Egzamin PES / Kardiologia / jesień 2004

U pacjenta po podaniu klopidogrelu zabieg CABG można wykonać bezpiecznie po upływie:

Rozpoczynając leczenie hipotensyjne powinniśmy kierować się następującymi zasadami:
1) główne grupy leków hipotensyjnych (leki moczopędne, beta-blokery, antagoniści wapnia, inhibitory enzymu konwertującego i antagoniści receptora angiotensynowego) są odpowiednie do rozpoczęcia i kontynuowania leczenia nadciśnienia tętniczego;
2) problem wyboru pierwszego leku stracił na znaczeniu wobec faktu, że większość chorych potrzebuje co najmniej dwóch leków hipotensyjnych w celu osiągnięcia celu terapeutycznego;
3) główne korzyści z leczenia hipotensyjnego wynikają z samego obniżenia ciśnienia tętniczego;
4) należy uwzględnić obecność czynników ryzyka i schorzeń współistniejących;
5) wziąć pod uwagę możliwość interakcji z innymi lekami.
Odpowiedź prawidłowa to:

Jedną z metod oceny zmian w tętnicach wieńcowych jest ultrasonografia wewnątrznaczyniowa (IntraCoronary UltraSound - ICUS). Badanie to:

Wskaż prawdziwe twierdzenie odnoszące się do czterostopniowej skali oceny przepływu wieńcowego TIMI (Thrombolysis In Myocardial Infarction):

Do typowych objawów uszkodzenia nerwów układu sercowo-naczyniowego w przebiegu cukrzycy należy/ą:

Do kryteriów rozpoznania zespołu metabolicznego nie należą:
1) otyłość brzuszna;
2) glikemia na czczo >=110 mg/dl;
3) trójglicerydy >=100 mg/dl;
4) cholesterol LDL >=110 mg/dl;
5) podwyższony poziom homocysteiny.
Prawidłowa odpowiedź to:

U którego z następujących chorych rozpoznasz zespół metaboliczny:

U osób bez objawów podmiotowych z prawidłowym ciśnieniem tętniczym, nadmierną odpowiedź skurczowego lub rozkurczowego ciśnienia na wysiłek można rozpoznać gdy:
1) szczytowa wartość ciśnienia skurczowego jest większa niż 200 mmHg;
2) szczytowa wartość ciśnienia skurczowego jest większa niż 214 mmHg;
3) szczytowa wartość ciśnienia skurczowego jest większa niż 220 mmHg;
4) stwierdzi się podwyższone ciśnienie skurczowe w 3 minucie odpoczynku;
5) stwierdzi się podwyższone ciśnienie rozkurczowe w 3 minucie odpoczynku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory z hipercholesterolemią, cukrzycą typu 2, chorobą wieńcową potwierdzoną angiograficznie, ale obecnie bez objawów dławicy piersiowej, powinien przyjmować:

50-letni mężczyzna z cukrzycą t. II, rozpoznaną od 2 lat, leczoną metforminą, po przebytym przed 3 miesiącami zabiegu angioplastyki wieńcowej (implantancja 2 stentów pokrywanych paklitaxelem do GPZ-3,5/16 i do GO-2,5/20), zgłosił się do Poradni Kardiologicznej z powodu wysiłkowych dolegliwości bólowych w klp, które pojawiły się po raz pierwszy od czasu wykonania zabiegu. Bóle pojawiają się już przy wejściu na 1 piętro. Najbardziej prawdopodobną przyczyną dolegliwości bólowych jest:

Proszę wskazać czynniki zwiększające ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych:

64-letni chory z przebytym zawałem mięśnia sercowego, z powodu hipercholesterolemii 300mg%, oprócz diety otrzymał simwastatynę 20mg/dobę. Podczas kontrolnej wizyty po 8 tygodniach, zgłaszał lekkie bóle mięśni nóg przy dłuższym chodzeniu oraz przy wchodzeniu po schodach, w badaniach dodatkowych stwierdzono poziom cholesterolu całkowitego 276mg%, aktywność AIAT 56IU/L, CPK 2420IU/L. Prawidłowe postępowanie to:

Przeciwzapalne działanie statyn polega między innymi na obniżaniu białka C-reaktywnego CRP. Stopień obniżenia białka C-reaktywnego zwiększa się wraz ze wzrostem siły hipolipemizującej statyny.

Do metod zapobiegania wystąpieniu lub zaostrzeniu niewydolności nerek po zabiegach kardiologii interwencyjnej związanych z podaniem kontrastu, należy podawanie:

W przypadku rozpoznania u pacjenta nadciśnienia tętniczego zawsze należy:
1) rozpocząć leczenie farmakologiczne;
2) ocenić całkowite ryzyko sercowo-naczyniowe danego pacjenta;
3) zalecić zmianę stylu życia;
4) uzależnić postępowanie od wartości ciśnienia tętniczego;
5) hospitalizować pacjenta gdy jego ciśnienie skurczowe przekracza 180 mmHg.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nadciśnienie tętnicze uznaje się za oporne na leczenie, gdy nie udało się osiągnąć docelowego ciśnienia tętniczego mimo, że pacjent sumiennie przyjmował:

U mężczyzny 75-letniego bez dolegliwości, z izolowanym nadciśnieniem tętniczym skurczowym (obecnie 160/85 mmHg), palącego papierosy, bez schorzeń towarzyszących zalecisz (zgodnie z zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego i Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego):

Wskaż prawdziwe twierdzenie dotyczące pozytywnego remodelingu w naczyniu zmienionym miażdżycowo:

Do rozpoznania zawału serca związanego z operacją kardiochirurgiczną konieczne jest stwierdzenie następujących zmian w ciągu 24 godzin od operacji:

60-letniego pacjenta przywieziono do Oddziału Intensywnej Terapii z objawami wstrząsu z niejasnej etiologii. W celu monitorowania pacjenta założono między innymi cewnik Swana-Ganza i dokonano pomiarów następujących parametrów: ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej 23 mmHg, wskaźnik sercowy 1l/min/m² opory obwodowe 3000 dyno-sec/cm^-5,Najwłaściwszym leczeniem objawowym będzie podanie następujących leków:

Klasę I wskazań do pomostowania tętnic wieńcowych w niestabilnej chorobie wieńcowej stanowią:
1) krytyczne zwężenie pnia LTW;
2) proksymalne zwężenie GPZ z jedno lub dwunaczyniową chorobą wieńcową, bez dużego niedokrwienia serca i bez zwężenia typu C w obrębie GPZ;
3) ekwiwalent pnia LTW;
4) narastające niedokrwienie serca w dwu i trójnaczyniowej chorobie wieńcowej wraz z zajęciem bliższego odcinka GPZ, nie ustępujące po dostępnym leczeniu kardiologicznym;
5) wielonaczyniowa choroba wieńcowa u pacjenta z cukrzycą.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do kryteriów hemodynamicznych rozpoznania wstrząsu kardiogennego zaliczamy:
1) systemowe ciśnienie skurczowe <90 mmHg lub obniżenie wyjściowego ciśnienia o 30 mmHg, trwające co najmniej 30 min, bez stosowania leków inotropowych lub IABP;
2) indeks sercowy >1.8-2.0 i/min/m²;
3) indeks sercowy <1.8-2.0 i/min/m²;
4) ciśnienie zaklinowania w kapilarach (PCWP) <15-18 mmHg;
5) ciśnienie skurczowe >90 mmHg, lecz <110 mmHg podczas stosowania IABP lub leków inotropowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przebiegu wstrząsu kardiogennego wikłającego przebieg zawału serca śmiertelność jest taka sama w zawale bez uniesienia odcinka ST i w zawale z uniesieniem ST, ponieważ chorzy z zawałem serca bez uniesienia ST nie powinni być leczeni trombolitycznie:

Wysokie załamki R w odprowadzeniu V1 występują w:
1) przeroście prawej komory serca;
2) przeroście lewej komory serca z współistniejącym LAH;
3) jawnej lewostronnej dodatkowej drodze przedsionkowo-komorowej;
4) utajonej lewostronnej dodatkowej drodze przedsionkowo-komorowej;
5) zawale serca ściany tylnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zamknięcie tętnicy zstępującej przedniej przed pierwszą gałęzią przegrodową może spowodować:
1) rozległy zawał serca przednio-boczny;
2) rozległy zawał serca przednio-tylny;
3) zawał przedni z blokiem prawej odnogi pęczka Hisa;
4) zawał przedni z dysfunkcją węzła zatokowego;
5) zawał przedni z blokiem przedsionkowo-komorowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnik Leiden to prozakrzepowy polimorfizm genetyczny, który dotyczy jednego z wymienionych poniżej czynników krzepnięcia:

Wybierz zdanie fałszywe dotyczące ostrych zespołów wieńcowych bez przetrwałego uniesienia odcinka ST:

Niestabilna blaszka miażdżycowa charakteryzuje się następującymi cechami morfologicznymi, z wyjątkiem:

Próg stężenia białka C-reaktywnego oznaczonego czułymi metodami (hs-CRP), który według American Heart Association wskazuje na duże ryzyko, zdarzeń sercowo-naczyniowych to:

Przyjmuje się, że transport chorego z zawałem serca do ośrodka kardiologii interwencyjnej nie powinien przekraczać:

Wśród zaleceń u pacjenta z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST w EKG, należy:
1) wykonać seryjne badania EKG;
2) oznaczyć stężenia troponin i CK-MB;
3) podać kwas acetylosalicylowy, heparynę drobnocząsteczkową, nitraty, klopidogrel, beta-bloker;
4) skierować chorego w trybie pilnym celem wykonania koronarografii;
5) zastosować u każdego chorego bez względu na oceniane ryzyko inhibitor receptora glikoproteinowego IIb/IIIa dożylnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Z zawałem prawej komory ściśle koreluje stwierdzane w EKG uniesienie odcinka ST w:

U którego chorego z zawałem serca bez uniesienia odcinka ST zastosujesz wczesną strategię inwazyjnego leczenia?
1) nawracające bóle wieńcowe mimo intensywnej farmakoterapii;
2) podwyższone stężenia troponin;
3) niestabilność homodynamiczna;
4) przebyte CABG;
5) upośledzona czynność skurczowa lewej komory serca (EF < 40%).
Prawidłowa odpowiedź to:

W stratyfikacji ryzyka chorych z ostrą zatorowością uwzględnia się następujące parametry, z wyjątkiem:
1) podwyższonego poziomu troponin;
2) podwyższonego poziom BNP;
3) objawów dysfunkcji prawej komory;
4) objawów przerostu w EKG prawej komory;
5) współistnienia hipotonii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do III generacji leków trombolitycznych zaliczamy:
1) streptokinazę;
2) reteplazę (r-PA);
3) lanoteplazę (n-PA);
4) rekombinowany tkankowy aktywator plazminogenu (rt-PA);
5) tenekteplazę (TNK-t-PA).
Prawidłowa odpowiedź to:

Zamknięcie prawej tętnicy wieńcowej w początkowym odcinku segmentu proksymalnego powoduje zawał serca ściany dolnej i zawał prawej komory, ponieważ prawa tętnica wieńcowa zaopatruje ścianę dolną lewej komory i najczęściej z segmentu środkowego oddaje gałęzie prawokomorowe:

U pacjenta z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST w elektrokardiogramie (NSTEMI) i wyjściowym prawidłowym poziomem troponiny T lub I, poziom tego markera powinien być ponownie skontrolowany po:

Jakie czynniki wiążą się ze zwiększonym ryzykiem u pacjentów z niestabilną chorobą wieńcową?
1) obniżenie ST w 12-odprowadzeniowym EKG o 1 mm;
2) angina crescendo w ciągu ostatnich 48 godzin;
3) ból dłuższy niż 30 minut;
4) odwrócenie załamka T;
5) zwiększone stężenie troponin w surowicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zostałeś poproszony na Izbę Przyjęć szpitala, aby skonsultować mężczyznę lat 70 przywiezionego przed godziną przez pogotowie Ratunkowe po 15 minutowym spoczynkowym bólu w klatce piersiowej, który minął w drodze do szpitala po podjęzykowym podaniu nitrogliceryny. Elektrokardiogram jest prawidłowy, w badaniach biochemicznych sód 140 mEq/l, potas 4,0 mEq/l, CK-MB 2,5 U/I (norma do 6 U/I), troponina I 0,00 µg/ml (norma do 0,10 µg/ml). W czasie pobytu na Izbie Przyjęć pacjent nie zgłaszał dolegliwości.
W tej sytuacji jako optymalne postępowanie proponujesz:

Do bezwzględnych przeciwwskazań do leczenia fibrynolitycznego należą:
1) przebyty udar krwotoczny;
2) aktywny wrzód trawienny;
3) skaza krwotoczna;
4) krwawienie z przewodu pokarmowego w ciągu ostatnich 30 dni;
5) źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorej z wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT i omdleniami w wywiadzie, w pierwszym rzędzie należy zastosować następujące leczenie:

Do kardiowersji farmakologicznej migotania przedsionków trwającego do 2 dni u chorego z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory (grubość ścian w echokardiografii 1,5 cm), można zastosować:
1) amiodaron;
2) flekainid;
3) propafenon;
4) dofetilid;
5) ibutilid.
Prawidłowa odpowiedź to:

28-letni leśnik, został przyjęty do szpitala z powodu nawracających zasłabnięć w ciągu ostatniego tygodnia. Nigdy wcześniej nie chorował poważnie, a przed 3 tygodniami przechodził infekcję grypopodobną z towarzyszącą obrączkowatą wysypką na skórze całego ciała. W badaniu EKG wykonanym na Izbie Przyjęć, stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy III stopnia z częstotliwością rytmu komór 36/min. Jakie leczenie powinien otrzymać ten chory?

U 48-letniego chorego po zawale ściany przedniej mięśnia sercowego, z frakcją wyrzutową lewej komory LVEF=35%, ze stwierdzonym krótkotrwałym incydentem nieutrwalonego częstoskurczu komorowego w trzeciej dobie zawału oraz wywołanym częstoskurczem komorowym w czasie badania elektrofizjologicznego, w pierwotnej prewencji nagłego zgonu sercowego wskazane jest:

Do najczulszych wskaźników ryzyka wystąpienia nagłej śmierci sercowej u chorych z zespołem długiego QT, nie należy/ą:

Chory lat 40, zgłosił się na Izbę Przyjęć z powodu narastającej od około tygodnia duszności wysiłkowej. W wykonanym zapisie EKG stwierdzono migotanie przedsionków. W badaniach dodatkowych (morfologia krwi obwodowej, biochemia) nie stwierdzono odchyleń od norm laboratoryjnych. U tego chorego powinno się:

Jaki lek zapobiegający nawrotom migotania przedsionków, powinien otrzymać po kardiowersji elektrycznej, 54-letni chory z wieloletnim nadciśnieniem tętniczym (bez przerostu lewej komory), nadczynnością tarczycy w wywiadzie oraz nawracającym, przetrwałym migotaniem przedsionków:

38-letni chory zgłosił się do Poradni Kardiologicznej z powodu powtarzających się krótkotrwałych zasłabnięć. Zasłabnięcia bez utraty przytomności występowały sporadycznie od kilku lat w okresie upałów letnich. Do tej pory chory nie był diagnozowany z tego powodu. Obecnie zasłabnięcia występują częściej po wysiłku i obfitych posiłkach. Prowadzą do krótkotrwałej utraty przytomności. Wykonany test pochyleniowy pozwolił na zdiagnozowanie zespołu wazowagalnego o typie wazodepresyjnym. Zaproponuj pierwszoplanowe postępowanie terapeutyczne:

Wskazaniem do stymulacji w systemie VDD jest:

Ekstrasystolia komorowa wywodząca się z drogi odpływu prawej komory charakteryzuje morfologia zespołów QRS:

Sposoby leczenia przeciwzakrzepowego u chorych z migotaniem przedsionków poniżej 60 roku życia, bez choroby serca:
1) doustne leki przeciwzakrzepowe (INR 2.0-3.0);
2) doustne leki przeciwzakrzepowe (INR 2.5-3.0);
3) aspiryna 325 mg/dobę;
4) aspiryna 81-162 mg/dobę;
5) bez leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do szpitala przyjęto po raz kolejny w ciągu roku 21-letniego mężczyznę z powodu częstoskurczu 190/min z wąskimi zespołami QRS. U chorego rozpoznano wcześniej zespół WPW i był leczony antyarytmicznie bez znaczącego efektu. Po przerwie częstoskurczu należy choremu zaproponować:

W zespole WPW najczęstszą arytmią jest:

Test pochyleniowy jest wskazany do celów diagnostycznych w następujących sytuacjach klinicznych:
1) pojedynczy epizod omdlenia z następowym urazem fizycznym;
2) nawracające epizody omdleń u osoby bez choroby organicznej serca;
3) nawracające epizody omdleń u osoby z chorobą organiczną serca i wykluczoną kardiogenną przyczyną utrat przytomności;
4) dla oceny leczenia zespołu wazowagalnego;
5) pojedynczy epizod omdlenia bez utraty i bez okoliczności wskazujących na duże ryzyko wynikające z faktu wystąpienia utraty przytomności.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pewnymi wskazaniami (tzw. klasy I) do implantancji stymulatora u pacjentów z przewlekłym blokiem dwuwiązkowym lub trójwiązkowym są:
1) intermitujący blok całkowity;
2) naprzemienny blok odnogi pęczka Hisa;
3) typ II bloku AV II stopnia;
4) wydłużenie HV ponad 100 ms u pacjenta bezobjawowego;
5) współistniejąca dystrofia mięśniowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wykonanie echa przezprzełykowego (TEE) jest wskazane w przypadku:

Które z określeń dotyczących niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory ("rozkurczowej niewydolności serca") jest poprawne?
1) w porównaniu do osób z upośledzoną frakcją wyrzutową, chorzy ci mają lepsze rokowanie odnośnie długości życia;
2) w porównaniu do osób z upośledzoną frakcją wyrzutową, chorzy ci są rzadziej przyjmowani do szpitala ;
3) chorzy ci wymagają często mniejszej dawki diuretyków niż osoby z upośledzoną frakcją wyrzutową;
4) niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową występuje częściej u mężczyzn;
5) niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową stanowi równie częste wskazanie do transplantacji serca jak niewydolność z upośledzoną frakcją.
Prawidłowa odpowiedź to:

Napadowy nawrotny częstoskurcz węzłowy (AVNRT):
1) stanowi 50-60% wszystkich częstoskurczów nadkomorowych;
2) częściej występuje u kobiet;
3) w typowej postaci przewodzenie zstępujące odbywa się drogą wolną (typ slow-fast);
4) stwierdza się go głównie u osób z organiczną chorobą serca;
5) ablacja drogi szybkiej jest bezpieczniejszą metodą leczenia AVNRT niż ablacja drogi wolnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenie dotyczące adenozyny jest prawdziwe?

Ajmalina znajduje zastosowanie w diagnostyce:

Które stwierdzenie dotyczące zespołu WPW jest prawdziwe?:

Lekarz poradni ogólnej powinien skierować chorego z rozrusznikiem serca do pracowni kontroli stymulatorów w trybie natychmiastowym w przypadku:
1) objawowej bradyarytmii w następstwie zaburzeń stymulacji lub sterowania;
2) całkowitego wyczerpania baterii;
3) objawowej tachyarytmii związanej z funkcjonowaniem stymulatora;
4) obniżenia częstości podstawowej i/lub magnetycznej o 5%.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 40-letniego chorego z zespołem WPW podczas próby wysiłkowej wystąpił częstoskurcz o wąskich zespołach QRS. Kilka sekund później pojawiła się morfologia przemijającego bloku lewej odnogi pęczka Hisa z odstępem RR dłuższym niż obserwowany przy braku bloku (300 ms vs 280 ms). Powyższe zjawisko upewnia nas, że droga dodatkowa jest położona po stronie:

62-letni pacjent z wszczepionym wcześniej z powodu objawowej bradyarytmii w przebiegu migotania przedsionków stymulatorem typu VVI, przyjęty został do szpitala w godzinę po incydencie bólu w klatce piersiowej. W wykonanym EKG stwierdzono skuteczną stymulację komorową u pacjenta z migotaniem przedsionków, okresowo pobudzenia własne, w których w odprowadzeniach przedsercowych widoczne są deniwelacje odcinka ST-T (do 3 mm) wraz z głębokimi ujemnymi załamkami T. RR 130/80. W badaniach laboratoryjnych wykonanych przy przyjęciu CK-norma, troponina ujemna.
U chorego należy:
1) przeprowadzić uzupełniającą diagnostykę w kierunku niedokrwienia mięśnia sercowego;
2) wdrożyć leczenie fibrynolityczne;
3) zwiększyć podstawową częstość rytmu stymulatora w celu wymuszenia miarowej stymulacji komorowej;
4) zmniejszyć podstawową częstość rytmu stymulatora w celu zachowania jak największej ilości pobudzeń własnych serca;
5) rozważyć wystąpienie zjawiska pamięci elektrycznej serca, które praktycznie uniemożliwia interpretację badań diagnostycznych w kierunku niedokrwienia mięśnia sercowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Milrinon jest lekiem stosowanym zarówno w zastoinowej niewydolności krążenia jak i w niewydolności serca w okresie pooperacyjnym. Jaki jest mechanizm działania tego leku?

Mniejsze ryzyko nagłego zgonu sercowego mają pacjenci z kardiomiopatią przerostową (HCM) w przypadku defektu genu kodującego:

Wskaż zdanie nieprawdziwe:

Spośród poniższych stwierdzeń na temat pomostowania tętnic wieńcowych (CABG), wskaż fałszywe:

O powodzeniu kardiowersji elektrycznej decyduje:

Najczęstszą przyczyną infekcyjnego zapalenia wsierdzia u chorych z sztuczną zastawką serca jest:

U 18-letniego chorego z niedokrwistością niedobarwliwą, hospitalizowanego z powodu wstrząsu kardiogennego, rozpoznano w biopsji zapalenie mięśnia sercowego. Na podstawie stwierdzenia obecności przeciwciał przeciwendomysialnych w klasie IgA w surowicy oraz biopsji wycinka dwunastnicy rozpoznano współistniejącą chorobę trzewną, poddającą się leczeniu dietą bezglutenową. Chorobę trzewną trzeba podejrzewać ponadto u tych chorych, którzy mają:
1) niedokrwistość niedobarwliwą i niewydolność serca;
2) niedokrwistość niedobarwliwą i arytmię komorową;
3) niedociśnienie tętnicze;
4) nawracający płyn w worku osierdziowym;
5) obustronną atriomegalię.
Prawidłowa odpowiedź to:

W kardiomiopatii przerostowej wskaźnikiem ryzyka nagłej śmierci nie jest:

Zgodnie ze standardami Naukowych Towarzystw Europejskiego (ESC) i Amerykańskiego (ACC), leczenie niewydolności serca powinno się rozpoczynać od:

Chory kwalifikowany do stymulacji resynchronizującej powinien charakteryzować się:
1) frakcją wrzutową LK ≤ 40%;
2) poszerzeniem zespołu QRS > 130 ms;
3) zaawansowaną niewydolnością serca (klasa III-IV);
4) powiększeniem wymiaru końcoworozkurczowego LK > 50 mm;
5) bradykardią < 40 / min.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 55-letniego dotychczas zdrowego mężczyzny, uprawiającego intensywnie sport, po infekcji wystąpiło nagłe pogorszenie tolerancji wysiłku. Stwierdzono znaczne globalne upośledzenie kurczliwości lewej komory z frakcją wyrzucania lewej komory
<30%, liczną, złożoną arytmię komorową oraz blok lewej odnogi z czasem trwania zespołu QRS-160ms. Wywiad rodzinny dodatni w kierunku zawału serca i udaru mózgu. W takiej sytuacji należy:
1) wykluczyć miażdżycę tętnic wieńcowych;
2) wykonać biopsję endomiokardialną, jeśli koronarografia jest prawidłowa;
3) można podejrzewać olbrzymiokomórkowe zapalenie mięśnia sercowego;
4) można podejrzewać sarkoidozę;
5) można podejrzewać kardiomiopatię zapalną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Duże kryteria diagnostyczne w arytmogennej kardiomiopatii prawej komory to:
1) choroba w rodzinie potwierdzona badaniem sekcyjnym lub w trakcie zabiegu operacyjnego;
2) obecność późnych potencjałów;
3) fala epsilon lub wydłużenie ≥ 110 ms zespołu QRS w odprowadzeniach prawokomorowych;
4) częstoskurcz komorowy z obrazem bloku lewej odnogi;
5) tętniaki w prawej komorze i/lub duże odcinkowe poszerzenie prawej komory.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych objawów osłuchowych nie są zaliczane do objawów charakterystycznych dla ASD?
1) sztywne rozdwojenie II tonu;
2) paradoksalne rozdwojenie II tonu;
3) szmer skurczowy nad tętnicą płucną;
4) turkot rozkurczowy w punkcie Erba;
5) szmer Austin Flinta.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z podanych niżej parametrów rokowniczych najsilniej przemawia za koniecznością wykonania transplantancji serca u pacjenta?

Zalecenia dotyczące ciąży i porodu u pacjentki z zespołem Eisenmengera obejmują:
1) podawanie heparyny podskórnie od 20 tygodnia ciąży i porodu;
2) poród siłami natury;
3) wskazane jest wykonanie cięcia cesarskiego;
4) monitorowanie parametrów hemodynamicznych metodą Swana-Ganza;
5) leczenie przeciwkrzepliwe należy kontynuować doustnymi antykoagulantami do 8 tygodni po porodzie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kobiety w ciąży zaliczamy do chorych wysokiego ryzyka wówczas, gdy mają stwierdzone następujące wrodzone wady serca:
1) nadciśnienie płucne z obecnością ubytku w przegrodzie lub nie;
2) zwężenie zastawki tętnicy płucnej;
3) koarktacja aorty;
4) niezależnie od choroby podstawowej ze stwierdzoną w czasie ciąży niewydolnością serca klasy III lub IV NYHA;
5) ciężkie zwężenie drogi odpływu lewej komory.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do grupy dużego i umiarkowanego ryzyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia należą chorzy z:
1) przebytym zapaleniem wsierdzia;
2) izolowanym ubytkiem przegrody miedzyprzedsionkowej typu ostium secundum;
3) wypadaniem płatka mitralnego z pogrubieniem płatków;
4) wypadaniem płatka mitralnego z osłuchowymi objawami niedomykalności mitralnej;
5) kardiomiopatią przerostową z zawężeniem;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące skrzepliny przyściennej w pozawałowym tętniaku prawdziwym lewej komory:

Przeciwwskazaniem do wykonania transplantancji serca u pacjenta przyjmowanego celem wykonania zabiegu, nie jest:

68-letni chory, zgłosił się do lekarza z powodu wystąpienia duszności wysiłkowej. Nad sercem słyszalny trzeci ton i szmer skurczowy o głośności 1/6, nasilający się w późnej fazie skurczu. W wykonanym badaniu echokardiograficznym stwierdzono gradient maksymalny przez zastawkę aortalną o wartości 70 mmHg. Choremu należy zaproponować:

Do wrodzonych wad lewej zastawki przedsionkowo-komorowej nie zalicza się :

Ciągły szmer nad sercem nasuwa podejrzenie:
1) złożonej wady aortalnej;
2) zespołu Bland-White-Garlana;
3) przetrwałego przewodu tętniczego z istotnym przeciekiem lewo-prawym;
4) VSD pozawałowego;
5) czynnego zespolenia Blalock-Taussig.
Prawidłowa odpowiedź to:

Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne zaproponowało w 2003 roku tabele oceny ryzyka powikłań spowodowanych chorobami układu krążenia uwzględniające wystąpienie w ciągu 10 lat:

Infekcyjne zapalenie wsierdzia obejmujące zastawkę aortalną stosunkowo często prowadzi do wytworzenia ropnia wokół pierścienia aortalnego na sztucznej zastawce, a fakt ten przyspiesza decyzję o wyborze chirurgicznej metody leczenia, mimo że jest to kolejna operacja:

Duży śluzak lewego przedsionka jest najczęściej wskazaniem do operacji w trybie:

Najczęstszą wrodzoną wadą serca jest:

Właściwe postępowanie w krwiaku śródściennym aorty wstępującej to

Ciężką niedomykalność zastawki mitralnej charakteryzuje:
1) objętość fali zwrotnej powyżej 40 ml;
2) frakcja niedomykalności powyżej 50%;
3) efektywna powierzchnia ujścia niedomykalności powyżej 0,4 cm²;
4) odwrócenie rozkurczowego przepływu w żyłach płucnych;
5) odwrócenie skurczowego przepływu w żyłach płucnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do szpitala zgłosił się 25-letni mężczyzna, narkoman, gorączkujący od dwóch tygodni, z obrzękami kończyn dolnych, hepatomegalią i poszerzeniem żył szyjnych. W badaniu osłuchowym nad sercem słyszalny holosystoliczny szmer i III ton serca. U tego chorego najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

U osoby z zaawansowaną niewydolnością serca w wyniku kardiomiopatii rozstrzeniowej, niekorzystnym czynnikiem rokowniczym jest:
1) podwyższone stężenie cholesterolu całkowitego;
2) małe stężenie kwasu moczowego;
3) hiponatremia;
4) hipokalemia;
5) podwyższone stężenia kreatyniny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do małych kryteriów diagnostycznych infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW) należy:
1) gorączka: >38^OC;
2) reakcje immunologiczne takie jak glomerulonephritis, guzki Oslera, plamki Roth'a;
3) wynik badania echokardiograficznego sugerujący IZW, ale nie spełniający dużych kryteriów;
4) dodatnie wyniki posiewów krwi, ale nie spełniające kryteriów dużych;
5) objawy naczyniowe takie jak zatory tętnicze, septyczna zatorowość płucna, tętniaki mykotyczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do przeciwwskazań do stosowania kontrapulsacji wewnątrzaortalnej należy:

Zawał okołooperacyjny stanowi poważny problem zabiegów przęsłowania aortalno-wieńcowego. Czynnikami ryzyka wystąpienia takiego powikłania zgodnie z wynikami badania CASS są:
1) przedłużony czas krążenia pozaustrojowego;
2) istotne zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej;
3) ciężka dławica w okresie okołooperacyjnym;
4) choroba trójnaczyniowa;
5) płeć żeńska.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz z poniższych prawidłową odpowiedź. W zaciskającym zapaleniu osierdzia obserwuje się:

Które ze stwierdzeń dotyczących dominacji tętnicy wieńcowej jest prawdziwe?

Rodzinne występowanie śluzaka serca potwierdzono w następujących zespołach genetycznych :
1) NAME;
2) LAMB;
3) Carneya;
4) Gordona;
5) Liddlea.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń odnoszących się do interakcji pomiędzy nitrogliceryną a heparyną jest prawdziwe?

Postęp leczenia hipoglikemizującego, widoczny w ostatnich latach, odzwierciedla w kontrolowanych badaniach klinicznych istotne statystycznie zmniejszenie ryzyka:

Duży tętniak aorty piersiowej może dawać objawy:
1) ból w klatce piersiowej;
2) dysfagię;
3) sinicę;
4) komorowe zaburzenie rytmu;
5) stridor.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do łagodnych nowotworów serca należą:
1) hemangioma;
2) rhabdomyoma;
3) liposarcoma;
4) lymphoma;
5) fibroma.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z migotaniem przedsionków leczonego acenokumarolem, stwierdzono INR=10, bez cech krwawienia istotnego klinicznie. Należy:

Leczenie trombolityczne z zastosowaniem tPA powinno być leczeniem pierwszego wyboru u pacjentów z zatorowością płucną i nadciśnieniem, ciężką hipoksją lub objawami znacznych zaburzeń hemodynamicznych, ponieważ potencjalna korzyść z szybkiego rozpuszczenia skrzepliny i poprawy hemodynamicznej przeważa nad ryzykiem krwawienia u tych chorych:

W trakcie terapii genowej dokonywana jest modyfikacja ekspresji genów. Wykorzystywany jest nośnik, tzw. wektor dostarczający transgen do komórki. Wektorem mogą być następujące czynniki, z wyjątkiem:

Heparyny drobnocząsteczkowe w porównaniu z heparyną niefrakcjonowaną charakteryzuje się:
1) mniejszą zdolnością inaktywacji czynnika Xa w stosunku do czynnika IIa.
2) większą zdolnością inaktywacji czynnika Xa w stosunku do czynnika IIa;
3) mniejszą wrażliwością na płytkowy czynnik 4;
4) częściej wywołują trombocytopenię;
5) bardziej przewidywalnym działaniem przeciwzakrzepowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ciążę należy odradzać w przypadku stwierdzonej u pacjentki:
1) kardiomiopatii przerostowej.
2) kardiomiopatii rozstrzeniowej;
3) kardiomiopatii okołoporodowej w wywiadzie;
4) upośledzonej funkcji skurczowej lewej komory;
5) choroby niedokrwiennej serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekiem, który koniecznie musi zostać podany pacjentowi przed rozpoczęciem każdego krążenia pozaustrojowego jest:

Zgodnie ze standardami ESC 2003, w prewencji wtórnej po zawale serca z uniesieniem odcinka ST, zaleca się m. in.:
1) witaminę E;
2) dietę typu śródziemnomorskiego ;
3) uzupełnienie diety 1g omega-3 wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z oleju rybiego;
4) hormonalną terapię zastępczą u kobiet po menopauzie;
5) azotany długodziałające.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowy częstoskurcz węzłowy nawrotny jest inicjowany najczęściej pobudzeniem przedwczesnym przedsionkowym, ponieważ aby wywołać typowy częstoskurcz węzłowy musi ono trafić na refrakcję drogi wolnej, a czynną drogą szybką przewieść się do komór.

38-letni mężczyzna po zaopatrzeniu opatrunkiem gipsowym złamania kości podudzia prawego, został skierowany do szpitala po zasłabnięciu poprzedzonym bólem mostkowym. Przy przyjęciu stwierdzono tachykardię 120’, RR 110/60 mmHg, w EKG ujemne zał. T w odprowadzeniach V1-V4. Stężenie cTnT wynosiło 0,1 ng/ml. Dalsze postępowanie z chorym:

Chory 28-letni z omdleniami w wywiadzie i stwierdzonymi w 24-badaniu EKG bardzo licznymi jednokształtnymi pobudzeniami komorowymi i salwami nieutrwalonego częstoskurczu komorowego przebiegającego skąpoobjawowo, przy prawidłowych wynikach oznaczeń elektrolitów osocza, hormonów gospodarki tarczycowej, badania echokardiograficznego i koronarograficznego, powinien być leczony następująco:

U chorych z ostrym rozwarstwieniem aorty w badaniu EKG można stwierdzić :

Wskazaniem do leczenia przeciwzakrzepowego jest:
1) duża rozstrzeń lewej komory (wymiar końcoworozkurczowy ->75mm).
2) obustronna atriomegalia;
3) eozynofilowe zapalenie wsierdzia przebiegające z migotaniem przedsionków;
4) eozynofilowe zapalenie wsierdzia przebiegające bez migotania przedsionków;
5) przebyta zatorowość płucna w ciągu ostatnich dwóch miesięcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z twierdzeń jest prawdziwe?

Krew żylna z lewej połowy serca odprowadzana jest przez żyłę wielką serca. Krew z prawej komory odprowadzana jest przez żyły Tebezjusza:

Nadciśnienie płucne może być spowodowane:
1) wadami przeciekowymi serca;
2) wadami zastawki trójdzielnej;
3) stenozą płucną;
4) stenozą mitralną ;
5) przewlekłą zatorowością płucną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Migotanie przedsionków jest jednym z najczęściej występujących powikłań po operacjach kardiochirurgicznych. Jakiego odsetka pacjentów szacunkowo ono dotyczy: