Egzamin PES / Kardiochirurgia / wiosna 2024

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia przeciwpłytkowego wg wytycznych ESC 2022 dotyczących oceny ryzyka sercowo-naczyniowego i postępowania u pacjentów poddawanych operacjom niekardiochirurgicznym:

Interwencję na zastawce aortalnej zaleca się u wykazujących objawy pacjentów z ciężką wysokogradientową stenozą aortalną, gdy:

Wskazaniem echokardiograficznym do operacyjnego leczenia niedomykalności zastawki mitralnej nie jest:

W przypadku leczenia przeciwkrzepliwego/przeciwpłytkowego po TAVI należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące protezy mechanicznej zastawki:

Jaka jest klasa zaleceń dla zastosowania ASA w ostrym zespole wieńcowym?

Jakie są zalecenia do stosowania terapii przeciwpłytkowej i antykoagulacji w ostrym zespole wieńcowym (ACS)?

Jaka jest klasa zaleceń dla pomostowania naczyń wieńcowych (CABG) nad PCI (gdy niemożliwe do wykonania/nieudane) w przypadku udrożnienia tętnicy dozawałowej w ostrym zespole wieńcowym (ACS)?

Które z poniższych nie ma zastosowania w przypadku leczenia powikłań ostrych zespołów wieńcowych?

Wskazaniem do pilnego (3-5 dni) leczenia operacyjnego infekcyjnego zapalenia wsierdzia nie jest:

Implantacja stentgraftu będzie metodą leczenia z wyboru:
1) tętniaka prawdziwego aorty zstępującej o średnicy 65 mm;
2) ostrego rozwarstwienia aorty typu B ze średnicą aorty 45 mm;
3) tętniaka aorty wstępującej o średnicy 55 mm.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przed implantacją stentgraftu do tętniaka aorty zstępującej przeprowadza się dokładną ocenę morfologii tętniaka na podstawie:

Tętniak aorty piersiowo-brzusznej obejmujący całą aortę zstępującą brzuszną do jej rozwidlenia zostanie zakwalifikowany według klasyfikacji Crawforda zmodyfikowanej przez Safiego jako typ:

U 74-letniego chorego w drugiej dobie po implantacji stentgraftu do aorty brzusznej stwierdzono gorączkę 38,5°C, leukocytozę i podwyższone CRP przy braku innych objawów klinicznych infekcji. Wskaż prawidłowe postępowanie:

68-letni chory z napadowym migotaniem przedsionków leczony warfaryną, ale nie kontrolujący INR od 3 miesięcy został przywieziony przez zespół pogotowia ratunkowego na SOR z objawami ostrego niedokrwienia lewej kończyny dolnej. Przy przyjęciu stwierdzono INR 1,2. W badaniu przedmiotowym kończyna zimna od poziomu ⅓ dystalnej uda, z głębokim porażeniem mięśni, z niedoczulicą. W badaniu dopplerowskim niesłyszalny zarówno sygnał tętniczy, jak i żylny. Wskaż dalsze postępowanie:

Do ostrych zespołów aortalnych zalicza się:
1) ostre rozwarstwienie aorty;
2) tętniak rzekomy aorty;
3) pęknięty tętniak aorty brzusznej;
4) wrzód drążący aorty;
5) krwiak śródścienny aorty.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka rozwarstwienia aorty zalicza się:
1) nieskutecznie kontrolowane ciśnienie tętnicze;
2) dwupłatkowa zastawka aorty;
3) zespół Turnera;
4) zespół Reynulda;
5) III trymestr ciąży.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do planowego zabiegu naprawczego tętniaka aorty brzusznej jest tętniak:
1) o średnicy ≥55 mm u mężczyzny;
2) o średnicy ≥45 mm u kobiety;
3) objawowy;
4) niepęknięty tętniak workowaty;
5) powiększający się o ≥5 mm w ciągu 6 miesięcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem do leczenia operacyjnego tętniaka aorty brzusznej jest:
1) wiek >85 lat;
2) świeży zawał serca;
3) ciężka wada zastawkowa;
4) stężenie kreatyniny >3 mg/dl;
5) potwierdzona biopsją marskość wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

58-letni mężczyzna został poddany chirurgicznej rewaskularyzacji tętnic wieńcowych z jednoczasową wymianą zastawki aorty. Wielokrotne próby odłączenia pacjenta od krążenia pozaustrojowego nie powiodły się. Chirurg postanowił, że wskazane jest wprowadzenie krótkoterminowego mechanicznego wspomagania krążenia - kontrapulsacji wewnątrzaortalnej. Głównym celem tego zabiegu u chorego jest zwiększenie:

U 20-letniego pacjenta, po wypadku komunikacyjnym, w badaniu TK klatki piersiowej bez kontrastu wykonanym w dniu urazu stwierdzono złamanie trzonu mostka oraz nieznaczne poszerzenie cienia śródpiersia. Po 24 godzinach i rutynowym zdjęciu przeglądowym klatki piersiowej chory został wypisany ze szpitala z zaleceniem kontroli za 7 dni. Po 2 dniach został przyjęty ponownie z objawami wstrząsu oligowolemicznego, był operowany doraźnie z powodu pęknięcia cieśni aorty. Jaki błąd popełniono przy pierwszej hospitalizacji?

Do uszkodzenia nerwu krtaniowego wstecznego i powstałej w jego następstwie chrypki najczęściej dochodzi w czasie operacji w okolicach:

Guz śródpiersia tylnego to najczęściej:

Wydzielona z płuca część miąższu, bez połączenia z drzewem oskrzelowym i unaczyniona z krążenia systemowego to:

Kliniczne objawy zespołu Hornera w przebiegu zaawansowanego raka płuca są najczęściej związane z uszkodzeniem:

We wczesnym okresie po przeszczepie płuc najwięcej ciężkich powikłań dotyczy gojenia się:

Najczęstszą przyczyną zgonu po 5 latach od przeszczepu płuca jest:

U chorego po wypadku komunikacyjnym wystąpiła silna, nasilająca się szybko duszność, zasinienie górnej połowy ciała, przyspieszenie tętna i niskie ciśnienie tętnicze krwi. Wobec wysoce prawdopodobnego rozwoju odmy prężnej należy natychmiast:

Wskaż najczęstszy objaw kliniczny raka płuca:

Palenie tytoniu odpowiada za około 80% zachorowań na raka płuca i zwiększa ryzyko wystąpienia nowotworu wielokrotnie. O ile częściej można spodziewać się wystąpienia raka płuca u palaczy w stosunku do osób niepalących?

Czynniki kliniczne, anatomiczne i zabiegowe przemawiające za wyborem metody leczenia TAVI w porównaniu z metodą SAVR to:
1) aorta porcelanowa;
2) duże prawdopodobieństwo znacznego niedopasowania wielkości protezy zastawkowej do pacjenta (AVA <0,65 cm²/m² BSA);
3) skrzeplina w aorcie lub lewej komorze;
4) współwystępowanie ciężkiej wady zastawki trójdzielnej;
5) nasilona kruchość́.
Prawidłowa odpowiedź to:

Klasyfikacja ostrych zespołów aortalnych w rozwarstwieniu aorty. Wskaż nieprawidłowe dopasowanie klasy do opisu:
1) klasa 1: jatrogenne lub pourazowe AD, zilustrowane separacją błony wewnętrznej wywołaną cewnikiem;
2) klasa 2: krwiak śródścienny;
3) klasa 3: minimalne lub dyskretne AD z uwypukleniem ściany aorty;
4) klasa 4: owrzodzenie blaszki miażdżycowej aorty po pęknięciu blaszki;
5) klasa 5: klasyczne AD ze światłem prawdziwym i światłem rzekomym z połączeniem między tymi światłami lub bez niego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników wysokiego (>8%/rok) ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, na podstawie ryzyka jej nawrotu w perspektywie długoterminowej należy:

Który z typów przecieków okołoprotezowych nie jest prawidłowo dopasowany do opisu?
1) typ I: przeciek w miejscu umocowania graftu powyżej, poniżej lub między elementami graftu;
2) typ II: przeciek spowodowany mechaniczną wadą graftu, mechaniczną niewydolnością̨ stentgraftu przez rozdzielenie połączeń komponentów modularnych;
3) typ III: worek tętniaka napełniany wstecznie przez natywne naczynia;
4) typ IV: przeciek przez materiał graftu, jako wynik porowatości graftu;
5) typ V: utrzymujące się rozszerzanie worka tętniaka bez dającego się̨ uwidocznić́ przecieku w badaniach obrazowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku BAV leczenie operacyjne aorty wstępującej jest wskazane w przypadku:
1) średnicy opuszki aorty lub aorty wstępującej >55 mm;
2) średnicy opuszki aorty lub aorty wstępującej >50 mm przy obecności koarktacji aorty;
3) średnicy opuszki aorty lub aorty wstępującej >40 mm, jeśli zaplanowano już zabieg operacyjny wymiany zastawki aortalnej;
4) średnicy opuszki aorty lub aorty wstępującej >45 mm, wzrost średnicy aorty >3 mm/rok (w powtarzanych pomiarach z wykorzystaniem tej samej techniki obrazowania);
5) średnicy opuszki aorty lub aorty wstępującej >50 mm przy występowaniu rozwarstwienia w wywiadzie rodzinnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) ropień jest to okołozastawkowa jama wypełniona materiałem martwiczym i ropnym niekomunikująca się̨ ze światłem układu sercowo-naczyniowego;
2) pseudotętniak jamy serca jest to okołozastawkowa jama komunikująca się̨ ze światłem układu sercowo-naczyniowego;
3) według kryteriów DUKE do rozpoznania pewnego IZW wystarczą 2 duże kryteria kliniczne;
4) do kryteriów małych rozpoznania IZW należy gorączka >38°C;
5) IZW można rozpoznać pomimo braku dodatnich wyników bakteriologicznych z krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące obserwacji i postepowania w przypadku przewlekłych chorób aorty:

Do przeciwwskazań bezwzględnych do fibrynolizy w przypadku zatorowości płucnej nie należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia pacjenta z zaawansowaną niewydolnością serca ze stabilnym ciśnieniem tętniczym wyłącznie w trakcie ciągłego podawania leków inotropowych:
1) należy wykonać pilną interwencję w ciągu kilku dni;
2) należy rozważyć krótkoterminowe mechaniczne wspomaganie krążenia;
3) w przypadku braku przeciwwskazań do przeszczepu serca zaleca się wpisanie pacjenta na listę oczekujących;
4) w przypadku nieodwracalnych przeciwwskazań do przeszczepu serca należy rozważyć mechaniczne wspomaganie krążenia jako leczenie docelowe;
5) w przypadku opornego na farmakoterapię nadciśnienia płucnego należy bezwzględnie zdyskwalifikować pacjenta do przeszczepu serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

65-letni pacjent z ciężką stenozą zastawki aortalnej, utrwalonym migotaniem przedsionków i prawidłową funkcją nerek, przyjmujący rywaroksaban. Chory jest przygotowywany do planowej operacji kardiochirurgicznej. Rywaroksaban należy odstawić przynajmniej:

72-letni pacjent po chirurgicznym wszczepieniu biologicznej protezy zastawki aortalnej, bez innych wskazań do doustnej terapii przeciwkrzepliwej. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia przeciwkrzepliwego u tego chorego:

Jaka jest najlepsza metoda obrazowania w diagnostyce, stratyfikacji ryzyka i postępowaniu w przypadku chorób aorty?

Przy jakiej maksymalnej średnicy łuku aorty należy rozważyć leczenie operacyjne u pacjentów z izolowanym tętniakiem łuku aorty?

W przypadku korekcji ubytku przegrody międzykomorowej typu okołobłoniastego najlepszym dostępem chirurgicznym jest:

Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące interwencji w ciężkiej pierwotnej niedomykalności mitralnej:
1) zalecaną techniką chirurgiczną jest wymiana zastawki mitralnej;
2) operację zaleca się u wykazujących objawy pacjentów, którzy kwalifikują się do operacji i nie należą do grupy dużego ryzyka;
3) operację zaleca się u niewykazujących objawów pacjentów z dysfunkcją LV (wymiar końcowoskurczowy lewej komory ≥40 mm i/lub frakcja wyrzutowa lewej komory ≤60%).
Prawidłowa odpowiedź to:

Do podstawowych leków stosowanych w farmakoterapii u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory, które zwiększają przeżywalność, zmniejszają częstość hospitalizacji oraz zmniejszają objawy nie należą:

68-letni pacjent ze stabilną chorobą wieńcową w II klasie CCS. W wywiadzie z chorób współistniejących nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia i cukrzyca typu 2 leczona insuliną od 5 lat. W koronarografii choroba trójnaczyniowa z zajęciem proksymalnego odcinka gałęzi przedniej zstępującej lewej tętnicy wieńcowej. W echo serca bez istotnej wady zastawkowej, frakcja wyrzutowa lewej komory 35%. U tego chorego zaleca się:

Najczęstszym powikłaniem stosowania kontrapulsacji balonem wewnątrzaortalnym (IABP) jest:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące żyły udowej:

U pacjentów oddziałów intensywnej terapii może dojść do napadów drgawek wywołanych odstawieniem substancji, często leczniczych działających na ośrodkowy układ nerwowy. Należą do nich:

Najczęstszą przyczyną ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów oddziałów intensywnej terapii jest:

Powikłaniem intubacji dotchawiczej jest:

Podczas wentylacji mechanicznej przez rurkę intubacyjną, celem zapobiegania jej przemieszczenia do prawego oskrzela głównego należy kontrolować jej położenie. Jej koniec powinien znajdować się w obrazie radiologicznym nad ostrogą główną w odległości co najmniej:

Najwyższe wartości FiO₂ podczas tlenoterapii biernej można uzyskać przy pomocy:

Maksymalna wartość FiO₂, jaką można uzyskać przy pomocy kaniul nosowych niskoprzepływowych wynosi:

U 45-letniego pacjenta w wykonanym przygodnie (przy okazji badań pracowniczych) badaniu echokardiograficznym przezklatkowym rozpoznano dwupłatkową zastawkę aortalną o stopniu niedomykalności jako ciężką. W badaniu określono pozostałe parametry czynnościowe lewej komory: LVESD 45 mm (LVESD 20 mm/m² BSA) przy LVEF 60%. Chory jest zaskoczony, ponieważ do tej pory był nieświadomy wady, a regularnie wykonywany intensywny wysiłek fizyczny nie powodował odczuwalnych ograniczeń. Wskaż właściwe postępowanie:

Przyczyną hipowentylacji pęcherzykowej pochodzenia ośrodkowego na oddziale intensywnej terapii jest najczęściej:

Parametry hemodynamiczne, które mogą być zmierzone lub uzyskane dzięki cewnikowi monitorującemu w tętnicy płucnej (cewnikowi Swana-Ganza) to:
1) ciśnienie zaklinowania tętnicy płucnej;
2) ośrodkowe ciśnienie żylne;
3) pojemność minutowa serca;
4) ciśnienie parcjalne tlenu w kapilarach płucnych;
5) ciśnienie końcoworozkurczowe w lewej komorze.
Prawidłowa odpowiedź to:

Na obciążenie następcze komór (afterload) nie wpływa:

Wewnątrzaortalna kontrapulsacja balonowa:
1) zwiększa średnie ciśnienie tętnicze;
2) zwiększa przepływ w naczyniach wieńcowych;
3) zmniejsza afterload;
4) jest wskazana przy niedomykalności zastawki aortalnej;
5) prawidłowo założony balon sięga (ale nie przysłania ujścia) lewej tętnicy podobojczykowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W referencyjnym ośrodku leczenia wad zastawkowych w skład kardiogrupy (Heart Teamu) nie wchodzi:

Echokardiograficzne kryteria ciężkiej niedomykalności aortalnej to:

Wskaż czynniki przemawiające za interwencją przezcewnikową przy wyborze metody leczenia ciężkiej stenozy zastawki aortalnej w porównaniu z metodą SAVR:

Wybór protezy biologicznej zastawki aortalnej u młodych kobiet planujących ciążę posiada klasę zaleceń:

Przed planowaną operacją z powodu wady zastawkowej nie zaleca się koronarografii u:

Włączenie długoterminowego leczenia przeciwkrzepliwego u pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych, u których wystąpiło napadowe pooperacyjne migotanie przedsionków ma klasę zaleceń:

Wskazaniem typowym do kardiochirurgicznego leczenia ostrego rozwarstwienia aorty wstępującej jest typ:

Lekiem stosowanym w leczeniu niewydolności serca nie działającym inotropowo dodatnio jest:

Podstawową metodą kaniulacji do krążenia pozaustrojowego jest kaniulacja:

Metody rewaskularyzacji tętnic wieńcowych zapewniających najlepsze odległe wyniki to:

Zmniejszenie zużycia tlenu przez mięsień sercowy podczas operacji serca zapewnia operacja:

Standardem chirurgii wieńcowej jest zespolenie tętnicy piersiowej wewnętrznej z:

Wskazaniem do zastosowania kontrapulsacji wewnątrzaortalnej nie jest:

Śmiertelność szpitalna u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową bez czynników ryzyka wynosi około:

Jakie zmiany w tętnicach wieńcowych ze względu na wysokie ryzyko nagłej śmierci sercowej są głównymi wskazaniami do chirurgicznego leczenia choroby wieńcowej?

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do użycia tętnicy piersiowej wewnętrznej jako pomostu jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia bezobjawowych wad zastawkowych:
1) należy rozważyć operację u bezobjawowych pacjentów lub u chorych z łagodnymi objawami, z ciężką izolowaną pierwotną niedomykalnością trójdzielną, z postępującym powiększaniem RV lub pogarszaniem funkcji RV;
2) należy rozważyć PMC u bezobjawowych pacjentów bez niekorzystnej charakterystyki anatomicznej i klinicznej do PMC oraz wysokim ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych;
3) należy rozważyć PMC u bezobjawowych pacjentów przy niekorzystnej charakterystyce anatomicznej i klinicznej do PMC oraz wysokim ryzykiem dekompensacji hemodynamicznej;
4) operacja jest zalecana w ciężkiej wtórnej bezobjawowej niedomykalności mitralnej;
5) należy rozważyć operację zastawki mitralnej u bezobjawowych pacjentów z zachowaną funkcją LV (LVESD <45 mm, LVEF >60%) i migotaniem przedsionków wtórnym do niedomykalności mitralnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia skojarzonych wad serca:

Przeciwwskazania do przeszczepu serca obejmują:
1) BMI przed przeszczepem >35 kg/m²;
2) chorobę układową z zajęciem wielu narządów;
3) wiek >65 lat;
4) obecne nadużywanie alkoholu;
5) nieodwracalną dysfunkcję wątroby lub nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące wytycznych co do wyboru między protezą mechaniczną a biologiczną zastawki:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące dysfunkcji protezy zastawkowej:
1) pilna lub natychmiastowa wymiana zastawki jest zalecana w obturacyjnej zakrzepicy u pacjentów w stanie krytycznym bez istotnych chorób współistniejących;
2) należy rozważyć operację w zakrzepicy nieobturacyjnej z obecnością dużej (>5 mm) skrzepliny, powikłanej zatorem;
3) leczenie przeciwzakrzepowe z zastosowaniem VKA i/lub UFH jest zalecane w zakrzepicy protezy biologicznej przed rozważaniem reinterwencji;
4) można rozważyć przezcewnikowe zamknięcie przecieków okołozastawkowych w przypadku istotnej klinicznie niedomykalności u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka operacji (po decyzji kardiogrupy);
5) reoperację można rozważyć u objawowych pacjentów w razie istotnego zwiększenia gradientu przez protezę (po wykluczeniu zakrzepicy protezy) lub ciężkiej niedomykalności.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące operacji w ciężkiej niedomykalności aortalnej w klasie I:
1) należy rozważyć operację u bezobjawowych pacjentów ze spoczynkową LVEF >50% z istotnym poszerzeniem lewej komory: LVEDD >70 mm lub LVESD >50 mm (lub LVESD >25 mm/m², BSA u pacjentów o drobnej budowie ciała);
2) jest wskazana u objawowych pacjentów;
3) jest wskazana u bezobjawowych pacjentów ze spoczynkową LVEF ≤50%;
4) jest wskazana u pacjentów poddawanych CABG, zabiegowi na aorcie wstępującej lub na innej zastawce.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia wad zastawkowych w ciąży:
1) należy odradzać zachodzenie w ciążę kobietom z ciężką stenozą mitralną i ciężką objawową stenozą aortalną;
2) ciąża u kobiet z protezą mechaniczną, w szczególności w pozycji mitralnej, wiążę się z wysokim ryzykiem powikłań u matki i płodu;
3) cięcie cesarskie jest zalecane u pacjentek z ciężką stenozą mitralną lub aortalną, wymiarem aorty wstępującej >45 mm lub ciężkim nadciśnieniem płucnym;
4) zaleca się natychmiastowe badanie echokardiograficzne u kobiet z mechaniczną protezą zastawkową, u których wystąpiła duszność i/lub incydent zatorowy;
5) u kobiet w ciąży otrzymujących LMWH zaleca się docelową aktywność anty-Xa 0,8-1,2 jm./ml (proteza zastawki aortalnej) lub 1,0-1,2 jm./ml (protezy zastawki mitralnej i zastawek prawej połowy serca) 4-6 godzin po podaniu dawki leku.
Prawidłowa odpowiedź to:

67-letni pacjent z napadowym migotaniem przedsionków, cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym i LVEF 40% jest kwalifikowany do chirurgicznej wymiany zastawki aortalnej. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) zaleca się implantację protezy mechanicznej;
2) zaleca się stosowanie β-adrenolityków w celu kontroli częstotliwości rytmu komór;
3) zaleca się jednoczasową ablację;
4) należy rozważyć jednoczasowe zamknięcie uszka lewego przedsionka;
5) zaleca się NOAC jako preferowane leczenie w stosunku do VKA.
Prawidłowa odpowiedź to:

50-letni mężczyzna z wywiadem udaru niedokrwiennego 5 miesięcy temu jest obecnie hospitalizowany w SOR z powodu potwierdzonej w badaniu angioTK zatorowości płucnej w obu tętnicach płucnych. W badaniu fizykalnym HR 120/min, CTK 80/60 mm Hg, liczba oddechów 35/min, saturacja tlenem krwi tętniczej 89%. W badaniu echokardiograficznym stwierdzono stosunek wymiaru RV/LV 1,5, TAPSE 12 mm, nie uwidoczniono skrzeplin w jamach serca. W leczeniu tego pacjenta zaleca się:

U 60-letniego pacjenta z migotaniem przedsionków po implantacji mechanicznej protezy o małej trombogenności w pozycję aortalną zaleca się:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia pierwotnej niedomykalności trójdzielnej:

42-letni bezobjawowy mężczyzna, bez czynników ryzyka choroby niedokrwiennej serca w wywiadzie miał wykonane badanie echokardiograficzne, w którym uwidoczniono falę zwrotną na zastawce aortalnej (vena contracta 7 mm, EROA 30 mm², objętość fali zwrotnej 60 ml/skurcz). Pozostałe zastawki o prawidłowej morfologii, bez istotnych zaburzeń przepływu. Aorta wstępująca 38 mm, opuszka 40 mm. LVESD 55 mm, LVEF 60%, bez odcinkowych zaburzeń kurczliwości. Wskaż prawidłowe postępowanie:
1) wymiana zastawki aortalnej;
2) angioTK tętnic wieńcowych do oceny tętnic wieńcowych przed zabiegiem operacyjnym;
3) ponowna ocena echokardiograficzna za 3 miesiące przed decyzją o kwalifikacji pacjenta do leczenia operacyjnego;
4) alloplastyka aorty wstępującej z wykorzystaniem wstawki nadwieńcowej;
5) naprawa zastawki aortalnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zawału serca związanego z pomostowaniem tętnic wieńcowych:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia:

Anomalia Ebsteina polega na:

Wlew ciągły z prostaglandyny E (Prostin) jest wskazany u noworodka:

Najczęstszą postacią całkowitego nieprawidłowego spływu żył płucnych jest spływ:

W dużych ubytkach przegrody międzykomorowej stosunek przepływu płucnego do systemowego (Qp/Qs) zależy od:

Przy ujemnych wynikach prób (hiperwentylacja, wentylacja 100% tlenem, podaż tlenku azotu NO) zamknięcie ubytku przegrody międzykomorowej nie jest wskazane, jeżeli opór płucny (Rp) jest powyżej:

U pacjentów z zarośnięciem zastawki płucnej bez ubytku przegrody międzykomorowej otwarcie drogi wypływu prawej komory jest przeciwwskazane w sytuacji, gdy:

Fenestracja w operacji Fontana nie powoduje:

Pierwotna lub etapowa rehabilitacja lewej komory w zespole HLHC (kompleksu niedorozwoju lewej komory) jest niemożliwa w przypadku:

W skorygowanym przełożeniu wielkich pni tętniczych operacją, która jest korekcją anatomiczną nie jest:

U pacjentów po operacji Fontana w sytuacji wysokiego ciśnienia żylnego (ciśnienia w układzie Fontana) powyżej 20 torr, równie wysokiego ciśnienia w tętnicach płucnych i niskiego ciśnienia w przedsionku systemowym (mniejsze lub równe 5 torr) i saturacji krwi tętniczej powyżej 90% w pierwszej kolejności należy:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące sposobów leczenia operacyjnego dzieci z zespołem niedorozwoju lewego serca:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące charakterystyki ubytku przegrody przedsionkowo-komorowej (całkowitego wspólnego kanału przedsionkowo-komorowego):

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zmodyfikowanego zespolenia systemowo-płucnego sposobem Blalocka-Taussig:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące układu bodźcoprzewodzącego serca:

Dostęp operacyjny do zamknięcia ubytku w przegrodzie międzykomorowej serca zapewnia cięcie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące ubytku międzyprzedsionkowego typu otworu pierwszego (ASD I) serca:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące całkowitego nieprawidłowego spływu żył płucnych:

Ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej serca typu otworu II (ASD II) jest konsekwencją:

Utrzymanie drożności przewodu tętniczego jest warunkiem przeżycia noworodka:

Paliatywna forma leczenia operacyjnego wad wrodzonych w postaci bandingu (czasowego zwężenia pnia lub gałęzi płucnych) jest praktykowana u niemowląt z wadami serca, w przypadku:

W napadzie anoksemicznym u dziecka z zespołem Fallota nie występuje:

Odległym powikłaniem po operacji korekcji fizjologicznej przełożenia wielkich pni tętniczych metodą Mustarda lub Senninga nie jest:

Powikłaniem korekcji anatomicznej przełożenia wielkich pni tętniczych (TGA) wykonanej w okresie noworodkowym nie jest:

Charakterystyczne cechy echokardiograficzne zespołu hipoplazji lewego serca ( HLHS) to:
1) koniuszek serca utworzony przez prawą komorę;
2) hipoplazja zastawki aortalnej, aorty wstępującej i lewej komory;
3) powiększony lewy przedsionek;
4) przewodozależny przepływ systemowy;
5) ubytek w przegrodzie międzykomorowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące fenestracji wytworzonej podczas operacji Fontana:

Pęknięty tętniak zatoki Valsalvy należy różnicować z:
1) przetrwałym przewodem tętniczym (PDA), ubytkiem międzykomorowym (VSD) z wypadaniem płatka aortalnego, tunelem aorta-lewa komora;
2) okienkiem aortalno-płucnym, VSD z wypadaniem płatka aortalnego, przetoką wieńcową;
3) PDA, zwężeniem cieśni aorty (CoA), przetoką wieńcową;
4) VSD z wypadaniem płatka aortalnego, niedomykalnością zastawki aortalnej, zwężeniem cieśni aorty (CoA);
5) przetoką wieńcową, PDA, okienkiem aortalno-płucnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do odległych powikłań po operacji Fontana należy:
1) enteropatia z utratą białka;
2) włóknienie wątroby;
3) dysfunkcja komory systemowej;
4) „plastyczne” zapalenie oskrzeli;
5) powikłania zatorowo-zakrzepowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikiem anatomicznym ryzyka operacji Norwooda u noworodków z zespołem niedorozwoju lewego serca ( HLHS) jest:
1) brak lub restrykcyjne połączenie przedsionkowe;
2) mała (poniżej 2 mm) średnica aorty wstępującej;
3) anomalie spływów żylnego lub systemowego;
4) niedomykalność zastawki trójdzielnej;
5) niedomykalność zastawki pnia płucnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Która z wad serca nie jest wadą ze zwiększonym przepływem płucnym?

Izomeryzm prawoprzedsionkowy w zespole heterotaksji charakteryzuje się:
1) brakiem śledziony;
2) płucami trójpłatowymi obustronnymi;
3) brakiem zatoki wieńcowej;
4) wątrobą obustronną, symetryczną;
5) oskrzelami głównymi anatomicznie prawymi.
Prawidłowa odpowiedź to: