Egzamin PES / Kardiologia / wiosna 2013

U chorego z cukrzycą z wielonaczyniową chorobą wieńcową lepszych wyników leczenia rewaskularyzującego można oczekiwać po:

Wskazaniem do rewaskularyzacji w stabilnej dławicy piersiowej lub niemym niedokrwieniu mięśnia sercowego dla poprawy rokowania nie jest:

Europejska Karta Zdrowego Serca, dokument przyjęty przez Parlament Europejski w 2007 roku i cytowany w zaleceniach prewencyjnych ESC z 2012 roku, w charakterystyce osób chcących zachować dobry stan zdrowia uwzględnia takie zachowania prozdrowotne jak:

Europejskie badania przekrojowe, dokumentujące, w jakim stopniu zalecenia prewencyjne realizowane są w praktyce (np. badanie EUROASPIRE III z lat 2006-2007) zgodne są w konkluzji, że najtrudniej osiągnąć współcześnie u leczonych pacjentów:

W wytycznych prewencyjnych ESC z 2012 roku proponuje się, aby oferować ocenę ryzyka całkowitego pacjenta, korzystając z systemu SCORE, gdy:
1) dana osoba o to prosi;
2) wiadomo, że u danej osoby występuje jeden czynnik ryzyka lub więcej: palenie tytoniu, nadwaga lub hiperlipidemia;
3) stwierdza się obciążające wywiady rodzinne w kierunku przedwczesnej choroby sercowo-naczyniowej lub głównych czynników ryzyka, takich jak hiperlipidemia;
4) stwierdza się źle kontrolowaną cukrzycę lub przewlekłą chorobę nerek;
5) stwierdza się bardzo niskie stężenie HDL-cholesterolu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stosując, nawet kalibrowane do ryzyka konkretnego kraju, tablice oceny ryzyka SCORE należy pamiętać, że szacowane ryzyko może być większe niż wynika to z estymacji w przypadku osób:

Jednym z czynników ryzyka sercowo-naczyniowego jest typ osobowości charakteryzowany trwałą tendencją do przeżywania szerszego spektrum negatywnych emocji (negatywna afektywność) i hamowania samoekspresji w relacjach z innymi (zahamowanie społeczne). Opis ten odpowiada:

U pacjentów z nietypowym lub umiarkowanym ryzykiem sercowo-naczyniowym, w trakcie poszerzonej oceny ryzyka można rozważyć wykorzystanie (klasa zaleceń IIb) oznaczeń stężeń:

Spośród podanych poniżej metod diagnostycznych, które możnaby zastosować w celu oceny ryzyka sercowo-naczyniowego u bezobjawowych dorosłych osób z grupy pośredniego ryzyka, najniższą klasę zaleceń według wytycznych prewencyjnych ESC z 2012 roku posiada:

Wśród chorób autoimmunologicznych zwiększających ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych wytyczne prewencyjne ESC z 2012 roku wymieniają:
1) łuszczycę;            4) zapalenie przyzębia;
2) reumatoidalne zapalenie stawów;    5) chorobę naczyń po transplantacji.
3) toczeń rumieniowaty;
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród produktów tytoniowych za szkodliwe dla zdrowia są uznawane aktualnie wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Zdrową dietę charakteryzuje m.in. spożywanie:

Uważa się, że stosowanie produktów żywnościowych wzbogaconych w stenole i stanole roślinne (żywność funkcjonalna), np. w postaci wzbogacanych margaryn w dawce 2g/dobę, może obniżyć stężenie LDL-cholesterolu o około:

Umiarkowanie intensywna aktywność fizyczna definiowana jest jako aktywność rzędu:

U osoby ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) wyrażonym w kg/m² o wartości 41 należy stwierdzić otyłość:

Cechy przerostu lewej komory stwierdza się na podstawie:

W zaleceniach prewencyjnych ESC z 2012 roku, odnośnie chorych z cukrzycą, zaleca się utrzymywanie wartości ciśnienia tętniczego:

Pomimo, że stężenie apolipoproteiny B nie jest powszechnie oznaczane w laboratoriach, należy wiedzieć, że u osób dużego lub bardzo dużego ryzyka sercowo-naczyniowego dążyć powinniśmy do wartości jej osoczowych stężeń odpowiednio:

U chorego z niewydolnością serca i napadowym, sporadycznym migotaniem przedsionków w skali EHRA 1, ryzyko udaru mózgu oceniono na 1 punkt w skali CHA2DS2 - VASc oraz 4 punkty w skali HAS-BLED. U chorego należy:

Z wyników dotychczas zakończonych badań klinicznych dotyczących stosowania nowych doustnych leków przeciwkrzepliwych vs warfaryna (RE-LY, ROCKET-AF, ARISTOTLE) u osób z migotaniem przedsionków wynika, że najskuteczniejszym lekiem przeciwkrzepliwym w redukcji udaru niedokrwiennego mózgu jest:

Z wyników dotychczas zakończonych badań klinicznych dotyczących stosowania nowych doustnych leków przeciwkrzepliwych vs warfaryna (RE-LY, ROCKET-AF, ARISTOTLE) u osób z migotaniem przedsionków wynika, że lekiem przeciwkrzepliwym zmniejszającym śmiertelność całkowitą chorych jest:

Spośród nowych leków przeciwkrzepliwych stosowanych w migotaniu przedsionków, lekiem, na którym można przygotować chorego do kardiowersji elektrycznej migotania jest:

Lekiem, spośród nowych doustnych leków przeciwkrzepliwych, który można rozważyć (klasa zaleceń IIb) do wspólnego stosowania z dwoma lekami przeciwpłytkowymi (ASA, klopidogrel) u osób po ostrych zespołach wieńcowych jest:

Tetralogia Fallota - atrezja płucna z ubytkiem przegrody międzykomorowej, przerwanie ciągłości łuku aorty, pień tętniczy, ubytek przegrody międzykomorowej oraz potwierdzona wada genetyczna - mikrodelecja 22q11.2 wskazują na:

NNT (number-needed-to-treat):

W celu dokonania analizy lipidów dla scharakteryzowania dyslipidemii przed rozpoczęciem leczenia zaleca się oznaczyć:

Wskaż zdanie nieprawidłowe dotyczące depresji i niewydolności serca:

Najsilniejsze wskazania (klasy I) do leczenia stymulacją resynchronizującą (CRT) ma następujący pacjent:

Wszczepienie kardiowertera-defibrylatora w ramach prewencji pierwotnej jest zalecane (klasa I) u chorego z objawową niewydolnością serca, który ponadto:

Echokardiograficzne wskaźniki nieprawidłowości czynnościowej rozkurczowej LV to:

Wskaż prawidłowe stwierdzenia dotyczące zespołu Eisenmengera:
1) wskazuje na nadciśnienie płucne wtórne do wady mitralnej;
2) nie jest przeciwwskazaniem do leczenia operacyjnego;
3) jest wskazaniem do krwioupustów gdy 6 MWT < 250 m;
4) cechuje się ciśnieniem zaklinowania w kapilarach płucnych > 15 mmHg;
5) w leczeniu farmakologicznym wykorzystuje się blokery kanałów wapniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej:
1) może mieć różną lokalizację;
2) wymaga leczenia zabiegowego w każdym przypadku;
3) stanowi przeciwwskazanie do nurkowania;
4) typowo prowadzi do lewo-prawego przecieku;
5) późnym powikłaniem może być migotanie przedsionków.
Prawidłowa odpowiedź to:

W obserwacji odległej chorych po operacji tetralogii Fallota często można stwierdzić:
1) niedomykalność zastawki pnia płucnego;   4) nawracające obrzęki płuc;
2) niedomykalność zastawki aortalnej;    5) zatorowość obwodową.
3) blok lewej odnogi pęczka Hisa;
Prawidłowa odpowiedź to:

15-letni bezobjawowy chłopiec skierowany na przezklatkowe badanie echokardiograficzne po infekcji dróg oddechowych. W badaniu przedmiotowym bez odchyleń od stanu prawidłowego. W spoczynkowym EKG - norma. RTG klatki piersiowej - norma. W badaniu echo stwierdzono mały przetrwały przewód tętniczy, poza tym - norma. Dalsze postępowanie obejmuje:

78-letni mężczyzna z zespołem metabolicznym, leczony lekami doustnymi z powodu DM II, palący papierosy od młodości, zgłosił się z powodu wysokich wartości ciśnienia tętniczego w pomiarach domowych - do 180/100 mmHg. Wcześniej nie leczony z powodu nadciśnienia tętniczego, nie zgłasza bólów dławicowych, nie zauważył pogorszenia tolerancji wysiłku. W badaniu przedmiotowym, między innymi, szmer wyrzutowy w polu osłuchiwania zastawki aortalnej z mrukiem skurczowym. EKG - cechy przebytego zawału ściany dolnej. Echo - m.in. stwierdzono zastawkę aortalną zmienioną degeneracyjnie, AVA 0,9 cm², max prędkość przepływu przez zastawkę 3,9 m/s, średni gradient 33 mmHg, małą niedomykalność zastawki. Aorta wstępująca poszerzona do 63 mm powyżej sinotubular junction. Lewa komora - wymiar rozkurczowy 50 mm, EF 60%, grubość mięśnia lewej komory 15 mm. Lewy przedsionek - nieco poszerzony. Dalsze postępowanie powinno obejmować:

Izolowana niedomykalność zastawki trójdzielnej wymaga korekcji, gdy:
1) badanie echokardiograficzne określi ją jako ciężką;
2) towarzyszą jej objawy;
3) występują objawy niewydolności wg NYHA>II klasy;
4) wystąpi migotanie przedsionków;
5) nawracają epizody zatorowości płucnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

30-letnia kobieta konsultowana przez kardiologa w 12 tygodniu ciąży z powodu szmeru nad sercem stwierdzonego przez ginekologa. Do tej pory nieleczona, bez dolegliwości, prowadzi zwykły tryb życia. RR - 140/55 mmHg. W badaniu echo stwierdzono dwupłatkową zastawkę aortalną, niedomykalność tej zastawki, lewa komora w rozkurczu - 66 mm, EF lewej komory - 78%. Aorta wstępująca - 42 mm. Zalecenia kardiologiczne to:

Tętnicze nadciśnienie płucne w przebiegu wady wrodzonej serca:
1) może być późnym powikłaniem dużego przecieku lewo-prawego przez ubytek przegrody międzykomorowej;
2) może być powikłaniem każdej wady wrodzonej z przeciekiem lewo-prawym;
3) jest typowym powikłaniem dużej płucnej przetoki tętniczej-żylnej;
4) może wystąpić po korekcji wady przeciekowej;
5) jest wskazaniem do operacji ze wskazań życiowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do zabiegu korekcyjnego przed zajściem w ciążę u kobiety z zastawką aortalną dwupłatkową jest poszerzenie aorty wstępującej:

Można rozważyć zastosowanie urządzenia do wspomagania mechanicznego serca (LVAD) jako leczenie docelowe dla zmniejszenia śmiertelności w przypadku:

U mężczyzny w wieku 40 lat z wrodzoną wadą serca pod postacią ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu II można rozważać zamknięcie ubytku, gdy w badaniach hemodynamicznych stwierdza się:
1) przeciek prawo-lewy;
2) naczyniowy opór płucny w teście wazodylatacyjnym wynosi < ¾ systemowego oporu naczyniowego;
3) przeciek lewo-prawy Qp:Qs > 1,5;
4) naczyniowy opór płucny wynosi < 5 jednostek Wooda;
5) naczyniowy opór płucny wynosi > 5 jednostek Wooda ale stanowi < 2/3 systemowego oporu naczyniowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie odnoszące się do zwężenia cieśni (koarktacji) aorty:

U chorego we wstrząsie kardiogennym spowodowanym przerwaniem ciągłości przegrody międzykomorowej w przebiegu ostrego zawału serca z ciśnieniem systemowym 90/70mmHg, bez stwierdzanej wady zastawki aortalnej, stwierdzono badaniem doplerowskim przepływ z lewej do prawej komory o prędkości 3 m/s. Kalkulowane ciśnienie skurczowe w prawej komorze wynosi:

Do typowych zmian w wynikach badań laboratoryjnych u chorych z zespołem Eisenmengera należą:

U bezobjawowej kobiety w wieku 30 lat z zespołem Marfana i maksymalnym wymiarem aorty wstępującej 45 mm należy:

Nie zaleca się zabiegu przezcewnikowego wszczepienia zastawki aortalnej (TAVI) u chorych z ciężką stenozą zastawki aortalnej i:
1) umiarkowanym ryzykiem operacyjnym;
2) aktywnym zapaleniem wsierdzia;
3) przewidywaną długością życia > 1 roku;
4) szerokością pierścienia zastawki aortalnej > 30 mm²;
5) wartością EuroSCORE > 20%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenie niezgodne z aktualnymi rekomendacjami odnoszące się do przewlekłej niedokrwiennej niedomykalności mitralnej:

U chorego po przezskórnym zamknięciu ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej należy stosować kwas acetylosalicylowy:

U chorego z wszczepioną w pozycję mitralną mechaniczną zastawką Bjork-Shiley i przewlekłym migotaniem przedsionków należy stosować doustne leki przeciwkrzepliwe z grupy antagonistów witaminy K i utrzymywać wartość wskaźnika INR:

Wskaźnikami dysfunkcji sztucznej zastawki wszczepionej w ujście aortalne są:
1) średni gradient przezzastawkowy > 35 mmHg;
2) iloraz czasu akceleracji przepływu i czasu wyrzucania przez zastawkę < 0,4;
3) czas akceleracji przepływu > 100 ms;
4) trójkątny kształt krzywej przepływu przez zastawkę;
5) iloraz maksymalnych prędkości przepływu w drodze odpływu lewej komory i przepływu przez zastawkę < 0,25.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie postępowanie należy zastosować u chorego z udokumentowaną zakrzepicą z utrudnionym przepływem przez wszczepioną mechaniczną zastawką w prawe ujście przedsionkowokomorowe?

Przeskórny zabieg edge-to-edge można rozważyć u chorych z objawową ciężką, czynnościową niedomykalnością mitralną, nieoperacyjnych lub bardzo wysokiego ryzyka wg „heart-team”, z oczekiwanym przeżyciem powyżej roku. Chorzy ci muszą spełniać pewne kryteria echokardiograficzne. Do najistotniejszych wymaganych kryteriów echokardiograficznych należą:
1) dylatacja pierścienia mitralnego > 40 mm;
2) koaptacja płatków ≥ 2 mm;
3) symetryczna / centralna fala zwrotna;
4) restrykcja tylnego płatka mitralnego;
5) głębokość koaptacji < 11 mm;
6) objaw „mewy”.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnościowo dwupłatkowa zastawka aortalna (BAV) charakteryzuje się obecnością pseudoraphe między dwoma płatkami. Badanie echokardiograficzne pozwala dokładnie określić morfologię zastawki. Które ze zdań poniższych odnoszących się do morfologii czynnościowo BAV jest prawidłowe?

Wskaźnikiem pomocnym w rozpoznaniu ciężkiej niedomykalności zastawki aortalnej jest:

U kobiety w ciąży z mechaniczną protezą zastawkową trakcie leczenia LMWH zaleca się:

Echokardiografia stanowi podstawową metodę obrazowania w rozpoznaniu i różnicowaniu następujących patologii komory lewej: tętniaka rzekomego, tętniaka prawdziwego, uchyłku, dwujamowej komory lewej. Które z cech przemawiają za rozpoznaniem tętniaka rzekomego komory lewej?
1) odcinkowe zaburzenia kurczliwości pod postacią akinezy/dyskinezy;
2) odcinkowe zaburzenia kurczliwości pod postacią hipokinezy;
3) typowa lokalizacja w zakresie ściany tylno-dolnej;
4) zachowana perfuzja miokardium w miejscu ww. zmiany.
Prawidłowa odpowiedź to:

Echokardiografia jest metodą pozwalającą różnicować zaciskające zapalenie osierdzia i kardiomiopatię restrykcyjną. Które z cech wymienionych poniżej są pomocne w różnicowaniu?
1) restrykcyjny profil napływu mitralnego;
2) powiększenie przedsionków;
3) wielkość i funkcja komór;
4) poszerzenie i brak zmienności oddechowej żyły głównej dolnej;
5) wygląd osierdzia;
6) ruch przegrody międzykomorowej;
7) wskaźnik E/A;
8) prędkość ruchu pierścienia mitralnego w TDI;
9) zmienność oddechowa napływu mitralnego i trójdzielnego;
10) odkształcenie podłużne;
11) odkształcenie radialne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wykonanie badania echokardiograficznego przezprzełykowego (TEE) jest zalecane przed zabiegiem przezskórnego zamknięcia uszka lewego przedsionka w celu:
1) oceny stopnia współistniejącej niedomykalności zastawki aortalnej;
2) określenia wymiarów uszka i doboru implantowanego urządzenia;
3) wykluczenia obecności skrzepliny w uszku lewego przedsionka;
4) określenia prędkości przepływu krwi w uszku lewego przedsionka;
5) oceny stopnia współistniejącej niedomykalności zastawki mitralnej;
6) lokalizacji ujść żył płucnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W objawowej chorobie tętnic szyjnych zaleca się:

Sytuacje, w których ryzyko ciąży jest w klasie IV WHO (ciąża jest przeciwwskazana) to:

Wykonanie badań przesiewowych w kierunku zwężenia tętnic płucnych (obrazowania DUS) u pacjentów poddawanych CABG zaleca się w przypadku:

Aby zapobiec nefropatii wywołanej przez środki kontrastowe u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek:

46-letnia pacjentka ze zdiagnozowaną od dwóch lat kardiomopatią przerostową, leczona optymalnie farmakologicznie β-adrenolitykiem zgłosiła się na rutynową kontrolę do kardiologa. Dotychczasowy przebieg choroby bezobjawowy. Pacjentka bez innych obciążeń chorobowych, bez wywiadu rodzinnego w kierunku przedwczesnych nagłych zgonów, omdleń, bez wywiadu arytmii nad- oraz komorowej. W badaniu UKG dobra funkcja lewej komory z LVEF 55%, grubość ściany lewej komory LV - 27 mm, bez cech zawężenia drogi odpływu. W rutynowo wykonanym badaniu Holter EKG 4 epizody nsVT o częstości 200/min. Jakie dalsze leczenie należy zaproponować chorej?

U pacjentki w ciąży z częstoskurczem o wąskich zespołach komorowych:
1) należy wykonać próbę Valsalvy, a w przypadku nieskuteczności podać Isoptin i.v. w celu przerwania arytmii;
2) należy wykonać próbę Valsalvy, a w przypadku nieskuteczności podać adenozynę i.v. w celu przerwania arytmii;
3) należy zastosować jako leki pierwszego rzutu doustny propafenon lub prokainamid, a jeżeli są nieskuteczne - amiodaron w celu długotrwałej profilaktyki nawrotów arytmii;
4) należy zastosować kardiowersję, jeżeli częstoskurcz powoduje niestabilność hemodynamiczną;
5) w celu profilaktyki udaru mózgu u ciężarnych z ryzykiem w skali CHA2DS2 VASc ³ 2 należy w pierwszym trymestrze i ostatnim miesiącu ciąży stosować antagonistę wit. K, a w pozostałym okresie heparynę drobnocząsteczkową, jeżeli oprócz częstoskurczu rozpoznawane jest migotanie lub trzepotanie przedsionków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Badaniem nieprzydatnym w ocenie wskazań do implantacji ICD w kardiomiopatii przerostowej w ramach prewencji pierwotnej jest:

Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące wskazań do ablacji migotania przedsionków:
1) ablację przezskórną zaleca się jako alternatywę do antyarytmicznej terapii lekowej u chorych z objawowym nawracającym napadowym AF podczas antyarytmicznej terapii lekowej;
2) ablację przezskórną zaleca się niezależnie od rodzaju migotania przedsionków;
3) u wybranych chorych z napadowym AF bez strukturalnej choroby serca ablacja jest uzasadnioną terapią pierwszego rzutu, biorąc pod uwagę wybór pacjenta;
4) ablacja nie powinna być brana pod uwagę jako terapia pierwszego u chorych z napadowym AF;
5) w przygotowaniu do ablacji należy bezwzględnie stosować terapię pomostową przy użyciu heparyn drobnocząsteczkowych;
6) można rozważyć kontynuację doustnej terapii antagonistą witaminy K podczas zabiegu ablacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zalecenia dotyczące postępowania okołozabiegowego podczas niekardiologicznych zabiegów chirurgicznych u chorych ze wszczepialnymi urządzeniami obejmują wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

Wskazania do stymulacji stałej występują w różnych jednostkach chorobowych i w różnych wytycznych ESC. Który parametr, niezależnie od etiologii, jest decydujący w ustaleniu wskazań klasy I do stałej stymulacji?

Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące całkowitego bloku przedsionkowo-komorowego u chorych z wrodzonym ubytkiem przegrody międzykomorowej (VSD):

Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące leczenia bradyarytmii u ciężarnej:

Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące stymulacji stałej w zespole zatoki szyjnej (CSS):

U chorych z omdleniami odruchowymi należy rozważyć (klasa II a) wszczepienie stymulatora w następującym przypadku:

U chorych z migotaniem przedsionków w celu uzyskania odpowiedniej częstotliwości rytmu komór można w niektórych przypadkach zastosować ablację łącza przedsionkowo-komorowego (p-k) i wszczepienie układu stymulującego. Wskaż zdanie nieprawdziwe dotyczące tego sposobu postępowania:

U chorych z migotaniem przedsionków w celu uzyskania odpowiedniej częstotliwości rytmu komór można w niektórych przypadkach zastosować ablację łącza przedsionkowo-komorowego i wszczepienie układu stymulującego. Najlepszy kandydat z poniżej zaprezentowanych to:

Echokardiografia jest przydatna w trakcie optymalizacji skuteczności terapii resynchronizującej. Optymalny dobór opóźnienia przedsionkowo-komorowego zapewnia optymalną synchronię przedsionkowo-komorową. Które z parametrów wymienionych poniżej należą do wskaźników synchronii przedsionkowo-komorowej?
1) profil napływu mitralnego;
2) ruch przegrody międzykomorowej - septal flesh;
3) czas przedwyrzutowy komory lewej;
4) czas przedwyrzutowy komory prawej;
5) czas napełniania komory lewej;
6) różnica czasowa w czasie uzyskania maksymalnego odkształcenia podłużnego przez poszczególne segmenty.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród leków przeciwpłytkowych i przeciwkrzepliwych, u chorych z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 20 ml/min) i ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST przeciwwskazane są:

Szczytowe stężenia markerów martwicy mięśnia serca: troponiny sercowej (cTn), izoenzymu sercowego kinazy kreatynowej (CK-MB) i mioglobiny (Mg) pojawiają się w następującej kolejności:

Na zwiększenie ryzyka wczesnego lub w obserwacji odległej zgonu pacjentów z NSTE-ACS mają wpływ:
1) zwiększone stężenie troponiny;
2) zwiększone stężenie białka C-reaktywnego;
3) zwiększone stężenie peptydu natriuretycznego typu B;
4) hiperglikemia;
5) niedokrwistość;
6) leukocytoza;
7) obniżona liczba płytek;
8) umiarkowane, bezobjawowe upośledzenie czynności wątroby;
9) umiarkowane, bezobjawowe upośledzenie czynności nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dorzut zawału serca można rozpoznać gdy:
1) ponowne objawy niedokrwienia występują do 24 godz.;
2) ponowne objawy niedokrwienia występują do 72 godz.;
3) ponowne objawy niedokrwienia występują do 14 dni;
4) ponowne objawy niedokrwienia występują do 28 dni;
5) ponowne objawy niedokrwienia występują do 3 miesięcy;
6) wystąpi uniesienie ST ≥ 0,1 mV w co najmniej 2 sąsiednich odprowadzeniach;
7) czas trwania objawów niedokrwienia przekracza 20 min.;
8) wystąpi LBBB bez dolegliwości bólowych;
9) występuje obniżenie odc. ST bez dolegliwości bólowych;
10) wystąpią nowe patologiczne zał. Q w co najmniej 2 sąsiednich odprowadzeniach.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ryzyko powikłań krwotocznych oceniane w oparciu o skalę CRUSADE u pacjentów leczonych z powodu NSTE-ACS wzrasta, gdy występują:
1) ciśnienie skurczowe < 120 mmHg;     6) płeć męska;
2) ciśnienie skurczowe > 180 mmHg;    7) częstość akcji serca < 70/min;
3) cukrzyca;    8) częstość akcji serca > 120/min;
4) przebyte choroby naczyniowe;    9) klirens kreatyniny 90-120 ml/min;
5) objawy niewydolności serca przy przyjęciu;   10) hematokryt < 40%.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentów wysokiego ryzyka, u których wykonywany jest duży niesercowy zabieg operacyjny wzrost i spadek stężenia cTn mierzonego metodą o wysokiej czułości stwierdza się u:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących leczenia chorych z ostrym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST powikłanym wstrząsem kardiogennym nie jest prawdziwe?
1) u wszystkich chorych należy wykonać pilne badanie echokardiograficzne z oceną dopplerowską w celu wykrycia powikłań mechanicznych oraz oceny czynności skurczowej i obciążenia serca;
2) należy rozważyć rewaskularyzację w trybie nagłym za pomocą PCI lub CABG u pacjentów, których można poddać takiemu leczeniu;
3) jeżeli nie ma możliwości wykonania rewaskularyzacji, należy rozważyć fibrynolizę;
4) pacjenci z grupy dużego ryzyka muszą być przenoszeni do specjalistycznych ośrodków trzeciego stopnia referencyjności;
5) u wszystkich chorych (bez przeciwwskazań do takiego postępowania) należy zastosować kontrapulsację wewnątrzaortalną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych poniżej leków antyarytmicznych mogą być stosowane w celu uzyskania konwersji do rytmu zatokowego migotania przedsionków o niedawnym początku u chorego z ostrym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST?
1) amiodaron;  2) metoprolol;  3) bisoprolol;  4) sotalol;  5) werapamil.
Prawidłowa odpowiedź to:

65-letni chory trafił do Izby Przyjęć z powodu dolegliwości bólowych w klatce piersiowej występujących po niewielkim wysiłku, w czasie ostatnich 2 dni również w spoczynku. W wywiadzie nadciśnienie tętnicze i cukrzyca typu drugiego. Przy przyjęciu bez dolegliwości stenokardialnych. Ciśnienie tętnicze 145/80 mmHg, akcja serca miarowa 72/min. Zapis krzywej EKG w granicach normy. Oznaczona troponina dodatnia. Planując dalszą strategię leczenia zaproponujesz:

Które z wymienionych poniżej stanów stanowią bezwzględne przeciwwskazanie do leczenia fibrynolitycznego u chorego z ostrym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST?
1) rozwarstwienie aorty;
2) krwawienie z przewodu pokarmowego w ciągu poprzedzającego miesiąca;
3) czynne owrzodzenie trawienne;
4) udar niedokrwienny w ciągu poprzedzających 6 miesięcy;
5) przedłużona lub urazowa resuscytacja.
Prawidłowa odpowiedź to:

67-letni chory został przyjęty do szpitala z rozpoznaniem ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odcinka ST. W wywiadzie przewlekła niewydolność nerek i nadciśnienie tętnicze. Przy przyjęciu ciśnienie tętnicze 160/90mmHg, akcja serca miarowa 84/min. W badaniach laboratoryjnych klirens kreatyniny < 20 ml/min. Planując leczenie antykoagulacyjne i przeciwpłytkowe nie zastosujesz u tego chorego:

63-letnia chora została przyjęta na oddział bez możliwości leczenia inwazyjnego z rozpoznaniem zawału serca bez uniesienia odcinka ST. W wywiadzie nadciśnienie tętnicze, bez innych czynników ryzyka. Oznaczona w Izbie Przyjęć troponina dodatnia. Chora otrzymała dawkę nasycającą ASA (300 mg) oraz klopidogrelu (300mg). Jako uzupełniające leczenie antykoagulacyjne należy zastosować u tej chorej w pierwszej kolejności:

U chorego z nietypowymi dolegliwościami bólowymi w klatce piersiowej i podwyższonym stężeniem troponiny w rozpoznaniu różnicowym należy wziąć pod uwagę:
1) przewlekłą lub ostrą niewydolność nerek;
2) przełom nadciśnieniowy;
3) przewlekłą lub ostrą ciężką zastoinową niewydolność serca;
4) zatorowość płucną;
5) zapalenie mięśnia sercowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

58-letni chory został przyjęty do szpitala z rozpoznaniem NSTE-ACS. Szacowane ryzyko wg skali Grace wyniosło 120 punktów. Na Izbie przyjęć chory otrzymał dawkę nasycającą ASA 300 mg. Jako uzupełnienie terapii przeciwpłytkowej należy zastosować u tego chorego w pierwszej kolejności:

Preferowany czas od pierwszego kontaktu medycznego do pierwotnej PCI („door-to-balloon”) w szpitalach wykonujących pierwotną PCi to co najwyżej:

Wg aktualnych wytycznych leczenia zawału serca STEMI (ESC 2012) stenty wieńcowe typu DES:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące kontrapulsacji wewnątrzaortalnej (IABP):

Wczesną strategię inwazyjną poniżej 24 godzin zaleca się u następujących chorych z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST i z:
1) GRACE=125, CRUSADE=25;
2) GRACE=150;
3) cukrzycą, EF=35%, GRACE=137;
4) dynamicznymi zmianami odcinka ST-T, GRACE=120.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące stosowania leków przeciwpłytkowych u chorych z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST:

Wszystkie szpitale i zespoły ratownictwa medycznego uczestniczące w opiece nad pacjentami ze STEMI muszą rejestrować następujące czasy:
1) początku dolegliwości bólowych pacjenta;
2) pierwszego kontaktu medycznego;
3) pierwszego kontaktu z lekarzem;
4) wykonania zapisu EKG;
5) rozpoznania zawału serca - diagnoza;
6) nakłucia tętnicy udowej lub promieniowej;
7) udrożnienia naczynia dozawałowego;
8) rozpoczęcia fibrynolizy;
9) zakończenia zabiegu PCI.
Prawidłowa odpowiedź to:

W aktualnych wytycznych STEMI (wg ESC 2012) następujące sytuacje uzyskały klasę zaleceń III (nie zalecane):
1) należy unikać dożylnego podawania beta-adrenolityków u pacjentów z hipotonią lub niewydolnością serca;
2) wczesny wypis (po mniej więcej 72 godz.) jest dopuszczalny u wybranych pacjentów z grupy małego ryzyka;
3) rutynowy wlew glukozy, insuliny i potasu nie jest wskazany;
4) nie zaleca się stosowania fondaparinuxu podczas pierwotnej PCI;
5) wcześniejsze podanie inhibitora GP IIb/IIIa można rozważać u pacjentów z grupy dużego ryzyka, którzy są transportowani do innego szpitala w celu wykonania pierwotnej PCI;
6) rutynowa PCI całkowicie zamkniętej tętnicy po > 24 godz. od początku objawów u pacjentów w stabilnym stanie bez niedokrwienia nie jest zalecana.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowe zdanie dotyczące epidemiologii zawału serca STEMI:

U 79-letniego chorego z zawałem serca STEMI, bez udaru mózgu w wywiadzie u którego zastosowano dawkę nasycającą kwasu acetylosalicylowego a nie podano wcześniej klopidogrelu, po przyjeździe do pracowni hemodynamiki powinno się w pierwszej kolejności rozważyć zastosowanie doustnie:

U wcześniej zdrowego 38-letniego mężczyzny rasy kaukaskiej, bez dolegliwości stenokardialnych, zaobserwowano wzrost cTn powyżej 99 centyla URL. W EKG obecne są prawdopodobnie nowe uniesienia odcinka ST w punkcie J o 0,23 mV w odprowadzeniach V2-V5, bez nowych zaburzeń kurczliwości w badaniu echokardiograficznym. Prawidłowe rozpoznanie to:

Zgodnie z aktualną trzecią definicją zawału mięśnia sercowego (wytyczne ESC z roku 2012) nie jest prawdą, że:

Wczesną strategię inwazyjną (< 24 godz.) zaleca się u chorych z NSTEMI-ACS u których:

Pacjentowi z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST który otrzymał jako pierwszy lek przeciwzakrzepowy fondaparynuks podczas PCI:

Jeśli relacja pomiędzy konsumpcją alkoholu a umieralnością przyjmuje obraz krzywej J, oznacza to, że:

W celu oszacowania ryzyka sercowo-naczyniowego zaleca się rutynowe oznaczanie stężenia:

Wskazania do opieki paliatywnej u chorych z niewydolnością serca obejmują

Leczenie w ostrej fazie niewydolności serca powinno obejmować:

Do typowych objawów niewydolności serca w badaniu podmiotowym należy:
1) uczucie duszności w spoczynku lub podczas wysiłku;
2) męczliwość;
3) napadowa duszność nocna;
4) znużenie;
5) obrzęk wokół kostek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do przeciwwskazań do transplantacji serca zalicza się wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

W celu kontroli częstości komór u pacjentów z niewydolnością serca (NYHA II-IV), z dysfunkcją lewej komory i przetrwałym/utrwalonym migotaniem przedsionków bez cech ostrej dekompensacji zastosowanie mają następujące leki, z wyjątkiem:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących próby spiroergometrycznej (CPX) u chorych z niewydolnością serca (HF) jest prawdziwe?
1) CPX służy określeniu odpowiedzi układu krążenia i oddechowego na obciążenie wysiłkiem fizycznym;
2) chorzy z HF rzadko osiągają maksymalne zużycie tlenu (VO2max) i dlatego zwykle ocenia się u nich peak VO2;
3) u chorych z HF próg beztlenowy (AT) jest podwyższony;
4) CPX pozwala na ocenę rokowania u chorych z HF;
5) CPX nie powinna być stosowana w ciągu 6 tygodni po ustabilizowaniu chorego po dekompensacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z poniższych pacjentów powinien zostać zakwalifikowany do implantacji kardiowertera-defibrylatora?

Nadciśnienie naczyniopochodne należy podejrzewać gdy obserwuje się:

Które z poniższych leków zwiększają stężenie kwasu moczowego we krwi?

Do nadciśnieniowych stanów nagłych zalicza się:

U chorego lat 50 po przebytym ostrym zapaleniu osierdzia doszło do nawrotu. Które ze zdań zamieszczonych poniżej odnosi się do właściwego postępowania w tym przypadku?
1) patogeneza nawracającego zapalenia osierdzia jest złożona, stąd zawsze wymagane jest różnicowanie z wtórnymi przyczynami zapalenia i płynu w worku osierdziowym;
2) terapia nawracającego zapalenia osierdzia powinna uwzględniać sterydoterapię w celu prewencji kolejnego nawrotu;
3) NLPZ / ASA i kolchicyna należą do podstawowych leków stosowanych w nawracającym zapaleniu osierdzia;
4) kolchicyna jest lekiem, który istotnie zmniejsza ryzyko nawrotów;
5) odstawienie NLPZ w nawracającym zapaleniu osierdzia jest zalecane w przypadku normalizacji laboratoryjnych wskaźników procesu zapalnego (leukocytozy, CRP).
Prawidłowa odpowiedź to:

Nadciśnienie tętnicze jest najczęściej występującą chorobą układu sercowo-naczyniowego w ciąży i pojawia się u ciężarnych z częstością:

Do głównych czynników ryzyka nagłego zgonu sercowego w kardiomiopatii przerostowej zalicza się:
1) przebyte zatrzymanie krążenia;
2) samoistny utrwalony częstoskurcz komorowy;
3) przedwczesne nagłe zgony w rodzinie;
4) grubość ściany lewej komory 20 mm;
5) nieutrwalony samoistny częstoskurcz komorowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do obrazu klinicznego infekcyjnego zapalenia wsierdzia należą:
1) guzki Oslera;             4) zmiany Janewaya;
2) gorączka;               5) plamki Rotha.
3) nowy szmer niedomykalności zastawkowej;
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwe są następujące stwierdzenia opisujące strategię łagodnej kontroli częstości rytmu komór u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków:
1) polega na utrzymywaniu wartości spoczynkowych poniżej 80/min;
2) polega na utrzymywaniu wartości spoczynkowych poniżej 110/min;
3) polega na utrzymywaniu wartości wysiłkowych poniżej 110/min;
4) jest uzasadniona na etapie rozpoczynania terapii;
5) jeżeli pomimo jej stosowania utrzymują się objawy kliniczne, uzasadniona jest zmiana protokołu i przyjęcie ścisłych kryteriów docelowych częstości rytmu komór.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentów z migotaniem przedsionków leki beta-adrenolityczne: