Egzamin PES / Hematologia / jesień 2018

Monoklonalna gammapatia o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) jest sta- nem, w którym stwierdza się obecność białka monoklonalnego. Jest to najczęstsza anomalia białkowa występująca u rasy białej, która przebiega bezobjawowo. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące MGUS:

Do triady objawów klasycznego szpiczaka zalicza się bóle kostne będące wynikiem zmian osteolitycznych i złamań patologicznych. Ogniska osteolizy występują nawet u 60% chorych przy zachorowaniu i są spowodowane:

Do lekarza zgłosił się 68-letni pacjent bez istotnej przeszłości chorobowej, poza dobrze kontrolowanym od 10 lat nadciśnieniem tętniczym. Chory nie zgłaszał dolegliwości, w wykonanych badaniach okresowych stwierdzono w moczu białko monoklonalne klasy IgG 250 mg/24 godz. U chorego pogłębiono diagnostykę i stwierdzono: obecne białko monoklonalne IgG w surowicy w stężeniu 35 g/l, stężenie hemoglobiny 15,4 g/dl, funkcja nerek i stężenie wapnia w surowicy były prawidłowe, w mielogramie plazmocyty stanowiły 15%. U chorego należy:

Wskaż kryteria diagnostyczne, które muszą być spełnione przy rozpoznaniu szpiczaka plazmocytowego:

U 46-letniego chorego, bez istotnych dolegliwości i odchyleń w badaniach laboratoryjnych, stwierdzono guz w kości ramieniowej prawej. Badaniem histopatologicznym materiału z biopsji guza stwierdzono obecność klonalnych plazmocytów. Obraz szpiku pobranego w biopsji aspiracyjnej był prawidłowy, również badania obrazowe kości ( z wyjątkiem zmiany w kości ramieniowej) były prawidłowe. U chorego:

U 76-letniego chorego na szpiczaka plazmocytowego po 2 latach od rozpoznania i pół roku remisji częściowej, którą wyidukowano leczeniem wg schematu VTD (bortezomib, talidomid, deksametazon), w morfologii stwierdzono niedokrwistość, w rozmazie krwi obwodowej wykazano obecność plazmocytów w liczbie przekraczającej 20%. U chorego:

U 75-letniego chorego z bólami w okolicy lędźwiowej, stwierdzono niedokrwistość (Hb 11,4g/dl), zwyżkę leukocytów do 14 tys., zwyżkę kreatyniny i kwasu moczowego. Stężenie wapnia zjonizowanego było prawidłowo. Nie wykazano białka monoklonalnego w krwi ani w moczu, stosunek sFLC κ / sFLC λ był prawidłowy. W szpiku wykazano 15% plazmocytów. W badaniu moczu stwierdzono erytrocyturię i leukocyturię. Badaniem USG jamy brzusznej uwidoczniono złogi i poszerzenie dróg moczowych, a badaniem radiologicznym kości stwierdzono ogniska osteolizy w czaszce i kręgosłupie lędźwiowym. U chorego należy:

Zaburzenia cytogenetyczne występujące u chorych na szpiczaka mają istot- ne znaczenie rokownicze. Klasyczną analizą prążkową wykrywa się je u 20-30% chorych, badaniem FISH nawet u 70% chorych. Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

U chorego lat 65, bez istotnej przeszłości chorobowej rozpoznano szpicza- ka plazmocytowego w stadium ISS III. Pacjentowi zaproponowano leczenie indukujące remisję choroby, następnie megachemioterapię wspomaganą przeszczepieniem krwiotwórczych komórek macierzystych. Wobec takiego planu leczenia, w indukcji remisji u chorego należy:

U chorego lat 70, chorującego na cukrzycę, z niewydolnością krążenia, po przebytym zawale m. serca, rozpoznano szpiczaka plazmocytowego w stadium ISS III. Od 2 lat u pacjenta występowała nefropatia cukrzycowa i pacjent był objęty programem leczenia nerkozastępczego. U chorego należy:

U około 30% chorych na szpiczaka plazmocytowego, w chwili rozpoznania występuje hiperkalcemia, czyli zwiększenie stężenia wapnia w surowicy > 2,75 mmol/l (11 mg/dl). W umiarkowanej i ciężkiej lub szybko narastającej hiperkalcemii występują objawy zespołu hiperkalcemicznego, do których nie należą:

U 57-letniego mężczyzny rozpoznano przewlekłą białaczkę szpikową. Wyniki badań morfologii krwi obwodowej i szpiku wskazują na fazę przewlekłą. W badaniu NMR wykonanym z powodu występujących objawów neurologicznych uwidoczniono guz w kanale kręgowym na odcinku Th8-Th12. Naciek zweryfiko- wano jako złożony z komórek przewlekłej białaczki szpikowej. Jakie jest znaczenie rokownicze jego wykrycia?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia przewlekłej białaczki szpikowej (PBSz) inhibitorami kinaz tyrozynowych II i III generacji:

Bosutynib używany jest w Polsce w leczeniu chorych na przewlekłą białaczkę szpikową:

Który z wyników badania ilościowego PCR spełnia kryteria większej odpo- wiedzi molekularnej (MMR lub MR3) podczas leczenia przewlekłej białaczki szpikowej?

Który z poniżej wymienionych inhibitorów kinaz tyrozynowych najczęściej wywołuje hiperglikemię, nasila miażdżycę i chorobę tętnic obwodowych w przebiegu leczenia chorych na przewlekłą białaczkę szpikową?

Stosowanie którego z poniżej wymienionych inhibitorów kinaz tyrozyno- wych w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej wiąże się z najmniejszym ryzykiem wydłużenia odstępu QT?

Tętnicze nadciśnienie płucne jest rzadkim powikłaniem leczenia inhibi- torem kinaz tyrozynowych przewlekłej białaczki szpikowej. Który z poniżej wymienionych wywołuje to powikłanie?

Który z inhibitorów kinaz tyrozynowych nie znajduje zastosowania w leczeniu akceleracji ani kryzy blastycznej przewlekłej białaczki szpikowej?

Wskazania do podawania interferonu alfa w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej obejmują:

Podawanie preparatów hydroksymocznika w przebiegu przewlekłej białaczki szpikowej:

Zdefiniowana wg kryteriów European Leukemia Net (ELN) z 2013 r. odpowiedź optymalna w 12. miesiącu leczenia pierwszego rzutu inhibitorem kinazy tyrozynowej przewlekłej białaczki szpikowej to:

Odsetek bazofilów 7% w leukogramie wykonanym u chorego po pierw- szych 3 miesiącach leczenia przewlekłej białaczki szpikowej imatynibem:

Laboratoryjny zespół rozpadu guza nowotworowego wymaga zastosowania:

U chorego ze szpiczakiem plazmocytowym IgG lambda, który nie zgłaszał żadnych objawów klinicznych, w rutynowej kontroli badań wykryto we krwi stężenie wapnia całkowitego wynoszące 2,7 mmol/l oraz stężenie białka całkowitego równe 8,2 g/dl, w tym albuminy stanowiące 50%. Konsultujący hematolog winien zalecić:

Chory na nowotwór z objawowym zespołem żyły głównej górnej: 1) wymaga deksametazonu dożylnie; 2) powinien być leczony dopiero po uzyskaniu wyniku badania histopatologicznego; 3) powinien być kierowany do ośrodka onkologicznego posiadającego radioterapię; 4) może być obserwowany do czasu spadku frakcji wyrzutowej serca - EF < 35%. Prawidłowa odpowiedź to:

Choremu z nabytą postacią zespołu von Willebranda w celu zahamowania krwotoku należy przetoczyć:

U chorej na ostrą białaczkę szpikową w czasie pierwszego cyklu chemio- terapii indukcyjnej wg PALG wystąpił epizod drgawek przerwany podaniem klonazepamu. Pobrane w tym czasie badania dodatkowe wykazały następujące wartości: kreatynina 136 mmol/l, potas 5,8 mmol/l, wapń 2,01 mmol/l, kwas moczowy 522 µmol/l i fosforany 2,49 mmol/l. Na tej podstawie należy rozpoznać:

Do oddziału hematologicznego została skierowana 35-letnia kobieta, u której w morfologii stwierdzono liczbę płytek krwi 8x109/l, bez objawów skazy krwotocznej. Konsultujący hematolog przed podjęciem decyzji o hospitalizacji powinien:

Kobieta lat 65 po cholecystektomii z powodu ropniaka pęcherzyka żółcio- wego przed 10 dniami, wymagającej substytucji koncentratem krwinek czerwo- nych, została przyjęta do oddziału internistycznego z objawami krwawienia z nosa, jamy ustnej, przewodu pokarmowego i dróg rodnych oraz masywnych wybroczyn krwotocznych na skórze. W wykonanej morfologii stwierdzono Hb 10,3 g/dl, płytki krwi 5x109/l i leukocyty 7,1x109/l. W rozmazie mikroskopowym krwinek nie stwierdzono patologicznych komórek. Badania biochemiczne krwi wykazały prawidłowe wartości bilirubiny, LDH, czasu protrombinowego, fibrynogenu i D- dimerów. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Który zestaw laboratoryjnych wyników odpowiada rozpoznaniu przewlekłego niedoboru żelaza? 1) hemoglobina 6,0 g%, MCV 60 fl, MCH 18,5 pg; 2) poziom ferrytyny 4 µg/l; 3) bezwzględna liczba retykulocytów 150 tys./µl; 4) obniżony poziom transferyny; 5) liczba płytek 450/µl. Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie mogą być przyczyny makrocytozy we krwi z całkowicie normoblastyczną odnową układu czerwonokrwinkowego w szpiku? 1) zespół mielodysplastyczny; 2) stosowanie hydroksymocznika; 3) odradzanie się krwi po obfitym krwotoku; 4) stosowanie metoreksatu; 5) 3 dni stosowania wit. B12 w niedokrwistości złośliwej. Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie czynniki lub grupy czynników mogą prowadzić do fałszywie niskich wyników poziomu wit. B12? 1) niedobór kwasu foliowego; 2) szpiczak mnogi; 3) doustne leki antykoncepcyjne; 4) ciąża; 5) zakażenie HIV. Prawidłowa odpowiedź to:

Który test jest najbardziej użyteczny w różnicowaniu niedokrwistości Fanconiego z innymi przyczynami pancytopenii?

Najbardziej stałymi znaleziskami z rozmazach krwi pacjenta z anemią aplastyczną są:

Jeśli hemoliza zachodzi pod wpływem przeciwciał IgG, jaka morfologia krwinek czerwonych jest typowo obserwowana w rozmazach krwi obwodowej?

W Europie najczęstszym rodzajem białaczki u dorosłych jest:

U chorych z przewlekłą białaczką limfocytowej allogeniczne przeszczepienie macierzystych komórek krwiotwórczych jest:

U chorego w wieku 66 lat z obecnością del17p, bez objawów ogólnych, z zaawansowaniem przewlekłej białaczki limfocytowej IV wg Rai (małopłytkowością 4. stopnia o etiologii immunologicznej), stabilną limfocytozą na poziomie 50 G/l, bez limfadenopatii i organomegalii, należy:

Przewlekłą białaczkę limfocytową charakteryzuje następujący immunofenotyp:

Obecność mutacji TP53 lub delecji 17p:

Przewlekła białaczka limfocytowa wymaga różnicowania z białaczkami limfoidalnymi, z wyjątkiem:

Monoklonalna limfocytoza B-komórkowa (MBL) charakteryzuje się:

Autoimmunologiczne powikłania hematologiczne w przewlekłej białaczce limfocytowej:

Do rozpoznaniu przewlekłej białaczki limfocytowej upoważnia wynik:

U znacznej części chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową stwierdza się obecność dodatniego testu antyglobulinowego - BTA:

Wskazaniem do wykonania badania PET-CT u chorego z przewlekłą białaczką limfocytową jest:

Oceń stwierdzenie: 'W patogenezie przewlekłej białaczki limfocytowej kluczową rolę odgrywają zaburzenia funkcjonowania kinazy tyrozynowej oraz białka BCL2':

Chłoniak grudkowy G3:

Chłoniak anaplastyczny z dużych komórek (ALCL), ALK ujemny:

Ekspresję cykliny D1 w komórkach nowotworowych związaną z obecnością translokacji (11;14) stwierdza się w chłoniaku:

Chłoniakiem, w którym 'łagodny' obraz mikroskopowy nie koreluje z przebiegiem klinicznym, jest:

Chłoniak z dużych komórek B bogaty w limfocyty T i histiocyty:

Chłoniak B niesklasyfikowany o cechach pośrednich pomiędzy DLBCL i klasycznym chłoniakiem Hodgkina: 1) występuje głównie u młodych mężczyzn; 2) często powoduje zespół żyły głównej górnej; 3) nigdy nie zajmuje obwodowych węzłów chłonnych; 4) nie prowadzi do rozwoju włóknienia podścieliska ani martwicy; 5) ma gorsze rokowanie niż DLBCL oraz klasyczny chłoniak Hodgkina. Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszym chłoniakiem rozwijającym się u chorych z HIV jest:

Chłoniak Hodgkina guzkowy z przewagą limfocytów wykazuje morfologiczne podobieństwo do:

Lymphomatoid papulosis: 1) należy do rozrostów z komórek T; 2) należy do rozrostów z komórek B; 3) wykazuje dodatni odczyn immunohistochemiczny na CD30; 4) przebiega w postaci zmian skórnych; 5) zajmuje przede wszystkim płuca. Prawidłowa odpowiedź to:

Chłoniak z obwodowych limfocytów T, nieokreślony:

63-letni chory na makroglobulinemię Waldenströma z krwawieniem z nosa, zaburzeniami wzroku spowodowanymi retinopatią i zawrotami głowy został przyjęty w trybie pilnym do Oddziału Hematologicznego. W badaniach dodatkowych PLT 90 G/L, Hgb 11,2, WBC 9,6 G/L. Wykazano stężenie IgM 44 g/L. Jakie postępowanie jest najbardziej prawidłowe?

W zmodyfikowanym systemie rokowniczym (R-ISS - revised international staging system) uwzględniono poza stężeniami β2-mikroglobuliny oraz albuminy aktywność dehydrogenazy mleczanowej i niekorzystne zmiany genetyczne. Wskaż zestaw wyników badań genetycznych kwalifikujących do R-ISS stopnia 3: 1) del17p; 2) t(4;14); 3) del13q; 4) t(14;16); 5) t(14;20). Prawidłowa odpowiedź to:

POEMS jest klonalną chorobą nowotworową spowodowaną zaburzeniami komórki plazmatycznej z charakterystycznym obrazem klinicznym, w którego akronimie zawarte są następujące objawy: P - polineuropatia, O - organomegalia, E - endokrynopatia, M - obecność białka, S - zmiany skórne. Który z innych objawów jest najczęściej obserwowany u chorych z zespołem POEMS?

W elektroforetycznym rozdziale białek uzyskano rozlany szeroki prążek w obszarze gamma-globulin, ze zwiększoną odsetkową reprezentacją. W badaniu immunofiksacji nie wykazano obecności białka monoklonalnego. Z jakim stanem może być związany obserwowany wynik?

Akronim SLIM-CRAB uwzględnia objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka, z wyjątkiem:

65-letni chory z objawowym szpiczakiem plazmocytowym IgG kappa leczony jest w pierwszej linii schematem VTD. Przed rozpoczęciem leczenia HgB 11,3 g/dL, PLT 145 G/L, WBC 8,3 G/L, kreatynina 1,9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 46 g/L i w moczu 0,73 g/24h. W badaniu TK kośćca liczne zmiany osteolityczne. Pozostałe parametry morfologiczne i biochemiczne w normie. Po 2 cyklach Hgb 10,3 g/dL, PLT 146 G/L, WBC 5,3 G/L, kreatynina 1,1 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 18 g/L i w moczu 0,25 g/24h. Po 4 cyklach Hgb 10,1 g/dL, PLT 89 G/L, WBC 4,8 G/L, kreatynina 0,9 mg/dL, białko monoklonalne w surowicy IgG kappa 12 g/L i w moczu 0,2 g/24h. Wskaż najlepsze postępowanie:

Objawy amyloidozy są różne w zależności od umiejscowienia złogów amyloidu. Który z wymienionych objawów występuje najrzadziej?

W diagnostyce hematologicznej coraz częściej wykorzystuje się badania molekularne. Wynik mutacji którego z genów może wskazywać na makroglobulemię Waldenströma?

Rozpoznanie szpiczaka bezobjawowego stawia się na podstawie: 1) obecności biomarkerów związanych z aktywnością szpiczaka - myeloma defining events (MDE), takich jak naciek plazmocytów w szpiku > 60%, zwiększony stosunek stężenia klonalnych do nieklonalnych wolnych łańcuchów lekkich w surowicy powyżej 100 i obecność co najmniej dwóch ogniskowych nacieków w badaniu obrazowym kośćca o wymiarze co najmniej 5 mm każdy, bez cech uszkodzenia narządowego CRAB (hiperkalcemia, niewydolność nerek, niedokrwistość lub ogniska osteolityczne); 2) brak zmian charakterystycznych dla objawowego szpiczaka plazmocytowego SLIM-CRAB; 3) obecność białka monoklonalnego; 4) obecność białka monoklonalnego > 30 g/L; 5) obecność plazmocytów w szpiku > 10% komórek i < 60%; 6) braku objawów B (gorączka, poty nocne, utrata masy ciała). Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące charakterystyki i leczenia chorych na szpiczaka bezobjawowego:

Które z poniżej wymienionych nieprawidłowości cytogenetycznych należą do niekorzystnych cech wg IPSS (Międzynarodowy Indeks Prognostyczny)?

Mutacja V617F genu JAK2 występuje w:

Do leczenia niedokrwistości czynnikami stymulującymi erytropoezę kwalifikują się chorzy na zespoły mielodysplastyczne:

Chory w wieku 70 lat leczony jest azacytydyną z powodu MDS RAEB 2 (anemia oporna na leczenie z nadmiarem blastów). Badanie cytogenetyczne wykazało zmianę -7. Odsetek blastów w szpiku wynosił w czasie stawiania rozpoznania 18%. Po 5 cyklach leczenia uzyskano remisję całkowitą. Jak należy postąpić dalej?

Pacjent z rozpoznaniem ciężkiej postaci hemofilii A o masie 80 kg przed planowanym zabiegiem ekstrakcji zęba. Należy podać koncentrat czynnika VIII w dawce:

Wysokodawkowana chemioterapia z autologicznym przeszczepieniem komórek hematopoetycznych jest zalecana jako konsolidacja po chemioterapii I linii u młodszych chorych z rozpoznanym de novo:

Wskaż fałszywe stwierdzenie charakteryzujące poprzeszczepieniową chorobę limfoproliferacyjną (PTLD):

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chłoniaka Burkitta:

Fotoforeza pozaustrojowa jest stosowana w leczeniu:

Do niekorzystnych czynników rokowniczych chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B leczonych R-CHOP nie należy:

Leczenie podtrzymujące rytuksymabem powinno być stosowane:

Własność, która decyduje o uznaniu komórki za komórkę macierzystą to:

Protoonkogen, którego aktywacja powoduje najwięcej przypadków nowotworowych schorzeń krwi, to:

Podstawowy test pozwalający odróżnić neutropenię prawdziwą od niewinnej to:

W co najmniej ilu antygenach HLA na ile badanych powinien być dobrany niespokrewniony dawca szpiku?

Kiedy przy doborze dawcy komórek krwiotwórczych należy posłużyć się analizą haplotypów?

Rozpoznanie choroby przeszczep przeciw gospodarzowi powinno być potwierdzone:

Które z podanych zmian cytogenetycznych i molekularnych są prawidłowo skojarzone?

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące hemofilii A:

Izolowane przedłużenie części czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) występuje w przypadku: 1) niedoboru czynnika II; 2) niedoboru czynnika VII; 3) niedoboru czynnika XII; 4) niedoboru czynnika XIII; 5) obecności antykoagulantu toczniowego; 6) wpływu heparyny niefrakcjonowanej; 7) nabytego inhibitora czynnika VIII lub IX. Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego z ciężką postacią hemofilii A powikłaną w mianie 7 j. Bethesda/ml (j.B/ml) w przypadku wylewu do stawu biodrowego należy zastosować:

Pacjent lat 62 z wywiadem krwawienia z dziąseł od kilku miesięcy, obecnie z masywną skazą skórną w obrębie przedramion. Ponadto zgłasza bóle brzucha, zaparcia, istotną utratę masy ciała. W badaniach wykonanych w Izbie Przyjęć WBC 4,0 G/l, RBC 10 g/dl, PLT 160 G/l, APTT 60 s, test korekcji APTT (czas częściowej tromboplastyny po aktywacji) dodatni (brak korekcji APTT w mieszaninie osocza badanego i prawidłowego), czas protrombinowy (PT) i czas trombinowy (TT) w normie. U chorego należy podejrzewać:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące choroby Christmasa:

U chorych na hemofilię A powikłaną inhibitorem w leczeniu krwawień stosuje się:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zaleceń ogólnych w leczeniu choroby von Willebranda: 1) poza wyjątkowymi sytuacjami nie należy stosować leków upośledzających czynność płytek krwi; 2) należy unikać wstrzyknięć dożylnych; 3) duże zabiegi operacyjne oraz leczenie poważnych krwawień należy prowadzić w szpitalu dysponującym możliwością oznaczania aktywności czynnika von Willebranda i czynnika VIII przez całą dobę; 4) w razie krwawienia należy jak najszybciej podać desmopresynę lub koncentrat czynnika VIII. Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentki z typem 3 choroby von Willebranda przed ekstrakcją zęba należy zastosować:

Nabyta choroba von Willebranda może być wywołana:

Co nie jest charakterystyczne dla typu 2N choroby von Willebranda?

W diagnostyce choroby von Willebranda nie wykorzystuje się:

Heparyna może mieć pozytywny wpływ na przebieg rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego w następujących przypadkach: 1) wewnątrzmaciczne obumarcie płodu; 2) hiperfibrynogenemia u ciężarnych przed indukcją porodu; 3) piorunująca niewydolność wątroby; 4) przewlekły zdekompensowany zespół DIC z przewagą zakrzepicy; 5) silne krwawienie z naczyniaków olbrzymich; 6) tętniaka aorty przed resekcją. Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego z ostrym rozsianym krzepnięciem wewnątrznaczyniowym (DIC) w przebiegu posocznicy bakteryjnej, czynnym krwawieniem z przewodu pokarmowego, liczbą płytek krwi (PLT) 30000/µl, HGB 11 g/dl i APTT 50s, stężeniem fibrynogenu 1,5 g/l należy zastosować:

Testem 'przesiewowym' dla wykrycia obecności mutacji Leiden genu czynnika V (G1691A) jest oznaczenie:

Okresowe badanie laboratoryjne zlecone przez lekarza zakładowego wykazało u 21-letniej kobiety izolowaną małopłytkowość - 36 000 płytek/µl. Pacjentka bez dolegliwości, bez objawów skazy krwotocznej, dotąd poważniej nie chorowała. Postępowaniem pierwszoplanowym jest zlecenie badań w kierunku:

Pacjent w wieku 67 lat został poddany badaniom krwi w związku z planowanym zabiegiem operacyjnym z zakresu ortopedii. Stwierdzono przedłużenie APTT do 68 s (norma do 32 s). Jakie badanie należy wykonać jako pierwszoplanowe w celu ustalenia przyczyny przedłużenia APTT?

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące czasu protrombinowego:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące wrodzonej trombofilii:

Do klinicznych kryteriów diagnostycznych zespołu antyfosfolipidowego zalicza się:

Które badanie nie należy do panelu badań przydatnych w diagnostyce wrodzonej trombofilii?

U 26-letniej kobiety wystąpił udar niedokrwienny mózgu. Poprzednio poważniej nie chorowała, nie pobierała hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Optymalne postępowanie diagnostyczne u tej pacjentki to:

Wartość INR podczas leczenia doustnym antykoagulantem z grupy antagonistów witaminy K (warfaryna, acenokumarol) nie zależy od:

Pacjent l. 30 leczony warfaryną z powodu rozpoznanej przed miesiącem zatorowości płucnej został skierowany do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z powodu masywnego krwawienia z przewodu pokarmowego z objawami wstrząsu. Zbadany INR = 9,6. Optymalnym leczeniem w celu zapewnienia prawidłowej hemostazy będzie podanie:

Monitorowanie leczenia heparyną drobnocząsteczkową za pomocą oznaczania aktywności-anty-Xa, po 4h od ostatniego podskórnego podania leku, jest wskazane u:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nowych doustnych leków przeciwkrzepliwych z grupy bezpośrednich inhibitorów czynnika Xa i bezpośrednich inhibitorów trombiny:

Eliminacja leukocytów z koncentratów krwinek czerwonych i płytkowych ma na celu zapobieganie: 1) niehemolitycznym reakcjom gorączkowym; 2) alloimmunizacji antygenami HLA; 3) przeniesieniu wirusa cytomegalii; 4) powikłaniom hemolitycznym; 5) poprzetoczeniowej chorobie 'przeszczep przeciw biorcy' (TA-GVHD). Prawidłowa odpowiedź to:

Przemywanie koncentratów krwinek czerwonych i płytkowych stosuje się w celu:

Jakie objawy powinny budzić podejrzenie reakcji poprzetoczeniowej, jeżeli występują w czasie lub po przetoczeniu krwi?

W przypadku wystąpienia martwicy skóry u chorego leczonego doustnym antykoagulantem z grupy antagonistów witaminy K (warfaryną) należy:

Jaki składnik krwi można przetoczyć 25-letniej kobiecie, jeżeli konieczne jest natychmiastowe wykonanie transfuzji, jednak nie jest znana grupa krwi chorej?

Klasyfikacja WHO wprowadziła zmiany kryteriów rozpoznawania białaczek. W niektórych ostrych białaczkach szpikowych do rozpoznania wystarczy stwierdzenie obecności zmiany cytogenetycznej i/lub odpowiadającej jej zmiany molekularnej. Nie jest natomiast konieczne wykazanie w szpiku odsetka blastów równego lub przekraczającego 20%. Który z podanych zestawów wymienia wszystkie takie podtypy?

Aktualna klasyfikacja cytogenetyczna i molekularna pomaga w określeniu ryzyka. Które z podanych stwierdzeń jest prawdziwe?

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące hemofilii B:

U 36-letniego chorego wystąpiła samoistna zakrzepica żył wątrobowych (zespół Budda i Chiariego) ze splenomegalią i wykładnikami hipersplenizmu, powodującego łagodną pancytopenię. Wskaż zestaw badań diagnostycznych, które umożliwią pełną diagnostykę różnicową przyczyn tej choroby: