Egzamin PES / Kardiologia / wiosna 2006

Przeciwwskazaniem do walwulotomii balonowej zastawki mitralnej jest:
1) nadciśnienie płucne;
2) umiarkowana niedomykalność mitralna;
3) obecność skrzepliny w lewym przedsionku;
4) bezobjawowy przebieg wady u chorych bez nadciśnienia płucnego;
5) ciężka postać obturacyjnej choroby płuc (POChP).
Prawidłowa odpowiedź to:

Zastosowanie kontrapulsacji wewnątrzaortalnej powoduje:

Według klasyfikacji Forrestera: PCWP < 18mmHg i CI < 2,2l/min dotyczy:

Którzy spośród opisanych chorych z migotaniem przedsionków obciążeni są dużym ryzykiem udaru mózgowego?
1) 76 lat, z nadciśnieniem tętniczym;
2) 55 lat, z cukrzycą;
3) 72 lata, z chorobą niedokrwienną serca;
4) 56 lat, po przebytym zatorze do tętnicy podkolanowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Korzystnego efektu stymulacji overdrive można się spodziewać, gdy:
1) u podłoża arytmii leży zjawisko reentry;
2) arytmie powstają w mechanizmie wzmożonego automatyzmu ektopicznego;
3) są wynikiem aktywności wyzwalanej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Działanie dobutaminy cechuje:
1) łagodne działanie rozszerzające naczynia w małych dawkach, spadek objętości wyrzutowej;
2) skurcz naczyń niezależnie od dawki;
3) łagodne działanie zwężające naczynia w małych dawkach, wzrost obciążenia następczego, bez wpływu na objętość wyrzutową;
4) wpływ na receptory beta 1, łagodne działanie rozszerzające naczynia w małych dawkach, skurcz naczyń w dużych dawkach;
5) wpływ na receptory beta 2, zmniejszenie obciążenia następczego w małych dawkach i wzrost objętości wyrzutowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zastosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych z przyczyn poza kardiologicznych u chorych, u których istnieją wskazania do profilaktycznego leczenia kwasem acetylosalicylowym w przebiegu schorzeń sercowo-naczyniowych oznacza:

Zalecenia dotyczące leczenia farmakologicznego chorych po zawale serca z bezobjawową dysfunkcją lewej komory obejmują:
1) inhibitory ACE;  2) beta-blokery;  3) leki przeciwpłytkowe;  4) diuretyki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Implantowanie stymulatora typu VVI u chorego z objawowymi bradyarytmiami i napadowym migotaniem przedsionków jest:

Którego spośród niżej opisanych chorych należy skierować do leczenia operacyjnego wady serca?
1) chory A: z przewlekłą dużą niedomykalnością aortalną, u którego pojawiła się niewielka duszność, a lewa komora uległa niewielkiemu poszerzeniu, przy frakcji wyrzutowej równej 50%;
2) chory B: z przewlekłą dużą niedomykalnością aortalną i wymiarem końcoworozkurczowym lewej komory równym 57 mm i frakcją wyrzutową równą 60%;
3) chory C: z przewlekłą łagodną niedomykalnością aortalną, u którego stwierdzono spadek frakcji wyrzutowej podczas wysiłku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Klasyczne wskazania do terapii resynchronizującej u optymalnie leczonych chorych z niewydolnością serca to:

Wystąpienie bloku lewej odnogi w trakcie trwania ortodromowego częstoskurczu przedsionkowo-komorowego u chorego z zespołem WPW i drogą dodatkową położoną lewostronnie bocznie:

Postępowaniem z wyboru w przypadku stwierdzenia częstoskurczu stymulatorowego jest:

U chorych z przewlekłą niewydolnością serca na tle niedokrwiennym ryzyko nagłego zgonu istotnie zmniejszają:
1) bisoprolol;  2) perindopril;  3) losartan;  4) digoksyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Amyloid AIAPP powstaje z:

Według zaktualizowanych w 2005 roku zaleceń Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego następujące leki beta adrenolityczne są zalecane w leczeniu przewlekłej niewydolności serca:
1) atenolol;  2) bisoprolol;  3) karwedilol;  4) bursztynian metoprololu;  5) nebiwolol.
Minimalny czas od odstawienia leku do badania powinien wynosić:

70-letni chory zgłasza się do lekarza z objawami duszności wysiłkowej przy wejściu na 2 piętro, okresowo pojawiającymi się obrzękami nóg. Przez wiele lat nieregularnie leczone umiarkowane nadciśnienie tętnicze, bez typowych bólów w klatce piersiowej, wcześniej poza tym czuł się zdrowy. Czynność serca miarowa o częstości 80/min. Osłuchowo na koniuszku serca szmer skurczowy 2/6 w skali Lewine’a RR 170/90 mmHg. Najbardziej prawdopodobną przyczyną dolegliwości jest:

Chory 32-letni zgłasza się z powodu obniżenia tolerancji wysiłku od około roku, obecnie w II klasie wg NYHA, w okresie napadów migotania przedsionków III klasa NYHA. Bez obrzęków, niewielkie rtg objawy zasoju w krążeniu płucnym. RR 110/80 mmHg, częstość rytmu serca 78/min, miarowa. W badaniu ECHO frakcja wyrzutu lewej komory 20%, LVEDD 7,0 cm LVESD 5,9 cm. Tętnice wieńcowe bez zmian. Test 6 minutowego marszu 490 m. Maksymalne zużycie tlenu 19 ml/kg/min. Do tej pory leczony karwedilolem 3,125 mg 2x dobę, Enarenalem 2 x 5 mg, Furosemidem 1 x 40 mg, kwasem acetylosalicylowym 125 mg jako konsultujący kardiolog zalecisz:
1) pilną transplantację serca;
2) zwiększenie dawki beta blokera;
3) zwiększenie dawki furosemidu do 80 mg/dobę;
4) krótkotrwały (3-5 dni) wlew dopaminy i dobutaminy;
5) podania dużej (100 mg) dawki nitratów o przedłużonym działaniu w godzinach późnowieczornych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W trakcie badań hemodynamicznych przed kwalifikacją do transplantacji serca u 32-letniego chorego z kardiomiopatią rozstrzeniową uzyskano następujące wyniki. Ciśnienie średnie w prawym przedsionku 7 mmHg, w prawej komorze ciśnienie skurczowe 48 mmHg, późnoskurczowe 8 mmHg. Ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej 47 mmHg, średnie 34 mmHg. Ciśnienie zaklinowania w kapilarach płucnych fala V 45 mmHg, średnie 23 mmHg. Jednym z ważnych parametrów w kwalifikacji do przeszczepu serca jest gradient przezpłucny. Oblicz jego wartość na podstawie przedstawionych wyników:

Które stwierdzenia dotyczące mózgowe peptydu natriuretycznego (BNP) są prawdziwe?
1) wydzielany jest w odpowiedzi na rozciąganie przedsionków i komór serca;
2) jego prawidłowe stężenie w surowicy z wysokim prawdopodobieństwem wyklucza niewydolność serca;
3) powoduje retencję sodu;
4) jest wykorzystywany jako lek w leczeniu chorych z niewydolnością serca;
5) w diagnostyce niewydolności serca oznaczenia BNP są rzadziej wykorzystywane niż oznaczenia przedsionkowego peptydu natriuretycznego (ANP).
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego z zawansowaną przewlekłą niewydolnością serca, w III klasie NYHA, z objawami niwielkiej retencji płynów, migotaniem przedsionków z częstością komór około 80/min, bez klinicznych cech niewydolności nerek zgodnie ze wskazówkami ESC
nie należy stosować:

Troponiny są czułymi i swoistymi markerami martwicy mięśnia sercowego, stanowiącym istotny element w diagnostyce ostrych zespołów wieńcowych (OZW):
1) podwyższone wartości troponiny I i T stwierdza się jedynie u chorych z OZW i towarzyszącymi zmianami niedokrwiennymi w zapisie EKG;
2) zawsze gdy występują zmiany niedokrwienne odnotowywane są podwyższone wartości troponin, jednak ich krótkotrwały wzrost niekiedy może być nieuchwytny;
3) podwyższone wartości TnT i TnI stwierdzane są po upływie 6-12 godzin, maksymalne w 24 godziny od wystąpienia martwicy i wartości te utrzymują się przynajmniej 6-8 dni;
4) dodatnie wartości cTnI i cTnT występuja częściej gdy bólom dławicowym towarzyszą zmiany niedokrwienne w zapisie ekg;
5) wysoka czułość obecnie stosowanych testów do oznaczeń troponiny oraz ich specyficzność wyklucza inne sytuacje kliniczne (oprócz martwicy serca), w których dochodzi do podwyższenia troponiny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Całodobowe ambulatoryjne monitorowanie ciśnienia tętniczego (ABP):
1) ujawnia profil ciśnienia krwi poza gabinetem lekarskim co pozwala wykryć osoby z podejrzeniem reakcji „białego fartucha” oraz ułatwia ocenę skuteczności leczenia;
2) u niektórych osób w podeszłym wieku występująca hypotonia poposiłkowa może być rozpoznana za pomocą ABPM;
3) zalecane optymalne wartości ciśnienia tętniczego w ABPM w czasie aktywności to < 130/80mmHg oraz w czasie snu < 115/65mmHg;
4) może wykryć osoby, u których RR nie obniża się w nocy, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powikłań sercowo-naczyniowych;
5) zastosowanie tego urządzenia jest ograniczone, jedynie dla chorych hospitalizowanych z napadowym nadciśnieniem tętniczym jakie ma miejsce w przebiegu np. Pheochromocytoma.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z podstawowych postulatów w leczeniu ostrej niewydolności serca jest ocena oraz wyrównanie istniejących zaburzeń oddechowych. Dla zachowania sprawności narządów i zapobiegania niewydolności wielonarządowej ważne jest utrzymanie SaO₂ na prawidłowym poziomie (95-98%). Aby to osiągnąć:
1) intubacja dotchawicza wymagana jest bezwzględnie u wszystkich chorych w przypadku spadku SaO₂ poniżej 95%;
2) nawet przy prawidłowej saturacji zawsze należy stosować tlenoterapię bierną, co zapobiega jej spadkowi;
3) u chorych bez hipoksji tlenoterapia może być szkodliwa; duża zawartość tlenu we krwi zmniejsza przepływ wieńcowy, rzut serca oraz powoduje wzrost systemowego oporu naczyniowego;
4) u chorych bez hipoksji wskazane jest stosowanie metod wentylacji nieinwazyjnej przy pomocy technik CPAP lub NIPPV, a w wypadku hipoksji intubacja dotchawicza i podłączenie do respiratora;
5) u chorych z hipoksją wskazane jest stosowanie metod wentylacji nieinwazyjnej przy pomocy technik CPAP lub NIPPV, a w wypadku utrzymującej się hipoksji pomimo stosowania tych metod intubacja dotchawicza i podłączenie do respiratora.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie badania dodatkowe należy wykonać u chorego z bezobjawową, ciężką stenozą aortalną, aby podjąć decyzję co do sposobu dalszego leczenia (operacyjne/zachowawcze)?

Oporność na leczenie przeciwpłytkowe to:
1) nieskuteczność kliniczna kwasu acetylosalicowego (ASA) lub klopidogrelu, występująca u około 40-50% pacjentów;
2) w przypadku ASA może być związana z polimorfizmem COX1 i COX2 oraz jednoczesnym stosowaniem NLPZ;
3) może wiązać się, w przypadku klopidogrelu, z zmniejszoną aktywacją proleku do aktywnej formy; co może mieć związek ze zmiennością genetyczną wątrobowego CYP3A4 lub interakcjami lekowymi;
4) oporność kliniczna na stosowane leki przeciwpłytkowe (kwas acetylosalicylowy i klopidogrel), którą można przełamać stosowaniem ich dużych dawek;
5) nie ma znaczenia klinicznego, stwierdzana jest jedynie przy wykonaniu specjalistycznych badań oceniających stopień zahamowania płytek krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazania do wymiany zastawki aortalnej w przebiegu jej niedomykalności istnieją:
1) u wszystkich pacjentów bez względu na stwierdzane objawy kliniczne, wiek i stopień niewydolności serca u których stwierdzono cechy wskazujące na krytyczne powiększenie lewej komory (wymiar końcoworozkurczowy ≥ 55 mm, wymiar końcowoskurczowy ≥ 35mm);
2) w przypadku objawowej niedomykalności aortalnej nawet przy prawidłowej funkcji skurczowej lewej komory;
3) gdy obecność zaawansowanej objawowej niedomykalności aorty występuje u pacjentów poddawanych innym zabiegom kardiochirurgicznym, np. pomostowaniu aortalno-wieńcowemu;
4) w wypadku konieczności wykonania zabiegu pomostowania aortalno wieńcowego nawet przy zaawansowanej niedomykalności aortalnej zabieg wymiany zastawki jest przeciwwskazany gdyż to w istotny sposób pogarsza rokowanie okołooperacyjne;
5) niedomykalność aortalna jest wadą łagodną, a stosowanie leków naczyniorozszerzających skutecznie redukuje objętość fali zwrotnej, stąd nawet przy pojawieniu się objawów dysfunkcji skurczowej lewej komory zabieg korekty operacyjnej nie jest wskazany.
Prawidłowa odpowiedź to:

Carcinoid powoduje zmiany degeneracyjne wsierdzia zlokalizowane najczęściej:
1) na płatkach zastawki trójdzielnej;   4) na płatkach zastawki aortalnej;
2) w drodze wypływu prawej komory;   5) na płatkach zastawki mitralnej.
3) na płatkach zastawki płucnej;
Prawidłowa odpowiedź to:

Zawroty głowy, utraty przytomności, szmer w okolicy podstawy serca, różnica ciśnień pomiędzy kończynami górnymi. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Parametry służące do oceny funkcji rozkurczowej lewej komory to:
1) stosunek maksymalnej prędkości wczesnego napływu mitralnego i maksymalnej prędkości napływu przedsionkowego E/A;
2) czas deceleracji napływu mitralnego;
3) czas wyrzutu lewej komory;
4) prędkość propagacji fali wczesnego napływu mitralnego;
5) stosunek maksymalnej prędkości przepływu w żyle płucnej górnej w fazie skurczowej i rozkurczowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami ryzyka nagłego zgonu u chorych z kardiomiopatią przerostową są:
1) niewyjaśnione incydenty zasłabnięć;
2) nieprawidłowa reakcja ciśnienia na wysiłek fizyczny;
3) przerost ściany lewej komory do 15 mm;
4) nagłe przedwczesne zgony u członków rodziny chorego;
5) stwierdzane spontaniczne epizody częstoskurczu komorowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie przeciwzakrzepowe stosowane u kobiet w ciąży z wszczepionymi sztucznymi zastawkami serca obejmuje różne schematy postępowania. Który z nich jest najczęściej zalecany?

Przyczynami bradykardii zatokowej mogą być:
1) zespół chorej zatoki;   4) stosowane leki (betablokery, blokery kanału wapniowego, digoksyna, leki przeciwarytmiczne);
2) nadczynność tarczycy;   5) nagły wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
3) hipowolemia;   
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z podanych parametrów spełniają kryteria zaawansowanej niedomykalności mitralnej IV stopnia:
1) wymiar tzw. talii strumienia fali zwrotnej > 9 mm;
2) przepływ skurczowy sięgający do ½ głębokości przedsionka;
3) odwrócenie kierunku przepływu w skurczu w żyłach płucnych;
4) stosunek pola powierzchni fali zwrotnej do pola powierzchni lewego przedsionka < 20%;
5) objętość fali zwrotnej > 60 ml.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które twierdzenia dotyczące nadciśnienia płucnego są prawdziwe?
1) tętnicze nadciśnienie płucne rozpoznaje się w przypadku stwierdzenia średniego ciśnienia w tętnicy płucnej powyżej 25 mmHg i ciśnienia zaklinowania poniżej 15 mmHg;
2) stosowanie blokerów kanału wapniowego jest wskazane u wszystkich chorych z tętniczym nadciśnieniem płucnym;
3) stosowanie leczenia przeciwkrzepliwego jest wskazane u wszystkich chorych z idiopatycznym nadciśnieniem płucnym;
4) test reaktywności tętnic płucnych uznaje się za dodatni, gdy średnie ciśnienie w tętnicy płucnej po podaniu leku wazodilatacyjnego obniży się poniżej 40 mmHg i więcej niż o 10 mmHg w stosunku do wartości wyjściowej;
5) tętnicze nadciśnienie płucne może występować w przebiegu kardiomiopatii rozstrzeniowej i wady mitralnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W świetle aktualnych badań leczeniem z wyboru po nieskutecznej fibrynolizie w przebiegu świeżego zawału serca jest:
1) leczenie farmakologiczne;
2) przeprowadzenie badań nieinwazyjnych (test wysiłkowy) i ocena wskazań do koronarografii;
3) ponowne zastosowanie fibrynolizy;
4) ratunkowa koronarografia i angioplastyka;
5) koronarografia po ocenie żywotności mięśnia sercowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Farmakologiczne próby obciążeniowe z obrazowaniem perfuzji mięśnia serca są wykonywane:
1) w celu oceny stopnia zaawansowania choroby wieńcowej u pacjentów z pełnym blokiem lewej odnogi pęczka Hissa (LBBB) lub stymulatorem;
2) w przedoperacyjnej stratyfikacji ryzyka u pacjentów z chorobą tętnic obwodowych przed operacjami niekardiochirurgicznymi;
3) w celu ustalenia stratyfikacji ryzyka u chorych z chorobą niedokrwienną, którzy nie są w stanie wykonać wysiłków fizycznych;
4) w celu oceny żywotności i stanu zamrożenia mięśnia sercowego;
5) jako badanie przesiewowe w rozpoznawaniu choroby niedokrwiennej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niestabilna blaszka miażdżycowa charakteryzuje się następującymi cechami:
1) dużym ryzykiem pęknięcia;
2) cienką „czapeczką” ze zmniejszoną liczbą komórek mięśni gładkich i włókien kolagenu;
3) małym jądrem lipidowym;
4) dużą liczbą komórek zapalnych - limfocytów T , makrofagów, komórek tucznych;
5) małą zawartością metaloproteinaz.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stężenie troponin może być podwyższone w przypadku:
1) ostrego zespołu wieńcowego;     4) ostrych schorzeń jamy brzusznej;
2) zaawansowanej niewydolności serca;  5) rozległych oparzeń.
3) zaawansowanej niewydolności nerek;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenie dotyczące pęknięcia wolnej ściany serca u chorych po STEMI jest nieprawdziwe?

Stabilna dławica piersiowa występuje w populacji ogólnej z częstością:

Blaszki miażdżycowe w ścianie tętnic wieńcowych są najczęściej położone:

Ostry zespół wieńcowy bez przetrwałego uniesienia odcinka ST możemy rozpoznać u chorego z typowym spoczynkowym bólem wieńcowym i zmianami w ekg w postaci:
1) obniżeń odcinka ST > 1 mm;      4) płaskich załamków;
2) przemijającego uniesienia ST;     5) przy prawidłowym ekg.
3) ujemnych załamków T > 1 mm;
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjenci z ostrym zespołem wieńcowym należący do grupy wysokiego ryzyka to pacjenci, u których stwierdza się, co najmniej jeden z poniższych czynników:
1) groźna dla życia arytmia (VF, VT);
2) niestabilność hemodynamiczna;
3) nawracające bóle wieńcowe mimo stosowania kwasu acetylosalicylowego;
4) wszczepiony stymulator serca;
5) podwyższone stężenie troponiny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenie dotyczące późnej reperfuzji tętnicy odpowiedzialnej za zawał jest prawdziwe?

Właściwym postępowaniem u chorego po przebytym 10 lat wcześniej zawale mięśnia sercowego, z pozawałową dysfunkcją lewej komory, frakcją wyrzutową 35%, z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa i poszerzeniem QRS do 0,14s. w EKG, będącego w II klasie czynnościowej NYHA jest:
1) stosowanie inhibitora ACE;
2) stosowanie blokera receptora angiotensyny;
3) stosowanie beta blokera;
4) stosowanie antagonisty aldosteronu;
5) terapia resynchronizująca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z wymienionych czynników przemawiają za stosowaniem wczesnej inwazyjnej strategii postępowania u chorych z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST?
1) postępowanie takie zmniejsza ilość zgonów, zawałów mięśnia sercowego i rehospitalizacji zarówno w okresie wczesnym, jak i w odległej obserwacji;
2) największą korzyść z leczenia inwazyjnego odnoszą chorzy z podwyższonym poziomem troponiny;
3) łączenie leczenia poprzez zabieg przezskórnej angioplastyki wieńcowej (PCI) z stosowaniem antagonistów receptora GP IIb/IIIa zwiększa korzyści płynące z takiego leczenia;
4) zastosowanie tej strategii co 6 godzin od początku dolegliwości zmniejsza ryzyko zgonu o 30%;
5) w przypadku nieskuteczności PCI zalecana i jest dostępna rutynowo aterektomia kierunkowa (DCA) i ekstrakcyjna (TEC).
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących testu „triady” są prawdziwe?
1) test triad obejmuje: troponiny, całkowitą kinazę kreatynową i izoenzym sercowy dehydrogenazy mleczanowej;
2) troponiny, mioglobiny oraz „CK-MB masa” tworzą triadę najbardziej czułych i swoistych enzymów stosowanych w praktyce klinicznej u chorych z podejrzeniem ostrego zespołu wieńcowego i odgrywa podstawową rolę w rozpoznawaniu martwicy mięśnia sercowego;
3) stosując test triady wykonuje się wszystkie trzy badania enzymatyczne równocześnie w: 4,6 i 12 godzinie od początku bólu w klatce piersiowej;
4) zakładając dostępność całej triady, poszczególne zawarte w niej oznaczenia enzymatyczne stosuje się w zależności od czasu trwania dolegliwości bólowych sugerujących ostry zespół wieńcowy;
5) u chorych z bólem w klatce piersiowej trwającym poniżej 6 godzin markerami pierwszego rzutu są mioglobina lub „CK-MB masa”, podczas, gdy w przypadku osób z bólem powyżej 6 godzin należy oznaczyć przede wszystkim troponinę.
Prawidłowa odpowiedź to:

W analizie holterowskiej EKG jako niedokrwienne zmiany ST określa się obniżenie odcinka ST spełniające następujące kryteria:
1) obniżenie wynoszące ³ 1 mm w odległości 60 ms. od punktu J;
2) przebieg poziomy lub skośny ku dołowi;
3) minimalny czas trwania ³ 1 min;
4) minimalny czas normalizacji zmian odcinka ST umożliwiający uznanie epizodu za zakończony ³ 3 min;
5) w przypadku utrwalonych obniżeń odcinka ST jego pogłębienie ³ 2 mm. w stosunku do zmian wyjściowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz prawidłowe stwierdzenia dotyczące stosowania antagonistów aldosteronu w przewlekłej niewydolności serca u chorych po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego:
1) należy je włączyć już w I klasie NYHA;
2) zalecaną dawką początkową jest 12,5- 25 mg spironolaktonu lub 25 mg eplerenonu 1 raz dziennie;
3) jeśli po miesiącu leczenia utrzymują się objawy ciężkiej niewydolności serca NYHA III-IV należy zwiększyć dawkę leku do 100 mg 1 raz dziennie;
4) przed włączeniem leku i po 4-6 dniach leczenia należy skontrolować poziom potasu;
5) jeżeli w dowolnym momencie leczenia stężenie potasu przekroczy 5 mmol/l lek należy bezwzględnie odstawić.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas wykonywania biopsji gruczołu krokowego u 48-letniego mężczyzny z wypadaniem płatka i niedomykalnością zastawki mitralnej na podłożu zwyrodnienia śluzowatego należy zastosować okołoproceduralną profilaktykę za pomocą antybiotyków:
1) w przypadku występowania cech zakażenia układu moczowego;
2) w przypadku współistnienia wypadania płatka zastawki trójdzielnej;
3) w przypadku współistnienia migotania przedsionków;
4) rutynowo, ze względu na umiarkowanie zwiększone ryzyko rozwoju infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW).
Prawidłowa odpowiedź to:

Badanie echokardiograficzne w infekcyjnym zapaleniu wsierdzia (IZW) pozwala na:
1) stwierdzenie tak zwanych dużych kryteriów rozpoznania;
2) ocenę powikłań obejmujących serce;
3) dostarczenie informacji określających rokowanie;
4) planowanie możliwości leczenia;
5) zróżnicowanie wegetacji pomiędzy stadium aktywnym i wygojonym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Angioplastyka zwężeń w naczyniach wieńcowych u chorych ze stabilną dławicą piersiową jest wskazana:
1) w każdym przypadku, jeżeli zabieg jest możliwy technicznie;
2) w przypadku obecności rozległego niedokrwienia potwierdzonego obiektywnymi metodami;
3) po przygotowaniu klopidogrelem w dawce 75 mg przynajmniej 6 godzin przed wykonaniem procedury;
4) w przypadku zmian de-novo w pomostach żylnych - zabieg taki zawsze wymaga implantacji stentu naczyniowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Infekcyjne zapalenie wsierdzia u pacjenta uzależnionego od narkotyków wstrzykiwanych dożylnie:
1) rozwija się częściej niż w populacji osób nieuzależnionych;
2) często manifestuje się bólami w klatce piersiowej związanymi z zajęciem opłucnej w przebiegu septycznych zawałów płuca;
3) w przypadku objęcia procesem zastawki trójdzielnej stanowi w każdym przypadku wskazanie do zabiegu operacyjnego;
4) w przypadku objęcia procesem zastawki trójdzielnej preferowaną metodą leczenia chirurgicznego jest wszczepienie sztucznej protezy zastawkowej w ujście trójdzielne;
5) w przypadku objęcia procesem zastawki trójdzielnej preferowaną metodą leczenia chirurgicznego jest naprawa zastawki.
Prawidłowa odpowiedź to:

50-letnia chora, z ujemnym dotychczasowym wywiadem w kierunku jakichkolwiek chorób, została przyjęta do Szpitala z powodu epizodu spoczynkowych bólów w klatce piersiowej przed kilkoma godzinami. Jedyną nieprawidłowością stwierdzoną w zapisie EKG były ujemne załamki T w odprowadzeniach V5-V6. Postępowanie u przedstawionej pacjentki powinno obejmować:
1) zastosowanie kwasu acetylosalicylowego;
2) wykonanie koronarografii w okresie 48 godzin ze względu na wyjściowe wysokie ryzyko niekorzystnego dalszego przebiegu klinicznego;
3) wykonanie próby wysiłkowej ze względu na niskie wyjściowe ryzyko niekorzystnego dalszego przebiegu klinicznego;
4) dalszą ocenę ryzyka i w przypadku stwierdzenia u chorej cukrzycy kwalifikację do koronarografii w okresie 48 godzin;
5) dalszą ocenę ryzyka i w przypadku stwierdzenia u chorej podwyższonego poziomu Troponiny I kwalifikację do koronarografii w okresie 48 godzin.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stosowanie klopidogrelu w dawce 75 mg dziennie jest wskazane:
1) jako leczenie z wyboru u chorych z podejrzeniem stabilnej choroby niedokrwiennej serca;
2) u chorych ze stabilną chorobą niedokrwienną serca po implantacji stentu uwalniającego lek antyproliferacyjny przez okres 3-4 tygodni;
3) u chorych ze stabilną chorobą niedokrwienną serca po implantacji klasycznego stentu metalowego przez okres 3-4 tygodni;
4) u wszystkich chorych po przebytym ostrym zespole wieńcowym bez przetrwałego uniesienia odcinka ST przez okres
9-12 miesięcy;
5) u chorych po przebytym ostrym zespole wieńcowym z przetrwałym uniesieniem odcinka ST leczonym pierwotną angioplastyką z implantacją stentu oraz dożylnym podaniem inhibitora GP IIb/IIIa.
Prawidłowa odpowiedź to:

66-letni chory, z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą leczonymi farmakologicznie od kilku lat, został przyjęty do Szpitala z powodu nawracających spoczynkowych bólów w klatce piersiowej od kilku godzin, z towarzyszącym w zapisie EKG obniżeniem odcinka ST o 2 mm w odprowadzeniach V5-V6. Przy przyjęciu do Szpitala dolegliwości i zmiany w zapisie EKG nie były obecne. Postępowanie u przedstawionego pacjenta powinno obejmować:
1) zastosowanie kwasu acetylosalicylowego;
2) wykonanie koronarografii w okresie 48 godzin ze względu na wyjściowe wysokie ryzyko niekorzystnego dalszego przebiegu klinicznego;
3) wykonanie próby wysiłkowej ze względu na niskie wyjściowe ryzyko niekorzystnego dalszego przebiegu klinicznego;
4) dalszą ocenę ryzyka i w przypadku stwierdzenia u chorego podwyższonego poziomu białka C-reaktywnego (CRP) kwalifikację do koronarografii w okresie 48 godzin;
5) dalszą ocenę ryzyka i w przypadku stwierdzenia u chorego podwyższonego poziomu Troponiny I kwalifikację do koronarografii w okresie 48 godzin.
Prawidłowa odpowiedź to:

Postępowanie u chorego z potwierdzonym ostrym zespołem wieńcowym
z przetrwałym uniesieniem odcinka ST i początkiem objawów przed 4 godzinami powinno obejmować:
1) rutynowe, jak najszybsze zastosowanie kwasu acetylosalicylowego;
2) rutynowe, jak najszybsze zastosowanie kwasu acetylosalicylowego po wcześniejszym wykluczeniu oporności na omawiany lek;
3) zastosowanie trombolitycznego leczenia przedszpitalnego i rozważenie wykonania koronarografii w okresie do 48 godzin;
4) transport do najbliższej pracowni hemodynamicznej w celu wykonania pierwotnej angioplastyki w okresie do 12 godzin;
5) transport do pracowni hemodynamicznej posiadającej duże doświadczenie i kwalifikacje w celu wykonania pierwotnej angioplastyki w okresie do 12 godzin i zapewnienie czasu opóźnienia nie większego niż 90 minut.
Prawidłowa odpowiedź to:

Profilaktyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia jest konieczna u chorych z:
1) protezą zastawkową serca;
2) ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej;
3) kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu;
4) wypadaniem płatka zastawki mitralnej bez niedomykalności mitralnej;
5) dwupłatkową zastawką aortalną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do zastosowania stymulacji resynchronizującej jest:
1) frakcja wyrzutowa lewej komory ≤ 35%;
2) niewydolność serca w klasie NYHA III pomimo optymalnej farmakoterapii;
3) czas trwania zespołu QRS >120 msek;
4) rytm zatokowy;
5) zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego (odstęp PQ > 200 msek).
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka ze stymulatorem DDDR ustawionym na 75/60 (dzień/noc) skarży się na kołatania serca podczas zmian pozycji ciała i marszu. Należy:

Które stwierdzenia dotyczące zmian w spoczynkowym elektrokardiogramie i zaburzeń rytmu u pacjenta z pojedynczą, utajoną drogą dodatkową są prawdziwe?
1) w spoczynkowym elektrokardiogramie nie ma cech preekscytacji komór;
2) w spoczynkowym elektrokardiogramie może być widoczna preekscytacja komór;
3) częstoskurcz przedsionkowo-komorowy może być tylko antydromowy;
4) częstoskurcz przedsionkowo-komorowy może być tylko ortodromowy;
5) częstoskurcz przedsionkowo-komorowy może być ortodromowy lub antydromowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Szerokość zespołów QRS częstoskurczu komorowego u pacjentów po zawale serca może być mniejsza niż przy rytmie zatokowym, ponieważ w czasie częstoskurczu komory mogą być aktywowane bardziej symetrycznie niż przy rytmie zatokowym, co może wynikać z formowania impulsu bliżej przegrody międzykomorowej.

U 27-letniego pacjenta chorującego na cukrzycę ze stwierdzonym poziomem stężenia cholesterolu całkowitego 190 mg/dl wg zmodyfikowanego Raportu Zespołu Ekspertów National Cholesterol Education zaleca się:
1) kontrolną wizytę za 4 tygodnie i ponowną ocenę stężenia cholesterolu;
2) rozpocząć leczenie dietą i modyfikację stylu życia;
3) rozpocząć leczenie farmakologiczne;
4) cholesterol całkowity < 200 mg/dl;
5) cholesterol całkowity < 175 mg/dl.
Prawidłowa odpowiedź to:

Regularny częstoskurcz z szerokimi zespołami QRS u pacjenta z zespołem WPW może być:
1) częstoskurczem przedsionkowym z przewodzeniem AV drogą dodatkową;
2) migotaniem przedsionków z przewodzeniem AV drogą dodatkową;
3) tzw. antydromowym częstoskurczem z dużą pętlą reentry;
4) trzepotaniem przedsionków z przewodzeniem AV szlakiem fizjologicznym;
5) częstoskurczem węzłowym nawrotnym z przewodzeniem AV drogą dodatkową.
Prawidłowa odpowiedź to:

Częstoskurcz antydromowy w zespole WPW charakteryzuje się szerokimi zespołami QRS, ponieważ ramię zstępujące pętli reentry stanowi droga dodatkowa i komory pobudzane są z pełną preekscytacją.

Kardiowersję elektryczną u pacjenta z wszczepionym rozrusznikiem serca:
1) można wykonać tylko w przypadku zagrożenia życia;
2) w ogóle nie można jej wykonywać;
3) przed kardiowersją należy przeprogramować rozrusznik ustawiając u pacjentów stymulatorozależnych maksymalną energię stymulacji;
4) elektrody należy przyłożyć w odległości co najmniej 10-15 cm od stymulatora, a oś impulsu powinna być prostopadła do osi stymulator - końcówka elektrody;
5) elektrody należy przyłożyć w odległości co najmniej 10-15 cm od stymulatora, a oś impulsu powinna być równoległa do osi stymulator - końcówka elektrody.
Prawidłowa odpowiedź to:

Efekt antyarytmiczny ACEI jest związany z:
1) zniesieniem hamującego wpływu Ang.II na kinazę C;
2) zmniejszeniem wydzielania NA (a tym samym zmniejszeniem aktywności układu współczulnego);
3) wzrostem stężenia bradykininy;
4) wzrostem stężenia potasu;
5) działaniem grup SH (jako wymiataczy wolnych rodników).
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z wynikami badania OPTIC - jakie leki antyarytmiczne powinno stosować się u pacjentów z wszczepionym ICD aby zmniejszyć ilość interwencji urządzenia?

Typowymi ponaparstnicowymi zaburzeniami rytmu są:
1) PAT (z blokiem A-V);
2) nienapadowy częstoskurcz węzłowy;
3) nawrotny częstoskurcz węzłowy;
4) podwójny częstoskurcz z rozkojarzeniem przedsionkowo-komorowym;
5) nawrotny częstoskurcz przedsionkowo-komorowy;
6) ExSV;
7) ExV;
8) VT (zwłaszcza - tzw. dwukierunkowy).
Prawidłowa odpowiedź to:

Aby przerwać częstoskurcz należy wydłużyć falę krążącego pobudzenia, a więc wydłużyć okres refrakcji i/lub zwiększyć szybkość przewodzenia:

Elektrofizjologicznym podłożem częstoskurczu typu torsade de pointes jest:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących Adenozyny są prawdziwe?
1) nukleotyd z grupy puryn (C₁₀H₁₃N₅O₄);
2) działa bardzo krótko;
3) w sercu powoduje wzrost napływu jonów potasowych i wapniowych do wnętrza kardiomiocytu (ujemny efekt chrono- i dromotropowy);
4) ma zastosowanie terapeutyczne - przerywania napadów SVT;
5) ma zastosowanie diagnostyczne - dla różnicowania częstoskurczów i ujawnienia cech preekscytacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Właściwe leczenie pacjentów z idiopatycznym VF- w ramach prewencji wtórnej - to:

Wystąpienie bloku odnogi pęczka Hisa podczas nawrotnego częstoskurczu węzłowego (AVNRT):

Częstoskurcze nawrotne (AVNRT/AVRT) są arytmiami powstającymi w mechanizmie reentry zależnym od kanałów wapniowych, dlatego skutecznymi lekami w przerywaniu ich napadów są Propafenon, Dofetilid, Azimilid, Ibutilid.

Najwłaściwszym postępowaniem terapeutycznym u 18-letniej pacjentki która została przywieziona do szpitala z powodu kołatania serca, a w ekg zarejestrowano szybkie AF (akcja komór~150-200/min) z szerokimi zespołami QRS jest:

Uszkodzenie drogi szybkiej -podczas ablacji RF nawrotnego częstoskurczu węzłowego - wiąże się z wydłużeniem odstępu AH (co z reguły rzutuje na wydłużenie odstępu PR); również zwiększone jest ryzyko wystąpienia bloku A-V.

Które stwierdzenia dotyczące ablacji RF pęczka Kenta jest prawdziwe?
1) ablację lewostronnego pęczka Kenta wykonuje się z dostępu transaortalnego lub transseptalnego;
2) ablacja pęczka Kenta przegrodowego wiąże się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia bloku A-V;
3) skuteczność ablacji szlaku dodatkowego w doświadczonym ośrodku elektrofizjologicznym sięga 90-95%;
4) wykonanie ablacji szlaku dodatkowego jest bezwzględnie wskazane u wszystkich chorych z zespołem WPW;
5) pacjenci z mnogimi szlakami dodatkowymi raczej powinni być kandydatami do przewlekłego leczenia farmakologicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z podanych poniżej cech odróżniają przewlekłą niedokrwienną niedomykalność zastawki mitralnej (Chronic ischemic mitral regurgitation - CIMR) od niedomykalności na innym tle?
1) centralna fala zwrotna;
2) poszerzenie lewego przedsionka;
3) wypadanie centralnej części przedniego płatka (A2);
4) zmienna dynamiczna wielkość fali zwrotnej;
5) restrykcja płatków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyny uszkodzenia mięśnia serca w wyniku reperfuzji to:
1) upośledzenie resyntezy ATP;
2) wewnątrzkomórkowa kumulacja jonów wapnia;
3) zewnątrzkomórkowa kumulacja jonów sodu;
4) nadprodukcja wolnych rodników;
5) obrzęk komórek w wyniku nagłego przemieszczenia wody do ich wnętrza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Milrinon jest lekiem stosowanym zarówno w zastoinowej niewydolności krążenia, jak i w niewydolności serca w okresie pooperacyjnym. Jaki jest mechanizm działania tego leku?

U chorego po zabiegu CABG który nie dostał leków przeciwkrzepliwych i niepowikłanym przebiegu pooperacyjnym w I dobie, doszło w II dobie pooperacyjnej do pogorszenia stanu klinicznego. We wstępnej ocenie chorego stwierdzono: czynność serca - 110/min miarowa, ciśnienie tętnicze - 70/45 mmHg, ośrodkowe ciśnienie żylne (OCŻ) - 22, ciśnienie zaklinowania (PAWP) - 9. Jakie będzie najbardziej prawdopodobne z niżej wymienionych wstępne rozpoznanie?

U chorego stosującego dotychczas przewlekle Beta-adrenolityk, w przypadku wystąpienia ostrej niewydolności krążenia, najlepszym lekiem o dodatnim działaniu inotropowym będzie:
1) dopamina;         4) nitroprusydek sodu;
2) milrinon;         5) noradrenalina.
3) levosimendan;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące infekcyjnego zapalenia wsierdzia IZW:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące infekcyjnego zapalenia wsierdzia IZW:
1) wegetacje są zwykle umiejscowione na komorowej powierzchni zastawki mitralnej;
2) wegetacje są zwykle umiejscowione na komorowej powierzchni zastawki aortalnej;
3) echokardiografia nie pozwala wiarygodnie odróżnić wegetacji w czynnym i wyleczonym IZW;
4) do przyczyn fałszywie dodatnich rozpoznań wegetacji należą niezakażone wewnątrzsercowe skrzepliny;
5) odsetek pacjentów z klinicznym podejrzeniem IZW, u których echokardiografia przezklatkowa uwidacznia wegetacje, wynosi przeciętnie 80%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jałowe wegetacje, wymagające różnicowania z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia, mogą wystąpić w następujących jednostkach chorobowych:
1) zapalenie wsierdzia Libman-Sacks’a;   3) rakowiak;
2) choroba Behceta;         4) ostra gorączka reumatyczna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Śluzak jest łagodnym guzem serca. Wskaż prawdziwe sformułowania:
1) głównie występuje w dorosłej populacji, częściej u kobiet niż u mężczyzn;
2) pierwszym objawem może być zatorowość obwodowa;
3) w około 75% lokalizacje się w lewym przedsionku;
4) rodzinnie występujący śluzak daje rzadziej wznowę niż sporadycznie występujący;
5) śluzak jest najczęściej występującym łagodnym guzem serca w okresie niemowlęcym.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z kardiomiopatią przerostową z zawężaniem drogi wypływu można zastosować w leczeniu zachowawczym:
1) disopiramid;  2) nitrogliceryna;  3) ACE-inhibitory;  4) nitrendypina;  5) β-bloker.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do wrodzonych przyczyn trombofilii należy:
1) zespół antyfosfolipidowy;      4) niedobór antytrombiny III;
2) czynnik V Leiden;         5) zespół zwiększonej lepkości krwiw przebiegu czerwienicy prawdziwej.
3) mutacja genu G20210A protrombiny;  
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniami bezwzględnymi do leczenia fibrynolitycznego w ostrej zatorowości płucnej są:
1) ciężkie nadciśnienie tętnicze (RR skurczowe > 180, RR rozkurczowe > 110mmHg);
2) niedawno przebyte samoistne krwawienie śródczaszkowe;
3) przebyte w ciągu 10 dni krwawienie z przewodu pokarmowego;
4) infekcyjne zapalenie wsierdzia;
5) czynne krwawienie wewnętrzne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów choroby Fabry’ego należą:
1) pieczenie oraz bóle rąk i stóp, które nasila się podczas wysiłku i gorączki;
2) zmiany skórne, ciemnoczerwone rogowaciejące naczyniaki;
3) glomerulopatia z białkomoczem i krwinkomoczem;
4) przerost mięśnia serca;
5) zaburzenia rytmu i przewodnictwa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Oprócz konieczności obniżenia LDL-cholesterolu, zwiększone stężenie remnantów VLDL-cholesterolu można uznać za dodatkowy cel leczenia ponieważ remnanty VLDL-c mają prawdopodobnie podobny potencjał aterogenny jak LDL-c.

Do obniżenia białka C-reaktywnego (CRP) prowadzą wszystkie poniższe,z wyjątkiem:

Jednostki chorobowe w przebiegu których występują anomalie genowe sprzyjające wystąpieniu nagłego zgonu sercowego (SCD) to:
1) arytmogenna kardiomiopatia prawej komory;    4) zespół Brugadów;
2) kardiomiopatia przerostowa;         5) zespół Ehlersa-Danlosa-IV.
3) zespół Marfana;     
Prawidłowa odpowiedź to:

U kobiety z cukrzycą typu 2, nefropatią cukrzycową z albuminurią wynoszącą 300 mg na dobę i filtracją kłębuszkową około 35 ml/min*1,73 m² (filtracja estymowana na podstawie wzoru Cocrofta-Gaulta), po ostrym zespole wieńcowym nie jest celowe zastosowanie:

U chorych ze skurczową niewydolnością serca czynnikiem obciążającym rokowanie nie jest:

Istnieją przekonujące dane z badań klinicznych, że pacjenci z niestabilną chorobą wieńcową i podwyższonym stężeniem troponin odnoszą szczególne korzyści z zastosowania blokerów receptora glikoproteinowego IIb/IIIa:

Mechanizmy prowadzące do restenozy w stencie są:

Które z niżej wymienionych stwierdzeń dotyczących II typu zawału ściany przedniej tzn. zawału koniuszkowo-przeponowego są prawdziwe?

Trybem stymulacji przy którym niemożliwe jest przekazywanie tachyarytmii nadkomorowych do komory poprzez stymulator jest:
1) VVI;  2) AAI;  3) DDD;  4) DDI;  5) DDDR.
Prawidłowa odpowiedź to:

W stymulatorze dwujamowym (DDD) funkcja histerezy przedsionkowo-komorowej (AV histeresis) służy do:

Składowymi zespołu metabolicznego są:
1) insulinooporność;       4) hiperhomocysteinemia;
2) otyłość trzewna;       5) niedoczynność tarczycy.
3) nadciśnienie tętnicze;
Prawidłowa odpowiedź to:

Nadciśnienie tętnicze nie występuje w zespole:
1) Ebsteina;  4) obturacyjnego bezdechu podczas snu;
2) Liddle’a;  5) Cushinga.
3) Gordona;  
Prawidłowa odpowiedź to:

Wpływ palenia tytoniu na układ sercowo-naczyniowy polega między innymi na:
1) podniesieniu ciśnienia tętniczego krwi;   4) obniżeniu stężenia endoteliny -1;
2) zwiększeniu stężenia trójglicerydów;   5) wzroście stężenia tromboksanu.
3) obniżeniu stężenia fibrynogenu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zabiegów wymagających profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia u chorych obciążonych ryzykiem nie należy:

Przyczyną oporności na diuretyki pętlowe u chorego chorego przewlekłą niewydolnością serca może być:

Przeciwwskazaniami do podawania antagonistów receptorów angiotensyny II są:
1) zaburzenia lipidowe;
2) ciąża;
3) obustronne zwężenia tętnic nerkowych lub zwężenie tętnicy jedynej nerki;
4) astma oskrzelowa;
5) miażdżyca zarostowa tętnic kończyn dolnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U kobiet z nadciśnieniem tętniczym i będących w ciąży powinno się monitorować następujące parametry laboratoryjne:
1) stężenie transaminaz;       4) stężenie kreatyniny;
2) liczbę płytek krwi;         5) białkomocz.
3) stężenie LDH;
Prawidłowa odpowiedź to:

U 56-letniego mężczyzny z objawami bakteryjnego zapalenia wsierdzia i cechami wegetacji w badaniu ECHO, w 3 próbkach posiewu krwi wyhodowano Streptococcus bovis. Jako badania dodatkowe zaproponujesz?

U pacjenta z niewydolnością serca zastosujesz spironolakton jeśli:
1) klasa NYHA I-IV;
2) kreatynina < 2,5 mg/dl u mężczyzn, < 2,0 mg/dl u kobiet;
3) stężenie potasu w surowicy < 4 mEq/l;
4) klasa NYHA III-IV;
5) EF > 30%.
Prawidłowa odpowiedź to:

26-letni mężczyzna, po zabiegu zamknięcia ubytku przegrody międzykomorowej przed 11 miesiącami, uczulony na penicyliny, przed ekstrakcją zęba trzonowego powinien otrzymać:

Hipercholesterolemia rodzinna heterozygotyczna charakteryzuje się:
1) mutacją genu receptora dla LDL;
2) stężeniem LDL zwykle około 2-krotnie przekraczającym normę;
3) występowaniem kępek żółtych na ścięgnach;
4) leczeniem wystarczającym jest leczenie dietetyczne;
5) wymaga włączenia intensywnego leczenia farmakologicznego u młodych dorosłych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W postaci zawężającej kardiomiopatii przerostowej lekami powodującymi zwiększenie gradientu w drodze odpływu z lewej komory i w związku z tym nasilenie objawów klinicznych są:
1) leki beta-adrenolityczne;
2) leki alfa-adrenolityczne;
3) azotany;
4) glikozydy naparstnicy;
5) antagoniści kanałów wapniowych z grupy werapamilu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z zaleceniami ESC dotyczącymi stosowania leków przeciwpłytkowych po przezskórnych interwencjach wieńcowych u każdego chorego po ostrym zespole wieńcowym bez przetrwałego uniesienia odcinka ST należy podawać:

Jaki wpływ wywierają zaburzenia funkcji tarczycy na ciśnienie tętnicze?

40-letni chory, pracownik fizyczny, do tej pory z poczuciem zdrowia, z utrzymującymi się od miesiąca wartościami ciśnienia tętniczego 185/85, zgłosił się do kardiologa. BMI 22. Nie pali. Negatywny wywiad rodzinny. Prawidłowe wartości oznaczeń lipidowych. Wskaż prawidłowe postępowanie terapeutyczne:

Pacjenci poddani zabiegom przezskórnego zamknięcia przecieków wewnątrzsercowych np. zapinką typu Amplatzer wymagają terapii zapobiegającej powikłaniom zakrzpowo-zatorowym w postaci:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących zespołów wydłużonego odstępu QT jest prawdziwe?

Różnicowanie łagodnej fenotypowo postaci kardiomiopatii przerostowej i fizjologicznego przerostu ścian lewej komory występującego u wyczynowych sportowców przysparza dużych trudności diagnostycznych. Za rozpoznaniem kardiomiopatii przerostowej przemawiają:
1) obciążony wywiad rodzinny;
2) obecność w czasie osłuchiwania głośnego IV tonu;
3) rozkurczowe upośledzenie napełniania lewej komory w echokardiografii;
4) stosunek grubości przegrody międzykomorowej do grubości tylnej ściany lewej komory przekraczający 1,3:1;
5) wymiar poprzeczny jamy lewej komory mniejszy od 45 mm.
Prawidłowa odpowiedź to: