Egzamin PES / Kardiochirurgia / jesień 2011

Nieoperacyjna korekcja możliwa jest w następujących wadach serca:
1) ubytek przegrody międzyprzedsionkowej typu sinus venosus;
2) ubytek przegrody międzyprzedsionkowej typu drugiego;
3) ubytek przegrody międzyprzedsionkowej typu pierwszego;
4) koarktacja aorty;
5) drożny przewód tętniczy Botalla.
Prawidłowa odpowiedź to:

U dzieci najczęściej występującym pierwotnym guzem serca jest:

Do poradni zgłosił się 17-letni szczupły wesoły chłopiec, uczeń liceum, wysokiego wzrostu z płaskostopiem i wadą wzroku, skierowany z powodu szmeru nad sercem. W badaniu fizykalnym stwierdzono lejkowatą klatkę piersiową, osłuchowo szmer skurczowy nad koniuszkiem i rozkurczowy w 2-3 lpmż. W pierwszej kolejności należy podejrzewać zespół:

Wadą serca, w której zastosowanie dożylne prostaglandyny E1 u noworodka nie będzie uzasadnione jest:
1) izolowany przetrwały przewód tętniczy;
2) nadprzewodowa koarktacja aorty;
3) proste przełożenie wielkich naczyń;
4) atrezja tętnicy płucnej z VSD bez połączeń aortalno-płucnych (MAPCA);
5) ubytek międzykomorowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Balonowa plastyka zastawki tętnicy płucnej jest celową metodą postępowania:
1) u pacjentów z gradientem przezzastawkowym powyżej 64 mmHg;
2) u noworodka z krytycznym zwężeniem zastawki tętnicy płucnej niezależnie od gradientu ciśnień pomiędzy prawą komorą, a tętnicą płucną;
3) paliatywnego u niemowląt z zespołem Fallota i dominującym zwężeniem zastawkowym i hipoplazją tętnicy płucnej;
4) w istotnej hemodynamicznie restenozie zastawki tętnicy płucnej;
5) w podstożkowym zwężeniu zastawki tętnicy płucnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nabyty zespół wydłużonego QT może wystąpić po:
1) amiodaronie;         4) soku grejpfrutowym;
2) erytromycynie;         5) sotalolu.
3) ketokonazolu;
Prawidłowa odpowiedź to:

U 15-letniego chorego z zespołem Wolffa-Parkinsona-White’a, u którego mimo leczenia betablokerem powtarzają się napady częstoskurczów nadkomorowych, a w wywiadzie była nagła utrata przytomności, postępowaniem z wyboru jest:

Które ze stwierdzeń dotyczących zwężenia cieśni aorty są prawdziwe?
1) stanowi 10-15% wad wszystkich serca i naczyń;
2) w leczeniu operacyjnym u niemowląt i małych dzieci najczęściej stosowana jest metoda Crafoorda;
3) prawdopodobieństwo restenozy po operacji w okresie niemowlęcym nie zależy od wieku pacjenta, w którym wykonano operację;
4) optymalny wiek leczenia operacyjnego zwężenia cieśni aorty u niemowląt to okres 3-6 miesiąca życia dziecka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami ryzyka podczas korekcji całkowitego nieprawidłowego spływu żył płucnych są:
1) stan dziecka przed operacją, a w szczególności obecność kwasicy metabolicznej;
2) zwężenie spływu żylnego dające wczesne objawy nadciśnienia płucnego;
3) spływ typu podsercowego lub spływ mieszany;
4) mała objętość lewej komory;
5) w typie śródsercowym ryzyko operacji jest największe, gdyż istnieje największe prawdopodobieństwo uszkodzenia układu bodźcoprzewodzacego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przełożenia dużych pni tętniczych:
1) wada powstaje wskutek nieprawidłowości rozwoju stożka podpłucnego i podaortalnego wg teorii van Pragha;
2) metodą operacyjną z wyboru jest operacja Jatene’a;
3) niezależnie od zastosowanej met. operacyjnej (switch tętniczy czy tzw. przedsionkowy) średnia śmiertelność w Polsce przekracza 20%;
4) dwupłatkowa zastawka pnia płucnego nie jest przeciwwskazaniem do wykonania operacji Jatene’a;
5) śródścienne odejście naczyń wieńcowych oraz mała masa ciała podczas korekcji wady są istotnymi czynnikami wyższej śmiertelności operacyjnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród czynników ryzyka całkowitego połączenia żylno-płucnego (TCPC) wymienia się:
1) wysokie przedoperacyjne ciśnienie w tętnicach płucnych-powyżej 19 torr;
2) zespół heterotaksji (izomeryzm prawo lub lewoprzedsionkowy);
3) istotna niedomykalność zastawek przedsionkowo-komorowych;
4) niska frakcja wyrzutowa wspólnej komory ( < 60%);
5) pojedyncza komora o typie komory prawej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas operacji Fontana często wykonuje się połączenie pomiędzy tunelem wewnątrz lub zewnątrzsercowym a przedsionkiem, czyli wytwarza się tzw. fenestrację. Która z odpowiedzi dotyczących fenestracji jest nieprawdziwa?

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące przewodozależnych wad serca:

Wszystkie stwierdzenia dotyczące zespołu hipoplazji lewej komory serca (HLHS) są prawdziwe, z wyjątkiem:

Zespół wrodzonego braku zastawki tętnicy płucnej związany jest z wszystkimi niżej wymienionymi, z wyjątkiem:

Całkowity nieprawidłowy spływ żył płucnych:

Wskazaniem do przewężenia pnia tętnicy płucnej może być:
1) serce jednokomorowe ze wzmożonym przepływem płucnym;
2) mnogie ubytki w przegrodzie międzykomorowej;
3) przełożenie wielkich pni tętniczych poza okresem noworodkowym;
4) całkowity nieprawidłowy spływ żył płucnych;
5) ubytek w przegrodzie przedsionkowo-komorowej typu „primum”.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród najczęściej izolowanych patogenów w przypadku zainfekowanych ran pooperacyjnych są niżej wymienione, z wyjątkiem:

Najrzadszym, spośród niżej wymienionych, wskazaniem do przeszczepu serca u dzieci jest:

Serce trójprzedsionkowe lewe:
1) związane jest z istnieniem przegrody przedzielającej lewy przedsionek;
2) powoduje zastój krwi w krążeniu płucnym;
3) przy współistniejącym ubytku w przegrodzie przedsionków przeciek przez ubytek jest zawsze lewo-prawy;
4) może być leczone interwencyjnie;
5) nie wymaga leczenia jeśli nie powoduje niewydolności krążenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz prawdziwe zdania dotyczące zespołu Bland-White'a-Garlanda:
1) istotą wady jest nieprawidłowe odejście obu tętnic wieńcowych od tętnicy płucnej;
2) metodą z wyboru leczenia operacyjnego jest przeszczepienie tętnicy wieńcowej do aorty;
3) może przebiegać bezobjawowo w pierwszych miesiącach życia dziecka;
4) do najczęstszych powikłań zespołu należą zawał mięśnia sercowego i niedomykalność zastawki mitralnej;
5) operacja naprawcza wykonywana jest z torakotomii lewostronnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Etapy operacyjnego leczenia zespołu niedorozwoju lewego serca są stosowane w następującej kolejności:

Operacja Jatene’a wykonywana w leczeniu transpozycji wielkich pni tętniczych:
1) jest operacją z wyboru w leczeniu tej wady;
2) przywraca prawidłowe relacje anatomiczne wielkich naczyń;
3) jest wykonywana pomiędzy 3 a 6 miesiącem życia;
4) bezwzględnie wymaga zastosowania głębokiej hipotermii i czasowego zatrzymania krążenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące przewodu tętniczego:

Podstawowym badaniem w diagnostyce wrodzonych wad serca jest:

Przewężenie pnia płucnego jako pierwszy etap operacyjnego leczenia ubytku przegrody międzykomorowej stosowane jest:

Zespół Downa najczęściej współistnieje z wrodzoną wadą serca pod postacią:

Graniczną wartością proporcji przepływu płucnego do systemowego (Qp:Qs) w ubytku przegrody międzykomorowej jako uzasadniającą podjęcie decyzji o leczeniu operacyjnym jest wartość:

Noworodek z rozpoznaną prenatalnie wrodzoną wadą serca pod postacią przełożenia wielkich pni tętniczych z ciągłą przegrodą międzykomorową z niewielkim restrykcyjnym ubytkiem w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu foramen ovale został przyjęty w pierwszej godzinie po urodzeniu do Oddziału Patologii Noworodka z objawami sinicy centralnej i niewydolności krążeniowo-oddechowej. Prawidłowym postępowaniem w tym przypadku będzie:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia na temat śluzaka (myxoma):
1) to najczęstszy łagodny nowotwór u dzieci;
2) to najczęstszy złośliwy nowotwór u dorosłych;
3) najczęściej lokalizuje się w prawym przedsionku;
4) jest składową zespołu Carney’a.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostra, niedokrwienna niedomykalność mitralna (AIMR) powstaje na wskutek pęknięcia mięśnia brodawkowatego. W 2/3 przypadków dotyczy to:

Pęknięcie przegrody międzykomorowej to jedno z powikłań zawału mięśnia sercowego. Wskaż prawdziwe stwierdzenia na jego temat:
1) obecnie w dobie leczenia rewaskularyzacyjnego to rzadkie powikłanie zawału mięśnia sercowego;
2) w 60% ma lokalizację przednio-koniuszkową jako następstwo zawału przednio-przegrodowego z LAD;
3) jedną z technik leczenia operacyjnego jest metoda infarct exclusion;
4) postępowanie przedoperacyjne polega założeniu kontrapulsacji wewnątrzaortalnej w celu obniżenia oporu naczyniowego i przecieku L-P, podtrzymaniu rzutu serca i poprawie przepływu wieńcowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Średnie zużycie tlenu przez kurczący się mięsień sercowy wynosi:

Bezwzględnym wskazaniem do leczenia operacyjnego pacjentów z asymptomatycznym tętniakiem aorty wstępującej według AHA/ACC jest/są:
1) tętniak degeneracyjny ø > 4,5 cm;
2) przewlekłe rozwarstwienie ø > 5,5 cm;
3) tętniak degeneracyjny ø < 5,5 cm z przyrostem > 0,5 cm/rok;
4) tętniak degeneracyjny ø < 5,5 cm z przyrostem > 1 cm/rok.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kryteriami echokardiograficznymi ciężkiej, organicznej niedomykalności mitralnej są

Bezwzględnym wskazaniem do operacyjnego leczenia wady zastawkowej serca są pacjenci:
1) objawowi z ciężką niedomykalnością aortalną;
2) bezobjawowi z ciężką niedomykalnością aortalną ze spoczynkową LVEF < 60%;
3) objawowi z ciężką stenozą aortalną;
4) bezobjawowi z ciężką, przewlekłą organiczną niedomykalnością mitralną z prawidłową funkcją LV i migotaniem przedsionków lub nadciśnieniem płucnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

CABG jest metodą preferowaną leczenia chorych ze stabilną chorobą wieńcową, u których zmiany w tętnicach wieńcowych kwalifikują się do obu metod leczenia inwazyjnego (PCI i CABG), a przewidywana śmiertelność operacyjna jest mała, tzn. w następujących przypadkach:
1) choroba jedno- lub dwunaczyniowa nieobejmująca początkowego odcinka LAD (I/A);
2) choroba jedno- lub dwunaczyniowa obejmująca początkowy odcinek LAD (I/A);
3) zwężenie LM oraz choroba dwu- lub trójnaczyniowa, wynik skali SYNTAX ≤ 32 (II/A);
4) zwężenie LM oraz choroba dwu- lub trójnaczyniowa, wynik skali SYNTAX ≥ 33 (I/A).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe spośród poniższych stwierdzeń:
1) u pacjenta ze stabilną chorobą wieńcową w celu poprawy rokowania zaleca się wykonanie rewaskularyzacji przy zwężeniu LM > 50% (I/A);
2) u pacjenta ze stabilną chorobą wieńcową w celu poprawy rokowania zaleca się wykonanie rewaskularyzacji przy zwężeniu początkowego odcinka LAD > 50% (I/A);
3) w ostrym zespole wieńcowym bez uniesienia odcinka ST rewaskularyzację jako leczenie inwazyjne zaleca się u chorych z wynikiem skali GRACE < 140 lub bez wielu innych kryteriów dużego ryzyka;
4) u pacjenta we wstrząsie kardiogennym kwalifikacja do rewaskularyzacji musi być podjęta przez zespół wielodyscyplinarny (heart team).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do koronarografii u chorego z zastawkową wadą serca jest:
1) choroba wieńcowa w wywiadzie;
2) podejrzenie niedokrwienia mięśnia sercowego;
3) zakrzepica protezy zastawkowej z niestabilnością hemodynamiczną;
4) wiek > 40 lat u mężczyzn, wiek pomenopauzalny u kobiet;
5) skurczowa dysfunkcja LV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dwupłatkowa zastawka aortalna to:

Wskazaniem klasy I do wymiany zastawki aortalnej u chorego z zastawkowym zwężeniem lewego ujścia tętniczego jest:
1) stenoza aortalna z niskim gradientem (< 40 mmHg) i dysfunkcją lewej komory bez zachowanej rezerwy kurczliwości;
2) ciężka stenoza aortalna z dowolnymi objawami klinicznymi;
3) ciężka stenoza aortalna u pacjenta kwalifikowanego do pomostowania tętnic wieńcowych, operacji innej zastawki lub operacji aorty;
4) ciężka stenoza aortalna bez objawów klinicznych, ale ze skurczową dysfunkcją LV (LVEF < 50%), z wyjątkiem sytuacji, gdy wywołana jest ona inną przyczyną niż wada zastawki;
5) ciężka, bezobjawowa stenoza aortalna z nieprawidłowym, ujawniającym objawy przedmiotowe, wynikiem testu wysiłkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Operacje typu MIDCAB (Minimally Invasive Direct Coronary Artery Bypass):

Nazwiska takie jak Denis Melrose, Gerald D. Buckberg, Samuel V. Lichtenstein związane są z badaniami nad:

Rewaskularyzacja tętnic szyjnych u pacjentów, u których zaplanowano pomostowanie tętnic wieńcowych:
1) jest zalecana u pacjentów po przebytym TIA, RIND lub udarze, który nie stał się przyczyną trwałego inwalidztwa, gdy zwężenie tętnicy szyjnej wynosi 70-99%;
2) może być rozważana u mężczyzn po przebytym TIA, RIND lub udarze, który nie stał się przyczyną trwałego inwalidztwa, gdy zwężenie tętnicy szyjnej wynosi 50-69% a objawy trwają krócej niż pół roku;
3) nie jest zalecana u pacjentów po przebytym TIA, RIND lub udarze, który nie stał się przyczyną trwałego inwalidztwa, gdy zwężenie tętnicy szyjnej wynosi mniej niż 50% u mężczyzn i mniej niż 70% u kobiet;
4) może być rozważana u mężczyzn bez wcześniejszych objawów neurologicznych, gdy mają obustronne zwężenie tętnic szyjnych 70-99% lub zwężenie jednej tętnicy szyjnej 70-99% z drugostronną niedrożnością;
5) może być wykonana jednoczasowo z operacją tętnic wieńcowych lub etapowo, w zależności od lokalnych doświadczeń i obrazu klinicznego a w przy operacjach etapowych najpierw powinno się wykonać zabieg dotyczący bardziej objawowego łożyska naczyniowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia trombolitycznego jest:
1) udar niedokrwienny przebyty w ciągu ostatnich 6 miesięcy;
2) czynna choroba wrzodowa;
3) krwawienie z przewodu pokarmowego w ciągu ostatniego miesiąca;
4) przebyty duży uraz/operacja/uraz głowy w ciągu ostatnich 3 tygodni;
5) przebyty kiedykolwiek udar krwotoczny lub udar o nieznanej etiologii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wykonanie operacji OPCAB można rozważyć u pacjentów:
1) u których krążenie pozaustrojowe mogłoby zwiększać ryzyko operacji np. z niewydolnością nerek, niewydolnością oddechową, niską frakcją wyrzutową lewej komory;
2) z objawowym mostkiem mięśniowym nad tętnicą wieńcową;
3) u których operacja musi być wykonana w trybie natychmiastowym, wynikającym z nagłego zatrzymania krążenia;
4) u których średnica tętnic wieńcowych jest poniżej 1 mm;
5) z krańcową postacią choroby niedokrwiennej serca, u których jest niemożliwe wykonanie całkowitej rewaskularyzacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zwężenie tętnicy wieńcowej w osi podłużnej naczynia 70% to redukcja światła naczynia w przekroju poprzecznym:

Który ze stopni odpowiada prawidłowemu przepływowi kontrastu przez naczynie?

Według czynnościowej klasyfikacji niedomykalności zastawki dwudzielnej wg. Carpentiera niedokrwienna niedomykalność mitralna należy do typu:

Najczęstszy zakres unaczynienia mięśni brodawkowatych przedstawia się następująco:

W przypadku niedomykalności zastawki dwudzielnej spowodowanej wypadaniem przedniego płatka mitralnego można zastosować następującą z technikę naprawczą:

Według American College of Cardiology i American Heart Association do klasy I wskazań do leczenia operacyjnego ciężkiej, przewlekłej organicznej niedomykalności mitralnej zaliczamy pacjentów:

W przypadku operacyjnego leczenia niedomykalności mitralnej z towarzyszącą wtórną niedomykalnością trójdzielną, interwencję na zastawce trójdzielnej należy rozważyć w przypadku stwierdzenia już umiarkowanej dysfunkcji zastawki trójdzielnej, gdy mierzona echograficznie średnica pierścienia trójdzielnego wynosi:

Technika czworokątnej resekcji płatka w operacji naprawczej zastawki dwudzielnej dotyczy segmentu:

Wykonując pomiar rzutu minutowego metodą termodylucji u chorych z niedomykalnością zastawki trójdzielnej otrzymujemy wynik:

Aby zmiana wartości rzutu minutowego serca mierzonego metodą termodylucji mogła być uznana za istotną klinicznie, musi wynosić co najmniej:

Za pomocą cewnika Swana-Ganza, przy prawidłowo działających zastawkach i braku patologicznych połączeń w sercu można określić wszystkie poniższe parametry, z wyjątkiem:

U chorych z hipowolemią ciśnienia wypełnienia serca są wyższe, niż wynikałoby to ze stanu objętości wewnątrznaczyniowej. Przyczyną tej rozbieżności jest:

Do czynności mających ochronić płuca przed ich respiratorowym uszkodzeniem zaliczamy:

Podczas stosowania „permisywnej hiperkapnii” u chorych wentylowanych mechanicznie dopuszczalne są następujące wartości pH i pCO₂:

Optymalna wartość objętości oddechowej podczas kontrolowanej wentylacji mechanicznej ochraniającej płuca wynosi:

Które stwierdzenie dotyczące wpływu dodatniego ciśnienia końcowo-wydechowego (PEEP) na serce jest fałszywe?

Które zdanie dotyczące ARDS jest prawdziwe?

Wystąpienia złośliwego zespołu neuroleptycznego charakteryzującego się wzrostem temperatury ciała, sztywnością mięśni, zaburzeniami świadomości oraz chwiejnością układu autonomicznego należy się spodziewać po podaniu:

W przypadku hemolizy związanej z przeciekiem okołozastawkowym, haptoglobina jest bardziej czułym markerem hemolizy niż dehydrogenaza mleczanowa. Natomiast dehydrogenaza mleczanowa jest bardziej swoistym markerem hemolizy i lepiej koresponduje ze stopniem jej nasilenia.

Wskazaniem do leczenia zabiegowego zwężenia drogi odpływu prawej komory (RVOTO) jest:

45-letni pacjent został poddany operacji wymiany zastawki mitralnej z powodu jej niedomykalności. Implantowano zastawkę St Jude Medical. Pacjent dotychczas nieleczony z powodu arytmii. Wywiad obciążony nadczynnością tarczycy (wynik TSH w okresie przedoperacyjnym 3,2 mU/L). W zapisie EKG rytm zatokowy. W badaniu UKG stwierdzono frakcję wyrzutową lewej komory 45%, wymiar poprzeczny lewego przedsionka 45 mm, pole powierzchni lewego przedsionka w projekcji koniuszkowej 28 cm². Docelowy INR w trakcie leczenia doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi powinien wynosić:

W przypadku niedokrwienia we wczesnym okresie po zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych PCI jest lepszym leczeniem niż reoperacja. Preferowanym celem PCI jest własna tętnica lub pomost z tętnicy piersiowej wewnętrznej niż pomost z żyły odpiszczelowej.

40-letni pacjent został skierowany na konsultację przez lekarza zakładowego z powodu szmeru rozkurczowego słyszalnego w polu osłuchiwania zastawki aortalnej. Pacjent bez dolegliwości subiektywnych, dobrze tolerujący wysiłek fizyczny. W badaniu UKG stwierdzono niedomykalność aortalną zasięgiem III stopnia, z PHT wynoszącym 200 ms oraz prędkością końcowo-rozkurczową przepływu wstecznego w aorcie zstępującej 25 cm/s. Frakcja wyrzutowa lewej komory 60%. Pacjenta należy zakwalifikować do leczenia operacyjnego wady aortalnej, jeżeli wymiar:
1) końcowo-rozkurczowy lewej komory wynosi powyżej 25 mm/m^{2 BSA;
2) końcowo-skurczowy lewej komory wynosi powyżej 25 mm/m2 BSA;
3) końcowo-rozkurczowy lewej komory wynosi powyżej 45 mm;
4) końcowo-skurczowy lewej komory wynosi powyżej 45 mm;
5) końcowo-rozkurczowy lewej komory wynosi powyżej 55 mm;
6) końcowo-skurczowy lewej komory wynosi powyżej 55 mm;
7) końcowo-rozkurczowy lewej komory wynosi powyżej 70 mm.
Prawidłowa odpowiedź to:}

42-letnią bezobjawową pacjentkę, u której w badaniu echokardiograficznym stwierdzono mały VSD w części błoniastej, bez cech nadciśnienia płucnego oraz bez przeciążenia objętościowego lewej komory zakwalifikujesz do:

59-letniemu pacjentowi z przewlekłą stabilną chorobą wieńcową, cukrzycą typu 2, hipercholesterolemią, nieznacznie uszkodzoną funkcją skurczową lewej komory z EF 45%, u którego w koronarografii stwierdzono 3-naczyniową chorobę wieńcową, w tym 60% zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej zaproponujesz:

Wybierz wskazania do leczenia operacyjnego w trybie nagłym lewostronnego infekcyjnego zapalenia wsierdzia:
1) ciężka, ostra niedomykalność zastawki mitralnej powodująca obrzęk płuc;
2) infekcyjne zapalenie wsierdzia z wegetacjami zastawki mitralnej powyżej 1 cm;
3) infekcyjne zapalenie wsierdzia z wegetacjami zastawki aortalnej powyżej 1 cm;
4) bardzo duże izolowane wegetacje powyżej 15 mm;
5) infekcyjne zapalenie wsierdzia zastawki aortalnej z ciężkim zwężeniem powodującym wstrząs;
6) infekcyjne zapalenie wsierdzia zastawki mitralnej z przetoką do jam serca powodujące obrzęk płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz wskazania do jednoczesnego wykonania operacji zastawki i pomostowania tętnic wieńcowych:
1) pierwotne wskazanie do CABG oraz łagodna niedomykalność zastawki mitralnej w przebiegu prolapsu;
2) pierwotne wskazanie do CABG oraz ciężka niedokrwienna niedomykalność mitralna i LVEF ≥ 30%;
3) pierwotne wskazanie do CABG oraz umiarkowana niedokrwienna niedomykalność mitralna z możliwą naprawą;
4) pierwotne wskazanie do CABG oraz umiarkowana stenoza aortalna;
5) pierwotne wskazanie do CABG oraz łagodna niedomykalność zastawki aortalnej;
6) pierwotne wskazanie do CABG oraz łagodna stenoza zastawki mitralnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Trzy główne wskazania do leczenia operacyjnego w przebiegu infekcyjnego zapalenia wsierdzia to:
1) niewydolność serca;
2) średniego stopnia niedomykalność zastawki mitralnej;
3) średniego stopnia zwężenie zastawki aortalnej;
4) niedające się opanować zakażenie;
5) zapobieganie incydentom zatorowym;
6) obecność płynu w worku osierdziowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku konieczności wykonania CABG u chorego leczonego równocześnie klopidogrelem i kwasem acetylosalicylowym należy:

Do czynników ryzyka sprzyjających rozwojowi stwardnienia zastawki aortalnej należą wszystkie niżej wymienione czynniki,
z wyjątkiem:

Wybierz właściwą kolejność najczęstszych przyczyn prowadzących do upośledzenia funkcji lewej komory:

Wśród znanych czynników ryzyka progresji stwardnienia zastawki aortalnej i jej zwężenia są między innymi:

W badaniach populacyjnych u osób po 60 roku życia częstość występowania stwardnienia zastawki aortalnej wynosi:

Częstość występowania istotnego hemodynamicznie zwężenia zastawki aortalnej u osób po 65 roku życia wynosi około:

Które ze stwierdzeń odnoszących się do prewencji pierwotnej miażdżycy polegającej na skojarzonym leczeniu przeciwpłytkowym kwasem acetylosalicylowym z klopidogrelem jest prawdziwe?

Podczas operacji kardiochirurgicznych wykonywanych w warunkach głębokiej hipotermii wskazane jest takie rozcieńczenie krwi, aby uzyskać następujące wartości hemoglobiny i hematokrytu:

Podczas zabiegów w hipotermii:

54-letniego pacjenta poddano zabiegowi wszczepienia stentgraftu aortalnego z powodu tętniaka aorty zstępującej. Ze względu na krótką proksymalną strefę lądowania (landing zone) pokryto tętnicę podobojczykową lewą. W kontrolnym badaniu angio-CT wykonanym po 30 dniach od przeprowadzenia operacji stwierdzono zaciekanie kontrastu do tętniaka spowodowane wstecznym przypływem w pokrytej stentgraftem tętnicy podobojczykowej. Jest to endoleak typu:

Pomiar saturacji tkanki mózgowej (rSO₂) jest jedną z metod monitoringu mózgu podczas operacji z zatrzymaniem krążenia w głębokiej hipotermii. Jaka jest graniczna bezwzględna wartość saturacji, poniżej której ryzyko wystąpienia powikłań neurologicznych jest bardzo duże i jest wskazaniem do zastosowania dodatkowych metod protekcji, np. krążenia mózgowego?

Podczas operacji wymiany łuku aorty u 60-letniego pacjenta zdecydowano o zastosowaniu głębokiej hipotermii. Podczas schładzania ciała pacjenta zastosowano technikę alpha-stat regulacji poziomu dwutlenku węgla we krwi pacjenta. Technika ta:

U 40-letniego pacjenta podczas wykonywania operacji naprawy zastawki aortalnej zastosowano krystaliczną kardioplegię typu Bretschneider HTK. Po jakim czasie od podania początkowej dawki indukcyjnej należy podać kolejną dawkę kardioplegii?

Randomizowane badania kliniczne: Veterans Administration (VA), ECSS oraz CASS porównywały wyniki leczenia zachowawczego i chirurgicznego:

U 70-letniego pacjenta zdiagnozowano przewlekłe, niepowikłane rozwarstwienie aorty zstępującej rozpoczynające się od poziomu tętnicy podobojczykowej a kończące na wysokości przepony. Szerokość aorty w najszerszym miejscu wynosiła 38 mm. Najlepszą metodą leczenia tego pacjenta jest:

Technika nazywana „the frozen elephant trunk” jest techniką:

50-letni pacjent o wadze 70 kg i wzroście 170 cm został poddany operacji wymiany łuku aorty. Zastosowano mózgowe krążenie poprzez kaniule założone do pnia ramienno-głowowego, tętnicy szyjnej wspólnej lewej oraz t. podobojczykowej lewej. Prawidłowy przepływ krwi z pompy obsługującej to krążenie powinien wynosić:

Najlepszym materiałem, do tworzenia nowych, sztucznych strun ścięgnistych w operacjach naprawy zastawki mitralnej o udowodnionych klinicznie dobrych wynikach jest szew:

Które z poniższych preparatów stosowanych u pacjentów przygotowywanych do operacji kardiochirurgicznej najczęściej wywołują przejściową niewydolność nerek?

Użycie dwóch tętnic piersiowych do rewaskularyzacji u otyłego pacjenta zwiększa ryzyko:

Preferuje się wykonanie rewaskularyzacji przezskórnej (PCI), a nie chirurgicznej u chorych w stanie stabilnym, u których zmiany w tętnicach wieńcowych kwalifikują się do obu metod leczenia, a przewidywana śmiertelność okołooperacyjna jest mała:
1) w wypadku choroby jedno- lub dwunaczyniowej nieobejmującej początkowego odcinka LAD;
2) w przypadku choroby jedno- lub dwunaczyniowej obejmującej początkowy odcinek LAD;
3) w przypadku choroby trójnaczyniowej, zmiany proste, jeśli za pomocą PCI można uzyskać pełną rewaskularyzację czynnościową i wynik w skali SYNTAX wynosi <= 22.
Prawidłowa odpowiedź to:

60-letni pacjent operowany z powodu 6cm tętniaka aorty wstępującej i dużej niedomykalności aortalnej. W trakcie preparowania ujścia prawej tętnicy wieńcowej stwierdzono odejście ze ściany aorty jeszcze jednej mniejszej tętnicy. Była to tętnica:

Ostry zespół aortalny obejmuje:
1) ostre rozwarstwienie aorty;
2) owrzodzenie penetrujące aorty;
3) ostrą niedomykalność zastawki aortalnej;
4) krwiak śródścienny aorty.
Prawidłowa odpowiedź to:

Celem leczenia nadciśnienia tętniczego u pacjentów ze zdiagnozowanym tętniakiem aorty piersiowej i cukrzycą jest uzyskanie ciśnienia tętniczego na poziomie poniżej:

Operacyjne leczenie asymptomatycznego pacjenta z tętniakiem aorty wstępującej o wymiarze 45 mm należy rozważyć w przypadku tempa wzrostu tętniaka:

Ostre rozwarstwienie aorty typu DeBakey IIIa charakteryzuje się:

Klasyfikacja Stanford ostrego rozwarstwienia aorty opiera się na:

Czynnikiem ryzyka powstania tętniaka aorty piersiowej nie jest:

W trakcie krążenia pozaustrojowego prowadzonego w normotermii przepływ pompy powinien wynosić:

Kryteria gazometryczne do ekstubacji chorego po operacji to:

Pierwsze zeszycie rany serca w roku 1896 wykonał:

U chorego w pierwszej dobie po zabiegu CABG w krążeniu pozaustrojowym doszło do spadku ciśnienia tętniczego. Na podstawie tylko podanych parametrów hemodynamicznych podaj najbardziej prawdopodobną przyczynę. Parametry: RR 70/40, AS 110/min, CI 2,1, PAWP 12, PAP 35/12, OCŻ 24.

Pierwszą udaną operację na otwartym sercu z wykorzystaniem krążenia pozaustrojowego wykonał:

Wskaż 3 najważniejsze czynniki ryzyka wystąpienia pooperacyjnego migotania przedsionków:
1) podeszły wiek pacjenta;
2) operacja resekcji tętniaka lewej komory;
3) zastosowanie ciepłej kardioplegii;
4) przedoperacyjna niewydolność nerek;
5) operacja w trybie nagłym;
6) zastosowanie IAPB po operacji;
7) operacja na zastawce serca;
8) przedoperacyjne napadowe migotanie przedsionków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przed rozpoczęciem krążenia pozaustrojowego (KPU) podano heparynę w dawce 3 mg/kg. Po 3 minutach oznaczono ACT, wynik 280 sek. Należy w tej sytuacji:

Użycie amin katecholowych po operacji kardiochirurgicznej może być wskazane i uzasadnione:

Historia naturalna pacjentów, u których pojawił się nagle istotny hemodynamicznie pozawałowy otwór w przegrodzie międzykomorowej, a którzy nie zostali poddani operacji jego zamknięcia jest następująca:

Procedurę przeszczepu serca typu domino rozwinięto z powodu znacznego ograniczenia liczby dawców. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) procedura typu domino wprowadzona została w latach 60-tych;
2) jest najczęściej wykonywaną procedurą pozyskania serca w Polsce;
3) jest sposobem pozyskania serca od żyjącego dawcy;
4) w publikacjach Oaksa, Yacoub i innych, doświadczenia z przeszczepami domino wskazują na brak różnic w przeżyciach między domino i niedomino biorcami;
5) wycięcie serca domino dawcy różni się nieznacznie od standardowej techniki opisanej przez Lower i Shumway.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najgorsze rokowanie co do przeżycia odległego będzie miał chory po operacji CABG z pomostem żylnym (VS) do gałęzi przedniej zstępującej (GPZ), u którego stwierdzi się w koronarografii istotne zwężenie w GPZ oraz:

Pacjent lat 75 został zakwalifikowany do planowej operacji pomostowania naczyń wieńcowych na podstawie obrazu koronarograficznego i objawów klinicznych. Badania dodatkowe wykazały bezobjawowe krytyczne zwężenia lewej tętnicy szyjnej. Pacjent nigdy nie przebył incydentu neurologicznego. Frakcja wyrzutowa lewej komory wynosi 45%, pacjent przed 2 laty przebył zawał serca ściany przedniej. Na podstawie powyższych danych można stwierdzić, że pacjent otrzymuje następującą ilość punktów w standardowej skali EUROSCORE a przewidywana śmiertelność wynosi:

Chory lat 48, bez nadwagi z wieloletnią cukrzycą leczoną insulinami, od 2 miesięcy odczuwa bóle typowe stenokardiolne pojawiające się po różnych wysiłkach, czasem w spoczynku. Ostatnio objawy pojawiają się ze zwiększoną częstością. Chory nigdy nie leczył się z powodu choroby wieńcowej i nie przyjmował leków. Wykonano próbę wysiłkową - dodatnia przy 5 MET - obniżenia ST 4 mm w V1-V6. W ECHO serca hipokineza ściany przedniej, EF 50%. Wykonano koronarografię - zwężenie proksymalne w dużej LAD 90%. Jakie będzie najbardziej korzystne postępowanie terapeutyczne u tego chorego?

Chory lat 55 po zabiegu CABG z użyciem Ao-CX, Ao-LAD 6 lat temu. Obecnie reoperowany z powodu zamknięcia graftu żylnego na CX oraz 70% zwężenie graftu żylnego do LAD. Natywne naczynia CX i LAD zamknięte, duże, obwody bardzo dobre. Planowany jest pomost z tętnicy promieniowej na zamkniętą CX. Wskaż właściwe podejście do LAD:

Chory po zabiegu OPCABG w dwie godziny po operacji, utrzymuje się zwiększony drenaż. Chory jest stabilny hemodynamicznie. Wartość drenażu przez ostatnie dwie godziny - 230 ml, 180 ml. Wykonano podstawowe badania koagulologicznie: ACT - 155s, APTT - 134s, INR - 1, fibrynogen 160mg%, płytki - 130 tys. Jaka jest prawdopodobna przyczyna krwawienia i jakie będzie postępowanie?

W trakcie operacji wszczepienia zastawki aortalnej połączonej z pomostowaniem tętnic wieńcowych:

U pacjentów z NSTE-ACS lub STEMI operacja w trybie nagłym po niepowodzeniu PCI lub fibrynolizy jest wskazana tylko u pacjentów z: