Egzamin PES / Geriatria / wiosna 2010

75-letnia kobieta zgłosiła się do poradni geriatrycznej ze skargami na obniżenie nastroju, osłabienie, apatię, zaburzenia snu. Występują uporczywe bóle lewej połowy głowy w okolicy skroni i czoła oraz w obrębie pasa barkowego i biodrowego. Towarzyszy im utrata apetytu i spadek masy ciała. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie?

Kobieta lat 74 przywieziona przez zespół ratowniczy z ulicy, po utracie przytomności z drgawkami. W Izbie Przyjęć stwierdza się zaburzenia świadomości uniemożliwiające zebranie wywiadu. W badaniu: wiotkość mięśni kończyn, RR 130/70 mmHg, w EKG: rytm zatokowy 74/min., obniżenia ST z płaskimi załamkami T. Które z podanych badań laboratoryjnych należy wykonać niezwłocznie?

W leczeniu choroby Alzheimera stosuje się wszystkie niżej wymienione leki, z wyjątkiem:

Które z przytoczonych cech klinicznych i zasad leczenia opisujących szpiczaka mnogiego są prawdziwe?
1) w leczeniu podstawowymi lekami są Metotreksat i Bleomycyna;
2) rozpoznanie choroby ma miejsce gdy procent plazmocytów w szpiku przekracza 10%;
3) w leczeniu najczęściej stosowanymi lekami są Melfalan i Prednizon;
4) gammapatie monoklonalne pozostają bez związku z wystąpieniem szpiczaka;
5) szumy w głowie i upośledzenie widzenia nie mają związku z obecnością szpiczaka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do koniecznych badań laboratoryjnych wykonywanych rutynowo w diagnostyce różnicowej choroby Alzheimera należą:

Zespół pozapiramidowy może wystąpić w wymienionych niżej przypadkach, z wyjątkiem:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące majaczenia (delirium, stan majaczeniowy):

Pacjentka lat 80 skierowana do oddziału geriatrycznego z powodu nudności, wymiotów bez związku z posiłkami, utraty apetytu. Ponadto skargi na zawroty głowy przy zmianie pozycji ciała. Objawy narastają od ok. 2 tygodni. Z wywiadu od córki wynika, że chora od kilku dni w nocy nie śpi - zwiduje „jakieś postaci w swoim pokoju, boi się ich”. Pacjentka od ok. 6 miesięcy leczona z powodu niewydolności serca - tialorid 1 tabl/dobę, digoksyna 0,25 mg (1 tabl.)/dobę, ramipril 2,5 mg(1 tabl.)/dobę. Ponadto od miesiąca Madopar HBS 3x1 kaps - neurolog stwierdził chorobę Parkinsona. W badaniu wstępnym stwierdzono: tkliwość nadbrzusza bez oporów patologicznych, perystaltyka prawidłowa, RR 130/80 mmHg, EKG bradykardia zatokowa 50/min, cechy niedokrwienia. Chora potwierdza występowanie „koszmarów” nocnych. Najbardziej prawdopodobną przyczyną dolegliwości jest:

W typowym przebiegu depresji charakterystycznymi objawami są wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:

Pacjentka lat 82. Od wielu lat cukrzyca, nadciśnienie tętnicze. Od 3 mie-sięcy leczona insuliną Gensulin M30 - 24 j. rano i 18 j. wieczorem. Ponadto od 2 lat pobiera: Hydrochlorotiazyd 25 mg rano, Lizinopryl 10 mg rano. Od miesiąca narastające osłabienie, spowolnienie, zaburzenia pamięci, okresowo „niewyraźna” mowa, bóle głowy. Pojawiły się wyraźne obniżenie nastroju i apatia.
W nocy często budzi się z uczuciem lęku. Poziomy glikemii na czczo w granicach 90-130 mg% (5,0-7,3 mmol/l). Ciśnienie tętnicze w granicach 140/65-155/80 mmHg. Najbardziej prawdopodobną przyczyną opisanych objawów mogą być:
1) nocne hipoglikemie;           4) hypotonia polekowa;
2) zespół depresyjny;           5) choroba Parkinsona.
3) przemijające zaburzenia krążenia mózgowego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent l. 81 przyjęty do szpitala z powodu narastającego od 3 dni osłabienia, kaszlu, duszności. Leczony wcześniej z powodu nadciśnienia tętniczego i utrwalonego migotania przedsionków. W badaniu przedmiotowym i rtg stwierdzono rozległe zapalenie płuc. W godzinach wieczornych wystąpiły ostre zaburzenia świadomości z lękiem, omamami wzrokowymi, dezorientacją w czasie i miejscu. W leczeniu objawowym zastosujesz:

Wskaż poprawne stwierdzenia dotyczące depresji:
1) depresja jest naturalnym elementem procesu starzenia się;
2) osoby starsze są bardziej podatne na rozwój depresji w związku z licznymi zmianami w sferze psychospołecznej i zdrowotnej;
3) obraz kliniczny depresji u osób starszych może różnić się od obserwowanego u osób młodych - często dominują objawy somatyczne;
4) łagodne objawy depresji (mały epizod depresyjny, zespół dystymiczny) u osób starszych nie wymagają leczenia;
5) depresja może być skutkiem niepożądanym leków stosowanych w terapii schorzeń somatycznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Badanie elektroencefalograficzne (EEG) w diagnostyce otępienia nie wnosi zwykle istotnych danych do różnicowania przyczyny otępienia z jednym wyjątkiem. Która z wymienionych chorób daje charakterystyczne zmiany w EEG?

Zaburzenia omamowo - urojeniowe są częstymi objawami w przebiegu otępienia z ciałami Lewy’ego. Które z leków są zalecane u pacjenta lat 80 z nasilonym zespołem omamowo - urojeniowym w przebiegu otępienia z ciałami Lewy’ego?
1) Chlorpromazyna (Fenactil);     4) Diazepam (Relanium);
2) Promazyna (Promazin);     5) Olanzapina (Zyprexa, Zolafren);
3) Klomipramina (Anafranil, Hydiphen);   6) Kwetiapina (Ketrel, Seroqel).
Prawidłowa odpowiedź to:

Cukrzyca jest częstym schorzeniem w populacji geriatrycznej. Wskaż czynniki predysponujące do rozwoju zaburzeń metabolizmu glukozy i rozwoju cukrzycy u osób starszych:
1) wzrost insulinooporności - głównie postreceptorowej;
2) zmiany zawartości wody, masy tkanki tłuszczowej i mięśniowej w procesie starzenia się człowieka;
3) wzrost nerkowej eliminacji insuliny;
4) leki stosowane w leczeniu innych schorzeń;
5) zmniejszona aktywność fizyczna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kobieta lat 70, otyła ( BMI 36), od 6 lat cukrzyca. Ponadto nadciśnienie tętnicze. Od ok. 3 miesięcy niewyrównane poziomy glikemii - 140 do 180 mg/dl (7,6-9,6 mmol/l) na czczo do 240 mg/dl (13,3 mmol/l) 2 godz. po posiłkach. HbA_1c 10%. Dotychczas leczona gliklazidem (Diaprel MR 3 x 1 tabl). W wywiadzie i badaniu brak innych schorzeń i leków mogących wpływać na poziom glikemii. Pacjentka nie zgadza się na leczenie insuliną. Podaj dalsze postępowanie farmakologiczne:

Skargi na zaparcie należą do najczęściej zgłaszanych przez osoby starsze dolegliwości. Które z poniższych określeń definiują zaparcie:
1) defekacja 2 lub mniej razy w tygodniu;
2) stolce twarde, bryłowate, oddawane z wysiłkiem;
3) uczucie niepełnego wypróżnienia i/lub przeszkody przy defekacji;
4) poczucie zbyt małej ilości stolca, niezależnie od częstości defekacji;
5) defekacja co 2-gi dzień lub rzadziej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do głównych objawów klinicznych w otępieniu czołowo-skroniowym należą:

Pacjentka lat 78, od ok. 6 miesięcy występują zaburzenia pamięci. W badaniach przesiewowych stwierdzono upośledzenie sprawności funkcji poznawczych. Które z wymienionych badań są niezbędne dla wykluczenia ewentualnego tła somatogennego objawów?
1) morfologia krwi obwodowej;     4) TSH;
2) ALAT, AspAT.;         5) ASO;
3) PSA;           6) stężenie kreatyniny w surowicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przewlekłe i postępujące zaburzenia funkcji poznawczych są elementem koniecznym dla rozpoznania zespołu otępiennego. Występują jednak również w chorobach somatycznych. Do typowych schorzeń i zespołów, w przebiegu których można spodziewać się odwracalnych zaburzeń funkcji poznawczych u osób w podeszłym wieku zalicza się:
1) niedoczynność i nadczynność tarczycy;     4) zapalenie płuc;
2) niedokrwistości;           5) cukrzyca.
3) geriatryczny zespół jatrogenny;
Prawidłowa odpowiedź to:

W procesie fizjologicznego starzenia obserwuje się między innymi:
1) ↑ odtłuszczonej masy ciała;   5) ↑ odpowiedzi α-adrenergicznej;
2) ↓ wydolności reparacyjnej DNA;   6) ↑ insulinooporności;
3) ↓ wydolności metabolizmu tlenowego;   7) ↓ liczby receptorów dopaminowych.
4) ↓ produkcji kreatyniny;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do klinicznej manifestacji fizjologicznego starzenia należą:
1) ↑ ryzyka karcinogenezy;     4) ↑ skłonności do hiponatremii;
2) ↑ napięcia mięśniowego;     5) zmiany w stężeniu leków.
3) ↑ skłonności do odwodnienia;
Prawidłowa odpowiedź to:

W oparciu o kryteria Beer’sa, niesterydowe leki przeciwzapalne [NLPZ] należą do grupy leków wysokiego ryzyka u osób starszych. Zobowiązuje to lekarza do szczególnej uwagi przy ich przepisywaniu i obserwacji objawów ubocznych. Który z wymienionych NLPZ nie powinien być stosowany u osób starszych z powodu najpoważniejszych działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego?

Które z wymienionych poniżej patologii zwiększają ryzyko osteoporozy u osób starszych?
1) nadczynność tarczycy;
2) nadczynność przytarczyc;
3) nadczynność kory nadnerczy;
4) niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki;
5) reumatoidalne zapalenie stawów;
6) choroba Parkinsona;
7) choroba Alzheimera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do rozpoznania osteoporozy i włączenia leczenia farmakologicznego u osoby starszej wystarcza stwierdzenie niskoenergetycznego złamania kości oraz:
1) nic ponadto;
2) wykluczenie zmian nowotworowych;
3) wykluczenie szpiczaka;
4) wykluczenie nadczynności przytarczyc;
5) wykazanie w densytometrii istotnego ubytku gęstości masy kostnej definiowanego jako ryzyko osteoporozy: T-score poniżej -2.5 SD.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie czynniki wpływają na wzrost wydatków na opiekę zdrowotną i długoterminową nad ludźmi starszymi?
1) prosperity w kraju i poprawa standardu życia ludności;
2) zmniejszenie dostępności do opieki zdrowotnej;
3) wzrost jakości opieki zdrowotnej;
4) nowe technologie medyczne;
5) spadek udziału „starych starych” kosztem wzrostu „młodych starych”;
6) wzrost udziału chorób przewlekłych w strukturze chorobowości.
Prawidłowa odpowiedź to:

78-letni pacjent z chorobą Parkinsona i otępieniem przebiegu tej choroby (20 punktów w skali MMSE) w, ze sprawnością P-ADL 40 punktów w skali Barthel, z dysfagią wymagającą karmienia przez sondę, przerostem gruczołu krokowego i nietrzymaniem moczu wymagającym stosowania pieluchomajtek, planowany jest do wypisu ze szpitala do domu, w którym mieszka z troskliwą, ale niesprawną w zakresie lokomocji żoną. Dochód na osobę w jego gospodarstwie domowym wynosi 960 zł na miesiąc. Do których z wymienionych form pomocy zgodnie z obowiązującymi przepisami uprawniony jest ten chory?
1) wizyty domowe lekarza rodzinnego;
2) długoterminowa opieka pielęgniarska w domu (odrębnie kontraktowana);
3) refundacja pieluchomajtek z NFZ w ramach przysługującego limitu;
4) usługi rehabilitanta w domu chorego;
5) nieodpłatna pomoc usługowa (np. zakupy, sprzątanie) ze strony pomocy społecznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najbardziej efektywną strategią postępowania, która minimalizuje ryzyko delirium są działania prewencyjne, dlatego należy eliminować potencjalne czynniki je wywołujące, wzmacniać orientację w otoczeniu, okazywać wsparcie psychiczne, unikać procedur inwazyjnych, unikać polipragmazji i niektórych leków.

Mimo, że żaden z leków stosowanych do opanowania zaburzeń zachowania w przebiegu choroby Alzheimera nie uzyskał rekomendacji, to w przypadku braku efektywności rekomendowanych strategii niefarmakologicznych do zwalczania tych zaburzeń uzasadnione jest rozważenie leczenia farmakologicznego, jako ostateczności. W przypadku zaburzeń zachowania z dominacją omamów i urojeń, dezorganizacji myśli i mowy, które przejawiają się agresją i zagrażają bezpieczeństwu chorego lub otoczenia preferowanym lekiem byłby:

Mimo, że żaden z leków stosowanych do opanowania zaburzeń zachowania w przebiegu choroby Alzheimera nie uzyskał rekomendacji, to w przypadku braku efektywności rekomendowanych strategii niefarmakologicznych do zwalczania tych zaburzeń uzasadnione jest rozważenie leczenia farmakologicznego, jako ostateczności. W przypadku dominacji trudności ze snem w nocy, drzemkami w ciągu dnia, porannymi bólami głowy, przesypianiem pory posiłków preferowanym lekiem byłby:

63-letni mężczyzna, z otyłością i nadciśnieniem tętniczym przyjęty został do oddziału geriatrii z powodu postępujących zaburzeń zachowania i osobowości pod postacią rozhamowania behawioralnego, braku krytycyzmu, zachowań agresywnych, zmiennego nastroju. Żona chorego nie potrafiła dokładnie określić początku tych objawów, niepokoiła się sporadycznie wypowiadanymi przez męża treściami o charakterze urojeniowym. Kontakt słowny z chorym zachowany, podobnie jak i orientacja co do czasu i miejsca. W badaniu MMSE pacjent uzyskał 21 punktów, w 15-punktowej skali oceny depresji 6 punktów, test rysowania zegara prawidłowy, w skali Barthel 100 punktów. W badaniu tomograficznym mózgu uwidoczniono dyskretne korowe zaniki mózgu, głównie w płatach czołowych i skroniowych. Inne badania istotnych odchyleń od normy nie wykazywały. Proszę podać najbardziej prawdopodobną diagnozę:

Hipotonia ortostatyczna należy do powszechnie występujących i potencjalnie poważnych problemów w populacji osób starszych, które wynikają z wymienionych w pytaniu, a często współistniejących przyczyn. Proszę wskazać na najczęściej występującą przyczynę hipotonii ortostatycznej w populacji osób starszych:

Otępienie w chorobie Parkinsona [OChP]:
1) pojawia się zazwyczaj w zaawansowanym stadium choroby;
2) nierzadko towarzyszą mu objawy wytwórcze;
3) stosowanie leków p-parkinsonowskich często nasila objawy psychiatryczne;
4) objawy otępienia dołączają się przed upływem roku od pojawienia się zaburzeń ruchowych;
5) elementem różnicującym OchP z otępieniem z ciałami Lewy’ego jest czas pojawienia się zaburzeń poznawczych.
Prawidłowa odpowiedź to:

(1) Leczenie osób z otępieniem w chorobie Parkinsona jest trudnym zadaniem, ponieważ (2) w tej chorobie stwierdza się złożony deficyt neuroprzekaźników - acetylocholiny, dopaminy, noradrenaliny, serotoniny, zaś leki cholinolityczne poprawiając sprawność ruchową mogą powodować pogłębienie zaburzeń funkcji poznawczych.

Zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem, znane jako AMD (Age-related Macular Degeneration) cechuje:
1) pogorszenie widzenia obwodowego;
2) zależność od wieku - jest najczęstszą przyczyną nabytej ślepoty u osób po 50. roku życia w krajach uprzemysłowionych;
3) występowanie rodzinne;
4) zależność od palenia tytoniu;
5) ochronny wpływ barwników plamkowych, takich jak luteina i zeaksantyna;
6) częstsze występowanie postaci wysiękowej aniżeli suchej;
7) wzrost ryzyka choroby po usunięciu zaćmy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kserostomia jest problemem zależnym od wieku, ale głównie następstwem niepożądanego działania leków i schorzeń ogólnoustrojowych. Proszę wskazać poprawne stwierdzenia odnośnie objawów tego zespołu:
1) suchość i zmiany zabarwienia śluzówek jamy ustnej;
2) pieczenie języka lub warg;
3) nawracająca kandydioza;
4) wygładzenie lub pobrużdżenie języka;
5) zaburzenia odczuwania smaku;
6) skargi na konieczność ciągłego popijania wody.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niedociśnienie ortostatyczne znacznie utrudnia leczenie hipotensyjne osób starszych. Do metod zmniejszających ryzyko hipotonii ortostatycznej należy:
1) zwiększenie spożycia płynów przez pacjenta;
2) zakładanie rajstop p-żylakowych;
3) leczenie niedokrwistości nawet niewielkiego stopnia;
4) unikanie szybkiej pionizacji z pozycji leżącej;
5) stosowanie leków moczopędnych;
6) unikanie obfitych posiłków.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta 73-letniego skarżącego się na skokowo postępujące zaburzenia pamięci, osłabienie, spowolnienie, zaburzenia zwieraczy, u którego w badaniu stwierdza się dysartrię, wygórowanie odruchów ścięgnistych, zaburzenia rzek-moopuszkowe należy podejrzewać w pierwszym rzędzie:
1) chorobę Alzheimera;       4) otępienie z ciałami Lewy`ego;
2) otępienie czołowo-skroniowe;     5) otępienie naczyniopochodne.
3) zespół Hakima;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń są prawdziwe i pozostają ze sobą w logicznym związku?
1) otępienie z ciałami Lewy’ego jest drugą co do częstości, po chorobie Alzheimera, przyczyną otępienia i najczęściej błędnie rozpoznawane jest jako postać tej choroby;
2) w obrazie otępienia czołowo-skroniowego występują wcześnie objawy motoryczne, dlatego jest często rozpoznawane jako choroba Parkinsona;
3) otępienie z ciałami Lewy’ego spowodowane jest asymetryczną degeneracją istoty szarej płatów czołowych, a główną zmianą histopatologiczną jest obecność białka tau;
4) w otępieniu czołowo-skroniowym stwierdza się wewnętrzneuronalne wtręty zbudowane z α-synukleiny i można je rozpoznać za pomocą barwień immunohistochemicznych przeciw ubikwidynie i α-synukleinie;
5) w otępieniu z ciałami Lewy’ego dominują w obrazie klinicznym omamy wzorowe i słuchowe, fluktuacje objawów, powtarzające się upadki oraz cechy zespołu parkinsonowskiego, a redukcję objawów uzyskuje się po zastosowaniu inhibitorów cholinesterazy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń dotyczących problemów odżywiania w starości są nieprawidłowe?
1) następuje fizjologiczny wzrost wydzielania trójjodotyroniny, co zmniejsza podstawowe zapotrzebowanie energetyczne o około 13-20%;
2) zapotrzebowanie energetyczne dla starszych kobiet prowadzących mało aktywny tryb życia wynosi około 1700kcal, a dla mężczyzn 2000kcal;
3) z powodu zmniejszonego zapotrzebowania energetycznego zapotrzebowanie białkowe zmniejsza się do 0,5-0,8 g/kg masy ciała;
4) zapotrzebowanie na płyny wynosi 1,0 -1,5 l/dobę, a w stanach gorączkowych zwiększa się o ok.200 ml na każdy podwyższony 1°C;
5) wskaźnikiem niedoborów białkowo-energetycznych jest spadek stężenia albumin w surowicy poniżej 3,5 g/dl.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta 80-letniego, dotąd mieszkającego samotnie, u którego w trakcie hospitalizacji stwierdza się fluktuacyjne nasilenie zaburzeń koncentracji uwagi, pamięci oraz zmieniony poziom świadomości najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:
1) otępienie czołowo-skroniowe;       4) otępienie mieszane;
2) majaczenie;           5) choroba Alzheimera.
3) otępienie z ciałami Lewy`ego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych zdań dotyczących majaczenia są nieprawdziwe?
1) do najistotniejszych czynników predysponujących do jego rozwoju należą: upośledzenie widzenia, zaburzenia funkcji poznawczych i odwodnienie;
2) głównymi czynnikami wyzwalającymi jego objawy w trakcie hospitalizacji są: unieruchomienie, niedożywienie, obecność cewnika w pęcherzu moczowym, włączenie do terapii więcej niż 3 leków;
3) lekami z wyboru w leczeniu są benzodwuazepiny;
4) wystąpienie tego procesu powoduje wydłużenie czasu hospitalizacji, wzrost konieczności instytucjonalizacji i ponownych hospitalizacji, a także prawie dwukrotny wzrost śmiertelności;
5) jednym z najbardziej użytecznych algorytmów diagnostycznych są kryteria CAM.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do fizjologicznych zmian struktury snu związanych z wiekiem nie należą:
1) skrócenie fazy 3 i 4 snu NREM;
2) wydłużenie latencji snu;
3) wydłużenie całkowitego czasu snu w ciągu doby;
4) zmniejszenie wydzielania melatoniny przez szyszynkę;
5) zespół zachodzącego słońca.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentki 78-letniej, z nadciśnieniem tętniczym leczonym 50 mg metoprololu zażywanym 1 x dziennie wieczorem, z POChP leczonym teofiliną w dawce 1x300mg wieczorem, cierpiącej na kłopoty z zasypianiem i częste wybudzania w nocy należy przede wszystkim:
1) zwiększyć dawkę metoprololu do 2 x dziennie (rano i wieczór) po 50mg lub 2 x dziennie po 25 mg w zależności od wyrównania ciśnienia tętniczego, ponieważ jest to lek o krótkim czasie działania;
2) zwiększyć dawkę teofiliny do 2 x dziennie (rano i wieczór), ponieważ jest to lek o krótkim czasie działania oraz dołączyć lek przeciwdepresyjny;
3) włączyć małą dawkę benzodwuazepiny o długim czasie działania (np. nitrazepam);
4) zmienić porę dawkowania metoprololu i teofiliny lub je wyłączyć z terapii;
5) włączyć przed snem osłonowo H2 bloker, bo prawdopodobnie przyczyną kłopotów z zasypianiem jest podrażnienie ściany żołądka przez metoprolol i teofilinę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń dotyczących niewydolności serca w starości są prawdziwe?
1) jako mechanizm kompensacyjny w niewydolności serca włącza się m.in. zwiększona produkcja hormonu natriuretycznego;
2) dysfunkcję skurczową serca rozpoznaje się przy frakcji wyrzutowej poniżej 45%;
3) z wiekiem relatywnie narasta częstość dysfunkcji skurczowej serca, a maleje rozkurczowej;
4) z wiekiem relatywnie narasta częstość dysfunkcji rozkurczowej serca, a maleje skurczowej;
5) najczęstszą przyczyną niewydolności serca w tej grupie wiekowej są wady zastawkowe powstałe na skutek zmian miażdżycowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń dotyczących drżenia są prawdziwe?
1) drżenie podczas aktywności świadczy najczęściej o chorobie Parkinsona;
2) drżenie spoczynkowe jest charakterystyczne dla drżenia samoistnego lub spowodowanego czynnikiem toksycznym bądź metabolicznym;
3) lekiem z wyboru w leczeniu drżenia samoistnego jest mała dawka lewodopy, przynajmniej 2 razy mniejsza niż stosowana w chorobie Parkinsona;
4) drżenie samoistne lokalizuje się najczęściej w kończynach dolnych, co pozwala na różnicowanie z drżeniem w chorobie Parkinsona;
5) drżenie spoczynkowe z towarzyszącymi objawami bradykinezy i zubożeniem mimiki przemawia za toksycznym ich tłem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń dotyczących problemu szczepień w starości przeciw grypie tzw. sezonowej są prawidłowe?
1) szczepienia w tej grupie wiekowej redukują śmiertelność ogólną, częstość hospitalizacji z powodu zapaleń płuc, powikłań pogrypowych, a także ostrych epizodów wieńcowych i udaru mózgu;
2) za przeciwwskazania do szczepienia uznaje się m.in. uczulenie na białko jaja kurzego;
3) sam wiek powyżej 65 roku życia jest wskazaniem do szczepienia;
4) konieczność ponownych szczepień ochronnych wynika z mutacji zachodzących podczas replikacji wirusów i powstawania nowych ich wariantów;
5) obecnie zalecane szczepionki zawierają antygeny wirusów grypy, ale nie zawierają żywych wirusów, dlatego nie ma niebezpieczeństwa jego namnażania w organizmie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń dotyczących problemu infekcji grypowych w starości są nieprawdziwe?
1) ludzie starsi są najczęstszą grupą wiekową chorującą na schorzenie;
2) powikłania grypowe występują średnio u około 6% chorujących, a w starości u około 30%;
3) przeciwwskazaniem do szczepienia przeciw grypie jest m.in. wystąpienie zespołu Guillana-Barrego po poprzednim szczepieniu;
4) ze względu na zmniejszenie ryzyka zgonu sercowo-naczyniowego po szczepieniach przeciwgrypowych wg Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego zaleca się je jako element prewencji wtórnej po zawale serca;
5) na infekcje wirusem typu AH1N1 najbardziej podatna jest populacja ludzi starszych, ponieważ jest to grupa z najmniejszą odpornością organizmu.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta 78-letnego, z chorobą niedokrwienną serca, z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, u którego wystąpił po raz drugi w życiu napad migotania przedsionków jako lek z wyboru należy włączyć do terapii:
1) doustny antykoagulant;         4) ß-adrenolityk;
2) kwas acetylosalicylowy;         5) amiodaron.
3) heparynę drobnoczasteczkową;
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta 85-letniego z objawami depresji, pobudzonego, z utratą masy ciała i bezsennością najbardziej polecanymi lekami są:
1) fluoksetyna;  2) sertralina;  3) paroksetyna;  4) mirtazapina;  5) wenlafaksyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych z poniższych twierdzeń są prawdziwe?
1) wydalanie moczu przez nerki jest największe w nocy, co spowodowane jest m.in. zwiększonym w nocy stężeniem przedsionkowego peptydu natriuretycznego i mniejszym stężeniem hormonu antydiuretycznego;
2) wraz z wiekiem może następować fizjologiczna nadmierna aktywność wypieracza pęcherza moczowego;
3) nadreaktywność wypieracza jest najczęstszą postacią nietrzymania moczu w starości;
4) pęcherz moczowy atoniczny występuje najczęściej w neuropatiach i cechuje się brakiem poczucia wypełnienia pęcherza, zaleganiem moczu w pęcherzu i nietrzymaniem moczu z przelewania;
5) pęcherz moczowy odhamowany występuje w uszkodzeniu odcinka krzyżowego kręgosłupa najczęściej na skutek poprzecznego uszkodzenia rdzenia kręgowego i jest to rzadko spotykana patologia w starości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń nie jest prawdziwe?
1) ćwiczenia Kegla zalecane są w niefarmakologicznym leczeniu nietrzymania moczu;
2) do leków wywołujących przejściowe nietrzymanie moczu nie należą leki antycholinergiczne, ponieważ wykazują one działanie obkurczające na mięśnie i wywołują zatrzymanie moczu;
3) leczeniem z wyboru w nietrzymaniu moczu spowodowanym niewydolnością zwieracza są u obu płci estrogeny;
4) zalecanym postępowaniem pielęgnacyjnym w całkowitym nietrzymaniu moczu jest założenie cewnika do pęcherza moczowego na stale z jego płukaniem co 2-3 dni oraz wymianą co miesiąc;
5) główną przyczyną nietrzymania moczu w zaawansowanym otępieniu są nawracające infekcje dróg moczowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta 81-letniego z ciśnieniem tętniczym krwi 190/120, u którego po włączeniu leczenia inhibitorem konwertazy angiotensyny (perindopril 5mg/dobę) nie osiągnięto obniżenia wartości ciśnienia, natomiast w badaniach krwi stwierdzono ponad dwukrotne podwyższenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy należy:
1) zwiększyć dawkę perindoprilu do 10 mg/dobę;
2) do terapii dołączyć bloker receptora angiotensyny II;
3) odstawić perindopril i nie włączać żadnych innych inhibitorów konwertazy angiotensyny;
4) zamienić perindopril na inny inhibitor konwertazy angiotensyny;
5) włączyć bloker receptora angiotensyny II.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń są prawdziwe?
1) krwinkomocz u starszych pacjentów leczonych doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi może być uznany jako norma i nie wymaga pogłębiania diagnostyki;
2) niewielka mikroalbuminuria może być wyrazem fizjologicznych zmian związanych ze starzeniem się nerek;
3) stosowanie leków z grupy NLPZ stwarza w starości zagrożenie ostrą niewydolnością nerek w mechanizmie ostrego kłębuszkowego zapalenia nerek;
4) rozpoznanie mikroalbuminurii w starości jest wskazaniem do odstawienia inhibitorów konwertazy angiotensyny oraz blokerów receptora angiotensyny II ze względu na ryzyko dalszego uszkadzania nerek przez te leki;
5) bezobjawowy bakteriomocz jest często spotykany w starości i nie wymaga on antybiotykoterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń są prawdziwe?
1) najczęstszą przyczyną niedokrwistości w starości jest niedokrwistość wtórna w przebiegu różnych chorób przewlekłych;
2) w początkowej fazie niedokrwistości z niedoboru żelaza może występować niedokrwistość normocytarna;
3) zmniejszone stężenie ferrytyny w surowicy wiąże się prawie zawsze z niedoborem żelaza;
4) pacjenci z niedoborem żelaza opornym na leczenie powinni być diagnozowani w kierunku enteropatii wywołanej glutenem;
5) niedokrwistość makrocytarna niemegaloblastyczna występuje często w starości i należy ją podejrzewać m.in. w chorobach wątroby i niedoczynności tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta 68-letniego, który zgłasza szumy w uszach, bóle głowy, zaburzenia widzenia, bóle kostne, nawracające zakażenia dróg oddechowych i moczowych, a u którego w badaniach krwi stwierdza się trzycyfrowe OB, niewielką niedokrwistość i małopłytkowość, nieco podwyższone stężenie białka całkowitego, podwyższone stężenie wapnia w surowicy i jego zwiększone wydalanie z moczem oraz podwyższone stężenie mocznika i kreatyniny w surowicy, należy podejrzewać przede wszystkim:
1) proces nowotworowy o nieznanym ognisku pierwotnym z przerzutami do mózgu;
2) nasiloną osteoporozę z zaawansowanymi zmiany zwyrodnieniowymi stawów;
3) chorobę układową tkanki łącznej;
4) szpiczak plazmocytowy;
5) przewlekłą białaczkę limfocytową.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku pacjentów ze świeżym udarem mózgu i wysokimi wartościami ciśnienia, w przebiegu nadciśnieniem tętniczego z wartościami powyżej 220 mmHg skurczowe i 120 mmHg rozkurczowe, prowadzenie leczenia przeciwnadciśnieniowego powinno doprowadzić do obniżenia wartości ciśnienia do poziomu:

ACD (anemia of chronic disease) ma związek przyczynowy z:

Przyporządkuj właściwie, które z objawów zespołów chorobowych odpowiadają klinicznym podejrzeniom rozpoznań (przyporządkowujemy cyfry od 1 do 3 z małą literą od a do c):
1) otępienie + spowolnienie ruchowe + nietrzymanie zwieraczy;
2) otępienie + spowolnienie ruchowe + omamy wzrokowe +upadki;
3) otępienie + spowolnienie ruchowe + zaburzenia ruchu gałek ocznych w górę.
a) otępienie z ciałkami Lewyego;
b) otępienie w porażeniu nadjądrowym;
c) otępienie w wodogłowiu normotensyjnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

70-letniego pacjenta oddziału geriatrycznego palącego od 55 lat papierosy, u którego rozpoznano niewydolność oddechową z współistniejącym przewlekłym sercem płucnym, najlepiej charakteryzują poniższe wyniki badań dodatkowych:

U osoby z napadowym migotaniem przedsionków decyzja o włączeniu leczenia antykoagulantem uwzględnia grupy pacjentów bez ryzyka, z niskim ryzykiem, z umiarkowanym ryzykiem i z wysokim ryzykiem. Do grupy czynników niskiego ryzyka zaliczamy:
1) wiek > 65 rż i nadczynność tarczycy;
2) wiek > 75 rż i zwężenie zastawki mitralnej;
3) obecność cukrzycy i nadciśnienia tętniczego;
4) przebyty zawał serca lub przejściowe niedokrwienie mózgu w wywiadzie;
5) frakcja wyrzutowa < 35%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Działania związane z ograniczeniem ryzyka wystąpienia majaczenia w grupie osób w późnej starości, przyjmowanych do szpitali powinny uwzględnić:
1) ograniczenie do minimum stosowanie unieruchomienia;
2) dostęp do mierników czasu na ścianach w pomieszczeniach i korytarzach, gdzie znajdują się chorzy;
3) obecność psychologa i rehabilitanta w zespole;
4) precyzyjne monitorowanie płynoterapii i gospodarki elektrolitowej;
5) wzmożony nadzór nad pacjentem z udziałem opiekunek i asystentów poza opieką pielęgniarską.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku osoby starszej z zaburzeniami pamięci, u której opiekun stwierdza szybko postępujące zaburzenia komunikacji wynikające z wypowiadania coraz mniejszej ilości słów i zupełnego zaniku treści logicznych w wypowiadanych zdaniach (bez wywiadu udarowego), należy podejrzewać na pierwszym miejscu:

W przypadku chorego z wieloletnim pakinsonizmem i postępującym ubytkiem wrażliwości na leczenie lewodopą, nasileniem hipokinezji oraz przewagą faz ”of” leczeniem z wyboru w takich sytuacjach jest włącznie:

W skali oceny stopnia odżywienia MNA (Mini Nutritional Assessment) dokonuje się pomiaru szeregu parametrów. Jakie z nich wchodzą w zakres oceny?
1) spadek masy ciała w ostatnich 3 miesiącach; 4) samotność; stan skóry;
2) BMI;   5) przebyta ciężka choroba.
3) obwód łydki i ramienia;
Prawidłowa odpowiedź to:

Owdowiały przed 6 miesiącami 79-letni mężczyzna - rolnik, został przywieziony ze wsi do miasta do samotnie wychowującej 17-letnie dziecko, pracującej córki w celu roztoczenia nad nim opieki w nowym miejscu pobytu. Zmiana miejsca wynikała z powodu utraty samodzielności; przestał przyjmować posiłki i niechętnie zażywa leki stosowane od lat z powodu umiarkowanego nadciśnienia i przerostu prostaty. Zaczął nadużywać alkoholu i powrócił do nałogu palenia tytoniu. Jaki plan działań medycznych zaleconych przez lekarza rodzinnego wydaje się optymalny dla tego chorego?

Osoba po 80 r.ż., która przewlekle przyjmuje benzodiazepiny ujawni w przebiegu leczenia jako efekt uboczny:
1) upadki;           4) spadek ciśnienia;
2) deficyt funkcji poznawczych;     5) spowolnienie toku myślenia.
3) depresję;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które zmiany w procesie przemiany glukozy mają największy wpływ na metabolizm węglowodanów u osób starszych?

W diagnostyce AMD (age related macular degeneration) prostym testem oceniającym obecność choroby jest test:

Dla kobiety po 80 roku życia, która doznała świeżego złamania kręgu piersiowego w przebiegu osteoporozy, po upadku na schodach, optymalne leczenie powinno opierać się o następujące zestawy leków i działań terapeutycznych:

Dla oceny czynników rokowniczych w leczeniu osób starszych posługujemy się parametrami laboratoryjno-biochemicznymi. Który z poniższych zestawów ma uznane miejsce w ocenie rokowania u osób z wielochorobowością?

U pacjentów z otępieniem w przebiegu choroby Alzheimera stosuje się obecnie leczenie łączone. Zasada leczenia łączonego polega na korekcie stwierdzanych w chorobie zaburzeń neurotransmisji na poziomie ulegających zniszczeniu i zaburzonej regulacji szlaków oraz na poziomie receptorowo zmienionej neurotransmisji. Leczenie łączone to podawanie:

Które z poniższych nie jest charakterystycznym przebiegiem choroby w starszym wieku?

Które z poniższych nie jest miarą wydolności fizycznej?

U pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową w celu właściwej diagnozy przeprowadza się badania w kierunku:
1) obecności transkryptu BCR/ABL;
2) obecności chromosomu Philadelphia;
3) obecności białka monoklonalnego w immunoelektroforezie;
4) aktywności fosfatazy alkalicznej granulocytów;
5) obecności syderoblastów.
Prawidłowa odpowiedź to:

U osób w podeszłym wieku z ostrym zawałem serca z uniesieniem odcinka ST, bez przeciwwskazań do terapii reperfuzyjnej (przezskórnej interwencji wieńcowej - PCI, leczenia fibrynolitycznego) analiza stosunku ryzyka i korzyści przemawia na korzyść stosowania PCI, gdyż przezskórne interwencje wieńcowe w porównaniu z leczeniem fibrynolitycznym pozwalają na:

Rak podstawnokomórkowy skóry charakteryzują cechy:
1) zrogowaciała, twarda grudka, czerwona lub barwy skóry;
2) kopulasta, przejrzysta grudka o perłowym zabarwieniu;
3) teleangiektazje w obrębie zmiany;
4) zwiększone ryzyko rozwoju w obrębie ognisk rogowacenia słonecznego lub przewlekłych owrzodzeń;
5) zmiana może ulegać owrzodzeniu lub pokrywać się strupem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Brodawkę łojotokową charakteryzują cechy:
1) teleangiektazję w obrębie zmiany;
2) złuszczające ognisko z uniesionymi brzegami i wygasaniem zmian w środku;
3) barwa od brązowej do czarnej;
4) grudka lub guzek o nierównej powierzchni;
5) zmiany zwykle są mnogie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niewydolność rozkurczowa serca może być przeciwwskazaniem do stosowania:

W procesie starzenia dochodzi do zmian wrażliwości receptorów niektórych leków. Zmniejszenie wrażliwości dotyczy:
1) receptorów beta-adrenergicznych;     3) receptorów opiatowych;
2) receptorów muskarynowych;     4) receptorów warfaryny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Efektem łącznego podania fluoksetyny oraz haloperidolu może być:

U pacjenta starszego z zespołem bólowym wynikającym ze stanu zapalnego stawu kolanowego najmniejszą toksycznością cechuje się:

W skład zespołu SIADH nie wchodzi:

Hormonem, którego wytwarzanie w starości znacznie się obniża, a mimo to stężenie w surowicy pozostaje bez zmian jest:

Czynnikami niezależnymi, samodzielnie wystarczającymi do zwiększenia ryzyka złamań w osteoporozie są:
1) uprzednio przebyte złamania po 50 roku życia po niewielkim urazie;
2) złamania biodra u rodziców;
3) aktualne palenie tytoniu;
4) toczeń układowy;
5) wysoki wskaźnik masy ciała.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do stosunkowo najmniej obciążających czynników ryzyka depresji u osób starszych należą:
1) izolacja społeczna w ciągu całego życia;
2) zubożenie osoby po ostatnio zaistniałej utracie partnera, samotnie zamieszkujące;
3) osoby w późnej starości z ograniczeniem funkcjonowania, z zespołami bólowymi;
4) osoby w późnej starości z wielochorobowością, zwłaszcza po wypisie ze szpitala;
5) wolny stan cywilny i brak dzieci.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do pewnych czynników ryzyka otępienia typu Alzheimera należą:

Do czynników kwalifikujących pacjenta z migotaniem przedsionków do grupy wysokiego ryzyka incydentów zakrzepowo-zatorowych należą
1) płeć żeńska;         4) nadciśnienie tętnicze;
2) wiek > 75 r.ż.;         5) przebyty zawał serca.
3) zwężenie zastawki mitralnej;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia dotyczące zespołu słabości są prawidłowe?
1) jest to zespół charakteryzujący się spadkiem odporności na stres, wynika z pogorszenia ogólnego funkcjonowania organizmu oraz zmniejszenia jego rezerw fizjologicznych;
2) nie wpływa na ryzyko zgonu, nie wiąże się z wystąpieniem u chorego niepełnosprawności;
3) w zespole słabości główną rolę odgrywają zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego, a związana z tym utrata możliwości ruchowych przyspiesza degenerację innych narządów;
4) na fenotyp zespołu słabości składają się m.in.: sprawność ruchowa, siła, równowaga, stan odżywienia, aktywność fizyczna;
5) stopień jego zaawansowania zależy wyłącznie od wieku metrykalnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych niżej stwierdzeń wybierz fałszywą parę dotyczącą postępowania w pozaszpitalnym zapaleniu płuc:
1) u chorych hospitalizowanych z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc z zadowalającą poprawą kliniczną po leczeniu nie ma potrzeby powtarzać RTG klatki piersiowej po wypisaniu ze szpitala;
2) w przypadku stosowania dożylnych cefalosporyn zaleca się w celu kontynuacji leczenia ich zamianę na doustny preparat cefalosporyny;
3) u chorych leczonych z powodu ciężkiego PZP (pozaszpitalnego zapalenia płuc) uczulonych na penicyliny zaleca się podawanie iv cefalosporyn II lub III generacji w skojarzeniu z klarytromycyną;
4) w leczeniu ciężkiego PZP zaleca się rutynowe stosowanie glikokortykosteroidów;
5) u chorych na ciężkie zapalenie płuc niereagujących na leczenie skojarzone antybiotykiem betalaktamowym i makrolidem można dodać fluorochinolon.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz prawidłową odpowiedź dotyczącą stosowania leków przeciwbólowych u osób w wieku podeszłym:
1) NLPZ są przeciwwskazane u chorych w podeszłym wieku;
2) przewlekłe stosowanie NLPZ może powodować zaostrzenie niewydolności nerek, wzrost ciśnienia tętniczego krwi;
3) chorzy w starszym wieku przyjmujący niewybiórczy NLPZ lub inhibitor COX-2 łącznie z ASA nie muszą przyjmować inhibitora pompy protonowej;
4) paracetamol jest zalecany jako lek I-ego wyboru w bólu przewlekłym u chorych w wieku podeszłym;
5) u chorych obciążonych dużym ryzykiem skutków niepożądanych należy w większym stopniu wykorzystać opioidy jako leki pierwszego rzutu.
Prawidłowa odpowiedź to:

W otępieniu z ciałami Lewy’ego występują:

Pacjentka przez 3 lata leczona z powodu depresji. Ostatnio przez pół roku nie przyjmowała leków. Leki odstawiła bez konsultacji psychiatrycznej. Obecnie od 2 miesięcy skarży się na zaburzenia pamięci. Rzadko wychodzi z domu, zakupy przynosi sąsiadka lub sama pacjentka zawsze korzystając z kartki, na której jest napisana lista zakupów.

Pacjent przyjęty do szpitala celem ustalenia odpowiedniej insulinoterapii. Poziomy glikemii w ciągu doby od hipoglikemii do hiperglikemii. Po przyjęciu do szpitala stwierdzono dezorientację u pacjenta. W domu rodzina nie zauważyła żadnych zaburzeń poznawczych.

Pacjentka lat 70 z bólami głowy, przeczulicą skóry głowy, męczliwością mięśni żwaczy, podwyższoną ciepłotą ciała 38°C i utratą masy ciała. W badaniach laboratoryjnych OB 125mm/h. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem u tej pacjentki jest:

Podtypem łagodnych zaburzeń poznawczych, który przechodzi tylko w chorobę Alzheimera jest podtyp:

Charakterystyczną cechą depresji wieku podeszłego jest:

Podtypem otępienia czołowo-skroniowego jest:

Występowanie uszczegółowionych omamów wzrokowych jest charakterystyczne dla:

W ocenie niedożywienia bierzemy pod uwagę:
1) BMI;                 4) IADL;
2) obwód łydki;               5) TSH.
3) obwód ramienia w połowie jego długości;
Prawidłowa odpowiedź to:

Specyficzny dla wieku podeszłego typ nadciśnienia tętniczego to:
1) nadciśnienie skurczowo-rozkurczowe;
2) nadciśnienie skurczowo-rozkurczowe i izolowane nadciśnienie rozkurczowe;
3) nadciśnienie pierwotne;
4) izolowane nadciśnienie rozkurczowe;
5) izolowane nadciśnienie skurczowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną wzmożonego napięcia mięśniowego u pacjenta z zburzeniami zachowania w przebiegu zespołu otępiennego może być:
1) przedawkowanie neuroleptyków;
2) zespół pozapiramidowy;
3) zespół piramidowy;
4) przedawkowanie inhibitorów acetylocholinesterazy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 82-letniego pacjenta z istotnym zwężeniem lewego ujścia tętniczego, dusznicą bolesną, po resekcji odbytnicy i radioterapii z powodu raka, po przebytej zakrzepicy żył kończyn dolnych, u którego w badaniach laboratoryjnych (morfologia, proteinogram, transaminazy, TSH, jonogram, bad. ogólne moczu) nie stwierdzono odchyleń. W diagnostyce obrzęków kończyn dolnych należy wziąć pod uwagę:
1) zespół pozakrzepowy;
2) obrzęki limfatyczne o etiologii niezapalnej;
3) niewydolność serca;
4) obrzęki pochodzenia wątrobowego;
5) obrzęki pochodzenia hormonalnego;
6) obrzęki z niedoborów białkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z otępieniem, u którego występuje pobudzenie właściwym postępowaniem jest:
1) wykluczenie przyczyn somatycznych;
2) natychmiastowe unieruchomienie;
3) wdrożenie postępowanie niefarmakologicznego, a w przypadku braku efektu włączenie leków psychotropowych;
4) niezwłoczne wdrożenie leczenia farmakologicznego (benzodiazepiny, neuroleptyki);
5) zastosowanie dożylnego wlewu z piracetamu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Koncepcja healthy ageing, czyli „zdrowego starzenia” odwołuje się do następujących wymiarów społecznego funkcjonowania człowieka:
1) uwarunkowań fizycznych pozwalających na sprostanie społecznym oczekiwaniom;
2) poczucia bezpieczeństwa materialnego;
3) możliwości kontroli nad własnym życiem;
4) pozytywnych interakcji z osobami tworzącymi środowisko społeczne;
5) zawężania się stosunków międzyludzkich.
Prawidłowa odpowiedź to:

W jakiej sytuacji nie należy obecnie przeprowadzać całościowej oceny geriatrycznej (COG)?

Jakie elementy składają się na całościową ocenę geriatryczną (COG)?

W zakresie dystrybucji leków w starości dochodzi do:
1) spadku objętości dystrybucji dla leków hydrofilnych;
2) wzrostu objętości dystrybucji dla leków lipofilnych;
3) wzrostu stężenia wolnej frakcji leków wiązanych przez albuminy;
4) wzrostu stężenia wolnej frakcji leków wiązanych przez α-1 kwaśną glikoproteinę;
5) podwyższenia stężenia leków o charakterze kwaśnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ocenie wyników testów przesiewowych w rozpoznawaniu otępienia należy wziąć pod uwagę ich zależność od:
1) wieku;
2) wykształcenia;
3) dotychczasowej aktywności zawodowej i społecznej;
4) stanu emocjonalnego (obniżony nastrój, podwyższony poziom lęku);
5) płci;
6) obciążony wywiad rodzinny w kierunku choroby Alzheimera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do cech, które odpowiadają charakterystyce ostrych zespołów wieńcowych u osób w wieku podeszłym należą:
1) atypowa prezentacja;
2) częstsze występowanie w przebiegu innej choroby zwiększającej zapotrzebowanie na tlen;
3) brak bólu w klatce piersiowej;
4) niediagnostyczne zmiany w EKG;
5) częsta niewydolność serca (klasa Killipa > 2).
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zasad farmakoterapii geriatrycznej należą poniższe stwierdzenia,z wyjątkiem:

Nietrzymanie moczu w przebiegu nadpobudliwości mięśnia wypieracza
z upośledzoną kurczliwością pęcherza charakteryzują:
1) naglące parcia na mocz;
2) zaleganie moczu w pęcherzu moczowym;
3) korzystny wpływ leków przeciwcholinergicznych;
4) korzystny wpływ ćwiczeń pęcherza lub technik wspomagających mikcję;
5) zasada niestosowania cewnika.
Prawidłowa odpowiedź to:

Napad atoniczny charakteryzuje:
1) krótkotrwałe zasłabnięcie lub omdlenie;
2) nagła, krótkotrwała utrata równowagi;
3) nagła, przejściowa utrata napięcia mięśniowego w kończynach dolnych;
4) upadek w trakcie chodzenia lub podczas stania;
5) najczęściej upadek na kolana.
Prawidłowa odpowiedź to:

Skala Tinetti:
1) służy ocenie ryzyka odleżyn;
2) składa się z dwóch części;
3) w pełnej wersji łączna maksymalna liczba punktów wynosi 28;
4) w pełnej wersji łączna maksymalna liczba punktów wynosi 30;
5) łączny wynik poniżej 26 punktów sygnalizuje problem.
Prawidłowa odpowiedź to:

82-letni pacjent został przyjęty do Kliniki z powodu duszności, męczliwości, uczucia dyskomfortu w klatce piersiowej. Ponadto chory zgłaszał zaburzenia widzenia i zawroty głowy. W badaniu przedmiotowym stwierdzono szmer skurczowy z pkt. max. w II prawym międzyżebrzu, brak tętna na tętnicach grzbietowych stóp. MMSE 29/30, ADL 6 pkt., w badaniach laboratoryjnych bez odchyleń. W procesie diagnostycznym należy:
1) odstąpić od badań wysokospecjalistycznych, ponieważ wiek chorego dyskwalifikuje od dalszego postępowania inwazyjnego;
2) wykonać badanie echokardiograficzne serca, w przypadku wykluczenia stenozy aortalnej wykonać próbę wysiłkową;
3) wykonać badanie koronarograficzne w przypadku stwierdzenia istotnego zwężenia lewego ujścia tętniczego;
4) wykonać próbę wysiłkową, a następnie ewentualnie koronarografię;
5) włączyć piracetam, betahistydynę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń są prawdziwe?
1) w starości ze względu na duże ryzyko krwawień i liczne przeciwwskazania do doustnych antykoagulantów w profilaktyce przeciwzakrzepowej w migotaniu przedsionków leczeniem z wyboru jest stosowanie kwasu acetylosalicylowego;
2) przy powiększeniu lewego przedsionka powyżej 40 mm utrzymanie rytmu zatokowego po epizodzie migotania przedsionków jest mało prawdopodobne;
3) każdy, także pojedynczy, epizod napadu migotania przedsionków jest wskazaniem do profilaktyki przeciwzakrzepowej;
4) do czynników wysokiego ryzyka udaru niedokrwiennego w migotaniu przedsionków należy m.in.: przebyty zawał lub przejściowe niedokrwienie mózgu, wiek powyżej 65 roku życia;
5) w geriatrii u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lekami pierwszego rzutu w migotaniu przedsionków są β-adrenolityki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń dotyczących udarów krwotocznych są prawdziwe?
1) najczęstszą przyczyną ich jest pękanie małej tętniczki przeszywającej zmienionej przez szkliwienie i mikrotętniaki;
2) najczęstszą ich lokalizacją są jądra podkorowe, móżdżek lub pień mózgu;
3) w starości ich częstą przyczyną jest angiopatia amyloidowa;
4) udar krwotoczny cechuje się znacznie większą śmiertelnością niż niedokrwienny i nawraca znacznie częściej;
5) jednoznaczne potwierdzenie rozpoznania można postawić głównie na podstawie badania płynu mózgowo-rdzeniowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń dotyczących udaru niedokrwiennego są prawdziwe?
1) stanowią około 80% wszystkich udarów w starości;
2) choroby małych naczyń są główną przyczyną tych udarów;
3) choroby małych naczyń spowodowane są zmianami o charakterze lipohialinozy;
4) rutynowo w postępowaniu stosuje się leczenie przeciwpłytkowe i przeciwzakrzepowe;
5) migotanie przedsionków, sztuczne zastawki, wady zastawkowe oraz niedawny zawał mięśnia sercowego są najważniejszymi źródłami zatorowości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z informacji dotyczących AMD są prawdziwe?
1) choroba stanowi najczęstszą przyczynę centralnej ślepoty u ludzi starszych;
2) czynnikami ryzyka choroby są: wiek, choroby układu krążenia, palenie tytoniu, jasne tęczówki i słabe ubarwienie dna oka;
3) leczenie postaci zanikowej polega na zniszczeniu błony neowaskularnej terapią fotodynamiczną lub termoterapią przez źreniczną lub postępowanie chirurgiczne;
4) druzy są zmianami zwyrodnieniowymi w błonie Brucha spowodowane gromadzeniem się w ich obrębie patologicznego materiału i są udowodnionym czynnikiem ryzyka tej choroby;
5) w badaniu dna oka stwierdza się w tym schorzeniu: utratę refleksów, słabnące ubarwienie, uwidocznienie dużych naczyń naczyniówki i stwardnienie naczyń siatkówki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe i pozostaje ze sobą w związku?
1) obturacyjny bezdech senny oznacza przerwę w oddychaniu > 10 sekund i prowadzi do poważnych zaburzeń oddychania wymagających leczenia;
2) zespół zachodzącego słońca oznacza nocną agitację i jest charakterystyczny dla osób z otępieniami i majaczeniami;
3) zespół niespokojnych nóg i okresowych ruchów kończyn występujących nocą u starszych osób wiąże się z niedoborem potasu i magnezu - w terapii należy więc dokonać ich suplementacj;
4) bezsenność może wiązać się z zaburzeniami psychicznymi - wśród nich najczęstszą jest nerwica;
5) ponieważ bezwzględny czas trwania fazy REM w starości ulega skróceniu, zapotrzebowanie na sen także zmniejsza się.
Prawidłowa odpowiedź to: