Wyszukaj egzamin lub pytanie
Egzamin PES Kardiologia / jesień 2022
120 pytań
Pytanie 1
60-letni pacjent z wywiadem napadowego migotania przedsionków (AF), stosujący leki antykoagulacyjne, dotychczas bez wywiadu wieńcowego, został przyjęty na oddział z powodu nawracającego silnego bólu w klatce piersiowej od 2 W. EKG świeżo wykryty blok LBBB z uniesieniem odcinka ST o 22,5 mm w odprowadzeniach z dodatnim zespołem QRS. W badaniach laboratoryjnych istotnie podwyższone wartości troponiny. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tej sytuacji: 1) pacjenta w trybie natychmiastowym należy przetransportować do zakładu kardiologii inwazyjnej w celu pilnej koronarografii rewaskularyzacji, 2) zaleca się jak najszybsze podanie ASA 300 mg, dożylnego bolusu HNF oraz klopidogrelu w dawce nasycającej (jeśli nie otrzymał w karetce), 3) po PCI potrójne leczenie przeciwkrzepliwe powinno być stosowane nieprzerwanie przez pół roku, 4) częstość występowania AF w ostrym zespole wieńcowym (ACS) waha się w granicach 40-50%, 5) u pacjentów ze STEMI z udokumentowanym AF krótko- i długoterminowe rokowanie jest takie same, jak u pacjentów z rytmem zatokowym.
Pytanie 2
70-letnia pacjentka z wywiadem licznych infekcji paciorkowcowych gardła w młodości została hospitalizowana z powodu stwierdzonej ambulatoryjnie stenozy mitralnej z polem powierzchni zastawki 1,3 cm2. Pacjentka z dobrą tolerancją wysiłku, bez utraty przytomności i incydentów zakrzepowo-zatorowych. Zgłasza napadowe kołatania serca od 2 miesięcy, dotychczas nieudokumentowane. W EKG przy przyjęciu rytm zatokowy. Przezskórną komisurotomię mitralną u opisanej pacjentki należy rozważyć, jeśli: 1) ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej w spoczynku wyniesie >50 mm Hg, 2) ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej podczas wysiłku wyniesie >50 mm Hg, 3) stwierdzono gęsty kontrast spontaniczny w lewym przedsionku w badaniu echokardiograficznym, 4) zostanie udokumentowane migotanie przedsionków, 5) stwierdzono skrzeplinę w lewym przedsionku.
Pytanie 3
Pacjent 55-letni po implantacji mechanicznej zastawki w ujściu mitralnym 3 lata wcześniej został przyjęty do szpitala z powodu postępującego spadku tolerancji wysiłku oraz duszności w klasie NYHA III. Ciśnienie tętnicze przy przyjęciu 130/70 mm Hg, ASM 90/min. W wywiadzie brak kontroli wskaźnika INR od co najmniej 6 miesięcy oraz nieregularne przyjmowanie leków, INR 1,2. W echokardiografii przezklatkowej stwierdzono zakrzepicę zawężającą na protezie mitralnej, co potwierdzono w badaniu przezprzełykowym. W chwili przyjęcia bez wywiadu powikłań zakrzepowo-zatorowych. Postępowaniem pierwszego wyboru przy braku przeciwwskazań jest:
Pytanie 4
80-letnia pacjentka została hospitalizowana z powodu duszności wysiłkowej w klasie NYHA III oraz jednokrotnej utraty przytomności podczas szybkiej pionizacji. Przy przyjęciu ciśnienie tętnicze 120/60 mm Hg. W badaniu echokardiograficznym stwierdzono LVEF 42%, maksymalny przepływ przez zastawkę aortalną 3,1 mL/s, średni gradient przez zastawkę aortalną 32 mm Hg, pole powierzchni zastawki aortalnej 0,9 cm2, SVi 34 mL/m2. W dalszym postępowaniu należy:
Pytanie 5
75-letni pacjent z wywiadem schyłkowej niewydolności nerek, przewlekle dializowany, bez zachowanej diurezy resztkowej, po licznych angioplastykach wieńcowych, z umiarkowaną/ciężką niedomykalnością zastawki aortalnej został przyjęty do szpitala z powodu nawrotu dolegliwości dławicowych po dializie. W TTE nowe odcinkowe zaburzenia kurczliwości z LVEF 23% (istotne pogorszenie frakcji wyrzutowej w stosunku do badania sprzed roku, wówczas LVEF 35%, GLS 12,7%). W badaniach podwyższone stężenia troponiny. Wykonano koronarografię 2 dostępu udowego prawego, w której uwidoczniono restenozę w implantowanym stencie w tętnicy zstępującej przedniej, przeprowadzono angioplastykę balonową tej zmiany, uzyskując dobry efekt angiograficzny. Po przetransportowaniu na oddział u pacjenta pojawił się narastający kaszel oraz obrzęk płuc z niskimi wartościami ciśnienia, z HR 100/min, bez bólu w klatce piersiowej, bez zmian w EKG. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przypadku i leczenia niewydolności serca: 1) należy rozważyć dializę w trybie natychmiastowym ze wskazań życiowych, 2) w dokonanym rok temu badaniu echokardiograficznym wartość GLS stanowiła czynnik złego rokowania, 3) w ciężkiej niedomykalności zastawki aortalnej beta-adrenolityki należy stosować ostrożnie, 4) wskazane jest wyłącznie intensywne leczenie diuretykami pętlowymi podawanymi dożylnie, zastosowanie mieszanki kapsztadzkiej, nawet przy braku odpowiedzi na stosowaną strategię leczenia diuretycznego, 5) przewlekła choroba nerek jest ważnym niezależnym wyznacznikiem zwiększonej umieralności chorobowości w HF.
Pytanie 6
Zmiany hemodynamiczne i hormonalne w trakcie ciąży zwiększają podatność aorty na rozwarstwienie. W przypadku stwierdzenia zespołu Marfana należy odradzać pacjentce ciążę.
Pytanie 7
Wskaż właściwą farmakoterapię 68-letniej pacjentki, do tej pory niechorującej, z kłującym, nasilającym się przy głębokim wdechu w pozycji leżącej bólem w klatce piersiowej, z obniżeniami odcinka PR w EKG oraz płynem w osierdziu stwierdzonym w echokardiografii: 1) kolchicyna wyjściowo 0,5 mg, następnie 0,25 mg 2 × dziennie, 2) kwas acetylosalicylowy 75 mg 1 × dziennie, 3) ibuprofen 400 mg na dobę przez 6 miesięcy, 4) glikokortykosteroid w małej dawce, jeśli leczenie NSLPZ jest nieskuteczne, 5) kwas acetylosalicylowy w dawce 150 mg 2 × dziennie.
Pytanie 8
Wskaż prawidłowe postępowanie u pacjenta 50-letniego w klasie NYHA II, po zawale serca NSTEMI, leczonego angioplastyką z implantacją stentu DES przed 2 miesiącami, który ukończył rehabilitację kardiologiczną. Aktualnie w kontrolnej echokardiografii stwierdzono LVEF 30%, a w EKG rytm zatokowy o częstości 95/min: 1) dołączenie iwabradyny do dobrze tolerowanego bisoprololu, który stosuje w dawce 1,25 mg 1 x dziennie, 2) dołączenie iwabradyny do bisoprololu, który stosuje w dawce 10 mg 1 x dziennie, 3) odstawienie preparatu sakubitryl-walsartan w dawce 24/26 mg/d, ponieważ chory nie odczuwa korzyści z jego stosowania, 4) w przypadku nietolerancji ACEI i ARNI włączenie np. kandesartanu, 5) włączenie dapagliflozyny lub empagliflozyny w celu poprawy klasy NYHA i optymalizacji glikemii.
Pytanie 9
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (VTE) stanowi trzecią, po zawale mięśnia sercowego i udarze, najczęstszą przyczynę ostrego zespołu sercowo-naczyniowego. Wśród czynników predysponujących do rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej za umiarkowany czynnik (OR 2-9) uznaje się:
Pytanie 10
Na podstawie następującej charakterystyki hemodynamicznej: średnie ciśnienie w tętnicy płucnej (mPAP) = 42 mm Hg, ciśnienie zaklinowania tętnicy płucnej (PAWP) = 15 mm Hg oraz naczyniowy opór płucny (PVR) = 4 WU, wskaż najbardziej prawdopodobne podłoże kliniczne nadciśnienia płucnego:
Pytanie 11
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące dawkowania leków przeciwpłytkowych i przeciwkrzepliwych w ostrym zespole wieńcowym bez uniesienia ST:
Pytanie 12
Do kryteriów zwiększonego lub dużego ryzyka zakrzepowego, które są wskazaniem do rozszerzenia przewlekłej terapii po ostrym zespole wieńcowym o drugi lek przeciwzakrzepowy, nie należy:
Pytanie 13
Nadciśnienie tętnicze rozpoznaje się u pacjenta/ki z następującymi wartościami ciśnienia tętniczego:
Pytanie 14
Wskaż cechy przemawiające za ciężką niedomykalnością aortalną w badaniach echokardiograficznych: 1) płatek cepowaty, 2) płatek półksiężycowaty, 3) duży ubytek koaptacji, 4) holodiastoliczny przepływ wsteczny w aorcie zstępującej (EDV > 20 cm3/s), 5) EROA > 20, objętość fali zwrotnej > 60 ml/s, rozstrzeń LV.
Pytanie 15
Do 65-letniego pacjenta z objawami ostrej dławicy piersiowej został wezwany zespół ratownictwa medycznego. W trakcie interwencji u chorego wystąpiło migotanie komór, które przeszło w asystolię. Pomimo zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych pacjent zmarł. Na prośbę rodziny przeprowadzono sekcję zwłok, która wykazała obecność świeżej skrzepliny w Cx oraz masywny obszar martwicy obejmujący ścianę boczną: Który typ zawału należy rozpoznać u pacjenta?
Pytanie 16
U pacjenta z migotaniem przedsionków z ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych w skali CHADS2-VASc równym 6 wystąpiło krwawienie wewnątrzczaszkowe. Ponowne leczenie OAC można rozpocząć:
Pytanie 17
15-procentowa redukcja względnego ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego niezakończonego zgonem u pacjentów z cukrzycą typu 2 wiąże się ze zmniejszeniem wartości HbA1c o około:
Pytanie 18
Stanem, w którym może dojść do zwiększenia stężenia troponin sercowych, jest:
Pytanie 19
68-letnia chora przyjmująca przewlekle dabigatran 2 x 150 mg w terapii utrwalonego migotania przedsionków została przywieziona na izbę przyjęć z powodu urazu kończyny dolnej z krwiakiem śródmięśniowym o wymiarach 5 x 7 cm w obrębie łydki prawej, stwierdzonym w badaniu TK. Ostatnią dawkę OAC przyjęła 1,5 godz. temu. W badaniu fizykalnym: nieznacznie przyspieszona, niemiarowa akcja serca ok. 90/min, ciśnienie tętnicze 115/65 mm Hg, prawidłowa saturacja O2, bladość powłok. Test na krew utajoną w kale dodatni. W morfologii krwi HGB 10,2. Wskaż właściwą metodę leczenia: 1) opatrunek miejscowo, rozważenie badań endoskopowych, np. gastroskopii, 2) płyny dożylne, 3) idarucizumab, 4) andeksanet alfa, 5) węgiel aktywowany.
Pytanie 20
U 20-letniego bezobjawowego mężczyzny stwierdzono przypadkowo szmer ciągły w okolicy podobojczykowej lewej. RTG klatki piersiowej cechy zwiększonego przepływu płucnego z uwypuklonym zarysem pnia płucnego oraz poszerzoną sylwetką serca. Chory został skierowany na badanie echokardiograficzne z podejrzeniem:
Pytanie 21
Częstość rytmu serca jest ważnym korygowalnym parametrem niewydolności serca. Redukcja nadmiernej częstości to jeden z ważnych elementów leczenia niewydolności serca. Wskaż prawdziwe stwierdzenie: 1) w niewydolności serca, niezależnie od rytmu prowadzącego, rytm zatokowy lub migotanie przedsionków, redukcja częstości rytmu serca wiąże się ze zmniejszeniem liczby hospitalizacji oraz poprawą przeżywalności, 2) w grupie z rytmem zatokowym, objawową HFrEF oraz LVEF < 35%, udowodniono, że redukcja częstości rytmu przez łączenie LBA leków hamujących kanały If w węźle zatokowym, spoczynkową HR 270/min, zmniejsza częstość złożonego punktu końcowego (łącznie ocenianej śmiertelności oraz hospitalizacji z powodu HF). W grupie pacjentów ze spoczynkową HR 275/min, dodatkowo wykazano poprawę przeżywalności, 3) w grupie z rytmem zatokowym, objawową HFpEF redukcja częstości rytmu przez łączenie LBA i leków hamujących kanały If w węźle zatokowym, spoczynkową HR 270/min, zmniejsza częstość złożonego punktu końcowego (łącznie ocenianej śmiertelności oraz hospitalizacji z powodu HF). Zarówno spoczynkowa, jak i wysiłkowa częstość rytmu komór u pacjentów z AF powinna być odpowiednio kontrolowana (LBA, preparaty naparstnicy). Optymalna częstość to odpowiednio: spoczynek 60-80/min, wysiłek - akceptowalna częstość rytmu do 110/min. Zła kontrola wiąże się z gorszym rokowaniem, 5) LBA stosowane w rekomendowanych dawkach docelowych nie wpływają na obniżenie chorobowości oraz śmiertelności u pacjentów z niewydolnością serca i utrwalonym migotaniem przedsionków.
Pytanie 22
Przeszczepianie serca jest przyjętą metodą leczenia schyłkowej niewydolności serca, a przeprowadzenie właściwej kwalifikacji i udany zabieg istotnie wydłużają życie, poprawiają wydolność wysiłkową i jakość życia. Przeciwwskazaniami do przeszczepienia serca są: 1) zaawansowane nieodwracalne nadciśnienie płucne, 2) dysfunkcja prawej komory serca z towarzyszącą niedomykalnością trójdzielną, 3) czynne zakażenie, 4) wskaźnik masy ciała (BMI) przed przeszczepieniem >35 kg/m2, 5) zależność od dożylnego leczenia inotropowego.
Pytanie 23
Do potencjalnych kandydatów do wszczepienia długoterminowego urządzenia wspomagającego pracę lewej komory (LVAD) nie należą pacjenci z: 1) zaawansowanym nieodwracalnym nadciśnieniem płucnym, 2) niskimi wartościami ciśnienia obwodowego wraz z tachykardią, 3) dysfunkcją prawej komory serca z towarzyszącą istotną niedomykalnością trójdzielną, 4) postępującą dysfunkcją narządową niewynikającą bezpośrednio z powodu zmniejszenia perfuzji narządowej, 5) zależnością od dożylnego leczenia inotropowego.
Pytanie 24
Zaburzenia wzwodu u mężczyzn z niewydolnością serca są częste i stanowią ważny czynnik pogarszający jakość życia. Niektóre leki stosowane w terapii niewydolności serca (np. leki moczopędne, beta-adrenolityki) mogą zwiększać zaburzenia wzwodu. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia tych zaburzeń: 1) terapia powinna obejmować optymalne leczenie chorób sercowonaczyniowych leżących u podłoża niewydolności serca oraz innych chorób współistniejących (np. cukrzycy), 2) terapia wymaga redukcji dawek/odstawiania leków takich jak LBA, 3) wymagana jest zmiana w obrębie preparatów LBA, gdyż różne preparaty mają udokumentowane różnice w powodowaniu zaburzeń wzwodu, prezentując porównywalny wpływ na poprawę rokowania w niewydolności serca, 4) inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (PDE5) są zasadniczo bezpieczne i skuteczne u pacjentów z wyrównaną HF w ramach terapii tych zaburzeń, 5) inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (PDE5) nie powinny być stosowane u pacjentów przyjmujących azotany, a azotanów nie należy podawać w ciągu 24 godzin od przyjęcia sildenafilu lub wardenafilu oraz 48 godzin od przyjęcia tadalafilu.
Pytanie 25
W badaniu przedmiotowym podejrzenie ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej z dużym przeciekiem lewo-prawym sugeruje: 1) głośny ton, klik otwarcia zastawki mitralnej, turkot rozkurczowy, 2) sztywne rozdwojenie drugiego tonu w okolicy podobojczykowej lewej, 3) szmer wyrzutowy nad zastawką płucną, 4) szmer holosystoliczny na koniuszku serca przenoszący się do lewej linii pachowej, 5) cichy turkot mezodiastoliczny na wdechu w IV międzyżebrzu.
Pytanie 26
Niedobór żelaza i niedokrwistość są częste u pacjentów z HF i wiążą się niezależnie ze zmniejszeniem wydolności fizycznej, ponownymi hospitalizacjami z powodu HF oraz dużą umieralnością ogólną i z przyczyn sercowo-naczyniowych. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące suplementacji żelaza: 1) Dożylna suplementacja zalecana jest chorym, którzy prezentują niski poziom żelaza (osoczowy poziom żelaza u mężczyzn <50, u kobiet <30 μg/dl lub całkowita zdolność wiązania żelaza TIBC >200 μg/dl), 2) Dożylną suplementację żelaza należy rozważyć u objawowych pacjentów z LVEF <45% i niedoborem żelaza zdefiniowanym jako stężenie ferrytyny w surowicy <100 ng/ml lub stężenie ferrytyny w surowicy 100-299 ng/ml przy wysyceniu transferyny <20%, w celu zmniejszenia objawów HF oraz poprawy wydolności fizycznej (QOL), 3) Dożylną suplementację żelaza należy rozważyć u objawowych pacjentów z HF, którzy byli niedawno hospitalizowani z powodu HF z LVEF <50% i niedoborem żelaza zdefiniowanym jako stężenie ferrytyny w surowicy <100 ng/ml lub stężenie ferrytyny w surowicy 100-299 ng/ml przy wysyceniu transferyny <20%. W celu zmniejszenia ryzyka hospitalizacji z powodu HF, dożylna suplementacja żelaza zalecana jest chorym, którzy prezentują niski poziom żelaza (osoczowa ferrytyna <100 μg/l lub ferrytyna 100-299 μg/l przy saturacji transferyny <30%) oraz niedokrwistość (u mężczyzn stężenie hemoglobiny <13,0, u kobiet <12,0 g/dl), 5) Alternatywnie zalecana jest suplementacja doustna wraz z kompleksem witamin (żelaza II w formie np. diglicynianu, siarczanu, pirofosforanu żelaza wraz z wit. C).
Pytanie 27
Kardiomiopatie (rozstrzeniowa, przerostowa, arytmogenna) mogą być dziedziczne (uwarunkowane genetycznie/rodzinne), stąd u chorujących na nie pacjentów wskazane jest poradnictwo genetyczne. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące takich konsultacji: 1) Poradnictwo genetyczne i diagnostyka muszą być przeprowadzone u pacjentów z rozpoznaniem kardiomiopatii w celu identyfikacji możliwej przyczyny genetycznej, 2) Poradnictwem powinni być objęci wszyscy dorośli krewni pierwszego stopnia pacjentów z rozpoznaniem jw - niezależnie od obecności choroby, 3) W przypadku braku wykrycia mutacji konieczne jest wykonanie biopsji serca w celu uzupełnienia badań nieinwazyjnych, 4) Stwierdzenie wybranych mutacji genów uzupełnia informacje o możliwym przebiegu choroby i rokowaniach, 5) Stwierdzenie wybranych mutacji genów może modyfikować postępowanie terapeutyczne i kwalifikację chorego do wcześniejszej implantacji ICD w prewencji pierwotnej.
Pytanie 28
Osoczowe stężenia peptydów natriuretycznych to wstępny test diagnostyczny niewydolności serca. Rozpoznanie niewydolności serca u osób z prawidłowymi stężeniami peptydu natriuretycznego typu B (BNP) lub końcowego fragmentu propeptydu natriuretycznego typu B (NT-proBNP) jest mało prawdopodobne. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące peptydów natriuretycznych: 1) stężenie peptydów natriuretycznych może ulec zwiększeniu w niedokrwistości, 2) stężenie peptydów natriuretycznych może ulec zmniejszeniu u chorych po udarze niedokrwiennym/krwawieniu podpajęczynówkowym, 3) stężenie peptydów natriuretycznych może ulec zwiększeniu w przypadku obecności AF w starszym wieku czy niewydolności nerek, 4) stężenie peptydów natriuretycznych może ulec zwiększeniu u otyłych pacjentów, 5) stężenie peptydów natriuretycznych może ulec zwiększeniu w zespole paranowotworowym.
Pytanie 29
Czynnikiem ryzyka wystąpienia infekcji układu wszczepialnego (CDRIE) nie jest:
Pytanie 30
U wszystkich pacjentów z podejrzeniem przewlekłej niewydolności serca zaleca się badania: 1) BNP/NT-proBNP, 2) 12-odprowadzeniowe EKG, 3) zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, koronarografię lub angiografię komputerową, 4) rutynowe badania laboratoryjne krwi w celu oceny chorób współistniejących.
Pytanie 31
Ciężka pierwotna przewlekła niedomykalność mitralna wymaga leczenia operacyjnego, gdy: 1) prowadzi do objawów - duszności wysiłkowej, napadów migotania przedsionków, 2) ciśnienie skurczowe w krążeniu płucnym (RVSP) wynosi <50 mm Hg w ocenie echokardiograficznej, 3) frakcja wyrzutowa lewej komory wynosi <70%, wymiar skurczowy lewej komory wynosi 240 mm, 4) objętość lewego przedsionka wynosi 234 ml.
Pytanie 32
Do typowych powikłań wieloletniej desaturacji u chorych z zespołem Eisenmengera zalicza: 1) niewydolność nerek, 2) kamicę moczanową nerek, 3) zwłóknienie płuc, 4) kamicę pęcherzyka żółciowego, 5) odmę opłucnową.
Pytanie 33
Z ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej typu pierwotnego (ASDI) współistnieje:
Pytanie 34
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nadciśnienia płucnego w przebiegu poreumatycznego zwężenia zastawki mitralnej: 1) charakteryzuje się niskim płucnym oporem naczyniowym (< 3,0 jednostek Wooda), 2) jest formą tętniczego nadciśnienia płucnego, 3) jest formą nadciśnienia płucnego spowodowanego chorobą lewej części serca, 4) stanowi przeciwwskazanie do leczenia zabiegowego ciężkiego zwężenia zastawki mitralnej, 5) przyczynia się do rozwoju wtórnej niedomykalności zastawki trójdzielnej.
Pytanie 35
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do zajścia w ciążę jest:
Pytanie 36
Poszerzenie aorty wstępującej może występować u chorych: 1) z krwiakiem śródściennym aorty, 2) w odległym okresie po korekcji tetralogii Fallota, 3) po operacji zamknięcia ubytku w przegrodzie międzykomorowej, 4) z dwupłatkową zastawką aortalną, 5) po naprawie całkowitego kanału przedsionkowo-komorowego.
Pytanie 37
Wskazaniem do przezskórnego zamknięcia ubytku międzyprzedsionkowego typu wtórnego z przeciekiem lewo-prawym nie jest: 1) poszerzenie lewej komory, 2) niedomykalność zastawki trójdzielnej, 3) poszerzenie prawej komory, 4) arytmia nadkomorowa, 5) zatorowość skrzyżowana.
Pytanie 38
W odległym czasie po zabiegu sposobem Fontana może dojść do: 1) marskości wątroby, 2) enteropatii z utratą białka, 3) ciężkiej arytmii komorowej, 4) nawracających obrzęków płuc, 5) rozwoju płucnych kolaterali żylnych.
Pytanie 39
U pacjenta z ostrą niewydolnością serca leki rozszerzające naczynia podaje się drogą dożylną, jeśli ciśnienie skurczowe (SBP) wynosi:
Pytanie 40
W celu zmniejszenia ryzyka krwawienia związanego z przezskórną interwencją wieńcową (PCI) u pacjentów z NSTE-ACS należy: 1) PCI wykonać z dostępu promieniowego, 2) przerwać terapię VKA lub NOAC, 3) podawać heparynę frakcjonowaną, jeśli pacjent przyjmuje VKA i INR wynosi <2,5, 4) u każdego pacjenta leczonego podwójną terapią przeciwpłytkową zastosować inhibitor pompy protonowej, 5) we wstępnej terapii zastosować kwas acetylosalicylowy, unikać podawania inhibitora P2Y12.
Pytanie 41
Krótkoterminowe mechaniczne wspomaganie krążenia (MCS) u pacjentów we wstrząsie kardiogennym należy rozważyć jako:
Pytanie 42
Na nieskuteczność antybiotykoterapii u pacjenta leczonego z powodu infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IE) nie wskazywała:
Pytanie 43
We wstrząsie kardiogennym w przebiegu zawału prawej komory serca występuje:
Pytanie 44
Czynnikiem przyspieszającym kalcyfikację wszczepionych zastawek biologicznych serca nie jest:
Pytanie 45
Czynnikiem predykcyjnym śmiertelności pooperacyjnej po leczeniu operacyjnym ostrego rozwarstwienia aorty (AD) typu A nie jest:
Pytanie 46
Wskaż właściwe postępowanie w przypadku zakrzepicy protezy zastawkowej:
Pytanie 47
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kardiomiopatii połogowej (PPCM): 1) występuje w końcu ciąży lub w kilku miesiącach po porodzie, 2) pierwsza ciąża jest czynnikiem jej ryzyka, 3) u pacjentki stwierdza się obniżenie EF <45% i objawy niewydolności serca, w surowicy stwierdza się podwyższony poziom troponiny i NT-proBNP, 5) po rozpoznaniu w trakcie ciąży należy włączyć inhibitor ACE.
Pytanie 48
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące nieinwazyjnej wentylacji dodatnimi ciśnieniami w drogach oddechowych (CPAP, BiPAP) u chorych z ostrą niewydolnością serca:
Pytanie 49
Zwężenie zastawki mitralnej może powstać w wyniku: 1) ciężkiej niedomykalności aortalnej, 2) kardiomiopatii przerostowej, 3) zmian poreumatycznych zastawki, 4) zwapnienia pierścienia mitralnego, 5) restrykcji płatków zastawki w wyniku zaburzeń kurczliwości lewej komory.
Pytanie 50
W trakcie oceny czynności rozkurczowej lewej komory otrzymano następujące wartości: EIA 0,5 s, prędkość fali E 0,5 m/s, DT 250 ms, średnie EIE 11, prędkość fali niedomykalności trójdzielnej 2,5 m/s, wskaźnik objętości lewego przedsionka 35 ml/m² (przy jedynie niewielkiej niedomykalności mitralnej) i EF 55%. Wskaż prawidłowe wnioski:
Pytanie 51
Typowe zmiany występujące w arytmogennej kardiomiopatii prawokomorowej to: 1) migotanie/trzepotanie przedsionków, 2) niezupełny blok prawej odnogi, fala epsilon w EKG, 3) częstoskurcze komorowe o morfologii LBBB lub wielokształtne, 4) bloki przedsionkowo-komorowe, 5) ciężka niedomykalność zastawki trójdzielnej.
Pytanie 52
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące sarkoidozy serca: 1) objawy kliniczne występują u około 5% chorych, 2) u ok. 50% chorych stwierdza się zajęcie serca, 3) najczęstszym objawem kardiologicznym zajęcia serca są zaburzenia rytmu przewodzenia, może spowodować tamponadę serca, może być przyczyną tętniaka lewej komory.
Pytanie 53
Ocenę echokardiograficzną czynności rozkurczowej lewej komory znacznie utrudnia lub uniemożliwia: 1) niedomykalność zastawki aortalnej, 2) ogłuszenie lewego przedsionka po kardiowersji, 3) frakcja wyrzutowa lewej komory < 20%, migotanie przedsionków, 4) rytm ze stymulatora komorowego.
Pytanie 54
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zespołu kruchości: 1) dotyczy głównie osób w zaawansowanym wieku, 2) stanowi przeciwwskazanie do interwencyjnego leczenia wad serca, 3) polega na skojarzeniu miażdżycy z osteoporozą, 4) typowe zaburzenia metaboliczne to zwiększone parametry stanu zapalnego, wzrost kreatyniny, tendencja do niedokrwistości, 5) jest czynnikiem ryzyka powikłań i zgonu przy leczeniu interwencyjnym choroby wieńcowej.
Pytanie 55
Przyczyną zaniżonego gradientu w ciasnej stenozie aortalnej może być: 1) znacznego stopnia tachykardia, 2) towarzysząca istotna niedomykalność aortalna, 3) istotna niedomykalność mitralna, towarzysząca włókien podłużnych lewej komory, 4) poszerzenie aorty wstępującej.
Pytanie 56
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące niescalenia mięśnia lewej komory: 1) stanowi wskazanie do wszczepienia ICD, 2) w zaawansowanej postaci jest wskazaniem do stosowania antykoagulantów, 3) wymaga różnicowania z przyściennymi skrzeplinami w lewej komorze, rozpoznaje się, gdy grubość warstwy niescalonej jest co najmniej 2 x większa od warstwy prawidłowej pod koniec skurczu, 5) może być skojarzone z wrodzonymi wadami serca.
Pytanie 57
Celem echokardiografii przezprzełykowej przed zabiegiem ablacji migotania przedsionków jest: 1) ocena anatomii i czynności zastawki trójdzielnej, 2) ocena anatomii żył płucnych, 3) wykluczenie lub stwierdzenie skrzeplin w uszku lewego przedsionka, 4) ocena anatomii przegrody międzyprzedsionkowej, 5) wskazanie potencjalnych obszarów zwłóknienia w obrębie lewego przedsionka.
Pytanie 58
Kryterium echokardiograficznym rozpoznania anomalii Ebsteina jest:
Pytanie 59
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia przeciwpłytkowego u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST:
Pytanie 60
U pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST wczesną strategię inwazyjną w ciągu 24 godzin od przyjęcia do szpitala zaleca się w przypadku: 1) rozpoznania zawału mięśnia serca, 2) braku zmian niedokrwiennych w EKG, 3) 140 punktów w skali GRACE, 4) współwystępowania cukrzycy, 5) współwystępowania niewydolności nerek.
Pytanie 61
Przedłużenie doustnej terapii przeciwkrzepliwej ponad 3 miesiące u pacjentów bez nowotworu po epizodzie zatorowości płucnej zaleca się w przypadku: 1) nawrotowej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej niezwiązanej z silnym przejściowym lub odwracalnym czynnikiem ryzyka, 2) zespołu antyfosfolipidowego, 3) wystąpienia pierwszego epizodu zatorowości płucnej przy braku identyfikowalnego czynnika ryzyka, 4) wystąpienia pierwszego epizodu zatorowości płucnej z przetrwałym czynnikiem ryzyka innym niż zespół antyfosfolipidowy, 5) wystąpienia pierwszego epizodu zatorowości płucnej wtórnego do silnego przejściowego lub odwracalnego czynnika ryzyka.
Pytanie 62
Kwas acetylosalicylowy w dawce 75-100 mg dziennie jest zalecany w ramach prewencji pierwotnej chorób sercowo-naczyniowych związanych z miażdżycą w razie braku jasnych przeciwwskazań u pacjentów: 1) z cukrzycą, 2) z bardzo wysokim ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, 3) z niewydolnością nerek i cukrzycą, 4) z umiarkowanym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, 5) z zespołem metabolicznym.
Pytanie 63
Pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca w skali INTERMACS wymaga zastosowania definitywnej interwencji w trybie planowym w ciągu tygodni do kilku miesięcy.
Pytanie 64
Sugerowane strategie zmniejszania ryzyka krwawienia związanego z przezskórną interwencją wieńcową u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST obejmują: 1) stosowanie dostępu naczyniowego przez tętnicę promieniową, 2) u pacjentów stosujących doustne leki przeciwkrzepliwe przerwanie tego leczenia oraz rozpoczęcie terapii pomostowej z zastosowaniem heparyn drobnocząsteczkowych, 3) stosowanie klopidogrelu w dawce nasycającej 600 mg przed interwencją wieńcową, 4) stosowanie inhibitorów pompy protonowej u pacjentów na podwójnej terapii przeciwpłytkowej, jeśli występuje u nich dyspepsja lub refluks żołądkowo-przełykowy, 5) u pacjentów stosujących antagonistów witaminy K niestosowanie heparyny niefrakcjonowanej w trakcie interwencji wieńcowej, jeśli INR wynosi > 2,0.
Pytanie 65
U pacjentów z ostrą zatorowością płucną wysokiego ryzyka, u których tromboliza jest przeciwwskazana lub nieskuteczna, zaleca się:
Pytanie 66
Przyczyną ostrej niewydolności serca jest: 1) ostry zespół wieńcowy, 2) przełom nadciśnieniowy, 3) wstrząs anafilaktyczny, 4) zatorowość płucna, 5) przewlekła niewydolność nerek.
Pytanie 67
U pacjenta z ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu II przezskórne zamknięcie ubytku jest przeciwwskazane w przypadku:
Pytanie 68
Celem leczenia po ostrym zespole wieńcowym jest osiągnięcie poziomu cholesterolu LDL:
Pytanie 69
Do leków beta-adrenolitycznych zalecanych w niewydolności serca z obniżoną frakcją wyrzucania w kolejności od największej do najmniejszej kardioselektywności należą:
Pytanie 70
Do kryteriów echokardiograficznych ciężkiej wtórnej niedomykalności mitralnej należy: 1) efektywna powierzchnia ujścia niedomykalności > 0,4 cm2, 2) objętość fali zwrotnej > 250 ml lub > 230 ml w stanach małego przepływu, 3) w USG Dopplera ciągłym sygnał fali zwrotnej holosystoliczny, mocno wysycony, dominująca fala E > 1,2 m/s, 4) frakcja niedomykalności > 40%.
Pytanie 71
Wskazaniem lub sytuacją, w której można rozważyć wskazania do implantacji kardiowertera-defibrylatora z funkcją resynchronizacji u chorego z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową, jest:
Pytanie 72
Do czynników przyczyniających się do bradykardii należy zaliczyć: 1) hiperkalemię, 2) hipomagnezemię, 3) hipokalcemię, 4) podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, 5) amyloidozę.
Pytanie 73
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zasad stosowania leków moczopędnych w ostrej niewydolności serca: 1) pacjent otrzymujący wcześniej leki moczopędne doustnie powinien otrzymać początkowo dawkę dożylną leku moczopędnego odpowiadającą 1-2 dwukrotności dawki doustnej, 2) w ostrej niewydolności serca postępowaniem pierwszego rzutu powinna być zawsze terapia skojarzona lekami diuretycznymi o różnym punkcie działania, 3) stężenie wydalanego sodu w 2 godz. od podania diuretyku dożylnego wynoszące 35 mEq/l oznacza zadawalający efekt terapii; należy powtórzyć tę samą dawkę leku co 12 godz., 4) stężenie wydalanego sodu pomiędzy 2 a 6 godz. od podania diuretyku dożylnego wynoszące 65 mEq/l oznacza zadawalający efekt terapii; należy kontynuować leczenie aż do ustąpienia zastoju.
Pytanie 74
54-letni chory z zaawansowaną niewydolnością serca ocenianą na NYHA III/IV (w echokardiografii EF lewej komory ok. 19%, bez patologii w prawym sercu) został skierowany na cewnikowanie prawego serca w celu kwalifikacji do transplantacji serca. Uzyskano następujące parametry ciśnień: prawy przedsionek 7 mm Hg, prawa komora ciśnienie skurczowe 70 mm Hg, ciśnienie w tętnicy skurczowe/rozkurczowe/średnie: 68 mm Hg/38 mm Hg/48 mm Hg. Wartość ciśnienia zaklinowania 36 mm Hg. Rzut serca 3,4 l/min. Próba rozkurczowa spowodowała obniżenie ciśnienia w tętnicy płucnej do ok. 67 mm Hg. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące sytuacji klinicznej: 1) chory ma reaktywne nadciśnienie płucne, co nie stanowi w tym przypadku przeciwwskazania do transplantacji serca, 2) pomiary nie zostały wykonane prawidłowo, ponieważ wartość ciśnienia zaklinowania powinna być znacznie wyższa od wartości ciśnienia rozkurczowego w tętnicy płucnej, 3) ze względu na podwyższone ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej oraz podwyższone wartości oporu płucnego równe 3,5 jednostek Wooda, chory nie może zostać zakwalifikowany do transplantacji serca, chory może być rozważany jako kandydat do wspomagania lewokomorowego jako leczenia pomostowego.
Pytanie 75
Skierowanie chorego z zaawansowaną niewydolnością serca w klasie NYHA II do ośrodka leczenia niewydolności serca powinno być rozważone: 1) dochodzi do pogorszenia czynności nerek lub wątroby, 2) niezbędne jest zwiększanie dawek leków moczopędnych z powodu utrzymującego się zastoju, 3) dochodzi do spadków ciśnienia tętniczego <90 mm Hg bez objawów hipoperfuzji obwodowej, 4) w ostatnich 12 mies. miała miejsce co najmniej 1 nieplanowana hospitalizacja lub nieplanowana wizyta ambulatoryjna z powodu niewydolności serca, 5) pacjent źle toleruje zwiększanie dawek iwabradyny.
Pytanie 76
W badaniu echokardiograficznym stwierdzono pogrubienie mięśnia lewej komory >12 mm bez wyraźnej przyczyny oraz dysfunkcję rozkurczową II stopnia, obniżone prędkości w USG Dopplera tkankowym dotyczące fali s' <5 cm/s, ale przy zachowanych prędkościach e' i a' oraz globalny podłużny strain wynoszący 13%. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tej sytuacji klinicznej: 1) u tego chorego na tej podstawie należy rozważać rozpoznanie amyloidozy, 2) u tego pacjenta niemożliwe jest rozpoznanie amyloidozy, ponieważ konieczne jest spełnienie kryteriów dysfunkcji rozkurczowej III stopnia, 3) kryterium USG Dopplera tkankowego dotyczące fal s', e' i a' dla rozpoznania amyloidozy wynosi <5 cm/s, 4) grubość mięśnia, uzasadniając rozpoznanie amyloidozy, powinna wynosić co najmniej 14 mm.
Pytanie 77
U chorego z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzucania w trakcie włączania antagonisty aldosteronu doszło do spadku GFR do wartości <20 ml/min/1,73 m2. Należy:
Pytanie 78
U 55-letniego pacjenta z niewydolnością serca o najprawdopodobniej pozapalnej etiologii w badaniu echokardiograficznym sprzed 3 lat stwierdzono frakcję wyrzutową 35%: Włączono leczenie inhibitorem konwertazy, beta blokerem oraz antagonistą aldosteronu. W aktualnym badaniu echokardiograficznym frakcja wyrzutowa wynosi 50%, dodatkowo stwierdzono powiększony lewy przedsionek 2 LAVI >34 ml/m2 oraz niewielki przerost mięśnia 11 mm. Na tej podstawie należy stwierdzić:
Pytanie 79
Pacjent leczony przewlekle rywaroksabanem w dawce 1 x 20 mg z powodu migotania przedsionków przyjął podczas próby samobójczej 20 tabletek leku. Lekiem, który można skutecznie zastosować w takiej sytuacji, są: 1) andeksanet alfa, 2) idarucizumab, 3) koncentrat kompleksu protrombiny, 4) koncentrat aktywnego czynnika VII, 5) osocze.
Pytanie 80
Wśród leków stosowanych w leczeniu niewydolności serca ze zmniejszoną funkcją skurczową lewej komory (HFrEF) znajdują się leki o różnych kierunkach oddziaływania. Wskaż szczególnie istotne podczas leczenia pacjenta z niedokrwistością: 1) inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę, 2) inhibitor SGLT2, 3) antagonista receptora dla mineralokortykoidów, 4) karboksymaltoza żelazowa, 5) inhibitor neprilizyny.
Pytanie 81
Jedynym dożylnym inhibitorem receptora P2Y12 jest:
Pytanie 82
W terapii niewydolności serca ze zmniejszoną funkcją skurczową lewej komory (HFrEF) znajdują się leki o różnych kierunkach oddziaływania na metabolizm komórki. Podczas przewlekłego stosowania niektórych zwiększa się stężenie bradykininy w wyniku hamowania jej degradacji. Lekami tymi są: 1) inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę, 2) inhibitor SGLT2, 3) antagonista receptora dla mineralokortykoidów, 4) beta-bloker, 5) inhibitor neprylizyny, 6) antagonista receptorów dla angiotensyny II typu 1.
Pytanie 83
Jedynym inhibitorem receptora P2Y12, który w dawce zredukowanej jest rekomendowany w przedłużonej (>1 roku od incydentu wieńcowego) terapii pacjentów z przewlekłym zespołem wieńcowym, jest:
Pytanie 84
W pełni ludzkim przeciwciałem monoklonalnym, wytwarzanym w komórkach jajnika chomika chińskiego, wiążącym selektywnie konwertazę białkową subtylizynylkeksyny typu 9 (PCSK9), jest:
Pytanie 85
U pacjenta z przewlekłym zespołem wieńcowym, przebytym przed 4 laty zawałem serca, przebytym udarem mózgu oraz objawami chromania przestankowego, leczonego kwasem acetylosalicylowym, inhibitorem enzymu konwertującego (zofenopryl), beta-blokerem (nebiwolol), statyną (rozuwastatyna) oraz ezetymibem, nie udało się osiągnąć celu terapeutycznego w zakresie cholesterolu LDL w dawce submaksymalnej statyny. Redukcja dawki statyny wynikała z działań niepożądanych: bólów mięśni z towarzyszącym wzrostem aktywności kinazy kreatynowej, lecz niespełniającym kryteriów rozpoznania miopatii. W takiej sytuacji najlepszym postępowaniem pozwalającym na osiągnięcie celu terapeutycznego jest:
Pytanie 86
Wskaż lek, którego włączenie należy rozważyć u pacjenta z przewlekłym zespołem wieńcowym, przebytym przed 4 laty zawałem serca, przebytym udarem mózgu oraz objawami chromania przestankowego, leczonego kwasem acetylosalicylowym, inhibitorem enzymu konwertującego, beta-blokerem, statyną i ezetymibem:
Pytanie 87
W farmakoterapii niewydolności serca z obniżoną funkcją skurczową lewej komory, grupą leków stosowaną w charakterze interwencji tzw. pierwszej linii jest jednoczesne zastosowanie zestawu leków zawierającego: 1) inhibitor neprylizyny (sakubitryl - walsartan), 2) inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę, 3) antagonistę receptora dla angiotensyny II typu 1 (sartan), 4) inhibitor SGLT2 (kotransporter sodowo-glukozowy, flozyna), 5) aktywator rozpuszczalnej cyklazy guanylowej (wericiguat), 6) inhibitor kanału If (iwabradyna), antagonistę receptora adrenergicznego typu B1, 8) antagonistę receptora dla mineralokortykoidów.
Pytanie 88
W farmakoterapii niewydolności serca zwiększenie stężenia peptydów natriuretycznych z wykorzystaniem mechanizmu hamującego ich degradację jest wynikiem działania:
Pytanie 89
U 65-letniego chorego z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc rozpoznano nadciśnienie tętnicze. Które grupy leków - zgodnie z obecnymi standardami - są uważane za leki pierwszego wyboru w leczeniu nadciśnienia u pacjenta?
Pytanie 90
Wskaż lekgrupy leków stosowanych w terapii cukrzycy typu 2, które zaleca się jako szczególnie korzystne dla chorych ze współistniejącą niewydolnością serca:
Pytanie 91
U pacjenta w wieku 85 lat, uważającego się dotąd za zdrowego, podającego jedynie pobolewania kostno-mięśniowe związane ze zmianami degeneracyjnymi kręgosłupa, rozpoznano nadciśnienie tętnicze I stopnia. Wskaż najlepsze postępowanie:
Pytanie 92
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zastosowania farmakoterapii w prewencji różnych schorzeń:
Pytanie 93
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące profilaktycznej terapii lekami przeciwpłytkowymi:
Pytanie 94
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące profilaktyki schorzeń sercowo-naczyniowych:
Pytanie 95
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia farmakologicznego chorej w ciąży z uprzednio rozpoznaną niewydolnością serca:
Pytanie 96
69-letni pacjent zgłosił się na konsultację z kilkumiesięcznym wywiadem łatwiejszego męczenia się klasa II według NYHA oraz napadów kilkuminutowego kołatania serca. Od kilku lat nadciśnienie tętnicze, małymi dawkami inhibitora konwertazy, beta-blokera, diuretyka tiazydopodobnego, obserwowano incydenty hipotensji. Pacjent podaje także skłonność do siniaczenia. Uprzednio, po konsultacji ortopedycznej, rozpoznano u niego obustronnie zespół cieśni nadgarstka. EKG: rytm zatokowy miarowy 72/min, niski woltaż zespołów komorowych w odprowadzeniach przedsercowych. W echokardiografii przegroda międzykomorowa o grubości 13 mm i ściana tylna 12 mm (w rozkurczu), funkcja skurczowa lewej komory z EF 50% (nie uwidoczniono odcinkowego upośledzenia kurczliwości), zachowana funkcja skurczowa prawej komory (TDI s' 12 cm/s). W badaniu stwierdzono także łagodne przewężenie zastawki aortalnej, łagodną niedomykalność zastawki mitralnej oraz zastawki trójdzielnej oraz powiększenie lewego przedsionka (6,8 x 4,5 cm w projekcji koniuszkowej 4-jamowej), w osierdziu 3-4 mm warstwa płynu, w badaniu ogólnym moczu białkomocz. Poziom NT-pro-BNP wynosił blisko 1200 μg/l, stężenie troponiny nieco powyżej granicy referencyjnej. Wskaż wstępne rozpoznanie, uwzględniając obraz kliniczny u chorego:
Pytanie 97
U pacjenta w wieku 66 lat z kilkuletnim wywiadem nadciśnienia tętniczego oraz przewlekłej choroby nerek ostatnio z CrCl 20 ml/min rozpoznano napadowe migotanie przedsionków. W badaniu echokardiograficznym stwierdzono zachowaną funkcję skurczową lewej komory (EF 53%), dobrą funkcję skurczową prawej komory (TAPSE 25 mm), powiększenie lewego przedsionka (6,7 x 4,7 cm w projekcji 4-jamowej koniuszkowej) oraz łagodną niedomykalność zastawki mitralnej, zastawki trójdzielnej i zastawki tętnicy płucnej. Wskaż właściwą dla tego pacjenta terapię przeciwkrzepliwą:
Pytanie 98
Pacjenta z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia na aortalnej lub mitralnej zastawce natywnej lub sztucznej, u którego wystąpiła ciężka, ostra niedomykalność z utrudnieniem przepływu przez zastawkę, z obrzękiem płuc lub wstrząsem opornym na leczenie, kwalifikuje do operacji w ciągu:
Pytanie 99
Wskaż aktywność fizyczną, której odpowiada poziom zapotrzebowania energetycznego wynoszący 4 MET:
Pytanie 100
Wśród osób pochodzenia europejskiego w wieku 55 lat ryzyko wystąpienia migotania przedsionków wynosi około:
Pytanie 101
U pacjenta z ostrą niewydolnością serca wskazaniem do nieinwazyjnej wentylacji dodatnimi ciśnieniami (CPAP, BiPAP) jest:
Pytanie 102
U kobiety w ciąży z rozpoznaną kardiomiopatią rozstrzeniową o ryzyku zgonu matki świadczy:
Pytanie 103
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące wzoru HCM-Risk-SCD:
Pytanie 104
Uprawianie jakichkolwiek sportów wyczynowych jest przeciwwskazane u osób:
Pytanie 105
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące ultrasonografii wewnątrznaczyniowej (IVUS) oraz optycznej koherentnej tomografii (OCT), które stanowią inwazyjne metody obrazowania ułatwiające wykonywanie zabiegów rewaskularyzacyjnych w tętnicach wieńcowych:
Pytanie 106
Typowy obraz radiologiczny klatki piersiowej chorego z nieprawidłowym spływem prawych żył płucnych do żyły głównej dolnej przypomina obraz:
Pytanie 107
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące lewosymendanu: 1) ma działanie inotropowo dodatnie i wazodylatacyjne, 2) wskazaniem do zastosowania tego leku jest wstrząs kardiogenny z hipotonią oporną na leczenie, 3) jego działanie na mięsień sercowy nie jest mediowane przez receptory beta-adrenergiczne, 4) powoduje otwarcie kanałów sodowych w mięśniach gładkich naczyń, 5) nie należy go stosować u chorych z wywiadem w kierunku torsade de pointes, nie powinien być stosowany łącznie z aminami katecholowymi.
Pytanie 108
Zabieg ablacji przezskórnej migotania przedsionków zaleca się:
Pytanie 109
Wskaż efekty stopniowanej (przyspieszanej) stymulacji przedsionka u pacjenta bez zaburzeń przewodzenia.
Pytanie 110
Miarowy częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS u pacjenta bez cech preekscytacji w spoczynkowym EKG może być: 1) częstoskurczem przedsionkowym z przewodzeniem łączem p-k, 2) migotaniem przedsionków z przewodzeniem AV drogą dodatkową, 3) ortodromowym częstoskurczem przedsionkowo-komorowym z przewodzeniem wstecznym drogą dodatkową, częstoskurczem komorowym pęczkowym, 4) częstoskurczem węzłowym nawrotnym.
Pytanie 111
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące bezelektrodowego stymulatora serca: 1) może stymulować tylko prawą komorę serca, 2) może pracować w trybie VAT, 3) ma szczególne zastosowanie po infekcjach loży stymulatora w obu okolicach podobojczykowych, 4) możliwa jest stymulacja prawego przedsionka, 5) najczęściej implantowany jest przez nakłucie żyły szyjnej zewnętrznej prawej.
Pytanie 112
Inwazyjne badanie elektrofizjologiczne serca (EPS) pozwala na ocenę układu bodźcotwórczego i przewodnictwa w komórkach mięśnia sercowego. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące EPS przydatne m.in. w analizie arytmii komorowych:
Pytanie 113
Istotne wydłużenie czasu połowiczej eliminacji po obniżeniu się wartości filtracji kłębkowej szacowanej wg wzoru Cockcrofta-Gaulta <30 ml/min jest powodem, dla którego nie można zastosować:
Pytanie 114
Pacjent leczony przewlekle dabigatranem w dawce 2 x 150 mg z powodu migotania przedsionków przyjął podczas próby samobójczej 16 kapsułek leku. Lekiem, który selektywnie zwiąże dabigatran, unieczynniając go, jest:
Pytanie 115
Triada objawów w przebiegu zawału prawej komory serca obejmuje: 1) wartość SpO2 wynoszącą <90%, 2) niedociśnienie, 3) bradyarytmię, 4) brak zastoju nad płucami, 5) zwiększone szyjne ciśnienie żylne.
Pytanie 116
U pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego i omdleniami można rozważyć implantację kardiostymulatora, jeśli bezobjawowe pauzy są dłuższe od:
Pytanie 117
Wzmożenie przedskurczowe szmeru w stenozie mitralnej nie występuje: 1) przy towarzyszącej stenozie aortalnej, 2) w migotaniu przedsionków, 3) przy wysokim wtórnym nadciśnieniu płucnym, 4) przy jednojamowej (komorowej) stymulacji serca, 5) przy znacznym poszerzeniu lewego przedsionka.
Pytanie 118
Do późnych następstw korekcji chirurgicznej tetralogii Fallota nie należą:
Pytanie 119
U których pacjentów nie zaleca się implantacji układu resynchronizującego (CRT)?
Pytanie 120
