Egzamin PES / Kardiologia / wiosna 2020

W badaniu przedmiotowym chorego z ciężką przewlekłą niedomykalnością zastawki aortalnej można stwierdzić: 1) przesunięcie uderzenia koniuszkowego w lewo i ku dołowi; 2) holodiastoliczny szmer przy lewym brzegu mostka; 3) głośny, 'kłapiący' I ton na koniuszku z klikiem otwarcia zastawki mitralnej; 4) dużą amplitudę skurczowo-rozkurczową w pomiarze RR; 5) mezodiastoliczny turkot nad koniuszkiem serca. Prawidłowa odpowiedź to:

U dorosłych po korekcji tetralogii Fallota w dzieciństwie można obserwować: 1) ciężką niedomykalność zastawki pnia płucnego z postępującym poszerzeniem prawej komory i jej dysfunkcją; 2) poszerzenie aorty wstępującej; 3) niedomykalność zastawki mitralnej; 4) nieutrwalone częstoskurcze komorowe; 5) poszerzenie lewego przedsionka. Prawidłowa odpowiedź to:

Do odległych następstw operacji metodą Senninga z powodu prostego przełożenia pni tętniczych (d-TGA) nie zalicza się:

U 28-letniej bezobjawowej kobiety stwierdzono szmer skurczowy w punkcie Erba z towarzyszącym mrukiem skurczowym. RR - 100/80 mmHg, tętno miarowe, leniwe, EKG - przerost lewej komory, poza tym bez odchyleń. RTG klatki piersio- wej - prawidłowa sylwetka serca, poszerzona aorta wstępująca, prawidłowy przepływ płucny. Należy podejrzewać:

Wskazaniem do przezskórnego zamknięcia ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu wtórnego jest:

Pacjenta z rozpoznaniem ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odcinka ST należy zakwalifikować do koronarografii < 72 godziny od przyjęcia do szpitala, jeśli występują poniższe okoliczności, z wyjątkiem:

Najczęstsze przerzuty nowotworowe do serca występują w przebiegu: 1) raka wątroby; 2) raka płuca; 3) raka prostaty; 4) raka piersi; 5) nowotworów hematologicznych. Prawidłowa odpowiedź to:

W ostrym rozwarstwieniu aorty spośród badań laboratoryjnych największe znaczenie diagnostyczne w pierwszej godzinie objawów ma:

U zresuscytowanych pacjentów po epizodzie nagłego zatrzymania krążenia strategię pilnej przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) stosuje się, jeśli: 1) zatrzymanie krążenia wystąpiło przy świadkach; 2) EKG wskazuje na STEMI; 3) czynności resuscytacyjne podjęto natychmiast; 4) jest duże podejrzenie utrzymującego się niedokrwienia mięśnia sercowego bez diagnostycznego uniesienia odcinka ST; 5) przyczyną NZK była burza elektryczna. Prawidłowa odpowiedź to:

58-letnią pacjentkę, z nawracającymi bólami niedławicowymi, z wywiadem dobrze leczonego farmakologicznie nadciśnienia tętniczego, palenia tytoniu w przeszłości (10 paczkolat), kamicy moczowej i nawracających zakażeń dróg moczowych i GFR 59 ml/kg/min należy rekomendować:

92-letni pacjent, z wieloletnim nadciśnieniem tętniczym, chorobą refluksową żołądka, po licznych operacjach onkologicznych - ostatnia przed 4 laty, zgłosił się do Poradni Kardiologicznej z typowymi dolegliwościami stenokardialnymi spełniającymi kryteria przewlekłego zespołu wieńcowego. Najbardziej poprawne postępowanie w ambulatorium obejmuje:

61-letni pacjent, pracownik umysłowy, zgłosił się do Izby Przyjęć po wystąpieniu po raz pierwszy w życiu typowego bólu stenokardialnego, który się pojawił podczas pierwszej w życiu wspinaczki górskiej. Brak odchyleń w badaniu klinicznym, zapis EKG jest prawidłowy a stężenie troponiny prawidłowe. Dysponując wszystkimi poniższymi możliwościami należy zakwalifikować pacjenta do:

61-letni pacjent, pracownik umysłowy, zgłosił się do Izby Przyjęć po wystąpieniu po raz pierwszy w życiu typowego bólu stenokardialnego, który się pojawił podczas pierwszej w życiu wspinaczki górskiej. Brak odchyleń w badaniu klinicznym, zapis EKG jest prawidłowy a stężenie troponiny prawidłowe. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

49-letni pacjent z typowymi dolegliwościami stenokardialnymi od 3 miesię- cy, bez cukrzycy, bez niewydolności serca, nie przyjmujący żadnych leków jest kierowany do Poradni Kardiologicznej. Najbardziej prawidłowe postępowanie to:

Wynik badania tomograficznego tętnic wieńcowych, użytego jako pierwsza metoda diagnostyczna choroby niedokrwiennej serca, wskazuje na izolowane do 70% w zwężenie gałęzi okalającej w segmencie 13. Najbardziej poprawnym poprawnym kolejnym krokiem jest:

Kryterium rozpoznania tętna paradoksalnego jest:

W przypadku infekcyjnego zapalenia wsierdzia na sztucznej zastawce aortalnej pacjenta kwalifikuje się do leczenia operacyjnego w trybie pilnym, jeśli:

Niedokrwienie mięśnia sercowego może wystąpić u pacjenta leczonego następującymi lekami onkologicznymi, z wyjątkiem:

W kwalifikacji pacjenta z przewlekłym zespołem wieńcowym i wielonaczy- niową chorobą wieńcową przy kwalifikacji do rewaskularyzacji trzeba brać pod uwagę:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące wystąpienia powikłania zawału serca z uniesieniem odcinka ST pod postacią obecności skrzepliny w lewej komorze serca po świeżym zawale:

Czynnikiem rozwarstwienia aorty nie jest:

Kontrapulsację wewnątrzaortalną u pacjenta z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST stosuje się:

U pacjenta z ostrą niewydolnością serca bez i z POChP, który miał wskazania do włączenia tlenoterapii, docelowe wysycenie krwi tętniczej tlenem (SaO2) wynosi:

Według zmodyfikowanych kryteriów Duke rozpoznawania infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW), małe kryteria to: 1) poważne zatory tętnicze widoczne w badaniach obrazowych; 2) drobnoustroje typowe dla IZW z co najmniej dwóch posiewów krwi pobranych w odstępie 12 godzin; 3) kłębuszkowe zapalenie nerek; 4) potwierdzona echokardiograficznie perforacja płatka lub tętniak; 5) guzki Oslera. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż kryteria niezbędne do rozpoznania zawału serca MINOCA: 1) obecność kryteriów ostrego zawału według uniwersalnej definicji zawału serca; 2) w koronarografii brak zwężenia ≥ 50% w żadnej z potencjalnych tętnic odpowiedzialnych za zawał; 3) obecność regionalnych zaburzeń kurczliwości lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym; 4) brak jawnej klinicznie, określonej przyczyny ostrego obrazu klinicznego; 5) obecność w badaniach laboratoryjnych podwyższonego stężenia NT- proBNP > 300 pg/ml lub BNP > 100 pg/ml. Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do zajścia w ciążę nie jest: 1) ciasne bezobjawowe zwężenie zastawki aortalnej; 2) korekcja tetralogii Fallota w przeszłości; 3) tętnicze nadciśnienie płucne; 4) niewydolność serca w klasie NYHA II; 5) poszerzenie aorty wstępującej do 55 mm. Prawidłowa odpowiedź to:

Wrodzona niedomykalność zastawki przedsionkowo-komorowej lewej może być spowodowana: 1) rozszczepem przedniego płatka mitralnego; 2) zastawką dwuujściową; 3) gorączką reumatyczną matki w ciąży; 4) infekcyjnym zapaleniem wsierdzia matki w ciąży. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące skorygowanego przełożenia pni tętniczych (ccTGA, L-TGA):

Przeciek lewo-prawy jest obecny w przebiegu: 1) izolowanego ubytku przegrody międzykomorowej; 2) ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu wtórnego; 3) odejścia pnia lewej tętnicy wieńcowej od pnia płucnego; 4) przetrwałego przewodu tętniczego; 5) pękniętej zatoki Valsalvy do prawego przedsionka. Prawidłowa odpowiedź to:

Przerost prawej komory jest charakterystyczny dla: 1) ciasnego zwężenia zastawki pnia płucnego; 2) anomalii Ebsteina; 3) tetralogii Fallota; 4) ubytku przegrody międzyprzedsionkowej z dużym przeciekiem lewo- prawym; 5) arytmogennej kardiomiopatii prawej komory. Prawidłowa odpowiedź to:

Następstwem korekcji anatomicznej prostego przełożenia pni tętniczych nie jest:

Do leczenia zabiegowego koarktacji aorty wskazaniem jest: 1) nadciśnienie tętnicze na kończynach górnych (> 140/90 mmHg); 2) słabo wyczuwalne tętno na tętnicach udowych; 3) różnica ciśnień między kończynami górnymi i dolnymi > 20 mmHg; 4) przerost lewej komory u chorego z normotensją; 5) zwężenie aorty ≥ 50% średnicy aorty na poziomie przepony i nadciśnienie tętnicze. Prawidłowa odpowiedź to:

Podzastawkowe zwężenie drogi odpływu lewej komory może być wynikiem: 1) membrany poniżej zastawki aortalnej; 2) kardiomiopatii przerostowej; 3) dwuujściowej zastawki mitralnej; 4) dodatkowej tkanki mitralnej; 5) śluzaka lewego przedsionka. Prawidłowa odpowiedź to:

U 20-letniej bezobjawowej kobiety planującej ciążę stwierdzono niedomy- kalność zastawki mitralnej (zespół Barlowa, wypadanie P2). ERO 0,35 cm2, lewa komora nie jest powiększona, lewy przedsionek - LAVi 50 ml/m2, mała niedomy- kalność zastawki trójdzielnej, RVSP około 35 mmHg. Dalsze zalecenia to:

U pacjentki w 24. tygodniu ciąży, w przypadku rozpoznania ostrego zapalenia osierdzia należy zastosować:

Tętnicze nadciśnienie płucne (PAH) nie jest wynikiem: 1) dużego ubytku w przegrodzie międzykomorowej; 2) ciasnego zwężenia zastawki mitralnej; 3) szerokiego przetrwałego przewodu tętniczego; 4) całkowitego kanału przedsionkowo-komorowego; 5) dużej niedomykalności zastawki trójdzielnej. Prawidłowa odpowiedź to:

68-letnia pacjentka została zakwalifikowana do zabiegu usunięcia gruczołu piersiowego prawego z powodu nowotworu złośliwego. Z wywiadu wiadomo, że leczy się z powodu choroby niedokrwiennej serca. Pacjentka nie odczuwa dolegliwości stenokardialnych ani duszności. Wskaż prawidłowe postępowanie kwalifikujące do tej operacji:

W różnicowaniu jednostronnego nadmiernego poszerzenia żył szyjnych należy uwzględnić: 1) duże wole; 2) niewydolność lewej komory serca; 3) tętniak aorty; 4) tamponadę serca; 5) zespół żyły głównej górnej; 6) zakrzepicę po kaniulacji dużych żył. Prawidłowa odpowiedź to:

U 56-letniego pacjenta, na podstawie wykonanego badania tomografii komputerowej rozpoznano zatorowość płucną. Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące możliwości terapeutycznych w tej sytuacji klinicznej:

Jaką procedurę diagnostyczną należy zastosować u 72-letniego pacjenta u którego doszło po raz pierwszy do omdlenia podczas obfitego posiłku?

Która z niżej opisanych sytuacji klinicznych stanowi wskazanie względne do przerwania próby wysiłkowej przed uzyskaniem zaplanowanej częstości rytmu?

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące choroby wieńcowej u pacjentów z cukrzycą typu 2:

U 67-letniego pacjenta z przewlekłym zespołem wieńcowym włączono terapię rozuwastatyną. Po 2 miesiącach terapii wystąpiły bóle mięśni kończyn dolnych i obręczy barkowej. W wykonanych badaniach laboratoryjnych stwierdzono 5-krotny wzrost aktywności CK w surowicy. Jakie postępowanie należy zalecić pacjentowi?

Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące III tonu serca: 1) ma niską częstotliwość; 2) częściej pochodzi z prawej komory; 3) ulega ściszeniu po uniesieniu kończyn dolnych; 4) ulega wzmocnieniu podczas kaszlu; 5) świadczy o niewydolności lewej komory; 6) może występować u zdrowych dorosłych. Prawidłowa odpowiedź to:

32-letnia pacjentka w 31. tygodniu ciąży z ciśnieniem tętniczym w pomiarach domowych średnio 159/92 mmHg powinna otrzymać:

U którego z niżej opisanych pacjentów należy przeprowadzić diagnostykę w kierunku wtórnej przyczyny nadciśnienia tętniczego?

U pacjenta z przewlekłym zespołem wieńcowym, w rytmie zatokowym, z chorobą wieńcową wielonaczyniową po etapowej angioplastyce wieńcowej, cukrzycą typu II leczoną metforminą i GFR 17 ml/min/1,73 m2 rekomenduje się:

U kobiet z dwudyskową zastawką mechaniczną w pozycji mitralnej po porodzie rekomenduje się:

W przypadku dwupłatkowej zastawki aortalnej z gradientem maksymalnym 59 mmHg oraz maksymalnym wymiarem aorty wstępującej 43 mm u 31-letniej kobiety w 36 tygodniu ciąży należy zalecić:

Wskaż optymalne postępowanie u kobiety w 14. tygodniu ciąży, z mechaniczną dwudyskową zastawką w pozycji aortalnej, dotychczas przyjmującej warfarynę w dawce 3 mg/dobę:

Wskaż optymalne postępowanie u kobiety w 35. tygodniu ciąży, w pełni wydolnej krążeniowo, bez cech nadciśnienia płucnego w badaniu echokardiogra- ficznym, z rozpoznanym ubytkiem przegrody międzyprzedsionkowej i Qp/Qs 1,5:

Klinicznie zdrowa 26-letnia kobieta w 36. tygodniu ciąży zgłasza się na konsultację kardiologiczną z wynikiem badania echokardiograficznego wskazu- jącym na maksymalną średnicę aorty wstępującej 39 mm pytając o możliwość porodu drogami natury. Prawidłowe postępowanie to:

Pacjent z wielonaczyniową chorobą wieńcową 3 miesiące po skutecznej angioplastyce prawej tętnic wieńcowej, aktualnie leczony podwójna terapią przeciwpłytkową, jest kierowany do pomostowania aortalno-wieńcowego zgodnie z decyzją zespołu HeartTeam. Wskaż prawidłowe postępowanie:

Nową opcją terapeutyczną u pacjentów z przewlekłym zespołem wieńcowym, rytmem zatokowym i chorobą tętnic obwodowych jest: 1) podwójna terapia przeciwpłytkowa- ASA 75 mg + klopidogrel 75 mg; 2) podwójna terapia przeciwpłytkowa- ASA 75 mg + tikagrelor 2 x 90 mg; 3) podwójna terapia przeciwpłytkowa- ASA 75 mg + tikagrelor 2 x 60 mg; 4) leczenie skojarzone- ASA 75 mg + rywaroksaban 2 x 2.5 mg; 5) leczenie skojarzone- ASA 75 mg + rywaroksaban 15 lub 20 mg. Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu nadciśnienia tętniczego indukowanego leczeniem onkologicznym za pomocą inhibitorów VEGF należy unikać:

Pacjentka 60-letnia po mastektomii prawostronnej z powodu raka, z przerzutami do węzłów chłonnych pachowych po stronie prawej, bez przerzutów odległych została przyjęta do szpitala z powodu zatorowości płucnej pośredniego ryzyka. W USG Doppler kończyn dolnych nie uwidoczniono zakrzepicy. Chora leczona była heparyną drobnocząsteczkową przez 5 dni pobytu w szpitalu. W badaniach laboratoryjnych przy wypisie: Hb - 12,1 g/dl, PLT 160 000/ul, kreaty- nina 1,1mg/dl, GFR 55ml/min. Waga w dniu wypisu: 62kg. Przez kolejne 6 miesięcy w leczeniu przeciwkrzepliwym można zastosować: 1) enoksaparynę; 2) rywaroksaban; 3) dabigatran; 4) warfarynę; 5) edoksaban. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego u osób starszych:

Na izbę przyjęć zgłosiła się 28-letnia kobieta w 25. tygodniu pierwszej ciąży, nielecząca się do tej pory przewlekle. Pozostaje pod stałą opieką ginekologiczną, a ciąża przebiegała do tej pory bez powikłań. Kobieta podaje podwyższone wartości ciśnienia tętniczego w pomiarach domowych (SBP 120- 160 mmHg, DBP 70-100 mmHg) od tygodnia, poza tym bez innych objawów. W badaniu fizykalnym ASM 80/min, RR 170/90 mmHg, osłuchowo szmer pęcherzy- kowy symetryczny, bez zastoju, saturacja 99%. Bez obrzęków obwodowych. W badaniach laboratoryjnych bez istotnych odchyleń, EKG bez zmian, położnicze badanie USG prawidłowe. Co należy zrobić w powyższej sytuacji?

W leczeniu pozaszpitalnego infekcyjnego zapalenia wsierdzia zastawki natywnej w przypadku pacjenta z alergią na antybiotyki beta-laktamowe należy stosować:

Zgodnie z aktualnymi wytycznymi leczenia zatorowości płucnej ESC za niestabilność hemodynamiczną w przebiegu zatorowości płucnej uważa się: 1) nagłe zatrzymanie krążenia; 2) utrwalony częstoskurcz komorowy; 3) spadek skurczowego ciśnienia tętnicze poniżej 90 mmHg oraz objawy hipoperfuzji narządowej; 4) spadek skurczowego ciśnienia tętniczego z towarzyszącą oligurią; 5) spadek skurczowego ciśnienia tętniczego poniżej 90 mmHg lub spadek skurczowego ciśnienia tętniczego o przynajmniej 40 mmHg, utrzymujący się minimum 15 minut, przy wykluczeniu innych przyczyn hipotensji. Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta wysokiego ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych w celu prewencji rozwoju tych schorzeń należy osiągnąć następujące cele: 1) LDL poniżej 55 mg/dl; 2) LDL poniżej 70 mg/dl; 3) obwód pasa u kobiety poniżej 90 cm; 4) obwód pasa u mężczyzny poniżej 92 cm; 5) ciśnienie tętnicze poniżej 135/90 mmHg; 6) non-HDL poniżej 85 mg/dl; 7) non-HDL poniżej 100 mg/dl. Prawidłowa odpowiedź to:

U 62-letniego pacjenta wcześniej nieleczonego przewlekle doszło do zawału mięśnia sercowego ściany przedniej z uniesieniem odcinka ST. W 3. dobie pobytu chory miał wykonaną 24-godzinną rejestrację EKG metodą Holtera, w której rejestrowano m.in. 800 przedwczesnych pojedynczych pobudzeń komorowych, 1 epizod nieutrwalonego częstoskurczu komorowego o szybkości 140/min trwający 5 sekund oraz okresy bradykardii 40 ud./min. W echokardiografii wyjściowo przy przyjęciu frakcja wyrzutowa lewej komory została oceniona na 34%. U tego pacjenta w 4. dobie w momencie wypisu należy w pierwszej kolejności:

Pacjent z ostrym zespołem wieńcowym, poddawany przezskórnej interwencji wieńcowej z użyciem stentu uwalniającego lek, u którego występuje wysokie ryzyko krwawienia nie powinien być leczony: 1) podwójną terapią przeciwpłytkową dłużej niż 1 miesiąc; 2) podwójną terapią przeciwpłytkową dłużej niż 3 miesiące; 3) podwójną terapią przeciwpłytkową dłużej niż 6 miesięcy; 4) z użyciem klopidogrelu; 5) z użyciem tikagreloru; 6) z użyciem prasugrelu. Prawidłowa odpowiedź to:

Lekiem o najlepiej udowodnionym działaniu kardioprotekcyjnym w trakcie leczenia onkologicznego antracyklinami jest:

W przerywaniu napadu migotania przedsionków z cechami preekscytacji należy rozważyć podanie:

Do czynników wpływających na ocenę ryzyka u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym nie należy:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące analizy całodobowego monitorowania ciśnienia tętniczego (ABPM):

U chorego w stanie krytycznym z powodu wystąpienia skrzepliny blokującej wszczepioną protezę zastawkową należy:

U pacjenta z ostrą niewydolnością serca objawy hipoperfuzji nie obejmują:

Wskaż leki, które stosuje się w długoterminowej przeciwdławicowej terapii u pacjenta z przewlekłym zespołem wieńcowym i częstością rytmu serca > 80 uderzeń/minutę, bez dysfunkcji lewej komory lub niewydolności serca, bez hipotonii: 1) metoprolol; 2) ranolazyna; 3) lerkanidypina; 4) diltiazem; 5) iwabradyna. Prawidłowa odpowiedź to:

Zawał serca typu 2 można rozpoznać, jeśli został wywołany przez:

Niewystarczającym wskazaniem do transplantacji serca jest:

W przypadku pacjenta z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) przyjętego do ośrodka wykonującego PCI, czas od rozpoznania STEMI do przejścia prowadnikiem przez zmianę odpowiedzialną za zawał powinien wynosić:

W momencie początkowej oceny pacjenta ze STEMI, konieczne jest wykonanie badania echokardiograficznego w trybie nagłym przed PCI u:

Szmer maszynowy można wysłuchać w następujących stanach, za wyjątkiem:

Wskaż zestaw nieinwazyjnych badań diagnostycznych, który należy zlecić pacjentowi z podejrzeniem zapalenia mięśnia sercowego: 1) 12-odprowadzeniowe EKG; 2) tomografia komputerowa; 3) badanie echokardiograficzne; 4) scyntygrafia perfuzyjna; 5) rezonans magnetyczny. Prawidłowa odpowiedź to:

Pośrednim ryzykiem (1-5%) wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych pod postacią zgonu lub zawału serca w 30-dniowym okresie okołozabiegowym cechują się następujące operacje niekardiochirurgiczne, za wyjątkiem:

W przebiegu infekcyjnego zapalenia wsierdzia należy podejrzewać wystąpienie ropnia okołozastawkowego i jego powikłań w następujących stanach, za wyjątkiem:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące stosowania leków rozszerzających naczynia (wazodylatatorów) w ostrej niewydolności serca (AHF):

Kryterium hemodynamicznym wstrząsu kardiogennego jest:

Czynniki wysokiego ryzyka krwawienia u pacjenta z przewlekłym zespołem wieńcowym (CCS), rytmem zatokowym, rozważanego do zastosowania złożonej (podwójnej) terapii przeciwzakrzepowej w długoterminowej prewencji wtórnej, to: 1) cukrzyca wymagająca pobierania leków; 2) przebyty udar niedokrwienny; 3) choroba naczyń obwodowych; 4) niewydolność wątroby; 5) przewlekła choroba nerek z GFR < 15 mL/min/1,73m2 lub dializoterapia. Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazania do zajścia w ciążę lub jej utrzymania obejmują: 1) EF < 30%; 2) maksymalny gradient przez zastawkę aortalną > 70 mmHg; 3) ciężką stenozę mitralną; 4) systemową prawą komorę; 5) zespół Ehlersa-Danlosa. Prawidłowa odpowiedź to:

Postępowanie w pełnoobjawowej tamponadzie serca obejmuje: 1) podanie steroidów; 2) szybki wlew co najmniej 500 ml 0,9% NaCl; 3) leczenie moczopędne; 4) wlew nitrogliceryny; 5) nakłucie osierdzia. Prawidłowa odpowiedź to:

Dysfunkcję rozkurczową lewej komory II stopnia przy prawidłowej EF rozpoznaje się przy następujących parametrach: 1) E/A < 0,8; 2) E/A > 0,8, ale < 2; 3) E/E' 10-14; 4) IVRT > 120 ms; 5) maksymalna prędkość fali niedomykalności trójdzielnej > 2,8 m/s. Prawidłowa odpowiedź to:

Niescalenie lewej komory może wymagać różnicowania z: 1) pęknięciem ściany serca w przebiegu zawału; 2) kardiomiopatią przerostową; 3) skrzeplinami w jamie lewej komory; 4) kardiomiopatią restrykcyjną; 5) kardiomiopatią takotsubo. Prawidłowa odpowiedź to:

Typowe zmiany występujące w arytmogennej kardiomiopatii prawokomorowej to: 1) migotanie i trzepotanie przedsionków; 2) bloki przedsionkowo-komorowe; 3) niezupełny blok prawej odnogi i fala epsilon w EKG; 4) ciężka niedomykalność zastawki trójdzielnej; 5) częstoskurcze komorowe o morfologii LBBB lub wielokształtne. Prawidłowa odpowiedź to:

Przy podejrzeniu niskoprzepływowej, niskogradientowej stenozy aortalnej u pacjenta z niską EF lewej komory należy wykonać:

Spośród wymienionych, najczęstszą wadą serca u osób z zespołem Downa jest:

Przeciwwskazania do przezskórnego zamykania ubytku przegrody międzyprzedsionkowej obejmują: 1) przebyte epizody zatorowe do OUN; 2) skrzeplinę w uszku lewego przedsionka; 3) stosunek przepływu płucnego do systemowego > 1,5; 4) nieprawidłowy spływ żył płucnych; 5) zespół Eisenmengera. Prawidłowa odpowiedź to:

Za istotną asynchronią skurczu lewej komory przemawia: 1) czas napełniania lewej komory < 40% odstępu RR; 2) kilkufalowa niedomykalność mitralna; 3) opóźnienie skurczu ściany tylnej względem przegrody międzykomorowej o 70 ms; 4) czas przedwyrzutowy aortalny opóźniony o > 40 ms w stosunku do płucnego; 5) ruch przegrody międzykomorowej (septal flash) w kierunku światła lewej komory w czasie skurczu izowolumetrycznego. Prawidłowa odpowiedź to:

Niescalenie mięśnia lewej komory: 1) może występować jako nieprawidłowość izolowana; 2) zwykle przebiega z zaburzeniami przewodzenia A-V; 3) rozpoznaje się, gdy grubość warstwy niescalonej jest co najmniej 2x większa od warstwy prawidłowej pod koniec skurczu; 4) w zaawansowanej postaci jest wskazaniem do stosowania antykoagulantów; 5) stanowi wskazanie stymulacji resynchronizującej. Prawidłowa odpowiedź to:

Zmiany w sercu w przebiegu zespołu rakowiaka obejmują: 1) zwłóknienie endomiokardialne; 2) organiczną niedomykalność zastawki trójdzielnej; 3) czynnościową niedomykalność zastawki trójdzielnej w wyniku nadciśnienia płucnego; 4) stenozę zastawki pnia płucnego; 5) guzy przerzutowe w sercu. Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem do podania nitratów jest:

Wskazaniem do przezskórnego zamknięcia przetrwałego otworu owalnego może być: 1) nawracająca zatorowość płucna; 2) nawracająca zatorowość systemowa; 3) oporna na leczenie migrena; 4) przebyta choroba dekompresyjna; 5) skojarzenie obecności przetrwałego otworu owalnego z tętniakiem przegrody międzyprzedsionkowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentce w ciąży, z upośledzeniem funkcji skurczowej lewej komory (LVEF 45%) zaleca się wizyty kontrolne:

Śmiertelność kobiet w ciąży z zespołem Eisenmengera wynosi:

Wystąpienie sinicy jest przeciwwskazaniem do leczenia operacyjnego wady serca w przypadku: 1) stenozy mitralnej; 2) tetralogii Fallota; 3) ubytku w przegrodzie międzykomorowej; 4) przetrwałego przewodu Botala; 5) stenozy płucnej. Prawidłowa odpowiedź to:

Zawał prawej komory: 1) wynika z zamknięcia tętnicy przedniej zstępującej przed odejściem I-szej gałęzi septalnej; 2) występuje jednocześnie u około 90% pacjentów z zawałem ściany dolnej; 3) można rozpoznać wykonując rejestrację odwróconych odprowadzeń ekg; 4) wynika z zamknięcia tętnicy okalającej przed odejściem I-szej gałęzi marginalnej; 5) wynika z zamknięcia prawej tętnicy wieńcowej przed odejściem gałęzi prawokomorowych. Prawidłowa odpowiedź to:

W doraźnym leczeniu trzepotania przedsionków można zastosować: 1) przezprzełykową stymulację przedsionka; 2) ibutylid; 3) beta-blokery; 4) propafenon; 5) flekainid. Prawidłowa odpowiedź to:

W arytmogennej kardiomiopatii prawokomorowej: 1) pierwszym objawem choroby może być nagły zgon; 2) nigdy nie dochodzi do zajęcia procesem chorobowym lewej komory; 3) w ekg może występować fala epsilon; 4) częstoskurcz komorowy ma najczęściej morfologię RBBB; 5) istotą choroby jest zastępowanie tkanki mięśniowej tkanką tłuszczową i łączną. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kardiowersji elektrycznej migotania przedsionków u pacjenta z wszczepionym stymulatorem serca DDD: 1) można wykonać tylko w przypadku zagrożenia życia; 2) w ogóle nie można jej wykonywać; 3) przed kardiowersją należy przeprogramować rozrusznik ustawiając u pacjentów stymulatorozależnych maksymalną energię stymulacji; 4) elektrody należy przyłożyć w odległości co najmniej 10-15 cm od stymulatora, a oś impulsu powinna być prostopadła do osi stymulator - końcówka elektrody komorowej; 5) elektrody należy przyłożyć w odległości co najmniej 10 -15 cm od stymulatora, a oś impulsu powinna być równoległa do osi stymulator - końcówka elektrody komorowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące napadowego migotania przedsionków u pacjenta z przewlekłą niewydolnością serca: 1) stanowi bezwzględne przeciwwskazanie do terapii resynchronizującej; 2) należy rozważyć CRT-P/CRT-D i izolację żył płucnych; 3) należy rozważyć CRT-P/CRT-D i uzyskać wysoki odsetek stymulacji komorowej; 4) należy zastosować optymalną farmakoterapię niewydolności serca i przeciwzakrzepową; 5) dobre efekty przy wcześniej zastosowanym CRT-P/CRT-D daje dołączenie digoksyny. Prawidłowa odpowiedź to:

W EKG pacjenta z jawnym zespołem WPW można stwierdzić: 1) odstęp PR w zakresie od 0,08 s do 0,11 s i falę delta; 2) odstęp PR >0,12 s przy lewostronnej bocznej lokalizacji drogi dodatkowej; 3) odstęp PR >0,20 s przy prawostronnej przegrodowej lokalizacji drogi dodatkowej; 4) ujemną falę delta; 5) brak zaburzeń repolaryzacji przy preekscytacji o małym nasileniu. Prawidłowa odpowiedź to:

Regularny częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS u pacjenta z cechami preekscytacji w spoczynkowym EKG może być: 1) częstoskurczem przedsionkowym z przewodzeniem AV drogą dodatkową; 2) migotaniem przedsionków z przewodzeniem AV drogą fizjologiczną; 3) antydromowym częstoskurczem z dużą pętlą reentry; 4) ortodromowym częstoskurczem z dużą pętlą reentry; 5) częstoskurczem węzłowym nawrotnym z przewodzeniem AV drogą fizjologiczną. Prawidłowa odpowiedź to:

Najlepsze efekty leczenia niewydolności serca stymulacją resynchronizującą uzyskuje się, gdy: 1) obecny jest wyjściowo LBBB; 2) występuje wieloletnie nadciśnienie tętnicze; 3) szerokość wystymulowanych zespołów QRS przekracza 150 ms; 4) stosuje się jednocześnie optymalną farmakoterapię niewydolności serca; 5) pacjent ma utrwalone migotanie przedsionków. Prawidłowa odpowiedź to:

Przy szybkiej czynności komór serca w przebiegu migotania przedsionków u pacjenta z ostrym zespołem wieńcowym można zastosować: 1) dożylnie amiodaron; 2) dożylnie propafenon; 3) dożylnie werapamil, przy współistnieniu niewydolności serca; 4) kardiowersję elektryczną, gdy nie ma efektu farmakoterapii; 5) dożylnie digoksynę, przy współistnieniu niewydolności serca. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące idiopatycznego częstoskurczu komorowego (pęczkowego) pochodzącego z lewej komory: 1) jest zwykle wrażliwy na werapamil; 2) ma najczęściej morfologię LBBB i odchylenie osi elektrycznej w lewo; 3) może być wyindukowany stymulacją przedsionka; 4) ma najczęściej morfologię RBBB i odchylenie osi elektrycznej w lewo; 5) celem ablacji jest zablokowanie lewej odnogi pęczka Hisa. Prawidłowa odpowiedź to:

W diagnostyce i leczeniu komorowych zaburzeniach rytmu w kardiomiopatii rozstrzeniowej nie zaleca się:

Synchronizację rytmu przedsionków i komór zapewniają tryby stymulacji: 1) AAI; 2) VVIR; 3) DDDR; 4) VVI; 5) VDD. Prawidłowa odpowiedź to:

W elektrogramie pęczka Hisa odstęp AH oznacza:

U pacjenta z ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu II z przeciekiem lewo-prawym zwiększone wysycenie tlenem krwi występuje w: 1) prawym przedsionku; 2) lewym przedsionku; 3) lewej komorze; 4) aorcie; 5) tętnicy płucnej. Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentów z arytmogenną kardiomiopatią prawokomorową zaleca się: 1) unikanie systematycznego treningu fizycznego; 2) beta-blokery przy NSVT lub licznych PVC; 3) propafenon u wybranych pacjentów; 4) wszczepienie ICD przy niestabilnym hemodynamicznie VT; 5) wykonanie badania elektrofizjologicznego serca u każdego pacjenta. Prawidłowa odpowiedź to:

Najlepszym trybem stałej stymulacji stałej dla pacjenta w wieku 55 lat czynnego zawodowo z objawowym blokiem p-k II i III stopnia i niewydolnym chronotropizmem zatokowym jest:

Do specyficznych dla nakłucia transseptalnego powikłań zalicza się: 1) odmę opłucnową; 2) tętniak rzekomy tętnicy udowej; 3) zatory tętnicze materiałem zakrzepowym; 4) tamponadę serca; 5) zatorowość płucną. Prawidłowa odpowiedź to:

Według wytycznych PTNT z 2019 roku, wszczepianie stentu w leczeniu istotnego zwężenia tętnicy nerkowej na podłożu dysplazji włóknisto-mięśniowej jest niezalecane, z wyjątkiem: 1) okołozabiegowego rozwarstwienia tętnicy w trakcie angioplastyki; 2) nawracającej restenozy po zabiegach angioplastyki balonowej; 3) istotnego zwężenia bezpośrednio po wykonanej angioplastyce balonowej (tzw. zwężenia rezydualnego); 4) pierwotnego rozwarstwienia tętnicy nerkowej; 5) postępowania w ramach interwencyjnego leczenia tętniaka tętnicy nerkowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Lekami przeciwnadciśnieniowymi, których objawem niepożądanym jest hiperkaliemia, są:

W celu określenia typu pierwotnego hiperaldosteronizmu i podjęcia decyzji o sposobie dalszego leczenia u chorego wykonano cewnikowanie żył nadnerczowych, uzyskując następujące wyniki ilorazu aldosteronowo/kortyzolowego: - prawa żyła nadnerczowa: 0,59; - lewa żyła nadnerczowa: 0,42; - żyła główna dolna: 0,39. Uzyskane wyniki wskazują na:

Wskaźnik aldosteronowo-reninowy wskazuje na pierwotny hiperaldosteronizm, gdy jest:

Według wytycznych PTNT z 2019 roku do subklinicznych powikłań narządowych w przebiegu nadciśnienia tętniczego nie należy:

Badanie podstawowe, wykonywane w pierwszej kolejności, u chorych z podejrzeniem miażdżycowego zwężenia tętnicy nerkowej to: