Wyszukaj egzamin lub pytanie ...
Egzamin PES / Hematologia / jesień 2021
120 pytań
Pytanie 1
Do kryteriów mniejszych rozpoznania mastocytozy układowej, wg WHO 2016, należą: 1) obecność powyżej 30% mastocytów w trepanobiopsji szpiku lub stężenie tryptazy w surowicy krwi powyżej 200 ng/ml, 2) obecność mutacji D816V genu KIT w szpiku lub innym narządzie (z wyjątkiem skóry), 3) mastocyty w szpiku kostnym, krwi lub innych narządach (z wyjątkiem skóry) wykazujące ekspresję CD2 lub CD25, neutropenia lub niedokrwistość lub małopłytkowość, 4) hepatosplenomegalia.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 2
Do objawów mastocytozy układowej nie należą:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 3
Kandydatami do leczenia przeciwnowotworowego w mastocytozie są pacjenci z: 1) mastocytozą układową o powolnym przebiegu, 2) mastocytozą układową tlącą się, 3) agresywną mastocytozą, mastocytozą z towarzyszącym nowotworem układu krwiotwórczego, 4) białaczką mastocytową:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 4
Warunkiem koniecznym do rozpoznania białaczki mastocytowej jest spełnienie kryteriów mastocytozy układowej oraz stwierdzenie:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 5
Które z poniższych zaburzeń cytogenetycznych lub molekularnych nie posiada niekorzystnego znaczenia rokowniczego w przewlekłej białaczce limfocytowej?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 6
Trepanobiopsja szpiku kostnego jest wymagana do ustalenia lub potwierdzenia rozpoznania: 1) białaczki włochatokomórkowej postaci klasycznej, 2) śledzionowego chłoniaka strefy brzeżnej, 3) makroglobulinemii Waldenströma, 4) białaczki prolimfocytowej T-komórkowej.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 7
Które z poniższych cech charakteryzują przewlekłą białaczkę prolimfocytową z komórek B i odróżniają ją od przewlekłej białaczki limfocytowej? 1) splenomegalia występuje u większości chorych już przy rozpoznaniu, 2) ekspresja IgM/IgD na powierzchni komórek białaczkowych jest silna, 3) brak ekspresji CD23 na powierzchni komórek białaczkowych, 4) rzadkie występowanie trisomii chromosomu 12.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 8
Wskazania do rozpoczęcia leczenia przeciwbiałaczkowego u chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową nie obejmują:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 9
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące transformacji przewlekłej białaczki limfocytowej w chłoniaku rozlanym z dużych komórek B (DLBCL) (zespół Richtera):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 10
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące przewlekłej białaczki prolimfocytowej T-komórkowej (T-PLL):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 11
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące neutropenii cyklicznej:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 12
Wskaż, której z wymienionych chorób nie towarzyszy leukopenia:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 13
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ciężkiej wrodzonej neutropenii (zespół Kostmanna): 1) może być dziedziczona w sposób autosomalny dominujący, recesywny lub związany z płcią, 2) może być spowodowana mutacjami różnych genów, takich jak ELANE, HAX-1, WASP lub G6PC3, 3) jest związana ze zwiększonym ryzykiem rozwoju zespołu mielodysplastycznego i ostrej białaczki szpikowej, 4) nie opisano dotychczas pacjentów z wrodzonymi zaburzeniami struktury lub funkcji receptora dla G-CSF z następową opornością na podawanie tego czynnika.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 14
Obecność olbrzymich ziarnistości w granulocytach oraz mutacja genu LYST (lysosomal trafficking regulatory) są typowe dla:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 15
Jaki lek będzie preferowany w 2. linii leczenia u chorego na przewlekłą białaczkę szpikową z opornością na imatynib, uwzględniając choroby współistniejące, w tym obecność choroby niedokrwiennej serca, nadciśnienia tętniczego, zastoinowej niewydolności serca oraz depresji?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 16
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia chorych na przewlekłą białaczkę szpikową (PBSz):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 17
Leczeniem z wyboru u kobiety ciężarnej ze świeżo rozpoznaną przewlekłą białaczką szpikową w fazie przewlekłej jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 18
Wskaż ilość transkryptu genu BCR/ABL1 [IS], która świadczy o osiągnięciu odpowiedzi molekularnej MR4.5 u chorego na PBSz:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 19
Wskazaniem do analizy mutacji genu BCR-ABL1 u chorego na przewlekłą białaczkę szpikową nie jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 20
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące ostrej białaczki promielocytowej (APL): 1) uznawana jest za stan nagły wymagający pilnej diagnostyki i leczenia z uwagi na wysokie ryzyko powikłań śmiertelnych, 2) rzadko występują objawy kliniczne lub laboratoryjne zespołu DIC, 3) nawroty APL występują u około 40% chorych w ciągu pierwszych 2 lat po zakończeniu leczenia, 4) zgodnie z rekomendacją EMA, w leczeniu indukującym chorych na APL z grupy wysokiego ryzyka należy zastosować: ATO i ATRA, 5) leczenie konsolidujące dostosowane jest do grupy ryzyka określanej w momencie rozpoznania APL.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 21
W przypadku leukocytozy powyżej 10 G/l w momencie rozpoznania ostrej białaczki promielocytowej u chorego otrzymującego ATRA, należy:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 22
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia poremisyjnego ostrej białaczki szpikowej (AML):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 23
Jaki odsetek chorych na ostrą białaczkę szpikową uzyskuje remisję całkowitą (CR) po zastosowaniu leczenia indukującego remisję opartego na schemacie 3+7 z wykorzystaniem antybiotyku antracyklinowego i arabinozydu cytozyny?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 24
U chorych na ostrą białaczkę szpikową określono następującą charakterystykę cytogenetyczno-molekularną: 1) chory z kariotypem prawidłowym, bialleliczną mutacją CEBPA, bez mutacji FLT3, 2) chory z kariotypem prawidłowym, NPM1w FLT3-ITDlow RUNX1 mut, 3) chory z kariotypem prawidłowym, NPM1w FLT3-ITDhigh, 4) chory z kariotypem złożonym. Przyporządkuj wymienionych chorych do odpowiedniej grupy ryzyka cytogenetyczno-molekularnego, według klasyfikacji ELN 2017:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 25
Który z wymienionych leków przeciwkrzepliwych może przedłużać czas trombinowy nawet przy niskich stężeniach leku w osoczu?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 26
Do izby przyjęć zgłosił się 75-letni mężczyzna z powodu trwającego od 2 dni osłabienia bólu prawej łydki. Zauważył pojawiające się od tygodnia na skórze sińce. Wcześniej na nic nie chorował, leków na stałe nie przyjmuje. W badaniu przedmiotowym stwierdza się rozległe wylewy podskórne na klatce piersiowej i brzuchu średnicy do 30 cm oraz bolesny obrzęk prawego podudzia. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono niedokrwistość oraz 3-krotne wydłużenie czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT). Pacjent został hospitalizowany. Które badania układu hemostazy wskazują na nabytą hemofilię A?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 27
Wskazaniem do zastosowania pozajelitowego podawania preparatów żelaza są:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 28
W celu odróżnienia hemofilii A od choroby von Willebranda typu 2N konieczne jest przeprowadzenie:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 29
U 36-letniej kobiety zdiagnozowano toczeń rumieniowaty układowy (SLE). Pacjentka zgłasza charakterystyczną wysypkę, rozlane bóle stawów oraz objaw Raynauda. Rozwinęła zakrzepicę żył głębokich lewej kończyny dolnej: W badaniach laboratoryjnych stwierdzono przedłużony czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT). Które z poniższych badań należy wykonać, aby zdiagnozować zespół antyfosfolipidowy u tej pacjentki?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 30
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nabytej hemofilii A (AHA): 1) alloprzeciwciała występujące w AHA należą do immunoglobulin klasy G, 2) najbardziej charakterystyczne dla AHA są rozległe wylewy krwi pod skórą, a także krwawienia podśluzówkowe, 3) do leków przeciwkrwotocznych stosowanych w AHA należy rekombinowany aktywny czynnik VIIa oraz zespół czynników krzepnięcia omijających inhibitor czynnika VIII, 4) rekombinowany wieprzowy czynnik VIII stosuje się w dawce 200 j./kg i.v. co 4-12 godzin, 5) nawroty AHA obserwuje się u mniej niż 10% pacjentów, którzy osiągnęli remisję po pierwszym leczeniu immunosupresyjnym.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 31
Sferocytoza wrodzona spowodowana jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 32
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nabytych zaburzeń płytek krwi: 1) zaburzenia funkcji płytek krwi w przebiegu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego wykazują cechy nabytej choroby magazynowej, 2) nadpłytkowości wtórne przebiegają zwykle objawowo i ustępują po skutecznym leczeniu choroby podstawowej, 3) nabyty zespół von Willebranda w przebiegu dyskrazji plazmocytowych spowodowany jest interakcją paraprotein z płytkami krwi i inhibicją czynnika von Willebranda, 4) antybiotyki β-laktamowe nie hamują czynności płytek krwi w stopniu istotnym klinicznie, 5) antagoniści GP IIb/IIIa mogą powodować małopłytkowość u ok. 1% chorych.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 33
Wskaż poprawne zdania dotyczące emicizumabu: 1) lek ma zastosowanie u pacjentów z hemofilią A i hemofilią B powikłaną inhibitorem, 2) to przeciwciało monoklonalne bispecyficzne wiążące czynnik IXa i czynnik X, 3) lek służy do leczenia krwawień, 4) w celu profilaktyki krwawień u chorych na hemofilię A powikłaną inhibitorem można zastosować emicizumab, 5) nadrzędnym celem w leczeniu hemofilii powikłanej inhibitorem jest jego eliminacja.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 34
Do kryteriów odpowiedzi na leczenie glikokortykosteroidami w pierwotnej małopłytkowości immunologicznej należą: 1) odpowiedź na leczenie: liczba płytek > 50 000/μl oraz zwiększenie 2-krotne w stosunku do wyjściowej liczby płytek krwi, 2) odpowiedź na leczenie: liczba płytek > 30 000/μl oraz zwiększenie 2-krotne w stosunku do wyjściowej liczby płytek krwi, 3) remisja, gdy liczba płytek krwi > 80 000/μl po 12 miesiącach, 4) remisja, gdy liczba płytek krwi > 100 000/μl po 12 miesiącach, 5) sterydozależność: konieczność ciągłego stosowania glikokortykosteroidów w dawce odpowiadającej > 5 mg/dobę prednizonu.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 35
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące białaczki włochatokomórkowej:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 36
Które z poniższych kryteriów nie stanowi wskazania do rozpoczęcia leczenia u chorych na chłoniaka grudkowego w III lub IV stopniu zaawansowania?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 37
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące białaczki prolimfocytowej T-komórkowej (T-PLL):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 38
Które leki są skuteczne w leczeniu białaczki włochatokomórkowej?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 39
Leczenie podtrzymujące rytuksymabem jest wskazane w przypadku:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 40
Konsolidację przeszczepieniem autologicznych komórek krwiotwórczych, po leczeniu pierwszej linii, należy rozważyć u chorych na chłoniaki z dojrzałych limfocytów T w stopniu zaawansowania klinicznego III–IV, z wyjątkiem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 41
Protokół Newcastle (naprzemienne cykle IVE oraz metotreksatu) stosuje się w leczeniu:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 42
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pozawęzłowego chłoniaka z komórek NK/T typu nosowego (ENKTL):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 43
Indeksem prognostycznym wykorzystywanym u chorych na chłoniaka grudkowego nie jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 44
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące POD24:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 45
U chorego z podejrzeniem ostrej białaczki promielocytowej cechami skazy krwotocznej, w badaniach koagulologicznych obserwuje się hipofibrynogenię, a w morfologii pancytopenię. Właściwe leczenie obejmuje stosowanie:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 46
U pacjenta z hipereozynofilią we krwi obwodowej (3 x 109/l), niedokrwistością i małopłytkowością w badaniu szpiku stwierdzono zwiększony odsetek komórek blastycznych (7%), a w badaniu cytogenetycznym trisomię 8 chromosomu. W leczeniu stosuje
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 47
Wskaż, kiedy najczęściej występuje zespół różnicowania w przebiegu ostrej białaczki promielocytowej PML-RARα (+) po zastosowaniu trójtlenku arsenu (ATO):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 48
Dla rozpoznania wariantu limfocytowego zespołu hipereozynofilowego niezbędne jest wykonanie:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 49
Lekiem, który poprawia rokowanie u chorych z ostrą białaczką szpikową z obecną mutacją FLT3-ITD jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 50
W przypadku nawrotu molekularnego w przebiegu ostrej białaczki promielocytowej należy zastosować:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 51
W przypadku wystąpienia mięsaka mieloidalnego (myeloid sarcoma) u dotychczas zdrowego 40-letniego mężczyzny postępowaniem z wyboru jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 52
Ruksolitynib znajduje zastosowanie w nowotworach mieloidalnych i limfoidalnych przebiegających z eozynofilią i fuzją PCM1-JAK2 z:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 53
W ostrej białaczce szpikowej występują wszystkie wymienione, z wyjątkiem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 54
Wskaż postępowanie zgodne z algorytmem leczenia poremisyjnego ostrej białaczki szpikowej:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 55
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące krwawienia wewnątrzczaszkowego:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 56
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zespołu żyły głównej górnej:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 57
Wskazaniem do leukaferezy w hiperleukocytozie objawowej jest liczba WBC:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 58
Do kryteriów rozpoznania zespołu hemofagocytowego nie należy:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 59
Laboratoryjny zespół rozpadu guza TLS obejmuje:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 60
Wskaż właściwe postępowanie lecznicze w ostrej białaczce promielocytowej (APL):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 61
Leczenie pierwszej linii chorych na chłoniaka pozawęzłowego z komórek NK/T typu nosowego obejmuje poniższe metody terapii, z wyjątkiem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 62
W leczeniu systemowym chorych na ziarniniaka grzybiastego w stadiach zaawansowanych III i IV mają zastosowanie: 1) siltuksymab, 2) interferon alfa, 3) beksaroten, 4) tocilizumab, 5) brentuksymab wedotyny.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 63
Wskazania do wdrożenia profilaktyki zajęcia ośrodkowego układu nerwowego w przypadku chłoniaka agresywnego z komórek B obejmują następujące rozpoznania, z wyjątkiem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 64
Do czynników ryzyka w stadiach ograniczonych chłoniaka Hodgkina wg EORTC IGELA należą wymienione czynniki, z wyjątkiem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 65
Algorytm Hansa do określania komórki początkowej (cell of origin) chłoniaka rozlanego z komórek B GCB (germinal center B-cell like) lub non-GCB uwzględnia wymienione wyniki badania immunohistochemicznego tkanki diagnostycznej z wątkiem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 66
W rutynowej diagnostyce patomorfologicznej w kierunku chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) badanie immunohistochemiczne powinno obejmować ocenę wymienionych antygenów, z wyjątkiem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 67
Leczenie pierwszej linii chorych na chłoniaka Hodgkina (postać klasyczna) w stadium ograniczonym bez czynników ryzyka w praktyce klinicznej obejmuje: 1) 2 cykle ABVD, napromienianie miejsc zajętych (IS-RT) 20 Gy, 2) 3 cykle ABVD i IS-RT 20 Gy, jeżeli PET ujemny po 2 cyklach ABVD, 3) 2 cykle ABVD, 2 cykle BEACOPPesc, IS-RT 30 Gy, jeżeli PET dodatni po 2 cyklach ABVD, 4) 4 cykle ABVD, 5) 4 cykle BEACOPPesc.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 68
Leczenie pierwszej linii chorych na chłoniaki z obwodowych limfocytów T (PTCL) w praktyce klinicznej obejmuje: 1) CHOP - transplantację autologicznych komórek krwiotwórczych, 2) DHAP - transplantację autologicznych komórek krwiotwórczych, 3) CHOEP - transplantację autologicznych komórek krwiotwórczych, 4) DAEPOCH - transplantację autologicznych komórek krwiotwórczych, 5) ABVD - napromienianie okolic zajętych.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 69
W diagnostyce patomorfologicznej badaniem używanym w praktyce klinicznej, umożliwiającym rozpoznanie chłoniaka o wysokiej złośliwości z komórek B (HGBL) z rearanżacjami MYC, BCL2 lub BCL6 (double/triple hit lymphoma), jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 70
Program BEACOPPesc (eskalowany) stosowany w leczeniu chorych na chłoniaka Hodgkina obejmuje następujące leki, z wyjątkiem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 71
25-letni mężczyzna zgłosił się do poradni hematologicznej, gdyż w morfologii krwi stwierdzono szybko narastającą leukocytozę do 80 G/l z obecnością atypowych limfocytów komórek blastycznych oraz niedokrwistość normocytową 9,0 g/dl i małopłytkowość 40 G/l. Test w kierunku zakażenia EBV był ujemny. W badaniu fizykalnym, z odchyleń od stanu prawidłowego, stwierdzono zmiany grzybicze na śluzówkach jamy ustnej, powiększone do ok. 2 cm węzły chłonne szyjne, pachowe i pachwinowe. Prawidłowym postępowaniem będzie:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 72
Do oddziału chorób wewnętrznych przyjęto 25-letniego pacjenta z niedokrwistością, leukocytozą 110 G/l, małopłytkowością 45 G/l. W rozmazie mikroskopowym stwierdzono obecność atypowych limfocytów komórek blastycznych oraz brak granulocytów. Pacjent nie gorączkował. W badaniach stwierdzono dużą masę węzłową w śródpiersiu oraz powiększoną śledzionę. Wykluczono zakażenie EBV, pacjenta skierowano do oddziału hematologii. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 73
W ostrej białaczce limfoblastycznej u dorosłych najważniejszym czynnikiem ryzyka, wpływającym na sposób dalszego leczenia (w tym kwalifikację do allotransplantacji szpiku) po intensywnej chemioterapii indukującej i konsolidującej, jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 74
U chorego leczonego z powodu ostrej białaczki limfoblastycznej zaplanowano profilaktykę zmian w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. W leczeniu stosuje się:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 75
U pacjenta z ostrą białaczką limfoblastyczną BCR-ABL+, po stwierdzeniu oporności na leczenie indukujące z zastosowaniem imatynibu i dasatynibu, w celu wyboru optymalnego inhibitora TKI kolejnej generacji należy:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 76
25-letni chory leczony jest z powodu ostrej białaczki limfoblastycznej T-komórkowej, podtyp CD1a dodatni, a w chwili rozpoznania nie stwierdzano czynników niekorzystnego rokowania. Po zakończeniu indukcji uzyskaniu remisji hematologicznej prawidłowym postępowaniem jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 77
W ostrej białaczce limfoblastycznej BCR-ABL1+, skuteczność leczenia indukującego i konsolidującego remisję na poziomie MRD monitoruje się badaniem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 78
U 65-letniego chorego na ostrą białaczkę limfoblastyczną z obecnością BCR-ABL1 w leczeniu pierwszej linii należy stosować:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 79
68-letni chory z ostrą białaczką limfoblastyczną z obecnością BCR-ABL przebył allogeniczną transplantację szpiku od dawcy niespokrewnionego. Prawidłowym postępowaniem w opiece ambulatoryjnej jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 80
20-letnia chora na ostrą białaczkę limfoblastyczną T-komórkową po zakończeniu leczenia indukującego i konsolidującego, przebyła transplantację autologicznych komórek krwiotwórczych. Wskazane jest, aby pacjentka:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 81
Wskaż właściwe postępowanie u chorych na zespoły mielodysplastyczne niższego ryzyka, leczonych czynnikami stymulującymi erytropoezę (ESA) (erytropoetyna alfa, darbepoetyna alfa), jeśli po 6-8 tygodniach leczenia nie uzyskano poprawy morfologii krwi obwodowej:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 82
Wskaż typ zespołu mielodysplastycznego MDS (myelodysplastic syndrome), w którym może wystąpić nadpłytkowość, to MDS z przewagą megakariocytów (MDS-MK).
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 83
U 35-letniego chorego stwierdzono zakrzepicę żył wątrobowych, która rozwinęła się w przebiegu nocnej napadowej hemoglobinurii. Jakie leczenie należy zastosować?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 84
Anemia aplastyczna jest to niedokrwistość:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 85
U chorych na nocną napadową hemoglobinurię, leczonych inhibitorem składowej C5 dopełniacza (eculizumab, ravulizumab) stosuje się dodatkowo:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 86
Wskaż, u których chorych na zespół mielodysplastyczny (MDS) stosuje się leczenie immunosupresyjne (surowica antytymocytowa z cyklosporyną A):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 87
Do badania rozmazu krwi obwodowej w mikroskopie świetlnym z oceną leukocytów u chorych na zespół mielodysplastyczny, konieczna jest ocena:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 88
U chorych na anemię aplastyczną zakwalifikowanych do allotransplantacji komórek krwiotwórczych w kondycjonowaniu stosuje się:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 89
Nocna napadowa hemoglobinuria jest to:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 90
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zastosowania leków hipometylujących (azacytydyna, decytabina) u chorych na zespoły mielodysplastyczne wyższego ryzyka:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 91
Analiza multimerów czynnika von Willebranda jest testem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 92
Dysfibrynogenemie to:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 93
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nabytych niedoborów osoczowych czynników krzepnięcia innych niż czynnik VIII:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 94
Najczęstszym podłożem hemofilii A u kobiet jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 95
Atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy charakteryzuje się: 1) znacznie cięższym przebiegiem klinicznym niż klasyczny HUS, 2) niedokrwistością normocytarną z ujemnym odczynem Coombsa, 3) aktywnością enzymu ADAMTS13 < 10%, 4) głęboką małopłytkowością, 5) dobrą odpowiedzią na leczenie ekulizumabem.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 96
Małopłytkowości wrodzone na tle mutacji genu MYH9 odznaczają się obecnością płytek:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 97
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące typu płytkowego choroby von Willebranda, w którym wskutek mutacji genu płytkowej glikoproteiny 1b dochodzi do bezpośredniego, nadmiernego wiązania płytek krwi z czynnikiem von Willebranda i eliminacji z krwiobiegu jego dużych multimerów: 1) jest wrodzoną skazą krwotoczną, przebiegającą z niewielkim stopniem małopłytkowości o typie makrotrombocytopenii, 2) odznacza się tendencją do krwawień do mięśni i stawów, 3) należy podejrzewać w przypadku stwierdzenia nadmiernej agregacji płytek krwi pod wpływem małych stężeń ristocetyny (dodatni test LD-RIPA), 4) należy różnicować z typem 2N choroby von Willebranda (odznaczającym się nadmiernym powinowactwem czynnika von Willebranda do glikoproteiny 1b płytek), 5) leczenie polega na substytucji czynnika von Willebranda.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 98
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące działania aspiryny na płytki krwi:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 99
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące awitaminozy C (szkorbutu):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 100
Kaplacyzumab to nanociało wiążące się z domeną A1 czynnika von Willebranda, hamujące jego interakcję z płytkami krwi. Jest zarejestrowany do stosowania w:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 101
Kryteria rozpoznania objawowego monoklonalnej gammapatii o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) nie IgM obejmują:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 102
Do triady objawów klasycznego szpiczaka zalicza się, m.in. bóle kostne będące wynikiem zmian osteolitycznych złamań patologicznych. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia bifosfonianami:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 103
Kryteria rozpoznania objawowego szpiczaka plazmocytowego obejmują:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 104
Do lekarza zgłosił się 60-letni pacjent, poza dobrze kontrolowaną od 10 lat cukrzycą typu 2, bez istotnej przeszłości chorobowej: Chory nie zgłaszał dolegliwości. W wykonanych badaniach potwierdzono obserwowaną wcześniej niewydolność nerek (kreatynina 2,2 mg/dl). U chorego pogłębiono diagnostykę, stwierdzono: plazmocyty w szpiku 15%, Hb 15 g/dl, białko monoklonalne nieobecne ani w surowicy, ani w moczu, stężenie wapnia prawidłowe. Wskaż prawidłowe rozpoznanie oraz dalsze postępowanie u tego chorego:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 105
U 46-letniego chorego, bez istotnych dolegliwości i odchyleń w badaniach laboratoryjnych, stwierdzono guz w kości ramieniowej prawej. W badaniu histopatologicznym z biopsji guza stwierdzono obecność klonalnych plazmocytów. W trepanobiopsji szpiku stwierdzono 8% plazmocytów, badania obrazowe kości (z wyjątkiem zmiany w kości ramieniowej) były prawidłowe. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące diagnozy/diagnostyki u tego pacjenta:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 106
U 56-letniego chorego, bez istotnej przeszłości chorobowej, rozpoznano białaczkę plazmocytową: Charakterystyczną zmianą genetyczną, która często występuje w tym typie dyskrazji plazmocytowej, jest:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 107
U 66-letniego chorego na szpiczaka plazmocytowego, po przeszczepie - niu autologicznych komórek krwiotwórczych trwającej 12 miesięcy bardzo dobrej remisji częściowej, doszło do nawrotu choroby. W morfologii krwi stwierdzono niedokrwistość, małopłytkowość, liczba leukocytów wynosiła 7,6 tys. /μl, w rozmazie krwi obwodowej stwierdzono 25% nowotworowych plazmocytów. W szpiku plazmoblasty stanowiły 30%, plazmocyty 40%. Rozpoznano nawrót choroby postacią białaczki plazmocytowej. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące spełnienia kryteriów rozpoznania białaczki plazmocytowej:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 108
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące szpiczaka plazmocytowego:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 109
Przed rozpoczęciem leczenia szpiczaka plazmocytowego zaleca się wykonanie klasycznego badania cytogenetycznego oraz badania FISH w plazmocytach pobranych ze szpiku kostnego, w celu oceny ryzyka cytogenetycznego. Wskaż prawidłową interpretację wyników tych badań:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 110
W leczeniu chorych na szpiczaka plazmocytowego z niewydolnością nerek należy wziąć pod uwagę wszystkie niżej wymienione zasady postępowania z wyjątkiem:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 111
Który z leków przeciwkrzepliwych jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 112
U którego chorego rozpoznanie małopłytkowości wywołanej przez heparynę (HIT) jest najmniej prawdopodobne?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 113
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące stosowania rywaroksabanu w leczeniu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 114
Wskaż, który z wymienionych leków osłabia działanie przeciwkrzepliwe leków z grupy DOAC (Direct Oral Anticoagulants):
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 115
Ciężki niedobór metaloproteinazy ADAMTS13 (<5-10%) jest charakterystyczny dla: 1) zespołu Upshawa-Schulmana, 2) nabytej zakrzepowej plamicy małopłytkowej, 3) atypowego zespołu hemolityczno-mocznicowego, 4) typowego zespołu hemolityczno-mocznicowego, mikroangiopatii zakrzepowej w przebiegu chorób nowotworowych, trombastenii Glanzmanna.
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 116
U chorego, który otrzymał enoksaparynę w dawce terapeutycznej (ostatnia dawka 80 mg przed 4 godzinami) wystąpił zagrażający życiu krwotok. W tej sytuacji zaleca się:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 117
Który z przedstawionych schematów leczenia pacjenta z ostrą zakrzepicą żył głębokich jest niewłaściwy?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 118
U 40-letniej pacjentki leczonej rywaroksabanem, po zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych związanej z doustną antykoncepcją hormonalną, po upływie 3 miesięcy wykonano badania w kierunku trombofilii. Jedynym nieprawidłowym wynikiem był poziom białka C w teście z użyciem substratów chromogennych 50% wartości referencyjnych. Prawidłowe postępowanie to:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 119
Która opcja odstawienia leku przeciwkrzepliwego u chorego z nawracającą zakrzepicą żył głębokich jest prawidłowa?
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi
Pytanie 120
U 30-letniej kobiety, u której doszło do zakrzepicy żył głębokich powikłanej zatorowością płucną po 2 miesiącach stosowania doustnej antykoncepcji hormonalnej, wykonano następujące badania genetyczne. Wskaż prawidłową interpretację wyniku:
Kliknij aby zobaczyć odpowiedzi