Egzamin PES / Hipertensjologia / wiosna 2014

Zestaw leki z ich działaniami niepożądanymi:
działanie niepożądane    lek
1) hipokaliemia;       a) furosemid;
2) hiperkaliemia;     b) indapamid;
3) hipokalcemia;     c) spironolakton;
4) hiperkalcemia.     d) hydrochlorotiazyd.
Prawidłowe zestawienie to:

Wskaż możliwe przyczyny hiponatremii u pacjenta z nadciśnieniem tętniczym:
1) niewydolność serca;
2) niedoczynność tarczycy;
3) hemoliza krwinek;
4) stosowanie diuretyków;
5) stosowanie antagonistów wapnia;
6) pierwotny hiperaldosteronizm.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i miażdżycą tętnic szyjnych należy rozważać zastosowanie:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nadciśnienia tętniczego i hormonalnych środków antykoncepcyjnych:
1) zazwyczaj przy stosowaniu antykoncepcji hormonalnej obserwowany jest niewielki wzrost ciśnienia tętniczego;
2) środki antykoncepcyjnie zawierające wyłącznie progestagen mają podobny wpływ na ryzyko sercowo-naczyniowe jak preparaty
złożone;
3) u ok. 20% kobiet stosujących antykoncepcję hormonalną rozwija się nadciśnienie tętnicze;
4) niekontrolowane nadciśnienie tętnicze jest przeciwwskazaniem do stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych;
5) doustne środki antykoncepcyjne są przeciwwskazane u kobiet z II i III stopniem nadciśnienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zapobieganie udarom mózgu stanowi najlepiej potwierdzoną korzyść z leczenia hipotensyjnego obserwowaną w prawie wszystkich dużych badaniach klinicznych, dlatego w leczeniu przeciwnadciśnieniowym u pacjentów po udarach należy dążyć do osiągnięcia ciśnienia skurczowego poniżej 130 mm Hg.

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące roli kwasu acetylosalicylowego (ASA) w prewencji incydentów sercowo-naczyniowych u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia dyslipidemii u chorych z nadciśnieniem tętniczym:
1) w badaniu JUPITER wykazano, że obniżenie stężenia cholesterolu frakcji LDL o 30% u pacjentów z wyjściowymi wartościami < 3,4 mmol/l (130 mg/dl), ale podwyższonym stężeniem białka C-reaktywnego, zmniejsza występowanie incydentów sercowo-naczyniowych o ok. 40%;
2) w prewencji pierwotnej chorób sercowo-naczyniowych docelowa wartość stężenia LDL wynosi 3,5 mmol/l;
3) na podstawie analiz danych z badania ASCOT wykazano, że statyna z dihydropirydynowym blokerem kanałów wapniowych bardziej istotnie zmniejsza częstość występowania pierwotnych incydentów sercowo-naczyniowych niż dołączenie statyny do leczenia hipotensyjnego beta-adrenolitykiem;
4) wszyscy pacjenci z chorobą wieńcową powinni przyjmować statynę w dawce zapewniającej obniżenie stężenia cholesterolu LDL poniżej 1,8 mmol/l;
5) przy stężeniu cholesterolu HDL poniżej 1 mmol/l u mężczyzn i 1,1 mmol/l u kobiet wskazane jest dołączenie do leczenia fibratów.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego na nadciśnienie tętnicze przed operacją chirurgiczną należy:
1) kontynuować leczenie diuretykami;
2) oszacować ryzyko sercowo-naczyniowe związane z operacją;
3) kontynuować leczenie beta-adrenolitykami;
4) podawać parenteralnie inhibitory konwertazy angiotensyny;
5) stosować optymalną analgezję.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż możliwe przyczyny hiperkaliemii stwierdzanej u pacjenta z nadciśnieniem tętniczym:
1) stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny;
2) stosowanie antagonistów receptora mineralokortykoidowego;
3) stosowanie diuretyków;
4) hemoliza krwinek;
5) niewydolność nerek;
6) hiperaldosteronizm pierwotny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące peptydu natriuretycznego typu B (BNP):

U pacjenta z nadciśnieniem tętniczym i wynikiem oznaczenia potasu w surowicy krwi 2,8 mmol/l w diagnostyce różnicowej należy uwzględnić:
1) przewlekłą chorobę nerek;
2) zwężenie tętnicy nerkowej;
3) biegunkę;
4) kwasicę metaboliczną;
5) pierwotny hiperaldosteronizm.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące spironolaktonu oraz eplerenonu:

Wskaż beta-adrenolityk o metabolizmie nerkowym:

Wskaż zdanie fałszywe:

Wskaż lek, który może pogarszać profil lipidowy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące doksazosyny:

Do bezobjawowych powikłań narządowych wpływających na stratyfikację ryzyka sercowo-naczyniowego w nadciśnieniu tętniczym należą wszystkie poniższe, z wyjątkiem:
1) grubości IMT 1,0 mm w tętnicy udowej;
2) wskaźnika przerostu lewej komory Sokołowa-Lyona 3,8 mV;
3) retinopatii nadciśnieniowej II stopnia;
4) przewlekłej choroby nerek z eGFR 48 ml/min/1,73m²;
5) mikroalbuminurii 200 mg/24h;
6) amplitudy załamka R w aVL 1,3 mV;
7) ciśnienia tętna u pacjentki w wieku 75 lat wynoszącego 65-70 mm Hg.
Prawidłowa odpowiedź to:

U młodej kobiety z agenezją nerki prawej i istotnym zwężeniem tętnicy nerkowej lewej na podłożu dysplazji włóknisto-mięśniowej podanie kaptoprilu jest przeciwwskazane, ponieważ inhibitory konwertazy angiotensyny mogą spowodować zmniejszenie przesączania kłębuszkowego.

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące postępowania z pacjentem ze świeżym udarem mózgu:
1) podawanie nitroprusydku sodu w celu obniżenia ciśnienia w świeżym udarze mózgu jest bezwzględnie przeciwwskazane;
2) przy obniżaniu ciśnienia należy stosować nifedypinę;
3) u chorego z wywiadem nadciśnienia tętniczego ciśnienie należy obniżyć do wartości: skurczowe 140 mm Hg, rozkurczowe 90 mm Hg;
4) u osoby bez nadciśnienia tętniczego w wywiadzie należy dążyć do wartości ciśnienia: skurczowe 160-180 mm Hg, rozkurczowe 90-100 mm Hg;
5) u chorego z wywiadem nadciśnienia tętniczego ciśnienie tętnicze należy obniżyć do wartości: skurczowe 180 mm Hg, rozkurczowe 100-105 mm Hg.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i przewlekłą chorobą nerek dopuszczalny maksymalny spadek eGFR, który nie wiąże się jeszcze z koniecznością zmiany dawki lub odstawienia inhibitora konwertazy angiotensyny lub antagonisty receptora angiotensynowego to:

Wskaż zdanie fałszywe:

W ostrym zespole wieńcowym należy szybko obniżyć ciśnienie do najniższych wartości tolerowanych przez pacjenta. Takie postępowanie poprawia przepływ wieńcowy.

Mężczyzna l.56, w drugiej dobie hospitalizacji z powodu zawału serca bez uniesienia odcinka ST, zakwalifikowany do wczesnej strategii zachowawczej leczenia NSTEMI. U pacjenta wystąpił nawrót bólu zamostkowego, CTK 168/100 mm Hg, HR 92/min. Wskaż prawidłowe postępowanie:
1) podanie morfiny iv;
2) podanie kaptoprilu sl;
3) podanie nitrogliceryny iv;
4) kontakt z pracownią hemodynamiki w celu kwalifikacji do leczenia inwazyjnego;
5) podanie digoksyny iv.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące leczenia pacjentów z niewydolnością serca i nadciśnieniem tętniczym:
1) werapamil jest wskazany u pacjentów ze skurczową niewydolnością serca;
2) u chorych z niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową należy stosować diuretyki tiazydowe;
3) dowody z badań klinicznych na skuteczność antagonistów receptora angiotensynowego w redukowaniu częstości powikłań
sercowo-naczyniowych u pacjentów z niewydolnością serca są równie mocne jak dla inhibitorów konwertazy angiotensyny;
4) spironolakton należy stosować u chorych z EF < 40% niezależnie od klasy NYHA;
5) preparaty o działaniu ośrodkowym mogą zwiększać umieralność u pacjentów z niewydolnością serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż parametr oceniany w badaniu echokardiograficznym, który nie jest wskaźnikiem czynności rozkurczowej lewej komory:

Wymień wskaźniki bezobjawowych powikłań narządowych, dla których wykazano prognostyczne znaczenie ich zmian w okresie obserwacji:
1) przerost lewej komory stwierdzony na podstawie badania echo;
2) przerost lewej komory stwierdzony na podstawie EKG;
3) eGFR;
4) wydalanie białka z moczem;
5) grubość IMT tętnicy szyjnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i niewydolnością serca z dysfunkcją skurczową lewej komory wyższe wartości ciśnienia tętniczego wiążą się z lepszym rokowaniem. Jako docelowe należy więc u nich rozważać wartości ciśnienia skurczowego ok. 140 mm Hg.

Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące postępowania u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i migotaniem przedsionków:
1) u pacjentów z przetrwałym migotaniem przedsionków i szybkim rytmem komór zaleca się stosowanie beta-adrenolityków i antagonistów wapnia jako preparatów obniżających ciśnienie;
2) pacjentów z migotaniem przedsionków należy oceniać pod względem ryzyka zakrzepowo-zatorowego i na tej podstawie decydować o włączeniu leczenia przeciwpłytkowego;
3) u pacjentów stosujących leki przeciwkrzepliwe wartości ciśnienia tętniczego nie mają wpływu na ryzyko powikłań krwotocznych;
4) w celu zmniejszenia ryzyka nawrotu migotania przedsionków należy rozważyć zastosowanie inhibitora konwertazy angiotensyny lub antagonisty receptora angiotensynowego;
5) stosowanie beta-blokerów u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i niewydolnością serca nie ma wpływu na częstość incydentów migotania przedsionków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) pacjenci po przebytym zawale serca powinni otrzymywać beta-adrenolityk;
2) pacjenci po przebytym zawale serca powinni otrzymywać beta-adrenolityk i antagonistę wapnia;
3) docelowa wartość ciśnienia skurczowego u pacjentów z chorobą wieńcową powinna wynosić < 130 mm Hg;
4) zależność pomiędzy wartościami ciśnienia tętniczego a incydentami sercowo-naczyniowymi u pacjentów z chorobą wieńcową
ma charakter liniowy;
5) nadciśnienie tętnicze odpowiada za ok. 25% ryzyka populacyjnego wystąpienia zawału serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród wymienionych leków pogorszenie jakości życia obserwowano w przypadku leczenia:
1) rylmenidyną;
2) klonidyną;
3) rezerpiną;
4) metyldopą;
5) bisoprololem;
6) walsartanem;
7) spironolaktonem.
Prawidłowa odpowiedź to:

U kobiety w ciąży z II st. nadciśnienia wskazane są - uszereguj w kolejności wyboru:

U chorych kwalifikowanych do trombolizy z powodu ostrego zespołu wieńcowego konieczne jest uzyskanie ciśnienia poniżej:

U 59-letniej kobiety (matka pacjentki po plastyce gałęzi zstępującej przedniej w 65. rż, ojciec po CABG w 66. rż.) z ciśnieniem 157/67 mm Hg, obwodem pasa 84 cm, stężeniem glukozy na czczo 105 mg/dl, stężeniem cholesterolu LDL 125 mg%, kompleksem intima-media 0,7 mm, oszacowanym eGFR na podstawie wzoru MDRD 80 ml/min wg zaleceń PTNT 2011 r. należy zastosować:

Niepalący 61-latek, do tej pory nie leczony na żadną chorobę przewlekłą zgłosił się do lekarza rodzinnego z powodu bólu głowy w okolicy potylicy. Ojciec pacjenta zmarł w wieku 57 lat z powodu zawału serca. Średnia z dwóch pomiarów ciśnienia wynosiła 168/95 mm Hg. Z odchyleń w badaniu przedmiotowym stwierdzono obwód pasa 97 cm. W EKG rytm zatokowy miarowy 80/min. Wskaźnik Cornell 2530 mm*ms, cholesterol całkowity 257 mg/dl. Wskaż postępowanie zgodne z wytycznymi PTNT 2011 r.:

Niekorzystnych interakcji lekowych, np. nadmiernego spadku ciśnienia, można spodziewać się przy połączeniu preparatów z grupy inhibitorów 5-fosfodiesterazy z:
1) nitrogliceryną;
2) monoazotanem izosorbidu;
3) doksazosyną;
4) terazosyną;
5) nikorandylem.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z nadciśnieniem tętniczym i zaburzeniami potencji lekiem I i II wyboru może być:

U pacjenta z nadciśnieniem tętniczym i współistniejącą dną moczanową przeciwwskazany/a jest:

Stężenie CRP, obok leków wpływających na układ RAA, zmniejszają niżej wymienione, z wyjątkiem:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek:
1) pacjenci wymagają ścisłej kontroli ciśnienia poniżej 130/80 mm Hg;
2) osiągnięcie docelowego ciśnienia wymaga stosowania zwykle skojarzonej terapii hipotensyjnej zawierającej diuretyk pętlowy;
3) w ciągu 3 miesięcy od włączenia ACEI dopuszczalne jest obniżenie eGFR nawet o 20%;
4) nie należy rozpoczynać terapii hipotensyjnej od ACEI/ARB w przypadku zmniejszenia eGFR poniżej 30 ml/min;
5) ACEI/ARB nie są przeciwwskazane u chorych z upośledzoną filtracją kłębuszkową;
6) ACEI/ARB nie są przeciwwskazane u chorych z ostrym uszkodzeniem nerek z dużym białkomoczem;
7) leczenie diuretykiem pętlowym wskazane jest tylko dla pacjentów ze zmniejszeniem eGFR poniżej 30 ml/min.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące leczenia niefarmakologicznego nadciśnienia tętniczego:

U 85-letniego, palącego mężczyzny po kilku epizodach przejściowego niedokrwienia mózgu z ciśnieniem 170/65 mm Hg, obwodem pasa 99 cm, glikemią 110 mg/dl, stężeniem cholesterolu całkowitego 255 mg%, kompleksem intima-media 1,3 mm, oszacowanym eGFR na podstawie wzoru MDRD 55ml/min wg zaleceń PTNT 2011 r. należy zastosować:

Paląca 20 papierosów na dzień 59-latka, z rozpoznaną cukrzycą typu 2 do tej pory nieleczona hipotensyjnie zgłosiła się do lekarza rodzinnego z powodu stwierdzonego podczas badań okresowych ciśnienia 158/94 mm Hg. Matka pacjentki zmarła w wieku 63 lat z powodu udaru mózgu. Średnia z dwóch pomiarów w trakcie wizyty wynosiła 157/93 mm Hg. Z odchyleń w badaniu przedmiotowym stwierdzono obwód pasa 97 cm. W EKG rytm zatokowy miarowy 82/min. Wskaźnik Sokołov-Lyon 40 mm, cholesterol LDL 167 mg/dl, eGFR oszacowany na podstawie wzoru MDRD 65 ml/min., kompleks intima-media w tętnicy szyjnej wspólnej wynosił 1,0 mm, wskaźnik LVMI wynosił 105 g/m². Wskaż postępowanie zgodne z wytycznymi PTNT 2011 r.:

U 65-letniego mężczyzny po przebytym 2 lata wcześniej zabiegu rewaskularyzacji bezpośredniej mięśnia sercowego, bez dolegliwości dławicowych, obecnie niepalącego, z ciśnieniem 155/65 mm Hg, obwodem pasa 89 cm, stężeniem glukozy na czczo 90 mg/dl, stężeniem cholesterolu LDL 95 mg%, kompleksem intima-media 0,8 mm, oszacowanym eGFR na podstawie wzoru MDRD 65 ml/min wg zaleceń PTNT 2011r. należy zastosować:

U pacjenta dializowanego leczonego hipotensyjnie należy skorygować dawkę:
1) enalaprylu;
2) nitrendypiny;
3) kandesartanu;
4) amlodypiny;
5) atenololu;
6) walsartanu;
7) chinaprylu.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego ze schyłkową niewydolnością nerek, z GFR <15 ml/min. bezwzględnie należy unikać:

Wskaż leki rekomendowane w ostrym udarze krwotocznym u pacjenta z wcześniej rozpoznanym nadciśnieniem, u którego aktualne ciśnienie przekracza 200/100 mm Hg:

Zastosowanie antagonisty receptora mineralokortykosteroidowego jest uzasadnione u otyłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, ponieważ w otyłości stwierdza się nadmierne stężenie aldosteronu w osoczu.

U chorych kwalifikowanych do trombolizy z powodu udaru niedokrwiennego mózgu konieczne jest uzyskanie ciśnienia poniżej:

U chorych z wcześniej rozpoznanym nadciśnieniem, z krwawieniem podpajęczynówkowym lub krwotokiem mózgowym leczenie przeciwnadciśnieniowe należy rozpocząć, gdy wartości ciśnienia są większe niż:

U chorych w ostrej fazie udaru niedokrwiennego mózgu, niekwalifikowanych do trombolizy, leczenie przeciwnadciśnieniowe należy rozpocząć, gdy wartości ciśnienia są większe niż:

U pacjentów otyłych z cukrzycą w pierwszej kolejności stosuje się:
1) ACEI;
2) ARB;
3) alfa-blokery;
4) dihydropirydynowych antagonistów wapnia;
5) długo działające diuretyki tiazydowe;
6) beta-blokery o właściwościach wazodylatacyjnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące leczenia inwazyjnego zwężenia tętnicy nerkowej:

Wskaż stwierdzenie fałszywe dotyczące indywidualizacji leczenia nadciśnienia tętniczego. Beta-adrenolityki są lekami pierwszego rzutu u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące leczenia nadciśnienia u kobiet w ciąży:

Bardzo restrykcyjne ograniczenie soli w diecie wpływa na układ RAA. U takiego pacjenta, u którego wykonano oznaczenia: aldosteronu (ALDO), aktywności reninowej osocza (ARO) i wskaźnika ALDO/ARO należy spodziewać się:

60-letni księgowy oczekuje na planowy zabieg endoprotezoplastyki stawu kolanowego. Choruje ponad 30 lat na nadciśnienie, w wywiadzie przebyty zawał m. sercowego 10 lat wcześniej. Bez dolegliwości. Obecnie leczony 4 lekami: ramiprylem (2x5 mg), amlodypiną (1x10 mg), indapamidem (1x1,5 mg) oraz bisoprololem (1x7,5 mg). BMI 33 kg/m², czynność serca miarowa 52/min.; ciśnienie 130/80 mm Hg (w pomiarach domowych RR ok. 125/75 mm Hg, HR ok 50-55/min.). Wskaż właściwe postępowanie:

U mężczyzny z wieloletnim, źle kontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, spożywającego regularnie 2-3 piwa dziennie, u którego w badaniu echokardiograficznym LVMI wynosiło 130 g/m² i RWT (względna grubość ściany) wynosiła 0,50 można rozpoznać:

U pacjentów z cukrzycą nie zaleca się rozpoczynać leczenia hipotensyjnego przy stwierdzeniu wysokich prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego, ponieważ nie dysponujemy wystarczającymi dowodami potwierdzającymi to wskazanie na podstawie wyników wielkich badań klinicznych z oceną twardych punktów końcowych.

Aktualne analizy wskazują, że u większości pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ze współistniejącą cukrzycą optymalne zmniejszenie globalnego ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych uzyskuje się poprzez obniżenie ciśnienia tętniczego do wartości poniżej:

Według aktualnych zaleceń ESH/ESC 2013 obowiązkowo zaleca się rozpoczynać farmakoterapię hipotensyjną u pacjentów z cukrzycą, gdy:

U pacjenta 65-letniego z cukrzycą typu 2 leczoną lekami doustnymi, z chromaniem przestankowym, od miesiąca pojawiło się nadciśnienie tętnicze (w pomiarach gabinetowych 170/100 mm Hg, 160/105 mm Hg) nigdy wcześniej nie obserwowane. Zaproponuj najwłaściwsze postępowanie odnośnie diagnostyki i terapii nadciśnienia w tym przypadku:

Pacjentka 32-letnia z cukrzycą typu 1, od 14 lat leczona ciągłym podskórnym wlewem insuliny, matka 3-letniej córki, z powodu nadciśnienia tętniczego przyjmuje od 6 miesięcy nitrendypinę w dawce 10 mg/d. Podczas wizyty kontrolnej wartości ciśnienia tętniczego w pomiarze gabinetowym 150/90 mm Hg, a w samokontroli średnio 144/88 mm Hg. Akcja serca miarowa 88/min. Ostatnie badanie odsetka hemoglobiny glikowanej 6,4%. Wskaż najwłaściwsze postępowanie:

Pacjent 72-letni z nadciśnieniem tętniczym i wieloletnią cukrzycą typu 2, po przebytym zawale serca i udarze niedokrwiennym mózgu leczony jest ramiprilem, niterndypiną, karwedilolem, indapamidem, kwasem acetylosalicylowym i atorwastatyną oraz dwoma wstrzyknięciami na dobę dwufazowego analogu insuliny. U tego pacjenta docelowe stężenia cholesterolu LDL i odsetek hemoglobiny glikowanej HbA1c wynoszą odpowiednio:

Pacjent 35-letni z cukrzycą typu 1 rozpoznaną w 19. r.ż., leczony intensywną funkcjonalną insulinoterapią, nie zgłasza obecnie dolegliwości. W pomiarach gabinetowych ciśnienia tętniczego stwierdza się wysokie prawidłowe wartości. W zapisie EKG rytm zatokowy, miarowy 75/min oraz cechy przerostu lewej komory. Właściwym postępowaniem jest:

Leczenie hipotensyjne w cukrzycy skutecznie chroni przed powikłaniami mikronaczyniowymi w postaci:

Który spośród wymienionych leków przeciwcukrzycowych może powodować lub nasilać hipotonię ortostatyczną:

Hiperinsulinizm i insulinooporność wpływają na regulację ciśnienia tętniczego poprzez:

Wskaż wtórne postacie nadciśnienia tętniczego występujące częściej u kobiet niż u mężczyzn:
1) zwężenia tętnicy nerkowej na tle dysplazji włóknisto-mięśniowej;
2) choroba Cushinga;
3) guz chromochłonny;
4) choroby tarczycy;
5) choroby tkanki łącznej obejmujące naczynia;
6) zwężenia tętnicy nerkowej na tle miażdżycowym;
7) guzkowe zapalenie tętnic.
Prawidłowa odpowiedź to:

U dzieci w wieku 6-10 lat nadciśnienie wtórne rozpoznawane jest na podłożu:
1) zespołu aorty brzusznej;
2) guza chromochłonnego;
3) neurofibromatozy;
4) hiperkalcemii;
5) nadmiaru mineralokortykosteroidów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ciśnienie tętnicze obniża spożycie :
1) wielonienasyconych kwasów tłuszczowych;
2) potasu;
3) wapnia;
4) magnezu;
5) błonnika;
6) gorzkiej czekolady.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niekorzystne rokowanie (zwiększone ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych) związane jest z:
1) wysokim ciśnieniem skurczowym i rozkurczowym;
2) wysokim ciśnieniem skurczowym i niskim rozkurczowym;
3) prawidłowym ciśnieniem skurczowym i podwyższonym rozkurczowym;
4) brakiem spadku nocnego ciśnienia;
5) nadmiernym porannym wzrostem ciśnienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stosowane obecnie metody do badania czynności śródbłonka to:
1) FMD (flow-mediated dilatation);
2) poziom ADMA (asymetric dimethylarginine);
3) ocena ilości międzykomórkowych cząsteczek adhezyjnych (ICAM);
4) ocena ilości cząsteczek adhezyjnych komórek naczyniowych (VCAM).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży:
1) pierwotne nadciśnienie tętnicze nie występuje przed 10. r.ż.;
2) koarktację aorty najczęściej stwierdza się po 10. roku życia;
3) nadciśnienie naczyniowo-nerkowe występuje dopiero po 10. r.ż.;
4) miąższowe choroby nerek są częstą przyczyną nadciśnienia u dzieci i młodzieży.
Prawidłowa odpowiedź to:

Cyklosporyna może prowadzić do wzrostu ciśnienia tętniczego poprzez:
1) skurcz tętniczki doprowadzającej krew do kłębuszka nerkowego;
2) skurcz tętniczki odprowadzającej krew z kłębuszka nerkowego;
3) aktywację układu reninia-angiotensyna-aldosteron;
4) pobudzenie układu współczulnego;
5) cyklosporyna raczej obniża ciśnienie tętnicze krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Po przeszczepie nerki (zwłaszcza u chorych otrzymujących cyklosporynę) często obserwuje się nadciśnienie tętnicze nawet wówczas kiedy nie ma zwężenia tętnicy nerkowej doprowadzającej krew do przeszczepionej nerki:

W zespole metabolicznym stwierdza się zwiększone stężenie następujących związków, z wyjątkiem:
1) insuliny;
2) leptyny;
3) adiponektyny;
4) wolnych kwasów tłuszczowych;
5) L-argininy.
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu HYVET przeprowadzonym u osób powyżej 80. roku życia, w którym wykazano, że leczenie hipotensyjne istotnie zmniejsza ilość udarów mózgu i przypadków niewydolności serca, stosowano:
1) beta-blokery;
2) indapaminę;
3) amlodypinę;
4) inhibitor konwertazy angiotensyny;
5) sartan.
Prawidłowa odpowiedź to:

Udowodniono, że chorzy z nadciśnieniem tętniczym i zastoinową niewydolnością serca najmniejszą korzyść odnoszą z:

Nadciśnienie tętnicze w przebiegu nadczynności przytarczyc jest wywołane:

Prawdą jest, że zastoinowa niewydolność serca:
1) poprzedzona jest nadciśnieniem tętniczym u 20% chorych;
2) poprzedzona jest nadciśnieniem tętniczym u 40% chorych;
3) poprzedzona jest nadciśnieniem tętniczym u 70% chorych;
4) u 20% chorych z zastoinową niewydolnością serca frakcja wyrzutowa lewej komory serca jest prawidłowa;
5) u 40-50% chorych z zastoinową niewydolnością serca frakcja wyrzutowa lewej komory serca jest prawidłowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nieprawdą jest, że do mechanizmów prowadzących do zmniejszenia rezerwy przepływu wieńcowego u chorych z przerostem lewej komory serca należy:

U 56-letniego chorego z cukrzycą typu 2 wartości ciśnienia tętniczego w pomiarach klinicznych wynoszą 137/87 mm Hg. Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące postępowania u tego chorego zgodnie z Zasadami postępowania w nadciśnieniu tętniczym - 2011 rok, wytycznymi PTNT:

U 57-letniego chorego z nadciśnieniem tętniczym wartości ciśnienia tętniczego w pomiarach klinicznych wynoszą 155/105 mm Hg, w badaniach dodatkowych stwierdzono podwyższone stężenie cholesterolu LDL. Nie stwierdzono innych czynników ryzyka sercowo-naczyniowych i subklinicznych uszkodzeń narządowych. Wskaż prawidłowe stwierdzenia dotyczące postępowania u tego chorego zgodnie z Zasadami postępowania w nadciśnieniu tętniczym - 2011 rok, wytycznymi PTNT:

U 56-letniego chorego na nadciśnienie tętnicze, współistniejące z chorobą wieńcową, leczonego trzema lekami hipotensyjnymi, w tym diuretykiem, w pełnych dawkach wartości ciśnienia tętniczego w pomiarach klinicznych wynosiły 148/96 mm Hg. Zgodnie z Zasadami postępowania w nadciśnieniu tętniczym - 2011 rok, wytycznymi PTNT, u chorego należy w pierwszej kolejności:

Sytuację w której u osoby przyjmującej 3 leki hipotensyjne w pełnych dawkach (w tym diuretyk) wartości ciśnienia tętniczego w pomiarach klinicznych mieszczą się w zakresie wartości odpowiadających nieprawidłowej kontroli ciśnienia tętniczego, natomiast wartości ciśnienia tętniczego w pomiarach poza gabinetem lekarskim (pomiary domowe, całodobowa rejestracja) mieszczą się w zakresie wartości odpowiadających wartościom prawidłowym nazywa się:

Spośród wymienionych poniżej dużych programów klinicznych istotne statystycznie zmniejszenie śmiertelności całkowitej w grupach otrzymujących schemat oparty na inhibitorze konwertazy angiotensyny lub antagoniście receptora angiotensyny II w porównaniu ze stosowaniem schematów opartych na innych lekach hipotensyjnych lub placebo obserwowano w badaniach:

U 45-letniego chorego z nadciśnieniem tętniczym i wywiadem istotnej spontanicznej hipokaliemii wskaźnik aldosteron/renina wyniósł 300 ng/dl:ng/ml/h (stężenie aldosteronu w osoczu wynosiło 90 ng/dL a aktywność reninowa osocza 0,3 ng/ml/h). W trakcie gdy wykonano oznaczenie wskaźnika aldosteron/renina chory otrzymywał werapamil i doksazosynę, stężenie potasu było prawidłowe w wyniku zastosowania suplementacji potasem. Opierając się na uzyskanych wynikach, należy w pierwszej kolejności u chorego:

Test hamowania wydzielania aldosteronu za pomocą dożylnego wlewu 0,9% roztworu NaCl polega na:

U 54-letniego chorego z pierwotnym hiperaldosteronizmem potwierdzonym za pomocą testu hamowania wydzielenia aldosteronu za pomocą dożylnego wlewu 0,9% roztworu NaCl oraz obrazem gruczolaka lewego nadnercza (średnica zmiany 1,5 cm) w tomografii komputerowej wykonano cewnikowanie żył nadnerczowych z jednoczasowym podaniem ACTH. Iloraz stężenia aldosteronu i kortyzolu wynosił w próbkach pobranych z: prawej żyły nadnerczowej - 0,14, lewej żyły nadnerczowej - 2,14, żyły głównej poniżej odejścia żył nadnerczowych - 0,88. Stężenie kortyzolu było ponad 18-krotnie wyższe w próbkach z prawej i lewej żyły nadnerczowej niż z żyły głównej dolnej. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że:

U 45-letniego chorego z wywiadem napadowych zwyżek ciśnienia tętniczego (do 240/120 mm Hg), trwających 10-20 minut z towarzyszącymi blednięciem, obfitym poceniem się i kołataniem serca, występującymi od 7-miesięcy, kilka razy w miesiącu należy w pierwszej kolejności wykonać:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące antagonistów receptora angiotensyny II (ARB):
1) podawanie ARB prowadzi do zwiększenia stężenia angiotensyny II w osoczu i pobudzenia receptorów AT2;
2) podawanie ARB prowadzi do zwiększenia stężenia aldosteronu w osoczu;
3) podawanie ARB prowadzi do zmniejszenia aktywności reninowej osocza;
4) agonistyczne działanie ARB w stosunku do receptorów PPAR-γ prowadzi do zwiększenia insulinowrażliwości;
5) przewlekłe stosowanie ARB prowadzi do zwiększenia stężenia w osoczu angiotensyny (1-7) działającej naczyniorozszerzająco.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leków beta-adrenolitycznych:
1) bisoprolol, karwedilol i nebiwolol wyróżnia na tle całej klasy leków beta-adrenolitycznych największa selektywność wobec
receptorów beta 1;
2) dodatkowe właściwości wazodilatacyjne newbiwololu i karwedilolu wynikają z dodatkowej aktywności alfa blokującej;
3) niekorzystny wpływ na ciśnienie centralne beta-adrenolityków został stwierdzony w badaniu CAFE i dotyczył metoprololu;
4) antyoksydacyjne właściwości nebiwololu związane są z pobudzeniem wydzielania endogennego tlenku azotu;
5) beta-adrenolityki są preferowane u chorych z nadciśnieniem tętniczym i tętniakiem rozwarstwiającym aorty.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorej 50-letniej z nadciśnieniem tętniczym, przerostem lewej komory i jaskrą, leczonej pełną dawką ARB i 25 mg hydrochlorotiazydu w godzinach porannych i amlodypiną 5 mg w godzinach wieczornych (pomiar gabinetowy BP 140/90 mmHg, w ABPM 135/85 mmHg, profil dobowy dipper) należy rozważyć:

U 59-letniej pacjentki z nadciśnieniem tętniczym 165/95 mmHg, zespołem metabolicznym, cholesterolem LDL 130 mg/dl, dobową albuminurią 200 mg należy zgodnie z wytycznymi PTNT 2011 zalecić:

Wskaż nieprawdziwe zdania dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego u chorych z udarem mózgu. Według zaleceń PTNT 2011:
1) w odległym czasie po udarze mózgu należy dążyć do obniżenia ciśnienia poniżej wartości 120/80 mmHg;
2) lekami preferowanymi w I rzucie są sartany i beta adrenolityki;
3) próba ortostatyczna powinna być wykonana podczas każdej wizyty celem uniknięcia podczas terapii nadmiernych spadków ciśnienia tętniczego;
4) nadciśnienie w ostrej fazie udaru powinno być leczone, jeśli wartości ciśnienia skurczowego przekraczają 160 mmHg lub rozkurczowego 90 mmHg;
5) leczenie fibrynolityczne może być stosowane, jeżeli wartości są niższe od 170/100 mmHg.
Prawidłowa odpowiedź to:

50-letni prawnik, bez obciążonego wywiadu rodzinnego, zgłosił się do lekarza z powodu podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego 152/90 mmHg. Glikemia na czczo 104 mg/dl, BMI 28 kg/m2, obwód pasa 95 cm, stężenie kreatyniny 1,25 mg/dl, stężenie LDL cholesterolu 129 mg/dl. Dotychczas nieleczony. Oceń ryzyko sercowo-naczyniowe u pacjenta i wybierz właściwy sposób postępowania:

U 50-letniego chorego bez obciążającego wywiadu rodzinnego, z podwyższonymi wartościami ciśnienia tętniczego 152/90 mmHg, glikemia na czczo 104 mg/dl, BMI 28 kg/m2, obwód pasa 95 cm, stężenie kreatyniny 1,2 mg/dl, stężenie LDL 129 mg/dl. Dotychczas nieleczony. Zgodnie z zaleceniami PTNT 2011 należy zastosować:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pierwotnego hiperaldosteronizmu:

Leczenie antagonistami receptorów aldosteronu może być wskazane u chorych:

U 65-letniego chorego, leczonego od kilku lat z powodu nadciśnienia tętniczego i cukrzycy typu 2, rozpoznano jaskrę.

Obniżona aktywność reninowa osocza występuje:

Do gabinetu zgłosił się 25-letni pacjent z powodu świeżo rozpoznanego nadciśnienia tętniczego, bardzo aktywny fizycznie. W badaniu przedmiotowym bez istotnych odchyleń od stanu prawidłowego, BMI 23,5 kg/m². Wartości ciśnienia tętniczego od kilku miesięcy wynoszą 150/100 do 160/105 mmHg. W badaniach dodatkowych jedynie przerost mięśnia sercowego w badaniu echo. Wykluczono nadciśnienie wtórne. W dalszym postępowaniu należy zaproponować:

U 52-letniej dobrze sytuowanej kobiety od 6 miesięcy występują częste nagłe epizody wzrostów ciśnienia od 190/110 mmHg połączone ze wzmożoną potliwością, bólem głowy i zaczerwienieniem twarzy. Z tego powodu kilka razy w miesiącu wzywa pogotowie ratunkowe. Od 2 lat chora przyjmuje substytucję hormonalną z powodu menopauzy. W wywiadzie dwoje dorosłych dzieci, 2 lata temu rozwiodła się. Metanefryny oraz katecholaminy pobrane w czasie zwyżki ciśnienia nieznacznie podwyższone.

U chorych z ciężkim napadowym nadciśnieniem tętniczym (rzekomym guzem chromochłonnym) można stwierdzić:

W oporności receptora glukokortykosteroidów:

W opublikowanym w 2004 roku badaniu INTERHEART wykazano, że 6 niezależnych czynników ryzyka oraz 3 kardioprotekcyjne odpowiadają w 90% u mężczyzn i 94% u kobiet za ryzyko wystąpienia zawału serca. Z kolei wyniki badania INTERSTROKE przedstawione w 2010 roku wykazały, że wyżej wymienione czynniki oraz obecna choroba serca odpowiadają w 90% za ryzyko udaru mózgu. Wśród wymienionych czynników ryzyka nadciśnienie tętnicze miało:

Spośród poniższych stwierdzeń wskaż nieprawdziwe:

Wskaż okoliczności, które powodują podwyższenie wartości ciśnienia tętniczego:
1) wypalenie papierosa;
2) pomiar w pozycji stojącej pacjenta;
3) pomiar ciśnienia na kończynie dolnej;
4) zbyt duży rozmiar mankietu w stosunku do obwodu ramienia;
5) pomiar aparatem nadgarstkowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rozpoznanie nadciśnienia tętniczego w trakcie pierwszej wizyty u lekarza jest możliwe, gdy:

Wskaż prawidłowe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące pomiarów domowych ciśnienia tętniczego:

Do elektrokardiograficznych kryteriów oceny przerostu lewej komory zalecanych przez wytyczne PTNT 2011 należą:
1) wskaźnik Sokolov-Lyon;
2) zasada Simpsona;
3) kryteria Cornell;
4) skala punktowa Romhitt-Estes;
5) amplituda załamka R w odprowadzeniu aVL.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do przewag 24-godzinnego ambulatoryjnego pomiaru ciśnienia tętniczego nad pomiarami gabinetowymi nie należy:

W długoterminowej terapii nadciśnienia tętniczego w ciąży zaleca się następujące leki:

Wskaż kryteria pozwalające na rozpoznanie nadciśnienia tętniczego wywołanego ciążą:
1) towarzyszący białkomocz powyżej 0,3 g/dobę;
2) pojawienie się po 20. tygodniu ciąży;
3) występowanie w poprzedniej ciąży;
4) średnie ciśnienie tętnicze nie mniejsze niż 140 i/lub 90 mmHg.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nowe połączenie bisoprololu i amlodypiny nie jest zalecane do rozpoczęcia terapii.

Zwiększona aktywność układu współczulnego w nerkach nie prowadzi do:

U chorych z pierwotnym hiperaldosteronizmem poza zmniejszonym stężeniem potasu we krwi może występować:

U 25-50% chorych z pierwotnym hiperaldosteronizmem stwierdza się upośledzoną tolerancję glukozy, wynikającą z:

Nadciśnienie tętnicze po transplantacji nerki występuje u 60-80% biorców i jest powszechnym problemem klinicznym. Do tej formy wtórnego nadciśnienia mogą prowadzić wszystkie wymienione niżej przyczyny, z wyjątkiem: