Egzamin PES / Kardiologia / wiosna 2004

75-letni mężczyzna ze stabilną chorobą wieńcową przyjmujący: ASA, β-blokery i azotany, trafił do izby przyjęć z bólem w klatce piersiowej po zażyciu 100 mg sildenafilu (Viagra). Jego ciśnienie tętnicze wynosiło 75/40 mmHg. Zaleciłbyś następujące postępowanie:

Restenoza w stencie jest spowodowana:

Stenty uwalniające leki, takie jak rapamycyna lub paklitaksel, powodują:

W przypadku zastosowania dożylnego blokera glikoproteinowego receptora płytkowego IIb/IIIa, zalecana dawka heparyny niefrakcjonowanej (UHF) u pacjentów poddawanych zabiegom przezskórnej angioplastyki wynosi:

Działanie nikorandilu polega na:

Najczęstszą przyczyną „choroby pomostów” żylnych w pierwszych 2 miesiącach po operacji jest:

Do operacji o dużym ryzyku (>5%) wystąpienia incydentu sercowego (zgon sercowy lub zawał serca niezakończony zgonem) należą:
1) operacje aorty i dużych naczyń;
2) operacje jamy brzusznej i klatki piersiowej;
3) endaterektomia tętnic szyjnych;
4) operacje naczyń obwodowych;
5) duże operacje wykonywane w trybie nagłym zwłaszcza u osób w podeszłym wieku;
6) operacje gruczołu krokowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Powikłaniem narządowym uwzględnianym w stratyfikacji ryzyka chorego z nadciśnieniem tętniczym nie jest:

Lekiem pierwszego wyboru w doustnym leczeniu nadciśnienia tętniczego u kobiety w 24 tygodniu ciąży jest:

Według wytycznych Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (PTNT) z 2003 r. 24-godzinne automatyczne monitorowanie ciśnienia może być metodą służącą do rozpoznawania nadciśnienia tętniczego. Aktualnie rekomendowane wartości średnich, powyżej których możemy mówić o rozpoznaniu nadciśnienia wynoszą:

Wewnątrzwieńcowa brachyterapia beta lub gamma jest leczeniem z wyboru w proliferacyjnej formie restenozy w stencie. U pacjentów z restenozą w stencie i cukrzycą brachyterapia:

50-letni pacjent po zawale ściany przedniej serca przed 6 miesiącami, obecnie bez dolegliwości wieńcowych usiłuje nieskutecznie (m.in. stosował gumę nikotynową) zerwać z nałogiem palenia papierosów. Zastosujesz u niego:

45-letnia kobieta po zawale przedniej ściany serca przed dwoma laty, z wywiadem rodzinnej hipercholesterolemii, jest leczona statyną i dietą ubogocholesterolową od ponad roku. Ostatnie oznaczenie lipidogramu wygląda następująco: CHOL 350 mg/dl, LDL-C 230 mg/dl, HDL-C 50 mg/dl, TG 180 mg/dl. Pacjentce tej zalecisz oprócz diety:

Za zamknięcie pomostu żylnego po ponad roku od operacji pomostowania aortalno-wieńcowego najprawdopodobniej odpowiada:

Chora lat 55, nie miesiączkująca od 3 lat, stosująca doustnie hormonalną terapię zastępczą (HTZ), zgłosiła się do lekarza z powodu podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego krwi (liczne pomiary domowe powyżej 160/90 mmHg). W badaniu fizykalnym z odchyleń od stanu prawidłowego stwierdzono nadwagę i podwyższone ciśnienie tętnicze krwi - 160/100 mmHg. Jakie powinno być dalsze postępowanie u tej chorej?
1) leczenie niefarmakologiczne i edukacja chorej;
2) odstawienie HTZ;
3) antagonista wapnia jako lek I rzutu;
4) inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę II jako lek I rzutu;
5) diuretyk tiazydowy jako lek I rzutu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczynami nadciśnienia tętniczego opornego na leczenie mogą być:
1) nadmierna podaż sodu;
2) stosowanie niesterydowych leków przeciwzapalnych;
3) stosowanie w terapii skojarzonej 3 leków w dawkach równych połowie dawki maksymalnej;
4) stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych;
5) niedobór masy ciała.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 52-letniej kobiety, po przebytym przed dwoma laty zawale ściany przedniej serca, powikłanym udarem mózgu w okresie okołozawałowym, z objawową dławicą piersiową (CCS III), u której w koronarografii stwierdzono proksymalną okluzję LAD z rozwiniętym krążeniem obocznym oraz 90% zwężenie Cx (średnica 3 mm) na granicy odcinka proksymalnego i dystalnego, zastosujesz:

Według obecnych zaleceń za stany równoważne chorobie wieńcowej w aspekcie 20% ryzyka wystąpienia epizodów sercowo-naczyniowych w okresie 10 lat, wymagające wdrożenia zasad prewencji wtórnej, uważane są następujące,
z wyjątkiem:

Energia wartości 5-7 METs zwyczajowo użytkowana bywa w sytuacjach odpowiadających:
1) prostym robotom ogrodowym;         4) odgarnianiu śniegu;
2) grze singlowej w tenisa;           5) grze w golfa.
3) spacerowi z prędkością ok. 13-15 km/godz.;
Prawidłowa odpowiedź to:

Schorzenie autosomalne dominujące, z charakterystycznym wczesnym rozwojem nadciśnienia tętniczego, alkalozy hipokalemicznej, zahamowaniem aktywności reninowej osocza i niskim stężeniem aldosteronu w osoczu w wyniku mutacji w obrębie genu nabłonkowego kanału sodowego to:

W przypadku leczenia hiperlipidemii złożonej dopuszczalne jest łączne stosowanie statyny i fibratu. Prawdziwe są następujące stwierdzenia:

Które z poniższych zaburzeń metabolicznych związanych z cukrzycą wykazuje dodatnią zależność z ciężkimi powikłaniami zawału serca?

Najczęstszymi przyczynami interwencji kardiochirurgicznej w świeżym zawale są:
1) wystąpienie zawału po koronaroplastyce w trybie planowym - nieudany zabieg przebiegający z zamknięciem naczynia, rozwarstwieniem jego ściany lub perforacją;
2) nieskuteczna tromboliza i koronaroplastyka w zawale serca z narastającymi objawami ostrego niedokrwienia;
3) powikłania zawału serca, takie jak pęknięcie przegrody międzykomorowej, ostra pozawałowa niedomykalność mitralna lub pęknięcie wolnej ściany lewej komory;
4) wiek powyżej 65 roku życia;
5) upośledzona kurczliwość serca z frakcją wyrzutową lewej komory <30%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zawał po operacji pomostowania aortalno-wieńcowego proponuje się rozpoznawać, gdy w ciągu 24h od operacji:
1. wartość CK-MB wzrosła co najmniej 5-krotnie w stosunku do górnej granicy normy i pojawiły się nowe załamki Q w zapisie EKG;
2. wartość CK-MB wzrosła 10-krotnie w stosunku do górnej granicy normy, niezależnie od tego, czy pojawiły się nowe zmiany w zapisie EKG;
3. wartość CK-MB wzrosła co najmniej 5-krotnie w stosunku do górnej granicy normy, bez nowych zmian w zapisie EKG;
4. pojawił się nowy załamek Q w zapisie EKG, bez 5-krotnego wzrostu wartości CK-MB powyżej górnej granicy normy;
5. pojawiły się typowe bóle stenokardialne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kryteriami przebytego zawału serca przy stymulacji serca VVI są:
1) wystymulowane zespoły QRS typu pik stymulatora-QR w co najmniej dwóch odprowadzeniach wśród II, III, avF lub V4 - V6;
2) wystymulowane zespoły QRS typu pik stymulatora-QS w co najmniej dwóch kolejnych odprowadzeniach przedsercowych;
3) objaw Cabrery;
4) wystymulowane zespoły QRS typu pik stymulatora-RS w co najmniej dwóch kolejnych odprowadzeniach przedsercowych;
5) wystymulowane zespoły QRS typu pik stymulatora-RS w odprowadzeniu avR.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zwiększenia poziomu stężenia troponin sercowych we krwi może dochodzić w:
1) tętniaku rozwarstwiającym aorty;
2) zatorowości płucnej;
3) zastoinowej niewydolności serca;
4) ostrym zespole wieńcowym;
5) zaawansowanej niewydolności nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Poziom BNP u chorych z ostrym zespołem wieńcowym jest:

U chorych z ostrym zespołem wieńcowym zaleca się podawanie klopidogrelu w fazie ostrej i co najmniej przez okres 9-12 miesięcy,
z wyjątkiem:

Maksymalny czas transportu usprawiedliwiający niepodawanie leczenia trombolitycznego i uzasadniający transport do ośrodka leczenia interwencyjnego ostrego zawału serca w świetle wytycznych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego i Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego wynosi:

U chorego w 7 dobie po zawale serca stwierdzono ruchomą, wystającą do światła lewej komory skrzeplinę, EF=45%. Najwłaściwszym postępowaniem jest:

Blaszka miażdżycowa może podlegać dynamicznym zmianom, które są podstawą tzw. niestabilności blaszki. Istotną rolę odgrywa w tym procesie:
1) zmniejszenie oksydacji LDL-cholesterolu;
2) proces aktywnego zapalenia;
3) uszkodzenie komórek śródbłonka prowadzący do zwiększonej adhezji płytek i leukocytów;
4) zmniejszenie aktywacji makrofagów;
5) zwiększenie produkcji cytokin i czynników wzrostu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie chorych z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia ST antagonistą receptora płytkowego GPIIbIIIa:
1) należy zastosować u wszystkich chorych;
2) przynosi korzyść w grupie z podwyższonym poziomem troponiny;
3) przynosi korzyść tylko u chorych z podwyższonym poziomem CKMB;
4) przynosi korzyści w przypadku stosowania angioplastyki wieńcowej;
5) nie przynosi korzyści w przypadku stosowania leczenia chirurgicznego (CABG).
Prawidłowa odpowiedź to:

52-letnia kobieta trafia do szpitala z rozpierającym bólem w klatce piersiowej trwającym od dwóch godzin. Lekarz IP stwierdza w badaniu ekg uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach V1-V4 o 3 mm i przyjmuje chorą do Oddziału Intensywnej Opieki Kardiologicznej. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono podwyższony poziom TNI, glikemię 349 mg%, potas 4,5 mmol/l. Oprócz standardowego leczenia ostrego zespołu wieńcowego zastosujesz:

Najczęstsza lokalizacja oraz optymalny termin leczenia operacyjnego pozawałowego ubytku w przegrodzie międzykomorowej (VSR) to:

Markerem skutecznej reperfuzji jest obniżenie poziomu odcinka ST w stosunku do wartości wyjściowych o:

Według zaleceń ESC, do wskaźników ryzyka zakrzepowego, tzw. ostrego ryzyka w ostrym zespole wieńcowym bez uniesienia odcinka ST nie należy:

Zaznacz prawidłowe stwierdzenie dotyczące mioglobiny:

Zostałeś poproszony na Izbę Przyjęć na konsultację chorego lat 68 z bólem w klatce piersiowej i uniesieniem odcinka ST o 1,5 mm w odprowadzeniach II, III i aVF w EKG. Chory jest w dobrym stanie ogólnym. Nie miał jeszcze pobranej krwi na badania. Jest godzina 15:12, ból zaczął się o 10:30, karetka „R” dojechała do chorego o 14:59. Twój szpital nie wykonuje pierwotnej angioplastyki, natomiast najbliższa dyżurująca pracownia hemodynamiczna jest zlokalizowana o 35 minut drogi od Twojego szpitala. W tej sytuacji, w świetle zaleceń Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z roku 2002 optymalnym postępowaniem jest:

Do najbardziej precyzyjnych czynników rokowniczych w celu oszacowania ryzyka zgonu w ciągu 30 dni po ostrym zespole wieńcowym zaliczono:
1) zaawansowany wiek;   4) obecność objawów niewydolności krążenia;
2) płeć męską;       5) przewlekłe przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego.
3) płeć żeńską;
Prawidłowa odpowiedź to:

72-letnia pacjentka z bólami wysiłkowymi w klatce piersiowej zgłosiła się do IP z powodu nasilenia częstotliwości bólów. W badaniu EKG wykonanym w bólu - rytm zatokowy, zapis prawidłowy, bez zmian w porównaniu do EKG wykonanego przed dwoma miesiącami. Troponina 0.0ng/ml, CK-MB -36U/L (norma 0-6U/l). W takiej sytuacji należy:
1) wytłumaczyć pacjentce, że ma bardzo niskie ryzyko przyszłych zespołów wieńcowych i odesłać do domu;
2) zatrzymać w szpitalu i monitorować EKG;
3) rozpoznać ostry zespół wieńcowy bez zmian w EKG, a po znormalizowaniu CK-MB -zawał mięśnia sercowego bez uniesienia ST;
4) powtórzyć oznaczenie troponiny po 12h;
5) wykonać koronarografię w ciągu pierwszych 24-48h.
Prawidłowa odpowiedź to:

Po zastosowanym leczeniu fibrynolitycznym heparynę należy wdrożyć w następujących przypadkach:

Kontrapulsacja wewnątrzaortalna powoduje:

Najlepszą metodą oceny kontroli częstotliwości rytmu serca u 68-letniego chorego z utrwalonym migotaniem przedsionków i chorobą niedokrwienną serca pod postacią stabilnej dławicy piersiowej jest:

Które z wymienionych poniżej danych uzyskanych z wywiadów przemawiają za rozpoznaniem omdlenia na tle odruchowym?
1) drgawki toniczno-kloniczne trwające długo i rozpoczynające się wraz z momentem wystąpienia utraty przytomności;
2) drgawki toniczno-kloniczne krótkotrwałe (<15sek) i pojawiające się już po utracie przytomności;
3) drgawki toniczno-kloniczne dotyczące połowy ciała;
4) nudności, wymioty, dolegliwości brzuszne występujące po odzyskaniu przytomności;
5) uczucie zimna, pocenie się występujące przed utratą przytomności.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do Oddziału Intensywnej Opieki Medycznej przyjęto 19-letniego mężczyznę po ulicznym zatrzymaniu krążenia. W dalszym postępowaniu powinno się zaplanować:
1) wszczepienie stymulatora serca;
2) wykonanie koronarografii;
3) przewlekłe leczenie amiodaronem;
4) implantację kardiowertera-defibrylatora serca;
5) wszczepienie stymulatora resynchronizującego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do Poradni Kardiologicznej przysłano na konsultację 24-letniego mężczyznę, którego 3 lata młodszy brat zmarł nagle 2 miesiące temu. Które stwierdzenie na temat planowanych badań jest nieprawdziwe:

Pewnymi wskazaniami (tzw. wskazania klasy I) do implantacji kardiowertera-defibrylatora serca są:
1) częstoskurcz komorowy ustawiczny;
2) spontaniczny trwały VT u pacjenta bez strukturalnej choroby serca, gdy inne leczenie jest nieskuteczne;
3) spontaniczny trwały VT w powiązaniu ze strukturalną chorobą serca;
4) zatrzymanie krążenia z powodu VF lub VT bez odwracalnej lub przemijającej przyczyny;
5) VT lub VF w 2-giej dobie świeżego zawału serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do Poradni Kardiologicznej skierowano 43-letniego mężczyznę z powodu napadowych kołatań serca i poronnych omdleń. Do skierowania dołączono EKG chorego, wykonane miesiąc wcześniej, z cechami migotania przedsionków z częstością zespołów QRS ok.180/min - obecne wąskie i szerokie zespoły QRS. W trakcie wizyty: akcja serca miarowa 72/min, ciśnienie tętnicze - 160/105 mmHg.Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie wstępne to:

Wszczepialne rejestratory ekg, stanowiące „złoty standard” w diagnostyce omdleń, umożliwiają udokumentowanie bradyarytmii podczas epizodu omdlenia. Niemniej jednak czasami konieczne jest dalsze różnicowanie pomiędzy pierwotną nieprawidłowością kardiogenną a mechanizmem neurokardiogennym, który jest najczęstszą przyczyną napadowych bradyarytmii.

Prawidłowe stwierdzenia dotyczące częstoskurczu komorowego z drogi odpływu prawej komory to:
1) powstaje na podłożu opóźnionych potencjałów następczych i wewnątrzkomórkowego przeładowania wapniem;
2) występuje u osób ze strukturalnie prawidłowym sercem;
3) występuje rodzinnie;
4) jest częstoskurczem monomorficznym z cechami bloku lewej odnogi pęczka Hisa i wektorem QRS skierowanym w dół;
5) w jego przebiegu często występuje pełna utrata przytomności;
6) nie pojawia się pod wpływem wysiłku i stresu;
7) w jego leczeniu wykazano wysoką skuteczność przezskórnej ablacji RF.
Prawidłowa odpowiedź to:

35-letni mężczyzna pozostający pod opieką neurologa z powodu dystrofii mięśniowej typu Emery Dreyfuss zgłosił się z powodu nawracających zasłabnięć. Które ze stwierdzeń jest prawidłowe:

W leczeniu mieszanej postaci zespołu wazowagalnego nie mają zastosowania:
1) trening na bieżni ruchomej;
2) trening pochyleniowy;
3) sytmulacja DDD z funkcją „drop response”;
4) beta-blokery;
5) inhibitory konwertazy angiotensyny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Osoby, u których w badaniu TEE stwierdzono obecność skrzepliny w lewym przedsionku, należą do chorych wysokiego ryzyka powikłań zatorowych po kardiowersji migotania lub trzepotania przedsionków i powinni być leczeni:

Szacuje się, że częstość występowania nagłej śmierci sercowej w Polsce na 1 mln mieszkańców na rok wynosi:

Optymalne początkowe ustawienie parametrów impulsu implantowanego na stałe stymulatora serca to impuls o:

Częstoskurcz dwukierunkowy to częstoskurcz:

Wektor fali delta u chorych z zespołem Wolfa-Parkinsona-White’a może być:

U chorych z kardiodepresyjnym typem zespołu wazowagalnego postępowaniem z wyboru jest zastosowanie:

U chorych z nadciśnieniem tętniczym i napadowym migotaniem przedsionków bez organicznej choroby serca przy przeroście lewej komory 1,4 cm lub większym, dla utrzymania rytmu zatokowego stosuje się:

Wystąpienie bloku przedsionkowo-komorowego podczas trwania częstoskurczu wyklucza rozpoznanie:
1) nawrotnego częstoskurczu z węzła przedsionkowo-komorowego (AVNRT);
2) nawrotnego częstoskurczu przedsionkowo-komorowego (AVRT);
3) częstoskurczu przedsionkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do poradni rozruszników serca zgłosił się 60-letni pacjent z wszczepionym rozrusznikiem serca typu DDD. W wywiadzie uskarżał się na napady szybkiego bicia serca. W 24-godzinnym badaniu EKG metodą Holtera stwierdzono okresowy brak rejestracji endogennego załamka P przez elektrodę przedsionkową. Konsekwencją tej nieprawidłowości jest wysłanie impulsu przedsionkowego po upłynięciu okresu częstości podstawowej rozrusznika serca. Jednak ten impuls nie pobudza przedsionka, ponieważ znajduje się w okresie refrakcji po aktywacji zatokowej. Po AV delay następuje impuls komorowy. Wywołuje on pobudzenie komory z wsteczną aktywacją przedsionka, którą stymulator odczytuje jako sygnał do następnej stymulacji komory. Rozpoznano:

Obecność drogi dodatkowej, która przewodzi pobudzenia wstecznie, ustala się na podstawie charakterystyki wstecznej aktywacji przedsionków. W sytuacji prawidłowej przy stymulacji komór najwcześniejszą aktywację przedsionków stwierdza się w:

Kryteria elektrokardiograficzne pozwalające na wyodrębnienie grupy chorych zagrożonych nagłym zgonem są następujące:

Nieprawidłowa czynność stymulatora serca wskutek wyładowania kardiowertera-defibrylatora (ICD) polega na:
1) krótkotrwałym wzroście progu stymulacji;
2) czasowej stymulacji asynchronicznej wskutek rejestracji szumu elektrycznego;
3) nakładania się na siebie zakresu stymulacji oraz zakresu wykrywania częstoskurczu;
4) podwójnym zliczaniu częstości rytmu serca;
Prawidłowa odpowiedź to:

U 40-letniego mężczyzny dokonano chirurgicznej naprawy ubytku w przegrodzie międzykomorowej. Po operacji wystąpił całkowity blok przedsionkowo-komorowy z zastępczym rytmem z łącza przedsionkowo-komorowego o częstości 45 uderzeń na minutę. Czynność węzła zatokowego była prawidłowa. W przebiegu hospitalizacji blok ten nie ustąpił i powzięto decyzję o wszczepieniu na stałe układu stymulującego. Najbardziej efektywne z ekonomicznego punktu widzenia i bez szkody dla chorego będzie wszczepienie rozrusznika serca typu:

Podczas badania elektrofizjologicznego, przy stymulacji komór, najwcześniejszą aktywację lewego przedsionka stwierdzono w potencjale zapisanym z elektrody wprowadzonej do zatoki wieńcowej. Droga dodatkowa, przewodząca wstecznie występuje:

Do poradni zaburzeń rytmu serca trafił chory po nagłym zatrzymaniu krążenia. W badaniu EKG stwierdzono blok prawej odnogi pęczka Hisa z uniesieniem odcinka ST w odprowadzeniach V1-V3. W badaniach dodatkowych (ECHO, biopsja m. sercowego, rezonans magnetyczny, koronarografia) nie stwierdzono organicznej choroby serca. Podczas badania elektrofizjologicznego programowana stymulacja elektryczna wywoływała częstoskurcz komorowy.Rozpoznaniem prawidłowym i najefektywniejszym leczeniem będzie:

Pacjent 45-letni z rozpoznaną od kilku lat kardiomiopatią rozstrzeniową został przyjęty do szpitala po raz kolejny z objawami zaostrzonej niewydolności serca. Pod wpływem zastosowanego leczenia uzyskano poprawę - chory w klasie III wg NYHA. EKG - rytm zatokowy 80/min, blok lewej odnogi. Echokardiogram - wymiar rozkurczowy lewej komory: 70 mm, frakcja wyrzutowa: 30%, niedomykalność mitralna II st. Aktualnie stosowane leki: atenolol, furosemid, enalapril, kwas acetylosalicylowy. Dalsza modyfikacja terapii powinna uwzględnić:
1) spironolakton;         4) amiodaron;
2) stymulację resynchronizującą komór;   5) implantację ICD.
3) karwedilol;
Prawidłowa odpowiedź to:

Stosowanie spironolaktonu w niewydolności serca wymaga następujących środków ostrożności:
1) spironolakton może być włączony do leczenia, jeśli stężenie potasu <5,0mmol/L i stężenie kreatyniny <250μmol/L;
2) początkowa dawka wynosi 25mg/d;
3) wzrost poziomu potasu powyżej 5,5mmol/L wymaga odstawienia spironolaktonu;
4) kontrolny poziom potasu pomiędzy 5,0 a 5,5mmol/L nakazuje odstawienie spironolaktonu;
5) stosowanie spironolaktonu nie wymaga kontrolowania poziomu potasu ani kreatyniny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które twierdzenie dotyczące kardiomiopatii rozstrzeniowej jest prawdziwe?

Jaka jest najdokładniejsza metoda wykrywania poantracyklinowego uszkodzenia serca?

BNP - wybierz prawidłowe stwierdzenia:

Chorzy po przeszczepie serca często rozwijają waskulopatię, którą najpewniej można rozpoznać dzięki badaniom:
1) biopsja endomyokardialna;
2) koronarografia;
3) IVUS (wewnątrznaczyniowa ultrasonografia);
4) badanie wewnątrznaczyniowe szybkości przepływu krwi metodą dopplerowską;
5) elektrokardiografia.
Istotną wartość diagnostyczną posiada wykorzystanie badań:

U chorego l. 20 z kardiomiopatią przerostową (grubość przegrody międzykomorowej - 2,5cm), z nieutrwalonym częstoskurczem komorowym, bez omdleń, bez wywiadu nagłej śmierci sercowej w rodzinie, z hipotensją w trakcie próby wysiłkowej - prawidłowym postępowaniem w prewencji nagłej śmierci sercowej będzie:

Duże ryzyko nagłego zgonu sercowego u pacjentów z kardiomiopatią przerostową (HCM) występuje w przypadku defektu genu kodującego:

W postaci kardiomiopatii rozstrzeniowej z wczesnymi zaburzeniami przewodzenia typowe jest zaburzenie genu kodującego:

Najczęstszą przyczyną kardiomiopatii restrykcyjnej w krajach rozwiniętych jest:

Który z wymienionych zestawów badań dodatkowych wnosi najwięcej do oceny stopnia zaawansowania skurczowej niewydolności serca:
1) echo serca;
2) 24-godzinny zapis ekg metodą Holtera;
3) poziom NT BNP;
4) 6-minutowy test marszu;
5) elektrokardiogram w spoczynku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zaostrzenie niewydolności serca może stanowić niepożądane działanie następujących leków:
1) niesterydowe leki przeciwzapalne;    4) niektóre leki antyarytmiczne;
2) trójcykliczne antydepresanty;     5) antagoniści aldosteronu.
3) antybiotyki makrolidowe;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wymień grupy leków, ocenianych w dużych badaniach klinicznych prowadzonych u chorych z niewydolnością serca, znamiennie obniżające śmiertelności w tej grupie chorych i zalecane w aktualnych wytycznych ESC:
1) nitraty i dihydralazyna;     4) β-blokery;
2) inhibitory ACE;       5) statyny.
3) digoksyna;
Prawidłowa odpowiedź to:

Która z podanych informacji dotycząca infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW) wywołanego przez Staphylococcus aureus nie jest prawdziwa:

Wskazaniem do leczenia zabiegowego w istotnej niedomykalności zastawki aortalnej jest/są:
1) III-IV klasa czynnościowa wg NYHA;
2) chorzy bez objawów klinicznych wady z prawidłową frakcją wyrzutową lewej komory w spoczynku, ale z obniżeniem się frakcji wyrzutowej wykazanym metodą echokardiografii obciążeniowej;
3) chorzy bezobjawowi z poszerzeniem aorty >55 mm;
4) chorzy bezobjawowi z zastawką dwupłatkową i aortą wstępującą poszerzoną >50 mm;
5) chorzy bezobjawowi z poszerzeniem wymiaru końcowoskurczowego lewej komory >55 mm.
Prawidłowa odpowiedź to:

U bezobjawowego chorego ze zdiagnozowaną przed 10 laty wadą mitralną stwierdzono obecnie nadciśnienie płucne z ciśnieniem skurczowym w tętnicy płucnej >50 mmHg w spoczynku. Ciśnienie to:

Do Poradni Kardiologicznej została skierowana 36-letnia chora w 9 tygodniu pierwszej ciąży z implantowaną w pozycję mitralną protezą zastawkową dwudyskową. Chora stosuje leczenie Acenokumarolem w dawce 2 mg/dz uzyskując wskaźnik INR 2,5. Przed dwoma laty chora przebyła epizod zatorowości sytemowej. Właściwym sposobem leczenia przeciwzakrzepowego tej chorej przez najbliższe 3 tygodne jest:

Wskazaniem do zamknięcia drożnego otworu owalnego jest:
1) wiek >55 roku życia;
2) współistnienie z tętniakiem przegrody międzyprzedsionkowej;
3) duży przeciek prawo-lewy w kontrastowym badaniu echokardiograficznym;
4) współistnienie z migotaniem przedsionków;
5) wykazanie mnogich zawałów mózgu w tomografii komputerowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do leczenia IZW wywołanego przez Sternotrophomonas maltophilia wg zaleceń Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego zastosujesz:
1) tikarcilinę z kwasem klawulonowym;     4) cefazolinę;
2) amoxycilinę z kwasem klawulonowym;   5) ciprofloksacynę.
3) kotrimoksazol;
Prawidłowa odpowiedź to:

Operacja metodą Rastelliego:

U 24-letniej, wcześniej niediagnozowanej pacjentki, w 30 tygodniu ciąży stwierdzono mruk skurczowy na lewo od mostka i we wcięciu jarzmowym, szmer wyrzutowy z punctum maximum w punkcie Erba, 3/6, nie przenoszący się do pleców. Rytm miarowy 84/min, RR - 120/80 mmHg. Nie stwierdzono objawów niewydolności lewej komory, niewielkie obrzęki wokół kostek. Dane powyższe uzasadniają:

Który z poniższych objawów jest najlepszym klinicznym wskaźnikiem obecności dwupłatkowej zastawki aortalnej u pacjenta ze zwężeniem tej zastawki?

U 20-letniego mężczyzny, ze szmerem ciągłym w lewej okolicy podobojczykowej wykonano badanie RTG klatki piersiowej, które wykazało poszerzenie lewego przedsionka, lewej komory i poszerzoną aortę wstępującą oraz poszerzone, naczyniowe wnęki. Przezklatkowe badanie echokardiograficzne jest mało czytelne, ale potwierdziło dane radiologiczne w zakresie jam serca. Nie ma możliwości wykonania badania dopplerowskiego. Pacjenta należy skierować do dalszej diagnostyki podejrzewając:

U chorych ze zwężeniem lewego ujścia tętniczego stwierdzono istotnie szybsze tempo zmian zastawkowych (progresję zwężenia) w przypadku:
1) palenia papierosów;    4) podwyższonego stężenia kreatyniny;
2) cukrzycy;       5) podwyższonego stężenia wapnia.
3) hipercholesterolemii;
Prawidłowa odpowiedź to:

Nowoczesne zastawki bezstelażowe (stentless):

U pacjenta ze sztuczną zastawką mechaniczną w pozycji mitralnej, pomimo prawidłowego leczenia doustnym antykoagulantem wystąpił incydent zatorowania do OUN. W dalszym postępowaniu należy utrzymywać:

U pacjentki ze sztuczną zastawką aortalną, leczonej acenokumarolem stwierdzono wzrost INR i przedłużone krwawienie miesięczne. Przyczyną mogło być równoczesne przyjmowanie:

Który z poniższych objawów nie jest charakterystyczny dla przewlekłej niedomykalności zastawki aorty:

Kalcyfikacja pierścienia mitralnego wiąże się z:
1) częstszym występowaniem zaburzeń przewodnictwa;
2) częstszymi nawrotami migotania przedsionków;
3) koniecznością profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia;
4) większą zapadalnością na zawał serca;
5) nadwagą.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród substancji wydzielanych przez śródbłonek właściwości wazokonstrykcyjnych nie posiada:

67-letni otyły mężczyzna z nadciśnieniem tętniczym został skierowany z powodu silnej duszności. W badaniu fizykalnym stwierdzono „tachykardię 100”, umiarkowane objawy bronchospastyczne. Radiologicznie uwidoczniono cechy umiarkowanego, przewlekłego zastoju w krążeniu małym, a w badaniu echokardiograficznym stwierdzono wymiar późnoskurczowy lewej komory 54 mm, z przerostem jej ścian oraz objaw „60/60”. Ponadto stwierdzono stężenie BNP 100 ng/ml. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących opisanego przypadku jest prawdziwe:

Do czynników ryzyka zatorowości płucnej zaliczamy:
1) unieruchomienie trwające >3 dni w ciągu ostatnich 4 tyg., niedowład kończyny dolnej, przebytą zakrzepicę żył głębokich;
2) stosowanie doustnych antykoagulantów, złamanie kości kończyny dolnej, okres poporodowy;
3) zabieg chirurgiczny w ciągu ostatnich 12 tyg., okres poporodowy, zatorowość płucną w wywiadzie rodzinnym;
4) złamanie kości kończyny górnej, niewydolność serca, leczenie beta-blokerami;
5) zakrzepicę żył głębokich w wywiadzie rodzinnym, nowotwór w ciągu ostatnich 6 miesięcy, niewydolność serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Arytmogenną dysplazję prawej komory rozpoznajemy na podstawie typowych kryteriów, do których zaliczamy wszystkie,
z wyjątkiem:
1) braku tkanki mięśniowej w biopsji prawej komory;
2) obecności fali epsilon lub poszerzenia zespołów QRS >110 ms w odprowadzeniach V1-V3;
3) nawracającego częstoskurczu komorowego o morfologii bloku lewej odnogi pęczka Hisa;
4) obecności tkanki włóknisto-tłuszczowej w biopsji endomiokardialnej prawej komory;
5) segmentarnej akinezy lub dyskinezy prawej komory w badaniu echokardiograficznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego uwzględnianych w stratyfikacji ryzyka u chorych z nadciśnieniem tętniczym wg wytycznych Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego i Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego należą:
1) choroba tętnic obwodowych;    4) białko C-reaktywne ≥1 mg/dl;
2) dławica piersiowa;       5) kreatynina >1,5 mg/dl.
3) otyłość brzuszna;
Prawidłowa odpowiedź to:

Badania strukturalne białek i genów wykazały, że główną przyczyną zespołu Marfana są zaburzenia struktury:

Wybierz zdanie fałszywe dotyczące tętniaków aorty:

Do objawów zatorowości cholesterolowej nie należy:

Wskaż prawdziwe twierdzenia spośród niżej wymienionych:
1) do powstania krwiaka śródściennego aorty dochodzi najczęściej w wyniku krwotoku z naczyń odżywczych aorty;
2) dolegliwości u chorych z krwiakiem śródściennym aorty są na ogół podobne do objawów typowego rozwarstwienia aorty piersiowej;
3) obecność ciągłego, półksiężycowatego bądź okrężnego obszaru hipodensyjnego w obrębie ściany aorty, ulegającego wzmocnieniu po podaniu środka kontrastowego jest kryterium rozpoznania krwiaka śródściennego aorty w tomografii komputerowej;
4) obecnie większość autorów uważa, że chorych z krwiakiem śródściennym aorty wstępującej należy leczyć operacyjnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

W okresie ciąży dochodzi do następujących fizjologicznych zmian hemodynamicznych:
1) podwyższa się wartość ciśnienia tętniczego;
2) obniża się wartość ciśnienia tętniczego na skutek zmniejszenia oporu w krążeniu systemowym;
3) spoczynkowa czynność serca zwiększa się średnio o 10-20 uderzeń na minutę;
4) zmiany hormonalne prowadzą do zwiększenia się objętości krwi;
5) pojemność minutowa zwiększa się o 30-50%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ximelagatran jest nowym lekiem:

Które z poniższych stwierdzeń, dotyczących nadciśnienia płucnego, jest nieprawdziwe?

W procesie przebudowy dochodzi do apoptozy. Które z powyższych stwierdzeń dotyczących apoptozy jest fałszywe:
1) prowadzi ona do ubytku czynnych komórek mięśniowych;
2) ubytek komórek odbywa się bez udziału odczynu zapalnego;
3) związana jest ze zwiększoną ekspresją i aktywacją czynników (sygnałów) proapoptotycznych;
4) jest procesem dotyczącym jedynie niewydolnego serca;
5) ubytkowi komórek towarzyszy odczyn zapalny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących terapii genowej jest fałszywe:

W których stanach klinicznych można obserwować wzrost stężenia białka C-reaktywnego (CRP)?
1) istotna redukcja masy ciała;
2) terapia doustnymi estrogenami;
3) utrwalone migotanie przedsionków;
4) zespół bezdechu nocnego;
5) systematyczny umiarkowany wysiłek fizyczny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych zdań opisujących operacje Fontan’a jest prawdziwe?

Podczas operacji wymiany aorty wstępującej schłodzono ciało pacjenta do 16°C. Maksymalny „bezpieczny” czas zatrzymania krążenia wynosi:

W toczniu układowym trzewnym w układzie krążenia występować może:
1) zapalenie osierdzia;
2) uszkodzenie zastawek serca;
3) zamiany w naczyniach wieńcowych;
4) charakterystyczne zmiany w EKG;
5) typowy obraz radiologiczny płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenie dotyczące leczenia udaru mózgu według aktualnych (2003) zaleceń European Stroke Initiative jest prawdziwe:

U 55-letniego chorego z uporczywą arytmią nadkomorową (napady migotania przedsionków) wykonano ablację z dobrym efektem. W badaniu echokardiograficznym wykonanym kilka miesięcy później stwierdzono pogrubienie mięśnia sercowego oraz połyskujący obraz mięśnia. Wkrótce potem u tego chorego stwierdzono objawy szybko postępującej niewydolności serca oraz nadwrażliwość na naparstnicę. U tego chorego trzeba podejrzewać:

U pacjenta otrzymującego acenokumarol, z niedomykalnością mitralną II° i utrwalonym migotaniem przedsionków biopsję przezskórną guzka tarczycy należy:

Rodzinna hipercholesterolemia:
1) charakteryzuje się dominującym, autosomalnym sposobem dziedziczenia;
2) w postaci homozygotycznej prowadzi często do zgonu w wieku dziecięcym lub młodzieńczym;
3) w postaci heterozygotycznej występuje z częstością około 1:500 w populacji generalnej;
4) postać heterozygotyczną można podejrzewać jeśli poziom cholesterolu LDL mimo przestrzegania diety przekracza
200 mg/dl;
5) charakteryzuje się osłabieniem funkcji receptorów LDL
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz spośród podanych poniżej informacji dotyczących Zespołu Indukowanej Heparyną Trombocytopenii typu II (Heparin-Induced Thrombocythopenia t. II), zwanej również zespołem białego skrzepu, jedną nieprawidłową odpowiedź:

Które z wymienionych leków nie wywierają korzystnego wpływu na funkcję śródbłonka naczyniowego: