Egzamin PES / Endokrynologia / jesień 2011

Wydzielanie gonadotropin przysadkowych:
1) u kobiet ma charakter cykliczny;
2) u mężczyzn ma charakter toniczny;
3) u obu płci ma charakter cykliczny
4) u obu płci ma charakter pulsacyjny;
5) u kobiet ma charakter pulsacyjny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Termin „dysmenorrhoea” definiuje się jako:

W diagnostyce endokrynologicznej ocenia się wzajemne proporcje stężeń obu gonadotropin. Stosunek stężeń LH/FSH jest:
1) zbliżony do 1 w przypadku prawidłowego cyklu miesiączkowego (oprócz okresu jajeczkowania);
2) niezmienny we wszystkich fazach cyklu miesiączkowego;
3) po menopauzie zmniejsza się do 0,4-0,7;
4) w PCOS wzrasta powyżej 1,5, a czasami nawet powyżej 3,0;
5) ulega nieznacznemu zmniejszeniu do 0,5-0,6 w niewydolności podwzgórzowo-przysadkowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu łysienia pochodzenia androgennego u kobiet stosuje się, m.in.:
1) glukokortykosteroidy;         4) estrogeny;
2) antyandrogeny;           5) L-tyroksynę.
3) inhibitory 5-alfa-reduktazy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół całkowitej niewrażliwości na androgeny charakteryzuje się:
1) hiperandrogenizmem;     4) obecnością gonady męskiej;
2) kariotypem 46,XY;       5) fenotypem żeńskim.
3) brakiem wydzielania testosteronu;
Prawidłowa odpowiedź to:

26-letnia pacjentka po przebytym porodzie przed kilkoma miesiącami zgłasza się do lekarza z powodu niewystąpienia miesiączki. Skarży się na senność oraz ogólne osłabienie. Znacznie zwiększyła się również ilość wydalanego moczu. Poród odbył się w 36 tygodniu ciąży, drogami natury. W III okresie porodu wystąpiło obfite krwawienie, które ustąpiło po podaniu oksytocyny. Dziecko urodzone z niską masą urodzeniową pozostawało w inkubatorze przez 4 tygodnie. Pacjentka nigdy nie karmiła piersią. W badaniu klinicznym przedmiotowym można oczekiwać następujących objawów:
1) tachykardii;           4) inwolucji sutków;
2) hiperandrogenizacji;         5) mokrej, spoconej skóry.
3) zaniku owłosienia łonowego i pachowego;
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentki chorującej na chorobę Hashimoto oraz pierwotną niedoczynność kory nadnerczy stwierdzono obniżone stężenie wapnia. W diagnostyce różnicowej przyczyny hipokalcemii należy wziąć pod uwagę:

Charakterystyczne dla zespołu oporności na hormony tarczycy (RTH) są:
1) zachowana odpowiedź TSH w teście z TRH;
2) stłumiona odpowiedź TSH w teście z TRH;
3) stosunek molowy stężeń α podjednostki do TSH < 1;
4) stosunek molowy stężeń α podjednostki do TSH > 1;
5) występowanie mutacji punktowych w genie kodującym receptor β trijodotyroniny.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentki chorującej na cukrzycę typu 1 oraz niedokrwistość złośliwą stwierdzono hiperkalcemię. W diagnostyce różnicowej przyczyny podwyższonego stężenia wapnia należy wziąć pod uwagę:

Wybierz prawdziwe stwierdzenie dotyczące zastosowania radioterapii w leczeniu akromegalii:

Wskazaniem do stymulacji owulacji jest:
1) leczenie niepłodności technikami wspomaganego rozrodu;
2) zespół przedwczesnego wygaśnięcia czynności jajników;
3) zespół policystycznych jajników;
4) zespół braku wrażliwości na androgeny;
5) dysgenezja gonad.
Prawidłowa odpowiedź to:

Analogi GnRH stosowane są w następujących stanach klinicznych:
1) w leczeniu endometriozy;
2) w leczeniu mięśniaków macicy;
3) w niepłodności małżeńskiej;
4) w przedwczesnym dojrzewaniu płodu;
5) w zespole napięcia przedmiesiączkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Działanie antyandrogenne posiadają:
1) lewonorgestrel;         4) dezogestrel;
2) drospirenon;         5) spironolakton;
3) gestoden;           6) octan cyproteronu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do pierwotnej niewydolności jajników należy:
1) dysgenezja gonad;
2) przedwczesne wygasanie czynności jajników;
3) zespół oporności na działanie androgenów;
4) zespół jajników niewrażliwych na działanie gonadotropin;
5) zespół policystycznych jajników.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z zespołem hiperglikemiczno-hipermolalnym, stężenie glukozy w surowicy wynosi 900 mg/dl, stężenie sodu w surowicy 135 mEq/l. Efektywna osmolalność osocza (mOsm/kg H₂O) wynosi:

Osmolalność osocza u chorego (o masie ciała 100 kg) z zespołem hiperglikemiczno-hipermolalnym wynosi 354 mOsm/kg H₂O. Szacowany niedobór wody [litr] wynosi:

Zespół „głodnych kości“, który może wystąpić u chorego po wycięciu gruczolaka przytarczycy z powodu pierwotnej nadczynności przytarczyc, najlepiej różnicuje z pooperacyjną niedoczynnością przytarczyc:

Rodzinną krzywicę hipofosfatemiczną charakteryzuje:
1) dziedziczenie recesywne sprzężone z chromosomem X;
2) szpotawość kończyn (ujawnia się około 1 roku życia);
3) rozpoznanie ustala się na podstawie stwierdzenia hipofosfatemii i hiperfosfaturii;
4) wcześnie rozpoczęte leczenie zapobiega upośledzeniu wzrostu;
5) leczenie polega na podawaniu przewlekle mieszanki fosforanów i 1,25(OH)₂D.
Prawidłowa odpowiedź to:

Hipokalcemia powoduje:
1) zmniejszenie sekrecji parathormonu;
2) aktywację 1-alfa-hydroksylazy;
3) zwiększenie sekrecji kalcytoniny;
4) zwiększoną pobudliwość nerwowo-mięśniową;
5) powstanie troficznych zmian skóry i jej przydatków oraz zaćmy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Analogi agonistyczne gonadoliberyny (GnRH) w formie depot mają zastosowanie w leczeniu przedwczesnego dojrzewania płciowego GnRH-zależnego, ponieważ w początkowej fazie stymulują wydzielanie gonadotropin.

Które ze stwierdzeń dotyczących niedoczynności przytarczyc są prawdziwe?
1) występuje w zespole wewnątrzwydzielniczych niedoczynności wielogruczołowych typu 1;
2) w zespole MEN 2A może towarzyszyć rakowi rdzeniastemu tarczycy oraz pheochromocytoma;
3) w chorobie tej rzadko dochodzi do zwapnień w tkankach miękkich;
4) bywa powikłaniem po operacji tarczycy;
5) w różnicowaniu z rzekomą niedoczynnością przytarczyc przydatna jest próba Ellswortha-Howarda.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zasady leczenia wrodzonej niedoczynności tarczycy rozpoznanej u noworodka na podstawie badania przesiewowego są następujące:
1) przed włączeniem leczenia należy potwierdzić niedoczynność tarczycy oznaczeniem stężenia TSH i FT4 w surowicy noworodka;
2) leczenie należy rozpoczynać ostrożnie, stopniowo zwiększając dawkę L-tyroksyny;
3) zaleca się rozpoczynać leczenie wrodzonej niedoczynności tarczycy od dawki L-tyroksyny 10-15 µg w przeliczeniu na kilogram masy ciała;
4) dodatkowo należy zapewnić noworodkowi odpowiednią dawkę jodu;
5) należy rozważyć szybkie wycięcie nieprawidłowo wykształconej tarczycy z uwagi na możliwość rozwoju nowotworu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rzekoma niedoczynność przytarczyc charakteryzuje się następującymi cechami:
1) podstawowe kryteria diagnostyczne w tej chorobie to hipokalcemia, hiperfosfatemia, obniżone wydalanie fosforanów oraz podwyższone stężenie parahormonu w surowicy;
2) choroba jest uwarunkowana genetycznie, dziedziczy się autosomalnie recesywnie i występuje z jednakową częstością u obu płci;
3) w klasycznej postaci rzekomej niedoczynności przytarczyc egzogenny parathormon nie wywołuje podwyższenia cAMP w moczu ani nie zwiększa wydalania fosforanów;
4) w rzekomej niedoczynności przytarczyc obserwuje się hiperplazję gruczołów przytarczycznych;
5) u niektórych pacjentów w kościach występują zmiany radiologiczne typowe dla nadczynności przytarczyc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla wrodzonego przerostu kory nadnerczy w wyniku niedoboru 3β-dehydrogenazy prawdziwe są następujące stwierdzenia:
1) prowadzi do zmniejszonej produkcji kortyzolu, nadmiaru DHEA i deficytu aldosteronu;
2) w postaci klasycznej obserwuje się objawy utraty soli;
3) postać klasyczna przebiega z wirylizacją narządów płciowych zewnętrznych u dziewczynek;
4) niedostateczna maskulinizacja u chłopców jest wynikiem niedoboru testosteronu w okresie płodowym;
5) w postaci nieklasycznej jedynym objawem może być przedwczesne pubarche lub hirsutyzm u dziewcząt.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do zespołu Pendreda?
1) zespół Pendreda charakteryzuje się głuchotą, wolem, niedoczynnością tarczycy i wzrostem jodochwytności w teście z nadchloranem potasu;
2) pendryna występuje w tarczycy, tkankach ucha środkowego oraz w śliniankach;
3) mutacje SLC26A4 wiążą się z utratą zdolności transportu jodków z komórki do koloidu przez pendrynę;
4) test z nadchloranem potasu jest czułym i specyficznym testem pozwalającym rozpoznać zespół Pendreda;
5) wyróżnia się również zespół pseudo Pendreda zwany częściej w piśmiennictwie zespołem poszerzonego wodociągu przedsionka (enlarged vestibular aqueduct syndrome - EVAS).
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do zespołu Klinefeltera?
1) jest najczęstszą przyczyną hipogonadyzmu hipogonadotropowego u mężczyzn;
2) stałym objawem są małe, twarde jądra; może wystąpić ginekomastia;
3) histologicznie w tym zespole stwierdza się dysgenezję komórek nasiennych pozbawionych komórek plemnikotwórczych oraz rozrost nieprawidłowych komórek Leydiga;
4) stwierdza się niskie stężenie testosteronu;
5) u chorych z zespołem Klinefeltera istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia guzów zarodkowych i raka gruczołu piersiowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla nadczynności tarczycy u płodu i noworodka prawdziwe są następujące stwierdzenia:
1) przyczyną wystąpienia nadczynności tarczycy u płodu i noworodka może być aktywująca mutacja receptora tyreotropiny;
2) nadczynność tarczycy u płodu i noworodka najczęściej jest wynikiem autoimmunologicznej choroby gruczołu tarczowego u matki;
3) u noworodków matek z nadczynnością tarczycy leczonych lekami przeciwtarczycowymi w pierwszym okresie po urodzeniu można obserwować przemijającą niedoczynność tarczycy;
4) częstym objawem są cechy dystrofii wewnątrzmacicznej;
5) istnieje korelacja pomiędzy ciężkością choroby u noworodka a mianem matczynych przeciwciał TSI (thyroid stimulating immunoglobulins).
Prawidłowa odpowiedź to:

W ramach badań przesiewowych wrodzonej niedoczynności tarczycy, stężenie TSH w 4. dobie życia u donoszonego noworodka płci męskiej wynosiło 1,2 mU/l. W 9 miesiącu życia stwierdzono u tego dziecka niedokrwistość, obniżenie napięcia mięśniowego, bradykardię, duże ciemię przednie, stężenie FT4 0,68 ng/ml. Należy brać pod uwagę:
1) prawdopodobieństwo istnienia wrodzonej wtórnej niedoczynności tarczycy (na tle podwzgórzowo-przysadkowym);
2) późno ujawniającą się wrodzoną pierwotną niedoczynność tarczycy;
3) zaburzenia czynności tarczycy w wyniku choroby tarczycy u matki w czasie ciąży;
4) zbyt wczesne wykonanie badania przesiewowego;
5) wrodzona niedoczynność tarczycy nie jest możliwa, z uwagi na prawidłowe wartości TSH w badaniu przesiewowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń na temat etiopatogenezy wrodzonej niedoczynności tarczycy są prawdziwe?
1) najczęstszą przyczyną wrodzonej niedoczynności tarczycy są zaburzenia rozwojowe gruczołu tarczowego;
2) zaburzenia rozwojowe gruczołu tarczowego powstają w wyniku niedoczynności tarczycy u matki;
3) we wrodzonej niedoczynności tarczycy nie obserwuje się rozwoju wola;
4) przyczyną zaburzeń biosyntezy hormonów tarczycy są mutacje genowe, natomiast zaburzenia rozwojowe tarczycy nie mają uwarunkowań genetycznych;
5) wynikiem mutacji genu symportera sodowo-jodowego jest brak zdolności aktywnego transportu jodków do wnętrza komórek pęcherzykowych tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U dziewcząt z jadłowstrętem psychicznym (anorexia nervosa) obserwuje się:
1) brak lub znacznie obniżony wyrzut lutropiny w odpowiedzi na stymulację gonadoliberyną;
2) prawidłowy lub nieznacznie podwyższony wyrzut folitropiny po pobudzeniu gonadoliberyną;
3) prawidłowy lub nieznacznie zwiększony wyrzut lutropiny w odpowiedzi na stymulację gonadoliberyną;
4) podwyższone stężenie estradiolu w surowicy krwi;
5) obniżone stężenie estradiolu w surowicy krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa):
1) wydzielanie kortyzolu jest podwyższone;
2) stężenie kortykotropiny w surowicy krwi jest obniżone;
3) stężenie kortykoliberyny w surowicy krwi jest podwyższone;
4) wydalanie 17-OHCS jest zmniejszone;
5) stężenie aldosteronu jest zmniejszone.
Prawidłowa odpowiedź to:

Hiperfosfatemia i podwyższone stężenie PTH występują w przebiegu:
1) niedoczynności przytarczyc;
2) rzekomej niedoczynności przytarczyc;
3) rzekomej nadczynności przytarczyc;
4) wtórnej nadczynności przytarczyc w przebiegu niewydolności nerek;
5) wtórnej nadczynności przytarczyc w przebiegu jelitowych zaburzeń wchłaniania.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe zdanie dotyczące pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc:

Różnicowanie rzekomej niedoczynności przytarczyc typu Ia i Ib odbywa się na podstawie:

U pacjentki po tyreoidektomii stwierdzono obniżone stężenie wapnia w surowicy, podwyższone stężenie fosforanów. Po wdrożeniu leczenia alfakalcydolem w dawce 2x1 µg dziennie i solami wapnia w dawce 1000 mg wapnia elementarnego dziennie zaobserwowano normalizację stężeń wapnia i fosforanów oraz kalciurię 500 mg/24 godz. Dalsze postępowanie powinno obejmować:

Denosumab jest monoklonalnym przeciwciałem przeciwko:

Wskaż zdanie fałszywe na temat denosumabu:

Leczenie wrodzonego przerostu nadnerczy z niedoboru 21α-hydroksylazy u małych dzieci polega na:

Wybierz prawdziwe zdania dotyczące nadczynności tarczycy płodu
i noworodka:
1) nadmiar hormonów tarczycy w okresie płodowym jest bardzo korzystny, ponieważ hipertyreoza przyspiesza podziały komórek mózgowych;
2) hipertyreoza u płodu i noworodka powoduje przedwczesne zarastanie szwów czaszkowych, co stwarza niekorzystne warunki do rozwoju mózgu;
3) rzadką przyczyną nadczynności tarczycy u noworodka jest mutacja aktywująca receptor TSH;
4) metodą leczenia nadczynności tarczycy u noworodka spowodowanej mutacją aktywującą receptor TSH, jest leczenie jodem promieniotwórczym.
Prawidłowa odpowiedź to:

8-letni chłopiec zgłosił się do endokrynologa z powodu nasilonego owłosienia łonowego. Lekarz stwierdził: wzrost i masę ciała na poziomie 50 centyla, tarczycę niepowiększoną, jądra o objętości 10 ml, obecne w mosznie, pubarche III/IV°. Wiek kostny przyspieszony o 3 lata. Najbardziej prawdopodobne/a jest:

W leczeniu przedwczesnego dojrzewania płciowego pochodzenia centralnego stosuje się analog gonadoliberyny o przedłużonym działaniu. Leczenie to ma na celu:
1) przyspieszenie tempa wzrastania u dziecka w czasie leczenia;
2) poprawę prognozy w zakresie wzrostu ostatecznego;
3) zahamowanie progresji objawów dojrzewania płciowego;
4) zwolnienie tempa dojrzewania kośćca;
5) przyspieszenie zarastania nasad kości długich.
Prawidłowa odpowiedź to:

W zespole McCune-Albrighta, obok klasycznej triady objawów (obejmującej przedwczesne dojrzewanie płciowe, dysplazję włóknistą kości i obecność plam typu cafe au lait na skórze), mogą występować inne zaburzenia hormonalne. Nie należy do nich:

W diagnostyce różnicowej zespołu nieadekwatnego wydzielania wazopresyny (SIADH) u dzieci/młodzieży z hiponatremią należy uwzględnić:
1) zespół mózgowej utraty soli (CSW);
2) nerkopochodny zespół nieadekwatnej antydiurezy (NSIAD);
3) chorobę Addisona;
4) indukcję wydzielania wazopresyny przez 3,4-metylenodioksymetamfetaminę („Extasy”).
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentów z wrodzonym przerostem nadnerczy spowodowanym niedoborem 11β-hydroksylazy - P-450c11B1 (WPN-11β) objawy zespołu utraty soli:
1) nie występują w żadnym okresie życia, ponieważ wydzielany jest w nadmiarze 11-deoksykortykosteron (DOC);
2) mogą wystąpić w okresie niemowlęcym;
3) najczęściej ujawniają się po włączeniu terapii glikokortykosteroidami;
4) stwierdzane są u wszystkich pacjentów z klasyczną postacią WPN-11β, ponieważ DOC jest słabszym mineralokortykosteroidem niż aldosteron.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną niedostatecznej maskulinizacji płodu z kariotypem 46.XY nie może być:

Wskaż stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do inhibitorów dipeptydylopeptydazy-4 (DDP-4 inhibitors):
1) powodują umiarkowany przyrost masy ciała;
2) wykazują działanie zbliżone do agonistów PPRg (np. pioglitazon);
3) w terapii często są kojarzone z metforminą;
4) zalicza się do nich, m.in., liraglutyd (liraglutide), egzenatyd (exenatide) i wildagliptynę;
5) zalicza się do nich, m. in., linagliptyna i sitagliptyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Złotym standardem w ocenie wydzielania kortyzolu u pacjentów po operacji okolicy podwzgórzowo-przysadkowej jest:

Następujące twierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do zespołu jajników policystycznych (PCOS):
1) zasadnicza różnica pomiędzy tzw. kryteriami Rotterdamskimi (2003) oraz kryteriami Androgen Excess Society (2006) polega na włączeniu stosunku LH do FSH do standardowej diagnostyki PCOS;
2) podwyższone stężenia testosteronu całkowitego obserwuje się u około 70-80% kobiet z PCOS;
3) cechą charakterystyczną jest spowolnienie czynności podwzgórzowego generatora pulsów GnRH, co przekłada się na względny wzrost sekrecji LH w stosunku do FSH przez przysadkę;
4) metformina istotnie zwiększa szanse na urodzenie zdrowego dziecka w porównaniu do kobiet, u których do indukcji owulacji stosowano klomifen;
5) podwyższony stosunek LH do FSH jest najczęściej obserwowany u otyłych kobiet z dużą insulinoopornością.
Prawidłowa odpowiedź to:

Następujące stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do klinicznej i biochemicznej oceny hiperandrogenizmu:
1) określenie nasilenia hirsutyzmu wg skali Ferrimana-Galweya polega na ocenie owłosienia w sześciu okolicach ciała;
2) obserwuje się wysoką korelację pomiędzy stężeniami testosteronu całkowitego, a nasileniem hirsutyzmu wg skali Ferrimana-Galweya;
3) stężenia wolnego testosteronu oceniane wg standardowych metod wykazują czułość i swoistość porównywalną do wyników spektrometrii masowej;
4) podwyższone stężenia androstendionu świadczą o nadnerczowym pochodzeniu hiperandrogenizmu ze względu na dominującą nadnerczową syntezę tego androgenu (około 90%);
5) ocena stosunku masy do ładunku pozwala na identyfikację określonych androgenów w metodzie spektrometrii masowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 8-letniego chłopca z rozpoznanym wcześniej - w 2 roku życia - wrodzonym przerostem nadnerczy bez utraty soli, otrzymującego preparat hydrokortyzon, stwierdzono obustronne powiększenie oraz tkliwość jąder. Proszę wskazać najwłaściwszy sposób postępowania:

Wskaż stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do zaburzeń endokrynnych obserwowanych w anorexia nervosa:
1) przewlekły stres prowadzi do aktywacji osi ACTH-kortyzol oraz do zwiększonej sekrecji hormonu wzrostu, co przekłada się na podwyższone stężenia IGF-I;
2) hormonalna terapia zastępcza lub doustna tabletka antykoncepcyjna (estrogen plus progestagen) są wysoce skuteczne w zapobieganiu osteoporozie;
3) u dziewczynek (także u chłopców) gęstość kości w badaniu densytometrycznym należy oceniać według współczynnika „Z” a nie według współczynnika „T”;
4) przyczyną zatrzymania cykli miesięcznych jest nabyty wtórny defekt izoformy długiej receptora leptynowego ObRb;
5) patomechanizm zatrzymania cykli miesięcznych jest zbliżony do patomechanizmu obserwowanego u intensywnie trenujących kobiet atletek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do wola nietoksycznego:
1) leczenie L-tyroksyną w dawkach nie powodujących supresji TSH jest wysoce skuteczne w zmniejszaniu rozmiarów wola;
2) skuteczność leczenia L-tyroksyną w redukcji rozmiarów wola jest zbliżona do redukcji rozmiarów wola po podaniu jodu radioaktywnego;
3) ryzyko stwierdzenia komórek nowotworowych w materiale z biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej jest tym wyższe, im niższe jest stężenie TSH;
4) podanie dawki rekombinowanego ludzkiego TSH przed podaniem jodu radioaktywnego nie ma istotnego znaczenia, w odniesieniu do zmniejszenia rozmiarów wola;
5) według ostatnich wskazań zaleca się rutynowe oznaczanie stężenia kalcytoniny we wszystkich przypadkach wola w celu badania przesiewowego w celu wykluczenia ewentualnego raka rdzeniastego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U ciężarnej z rozpoznanym wrodzonym przerostem nadnerczy (postać klasyczna bez utraty soli) w czasie całej ciąży można stosować:
1) hydrokortyzon;    4) deksametazon;
2) prednizon;     5) deksametazon w ramach leczenia prenatalnego
3) prednizolon;    płodu męskiego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do radioterapii przysadki:
1) według ostatnich zaleceń powinna być standardowym uzupełnieniem leczenia operacyjnego w przypadku niewydzielających makrogruczolaków przysadki (non-secreting pituitary macroadenomas);
2) w przypadku standardowej radioterapii frakcjonowanej pełny efekt terapeutyczny udaje się zwykle osiągnąć wkrótce po zakończeniu około 6-tygodniowego cyklu naświetlań;
3) w przypadku zastosowania metody tzw. „noża gamma” („gamma knife”) udaje się uzyskać hormonalne kryteria remisji w przypadku akromegalii w sposób porównywalny lub nawet szybszy niż przy leczeniu analogami somatostatyny;
4) silne skoncentrowanie wiązki w metodzie gamma knife pozwala na leczenie guzów praktycznie przylegających do skrzyżowania nerwów wzrokowych (mniej niż 3 mm odległości);
5) metoda „noża gamma” („gamma knife”) polega na podaniu pojedyńczej dużej dawki promieniowania (nawet do około 35 Gy).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do farmakologicznego leczenia choroby Cushinga:
1) leczenie farmakologiczne zwykle nie jest konieczne, jeśli u pacjenta stwierdza się prawidłowe poranne stężenia kortyzolu w okresie kilku tygodni po przezklinowym usunięciu gruczolaka;
2) mifepriston (RU 486) jest antagonistą receptorów estrogenowych, zaś w wyższych dawkach blokuje również receptory dla glukokortykosteroidów;
3) mechanizm działania ketokonazolu polega przede wszystkim na inhibicji 17-a hydroksylazy steroidowej;
4) możliwość zastosowania Pasireotydu (SOM 230) wiąże się ze zwiększoną ekspresją receptora somatostatynowego typu 2 (sst2) w komórkach gruczolaka;
5) powodzenie leczenia kabergoliną jest związane z ekspresją receptora dopaminowego D2 przez zasadochłonne gruczolaki przysadki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenie dotyczące konstytucjonalnego opóźnienia wzrastania oraz dojrzewania jest fałszywe?

Wskaż stwierdzenia fałszywe w odniesieniu do orbitopatii w chorobie Gravesa i Basedowa:
1) stężenia przeciwciał przeciwreceptorowych (anty-TSHR) korelują z nasileniem klinicznych objawów oftalmopatii;
2) fibroblasty oczodołowe pozbawione powierzchniowej glikoproteiny Thy-1 częściej podlegają różnicowaniu w kierunku adipocytów pomimo braku ekspresji receptora dla TSH;
3) zastosowanie preparatów selenu obniża stężenia przeciwciał przeciwko peroksydazie (anty-TPO), ale nie wykazuje żadnej skuteczności w leczeniu orbitopatii Gravesa;
4) stężenia przeciwciał anty-TSH receptor podnoszą się o około 70% w okresie pierwszych sześciu miesięcy po leczeniu jodem radioaktywnym;
5) podczas leczenia pulsami metylprednizolonu poważne skutki uboczne (np. toksyczne uszkodzenie wątroby) obserwuje się zwykle dopiero po przekroczeniu dawki kumulacyjnej 16 (szesnastu) gramów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zlecając oznaczenie chromograniny A należy pamiętać, że:

U 5-letniego chłopca z wrodzonym przerostem nadnerczy o typie niedoboru 21-hydroksylazy bez utraty soli, do cech przedwczesnego dojrzewania płciowego GnRH-niezależnego nie należy:
1) przyspieszone wzrastanie;
2) pojawienie się owłosienia łonowego i pachowego;
3) przyspieszenie dojrzewania kośćca;
4) powiększenie jąder;
5) powiększenie prącia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących zespołu Kallmana są prawdziwe?
1) występuje u płci męskiej;
2) występuje u obu płci;
3) jest przykładem hipogonadyzmu hipergonadotropowego;
4) występuje anosmia;
5) jest przykładem hipogonadyzmu hipogonadotropowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Obojnactwo rzekome żeńskie jest to maskulinizacja w czasie życia płodowego zewnętrznych narządów płciowych u płci genetycznie żeńskiej. Wskaż prawdziwe stwierdzenia na temat tego zaburzenia:
1) przyczyną jest wrodzony przerost nadnerczy o typie niedoboru 21a-hydroksylazy, 11b-hydroksylazy, dehydrogenazy 3b-hydroksysteroidowej;
2) przyczyną jest wrodzony przerost nadnerczy o typie niedoboru 21a-hydroksylazy, 11b-hydroksylazy, dehydrogenazy 3b-hydroksysteroidowej, 20,22-desmolazy cholesterolu;
3) przyczyną jest niedobór P450 aromatazy łożyskowej;
4) przyczyną jest guz wirylizujący jajnika u matki;
5) wewnętrzne narządy płciowe są typu męskiego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż, które z opisanych postępowań lekarskich są właściwe w świetle ostatnich, aktualnych wytycznych dotyczących diagnostyki i terapii raka tarczycy w Polsce:
1) u pacjenta z wyczuwalnym guzkiem prawego płata tarczycy w wykonanej biopsji stwierdzono komórki pęcherzykowe tarczycy z nieznaczną anizocytozą, pojedyncze oraz układające się w płaty, a także tworzące rozetki, a ponadto niewielką ilość koloidu oraz makrofagi i limfocyty; na podstawie tego rozmazu endokrynolog zalecił poddanie pacjenta tyreoidektomii, nie rekomendując chirurgowi pobierania materiału do badania śródoperacyjnego;
2) u pacjenta z wyczuwalnym guzkiem lewego płata tarczycy w wykonanej biopsji stwierdzono monomorficzne komórki pęcherzykowe tarczycy, częściowo układające się w rozetki oraz śladową ilość koloidu; na podstawie tego rozmazu endokrynolog zalecił dalszą obserwację pacjenta oraz powtórzenie biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej w okresie nie krótszym niż 6 m-cy i nie dłuższym niż rok;
3) u pacjenta z wyczuwalnym guzkiem prawego płata tarczycy w wykonanej biopsji stwierdzono liczne monomorficzne tyreocyty (bez anizokariozy oraz bez anizocytozy), tworzące układy rozetkowe oraz brak koloidu; na podstawie tego rozmazu endokrynolog zalecił skierowanie pacjenta do leczenia chirurgicznego, jednakże zaznaczył że przeprowadzenie badania śródoperacyjnego osobiście uważa za niecelowe;
4) u pacjenta ze zmianą ogniskową o średnicy 3,5 cm, jednakże niewyczuwalną palpacyjnie w wykonanej biopsji stwierdzono liczne komórki pęcherzykowe tarczycy z oznakami nieznacznej anizocytozy, układające się w grupy i płaty, a ponadto makrofagi, limfocyty oraz masy białkowe; na podstawie tego rozmazu endokrynolog zalecił tyreoidektomię;
5) u pacjenta z wyczuwalnym guzkiem prawego płata tarczycy w wykonanej biopsji stwierdzono komórki pęcherzykowe tarczycy z nieznaczną anizocytozą, pojedyncze oraz układające się w płaty, a także tworzące rozetki, niewielką ilość koloidu oraz makrofagi i limfocyty; na podstawie tego rozmazu endokrynolog zalecił obserwację z powtórzeniem badania cytologicznego najwcześniej po 6-ciu miesiącach.
Prawidłowa odpowiedź to:

Syntetyczny analog argininowazopresyny - desmopresyna - jest stosowany w leczeniu:
1) moczówki prostej neurogennej;   5) moczenia nocnego u dzieci;
2) nefropatii hipokaliemicznej;   6) moczówki nefrogennej;
3) choroby von Willebranda;     7) cukrzycy powikłanej nefropatią;
4) nefropatii hiperkalcemicznej;   8) łagodnej hemofilii A.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka 29-letnia z ujemnym wywiadem w kierunku chorób tarczycy, 6 tygodni po porodzie, u której nie stwierdza się obecności przeciwciał anty-TSHR, występuje podwyższone stężenie przeciwciał anty-TPO, TSH stłumione, FT_{3 i FT4 podwyższone. Optymalne postępowanie to:}

Objawem nagłego zaostrzenia choroby Addisona (dotychczas prawidłowo leczonej substytucyjnie) mogą być:
1) zwyżka ciśnienia krwi;     5) wielomocz;
2) obniżenie ciśnienia krwi;     6) nudności i wymioty;
3) zblednięcie powłok;     7) biegunka;
4) ściemnienie powłok;    8) zaparcia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Moczówka prosta centralna (podwzgórzowo-przysadkowa) wymaga różnicowania z:
1) chorobą Addisona;
2) zespołem Conna;
3) polydipsia compulsiva;
4) zespołem Schwartza-Barttera;
5) pierwotną niedoczynnością przytarczyc;
6) pierwotną nadczynnością przytarczyc;
7) cukrzycą typu 1;
8) niedoczynnością tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwe są stwierdzenia dotyczące orbitopatii naciekowo-obrzękowej (orbitopatii Gravesa):
1) zawsze związana jest z podwyższonym stężeniem przeciwciał anty-TSHR;
2) zawsze związane jest z podwyższonym stężeniem przynajmniej jednego spośród trzech oznaczanych przeciwciał, tj. anty-TPO, anty-Tg i anty-TSHR;
3) zawsze wymaga leczenia glukokortykosteroidami;
4) zawsze wymaga leczenia lekami przeciwtarczycowymi;
5) jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia operacyjnego;
6) jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia z użyciem ¹³¹I;
7) wymaga różnicowania z chorobą nowotworową w obrębie oczodołu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Która z cech klinicznych lub immunologicznych stanowi objaw patognomoniczny dla wytrzeszczu naciekowo-obrzękowego (orbitopatii Gravesa)?
1) podwyższone stężenie przeciwciał anty-TSHR i anty-TPO;
2) podwyższone stężenie przeciwciał anty-TSHR, ale nie anty-TPO;
3) retrakcja powiek;
4) obrzęk przedgoleniowy;
5) resorbcja podokostnowa kości oczodołu;
6) akropachia;
7) objaw Möbiusa;
8) objaw Jelinka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przedwczesne dojrzewanie płciowe w testotoksykozie jest przykładem przedwczesnego dojrzewania płciowego GnRH-niezależnego. Jego przyczyną jest ciągła stymulacja komórek Leydiga do wydzielania testosteronu związana z zarodkową mutacją aktywującą receptora dla LH.

Czy 9-letnią pacjentkę z zespołem Turnera, u której wykryto markery chromosomu Y można leczyć preparatem hormonu wzrostu?

Zgodnie z zaleceniami obowiązującego w Polsce Programu Terapeutycznego leczenia niskorosłych dzieci z somatotropinową niedoczynnością przysadki preparatem hormonu wzrostu, dawkowanie hormonu wzrostu powinno być następujące:

Hormony przedniego płata przysadki wydzielane są w charakterystycznym rytmie dobowym, przy czym:
1) stężenie hormonu wzrostu jest najwyższe w drugiej połowie nocy i nad ranem;
2) stężenie TSH jest stałe przez całą dobę;
3) stężenie prolaktyny jest najwyższe w nocy, a najniższe w dzień;
4) stężenie LH utrzymuje się na stałym poziomie w ciągu doby, a pulsy FSH występują regularnie przez całą dobę co 1,5-2 godziny, w zależności od płci;
5) stężenie ACTH narasta w ciągu nocy do szczytu w godzinach porannych i maleje w ciągu dnia.
Prawidłowa odpowiedź to:

U osób niewidomych od wczesnych lat dzieciństwa na skutek zaburzeń rytmów dobowych związanych z brakiem stymulacji świetlnej może dojść do:
1) niedoboru wzrostu;
2) przedwczesnego dojrzewania płciowego;
3) hipogonadyzmu hipogonadotropowego;
4) hipogonadyzmu hipergonadotropowego;
5) przerostu szyszynki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Aby określić maksymalne stężenie testosteronu i estradiolu w surowicy krwi u dzieci będących we wczesnym okresie dojrzewania należy oznaczyć:

U 16-letniego chłopca z otyłością prostą znacznego stopnia może wystąpić nadmierne wydzielanie:
1) insuliny;           4) prolaktyny;
2) kortyzolu;           5) testosteronu.
3) hormonu wzrostu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych wskaźników szacujących stopień otyłości u dzieci porównują rzeczywisty wzrost i masę ciała dziecka z wartościami należnymi?
1) BMI (Body Mass Index);
2) wskaźnik Cole;
3) BMI SDS (Standard Deviation Score for Body Mass Index);
4) WHR (Waist to Hip Ratio);
5) PI (Ponderal Index).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wymień zaburzenia, którym może towarzyszyć otyłość wtórna:
1) niedoczynność tarczycy;
2) niedobór hormonu wzrostu;
3) rzekoma niedoczynność przytarczyc typ Ia;
4) choroba glikogenowa typ I;
5) zespół Turnera.
Prawidłowa odpowiedź to:

W którym z wymienionych procesów bierze udział prolaktyna?
1) procesie mammogenezy (wzrostu i rozwoju gruczołu sutkowego w okresie dojrzewania i w ciąży);
2) procesie laktogenezy (syntezy i wydzielania mleka);
3) procesie galaktopoezy (utrzymania laktacji);
4) procesie wydalania mleka z gruczołu piersiowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Z wymienionych wskaźników do obliczania oporności wątrobowej na insulinę (hepatic insulin resistance) służą:
1) HOMA (homeostatic model assessment);
2) QUICKI (Quantitative Insulin-sensitivity Check Index);
3) metoda euglikemicznej klamry insulinowej;
4) metody obliczeń na podstawie testu OGTT lub IGTT (np. wg Belfiore, Composite, Stumvoll);
5) 72-godzinny test głodzenia z oceną insuliny w przypadku obniżenia stężenia glukozy < 4,5 mg/dl.
Prawidłowa odpowiedź to:

W odniesieniu do metod oznaczania insulinooporności określ prawdziwość powyższych stwierdzeń:
1) „złotym standardem” w oznaczaniu insulinooporności jest metoda klamry metabolicznej;
2) zasadą tej metody jest oznaczanie ilości glukozy, jaka musi być podana pacjentowi, aby utrzymać stałą wartość glikemii w trakcie 120-minutowego wlewu insuliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie cechy upoważniają do rezygnacji z BACC guzka/zmiany ogniskowej tarczycy wg rekomendacji przygotowanych przez Polską Grupę do spraw Nowotworów Endokrynnych 2010?
1) guzek tarczycy potwierdzony w USG jako zmiana ogniskowa o średnicy 6 mm w każdym wymiarze;
2) zmiana ujawniona jako ognisko gorące w FDG-PET;
3) zmiana ujawniona jako guzek gorący w scyntygrafii tarczycy wykonanej po podaniu ¹³¹I;
4) w guzkach ze zwyrodnieniem torbielowatym > 75%, ze względu na małe ryzyko raka;
5) w wolu wieloguzkowym, jeśli wszystkie zmiany ogniskowe wykazują te same cechy ultrasonograficzne;
6) w przypadku stwierdzenia obecności przerzutów raka tarczycy do węzłów chłonnych szyi stanowiących podstawę rozpoznania choroby;
7) torbiel czysta wg kryteriów USG.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uzupełniające leczenie jodem promieniotwórczym ¹³¹I wskazane jest:
1) w każdym przypadku raka tarczycy o średnicy powyżej 4 cm;
2) u wszystkich chorych z rakiem tarczycy w stadium N1, niezależnie od wielkości guza pierwotnego, po wcześniejszej operacji całkowitego wycięcia tarczycy;
3) w każdym przypadku raka pęcherzykowego tarczycy w stadium pT1b;
4) jedynie w celu zniszczenia resztkowych komórek tarczycy pozostałych po leczeniu operacyjnym z powodu zróżnicowanego raka tarczycy;
5) u wszystkich chorych z jawnymi przerzutami raka rdzeniastego tarczycy po operacji radykalnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

82-letnia pacjentka z guzkiem lewego płata tarczycy, napadowym migotaniem przedsionków i obserwowaną supresją stężenia TSH przy prawidłowych stężeniach wolnych frakcji hormonów tarczycy zgłosiła się do endokrynologa. Chora neguje inne dolegliwości. Najkorzystniejszy sposób postępowania powinien obejmować:

Ryzyko hipoglikemii wzrasta:

Wartości hemoglobiny glikowanej HbA1c:

Przewlekła neuropatia dystalna czuciowo-ruchowa:

Wysokie ryzyko rozwoju retinopatii cukrzycowej występuje u osób z cukrzycą w przypadku:

Cukrzyca typu HNF 1A MODY (MODY 3):

Otyłość olbrzymia, postępująca szybko od pierwszych miesięcy życia, ciągłe uczucie głodu, któremu towarzyszą często zachowania agresywne, hipogonadyzm hipogonadotropowy i niedoczynność tarczycy bez niedoboru wzrostu sugerują:

W wyniku leczenia hormonem wzrostu nie można się spodziewać:

U 45-letniego mężczyzny z cukrzycą typu 2, z BMI = 38,5 kg/m², leczonego dietą oraz metforminą w dawce 3 x 850 mg i gliklazydem w dawce 90 mg rano, u którego pogarsza się kontrola glikemii optymalne wydaje się:

Zespół chorób, na który składają się następujące jednostki: guz chromochłonny, nowotwór neuroendokrynny trzustki i rak nerki, można wspólnie określić jako:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących ACTH-niezależnego zespołu Cushinga są prawdziwe?
1) w zespołach Carneya i McCune-Albrighta wzrost syntezy kortyzolu z następczą supresją ACTH spowodowany jest mutacjami genetycznymi odpowiednio: kinazy białkowej A i białka G;
2) w postaci sporadycznej pierwotnego pigmentowanego drobnoguzkowego rozrostu kory nadnerczy obustronna adrenalektomia powoduje wyleczenie;
3) testem różnicującym chorobę i zespół Cushinga jest test hamowania 2 mg DXM połączony z bezpośrednio po nim wykonanym testem stymulacyjnym z użyciem CRH;
4) podanie wazopresyny nie zwiększa stężenia kortyzolu w ACTH-niezależnym zespole Cushinga;
5) nadmiar androgenów często towarzyszy hiperkortyzolemii w ACTH-niezależnym zespole Cushinga.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla obustronnego makroguzkowego rozrostu nadnerczy charakterystyczne jest:
1) hamowanie deksametazonem poposiłkowej hiperkortyzolemii;
2) symetryczne policykliczne powiększenie obu nadnerczy w badaniach TK i MR;
3) stymulowanie wydzielania kortyzolu poprzez ektopowe receptory błonowe w korze nadnerczy dla TSH, FSH i LH;
4) zwiększenie stężenia kortyzolu w wyniku pionizacji;
5) hamowanie somatostatyną wzrostu stężenia kortyzolu indukowanego doustnym podaniem glukozy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najistotniejszą rolę w zabezpieczeniu optymalnych wartości masy kostnej odgrywają:

Leczenie osteoporozy z wykorzystaniem leków antyresorpcyjnych jest ukierunkowane na:

Analogi somatostatyny (SST) są stosowane w leczeniu objawowym i przyczynowym nowotworów neuroendokrynnych. W leczeniu przyczynowym tych nowotworów wykorzystuje się ich działanie poprzez:
1) bezpośrednie działanie antyproliferacyjne;      4) indukcję apoptozy;
2) hamowanie wydzielania czynników wzrostowych;    5) hamowanie apoptozy.
3) hamowanie angiogenezy;
Prawidłowa odpowiedź to:

35-letni chory po incydencie utraty świadomości został hospitalizowany w oddziale chorób wewnętrznych, oznaczone stężenie glikemii wynosi 28 mg%. Obserwowano powtarzające się incydenty zasłabnięć od około 3 miesięcy, bez rozpoznanej cukrzycy czy innych schorzeń. U chorego przez kilka dni stosowano wlewy dożylne glukozy, uzyskując nieznaczną poprawę kliniczną.
W wykonanych badaniach USG i TK jamy brzusznej nie opisywano patologii. Chory został skierowany do oddziału endokrynologii celem dalszej diagnostyki. Obraz kliniczny i badania biochemiczne (glikemie od 25 do 35 mg% z towarzyszącymi wysokimi stężeniami insuliny od 8 do 16 µU/l) sugerowały nowotwór neuroendokrynny typu insulinoma. Podstawowe badanie obrazowe w celu zlokalizowania guza pierwotnego, jakie powinno być wykonane to:

U 50-letniego mężczyzny diagnozowanego z powodu przewlekłego kaszlu i krwioplucia rozpoznano nowotwór neuroendokrynny płuca. Dodatkowo chory zgłaszał nudności, wymioty, zmiany nastroju, nadmierną pobudliwość. W podstawowych badaniach laboratoryjnych stwierdzono znacznego stopnia hiponatremię.
W diagnostyce takiego stanu należy uwzględnić:
1) zespół SIADH wywołany nadmierną sekrecją wazopresyny przez komórki nowotworu płuca;
2) niewydolność nerek;
3) niedoczynność kory nadnerczy;
4) niedoczynność tarczycy;
5) stosowanie leków moczopędnych oraz doustnych leków przeciwcukrzycowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Powikłania sercowe występują u ok. 50% chorych z zespołem rakowiaka. Które ze zmian morfologicznych i czynnościowych zastawek serca widocznych w badaniu echokardiograficznym są charakterystyczne dla rakowiakowej choroby serca?
1) zwłóknienie płatków zastawki trójdzielnej i aparatu podzastawkowego;
2) zwężenie ujścia tętnicy płucnej;
3) zwłóknienie wsierdzia ściennego prawej komory serca;
4) niedomykalność zastawki trójdzielnej;
5) zwężenie zastawki trójdzielnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych badań hormonalnych wymagają szybkiego transportu do laboratorium po pobraniu krwi (w warunkach schłodzenia próbki)?

W przypadku podejrzenia rakowiaka, które z wymienionych zestawów badań biochemicznych zaleca się wykorzystać w diagnostyce:

Najczęstszą spośród wad wrodzonych i wariantów anatomicznych tarczycy jest:

Cechą kliniczną wzmożonego ryzyka raka w guzku tarczycy ocenianego przed wykonaniem BACC nie jest:

Ektopowego miąższu tarczycy nie spotyka się:

Podczas rutynowego badania lekarskiego stwierdzono u 13-letniego chłopca niewielką obustronną ginekomastię. Wzrost i cechy dojrzewania adekwatne do wieku, pacjent nie przyjmuje żadnych lekarstw. Objętość jąder wynosi około 8 ml. Najwłaściwszym postępowaniem będzie:

U 68-letniego mężczyzny stwierdzono utrzymujące się od około 4 mie-sięcy obustronne powiększenie piersi z niewielką tkliwością, Od paru lat pacjent przyjmuje L-tyroksynę z powodu niedoczynności tarczycy, amiodaron z powodu zaburzeń rytmu serca a także ranitydynę z powodu choroby wrzodowej żołądka. Pół roku temu rozpoznano u niego raka gruczołu krokowego i zastosowano
leczenie analogami GnRH podawanymi domięśniowo (leuproide 7,5 mg). Najbardziej prawdopodobną przyczyną ginekomastii jest:

U 84-letniego mężczyzny z obustronną ginekomastią w przebiegu leczenia farmakologicznego raka gruczołu krokowego analogami GnRH i flutamidem najwłaściwszym sposobem postępowania będzie:

Hormony tarczycy działają w mechanizmie:

Eprotirome, analog hormonu tarczycy, obniża stężenie cholesterolu, nie wywierając wpływu na serce, ponieważ jest:

Po obustronnej adrenalektomii z powodu gruczolaków przebiegających z zespołem Cushinga należy:

Wystąpienia płodowej nadczynności tarczycy można spodziewać się w przypadku:

Leczenie nadczynności tarczycy radiojodem jest przeciwwskazane:

Następstwem leczenia radiojodem nadczynności tarczycy nie może być:

Na niedostateczną podaż jodu u ciężarnej będą wskazywały następujące wyniki badań:

Przyczyną obniżonego stężenia TSH w surowicy mogą być następujące choroby:

Przyczyną podwyższonego stężenia TSH w surowicy mogą być następujące choroby i leki:

U pacjenta będącego w stanie klinicznej eutyreozy, ze stężeniem TSH 4,2 mU/l, fT4 13 pmol/l i pojedynczą litą zmianą ogniskową w tarczycy o wymiarach 1,5x 1,2x 1,0 cm stwierdzoną w badaniu ultrasonograficznym, zlecisz następujące badania:

Ciężarna l. 28 z chorobą Gravesa i Basedowa i jatrogenną niedoczynnością tarczycy po przebytej terapii radiojodem, leczona substytucyjnie L-tyroksynąi będąca obecnie w 30 tygodniu ciąży, wymaga następującego postępowania:

Najczęstszym guzem nadnerczy typu incidentaloma jest: