Egzamin PES / Kardiologia / wiosna 2024

Do bezwzględnych wskazań do przerwania testu wysiłkowego należy:

Stwierdzone w nadzastawkowym zwężeniu aorty wyższe ciśnienie tętnicze krwi mierzone na prawej kończynie górnej:

Które z poniższych kryteriów zalicza się do większych kryteriów arytmogennej kardiomiopatii prawej komory?

Do leków mogących powodować wzrost ciśnienia tętniczego krwi należą:

U którego z poniższych pacjentów przed kwalifikacją do zabiegu należy wykonać EKG?
1) 50-letni mężczyzna z dobrą tolerancją wysiłku, nieleczony z powodów kardiologicznych, kwalifikowany do endoprotezoplastyki stawu kolanowego;
2) 68-letni mężczyzna z dobrą tolerancją wysiłku, nieleczony z powodów kardiologicznych, kwalifikowany do zabiegu wycięcia płata płuca lewego;
3) 35-letni mężczyzna z dobrą tolerancją wysiłku, wywiadem kardiomiopatii przerostowej u brata, kwalifikowany do zabiegu usunięcia prostaty;
4) 30-letnia kobieta z dobrą tolerancją wysiłku, kwalifikowana do strumectomii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do zamknięcia ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu wtórnego jest:
1) przeciek płucno-systemowy;
2) poszerzenie prawej komory wskutek przecieku systemowo-płucnego;
3) niedomykalność zastawki trójdzielnej;
4) zator skrzyżowany;
5) napadowe migotanie przedsionków.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 18-letniej bezobjawowej kobiety stwierdzono wyrzutowy szmer 2/6 u podstawy serca na lewo od mostka. EGK - rytm zatokowy 72/min, PQ - 0,20 s, prawogram, rSr’ w V1. RTG klatki piersiowej - wzmożony przepływ płucny. Chora skierowana na badanie echokardiograficzne z podejrzeniem:

Do typowych następstw operacji metodą Senninga stwierdzanych u dorosłych nie zalicza się:

Poszerzenie aorty nie jest typowe:
1) w odległym okresie po korekcji tetralogii Fallota;
2) dla zespołu Loeysa-Dietza;
3) dla tętniczego nadciśnienia płucnego;
4) dla dwupłatkowej zastawki aortalnej;
5) dla zespołu Barlowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 20-letniego chorego z okołobłoniastym ubytkiem przegrody międzykomorowej stwierdzono w ECHO prawidłowe wymiary jam serca i grubość mięśnia obu komór, przeciek systemowo-płucny (Qp:Qs) szacowany na 1.3, bez podejrzenia podwyższonego ciśnienia w prawej komorze. Wskaż dalsze postępowanie:

Które z poniższych jest fałszywe dla tętniczego nadciśnienia płucnego?
1) powstaje wskutek ciasnego zwężenia zastawki mitralnej;
2) średnie ciśnienie w tętnicy płucnej (mPAP) ≥ 20 mmHg, płucny opór naczyniowy (PVR) > 3 jednostek Wooda i płucne ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej ≤ 15 mmHg;
3) średnie ciśnienie w tętnicy płucnej ≥ 25 mmHg, wartość ciśnienia zaklinowania w tętnicy płucnej nie ma znaczenia;
4) korekcja wady przeciekowej serca zmniejsza ryzyko jego rozwoju;
5) celem farmakoterapii jest normalizacja naczyniowego oporu płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tętniczego nadciśnienia płucnego w przebiegu wady wrodzonej serca:
1) przykładem jest zespół Eisenmengera;
2) każda postać jest przeciwwskazaniem do korekcji;
3) korekcja przecieku może nie zapobiegać jego rozwojowi;
4) może towarzyszyć małemu przeciekowi międzyprzedsionkowemu;
5) farmakoterapię rozpoczyna się od blokerów kanału wapniowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 30-letniej kobiety bez objawów, w badaniu ECHO stwierdzona została niedomykalność zastawki mitralnej ERO - 0.2 cm² wtórna do zespołu Barlowa. Lewa komora w skurczu - 30 mm, EF lewej komory 63%, GLS lewej komory -20%. Lewy przedsionek o objętości 50 ml/m², prędkość przepływu wstecznego przez zastawkę trójdzielną 2.5 m/s. Decyzja kliniczna to:

28-letnia kobieta z anomalią Ebsteina planuje ciążę. Nie stwierdzono objawów niewydolności serca ani sinicy, w badaniu echo - umiarkowana niedomykalność zastawki oraz drożny otwór owalny (PFO) o wymiarze 2 mm z małym przeciekiem prawo-lewym w próbie Valsalvy, bez spoczynkowej desaturacji krwi tętniczej. W tej sytuacji klinicznej:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wady zastawki trójdzielnej:
1) obecnie postać poreumatyczna wady jest wyjątkowo rzadka;
2) niedomykalność zastawki jest wtórna do nadciśnienia płucnego;
3) jest wskazaniem do profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia;
4) może ulegać progresji po wszczepieniu zastawki mitralnej;
5) ciężka izolowana wada bez objawów podmiotowych wymaga naprawy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 80-letniego pacjenta z nadciśnieniem tętniczym, napadowym migotaniem przedsionków oraz cukrzycą typu 2 postawiono rozpoznanie idiopatycznego, tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH). Ryzyko zgonu w ciągu roku w modelu trójstopniowym oceniono jako wysokie. Do leczenia w ramach terapii celowanej PAH zgodnie z obowiązującymi wytycznymi, w leczeniu początkowym należy zastosować:

Zapalenie mięśnia sercowego to nie-niedokrwienna choroba zapalna mięśnia sercowego o różnorodnym obrazie klinicznym. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) najczęstszym czynnikiem etiologicznym w krajach rozwiniętych jest infekcja wirusowa;
2) u ponad połowy pacjentów w obserwacji długoterminowej dochodzi do trwałej dysfunkcji mięśnia sercowego, a tylko 2-5% chorych ma przebieg piorunujący ZMS;
3) pacjenci po przebytym ZMS z rozległą blizną mięśnia sercowego (>20% LGE w CMR) i utrzymującą się dysfunkcją lewej komory, powinni unikać ćwiczeń o umiarkowanej lub dużej intensywności;
4) złotym standardem w diagnostyce zapalenia mięśnia sercowego jest biopsja endomiokardialna;
5) ZMS jest prekursorem DCM i jednocześnie czynnikiem ryzyka SCD.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rakowiak jest rzadkim nowotworem neuroendokrynnym dającym objawy kliniczne wynikające z wydzielania substancji biologicznie czynnych, takich jak serotonina i histamina, rzadko wywołującym nabyte wady zastawkowe serca (VHD). Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zespołu rakowiaka:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przygotowania pacjenta do zabiegów niekardiochirurgicznych i postępowania w okresie okołooperacyjnym:
1) u pacjenta bezobjawowego z arytmią komorową zaleca się włączenie małej dawki betablokera przed zabiegiem, aby uniknąć zaburzeń rytmu w okresie okołooperacyjnym;
2) należy odroczyć zabieg operacyjny u chorego z ciśnieniem tętniczym 150/90 mmHg;
3) nie zaleca się wykonania TTE u 30-letniego bezobjawowego pacjenta z dodatnim wywiadem rodzinnym kardiomiopatii uwarunkowanej genetycznie przed operacją niekardiochirurgiczną;
4) zaleca się konsultację chorego z ASD t. II u specjalisty zajmującego się wrodzonymi wadami serca u dorosłych przed operacją przezcewkowej resekcji gruczołu krokowego;
5) nie zaleca się rutynowego kierowania na koronarografię pacjenta, u którego ma być wykonana planowa operacja z powodu tętniaka aorty brzusznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjenci z klinicznie stwierdzoną chorobą sercowo-naczyniową związaną z miażdżycą (ASCVD) należą do grupy o podwyższonym ryzyku ponownych epizodów choroby sercowo-naczyniowej. Kluczowe w dalszym rokowaniu tych chorych jest ograniczenie czynników ryzyka. Szczególną podgrupę stanowią chorzy z cukrzycą typu 2. Pierwszym krokiem u pacjentów z tej grupy, niebędących w podeszłym wieku, ze stwierdzoną ASCVD powinno być podjęcie próby osiągnięcia hemoglobiny glikowanej poniżej:

Na hemodynamikę pracy serca wpływa nie tylko dynamika skurczu lewej komory (LVEF, frakcja wyrzutowa lewej komory), ale także jej wymiary (EDV i ESV, odpowiednio objętość końcoworozkurczowa i końcowoskurczowa). W którym z poniższych przypadków będziemy mieli do czynienia z najmniej efektywnym rzutem serca (CO)?

U pacjenta z podejrzeniem tętniczego nadciśnienia płucnego wykonano cewnikowanie prawego serca. W czasie badania stwierdzono:
MPAP 25 mmHg
PAWP 18 mmHg
PVR 2,5 WU
Jakie rozpoznanie należy postawić?

U bezobjawowego pacjenta z dwupłatkową zastawką aortalną i ciężką niedomykalnością tej zastawki wskazaniem do leczenia operacyjnego wady jest:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołu Brugadów (BrS):

Amyloidoza łańcuchów lekkich immunoglobulin i amyloidoza transtyretynowa to dwie najczęstsze postacie amyloidozy serca. U pacjenta z podejrzeniem amyloidozy ATTR - chory z niewydolnością serca i grubością ściany lewej komory ≥ 12 mm, w wieku powyżej 65 lat lub z co najmniej jedną cechą lub jednym objawem sugerującym amyloidozę („red flags”) - celem potwierdzenia diagnozy należy wykonać:

Który z niżej wymienionych pacjentów ma największe prawdopodobieństwo odniesienia korzyści w postaci redukcji zgonu sercowo-naczyniowego i poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych z zastosowania rywaroksabanu
2 x 2,5 mg/d + kwas acetylosalicylowy 75 mg/d?

Zgodnie z wytycznymi ESC dotyczącymi oceny ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów poddawanych zabiegom niekardiochirurgicznym z 2022 roku, która z zaproponowanych strategii postępowania u pacjentów leczonych antagonistami witaminy K jest właściwa?

Zgodnie z wytycznymi ESC dotyczącymi oceny ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów poddawanych zabiegom niekardiochirurgicznym z 2022 roku, która z zaproponowanych strategii postępowania u pacjentów leczonych NOAC jest właściwa?

U 80-letniego pacjenta poddawanego przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej (TAVI) z rytmem zatokowym, z frakcją wyrzutową lewej komory 50%, po przebytym przed 3 laty udarze niedokrwiennym mózgu o niejasnej etiologii bez istotnych deficytów neurologicznych w ocenie przed operacją, z zawansowaną miażdżycą tętnic kończyn dolnych, jaki lek należy zalecić po zabiegu?

Zgodnie z wytycznymi ESC dotyczącymi oceny ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów poddawanych zabiegom niekardiochirurgicznym z 2022 roku, u którego z niżej wymienionych pacjentów leczonych NOAC należy rozważyć leczenie pomostowe heparyną przed operacją?

U 65-letniego mężczyzny z prawidłową masą ciała, z marskością wątroby o niejasnej przyczynie (obecnie niewielka ilość płynu w jamie brzusznej, bilirubina 2,5 mg/dl, stężenie albumin 30 g/l, liczba płytek 80 000/µl, INR 1,2; hemoglobina 11 g/dl, klirens kreatyniny 65 ml/min, bez objawów encefalopatii; po opaskowaniu żylaków przełyku, jedno duże krwawienie z przewodu pokarmowego przed 2 laty) udokumentowano migotanie przedsionków umiarowione farmakologicznie. W wywiadzie przed 6 miesiącami udar niedokrwienny mózgu przy ciśnieniu krwi 200/120 mm Hg, obecnie bez deficytów neurologicznych. Zgodnie z wytycznymi ESC dotyczącymi migotania przedsionków z 2020 roku, która z poniższych strategii nie powinna być rozważana jako forma zapobiegania udarom i zatorom obwodowym u tego pacjenta?

U którego z chorych z ostrą żylną chorobą zakrzepowo-zatorową związaną z nowotworem nie zaleca się stosowania rywaroksabanu lub apiksabanu wg zaleceń ESC dotyczących kardioonkologii z 2022 roku?

U 56-letniej chorej leczonej z powodu nowotworu piersi założono cewnik do żyły głównej górnej. Po miesiącu rozpoznano zakrzepicę tego naczynia powikłaną zatorowością płucną niskiego ryzyka wczesnego zgonu. Zdecydowano się pozostawić cewnik i kontynuować chemioterapię. Jak należy zaplanować leczenie przeciwkrzepliwe?

U 70-letniego chorego z dobrze kontrolowanym nadciśnieniem i hipercholesterolemią, po przebytym STEMI ściany dolnej przed 4 laty, w 2. dobie po planowej operacji kręgosłupa szyjnego zarejestrowano napadowe migotanie przedsionków trwające ok. 5 minut (frakcja wyrzutowa lewej komory 50%). Chory stosował do 7 dni przed operacją kwas acetylosalicylowy w dawce 75 mg/d. Jakie leczenie przeciwzakrzepowe powinno być zalecone?

Ciężka niewydolność wątroby (klasa C wg skali Childa i Pugha) jest przeciwwskazaniem do stosowania następujących leków używanych w farmakoterapii niewydolności serca:
1) ACEI;  
2) ARNI;  
3) flozyn;  
4) iwabradyny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chinidyna znajduje zastosowanie w farmakologicznej profilaktyce arytmii komorowych u chorego z rozpoznaniem:
1) zespołu długiego odstępu QT;
2) zespołu krótkiego odstępu QT;
3) zespołu Brugadów;
4) katecholaminergicznego wielokształtnego częstoskurczu komorowego;
5) idiopatycznego migotania komór.
Prawidłowa odpowiedź to:

VT o morfologii RBBB w EKG jest typowy dla:
1) idiopatycznego VT z drogi odpływu prawej komory serca;
2) idiopatycznego VT z przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa;
3) idiopatycznego VT z tylnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa;
4) nawrotnego VT z odnóg pęczka Hisa;
5) VT w przebiegu arytmogennej kardiomiopatii prawokomorowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Preferuje się stosowanie beta-blokerów niekardioselektywnych (propranolol, nadolol) celem farmakologicznej profilaktyki arytmii komorowych u chorych z:
1) zespołem długiego odstępu QT;
2) idiopatycznymi arytmiami komorowymi z drogi odpływu prawej komory;
3) idiopatycznymi arytmiami komorowymi z wiązek lewej odnogi pęczka Hisa;
4) katecholaminergicznym wielokształtnym częstoskurczem komorowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu farmakologicznym ostrego lub nawracającego zapalenia osierdzia mogą być stosowane następujące leki: kwas acetylosalicylowy (ASA), niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) (ibuprofen, indometacyna, naproksen), kolchicyna, glikokortykosteroidy w małej dawce (GKS), paracetamol. U kobiet do 20 tyg. ciąży wytyczne ESC/PTK proponują następujący schemat farmakoterapii w ostrym bądź nawracającym zapaleniu osierdzia:

Leki przeciwcukrzycowe, przeciwwskazane u chorego z cukrzycą typu 2 i objawową niewydolnością serca z powodu zwiększenia ryzyka zaostrzenia niewydolności serca to:

Wskazaniem do przerwania leczenia statynami jest:
1) wzrost stężenia CK do 4−10 x górna granica normy (ggn) z objawami mięśniowymi;
2) wzrost stężenia CK do 4−10 x ggn bez objawów mięśniowych;
3) wzrost stężenia CK do >10 x ggn niezależnie od występowania objawów mięśniowych;
4) wzrost stężenia AlAT ≥2 x ggn;
5) wzrost stężenia AlAT ≥3 x ggn.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przy planowanym zabiegu operacyjnym związanym z dużym ryzykiem krwawienia, leczenie pomostowe za pomocą heparyny w okresie okołooperacyjnym jest zalecane przede wszystkim u chorych z mechanicznymi protezami zastawek serca leczonych antagonistami witaminy K. Dodatkowo leczenie pomostowe można rozważyć u leczonych przeciwkrzepliwie innych chorych z bardzo wysokim ryzykiem zakrzepowo-zatorowym zdefiniowanym jako:
1) niedokrwienny udar mózgu przebyty przed <6 mies.;
2) niedokrwienny udar mózgu przebyty przed <3 mies.;
3) duże ryzyko nawrotu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (np. ciężka trombofilia, żylny epizod zakrzepowo-zatorowy przebyty przed <3 mies.);
4) skrzeplina w koniuszku lewej komory;
5) niezastawkowe migotanie przedsionków z wartością >3 wg skali CHA₂DS₂-VASc;
6) niezastawkowe migotanie przedsionków z wartością >6 wg skali CHA₂DS₂-VASc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące arytmogennej kardiomiopatii prawej komory:
1) towarzyszy jej ciężka niewydolność prawokomorowa;
2) należy do najczęstszych przyczyn zgonu młodych sportowców;
3) rozpoznawana jest na podstawie biopsji prawej komory;
4) zawsze wymaga wszczepienia kardiowertera;
5) jej istotą jest zastąpienie mięśniówki prawej komory przez tkankę łączną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Miejscem skrzepliny w lewym przedsionku jest jego uszko w około:

Bóle dławicowe i dodatnia elektrokardiograficzna próba wysiłkowa przy niezmienionych naczyniach wieńcowych mogą wystąpić w:
1) kardiomiopatii przerostowej;
2) niescaleniu lewej komory;
3) wadach zastawki pnia płucnego;
4) wadach zastawki aortalnej;
5) nadciśnieniu płucnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Postępowanie w pełnoobjawowej tamponadzie serca obejmuje:
1) nakłucie osierdzia;
2) szybki wlew co najmniej 500 ml 0,9% NaCl;
3) koronarografię w trybie pilnym;
4) wlew nitrogliceryny;
5) kardiowersję elektryczną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Gradient śródkomorowy w lewej komorze może wystąpić:
1) w kardiomiopatii takotsubo;
2) w ciężkiej stenozie mitralnej;
3) u osób z hipowolemią;
4) przy dużym przeciążeniu prawej komory;
5) w przypadku znacznej tachykardii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kwalifikacja do ablacji alkoholowej w kardiomiopatii przerostowej wymaga:
1) oceny miejsca zawężania śródkomorowego;
2) oceny naczyń wieńcowych;
3) analizy zaburzeń rytmu i przewodzenia;
4) wykonania echokardiografii obciążeniowej;
5) oceny oporów w krążeniu płucnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem do aktywności fizycznej na poziomie rekreacyjnym jest:
1) zapalenie mięśnia sercowego w ostrej fazie;
2) arytmogenna dysplazja lewej komory;
3) niestabilna dławica piersiowa;
4) stan po wszczepieniu kardiowertera;
5) przebyty zawał serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstsze nowotwory złośliwe dotyczące serca to:
1) mesothelioma;
2) przerzuty nowotworowe z płuc i piersi;
3) przerzuty czerniaka złośliwego;
4) przerzuty raka gruczołu krokowego;
5) przerzuty raka żołądka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który spośród niżej wymienionych stanów nie przebiega z obniżonym stężeniem peptydów natriuretycznych?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leków z grupy NOAC:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia farmakologicznego pacjentów z hipertriglicerydemią:

U pacjenta stabilnego hemodynamicznie stwierdzono w EKG napad migotania przedsionków z poszerzeniem QRS i obecną falą delta, co odpowiadało rozpoznaniu preekscytacji. W tej sytuacji właściwe będzie leczenie:

U pacjentów z chorobą wieńcową i nawracającym, objawowym utrwalonym monomorficznym częstoskurczem komorowym lub wyładowaniami ICD z powodu utrwalonego monomorficznego częstoskurczu komorowego pomimo leczenia amiodaronem, postępowaniem znajdującym się wśród zaleceń klasy pierwszej jest:

U objawowych pacjentów z idiopatycznym częstoskurczem komorowym lub z przedwczesnymi pobudzeniami komorowymi o pochodzeniu innym niż z drogi odpływu prawej komory lub lewostronnych wiązek pęczka Hisa, postępowaniem farmakologicznym znajdującym się wśród zaleceń klasy pierwszej jest:

Do leków antyarytmicznych, które w trakcie ciąży mogą być stosowane jako leki dobrze tolerowane albo zalecane do stosowania, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko zalicza się poniższe leki, z wyjątkiem:

Ocena przebiegu terapii onkologicznej pod kątem występowania działań kardiotoksycznych obejmuje oznaczanie markerów:
1) NT-proBNP / BNP;
2) troponina I / troponina T;
3) interleukina-6;
4) hs-CRP;
5) cysteina.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka żylnych incydentów zakrzepowo-zatorowych u pacjentów ze szpiczakiem plazmocytowym nie zalicza się:

W związku z charakterystyką farmakologiczną działania leku przeciwpłytkowego, ze względu na odwracalność działania względem receptora i krótki czas połowiczej eliminacji odstawienie przed zabiegiem operacyjnym będzie najszybsze w przypadku:

U pacjenta leczonego dabigatranem z powodu migotania przedsionków, po przeprowadzeniu w trybie zagrożenia życia leczenia operacyjnego zaliczanego do umiarkowanego ryzyka występowania powikłań krwotocznych konieczne jest podjęcie decyzji o powrocie do leczenia dabigatranem. Z związku z pilnością przed zabiegiem podawano idarucizumab. Po jakim czasie od podania idarucizumabu można powrócić do stosowania dabigatranu?

Do leków inotropowo dodatnich i wazokonstrykcyjnych stosowanych u pacjentów we wstrząsie kardiogennym nie należy:

Wskazania do wentylacji mechanicznej u pacjenta we wstrząsie kardiogennym to:
1) częstość oddechów > 22/min;
2) hipoksemia: PaO₂ < 60 mmHg;
3) stężenie kwasu mlekowego > 3,5 mmol/l;
4) hiperkapnia: PaCO₂ > 50 mmHg;
5) kwasica: pH < 7,35.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do głównych kryteriów dużego ryzyka krwawienia podczas przezskórnej interwencji wieńcowej, według ARC-HBR (Academic Research Consortium for High Bleeding Risk), nie należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące choroby wieńcowej u pacjenta po przeszczepieniu serca:

Szmer ciągły (maszynowy) stwierdza się, jeśli u pacjenta obecny/e jest:

Wskaż kryterium/kryteria diagnostyczne zespołu Dresslera:

Wskazaniem do operacyjnej natychmiastowej lub bardzo pilnej wymiany protezy zastawkowej z powodu jej zakrzepicy nie jest:

Do czynników przyśpieszających procesy degeneracyjne wszczepionej biologicznej protezy zastawkowej należą:
1) młody wiek pacjenta;
2) cukrzyca;
3) niewydolność nerek;
4) nadciśnienie tętnicze;
5) hiperkalcemia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zawał serca typu MINOCA rozpoznaje się, jeśli spełnione są następujące kryteria, z wyjątkiem:

U kobiety w ciąży do czynników umiarkowanie zwiększających ryzyko rozwoju stanu przedrzucawkowego nie należy:

Jaka etiologia zapalenia osierdzia charakteryzuje się brakiem spontanicznej remisji?
1) wirusowa;  
2) bakteryjna;  
3) gruźlicza;  
4) autoimmunologiczna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż podstawowe echokardiograficzne cechy tamponady osierdzia:
1) rozkurczowe zapadanie się ściany prawego przedsionka;
2) poszerzenie żyły głównej dolnej, ale z zachowaną zapadalnością oddechową;
3) w badaniu dopplerowskim w czasie wdechu przepływ przez zastawkę trójdzielną zwiększa się;
4) w badaniu dopplerowskim w czasie wdechu przepływ przez zastawkę mitralną zwiększa się;
5) zmienność oddechowa szybkości napływu przez zastawkę mitralną wynosi >25% a przez trójdzielną > 50%.
Prawidłowa odpowiedź to:

65-letni chory ze zwężeniem zastawki mitralnej z powierzchnią ujścia 1,4 cm²_, z migotaniem przedsionków o niedawnym początku, z zatorowością systemową w przeszłości, z dużymi zwapnieniami i zwapnieniami obu spoideł, z ciśnieniem skurczowym w t. płucnej 45 mm Hg, bez istotnych objawów podmiotowych w wywiadzie. Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące powyższej sytuacji klinicznej:
1) jest to umiarkowana stenoza mitralna;
2) jest to chory z dużym ryzkiem powikłań zakrzepowo-zatorowych;
3) w sytuacji braku objawów podmiotowych podczas próby wysiłkowej, wskazane jest leczenie zachowawcze i kontrola za ok. 2 lata;
4) ten chory powinien być kwalifikowany do przezskórnej komisurotomii mitralnej;
5) ze względu na ciśnienie tętnicy płucnej należy stwierdzić u pacjenta ciężką stenozę mitralną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wysokie prawdopodobieństwo przed testem choroby wieńcowej (tzn. >15%) z istotnym zwężeniem tętnicy wieńcowej występuje u:
1) wszystkich mężczyzn i kobiet w wieku co najmniej 60 lat z nietypowym bólem dławicowym;
2) wszystkich mężczyzn w wieku co najmniej 40 lat z typowym bólem dławicowym;
3) kobiet w wieku co najmniej 60 lat z typowym bólem dławicowym;
4) mężczyzn w wieku nie mniej niż 60 lat z dusznością jako głównym objawem podmiotowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tętniaków aorty:
1) tętniak aorty to lokalne poszerzenie > 50% normy;
2) do leczenia inwazyjnego kwalifikuje się tętniaki aorty wstępującej objawowe jedynie wówczas, kiedy średnica aorty wynosi co najmniej 50 mm;
3) bezobjawowe tętniaki aorty wstępującej kwalifikuje się do leczenia inwazyjnego u wszystkich chorych, gdy średnica wynosi =>55 mm;
4) zalecana jest kwalifikacja do leczenia inwazyjnego tętniaków aorty brzusznej >50 mm zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące różnicowania kardiogennego i niekardiogennego obrzęku płuc:
1) w kardiogennym obrzęku płuc w RTG klatki piersiowej zmiany są zlokalizowane w okolicy wnęk, a w niekardiogennym początkowo zmiany są obwodowe;
2) skóra w obu postaciach obrzęku jest zawsze ciepła;
3) w obu postaciach obrzęku płuc poszerzone są zawsze żyły szyjne;
4) stężenie troponin sercowych może być zwiększone w obrzęku kardiogennym, zazwyczaj jest prawidłowe w obrzęku niekardiogennnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kobiet w ciąży:
1) u wszystkich kobiet z chorobą serca należy rozważyć indukcję porodu w 35. tygodniu ciąży;
2) rozwiązanie ciąży przez cięcie cesarskie należy rozważyć u kobiet z ciężką stenozą aortalną;
3) należy rozważyć rozwiązanie ciąży przez cięcie cesarskie u kobiet z poszerzeniem aorty wstępującej > 40 mm;
4) u każdej kobiety z chorobą serca należy rozważyć cięcie cesarskie;
5) należy rozważyć rozwiązanie ciąży przez cięcie cesarskie u kobiet z ciężką niewydolnością serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zaawansowanej niewydolności serca zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego:
1) otyłość z BMI > 35 kg/m² jest przeciwwskazaniem zarówno do transplantacji serca, jak i do implantacji urządzenia wspomagającego pracę lewej komory;
2) zaawansowana dysfunkcja prawej komory i/lub ciężka niedomykalność trójdzielna jest przeciwwskazaniem do implantacji urządzenia wspomagającego pracę lewej komory, ale nie do transplantacji serca;
3) nieodwracalne nadciśnienie płucne jest przeciwwskazaniem do transplantacji serca, ale nie do implantacji urządzenia wspomagającego pracę lewej komory;
4) zaawansowana, nieodwracalna niewydolność nerek (np. GFR= 20 ml/min/1,73 m²) jest przeciwwskazaniem do transplantacji serca, ale nie jest przeciwwskazaniem do implantacji urządzenia wspomagającego pracę lewej komory;
5) przeciwwskazanie do przewlekłego leczenia przeciwkrzepliwego uniemożliwia kwalifikację do implantacji urządzenia wspomagającego pracę lewej komory, ale nie do transplantacji serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) w niewydolności serca nie ma uzasadnienia do czasowego łączenia diuretyków pętlowych i diuretyków tiazydopochodnych, ponieważ preparaty mają ten sam mechanizm działania;
2) u osób z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową z nadkomorowymi zaburzeniami rytmu serca należy rozważyć włączenie sotalolu;
3) w niewydolności serca z obniżoną frakcją wyrzutową stosowanie werapamilu lub diltiazemu jest przeciwwskazane, natomiast leki te mogą być stosowane w niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową;
4) u każdego chorego z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową z cechami nadciśnienia płucnego do standardowego leczenia należy dołączyć sildenafil;
5) u pacjentów otrzymujących sakubitryl/walsartan do monitorowania zaawansowania niewydolności serca można stosować oznaczenia zarówno BNP, jak i NT-proBNP.
Prawidłowa odpowiedź to:

54-letni chory z zaawansowaną niewydolnością serca, ocenianą na NYHA III/IV, (w echo EF lewej komory ok. 19%, bez patologii w prawym sercu), został skierowany na cewnikowanie prawego serca w celu kwalifikacji do transplantacji serca. Uzyskano następujące parametry ciśnień: prawy przedsionek 7 mmHg, prawa komora ciśnienie skurczowe 67 mmHg, ciśnienie w tętnicy płucnej skurczowe/rozkurczowe/średnie: 66 mmHg/33 mmHg/44 mmHg. Średnie wartości ciśnienia zaklinowania 32 mmHg. Rzut serca 4 litry/min. Po próbie rozkurczowej uzyskano spadek średniego ciśnienia w t. płucnej do 42 mmHg przy średnim ciśnieniu zaklinowania 29 mmHg i rzucie serca 4 l. W badaniach laboratoryjnych GFR od około roku wynosi 24-28 ml/min/1,73 m². Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) chory ma podwyższone ciśnienie w prawym przedsionku;
2) pomiary zostały wykonane prawidłowo, ponieważ wartości ciśnienia zaklinowania są zbliżone do ciśnienia rozkurczowego w tętnicy płucnej;
3) opór płucny w próbie rozkurczowej uległ znacznemu obniżeniu;
4) naczyniowy opór przezpłucny wynosił w wyjściowym badaniu chorego ok. 3 j. Wooda, ale biorąc pod uwagę wynik próby rozkurczowej nie stanowi to przeciwwskazania do przeszczepienia serca;
5) stopień niewydolności nerek jest w tym przypadku przeciwwskazaniem do przeszczepienia serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z zaleceń jest zgodne z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi wyczynowego uprawiania sportu po przebytym zapaleniu mięśnia sercowego?

W pierwotnej profilaktyce przeciwzakrzepowej u ambulatoryjnych pacjentów z chorobą nowotworową - z rakiem trzustki rekomenduje się zastosowanie:

Pacjent po zabiegu wszczepienia stentu wieńcowego w przebiegu ostrego zawału serca przed 6 miesiącami, z planowanym zabiegiem ortopedycznym. Stosuje podwójne leczenie przeciwpłytkowe - kwas acetylosalicylowy (ASA) 75mg/dobę oraz tikagrelor 2 x dziennie 90 mg. Jak należy przygotować chorego do zabiegu?

Przedsionkowa niedomykalność mitralna to:

U pacjenta z objawową niewydolnością serca, frakcją wyrzutową lewej komory 38%, z migotaniem przedsionków z niekontrolowaną częstością QRS, kwalifikowanego do ablacji łącza av należy zastosować:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące wykonywania testu wazoreaktywności:

U 55-letniej pacjentki po operacyjnym usunięciu guza mózgu, w trakcie chemioterapii wystąpił ostry zator płucny wysokiego ryzyka z wartością ciśnienia tętniczego 90/70 mmHg. Który z poniżej wymienionych sposobów postępowania jest przeciwwskazany?

Wartości echokardiograficznych parametrów wskazujące na prawdopodobieństwo nadciśnienia płucnego to:
1) szczytowa prędkość fali niedomykalności zastawki trójdzielnej > 2,8 m/s;
2) pole powierzchni prawego przedsionka > 18 cm²;
3) współczynnik TAPSE/sPAP > 2 mm/mmHg;
4) wczesnorozkurczowa prędkość niedomykalności płucnej > 1,2 m/s;
5) czas akceleracji wyrzutu z drogi odpływu prawej komory < 105 ms.
Prawidłowa odpowiedź to:

U mężczyzny lat 70, z migotaniem przedsionków, z masą ciała 65 kg oraz klirensem kreatyniny 35 ml/min należy zastosować lek przeciwzakrzepowy w dawce:

Wskaźnikami echokardiograficznymi występującymi w zaciskającym zapaleniu osierdzia są:
1) falowanie przegrody międzykomorowej;
2) iloraz przepływu mitralnego E/A >2;
3) szczytowa prędkość pierścienia mitralnego e’ w dopplerze tkankowym < 8 cm/s;
4) wahania szczytowej prędkości fali E przepływu mitralnego w wydechu o > 25%;
5) propagacja prędkości napływu mitralnego w dopplerze kolorowym w prezentacji M >45 cm/s.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące spoczynkowego wskaźnika bezwymiarowego (DVI - Doppler velocity index) czyli stosunku całek prędkości w czasie w drodze odpływu lewej komory do wyrzutu przez zastawkę aortalną u chorych ze stenozą zastawki aortalnej:

Wskaż prawidłowe zalecenia dotyczące wskazań do interwencji inwazyjnej w ciężkiej bezobjawowej pierwotnej niedomykalności zastawki mitralnej:
1) operację zaleca się u niewykazujących objawów pacjentów z dysfunkcją lewej komory (LVESD ≥ 40 mm i/lub LVEF ≤ 60%);
2) należy rozważyć operację u niewykazujących objawów pacjentów z zachowaną czynnością LV i migotaniem przedsionków wtórnym do niedomykalności mitralnej;
3) należy rozważyć operację u niewykazujących objawów pacjentów z zachowaną czynnością LV i nadciśnieniem płucnym (SPAP w spoczynku >40 mmHg);
4) należy rozważyć chirurgiczną naprawę zastawki u pacjentów z grupy małego ryzyka z LVEF >60%, LVESD <40 mm i istotnym powiększeniem LA (wskaźnik objętości ≥60 ml/m² lub średnica ≥ 55 mm);
5) zabieg przezcewnikowej naprawy zastawki metodą brzeg-do-brzegu (TEER) zaleca się u pacjentów z objawami, którzy spełniają echokardiograficzne kryteria kwalifikacji do tego zabiegu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem do przezskórnej komisurotomii mitralnej w reumatycznej stenozie zastawki mitralnej nie jest:

U chorego po wymianie zastawki aortalnej na protezę biologiczną nie stosuje się następującego leczenia:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące częstości i etiologii nagłej śmierci sercowej (SCD) podczas wysiłku:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące wrodzonego ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej (ASD):

Do klasy III wg zmodyfikowanej klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczącej ryzyka związanego z chorobami układu sercowo-naczyniowego u matki nie zalicza się:

Leki, które są zalecane do podawania w teście wazoreaktywności u pacjentów z tętniczym nadciśnieniem płucnym to:
1) tlenek azotu, wziewnie;
2) adenozyna, dożylnie;
3) iloprost, wziewnie;
4) epoprostenol, dożylnie;
5) sildenafil, podjęzykowo.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół długiego QT należy rozpoznać u pacjenta, u którego:
1) w powtarzalnych 12-odprowadzeniowych EKG stwierdzono skorygowany odstęp QT dłuższy lub równy 480 ms;
2) przeprowadzono diagnostykę genetyczną i stwierdzono mutację patogenną, bez względu na czas trwania odstępu QT;
3) w powtarzalnych 12-odprowadzeniowych EKG stwierdzono skorygowany odstęp QT 469 ms, a w wywiadzie pacjent zgłasza omdlenia oraz obciążający wywiad rodzinny - rozpoznany zespół długiego QT u ojca;
4) w powtarzalnych 12-odprowadzeniowych EKG stwierdzono skorygowany odstęp QT 456 ms, w wywiadzie pacjent zgłasza omdlenia oraz udokumentowano napad wielokształtnego częstoskurczu nadkomorowego typu torsade de pointes;
5) w powtarzalnych 12-odprowadzeniowych EKG stwierdzono skorygowany odstęp QT 445 ms, a w wywiadzie pacjent zgłasza pojedyncze omdlenie w stresującej sytuacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

W prewencji chorób sercowo-naczyniowych, u pacjentów z cukrzycą typu 2 w leczeniu czynników ryzyka zalecane są poniższe kroki, z wyjątkiem:

Bezwzględne przeciwwskazania do fibrynolizy stanowią:
1) udar krwotoczny lub udar mózgu o nieznanej etiologii w wywiadzie;
2) ciąża lub 1. tydzień połogu;
3) nadciśnienie tętnicze oporne na leczenie (skurczowe ciśnienie tętnicze >180 mmHg);
4) przemijający napad niedokrwienny w okresie ostatnich 6 miesięcy;
5) czynne krwawienie;
6) poważny uraz, zabieg chirurgiczny lub uraz głowy w ostatnich 3 tygodniach;
7) skaza krwotoczna.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 76-letniego pacjenta po zabiegu przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej z nadciśnieniem tętniczym, napadowym migotaniem przedsionków, z niskim ryzykiem krwawień, z prawidłową funkcją nerek należy zalecić:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia pacjentów z ostrą niewydolnością serca:

U 30-letniej kobiety rozpoznano idiopatyczne nadciśnienie płucne. W wywiadzie pacjentka podaje znaczne ograniczenie tolerancji wysiłku fizycznego (w 6-minutowowym teście marszowym przeszła 200 m). W badaniach laboratoryjnych stwierdzono u niej podwyższone stężenie NT-proBNP (600 pg/ml), w badaniu echokardiograficznym - pole powierzchni RA 20 cm², minimalny wysięk osierdziowy, a wartość wskaźnika objętości wyrzutowej obliczona w trakcie cewnikowania prawego serca wyniosła 35 ml/m². Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) roczne ryzyko zgonu u pacjentki jest pośrednie;
2) roczne ryzyko zgonu u pacjentki jest wysokie;
3) w przypadku ujemnego testu wazoreaktywności zaleca się rozpoczęcie leczenia od schematu złożonego z inhibitora fosfodiesterazy typu 5 oraz antagonisty receptora endoteliny;
4) w przypadku ujemnego testu wazoreaktywności leczenie należy rozpocząć od inhibitora fosfodiesterazy typu 5 lub antagonisty receptora endoteliny w monoterapii;
5) w przypadku braku możliwości wykonania testu wazoreaktywności należy rozpocząć leczenie od wzrastających dawek antagonistów wapnia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Należy rozważyć wszczepienie ICD w następujących sytuacjach klinicznych:
1) 35-letni mężczyzna z DCM (LVEF 40%), z opisanym w MRI serca LGE oraz z omdleniami w wywiadzie;
2) 24-letni mężczyzna z DCM (LVEF 35%), z objawami niewydolności serca (NYHA II), po 3 miesiącach optymalnej farmakoterapii;
3) 65-letni mężczyzna po przebytym 3 miesiące wcześniej zawale ściany przedniej serca, z niewydolnością serca (LVEF 30%, NYHA III);
4) 35-letni pacjent z zespołem Brugadów, po omdleniu o charakterze arytmicznym, ze zmianami typu 1 w zapisie EKG;
5) 45-letni mężczyzna z DCM po incydencie utrwalonego, monomorficznego, hemodynamicznie tolerowanego częstoskurczu komorowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące farmakoterapii w LQTS:
1) u pacjentów z LQTS3 i wydłużonym odstępem QTc należy rozważyć stosowanie meksyletyny;
2) u pacjentów z LQTS i wydłużonym odstępem QTc zaleca się stosowanie leków betaadrenolitycznych;
3) nie zaleca się stosowania farmakoterapii u pacjentów z mutacją patogenną, ale prawidłowym odstępem QTc;
4) beta-adrenolityki selektywne, takie jak bisoprolol czy metoprolol wykazują większą skuteczność w zmniejszaniu ryzyka wystąpienia arytmii w LQTS;
5) przed wprowadzeniem meksyletyny do terapii przewlekłej w LQTS3 wskazane jest przeprowadzenie doustnego testu w celu weryfikacji czy QTc uległo skróceniu o 40 ms.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta w 1. dobie po zabiegu przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej stwierdzono w zapisie EKG nowo powstały LBBB, z czasem trwania zespołu QRS wynoszącym 160 ms. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) nowo powstały LBBB jest najczęściej występującym zaburzeniem przewodzenia po TAVI;
2) z uwagi na wysokie ryzyko progresji zaburzeń przewodzenia należy rozważyć wszczepienie rozrusznika serca;
3) w przypadku, gdy czas trwania zespołu QRS nie ulegnie progresji w ciągu >48 h po zabiegu, należy rozważyć wykonanie EPS;
4) w przypadku, gdy czas trwania zespołu QRS nie ulegnie progresji w ciągu >48 h po zabiegu, zaleca się ambulatoryjne monitorowanie EKG;
5) w przypadku, gdy czas trwania zespołu QRS ulegnie dynamicznej progresji, należy rozważyć przedłużony czas monitorowania w szpitalu wynoszący do 5 dni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przetrwałego przewodu tętniczego Botalla:
1) w przypadku umiarkowanego PDA może dominować albo przeciążenie objętościowe prawej komory, albo tętnicze nadciśnienie płucne;
2) charakterystycznym objawem w badaniu fizykalnym jest szmer Gibsona (ciągły, najgłośniejszy w lewej okolicy podobojczykowej);
3) leczenie przezskórne jest metodą z wyboru;
4) zamknięcie PDA zaleca się w przypadku powiększenia prawej komory, gdy PVR<3WU, bez względu na objawy;
5) wada ta u dorosłych jest najczęściej izolowana.
Prawidłowa odpowiedź to:

68-letnia kobieta z nadciśnieniem tętniczym, toczniem układowym, zespołem antyfosfolipidowym oraz przewlekłą chorobą nerek (kreatynina 1,2 mg/dl; CrCl 35 ml/min) zgłosiła się do poradni kardiologicznej z powodu przetrwałego migotania przedsionków. W USG serca - lewa komora niepowiększona, o prawidłowej funkcji skurczowej, poza tym łagodne reumatyczne zwężenie zastawki mitralnej. Masa ciała pacjentki: 56 kg. Jaki jest prawidłowy wybór leku przeciwkrzepliwego u tej pacjentki?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące katecholaminergicznego wielokształtnego częstoskurczu komorowego:
1) charakterystyczny jest dwukierunkowy częstoskurcz komorowy wywołany próbą wysiłkową;
2) rozpoznanie zaleca się, gdy występują zmiany w spoczynkowym zapisie EKG a w trakcie próby wysiłkowej zarejestruje się dwukierunkowy częstoskurcz komorowy;
3) nosicielstwo genów powodujących CPVT nie jest wystarczające do rozpoznania choroby;
4) u wszystkich pacjentów z klinicznym rozpoznaniem CPVT zaleca się stosowanie beta-adrenolityków, najlepiej selektywnych;
5) jeśli lek beta-adrenolityczny nie zapewnia pełnej kontroli nad komorowymi zaburzeniami rytmu, należy rozważyć zastosowanie flekainidu;
6) dla stratyfikacji ryzyka wystąpienia nagłego zgonu sercowego można rozważyć PES.
Prawidłowa odpowiedź to:

Schorzeniem będącym możliwą przyczyną wtórnego nadciśnienia tętniczego, któremu towarzyszy zwiększona aktywność cewkowego nabłonkowego kanału sodowego w nerkach oraz które charakteryzuje się odpowiedzią na leczenie amiloridem jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przezskórnych urządzeń wszczepialnych:
1) do czynników szczególnie zwiększających ryzyko powikłań po implantacji CIED należą elektrody LV (CRT);
2) do czynników szczególnie zwiększających ryzyko powikłań po implantacji CIED należą elektrody RV;
3) do czynników szczególnie zwiększających ryzyko powikłań po implantacji CIED należą elektrody o aktywnej fiksacji w obrębie LA;
4) do czynników szczególnie zwiększających ryzyko powikłań po implantacji CIED należą elektrody o pasywnej fiksacji w obrębie LA;
5) nakłucie żyły podobojczykowej wiąże się z niższym ryzykiem powikłań związanych z dostępem naczyniowym w porównaniu z nakłuciem żyły pachowej;
6) w celu zmniejszenia ryzyka powikłań należy uzyskać dostęp od żyły odpromieniowej lub pachowej jako dojścia pierwszego wyboru.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z eGFR 61 ml/min, zażywającego dabigatran, przed planowaną ekstrakcją wielu zębów, należy:

U pacjenta z eGFR 49 ml/min, zażywającego dabigatran, przed planowaną polipektomią w okrężnicy, należy:

U pacjenta otrzymującego podwójne leczenie przeciwpłytkowe z prasugrelem z powodu PCI w przebiegu ACS 4 miesiące temu, przed planowaną resekcją guza pęcherza moczowego, należy:

U pacjenta z eGFR 87 ml/min, zażywającego apiksaban, po biopsji szpiku kostnego, należy ponownie włączyć apiksaban:

U pacjenta z eGFR 67 ml/min, zażywającego rywaroksaban, po operacji naprawy tętniaka aorty brzusznej należy ponownie włączyć rywaroksaban:

Lekiem pierwszego wyboru u pacjenta z LQTS, z udokumentowanym wydłużeniem odstępu QT, celem zmniejszenia ryzyka zdarzeń arytmicznych jest:

U pacjenta z częstoskurczem z wąskimi zespołami QRS zastosowano masaż zatoki szyjnej, uzyskując przejściowy spadek częstotliwości rytmu przedsionków. Najbardziej prawdopodobne rodzaje częstoskurczu u tego pacjenta to: