Egzamin PES / Kardiologia / wiosna 2017

Hipokaliemia może wystąpić w przebiegu:
1) hiperaldosteronizmu;
2) choroby Cushinga;
3) choroby Addisona;
4) niewydolności nerek;
5) kwasicy cukrzycowej ketonowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Hipokaliemia powoduje w EKG:
1) obniżenie odcinka ST;
2) zwiększenie amplitudy załamka T;
3) uniesienie odcinka ST;
4) zmniejszenie amplitudy załamka T;
5) wzrost amplitudy fali U.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do kryteriów rozpoznania ostrego zapalenia osierdzia nie należy:

Do kryteriów rozpoznawczych bloku całkowitego lewej odnogi pęczka Hisa należą:
1) czas trwania zespołu QRS > 120 ms, szeroki zazębiony załamek R lub załamek R z plateau na jego szczycie w odprowadzeniach I, aVL, V5 i V6;
2) zespół QS lub rS w odprowadzeniach V1 i V3 oraz czas do szczytu załamka R w V5 i V6 > 60 ms;
3) zmiany ST i T przeciwstawne do głównego wychylenia zespołu QRS, ale wariantem normy mogą być dodatnie załamki T w odprowadzeniach z dominującym załamkiem R.
Prawidłowa odpowiedź to:

Fala epsilon w odprowadzeniach V1-V3 EKG jest charakterystyczna dla:

Przeciwwskazanie do alkoholowej ablacji przegrody międzykomorowej w zawężającej kardiomiopatii przerostowej stanowią:
1) konieczność wykonania rozległej miektomii;
2) obecność blaszek miażdżycowych w naczyniach wieńcowych;
3) zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego i/lub śródkomorowego;
4) duża niedomykalność mitralna;
5) migotanie przedsionków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące niescalenia lewej komory:

Przeciwwskazanie do wykonania echokardiograficznego badania przezprzełykowego stanowi:
1) brak zgody pacjenta;
2) patologia przełyku zagrażająca perforacją;
3) tętniak rozwarstwiający aorty;
4) leczenie antykoagulantami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród wymienionych narkotyków największe niekorzystne działanie na serce wykazuje:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kardiomiopatii takotsubo:
1) dotyczy przede wszystkim kobiet;
2) jej nazwa pochodzi od imienia japońskiej bogini zemsty;
3) powikłaniem tej choroby mogą być powikłania zatorowe;
4) wymaga pilnego leczenia interwencyjnego;
5) prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia lewej komory.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaki lek należy rozważyć oprócz beta-adrenolityków u pacjentów z rozpoznaniem katecholaminergicznego wielokształtnego częstoskurczu komorowego (CPVT)?

Przyczyną kardiomiopatii restrykcyjnej może być:
1) amyloidoza;
2) choroba Fabry’ego;
3) choroba Chagasa;
4) hemochromatoza;
5) niescalenie mięśnia sercowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zespołu krótkiego QT:
1) rozpoznaje się go, jeżeli QTc wynosi <= 340 ms;
2) zaleca się wszczepienie kardiowertera-defibrylatora u pacjentów, którzy przeżyli incydent zresucytowanego nagłego zatrzymania krążenia lub u których udokumentowano samoistny utrwalony częstoskurcz komorowy;
3) nie jest wskazana chinidyna;
4) nie jest wskazany sotalol;
5) w celu stratyfikacji ryzyka zaleca się inwazyjne badanie elektrofizjologiczne z programowaną stymulacją komór.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do większych czynników ryzyka związanych ze złym rokowaniem w przebiegu ostrego zapalenia osierdzia nie należy:

W kardiomiopatii przerostowej leczenie zmniejszające grubość przegrody międzykomorowej zaleca się u pacjentów, którzy znajdują się w III-IV funkcjonalnej klasie NYHA mimo leczenia maksymalnymi tolerowanymi dawkami leków, oraz u których spoczynkowy lub maksymalny prowokowany gradient w LVOT wynosi:

Do czynników zwiększonego ryzyka nagłego zgonu sercowego u pacjentów z kardiomiopatią przerostową zalicza się:
1) młody wiek w momencie stratyfikacji ryzyka;
2) znaczne poszerzenie jamy lewego przedsionka;
3) monomorficzne VT indukowane w trakcie inwazyjnego badania elektrofizjologicznego;
4) maksymalną grubość ściany lewej komory > 30 mm;
5) nagły zgon sercowy w wieku 55 lat u krewnego pierwszego stopnia, który także chorował na kardiomiopatię przerostową.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące III tonu serca:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące przewlekłego zatorowo-zakrzepowego nadciśnienia płucnego (CTEPH):

Pacjentka 72-letnia, leczona chemioterapią z powodu raka sutka, zgłosiła się do poradni kardiologicznej z powodu nagłej duszności o charakterze wysiłkowym i suchego kaszlu. Zlecono enoksaparynę w dawce leczniczej 2 mg/kg m.c./dobę, w dwóch dawkach podzielonych co 12 godzin s.c. i skierowano chorą do szpitala. Badanie angio-CT naczyń płucnych wykonane następnego dnia wykazało masywną zatorowość płucną. Pacjentka krążeniowo wydolna i stabilna, RR 125/80 mmHg. Wskaż właściwe postępowanie:

Które z poniżej wymienionych danych mają znaczenie/muszą być określone podczas kwalifikacji ASD typu 2 do leczenia zabiegowego?
1) wiek chorego poniżej 60. roku życia;
2) wielkość prawego przedsionka;
3) przebycie zatoru skrzyżowanego;
4) przeciążenie objętościowe prawej komory;
5) rozmiar ubytku;
6) obecność innych typów ASD;
7) obecność zespołu Eisenmengera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu wtórnego (ASD II):

Pląsawica Sydenhama, zwana również „tańcem św. Wita”, polegająca na mimowolnych ruchach mięśni twarzy i kończyn oraz osłabieniu z chwiejnością emocjonalną, jest charakterystyczna dla:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące arytmogennej kardiomiopatii prawej komory:
1) charakteryzuje się przebudową prawej komory w postaci zastępowania mięśniówki tkanką tłuszczową lub włóknistą;
2) najbardziej charakterystyczną arytmią jest jednokształtny częstoskurcz komorowy o morfologii jak w bloku lewej odnogi;
3) zaleca się unikanie sportów wyczynowych;
4) zaleca się beta-adrenolityki jako leczenie pierwszego rzutu w celu poprawy objawów klinicznych u pacjentów z częstymi przedwczesnymi pobudzeniami komorowymi i nieutrwalonymi częstoskurczami komorowymi;
5) należy rozważyć ablację przezcewnikową u pacjentów z częstymi przedwczesnymi pobudzeniami komorowymi i nieutrwalonymi częstoskurczami komorowymi bez odpowiedzi na leczenie zachowawcze, odpowiednio w celu poprawy objawów klinicznych oraz zapobiegania wyładowaniom kardiowertera-defibrylatora.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 15-letniego chłopca z ubytkiem przegrody międzykomorowej i stwierdzanym przed laty szmerem holosystolicznym wysłuchuje się obecnie cichy szmer skurczowy protomezosystoliczny i wzmożoną akcentację drugiego tonu nad tętnicą płucną. Wskaż najbardziej prawdopodobną interpretację kliniczną:

W całkowicie skorygowanej izolowanej transpozycji wielkich pni naczyniowych często może wystąpić:
1) niewydolność komory systemowej;
2) blok przedsionkowo-komorowy;
3) sinica;
4) nadciśnienie płucne;
5) zawał serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ciąża jest przeciwwskazana (klasa WHO IV) u kobiet z:
1) sercem jednokomorowym po operacji Fontan w stabilnej klasie czynnościowej NYHA IV;
2) d-TGA po operacji sposobem Senninga w stabilnej klasie czynnościowej NYHA II;
3) zespołem Marfana i aortą w najszerszym miejscu 55 mm;
4) ciężką koarktacją aorty nieleczoną zabiegowo;
5) zespołem Eisenmengera.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 32-letniego koszykarza stwierdzono restrykcyjny mięśniowy ubytek przegrody międzykomorowej (Roger) z przeciekiem lewo-prawym. Qp/Qs 1.2 w badaniu echokardiograficznym. Prawidłowa decyzja to:

U 58-letniej kobiety bez objawów, w badaniu ECHO stwierdzono niedomykalność mitralną ERO - 0,38 cm², lewa komora w skurczu - 39 mm, EF lewej komory 66%, lewy przedsionek o objętości 45 ml/m², ciśnienie skurczowe w prawej komorze około 25 mmHg. Wskaż dalsze postępowanie:

Do typowych odległych następstw po korekcji chirurgicznej tetralogii Fallota nie zalicza się:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące tętniczego nadciśnienia płucnego wtórnego do wady wrodzonej serca:

Anomalia Ebsteina charakteryzuje się:
1) przemieszczeniem płatka przegrodowego i tylnego zastawki trójdzielnej w głąb prawej komory;
2) częstą komunikacją międzykomorową;
3) poszerzeniem pnia płucnego;
4) nawrotowymi obrzękami płuc;
5) zaburzeniami przewodnictwa przedsionkowo-komorowego i blokiem górnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zastawki mitralnej:
1) prawidłowy pierścień zastawki jest kolisty, płaski i sztywny;
2) pierwszorzędowe struny ścięgniste przyczepiają się do powierzchni komorowej płatka;
3) wtórna niedomykalność jest spowodowana pęknięciem struktur aparatu podzastawkowego;
4) ciasne zwężenie zastawki zwiększa ryzyko zatoru obwodowego;
5) ciężka pierwotna niedomykalność prowadzi do zwiększenia obciążenia następczego lewej komory.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące niedomykalności zastawki trójdzielnej:
1) ciężka postać jest przyczyną obrzęków wokół kostek kończyn dolnych;
2) ma stabilny przebieg, gdy występuje w odległym czasie po operacji wady mitralnej;
3) często obserwuje się przebieg bezobjawowy, pomimo ciężkiej postaci;
4) najczęściej jest wtórna do nadciśnienia płucnego;
5) ciężka postać może pojawić się wiele lat po wszczepieniu zastawki mitralnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Która z poniższych patologii nie jest przeciwwskazaniem do ciąży?
1) tętniak przegrody międzyprzedsionkowej;
2) ubytek przegrody międzykomorowej z średnim ciśnieniem (mPAP) w tętnicy płucnej 70 mmHg w przebiegu zespołu Eisenmengera;
3) umiarkowana niedomykalność mitralna z napadami krótkotrwałego częstoskurczu nadkomorowego bez objawów hemodynamicznych;
4) zespół Marfana z poszerzeniem aorty wstępującej 60 mm;
5) natywna ciasna koarktacja aorty z ciężką niedomykalnością dwupłatkowej zastawki aortalnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Poszerzenie aorty wstępującej można stwierdzić u chorych z:
1) zespołem Marfana;
2) dużym przeciekiem lewo-prawym wtórnym do przetrwałego przewodu tętniczego;
3) dwupłatkową zastawką aortalną;
4) tetralogią Fallota wiele lat po korekcji;
5) zespoleniem aortalno-płucnym metodą Waterstona.
Prawidłowa odpowiedź to:

28-letni mężczyzna, skąpoobjawowy, w badaniu echo wykazano cepowate wypadanie segmentu P2. Lewa komora w skurczu - 41 mm (w badaniu rok wcześniej - 36 mm), EF lewej komory 68%, lewy przedsionek o objętości 64 ml/m², szacowane ciśnienie w tętnicy płucnej około 55 mmHg. Wskaż dalsze postępowanie:

U chorego z wadą wrodzoną serca blok górnej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa w badaniu EKG jest typowy dla:
1) ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu pierwotnego;
2) ubytku przegrody międzykomorowej typu Roger;
3) atrezji zastawki trójdzielnej;
4) przetrwałego przewodu tętniczego;
5) ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu żyła główna dolna.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 30-letniej kobiety w 12. tygodniu ciąży stwierdzono szmer rozkurczowy nad sercem. Bezobjawowa, prowadzi zwykły tryb życia. W badaniu echo - zastawka aortalna dwupłatkowa, niedomykalność zastawki aortalnej bez zwężenia, lewa komora 62 mm w rozkurczu, 32 mm w skurczu, aorta wstępująca 45 mm. Nie stwierdzono innych wad serca. Zalecenia kardiologiczne to:

Szmer Austina Flinta (turkot rozkurczowy), to szmer występujący w:

Mężczyzna 83-letni 2 tygodnie po zabiegu TAVI. Wydolność serca NYHA II. Funkcja zastawki prawidłowa. W ekg i badaniu holterowskim rytm zatokowy z PQ 0,22 sek. LBBB. Bez wyższych stopni bloku p-k. Ekstrasystolia komorowa 860/dobę oraz 3 pary komorowe. LVEF 45%. Wskaż dalsze postępowanie:

Do charakterystycznych odchyleń w badaniu przedmiotowym pacjenta z kardiomiopatią przerostową z zawężaniem w drodze odpływu lewej komory należy:

Wskaż charakterystyczną cechę szmeru w zwężeniu zastawki mitralnej:

Przeciwwskazaniami do przezskórnej komisurotomii mitralnej są:
1) współwystępowanie choroby wieńcowej;
2) powierzchnia zastawki mitralnej > 1,5 cm²;
3) obecność skrzepliny w lewym przedsionku;
4) łagodna niedomykalność zastawki mitralnej;
5) obecność jakichkolwiek zwapnień.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najwyższą klasę wskazań (IC) do profilaktyki antybiotykowej w prewencji bakteryjnego zapalenia wsierdzia mają:

U pacjenta z ostrym, kłującym bólem w klatce piersiowej, z płynem w worku osierdziowym, ze zmianami w EKG o typie uogólnionego poziomego uniesienia odcinka ST i poziomego obniżenia odcinków PQ czynnikiem predykcyjnym złego rokowania jest:

Do czynników ryzyka rozwarstwienia aorty należy:
1) ciąża;
2) istotna niedomykalność zastawki aortalnej;
3) nadciśnienie tętnicze;
4) dwupłatkowa zastawka aortalna;
5) uprawianie niektórych dyscyplin sportowych, np. podnoszenia ciężarów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do nakłucia osierdzia w leczeniu tamponady serca jest:

Objawem wstrząsu kardiogennego w pomiarach hemodynamicznych nie jest:

Tomografię naczyń wieńcowych zamiast koronarografii u pacjenta (mężczyzna > 40 lat, kobieta po menopauzie oraz osoba z przynajmniej jednym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego lub chorobą wieńcową w wywiadzie) przed zabiegiem operacyjnym z powodu infekcyjnego zapalenia wsierdzia zlecisz, jeśli:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia prawej strony serca:
1) najczęściej wystarcza 2-tygodniowa terapia oksacyliną lub kloksacyliną, jeśli wegetacje mają wymiar < 20 mm;
2) 4-6 tygodniowy schemat terapii antybiotykowej stosuje się, jeśli wegetacje mają wymiar > 10 mm;
3) w przypadku ropniaka opłucnej stosuje się 4-6 tygodniową antybiotykoterapię;
4) etiologia grzybicza jest wskazaniem do leczenia operacyjnego;
5) leczenie chirurgiczne obejmuje zawsze wymianę zastawki trójdzielnej i pnia płucnego na sztuczne protezy.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przebiegu infekcyjnego zapalenia wsierdzia przyczyną ostrej niewydolności serca może być:

U pacjenta z niewydolnością serca z upośledzoną funkcją skurczową komory lewej w klasie NYHA I przyjmującego inhibitor enzymu konwertującego (ACEI), beta-adrenolityk oraz diuretyk w kolejnym etapie leczenia należy:

W jakiej sytuacji klinicznej należy implantować ICD w ramach prewencji pierwotnej nagłego zgonu sercowego u 57-letniego pacjenta z asymptomatyczną dysfunkcją skurczową lewej komory (NYHA I) pozostającego na optymalnym leczeniu farmakologicznym?

Która z informacji na temat leczenia cukrzycy (DM) w chorego z niewydolnością serca (HF) jest nieprawdziwa?

Do badań dodatkowych, których wykonanie jest zalecane u pacjenta z nowo rozpoznaną niewydolnością serca, w celu określenia jej przyczyn i wykrycia chorób współistniejących nie zalicza się:

Nową grupą leków stosowanych w leczeniu niewydolności serca są leki złożone z inhibitora neprylizyny - sakubitrylu oraz blokera receptora AT1 - walsartanu. Wskaż prawdziwe stwierdzenie na temat neprylizyny i peptydów natriuretycznych:
1) neprylizyna hydrolizuje ANP, BNP i CNP;
2) neprylizyna to metaloproteaza, która rozkłada m.in. peptydy natriuretyczne i bradykininę;
3) hamowanie aktywności neprylizyny nasila działanie ANP, BNP i CNP, z takimi skutkami jak m.in. rozkurcz naczyń, nasilona diureza / natriureza, hamowanie proliferacji, zmniejszenie stężenia aldosteronu;
4) neprylizyna hydrolizuje NT-proBNP;
5) NT-proBNP pozostaje użytecznym biomarkerem efektu terapeutycznego i rokowania w trakcie stosowania leków hamujących aktywność neprylizyny;
6) NT-proBNP wywiera działanie typowe dla peptydów natriuretycznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące terapii przeciwzakrzepowej u pacjentów z niewydolnością serca i migotaniem przedsionków:
1) wdrażając terapię należy ocenić potencjalne korzyści, zestawiając je ze zwiększonym ryzykiem krwawienia;
2) nowe doustne leki przeciwzakrzepowe są preferowane u pacjentów z HF i niezastawkowym AF. Istnieją jednak wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa stosowania NOAC u starszych pacjentów z HF i gorszą czynnością nerek;
3) w grupie chorych z HF i AF oraz mechaniczną protezą zastawkową lub przynajmniej umiarkowaną stenozą mitralną w prewencji udaru niedokrwiennego mózgu również preferowane są NOAC;
4) dawka dabigatranu powinna być zmniejszona do 2 × 110 mg, gdy klirens kreatyniny wynosi 30-49 ml/min, rywaroksabanu do 1 × 15 mg, edoksabanu do 1 × 30 mg przy klirensie kreatyniny 30-50 ml/min oraz apiksabanu do 2 × 2,5 mg w przypadku stwierdzenia przynajmniej dwóch z trzech następujących czynników: wiek ≥ 80 lat, osoczowe stężenia kreatyniny ≥ 1,5 mg/dl, masa ciała ≤ 60 kg.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjenta, który wymaga wsparcia inotropowego z akceptowalnym ciśnieniem tętniczym, ale szybkim pogarszaniem funkcji nerek, stanu odżywienia lub nasilaniem objawów zastoju należy zaklasyfikować jako chorego z zaawansowaną niewydolnością serca w klasie:

Przeciwwskazaniem do wszczepienia urządzenia wspomagającego funkcję lewej komory serca u pacjenta, u którego utrzymują się ponad dwa miesiące objawy ciężkiej niewydolności serca pomimo optymalnej farmakoterapii i elektroterapii jest:

Na konieczność zastosowania leczenia nerkozastępczego u pacjenta z ostrą niewydolnością serca wskazuje:

Pacjentowi z ostrą niewydolnością serca i ciśnieniem skurczowym < 85 mmHg nie należy podawać:

U pacjentki w ósmym miesiącu ciąży, po rozpoznaniu kardiomiopatii połogowej, bez zastoju w krążeniu płucnym należy zastosować:
1) inhibitor konwertazy angiotensyny;
2) antagonistę receptora dla angiotensyny;
3) dihydralazynę;
4) bisoprolol;
5) torasemid.
Prawidłowa odpowiedź to:

W celu kontroli częstości rytmu komór u pacjenta z utrwalonym migotaniem przedsionków, średnią czynnością komór 150/min oraz frakcją wyrzutu lewej komory 30% należy zastosować:
1) iwabradynę;
2) werapamil;
3) beta-bloker;
4) digoksynę;
5) diltiazem.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego z objawową niewydolnością serca i obniżoną frakcją wyrzutu lewej komory, preparaty naparstnicy:
1) powinno się rozważyć w przypadku napadu migotania przedsionków ze złą kontrolą rytmu komór u osób, u których napad prowadzi do ostrej dekompensacji niewydolności serca;
2) należy rozważyć w utrwalonym migotaniu przedsionków, w celu kontroli rytmu komór, gdy beta-blokery są nieskuteczne;
3) można zastosować u chorych z rytmem zatokowym i objawami niewydolności serca, utrzymującymi się mimo leczenia beta-blokerem, ACEI lub ARB oraz antagonistami receptora mineralokortykoidowego;
4) należy stosować wyłącznie w przypadku klasy IV wg NYHA;
5) są przeciwwskazane - mogą być stosowane tylko u chorych z objawami niewydolności serca oraz zachowaną frakcją wyrzutu lewej komory.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z aktualnym wytycznymi postępowania ESC (2016) u pacjenta z niewydolnością nie zaleca się niżej wymienionych leków, z wyjątkiem:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zjawisk osłuchowych nad sercem u chorego z ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu ostium secundum:
1) może być obecny szmer skurczowo - rozkurczowy związany z wyższym ciśnieniem w lewym przedsionku w obu fazach skurczu serca;
2) obecne jest paradoksalne (odwrócone) rozdwojenie drugiego tonu;
3) szmer w tej wadzie jest typu crescendo-decrescendo;
4) przeciek krwi przez ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej nie wywołuje szmeru ze względu na małą różnice ciśnień pomiędzy przedsionkami;
5) obecny jest szmer skurczowy, który jest najlepiej słyszalny w drugiej przestrzeni międzyżebrowej po stronie lewej;
6) obecny jest szmer skurczowy najlepiej słyszalny w czwartej przestrzeni międzyżebrowej często promieniujący na prawą stronę mostka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczeniem pierwszego rzutu w prewencji nawrotów częstoskurczu nawrotnego z odnóg pęczka Hisa jest:

Przeciwwskazaniem do przezskórnego zamykania uszka lewego przedsionka jest/są:

U którego chorego z napadowym migotaniem przedsionków w celu prewencji nawrotów należy rozważyć zastosowanie inhibitorów konwertazy lub sartanów?

U chorego z napadowym migotaniem przedsionków i niewydolnością serca lekiem zalecanym w zapobieganiu nawrotom arytmii jest:

Jeśli po pierwszej ablacji napadowego migotania przedsionków pojawiają się nadal nawroty arytmii dające istotne objawy, najbardziej wskazanym postępowaniem u większości takich chorych będzie:

W przypadku chorego 52-letniego z wszczepionym przed 2 miesiącami układem stymulującym DDD, niegojącą się przetoką skórną o średnicy poniżej 5 mm nad stymulatorem i wyciekiem płynu o kolorze jasnożółtym należy:

Wszczepialny kardiowerter-defibrylator serca (ICD) może posiadać następujące funkcje diagnostyczne i terapeutyczne:
1) stymulację dwujamową;
2) stymulację resynchronizującą;
3) defibrylację i kardiowersję;
4) stymulację antyarytmiczną komorową;
5) rejestrację szybkich rytmów przedsionkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do sprawdzenia skuteczności ablacji drogi dodatkowej przedsionkowo-komorowej przewodzącej zstępująco służą:
1) test odnerwienia farmakologicznego propranololem i atropiną;
2) przyspieszana stymulacja prawej komory;
3) test z ajmaliną;
4) przyspieszana stymulacja prawego przedsionka;
5) test z adenozyną.
Prawidłowa odpowiedź to:

W elektrogramie pęczka Hisa na odstęp AV składają się:

W standardowym elektrokardiogramie wysokie załamki R w odprowadzeniu V1 występują:
1) przy przeroście prawej komory serca;
2) przy przeroście lewej komory serca z współistniejącym LAH;
3) przy jawnej lewostronnej dodatkowej drodze przedsionkowo-komorowej;
4) przy zawale serca ściany tylnej;
5) przy utajonej lewostronnej dodatkowej drodze przedsionkowo-komorowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do działań ubocznych adenozyny zalicza się:
1) spazm oskrzeli;
2) przejściowy blok lewej odnogi pęczka Hisa;
3) indukcję migotania przedsionków;
4) uderzenia gorąca;
5) ślinotok.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podskórny ICD (S-ICD) posiada następujące funkcje diagnostyczne i terapeutyczne:
1) rejestracja elektrogramu przedsionkowego;
2) defibrylacja/kardiowersja impulsem dwufazowym;
3) krótkotrwała stymulacja serca po defibrylacji/kardiowersji;
4) stymulacja antyarytmiczna częstoskurczu komorowego;
5) stymulacja sekwencyjna przy bradykardii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Regularny częstoskurcz z szerokimi zespołami QRS u pacjenta z jawnym zespołem WPW może być:
1) częstoskurczem przedsionkowym z przewodzeniem AV drogą dodatkową;
2) migotaniem przedsionków z przewodzeniem AV drogą dodatkową;
3) antydromowym częstoskurczem z dużą pętlą reentry;
4) ortodromowym częstoskurczem z dużą pętlą reentry.
Prawidłowa odpowiedź to:

W postępowaniu przy komorowych zaburzeniach rytmu w kardiomiopatii rozstrzeniowej nie zaleca się:

W leczeniu kardiomiopatii przerostowej z zawężaniem drogi odpływu lewej komory stosuje się:
1) alkoholową ablację przegrody międzykomorowej;
2) beta-blokery;
3) nifedypinę;
4) chirurgiczne wycięcie części przegrody międzykomorowej;
5) ICD u wybranych chorych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leki o sprawdzonej skuteczności w redukcji śmiertelności ogólnej i nagłej u pacjentów z niewydolnością serca i dysfunkcją skurczową lewej komory (LVEF<35-40%) to:

Częstoskurcz nawrotny z odnóg pęczka Hisa:
1) ma najczęściej morfologię RBBB i odchylenie osi elektrycznej w lewo;
2) ma najczęściej morfologię LBBB i odchylenie osi elektrycznej w lewo;
3) występuje najczęściej w przebiegu kardiomiopatii rozstrzeniowej;
4) występuje najczęściej w przebiegu kardiomiopatii przerostowej;
5) celem ablacji jest zablokowanie prawej odnogi pęczka Hisa.
Prawidłowa odpowiedź to:

W trakcie analizy długookresowego, ciągłego zapisu ekg stwierdzono okresowo epizody stopniowego skracania odstępów P-P, po czym następowało nagłe wydłużenie P-P’ i cały cykl ulegał powtórzeniu. Odstęp P-P’ był dłuższy niż odstęp P-P poprzedzający wydłużenie i krótszy niż dwukrotność odstępu P-P poprzedzającego wydłużenie. Odstępy P-Q i P’-Q były prawidłowe i nie różniły się od siebie. Zaobserwowane zjawisko to:

Początkowym celem leczenia migotania przedsionków w strategii kontroli częstotliwości (rate control) jest uzyskanie średniej częstotliwości rytmu serca w spoczynku:

U 70-letniego chorego po operacji wszczepienia protezy zastawki aortalnej w pierwszej dobie zabiegu pojawił się blok przedsionkowo-komorowy III⁰. Blok ten był obecny również w zapisie ekg wykonanym w drugiej dobie po zabiegu. Spodziewając się poprawy przewodzenia przedsionkowo-komorowego, decyzję o wszczepieniu stymulatora serca należy odłożyć o kolejne:

Zespół Andersen-Tawila to jedna z postaci klinicznych:

Ciągłe monitorowanie ekg metodą Holtera, w tym przedłużone, jest metodą stosowaną w diagnostyce omdleń, które występują:
1) codziennie;
2) częściej niż 2-3 razy w tygodniu;
3) co najmniej raz w tygodniu;
4) co najmniej raz w miesiącu;
5) rzadziej niż raz w miesiącu.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego po przebytym epizodzie nagłego zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór po analizie wyników badania podmiotowego, przedmiotowego, 12-odprowadzeniowego ekg, badania echokardiograficznego, próby wysiłkowej, rezonansu magnetycznego, badania elektrofizjologicznego i koronarografii rozpoznano idiopatyczne migotanie komór. Leczeniem z wyboru jest:

Chory po 3 godzinach od wszczepienia układu do stałej stymulacji serca typu DDD (z powodu bloku AV II stopnia 2:1), z elektrodami o aktywnym mocowaniu, zgłosił ból w okolicy przymostkowej. Po kolejnych 30 min. dołączyło się osłabienie. W nadaniu przedmiotowym stwierdzono tachykardię (częstotliwość rytmu serca 130/min), hipotonię (RR 80/60) oraz ściszenie tonów serca i poszerzenie żył szyjnych, obustronnie szmer oddechowy pęcherzykowy prawidłowy, 12 oddechów /min. U tego chorego rozpoznaniem wstępnym jest:

W terapii dławicy naczynioskurczowej (Prinzmetala) w fazie ostrego napadu stosuje się:
1) kardioselektywny beta bloker;
2) lek fibrynolityczny, najlepiej tkankowy aktywator plazminogenu;
3) nitroglicerynę podjęzykowo lub/i dożylnie;
4) kwas acetylosalicylowy w dawce wysycającej;
5) hydrokortyzon z teofiliną i.v.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekami stosowanymi w terapii oraz w prewencji wtórnej ostrych zespołów wieńcowych zmniejszającymi śmiertelność są:
1) nitraty;
2) jony Mg;
3) statyny;
4) beta-blokery;
5) blokery Ca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prasugrelu nie należy zalecać pacjentowi:
1) z udarem mózgu/przejściowym napadem niedokrwiennym (TIA) w wywiadzie;
2) w wieku powyżej > 75 roku życia;
3) z wysoką masą ciała (> 120 kg);
4) z niską masą ciała (< 60 kg);
5) z zakrzepicą w stencie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dawkowanie leków przeciwkrzepliwych u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym ze współistniejącą upośledzoną funkcją nerek nie wymaga korekty w przypadku:

W przypadku współistnienia z zawałem ściany dolnej, zawału prawej komory w postepowaniu terapeutycznym należy unikać:
1) ASA;  
2) nitratów;
3) morfiny;
4) diuretyków;
5) heparyn.
Prawidłowa odpowiedź to:

Blok przedsionkowo-komorowy III° w przebiegu zawału mięśnia sercowego ściany przedniej:
1) jest przeciwskazaniem do leczenia reperfuzyjnego;
2) jest zwykle umiejscowiony poniżej pęczka Hisa;
3) zwykle ustępuje samoistnie i rzadko wymaga interwencji;
4) jest zwykle umiejscowiony powyżej pęczka Hisa;
5) wiąże się z wolnym rytmem zastępczym z szerokimi zespołami QRS.
Prawidłowa odpowiedź to:

Poza ostrym zawałem serca wzrost stężenia troponin sercowych mogą powodować:
1) niewydolność serca;
2) posocznica;
3) kardiomiopatia takotsubo;
4) rozwarstwienie aorty;
5) zatorowość płucna;
6) ekstremalny wysiłek fizyczny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do leków z grupy inhibitorów receptora adenozynodifosforanu należą wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:

Wczesną strategię inwazyjną (< 24 godzin) należy zastosować u pacjenta z NSTE-ACS i:
1) wzrostem i obniżeniem troponin sercowych wskazującym na zawał serca;
2) dynamicznymi zmianami odcinka ST lub załamka T niezależnie od objawów;
3) cukrzycą;
4) niewydolnością nerek (eGFR < 60 ml/min/1,73 m²);
5) punktacją w skali Grace > 140.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bóle dławicowe i dodatnia elektrokardiograficzna próba wysiłkowa przy niezmienionych naczyniach wieńcowych może wystąpić w:

U pacjentów z migotaniem przedsionków (AF), którzy wymagają stosowania doustnych antykoagulantów (OAC) oraz podwójnej terapii przeciwpłytkowej (DAPT) z powodu ostrego zespołu wieńcowego leczonego angioplastyką z implantacją stentu DES, u których ryzyko krwawienia ocenia się jako niskie należy zastosować:

Do typowych elementów obrazu klinicznego w guzie chromochłonnym nadnerczy należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Czy u pacjenta z OZW z przetrwałym uniesieniem ST przyjmującego (NOAC) stosuje się dodatkowe parenteralne leczenie p/zakrzepowe?

U niepalącego papierosów, pięćdziesięciodwuletniego pacjenta z udokumentowaną chorobą niedokrwienną serca i stężeniem cholesterolu całkowitego 4,0 mmol/l rozpoznano nadciśnienie tętnicze łagodne. U tego pacjenta należy:

U osób z hipercholesterolemią, które nie tolerują terapii statynami należy:

Planując zapobiegać chorobom sercowo-naczyniowym w wieku podeszłym rekomenduje się suplementację:

Zalecany poziom aktywności fizycznej u zdrowych osób dorosłych to:

Mężczyzna l. 62, leczony z powodu nadciśnienia tętniczego i hipercholesterolemii, z przebytym przed rokiem niedokrwiennym udarem mózgu (w wykonanym wtedy badaniu ultrasonograficznym tętnic szyjnych stwierdzono około 30-40% zwężenie prawej tętnicy szyjnej wspólnej) zgłosił się na rutynową kontrolę. W badaniu fizykalnym nie stwierdzono istotnych odchyleń od normy. Ciśnienie tętnicze - 136/84 mmHg. EKG - rytm zatokowy, miarowy około 66/min. Pacjent w pierwszym rzędzie powinien być leczony:

Zasady minimalnej interwencji antytytoniowej to:

U kobiety l. 64 z trwającą kilka lat cukrzycą typu 2, otyłością oraz nadciśnieniem tętniczym docelowe stężenie HbA1C oraz docelowa wartość ciśnienia tętniczego to:

Czy zgodnie z aktualnymi wytycznymi kwas acetylosalicylowy zaleca się osobom bez choroby układu krążenia o podłożu miażdżycowym?

Kobieta l. 66, leczona z powodu nadciśnienia tętniczego i hipercholesterolemii, po przebytym dwa lata temu niedokrwiennym udarze mózgu, zgłosiła się na rutynową kontrolę. W badaniu fizykalnym nie stwierdzono istotnych odchyleń od normy. Ciśnienie tętnicze - 135/86 mmHg. Stężenie cholesterolu frakcji LDL wynosi 2,6 mmol/l (100 mg/dl). EKG - rytm zatokowy, miarowy około 70/min. Oś elektryczna serca nieodchylona. Pacjentka przyjmuje jedynie inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę oraz diuretyk. Stężenie cholesterolu frakcji LDL u tej pacjentki należy obniżyć do wartości:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pierwotnego hiperaldosteronizmu:
1) występuje u 20-30% pacjentów z opornym nadciśnieniem;
2) pełną diagnostykę w kierunku pierwotnego hiperaldosteronizmu należy przeprowadzić tylko u chorych z nadciśnieniem i hipokaliemią;
3) w oznaczeniach hormonalnych typową cechą jest podwyższone stężenie aldosteronu;
4) najczęstszą przyczyną pierwotnego hiperaldosteronizmu jest obecność guza w nadnerczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Obniżona aktywność reninowa osocza występuje:
1) w guzie chromochłonnym nadnerczy;
2) u osób starszych;
3) u kobiet w ciąży;
4) u osób spożywających posiłki o dużej zawartości soli kuchennej;
5) w fazie lutealnej cyklu miesięcznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 65-letniego chorego, leczonego od kilku lat z powodu nadciśnienia tętniczego i cukrzycy typu 2, rozpoznano jaskrę. Wskaż postępowanie:
1) wykonanie ABPM celem oceny dobowego profilu ciśnienia tętniczego i obecności jego zwyżek nocnych, gdyż udowodniono, że zwyżki ciśnienia w nocy mają bezpośredni związek z progresją jaskry;
2) wykonanie ABPM celem oceny dobowego profilu ciśnienia tętniczego
i obecności nadmiernych jego spadków, gdyż udowodniono, że nadmierne spadki ciśnienia rozkurczowego w nocy mają bezpośredni związek z progresją jaskry;
3) leczenie hipotensyjne - najkorzystniejsze działanie u powyższego chorego mają inhibitory konwertazy angiotensyny;
4) leczenie hipotensyjne - najkorzystniejsze działanie u powyższego chorego mają antagoniści wapnia;
5) leczenie hipotensyjne - najkorzystniejsze działanie u powyższego chorego mają β-adrenolityki;
6) leczenie hipotensyjne dowolnymi lekami - liczy się właściwa redukcja ciśnienia tętniczego (< 140/85 mmHg w cukrzycy).
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie antagonistami receptorów aldosteronu może być wskazane u chorych:
1) z opornym nadciśnieniem tętniczym;
2) z marskością wątroby;
3) kobiet z krwawieniami międzymiesięcznymi;
4) z cukrzycą i zaawansowaną niewydolnością nerek;
5) z nadciśnieniem tętniczym i otyłością.
Prawidłowa odpowiedź to:

Efektem biologicznym zablokowania receptora β nie jest:

Do gabinetu zgłosił się z powodu świeżo rozpoznanego nadciśnienia 25-letni mężczyzna bardzo aktywny fizycznie. W badaniu przedmiotowym bez istotnych odchyleń od stanu prawidłowego, BMI 23,5. Wartości ciśnienia tętniczego od kilku miesięcy 150/100 do 160/105 mmHg. W wykonanych badaniach dodatkowych stwierdzono jedynie przerost mięśnia sercowego w badaniu echokardiograficznym. Wykluczono nadciśnienie wtórne. W dalszym postępowaniu należy zaproponować:
1) tylko leczenie niefarmakologiczne (zwiększenie aktywności fizycznej oraz dietę z ograniczeniem soli);
2) tylko leczenie niefarmakologiczne zalecając dietę DASH i bezwzględny zakaz uczestnictwa w treningach;
3) leczenie niefarmakologiczne - dieta DASH oraz aktywność ruchowa na poziomie 40-70% maksymalnej zdolności pobierania tlenu (VO_2max) dla danej osoby;
4) leczenie farmakologiczne - lekiem z wyboru są inhibitory konwertazy angiotensyny;
5) leczenie farmakologiczne - lekiem z wyboru są β-adrenolityki;
6) leczenie farmakologiczne - lekiem z wyboru są diuretyki.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z ciężkim napadowym nadciśnieniem tętniczym (rzekomym guzem chromochłonnym) można stwierdzić:
1) uczucie szybkiego bicia serca z towarzyszącym wzrostem stężenia adrenaliny w surowicy;
2) znaczny wzrost ciśnienia z bradykardią i towarzyszącym wzrostem stężenia noradrenaliny w surowicy;
3) przebyty uraz psychiczny w przeszłości;
4) wypieranie emocji;
5) brak obniżenia podwyższonego stężenia katecholamin w surowicy w teście z klonidyną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z wynikami wielkich badań z zakresu prewencji pierwotnej uważa się, że spożywanie ryb co najmniej raz w tygodniu: