Egzamin PES / Gastroenterologia / jesień 2013

U 28-letniego mężczyzny, skarżącego się na ogólne osłabienie stwierdzono nieprawidłowe wyniki badań wątrobowych: ALT 180 IU/l, AST 120 IU/l, fosfataza zasadowa 130 IU/l (norma <120 IU/l). W badaniach dodatkowych stwierdzono obecność przeciwciał anty-HCV oraz przeciwciał przeciwjądrowych w mianie 1:320. Badanie molekularne potwierdziło obecność HCV-RNA we krwi. Jak należy leczyć tego pacjenta?

U 47-letniego mężczyzny stwierdzono liczne zmiany ogniskowe w obu płatach wątroby. Śledziona jest niepowiększona. Stężenie surowicze albumin i wskaźnik INR są prawidłowe. Stężenie alfa-fetoproteiny (AFP) wynosi 1600 ng/ml. Badanie jąder nie ujawniło guza. Co należy zrobić w pierwszej kolejności?

U 54-letniego mężczyzny wystąpiły stany podgorączkowe i nieznaczne zażółcenie białkówek. Stężenie surowicze bilirubiny wynosi 2,9 mg/dl, a aktywności fosfatazy zasadowej i GGTP są znacznie podwyższone. Stężenie CA19-9 wynosi 310 IU/ml (norma < 37 IU/ml). W komputerowej tomografii stwierdzono w lewym płacie wątroby strukturę torbielowatą średnicy 2 cm, komunikującą z drogami żółciowymi. Chory został poddany chirurgicznej resekcji zmiany torbielowatej. Chirurg zwrócił uwagę na śluzowy charakter żółci. W badaniu histopatologicznym stwierdzono nabłonek dysplastyczny bez wyraźnej atypii. Pod nabłonkiem nie stwierdzono łącznotkankowego zrębu typu jajnikowego. Jakie jest ostateczne rozpoznanie?

35-letnia kobieta została hospitalizowana z powodu szybko narastającego wodobrzusza i obrzęków obwodowych. W badaniu tomografii komputerowej stwierdzono wątrobę niejednorodnie wzmacniającą się po podaniu kontrastu iv ze znacznie powiększonym płatem ogoniastym. Opisano powiększenie płata ogoniastego wątroby i powiększenie śledziony. Pień żyły wrotnej był tylko częściowo wypełniony skrzepliną. Wskaźnik INR wynosił 3, stężenie hemoglobiny 10,5 g/dl, a liczba płytek 320 tys./mm³. W badaniu PCR stwierdzono mutację JAK2. Jakie leczenie należy zastosować?

37-letni chory z alkoholową marskością wątroby w okresie abstynencji skarży się na duszność, nasilającą się przy zmianie pozycji ciała z leżącej na siedzącą/stojącą. Badanie ultrasonograficzne wykazało niewielką ilość wolnego płynu w jamie otrzewnej. Zdjęcie radiologiczne płuc nie wykazało nieprawidłowości. W pozycji leżącej pulsoksymetr wskazuje wartość 92%, a stężenie parcjalne tlenu we krwi tętniczej wynosi 60 mmHg. Jakie jest optymalne postępowanie u tego pacjenta?

U 21-letniego mężczyzny z rozpoznanym hipogonadyzmem stwierdzono zaburzenia rytmu serca i podwyższone wartości aktywności aminotransferaz (ALT 140 IU/l, AST 200 IU/l). Aktywność GGTP wynosi 330 IU/l, a w badaniu ultrasonograficznym wątroba jest powiększona i wykazuje cechy stłuszczenia. Pacjent twierdzi, że nie pije regularnie alkoholu. Wskaźnik wysycenia transferyny wynosi 75%, a stężenie ferrytyny 1200 ng/ml. Badanie genetyczne wskazuje na obecność mutacji C282Y na jednym chromosomie (heterozygota). Jakie jest wstępne rozpoznanie u tego chorego?

U wybranych chorych ze zdekompensowaną marskością wątroby podaje się przewlekle norfloksacynę. Jaki jest cel stosowania tego antybiotyku?

U 35-letniego pacjenta stwierdzono nieprawidłowe wyniki badań enzymatycznych wątroby (ALT 135 IU/l, AST 160 IU/l, fosfataza zasadowa 146 IU/l). Stężenie ceruloplazminy we krwi wynosiło 10 mg/dl (norma 20-40 mg/ml). W biopsji wątroby stwierdzono stłuszczenie hepatocytów, zwyrodnienie glikogenowe jąder oraz włóknienie II stopnia w skali Ishak. Barwienie na miedź dało wynik negatywny. Pacjent nie ma objawów neurologicznych, ani pierścienia Kaysera-Fleishera (badanie w lampie szczelinowej). Jakie powinno być następne badanie mające na celu potwierdzenie/wykluczenie choroby Wilsona?

Jednym z powikłań marskości wątroby jest kardiomiopatia wrotna. Które stwierdzenie/a na temat kardiomiopatii wrotnej jest/są prawdziwe?

U 42-letniego pacjenta z niewyrównaną marskością wątroby zalecono z powodu masywnego wodobrzusza dietę niskosodową zawierającą 80 mmol sodu oraz wysokie dawki diuretyków (spironolakton 300 mg, furosemid 120 mg). Mimo wydalania około 2 litrów moczu na dobę u chorego nie obserwuje się spadku masy ciała ani zmniejszenia wodobrzusza. Dobowe wydalanie sodu w moczu wynosi 120 mmol. Wykonano paracentezę diagnostyczną - liczba neutrofilów w płynie puchlinowym wynosi 150/mm³. Stężenie kreatyniny we krwi wynosi 1,3 mg/dl. Badanie ultrasonograficzne nie ujawniło zmian ogniskowych w wątrobie, lecz stężenie alfa-fetoproteiny we krwi wynosi 35 ng/ml (norma < 5 ng/ml). Jaka jest przyczyna braku spadku masy ciała?

35-letni pacjent z rozpoznaną chorobą Wilsona jest od 2 lat leczony solami cynku. W jaki sposób można sprawdzić skuteczność tego leczenia?

45-letni pacjent spożywający regularnie alkohol został przyjęty do szpitala z powodu krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Wcześniej u chorego rozpoznano kardiomiopatię przerostową na podłożu choroby alkoholowej, lecz frakcja wyrzutowa lewej komory serca była jeszcze prawidłowa. W urgensowej panendoskopii stwierdzono duże żylaki przełyku (IV stopień wg OMED) z cechami zagrażającego krwawienia. Mimo prawidłowo prowadzonego leczenia farmakologicznego (terlipresyna iv) i endoskopowego (opaskowanie żylaków) w ciągu 2 tygodni wystąpiły 3 krwotoki. Jakie jest optymalne postępowanie u tego chorego?

U 54-letniej pacjentki po 2 cyklach chemioterapii zastosowanej po częściowej kolektomii z powodu raka gruczołowego kątnicy wystąpiły podwyższone aktywności aminotransferaz (ALT 250 IU/l, AST 170 IU/l). Mimo zaprzestania chemioterapii aktywności aminotransferaz nie wykazywały skłonności do normalizacji. Przed zabiegiem chirurgicznym przeciwciała anty-HCV oraz antygenemia HBs były nieobecne, natomiast stwierdzono przeciwciała anty-HBc w klasie IgG. Jakie badania należy wykonać w celu ustalenia przyczyny hipertransaminazemii i rozpoczęcia leczenia?

45-letnią pacjentkę z objawową kamicą pęcherzykową zakwalifikowano do laparoskopowej cholecystektomii. Podczas zabiegu operujący chirurg zauważył na powierzchni wątroby 2 guzki biało-kremowej barwy, które uznał za ogniska raka przerzutowego. Wykonano cholecystektomię i klinowe wycięcia guzków. Histopatologia nie potwierdziła złośliwego charakteru zmian ogniskowych w wątrobie. Guzki były:

W badaniu stolca biegunkowego, duża wartość luki osmotycznej (> 125 mOsm/l) oraz stężenie sodu < 70 mmol/l są charakterystyczne dla biegunki:

16-letnia dziewczynka została przyjęta do szpitala z powodu utrzymującej się od 4-5 miesięcy przewlekającej się anemii z niedoboru żelaza opornej na leczenie preparatami doustnymi i dożylnymi. Obfitych krwawień menstruacyjnych, epizodu krwawienia z przewodu pokarmowego nie było, nie zgłaszała żadnych innych objawów. W okresie niemowlęcym u dziecka odnotowano cechy alergii pokarmowej, obecnie czasem występują objawy kataru siennego. Nie stwierdzono istotnych chorób rodzinnych mogących zasugerować podejrzenie choroby. Badaniem fizykalnym stwierdzono dość cichy szmer skurczowy nad sercem. Nie stwierdzono powiększonych węzłów chłonnych ani powiększenia wątroby czy śledziony. 2 miesiące przed wystąpieniem anemii dziewczynka przebywała na wakacjach w Meksyku. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono: stężenie hemoglobiny 7,2; ferrytyny 2,1; reticulocytozę 2,6‰; podwyższoną eozynofilię obwodową od 9-11%, stężenie żelaza 8, transferyny 286; całkowitą zdolność wysycenia żelazem 424. Potwierdzono także obecność krwi utajonej w stolcu. Wszystkie inne badania laboratoryjne (w tym także wskaźniki stanu zapalnego) i usg przeglądowe brzucha bzm. W przeprowadzonej gastroduodenofiberoskopii (łącznie z histopatologią bioptatów pobranych z przełyku, żołądka i dwunastnicy) nie potwierdzono żadnych zmian. Aktualnie u dziewczynki zamierza się przeprowadzić kolonoskopię. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

12-letni chłopiec, bez objawów bólowych, bez przewlekłych chorób w wywiadzie chorobowym, z nadwagą, skarży się na silne odczuwanie nieprzyjemnego bólu w zakresie siekaczy górnych podczas picia zimnych napojów, lodów lub gorącej herbaty. W okresie niemowlęcym i do drugiego roku życia ulewał obficie. Podczas wizyty u stomatologa na powierzchni wewnętrznej górnych siekaczy wykryto nadżerki zębowe. Chłopiec twierdzi, że myje zęby 2 x dziennie. Najbardziej prawdopodobną przyczyną tych uszkodzeń i nadwrażliwości zębów jest:

W mało aktywnej postaci choroby Leśniowskiego-Crohna u dorosłych wskaźnik CDAI (Crohn’s Disease Activity Index) zawiera się w przedziale punktowym:
1) <150;  2) 150-220;  3) 220-450;  4) > 450;
a u dzieci PCDAI (pediatryczny wskaźnik aktywności choroby Crohn’a) w przedziale punktowym:
a) 0-10;  b) 11-25;  c) 26-50;  d) > 51.
Prawidłowa odpowiedź to:

3,5 tygodniowego noworodka przyjęto do kliniki z powodu intensywnych wymiotów początkowo treścią pokarmową, następnie żółcią i przetrawioną, cuchnącą treścią, w końcu żółcią i treścią zielonkawą. W USG nie stwierdzono istotnych nieprawidłowości. W wywiadzie w 5. dobie życia dziecko było operowane z powodu choroby Hirsprunga - założono ileostomię. W pasażu uwidoczniono znaczne upośledzenie drożności części wstępującej dwunastnicy. Najbardziej prawdopodobną przyczyną jest:

U 2-letniego niemowlęcia z niedożywieniem znacznego stopnia, z przewlekłą biegunką, nawracającymi infekcjami dróg oddechowych i układu moczowego oraz z wybitnym upośledzeniem wzrostu (karłowatość) stwierdzono dysplazję przynasad, tłuszczowy charakter biegunki, podwyższenie aminotransferaz, powiększenie wątroby, niedokrwistość i małopłytkowość. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

U 4-tygodniowego prawidłowo rozwijającego się i żywotnego niemowlęcia, urodzonego w 36. tyg. ciąży, karmionego piersią stwierdzono przedłużającą się żółtaczkę ze stężeniem bilirubiny całkowitej 8,5 mg/dl. Nie stwierdzono innych zaburzeń. Stolce i mocz oddaje prawidłowo. Należy:

4-letni chłopczyk od pół roku popuszcza stolec, wypróżnia się z częstością 1 raz na 4-5 dni na stojąco i tylko do pieluch. Bardzo często oddaje mocz - kilkanaście razy dziennie w niewielkiej ilości. Ostatnio oddał twardy kał z domieszką świeżej krwi. W badaniu przedmiotowym stwierdzono wzdęcie brzucha oraz masy - prawdopodobnie odpowiadające zalegającemu kałowi w prawym śród- i podbrzuszu. Badanie „per rectum” potwierdziło obecność zbitych mas kałowych w odbytnicy. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u dziecka to:

Uporczywe przewlekłe zaparcie stolca oraz brak odruchu hamowania odbytowo-odbytniczego (rectoanal inhibitory reflex, RAIR) w czasie badania manometrycznego świadczy o:

Najczęstszą przyczyną bólu w klatce piersiowej w okolicy mostka, bez zaburzeń połykania u dzieci jest ból:

Do charakterystycznych cech postępującej rodzinnej cholestazy wewnątrzwątrobowej (PFIC) typ. 1 i 2 należą:
1) świąd skóry- dominujący objaw;
2) embryotoxon posterior;
3) wysokie stężenie kwasów żółciowych w surowicy;
4) prawidłowa aktywność GGTP;
5) prawidłowe stężenie bilirubiny związanej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zabieg częściowego zewnętrznego odprowadzenia żółci jest wykonywany u chorych z postępującą rodzinną cholestazą wewnątrzwątrobową (PFIC). Głównym zadaniem tego zabiegu jest:

Wśród podanych stwierdzeń dotyczących atrezji dróg żółciowych u dzieci wskaż zdania nieprawidłowe:
1) zabieg Kasai należy przeprowadzić najlepiej przed ukończeniem 10. dnia życia;
2) w badaniach dominuje hiperbilirubinemia z przewagą frakcji wolnej;
3) jest najczęstszą przyczyną przeszczepu wątroby u dzieci;
4) niedrożność dróg oddechowych i sinica pojawiają się u chorego wkrótce po urodzeniu;
5) objawy występują zwykle w wieku 5 lat.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do charakterystycznych cech dziedzicznego zapalenia trzustki należy:
1) dziedziczy się autosomalnie recesywnie;
2) jednym z kryteriów diagnostycznych jest szybka (w ciągu 2-4 tygodni) odpowiedź na leczenie glikokortykosteroidami;
3) ryzyko rozwoju raka trzustki jest 40-60 razy mniejsze niż w ogólnej populacji;
4) przyczyną jest mutacja genu ATP7B;
5) wszyscy chorzy z dziedzicznym zapaleniem trzustki wymagają substytucji enzymami trzustkowymi już od 20. roku życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Test oddechowy z użyciem mocznika znakowanego izotopem węgla ¹³C:
1) może służyć do oceny ilościowej zakażenia H. pylori;
2) test ma wysoką czułość i swoistość;
3) ze względu na swą radioaktywność nie powinien być wykonywany u kobiet w ciąży i małych dzieci;
4) trwa 30 minut;
5) może nie wykryć zakażenia u chorych leczonych wcześniej antybiotykami jednocześnie z inhibitorami pompy protonowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do charakterystycznych cech trzustki dwudzielnej należą:
1) jest najczęstszą wadą anatomiczną trzustki;
2) leczeniem z wyboru jest zabieg operacyjny;
3) u ok. 75% dzieci trzustkę dwudzielną rozpoznaje się w ciągu pierwszych 96 godzin;
4) ujawnia się już w okresie noworodkowym pod postacią niepełnej lub całkowitej niedrożności dwunastnicy;
5) trzustce dwudzielnej często towarzyszą inne wady wrodzone.
Prawidłowa odpowiedź to:

Halitoza jest to:

Najczęstszą przyczyną cholestazy wewnątrzwątrobowej u niemowląt jest:

Na Izbę Przyjęć zgłosili się rodzice z 2-miesięcznym chłopcem, który od około 2 tygodni oddaje papkowate stolce z domieszką krwi. Od urodzenia pacjent ulewa. Dziecko karmione jest wyłącznie piersią. Chłopiec ma apetyt, przybiera na wadze. Dziadek dziecka od 20 lat choruje na wrzodziejące zapalenie jelita grubego, był operowany z powodu raka jelita grubego. O jakiej etiologii należy pomyśleć w pierwszej kolejności?

Jaki sposób leczenia należy zaproponować w pierwszej kolejności rodzicom 2-miesięcznego dziecka karmionego piersią, oddającego papkowate stolce z domieszką krwi, u którego stwierdzono alergiczne podłoże dolegliwości?

Obniżone stężenie ceruloplazminy występuje w następujących stanach klinicznych:
1) heterozygotyczna postać choroby Wilsona;
2) zespół nerczycowy;
3) leczenie penicylaminą;
4) wrodzona aceruloplazminemia;
5) leczenie preparatami cynku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych zmian ze strony innych narządów (poza wątrobą i ośrodkowym układem nerwowym) występują u chorych z chorobą Wilsona?
1) hemoliza i niedokrwistość z ujemnym odczynem Coombsa;
2) zaćma;
3) dysfunkcja proksymalnego i dystalnego kanalika nerkowego;
4) niedoczynność przytarczyc;
5) osteoartropatia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj przykład wodobrzusza, które powstaje na podłożu nadciśnienia wrotnego bez współistniejącej marskości wątroby:
1) zakrzepica żyły wrotnej;      4) zaciskające zapalenie osierdzia;
2) zakrzepica żył wątrobowych;     5) gruźlica otrzewnej.
3) zakrzepica żyły głównej dolnej;
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekiem wykorzystywanym w leczeniu świądu skóry w przebiegu cholestazy nie jest:

Wskaż stwierdzenie fałszywe dotyczące rozpoznania pierwotnej żółciowej marskości wątroby (PBC):

W leczeniu łagodnej postaci choroby Leśniowskiego-Crohna u dzieci infliksymab należy stosować w terapii podtrzymującej:

Do mutacji związanych z występowaniem zapalenia trzustki u dzieci należą mutacje genów:

Do wrodzonych przyczyn zaparć u noworodka należą:
1) choroba Hirschsprunga;    3) niedoczynność tarczycy;
2) mukowiscydoza;       4) dyssynergia mięśni dna miednicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 15-letniej dziewczynki wykonano sigmoskopię z powodu krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego stwierdzając dużą ilość (setki) drobnych polipów w odbytnicy i esicy oraz obecność jednego dużego uszypułowanego polipa wielkości około 3 cm z owrzodzeniem i cechami krwawienia. Wyniki badań histopatologicznych wskazywały na utkanie gruczolaka, w dużym polipie wykazano obecność cech dysplazji małego stopnia. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie wstępne to:

Zespół Turcota jest postacią FAP przebiegającą z współwystępującym u dzieci:

U chłopca 5-letniego z rodziny obciążonej rodzinną polipowatością gruczolakowatą z mutacją APC należy wykonywać w ramach nadzoru:

Próba głodzenia ma zastosowanie w rozpoznawaniu postaci biegunki u dzieci, a biegunka sekrecyjna charakteryzuje się dobrą odpowiedzią na takie leczenie.

U pacjenta 10-letniego zakwalifikowanego do terapii biologicznej preparatem anty TNF-α z powodu choroby Leśniowskiego-Crohna w ramach badań kwalifikujących do leczenia wykonano test Quantiferon, którego wynik był nieprawidłowy (dodatni). Zdjęcie radiologiczne klatki piersiowej było prawidłowe. Dalsze właściwe postępowanie to:

Pierwsze przesiewowe badanie kolonoskopowe, od chwili ustalenia rozpoznania wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (WZJG), u chorych z pancolitis, powinno być wykonane:

Steroidozależność w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego definiuje się jako:

U chorych aktualnie leczonych glikokortykosteroidami w dawce dobowej większej niż 20 mg w przeliczeniu na prednizolon przez ponad 2 tygodnie oraz u pacjentów leczonych skutecznymi dawkami tiopuryn, metrotreksatem (MTX), lekami biologicznymi przeciwwskazane jest szczepienie przeciwko:

Nie ma dowodów, by leki stosowane we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego u mężczyzny miały wpływ na płodność męską oraz na zwiększenie ryzyka rozwoju wad wrodzonych u potomstwa, z wyjątkiem:

W tomografii komputerowej jamy brzusznej u pacjenta z podejrzeniem autoimmunologicznego zapalenia trzustki (AZT) opisano kilka zmian miąższowych i przewodowych w trzustce, która zmiana nie jest typowa dla AZT?

W diagnostyce guza gastrynowego (gastrinoma) trzustki nie ma zastosowania:

Wskaż prawidłową charakterystykę dotyczącą zespołu Alagille’a:
1) jest konsekwencją mutacji genu JAGI;
2) objawy choroby ujawniają się zwykle po 50. r.ż.;
3) charakteryzuje się cholestazą i świądem skóry;
4) współistnieją często wady serca i dużych naczyń, ośrodkowego układu nerwowego i nerek;
5) w badaniu histologicznym wątroby stwierdza się nasilone nacieki zapalne w obrębie hepatocytów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą lokalizacją raka dróg żółciowych jest/są:

Jaka liczba neutrofili w płynie puchlinowym, w którym nie hoduje się bakterii, stanowi wystarczające uzasadnienie do podjęcia empirycznej antybiotykoterapii?

Wskaż stwierdzenie prawdziwe dotyczące leczenia dietetycznego wodobrzusza:

U 64-letniego pacjenta z alkoholową marskością wątroby w dobrym stanie ogólnym (Child-Pugh A) w badaniu ultrasonograficznym stwierdzono w wątrobie hipoechogeniczną zmianę ogniskową średnicy 9 mm. Co należy robić w takiej sytuacji?

Do zabiegów endoskopowych niskiego ryzyka krwawienia należy:

Pacjentka lat 36 w 29. tygodniu ciąży z rozpoznanym zaporowym zapaleniem dróg żółciowych, u której podjęto decyzję wykonania zabiegowego ECW. Przebieg wykonywanej procedury:
1) w pozycji lewobocznej założyć na miednicę i brzuch od góry i od spodu osłony radiologiczne;
2) ograniczyć do minimum fluoroskopię poprzez stosowanie krótkich „błysków” celem potwierdzenia pozycji cewnika, unikając tradycyjnej dokumentacji zdjęciowej;
3) czas ekspozycji i dawka promieniowania muszą być odnotowane w dokumentacji medycznej;
4) płytka uziemiająca powinna być ułożona tak, aby macica znalazła się pomiędzy nią a sfinkterektomem w trakcie ECPW;
5) nie ma konieczności oceny tętna płodu i czynności skurczowej macicy przed i po zabiegu, czy w czasie jego trwania.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do transplantacji kału w przypadku leczenia zakażenia C. difficile wg wytycznych Amerykańskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego (AGA) jest:
1) co najmniej 3 epizody nawrotu objawów;
2) dwukrotna konieczność hospitalizacji z tego powodu;
3) brak reakcji na prawidłowe leczenie metronidazolem i/lub wankomycyną;
4) nawrotowe zakażenie po zastosowaniu fidaksomycyny (makrolidy);
5) zakażenie C. difficile szczepami cytotoksycznymi gr. I w oparciu o badanie PCR z kału.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 60-letniego mężczyzny, w trakcie kolonoskopii wykonanej w ramach prewencji nowotworów jelita grubego wystąpił nagle silny ból brzucha, który utrzymywał się po zakończeniu badania. Badanie radiologiczne nie wykazało obecności powietrza pod kopułami przepony. Stwierdzono natomiast spadek stężenia hemoglobiny o 2 g/dl, tachykardię 100/ min i obniżenie ciśnienia skurczowego do 95 mmHg. Przyczyny opisanej sytuacji należy upatrywać w:

U 58-letniej kobiety stwierdzono przypadkowo w badaniu USG w trzonie trzustki bezechową przestrzeń o średnicy 30 mm. Wykonano ultrasonografię endoskopową z cienkoigłową biopsją aspiracyjną (EUS-FNA) potwierdzając obecność ograniczonego zbiornika płynowego, aspirat przejrzysty płynu z dodatnim odczynem na mucynę, niską aktywnością amylazy i wysokim (300 ng/ml) stężeniem antygenu karcinoembrionalnego (CEA). W tej sytuacji powinno się:

Pacjentce w ostatnim trymetrze ciąży włączono tiopurynę, mesalazynę i prednisolon z powodu zaostrzenia objawów wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. W okresie karmienia piersią pacjentce zaleca się:

W trakcie gastroskopii u pacjentki lat 81 zażywającej ze wskazań kardiologicznych kwas acetylosalicylowy i tienopirydynę należy:
1) pobrać wycinki do badania hist./pat. bez koagulacji;
2) usunąć polip o śr. do 10 mm;
3) usunąć polip o śr. powyżej 10 mm po 7-miu dniach od odstawienia tienopiridyny;
4) zastosować koagulację argonową u pacjenta ze zmianami będącymi potencjalnym źródłem krwawienia;
5) przed planowaną gastroskopią należy odstawić kwas acetylosalicylowy i tienopirydynę.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu autoimmunologicznego zapalenia trzustki (AZT) poza glikokortykosteroidami w wybranych przypadkach wdraża się leczenie immunosupresyjne. Jaki lek może być stosowany w tym leczeniu?

Zapalenie dróg żółciowych IgG4 zależne należy podejrzewać u chorych:

Klasyfikacja Forresta endoskopowych znamion krwawienia z wrzodu trawiennego pozwala na oszacowanie ryzyka nawrotu krwawienia. Wskaż poprawne uszeregowanie ryzyka nawrotu od największego do najmniejszego:

W endoskopii wykonanej u 50-letniego mężczyzny z powodu objawów krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego dokładnie oceniono przełyk, żołądek i dwunastnicę stwierdzając na przedniej ścianie opuszki dwunastnicy owrzodzenie, z brzegu którego było widoczne sączenie krwią. Szybki test ureazowy nie potwierdził infekcji Helicobacter pylori. U chorego uzyskano skuteczną hemostazę endoskopową przez założenie klipsa hemostatycznego. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące dalszego postępowania u tego chorego:

W badaniach przesiewowych w kierunku nowotworów jelita grubego u chorych bez objawów klinicznych w wieku ≥ 50 lat fiberosigmoidoskopia powinna być wykonywana co:

W tomografii komputerowej jamy brzusznej ze wzmocnieniem kontrastowym opisano zmiany zapalne w obrębie trzustki i tkanek okołotrzustkowych z martwicą obejmującą < 30% narządu. Ile wynosi tomograficzny wskaźnik ciężkości ostrego zapalenia trzustki (CTSI - computed tomography severity index)?

Biegunka osmotyczna występuje w przypadku:
1) stosowania leków przeczyszczających zawierających siarczan magnezu, glikol polietylenowy i makrogole;
2) stosowania leków przeczyszczających zawierających bisakodyl, sennozydy lub aloes;
3) spożywania dietetycznych produktów spożywczych zawierających sorbitol;
4) spożywania dietetycznych produktów spożywczych zawierających mannitol lub ksylitol;
5) zaburzeń wchłaniania węglowodanów (niedobór laktazy i innych disacharydaz).
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów przewlekłego niedokrwienia jelit nie należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące NOMI (non oclusive mesenteric ischemia):

Który z poniżej wymienionych zespołów polipowatości nie jest uwarunkowany genetycznie?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące prewencji wtórnej krwawienia z żylaków przełyku w przebiegu alkoholowej marskości wątroby:

W przypadku konieczności przeprowadzenia zabiegu endoskopowego wysokiego ryzyka krwawienia u chorego leczonego acenokumarolem/warfaryną z powodu mechanicznej zastawki w pozycji mitralnej należy:

W zespole rakowiaka, w którym występują takie objawy kliniczne jak: napadowe zaczerwienienie twarzy, szyi, górnej części tułowia, biegunka, bóle brzucha, odpowiedzialne jest nadmierne wydzielanie:

Rodzaj leczenia choroby hemoroidalnej proponuje się choremu w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Który z podanych poniżej sposobów leczenia należy zaproponować choremu w III stopniu jej zaawansowania?

Do jakiego stopnia zaawansowania choroby należy chory z takim opisem hemoroidów wewnętrznych „guzki wypadające poza kanał odbytu podczas parcia lecz niepowracające samoistnie do kanału odbytu, wymagają ręcznego odprowadzenia”?

Z wymienionych poniżej leków wybierz lek z wyboru w leczeniu włosogłówką ludzką (Trichuris trichiura):

Do którego typu torbieli dróg żółciowych w klasyfikacji Todaniego i wsp. należy uchyłek przewodu żółciowego wspólnego?

Chory z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego zgłasza się z następującym opisem kolonoskopii: „zaczerwienienie śluzówki, zatarty rysunek naczyniowy, umiarkowana kruchość błony śluzowej”. Jaki to stopień nasilenia zmian w skali Mayo?

W ciężkiej postaci ostrego zapalenia trzustki niewydolność wielonarządowa jest definiowana jak podano poniżej. Wskaż nieprawdziwy parametr:

U pacjentów z hemochromatozą w leczeniu mają zastosowanie krwioupusty. Przewlekłe stosowanie inhibitorów pompy protonowej nie zmniejsza jednak rocznego zapotrzebowania na krwioupusty u tych chorych.

Planując choremu zakażonemu Helicobacter pylori z chorobą wieńcową serca podawanie małych dawek aspiryny dokonuje się eradykacji tej bakterii, ponieważ zmniejszy to ryzyko nawrotu krwawienia z wrzodu trawiennego.

Do wrodzonych czynników ryzyka rozwoju raka trzustki należy:
1) zespół Peutza-Jeghersa;
2) dziedziczny rak piersi i jajnika;
3) rodzinna polipowatość gruczolakowata;
4) dziedziczne zapalenie trzustki;
5) zespół rodzinnego występowania znamion atypowych i czerniaka;
6) dziedziczny rak jelita grubego niezwiązany z polipowatością.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z chorobą Leśniowskiego-Crohna o typowej lokalizacji krętniczo-kątniczej, po rocznym stosowaniu azatiopryny nie uzyskano poprawy i zaproponowano choremu skojarzone leczenie azatiopryną i infliksymabem. Pacjent prosi o opinię co do słuszności tej propozycji. Wskaż właściwe stanowisko:

U pacjentów powyżej 65. rż leczonych immunosupresyjnie z powodu nieswoistych zapalnych chorób jelit stwierdza się zwiększoną skłonność do występowania nowotworów:
1) metachronicznych raków jelita grubego;
2) chorób limfoproliferacyjnych;
3) raka podstawnokomórkowego skóry u pacjentów leczonych tiopurynami;
4) raka kolczystokomórkowego skóry u pacjentów leczonych anty-TNF;
5) czerniaka u pacjentów leczonych anty-TNF.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent lat 24 leczony z powodu lewostronnej postaci wrzodziejącego zapalenia jelita grubego doustnym preparatem mesalazyny w dawce 2g/24h oraz azatiopryny w dawce 100 mg/24g, został skierowany przez lekarza rodzinnego z powodu dodatniego wyniku przeciwciał przeciwko CMV w klasie IgM i IgG. Pacjent jest w stanie ogólnym dobrym, nie ma objawów infekcji ogólnoustrojowej ani cech klinicznych zaostrzenia choroby zapalnej jelit. W tym przypadku wskazane jest:

Wskaż stwierdzenie prawdziwe dotyczące polekowych cholestatycznych uszkodzeń wątroby (DILI):

Rozpoznanie zakażenia Clostridium difficile przebiegającego z zapaleniem jelita grubego jest niezbędne w celu właściwego leczenia chorych i kontroli zakażeń. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące stosowanych badań diagnostycznych:
1) test do wykrywania dehydrogenazy glutaminianowej (GDH) pozwala na wykluczenie zakażenia Clostridium difficile;
2) test do wykrywania dehydrogenazy glutaminianowej (GDH) pozwala na pewne rozpoznanie zakażenia Clostridium difficile;
3) stwierdzenie w posiewie stolca bakterii Clostridium difficile pozwala na rozpoznanie zakażenia;
4) próbki z pozytywnym wynikiem dehydrogenazy glutaminianowej (GDH) należy potwierdzić stosując test do wykrywania wolnej toksyny w próbce kału;
5) rozpoznanie choroby można postawić na podstawie badania rektoskopowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

24-godzinna wielokanałowa impedancja z pH-metrią (MMI) umożliwia zarejestrowanie refluksu żołądkowo-przełykowego:

Kryteria Amsterdamskie w rozpoznaniu zespołu Lyncha opierają się na:

Wtórna, nabyta rzekoma niedrożność jelit może rozwinąć się w przebiegu podawanych poniżej leków, z wyjątkiem:

Które z wymienionych polipów śluzówkowych jelita grubego zalicza się do polipów nowotworowych?

„Dziedziczny rak jelita grubego niezwiązany z polipowatością” nazywany jest:

W zaleceniach dietetycznych u osób z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby należy uwzględniać konieczność zamiany glukozy i sacharozy na fruktozę, najlepiej w postaci skoncentrowanej, jako fruktozowy syrop kukurydziany, ponieważ w przeciwieństwie do innych cukrów prostych, u osób ze stłuszczeniową chorobą wątroby na tle insulinooporności i zespołu metabolicznego jedynie fruktoza zmniejsza stłuszczenie, a nawet nacieki zapalne i włóknienie wątroby.

U 48-letniego pacjenta z marskością wątroby w następstwie zakażenia wirusem hepatits C w USG wykryto zmianę ogniskową w wątrobie o średnicy 3 cm. Wynik tomografii komputerowej z kontrastem (badanie trójfazowe) wykonanej na najnowszej generacji aparacie wielorzędowym i ocenionym przez bardzo doświadczonego radiologa jednoznacznie wskazuje na raka wątrobowo-komórkowego. Następny krok postępowania u tego pacjenta to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie odnoszące się do badania jelita grubego za pomocą „ kapsułki endoskopowej”:

48-letniemu mężczyźnie z zapaleniem wątroby w następstwie zakażenia HCV w związku z brakiem trwałej eliminacji wirusa (SVR) po leczeniu interferonem i rybawiryną zaproponowano terapię trójlekową w oparciu o telaprewir. Oprócz zapalenia wątroby, pacjent ma hipierlipidemię, od kilku lat leczoną skutecznie małymi dawkami simwastatyny. Choremu bardzo zależy na podjęciu leczenia przeciwwirusowego. W związku z tym, wprowadzając terapię trójlekową, należy zalecić:

W leczeniu zakażeń HCV inhibitor proteazy stosuje się:

Żylaki żołądka współistniejące z żylakami przełyku obejmujące sklepienie i krzywiznę większą to wg klasyfikacji Sarina:

Spośród wymienionych poniżej substancji stosowanych w chromoendoskopii barwnikiem o charakterze reakcyjnym (zabarwiającym się przy określonym pH) jest:

Czynnikiem ryzyka ostrego zapalenia trzustki po ECPW nie jest:

W endoskopii dezynfekcja wysokiego poziomu oznacza zniszczenie:

(1)W przypadku zabiegu ECPW wykonywanego u pacjenta z PSC (pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych) obowiązuje bezwzględnie profilaktyka antybiotykowa przed zabiegiem, (2) gdyż należy się spodziewać trudności w pełnym usunięciu przyczyny cholestazy u takiego pacjenta.

W przypadku stwierdzenia którego rodzaju polipów żołądka kontrolna gastroskopia jest zalecana w cyklu 3-letnim po 18. roku życia?

Sugerowany czas przywrócenia terapii lekiem przeciwpłytkowym w procedurze endoskopowej wymagającej jego wcześniejszego odstawienia wynosi:

Największe ryzyko uwięźnięcia kapsułki endoskopowej w trakcie badania istnieje w przypadku:

Europejskie Towarzystwo Endoskopii Gastroenterologicznej (ESGE) proponuje w przypadku stwierdzenia zanikowego zapalenia żołądka bez dysplazji:

Metodą rekomendowaną rozpoznawania zmian wczesnych przewlekłego zapalenia trzustki jest wg zaleceń Grupy Roboczej Konsultanta Krajowego w dziedzinie Gastroenterologii i Polskiego Klubu Trzustkowego:

Wytyczne dotyczące szczepień w nieswoistych zapaleniach jelit (NZJ) zostały opublikowane zarówno w Europie jak i w Stanach Zjednoczonych. Rekomendacje konsensusu ECCO zalecają:
1) nie szczepić pacjentów z NZJ biorących 3 immunomodulatory;
2) corocznie szczepić chorych z NZJ przeciw grypie (szczepionka inaktywowana);
3) w momencie rozpoznania NZJ należy zaszczepić przeciwko wzw. t.B, pneumokokom, grypie (inaktywowana), przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (u młodych kobiet), ospie (ujemny wywiad w kierunku ospy);
4) szczepić co 3-5 lat szczepionką przypominającą przeciwko pneumokokom;
5) pacjenci z NZJ mogą być szczepieni zarówno szczepionkami żywymi jak i inaktywowanymi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zapalenie uchyłków jelita grubego (ZUJG) jest najczęstszym powikłaniem choroby uchyłkowej jelita grubego. Wśród poniższych stwierdzeń wskaż prawdziwe dotyczące ZUJG:
1) ZUJG sprzyja przewlekłe przyjmowanie glikokortykosteroidów i innych leków immunosupresyjnych;
2) do typowych objawów ZUJG zalicza się bóle brzucha, gorączkę, zwiększoną leukocytozę;
3) leczenie chorych na łagodną postać ZUJG polega na stosowaniu diety płynnej, nawodnieniu i podaniu antybiotyku o szerokim zakresie działania;
4) badaniem z wyboru w przypadku podejrzenia ZUJG jest sigmoidoskopia;
5) do oceny ciężkości zapalenia uchyłków służy klasyfikacja Kleina.
Prawidłowa odpowiedź to:

Endoskopia kontrolna górnego odcinka przewodu pokarmowego powinna być wykonywana z następujących wskazań:
1) ocena wygojenia zmian o potencjalnie nowotworowym charakterze (nawet mimo pierwotnie negatywnego badania hist.-pat.);
2) ocena wygojenia powikłanego (krwawieniem lub perforacją) wrzodu trawiennego;
3) ocena skuteczności /kompletności wybranych zabiegów endoskopii terapeutycznej (ablacja przełyku Barretta, eradykacja żylaków przełyku/żołądka, ablacja zmian naczyniowych, mukozektomia lub dyssekcja podśluzówkowa nowotworów i zmian przednowotworowych;
4) kontrola po infekcji bakteryjnej przewodu pokarmowego;
5) kontrola po każdym krwawieniu z przewodu pokarmowego niezależnie od przyczyny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół cyklicznych wymiotów jest nową kategorią w Kryteriach Rzymskich III, zaburzeniem czynnościowym o nieokreślonej przyczynie. Do kryteriów diagnostycznych tego zespołu zalicza się:
1) zaburzenia lękowe lub inne choroby psychiczne;
2) występowanie w ciągu ostatniego roku przynajmniej 3 odrębnych epizodów wymiotów o ostrym początku i trwających krócej niż tydzień;
3) między epizodami wymiotów nie występują nudności ani wymioty o innym charakterze;
4) częstą chorobą współistniejącą jest nadczynność tarczycy;
5) nie wykazano choroby metabolicznej, choroby przewodu pokarmowego ani choroby ośrodkowego układu nerwowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród poniższych stwierdzeń wskaż zdania prawdziwe dotyczące leczenia cholestatycznych chorób wątroby:
1) u dorosłych chorych z pierwotnym stwardniającym zapaleniem dróg żółciowych (PSC) zaleca się stosowanie glikokortykosteroidów i leków immunosupresyjnych;
2) u chorych z PSC stosowanie kwasu ursodeoksycholowego (UDCA) w dawce 15-20/mg/dobę poprawia parametry biochemiczne, jednak pozostaje bez wpływu na czas przeżycia chorych;
3) cholestyramina w jednorazowej dawce 4g stosowana 4 razy dziennie lub inne żywice jonowymienne są pierwszorzędowym leczeniem świądu skóry;
4) u pacjentek z cholestazą ciężarnych stosowanie UDCA łagodzi świąd skóry i poprawia wyniki badań wątrobowych;
5) nie jest zalecana suplementacja witaminy K u pacjentek z cholestazą w przypadku wydłużenia czasu protrombinowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród specyficznych schorzeń wątroby występujących tylko u kobiet ciężarnych wskaż te, które ze względu na zagrożenie życia matki i/lub płodu wymagają szybkiego rozwiązania ciąży:
1) ostre stłuszczenie wątroby u ciężarnych;    4) pęknięcie wątroby;
2) zespół HELLP;           5) wewnątrzwątrobowa cholestaza ciężarnych.
3) niepowściągliwe wymioty ciężarnych;  
Prawidłowa odpowiedź to:

Mężczyzna lat 67, skarży się na silny, ostry ból brzucha, o nagłym początku. Nasilenie objawów jest nieproporcjonalnie duże do objawów fizykalnych. Brzuch jest miękki, niewielka tkliwość przy ucisku w śródbrzuszu, chory oddał jednorazowo stolec o rzadkiej konsystencji. Pacjent leczy się z powodu zaburzeń rytmu serca. Leukocytoza-15000/µl. Najbardziej prawdopodobną przyczyną wystąpienia powyższych dolegliwości jest:

W przypadku zapalenia niedokrwiennego jelita grubego z reguły odcinek wolny od zmian to: