Egzamin PES / Hematologia / jesień 2019

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołów mielodysplastycznych (MDS):

Wskaż kryteria fazy akceleracji w przewlekłej białaczce szpikowej wg ELN (European LeukemiaNet): 1) 15-29% blastów w szpiku kostnym lub we krwi; 2) łącznie 30% blastów i promielocytów we krwi lub szpiku, lecz < 30% samych blastów; 3) nadpłytkowość > 1000 G/I niereagująca na leczenie; 4) długotrwała małopłytkowość < 100 G/I niezwiązana z terapią; 5) odsetek bazofilów we krwi obwodowej lub szpiku ≥ 20%; 6) pojawienie się ewolucji klonalnej w komórkach Ph(+). Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przewlekłej białaczki szpikowej:

Zgodnie z wytycznymi ELN (European Leukemia Net) z 2013 r., odpowiedź optymalna na leczenie TKI w I linii w 12. miesiącu leczenia, jest definiowana jako:

Wskazaniem do włączenia cytoredukcyjnego w nadpłytkowości samoistnej jest:

U chorego lat 40 z przebytą przed 2 laty zakrzepicą żyły wrotnej rozpoznano obecnie pierwotne włóknienie szpiku z obecnością mutacji JAK2, ryzyko pośrednie-2, według IPSS, z obecnymi objawami ogólnymi, ze splenomegalią 7 cm poniżej lewego łuku żebrowego. Choremu należy włączyć:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pierwotnego zwłóknienia szpiku:

Według klasyfikacji WHO z 2016 roku do kryteriów rozpoznania samoistnej nadpłytkowości należy:

Wskazaniem do przeprowadzenia przeszczepienia allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych u chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną w pierwszej całkowitej remisji jest: 1) wiek > 40 lat; 2) leukocytoza > 100 G/l przy rozpoznaniu T-ALL; 3) obecność t(4; 11); 4) obecność t(9; 22). Prawidłowa odpowiedź to:

Objawem ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi nie jest:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przeszczepienia autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych:

Objawem różnicującym podtyp mieloproliferacyjny i mielodysplastyczny przewlekłej białaczki mielomonocytowej jest:

Do niekorzystnych czynników rokowniczych u chorych na przewlekłą białaczkę mielomonocytową należą: 1) blastoza w szpiku > 10%; 2) dysplazja ≥ 1 linii komórek krwiotwórczych; 3) nieprawidłowy kariotyp; 4) eozynofilia ≥ 10%; 5) zwiększenia aktywności LDH w surowicy. Prawidłowa odpowiedź to:

Co pogarsza rokowanie u chorych na zespoły mielodysplastyczne?

Do czynników ryzyka powikłań zakrzepowych w czerwienicy prawdziwej należą: 1) wiek powyżej 60 lat; 2) płeć męska; 3) liczba krwinek białych > 10 G/l; 4) liczba płytek > 1000 G/l; 5) przebycie epizodu zakrzepowego w przeszłości. Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów laboratoryjnych czerwienicy prawdziwej nie należy:

O uzyskaniu remisji całkowitej u chorych leczonych z powodu zespołów mielodysplastycznych świadczy:

U chorego, który był dotychczas zdrowy (prawidłowa morfologia krwi sprzed 3 miesięcy) stwierdzono wzrost odsetka blastów w szpiku do 26%, komórki granulo- poezy i erytropoezy wykazują cechy dysplazji. Jakie rozpoznanie należy postawić?

U chorych na zespoły mielodysplastyczne niższego ryzyka z towarzyszącą granulopenią zaleca się:

Azacytydyna (lek demetylujący) stosowany w leczeniu zespołów mielodysplastycznych wyższego ryzyka powoduje:

Do częstych zaburzeń genetycznych w przypadkach sporadycznego lub związanego z niedoborem odporności chłoniaka Burkitta nie należy:

W przypadku chłoniaka Burkitta u chorego w wieku 27 lat, rozpoznanego na podstawie badania patomorfologicznego wyrostka robaczkowego, który został wycięty całkowicie i ocena zaawansowania choroby nie wykazała ognisk aktywności poza operowaną okolicą krętniczo-kątniczą w badaniu PET-CT, optymalnym postępowaniem jest:

Stosunek alleli genu FLT3-ITD/FLT3 normalny (typ dziki) ≥ 0,5 u chorych na ostrą białaczkę szpikową wiąże się z:

Midostauryna w połączeniu ze schematem DA (daunorubicyna, arabinozyd cytozyny) znajduje zastosowanie w leczeniu ostrej białaczki szpikowej z obecnością mutacji:

Mutacje niekorzystne rokowniczo u chorych na ostrą białaczką szpikową to: 1) bialleliczna CEBPA; 2) ASXL1; 3) RUNX1-RUNX1T1; 4) BCR-ABL1; 5) NPM1. Prawidłowa odpowiedź to:

Całkowita remisja z niepełną odbudową hematologiczną po leczeniu ostrej białaczki szpikowej wymaga spełnienia następujących kryteriów:

Preparat CPX-361 znajduje zastosowanie w leczeniu:

Monitorowanie molekularne po zakończeniu konsolidacji ostrej białaczki promielocytowej polega na wykonaniu oznaczeń genu PML-RARA we krwi obwodowej:

Do cech zespołu różnicowania po leczeniu ATRA/trójtlenek arsenu w ostrej białaczce promielocytowej nie należą: 1) gorączka; 2) zlewne nocne poty; 3) obrzęki obwodowe; 4) spadek ciśnienia krwi; 5) wzrost ciśnienia krwi. Prawidłowa odpowiedź to:

Śmiertelność związana z przeszczepieniem allogenicznych krwiotwór- czych komórek macierzystych u chorego na ostrą białaczką szpikową wynosi:

Najczęściej spotykanym zaburzeniem cytogenetycznym w ostrej białaczce o mieszanym fenotypie (MPAL) jest:

Przeszczepienie autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych stanowi opcję leczenia u chorych na:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nocnej napadowej hemoglobinurii (NNH): 1) typowe jest obniżenie stężenia haptoglobiny; 2) charakterystyczny jest niedobór żelaza; 3) przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych jest jedną z opcji terapeutycznych; 4) ekulizumab jest stosowany, gdy stwierdza się obecność klonu NNH, niezależnie od objawów klinicznych; 5) stosowanie ekulizumabu nie ma wpływu na ryzyko powikłań zakrzepowych; 6) często występuje tendencja do nadpłytkowości; 7) często występuje tendencja do małopłytkowości. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące talasemii beta:

Przyczyną prowadzącą do rozwoju niedokrwistości autoimmunohemolitycznych mogą być: 1) choroby tkanki łącznej; 2) brak świeżych warzyw i owoców w diecie; 3) chłoniaki indolentne; 4) ostra białaczka limfoblastyczna; 5) stan po radioterapii węzłów chłonnych w leczeniu chłoniaka Hodgkina. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż cechy charakterystyczne dla niedokrwistości wieloniedoborowej:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące niedokrwistości z niedoboru żelaza:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące anemii aplastycznej idiopatycznej:

Do przyczyn niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego należą: 1) choroba autoimmunologiczna - choroba Addisona-Biermera; 2) brak świeżych warzyw i owoców w diecie; 3) nadużywanie alkoholu; 4) stan po resekcji proksymalnej części jelita grubego; 5) przewlekła niedokrwistość hemolityczna. Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentów z niedokrwistością chorób przewlekłych stwierdza się:

Wysoką skuteczność w zakresie wzrostu stężenia hemoglobiny u chorych z niedokrwistością o typie niedokrwistości chorób przewlekłych (ACD) w przebie- gu chorób tkanki osiąga się po zastosowaniu:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nocnej napadowej hemoglobinurii:

Badanie w kierunku mutacji V600E genu BRAF:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenie białaczki włochatokomórkowej:

Rozpoznanie białaczki prolimfocytowej:

Wskazaniem do wykonania badania PET-CT u chorego z przewlekłą białaczką limfocytową jest:

Wskazaniem do rozpoczęcia leczenia immunochemioterapią przewlekłej białaczki limfocytowej nie jest:

Obecność mutacji TP53 lub delecji 17p:

Monoklonalna limfocytoza B-komórkowa (MBL) charakteryzuje się:

U chorych na przewlekłą białaczką limfocytową przeszczepienie allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych jest:

U chorego w wieku 50 lat z obecnością del17p, bez objawów ogólnych, z zaawansowaniem przewlekłej białaczki limfocytowej 0 wg Rai, stabilną limfocytozą na poziomie 50 G/l i liczbą płytek krwi 110 tys./µl należy:

Który z poniższych antygenów powierzchniowych jest przydatny w cytofluorometrycznym różnicowaniu przewlekłej białaczki limfocytowej i typowej postaci chłoniaka z komórek płaszcza?

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące białaczki z dużych ziarnistych limfocytów o fenotypie limfocytów T cytotoksycznych (T-LGL):

Ocenę skuteczności leczenia białaczki z dużych ziarnistych limfocytów o fenotypie limfocytów T cytotoksycznych (T-LGL) za pomocą doustnych leków o działaniu immunosupresyjnych (metotreksat, cyklosporyna, cyklofosfamid) przeprowadza się po okresie:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przewlekłej białaczki limfocytowej:

Wskaż te cechy postaci klasycznej białaczki włochatokomórkowej (HCL), które różnią ją od wariantu tej choroby (HCL-v): 1) występuje mutacja V600F genu BRAF; 2) typowa jest splenomegalia; 3) badanie cytofluorometryczne komórek włochatych wykazuje obecność antygenu CD25; 4) mężczyźni chorują ok. 4-krotnie częściej niż kobiety. Prawidłowa odpowiedź to:

Do kryteriów rozpoznania przewlekłej białaczki limfocytowej należą:

Do czynników o udowodnionym niekorzystnym znaczeniu rokowniczym, związanych z bardziej agresywnym przebiegiem przewlekłej białaczki limfocytowej nie należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące hemofilii A:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące hemofilii powikłanej inhibitorem:

U chorego na ciężką hemofilię A powikłaną inhibitorem, z aktualnym mia- nem inhibitora 6 j.B./ml w leczeniu wylewu krwi do stawu łokciowego stosuje się:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ciąży i porodu u nosicielek hemofilii: 1) w trakcie ciąży u nosicielek hemofilii A aktywność czynnika VIII zwiększa się; 2) u nosicielek hemofilii A wykonanie nakłucia lędźwiowego celem znieczulenia jest bezwzględnie przeciwwskazane; 3) zastosowanie u nosicielek hemofilii A desmopresyny (DDAVP) w czasie cięży i porodu jest przeciwwskazane; 4) nosicielstwo hemofilii jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do porodu siłami natury; 5) w czasie porodu u nosicielki hemofilii A należy utrzymywać aktywność czynnika VIII ≥ 50 IU/dl; 6) w okresie połogu (do zagojenia rany) u nosicielki hemofilii A aktywność czynnika VIII powinna być utrzymana ≥ 50 IU/dl; 7) u nosicielek hemofilii przeciwwskazane są inwazyjne metody monitorowania płodu. Prawidłowa odpowiedź to:

Mianem profilaktyki trzeciorzędowej określa się:

Poniżej przedstawiono stwierdzenia dotyczące nabytej hemofilii A (aquired hemophilia A, AHA): 1) w AHA występują alloprzeciwciała klasy IgG przeciw czynnikowi krzepnięcia VIII; 2) zapadalność na AHA zwiększa się wraz z wiekiem; 3) AHA często współistnieje z chorobami autoimmunologicznymi i nowotworowymi; 4) w AHA występuje wydłużenie czasów protrombinowego (PT) oraz częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT); 5) w większości przypadków kliniczny przebieg AHA jest bardzo łagodny; 6) w leczeniu krwawień w AHA stosuję się rekombinowany aktywny czynnik VII, koncentrat aktywowanych czynników zespołu protrombiny, rekombinowany, wieprzowy czynnik VIII; 7) w AHA stosuje się leczenie immunosupresyjne celem eliminacji inhibitora. Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego na nabytą hemofilię A, z zaotrzewnowym wylewem krwi, aktyw- nością czynnika VIII 15 j.m./dl i mianem inhibitora 4 j.B./ml leczeniem pierwszego wyboru będzie:

U pacjenta z nabytą hemofilią A celem eliminacji inhibitora w pierwszej linii leczenia powinno się zastosować:

W typie 2B choroby von Willebranda nie obserwuje się:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące choroby von Willebranda: 1) dziedziczy się w sposób sprzężony z płcią; 2) typ 1 choroby von Willebranda oznacza łagodny lub umiarkowany niedobór czynnika von Willebranda; 3) typ 2 choroby von Willebranda charakteryzuje się defektem jakościowym czynnika von Willebranda; 4) w typie 2 choroby von Willebranda wyróżnia się 5 podtypów; 5) w typie 2B choroby von Willebranda może występować małopłytkowość; 6) typ 3 choroby von Willebranda charakteryzuje się całkowitym brakiem czynnika von Willebranda i małą aktywnością czynnika VIII; 7) desmopresyna zwiększa produkcję czynnika von Willebranda; 8) desmopresyna jest lekiem z wyboru w typie 1 choroby von Willebranda. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pierwotnego skórnego chłoniaka rozlanego z komórek B, typu kończynowego:

Cechą charakterystyczną pierwotnego chłoniaka śródpiersia z dużych komórek B nie jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące układowej mastocytozy:

Która z wymienionych jednostek jest nowotworem mielodysplastyczno- mieloproliferacyjnym według klasyfikacji WHO?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące chłoniaka o wysokiej złośliwości z komórek B z rearanżacjami MYC i BCL2 i/lub BCL6 (High grade B-cell lymphoma with MYC and BCL2 and/or BCL6 rearrangements):

Chłoniak rozlany z dużych komórek B, pochodzący z komórek B ośrodków rozmnażania [Diffuse large B-cell lymphoma of the germinal center B-cell type (GCB)] wykazuje zazwyczaj ekspresję antygenu:

Który z poniższych markerów immunohistochemicznych ułatwia rozpozna- nie w przypadkach chłoniaka z komórek płaszcza bez ekspresji cykliny D1?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pierwotnej oporności: 1) występuje progresja w trakcie leczenia pierwszej linii; 2) brak jest całkowitej remisji metabolicznej na zakończenie leczenia pierwszej linii w skali z Deauville (PET w skali Deauville > 3); 3) wznowa choroby występuje do 3 miesięcy po zakończeniu leczenia pierwszej linii; 4) wznowa choroby występuje w okresie 3-6 miesięcy po zakończeniu leczenia pierwszej linii; 5) wznowa choroby występuje w okresie 6-12 miesięcy po zakończeniu leczenia pierwszej linii. Prawidłowa odpowiedź to:

Która z następujących cech jest często spotykana u chorych na zespoły mielodysplastyczne?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chłoniaka Hodgkina nieklasycznego guzkowego z przewagą limfocytów: 1) stanowi około 10% wszystkich rozpoznań chłoniaka Hodgkina; 2) występuje głównie u młodych kobiet; 3) lokalizuje się często w śródpiersiu; 4) na komórkach nowotworowych stwierdza się ekspresję antygenu CD20; 5) może ulegać transformacji do chłoniaka DLBCL, w szczególności postaci bogatej w limfocyty T. Prawidłowa odpowiedź to:

W postaci klasycznej chłoniaka Hodgkina komórki Reed-Sternberga wykazują ekspresję antygenu CD30:

Najważniejszym czynnikiem rokowniczym w chłoniaku Hodgkina jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące podtypu bogatego w limfocyty (LR) klasycznej postaci chłoniaka Hodgkina:

W badaniu PET/CT wykonanym po zakończeniu leczenia chłoniaka Hodgkina wychwyt znacznika we wszystkich miejscach wyjściowo zajętych był mniejszy niż wychwyt w wątrobie, ale większy niż w śródpiersiu. Sumarycznie wynik tego badania w skali z Deauville wynosi:

W badaniu PET/CT wykonanym po zakończeniu leczenia chłoniaka Hodgkina sumaryczny wynik badania został zdefiniowany w skali z Deauville jako 3. Wskaż właściwą interpretację kliniczną tego wyniku:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chłoniaka Hodgkina: 1) masa guza w chłoniaku Hodgkina składa się głównie z komórek nowotworowych; 2) nowotworowe komórki chłoniaka Hodgkina wywodzą się z limfocytów B; 3) podtyp NS najczęściej występuje u starszych chorych; 4) podtyp MC najczęściej występuje u młodszych chorych; 5) głęboka limfopenia (limfocyty < 8% lub < 600/µl) stwierdzana w momencie rozpoznania jest niekorzystnym czynnikiem rokowniczym. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pozawęzłowego chłoniaka z komórek NK typu nosowego: 1) występuje trzykrotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet; 2) często zajmuje szpik; 3) często poprzedzony jest infekcją CMV; 4) zwykle nie występuje antygen CD 3, za to często ekspresja CD 56; 5) L asparaginaza jest aktywnym lekiem w chłoniaku NK/T nosowym. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące chłoniaka plazmablastycznego:

Radykalne leczenie pierwotnego chłoniaka ośrodkowego układu nerwo- wego skupia się wokół leków zdolnych osiągnąć stężenie terapeutyczne w tkance mózgowej wobec przeszkody, jaką stanowi bariera krew-mózg. Za optymalne uważa się skojarzenie w indukcji:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pierwotnego chłoniaka śródpiersia z dużych komórek B (PMBL): 1) charakterystycznymi dla PMBL aberracjami molekularnymi są rearanżacje genów kodujących białka BCL2, BCL6 i MYC; 2) podwyższona aktywność dehydrogenazy mleczanowej występuje u ponad 70% pacjentów; 3) charakterystyczne dla przebiegu choroby są późne nawroty po 2 latach od zakończenia leczenia; 4) w przypadku nawrotu choroby wskazana jest po leczeniu 2 linii konsoli- dacja remisji choroby chemioterapią wysokodawkową z przeszczepieniem autologicznych krwiotwórczych komórek macierzystych; 5) w pierwszej linii leczenia stosuje się immunochemioterapię z zastosowa- niem rytuksymabu i antracyklin - RCHOP lub schematy bardziej intensywne. Prawidłowa odpowiedź to:

Do kryteriów rozpoznania zespołu hemofagocytarnego należą:

W przypadku rozpoznania chłoniaka DLBCL NOS do czynników zwiększa- jących ryzyko nawrotu w ośrodkowym układzie nerwowym po leczeniu indukcyjnym RCHOP nie należy:

Zespół hemofagocytarny należy różnicować z:

Leczenie I linii zespołu hemofagocytarnego, który nie wystąpił na podłożu choroby nowotworowej to:

Najlepszym parametrem do monitorowania ustępowania zespołu hemofagocytarnego jest:

Przy rozpoznaniu podtypu D lymphomatoid papulosis (w badaniu histopa- tologicznym stwierdza się naciek jak w agresywnym chłoniaku epidermotropowym z komórek cytotoksycznych CD8+ i/lub przypominający siatkowicę pagetoidalną) zaleca się:

Leczeniem pierwszej linii w pierwotnie skórnym chłoniaku z ośrodków rozmnażania objawiającym się pojedynczym guzem jest:

U pacjentów z zespołem hemofagocytarnym przebiegającym z objawami ze strony układu nerwowego i nieprawidłowościami w płynie mózgowo- rdzeniowym należy podać:

Leczeniem pierwszej linii w ziarniniaku grzybiastym w stadium zaawansowania IA jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące rokowania w dyskrazjach plazmocytowych:

Leczenie wspomagające w szpiczaku plazmocytowym nie obejmuje:

Wskaż leczenie pierwszej linii w pierwotnym skórnym chłoniaku rozlanym z dużych komórek B typu kończynowego T1-T2:

Stanem przednowotworowym z kręgu dyskrazji plazmocytowych jest:

Wskaż zestaw objawów, które występują typowo w przebiegu szpiczaka plazmocytowego:

Jakich zmian w badaniach obrazowych typowo nie zaobserwuje się w przebiegu szpiczaka plazmocytowego?

Wskaż najlepsze postępowanie w zespole POEMS w przypadku występowania pojedynczego ogniska osteosklerotycznego, bez innych wykładników aktywności choroby:

Akronim SLIM-CRAB uwzględnia objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka, do których nie należy:

W zmodyfikowanym systemie rokowniczym (R-ISS - revised international staging system) uwzględniono poza stężaniami β2-mikroglobuliny oraz albuminy aktywność dehydrogenazy mleczanowej oraz niekorzystne zmiany genetyczne. Wskaż prawidłowy zestaw badań genetycznych kwalifikujących do R-ISS stopnia 3: 1) del17p; 2) t(4;14); 3) amp1q; 4) t(14;16); 5) t(14;20). Prawidłowa odpowiedź to:

66-letni chory na makroglobulinemię Waldenströma z niedokrwistością 11 g/dL, liczbą płytek krwi 108 G/L i neutropenią 1,6 G/L, z objawami infekcji górnych dróg oddechowych, gorączkujący od 3 dni został przyjęty w trybie pilnym do Oddziału Hematologicznego. W badaniach dodatkowych wykazano stężenie IgM 24g/L. Optymalne postępowanie poza leczeniem infekcji obejmuje:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące szpiczaka bezobjawowego:

W diagnostyce hematologicznej coraz częściej wykorzystuje się badania molekularne. Wynik mutacji, którego z genów może wskazywać na makroglobulinemię Waldenströma?

Objawy amyloidozy są różne w zależności od umiejscowienia złogów amyloidu. Który z wymienionych objawów występuje najczęściej?

50-letnia kobieta, zgłosiła się do szpitalnego oddziału ratunkowego z powodu nasilającego się od 2 dni bólu głowy i złego samopoczucia. Przed 10 dniami przebyła infekcję wirusową górnych dróg oddechowych, poza tym czuła się dobrze. W badaniu fizykalnym stwierdzono nieznaczne opadanie prawej ręki. Wyniki badań laboratoryjnych: Hb - 8,0 g/dl, leukocyty - 7,5 G/l, płytki krwi - 40,0 G/l, dehydrogenaza mleczanowa (LDH) - 800 IU/l (norma < 480 IU/L, oznaczenia w temp. 37°C), w rozmazie krwi obwodowej obecne pojedyncze schistocyty, odczyny Coombsa - ujemne, kreatynina - 3 mg/dl (0,6-1,3 mg/dl), aktywność ADAMTS-13 > 10%, znaczny białkomocz. Prawdopodobne rozpoznanie to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zakrzepowej plamicy małopłytkowej (thrombotic thrombocytopenic purpura, TTP):

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chorych z atypowym zespołem hemolityczno-mocznicowego (aHUS):

U 38-letniego mężczyzny nagle wystąpiły wybroczyny krwawe na skórze tułowia. Nie było zwyżki temperatury. Wyniki badań laboratoryjnych: stężenie Hb - 7,8 g/dl, liczba leukocytów - 5,6 G/l, liczba płytek - 6,0 G/l; w rozmazie krwi obwodowej - obecne pojedyncze erytroblasty, schistiocyty i fragment erytrocytów, stężenie kreatyniny było prawidłowe, stężenie dehydrogenazy mleczanowej (LDH) - 920 IU/l (norma < 480 IU/l, oznaczenia w temp. 37°C). Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie i jakie działanie należy natychmiast podjąć?

U 73-letniej kobiety, która od trzech lat leczy się z powodu szpiczaka plazmocytowego IgA, nagle samoistnie pojawiły się podbiegnięcia krwawe na kończynach dolnych oraz krwawienie z dziąseł. W badaniu fizykalnym poza bladością i obecnością podbiegnięć krwawych na skórze nie stwierdzono innych zmian. Wyniki badań laboratoryjnych: Hb - 11,0 g/dl, leukocyty - 6,0 G/l, płytki krwi - 98,0 G/l, dehydrogenaza mleczanowa (LDH) - prawidłowa, stężenie białka całkowitego - 10 g/dl, enzymy wątrobowe prawidłowe. Jakie jest prawdopodobne rozpoznanie?

Bezpośredni test antyglobulinowy Coombsa jest niemal zawsze dodatni w następujących stanach klinicznych, z wyjątkiem:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące płytek krwi:

W diagnostyce różnicowej zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP) należy uwzględnić niżej wymienione stany chorobowe, z wyjątkiem:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące choroby zimnych aglutynin:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące krwinek czerwonych: