Egzamin PES / Kardiologia / jesień 2022

60-letni pacjent z wywiadem napadowego migotania przedsionków (AF), stosujący leki antykoagulacyjne, dotychczas bez wywiadu wieńcowego, został przyjęty na oddział z powodu nawracajacego silnego bólu w klatce plersiowej od 2 W EKG świeżo wykryty blok LBBB z uniesieniem odcinka ST o 22,5 mm W odprowadzeniach z dodatnim zespołem QRS: W badaniach laboratoryjnych istotnie podwyższone wartości troponiny. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tej sytuacji: 1) pacjenta w trybie natychmiastowym należy przetransportować do zakładu kardiologii inwazyjnej w celu pilnej koronarografii rewaskularyzacji, 2) zaleca s(ę jak najszybsze podanie ASA 300 mg, dożylnego bolusu HNF oraz klopidogrelu w dawce nasycającej (jesśli nie otrzymai w karetce), 3) po PCI potrójne leczenie przeciwkrzepliwe powinno być stosowane nieprzerwanie przez pół roku, 4) częstość występowania AF w ostrym zespole wieńcowym (ACS) waha się W granicach 40-50%, 5) u pacjentów ze STEMI z udokumentowanym AF krótko - długoterminowe rokowanie jest takie same, jak u pacjentów z rytmem zatokowym.

70-letnia pacjentka z wywiadem licznych infekcji paciorkowcowych gardła w młodości została hospitalizowana z powodu stwierdzonej ambulatoryjnie stenozy mitralnej z polem powierzchni zastawki 1,3 cm? . Pacjentka z dobrą tolerancją wysiłku, bez utrat przytomności incydentów zakrzepowo-zatorowych. Zgłasza napadowe kołatania serca od 2 miesięcy, dotychczas nieudokumentowane W EKG przy przyjęciu rytm zatokowy. Przezskórną komisurotomię mitralną u opisanej pacjentki należy rozważyć, jeśli: 1) ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej w spoczynku wyniesie >50 mm 2) ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej podczas wysiłku wyniesie >50 mm Hg, 3) stwierdzono gęsty kontrast spontaniczny w lewym przedsionku w badaniu echokardiograficznym, zostanie udokumentowane migotanie przedsionków, 5 stwierdzono skrzeplinę w lewym przedsionku.

Pacjent 55-letni po implantacji mechanicznej zastawki w ujściu mitralnym 3 lata wcześniej został przyjęty do szpitala Z powodu postępującego spadku tolerancji wysiłku oraz duszności w klasie NYHA III. Ciśnienie tętnicze przy przyjęciu 130/70 mm Hg, ASM 9O/min. W wywiadzie brak kontroli wskaźnika INR od co najmniej 6 mies. oraz nieregularne przyjmowanie leków, INR 1,2. W echokardiografii przezklatkowej stwierdzono zakrzepicę zawężającą na protezie mitralnej, co potwierdzono w badaniu przezprzełykowym: W chwili przyjęcia bez wywiadu powikłań zakrzepowo-zatorowych. Postępowaniem pierwszego wyboru przy braku przeciwwskazań jest:

80-letnia pacjentka została hospitalizowana z powodu duszności wysiłkowej w klasie NYHA IIl oraz jednokrotnej utraty przytomności podczas szybkiej pionizacji. przyjęciu ciśnienie tętnicze 120/60 mm Hg W badaniu echokardiograficznym stwierdzono LVEF 42%, max przez zastawkę aortalną 3,1 mls, średni gradient przez zastawkę aortalną 32 mm Hg, pole powierzchni zastawki aortalnej 0,9 cm? , SVi 34 mllm? . W dalszym postępowaniu należy:

75-letni pacjent z wywiadem schyłkowej niewydolności nerek, przewlekle dializowany, bez zachowanej diurezy resztkowej, po licznych angioplastykach wieńcowych, z umiarkowaną/ciężką niedomykalnością zastawki aortalnej został przyjęty do szpitala z powodu nawrotu dolegliwości dławicowych po dializie. W TTE nowe odcinkowe zaburzenia kurczliwości z LVEF 23% (istotne pogorszenie frakcji wyrzutowej w stosunku do badania sprzed roku ' wówczas LVEF 35%, GLS 12,7%). W badaniach podwyższone stężenia troponiny Wykonano koronarografię 2 dostępu udowego prawego, w której uwidoczniono restenozę w implantowanym stencie w tętnicy zstępującej przedniej przeprowadzono angioplastykę balonową tej zmiany, uzyskując dobry efekt angiograficzny. Po przetransportowaniu na oddział u pacjenta pojawił się narastający kaszel oraz obrzęk płuc z niskimi wartościami ciśnienia z HR 1OO/min bez bólu w klatce piersiowej, bez zmian w EKG. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przypadku i leczenia niewydolności serca: 1) należy rozważyć dializę w trybie natychmiastowym ze wskazań życiowych, 2) w dokonanym rok temu badaniu echokardiograficznym wartość GLS stanowiła czynnik złego rokowania, 3) w ciężkiej niedomykalności zastawki aortalnej beta-adrenolityki należy stosować ostrożnie, 4) wskazane jest wyłącznie intensywne leczenie diuretykami pętlowymi podawanymi dożylnie zastosowanie mieszanki kapsztadzkiej, nawet przy braku odpowiedzi na stosowaną strategię leczenia diuretycznego, 5) przewlekła choroba nerek jest ważnym niezależnym wyznacznikiem zwiększonej umieralności chorobowości w HF.

Zmiany hemodynamiczne hormonalne w trakcie ciąży zwiększają podatność aorty na rozwarstwienie przypadku stwierdzenia której choroby aorty należy odradzać pacjentce ciążę?

Wskaż właściwą farmakoterapię 68-letniej pacjentki, do tej pory niechorującej, z kłującym, nasilającym się przy głębokim wdechu W pozycji leżącej bólem w klatce piersiowej, z obniżeniami odcinka PR w EKG płynem w osierdziu stwierdzonym w echokardiografii: 1) kolchicyna wyjściowo 0,5 mg, następnie 0,25 mg 2 X dziennie, 2) kwas acetylosalicylowy 75 mg 1 x dziennie, 3) ibuprofen 400 mg na dobę przez 6 miesięcy, 4) glikokortykosteroid w małej dawce, jeśli leczenie NSLPZ jest nieskuteczne, 5) kwas acetylosalicylowy w dawce 150 mg 2 * dziennie.

Wskaż prawidłowe postępowanie u pacjenta 50-letniego w klasie NYHA II, po zawale serca NSTEMI, leczonego angioplastyką z implantacją stentu DES przed 2 miesiącami, który ukończył rehabilitację kardiologiczną. Aktualnie w kontrolnej echokardiografii stwierdzono LVEF 30%, a w EKG rytm zatokowy o częstości 95/min: 1) dołączenie iwabradyny do dobrze tolerowanego bisoprololu, który stosuje W dawce 1,25 mg 1 X dziennie, 2) dołączenie iwabradyny do bisoprololu, który stosuje w dawce 10 mg 1 X dziennie, 3) odstawienie preparatu sakubitryllwalsartan w dawce 24/26 mgld, ponieważ chory nie odczuwa korzyści z jego stosowania, 4) W przypadku nietolerancji ACEI i ARNI włączenie np. kandesartanu, 5) włączenie dapagliflozyny lub empagliflozyny w celu poprawy klasy NYHA optymalizacji glikemii.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (VTE) stanowi trzecią, po zawale mięśnia sercowego udarze najczęstszą przyczynę ostrego zespołu sercowo-naczyniowego. Wśród czynników predysponujących do rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej za umiarkowany czynnik (OR 2-9) uznaje się:

Na podstawie następującej charakterystyki hemodynamicznej: średnie ciśnienie w tętnicy płucnej (mPAP) = 42 mm Hg, ciśnienie zaklinowania tętnicy płucnej (PAWP) = 15 mm Hg oraz naczyniowy opór płucny (PVR) = 4 WU wskaż najbardziej prawdopodobne podłoże kliniczne nadciśnienia płucnego:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące dawkowania leków przeciwpłytkowych przeciwkrzepliwych w ostrym zespole wieńcowym bez uniesienia ST:

Do kryteriów zwiększonego lub dużego ryzyka zakrzepowego, które jest wskazaniem do rozszerzenia przewlekłej terapii po ostrym zespole wieńcowym o drugi lek przeciwzakrzepowy, nienależy:

Nadciśnienie tętnicze rozpoznaje się u pacjenta/ki z następującymi wartościami ciśnienia tętniczego:

Wskaż cechy przemawiające za ciężką niedomykalnością aortalną W badania echokardiograficznego: 1) płatek cepowaty, 2) płatek półksiężycowaty, 3) duży ubytek koaptacji, 4) holodiastoliczny przepływ wsteczny w aorcie zstępującej (EDV >20 cmls), 5) EROA 2 20 objętość fali zwrotnej 2 60 mllskurcz, rozstrzeń LV

Do 65-letniego pacjenta z objawami ostrej dławicy piersiowej został wezwany zespół ratownictwa medycznego. W trakcie interwencji u chorego wystąpiło migotanie komór, które przeszło w asystolię. Pomimo zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych pacjent zmarł. Na prośbę rodziny przeprowadzono sekcję zwłok, która wykazała obecność świeżej skrzepliny w Cx oraz masywny obszar martwicy obejmujący ścianę boczną: Który typ zawału należy rozpoznać U pacjenta?

U pacjenta z migotaniem przedsionków z ryzykiem powikłań zakrzepowozatorowych w skali CHAZDS2-VASc równym 6 wystąpiło krwawienie wewnątrzczaszkowe. Ponowne leczenie OAC można rozpocząć:

15-procentowa redukcja względnego ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego niezakończonego zgonem u pacjentów z cukrzycą typu 2 wiąże się ze zmniejszeniem wartości HbA1c o około:

Stanem, w którym może dojść do zwiększenia stężenia troponin sercowych, jest:

68-letnia chora przyjmująca przewlekle dabigatran 2 x 150 mg w terapii utrwalonego migotania przedsionków została przywieziona na izbę przyjęć 2 powodu urazu kończyny dolnej z krwiakiem śródmięśniowym o wymiarach 5 x 7 cm w obrębie łydki prawej stwierdzonym w badaniu TK. Ostatnią dawkę OAC przyjęła 1,5 godz. temu. W badaniu fizykalnym: nieznacznie przyspieszona, niemiarowa akcja serca ok. 9O/min, ciśnienie tętnicze 115/65 mm Hg, prawidłowa saturacja O2, bladość powłok. Test na krew utajoną w kale dodatni. W morfologii krwi HGB 10,2 Wskaż właściwą metodę leczenia: 1) opatrunek miejscowo, rozważenie badań endoskopowych, np. gastroskopii, 2) płyny dożylne, 3) idarucizumab, 4) adneksanet alfa, 5) węgiel aktywowany.

U 20-letniego bezobjawowego mężczyzny stwierdzono przypadkowo szmer ciągły w okolicy podobojczykowej lewej. RTG klatki piersiowej cechy zwiększonego przepływu płucnego z uwypuklonym zarysem pnia płucnego poszerzoną sylwetką serca. Chory został skierowany na badanie echokardiograficzne z podejrzeniem:

Częstość rytmu serca jest ważnym korygowalnym parametrem niewydolności serca. Redukcja nadmiernej częstości to jeden z ważnych elementów leczenia niewydolności serca. Wskaż prawdziwe stwierdzenie: 1) w niewydolności serca, niezależnie od rytmu prowadzącego rytm zatokowylmigotanie przedsionków, redukcja częstości rytmu serca wiąże się ze zmniejszeniem liczby hospitalizacji poprawą przeżywalności, 2) w grupie z rytmem zatokowym, 2 objawową HFrEF oraz LVEF < 35%. udowodniono, że redukcja częstości rytmu przez łączenie LBA leków hamujących kanały If w węźle zatokowym spoczynkową HR 27O/min, zmniejsza częstość złożonego punktu końcowego (łącznie ocenianej śmiertelności hospitalizacji z powodu HF), W grupie pacjentów ze spoczynkową HR 275/min, dodatkowo wykazano poprawę przeżywalności, 3) w grupie z rytmem zatokowym, objawową HFpEF redukcja częstości rytmu przez łączenie LBA i leków hamujących kanały If w zatokowym spoczynkową HR 270/min zmniejsza częstość złożonego punktu końcowego (łącznie ocenianej śmiertelności hospitalizacji z powodu HF), zarówno spoczynkowa, jak wysiłkowa częstość rytmu komór u pacjentów z AF powinna być odpowiednio kontrolowana (LBAIpreparaty naparstnicy) optymalna częstość to odpowiednio: spoczynek 60-8O/min, wysiłek akceptowalna częstość rytmu do 11O/min. Zła kontrola wiąże się 2 gorszym rokowaniem, 5) LBA stosowane w rekomendowanych dawkach docelowych nie wpływają na obniżenie chorobowości śmiertelności u pacjentów 2 niewydolnością serca utrwalonym migotaniem przedsionków.

Przeszczepianie serca jest przyjętą metodą leczenia schyłkowej niewydolności serca, a przeprowadzenie właściwej kwalifikacji i udany zabieg istotnie wydłużają życie, poprawia wydolność wysiłkową i jakość życia. Przeciwwskazaniami do przeszczepienia serca są: 1) zaawansowane nieodwracalne nadciśnienie płucne, 2) dysfunkcja prawej komory serca z towarzyszącą niedomykalnością trójdzielną, 3) czynne zakażenie, 4) wskaźnik masy ciała (BMI) przed przeszczepieniem >35 kglm? , 5) zależność od dożylnego leczenia inotropowego.

Do potencjalnych kandydatów do wszczepienia długoterminowego urządzenia wspomagającego pracę lewej komory (LVAD) nie należa pacjenci z: 1) zaawansowanym nieodwracalnym nadcisśnieniem płucnym, 2) niskimi wartościami ciśnienia obwodowego wraz z tachykardią, 3) dysfunkcją prawej komory serca z towarzyszącą istotną niedomykalnością trójdzielną, 4) postępującą dysfunkcją narządową niewynikającą bezpośrednio Z powodu zmniejszenia perfuzji narządowej, 5) zależnością od dożylnego leczenia inotropowego.

Zaburzenia wzwodu u mężczyzn z niewydolnością serca są częste 1 stanowią ważny czynnik pogarszający jakość życia. Niektóre leki stosowane W terapii niewydolności serca (np. leki moczopędne, beta-adrenolityki) mogą zwiększać zaburzenia wzwodu. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia tych zaburzeń: 1) terapia powinna obejmować optymalne leczenie chorób sercowonaczyniowych leżących u podłoża niewydolności serca oraz innych chorób współistniejących (np. cukrzycy), 2) terapia wymaga redukcji dawkilodstawiania leków takich jak LBA, 3) wymagana jest zmiana w obrębie preparatów LBA, gdyż różne preparaty mają udokumentowane różnice w powodowaniu zaburzeń wzwodu, prezentując porównywalny wpływ na poprawę rokowania w niewydolności serca, 4) inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (PDE5) są zasadniczo bezpieczne skuteczne u pacjentów z wyrównaną HF w ramach terapii tych zaburzeń, 5) inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (PDES) nie powinny być stosowane u pacjentów przyjmujących azotany, a azotanów nie należy podawać W ciągu 24 od przyjęcia sildenafilu lub wardenafilu oraz 48 godz. od przyjęcia tadalafilu.

W badaniu przedmiotowym podejrzenie ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej z dużym przeciekiem lewo-prawym sugeruje: 1) głośny ton, klik otwarcia zastawki mitralnej turkot rozkurczowy, 2) sztywne rozdwojenie drugiego tonu w okolicy podobojczykowej lewej, 3) szmer wyrzutowy nad zastawką płucnego, 4) szmer holosystoliczny na koniuszku serca przenoszący się do lewej linii pachowej, 5) cichy turkot mezodiastoliczny na wdechu w IV międzyżebrzu.

Niedobór żelaza niedokrwistość są częste u pacjentów z HF i wiążą się niezależnie ze zmniejszeniem wydolności fizycznej, ponownymi hospitalizacjami 2 powodu HF oraz dużą umieralnością ogólną i z przyczyn sercowonaczyniowych. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące suplementacji żelaza: 1) dożylna suplementacja zalecana jest chorym, którzy prezentują niski poziom żelaza (osoczowy poziom żelaza u mężczyzn <50 u kobiet <30 ugldl lub całkowita zdolność wiązania żelaza TIBC >200 /gldl), 2) dożylną suplementację żelaza należy rozważyć u objawowych pacjentów z LVEF <45% i niedoborem żelaza zdefiniowanym jako stężenie ferrytyny w surowicy < 100 ng/ml lub stężenie ferrytyny w surowicy 100-299 ng/ml przy wysyceniu transferyny <20%, w celu zmniejszenia objawów HF oraz poprawy wydolności fizycznej QOL, 3) dożylną suplementację żelaza należy rozważyć u objawowych pacjentów z HF, którzy byli niedawno hospitalizowani z powodu HF z LVEF <50% niedoborem żelaza zdefiniowanym jako stężenie ferrytyny w surowicy <100 ng/ml lub stężenie ferrytyny w surowicy 100-299 ng/ml przy wysyceniu transferyny <20%, W celu zmniejszenia ryzyka hospitalizacji z powodu HF, dożylna suplementacja żelaza zalecana jest chorym, którzy prezentują niski poziom żelaza (osoczowa ferrytyna < 100 ugll lub ferrytyna 100-299 ugll przy saturacji transferryny <30%) oraz niedokrwistość (u mężczyzn stężenia hemoglobiny <13,0 u kobiet <12,0 g/dl), 5) alternatywnie zalecana jest suplementacja doustna w wraz z kompleksem witamin (żelaza II w formie np. diglicynianu, siarczanu, pirofosforanu żelaza wraz z wit. C)

Kardiomiopatie (rozstrzeniowa, przerostowa, arytmogenna) mogą być dziedziczne (uwarunkowane genetycznielrodzinne), stąd u chorujących na nie pacjentów wskazane jest poradnictwo genetyczne. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące takich konsultacji: 1) poradnictwo genetyczne diagnostyka muszą być przeprowadzone u pacjentów Z rozpoznaniem kardiomiopatii w celu identyfikacji możliwej przyczyny genetycznej, 2) poradnictwem powinni być objęci wszyscy dorośli krewni pierwszego stopnia pacjentów z rozpoznaniem jw - niezależnie od obecności choroby, 3) w przypadku braku wykrycia mutacji konieczne jest wykonanie biopsji serca w celu uzupełnienia badan nieinwazyjnych, 4) stwierdzenie wybranych mutacji genów uzupełnia informacje o możliwym przebiegu choroby rokowaniach, 5) stwierdzenie wybranych mutacji genów może modyfikować postępowanie terapeutyczne kwalifikację chorego do wcześniejszej implantacji ICD W prewencji pierwotnej:

Osoczowe stężenia peptydów natriuretycznych to wstępny test diagnostyczny niewydolności serca. Rozpoznanie niewydolności serca u osób Z prawidłowymi stęzeniami peptydu natriuretycznego typu B (BNP) lub ,Nkońcowego fragmentu propeptydu natriuretycznego typu B (NT-proBNP) jest mało prawdopodobne: Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące peptydów natriuretycznych: 1) stężenie peptydów natriuretycznych może ulec zwiększeniu W niedokrwistości, 2) stężenie peptydów natriuretycznych może ulec zmniejszeniu u chorych 2 udarem niedokrwiennym/krwawieniem podpajęczynówkowym, 3) stężenie peptydów natriuretycznych może ulec zwiększeniu w przypadku obecności AF W starszym wieku czy niewydolności nerek, 4) stężenie peptydów natriuretycznych może ulec zwiększeniu u otyłych pacjentów, 5) stężenie peptydów natriuretycznych może ulec zwiększeniu w zespole paranowotworowym

Czynnikiem ryzyka wystąpienia infekcji układu wszczepialnego (CDRIE) nie jest:

U wszystkich pacjentów z podejrzeniem przewlekłej niewydolności serca zaleca się badania: 1) BNPINT-proBNP 2) 12-odprowadzeniowe EKG, 3) zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej, koronarografię lub angiografię komputerową, 5) rutynowe badania laboratoryjne krwi w celu oceny chorób współistniejących.

Ciężka pierwotna przewlekła niedomykalność mitralna wymaga leczenia operacyjnego, gdy: 1) prowadzi do objawów - duszności wysiłkowej, napadów migotania przedsionków, 2) ciśnienie skurczowe w krążeniu płucnym (RVSP) wynosi <50 mm Hg w ocenie echokardiograficznej, 3) frakcja wyrzutowa lewej komory wynosi <70%, wymiar skurczowy lewej komory wynosi 240 mm, 5) objętość lewego przedsionka wynosi 234 mllm? .

Do typowych powikłań wieloletniej desaturacji u chorych z zespołem Eisenmengera zalicza 1) niewydolność nerek, 4) kamicę pęcherzyka żółciowego, 2) kamicę moczanową nerek, 5) odmę opłucnową. 3 zwłóknienie płuc,

Z ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej typu pierwotnego (ASD I) współistnieje:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nadciśnienia płucnego W przebiegu poreumatycznego zwężenia zastawki mitralnej: 1) charakteryzuje się niskim płucnym oporem naczyniowym (<3,0 jednostek Wooda), 2) jest formą tętniczego nadciśnienia płucnego, 3) jest formą nadciśnienia płucnego spowodowanego chorobą lewej części serca, 4) stanowi przeciwwskazanie do leczenia zabiegowego ciężkiego zwężenia zastawki mitralnej, 5) przyczynia się do rozwoju wtórnej niedomykalności zastawki trójdzielnej:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do zajścia w ciążę jest:

Poszerzenie aorty wstępującej może występować u chorych: 1) z krwiakiem śródściennym aorty, 2) w odległym okresie po korekcji tetralogii Fallota, 3) po operacji zamknięcia ubytku w przegrodzie międzykomorowej, 4) z dwupłatkową zastawką aortalną, 5) po naprawie całkowitego kanału przedsionkowo-komorowego.

Wskazaniem do przezskórnego zamknięcia ubytku międzyprzedsionkowego typu wtórnego z przeciekiem lewo-prawym nie jest: 1) poszerzenie lewej komory, 2) niedomykalność zastawki trójdzielnej, 3) poszerzenie prawej komory, 4) arytmia nadkomorowa, 5) zatorowość skrzyżowana.

W odległym czasie po zabiegu sposobem Fontana może dojść do: 1) marskości wątroby, 4) nawracających obrzęków płuc, 2 enteropatii z utratą białka, 5) rozwoju płucnych kolaterali żylno3) ciężkiej arytmii komorowej, żylnych

U pacjenta z ostrą niewydolnością serca leki rozszerzające naczynia podaje się drogą dożylną, jeśli ciśnienie skurczowe (SBP) wynosi:

W celu zmniejszenia ryzyka krwawienia związanego z przezskórną interwencją wieńcową (PCI) u pacjentów z NSTE-ACS należy: 1) PCI wykonać z dostępu promieniowego, 2) przerwać terapię VKA lub NOAC, 3) podawać heparynę frakcjonowaną, jeśli pacjent przyjmuje VKA i INR wynosi <2,5, 4) u każdego pacjenta leczonego podwójną terapią przeciwpłytkową zastosować inhibitor pompy protonowej, 5) we wstępnej terapii zastosować kwas acetylosalicylowy unikać podawania inhibitora P2YI2.

Krótkoterminowe mechaniczne wspomaganie krążenia (MCS) u pacjentów we wstrząsie kardiogennym należy rozważyć jako:

Na nieskuteczność antybiotykoterapii u pacjenta leczonego z powodu infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IE) nie wskazujela:

We wstrząsie kardiogennym w przebiegu zawału prawej komory serca występuje:

Czynnikiem przyśpieszającym kalcyfikację wszczepionych zastawek biologicznych serca niejest:

Czynnikiem predykcyjnym śmiertelności pooperacyinej po leczeniu operacyjnym ostrego rozwarstwienia aorty (AD) typu A niejestlsa:

Wskaż właściwe postępowanie w przypadku zakrzepicy protezy zastawkowej:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kardiomiopatii połogowej (PPCM): 1) występuje koniec ciąży lub w kilku miesiącach po porodzie, 2) pierwsza ciąża jest czynnikiem jej ryzyka, 3) u pacjentki stwierdza się obniżenie EF <45% i objawy niewydolności serca, W surowicy stwierdza się podwyższony poziom troponiny NT-proBNP, 5) po rozpoznaniu w trakcie ciąży należy włączyć inhibitor ACEI.

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące nieinwazyjnej wentylacji dodatnimi ciśnieniami w drogach oddechowych (CPAP, BiBAP) u chorych z ostrą niewydolnością serca:

Zwężenie zastawki mitralnej może powstać w wyniku: 1) ciężkiej niedomykalności aortalnej, 2) kardiomiopatii przerostowej, 3) zmian poreumatycznych zastawki, 4) zwapnienia pierścienia mitralnego, 5) restrykcji płatków zastawki w wyniku zaburzeń kurczliwości lewej komory.

W trakcie oceny czynności rozkurczowej lewej komory otrzymano następujące wartości: EIA 0,5', prędkość fali E 0,5 mls, DT 250 ms, średnie EIE 11, prędkość fali niedomykalności trójdzielnej 2,5 mIs, wskaźnik objętości lewego przedsionka 35 mllm? (przy jedynie niewielkiej niedomykalności mitralnej) i EF 55%. Wskaż prawidłowe wnioski:

Typowe zmiany występujące w arytmogennej kardiomiopatii prawokomorowej to: 1) migotanie trzepotanie przedsionków, 2) niezupełny blok prawej odnogi fala epsilon w EKG, 3) częstoskurcze komorowe o morfologii LBBB lub wielokształtne, 4) bloki przedsionkowo-komorowe, 5) ciężka niedomykalność zastawki trójdzielnej:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące sarkoidozy serca: 1) objawy kliniczne występują u około 5% chorych, 2) u ok. 50% chorych stwierdza się Zajęcie serca, 3) najczęstszym objawem kardiologicznym zajęcia serca są zaburzenia rytmu przewodzenia, może spowodować tamponadę serca, może być przyczyną tętniaka lewej komory.

Ocenę echokardiograficzną czynności rozkurczowej lewej komory znacznie utrudnia lub uniemożliwia: 1) niedomykalność zastawki aortalnej, 2) ogłuszenie lewego przedsionka po kardiowersji, 3) frakcja wyrzutowa lewej komory '<20%, migotanie przedsionków, 5) rytm ze stymulatora komorowego.

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zespołu kruchości: 1) dotyczy głównie osób w zaawansowanym wieku, 2) stanowi przeciwwskazanie do interwencyjnego leczenia wad serca, 3) polega na skojarzeniu miażdżycy z osteoporozą, 4) typowe zaburzenia metaboliczne to zwiększone parametry stanu zapalnego wzrost kreatyniny tendencja do niedokrwistości, 5) jest czynnikiem ryzyka powikłań i zgonu przy leczeniu interwencyjnym choroby wiencowej:

Przyczyną zaniżonego gradientu w ciasnej stenozie aortalnej może być: 1) znacznego stopnia tachykardia, 2) towarzysząca istotna niedomykalność aortalna, 3 istotna niedomykalność mitralna, toyazxszaca włókien podłużnych lewej komory, 5) poszerzenie aorty wstępującej:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące niescalenia mięśnia lewej komory: 1) stanowi wskazanie do wszczepienia ICD, 2 W zaawansowanej postaci jest wskazaniem do stosowania antykoagulantów, 3 wymaga różnicowania z przyściennymi skrzeplinami w lewej komorze, rozpoznaje się, gdy grubość warstwy niescalonej jest co najmniej 2 x większa od warstwy prawidłowej pod koniec skurczu, 5) może być skojarzone z wrodzonymi wadami serca

Celem echokardiografii przezprzełykowej przed zabiegiem ablacji migotania przedsionków jest: 1) ocena anatomii czynności zastawki trójdzielnej, 2) ocena anatomii żył płucnych, 3) wykluczenie lub stwierdzenie skrzeplin w uszku lewego przedsionka, 4) ocena anatomii przegrody międzyprzedsionkowej, 5) wskazanie potencjalnych obszarów zwłóknienia w obrębie lewego przedsionka.

Kryterium echokardiograficznym rozpoznania anomalii Ebsteina jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia przeciwpłytkowego u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST:

U pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST wczesną strategię inwazyjną w ciągu 24 od przyjęcia do szpitala zaleca się W przypadku: 1 rozpoznania zawału mięśnia serca, 4) współwystępowania cukrzycy, 2) braku zmian niedokrwiennych w EKG, 5) współwystępowania niewydolności 3) 140 punktów w skali GRACE, nerek

Przedłużenie doustnej terapii przeciwkrzepliwej ponad 3 miesiące u pacjentów bez nowotworu po epizodzie zatorowości płucnej zaleca się w przypadku: 1) nawrotowej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej niezwiązanej z silnym przejściowym Iub odwracalnym czynnikiem ryzyka, 2) zespołu antyfosfolipidowego, 3) wystąpienia pierwszego epizodu zatorowości płucnej przy braku identyfikowalnego czynnika ryzyka, 4) wystąpienia pierwszego epizodu zatorowości płucnej z przetrwałym czynnikiem ryzyka innym niż zespół antyfosfolipidowy, 5) wystąpienia pierwszego epizodu zatorowości płucnej wtórnego do silnego przejściowego lub odwracalnego czynnika ryzyka.

Kwas acetylosalicylowy w dawce 75-100 mg dziennie jest zalecany W ramach prewencji pierwotnej chorób sercowo-naczyniowych związanych Z miażdżycą w razie braku jasnych przeciwwskazań u pacjentów 2: 1) cukrzycą, 2 bardzo wysokim ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, 3) niewydolnością nerek cukrzycą, 4) umiarkowanym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, 5) zespołem metabolicznym.

pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca w skali INTERMACS wymaga zastosowania definitywnej interwencji w trybie planowym w ciągu tygodni do kilku miesięcy?

Sugerowane strategie zmniejszania ryzyka krwawienia związanego 2 przezskórną interwencja wieńcową u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST obejmują: 1) stosowanie dostępu naczyniowego przez tętnicę promieniową, 2) u pacjentów stosujących doustne leki przeciwkrzepliwe przerwanie tego leczenia rozpoczęcie terapii pomostowej z zastosowaniem heparyn drobnocząsteczkowych, 3) stosowanie klopidogrelu w dawce nasycającej 600 mg przed interwencją wieńcową, 4) stosowanie inhibitorów pompy protonowej u pacjentów na podwójnej terapii przeciwpłytkowej, jeśli występuje u nich dyspepsja refluks żołądkowo-przełykowy, 5) u pacjentów stosujących antagonistów witaminy K niestosowanie heparyny niefrakcjonowanej w trakcie interwencji wieńcowej, jeśli INR wynosi >2,0

U pacjentów z ostrą zatorowością płucną wysokiego ryzyka, u których tromboliza jest przeciwwskazana lub nieskuteczna, zaleca się:

Przyczyną ostrej niewydolności serca jest: 1) ostry zespół wieńcowy, 4) zatorowość płucna, 2) przełom nadciśnieniowy, 5) przewlekła niewydolność nerek, 3) wstrząs anafilaktyczny,

U pacjenta z ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu II przezskórne zamknięcie ubytku jest przeciwwskazane W przypadku:

Celem leczenia po ostrym zespole wiencowym jest osiągnięcie poziomu cholesterolu LDL:

Do leków beta-adrenolitycznych zalecanych w niewydolności serca z obniżoną frakcją wyrzucania w kolejności od najwiekszej do najmnieiszei kardioselektywności należą:

Do kryteriów echokardiograficznych ciężkiej wtórnej niedomykalności mitralnej należy: 1) efektywna powierzchnia ujścia niedomykalności 240 2) objętość fali zwrotnej 250 ml lub 230 ml w stanach małego przepływu, 3) w USG Dopplera ciągłym sygnał fali zwrotnej holosystoliczny, mocno wysycony, dominujaca fala E >1,2 mls, 5) frakcja niedomykalności 240%.

Wskazaniem lub sytuacją, w której można rozważyć wskazania do implantacji kardiowertera defibrylatora z funkcją resynchronizacji u chorego 2 niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową jest:

Do czynników przyczyniających się do bradykardii należy zaliczyć: 1) hiperkalemię, 4) podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, 2) hipomagnezemię, 5) amyloidozę, 3) hipokalcemię,

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zasad stosowania leków moczopędnych w ostrej niewydolności serca: 1) pacjent otrzymujący wcześniej leki moczopędne doustnie powinien otrzymać początkowo dawkę dożylną leku moczopędnego odpowiadającą 1-2 dwukrotności dawki doustnej, 2) w ostrej niewydolności serca postępowaniem pierwszego rzutu powinna być zawsze terapia skojarzona lekami diuretycznymi o różnym punkcie działania, 3) stężenie wydalanego sodu w 2 od podania diuretyku dożylnego wynoszące 35 mEqll oznacza zadawalający efekt terapii należy powtórzyć tę samą dawkę leku co 12 godz:, 4) stężenie wydalanego sodu pomiędzy 2 a 6 godz. od podania diuretyku dożylnego wynoszące 65 mEqll oznacza zadawalający efekt terapii należy kontynuować leczenie aż do ustąpienia zastoju.

54-letni chory z zaawansowaną niewydolnością serca ocenianą na NYHA III/IV (w echokardiografii EF lewej komory ok. 19, bez patologii w prawym sercu), został skierowany na cewnikowanie prawego serca w celu kwalifikacji do transplantacji serca. Uzyskano następujące parametry ciśnień: prawy przedsionek 7 mm Hg, prawa komora ciśnienie skurczowe 70 mm Hg, ciśnienie w tętnicy skurczowelrozkurczowelśrednie: 68 mm Hg/38 mm Hg/48 mm Hg Btecne wartości ciśnienia zaklinowania 36 mm Rzut serca 3,4 litra/min Próba rozkurczowa spowodowała obniżenie ciśnienia w tętnicy płucnej do ok. 67 mm Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące sytuacji klinicznej: 1) chory ma reaktywne nadciśnienie płucne, co nie stanowi w tym przypadku przeciwwskazań do transplantacji serca, 2) pomiary nie zostały wykonane prawidłowo, ponieważ wartość ciśnienia zaklinowania powinna być znacznie wyższa od wartości ciśnienia rozkurczowego w tętnicy płucnej, 3) ze względu na podwyższone ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej podwyszone wartości oporu płucnego równe 3,5 jednostek Wooda, chory nie może zostać zakwalifikowany do transplantacji serca, chory może być rozważany jako kandydat do wspomagania lewokomorowego jako leczenia pomostowego

Skierowanie chorego z zaawansowaną niewydolnością serca w klasie NYHA II do ośrodka leczenia niewydolności serca powinno być rozważone, 1) dochodzi do pogorszenia czynności nerek lub wątroby, 2) niezbędne jest zwiększanie dawek leków moczopędnych z powodu utrzymującego się zastoju, 3) dochodzi do spadków ciśnienia tętniczego <90 mm Hg bez objawów hipoperfuzji obwodowei, 4) w ostatnich 12 mies. miała miejsce co najmniej 1 nieplanowana hospitalizacja lub nieplanowana wizyta ambulatoryjna z powodu niewydolności serca, 5) pacjent źle toleruje zwiększanie dawek iwabradyny.

W badaniu echokardiograficznym stwierdzono pogrubienie mięśnia lewej komory >12 mm bez wyraźnej przyczyny oraz dysfunkcję rozkurczową II stopnia, obniżone prędkości w USG Dopplera tkankowym dotyczące fali s'<5 cmls, ale przy zachowanych prędkościach e ia oraz globalny podłużny strain wynoszący 13%. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tej sytuacji klinicznej: 1) u tego chorego na tej podstawie należy rozważać rozpoznanie amyloidozy, 2) u tego pacjenta niemożliwe jest rozpoznanie amyloidozy, ponieważ konieczne jest spełnienie kryteriów dysfunkcji rozkurczowej IIl stopnia, 3) kryterium USG Dopplera tkankowego dotyczące fal s' e' i a' dla rozpoznania amyloidozy wynosi <5 cmls, 4) grubość mięśnia, uzasadniając rozpoznanie amyloidozy, powinna wynosić co najmniej 14 mm.

U chorego z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzucania W trakcie włączania antagonisty aldosteronu doszło do spadku GFR do wartości <20 ml/min/1,73 m? . Należy:

U 55-letniego pacjenta z niewydolnością serca o najprawdopodobniej pozapalnej etiologii w badaniu echokardiograficznym przed 3 laty stwierdzono frakcję wyrzutowa 35%: Włączono leczenie inhibitorem konwertazy, beta blokerem oraz antagonistą aldosteronu. W aktualnym badaniu echokardiograficznym frakcja wyrzutowa wynosi 50% dodatkowo stwierdzono powiększony lewy przedsionek 2 LAVI >34 mllm? oraz niewielki przerost mięśnia 11 mm. Na tej podstawie należy stwierdzić:

Pacjent leczony przewlekle rywaroksabanem w dawce 1 x 20 mg Z powodu migotania przedsionków przyjął podczas próby samobójczej 20 tabletek leku. Lekiem, który można skutecznie zastosować w takiej sytuacji, jestsą: 1) andeksanet alfa, 2) idarucizumab, 3 koncentrat kompleksu protrombiny, 4 koncentrat aktywnego czynnika VII, 5 osocze

Wśród leków stosowanych w leczeniu niewydolności serca ze zmniejszoną funkcją skurczową lewej komory (HFrEF) znajdują się leki o różnych kierunkach oddzialywania. Wskaż szczególnie istotne podczas leczenia pacjenta 2 niedokrwistością: 1) inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę, 2) inhibitor SGLT2, 3) antagonista receptora dla mineralokortykoidów, karboksymaltoza żelazowa, 5) inhibitor neprilizyny.

Jedynym dożylnym inhibitorem receptora P2Y12 jest:

W terapii niewydolności serca ze zmniejszoną funkcją skurczową lewej komory (HFrEF) znajdują się leki o różnych kierunkach oddziaływania na metabolizm komórki. Podczas przewlekłego stosowania niektórych zwiększa się stężenie bradykininy w wyniku hamowania jej degradacji. Lekami tymi są: 1) inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę, 2) inhibitor SGLT2, 3) antagonista receptora dla mineralokortykoidów, 4) beta-bloker, 5) inhibitor neprilizyny, 6) antagonista receptorów dla angiotensyny II typu 1.

Jedynym inhibitorem receptora P2YI2, który w dawce zredukowanej jest rekomendowany w przedłużonej (>1 roku od incydentu wieńcowego) terapii pacjentów z przewlekłym zespołem wieńcowym, jest:

W pełni ludzkim przeciwciałem monoklonalnym, wytwarzanym W komórkach jajnika chomika chinskiego, wiążącym selektywnie konwertazę białkową subtylizynylkeksyny typu 9 (PCSK9), jest:

U pacjenta z przewlekłym zespołem wieńcowym, przebytym przed 4 laty zawałem serca, przebytym udarem mózgu oraz objawami chromania przestankowego, leczonego kwasem acetylosalicylowym, inhibitorem enzymu konwertującego (zofenopryl) beta-blokerem (nebiwolol) statyną (rozuwastatyna) ezetymibem nie udało się osiągnąć celu terapeutycznego w zakresie cholesterolu LDL w dawce submaksymalnej statyny. Redukcja dawki statyny wynikała z działań niepożądanych: bólów mięśni z towarzyszącym wzrostem aktywności kinazy kreatynowej, lecz niespełniającym kryteriów rozpoznania miopatii. W takiej sytuacji najlepszym postępowaniem pozwalającym na osiągniecie celu terapeutycznego jest:

Wskaż lek, którego włączenie należy rozważyć u pacjenta z przewlekłym zespołem wieńcowym, przebytym przed 4 laty zawałem serca, przebytym udarem mózgu oraz objawami chromania przestankowego, leczonego kwasem acetylosalicylowym inhibitorem enzymu konwertującego, beta-blokerem, statyną 1 ezetymibem:

W farmakoterapii niewydolności serca z obniżoną funkcją skurczową lewej komory, grupą leków stosowaną w charakterze interwencji tzw. pierwszej linii jest jednoczesne zastosowanie zestawu leków zawierającego: 1) inhibitor neprilizyny (sakubitryllwalsartan), 2) inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę, 3) antagonistę receptora dla angiotensyny II typu 1 (sartan), 4) inhibitor SGLT2 (kotransporter sodowo-glukozowy, flozyna), 5) aktywator rozpuszczalnej cyklazy guanylowej (vericiguat), 6) inhibitor kanału If (iwabradyna), antagonistę receptora adrenergicznego typu B1, 8) antagonistę receptora dla mineralokortykoidów.

W farmakoterapii niewydolności serca zwiększenie stężenia peptydów natriuretycznych z wykorzystaniem mechanizmu hamującego ich degradację jest wynikiem działania:

U 65-letniego chorego z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc rozpoznano nadciśnienie tętnicze. Które lekilgrupy leków - zgodnie z obecnymi standardami są uważane za leki pierwszego wyboru w leczeniu nadciśnienia u pacjenta?

Wskaż leklgrupy leków stosowanyle w terapii cukrzycy typu 2, któryle zaleca się jako szczególnie korzystnyle dla chorych ze współistniejącą niewydolnością serca:

U pacjenta w wieku 85 lat, uważającego się dotąd zadość zdrowego' podającego jedynie pobolewania kostno-mięśniowe związane ze zmianami degeneracyjnymi kręgosłupa - rozpoznano nadciśnienie tętnicze I stopnia. Wskaż najlepsze postępowanie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zastosowania farmakoterapii W prewencji różnych schorzeń:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące profilaktycznej terapii lekami przeciwpłytkowymi:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące profilaktyki schorzeń sercowonaczyniowych:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia farmakologicznego chorej w ciąży z uprzednio rozpoznaną niewydolnością serca:

69-letni pacjent zgłosił się na konsultację z kilkumiesięcznym wywiadem łatwiejszego męczenia się klasa II według NYHA oraz napadów kilkuminutowego kołatania serca. Od kilku lat nadciśnienie tętnicze małymi dawkami inhibitora konwertazy, beta-blokera diuretyka tiazydopodobnego obserwowano incydenty hipotensji. Pacjent podaje także skłonność do siniaczenia. Uprzednio po konsultacji ortopedycznej rozpoznano u niego obustronnie zespół cieśni nadgarstka. EKG rytm zatokowy miarowy 72/min, niski woltaż zespołów komorowych w odprowadzeniach przedsercowych. W echokardiografii przegroda międzykomorowa o grubości 13 mm i ściana tylna 12 mm (w rozkurczu), funkcja skurczowa lewej komory z EF 50% (nie uwidoczniono odcinkowego upośledzenia kurczliwości), zachowana funkcja skurczowa prawej komory (TDI s' 12 cmls). W badaniu stwierdzono także łagodne przewężenie zastawki aortalnej, łagodną niedomykalność zastawki mitralnej zastawki trójdzielnej oraz powiększenie lewego przedsionka (6,8 x 4,5 cm W projekcji koniuszkowej 4-jamowej), w osierdziu 3-4 mm warstwa płynu badaniu ogólnym moczu białkomocz. Poziom NT-pro-BNP wynosił blisko 1200 uglmI, stężenie troponiny nieco powyżej granicy referencyjnej: Wskaż wstępne rozpoznanie, uwzględniając obraz kliniczny u chorego:

U pacjenta w wieku lat 66 z kilkuletnim wywiadem nadciśnienia tętniczego oraz przewlekłej choroby nerek ostatnio z CrCI 20 ml/min rozpoznano napadowe migotanie przedsionków. W badaniu echokardiograficznym stwierdzono zachowaną funkcję skurczową lewej komory (EF 53%), dobrą funkcję skurczową prawej komory (TAPSE 25 mm) powiększenie lewego przedsionka (6,7 x 4,7 cm w projekcji 4-jamowej koniuszkowej) oraz łagodną niedomykalność zastawki mitralnej, zastawki trójdzielnej zastawki tętnicy płucnej. Wskaż właściwą dla tego pacjenta terapię przeciwkrzepliwą:

Pacjenta z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia na aortalnej lub mitralnej zastawce natywnej lub sztucznej, u którego wystąpiła ciężka, ostra niedomykalność z utrudnieniem przepływu przez zastawkę, Z obrzękiem płuc lub wstrząsem opornym na leczenie, kwalifikuje do operacji w ciągu:

Wskaż aktywność fizyczną, której odpowiada poziom zapotrzebowania energetycznego wynoszący 4 MET:

Wśród osób pochodzenia europejskiego w wieku 55 lat ryzyko wystąpienia migotania przedsionków wynosi około:

U pacjenta z ostrą niewydolnością serca wskazaniem do nieinwazyjnej wentylacji dodatnimi ciśnieniami (CPAP, BiPAP) jest:

U kobiety w ciąży z rozpoznaną kardiomiopatią rozstrzeniową o ryzyku zgonu matki świadczy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące wzoru HCM-Risk-SCD:

Uprawianie jakichkolwiek sportów wyczynowych jest przeciwwskazane U osÓb:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące ultrasonografii wewnątrznaczyniowej (IVUS) oraz optycznej koherentnej tomografii (OCT), które stanowią inwazyine metody obrazowania ułatwiające wykonywanie zabiegów rewaskularyzacyjnych w tętnicach wiencowych:

Typowy obraz radiologiczny klatki piersiowej chorego z nieprawidłowym spływem prawych żył płucnych do żyły głównej dolnej przypomina obraz:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące lewosymendanu: 1) ma działanie inotropowo dodatnie i wazodylatacyjne, 2) wskazaniem do zastosowania tego leku jest wstrząs kardiogenny Z hipotonią oporną na leczenie, 3) jego działanie na mięsień sercowy nie jest mediowane przez receptory beta-adrenergiczne, 4 powoduje otwarcie kanałów sodowych w mięśniach gładkich naczyń, 5) nie należy g0 stosować u chorych Z wywiadem w kierunku torsade de pointes, nie powinien być stosowany łącznie z aminami katecholowymi.

Zabieg ablacji przezskórnej migotania przedsionków zaleca się:

Wskaż efekty stopniowanej (przyspieszanej) stymulacji przedsionka u pacjenta bez zaburzeń przewodzenia

Miarowy częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS u pacjenta bez cech preekscytacji w spoczynkowym EKG może być: 1) częstoskurczem przedsionkowym z przewodzeniem łączem p-k, 2) migotaniem przedsionków z przewodzeniem AV drogą dodatkową, 3) ortodromowym częstoskurczem przedsionkowo-komorowym 2 przewodzeniem wstecznym drogą dodatkową, częstoskurczem komorowym pęczkowym, 5) częstoskurczem węzłowym nawrotnym.

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące bezelektrodowego stymulatora serca: 1) może stymulować tylko prawą komorę serca, 2) może pracować w trybie VAT, 3) ma szczególne zastosowanie po infekcjach loży stymulatora w obu okolicach podobojczykowych, 4) możliwa jest stymulacja prawego przedsionka, 5) najczęściej implantowany jest przez nakłucie żyły szyjnej zewnętrznej prawej.

Inwazyjne badanie elektrofizjologiczne serca (EPS) pozwala na ocenę układu bodźcotwórczego przewodnictwa w komórkach mięśnia sercowego. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące EPS przydatnym min: w analizie arytmii komorowych:

Istotne wydłużenie czasu połowiczej eliminacji po obniżeniu się wartości filtracji kłębkowej szacowanej wg wzoru Cocrofta-Gaulta <30 ml/min jest powodem, dla którego nie można zastosować:

Pacjent leczony przewlekle dabigatranem w dawce 2 x 150 mg powodu migotania przedsionków przyjął podczas próby samobójczej 16 kapsułek leku. Lekiem, który selektywnie zwiąże dabigatran, unieczynniając go, jest:

Triada objawów w przebiegu zawału prawej komory serca obejmuje: 1) wartość SpOz wynoszącą <90%, 4) brak zastoju nad płucami, 2) niedociśnienie, 5) zwiększone szyjne ciśnienie żylne, 3) bradyarytmię,

U pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego i omdleniami można rozważyć implantacje kardiostymulatora, jeśli bezobjawowe pauzy są dłuższe od:

Wzmożenie przedskurczowe szmeru w stenozie mitralnej nie wystepuje: 1) przy towarzyszącej stenozie aortalnej, 2) w migotaniu przedsionków, 3) przy wysokim wtórnym nadcisnieniu płucnym, 4) przy jednojamowej (komorowej) stymulacji serca, 5) przy znacznym poszerzeniu lewego przedsionka.

Do późnych następstw korekcji chirurgicznej tetralogii Fallota nie należx:

U których pacjentów nie zaleca sie implantacji układu resynchronizującego (CRT)?

Maksymalny wynik w skali ryzyka udaru u pacjentów z migotaniem przedsionków CHA2DS2VASc to: