Egzamin PES / Hematologia / jesień 2014

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących śledzionowego chłoniaka strefy brzeżnej (SMZL) jest fałszywe?

Wskaż zaburzenia hemostazy w chorobach wątroby:
1) małopłytkowość;
2) podwyższone stężenie cz. VIII i cz. von Willebranda;
3) nadpłytkowość;
4) obniżone stężenie czynników II,VII,IX, X;
5) podwyższone stężenie czynnika V;
6) obniżone stężenie cz. VIII i cz. von Willebranda.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe kryteria całkowitej odpowiedzi na leczenie w nadpłytkowości samoistnej:

Chłoniak z komórek płaszcza charakteryzuje się:
1) obecnością translokacji t(11;14);
2) obecnością translokacji t(8;14);
3) ekspresją cykliny D1;
4) zwiększoną ekspresją okogenu MYC;
5) łagodnym przebiegiem bez tendencji do nawrotów;
6) agresywnym przebiegiem klinicznym i tendencją do nawrotów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z klasyfikacją MDS wg WHO z 2008 r. liczba blastów w szpiku w RAEB-2 wynosi:

Która z wymienionych zmian cytogenetycznych występujących w MDS wiąże się z dobrym rokowaniem?

Przy różnicowaniu zespołu mielodysplastycznego z niedokrwistością aplastyczną (AA), która z wymienionych cech jest charakterystyczna tylko dla MDS?

U chorych na MDS z delecją 5q leczeniem z wyboru jest zastosowanie:

Azacytadyna jest wskazana w leczeniu chorych na MDS:

W których z niżej podanych stanów przetoczenie krioprecypitatu nie będzie skuteczne?
1) niedobór czynnika XII;
2) hipofibrynogenemia w przebiegu DIC;
3) hemofilia B;
4) choroba von Willebranda;
5) niedobór czynnika XIII.
Prawidłowa odpowiedź to:

Profilaktyczne przetoczenie koncentratu płytek krwi może być uzasadnione w następujących przypadkach, z wyjątkiem:

Które z niżej wymienionych reakcji niepożądanych mogą być następstwem przetoczenia składników krwi?
1) zator powietrzny;
2) hemoliza nieimmunologiczna;
3) immunomodulacja;
4) mikrochimeryzm;
5) hiperkaliemia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Drętwienie ust, zawroty głowy, nudności, metaliczny smak w ustach pojawiające się w trakcie zabiegu leukaferezy najczęściej są spowodowane:

Ile jednostek koncentratu krwinek czerwonych należy przetoczyć mężczyźnie o masie ciała 75 kg, ze stężeniem hemoglobiny 4 g/dl, bez objawów krwawienia i hemolizy, żeby podwyższyć u niego stężenie hemoglobiny do 8 g/dl?

Międzynarodowy wskaźnik rokowniczy (International Prognostic Index - IPI) chłoniaków agresywnych jest określany w oparciu o następujące czynniki zwiększonego ryzyka, z wyjątkiem:

Następujące niepomyślne czynniki rokownicze są uwzględniane w Międzynarodowym Wskaźniku Rokowniczym Chłoniaków Grudkowych (FLIPI), z wyjątkiem:

Profilaktyka wtórnego zajęcia ośrodkowego układu nerwowego (np. dokanałowe podawanie metotreksatu równolegle do chemioterapii systemowej) u chorych na nowotwory limfoidalne jest wskazana w następujących przypadkach, z wyjątkiem:

Rozpoznanie nowotworu układu limfoidalnego powinno być ustalone na podstawie:

U chorych na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) bez istotnych chorób współistniejących, optymalne postępowanie obejmuje następujące metody, z wyjątkiem:

Wskazaniem do wykonania badania na obecność mutacji genu BCR-ABL u chorych w fazie przewlekłej przewlekłej białaczki szpikowej leczonych imatynibem jest:
1) nieuzyskanie większej odpowiedzi cytogenetycznej (MCyR) po 3 miesiącach terapii;
2) utrata uzyskanej odpowiedzi (hematologicznej lub cytogenetycznej);
3) wzrost ilości kopii transkryptu BCR-ABL1/ABL o 0,5-1 log;
4) nieuzyskanie całkowitej odpowiedzi hematologicznej po 1. miesiącu terapii;
5) dwukrotny wzrost ilości kopii transkryptu BCR-ABL.
Prawidłowa odpowiedź to:

Priapizm jest jednym z rzadko występujących objawów przewlekłej białaczki szpikowej u chorych płci męskiej, u których jednocześnie stwierdza się:

W chwili rozpoznania choroby u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową brak lub niską aktywność fosfatazy alkalicznej granulocytów (FAG) stwierdza się:

Fazę akceleracji przewlekłej białaczki szpikowej należy rozpoznać w oparciu o kryteria Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w przypadku wykazania:

Stosowanie H₂ blokerów lub inhibitorów pompy protonowej u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową leczonych dazatynibem związane jest z ryzykiem nieuzyskania odpowiedzi optymalnej z powodu:

Do kryteriów całkowitej remisji (CR) po leczeniu cytostatycznym w przebiegu AML nie zalicza się:

Cechami wyróżniającymi ten podtyp ostrej białaczki szpikowej wg FAB są nacieki m.in. w ośrodkowym układzie nerwowym, w przewodzie pokarmowym, mogące powodować objawy niedrożności, hipokaliemia, dodatnia reakcja na nieswoiste esterazy. Białaczką tą jest:

Całkowitą remisję ostrej białaczki szpikowej z niepełną regeneracją (CRi) wg European Leucaemia Net charakteryzują wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

Za najbardziej niekorzystny czynnik prognostyczny w ostrej białaczce limfoblastycznej (ALL) z wymienionych poniżej uważa się:

Zespół różnicowania (dawniej zwany zespołem kwasu retinowego; ATRA syndrome) charakteryzuje się następującymi objawami, z wyjątkiem:
1) duszności ze spadkiem saturacji O₂ we krwi;
2) gorączki;
3) bólów głowy;
4) wymiotów;
5) skłonności do zatrzymywania płynów w organizmie;
6) biegunki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do pierwotnych niedoborów odporności związanych z defektem genetycznym komórek fagocytujących należy zespół Kostmanna. Która z poniższych odpowiedzi podaje właściwą charakterystykę tego zespołu?

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących przyczyn zmniejszenia liczby leukocytów we krwi obwodowej jest prawdziwe?

Jakie postępowanie terapeutyczne będzie leczeniem z wyboru u 19-letniej pacjentki posiadającej zgodne z nią w układzie HLA rodzeństwo z ustalonym rozpoznaniem ciężkiej anemii aplastycznej?

Wskaż właściwe kryteria całkowitej odpowiedzi na leczenie w ciężkiej niedokrwistości aplastycznej:

Wskaż właściwe kryteria definiujące ciężką postać anemii aplastycznej (SAA - severe aplastic anemia):

Metodą leczenia chłoniaka Hodgkina, która niegdyś była uważana za standardową, a obecnie nie jest rekomendowana do stosowania rutynowego i jest zalecana w wyjątkowych sytuacjach klinicznych, jest:

Skuteczną metodą w leczeniu niektórych pacjentów z chłoniakiem Hodgkina okazała się chemioterapia w wysokich dawkach połączona z autologicznym przeszczepem szpiku. Stosuje się ją w wymienionych wskazaniach, z wyjątkiem:

W zaawansowanej postaci chłoniaka Hodgkina (stopnie kliniczne III i IV) decyzja o wyborze rodzaju leczenia (ABVD czy eskalowany BEACOPP) może być oparta o obecność czynników ryzyka. Czynniki te zostały zidentyfikowane przez Hasenclevera i opisane jako Międzynarodowy Indeks Prognostyczny dla chłoniaka Hodgkina (IPS - International Prognostic Score). Który z czynników wymienionych poniżej nie znalazł się w powyższym systemie i nie może być uważany za czynnik ryzyka w zaawansowanej postaci choroby?

Badaniem, które w istotny sposób udoskonaliło diagnostykę chłoniaka Hodgkina jest pozytonowa tomografia emisyjna z zastosowaniem znacznika metabolicznego FDG (fluoro-2-dezoksyglukozy). Do głównych zadań stawianych przed badaniem skojarzonym PET/TK nie należy:

W ostatnich latach dokonał się znaczący postęp w wiedzy nad chorobą Hodgkina, dzięki czemu jest ona oficjalnie nazywana chłoniakiem Hodgkina. Analizując genom komórek Hodgkina-Reed-Sternberga zaobserwowano szereg charakterystycznych mutacji somatycznych oraz utratę funkcji czynników transkrypcyjnych: Oct - 2, BOB.1, PU.1. Zgodnie z obecnym stanem wiedzy powyższa komórka to:

Do niekorzystnych czynników rokowniczych według Międzynarodowego Wskaźnika Prognostycznego dla zaawansowanej postaci chłoniaka Hodgkina należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Zmiany poza układem chłonnym w chłoniaku Hodgkina są najczęściej obserwowane w:

Jako potencjalne czynniki etiologiczne chłoniaka Hodgkina bierze się pod uwagę:
1) zakażenie wirusowe EBV, HTLV-I, HTLV-II, CMV, HIV;
2) zaburzenia metaboliczne w przebiegu niedożywienia;
3) promieniowanie jonizujące;
4) leczenie immunosupresyjne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące klasycznego chłoniaka Hodgkina (cHL):
1) chłoniak Hodgkina jest nowotworem układu chłonnego wywodzącym się z komórek B;
2) chłoniak Hodgkina jest nowotworem układu chłonnego wywodzącym się z komórek T;
3) komórki Reed-Sternberga charakteryzuje ekspresja antygenu CD15;
4) komórki Reed-Sternberga charakteryzuje ekspresja antygenu CD20;
5) komórki Reed-Sternberga charakteryzuje ekspresja antygenu CD30.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie prawdziwe na temat terapii II rzutu w chłoniaku Hodgkina:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące etiologii chłoniaków nie-Hodgkina (NHL):
1) ryzyko zachorowania na NHL u osoby po przeszczepieniu serca jest > 60 razy większe niż w populacji ogólnej;
2) u chorych na AIDS ryzyko zachorowania na NHL jest 100 razy większe niż w populacji ogólnej;
3) ryzyko zachorowania na NHL u osoby po przeszczepieniu serca jest 10 razy większe niż w populacji ogólnej;
4) ludzki wirus Herpes typu 8 (HHV-8) jest czynnikiem etiologicznym pierwotnego chłoniaka wysiękowego i chłoniaka strefy brzeżnej śledziony;
5) u osób zakażonych ludzkim wirusem limfocytotropowym typu 1 (HTLV-1) stwierdza się zwiększoną zachorowalność na białaczkę lub chłoniaka T-komórkowego dorosłych (ATLL).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące strategii terapeutycznej w chłoniaku rozlanym z dużych komórek B (DLBCL):

Do triady objawów w zespole Sezary’ego należą:

Wskaż zdanie prawdziwe o chłoniaku MALT żołądka:

Komórki chłoniaka z komórek płaszcza w typowych przypadkach wykazują ekspresję:

U pacjenta poddanego allogenicznej transplantacji macierzystych komórek krwiotwórczych niepowikłanej chorobą przeszczep przeciw-gospodarzowi leczenie immunosupresyjne:

Które z poniższych zmian molekularnych są związane z korzystnym rokowaniem u chorych na ostrą białaczkę szpikową?
1) RUNX1/RUNX1T1;
2) CBFβ/MYH11;
3) MLT3/MLL;
4) RPN1/EVI1;
5) mutacja NPM1;
6) mutacja CEBPA;
7) wewnętrzna tandemowa duplikacja FLT3.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta poddanego allogenicznej transplantacji macierzystych komórek krwiotwórczych od zgodnego w zakresie HLA dawcy niespokrewnionego, w 18. dobie po zabiegu wystąpiły następujące objawy: ból w prawym podżebrzu, przybór masy ciała o 15% w ciągu dwóch dni, żółtaczka. W badaniu USG stwierdzono wodobrzusze i hepatomegalię. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

U 62-letniego chorego na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B, z wyjściowym stadium zaawansowania IIIB wg Ann-Arbor i podwyższoną aktywnością LDH w surowicy zastosowano 8 kursów R-CHOP. Po zakończeniu leczenia w badaniu PET stwierdza się obecność dwóch aktywnych metabolicznie węzłów chłonnych w prawym dole pachowym o długich wymiarach 17 mm i 20 mm. Właściwym postępowaniem jest:

U 62-letniej chorej z nowym rozpoznaniem szpiczaka plazmocytowego stwierdzono 25% nacieczenie szpiku klonalnymi plazmocytami oraz stężenie białka monoklonalnego w surowicy 38 g/l. Stężenie kreatyniny w surowicy wynosiło 54 µmol/l, a hemoglobiny - 13,2 g/dl. Nie stwierdzono hiperkalcemii ani zmian kostnych. W ciągu poprzedzających 12 miesięcy nie występowały nawracające infekcje, objawy zespołu nadmiernej lepkości ani skrobiawicy. U chorej nie stwierdza się istotnych schorzeń współistniejących. Właściwym postępowaniem jest:

Który z poniższych leków nie jest stosowany w leczeniu indukującym ostrej białaczki limfoblastycznej u dorosłych?

Jakie leczenie jest zalecane dla chorego na ostrą białaczkę limfofoblastyczną Ph+ w wieku 49 lat?

Leczeniem z wyboru chorych na białaczkę włochatokomórkową jest/są:

Aktualna klasyfikacja cytogenetyczna i molekularna pomaga w określeniu ryzyka. Które z podanych stwierdzeń jest prawdziwe?

Aktualna klasyfikacja WHO zawiera zmiany wartości progowych odsetka blastów przy badaniu cytologicznym szpiku, które pozwalają na rozpoznanie zespołu mielodysplastycznego (MDS) lub ostrej białaczki (OB). Które wartości są prawdziwe?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia ostrej białaczki szpikowej u dorosłych w wieku do 60 lat (z wyłączeniem PML z t(15:17)):
1) leczenie indukujące remisję DAC (daunorubicyna, Ara-C, cladrybina) nie poprawia wskaźnika CR i nie przedłuża przeżycia całkowitego -OS, ale wydłuża przeżycie wolne od choroby (DFS) w porównaniu z DA (daunorubicyna, Ara-C) lub DAF (daunorubicyna, Ara-C, fludarabina);
2) po leczeniu indukującym remisję DAC (daunorubicyna, Ara-C, cladrybina) wskaźniki przeżycia są statystycznie znamiennie wyższe w porównaniu z DA tylko w podgrupie w wieku 50-60 lat i w podgrupie o wysokim ryzyku;
3) leczenie indukujące remisję DAC (daunorubicyna, Ara-C, cladrybina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik CR i dłuższe przeżycie całkowite niż leczenie samym DA (daunorubicyna, Ara-C) lub DAF (daunorubicyna, Ara-C, fludarabina);
4) leczenie indukujące remisję DAF (daunorubicyna, Ara-C, fludarabina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik CR, dłuższe przeżycie wolne od choroby (DFS) jednak nie przedłuża przeżycia całkowitego w porównaniu z DA (daunorubicyna, Ara-C) lub DAC (daunorubicyna, Ara-C, cladrybina);
5) leczenie indukujące remisję DAF (daunorubicyna, Ara-C, fludarabina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik CR i dłuższe przeżycie całkowite -OS niż leczenie DAC (daunorubicyna, Ara-C, cladrybina).
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół mielodysplastyczny 5q- wg klasyfikacji WHO 2008 rozpoznaje się, gdy stwierdza się:

Do działań niepożądanych deferazyroksu (lek chelatujący żelazo) należy/ą:

Do niekorzystnych czynników cytogenetycznych wg klasyfikacji IPSS (Międzynarodowy Indeks Prognostyczny) zalicza się:

Metodą leczenia z wyboru zespołu mielodysplastycznego 5q- z objawową niedokrwistością, oporną na czynniki stymulujące erytropoezę jest:

Badanie cytologiczne szpiku kostnego jest istotne dla diagnostyki zespołu mielodysplastycznego, gdyż pozwala na ustalenie:

Leczenie przeciwpłytkowe w czerwienicy prawdziwej powinno być stosowane:

Celem upustów stosowanych w czerwienicy prawdziwej jest uzyskanie:

45-letnią pacjentkę z czerwienicą prawdziwą po przebytym zakrzepowym zapaleniu żył kończyny dolnej lewej należy zaliczyć do grupy:

Podstawą etiopatogenezy samoistnego włóknienia szpiku jest:

W leczeniu niedokrwistości, przy prawidłowej liczbie leukocytów i płytek w przebiegu samoistnego włóknienia szpiku nie stosuje się:

Obowiązujący obecnie zakres szczegółowych badań diagnostycznych wykonywanych przy rozpoznaniu ostrej białaczki limfoblastycznej z wysoką leukocytozą u wszystkich pacjentów powinien obejmować następujące badania:
1) trepanobiopsję;
2) oznaczenie immunofenotypu komórek blastycznych;
3) badanie cytogenetyczne/kariogram;
4) badanie biomolekularne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Występowanie zespołu DIC z wtórną fibrynolizą u 28-letniego pacjenta z ostrą białaczką z wysoką leukocytozą we krwi obwodowej, po pobraniu badań do szczegółowej diagnostyki, oprócz stosowania leczenia objawowego DIC, jest wskazaniem do:

U 67-letniego pacjenta z ostrą białaczką limfoblastyczną z dodatnim wynikiem badania chromosomu Filadelfia /BCR-ABL dodatni, imatinib należy wdrożyć do leczenia w okresie:

W ostrej białaczce szpikowej, stwierdzenie obecności której z następujących aberracji kwalifikuje pacjenta do grupy niekorzystnego rokowania cytogenetycznego?

Spośród podanych, wybierz wskazania do alloprzeszczepienia szpiku u 48-letniego pacjenta z ostrą białaczką szpikową:
1) całkowita pierwsza remisja białaczki z bialleliczną mutacją CEBPA, bez obecności FLT3-ITD;
2) całkowita pierwsza remisja w grupie białaczek wysokiego ryzyka cytogenetycznego;
3) całkowita pierwsza remisja w białaczce szpikowej z obecnością genu fuzyjnego PML-RARα;
4) uzyskanie drugiej i kolejnej remisji bez względu na grupę ryzyka cytogenetycznego;
5) obecność zgodnego w HLA rodzinnego dawcy komórek krwiotwórczych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Z eozynofilią mamy do czynienia ze zwiększeniem bezwzględnej liczby eozynofilów powyżej:

Glikokortykosteroidy podawane dożylnie zwiększają liczbę neutrofilów wskutek:

Wybiórcza aplazja układu czerwonokrwinkowego może powstać wskutek:

Wśród przyczyn wtórnej niedokrwistości aplastycznej należy wymienić:
1) wirusy;
2) niektóre leki;
3) trucizny środowiskowe;
4) przekarmianie;
5) zażywanie anabolików.
Prawidłowa odpowiedź to:

Anemię aplastyczną należy różnicować z:
1) nocną napadową hemoglobinurią;
2) hipoplastycznym zespołem mielodysplastycznym;
3) niedokrwistością z niedoboru żelaza;
4) niedokrwistością megaloblastyczną;
5) niedokrwistością hemolityczną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenie fałszywe w odniesieniu do choroby von Willebranda:

U 73-letniego chorego, w 15. dniu stosowania heparyny niefrakcjonowanej (wieprzowej) po zabiegu ortopedycznym liczba płytek krwi zmniejszyła się w stosunku do wyjściowej o ponad 50% i wynosiła 65 G/l. Wskaż właściwe postępowanie:

Wskaż lek mogący powodować małopłytkowość:

Wskaż kryteria brane pod uwagę przy rozpoznawaniu związku przyczynowego między wystąpieniem małopłytkowości a stosowaniem danego leku:

Dominującym objawem u większości chorych na białaczkę prolimfocytową B-komórkową jest/są:

Najbardziej typowym odchyleniem w wyniku morfologii krwi obwodowej chorych na białaczkę włochatokomórkową jest:

Leczeniem pierwszej linii młodych dotychczas zdrowych chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową jest:

Wskaż badania laboratoryjne wystarczające dla postawienia rozpoznania przewlekłej białaczki limfocytowej:
1) morfologia krwi obwodowej bez rozmazu;
2) morfologia krwi z rozmazem;
3) cytologia szpiku kostnego;
4) cytometryczna ocena immunofenotypu limfocytów krwi obwodowej;
5) cytometryczna ocena immunofenotypu limfocytów szpiku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż niekorzystne czynniki rokownicze w przewlekłej białaczce limfocytowej:
1) okres kliniczny 0 wg Raia;
2) czas zdwojenia liczby limfocytów > 12 miesięcy;
3) obecność delecji 17 chromosomu;
4) obecność delecji 13 chromosomu;
5) obecność delecji 11 chromosomu;
6) zwiększone stężenia beta₂-mikroglobuliny;
7) małopłytkowość.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszym powikłaniem autoimmunologicznym w przebiegu przewlekłej białaczki limfocytowej jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zakrzepowej plamicy małopłytkowej:

Który zestaw wyników badań laboratoryjnych jest charakterystyczny dla niedokrwistości występującej w przebiegu chorób przewlekłych?

Do wskaźników zwiększonego rozpadu krwinek czerwonych zalicza się:

W niedokrwistości w przebiegu chorób nerek:

Które z wymienionych niżej czynników zalicza się do niekorzystnych czynników ryzyka wg Indeksu Prognostycznego dla makroglobulinemii Waldenströma?

Do czynników dużego ryzyka cytogenetycznego (high risk) w przebiegu szpiczaka plazmocytowego nie należy:

Ekspresja BCL-2 jest wynikiem translokacji:

β₂-mikroglobulina jest częścią składową niżej wymienionych cząsteczek:

W których stanach chorobowych może rozwinąć się rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe (DIC)?
1) ciężkie zakażenia;
2) nowotwory złośliwe;
3) malformacje naczyniowe;
4) rozległe wielonarządowe urazy;
5) reakcje poprzetoczeniowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 70-letniego pacjenta podczas kwalifikacji do zabiegu operacyjnego raka prostaty dwukrotnie stwierdzono znacznie przedłużony czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) odpowiednio do 150 sek i 180 sek (norma do 36 sek), natomiast czas protrombinowy i czas trombinowy były prawidłowe. Dotychczas bez klinicznych objawów zburzeń krzepnięcia. W wywiadzie liczne zabiegi operacyjne, w tym endoprotezoplastyka stawu biodrowego bez powikłań krwotocznych. Potwierdzono przedłużony APTT z dodatnim testem korekcji. Na podstawie obrazu klinicznego i dotychczasowych badań najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Do wskazań do leczenia białaczki włochatokomórkowej nie należy:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące leczenia białaczki z dużych ziarnistych limfocytów (LGL):
1) w przypadku głębokiej neutropenii stosuje się czynniki stymulujące granulopoezę;
2) w leczeniu LGL stosowane są glikokortykosteroidy, cyklosporyna, cyklofosfamid i analogi puryn;
3) zazwyczaj w pierwszej linii leczenia stosuje się schematy COP lub CHOP;
4) najlepszą metodą leczenia, zwłaszcza chorych z neutropenią jest metotreksat w dawce 10 mg/m² na tydzień;
5) w postaci opornej/nawrotowej wykazano skuteczność schematu ESHAP.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące białaczki prolimfocytowej B-komórkowej (B-PLL):
1) B-PLL stanowi około 10% wszystkich przewlekłych białaczek limfocytowych;
2) B-PLL charakteryzuje się znaczną splenomegalią, bardzo dużą leukocytozą i częstym występowaniem objawów ogólnych;
3) B-PLL charakteryzuje się znaczną limfadenopatią, limfocytozą zwykle nieprzekraczającą 20 G/l i częstym występowaniem objawów ogólnych;
4) B-PLL jest zazwyczaj oporna na chemioterapię chlorambucylem i cyklofosfamidem;
5) leczenie cyklofosfamidem i chlorambucylem pozwala uzyskać odpowiedź u około 70% chorych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Na komórkach białaczki włochatokomórkowej stwierdza się silną ekspresję następujących markerów:

Jaka wartość odsetkowa gammaglobulin w rozkładzie białek surowicy krwi stanowi kryterium rozpoznania szpiczaka mnogiego?

Wskaż właściwe kryteria zespołu lizy guza:

30-letni „zdrowy” mężczyzna prezentuje od prawie 10 lat wartości leukocytozy w granicach 9-14 tys./ul. O czym należy myśleć w pierwszym rzędzie?

Który z zestawów badań najbardziej nasuwa podejrzenie mielofibrozy?

Wskaż fałszywe stwierdzenie w odniesieniu do ostrego rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego (disseminated intravascular coagulation, DIC):

Niedokrwistość z niedoboru żelaza można rozpoznać na podstawie których z poniższych parametrów?
1) obniżenie wysycenia transferyny < 16%;
2) obniżenie poziomu ferrytyny < 12 ug/l;
3) podwyższenie stosunku stężenia transferyny do logarytmu stężenia ferrytyny > 1,5;
4) obniżone stężenie sTFR;
5) zwiększenie wartości MCHC > 34%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rozpoznanie gammapatii monoklonalnej o nieustalonym znaczeniu (MGUS) opiera się na wykazaniu następujących kryteriów:

Wskaż prawdziwe określenie dotyczące zmian kostnych w przebiegu szpiczaka plazmocytowego:

W szpiczaku plazmocytowym w badaniach laboratoryjnych występuje:

Białaczka plazmocytowa stanowi 1-4% nowotworów zaliczanych do dyskrazji plazmocytowych. Charakteryzuje ją agresywny przebieg i krótki czas przeżycia. Kryterium rozpoznania białaczki plazmocytowej jest:

Do dyskrazji plazmocytowych zalicza się zespół POEMS, czyli osteosklerotyczną postać szpiczaka. Główne objawy choroby to:

Pacjent lat 35 z rozpoznaniem ostrej białaczki szpikowej M2 wg klasyfikacji FAB. W badaniach cytogenetycznych/molekularnych stwierdzono kariotyp prawidłowy oraz obecność mutacji FLT3-ITD. Chory uzyskał remisję całkowitą choroby po drugiej chemioterapii indukującej. Pacjent nie posiada zgodnego w HLA dawcy rodzinnego. Prawidłowe postępowanie to:

W leczeniu chłoniaka żołądka typu MZL w stopniu zaawansowania CS I ze stwierdzoną obecnością zakażenia H. pylori należy:

25-letnia chora zgłosiła się do Izby Przyjęć z gorączką 39°C od 3 dni oraz krwiomoczem. W badaniu fizykalnym obecne wybroczyny na kończynach. W badaniach laboratoryjnych: hemoglobina 4 mmol/l, leukocyty 10x10⁹/l, płytki krwi 10x10⁹/l oraz czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) i czas protrombinowy prawidłowe. W rozmazie krwi obwodowej obecne fragmentocyty. Przy przyjęciu zaburzenia kontaktu logicznego. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie:

Wskaż prawdziwe zdanie dotyczące białaczki z dużych ziarnistych limfocytów T (T-LGL):
1) w badaniu fizykalnym u większości chorych stwierdza się powiększenie obwodowych węzłów chłonnych;
2) u 80% chorych w obrazie klinicznym dominują nawracające zakażenia związane z neutropenią;
3) u 40% chorych współistnieją choroby autoimmunologiczne, najczęściej reumatoidalne zapalenie stawów;
4) przy rozpoznaniu limfocytoza krwi obwodowej przekracza zwykle 100 G/l;
5) postać łagodna T-LGL przez długi czas nie wymaga leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który zestaw wyników badań najbardziej odpowiada odchyleniom spotykanym w rozwiniętej postaci zespołu DIC?