Egzamin PES / Geriatria / wiosna 2013

W ocenie ciężkości pozaszpitalnego zapalenia płuc u chorego w szpitalu wykorzystywane są wszystkie następujące kryteria, z wyjątkiem:

Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (choroba Hashimoto) to:
1) zapalenie tarczycy związane z podwyższonymi mianami przeciwciał przeciwko tyreoperoksydazie (anty-TPO);
2) związane z podwyższonymi mianami przeciwciał przeciwko tyreoglobulinie (anty-Tg);
3) histopatologicznie z naciekami limfocytowymi w tarczycy;
4) może przebiegać z eutyreozą, z niedoczynnością lub nadczynnością tarczycy;
5) jest najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych niżej stwierdzeń dotyczących postępowania w pozaszpitalnym zapaleniu płuc wskaż zdania fałszywe:
1) u chorych hospitalizowanych z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc z zadowalającą poprawą kliniczną po leczeniu nie ma potrzeby powtarzać RTG klatki piersiowej po wypisaniu ze szpitala;
2) w przypadku stosowania dożylnych cefalosporyn zaleca się w celu kontynuacji leczenia ich zmianę na doustny preparat cefalosporyny;
3) u chorych leczonych z powodu ciężkiego PZP (pozaszpitalnego zapalenia płuc) uczulonych na penicyliny zaleca się podawanie iv cefalosporyn II lub III generacji w skojarzeniu z klarytromycyną;
4) w leczeniu ciężkiego PZP zaleca się rutynowe stosowanie glikokortykosteroidów;
5) u chorych na ciężkie zapalenie płuc niereagujących na leczenie skojarzone antybiotykiem beta-laktamowym i makrolidem można dodać fluorochinolon.
Prawidłowa odpowiedź to:

Otępienie z ciałami Lewy’ego:
1) jest pierwszą co do częstości przyczyną otępienia osób w wieku podeszłym;
2) może się typowo pojawiać w wieku podeszłym;
3) typowe są omamy wzrokowe, urojenia;
4) podstawę rozpoznania stanowi stwierdzenie u pacjenta najpierw zespołu parkinsonowskiego, do którego później dołącza się otępienie;
5) nie jest nadwrażliwe na neuroleptyki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ból stawów, może występować poranna sztywność trwająca do 30 min. Zmiany zwyrodnieniowe pojawiają się w obu rękach, powodują pogrubienie zarysów stawów i ich zniekształcenie, najczęściej podwichnięcie. Zmiany zwykle dotyczą stawów międzypaliczkowych dalszych i międzypaliczkowych bliższych palców II-V i nasady kciuka. Charakterystyczne są wyniosłości i deformacje w okolicy stawów międzypaliczkowych bliższych - guzki Heberdena, i/lub w okolicy stawów międzypaliczkowych dalszych - guzki Boucharda. Prawdopodobne rozpoznanie to:

Które stwierdzenia dotyczące zespołu słabości są prawdziwe?
1) jest to zespół charakteryzujący się spadkiem odporności na stres, wynika z pogorszenia ogólnego funkcjonowania organizmu oraz zmniejszenia jego rezerw fizjologicznych;
2) nie wpływa na ryzyko zgonu, nie wiąże się z wystąpieniem u chorego niepełnosprawności;
3) w zespole słabości główną rolę odgrywają zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego, a związana z tym utrata możliwości ruchowych przyspiesza degenerację innych narządów;
4) na fenotyp zespołu słabości składają się m.in. sprawność ruchowa, siła, równowaga, stopień odżywienia, aktywność fizyczna;
5) stopień jego zaawansowania zależy wyłącznie od wieku metrykalnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Skala Norton służy do oceny ryzyka rozwoju odleżyn. Wynik powyżej 14 punktów świadczy o zwiększonym ryzyku rozwoju odleżyn.

Do pewnych czynników ryzyka otępienia typu Alzheimera należą:

W otępieniu z ciałami Lewy’ego występują:

Do tauopatii należą:
1) choroba Picka;           4) choroba Alzheimera;
2) otępienie czołowo-skroniowe;      5) choroba Parkinsona.
3) otępienie z ciałami Lewy’ego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekarz badając 81-letniego mężczyznę leżącego od 2 tygodni z powodu przebytego złamania szyjki kości udowej stwierdził w okolicy kości krzyżowej sączące treścią surowiczo-ropną owrzodzenie skóry otoczone pasmem zaczerwienienia naskórka. W dnie owrzodzenia widoczna była biaława tkanka powięzi skórnej. U pacjenta należy rozpoznać:

68-letnia kobieta zgłosiła się do lekarza z powodu kilkukrotnych upadków w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Lekarz ustalił, że przed 3 laty przebyła ona udar mózgu pod postacią niedowładu połowiczego, obecnie utrzymuje się niewielkie osłabienie kończyn po stronie lewej, ale chora jest samodzielna, jest leczona z powodu nadciśnienia tętniczego (w gabinecie lekarskim RR 185/100), cukrzycy, od 4 miesięcy - od czasu śmierci męża - otrzymuje lek przeciwdepresyjny oraz prawie codziennie przyjmuje NLPZ z powodu bólu stawu biodrowego prawego, w którym rozpoznano zwyrodnienie. Chora regularnie przyjmuje: metforminę, ASA, ramipril, indapamid, atorwastatynę i sertralinę. Do udokumentowanych czynników ryzyka upadku u chorej należą:
1) wiek powyżej 65 lat;
2) przebyty udar mózgu;
3) depresja;
4) zwyrodnienie stawu biodrowego;
5) przebyte upadki;
6) polifarmakoterapia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do oddziału przyjęto 81-letnią pacjentkę w celu diagnostyki zawrotów głowy i zasłabnięć. Chora od kilkunastu lat leczy się z powodu nadciśnienia tętniczego oraz cukrzycy typu 2. Przyjmuje ramipril 1x 10 mg, indapamid 1x 1,5 mg, glimepiryd 1x 4 mg oraz od pół roku dodatkowo metforminę 3x 850 mg. W ciągu ostatnich 3 miesięcy schudła 4 kg, ma gorszy apetyt, z powodu zawrotów głowy większość czasu spędza w łóżku. W opisanym przypadku należy w pierwszej kolejności:

W leczeniu osteoporozy starczej:

76-letni pacjent zgłosił się do lekarza z powodu utrzymującego się od kilku tygodni bólu mięśni obręczy barkowej. Skarżył się również na sztywność poranną stawów trwającą około 2 godzin. Z odchyleń w badaniach laboratoryjnych stwierdzono OB - 68 mm/h oraz niewielką niedokrwistość. W wykonanych badaniach obrazowych oraz endoskopowych bez odchyleń. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Zmiany w układzie oddechowym wynikające z procesu starzenia to:
1) zmniejszenie ruchomości klatki piersiowej;
2) osłabienie odruchu kaszlowego;
3) zwiększenie pojemności życiowej płuc;
4) pogorszenie wymiany gazowej;
5) zmniejszenie klirensu rzęskowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż objaw charakteryzujący depresję w podeszłym wieku:

U kobiety lat 79 leczonej z powodu depresji citalopramem 40 mg dziennie wystąpił niepokój, zaburzenia koordynacji ruchowej, nadmierna potliwość, dreszcze, stany podgorączkowe do 38 stopni, mioklonie oraz zaburzenia świadomości. Leczenie prowadzone jest od 3 miesięcy, przed 2 dniami zwiększono dawkę citalopramu z 20 do 40 mg. Ponadto stosuje hydroksyzynę 3 x 10 mg, metforminę 2 x 500 mg, ramipryl 5 mg, okresowo diclofenac 50 mg. W badaniu stwierdzono tachykardię 130/min, ciśnienie tętnicze 160/100, wzmożone napięcie mięśniowe i odruchy ścięgniste oraz nieprawidłową próbę palec-nos. W badaniach laboratoryjnych poza leukocytozą 13 000/mm³ nie stwierdzono patologii. Które z poniższych rozpoznań jest najbardziej prawdopodobne?

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących leczenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) nie jest prawidłowe?

Kobieta lat 71 z nadciśnieniem tętniczym i przewlekłym niezastawkowym migotaniem przedsionków, u której nie stwierdzono przeciwwskazań do leczenia przeciwzakrzepowego powinna otrzymać:

Przeciwwskazaniem do wykonania spirometrii jest:

U mężczyzny lat 76 z nadciśnieniem tętniczym, po przebytym TIA (przejściowym niedokrwieniu mózgu) leczonego warfaryną z powodu utrwalonego migotania przedsionków, u którego wskaźnik INR w ostatnim badaniu wynosił 2,7 planowana jest implantacja kardiostymulatora z powodu choroby węzła zatokowego. Przed ustaloną datą zabiegu należy:

Które spośród niżej wymienionych stwierdzeń dotyczących niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) nie jest zgodne z aktualną wiedzą?

U kobiety lat 76 leczonej z powodu osteoporozy ibandronianem 150 mg 1 x w miesiącu oraz preparatem wapnia z witaminą D (500 mg wapnia + 200 j wit. D) po wystąpieniu napadów drgawkowych rozpoznano padaczkę i rozpoczęto leczenie karbamazepiną. U pacjentki należy:

Mężczyzna lat 76 z chorobą niedokrwienną serca, po dwukrotnym zawale serca przebytym 6 lat i 3 lata temu z implantacją stentów do tętnic zawałowych leczy się z powodu niewydolności serca. W leczeniu stosuje perindopryl 10 mg, bisoprolol 5 mg, furosemid 240 mg/dobę, spironolakton 25 mg. Mimo stosowanego leczenia wydolność fizyczna jest bardzo niska, pacjent odczuwa duszność przy zwykłych czynnościach codziennych, utrzymują się obrzęki obwodowe. W EKG rytm zatokowy 64/min, blok lewej odnogi pęczka Hisa. W ECHO serca poszerzenie wymiaru lewej komory serca - 58 mm, frakcja wyrzutowa lewej komory serca 30%. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego u pacjenta wskazane jest:

Które spośród niżej wymienionych leków mogą sprzyjać występowaniu zaburzeń snu u osób starszych?

U osób w wieku podeszłym zaburzenia snu mogą być związane z:

Mężczyzna lat 83, dotychczas sprawny, leczący się na nadciśnienie tętnicze i przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, a w przeszłości chorobę wrzodową dwunastnicy, zgłosił się do lekarza z powodu poczucia postępującego osłabienia. Skarży się, że coraz trudniej wykonuje prace domowe, zakupy, łatwo się męczy. W ciągu ostatniego roku schudł 6 kg. W leczeniu stosuje perindopril, leki wziewne (bromek ipratropium, flutykazon i salmeterol), sporadycznie w czasie zaostrzeń glikokortykosteroidy systemowe. W badaniu ciśnienie tętnicze 135/80, częstość rytmu serca miarowa 76/min, nie stwierdzono zmian nad polami płucnymi ani innych odchyleń od stanu prawidłowego. BMI 23 kg/m², obwód łydki 29,5 cm. W wykonanych badaniach laboratoryjnych, usg jamy brzusznej i endoskopowych przewodu pokarmowego nie stwierdzono patologii. W skali ADL sprawny, w skali IADL uzyskał 19 punktów na 27 możliwych. Test „Wstań i idź” wykonał w czasie 18 sekund z wyraźnymi trudnościami podniesienia się z krzesła. Z dużym prawdopodobieństwem można u tego chorego rozpoznać:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących sarkopenii nie jest prawidłowe?

W trakcie wizyty domowej u siedemdziesięciosiedmioletniego mężczyzny chorującego dotychczas na nadciśnienie tętnicze, stabilną dusznicę bolesną, hipercholesterolemię, przewlekłą chorobę nerek i łagodne zaburzenia poznawcze lekarz wezwany z powodu osłabienia, apatii i braku apetytu stwierdził przyspieszenie oddechu do 24/minutę, ciśnienie 95/50 mmHg, częstość rytmu serca 100/minutę oraz rzężenia nad lewym polem płucnym poniżej łopatki. Pacjent w trakcie badania odpowiadał na proste pytania, był zorientowany co do własnej osoby i miejsca, niezorientowany co do czasu. Po rozpoznaniu zapalenia płuc badający lekarz zastosował skalę CRB-65 (confusion, respiratory rate, blood pressure, 65 years of age) oceniając chorego na 3 punkty co oznacza:

Siedemdziesięcioośmioletnia kobieta dotychczas sprawna zgłosiła się z powodu wystąpienia w ciągu ostatniego tygodnia dwóch upadków. Podaje, że w czasie chodzenia czuje się niepewnie choć nie odczuwa zawrotów głowy. Z powodu nadciśnienia tętniczego stosuje perindopril 10 mg, hydrochlorotiazyd 12,5 mg z amyloridem, diclofenac 100 mg/dziennie z powodu choroby zwyrodnieniowej stawów oraz sertralinę 50 mg z powodu depresji. W badaniu stwierdzono: ciśnienie tętnicze 138/80, rytm serca miarowy o częstotliwości 78/min. W teście ortostatycznym stwierdzono spadek ciśnienia skurczowego o 12 mmHg i rozkurczowego o 10 mmHg. Poza niewielkim kołysaniem w próbie Romberga z zamkniętymi oczami nie stwierdzono innych odchyleń w badaniu fizykalnym. W badaniach laboratoryjnych: glukoza 5,1 mmol/l, Hb 12,3 g/dl, potas 4,2 mmol/l, sód 122 mmol/l, kreatynina 98 µmol/l. Czynnikami ryzyka upadków u tej chorej jest:

Mężczyzna lat 84 został przyjęty do oddziału z powodu wilgotnego kaszlu, duszności i stanów podgorączkowych. Od kilku miesięcy chory krztusi się przy karmieniu, szczególnie przy pokarmach płynnych; początek dolegliwości związany jest z przebytym udarem pnia mózgu. W badaniu fizykalnym stwierdzono rzężenia w dolnym polu płuca prawego, RTG klatki piersiowej potwierdziło podejrzenie zapalenia płuc najpewniej spowodowanego aspiracją. Przed 2 miesiącami przebył podobny epizod zapalenia płuc. Od ponad 30 lat choruje na nadciśnienie tętnicze i cukrzycę. U chorego wdrożono farmakoterapię. Należy także zalecić:

Mężczyzna lat 75, u którego od około roku występowały upadki i pogorszenie funkcji poznawczych zgłosił się pod opieką rodziny do lekarza z powodu pojawienia się w ostatnim czasie halucynacji wzrokowych. Do leczenia włączono risperidon w dawce 2 x 0,5 mg, po czym rodzina zgłosiła pogorszenie zdolności poruszania się, sztywność mięśniową oraz okresowo splątanie. Które z niżej wymienionych rozpoznań jest najbardziej prawdopodobne?

Kobieta lat 83 została przywieziona do szpitalnego oddziału ratunkowego z powodu złego samopoczucia, znacznego osłabienia, spowolnienia i utrudnionego kontaktu. Objawy wystąpiły przed 3 godzinami, wcześniej odczuwała osłabienie. Dotychczas sprawna psycho-fizycznie, leczyła się z powodu nadciśnienia tętniczego, hiperlipidemii, kamicy żółciowej. W leczeniu stosowała diuretyk tiazydowy, bloker kanałów wapniowych i statynę. W badaniu była przytomna, spowolniała, apatyczna, była zdolna do odpowiedzi na proste pytania. Ciśnienie tętnicze 100/72 mm Hg, częstość rytmu serca miarowa 96/min, osłuchowo pojedyncze rzężenia obustronnie nad polami płucnymi. W EKG stwierdzono uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach II, III, aVF i obniżki odcinka ST w aVL i V1-V2. Chorej podano beta bloker, kwas acetylosalicylowy. Najbliższy ośrodek dysponujący pracownią hemodynamiki wymaga około dwudziestominutowego transportu. Najbardziej właściwym postępowaniem jest zaproponowanie chorej:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących stosowania benzodwuazepin w starości są prawdziwe?
1) ze względu na swoją szkodliwość benzodwuazepiny nie powinny być w ogóle stosowane w starości;
2) długotrwałe przyjmowanie benzodwuazepin często wskazuje na nierozpoznane i nieleczone zaburzenie psychiczne, zwłaszcza depresyjne lub lękowe;
3) w odstawianiu benzodwuazepin zaleca się redukcję dawki o 20-25% co tydzień (przy dawkach niskich do umiarkowanych) i o 10-15% przy dawkach wyższych, a u starszych pacjentów należy redukować dawki szybciej ze względu na szczególną szkodliwość tej grupy leków;
4) dopuszczalne jest w geriatrii stosowanie przewlekłe małych dawek benzodwuazepin;
5) objawy zespołu abstynencyjnego po benzodwuazepinach mogą obejmować: senność, lęk, dysforię, nadwrażliwość na bodźce sensoryczne, zaburzenia spostrzegania, depersonalizację.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kinezyterapii u osób starszych są nieprawdziwe?
1) podczas wykonywania ćwiczeń przyspieszenie częstości akcji serca nie powinno być większe niż 60-70% częstości maksymalnej (nie więcej niż 105 uderzeń na minutę u osób w wieku powyżej 70 lat);
2) zaburzenia równowagi stanowią przeciwwskazanie do kinezyterapii grupowej;
3) pacjenci w podeszłym wieku nie powinni: ćwiczyć skoków, podskoków, robić nagłych przejść z ćwiczeń statycznych do dynamicznych; ćwiczyć głębokich skłonów czy skrętów tułowia, przysiadów; należy ograniczać liczbę wykonywanych ćwiczeń w leżeniu przodem oraz klęku;
4) parametrem, który warunkuje intensywność kinezyterapii w starości jest m.in. j maksymalne zużycie tlenu (VO₂max), które zmniejsza się w fizjologicznym starzeniu nawet o 70%;
5) według American Heart Association siedzący tryb życia należy do najważniejszych i niezależnych czynników ryzyka wystąpienia choroby niedokrwiennej serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

W diagnostyce zwyrodnienia plamki żółtej (AMD) polecane są:
1) test Amslera;
2) angiografia fluoresceinowa;
3) badanie wrażliwości siatkówki na kontrast;
4) badanie ostrości wzroku do bliży i dali;
5) badanie w lampie szczelinowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących opieki paliatywnej w terminalnym okresie otępienia są prawdziwe?
1) polecanym narzędziem do oceny nasilenia bólu u chorych z otępieniem jest skala Doloplus-2;
2) w Polsce postępowanie z chorymi z otępieniem oraz uznanie decyzji pacjenta dotyczących jego stanu zdrowia, regulowane jest ustawą prawną obejmującą zagadnienie tzw. Oświadczenia woli zwaną też „Deklaracją z wyprzedzeniem”;
3) w Polsce opiekę nad pacjentem w terminalnym okresie otępienia pełnią głównie zakłady opieki długoterminowej;
4) odstąpienie od zabiegu operacyjnego u chorych ze złamaniem nasady bliższej kości udowej obarczone jest prawie 20% śmiertelnością w ciągu roku;
5) według obecnych standardów postępowania w otępieniu leki poprawiające funkcje poznawcze powinny być stosowane przez cały czas trwania choroby, aż do zgonu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących leczenia nadciśnienia tętniczego przy współistniejącej chorobie nerek w starości są prawdziwe?
1) podstawą terapii nadciśnienia jest włączenie leku z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny lub sartanów w celu blokowania osi renina-angiotensyna-aldosteron;
2) w terapii nadciśnienia w niewydolności nerek przeciwwskazane jest stosowanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny lub sartanów ze względu na nasilanie niewydolności nerek;
3) redukcja albuminurii jest podstawowym celem terapii nadciśnienia w chorobie nerek, ponieważ wiąże się to z redukcją śmiertelności (badania ONTARGET, TRANSCEND);
4) nefroprotekcja powinna być pierwszorzędowym celem terapii hipotensyjnej w starości, ponieważ ryzyko progresji przewlekłej choroby nerek do niewydolności schyłkowej wielokrotnie przewyższa ryzyko zgonu;
5) u pacjentów leczonych amlodipiną i ACEI wolniej postępuje spadek GFR i progresja niewydolności nerek niż u pacjentów przyjmujących ACEI i hydrochlorotiazyd.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta 78-letniego ze świeżym zawałem serca (STEMI) postępowaniem z wyboru jest:
1) podawanie heparyny;      4) stosowanie biwalirudyny;
2) zabieg PTCA;        5) stosowanie fondaparinuksu.
3) zabieg CABG;
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta leczonego od kilku lat z powodu nadciśnienia tętniczego, hiperlipidemii, choroby niedokrwiennej serca z zaburzeniami rytmu i przewodzenia, u którego aktualnie rozpoznano otępienie o etiologii choroby Alzheimera w umiarkowanym stopniu nasilenia należy:

Które ze stwierdzeń dotyczących specyfiki leczenia onkologicznego w geriatrii jest prawdziwe?
1) u starszych chorych, u których oczekiwana długość życia jest dłuższa niż prognozowane przeżycie związane z nowotworem wskazana jest standardowa terapia przeciwnowotworowa;
2) chorzy z zespołem wyczerpania rezerw, zależni od opieki, z zespołami geriatrycznymi nie rokują korzyści z leczenia, natomiast są narażeni na ryzyko poważnych powikłań;
3) wiek metrykalny nie powinien ograniczać dostępu chorych do leczenia;
4) fizjologiczne zmiany związane z wiekiem wpływają na farmakokinetykę leczenia przeciwnowotworowego oraz zwiększają ryzyko działań niepożądanych;
5) chorzy z obecnością co najmniej jednej poważnej choroby współistniejącej nie rokują korzyści z leczenia, natomiast są narażeni na ryzyko poważnych powikłań.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących opieki nad chorymi w starszym wieku jest prawdziwe?
1) do czynników stanowiących wyższe obciążenie opieką należą: wiek opiekuna, niższe wykształcenie, bliskie relacje z podopiecznym;
2) opiekunowie rodzinni osób starszych z otępieniem i zaburzeniami poznawczymi stanowią niemal 1/3 część zbiorowości wszystkich opiekunów w Polsce;
3) opiekunowie rodzinni chorych z otępieniem są grupą wielokrotnie bardziej obciążoną zarówno pod względem obiektywnym, jak i subiektywnym - w porównaniu z pozostałymi opiekunami;
4) otępienie stanowi główny czynnik instytucjonalizacji osób starszych;
5) ze względu na to, że otępienie dotyczy częściej kobiet, opiekunami chorych z otępieniem w Polsce są głównie mężczyźni.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentki 91-letniej, leżącej, w terminalnym okresie otępienia, z nietrzymaniem zwieraczy, odmawiającej przyjmowania pokarmów, postępowaniem z wyboru jest:
1) nawadnianie pozajelitowe;
2) karmienie przez sondę żołądkową;
3) karmienie przez przezskórną gastrostomię z możliwością podawania leków;
4) stosowanie profilaktyki przeciwzakrzepowej w postaci heparyny drobnocząsteczkowej;
5) modyfikacja diety, stosowanie zagęszczaczy płynów, odpowiednie ułożenie do karmienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących zaburzeń psychicznych u ludzi starszych w przebiegu padaczki jest prawdziwe?
1) depresja jest najczęstszym zaburzeniem psychicznym w przebiegu padaczki i może dotyczyć 75% chorych;
2) spośród leków antydepresyjnych najbezpieczniejszymi są SSRI;
3) u chorych z padaczką i współistniejącymi zaburzeniami funkcji poznawczych lekiem z wyboru w leczeniu otępienia jest memantyna;
4) depresja występuje najczęściej u chorych z padaczką z napadami częściowymi, złożonymi;
5) u starszych chorych w leczeniu padaczki przeciwwskazane są karbamazepina i pochodne kwasu walproinowego ze względu na ryzyko nasilania zaburzeń funkcji poznawczych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących procesu starzenia się są prawdziwe?
1) stres oksydacyjny jest to zaburzenie równowagi pomiędzy procesami pro- i antyoksydacyjnymi;
2) reaktywne formy tlenu i azotu (RONS, reactive oxygen and nitrogen species) są molekułami powstającymi w wielu procesach biologicznych;
3) RONS uwalniane w ilościach fizjologicznych odgrywają rolę mediatorów i regulatorów prawidłowego funkcjonowania komórek;
4) nasilająca się wraz z wiekiem produkcja wolnych rodników, zarówno przez mitochondria komórek mięśni szkieletowych, serca, wątroby, jak i przez przewlekle stymulowaną aktywność oksydazy NADPH w leukocytach, może nie tylko uszkadzać składniki komórkowe, ale także powodować zaburzenia szlaków sygnalizacyjnych płynących między komórkami;
5) akceleracja stresu oksydacyjnego związana z wiekiem może powodować takie uszkodzenia telomerów, że istotnie zmienia się replikacyjny czas życia różnych komórek (m.in. ludzkich fibroblastów).
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentki 73-letniej po 3 minutowej pionizacji stwierdzono wartości ciśnienia niższe o 21 mmHg dla ciśnienia skurczowego oraz 12 mmHg dla rozkurczowego w porównaniu z pozycją leżącą. W tym przypadku należy:
1) rozpoznać hipotonię ortostatyczną;
2) stwierdzić obniżenie wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego ale jeszcze niespełniające kryteriów rozpoznania hipotonii ortostatycznej;
3) odstąpić od fizykoterapii ze względu na ryzyko upadków i ich następstw;
4) prowadzić fizjoterapię;
5) zredukować podaż sodu w diecie ze względu na ryzyko niewydolności serca i nasilanie objawów hipotonii.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta 72-letniego z niewydolnością serca o etiologii niedokrwiennej w klasie III wg NYHA z frakcją wyrzutową 35% należy:
1) stosować leczenie inhibitorami ACE i ß - adrenolitykami;
2) stosować leczenie przeciwpłytkowe;
3) włączyć leczenie digoxyną;
4) stosować trening fizyczny ze względu na potwierdzoną w badaniach istotną poprawę wydolności wysiłkowej oraz parametrów zmienności rytmu zatokowego (HRV);
5) odstąpić od treningu fizycznego ze względu na zaawansowanie choroby i udowodniony w badaniach wzrost ryzyka zgonu sercowo-naczyniowego przy stosowaniu tej formy terapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentki 81-letniej, skarżącej się na osłabienie mięśni, uczucie zmęczenia, kołatanie serca, utratę masy ciała, mimo prawidłowego apetytu, u której w badaniu fizykalnym z odchyleń od normy stwierdza się: RR 160/65, tachykardię i wygórowanie odruchów ścięgnistych, należy podejrzewać przede wszystkim:
1) chorobę nowotworową;        3) nadczynność tarczycy;
2) anemię;            4) depresję.
Prawidłowa odpowiedź to:

Hiponatremia jest częstym objawem niepożądanym w trakcie leczenia:
1) lekami przeciwdepresyjnymi;      4) blokerami kanału wapniowego;
2) digoksyną;           5) lekami tiazydowymi.
3) lekami przeciwpadaczkowymi;
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka l. 81, otyła, z rozpoznaniem cukrzycy t. 2, nadciśnienia tętniczego, przewlekłej niewydolności serca (NYHA II) i depresji. Leczona od 6 mies.: ramiprilem 10 mg/dobę, hydrochlorothiazydem 25 mg/dobę, metforminą 2x 500 mg, simvastatyną 20 mg/dobę, aspiryną 75 mg/dobę, citalopramem 20 mg/dobę. Przyjęta do oddziału geriatrii z powodu osłabienia siły mięśniowej, zaburzeń świadomości, powtarzających się upadków. W bad. laboratoryjnych: HbA1c 7,0%, Na+ 120 mmol/l, K+ 3,9 mmol/l, eGFR 69 ml/min/1,73 m², kreatynina, mocznik, fosfataza kreatyninowa, morfologia krwi w normie, albuminuria w badaniu moczu. Wskaż poprawne rozpoznanie:

U 72-letniego mężczyzny rozpoznano otępienie z ciałami Lewy’ego. W badaniu stwierdza się nasilone objawy psychotyczne i zespół pozapiramidowy znacznie upośledzający sprawność fizyczną. Wskaż najwłaściwsze postępowanie:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących depresji u osób starszych są prawdziwe?
1) jedną z częstych przyczyn depresji u osób starszych jest długotrwałe przyjmowanie leków (np. benzodiazepin, digoksyny, metoclopramidu);
2) depresja często współwystępuje w początkowym okresie choroby Alzheimera;
3) lekami I - rzutu w ambulatoryjnym leczeniu depresji powinny być trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (np. doksepina, klomipramina);
4) charakterystyczna dla wieku podeszłego jest częsta dominacja objawów somatycznych depresji;
5) w przebiegu depresji u osób starszych objawy urojeniowe i omamy pojawiają się sporadycznie, znacznie rzadziej niż w młodszych grupach wiekowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczynami niedoczynności tarczycy u osób w wieku podeszłym mogą być:
1) autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (choroba Hashimoto);
2) nowotwory tarczycy (zwłaszcza rak rdzeniasty);
3) działania jatrogenne;
4) niedoczynność przysadki mózgowej;
5) mnogie mikrotorbiele.
Prawidłowa odpowiedź to:

Subkliniczną nadczynność tarczycy u osób w starszym wieku należy leczyć:

Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące choroby Alzheimera:
1) charakterystyczne są zewnątrzneuronalne złogi β-amyloidu i wewnątrzneuronalne kłębki neurofibrylarne patologicznie fosforyzowanego białka tau;
2) częstość występowania w grupie wiekowej 65 - 85 r.ż. ulega podwojeniu co 5 lat;
3) w początkowym okresie choroby Alzheimera charakterystyczne jest wzmożenie napięcia mięśni szkieletowych;
4) istotną rolę w patogenezie choroby odgrywa deficyt acetylocholiny w synapsach;
5) oznaczenie stężenia amyloidu β w płynie mózgowo - rdzeniowym jest najlepszym markerem rozpoznania.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących cukrzycy u osób starszych jest fałszywe?

U 82-letniej pacjentki z nadciśnieniem tętniczym i chorobą niedokrwienną serca (w wywiadzie pojedynczy epizod migotania przedsionków) rozpoznano niedoczynność tarczycy. Które z poniższych zaleceń dotyczących stosowania L-tyroksyny jest prawidłowe?

W których z niżej wymienionych sytuacji klinicznych należy u chorego z cukrzycą typu 2 odstawić metforminę?
1) zapalenie płuc z niewydolnością oddechową;
2) planowa koronarografia;
3) przewlekła choroba nerek z eGFR 50 ml/min/1,73 m²;
4) ostry zespół wieńcowy;
5) zabieg operacyjny w znieczuleniu ogólnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych połączeń leków przeciwcukrzycowych jest zalecane w terapii skojarzonej 3-lekowej?

Które z poniższych leków przeciwcukrzycowych stosowane w monoterapii mają najmniejsze ryzyko hipoglikemii?
1) pochodne sulfonylomocznika o przedłużonym działaniu;
2) inhibitory α - glukozydazy (akarboza);
3) metformina;
4) pochodne tiazolidynodionu (glitazony);
5) insulina o długim okresie działania.
Prawidłowa odpowiedź to:

U osób w podeszłym wieku z poważnymi chorobami współistniejącymi, u których prognoza przeżycia jest krótsza niż 10 lat należy złagodzić kryteria wyrównania glikemii do poziomu, przy którym leczenie nie pogarsza jakości życia i dążyć do osiągnięcia docelowych wartości stopniowo, tzn. w ciągu:

Początek wystąpienia objawów parkinsonowskich po 40. roku życia, towarzyszące im upadki w pierwszym roku, zaburzenia gałkoruchowe - szczególnie o charakterze pionowym, symetria i ksobny charakter objawów ruchowych, dysfagia i dyzartria, zespół czołowy i otępienie wskazują na możliwość występowania:

70-letnia pacjentka przyjęta została do oddziału geriatrii ze skargami na szybko postępujące w ciągu ostatnich 2 tygodni zaburzenia pamięci i towarzyszące im zaburzenia zachowania. Lekarz psychiatra włączył do terapii przed miesiącem escitalopram i kwas walproinowy z powodu zaburzeń lękowo-depresyjnych. W badaniu przedmiotowym przy przyjęciu - poza nieznacznym obniżeniem nastroju stwierdzano także znaczne osłabienie ogólne i zaburzenia koncentracji uwagi - nie stwierdzano istotnych nieprawidłowości. Przeprowadzone przy pomocy skal oceny badanie przedstawiało się następująco: MMSE (Mini Mental State Examination) - 20 punktów; Test rysowania zegara - 5/7 punktów; 15- punktowa Geriatryczna Skala Oceny Depresji - 5 punktów. Wyniki badań laboratoryjnych: morfologia krwi obwodowej prawidłowa, poziom witaminy B₁₂ = 320mg/dl, Na- 125 mEq/l, K-4,3 mEq/l, Ca- 2,3 mmol/l, hTSH=2,8mU/ml. Rozważając przyczynę zgłaszanych przez chorą zaburzeń pamięci w pierwszej kolejności uwzględnić należy:

Wskaż stwierdzenie nieprawdziwe odnoszące się do infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW) w starości:

Skala Barthel służy jako kryterium do udzielania osobom starszym niektórych usług z zakresu opieki długoterminowej finansowanych w ramach środków Narodowego Funduszu Zdrowia, w tym:

Najbardziej miarodajnym, pojedynczym wskaźnikiem ryzyka niedożywienia białkowo-kalorycznego w starości jest:

W starości często występują niedobory witaminowe. Witaminą, której niedoborów nie obserwuje się u osób w starszym wieku jest:

O rodzaju interwencji żywieniowej w przypadku pacjenta ze stwierdzonym niedożywieniem białkowo-kalorycznym decydują:
1) stopień niedożywienia białkowo-kalorycznego;
2) stosunek aktualnej podaży do zapotrzebowania;
3) oczekiwany czas niedostatecznej podaży;
4) wpływ interwencji na efekty kliniczne (jej potencjalne korzyści i skutki uboczne);
5) szansa na odwrócenie skutków głodzenia;
6) jakość życia;
7) preferencje pacjenta/jego opiekunów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenie nieprawdziwe odnoszące się do skali CHA₂DS₂-VASc:

Stosowanie nowego doustnego leku przeciwkrzepliwego, jakim jest dabigatran, w dawce 110 mg 2 razy dziennie (a nie standardowej dawce 150 mg 2 razy dziennie) zalecane jest u chorych:

Jednym z najczęstszych objawów ubocznych leczenia lewodopą w chorobie Parkinsona o późnym początku jest/są:

Geriatryczna Skala Depresji stanowi „złoty standard” w standaryzowanej ocenie sfery emocji starszych pacjentów. Jej czułość i swoistość w wykrywaniu depresji maleje jednak wraz z postępem deterioracji poznawczej (zwłaszcza w umiarkowanie głębokim i głębokim otępieniu). Alternatywą dla niej w tych sytuacjach jest skala:

Wraz z zaawansowaniem wieku podeszłego zachodzą istotne zmiany w zakresie podejmowanej przez osoby starsze aktywności fizycznej oraz wielkości wydatków energetycznych. Wskaż stwierdzenia prawdziwe, związane z tymi zmianami:
1) wydatek energetyczny zależny od aktywności fizycznej wraz z wiekiem się zmniejsza;
2) wydatek energetyczny zależny od aktywności fizycznej wraz z wiekiem się zwiększa;
3) wydatek energetyczny związany z metabolizmem spoczynkowym wraz z wiekiem się zmniejsza;
4) wydatek energetyczny związany z metabolizmem spoczynkowym wraz z wiekiem się zwiększa;
5) wydatek energetyczny związany z termicznym efektem spożytego pokarmu wraz z wiekiem się zmniejsza;
6) wydatek energetyczny związany z termicznym efektem spożytego pokarmu wraz z wiekiem się zwiększa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do oceny niedożywienia białkowo-kalorycznego w starości nie jest wykorzystywany:

W powstawaniu choroby Parkinsona zaangażowane w jej etiologię są liczne białka powodujące zwyrodnienie neuronów. Które z białek są związane z powstawaniem choroby?
1) białko APP;          4) synukleina;
2) ubikwityna;          5) kinaza białkowa MAP.
3) parkina;
Prawidłowa odpowiedź to:

W ocenie chodu i równowagi w geriatrii wykorzystywane są między innymi skrócony test Tinetti i test ”wstań i idź” (tug-up and go test). Jaki oceniany parametr różnicuje te dwa testy?

Polimialgia reumatyczna i zapalenie tętnicy skroniowej są jednostkami pojawiającymi się wielokrotnie częściej u osób starszych. Które z poniższych objawów mają związek z obu chorobami?
1) podwyższone OB;    3) tkliwość górnych odcinków obu ramion;
2) sztywność poranna;   4) depresja.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kobieta w wieku powyżej 85. roku życia, zgłasza nawrotowe (2-4 razy do roku po 4-10 dni) kilkukrotne epizody bólu w śródbrzuszu i lewym podbrzuszu, z towarzyszącymi objawami śluzowej biegunki, nie zawsze podbarwionej krwią. Taki stan trwa od 3 lat, dolegliwości ustępują po diecie ścisłej i nifuroksazydzie. W badaniu prawidłowe CEA, przy podwyższonych wartościach OB- 70/1h. Która kolejność podanych poniżej propozycji diagnostycznych jest najbardziej prawdopodobna?

Potwierdzenie w chorobie Parkinsona zmniejszenia stężenia dopaminy w substancji czarnej odpowiada za słabsze hamowanie przez gabaergiczne neurony gałki bladej, jądra niskowzgórzowego, co uzasadnia leczenie palidotomią będącą metodą leczenia choroby Parkinsona.

Ginekomastia jako objaw uboczny może pojawić się u starszych mężczyzn w przebiegu leczenia:
1) pochodnymi fenotiazyny;
2) trójcyklicznymi lekami antydepresyjnymi;
3) bromokryptyną;
4) hormonalnego leczenia raka stercza;
5) antagonistami aldosteronu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Umiarkowaną niedomykalność mitralną charakteryzuje fala zwrotna opisana wartością:

Do zmian, jakie wywierają wpływ na funkcję układu kontrolującego postawę, osłabiając ją, zalicza się:
1) osłabienie czucia powierzchownego i głębokiego;
2) podwyższenie progu słyszalności tonów o wysokiej częstotliwości;
3) zaniki mięśni;
4) zmniejszenie pobudliwości obwodowej części narządu przedsionkowego;
5) upośledzenie integracji bodźców na poziomie jąder podkorowych i motoneuronów rdzenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych objawów mogą być związane z ubocznymi działaniami neuroleptyków?
1) zaburzenia posturalne i spowolnienie ruchowe;
2) ślinienie i hiperprolaktynemia;
3) obniżenie RR i wydłużenie QT;
4) akatyzja, napady EPI, uszkodzenie szpiku, nagłe zgony.
Prawidłowa odpowiedź to:

W jakim mechanizmie klonidyna i rezerpina wywołują działanie prodepresyjne?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące majaczenia u osób w wieku podeszłym:
1) zaburzenia świadomości występują u ponad 50% pacjentów w podeszłym wieku hospitalizowanych na oddziałach somatycznych;
2) charakterystyczną cechą majaczenia u osób w wieku podeszłym jest dobowa zmienność obrazu klinicznego, z nasileniem objawów wieczorem i nocą;
3) częstą przyczyną zaburzeń świadomości są nieprawidłowości leczenia, zwłaszcza polipragmazja;
4) czynniki prowadzące do wystąpienia majaczenia są takie same u osób młodych i u osób w wieku podeszłym;
5) w każdym przypadku wystąpienia majaczenia niezbędna jest wnikliwa ocena stanu somatycznego i stosowanego leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia majaczenia u osoby w wieku podeszłym:
1) hospitalizacja i liczne zabiegi i procedury medyczne;
2) stosowanie leków nasennych i przeciwbólowych;
3) zajęcia stymulujące funkcje poznawcze;
4) zespół otępienny;
5) ograniczenie unieruchomienia - czynne ćwiczenia rehabilitacyjne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Skala BERG służy do oceny:

Do zewnętrznych przyczyn upadków należą:
1) niedostateczne lub nadmiernie oślepiające oświetlenie;
2) przeszkody związane z podłożem;
3) zbyt duża odległość do łazienki;
4) zawroty głowy;
5) hipotonia poposiłkowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół zachodzącego słońca to:

Dla zespołu uzależnienia charakterystyczne jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące depresji w podeszłym wieku:
1) wiąże się ze szczególnie wysokim ryzykiem samobójstwa;
2) charakteryzuje się dużą podatnością na stosowane leczenie;
3) charakteryzuje się wysokim poziomem lęku;
4) częściej niż w młodszych grupach wiekowych pojawiają sie objawy psychotyczne o charakterze katastroficznym i nihilistycznym, które w skrajnych przypadkach przyjmują postać zespołu Cotarda;
5) somatyzacja objawów jest bardzo rzadka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stopień zależności w życiu codziennym osoby starszej określają skale:
1) Katz;  2) Lawton;  3) Barthel;  4) MNA;  5) MMSE;  6) Berg.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kluczowym neuroprzekaźnikiem w chorobie Alzheimera jest:

W związku z indywidualną odpowiedzią na leczenie w przypadku rozpoznania otępienia o lekkim lub umiarkowanym nasileniu w chorobie Alzheimera zaleca się zastosowanie inhibitora acetylocholinesterazy, a w przypadku braku skuteczności jednego inhibitora acetylocholinesterazy warto podjąć próbę leczenia innym lekiem z tej grupy.

Właściwym postępowaniem u 70-letniego pacjenta, od wczoraj okresowo nielogicznego, z tachypnoe (32 oddechy na minutę), z ciśnieniem tętniczym 110/55 mmHg, u którego podczas wizyty domowej rozpoznajesz zapalenie płuc będzie:

Do czynników ryzyka rozwoju odleżyn zalicza się:
1) niedożywienie;
2) stosowanie leków analgetycznych;
3) otępienie;
4) nietrzymanie zwieraczy;
5) stężenie albumin poniżej 5 g/dl.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikiem ryzyka upadków u osób starszych jest przyjmowanie:
1) aspiryny w dawce kardiologicznej;    4) leków antyarytmicznych;
2) leków psychotropowych;      5) leków moczopędnych;
3) leków hipotensyjnych;       6) statyn.
Prawidłowa odpowiedź to:

Upadki dotyczą około:

Zgodnie z definicją upadek jest zdarzeniem:
1) zamierzonym;    4) niekontrolowanym;
2) niezamierzonym;    5) zachodzącym bez udziału sił zewnętrznych;
3) kontrolowanym;   6) zachodzącym z udziałem sił zewnętrznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące zespołów geriatrycznych:
1) wielkie zespoły geriatryczne są to przewlekłe zaburzenia, które stopniowo prowadzą do niesprawności funkcjonalnej, a przez to negatywnie wpływają na jakość życia starszych pacjentów;
2) wszystkie zespoły geriatryczne mają wiele przyczyn;
3) wielkie zespoły geriatryczne tworzą sieć przyczynowo-skutkową, co oznacza, że jeden wielki zespół geriatryczny stwarza ryzyko pojawienia się następnych wielkich zespołów geriatrycznych;
4) do wielkich zespołów geriatrycznych zalicza się m.in.: zaburzenia mobilności i upadki, zaburzenia otępienne i depresja, zaburzenia zwieraczy, niedożywienie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rak podstawnokomórkowy skóry należy do miejscowo złośliwych nowotworów skóry, ponieważ ma zdolność do głębokiego naciekania i wyjątkowo rzadko daje przerzuty odległe.

Wskaż zdania fałszywe dotyczące terapii bólu u chorego na nowotwór:
1) jeśli to możliwe, należy stosować leki p.o. - droga doustna jest najbezpieczniejsza i wygodna dla chorych;
2) zaleca się podawanie leków zgodnie z 3-stopniową drabiną analgetyczną;
3) maksymalna dopuszczalna dawka tramadolu u osób z chorobą nowotworową wynosi 1000 mg/dobę;
4) koanalgetyki można stosować na każdym stopniu drabiny analgetycznej;
5) leki przeciwpadaczkowe i przeciwdepresyjne zaliczane są do koanalgetyków pierwszego wyboru.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych:
1) trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD) cechują się dużą litofilnością: gromadzą się w mózgu w stężeniu 40-krotnie większym niż w osoczu;
2) pierwsze objawy zatrucia TLPD występują w ciągu godziny od przyjęcia nadmiernej dawki;
3) objawami zatrucia są: zwężenie źrenic, suchość w ustach, przyspieszenie perystaltyki, zatrzymanie moczu, zaburzenia rytmu serca, wzrost ciśnienia tętniczego, zlewne poty;
4) odtrutką w zatruciach TLPD jest flumazenil i.v. 0,5-2,0 mg;
5) ze względu na profil objawów niepożądanych i możliwości interakcji z innymi stosowanymi lekami, zalecane jest bardzo ostrożne stosowanie TLPD u osób starszych; zalecane są leki nowszej generacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące osteoporozy:
1) typowymi złamaniami kości w przebiegu osteoporozy są złamania kompresyjne kręgosłupa, złamania szyjki kości udowej i złamania kości nadgarstka przy upadku z własnej wysokości;
2) złamania szyjki kości udowej są najbardziej obciążające dla osób starszych, powodują, że spośród nich 10-20% umiera w ciągu roku od złamania, a 2/3 chorych jest uzależnione od innych osób do końca życia;
3) podstawowym leczeniem złamania szyjki kości udowej jest zabieg operacyjny (endoprotezowanie);
4) u osób w podeszłym wieku leczenie osteoporozy powinno być ukierunkowane na wzrost gęstości kości oraz na trening równowagi zapobiegający wystąpieniu upadku i złamania.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent lat 81, przyjęty na oddział geriatryczny z powodu nagłego pogorszenia zdrowia. Wystąpił ból i obrzęk stawów rąk i stóp, bóle obręczy barkowych, stawów kolanowych i bioder, pogorszenia zdolności poruszania się szczególnie w godzinach rannych, osłabienie, brak apetytu, stan podgorączkowy. Dotychczas uważał się raczej za zdrowego, leczył się w POZ z powodu nadciśnienia tętniczego i dolegliwości bólowych kręgosłupa w odcinku L-S zwłaszcza, gdy popracował w ogrodzie w pozycji pochylonej. W oddziale w badaniach rtg stwierdzono zmiany zwyrodnieniowe i zaznaczone cechy osteoporozy w stawach dłoni
i stóp, w stawach kolanowych w badaniu rtg i usg stwierdzono cechy artrozy i obecność wysięku. Badaniem palpacyjnym stawów kolanowych - objaw balotowania rzepki. We krwi stwierdzono dodatni czynnik reumatoidalny, wysokie CRP (100mg/dl), OB 30/50, leukocytoza 10,7tys/ml, anemia normocytowa (HGB 10g%, MCV 88), trombocytopenia (123 tys), przeciwciała przeciwjądrowe ujemne, na zdj. rtg klp - ślad płynu w kącie przeponowo-żebrowym prawym. Jakie prawdopodobne rozpoznanie można postawić na podstawie uzyskanych wyników badań?

Za najistotniejsze czynniki ryzyka otępienia naczyniopochodnego (VaD) uznaje się:
1) wiek;
2) płeć żeńską;
3) niski stopień wykształcenia;
4) naczyniowe czynniki rozwoju miażdżycy: nadciśnienie tętnicze, palenie tytoniu, cukrzycę, hipercholesterolemię, podwyższone stężenie homocysteiny, obecność przeciwciał antyfosfolipidowych;
5) częste drobne urazy głowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Memantine hydrochloride to antagonista NMDA zalecany w leczeniu choroby Alzheimera o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu. Wskaż zasady postępowania obowiązujące przy zlecaniu tego preparatu:
1) przed wdrożeniem leczenia rozpoznanie ustalić zgodnie z obowiązującymi wytycznymi;
2) poinformować opiekuna o działaniu leku, jego cenie i sposobie stosowania, uzyskać jego zgodę na stosowanie leku i na stały nadzór nad przyjmowaniem leku przez pacjenta;
3) regularnie oceniać tolerancję leku szczególnie w ciągu pierwszych 3 miesięcy stosowania;
4) zaczynać leczenie od dawki 5 mg 1 x na dobę i co tydzień przy dobrej tolerancji zwiększać o 5 mg do maksymalnej dawki 20 mg;
5) w przypadku niewydolności wątroby czy nerek memantyny nie stosować.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do rozpoznania rodzaju oraz stopnia otępienia konieczne jest:
1) wywiad od pacjenta i rodziny ewentualnie opiekuna co do początku choroby, tempa rozwoju, chorób towarzyszących, dotychczasowego leczenia oraz badanie fizykalne;
2) badania laboratoryjne (badania podstawowe, oznaczenie stężenia hormonów tarczycy, wit. B₁₂);
3) oznaczenie polimorfizmów APOE;
4) badanie neurologiczne i psychologiczne;
5) badania neuroobrazowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie są korzyści z kompleksowej oceny geriatrycznej?
1) większa trafność diagnostyczna, bardziej racjonalna farmakoterapia;
2) poprawa sprawności umysłowej i czynnościowej;
3) zmniejszenie potrzeby hospitalizacji i rehospitalizacji;
4) dłuższe pozostawanie osoby starszej we własnym środowisku bez potrzeby umieszczania jej w placówkach instytucjonalnych;
5) większa satysfakcja ze sprawowanej opieki i poprawa jakości życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe:
1) omdlenie to przejściowa utrata przytomności spowodowana zmniejszeniem perfuzji mózgu;
2) aby wywołać utratę przytomności, wystarczy przerwanie przepływu mózgowego na co najmniej 15 sekund lub zmniejszenie ilości tlenu dostarczanego do mózgu powyżej 35%;
3) omdlenie ma gwałtowny początek, ustępuje zwykle samoistnie i szybko;
4) choroba Parkinsona predysponuje do wystąpienia hipotonii ortostatycznej i związanych z nią omdleń;
5) wtórna hipotensja ortostatyczna występuje dużo rzadziej niż pierwotna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną akatyzji u osób w wieku podeszłym mogą być:
1) zespoły parkinsonowskie;
2) wiek > 80 lat;
3) działanie niepożądane neuroleptyków;
4) działanie niepożądane memantyny;
5) niedoczynność tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące upadków osób starszych:
1) częściej upadają kobiety;
2) częściej upadają mężczyźni;
3) nie ma różnicy w częstości występowania upadków u kobiet i mężczyzn;
4) częściej upadają osoby mieszkające w środowisku domowym;
5) częściej upadają osoby mieszkające w domach opieki;
6) miejsce zamieszkania nie wpływa na częstość upadków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Charakterystyczne cechy stwierdzane w obrazie histopatologicznym preparatów mózgów osób zmarłych z powodu choroby Alzheimera to:
1) m. in. większe zagęszczenie tzw. płytek starczych stwierdzane w pewnych regionach mózgowia;
2) obraz zaawansowanych zmian miażdżycowych w naczyniach mózgu;
3) mnogie ogniska rozmiękania;
4) zwoje neurofibrylarne wewnątrz zmienionych neuronów;
5) mnogie złogi tzw. ciał Lewy’ego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do najpoważniejszych czynników ryzyka zatorowości płucnej u osób w wieku podeszłym należą:
1) przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP);
2) nowotwory złośliwe;
3) zabiegi chirurgiczne;
4) dyslipidemie;
5) długotrwałe unieruchomienie kończyn dolnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszymi przyczynami niedokrwistości megaloblastycznej w wieku podeszłym są:
1) przewlekła niewydolność nerek;
2) niedostateczna podaż witaminy B₁₂ w pożywieniu;
3) leki będące antagonistami kwasu foliowego (np. Biseptol);
4) przewlekłe krwawienie z przewodu pokarmowego;
5) zaburzone wchłanianie witaminy B₁₂.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż wskazania do stosowania hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) u kobiet w okresie postmenopauzalnym:
1) choroby układu sercowo-naczyniowego;    4) choroby układu żylnego;
2) ryzyko rozwoju osteoporozy;        5) nowotwory piersi.
3) nasilone objawy wypadowe;
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekami stosowanymi w leczeniu drżenia samoistnego nie są:
1) beta-blokery;
2) prymidon (mizodin) - lek przeciwdrgawkowy;
3) selektywne inhibitory MAO -B;
4) benzodiazepiny;
5) donepezil -inhibitor esterazy acetylocholiny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Którego z wymienionych czynników nie zalicza się do czynników ryzyka złamań osteoporotycznych u kobiet?
1) obecności złamań niskoenergetycznych u krewnych pierwszego stopnia;
2) małej masy ciała;
3) palenia tytoniu;
4) glikokortykosteroidoterapii przez okres przynajmniej 3 mies.;
5) hormonalnej terapii zastępczej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekami preferowanymi w leczeniu depresji u osób w wieku podeszłym są: