Egzamin PES / Kardiologia / jesień 2008

Bazując na pomiarze osoczowego stężenia czynnika natriuretycznego typu B (BNP lub NT-proBNP), diagnoza niewydolności serca jest prawdopodobna, jeżeli stwierdzamy:

U pacjenta z przewlekłą niewydolnością serca, można spotkać następujące nieprawidłowości w badaniach biochemicznych:
1) CRP > 10 mg/l;         4) Na+ < 135 mmol/l;
2) INR > 2,5;           5) hemoglobina < 12 g/dl.
3) albuminy > 45 g/l;
Prawidłowa odpowiedź to:

Za najsilniejszy czynnik predykcyjny złego rokowania w przewlekłej niewydolności serca spośród poniższych należy uznać:

Spośród poniżej podanych, niefarmakologicznych metod optymalizacji leczenia przewlekłej niewydolności serca, nieprawdziwa informacja dotyczy:

Według aktualnych wytycznych, u bezobjawowego pacjenta z niewydolnością serca i obniżoną frakcją wyrzucania, otrzymującego już optymalne dawki inhibitora ACE, beta-adrenolityku i diuretyku, należy rozważyć:

W ramach prewencji pierwotnej, wszczepienie kardiowertera-defibrylatora (ICD) rekomenduje się w I klasie zaleceń (dowód klasy A) u chorych:
1) z pozawałową dysfunkcją lewokomorową i frakcją wyrzucania lewej komory ≤ 35%;
2) przebytym epizodem częstoskurczu komorowego/migotania komór;
3) co najmniej 40 dni od dokonania się zawału serca;
4) w II lub III klasie NYHA, otrzymujących optymalną farmakoterapię;
5) rokujących przeżycie > 1 roku w zadawalającym stanie;
6) tylko z pozaniedokrwienną etiologią niewydolności serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kacheksja w przebiegu przewlekłej niewydolności serca:

Wśród leków zalecanych (I klasa zaleceń) do stosowania w ostrej niewydolności serca znajdują się:
1) diuretyki pętlowe;         4) dopamina;
2) wazodilatatory;         5) milrinon;
3) dobutamina;         6) lewosimendan.
Prawidłowa odpowiedź to:

W zakresie terapii przewlekłej niewydolności serca, dowiedziono obecnie jednoznacznie, że:

Przeciwwskazaniem do transplantacji serca jest:
1) czynny alkoholizm;
2) wywiad choroby nowotworowej;
3) klirens kreatyniny < 50 ml/min;
4) wywiad choroby psychicznej;
5) przebyty w przeszłości incydent zakrzepowo-zatorowy;
6) nieodwracalne nadciśnienie płucne (6-8 jednostek Wooda).
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników predysponujących do zatorowości żylnej, ale o stosunkowo słabej sile predysponującej zalicza się:

Prawdopodobieństwo ostrej zatorowości płucnej, u pacjenta z wysuniętym podejrzeniem tej jednostki chorobowej jest duże, jeżeli:

W algorytmie postępowania u pacjenta z podejrzeniem zatorowości płucnej, ale bez cech wysokiego ryzyka, z oszacowanym niskim lub pośrednim prawdopodobieństwem zatorowości, badaniem pierwszego rzutu jest:

U chorego z zatorowością płucną, leczonego wlewem z heparyny niefrakcjonowanej (UFH), kontrolny czas APTT wynoszący pomiędzy: 46-70 s powinien wiązać się z:

80-kilogramowy mężczyzna może w ramach terapii przeciwkrzepliwej w zatorowości płucnej być leczony z zastosowaniem:
1) enoksaparyny w dawce 80 mg co 12 h;
2) enoksapryny w dawce 120 mg raz na dobę;
3) fondaparinuxu w dawce 7,5 mg raz na dobę;
4) fondaparinux w dawce 2,5 mg raz na dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

U kobiety w trzecim trymestrze ciąży, diagnozowanej z powodu ostrej zatorowości płucnej, najmniejsza dawka promieniowania, jaką otrzymałby płód związana jest z wykonaniem:

Małopłytkowość poheparynowa (HIT - heparin-induced trombocytopenia):

Zator tłuszczowy (fat embolism):
1) może być konsekwencją złamania kości długiej;
2) może być konsekwencją zabiegów liposukcji;
3) z reguły objawy występują w 12-36 h po zadziałaniu czynnika sprawczego;
4) rokowanie jest z reguły pomyślne;
5) zatorowość dotyczy z reguły tylko łożyska płucnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do podawania fibrynolizy u chorych z masywną, ostrą zatorowością płucną jest:

U chorych z zatorowością płucną dużego ryzyka, do zalecanych u wszystkich zasad postępowania (I klasa zaleceń) należą poniższe rekomendacje, z wyjątkiem:

Wybierz parametry echokardiograficzne, odpowiadające rozpoznaniu ciężkiej niedomykalności mitralnej:
1) Vena contracta 0.9 cm;
2) objętość niedomykalności R Vol 55 mL/uderzenie;
3) frakcja niedomykalności RF 40%;
4) ERO 52 cm².
Prawidłowa odpowiedź to:

55-letni mężczyzna, z niską frakcją wyrzucania (LVEF < 30%), chorobą trójnaczyniową, przebytym ponad 3 miesiące temu zawałem serca, bez innych schorzeń, kwalifikowany do planowej operacji kardiochirurgicznej pomostowania aortalno-wieńcowego, otrzyma w skali EuroSCORE:

Największe ryzyko zgonu okołooperacyjnego związane jest z:

Spośród osób z niedomykalnością aortalną, w pierwszej kolejności operowany powinien być (I klasa zaleceń):

Spośród poniższych osób ze stenozą aortalną, w pierwszej kolejności operowany powinien być (I klasa zaleceń):

W przypadku ciężkiej, przewlekłej niedomykalności mitralnej, bezwzględne wskazania do operacji kardiochirurgicznej (I klasa zaleceń) posiada pacjent:

Stenoza zastawki trójdzielnej to stan, w którym:

Docelowa wartość wskaźnika INR u pacjenta z wszczepioną protezą zastawki mitralnej firmy ST Jude Medical, bez innych czynników ryzyka powikłań zatorowo-zakrzepowych to:

Stenoza mitralna, rozpoznana w trakcie ciąży jest/może być:

Do protez zastawkowych wysokiego ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych zalicza się zastawki typu:

Doświadczony w zakresie wszczepiania układów resynchronizujących (CRT) operator, według europejskich wytycznych wszczepia rocznie conajmniej:
1) 60 tego typu urządzeń;
2) 40 tego typu urządzeń;
3) 20 tego typu urządzeń;
4) dodatkowo - przed rozpoczęciem wszczepiania układów CRT, wykonał wcześniej co najmniej 200 badań elektrofizjologicznych (ablacji), w tym zabiegi z kaniulacją zatoki wieńcowej;
5) dodatkowo - przed rozpoczęciem wszczepiania układów CRT, wykonał wcześniej co najmniej 200 zabiegów implantacji elektrostymulatorów lub ICD (jedno- lub dwujamowych);
6) dodatkowo - przed rozpoczęciem wszczepiania układów CRT, wykonał wcześniej co najmniej 200 koronarografii/zabiegów PCI.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem w obrębie I klasy zaleceń jest wszczepienie układu elektrostymulującego w nabytym bloku przedsionkowo-komorowym w sytuacji:
1) przewlekłego objawowego bloku przedsionkowo-komorowego (A-V) III stopnia;
2) przewlekłego objawowego bloku A-V II stopnia (Mobitz I);
3) bezobjawowego bloku A-V III stopnia;
4) bezobjawowego bloku A-V II stopnia (Mobitz II);
5) objawowego bloku A-V I stopnia ze znacznym wydłużeniem odstępu PR;
6) bloku A-V II stopnia po przezskórnej ablacji łącza A-V.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z chorobą węzła zatokowego kwalifikowanego do implantacji układu elektrostymulującego serce, z towarzyszącą bradykardią zatokową, bez bloku przedsionkowo-komorowego, bez niewydolności chronotropowej i występującymi okresowo tachyarytmiami przedsionkowymi, najbardziej optymalnym wyborem trybu stymulacji będzie:
1) zastosowanie stymulatora typu DDDR;
2) zastosowanie stymulatora typu AAIR;
3) zastosowanie stymulacji typu VVIR;
4) zastosowanie stymulacji typu VDDR;
5) minimalizacja stymulacji komór (MVP);
6) zastosowanie stymulatora wyposażonego w algorytmy stymulacji antytachyarytmicznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stymulatora serca nie należy wszczepiać (III klasa zaleceń) w przypadku przewlekłego bloku dwuwiązkowego lub trójwiązkowego, gdy:

Stałą stymulację serca w przebiegu ostrego zawału serca rozważać będziesz w przypadku:

Omdlenia wazowagalne:

Programując stymulator, należy kierować się dążeniem do osiągnięcia zsynchronizowanej z przedsionkami (u osób z rytmem zatokowym) stałej stymulacji dwukomorowej poprzez:

Wypisując ze szpitala osobę z wszczepionym stymulatorem serca należy bezwzględnie:

Plan kontroli długoterminowej osób ze wszczepionym stymulatorem serca obejmuje, według zaleceń europejskich:

Przewlekła stymulacja serca w trybie DDD u osób z zawężającą kardiomiopatią przerostową:

Wysokie dawki statyn rozważyć należy w celu poprawy rokowania pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową u:

Operacja CABG u pacjenta ze stabilną dławicą piersiową, chorobą wielonaczyniową i cukrzycą:

W zaleceniach dotyczących farmakoterapii stabilnej choroby wieńcowej nacelowanych na poprawę kontroli dławicy i zmniejszenie niedokrwienia, leczenie metaboliczne (trimetazydyna, ranolazyna) wymieniane jest w klasie zaleceń:

Iwabradyna jest:

U pacjentów przyjmujących długodziałające azotany nie należy jednocześnie stosować:
1) sildenafilu;  2) nebiwololu;  3) tadafilu;  4) wardenafil;  5) probukolu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Biopsji endomiokardialnej nie należy rozważać i wykonywać (III klasa zaleceń) w przypadku:

Opis zmian obserwowanych w badaniu mikroskopii elektronowej bioptatu mięśnia sercowego 56-letniej kobiety (znaczne zmniejszenie liczby pęczków miofibryli, liza pęczków miofibryli, zniekształcenie i zanik linii Z, rozpad mitochondriów oraz wakuolizacja kardiomiocytów, zmiany obejmujące > 35% kardiomiocytów w preparacie) może odpowiadać obrazowi:

Spośród poniższych przyczyn kardiomiopatii restrykcyjnej, najczęstszą patologią w praktyce klinicznej jest:

Biopsję endomiokardialną:

Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory:

W przypadku współistnienia objawowej kardiomiopatii przerostowej z zespołem charakterystycznych cech fenotypowych (hiperteloryzm gałek ocznych, nieprawidłowości narządów płciowych, opóźnienie wzrostu, głuchota, plamy soczewicowate) podejrzewać będziesz:

Kardiomiopatia okołoporodowa:

Wysięk nowotworowy w osierdziu, związany jest najczęściej z:

Chemioterapeutykiem onkologicznym, który może najczęściej wywołać nagły zgon sercowy w trakcie wlewu dożylnego jest:

Spośród wymienionych poniżej, najczęstszą wadą wrodzoną serca noworodka jest:

Zespół niedorozwoju lewego serca (hypoplastic left heart syndrome - HLHS):

Do uznanych wskazań operacyjnego leczenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia nie należy/należą:

Według tzw. weneckiej klasyfikacji klinicznej nadciśnienia płucnego, do podgrupy tętniczego nadciśnienia płucnego zalicza się przypadki tej choroby związane z:
1) chorobami tkanki łącznej;      4) chorobami tarczycy;
2) infekcją HIV;         5) chorobami zastawki aortalnej.
3) śródmiąższową chorobą płuc;
Prawidłowa odpowiedź to:

W nadciśnieniu płucnym dowiedziono korzyści klinicznych ze stosowania:
1) epoprostenolu;         4) sitaxentanu;
2) iloprostu;           5) ambrisentanu;
3) bosentanu;         6) sildenafilu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół skróconego odstępu QT charakteryzuje:

Idiopatyczny częstoskurcz komorowy z drogi odpływu prawej komory:

U pacjenta z nawracającym napadowym migotaniem przedsionków, nadciśnieniem tętniczym, przerostem lewej komory serca, bez innych współistniejących schorzeń, jako lek antyarytmiczny podtrzymujący rytm zatokowy w warunkach polskich zalecisz:

Wrodzone zwężenie zastawki płucnej u dzieci:

Oceniając kardiologicznie dziecko z tetralogią Fallota, należy pamiętać, że:

Atypowy, jednoznaczny zespół WPW charakteryzuje:

Utrwalony częstoskurcz nawrotny z łącza (PJRT) charakteryzuje w zapisie elektrokardiograficznym:

Sarkoidozę serca:

Bardzo ciężki wysiłek, oceniany jest w subiektywnej skali Borga na:

Do częstszych wrodzonych wad serca, umożliwiających przeżycie do wieku dorosłego bez konieczności leczenia chirurgicznego lub interwencji kardiologicznych można zaliczyć:

Kobietę po przeszczepie serca, decydującą się na zajście w ciążę, poinformujesz, że:

Jeżeli do zawału serca dochodzi w wyniku potwierdzonej w koronarografii zakrzepicy w uprzednio wszczepionym stencie rozpoznasz zawał serca typu:

W sytuacji w której ciężka niedokrwistość pokrwotoczna jest przyczyną zawału bez uniesienia odcinka ST rozpoznasz zawał serca typu:

Które z niżej wymienionych stwierdzeń dotyczących zespołu wczesnej repolaryzacji komór jest prawdziwe?
1) jest to łagodna nieprawidłowość zapisu EKG polegająca na obecności wysokiego punktu J obecna u 1-5% populacji;
2) częstość wystąpienia zespołu wczesnej repolaryzacji komór jest istotnie wyższa wśród pacjentów po nagłym zatrzymaniu krążenia;
3) wśród pacjentów po NZK zespół wczesnej repolaryzacji częściej występował u mężczyzn;
4) wśród pacjentów po NZK zespół wczesnej repolaryzacji częściej występował u osób u których do migotania komór doszło podczas snu;
5) wszystkie wyżej wymienione stwierdzenia są nieprawdziwe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych stwierdzeń dotyczących mikroalbuminurii jest prawdziwe?
1) pojęcie mikroalbuminurii oznacza wydalanie z moczem ilości albuminy powyżej 300 mg/24 h;
2) mikroalbuminuria u chorych na cukrzycę typu 2 jest czynnikiem predykcyjnym rozwoju niewydolności serca oraz amputacji kończyn dolnych;
3) współistnienie mikroalbuminurii i nadciśnienia tętniczego nie potęguje ryzyka chorób sercowo-naczyniowych;
4) wraz ze zwiększeniem wydalania albuminy z moczem rośnie ryzyko zgonów z powodu udarów i zawału serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych stwierdzeń dotyczących otyłości są prawdziwe?
1) wskazaniem do chirurgicznego leczenia otyłości jest BMI powyżej 40 kg/m²;
2) wskazaniem do chirurgicznego leczenia otyłości jest BMI powyżej 40 kg/m² i choroby towarzyszące po wielomiesięcznym nieskutecznym leczeniu dietą, ruchem i farmakoterapią;
3) wśród leków dostępnych w Polsce do leczenia otyłości są: sibutramina, amfetamina, rimonabant, orlistat;
4) jedną z nowszych prób leczenia otyłości jest zastosowanie techniki polegającej na wszczepieniu stymulatora, który pobudzając żołądek zwalnia pasaż treści pokarmowej oraz zmniejsza łaknienie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych stwierdzeń dotyczących tamponady serca jest prawdziwe?
1) do objawów klinicznych tamponady należą: hipotonia, bradykardia, tętno paradoksalne;
2) tętno paradoksalne polega na spadku ciśnienia rozkurczowego o ponad 10 mmHg w trakcie wdechu;
3) echokardiograficznym objawem każdej tamponady jest obraz tańczącego serca (swinging heart);
4) echokardiograficznym objawem tamponady jest zapadanie się prawego przedsionka, które rozpoczyna się w końcowej fazie rozkurczu i trwa do wczesnego skurczu;
5) najbardziej czułym i swoistym objawem echokardiograficznym tamponady jest zapadanie się drogi odpływu i wolnej ściany prawej komory w rozkurczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podwyższone wartości troponin mogą być związane z następującymi patologiami niewieńcowymi:
1) przełom nadciśnieniowy;
2) rozwarstwienie aorty, wada aortalna;
3) przewlekła lub ostra dysfunkcja nerek;
4) ostre schorzenia neurologiczne, w tym udar mózgu lub krwotok podpajęczynówkowy;
5) niedoczynność tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ocena ryzyka krwawień jest ważnym elementem procesu podejmowania decyzji w czasie leczenia chorego z ostrym zespołem wieńcowym (OZW). Spośród niżej wymienionych określ wszystkie zmienne powiązane ze zwiększonym ryzykiem krwawienia w przebiegu leczenia OZW:
1) podeszły wiek;         4) niska masa ciała;
2) upośledzona funkcja nerek;      5) obniżony wyjściowy poziom
3) płeć męska;            hemoglobiny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród wymienionych stwierdzeń wskaż prawidłowe:
1) ocena glikemii poposiłkowej (po obciążeniu) dostarcza lepszych informacji o ryzyku powikłań sercowo-naczyniowych w przyszłości niż ocena stężenia glukozy na czczo;
2) przydatne jest (klasa zaleceń IIa) wykonanie doustnego testu tolerancji glukozy u chorych wstępnie diagnozowanych z powodu choroby wieńcowej;
3) zaburzenia metabolizmu glukozy niosą ze sobą szczególnie wysokie zagrożenie zachorowaniami i zgonami z przyczyn sercowo-naczyniowych u kobiet.
Prawidłowa odpowiedź to:

Europejskie wytyczne dotyczące prewencji chorób sercowo-naczyniowych w praktyce klinicznej przewidują następujące cele leczenia u chorych z cukrzycą typu 2:
1) HbA1c [mg%] ≤ 6,5;
2) poziom glukozy w osoczu na czczo/przed posiłkiem mmol/l (mg/dl) < 6,0 (110);
3) poziom glukozy w osoczu po posiłku mmol/l (mg/dl) < 7,5 (135);
4) ciśnienie krwi mmHg ≤ 130/80;
5) cholesterol całkowity mmol/l (mg/dl) < 5.1 (200);
6) cholesterol LDL mmol/l (mg/dl) < 3.1 (120).
Prawidłowa odpowiedź to:

Główne czynniki ryzyka nagłego zgonu sercowego w kardiomiopatii przerostowej obejmują:
1) przebyte zatrzymanie krążenia (migotanie komór);
2) nieutrwalony częstoskurcz komorowy;
3) dodatni wywiad rodzinny przedwczesnego nagłego zgonu;
4) płeć żeńska;
5) omdlenie o niewyjaśnionej etiologii;
6) grubość ściany serca ≥ 30 mm.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących zasadności wykonania badania tętnic wieńcowych przy użyciu tomografii komputerowej (nieinwazyjnej koronarografii) są prawdziwe?
1) badanie można rozważyć u osób z niskim prawdopodobieństwem choroby przed testem, z niejednoznacznym wynikiem wysiłkowego EKG lub obciążeniowego badania obrazowego;
2) badanie jest wskazane u osób z dużym prawdopodobieństwem choroby przed testem, z niejednoznacznym wynikiem wysiłkowego EKG lub obciążeniowego badania obrazowego;
3) badanie można rozważyć w przypadku podejrzenia występowania anomalii anatomicznych w zakresie tętnic wieńcowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniami do przezskórnej komisurotomii mitralnej są:
1) powierzchnia zastawki mitralnej < 1 cm²;
2) skrzeplina w lewym przedsionku;
3) więcej niż łagodna niedomykalność mitralna;
4) ciężkie lub obustronne zwapnienie spoideł;
5) ciężka współistniejąca wada aortalna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród niżej wymienionych, wskaż stany mogące przebiegać z obrazem zawału serca w obrazie EKG:
1) łagodna wczesna repolaryzacja;   4) krwotok podpajęczynówkowy;
2) zespół Brugadów;   5) hyperkaliemia;
3) zatorowość płucna;   6) zapalenie pęcherzyka żółciowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

33-letnia kobieta zgłosiła się do Izby Przyjęć z powodu trwającego od 3 dni bólu zamostkowego, promieniującego do pleców, nasilającego się w pozycji leżącej i przy oddychaniu, dolegliwości były poprzedzone infekcją wirusową dróg oddechowych. W badaniu przedmiotowym stwierdzono szorstki szmer lokalnie na koniuszku serca, w badaniu laboratoryjnym stwierdzono podwyższone wartości parametrów stanu zapalnego, w badaniu EKG poziome obniżenie odcinka PQ w licznych odprowadzeniach oraz uogólnione uniesienie odcinka ST.
Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Bezwzględnym wskazaniem do przerwania próby wysiłkowej jest:
1) ból dławicowy;
2) stan przedomdleniowy;
3) utrwalony częstoskurcz komorowy;
4) wzrost ciśnienia skurczowego > 220mmHg;
5) liczne pojedyncze pobudzenia komorowe;
6) życzenie pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do przyczyn obniżenia odcinka ST w zapisie EKG należą wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:
1) niedokrwienia serca;         4) hipokaliemii;
2) przerostu mięśnia lewej komory;      5) hyperkaliemii;
3) niedokrwistości;           6) zespołu Brugadów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wiarygodna ocena odcinka ST u chorych z implantowanym układem stymulującym jest możliwa w przypadku stymulacji w trybie:
1) VVI;  2) AAI;  3) DDD.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rehabilitacja kardiologiczna jest wskazana u pacjentów:
1) po operacji pomostowania tętnic wieńcowych;
2) po niepowikłanym zawale serca leczonym pierwotną angioplastyką;
3) ze stabilną chorobą wieńcową po powikłanym zawale leczonym PTCA;
4) ze stabilną chorobą wieńcową po planowym PTCA;
5) z niewydolnością serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego z wszczepionym przed 5 laty stymulatorem serca z powodu utrat przytomności na podłożu napadowego bloku przedsionkowo-komorowego III° występują od kilku tygodni napadowe zawroty głowy i dwukrotnie kilkusekundowe utraty świadomości. Funkcja układu stymulującego jest prawidłowa. Zalecono diagnostykę neurologiczną. Które z planowanych badań diagnostycznych jest przeciwwskazane?

Wskaż badanie dodatkowe przydatne w ocenie stopnia wady, stratyfikacji ryzyka oraz kwalifikacji do leczenia operacyjnego u chorego ze zwężeniem zastawki aortalnej z niskim gradientem przezzastawkowym (średni gradient 30mmHg) oraz niską frakcją wyrzutową lewej komory (30%). Obraz koronarograficzny prawidłowy.

Pacjent z wielonaczyniową chorobą wieńcową, aktualnie bez bólów dławicowych, z przebytym przed 4 tygodniami zawałem serca i wykonaną w zawale pierwotną angioplastyką wieńcową z wszczepieniem stentu metalowego, został zakwalifikowany do zabiegu chirurgicznej rewaskularyzacji mięśnia sercowego. Chory otrzymuje kwas acetylosalicylowy (ASA) 150 mg/dobę oraz klopidogrel 75mg/dobę. Wybierz właściwą strategię leczenia przeciwpłytkowego w okresie okołooperacyjnym. Należy:

Określenie „hibernowany mięsień sercowy” oznacza:

Najczęstszą przyczyną nagłego zgonu u młodych sportowców (< 35 roku życia) jest:

Do powikłań tocznia rumieniowatego układowego należą:
1) nieinfekcyjne zapalenie wsierdzia typu Libmana i Sacksa;
2) zapalenie osierdzia;
3) wczesny rozwój miażdżycy;
4) zapalenie mięśnia sercowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W terapii uzależnienia od tytoniu stosuje się wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:

U chorego z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia na zastawce własnej, wywołanym przez gronkowce oporne na metycylinę (MRSA) lekiem z wyboru jest:

U chorego ze sztuczną zastawką aortalną, leczonego doustnym antykoagulantem, rozpoznano zapalenie ucha środkowego. Do leczenia włączono amoksycylinę z kwasem klawulonowym. Najbardziej prawdopodobnym skutkiem tego leczenia będzie:

76-letni mężczyzna po zawale serca ściany przedniej kilka lat temu, z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2, z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc leczoną domową tlenoterapią zgłosił się do Izby przyjęć z powodu kołatania serca. W UKG serca frakcja wyrzutowa lewej komory około 30% oraz cechy nadciśnienia płucnego (RVSP 54 mmHg). W EKG niemiarowość zupełna z akcją komór 130-160/min., ujemny załamek P w odprowadzeniu II, III dodatnio-ujemny w I oraz dodatni w odprowadzeniach przedsercowych. Wykonana kardiowersja elektryczna nieskuteczna. Na podstawie całości obrazu klinicznego najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Według aktualnych wytycznych dotyczących postępowania w nadciśnieniu tętniczym, preferowanymi lekami przeciwnadciśnieniowymi u chorych z nawracającym migotaniem przedsionków są:

51-letni chory z POChP zgłosił się do Izby Przyjęć z powodu kołatania serca. Dolegliwości od około 12 godzin, po raz pierwszy w życiu. W wykonanym EKG migotanie przedsionków z akcją komór 110-125/min. W celu kontroli rytmu u tego chorego można zastosować:
1) sotalol;  2) werapamil;  3) propafenon;  4) adenozynę;  5) diltiazem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przed którym z wymienionych poniżej zabiegów zalecana jest rutynowa profilaktyka antybiotykowa infekcyjnego zapalenia wsierdzia u chorych z dużym ryzykiem jego rozwoju?

Dominującym czynnikiem etiologicznym infekcyjnego zapalenia wsierdzia spowodowanego elektrodą wszczepionego rozrusznika lub kardiowertera-defibrylatora jest:

Węzeł zatokowy znajduje się:

Jaka jest najczęstsza przyczyna wtórnej hipercholesterolemii?

Który pacjent nie będzie wymagał stosowania antykoagulacji doustnej?

W leczeniu IZW podczas ciąży jest bezwzględnie przeciwwskazane stosowanie:

Lekiem, który można zastosować w celu kontroli częstotliwości rytmu komór, u chorych z migotaniem przedsionków, z dodatkową drogą przewodzenia jest:

Guz wewnątrzsercowy u chorego na AIDS to najpewniej:

W zawale ściany przedniej największe uniesienie odcinka ST występuje w odprowadzeniu:

Przeciwwskazania do operacji Rossa obejmują:
1) dysproporcje średnicy pierścienia aortalnego i płucnego;
2) zespół Marfana;
3) choroby tkanki łącznej;
4) wady struktury lub funkcji zastawki płucnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz prawidłowe stwierdzenia na temat skali Agatstona:
1) ocenia powierzchnię zwapnienia oraz maksymalne pochłanianie w jego obrębie;
2) ocenia objętość zwapnień;
3) ocenia masę wapnia w obrębie tętnic wieńcowych;
4) stanowi niezależny czynnik ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych;
5) brak zwapnień ma niską ujemną wartość predykcyjną.
Prawidłowa odpowiedź to:

W różnicowaniu komorowych i nadkomorowych pobudzeń dodatkowych za ekstrasystolią nadkomorową z abberacją przewodzenia przemawiają następujące cechy:
1) obecny załamek P przed zespołem QRS pobudzenia dodatkowego;
2) nieobecny załamek P przed zespołem QRS pobudzenia dodatkowego;
3) obecna przerwa wyrównawcza;
4) nieobecna przerwa wyrównawcza;
5) QRS > 160 ms;
6) QRS < 120 ms;
7) w przypadku morfologii zespołów QRS typu LBBB - w odpr. V1 - szybki szczyt zał. S (< 60 ms), w odpr. V6 - bez zał. Q;
8) w przypadku morfologii zespołów QRS typu RBBB - w odpr. V1 - zesp. QRS monofazowy lub dwufazowy typu Rr’,
w odpr. V6 - S>R.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 68, z utrwalonym migotaniem przedsionków i po zabiegu wszczepienia sztucznej zastawki w ujściu mitralnym, wymaga wszczepienia układu stymulującego serca na stałe. Jakie powinno być postępowanie dotyczące prewencji incydentów
zatorowo-zakrzepowych u tego chorego?

Do ostrego zawału serca z uniesieniem odcinka ST u 23-letniej, opóźnionej umysłowo chorej najprawdopodobniej doszło w przebiegu:

Terminem kardioplegia określa się:

Wskaż wszystkie prawdziwe stwierdzenia dotyczące postępowania w zawale serca powikłanym wstrząsem kardiogennym:
1) wskazane jest zastosowanie kontrapulsacji wewnątrzaortalnej (IABP);
2) leczeniem z wyboru jest fibrynoliza;
3) przeskórna angioplastyka wieńcowa jest zalecana do 12 godzin od początku zawału;
4) wskazana jest rewaskularyzacja wielonaczyniowa (PCI wszystkich zwężonych istotnie tętnic wieńcowych);
5) przezskórna angioplastyka wieńcowa jest zalecana do 36 godzin od początku objawów;
6) dopuszczalne jest wykonanie PCI jedynie w zakresie tętnicy dozawałowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowy obraz zespołu takotsubo-kardiomiopatii stresowej to:
1) objawy kliniczne ostrego zespołu wieńcowego;
2) minimum kilkumiesięczne narażenie na przewlekły stres w wywiadzie;
3) balonowe uwypuklenie akinetycznej dystalnej części lewej komory, z hiperkinezą części podstawnej w badaniu echokardiograficznym;
4) prawidłowy obraz naczyń wieńcowych w koronarografii;
5) dobre rokowanie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenia fibrynolitycznego w ostrym zespole wieńcowym z przetrwałym uniesieniem odcinka ST nie wolno zastosować u:

Przewlekłą dławicę piersiową oporną na leczenie definiuje się jako: