Egzamin PES / Kardiologia / jesień 2007

Markerami zagrożenia nagłą śmiercią sercową w zespole WPW są:
1) krótki (< 250 ms) odstęp RR w czasie napadu migotania przedsionków;
2) krótka refrakcja (< 200 ms) drogi dodatkowej w kierunku zstępującym;
3) obecność mnogich dróg dodatkowych;
4) epizody objawowego częstoskurczu w wywiadzie;
5) lokalizacja przegrodowa szlaków dodatkowych;
6) rodzinne występowanie WPW;
7) obecność anomalii Ebsteina.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz stwierdzenia prawidłowe dotyczące terapii stabilnej choroby wieńcowej:
1) podstawowe leki wieńcowe to: statyna, lek-płytkowy, β-bloker, ACE inhibitor;
2) β-blokery jedynie u chorych po zawale serca lub z niewydolnością serca poprawiają rokowanie;
3) β-blokery u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową, bez wywiadu zawału serca czy też bez niewydolności, są lekami stosowanymi w celu opanowania objawów podmiotowych i zniesienia niedokrwienia mięśnia sercowego;
4) u pacjenta ze stabilną chorobą wieńcową oraz cukrzycą typu 2 terapię hipolipemizującą należy zawsze rozpoczynać przy użyciu fibratów;
5) u pacjenta ze stabilną chorobą wieńcową oraz cukrzycą typu 2 terapię hipolipemizującą należy zawsze rozpoczynać przy użyciu leczenia skojarzonego statyną i fibratem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących przezskórnego zamknięcia ASD typu II jest prawdziwe?
1) zalecane jest zamknięcie ubytku powodującego przeciążenie objętościowe, Qp:Qs >1,5;
2) przeciwwskazaniem do przezskórnego zamknięcia ASD typu II jest wskaźnik oporu płucnego > 4 Um²;
3) przeciwwskazaniem do zabiegu jest brak odpowiedzi krążenia płucnego na wazodylatację;
4) po zabiegu stosuje się leczenie p-płytkowe;
5) dożywotnio zaleca się profilaktykę infekcyjnego zapalenia wsierdzia;
6) do zamknięcia okluderem nadają się ubytki położone centralnie z > lub = 5 mm marginesem otaczającej tkanki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz definicje dotyczące klasyfikacji nadciśnienia tętniczego u kobiet w ciąży:
1) za nadciśnienie u ciężarnych przyjmuje się wartości bezwzględne ciśnienia skurczowego ≥ 130mmHg lub rozkurczowego ≥ 85 mmHg;
2) przewlekłe nadciśnienie tętnicze jest definiowane jako wartości ciśnienia ≥ 140/90 mmHg, które albo występują przed ciążą, albo rozwijają się przed 20 tygodniem ciąży i utrzymują się 42 dni po porodzie;
3) nadciśnieniu tętniczemu przewlekłemu nie może towarzyszyć białkomocz;
4) nadciśnienie indukowane ciążą związane jest z istotnym białkomoczem ( > 500 mg/dobę), rozwija się po 20 tygodniu ciąży i najczęściej ustępuje w ciągu 42 dni po porodzie;
5) stan przedrzucawkowy należy rozpoznać, jeżeli oprócz nadciśnienia ( > 160/110 mmHg) i białkomoczu ( > 2g/24h) towarzyszy wzrost kreatyniny, kwasu moczowego, spadek płytek krwi, upośledzenie funkcji wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

O mikroalbuminurii mówimy w przypadku stosunku albumin/kreatyniny (mg/mmol) w porannej zbiórce moczu (odpowiednio u mężczyzn; u kobiet):

Które ze stwierdzeń dotyczących badania kostka-ramię (ABI) jest prawdziwe?
1) wskaźnik kostka-ramię (ABI) to iloraz ciśnienia skurczowego zmierzonego za pomocą detektora dopplerowskiego fali ciągłej na ramieniu i ciśnienia skurczowego zmierzonego na kostce;
2) prawidłowa wartość wskaźnika ABI wynosi 0,9-1,15;
3) ABI < 0,9 świadczy o obecności zwężeń (w krytycznym niedokrwieniu wynosi zwykle 0,5);
4) ABI >1,3 przemawia za nieprawidłową sztywnością naczyń np. u chorych na cukrzycę;
5) porównanie ABI w spoczynku i po standardowym obciążeniu wysiłkiem jest najlepszą metodą ilościowej oceny ograniczenia sprawności czynnościowej oraz stopnia nasilenia zmian u chorych z chromaniem przestankowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego w 7 dobie niepowikłanego zawału serca ściany przedniej oznaczono poziom troponiny I i stwierdzono zwiększoną wartość tego markera. W tej sytuacji:

Wiele leków może wpływać na obraz EKG powodując nieswoiste zmiany ST-T. W przypadku stosowania naparstnicy mogą być widoczne:
1) efekt naparstnicowania w postaci „miseczkowatego” kształtu ST-T i skrócenia odstępu QT;
2) obniżenie odcinka ST i wydłużenie odstępu QT;
3) skrócenie odstępu PQ;
4) fałszywie dodatni wynik testu wysiłkowego związany z silniej wyrażonymi zmianami ST-T podczas wysiłku;
5) efekt naparstnicy może wystąpić zarówno w przypadku terapeutycznych, jak i toksycznych dawek leku;
6) zmiany ST-T ujawniają się jedynie przy toksycznym poziomie leku;
7) pojawienie się zaburzeń rytmu i przewodnictwa przy „zatruciu naparstnicą”.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie nadciśnienia tętniczego u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek:

Wybór odpowiedniej diety jest jednym z podstawowych elementów postępowania prewencyjnego. Dla pacjenta po zawale serca najkorzystniejsza jest dieta zawierająca duże ilości:

28-letni leśnik został przyjęty do szpitala z powodu nawracających zasłabnięć w ciągu ostatniego tygodnia. Nigdy wcześniej nie chorował poważnie, a przed 3 tygodniami przechodził infekcję grypopodobną z towarzyszącą obrączkowatą wysypką na skórze całego ciała. W badaniu ekg wykonanym na Izbie Przyjęć stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy III stopnia z częstotliwością rytmu komór 36/min. Jakie leczenie powinien otrzymać ten chory?

U chorego po zabiegu wszczepienia mechanicznej zastawki mitralnej wymagającego ekstrakcji zęba maksymalna wartość wskaźnika INR nie wymagająca odstawienia doustnego antykoagulantu wynosi:

U chorego ze sztuczną zastawką serca leczonego doustnym antykoagulantem, u którego z powodu grzybicy do leczenia włączono flukonazol można się spodziewać:

Pień własnej tętnicy płucnej wraz z zastawką wszczepiony w miejsce chorobowo zmienionej zastawki aortalnej to:

U chorego ze sztuczną zastawką serca leczonego doustnym antykoagulantem, u którego w związku z obecnością nieutrwalonych częstoskurczów komorowych stwierdzanych w badaniu hotlerowskim do leczenia włączono amiodaron można się spodziewać:

Która z poniższych jednostek chorobowych nie jest brana pod uwagę w diagnostyce różnicowej uniesienia odcinka ST?

Ryzyko krwawienia do OUN w czasie leczenia fibrynolitycznego wzrasta w każdym z niżej wymienionych przypadków, z wyjątkiem:

Do przeciwwskazań do stosowania kontrapulsacji wewnątrzaortalnej należy:

Badanie echokardiograficzne umożliwia ocenę dysfunkcji rozkurczowej lewej komory. Jest ona jednak utrudniona w przypadku migotania przedsionków. Pomimo to niektóre parametry mogą być wykorzystane do identyfikacji pacjentów z podwyższonym ciśnieniem napełnienia, są to:
1) czas deceleracji wczesnej fali napływu mitralnego (E);
2) prędkość propagacji wczesnej fali napływu mitralnego (PV) (kolor-M-mode);
3) stosunek maksymalnej prędkości wczesnej fali napływu mitralnego (E) do maksymalnej wczesnej prędkości rozkurczowej pierścienia mitralnego (E`);
4) stosunek maksymalnej prędkości fali skurczowej do maksymalnej prędkości fali rozkurczowej napływu z żył płucnych (S/D);
5) początkowy czas deceleracji fali rozkurczowej napływu z żył płucnych (D).
Prawidłowa odpowiedź to:

Ocena żywotności mięśnia sercowego ma istotne znaczenie przy kwalifikowaniu chorych do rewaskularyzacji w przebiegu choroby wieńcowej. Spośród metod diagnostycznych do badań żywotności stosowane są:
1) echokardiografia obciążeniowa z „małą dawką” dobutaminy;
2) kardiologiczny rezonans magnetyczny z „małą dawką” dobutaminy;
3) kardiologiczny rezonans magnetyczny z późnym wzmocnieniem po podaniu gadolinum;
4) wielorzędowa spiralna tomografia komputerowa;
5) pozytronowa tomografia emisyjna (PET) z użyciem amoniaku znakowanego azotem N-13 lub fluorodeoksyglukozą znakowaną fluorem F-18;
6) scyntygrafia perfuzyjna mięśnia sercowego z użyciem talu-201 lub znakowanym technetem-99m sestamibi w powiązaniu z komputerową emisyjną tomografią pojedynczego fotonu (SPECT).
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół Brugadów charakteryzuje się:
1) podatnością na występowanie tachyarytmii komorowych;
2) blokiem prawej odnogi pęczka Hisa;
3) występowaniem uniesienia odcinka ST w prawostronnych odprowadzeniach elektrokardiogramu (V1-V3);
4) objawy kliniczne występują w czasie wysiłku fizycznego;
5) choroba jest dziedziczona jako cecha autosomalna;
6) choroba dotyczy zdecydowanie częściej kobiet (8:1).
Prawidłowa odpowiedź to:

Mechanizmem odpowiedzialnym za wywołanie częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes jest:

Stężenie kreatyniny może mieścić się jeszcze w przedziale wartości prawidłowych pomimo już obniżonego klirensu kreatyniny u:
1) kobiet;         4) osób z niską masą ciała;
2) osób starszych;       5) osób otyłych.
3) nastolatków;
Prawidłowa odpowiedź to:

Kobietom w ciąży z migotaniem przedsionków w celu zapewnienia kontroli częstości rytmu komór zaleca się podawanie następujących leków:
1) digoksyna;       4) niedihydropirydynowe blokery kanałów wapniowych;
2) beta- adrenolityki;      5) prokainamid.
3) amiodaron;       
Prawidłowa odpowiedź to:

Częstoskurcz ortodromowy w zespole preekscytacji nie powstanie
w warunkach:

Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do leczenia fibrynolitycznego w masywnej zatorowości płuc są:
1) czynne krwawienie z narządów wewnętrznych;
2) przebyte samoistne krwawienie wewnątrzczaszkowe;
3) ciąża;
4) zabieg operacyjny w czasie ostatnich 3 tygodni;
5) nadciśnienie tętnicze.
Prawidłowa odpowiedź to:

27-letni chory zgłosił się z powodu bardzo silnego, rozrywającego bólu w klatce piersiowej. W badaniu fizykalnym: wzrost 195 cm, waga 75 kg, ciśnienie tętnicze 150/90 mmHg, tętno 85/min. Zwracały uwagę: długie cienkie palce, kurza klatka piersiowa II/IV krótki szmer rozkurczowy. Ojciec zmarł w wieku 37 lat z niewyjaśnionej przyczyny. Najprawdopodobniej badanie genetyczne wykaże nieprawidłowość w zakresie następujących genów:

Które z następujących leków wchodzą w istotną klinicznie interakcję z silendafilem?

Wskazaniem do reoperacji w związku z hemolizą związaną z przeciekiem okołozastawkowym jest:

U pacjenta ze zwężeniem zastawki aortalnej z polem powierzchni 0,8 cm² i średnim gradientem przezzastawkowym 35mmHg oraz ze znacznie upośledzoną kurczliwością lewej komory EF 30% podczas echokardiografii obciążeniowej z niską dawką dobutaminy stwierdzono wzrost średniego gradientu przezzastawkowego do 60mmHg, pola powierzchni ujścia aortalnego do 0,9 cm² z towarzyszącą poprawą funkcji skurczowej lewej komory. Który z poniższych wniosków jest prawidłowy:

Do czynników ryzyka progresji i pęknięcia tętniaka aorty brzusznej należą:
1) średnica tętniaka;       4) przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP);
2) wiek chorego;       5) nadciśnienie tętnicze.
3) aktualne palenie tytoniu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęściej stwierdzanym typem histologicznym zapalenia mięśnia sercowego na podstawie biopsji jest limfocytowe zapalenie mięśnia sercowego, dlatego leczenie immunosupresyjne w takich przypadkach jest wskazane i przynosi korzyści.

Wzrost ryzyka prognozowanej śmiertelności związanej z operacją kardiochirurgiczną oceniany wg skali EuroScore powodują następujące czynniki:
1) wiek 45 lat;
2) płeć męska;
3) zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej 75%;
4) wcześniejszy zabieg kardiochirurgiczny wymagający otwarcia osierdzia;
5) frakcja wyrzutowa lewej komory 30%;
6) zawał mięśnia sercowego przed 10 miesiącami;
7) konieczność stosowania kontrapulsacji wewnątrzaortalnej tuż przed planowanym zabiegiem kardiochirurgicznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorej leczonej heparyną drobnocząsteczkową (LMWH) z powodu zakrzepicy żył głębokich (DVT) i niemasywnej zatorowości płucnej, u której stwierdzono spadek ciśnienia tętniczego w wyniku krwotoku do nadnerczy wtórnym do zakrzepicy żył nadnerczowych należy odstawić LMWH oraz zastosować:
1) danaparoid;         4) fondaparinux;
2) niefrakcjonowaną heparynę (UFH);   5) doustne leki przeciwkrzepliwe (VKA).
3) argatroban;     
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku napadowego migotania przedsionków lekami, których pojedynczą doustną dawkę można zastosować w warunkach pozaszpitalnych w strategii „tabletka w kieszeni” u wybranych chorych (bez dysfunkcji węzła zatokowego lub p-k, bez bloku odnogi pęczka Hisa, bez wydłużenia odstępu QT, bez zespołu Brugadów i bez organicznej choroby serca), u których w warunkach szpitalnych wykazano bezpieczeństwo leczenia tymi lekami są:
1) digoksyna;  2) dofelitid;  3) flekainid;  4) propafenon;  5) sotalol.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chora lat 81, z wieloletnią chorobą wieńcową, została przyjęta do szpitala z powodu typowego bólu zamostkowego od 8 godzin. Chorą do szpitala przywiózł syn (3 tygodnie temu zmarł mąż pacjentki). W EKG stwierdzano uniesienie ST w odprowadzeniach
V1-V5, I, aVL. Chorą przekazano do pracowni hemodynamicznej, gdzie wykonano koronarografię, nie stwierdzając zmian w tętnicach wieńcowych. Oznaczony poziom CKMB- 38 ng/ml, TNI- 7,2 ng/ml przekraczały normę. CRP- 2.1 mg/l. W echokardiografii stwierdzano akinezę segmentów koniuszkowych wszystkich ścian i przyległych segmentów środkowych, z hiperkinezą segmentów podstawnych. LVEF 28%. W dalszej obserwacji w EKG stwierdzono ewolucję ST-T z wytworzeniem bardzo głębokich ujemnych zał. T i wydłużeniem QT, a w echokardiografii stopniowe ustąpienie odcinkowych zaburzeń kurczliwości. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Chora lat 52, szczupła, z cukrzycą typu 2 od 3 lat, od 18 lat rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym i chorobą von Recklinghausena, została przyjęta do oddziału z powodu świeżego zawału ściany dolnej i prawej komory. CKMB- 160ng/ml, TNI- 48 ng/ml, glikemia- 163mg%, kreatynina- 0.91 mg/dl, cholesterol całkowity -215 mg/dl, trójglicerydy- 123 mg/dl, HDL- 45 mg/dl. Przeprowadzono pierwotną angioplastykę prawej tętnicy wieńcowej. Otrzymała aspirynę, klopidogrel, atorwastatynę, enalapril, metoprolol. W dalszej diagnostyce przyczyn nadciśnienia tętniczego wskazane jest wykonanie następujących badań:

Wskazaniem do wymiany zastawki mitralnej jest:
1) bezobjawowa duża niedomykalność zastawki mitralnej (4+), lewa komora w diastole 59 mm, EF 75%, RVSP - 28 mmHg;
2) bezobjawowa duża niedomykalność zastawki mitralnej, lewa komora 68 mm, EF 60%, Lewy przedsionek 50 mm;
3) ostra niedomykalność zastawki mitralnej w przebiegu infekcyjnego zapalenia wsierdzia;
4) przebyte w przeszłości infekcyjne zapalenie wsierdzia zastawki mitralnej z pozostałością w formie dodatkowego echa na przednim płatku mitralnym z małą niedomykalnością;
5) zwapnienie pierścienia mitralnego z małą niedomykalnością zastawki u 72-letniego chorego z napadowym migotaniem przedsionków w celu zabezpieczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Po operacji zamknięcia ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu wtórnego:
1) często dochodzi do rekanalizacji ubytku po nadmiernym wysiłku fizycznym;
2) dochodzi rozwoju niedomykalności trójdzielnej, o ile nie wykona się plastyki pierścienia zastawki;
3) chorzy mają zwiększone ryzyko częstoskurczu komorowego;
4) należy chorego skierować na rentę z powodu zagrożenia zaburzeniami rytmu serca;
5) może utrzymywać się poszerzenie prawej komory.
Prawidłowa odpowiedź to:

Operacja metodą Fontana:
1) to zabieg paliatywny wykonany w celu poprawy wydolności fizycznej u chorych zespołem Eisenmengera;
2) stanowi alternatywę zabiegową leczenia chorych z pierwotnym nadciśnieniem płucnym;
3) prowadzi po latach do nadkomorowych zaburzeń rytmu;
4) w odległym okresie może prowadzić do rozwoju anastomoz tętniczo-żylnych w krążeniu płucnym;
5) może dochodzić do wykrzepiania krwi w prawym przedsionku, o ile połączono prawy przedsionek z pniem płucnym.
Prawidłowa odpowiedź to::

Po korekcji całkowitej tetralogii Fallota w dzieciństwie:
1) dorośli mają w pełni prawidłową wydolność fizyczną;
2) około połowa chorych ma komorowe zaburzenia rytmu;
3) dorośli są bardziej predysponowani na rozwój zaawansowanej ch. wieńcowej;
4) niedomykalność zastawki pnia płucnego może wymagać leczenia operacyjnego;
5) może utrzymywać się sinica pomimo prawidłowo wykonanego zabiegu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Po operacji zamknięcia ubytku przegrody międzyprzedsionkowej typu pierwotnego:
1) dochodzi do rozwoju zespołu Eisenmengera;
2) zwykle obecna jest różnego stopnia niedomykalność zastawki przedsionkowo-komorowej lewej, o ile nie została wszczepiona sztuczna zastawka;
3) dochodzi do normalizacji lewogramu patologicznego w EKG;
4) ok. 10% chorych ma samoograniczające częstoskurcze komorowe w obserwacji odległej;
5) dorośli powinni otrzymywać rentę.
Prawidłowa odpowiedź to::

Pacjenci z zespołem Eisenmengera wymagają:
1) kontroli echokardiograficznej w celu oceny progresji wady co około 6 m-cy;
2) krwioupustów w razie objawów zespołu lepkości przy hematokrycie > 65%, po wykluczeniu niedoboru żelaza i odwodnienia;
3) stosowania rutynowego leczenia acenokumarolem;
4) profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia;
5) okresowego oznaczania poziomu kwasu moczowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 25-letniej, wcześniej nie diagnozowanej pacjentki, w 11 tygodniu ciąży stwierdzono szmer wyrzutowy w p-cie Erba 3/6, słabo wyczuwalny mruk skurczowy. EKG - rzm 88/min, poza tym prawidłowy. ECHO przezklatkowe wykazało zwężenie zastawki aortalnej, zastawka dwupłatkowa, aorta wstępująca 32 mm powyżej opuszki, opuszka aorty 34 mm, śladowa niedomykalność, Lewa komora w diastole 52 mm, tylna ściana 10 mm, EF 72%. Dalsze postępowanie powinno obejmować:
1) profilaktykę infekcyjnego zapalenia wsierdzia;
2) naprawcze leczenie operacyjne zastawki przed porodem w celu zapobieżenia rozwarstwieniu aorty wstępującej;
3) utrzymanie ciąży i poród siłami natury, o ile nie będzie wskazań położniczych, a obraz kliniczny ze strony układu krążenia nie ulegnie zmianie;
4) utrzymanie ciąży i rozwiązanie cięciem cesarskim ze wskazań kardiologicznych;
5) usunięcie ciąży ze wskazań kardiologicznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawidłowym postępowaniem u pacjenta we wstrząsie kardiogennym, z zawałem mięśnia serca z uniesieniem odc. ST (STEMI), w 20 godzinie od początku bólu jest:

Omdlenia mają istotne znaczenie prognostyczne u pacjentów z:
1) kardiomiopatią przerostową;   4) stenozą zastawki aortalnej;
2) zespołem długiego QT;     5) zespołem bezdechu nocnego;
3) wadą serca typu ASD II;    6) blokiem prawej odnogi pęczka Hisa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pełne wskazania do leczenia przeciwzakrzepowego w niewydolności serca nie obejmują chorych:

47-letni mężczyzna z wywiadem umiarkowanego stopnia astmy oskrzelowej został skierowany do szpitala przez lekarza rodzinnego z powodu 2-tygodniowego wywiadu wysokiej gorączki do 39°C z towarzyszącymi potami i dreszczami, złego samopoczucia i znacznego osłabienia. Chory uskarżał się ponadto na bóle stawów i mięśni oraz brak apetytu. Na zlecenie lekarza rodzinnego stosował amoksycylinę, po której w 2 dobie wystąpiła plamista wysypka - lek odstawiono. Następnie przyjmował niesterydowe leki przeciwzapalne (aspirynę) i witaminy z bez wyraźnego efektu. W badaniu przedmiotowym stwierdzono szmer nad zastawką mitralną. W badaniach laboratoryjnych: OB - 67 mm po 1h, leukocytoza z przewagą neutrofilów, niedokrwistość normochromiczną, zwiększone stężenie CRP. W badaniu EKG i RTG klatki piersiowej nie stwierdzono istotnych zmian.
W przezklatkowym badaniu echokardiograficznym stwierdzono niewielkie ruchome echogeniczne twory przytwierdzone do zastawki mitralnej. W posiewach krwi wyhodowano 3-krotnie bakterie z grupy Staphylococcus aureus wrażliwe na metycylinę. Wobec podejrzenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia zastosujesz:

W przewlekłej, ciężkiej niedomykalności zastawki aortalnej rozkurczowy gradient ciśnień przez zastawkę aortalną zmniejsza się wolno i dlatego w badaniu echokardiograficznym nachylenie ramienia zstępującego widma dopplerowskiego aortalnej fali zwrotnej, które odpowiada szybkości wyrównywania się ciśnień pomiędzy aortą i lewą komorą, jest strome.

Chory ze stabilną niewydolnością serca w III klasie wg NYHA leczony trandolaprilem w dawce 2mg/d, furosemidem 40 mg/d, spironolaktonem - 25 mg/d. Po dołączeniu karwedilolu w małej dawce, w okresie zwiększania dawki wystąpiło zaostrzenie niewydolności serca z objawami retencji płynów. W tej sytuacji należy:
1) zwiększyć dawkę leku betaadrenergicznego;
2) zwiększyć dawkę leku moczopędnego lub inhibitora konwertazy angiotensyny;
3) zmniejszyć dawkę inhibitora konwertazy angiotensyny;
4) zmniejszyć dawkę leku betaadrenergicznego;
5) odstawić lek betaadrenergiczny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Częstoskurcz, zwykle ustawiczny (ang. incessant), najczęściej pojawiający się już w dzieciństwie i nie poddający się leczeniu farmakologicznemu, z częstotliwością rytmu serca w czasie jego trwania w zakresie 120-140/min, a nawet 200/min, z prawidłowym zespołem QRS. Przedsionkowe lub komorowe skurcze dodatkowe nie są niezbędne dla jego zaistnienia. Początkowo częstoskurcz może być bezobjawowy, jednak w kolejnych latach u części chorych postępuje uszkodzenie lewej komory serca z objawami kardiomiopatii tachyarytmicznej Powyższy opis przemawia za:

U chorej 64-letniej w trakcie cewnikowania prawego serca stwierdzono średnie ciśnienie w tętnicy płucnej 39 mmHg, a ciśnienie zaklinowania w kapilarach 19 mmHg. Na podstawie tego pomiaru możemy zdiagnozować:

Do przeciwwskazań stosowania preparatów naparstnicy w niewydolności serca nie należy:
1) kardiomiopatia przerostowa z zawężeniem drogi odpływu;
2) hiperkalcemia;
3) skrobiawica serca;
4) bradykardia lub blok A-V u pacjenta zabezpieczonego stymulatorem serca;
5) ostry zespół wieńcowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem do zastosowania kontrapulsacji wewnątrzaortalnej jest:
1) niedomykalność zastawki aortalnej;
2) oporny na leczenie ból wieńcowy z cechami niewydolności hemodynamicznej;
3) zaawansowane zmiany miażdżycowe w tętnicach biodrowych i aorcie;
4) zespół małego rzutu serca po operacjach kardiochirurgicznych;
5) tętniak aorty.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących tętniaków aorty jest błędne?

Chora lat 60 została przyjęta do szpitala z powodu zapalenia żył głębokich kończyn dolnych powikłanego zatorowością płucną.
W wywiadzie zatorowość płucna przed 8 laty oraz zapalenie żył głębokich przed 6 miesięcy - zalecono wówczas chorej stosowanie acenokumarolu, które chora przerwała ze względu na uciążliwość terapii. Jakie powinny być obecnie zalecenia dotyczące wtórnej profilaktyki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u tej chorej?

Które stwierdzenia dotyczące małopłytkowości poheparynowej typu II są prawdziwe? (HIT- heparin induced thrombocytopenia).
1) najczęściej występuje u chorych leczonych heparynami drobnocząsteczkowymi;
2) charakteryzuje się znacznym spadkiem liczby płytek najczęściej po 4-10 dniach stosowania heparyny niefrakcjonowanej;
3) u chorych z podejrzeniem HIT należy natychmiast zaprzestać stosowania heparyny i włączyć acenokumarol;
4) najczęstszą przyczyną zgonu u chorych z zespołem HIT jest zatorowość płucna;
5) HIT może wystąpić w pierwszych 24 godzinach po podaniu heparyny, jeżeli chory otrzymywał wcześniej ten lek w okresie ostatnich około 100 dni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do wtórnych postaci kardiomiopatii restrykcyjnej nie należy kardiomiopatia w przebiegu:

Do czynników ryzyka nagłego zgonu u chorych z kardiomiopatią przerostową należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnośnie stwierdzonych w TK zwapnień tętnic wieńcowych:
1) obecność zwapnień zawsze oznacza zmiany miażdżycowe;
2) obecność zwapnień zawsze oznacza zmiany miażdżycowe za wyjątkiem chorych na przewlekłą niewydolność nerek;
3) brak zwapnień wyklucza obecność miażdżycy;
4) skala „Agatstona” opiera się na pomiarze powierzchni zwapnień i maksymalnego pochłaniania w obrębie zmian;
5) wysoki wskaźnik uwapnienia tętnic wieńcowych stanowi czynnik prognostyczny występowania zdarzeń wieńcowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ablacja alkoholowa przegrody międzykomorowej u chorych z kardiomiopatią przerostową:

U 65-letniej otyłej kobiety, po przebytej angioplastyce prawej tętnicy wieńcowej przed tygodniem oraz leczonej jedynie z powodu nadciśnienia tętniczego i hiperlipidemii mieszanej zgodnie z obowiązującymi standardami Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego należy:

Zaostrzenie objawów dławicy piersiowej może być spowodowane działaniem następujących leków:
1) hydralazyny;     4) odstawieniem beta-adrenolityków;
2) kortykosteroidów;   5) doustnych środków antykoncepcyjnych;
3) nifedypiny;     6) inhibitora enzymu konwertującego angiotensynę.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 26-letniego wyniszczonego mężczyzny przyjętego na izbę przyjęć z silnym spoczynkowym bólem w klatce piersiowej trwającym od 2 godzin, 3-milimetrowym uniesieniem odcinka ST w odprowadzeniach I, aVL, V1-V3 oraz dodatnim wynikiem stężenia troponiny I (TnI=1,5 ng/dl) najbardziej prawdopodobną przyczyną tego obrazu klinicznego będzie:

Podczas cewnikowania prawych jam serca o istotnym lewo-prawym przecieku na poziomie przedsionków świadczy różnica wysycenia krwi tlenem:

U ciężarnej chorej z przełomem nadciśnieniowym (rzucawka) lekami z wyboru celem obniżenia ciśnienia są:

U pacjenta z zaciskającym zapaleniem osierdzia może wystąpić każdy z poniższych objawów, z wyjątkiem:

Prowokacja farmakologiczna w czasie wykonywania testu pochyleniowego polega na:

Z dużym ryzykiem nagłego zgonu sercowego w kardiomiopatii przerostowej związana jest mutacja genu kodującego jedno z białek sarkomeru sercowego:

U 30-letniego mężczyzny, dotychczas zdrowego, wykryto podczas rutynowych badań drożny otwór owalny. Podczas próby Valsalvy zarejestrowano w kontrastowym badaniu echokardiograficznym niewielki przeciek prawo-lewy. Najwłaściwszym postępowaniem będzie:

Prawdą jest, że:
1) przypadkowe stwierdzenie dwupłatkowej zastawki aortalnej, bez jej zwężenia, bez fali zwrotnej i bez poszerzenia aorty wstępującej jest bezwzględnym wskazaniem do profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia do końca życia;
2) po całkowitej operacyjnej korekcji tetralogii Fallota wykonanej we wczesnym dzieciństwie wskazane jest wykonanie badań kontrolnych co 2 lata. Przy braku dolegliwości i prawidłowych wynikach badań po zakończeniu okresu wzrostu nie jest konieczna profilaktyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia;
3) stwierdzenie drożnego przewodu tętniczego przy prawidłowym ciśnieniu w tętnicy płucnej jest zawsze wskazaniem do jego zamknięcia, a jeżeli zabieg jest skuteczny (bez przecieku resztkowego) od profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia można odstąpić po 6 miesiącach po korekcji wady;
4) po leczeniu chirurgicznym koarktacji aorty metoda zespolenia koniec do końca profilaktyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia obowiązuje przez 6 miesięcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zmniejszenie ryzyka nagłego zgonu sercowego u pacjentów po zawale serca zostało wykazane podczas leczenia następującymi grupami leków:
1) inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę;
2) blokerami receptora dla angiotensyny;
3) antagonistami aldosteronu;
4) lekami przeciwpłytkowymi;
5) statynami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jesteś lekarzem karetki R wezwanej do pacjenta z nagłą utratą przytomności. Stwierdzasz nieoznaczalne ciśnienie krwi, a na monitorze częstoskurcz z szerokimi zespołami QRS 220/min. Prawidłowe postępowanie reanimacyjne (advanced cardiac life support) obejmuje:
1) pierwszą czynnością powinno być wykonanie defibrylacji lub kardiowersji 200 J (impuls dwufazowy) lub 360 J (impuls jednofazowy);
2) masaż serca powinien być prowadzony z częstotliwością 100 ucisków mostka na minutę;
3) pierwszą czynnością powinno być zaintubowanie pacjenta (zgodnie z zasadą A - airways, B - breathing, C - circulation);
4) w przypadku masażu serca i sztucznej wentylacji pacjenta zaintubowanego nie należy przerywać uciskania mostka w momencie wdechu;
5) w przypadku wielokrotnie nawracającego migotania komór nie powinno się podawać adrenaliny, a tylko wazopresynę 40 U iv.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta leczonego od 2 tygodni ibuprofenem z powodu wysiękowego zapalenia osierdzia wystąpiła biegunka. Po 48 godzinach stan pacjenta znacznie się pogorszył, RR spadło do 80/60, wystąpiło migotanie przedsionków z czynnością komór ok. 110/min.
W kontrolnym badaniu echokardiograficznym stwierdzono ilość płynu w osierdziu identyczną jak przed rozpoczęciem terapii przeciwzapalnej - 28 mm.

Do Europejskiej skali prognozowania ryzyka operacyjnego związanej z operacjami serca EUROSCORE wg Nashefa i wsp. - zalicza się wszystkie z poniższych, z wyjątkiem:

Jednym z objawów tamponady serca jest tętno paradoksalne (pulsus paradoxus). Poprawne stwierdzenie tego objawu polega na:

Za nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym i wskazaniem do diagnostyki ewentualnego zwężenia tętnicy nerkowej (dopplerowskie badanie przepływu lub tomografia komputerowa) mogą przemawiać następujące przesłanki kliniczne:
1) wyraźny wzrost stężenia kreatyniny po dołączeniu do terapii inhibitora enzymu konwertującego angiotensynę;
2) faza złośliwa (przyspieszona) nadciśnienia tętniczego;
3) pojawienie się nadciśnienia tętniczego miedzy 35 a 45 rokiem życia u osoby z rodzinnym wywiadem nadciśnienia tętniczego;
4) nagły wzrost dotychczas dobrze kontrolowanego farmakologicznie nadciśnienia tętniczego;
5) trudności w utrzymaniu prawidłowych wartości ciśnienia mimo stosowania w pełnych dawkach dwóch leków hipotensyjnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 35-letniej otyłej kobiety (BMI 33 kg/m²) z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą i obciążającym wywiadem rodzinnym w kierunku choroby wieńcowej stwierdzono hipercholesterolemię LDL 190 mg%, HDL 45 mg%, TG 130 mg%. Rozpoczęto leczenie simwastatyną 40 mg/dobę. Bezwzględnym wskazaniem do odstawienia simwastatyny będzie:
1) stwierdzenie po 2 miesiącach od rozpoczęcia leczenia AspAt 80 U/l i AlAt 70 U/l;
2) zajście pacjentki w ciążę;
3) rozpoczęcie przez pacjentkę karmienia piersią;
4) stwierdzenie po 2 miesiącach od rozpoczęcia leczenia bilirubiny 2,1 mg%;
5) redukcja masy ciała do BMI 25 kg/m² i stwierdzenie po 2 miesiącach stężenia cholesterolu LDL 90 mg% i
HDL 65 mg%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Metoda typu MIDCAB (Minimally Invasive Direct Coronary Artery Bypass) w kardiochirurgii to:

Do głównych wad operacji pomostowania naczyń wieńcowych techniką OPCAB(Off Pump Coronary Artery By-pass) należą

Za duże uważa się ryzyko operacji kardiochirurgicznej, gdy liczba punktów wg skali Euroscore wynosi:
1) 1;  2) 3;  3) 5;  4) 7;  5) 10.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z najczęstszych powikłań do 1 roku po transplantacji serca są:

Problem niedopasowania protezy zastawkowej PPM - Patient - Prosthesis Mismatch - dotyczy najczęściej:

Operacja hybrydowa w kardiochiurgii to:

Warunkami wystąpienia częstoskurczu stymulatorowego niekończącej się pętli są:
1) obecność przewodzenia wstecznego;    4) stymulator przedsionkowy;
2) blok p-k III stopnia;         5) blok przewodzenia przeciwkrzepliwe (VKA).
3) stymulator dwujamowy;         
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowe trzepotanie przedsionków to arytmia w mechanizmie reentry gdzie:
1) fala makroreentry krąży w prawym przedsionku;
2) fala makroreentry krąży w lewym przedsionku;
3) lewy przedsionek jest pobudzany biernie;
4) prawy przedsionek jest pobudzany biernie;
5) fala makroreentry krąży zwykle w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara.
Prawidłowa odpowiedź to:

Regularny częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS u pacjenta z jawnym zespołem WPW może być:
1) częstoskurczem przedsionkowym z przewodzeniem AV drogą dodatkową;
2) migotaniem przedsionków z przewodzeniem AV szlakiem fizjologicznym;
3) antydromowym częstoskurczem z dużą pętlą reentry;
4) ortodromowym częstoskurczem z dużą pętlą reentry;
5) częstoskurczem węzłowym nawrotnym z przewodzeniem AV szlakiem fizjologicznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Współczesny wszczepialny kardiowerter-defibrylator serca może posiadać następujące funkcje terapeutyczne:
1) stymulację dwujamową;
2) stymulację resynchronizującą;
3) defibrylację i kardiowersję;
4) stymulację antyarytmiczną komorową;
5) stymulację antyarytmiczną przedsionkową.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowy częstoskurcz węzłowy nawrotny jest inicjowany najczęściej pobudzeniem przedwczesnym przedsionkowym, ponieważ aby wywołać typowy częstoskurcz węzłowy musi ono trafić na refrakcję drogi szybkiej a czynną drogą wolną przewieść się do komór.

Ciężka niedomykalność aortalna w półilościowej klasyfikacji angiograficznej charakteryzuje się:
1) wypełnienie środkiem cieniującym lewej komory jest tak samo intensywne jak aorty wstępującej;
2) wypełnienie środkiem cieniującym lewej komory jest bardziej intensywne niż aorty wstępującej;
3) jama lewej komory jest całkowicie zakontrastowana podczas pojedynczej ewolucji serca;
4) wypełnienie środkiem cieniującym lewego przedsionka jest tak samo intensywne jak aorty wstępującej;
5) wypełnienie środkiem cieniującym lewej komory jest mniej intensywne niż aorty wstępującej, lecz kontrast nie jest wypłukiwany przy pojedynczym skurczu serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu II z przeciekiem lewo-prawym zwiększone wysycenie tlenem krwi występuje w:
1) prawym przedsionku;       4) aorcie;
2) lewym przedsionku;       5) tętnicy płucnej.
3) prawej komorze;
Prawidłowa odpowiedź to:

Palenie papierosów wykazuje następujące działania na układ sercowo-naczyniowy:
1) aktywuje płytki krwi;
2) indukuje rozkurcz naczyń wieńcowych;
3) zwykle podnosi stężenie cholesterolu LDL;
4) powoduje przyspieszenie czynności serca;
5) zwykle podnosi stężenie cholesterolu HDL.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do specyficznych dla nakłucia transseptalnego powikłań zaliczamy:
1) odmę opłucnową;
2) tętniak rzekomy tętnicy udowej;
3) zatory tętnicze materiałem zakrzepowym;
4) tamponadę osierdzia;
5) krwiak śródścienny lewego przedsionka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Statyną, która nie jest metabolizowana w wątrobie w szlaku cytochromów jest:

Cechą charakterystyczną dla anginy Prinzmetala jest:
1) może współistnieć z migreną;
2) w diagnostyce przydatny jest echokardiograficzny test z ergonowiną;
3) może być wywołana przez stosowanie cyklofosfamidu;
4) w prewencji nawrotów niedokrwienia korzystne jest stosowanie blokerów Ca;
5) leki β-adrenolityczne są bardzo przydatne w zapobieganiu epizodom bólów spoczynkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród stosowanych w niewydolności serca diuretyków na grubościenny segment ramienia wstępującego pętli Henlego działa:
1) hydrochlorothiazyd;     4) kwas etakrynowy;
2) furosemid;         5) spironolakton.
3) indapamid;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz zgodnie z międzynarodową konwencją właściwe nazewnictwo trybu stymulacji stałej serca w podanej poniżej sytuacji - stymulacja komory jest sterowana zarówno przez własny rytm przedsionków jak i komór, synchronizacja spontanicznej aktywacji przedsionków z wystymulowanym impulsem komorowym z zaprogramowanym czasem a-v następuje powyżej zaprogramowanej częstości rytmu stymulatora:

W czasie leczenia chorych z niewydolnością serca przyczyną oporności na diuretyki może być:
1) ciężka hipoalbuminemia;
2) podwyższone stężenie mineralokortykoidów w surowicy krwi;
3) zaburzenia wchłaniania leku;
4) niewydolność nerek;
5) nadmierna podaż sodu w diecie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do „dużych” kryteriów Duke’a używanych w diagnostyce infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW) nie należą:
1) dodatnie wyniki posiewów krwi zawierające drobnoustroje typowe dla IZW;
2) gorączka > 38°C;
3) wada serca;
4) obraz echokardiograficzny typowy dla IZW (wegetacje);
5) guzki Oslera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Charakterystyczny dla niedomykalności zastawki półksiężycowatej aorty objaw polegający na blednięciu podłoża paznokci podczas delikatnego naciskania opuszek palców nazywany jest:

U pacjentów z zawałem serca bez istotnych zmian w naczyniach wieńcowych przyczyną zawału może być:

Farmakoterapia dławicy Prinzmetala w fazie ostrego napadu polega na:
1) pierwotnej angioplastyce wieńcowej;
2) podaniu Klopidogrelu w dawce 600 mg wraz z lekiem fibrynolitycznym;
3) podaniu NTG podjęzykowo lub/i dożylnie;
4) podaniu kwasu acetylosalicylowego;
5) podaniu blokeru wapniowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaźnikiem wysokiego ryzyka stwierdzanym w trakcie elektrokardiograficznego testu wysiłkowego:
1) obniżenie ST ≥ 1 mm na I etapie w protokole Bruce’a;
2) maksymalne uzyskane obciążenie < 6 MET;
3) nieprawidłowa reakcja ciśnienia tętniczego;
4) wynik w skali Duke’a ≤ -11.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazania do echokardiografii obciążeniowej:

Zespół Blanda-White’a-Garlanda (BWG) polega na:

Wskazania do wykonania koronarografii u chorego z zaawansowaną wadą zastawkową serca przed planowanym zabiegiem kardiochirurgicznym obejmują:

Wskazania do operacji niedomykalności aortalnej obejmują:

W ciężkiej stenozie aortalnej leczenie chirurgiczne można odroczyć, jeśli:

Algorytm postępowania w ciężkiej przewlekłej organicznej niedomykalności zastawki dwudzielnej obejmuje ocenę wszystkich niżej wymienionych parametrów, z wyjątkiem:

Przeciwwskazania do przezskórnej komisurotomii mitralnej obejmują:

Wszczepienie zastawki mechanicznej jest preferowane, gdy:

U ciężarnej kobiety ze sztuczną zastawką należy:

Pacjent z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odc. ST, z cukrzycą, otyłością (BMI 34) oraz przewlekłą niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 22 ml/min) jako leczenie przeciwkrzepliwe powinien otrzymać:

Fondaparinux nie powinien być stosowany w leczeniu ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odc. ST u chorego:

Spośród leków przeciwkrzepliwych stosowanych w leczeniu ostrych zespołów wieńcowych bez uniesienia odcinka ST najkorzystniejszy profil skuteczność/bezpieczeństwo wykazuje:

Której z niżej wymienionych arytmii nie należy leczyć dożylnym bolusem adenozyny?

Która spośród niżej wymienionych odpowiedzi zawiera tylko czynniki dużego ryzyka zatorowości płucnej?

67-letnia chora z napadowym trzepotaniem przedsionków i chorobą niedokrwienną serca została przyjęta celem wykonania planowej kardiowersji elektrycznej trzepotania przedsionków utrzymujących się od 4 dni. Jakie leczenie przeciwkrzepliwe powinna otrzymać po skutecznej kardiowersji?

Poniżej wymieniono 5 chorób charakteryzujących się komorowymi zaburzeniami rytmu u pacjentów bez zmian strukturalnych serca. Które z nich są związane z dużym ryzykiem nagłego zgonu sercowego?
1) częstoskurcz komorowy z drogi odpływu prawej komory;
2) wrodzony zespół wydłużonego QT;
3) częstoskurcz pęczkowy;
4) zespół Brugadów;
5) wielokształtny częstoskurcz komorowy zależny od katecholamin.
Prawidłowa odpowiedź to:

61-letni mężczyzna z hiperlipidemią, cukrzycą t.2, aktualnie hospitalizowany z powodu ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odc. ST, otrzymywał m.in. ASA, klopidogrel, fondaparinux i eptifibatyd. Wskazaniem do odstawienia wlewu dożylnego inhibitora GP IIb/IIIa oraz przetoczenia koncentratu płytek krwi i osocza jest spadek poziomu trombocytów poniżej: