2 i niewydolnością serca są prawdziwe wg ESC/PTK 2023?
1) zmniejszają ryzyko hospitalizacji z powodu HF u pacjentów z HFrEF, HFmrEF i HFpEF;
2) efekt jest niezależny od wartości HbA1c;
3) skuteczność zależy od wyjściowego eGFR - im wyższy, tym większa korzyść;
4) mogą zmniejszać ryzyko zgonu CV u pacjentów z HFrEF;
5) zalecane są tylko przy obecności jawnej niewydolności serca (NYHA II-IV).
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 28
Pacjent l. 62, z cukrzycą t.2 (HbA1c=6,9%), HFpEF(NYHA II), przewlekłą ch. nerek-G2(eGFR=58 ml/min/1,73 m2, UACR=50mg/g), po OZW 2 lata temu (LDL=52 mg/dL=1,34 mM), BMI=31, w leczeniu obecnie metformina+ASA+statyna. Jakie zmiany leczenia są zgodne z wytycznymi ESC/PTK dot. cukrzycy?
Pytanie 29
66-letnia kobieta z NT niekontrolowanym mimo trójlekowej terapii SPC w pełnych dawkach (ACEI, antagonista wapnia, diuretyk tiazydowy) - średnie BP z okresu czuwania=162/94mmHg w ABPM, eGFR=56ml/min/1,73 m2, ACR=50 mg/g, choroba otyłościowa. Wskaż prawidłowe dalsze postępowanie:
1) weryfikacja adherencji i techniki pomiaru;
2) dodanie spironolaktonu/eplerenonu;
3) wykonanie badania przesiewowego w kierunku obturacyjnego bezdechu sennego;
4) zamiana diuretyku tiazydowego na pętlowy lub na chlortalidon w szczególności, jeśli eGFR wynosiłoby <30ml/min/1,73 m2;
5) natychmiastowe rozważenie denerwacji tetnic nerkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 30
75-letni mężczyzna, z napadowym migotaniem przedsionków, eGFR=28ml/min/1,73m2, masa ciała 72kg. Chcesz rozpocząć leczenie apiksabanem lub rywaroksabanem. Wskaż prawidłowe opcje do zastosowania w prewencji udaru mózgu:
1) apiksaban 2,5mg 2×/d;
2) apiksaban 5mg 2×/d;
3) rywaroksaban 20mg 1×/d;
4) rywaroksaban 15mg 1×/d;
5) rywaroksaban 10mg 1×/d.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 31
70-letni mężczyzna z migotaniem przedsionków (CHA₂DS₂VA=5), po krwawieniu śródmózgowym 3 tygodnie temu. Obecnie: TK głowy - wchłonięty krwiak, brak nowego ogniska. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dot. powrotu do antykoagulacji:
1) można rozważyć powrót do NOAC już po 1 tygodniu u każdego pacjenta.
2) powrót do NOAC między 4.-8. tygodniem jest uzasadniony w większości przypadków.
3) wysokie ryzyko udaru (CHA₂DS₂-VA≥4) przemawia za wcześniejszym powrotem.
4) powrót dopiero po 6 miesiącach jest zaleceniem standardowym.
5) należy rozważyć alternatywę - zamknięcie uszka lewego przedsionka.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 32
67-letni pacjent z potwierdzonym NT opornym, na 4 lekach, eGFR=45 ml/min/1,73 m2, podejrzenie zwężenia tętnicy nerkowej (brak innych przyczyn). Jakie działania są zgodne z wytycznymi postępowania w chorobach aorty i tt. obwodowych?
1) wykonanie obrazowania (angio-TK/MR) tętnic nerkowych;
2) skierowanie na angioplastykę t. nerkowej bez konieczności dodatkowych badań;
3) zachowawcza farmakoterapia jako pierwszy krok, jeśli brak cech ostrej niewydolności serca (obrzęku płuc);
4) rewaskularyzacja w przypadku ciężkiego opornego NT i cech niedokrwienia nerek;
5) brak wskazań do dalszej diagnostyki przy braku objawów.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 33
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące postępowania w zespole Brugadów:
1) ablację epikardialną należy rozważyć u wszystkich pacjentów z zespołem Brugadów typu I;
2) u bezobjawowych pacjentów, u których wywołano migotanie komór w EPS z zastosowaniem do dwóch dodatkowych impulsów, można rozważyć implantację ICD;
3) u każdego pacjenta z niewyjaśnionym omdleniem zaleca się wszczepienie rejestratora pętlowego;
4) w przypadku burzy elektrycznej, amiodaron jest lekiem pierwszego wyboru;
5) w przypadku nawracających arytmii komorowych po implantacji ICD należy rozważyć zastosowanie chinidyny.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 34
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące postępowania w komorowych zaburzeniach rytmu w zawale serca:
1) w pierwszej kolejności zalecana jest rewaskularyzacja;
2) w razie występowania nawracającego wielokształtnego VT wskazane jest stosowanie beta-adrenolityku;
3) w razie nieskuteczności leczenia beta-adrenolitykiem można rozważyć ablację cewnikową;
4) zaleca się wszczepienie ICD u pacjentów bez utrzymującego się niedokrwienia z hemodynamicznie źle tolerowanym VT występującym >48 godzin po zawale;
5) w razie występowania nawracającego wielokształtnego VT należy rozważyć zastosowanie amiodaronu.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 35
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leków antyarytmicznych:
Pytanie 36
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia komorowych zaburzeń rytmu:
1) u pacjentów z burzą elektryczną zaleca się stosowanie sedacji;
2) u pacjentów z burzą elektryczną, nabytym zespołem LQT i nawracającym wielokształtnym VT pomimo skorygowania stanów wywołujących i zastosowania magnezu należy podać izoproterenol lub wdrożyć przezżylną stymulację serca;
3) w przypadku VT pęczkowego leczeniem z wyboru jest werapamil;
4) u pacjentów ze strukturalną chorobą serca i burzą elektryczną zaleca się stosowanie nieselektywnego beta-adrenolityku z amiodaronem;
5) u pacjentów z burzą elektryczną oporną na leczenie lekami antyarytmicznymi zaleca się ablację cewnikową.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 37
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące postępowania u pacjentów z wszczepialnym urządzeniem(CIED):
Pytanie 38
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia IZW:
Pytanie 39
U 45-letniego pacjenta z zaawansowanym idiopatycznym włóknieniem płuc wykonano cewnikowanie serca, stwierdzając podwyższone (30mmHg) średnie ciśnienie w tętnicy płucnej, prawidłowe ciśnienie zaklinowania (10mmHg) i rzut serca (5l/min)(wskaźnik sercowy 3,0l/min). W tej sytuacji można rozpoznać:
Pytanie 40
U 64-letniego mężczyzny z objawową ciężką stenozą aortalną (AVA=0,7cm2) stwierdzono w TTE podwyższone ciśnienie w tętnicy płucnej (oszacowane na 64mmHg) i wykonano cewnikowanie prawej części serca, potwierdzając złożone pre- i postkapilarne nadciśnienie płucne z mPAP=34 mmHg i podwyższonym do 4,2WU naczyniowym oporem płucnym. W tej sytuacji:
Pytanie 41
24-letnia kobieta z rozpoznanym tętniczym idiopatycznym nadciśnieniem płucnym (iPAH) zaszła w ciążę, którą chce kontynuować. Które leki w pierwszej kolejności należy odstawić, z uwagi na ryzyko teratogenności?
1) macytentan;
2) sildenafil;
3) riocyguat;
4) epoprostenol;
5) treprostynil.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 42
Które z poniższych schorzeń najrzadziej prowadzi do rozwoju nadciśnienia płucnego(grupa 3)?
Pytanie 43
U 26-letniej kobiety zdiagnozowano tętnicze idiopatyczne nadciśnienie płucne oraz wdrożono leczenie macytentanem i sildenafilem. W kontroli po 5 miesiącach pacjentka sygnalizuje nieznaczną poprawę tolerancji wysiłku-wchodzi na I piętro, następnie musi odpocząć. W teście 6-minutowego marszu-dystans 310 metrów (przed leczeniem 285 metrów), NTproBNP=1956pg/ml (przed leczeniem 2876pg/ml). W tej sytuacji należy:
Pytanie 44
U 29-letniej kobiety z tętniczym idiopatycznym nadciśnieniem płucnym, leczonej terapią trójlekową(PDE5i+ERA+PCAi.v.) wykonano kontrolne cewnikowanie serca celem oceny odpowiedzi na leczenie. Który z parametrów hemodynamicznych dostarcza najmniej informacji prognostycznych?
Pytanie 45
76-letni pacjent, po przebytym 2 miesiące temu STEMI, leczonym PCI LAD+DES, ze zmianami do 30% w pozostałych tętnicach wieńcowych, z HF w klasie II NYHA, z utrwalonym migotaniem przedsionków, ze wszczepioną przed laty biologiczną protezą mitralną, aktualnie MVA=1,1cm2, z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą t.2 w ramach leczenia przeciwpłytkowego i OAC powinien aktualnie otrzymywać:
Pytanie 46
62-letni mężczyzna, dotychczas nieleczony, przywieziony na SOR z powodu duszności oraz piekącego bólu zamostkowego od kilku godzin. RR=80/50mmHg, HR=120/min. Fizykalnie: skóra wilgotna, chłodna, nad płucami trzeszczenia przypodstawne obustronnie, szmer skurczowy w IV lewym międzyżebrzu, w EKG tachykardia zatokowa, QS z uniesieniem odc. ST o 2 mm w V1-V5. W TTE: rozległe zaburzenia kurczliwości ściany przedniej, w doplerze kolorowym turbulentny przepływ lewo-prawy w okolicy koniuszka. W tym przypadku najbardziej właściwym postępowaniem jest:
Pytanie 47
Pacjent diagnozowany w przebiegu przewlekłego zespołu wieńcowego, z wynikami badań inwazyjnych: FFR>0.8, IMR=18, CFR=3.0 ale z dodatnią próbą prowokacyjną z acetylocholiną (ból w klatce piersiowej+zmiany w EKG). Wskaż optymalne leczenie farmakologiczne:
Pytanie 48
Korzyść z PCI odniesie pacjent z następującymi wynikami wykonanych badań inwazyjnych:
Pytanie 49
Wskaż prawdziwe stwierdzenie:
Pytanie 50
U bezobjawowego 71-letniego pacjenta z NSTEMI, bez mechanicznych powikłań, z nawracającymi deniwelacjami odcinka ST w odprowadzeniach II, III należy:
Pytanie 51
U 65-letniego pacjenta po przebytym przed trzema laty udarze niedokrwiennym mózgu, z dławicą niestabilną leczoną PCI+DES, z niskim ryzykiem krwawienia, preferowanym leczeniem przeciwpłytkowym jest:
Pytanie 52
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące 52-letniej pacjentki z pozawałową skrzepliną lewej komory:
Pytanie 53
U 41-letniej pacjentki bez chorób przewlekłych, rozpoznano NSTEMI i wykonano koronarografię stwierdzając izolowane 80% zwężenie w początkowym odcinku dużej Cx, nasuwające podejrzenie spontanicznego rozwarstwienia (SCAD), jednak bez dającego się zidentyfikować miejsca rozwarstwienia. Chora stabilna hemodynamicznie, bez objawów niedokrwienia, z prawidłowym napływem na obwód naczynia. W tej sytuacji należy:
Pytanie 54
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia ostrej niewydolności serca:
1) profilaktyka przeciwzakrzepowa jest zalecana wyłącznie w rozpoznanym migotaniu przedsionków;
2) tlenoterapia jest wskazana u wszystkich z SpO2<90% lub PaO2<60mmHg;
3) noradrenalina zalecana we wstrząsie kardiogennym;
4) diuretyki pętlowe są zalecane w leczeniu objawów przewodnienia;
5) balon do kontrapulsacji wewnątrzaortalnej jest zalecany w leczeniu wstrząsu kardiogennego.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 55
82-letni mężczyzna z HFrEF(LVEF=32%), napadowym migotaniem przedsionków, antykoagulowany apiksabanem w pełnej dawce został przywieziony na SOR z powodu nagłej silnej duszności. W EKG-migotanie przedsionków z HR ok. 150/min i obniżenia ST w odprowadzeniach znad ściany przedniej i bocznej. Fizykalnie - rzężenia nad płucami, tachypnoe 30/min, bez obrzęków obwodowych. BP=83/45mmHg. W gazometrii tętniczej PaO2=58 mmHg i podwyższone stężenie mleczanów. W dalszym postępowaniu wskazane jest:
1) wykonanie kardiowersji elektrycznej;
2) w pierwszej kolejności zastosowanie leków inotropowych;
3) zastosowanie leczenia diuretycznego;
4) w pierwszej kolejności zastosowanie beta-adrenolityku;
5) zastosowanie nieinwazyjnej wentylacji pod dodatnim ciśnieniem.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 56
62-letni mężczyzna w stanie średnim został przywieziony na SOR z trwającym od 36h zamostkowym bólem w klatce piersiowej (pieczenie i duszność). Fizykalnie - tachypnoe 35/min, zastój w krążeniu płucnym i nieduże obrzęki kończyn dolnych. BP 112/70mmHg, tętno 95/min, SpO2=88%. W przyłóżkowym TTE stwierdzono LVEF ok. 30% z hipokinezą w zakresie ściany przedniej. W EKG - rytm zatokowy, zespoły QS i istotne uniesienia odcinka ST znad ściany przedniej. W dalszym postępowaniu wskazane jest:
1) leczenie diuretyczne;
2) leki inotropowe;
3) koronarografia i rozważenie przezskórnej angioplastyki wieńcowej w zakresie tętnicy odpowiedzialnej za zawał;
4) nieinwazyjna tlenoterapia pod dodatnim ciśnieniem;
5) balon do kontrapulsacji wewnątrzaortalnej.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 57
U 62-letniego mężczyzny z HFrEF(LVEF=28%) duszność występuje codziennie pomimo stosowania diuretyków w wysokich, okresowo zmiennych dawkach. Według INTERMACS pacjent prezentuje profil:
Pytanie 58
Przeciwwskazaniem do przeszczepienia serca u pacjenta z zaawansowaną niewydolnością serca nie jest:
Pytanie 59
71-letnia kobieta w stanie ciężkim (blada, spocona, z silną dusznością, tachypnoe 40/min.) przywieziona na SOR z trwającym od 3 dni piekącym bólem w klatce piersiowej. Osłuchowo-objawy zastoju w krążeniu płucnym. BP=75/50mmHg. W EKG-tachykardia zatokowa, zespoły QS i istotne uniesienia odcinka ST znad ściany przedniej. W gazometrii tętniczej odnotowano: kwasica, hipoksemia (PaO2=51mmHg), hiperkapnia (PaCO2=60mmHg) i podwyższone stężenie mleczanów. W TTE-LVEF=40%. W dalszym postępowaniu wskazane jest:
1) nieinwazyjna tlenoterapia pod dodatnim ciśnieniem;
2) koronarografia i PCI tętnicy dozawałowej;
3) zastosowanie wazodylatatorów;
4) w razie utrzymywania się hipoksemii (PaO2<60 mmHg), hiperkapnii (PaCO2>50 mmHg) i kwasicy pomimo stosowania wentylacji nieinwazyjnej wskazana jest intubacja i wentylacja mechaniczna;
5) rozważenie zastosowania krótkoterminowego mechanicznego wspomagania krążenia.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 60
52-letnia kobieta hospitalizowana z powodu kolejnego zaostrzenia HFrEF. Z powodu wyjściowo niskiego ciśnienia tętniczego i pogorszenia funkcji nerek konieczne było stosowanie leków inotropowych. Uzyskano stabilizację stanu klinicznego, jednak podczas zmniejszania dawek leków ponownie obserwowano narastanie kreatyniny i zmniejszenie diurezy. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące profilu pacjentki:
Pytanie 61
60-letni mężczyzna z CRT-D, nadużywający alkoholu jest hospitalizowany z powodu czwartego w ciągu roku zaostrzenia objawów niewydolności serca. Obecnie w TTE LVEF=19%, prawidłowa funkcja prawej komory i ciężka niedomykalność zastawki trójdzielnej. W leczeniu zastosowano dobutaminę i torasemid uzyskując przejściową poprawę stanu z ponownym zaostrzeniem objawów przy próbie zmniejszania dawek leku inotropowego. Najniższy klirens kreatyniny wynosił 39 ml/kg/m2. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pacjenta:
1) ze względu na nadużywanie alkoholu nie jest odpowiednim kandydatem do przeszczepienia serca;
2) prezentuje profil INTERMACS 3;
3) należy rozważyć zastosowanie długoterminowego mechanicznego wspomagania krążenia;
4) w przypadku dalszego pogorszenia funkcji nerek i opornej na leczenie hiperwolemii należy rozważyć leczenie nerkozastępcze;
5) wskazane jest zastosowanie krótkoterminowego mechanicznego wspomagania krążenia, a następnie kwalifikacja do przeszczepienia serca.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 62
64-letnia kobieta leczona z powodu HFrEF o etiologii niedokrwiennej, w ostatnim roku hospitalizowana dwukrotnie z powodu zaostrzenia objawów z koniecznością stosowania dożylnego wlewu diuretyków pętlowych. Obecnie stosowana jest pełna farmakoterapia, pomimo której odczuwa zmęczenie po kilku minutach aktywności fizycznej, bez cech przewodnienia i objawów spoczynkowych. W kontroli po 3 miesiącach stwierdzono utrzymującą się na stabilnym poziomie LVEF=30%, ciężką niedomykalność zastawki trójdzielnej, stabilny eGFR=27ml/min/1,73m2. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące dalszego postępowania u pacjentki:
1) wskazana jest implantacja ICD;
2) ze względu na zaawansowaną niewydolność serca są wskazania do wszczepienia urządzenia wspomagającego pracę lewej komory;
3) pacjentka prezentuje profil 6 INTERMACS, a ze względu na cechy dużego ryzyka i brak przeciwwskazań należy zakwalifikować do przeszczepienia serca;
4) pacjentka prezentuje profil 6 INTERMACS, obecnie można odroczyć zaawansowane leczenie (przeszczepienie serca/LVAD);
5) ze względu na obniżoną funkcję nerek wskazane jest odstawienie empagliflozyny.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 63
68-letnia kobieta z niewydolnością serca z LVEF=48% NYHA II, cukrzycą typu 2 i przewlekłą chorobą nerek w stadium 3 (eGFR=40ml/min/1,73m², UACR 200mg/g) przyjmuje dapagliflozynę, metforminę i ramipryl. W ciągu ostatniego roku miała jedną hospitalizację z powodu ostrej HF. Jej poziom potasu wynosi 4,8 mmol/l. Wskaż zalecane postępowanie dotyczące stosowania finerenonu:
Pytanie 64
W którym z poniższych przypadków nie jest wskazane zamknięcie przetrwałego przewodu tętniczego (PDA)?
Pytanie 65
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące dysfunkcji prawej i lewej komory po operacji naprawczej tetralogii Fallota:
1) rozstrzeń prawej komory jest często spowodowana wadą zastawki tętnicy płucnej;
2) długotrwałe działanie tętniczych zespoleń paliatywnych prowadzi do rozstrzeni obu komór;
3) resztkowe VSD może prowadzić do rozstrzeni lewej komory;
4) dyssynchronia elektromechaniczna może prowadzić do dysfunkcji obu komór;
5) długotrwała sinica przed operacją nie wpływa na funkcje komór po zabiegu.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 66
U pacjenta 10 lat po operacji tetralogii Fallota fizykalnie słyszalny jest krótkotrwały szmer rozkurczowy o niskiej częstotliwości. Jaka jest najbardziej prawdopodobna przyczyna i postępowanie?
Pytanie 67
U którego z niżej wymienionych pacjentów po korekcji tetralogii Fallota w przeszłości jest wskazane lub należy rozważyć wymianę zastawki tętnicy płucnej?
Pytanie 68
Do poradni zgłosił się 34-latek z rozpoznanym wiele lat temu ASD t.II. Podaje duszność NYHA II oraz kołatania serca. W ocenie echokardiograficznej: RVD1=45mm, TASPE=12mm, TRVmax=3,0 m/s, Qp/Qs=1,6. Wykonano cewnikowanie prawych jam serca stwierdzając naczyniowy opór płucny 6 WU. Czy u tego pacjenta możliwa jest korekcja wady wrodzonej?
Pytanie 69
48-letni pacjent, po operacji metodą Senninga w przeszłości, zgłosił się na rutynową kontrolę kardiologiczną. Nie zgłasza niepokojących objawów, a w rezonansie magnetycznym opisano ciężką niedomykalność systemowej zastawki przedsionkowo-komorowej oraz frakcję wyrzutową systemowej prawej komory =45%. W tej sytuacji:
Pytanie 70
Ciężką wtórną niedomykalność mitralną rozpoznaje się w przypadku:
1) pękniętego mięśnia brodawkowatego zastawki mitralnej;
2) holosystolicznego i trójkątnego spektrum w ocenie CW;
3) przy dominującej fali E napływu mitralnego >1.2m/s;
4) przy szerokości fali zwrotnej (vena contracta) ≥6mm;
5) przy objętości fali zwrotnej ≥45ml w stanach małego przepływu.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 71
Wskaż prawidłowe zalecenia dotyczące postępowania w zakrzepicy protezy:
1) wymiana protezy zastawkowej z powodu objawowej zawężającej zakrzepicy zawsze powinna być poprzedzona próbą leczenia fibrynolitycznego;
2) kardiochirurgiczna wymiana protezy zastawkowej powinna być zawsze rozważona w przypadku dużej (>10 mm) niezawężającej skrzepliny, niezależnie od powikłań zatorowych;
3) po potwierdzeniu zakrzepicy protezy biologicznej należy rozważyć bezterminowe leczenie przeciwkrzepliwe ze względu na zwiększone ryzyko nawrotu;
4) należy rozważyć leczenie przeciwkrzepliwe u pacjentów z pogrubieniem płatka protezy biologicznej i zmniejszeniem ruchomości płatka prowadzącym do wzrostu gradientu ciśnienia przynajmniej do czasu ustąpienia tych zmian;
5) leczeniem pierwszego rzutu w zakrzepicy protezy biologicznej jest VKA i/lub UFH.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 72
Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi leczenia przeciwzakrzepowego w okresie okołooperacyjnym po wszczepieniu chirurgicznym protezy zastawkowej:
1) można rozważyć preferowanie NOAC vs VKA w ciągu 3 miesięcy od chirurgicznego wszczepienia biologicznej protezy zastawkowej w pozycji mitralnej u pacjentów z AF;
2) należy rozważyć preferencję NOAC vs VKA po upływie 3 miesięcy od chirurgicznego wszczepienia biologicznej protezy zastawkowej u pacjentów z AF;
3) u pacjentów bez innych wskazań do doustnego leczenia przeciwkrzepliwego należy rozważyć ASA 75-100mg/dz lub VKA przez pierwsze 3 miesiące po chirurgicznym wszczepieniu biologicznej protezy zastawkowej w pozycji aortalnej;
4) u pacjentów bez innych wskazań do doustnego leczenia przeciwkrzepliwego należy rozważyć ASA 75-100mg po upływie 3 miesięcy od chirurgicznego wszczepienia biologicznej protezy zastawkowej w pozycji aortalnej;
5) u pacjentów bez innych wskazań do doustnego leczenia przeciwkrzepliwego należy rozważyć takie leczenie NOAC przez pierwsze 3 miesiące po chirurgicznym wszczepieniu biologicznej protezy zastawkowej w pozycji trójdzielnej.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 73
Podejrzewając ciężką stenozę aortalną zalecisz badanie calcium score w TK zgodnie z wytycznymi przy parametrach:
1) PGmaxAV=99mmHg, PGmeanAV=60mmHg, AVA=0,5cm2; LVEF=64%; LVSI=40ml/m2;
2) PGmaxAV=44mmHg, PGmeanAV=22mmHg; AVA=0.4cm2; LVEF=24%; LVSV 22ml;
DSE: parametry przy dawce dobutaminy 20µg/kg/min:
AVA=0.5cm2 i PGmeanAV=24mmHg; wzrost LVSV o 10%;
3) PGmaxAV=56mmHg; PGmeanAV=35mmHg; AVA=1.1cm2; LVEF=55%; LVSI=37ml/m2BSA;
4) PGmaxAV=54mmHg; PGmeanAV=30mmHg; AVA=0.85cm2; LVEF=55%; LVSI=30ml/m2BSA;
5) PG maxAV=54mmHg; PGmeanAV=30mmHg; AVA=0.8cm2; LVEF=40%; LVSI=31ml/m2;
DSE: parametry przy dawce dobutaminy 20µg/kg/min:
AVA=0.9cm2; PGmeanAV=40mmHg; wzrost LVSV o 25%.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 74
U 58-letniego pacjenta z ciężką stenozą aortalną i nadciśnieniem tętniczym oraz migotaniem przedsionków, leczonego NOAC, zaplanowano zabieg wymiany zastawki aortalnej. Pacjent jest aktywny zawodowo i zgłasza ograniczoną możliwość przestrzegania intensywnego monitorowania INR. Który rodzaj protezy zastawkowej powinien zostać rozważony jako preferowany?
Pytanie 75
U pacjenta z AVA=0,9cm², LVEF=60% i średnim gradientem 28mmHg podejrzewa się paradoksalną niskoprzepływową niskogradientową stenozę aortalną (LF/LG AS). Który z poniższych parametrów pomoże potwierdzić rozpoznanie?
Pytanie 76
Pacjent 58 lat, z ciężką pierwotną niedomykalnością mitralną, bezobjawowy. W ostatnim TTE stwierdzono LVEF65%, wymiar lewej komory; końcoworozkurczowy-LVEDD=52mm, końcowoskurczowy-LVESD=42mm, lewy przedsionek=56mm, ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej 40mmHg. W ciągu ostatniego roku obserwowano stopniowy wzrost wymiarów lewej komory i przedsionka. Które z poniższych działań jest najbardziej uzasadnione?
Pytanie 77
75-letnia pacjentka z istotną niedomykalnością trójdzielną i objawami niewydolności serca. W TTE: niedomykalność trójdzielna TR-EROA=50mm², RV=55ml, vena-contracta=9mm. Prawa komora: TAPSE=15mm, S’ =9cm/s; Nadciśnienie płucne RVSP=50mmHg. Prawy przedsionek powiększony. LVEF=55%. Jaka opcja terapeutyczna powinna być rozważona u tej pacjentki zgodnie z wytycznymi ESC?
Pytanie 78
Jakie leczenie należy rozważyć u 68-letniej chorej kwalifikowanej do ope-racji z powodu ciężkiego zwężenia mitralnego z umiarkowaną niedomykalnością trójdzielną potwierdzonych w TTE, jeśli ponadto stwierdzono: pierścień zastawki trójdzielnej poszerzony: 42mm (indeksowany: 23mm/m²), TAPSE=22mm?
Pytanie 79
Na SOR został przywieziony 40-letni mężczyzna z kardiomiopatią przerostową ze wszczepionym ICD w prewencji wtórnej SCD. Jest przytomny, SpO2=98% w okresie poza arytmią serca RR=150/90mmHg i HR=90/min. Przyczyną interwencji ICD są nawracające monomorficzne VT szybko degenerujące do migotania komór. Stężenie potasu wynosi 3,5mEq/l. Podanie jakiego leku nie jest zasadne?
Pytanie 80
68-letni mężczyzna przywieziony na SOR z powodu uczucia kołatania serca. EKG(25 mm/s) jak poniżej. Obecnie czuje się dobrze, RR=120/80mmHg. Wskaż prawidłowe postępowanie:
Pytanie 81
Jakiego leku spośród niżej wymienionych nie używa się w dożylnych testach prowokacyjnych w kardiologii?
Pytanie 82
68-letni mężczyzna z napadowym migotaniem przedsionków zgłosił się na SOR z powodu kolejnego napadu od godziny. Stosuje przewlekłe leczenie przeciwzakrzepowe i dziś lek zażył. Poza uczuciem niemiarowej czynności serca nie ma innych dolegliwości, BP=120/80mmHg, HR w EKG wynosi 120/min. Poziom potasu, TSH mieści się w normie. Wskaż prawidłowe dalsze postępowanie:
Pytanie 83
Kardiolog otrzymuje zapis EKG wykonany ambulatoryjnie u pacjenta, który w trakcie jego wykonywania nagle zaczął mieć drgawki. Obecnie drgawki ustąpiły, pacjent jest przytomny, RR=120/80. Wskaż jakie powinny być zalecenia:
Pytanie 84
72-letni mężczyzna miał napad migotania przedsionków w 2. dniu po CABG, umiarowiony amiodaronem. Choruje na cukrzycę, miażdżycę tętnic kończyn dolnych, nadciśnienie tętnicze. Wskaż prawdziwe stwierdzenie:
Pytanie 85
45-letni mężczyzna z nadciśnieniem tętniczym miał napad migotania przedsionków. Obecnie ma rytm zatokowy (EKG 25mm/s poniżej). BP=120/80mmHg, bez nadciśnienia w przeszłości. TSH=0,8U/l, a poziom potasu=4,5mEq/l; glukoza=89mg%. Przedmiotowo nie stwierdzono szmeru skurczowego promieniującego do szyi nad ujściem aortalnym. Wskaż prawidłowe dalsze postępowanie:
Pytanie 86
Pacjent z niewydolnością serca po zawale serca ze wszczepionym CRT-D ma napady migotania przedsionków (AF) z HR ok.130/min, które nie wywołują u niego dekompensacji, a jedynie uczucie kołatania serca oraz są najprawdopodobniej spowodowane hipokaliemią i ustępują po suplementacji potasu. Wskaż prawidłowe dalsze postępowanie:
Pytanie 87
Lekiem pierwszego rzutu zalecanym w kontroli częstotliwości rytmu komór u pacjenta z migotaniem przedsionków z LVEF=55% jako leczenie początkowe w stanie ostrym nie jest:
Pytanie 88
Objaw Wellensa w EKG to:
Pytanie 89
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące postępowania w LVOTO w przebiegu HCM:
1) LVOTO to chwilowy szczytowy gradient w drodze odpływu z lewej komory wynoszący w ocenie dopplerowskiej ≥30mmHg, ale za wartość progową do leczenia inwazyjnego przyjmuje się ≥50mmHg;
2) wszyscy bezobjawowi chorzy z LVOTO powinni mieć stosowany β-bloker, aby zmniejszyć narastanie jego wartości w czasie wysiłku;
3) celem zmniejszenia wartości LVOTO zalecane są w farmakoterapii β-blokery, werapamil i leki moczopędne w średnich dawkach;
4) pacjenci z LVOTO mogą bezpiecznie przyjmować sildenafil;
5) AF de novo lub AF ze złą kontrolą częstości rytmu komór wymagają szybkiego przywrócenia rytmu zatokowego lub uzyskania odpowiedniej kontroli częstości komór.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 90
21-letni mężczyzna zgłosił się do poradni po nagłym zgonie ojca w 56.r.ż. W autopsji stwierdzono przerost ścian LK do 20mm, wcześniej ojciec nie był diagnozowany i leczony. Dziadek zmarł w 48.r.ż. z powodu zawału serca. Pacjent od 3 lat uprawiał trójbój. EKG spoczynkowe - prawidłowe. W TTE: LV niepowiększona, prawidłowa grubość ścian, EF=65%, bez wad zastawkowych. W dalszym postępowaniu u pacjenta jest zalecane:
1) CMR serca;
2) badanie genetyczne w kierunku kardiomiopatii;
3) badanie genetyczne w kierunku kardiomiopatii było wskazane u zmarłego ojca;
4) kontynuowanie wyczynowego uprawiania sportu;
5) coroczne kontrole.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 91
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące niescalenia mięśnia lewej komory (LVNC):
1) jest cechą często występującą rodzinnie;
2) jest uwarunkowana mutacją genów odp. za budowę dysku Z;
3) stanowi odrębny typ kardiomiopatii;
4) może występować w niektórych sytuacjach fizjologicznych;
5) często współistnieje z rozstrzenią i dysfunkcją skurczową lewej komory.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 92
W których przypadkach choroby mięśnia sercowego, przy współistnieniu migotania przedsionków, wskazane jest (lub należy rozważyć) włączenie antykoagulacji bez względu na punktację w skali CHA2DS2-VA?
Pytanie 93
W celu identyfikacji dynamicznego LVOTO u pacjentów z HCM stosuje się:
Pytanie 94
Jednym z leków stosowanych w leczeniu kardiomiopatii przerostowej (HCM) jest dizopiramid. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące jego stosowania w tym wskazaniu:
1) jest lekiem pierwszego wyboru u każdego pacjenta z objawowym HCM;
2) wymaga monitorowania odstępu QT i redukcji dawki przy QTc pow. 450 ms;
3) wymaga modyfikacji dawki u pacjentów po 80.r.ż.;
4) może być stosowany wraz z beta-blokerami;
5) może być stosowany wraz z blokerami kanału wapniowego;
6) może być stosowany wraz z mawakamtenem.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 95
W jakich sytuacjach zaleca się lub dopuszcza implantację ICD u chorych ze zdiagnozowaną kardiomiopatią rozstrzeniową lewej komory przy LVEF>35%?
Pytanie 96
Do standardowych zaleceń oraz metod postępowania u chorych z arytmogenną kardiomiopatią prawej komory należą:
1) włączenie sotalolu jako leku pierwszego rzutu;
2) leczenie beta-adrenolitykiem, w razie konieczności połączonym z amiodaronem lub flekainidem;
3) u wybranych chorych złożona ablacja pod kontrolą mapowania elaktroanatomicznego;
4) denerwacja współczulna;
5) rezygnacja z intensywnych lub wyczynowych wysiłków fizycznych;
6) rozważenie implantacji ICD przy stwierdzeniu uszkodzenia prawej komory (RVEF<40%) oraz lewej komory (LVEF<45%);
7) rozważenie implantacji ICD przy wygenerowaniu VT podczas EPS.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 97
35-letni pacjent został przyjęty do szpitala z powodu pogorszenia tolerancji wysiłku i zasłabnięć. W EKG: blok AV II stopnia z HR 40/min. W TTE: powiększona LV, akineza podstawnego segmentu przegrody, EF=45%. W angio-TK prawidłowy obraz tętnic wieńcowych. W CMR: LGE w warstwie podnasierdziowej i środkowej podstawnej części przegrody m/komorowej i ściany dolnobocznej. Obraz kliniczny nasuwa podejrzenie zajęcia serca w przebiegu:
Pytanie 98
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące płynu w worku osierdziowym:
1) jako dużą ilość uznaje się >20mm w skurczu, co stanowi wskazanie do hospitalizacji i poszukiwania przyczyny;
2) niepowikłane przypadki ostrego zaplenia osierdzia mogą być leczone ambulatoryjnie z ponowną oceną po co najmniej tygodniu leczenia;
3) przy ostrym zapaleniu osierdzia z zajęciem mięśnia sercowego (perimyocarditis), zaleca się wydłużenie okresu unikania aktywności fizycznej do 6 miesięcy;
4) przy podejrzeniu bakteryjnej lub nowotworowej etiologii płynu, zaleca się perikardiocentezę, jeśli jest ona możliwa, niezależnie od objawów tamponady;
5) w terapii ostrego wirusowego zapalenia osierdzia przy nieskuteczności początkowego leczenia NSAID i kolchicyną, włącza się leczenie drugiego rzutu małą dawką kortykosteroidu;
6) dawkowanie kolchicyny zależne jest od masy ciała pacjenta, natomiast nie wymaga dostosowywania do eGFR, a leczenie jest bezpieczne nawet u osób z zaawansowaną chorobą nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 99
Antybiotykiem stosowanym doustnie w profilaktyce IZW przed zabiegami stomatologicznymi wysokiego ryzyka przy stwierdzanej alergii na penicyliny jest:
Pytanie 100
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące obrazowania w IZW:
Pytanie 101
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące drobnoustrojów z grupy HACEK i IZW:
1) są to pałeczki Gram-ujemne;
2) należą do nich: Haemophilus, Aggregatibacter, Cardiobacterium, Enterococcus i Kingella;
3) uznawane są za typowe mikroorganizmy wywołujące IZW, więc są ujęte w jednym z dużych kryteriów Duke’a;
4) zwykle są wrażliwe na cefalosporyny III generacji, więc antybiotykiem z wyboru w tej etiologii jest ceftriakson;
5) są jednymi z najczęstszych mikroorganizmów odpowiedzialnych za prawostronne IZW;
6) uznawane są za mikroorganizmy lekooporne, co ma kluczową rolę w ustalaniu wskazań i trybu leczenia operacyjnego.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 102
Które z poniższych nie stanowi kryterium stabilności klinicznej w ocenie chorego z IZW przed przejściem z antybiotykoterapii dożylnej na doustną?
1) S.aureus, Streptococcus spp, gronkowiec koagulazo-ujemny lub Enterococcus faecalis jako czynnik etiologiczny;
2) BMI<40kg/m2;
3) leczenie celowaną antybiotykoterapią dożylną przez co najmniej 10 dni oraz co najmniej tydzień od czasu leczenia kardiochirurgicznego;
4) laboratoryjnie WBC<15tys/µl oraz CRP<20mg/l (lub <25% maksymalnej stwierdzanej wartości);
5) brak gorączki przez dłużej niż 2 doby;
6) brak wskazań do leczenia inwazyjnego w kontrolnym TOE.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 103
Operacji u chorych z prawostronnym IZW otrzymujących celowaną antybiotykoterapię nie zaleca się w przypadku:
Pytanie 104
Pacjent leczony z powodu IZW natywnej zastawki mitralnej z objawami utrzymującymi się w klasie NYHA I. Czynnik etiologiczny: VRE-Enterococcus spp. oporny na wankomycynę. Leczony antybiotykoterapią celowaną daptomycyną oraz ampicyliną i.v. z ujemnym zestawem prawidłowo pobranych kontrolnych posiewów krwi. W kontrolnym TTE oraz TOE widoczna 8 mm wegetacja w zakresie przedniego płatka (wymiar stabilny względem oceny wyjściowej) bez okołozastawkowych powikłań miejscowych oraz bez istotnej dysfunkcji zastawki. Aktualnie najodpowiedniejszą metodą leczenia będzie:
Pytanie 105
Wskaż prawdziwe stwierdzenia/zalecenia dotyczące pacjentów z IZW:
1) u pacjentów z IZW i z podejrzeniem zapalenia stawów kręgosłupa lub kręgów i szpiku zaleca się wykonać MRI kręgosłupa lub PET/CT całego ciała;
2) najczęstszym objawem zapalenia stawów kręgosłupa jest ból pleców, chociaż tylko u 4% pacjentów z IZW i bólem pleców występuje zapalenie stawów kręgosłupa;
3) we wszystkich przypadkach IZW z towarzyszącym zapaleniem stawów kręgosłupa konieczna jest celowana antybiotykoterapia trwająca powyżej 6 tygodni;
4) zaleca się wykonanie TTE/TOE w celu wykluczenia IZW u pacjentów z zapaleniem stawów kręgosłupa i/ lub septycznym zapaleniem stawów, u których posiewy krwi są dodatnie w kierunku typowych drobnoustrojów IZW;
5) zaleca się wykonanie TTE/TOE w celu wykluczenia IZW u pacjentów z zapaleniem stawów kręgosłupa i/ lub septycznym zapaleniem stawów, niezależnie od wyników posiewów krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 106
Rozwiązanie przez cięcie cesarskie zaleca się u pacjentek obciążonych kardiologicznie, w przypadku:
1) umiarkowanej stenozy mitralnej lub ciężkiej stenozy aortalnej;
2) ciężkiej stenozy mitralnej lub aortalnej;
3) przy średnicy aorty >45mm;
4) jeżeli poród rozpoczął się w trakcie leczenia VKA;
5) jeżeli poród rozpoczął się w ciągu <2tygodni od przerwania podawania VKA.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 107
U pacjentek ciężarnych z protezą mechaniczną zaleca się:
1) po rozpoznaniu ciąży niezależnie od innych czynników jak najszybsze odstawienie warfaryny ze względu na działanie teratogenne oraz stosowanie LMWH przez całą ciążę z monitorowaniem aktywności anty-Xa, z zamianą na UFH przed rozwiązaniem ciąży;
2) u pacjentek wymagających warfaryny w dawce <5mg dziennie preferuje się kontynuację doustnego leczenia przeciwkrzepliwego przez całą ciążę i zamianę terapii na UFH przed rozwiązaniem ciąży;
3) u pacjentek wymagających warfaryny w dawce <5mg dziennie zaleca się jej odstawienie w pierwszym trymestrze ciąży i LMWH z monitorowaniem aktywności anty-Xa następnie powrót do terapii warfaryną w drugim i trzecim trymestrze ciąży oraz zamianę tej terapii na UFH przed rozwiązaniem ciąży;
4) u pacjentek wymagających warfaryny w dawce > 5 mg dziennie preferuje się zamianę tego leku na LMWH w pierwszym trymestrze ciąży z monitorowaniem aktywności anty-Xa, a po tym okresie powrót do doustnego leczenia przeciwkrzepliwego warfaryną, z zamianą na UFH przed rozwiązaniem ciąży;
5) u pacjentek prowadzonych w ośrodku z położniczą kardiogrupą jest możliwe stosowanie warfaryny przez całą ciążę niezależnie od innych czynników, pod warunkiem częstych kontroli INR oraz systematycznych kontroli stanu klinicznego, z planową zamianą terapii na UFH przed rozwiązaniem ciąży.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 108
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kardiomiopatii połogowej (PPCM) jest zgodne z wytycznymi ESC(2023)?
Pytanie 109
65-letni mężczyzna z czerniakiem skarżył się na duszność. W wykonanym rezonansie magnetycznym serca stwierdzono przerzuty do osierdzia i dużą ilość płynu sugerującą tamponadę serca, co potwierdzono w kolejnym badaniu echokardiograficznym. Wskaż zalecane postępowanie:
Pytanie 110
U 55-letniego mężczyzny z chłoniakiem, leczonego wandetanibem (inhibitor VEGF), stwierdzono w EKG QTc=510 ms. Pacjent pozostaje bezobjawowy. Wskaż zalecane postępowanie:
Pytanie 111
U 70-letniego mężczyzny z rozpoznaniem szpiczaka plazmocytowego zaplanowano leczenie daratumumabem. W wykonanym TTE stwierdzono przerost lewej komory i wzorzec GLS sugerujący amyloidozę serca. Jakie jest zalecane postępowanie zgodnie z ESC/PTK 2022?
Pytanie 112
65-letni mężczyzna z przewlekłą białaczką szpikową, leczony dasatynibem (inhibitor kinazy tyrozynowej), zgłosił się na kontrolę podając nasilenie duszności. W wykonanych badaniach stwierdzono obustronny wysięk opłucnowy oraz cechy nadciśnienia płucnego (TRVmax=3,5m/s w TTE). Jakie jest zalecane postępowanie zgodnie z ESC 2022?
Pytanie 113
60-letni mężczyzna z czerniakiem, leczony pembrolizumabem, zgłasza ból w klatce piersiowej i zmęczenie 3 tygodnie po rozpoczęciu terapii. Poziom troponiny I jest podwyższony, a badanie CMR potwierdza zapalenie mięśnia sercowego. Jakie jest leczenie pierwszego rzutu?
1) kortykosteroidy w wysokiej dawce (metylprednizolon 1g/dzień);
2) infliksymab jako terapia początkowa;
3) beta-blokery i inhibitory ACE;
4) kontynuacja pembrolizumabu z dokładnym monitorowaniem frakcji wyrzutowej lewej komory serca;
5) przerwanie stosowania pembrolizumabu.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 114
50-letnia kobieta z rakiem piersi HER2-dodatnim jest leczona trastuzumabem. Po 6 miesiącach jej LVEF spadła z 55% do 40%. Pacjentka pozostaje bezobjawowa. Jakie jest zalecane postępowanie zgodnie z ESC/PTK 2022?
Pytanie 115
Który z poniższych parametrów echokardiograficznych służy do wczesnego wykrywania kardiotoksyczności u pacjentów onkologicznych leczonych antracyklinami lub trastuzumabem?
Pytanie 116
Wskaż prawdziwe stwierdzenie/a:
1) do typowych zmian w EKG u kobiet w ciąży zalicza się: odchylenie osi w lewo, załamek Q i ujemny załamek T w III, ujemne załamki T w V1-V3;
2) o wyniku dodatnim próby wysiłkowej świadczy obniżenie ST poziome lub skośne do dołu o ≥1mm w odległości 60-80ms od punktu J;
3) w rozkojarzeniu przedsionkowo-komorowym częstotliwość rytmu przedsionków jest większa niż komór i jest to zaburzenie typowe dla VT;
4) podczas różnicowania pobudzenia nadkomorowego przewiedzionego z aberracją z komorowym, za komorowym przemawia brak przerwy wyrównawczej, a w przypadku widocznego przewodzenia wstecznego odstęp RP’ < 100ms.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 117
78-letni mężczyzna z ciężkim bezobjawowym zwężeniem zastawki aortalnej (AVA=0,7cm², średni gradient 45=mmHg) wymaga pilnej operacji niekardiochirurgicznej (naprawa złamania kości udowej, operacja o pośrednim ryzyku). LVEF=60%, nie ma omdleń ani niewydolności serca. Jakie jest zalecane postępowanie zgodnie z ESC 2022?
Pytanie 118
72-letni mężczyzna z migotaniem przedsionków (CHA2DS2-VA=4), przyjmujący apiksaban, ma zaplanowaną operację jelita grubego o wysokim ryzyku. HAS-BLED=2, a operacja wymaga przerwania antykoagulacji. Jakie powinno być postępowanie w okresie okołooperacyjnym?
Pytanie 119
65-letnia kobieta z nadciśnieniem tętniczym, bez rozpoznanej choroby wieńcowej ma zaplanowaną operację wymiany stawu biodrowego o pośrednim ryzyku. Nie przyjmuje beta-blokerów, a jej wynik RCRI wynosi 1. Jaka jest zalecana strategia dotycząca stosowania beta-blokerów w okresie okołooperacyjnym?
Pytanie 120
