Egzamin PES / Endokrynologia / wiosna 2004

Octreoscan jest analogiem somatostatyny i dlatego stosowany jest w diagnostyce lokalizacyjnej guzów neuroendokrynnych.

Pacjentka lat 35, paląca papierosy, zgłosiła się do lekarza z powodu postępującego osłabienia, spadku masy ciała o 10 kg w ciągu 6 miesięcy, nudności oraz uczucia chłodu. Z odchyleń w badaniu przedmiotowym stwierdzono ciśnienie tętnicze krwi 85/40, skórę suchą z tendencją do hiperpigmentacji. W badaniach dodatkowych stwierdzono niedokrwistość, Na 128 mEq/l, K 5.7 mEq/l oraz TSH 15 μIU/ml. Rozpoznano niedoczynność tarczycy i włączono leczenie L-tyroksyną, przy czym samopoczucie uległo pogorszeniu. Zaproponuj dalszą diagnostykę.

U pacjenta z marskością wątroby wykonano badania tyreologiczne i stwierdzono TSH 0.17 μlU/ml (Norma: 0.2-3.5), FT4 11.4 pmol/l (Norma: 11-21 pmol/l) oraz FT3 3.0 pmol/l (Norma: 4.0-8.0 pmol/l). Rozpoznasz:

U 28-letniej pacjentki z zaburzeniami miesiączkowania na skutek microprolactinoma zalecisz:

W różnicowaniu stanów przebiegających z podwyższonym stężeniem FT4 oraz prawidłowym lub podwyższonym stężeniem TSH należy uwzględnić następujące patologie, z wyjątkiem:

W diagnostyce scyntygraficznej niektórych guzów wywodzących się z układu endokrynnego stosuje się badanie z użyciem MIBG 131-I. Należą do nich:
1) pheochromocytoma;       4) rak przytarczyc;
2) rakowiaki;         5) zespół Cushinga.
3) rak rdzeniasty tarczycy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z podanych stwierdzeń dotyczących ektopowego wydzielania ACTH jest prawdziwe:
1) kobiety stanowią 50% chorych z zespołem ektopowego wytwarzania ACTH i 90% chorych z przysadkową chorobą Cushinga;
2) zespół ektopowego wydzielania w przebiegu wolno rosnących guzów np. rakowiaków, może obok zaburzeń metabolicznych powodować rozwój charakterystycznych objawów takich jak otyłość i księżycowata twarz, hirsutyzm;
3) zespół ektopowego wydzielania ACTH występuje zazwyczaj w przebiegu drobnokomórkowego raka płuc i rakowiaków;
4) chorzy na drobnokomórkowego raka płuc z zespołem ektopowego wydzielania ACTH mają krótszy czas przeżycia niż ci, u których ten zespół nie występuje;
5) u niektórych pacjentów z zespołem ektopowego wydzielania ACTH nie można znaleźć guza nowotworowego mimo intensywnej diagnostyki.
Prawidłowa odpowiedź to:

47-letnia kobieta zgłosiła się do Izby Przyjęć z powodu osłabienia, bólów głowy i licznych wybroczyn na skórze. Dolegliwości nasiliły się w ciągu ostatnich miesięcy, ale już od około dwóch lat szybciej się męczy oraz obserwuje stopniowe powiększenie obwodu brzucha z drobnymi czerwonymi rozstępami na skórze brzucha, od około 3 lat na twarzy, na sutkach i na udach obecne jest owłosienie. W badaniu przedmiotowym ciśnienie 180/110mmHg. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

31-letnia kobieta podczas badań okresowych skarży się na uczucie „uwierania” i ucisku w szyi. W badaniu ultrasonograficznym szyi widoczny jest niepowiększony gruczoł tarczowy, w lewym płacie tarczycy obecne ognisko hiperechogeniczne o średnicy 18 mm. Tyreotropina (TSH) 2,5 mIU/l (norma od 0,2-3,5). Zlecasz:

Typową cechą choroby Cushinga jest:

31-letni pacjent skarży się na łatwe męczenie się, bóle stawów, bóle głowy, zaburzenia widzenia i zaburzenia potencji, obniżenie tembru głosu, sztywność rąk i zwiększoną potliwość; powyższe dolegliwości od około roku. W badaniach laboratoryjnych stwierdzano kilkukrotnie glikemię na czczo rzędu 110-115 mg/dl (6,1-6,4 mmol/l). Najwłaściwszym sposobem postępowania będzie w pierwszej kolejności:

Które z poniższych badań są istotne do rozpoznania pheochromocytoma?
1) oznaczenie katecholamin w surowicy;
2) oznaczenie katecholamin i ich metabolitów w dobowej zbiórce moczu;
3) oznaczanie chromograniny A w osoczu;
4) badanie MRI;
5) oznaczenie dobowego rytmu kortyzolu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół MEN 1 to współistnienie:

Mężczyzna lat 43 podaje silne bóle głowy, pogorszenie ostrości wzroku. W ciągu ostatniego roku musiał zmienić rozmiar obuwia na większy, zgłasza objawy obniżonego libido. Dotychczas nie leczony. Oznaczenia hormonalne w surowicy: HGH - 8 ng/ml (norma 1-10) - w teście hamowania glukozą obniżył się do 5,5 ng/ml, IGF-1 477 ng/ml (norma 100-450) LH - 4,7 mIU/ml (norma 1-10) FSH- 3,4 mIU/ml (norma 1-10), prolaktyna 109 ng/ml (norma 3-25ng/ml). Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie:

Niedoczynność tarczycy u kobiety ciężarnej wymaga od lekarza prowadzącego ciążę wdrożenia odpowiedniego postępowania terapeutycznego. Które z poniższych stwierdzeń określają właściwe postępowanie terapeutyczne:
1) zwiększenie dawki L-tyroksyny o 100 % z chwilą zajścia w ciążę kobiety z rozpoznaną i leczoną przed zajściem w ciążę niedoczynnością tarczycy;
2) celem leczenia ma być utrzymanie stężeń TSH w normie, a wartości fT4 w górnej granicy normy;
3) w przypadkach stwierdzenia u ciężarnej niedokrwistości i konieczności przyjmowania doustnie preparatów żelaza, zaleca się przyjmowanie L-tyroksyny i preparatu żelaza jednocześnie na czczo, ponieważ preparaty żelaza zwiększają biodostępność L-tyroksyny;
4) po porodzie dawki L-tyroksyny z okresu ciąży utrzymuje się zazwyczaj do 6 tygodnia połogu, po czym następuje zmniejszenie dawki i kontrolne oznaczenie stężeń TSH i fT4;
Prawidłowa odpowiedź to:

Nafarelina, Buserelina i Goserelina to preparaty należące do grupy analogów agonistycznych GnRH. W których z niżej wymienionych stanów leki tej grupy znajdują zastosowanie:
1) przedwczesne dojrzewanie;        5) endometrioza;
2) rak prostaty;             6) mięśniaki macicy;
3) rak sutka;             7) indukcja jajeczkowania.
4) zespół napięcia przedmiesiączkowego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Za bezwzględne przeciwwskazania do stosowania dwuskładnikowej tabletki antykoncepcyjnej uważa się:
1) przebytą chorobę zatorowo-zakrzepową;
2) nadciśnienie;
3) przebytą cholestazę ciężarnych;
4) hiperprolaktynemię;
5) nieprawidłowy wynik rozmazu cytologicznego (CIN 1);
6) chorobę Crohna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stosowanie propranololu w okresie ciąży w związku z ujawnieniem się objawów nadczynności tarczycy związane jest z jego potencjalnym niekorzystnym wpływem na przebieg ciąży charakteryzującym się:
1) stanami hipoglikemii u płodu i noworodka;
2) stanami hiperglikemii u płodu i noworodka;
3) bradykardią u płodu i noworodka;
4) inicjacją przedwczesnej czynności skurczowej mięśnia macicznego;
5) trudnościami w indukcji porodu;
6) zespołem zaburzeń oddechowych u noworodka;
7) placentomegalią.
Prawidłowa odpowiedź to:

W toku rozwoju zarodka kluczową rolę dla prawidłowego różnicowania się płci odgrywa tzw. hormon anty-Müllerowski (AMH) syntetyzowany przez komórki Sertolego. Czynnik ten odpowiedzialny jest za zanik przewodu Müllera i dalszy prawidłowy rozwój zarodka i płodu męskiego. Wrażliwość przewodów Müllera na AMH jest krótkotrwała i określona w czasie, a ujawnia się między:

Do poradni endokrynologicznej zgłosiła się 26-letnia kobieta karmiąca piersią, która urodziła żywego, zdrowego noworodka drogą cięcia cesarskiego przed 7 tygodniami. Przed zajściem w ciążę skutecznie stosowała tabletkę antykoncepcyjną (bez przeciwwskazań, dobra tolerancja). Pacjentka zwróciła się z prośbą do lekarza o ponowne przepisanie tabletki antykoncepcyjnej. Najlepszym sposobem postępowania wobec pacjentki będzie:

Okres połowiczego rozpadu trijodotyroniny w surowicy wynosi:

Optymalna kontrola trwającego 3 tygodnie leczenia nadczynności tarczycy polega m.in. na oznaczeniu stężenia w surowicy:

Optymalna kontrola leczenia wtórnej niedoczynności tarczycy preparatami lewotyroksyny polega m.in. na oznaczaniu stężenia w surowicy:

Do przyczyn genetycznie uwarunkowanej otyłości należą:

Do czynników obniżających stężenie leptyny nie należy:

46-letnia chora zgłosiła się z powodu utrzymujących się od wielu miesięcy bólów głowy, bólów stawowych, nadmiernej potliwości, duszności wysiłkowej i zaburzeń miesiączkowania. W badaniu przedmiotowym stwierdzono następujące nieprawidłowości: RR 160/90, „pogrubiałe” rysy twarzy, wole wieloguzkowe niewielkich rozmiarów, nieznaczne powiększenie wątroby. W wykonanych badaniach biochemicznych: stężenie glukozy na czczo: 128 mg/dl, TSH 0,55 μIU/ml. Prawdopodobne rozpoznanie u tej chorej:

U 46-letniej chorej z zaburzeniami miesiączkowania, która od kilku lat musi kupować coraz większe buty, w badaniach biochemicznych stwierdzono niewielką hiperglikemię, dla potwierdzenia najbardziej prawdopodobnego rozpoznania należy:

Do leków zmieniających pozatarczycowy metabolizm hormonów tarczycy należą:

Rak wyspowy tarczycy jest rzadkim wariantem raka:

Mutacje punktowe w onkogenach rodziny RAS występują:

Hipogonadyzm w przebiegu hiperprolaktynemii jest spowodowany:

U 66-letniego mężczyzny z uporczywą biegunką i napadowym zaczerwieniem twarzy, z towarzyszącą tachykardią, wskazane są badania:

U 70-letniej kobiety z objawami choroby niedokrwiennej serca stwierdzono niedoczynność tarczycy, potwierdzoną oznaczeniem TSH, które wynosiło 50 μIU/ml. U chorej tej należy:

25-letnia kobieta skierowana została na konsultację endokrynologiczną z powodu zaburzeń miesiączkowania i niepłodności.
W badaniu przedmiotowym stwierdzono hirsutyzm o niewielkim nasileniu (wieloletni), trądzik oraz RR 105/70. W badaniach hormonalnych zwracał uwagę podwyższony poziom ACTH, DHEAS, androstendionu i niski prawidłowy poziom kortyzolu ( o godz. 8:00). Opisany wyżej zespół objawów klinicznych i laboratoryjnych może nasuwać podejrzenie:

60-letnia kobieta przyjęta została do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z powodu postępującego osłabienia, splątania, nudności, wymiotów i częstomoczu. W badaniu przedmiotowym stwierdzono: RR 115/90, cechy odwodnienia niewielkiego stopnia, w badaniach dodatkowych: poziom wapnia 14,5 mg/dl, glukozy 75 mg/dl, skrócony odst. Q-T w ekg. Powyższe objawy kliniczne i laboratoryjne:
1) są niespecyficzne dla pojedynczej jednostki chorobowej i wymagają dalszej diagnostyki;
2) występują w przedawkowaniu wit. D i A lub przedawkowaniu diuretyków tiazydowch;
3) występują w niewydolności kory nadnerczy;
4) występują w pierwotnej nadczynności przytarczyc
Prawidłowa odpowiedź to:

28-letnia kobieta w 10 tyg. prawidłowo przebiegającej ciąży, skierowana została przez lekarza POZ na konsultację endokrynologiczną z powodu obniżenia TSH do 0,1 μIU/ml i miernie podwyższonego poziomu T4. W badaniu przedmiotowym stwierdzono tętno o częstości 92/min, powiększenie tarczycy niewielkiego stopnia. Opisane objawy kliniczne i laboratoryjne nakazują:

Obniżenie stężenia TSH poniżej dolnej granicy normy może wystąpić w przypadku:
1) nadczynności tarczycy;       4) w I trymestrze ciąży;
2) wtórnej niedoczynności tarczycy;    5) leczenia somatostatyną,dopaminą i bromokryptyną.
3) sterydoterapii systemowej;
Prawidłowa odpowiedź to:

43-letnia kobieta zgłosiła się na konsultację endokrynologiczną z powodu bólu w prawej bocznej okolicy szyi. Ból pojawił się nagle przed dwoma dniami, a na szyi po stronie prawej pojawiło się tkliwe obrzmienie (guzek), pacjentka pozostaje pod opieką poradni od kilku lat z powodu niepowięszającego się wola guzkowego obojętnego i neguje przebycie urazu szyi lub jakiejkolwiek infekcji. Najbardziej prawdopodobną przyczyną dolegliwości jest:

U 28-letniej kobiety w drugim dniu po powikłanym krwotokiem porodzie, wystąpił silny ból głowy, zaburzenia widzenia, postępujący spadek ciśnienia tętniczego, splątanie, nudności i wymioty. W badaniu przedmiotowym stwierdzono: zaburzenia świadomości, RR 85/50, szybkie, słabo wypełnione tętno ok. 100/min, sztywność karku. Najbardziej prawdopodobną przyczyną opisanego zespołu objawowego jest:

Moczówka prosta pochodzenia ośrodkowego może być spowodowana:

Wskazaniem do stymulacji owulacji jest:
1) leczenie niepłodności technikami wspomaganego rozrodu;
2) zespół przedwczesnego wygaśnięcia czynności jajników;
3) zespół policystycznych jajników;
4) zespół braku wrażliwości na androgeny;
5) dysgenezja gonad.
Prawidłowa odpowiedź to:

Guzy wirylizujące jajnika:
1) w 90% to guzy łagodne;
2) występują tylko u kobiet w wieku rozrodczym;
3) występują u kobiet w okresie perimenopauzalnym i postmenopauzalnym;
4) rozwój nowotworu jest powolny, objawy narastają stopniowo;
5) rozwój nowotworu cechuje znaczny dynamizm i szybka progresja objawów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń na temat etiopatogenezy wrodzonej niedoczynności tarczycy są prawdziwe:
1) najczęstszą przyczyną wrodzonej niedoczynności tarczycy są zaburzenia rozwojowe gruczołu tarczowego;
2) zaburzenia rozwojowe gruczołu tarczowego powstają w wyniku niedoczynności tarczycy u matki;
3) we wrodzonej niedoczynności tarczycy nie obserwuje się rozwoju wola;
4) przyczyną zaburzeń biosyntezy hormonów tarczycy są mutacje genowe, natomiast zaburzenia rozwojowe tarczycy nie mają uwarunkowań genetycznych;
5) wynikiem mutacji genu symportera sodowo-jodowego jest brak zdolności aktywnego transportu jodków do tyreocyta.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla nadczynności tarczycy u płodu i noworodka prawdziwe są następujące stwierdzenia:
1) przyczyną wystąpienia nadczynności tarczycy u płodu i noworodka może być aktywująca mutacja receptora tyreotropiny;
2) nadczynność tarczycy u płodu i noworodka najczęściej jest wynikiem autoimmunologicznej choroby gruczołu tarczowego u matki;
3) u noworodków matek z nadczynnością tarczycy w pierwszym okresie po urodzeniu można obserwować przemijającą niedoczynność tarczycy;
4) częstym objawem są cechy dystrofii wewnątrzmacicznej;
5) istnieje korelacja pomiędzy ciężkością choroby u noworodka, a mianem matczynych przeciwciał TSI (Thyroid Stimulating Immunoglobulins).
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do zespołu Klinefeltera?
1) jest najczęstszą przyczyną hipogonadyzmu hipogonadotropowego u mężczyzn;
2) stałym objawem są małe, twarde jądra; może wystąpić ginekomastia;
3) histologicznie w tym zespole stwierdza się dysgenezję komórek nasiennych oraz rozrost niepełnosprawnych komórek Leydiga;
4) stwierdza się niskie stężenie testosteronu;
5) u chorych z zespołem Klinefeltera istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia guzów zarodkowych i raka piersi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do typowych objawów przedwczesnego dojrzewania płciowego GnRH-niezależnego u chłopca w wyniku wrodzonego przerostu nadnerczy należą:
1) pojawienie się owłosienia łonowego i pachowego;
2) przyspieszenie wzrastania;
3) przyspieszenie dojrzewania kośćca;
4) powiększenie jąder;
5) powiększenie prącia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prolaktyna bierze udział w procesie:
1) mammogenezy (wzrostu i rozwoju gruczołu sutkowego w okresie dojrzewania i w ciąży);
2) laktogenezy (syntezy i wydzielania mleka);
3) galaktopoezy (utrzymania laktacji);
4) wydalania mleka z gruczołu piersiowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z wymienionych wskaźników szacujących stopień otyłości u dzieci porównuje rzeczywisty wzrost i masę ciała dziecka z wartościami należnymi:
1) BMI (Body Mass Index);
2) wskaźnik Cole;
3) BMI SDS (Standard Deviation Score for Body Mass Index);
4) WHR (Waist to Hip ratio);
5) PI (Ponderal Index).
Prawidłowa odpowiedź to:

U 16-letniego chłopca z otyłością prostą znacznego stopnia może wystąpić nadmierne wydzielanie:
1) insuliny;  2) kortyzolu;  3) hormonu wzrostu;  4) prolaktyny;  5) testosteronu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do przyczyn zawyżających wartości BMD w badaniu densytometrycznym odcinka lędźwiowego kręgosłupa należą:
1) złamania kompresyjne trzonów kręgów;
2) nieprawidłowe ułożenie pacjenta do badania;
3) myelofibrosis;
4) zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze.
Prawidłowa odpowiedź to:

Amiodaron ma wpływ na metabolizm hormonów tarczycy, ponieważ:
1) cząsteczka amiodaronu wykazuje podobieństwo strukturalne do cząsteczki tyroksyny;
2) amiodaron hamuje przechodzenie hormonów tarczycy do tkanek obwodowych;
3) amiodaron hamuje monodejodynację obwodową tyroksyny;
4) amiodaron hamuje dystrybucję trijodotyroniny i jej usuwanie z osocza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stwierdzenie powiększającego się gruczołu tarczowego u pacjentki 60-letniej chorującej na chorobę Hashimoto nasuwa podejrzenie:

W aldosteronizmie podatnym na leczenie glukokortykoidami (GRA):
1) aktywność reninowa osocza jest niska, a nadciśnienie tętnicze może pojawić się już w wieku dziecięcym;
2) stężenie aldosteronu w surowicy jest znacznie podwyższone;
3) opisano występowanie na 8 chromosomie chimerycznego genu powstałego wskutek krzyżowej mutacji genów CYP11B1 i CYP11B2;
4) wartości ciśnienia tętniczego są zazwyczaj miernie podwyższone.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta ze zdiagnozowanym rakiem rdzeniastym tarczycy należy wykonać badania przesiewowe u jego rodziny w przypadku:
1) występowania mutacji punktowych onkogenu RAS w DNA pochodzącym z tkanki guza;
2) występowania mutacji punktowych onkogenu RAS w DNA wyizolowanym z limfocytów krwi obwodowej;
3) występowania rearanżacji onkogenu RET w RNA wyizolowanym z tkanki guza;
4) występowania mutacji punktowych onkogenu RET w DNA wyizolowanym z tkanki guza, a braku ich w DNA wyizolowanym z limfocytów krwi obwodowej;
5) występowania mutacji punktowych onkogenu RET w DNA wyizolowanym z tkanki guza oraz ich obecności w DNA wyizolowanym z limfocytów krwi obwodowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia, które nie są prawdziwe w odniesieniu do choroby Gravesa-Basedowa:
1) wysokie miano przeciwciał anty-TPO odróżnia chorobę Graves-Basedova od poporodowego zapalenia tarczycy;
2) w okresie ciąży skojarzone leczenie tyreostatykami oraz L-tyroksyną zapobiega występowaniu wola u płodu;
3) w okresie ciąży chorobę tą różnicuje się z hyperemesis gravidarum;
4) w przypadku wznowy powtórny cykl leczenia tyreostatykami zwiększa szanse na trwałą remisję;
5) rutynowa ocena badania morfologii krwi pozwala przewidzieć, u których pacjentów może wystąpić agranulocytoza podczas leczenia tyreostatykami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia, które nie są prawdziwe w odniesieniu do apopleksji (udaru) przysadki:
1) porażenia nerwów czaszkowych oraz ubytki pola widzenia występują u ponad 50% pacjentów;
2) leczeniem z wyboru jest leczenie zachowawcze opierające się głównie na podawaniu dużych dawek sterydów;
3) metodą z wyboru do obrazowania przysadki jest TK (tomografia komputerowa) tej okolicy;
4) w zdecydowanej większości przypadków po pewnym czasie dochodzi do normalizacji funkcji głównych osi hormonalnych związanych z przysadką;
5) apopleksja przysadki często wiąże się z występowaniem nadciśnienia tętniczego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W pierwotnej nadczynności przytarczyc wskazaniami do zabiegu operacyjnego są:
1) nadciśnienie tętnicze;
2) wiek poniżej 50 lat;
3) ektopowe położenie gruczolaka przytarczyc;
4) dobowe wydalanie wapnia w moczu powyżej 400 mg (10 mmol)/24godziny;
5) osteopenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W różnicowaniu ACTH-zależnej formy choroby Cushinga przydatne mogą być następujące testy endokrynologiczne:
1) test hamowania z wysoką dawką Deksametazonu;
2) ocena zmienności dobowej stężenia kortyzolu;
3) test z CRH;
4) ocena stężenia wolnego kortyzolu w moczu;
5) test stymulacji z Desmopresyną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla obojnactwa rzekomego męskiego charakterystyczne są:
1) kariotyp 46, XY;
2) obojnacze zewnętrzne narządy płciowe, a w całkowitym defekcie fenotyp żeński;
3) obecność jąder;
4) obecność macicy i jajowodów;
5) brak struktur pochodzących z przewodów Müllera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących pacjentek z anorexia nervosa są fałszywe:
1) podstawowe stężenie hormonu wzrostu w surowicy jest obniżone;
2) podstawowe stężenie hormonu wzrostu w surowicy jest podwyższone;
3) stężenie IGF-I w surowicy jest obniżone;
4) stężenie IGF-I w surowicy jest podwyższone;
5) stężenie trijodotyroniny w surowicy jest obniżone.
Prawidłowa odpowiedź to:

Działanie antyandrogenne posiadają:
1) lewonorgestrel;       4) spironolakton;
2) gestoden;         5) octan cyproteronu.
3) dezogestrel;
Prawidłowa odpowiedź to:

Którą z dróg stosujemy przy leczeniu progestagenami:
1) doustna;  2) przezskórna;  3) domięśniowa;  4) dopochwowa;  5) domaciczna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną niepłodności u mężczyzn może być:
1) anorchia;
2) zespół samych komórek Sertolego;
3) nadczynność tarczycy;
4) gruczolaki z hipersekrecją gonadotropin;
5) mutacje punktowe genów kodujących FSH i LH.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zmiany hormonalne związane ze starzeniem się mężczyzn to:
1) zwiększone stężenie FSH;
2) zmniejszone stężenie testosteronu;
3) zwiększone stężenie estradiolu;
4) zwiększone stężenie dehydroepiandrosteronu;
5) zmniejszone stężenie hormonu wzrostu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwe są stwierdzenia:
1) lekiem z wyboru w leczeniu hiperprolaktynemii u kobiet w ciąży jest bromokryptyna;
2) ryzyko powiększenia mikrogruczolaka prolaktynowego w ciąży wynosi około 1%;
3) ryzyko powiększenia makrogruczolaka prolaktynowego w ciąży wynosi około od 15 do 35 %;
4) w każdym przypadku gruczolaka prolaktynowego przysadki w ciąży należy co trzy miesiące powtarzać ocenę pola widzenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przełom hipermetaboliczny jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia dla pacjenta w każdym wieku, dlatego lekarz powinien podjąć natychmiastowe działania takie, jak:
1) podanie leków tyreostatycznych dożylnie lub dożołądkowo;
2) podanie leków blokujących receptory alfa-adrenergiczne;
3) podanie jodku sodu dożylnie lub doustnie w dawce 1 g na dobę;
4) podanie hydrokortyzonu w dawce 50 mg dożylnie co 6 godzin;
5) wyrównanie gospodarki wodno-elektrolitowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nadczynność tarczycy indukowana Amiodaronem:
1) częściej występuje na obszarach z niedoborem jodu;
2) częściej występuje na obszarach z prawidłową podażą jodu;
3) nie zależy od czasu i dawki przyjmowanego leku;
4) kliniczne objawy tyreotoksykozy po Amiodaronie są łagodzone przez antyadrenergiczne działanie leku;
5) występuje rzadziej u ludzi z wcześniejszą predyspozycją do chorób tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rozpoznanie typu nadczynności tarczycy indukowanej Amiodaronem uzależnione jest od charakteru zmian występujących w tarczycy. W diagnostyce nadczynności tarczycy indukowanej Amiodaronem typu II istotną rolę odgrywa stwierdzenie:
1) wzmożonego uwolnienia hormonów tarczycy wskutek destrukcyjnego zapalenia tarczycy;
2) wzrostu stężenia interleukiny 6;
3) obecności zwykle małego wola o wzmożonej konsystencji;
4) obniżenia wychwytu radiojodu;
5) obecności guzków tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wydzielanie gonadotropin przysadkowych:
1) u kobiet ma charakter cykliczny;    4) u obu płci ma charakter pulsacyjny;
2) u mężczyzn ma charakter toniczny;    5) u kobiet ma charakter pulsacyjny.
3) u obu płci ma charakter cykliczny;
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z wymienionych czynników wzmaga działanie wazopresyny:

Termin dysmenorrhoea definiuje się jako:

Zespół całkowitej niewrażliwości na androgeny charakteryzuje się:
1) hiperandrogenizmem;       4) obecnością gonady męskiej;
2) kariotypem 46,XY;         5) fenotypem żeńskim.
3) brakiem wydzielania testosteronu;
Prawidłowa odpowiedź to:

26-letnia pacjentka po przebytym przed kilkoma miesiącami porodzie zgłasza się do lekarza z powodu niewystąpienia miesiączki. Skarży się na senność oraz ogólne osłabienie. Znacznie zwiększyła się również ilość wydalanego moczu. Poród odbył się w 36 tygodniu ciąży, drogami natury. W III okresie porodu wystąpiło obfite krwawienie, które ustąpiło po podaniu oksytocyny. Dziecko urodzone z niską masą urodzeniową pozostawało w inkubatorze przez 4 tygodnie. Pacjentka nigdy nie karmiła piersią. W badaniu klinicznym przedmiotowym można oczekiwać następujących objawów:
1) tachykardii;             4) inwolucji sutków;
2) hiperandrogenizacji;          5) mokrej, spoconej skóry.
3) zaniku owłosienia łonowego i pachowego;
Prawidłowa odpowiedź to:

U nieleczonego dziecka z poliurią i polidypsją za rozpoznaniem moczówki nefrogennej (oporności cewki nerkowej na wazopresynę), poza nieprawidłowym wynikiem próby zagęszczania moczu i brakiem wzrostu osmolalnosci moczu w teście z wazopresyną, przemawiają:
1) wzrost ciężaru właściwego i osmolalności moczu po podaniu hydrochlorotiazydu;
2) trwałe uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego (obecność zwapnień);
3) rodzinne występowanie choroby u płci męskiej.
Spośród powyższych stwierdzeń prawdziwe są:

Z ciąży bliźniaczej urodziły się dzieci z nieprawidłowym rozwojem zewnętrznych narządów płciowych: dziewczynka (kariotyp 46,XX), z cechami wirylizacji i chłopiec (kariotyp 46,XY) ze spodziectwem. U obojga dzieci stwierdzono ten sam wrodzony defekt steroidogenezy oraz niskie stężenie 17-OH-progesteronu. Prawidłowe rozpoznanie to:

U chłopca w wieku 2 ½ lat, dotychczas zdrowego, stwierdzono: znacznie przyspieszone tempo wzrastania od okresu niemowlęctwa, wysokość ciała 110 cm, przedwczesne pojawienie się owłosienia łonowego, jądra w mosznie, wiek kostny 7 lat. Które z poniższych rozpoznań należy wziąć pod uwagę planując diagnostykę dziecka:
1) przedwczesne dojrzewanie płciowe prawdziwe;
2) testotoksykozę;
3) niedobór 21α-hydroksylazy (postać bez utraty soli);
4) niedobór dehydrogenazy 3β-hydroksysteroidowej (postać bez utraty soli).
Prawidłowa odpowiedź to:

Zapotrzebowanie na witaminę D zwiększa się:
1) w zimie;
2) w okresie pokwitaniowego skoku wzrostowego;
3) w czasie podawania leków przeciwdrgawkowych;
4) w lecie;
5) w ostrych chorobach wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Hipokalcemia powoduje:
1) zmniejszenie sekrecji parathormonu;
2) aktywację 1-alfa-hydroksylazy;
3) zwiększenie sekrecji kalcytoniny;
4) zwiększoną pobudliwość nerwowo-mięśniową;
5) powstanie troficznych zmian skóry i jej przydatków oraz zaćmy.
Prawidłowa odpowiedź to:

65-letnia kobieta zgłosiła się do endokrynologa z powodu przypadkowo stwierdzonego w badaniach krwi podwyższonego miana przeciwciał przeciw peroksydazie tarczycowej (anty-TPO) 780,0 IU/ml przy normie do 100,0 IU/ml. Stężenia TSH i wolnej tyroksyny są prawidłowe. W badaniu usg tarczyca ma prawidłową objętość i wykazuje niejednorodną echogeniczność. Jaką decyzję powinien podjąć endokrynolog?

Wskaż prawidłowe stwierdzenia dotyczące testu hipoglikemii poinsulinowej:
1) pozwala ocenić wydzielanie hormonu wzrostu w przysadce;
2) nie powinien być wykonywany u osób w wieku podeszłym;
3) pozwala ocenić wydzielanie kortyzolu w nadnerczach;
4) nie powinien być wykonywany u osób otyłych;
5) dawka insuliny w teście powinna być wyższa u dzieci z podejrzeniem niedoczynności przysadki niż u dorosłych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stężenie SHBG w surowicy jest zwykle zwiększone we wszystkich poniższych sytuacjach klinicznych, z wyjątkiem:

Przyczyną ciężkich hipoglikemii u pacjentów z cukrzycą typu 1 może być:
1) odbudowywanie zapasów glikogenu przez mięśnie ok.5-15 godzin po długotrwałym wysiłku fizycznym;
2) brak sprawnych mechanizmów kontrregulacji (redukcja odpowiedzi adrenaliny);
3) wzrost sekrecji glukagonu u osób z niskimi wartościami hemoglobiny glikowanej;
4) zwiększona wrażliwość na insulinę związana z niedoborem ACTH;
5) zwiększona wrażliwość na insulinę w przebiegu zwiększonego wydzielania hormonu wzrostu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną porannej hiperglikemii u dziecka z cukrzycą typu 1 nie może być:

W trakcie leczenia kwasicy ketonowej u chorego z cukrzycą typu 1 należy:
1) wstrzymać podawanie K⁺;
2) zwiększyć dawki insuliny krótko działającej z powodu insulinooporności;
3) nawodnienie rozpocząć jednocześnie z insulinoterapią lub wcześniej;
4) podać tlen do oddychania do czasu wyrównania pH;
5) dążyć do jak najszybszego obniżenia glikemii do wartości poniżej 150 mg/dl;
6) utrzymać stężenia glukozy we krwi na poziomie 150-200mg/dl, aż do ustąpienia kwasicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz prawidłową odpowiedz:

Zwolnienie szybkości wzrastania u dziecka i opóźnienie wieku kostnego nie jest charakterystyczne dla:
1) niedoczynności tarczycy;  4) wrodzonego przerostu nadnerczy z utratą soli;
2) hiperkortyzolemii;     5) zaburzeń neurosekrecji hormonu wzrostu.
3) nadczynności tarczycy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Ocena profilu metabolicznego steroidów nadnerczowych w moczu ma znaczącą wartość diagnostyczną w przypadku:
1) zaburzeń metabolizmu kortyzolu;
2) zaburzeń biosyntezy kortyzolu;
3) guzów wirylizujących nadnerczy;
4) różnicowania przyczyn obojnaczych narządów płciowych zewnętrznych w pierwszych dniach życia dziecka;
5) zaburzeń biosyntezy aldosteronu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Opóźnione dojrzewanie płciowe rozpoznasz w przypadku braku:

W diagnostyce różnicowej przyczyn hipoglikemii za rozpoznaniem hiperinsulinizmu przemawiać będzie stwierdzenie w momencie hipoglikemii:
1) obecności kwasicy;
2) braku kwasicy;
3) zwiększenia stężenia wolnych kwasów tłuszczowych;
4) braku zwiększenia stężenia wolnych kwasów tłuszczowych;
5) stosunku stężeń glukozy do insuliny (mg%/μU/l) <3;
6) stosunku stężeń glukozy do insuliny (mg%/μU/l) >3.
Prawidłowa odpowiedź to:

Scyntygrafia tarczycy wykorzystywana jest do:
1) wyliczenia właściwej dawki izotopu przed leczeniem radioizotopowym;
2) diagnostyki wola zamostkowego;
3) diagnostyki hipoplazji i agenezji tarczycy;
4) diagnostyki ektopii tkanki gruczołowej;
5) lokalizacji przerzutów.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku guzów z komórek Hϋrthla:
1) typowe są układy mikropęcherzykowe;
2) w rozmazach nie stwierdza się koloidu;
3) na podstawie badania cytologicznego można jedynie rozpoznać nowotwór z komórek Hϋrthla;
4) do oceny stopnia złośliwości konieczna jest weryfikacja histopatologiczna;
5) typowy jest obfity koloid.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pojemność białek transportujących HT TBG wzrasta pod wpływem:
1) estrogenów;         4) androgenów;
2) 5-fluorouracylu;       5) glikokortykoidów.
3) klofibratu;
Prawidłowa odpowiedź to:

24-letnia chora z zaburzeniami miesiączkowania utrzymującymi się od kilkunastu miesięcy zgłosiła się z powodu gwałtownego przyrostu masy ciała i czerwonych rozstępów skóry. U chorej tej można spodziewać się:

W zespole MEN 2A wystepują:
1) rak rdzeniasty tarczycy;     4) mnogie nerwiaki błon śluzowych;
2) pheochromocytoma;      5) nadczynność tarczycy.
3) nadczynność przytarczyc;
Prawidłowa odpowiedź to:

W zespole Nelsona stężenie ACTH utrzymuje się w granicach:

25-letnia ciężarna w 25 tygodniu ciąży zgłosiła się z powodu powiększania się obwodu szyi od 10 tyg. ciąży, napadowego kołatania serca, tętno 100/min, RR-120/80, palpacyjnie wyczuwalny guzek w lewym płacie tarczycy. Należy wykonać:

28-letnia kobieta po leczeniu niepłodności przed rokiem urodziła zdrowe dziecko, przed ciążą leczyła się z powodu niedoczynności tarczycy, od porodu nie wystąpiła miesiączka, czuje się osłabiona, wielokrotne zasłabnięcia, RR 100/70, miano przeciwciał AbTG 4100, w MR (przysadka w całości powiększona (18 x 15 mm). U chorej należy podejrzewać:

Późno ujawniający się wrodzony przerost kory nadnerczy spowodowany jest najczęściej:
1) guzem wirylizującym nadnercza;
2) ciężką insulinoopornością;
3) zespołem Cushinga;
4) niezupełnym blokiem 21-hydroksylazy prowadzącym do zwiększonej produkcji 17-OHP;
5) defektem 11-hydroksylazy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Somatostatyna nie hamuje wydzielania:

Które z poniższych informacji o somatostatynie są błędne:
1) jest wydzielana przez komórki zlokalizowane w okolicy przykomorowej podwzgórza;
2) jest wydzielana przez komórki D wysp trzustki;
3) jest wydzielana przez komórki C tarczycy;
4) jest wydzielana przez komórki D śluzówki wpustu żołądka;
5) jest wydzielana przez komórki G śluzówki wpustu żołądka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia odnoszące się do melatoniny:
1) ma działanie antyoksydacyjne;
2) produktem wyjściowym do jej syntezy jest tymidyna;
3) wydziela się w rytmie dobowym;
4) stopień jej wydzielania zależy od wieku;
5) jest możliwy jej udział w procesach dojrzewania.
Prawidłowa odpowiedź to:

45-letnia kobieta po obustronnej adrenalektomii z powodu przerzutów nowotworu sutka do nadnerczy otrzymuje substytucję 30 mg hydrocortisonu. Czuje się dobrze. Ma stabilną wagę oraz prawidłowe ciśnienie tętnicze. Nie stwierdza się w badaniu przedmiotowym ortostatycznego spadku ciśnienia tętniczego. Stężenia sodu i potasu w surowicy są prawidłowe. Zwraca uwagę umiarkowanie podwyższone stężenie ACTH. Wybierz właściwe postępowanie:

Powrót cykli owulacyjnych u kobiet z hiperprolaktynemią leczonych bromokryptyną następuje u:

Przyjmuje się, że ektopowe wydzielanie GHRH przez guzy neuroendokrynne jest powszechniejsze, niż sądzono dotychczas. Jak zatem próbuje się wyjaśnić brak klinicznych objawów akromegalii u większości chorych z guzami neuroendokrynnymi:
1) obecnością somatostatyny w tych guzkach;
2) wydzielany przez guz GHRH nie wiąże się z właściwym receptorem;
3) masa guza jest niewystarczająca, aby zapewnić właściwe, skuteczne stężenie GHRH;
4) GHRH ulega metabolizmowi wewnątrz guza;
5) wywołane objawy akromegalii są subkliniczne i pozostają nierozpoznane za życia chorego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z poniżej wymienionych guzów nowotworowych wydzielających ektopowo ACTH wywołuje szybko postępujący zespół Cushinga:

Który ze środków farmaceutycznych uważany jest za najbardziej efektywny w zachowawczym leczeniu tyreotropinoma:

Pacjent z subkliniczną nadczynnością tarczycy jest bardziej narażony na:

Niedoczynności tarczycy towarzyszy:

Ektopowe wytwarzanie przez nowotwory substancji powodujących wzrost kalcemii w osoczu krwi to:

Pułapka jodkowa to:

Kobieta, lat 28, przewlekle leczona substytucyjnie hydrokortyzonem, u której przed 8 laty usunięto guz lewego nadnercza z powodu pheochromocytoma, a następnie po dwóch latach prawe nadnercze z guzem chromochłonnym, zgłosiła się z powodu chudnięcia i biegunek, które pojawiły się przed kilkoma miesiącami. Od czasu drugiej operacji nie występują wzrosty ciśnienia. W badaniu, poza powiększeniem lewego płata tarczycy, nie stwierdza się innych odchyleń od stanu prawidłowego. Skóra jest blada. Stężenie elektrolitów w surowicy jest prawidłowe, natomiast TSH wynosi 0,18 IU/ml. Najbardziej prawdopodobną przyczyną pogorszenia stanu ogólnego chorej jest:

U mężczyzny lat 23, leczonego przewlekle agonistami dopaminy z powodu macroprolactinoma, w czasie wykonywania rutynowych badań stwierdzono podwyższone stężenie wapnia i PTH w surowicy. U chorego rozpoznano nadczynność przytarczyc i skierowano na operację. W dniu zabiegu chory pozostawał na czczo do południa. W drodze na blok operacyjny u chorego pojawiły się zaburzenia świadomości, wzmożona potliwość i doszło do zasłabnięcia. W tej sytuacji odstąpiono od wykonania w tym dniu planowego zabiegu. Wg relacji rodziny w przeszłości już dwukrotnie doszło do zasłabnięcia i raz do utraty przytomności w czasie intensywnego wysiłku fizycznego. Jak była najbardziej prawdopodobna przyczyna zasłabnięcia u chorego:

Dla uszkodzenia podwzgórza nie są charakterystyczne:

Udowodniono, że niedobór hormonu wzrostu prowadzi do:

W odniesieniu do leczenia ludzkim rekombinowanym hormonem wzrostu (rhGH) dorosłych chorych z wielohormonalną niedoczynnością przysadki prawdziwe są stwierdzenia:
1) bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania rhGH jest choroba nowotworowa;
2) stosowanie rhGH w przypadku współistniejącej choroby nowotworowej polepsza rokowanie u pacjenta;
3) skutkiem ubocznym stosowania substytucyjnego rhGH w u pacjentów z niedoczynnością przysadki jest hiperlipidemia;
4) podawanie rhGH zmniejsza oporność na insulinę;
5) stosowanie rhGH zwiększa wydolność fizyczną i gęstość mineralną kości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Olbrzymiokomórkowe zapalenie tarczycy (choroba de Quervain) charakteryzuje:

Wzrost poziomu TBG występuje w przypadku:
1) przedwczesnego wypadania czynności jajników;
2) ciąży;
3) nadczynności tarczycy;
4) stosowania dwuskładnikowych tabletek antykoncepcyjnych (DTA);
5) niedożywienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka 76-letnia została przyjęta na oddział internistyczny z powodu utraty świadomości i cech odwodnienia. Badania laboratoryjne wykazały podwyższony poziom kreatyniny 5,2 mg/dl, poziom potasu 5,5 mEq/l, poziom hemoglobiny 9,1 g/dl oraz poziom fT3 2,1 pmol/L (norma: 4-8) oraz TSH 3,2 mIU/L. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Pacjent 47-letni zgłosił się do szpitala z powodu narastających uporczywych bólów głowy w okolicy lewej skroni oraz miednicy po stronie prawej. W badaniu przedmiotowym stwierdzono znaczne osłabienie słuchu po stronie lewej oraz rumień skórny okolicy przedgoleniowej prawej. Badania laboratoryjne wykazały nieco podwyższony poziom fosfatazy zasadowej, pozostałe wyniki badań (w tym morfologia krwi, kreatynina, poziom wapnia i fosforanów, sodu i potasu, fT4, TSH, PTH, próby wątrobowe, były w granicach normy. W badaniu RTG nie stwierdzono zmian patologicznych, poza widocznym rozrzedzeniem struktury kostnej w/w miejsc.
W scyntygrafii kości ujawniono ogniska wychwytu znacznika w kości skroniowej oraz w obrębie talerza biodrowego po stronie prawej. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Analogi somatostatyny zmniejszają objawy wynikające z nadprodukcji hormonów działając głównie poprzez receptory somatostatyny SSR2 i SSR5 i dlatego stały się lekiem z wyboru w farmakologicznym leczeniu zespołów rakowiaka, VIPoma i glukagonoma.