Egzamin PES / Hipertensjologia / wiosna 2013

(1) U chorych z nefropatią cukrzycową z towarzyszącym białkomoczem wskazane jest stosowanie leków blokujących układ RAA ponieważ (2) między innymi przesunięcie krzywej natriurezy ciśnieniowej w prawo odpowiedzialne jest za wzrost ciśnienia tętniczego u chorych z PChN.

(1) U chorego z otyłością towarzyszącą nadciśnieniu tętniczemu za skuteczność terapeutyczną inhibitorów enzymu konwertującego odpowiada między innymi przeciwdziałanie zwiększonemu oporowi obwodowemu, (2) towarzyszącemu wysokiemu stężeniu leptyny
i pobudzeniu układu współczulnego obserwowanemu w tej grupie chorych.

(1) Ocena przerostu lewej komory wskazana jest u wszystkich chorych z nadciśnieniem tętniczym ponieważ (2) nasilenie przerostu lewej komory zależy wyłącznie od wartości ciśnienia tętniczego w czasie terapii.

(1) Obwód pasa u chorych z nadciśnieniem jest lepszym niż BMI wskaźnikiem ryzyka występowania powikłań sercowo-naczyniowych ponieważ (2) zwiększona aktywność współczulna powoduje zmniejszoną reabsorpcję sodu w kanalikach nerkowych.

(1) Charakterystyczna dla nadciśnienia przebudowa/przerost koncentryczny lewej komory jest odpowiedzią na przeciążenie ciśnieniowe (2) stanowiąc czynnik ryzyka rozwoju zaburzeń relaksacji i związanej z nimi niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzutową.

Wskaż mechanizm odpowiedzialny za zahamowanie progresji choroby nerek u osób z nadciśnieniem w czasie stosowania leków blokujących enzym konwertujący angiotensynę I:

(1) U otyłych z nadciśnieniem tętniczym warto prowadzić badania przesiewowe w kierunku występowania obturacyjnego bezdechu śródsennego ponieważ (2) występowanie nawet łagodnej postaci OBS zwiększa ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych.

Wskaż kroki, które należy podjąć w przypadku stwierdzenia braku nocnego spadku ciśnienia tętniczego (non-dipping) w całodobowym monitorowaniu ciśnienia tętniczego:
1) diagnostyka obturacyjnego bezdechu sennego;
2) zastosowanie w terapii dodatkowej dawki leku w celu "wymuszenia" prawidłowego profilu ciśnienia;
3) diagnostyka powikłań narządowych;
4) zastosowanie częstszych dawek krótko działających blokerów układu RAA w celu "wymuszenia" prawidłowego profilu ciśnienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych zaburzeń stanowi czynnik zwiększonego ryzyka występowania powikłań sercowo-naczyniowych, u pacjenta stosującego diuretyki tiazydowe?
1) hipokalemia;
2) hiponatremia;
3) hipomagnezemia;
4) hiperkacemia;
5) hiperurykemia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ograniczenie spożycia soli jest elementem leczenia niefarmakologicznego we wszystkich grupach chorych, z wyjątkiem:

U pacjenta w całodobowym monitorowaniu ciśnienia tętniczego zaobserwowano podwyższone wartości ciśnienia tętniczego z dużą zmiennością (wysokie SD) ciśnienia skurczowego w czasie aktywności dziennej. Wskaż stwierdzenie prawdziwe:

U 75-letniego pacjenta, bez współistniejącej choroby sercowo-naczyniowej, z izolowanym skurczowym nadciśnieniem tętniczym stosowanie beta-blokerów w terapii jest niezalecane ponieważ:

U pacjenta z cukrzycą typu 2 przeciętnie wartości ciśnienia tętniczego wynoszą 150/70- 176/86 mmHg, a zmierzona za pomocą tonometrii aplanacyjnej prędkość fali tętna - 17 m/s. Wskaż najpełniejsze wytłumaczenie tego zjawiska:

Zmniejszona skuteczność leków beta-adrenolitycznych w zapobieganiu incydentom sercowo-naczyniowym i udarom mózgowym, stwierdzona w badaniu CAFE, jest konsekwencją:

Europejska Karta Zdrowego Serca, dokument przyjęty przez Parlament Europejski w 2007 roku, w charakterystyce osób chcących zachować dobry stan zdrowia uwzględnia takie zachowania prozdrowotne jak:

Europejskie badanie przekrojowe, dokumentujące w jakim stopniu zalecenia prewencyjne realizowane są w praktyce (np. badanie EUROSPIRE III z lat 2006-2007), zgodne są w konkluzji, że najtrudniej osiągnąć współcześnie u leczonych pacjentów:

W wytycznych prewencyjnych ESC 2012 roku, w stosunku do chorych z nadciśnieniem tętniczym sugeruje się, aby ocenić ich system SCORE:

Uznanym czynnikiem wpływającym na rokowanie w nadciśnieniu tętniczym jest:

Jednym z czynników ryzyka sercowo-naczyniowego jest typ osobowości charakteryzowany trwałą tendencją do przeżywania szerszego spektrum negatywnych emocji (negatywna afektywność) i hamowania samoekspresji w relacjach z innymi (zahamowanie społeczne). Opis ten odpowiada:

Odnosząc się do terapii skojarzonej w leczeniu nadciśnienia, uważa się, że dodatkowe obniżenie ciśnienia tętniczego w wyniku zastosowania dwóch leków z różnych klas terapeutycznych jest większe od efektu podwojenia dawki tych leków około:

Analizy post-hoc danych z kilku badań klinicznych wskazują, że obniżenie ciśnienia tętniczego u chorych dużego ryzyka do wartości
< 130 mmHg dla ciśnienia skurczowego nie przynosi korzyści, a może nawet szkodzić. Badania te to m.in:

Jedynym badaniem klinicznym dotyczącym leczenia hipotensyjnego u osób po 80 roku życia jest badanie:

Spośród produktów tytoniowych wszystkie uznane są aktualnie za szkodliwe dla zdrowia, z wyjątkiem:

Zdrową dietę charakteryzuje m.in. spożywanie:

Nowe europejskie zalecenia prewencyjne z 2012 roku wskazują, że wzrost ryzyka rozwoju cukrzycy nie dotyczy następujących beta-adrenolityków:
1) acebutolol;
2) atenolol;
3) propranolol;
4) karwedilol;
5) nebiwolol.
Prawidłowa odpowiedź to:

W nowej, opublikowanej w 2012 roku piątej wersji "Europejskich wytycznych prewencji chorób sercowo-naczyniowych w praktyce klinicznej" ich autorzy (podobnie jak eksperci wcześniejszych dokumentów) podkreślają, że współcześnie poprzez zmiany w stylu życia i wyeliminowanie lub znaczną redukcję narażenia na główne czynniki ryzyka można byłoby zapobiec około:

(1) Istotnym problemem w codziennej praktyce klinicznej jest obliczanie i podawanie wartości ryzyka dla pacjentów młodszych-przed 40 rokiem życia, ponieważ (2) w tej grupie chorych, nawet jeśli już występują u nich czynniki ryzyka to oszacowane 10-letnie ryzyko jest zwykle niewielkie.

Eksperci w nowej, opublikowanej w 2012 roku piątej wersji "Europejskich wytycznych prewencji chorób sercowo-naczyniowych w praktyce klinicznej" podkreślali, że w odniesieniu do niektórych grup chorych lub problemów dotyczących terapii nadciśnienia potrzebnych jest więcej dowodów naukowych niż zebrano ich dotychczas. Dotyczy to:

Badanie PolSenior wykonane w latach 2007-2011 na reprezentatywnej próbie 4979 Polaków w wieku powyżej 65 lat wykazało, że:

(1) Do najważniejszych elementów nowych "Europejskich wytycznych prewencji chorób sercowo-naczyniowych w praktyce klinicznej" z 2012 roku zaliczyć trzeba wyróżnienie czterech, zamiast dwóch jak dotychczas, kategorii ryzyka
sercowo-naczyniowego: małego (SCORE <1% ryzyka zgonu w ciągu 10 lat), umiarkowanego (SCORE ≥1% i <5%), dużego (SCORE ≥5% i <10%) oraz bardzo dużego (SCORE≥10%). (2) Z uwagi na fakt, że w nowelizacji z 2007 roku wyróżniono tylko dwie kategorie ryzyka, tj. małe (SCORE<5%) i duże (SCORE≥5%) aktualny podział kategorii ryzyka powoduje konkretne nowe implikacje terapeutyczne w praktyce klinicznej w zakresie zaburzeń lipidowych i nadciśnienia tętniczego.

W opublikowanym w 2004 roku badaniu INTERHEART wykazano, że 6 niezależnych czynników ryzyka oraz 3 kardioprotekcyjne odpowiadają w 90% u mężczyzn i 94% u kobiet za ryzyko wystąpienia zawału serca. Z kolei wyniki badania INTERSTROKE przedstawione w 2010 roku wykazały, że wyżej wymienione czynniki oraz obecna choroba serca odpowiadają w 90% za ryzyko udaru mózgu. Wśród wymienionych czynników ryzyka nadciśnienie tętnicze miało:

Spośród poniższych stwierdzeń wskaż nieprawdziwe:

Wskaż okoliczności, które powodują podwyższenie wartości ciśnienia tętniczego:
1) wypalenie papierosa;
2) pomiar w pozycji stojącej pacjenta;
3) pomiar ciśnienia na kończynie dolnej;
4) zbyt duży rozmiar mankietu w stosunku do obwodu ramienia;
5) pomiar aparatem nadgarstkowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Określenie "ładunek nadciśnienia skurczowego" (systolic blood pressure load) oznacza:

U pacjenta z ciężkim nadciśnieniem tętniczym i po przebytym epizodzie obrzęku naczynioruchowego (Quinckego) w obrębie górnej wargi inhibitor konwertazy angiotensyny:

Rozpoznanie nadciśnienia tętniczego w trakcie pierwszej wizyty u lekarza jest możliwe, gdy:

Duża amplituda ciśnienia tętniczego krwi jest typowa dla:

Wskaż prawidłowe stwierdzenie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące pomiarów domowych ciśnienia tętniczego:

Do elektrokardiograficznych kryteriów oceny przerostu lewej komory zalecanych przez wytyczne PTNT 2011 należą:
1) wskaźnik Sokolov-Lyon;
2) zasada Simpsona;
3) kryteria Cornell;
4) skala punktowa Romhitt-Estes;
5) amplituda załamka R w odprowadzeniu aVL.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do przewag 24-godzinnego ambulatoryjnego pomiaru ciśnienia tętniczego nad pomiarami gabinetowymi nie należy:

Według wytycznych PTNT 2011 pacjentem wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego jest:

Wskaż prawidłowe stwierdzenia dotyczące nadciśnienia tętniczego w ciąży:
1) wartości ciśnienia skurczowego ≥ 170 mmHg lub rozkurczowego ≥ 110 mmHg są wskazaniem do hospitalizacji;
2) ciężarne z ciśnieniem skurczowym 140-149 mmHg i rozkurczowym 90-95 mmHg w pierwszym trymestrze ciąży mogą stosować
normalną, lekkostrawną dietę;
3) nie należy ograniczać spożycia soli kuchennej, ponieważ dieta niskosodowa może powodować zaburzenia krążenia
łożyskowego i małowodzie;
4) najczęściej w trakcie ciąży ujawnia się dotychczas nierozpoznane nadciśnienie pierwotne;
5) w ciąży nie występują inne postacie wtórne nadciśnienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W trakcie I trymestru ciąży należy unikać stosowania leków hamujących układ RAA ponieważ:

W długoterminowej terapii nadciśnienia tętniczego w ciąży zaleca się następujące leki:

Wskaż kryteria pozwalające na rozpoznanie nadciśnienia tętniczego wywołanego ciążą:
1) towarzyszący białkomocz powyżej 0,3 g/dobę;
2) pojawienie się po 20. tygodniu ciąży;
3) występowanie w poprzedniej ciąży;
4) średnie ciśnienie tętnicze nie mniejsze niż 140 i/lub 90 mmHg.
Prawidłowa odpowiedź to:

W trakcie nagłych wzrostów ciśnienia tętniczego u ciężarnej nie stosuje się:
1) labetalolu;
2) nitroprusydku sodowego;
3) hydralazyny;
4) werapamilu;
5) nifedypiny.
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu ACCORD, mimo tendencji do wzrostu śmiertelności sercowo-naczyniowej w grupie intensywnej terapii hipotensyjnej prowadzącej do obniżenia ciśnienia tętniczego poniżej 120/80, obserwowano korzyści w postaci:

Pacjentka 56-letnia z cukrzycową chorobą nerek (białkomocz 1,2 g/dobę, eGFR 68 ml/min) zgłosiła się na wizytę kontrolną. Nie zgłasza dolegliwości, przyjmuje ramipryl w dawce dobowej 5mg oraz hydrochlorotiazyd 12,5 mg na dobę. Wartości ciśnienia tętniczego w samokontroli wynoszą średnio 124/76 mmHg a w pomiarze gabinetowym 120/75 mmHg. Zaproponuj dalsze postępowanie:

U pacjentów z cukrzycą typu 2 należy unikać stosowania beta-adrenolityków, nawet jako leków drugiego lub trzeciego wyboru, jeśli nie występują specjalne wskazania do podawania tych leków. Jednak wyniki badania GEMINI wskazują, że uwaga ta nie dotyczy:

Pacjentka z wieloletnią cukrzycą typu 2 i rozpoznaną polineuropatią jest leczona hipotensyjnie telmisartanem w dawce 80 mg/dobę, amlodypiną 5 mg/dobę oraz indapamidem 1,5 mg/dobę. Takie dawkowanie leków zalecono podczas poprzedniej wizyty 6 tygodni wcześniej. Podczas obecnej wizyty kontrolnej lekarz stwierdził w badaniu gabinetowym ciśnienie tętnicze 155/95 mmHg, osłuchowo miarową akcję serca o częstości 76/min. Pacjentka zgłasza okresowe zawroty głowy, szczególnie przy zmianie pozycji ciała. W świetle aktualnych wytycznych, przed podjęciem decyzji o intensyfikacji leczenia hipotensyjnego, właściwym postępowaniem jest:

46-letni mężczyzna, dotychczas nieleczony z powodu chorób układu krążenia, BMI 34 kg/m², obwód pasa 114 cm, w badaniach laboratoryjnych: cholesterol całkowity 242 mg/dl, triglicerydy 196 mg/dl, glikemia na czczo 110 mg/dl, ciśnienie tętnicze 182/102 mmHg (średnia z dwóch pomiarów). Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) w diagnostyce przyczyn nadciśnienia należy uwzględnić bezdech podczas snu;
2) chory spełnia kryteria zespołu metabolicznego wg IDF;
3) w diagnostyce różnicowej przyczyn nadciśnienia u tego chorego można oznaczyć stężenie kortyzolu rano i po deksametazonie
w dawce 1 mg, co w przypadku prawidłowego wyniku pozwoli wykluczyć zespół Cushinga;
4) leczenie hipotensyjne u tego chorego należy rozpocząć od inhibitora ACE lub sartanu w monoterapii;
5) zastosowanie terapii skojarzonej lekiem blokującym układ RAA oraz antagonistą wapnia jest preferowanym wyborem w tym
przypadku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do zastosowania diuretyku tiazydowego w monoterapii nadciśnienia tętniczego jest:

Preferowanym lekiem pierwszego wyboru w leczeniu nadciśnienia tętniczego współistniejącego z przewlekłą, stabilną chorobą niedokrwienną serca, u chorego bez przebytego zawału serca w wywiadzie jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące monoterapii nadciśnienia tętniczego:
1) tylko w nadciśnieniu 1 stopnia leczenie można oprzeć na monoterapii;
2) w nadciśnieniu 2 stopnia leczenie można rozpocząć od monoterapii jeżeli u pacjenta nie stwierdza się czynników ryzyka
sercowo-naczyniowego i subklinicznych uszkodzeń narządowych;
3) w monoterapii preferowane są leki o wysokim wskaźniku T/P;
4) diuretyki tiazydowe i beta-adrenolityki powinny być lekami preferowanymi w monoterapii u pacjentów starszych;
5) u chorych z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym w młodym wieku wybór leku hipotensyjnego stosowanego w monoterapii
nie ma znaczenia.
Odpowiedzi prawidłowe to:

W leczeniu skojarzonym niepowikłanego nadciśnienia tętniczego przeciwwskazane jest połączenie leków z grupy:
1) inhibitorów ACE i beta-adrenolityków;
2) diuretyków tiazydowych i beta-adrenolityków;
3) sartanów i antagonistów wapnia;
4) inhibitorów ACE i sartanów;
5) diuretyków tiazydopodobnych i antagonistów wapnia.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 55-letniego palacza papierosów, po przebytym przed 6-laty przemijającym udarze niedokrwiennym, ze stwierdzanym obecnie ciśnieniem tętniczym 170/90 mmHg, stężeniem LDL 140 mg/dl, eGFR 46 ml/min/1,76 m², bezwzględne ryzyko zgonu w ciągu 10 lat wynosi:

Lekiem II wyboru w leczeniu nadciśnienia u kobiet w ciąży jest:
1) labetalol;
2) metoprolol;
3) nifedypina;
4) isradypina;
5) klonidyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla 65-letniego pacjenta dotychczas nieleczonego, z zespołem metabolicznym, z nadciśnieniem tętniczym, z wartościami ciśnienia w pomiarach gabinetowych 165/105 mmHg, najbardziej właściwy w terapii będzie:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące farmakoterapii nadciśnienia tętniczego u pacjentów ze współistniejącą cukrzycą:
1) lekiem pierwszego wyboru jest inhibitor ACE;
2) lekiem pierwszego wyboru jest antagonista receptora AT₁;
3) lekiem drugiego wyboru w terapii skojarzonej może być każdy beta-adrenolityk;
4) farmakoterapię należy rozpoczynać, gdy BP ≥ 130/85 mmHg;
5) lekiem drugiego wyboru w terapii skojarzonej może być każdy diuretyk.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nowe połączenie bisoprololu i amlodypiny nie jest zalecane do rozpoczęcia terapii:

Przyczyną opornego nadciśnienia nie jest:

Nowa inwazyjna metoda leczenia opornego nadciśnienia tętniczego to:

Zwiększona aktywność układu współczulnego w nerkach nie prowadzi do:

W dotychczasowych badaniach przyjęto, że wskazaniem do zabiegu ablacji tętnic nerkowych jest rozpoznanie:

Do możliwych powikłań związanych z ablacją tętnic nerkowych nie należy:

Do objawów klinicznych sugerujących pierwotny hiperaldosteronizm należą wszystkie, z wyjątkiem:

U chorych z pierwotnym hiperaldosteronizmem poza zmniejszonym stężeniem potasu we krwi może występować:

U 25-50% chorych z pierwotnym hiperaldosteronizmem stwierdza się upośledzoną tolerancję glukozy, wynikającą z:

Przed rozpoczęciem diagnostyki biochemicznej i hormonalnej w kierunku pierwotnego hiperaldosteronizmu należy zmodyfikować leczenie hipotensyjne. Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

Chory lat 43 zgłosił się z powodu nadciśnienia tętniczego. Do tej pory nie przyjmował żadnych leków hipotensyjnych. Celem wykluczenia nadciśnienia wtórnego zaplanowano szereg badań diagnostycznych w tym wskaźnik reninowo-aldosteronowy (ARR):

Rozpoznanie pierwotnego hiperaldosteronizmu potwierdza stwierdzenie braku wpływu czynników zmniejszających stężenie aldosteronu w osoczu lub jego dobowe wydalanie z moczem. Uznanym testem diagnostycznym jest test z:

U 50-letniej chorej z podejrzeniem pierwotnego hiperaldosteronizmu celem potwierdzenia rozpoznania zaplanowano test hamowania 0,9% NaCl. Rozpoznanie jest prawdopodobne gdy:

Glikokortykoidy są lekami immunosupresyjnymi o właściwościach hipertensynogennych. Wskaż mechanizm hipertensynogenny tych preparatów:

Inhibitory kalcyneuryny i glikokortykoidy są powszechnie stosowanymi lekami immunosupresyjnymi o działaniu hipertensynogennym. W leczeniu nadciśnienia wywołanego tymi lekami w pierwszej kolejności należy stosować:

Nadciśnienie tętnicze po transplantacji nerki występuje u 60-80% biorców i jest powszechnym problemem klinicznym. Do tej formy wtórnego nadciśnienia mogą prowadzić wszystkie wymienione niżej przyczyny, z wyjątkiem:

Zgodnie z zaleceniami PTNT 2011 w nadciśnieniu stwierdzanym przed ciążą farmakoterapia jest wskazana jeżeli wartości ciśnienia wynoszą:

Zgodnie z zaleceniami PTNT 2011 u kobiet ciężarnych wskazaniem do hospitalizacji jest ciśnienie:

Zgodnie z zaleceniami PTNT 2011 u chorego po udarze leczenie fibrynolityczne może być stosowane, jeżeli wartości ciśnienia są:

Zgodnie z zaleceniami PTNT 2011 u kobiet w ciąży w nadciśnieniu 1 lub 2 stopnia lekami z wyboru podawanymi doustnie są (w kolejności):

Jednym z mechanizmów diabetogennego działania diuretyków tiazydowych jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

Wśród wymienionych poniżej mechanizmów przeciwcukrzycowego działania inhibitorów konwertazy angiotensyny wskaż jeden nieprawdziwy:

Oceń prawdziwość następującego stwierdzenia: U pacjentów z cukrzycą leczenie hipotensyjne należy rozpoczynać przy stwierdzeniu wysokich prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego, ponieważ dysponujemy wystarczającymi dowodami potwierdzającymi to wskazanie na podstawie wyników wielkich badań klinicznych z oceną twardych punktów końcowych

Aktualne analizy wskazują, że u większości pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ze współistniejącą cukrzycą optymalne zmniejszenie globalnego ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych uzyskuje się poprzez obniżenie ciśnienia do wartości poniżej:

Częstość nadciśnienia tętniczego w populacji wieku rozwojowego (0 - 18 lat) to:

Dominującą przyczyną nadciśnienia tętniczego u dzieci poniżej 10 r.ż. jest:

Typowy fenotyp pośredni nadciśnienia tętniczego pierwotnego u nastolatków to:

Leczenie farmakologiczne nadciśnienia tętniczego pierwotnego u dzieci i młodzieży opiera się na stosowaniu:

Zespół metaboliczny u dzieci i młodzieży:

19-letnia dziewczyna ma ciśnienie 105/75 mm Hg, a jej 59-letnia babcia 125/85 mmHg. Następny pomiar ciśnienia zgodnie z wytycznymi PTNT należy wykonać nie później niż:

56-letni transseksualista prowadzący uregulowany tryb życia, bez nałogów, z wartościami ciśnienia tętniczego poniżej 130/80 mmHg, zgodne z wytycznymi PTNT, powinien zostać objęty programem prewencji pierwotnej:

60-letnia homoseksualistka w czasie badania podmiotowego, zgodnie z wytycznymi PTNT, nie powinna być pytana o:

Pacjent regularnie mierzy sobie ciśnienie tętnicze, przy czym średnie wartości zarówno w pomiarach domowych jak i gabinecie lekarskim wynoszą 135/85 mmHg. Można uznać te wartości za:

50-letni mężczyzna wypił 50 ml wódki, a jego 25-letnia konkubina 250 ml wina. Jeżeli oboje są chorzy na nadciśnienie to:

59-letnia kobieta z nawracającymi zapaleniami pęcherza moczowego i nadciśnieniem tętniczym nie powinna obawiać się pokarmów:

80-letni mężczyzna, chorujący na cukrzycę i jaskrę, mimo stosowania kandesartanu w porannej dawce 16 mg ma ciśnienie 160/ 70 mmHg, ale czuje się dobrze. Należy:

35-letnia kobieta z rozpoznanym od 5 lat nadciśnieniem w 10 tygodniu ciąży ma ciśnienie 160/100 mmHg. Stanowi to wskazanie do:

67-letni pacjent ze świeżym udarem mózgu ma ciśnienie 200/100 mm Hg. Przed planowanym leczeniem fibrynolitycznym należy:

60-letni mężczyzna z przerostem gruczołu krokowego mimo stosowania walsartanu w dawce 320 mg wieczorem, ramiprilu 20 mg rano i furosemidu 40 mg rano, ma poranne ciśnienie >150/90 mmHg i pozostaje impotentem. Należy:

Podwójna blokada układu renina-angiotensyna inhibitorami konwertazy angiotensyny oraz lekami blokującymi receptor angiotensyny II nie jest zalecana w leczeniu nadciśnienia ze względu na:

Który z sartanów ma najsilniejsze dowody kliniczne na korzystne działanie w przypadku pacjentów z grupy wysokiego ryzyka z powikłaniami sercowo-naczyniowymi (badanie ONTARGET):

Wskaż zdanie nieprawdziwe:

Pacjent lat 58, z podwyższonymi wartościami ciśnienia tętniczego w wywiadzie, palacz papierosów, dotychczas nieleczony z powodu innych chorób zgłosił się na SOR szpitala rejonowego z powodu utrzymujących się od 2 godzin dolegliwości bólowych za mostkiem. W domu nie przyjmował żadnych leków. W zapisie EKG stwierdzono uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach V1-V3 o 1,5 mm
i oznaczono jednorazowo poziom troponiny, który był dodatni. U pacjenta powinno się pilnie:

Zgodnie z zaleceniami PTNT oraz wynikami dużych prób klinicznych u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i chorobą niedokrwienną serca preferowanymi lekami z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE inhibitorów) są:

Najczęstszą arytmią występującą u pacjentów z długim wywiadem nadciśnienia tętniczego jest:

61-letnia kobieta, z 10-letnim wywiadem nadciśnienia tętniczego, cukrzycą typu 2 (leczona dietą, HbA1C - 7,1%), po przebytym rok temu zawale serca (stent), wyrównana krążeniowo (w badaniu echokardiograficznym frakcja wyrzutowa lewej komory serca 56%), z hipercholesterolemią, niedoczynnością tarczycy oraz otyłością. Podaje, że od 2 miesięcy występują epizody niemiarowej akcji serca. W zapisie EKG z rejonu 2 razy stwierdzono migotanie przedsionków. Oznaczona dla tej chorej punktacja w skali CHA2DS2 - VASc wyniesie:

U chorego lat 60, z nadciśnieniem tętniczym i stabilną chorobą niedokrwienną serca oraz hipercholesterolemią, który nie zgłaszał dotąd żadnych skarg na stan zdrowia, w rutynowo wykonanym badaniu RTG klatki piersiowej stwierdzono poszerzenie aorty. Chory stosuje od 12 miesięcy: peryndopril 2,5 mg, bisoprolol 2,5 mg, simwastatynę 20 mg i kwas acetylosalicylowy 75 mg. Zmierzone w gabinecie wartości ciśnienia tętniczego wynosiły 186/104 mmHg, a w pomiarach domowych z ostatniego miesiąca 148-166/ 88-100 mmHg. U chorego należy w pierwszej kolejności:
1) zintensyfikować terapię nadciśnienia tętniczego;
2) wykonać w trybie bardzo pilnym badanie tomograficzne klatki piersiowej;
3) wykonać badanie echokardiograficzne z oceną szerokości aorty wstępującej;
4) wykonać 24-godzinne automatyczne monitorowanie ciśnienia tętniczego (ABPM) i próbę wysiłkową;
5) oznaczyć lipidogram i parametry wydolności nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 32-letniej kobiety podczas badań okresowych, w trakcie 2 pomiarów RR stwierdzono podwyższone wartości ciśnienia tętniczego 145-150/90-95 mmHg. Od 10 lat pozostaje pod opieką pulmonologa z powodu astmy oskrzelowej. Miesiączkuje regularnie, nie stosuje antykoncepcji. Wywiad rodzinny: NT u matki. Nie pali papierosów i nie przestrzega diety. Badanie przedmiotowe i wyniki badań dodatkowych w normie. U tej pacjentki należy:
1) wdrożyć leczenie hipotensyjne rozpoczynając od antagonisty wapnia;
2) zalecić chorej modyfikację stylu życia, wykonać HBPM oraz ABPM przed kolejną wizytą za miesiąc;
3) pozostawić chorą w obserwacji, zalecić modyfikację stylu życia;
4) jeśli modyfikacja stylu życia okaże się nieskuteczna, po 3 miesiącach gdy RR ≥ 140/90 włączyć farmakoterapię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenie fałszywe dotyczące zamaskowanego (ukrytego) nadciśnienia tętniczego:

Wskaż prawidłowe stwierdzenia dotyczące diagnostyki serca u pacjenta z nadciśnieniem tętniczym:
1) badanie elektrokardiograficzne powinno być rutynowo wykonywane u każdego pacjenta z nadciśnieniem tętniczym;
2) badanie echokardiograficzne powinno być rutynowo wykonywane u każdego pacjenta z nadciśnieniem tętniczym;
3) przerost ekscentryczny lewej komory rokuje gorzej niż przerost koncentryczny;
4) wskaźnik Sokolov-Lyon jako jedyny pozwala ocenić przerost lewej komory na podstawie EKG;
5) pomiar prędkości napływu mitralnego w badaniu echokardiograficznym pozwala ocenić funkcję rozkurczową lewej komory.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawidłowe stwierdzenia dotyczące migotania przedsionków:
1) nadciśnienie tętnicze jest najważniejszym czynnikiem ryzyka migotania przedsionków;
2) powoduje około 10-krotny wzrost ryzyka chorobowości i umieralności z przyczyn sercowo-naczyniowych;
3) blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron nie przynosi korzyści u pacjentów z napadowym migotaniem przedsionków;
4) w utrwalonym migotaniu przedsionków lekami pierwszego rzutu są beta-adrenolityki oraz niedyhydropirydynowi antagoniści wapnia;
5) dysfunkcja rozkurczowa lewej komory zwiększa ryzyko wystąpienia migotania przedsionków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Beta-blokery zalecane u pacjenta z nadciśnieniem tętniczym i niewydolnością serca to:

Zmiany na dnie oka obejmujące uogólnione zwężenie naczyń tętniczych, bardziej prosty ich przebieg, poszerzenie naczyń żylnych, objaw srebrnego drucika i objawy ucisku stwardniałej tętnicy na żyłę (objaw Gunna) opisują wg klasyfikacji Keitha-Wegenera:

Nadciśnienie tętnicze rozpoznane w 17 tygodniu ciąży u 24-letniej pacjentki (średnia z dwóch pomiarów podczas dwóch kolejnych wizyt 149/96 mmHg, średnia dobowa w 24-godzinnej rejestracji ciśnienia 134/89 mmHg), u której wcześniejsze wartości ciśnienia tętniczego nie są znane określa się terminem:

W przypadku nadciśnienia tętniczego rozpoznanego w 17 tygodniu ciąży u 24-letniej pacjentki (średnia z dwóch pomiarów podczas dwóch kolejnych wizyt 149/96 mmHg, średnia dobowa w 24-godzinnej rejestracji ciśnienia 134/89 mmHg) należy:

W leczeniu nadciśnienia tętniczego w okresie okołooperacyjnym należy:
1) utrzymać dotychczasowe leczenie hipotensyjne, ewentualnie zmodyfikować dawki leków;
2) dążyć do uzyskania pełnej normalizacji RR <140/90 mmHg;
3) kontynuować dotychczasowe leczenie z zachowaniem porannej dawki leków hipotensyjnych w tym diuretyku w dniu operacji;
4) kontynuować dotychczasowe leczenie hipotensyjne pamiętając o odstawieniu diuretyków (jeśli nie ma wskazań klinicznych) 2-3
dni wcześniej oraz dzień przed operacją leków blokujących układ RAA;
5) dodać lub zwiększyć dawkę β-adrenolityku zapobiegając jednocześnie tachyarytmiom śródoperacyjnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

W nadciśnieniu tętniczym z towarzyszącą chorobą niedokrwienną serca wykazano zasadność stosowania następujących inhibitorów konwertazy angiotensyny:
1) perindopril;
2) ramipril;
3) trandolapril;
4) chinapril.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 45-letniej chorej na nadciśnienie tętnicze, współistniejące z zespołem metabolicznym, leczonej trzema lekami hipotensyjnymi, w tym diuretykiem, w pełnych dawkach wartości ciśnienia tętniczego w pomiarach klinicznych wynosiły 151/97 mmHg. Zgodnie z Zasadami postępowania w nadciśnieniu tętniczym - 2011 rok, wytycznymi PTNT, u chorej należy w pierwszej kolejności:

U chorego z nadciśnieniem tętniczym i hipokaliemią stwierdzono w badaniu przygodnym zwiększone stężenie aldosteronu w surowicy (> 15 ng/dl). Celem potwierdzenia hiperaldosteronizmu zaplanowano wykonanie testu z fludrokortyzonem (Cortineff). Dla prawidłowego wykonania oznaczenia należy:
1) uzupełnić stężenie potasu w surowicy;
2) stosować dietę bogatosodową;
3) stosować dietę ubogosodową;
4) oznaczyć stężenie kortyzolu w surowicy.
Prawidłowa odpowiedź to: