Egzamin PES / Endokrynologia / wiosna 2003

Rzekoma niedoczynność przytarczyc to:

Które z wymienionych poniżej stwierdzeń nie jest prawdziwe:

Zwiększonej jodochwytności tarczycy T24 nie można spodziewać się u chorych z nadczynnością tarczycy w przebiegu:

Faza nadczynności tarczycy w przebiegu poporodowego zapalenia tarczycy charakteryzuje się:

Nadczynność tarczycy indukowana amiodaronem stanowi pilne wskazanie do zastosowania:

Wśród cech klinicznych w zespole Cushinga największą moc diagnostyczną ma skojarzenie następujących objawów:

Biegunki tłuszczowe w chorobie Addisona typu polyglandular syndrome I (PGS I) zależą od autoimmunizacji wobec:

Ginekomastia nie jest związana z:

Najrzadszą przyczyną hiperkortyzolemii jest:

Analogi somatostatyny są nieskuteczne w leczeniu:

Nieprawdziwym stwierdzeniem dotyczącym lipodystrofii jest:

Które ze stwierdzeń dotyczące repaglinidu jest nieprawdziwe?

U pacjenta z podejrzeniem gastrinoma BAO=22,4 mEq/h i gastryna - 186 pg/ml:

Które ze stwierdzeń dotyczących analogów somatostatyny jest nieprawdziwe?

34-letnia kobieta, po przebytej infekcji wirusowej zgłosiła się po poradę w związku z utrzymującą się od około 6 miesięcy przyspieszoną akcją serca do około 100/min i znacznego stopnia osłabieniem (szybkie męczenie się przy wykonywaniu najprostszych wysiłków i prac domowych, niemożność wchodzenia po schodach). W wywiadzie rodzinnym choroba Gravesa-Basedowa u matki i u jednej z 2 sióstr. W badaniu fizycznym poza przyspieszoną akcją serca stwierdzono dużą trudność w unoszeniu kończyn dolnych ku górze w pozycji leżącej. Tarczyca w badaniu mała, szmer naczyniowy nad gruczołem tarczowym +/-. Pacjentka sprawiała wrażenie sennej i bardzo zmęczonej. W badaniach dodatkowych stwierdzono stężenie TSH w surowicy <0,01 mIU/ml (norma: 0,4-4,0), fT4 32 pmol/l (norma: 10,3-24,5), fT3 8 pmol/l (norma: 2,8-6,4), przeciwciała anty-TPO 80 UI/ml (norma: 0,0-35,0). W badaniu USG tarczyca o objętości 16 ml, o niejednorodnej obniżonej echogeniczności. W badaniu izotopowym stwierdzono wysoką jodochwytność tarczycy. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

75-letni mężczyzna, chorujący na nadciśnienie, został przyjęty do diagnostyki z powodu stwierdzenia w badaniu USG jamy brzusznej zmian guzowatych w obu nadnerczach o średnicy 3-4 cm. Badanie to wykonano w związku ze skargami pacjenta na brak apetytu i postępujące osłabienie. W badaniu fizycznym stwierdzono osłabienie szmeru pęcherzykowego nad prawym płucem i bladość skóry. W badaniach dodatkowych wykazano między innymi: niedokrwistość, znacznie podwyższony odczyn opadania krwinek czerwonych (60 po 1 godz), dobowy profil kortyzolu, wydalanie wolnego kortyzolu, aldosteronu i metoksypochodnych amin katecholowych w moczu dobowym w granicach normy. W badaniu rtg klatki piersiowej poszerzenie prawej wnęki. Obecność zmian w nadnerczach potwierdzono przy pomocy rezonansu magnetycznego. Najbardzej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Które z poniższych twierdzeń jest nieprawdziwe?

U kobiety karmiącej piersią, 6 miesięcy po porodzie stwierdzono niewielkie powiększenie i wzmożenie konsystencji tarczycy. W badaniu USG tarczycy uwidoczniły się nieostro odgraniczone rozległe obszary hipoechogenne. Poziom TSH w surowicy krwi wynosi 10 mIU/ml, przeciwciał anty-peroksydazowych >1000 UI/ml. W dalszym postępowaniu należy:

U 62-letniej kobiety z wieloletnim nadciśnieniem tętniczym badaniem USG stwierdzono obecność guzka prawego nadnercza o średnicy około 2,8 cm. Wykonane badanie TK jamy brzusznej potwierdziło obecność tej zmiany, której gęstość określono na 0 j Hu. Badaniami dodatkowymi stwierdzono; stężenie kortyzolu o godz. 8⁰⁰ - 238 ng/ml i o godz. 20⁰⁰ - 201 ng/ml (norma: 18-250 ng/ml), stężenie ACTH 0,4pg/ml (norma: 0,0-46 pg/ml), DHEA-S 40 ug/dl (norma: 80-560 ug/dl. Stężenie kortyzolu o godz. 8⁰⁰, po wcześniejszym podaniu 1 mg deksametazonu o godzinie 22⁰⁰ wynosiło 198 ng/ml. Postępowaniem z wyboru jest:

W celu oceny skuteczności leczenia operacyjnego gruczolaka przysadki u chorego z akromegalią i stężeniem GH 5 ng/ml konieczne jest wykonanie testu:

U kobiety po menopauzie z cukrzycą typu 2 i objawami zespołu klimakterycznego optymalnym sposobem hormonalnej terapii zastępczej jest stosowanie:

Pacjent lat 25, szczupły, wysoki o nieproporcjonalnie długich kończynach, z obecnością zmian guzowatych w obrębie błony śluzowej policzka, leczony od ok. roku z powodu nadciśnienia tętniczego, zgłosił się do Poradni Endokrynologicznej z rozpoznaniem wola guzowatego. Po stwierdzeniu na podstawie BAC podejrzenia raka rdzeniastego tarczycy należy:
1) niezwłocznie skierować pacjenta na leczenie operacyjne tarczycy, szczegółową diagnostykę przyczyn nadciśnienia tętniczego
odkładając na późniejszy termin;
2) koniecznie wykonać diagnostykę biochemiczną i obrazową w kierunku pheochromocytoma przed strumectomią;
3) w przypadku potwierdzenia obecności pheochromocytoma należy zastosować leczenie lekami blokującymi receptory alfa
adrenergiczne, następnie wykonać strumectomię, a w dalszej kolejności leczenie operacyjne nadnerczy;
4) o ile badania genetyczne wykażą mutację protoonkogenu RET w DNA chorego, należy przeprowadzić analogiczne badania
genetyczne u wszystkich krewnych I i II stopnia;
5) w przypadku wykazania bezobjawowego nosicielstwa mutacji u 2 letniego syna pacjenta profilaktyczny zabieg operacyjny
należy wykonać po ukończeniu 6 roku życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka lat 52 zgłosiła się do Poradni Endokrynologicznej z rozpoznaniem wola guzowatego. Badanie USG tarczycy wykazało obecność pojedynczej zmiany ogniskowej o średnicy 2,5 cm w płacie prawym zaś wynik BAC sugerował obecność zmiany o charakterze guza pęcherzykowego. Pacjentka była w stanie klinicznej i hormonalnej eutyreozy, nie stwierdzono zmian mogącym odpowiadać przerzutom do narządów odległych ani do węzłów chłonnych. Wskaż sposób postępowania z pacjentką:

Hipoglikemia u noworodka matki z cukrzycą jest wywołana przez:
1) nadmierną ilość insuliny egzogennej u matki;
2) niedobór insuliny egzogennej u matki;
3) przeciwciała przeciwinsulinowe przechodzące od matki przez łożysko;
4) hipoglukagonemię u płodu;
5) hiperglikemię u matki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Hipoglikemia u noworodka matki z cukrzycą osiąga maksymalne nasilenie:

W śpiączce hipometabolicznej występują następujące zaburzenia z wyjątkiem:

U chorych z rakiem rdzeniastym tarczycy występuje podwyższone stężenie kalcytoniny, w związku z czym stwierdza się zaburzenia homeostazy wapnia we krwi:

Współcześnie badania izotopowe tarczycy znajdują zastosowanie w następujących stanach:
1) diagnostyka nadczynności tarczycy;
2) ocena jodochwytności przed leczeniem ¹³¹I;
3) rozpoznawanie chłoniaka tarczycy;
4) kwalifikacja do podania nadchloranu potasu w nadczynności wywołanej amiodaronem;
5) diagnostyce wrodzonej niedoczynności tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ciężkie nadciśnienie tętnicze, hipokalemia, niska aktywność reninowa osocza oraz podwyższone stężenie ACTH i kortyzolu we krwi mogą wskazywać na:

W różnicowaniu postaci pierwotnej hiperkortyzolemii przydatne są następujące testy hormonalne:
1) test z wysoką dawką deksametazonu;
2) test z metopironem;
3) test z CRH;
4) test z hipoglikemii poinsulinowej;
5) test z Synacthenem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kobieta lat 21 przyjmująca preparaty jodu od 17 roku życia z powodu powiększenia tarczycy skierowana na konsultacje od lekarza ginekologa, który w 11 tygodniu ciąży stwierdził poziom TSH 0.01 mIU/ml. W badaniu przedmiotowym zwraca uwagę pobudzenie ruchowe, przyśpieszona czynność serca, wypadanie włosów. Postanowisz:

W leczeniu nieketonowej hipermolarnej śpiączki cukrzycowej należy:
1) uzupełnić niedobory płynów podając we wlewie dożylnym 0,45% NaCl;
2) uzupełnić niedobory płynów podając we wlewie dożylnym 0,9% NaCl;
3) podawać insulinę krótkodziałającą w pompie infuzyjnej w dawce 0,1 j/kc.c/h;
4) podawać insulinę długodziałającą w pompie infuzyjnej w dawce 0,1 j/kc.c/h;
5) ze względu na istniejącą kwasicę rozpocząć przetaczanie NaHCO₃ przy pH krwi <7,1.
Prawidłowa odpowiedź to:

55-letnia pacjentka, została przyjęta do Kliniki z powodu utraty masy ciała (ok. 8 kg w ciągu miesiąca), osłabienia, hipotonii ortostatycznej, braku apetytu. W badaniu przedmiotowym stwierdzono dyskretne ściemnienie skóry oraz przebarwienie blizn. W wykonanych badaniach dodatkowych stwierdzono stężenie K⁺ 5,37 mEq/l, Na⁺ 131 mEq/l, zmiany guzowate w obu nadnerczach, o średnicy przekraczającej 5 cm, po stronie lewej z cechami rozpadu. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Najczęstszym guzem przysadki mózgowej występującym w zespole MEN1 jest:

Do czynników ujawniających chorobę Gravesa-Basedowa u osób z genetyczną predyspozycją należą następujące czynniki:
1) wzmożona podaż jodu w diecie;
2) zmniejszona podaż jodu w diecie;
3) leczenie litem;
4) leczenie glikokortykosteroidami;
5) infekcje wirusowe i bakteryjne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwciała antytyreoglobulinowe (ATG) i antyperoksydazowe (anty-TPO) są obecne zarówno u pacjentów z chorobą Gravesa, jak i z chorobą Hashimoto, jednak przeciwciała przeciwko receptorowi dla TSH (TSHRab) są swoiste dla choroby Gravesa.

Dla zespołu stopy cukrzycowej nieprawdziwe są stwierdzenia:
1) owrzodzenie neuropatyczne zwykle dotyczy grzbietowej części stopy;
2) zmiany niedokrwienne są zwykle wieloodcinkowe i dotyczą obu kończyn;
3) postać mieszana zespołu stopy cukrzycowej (niedokrwienno-neuropatyczna) występuje najczęściej;
4) amputacje w obrębie uda są u chorych na cukrzycę równie częste, jak w populacji ogólnej;
5) blisko 25% amputacji kończyn dolnych dotyczy chorych na cukrzycę.
Prawdziwa odpowiedź to:

Do cech autoimmunologicznego zespołu wielogruczołowego II (APS II) należą:
1) autosomalny recesywny typ dziedziczenia i związek z genem AIRE;
2) szczyt zachorowań pomiędzy 20 a 40 rokiem życia;
3) współistnienie choroby Addisona z innymi endokrynopatiami autoimmunologicznymi;
4) występowanie niedoczynności przytarczyc u większości chorych;
5) rzadkie skojarzenie z autoimmunologicznymi chorobami tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wzrost wydzielania hormonu wzrostu po podaniu TRH występuje w następujących sytuacjach:

66-letni pacjent emeryt chory na cukrzycę typu 2 od 9 lat, BMI 27kg/m², zgłosił się do poradni z powodu utrzymywania się od kilku tygodni wysokich glikemii porannych (powyżej 200 mg%). Ostatnio przyjmował glimepiryd 4 mg rano oraz metforminę 3x850 mg. Rok temu pacjent przebył zawał ściany dolnej, ma rozpoznaną kamicę pęcherzyka żółciowego, a od 6 miesięcy obserwowano podwyższony poziom kreatyniny (1,7 mg%). Jaki sposób postępowania wydaje się najwłaściwszy?

W teście pobudzenia przysadki z zastosowaniem GnRH wzmożona reakcja ze strony LH przy prawidłowej lub osłabionej reakcji FSH jest typowa dla:

Wybierz zdania prawidłowo charakteryzujące biologiczne działanie estrogenów w organizmie człowieka:
1) kształtowanie II i III rzędowych kobiecych cech płciowych;
2) wywoływanie zmian wzrostowych błony śluzowej macicy przez zwiększenie ilości mitoz w podścielisku;
3) pobudzanie rozwoju osteoklastów poprzez hamowanie ekspresji genu interleukiny-6;
4) zwiększanie wydzielania śluzu przez nabłonek szyjki macicy;
5) hamowanie biosyntezy białek w wątrobie, szczególnie SHBG oraz transkortyny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do lekarza zgłasza się 29-letnia pacjentka z wodobrzuszem, nudnościami, wymiotami, skąpomoczem, obrzękami oraz płynem w jamie opłucnowej. W badaniach laboratoryjnych: hematokryt 52 %, poziom leukocytów 21000/mm³, kreatynina 1,4 mg/dl, poziom glukozy w normie. Wybierz z poniższych najbardziej prawdopodobne rozpoznanie:

18-letnia pacjentka trafiła do poradni z powodu pierwotnego braku miesiączki. W badaniach: sylwetka dziewczęca, prawidłowo rozwinięte sutki i zewnętrzne genitalia. Bardzo skąpe owłosienie łonowe i pachowe, pochwa ślepo zakończona, poziom testosteronu: 3 ng/ml, podwyższony poziom LH, kariotyp 46 X,Y. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

U 26-letniej pacjentki stosującej doustną tabletkę antykoncepcyjną (DTA) w postaci preparatu dwufazowego z powodów neurologicznych włączono leczenie fenytoiną. Fakt ten:

Wskazaniem do leczenia niepłodności za pomocą pulsacyjnego podawania GnRH nie jest:

Do kryteriów owulacji (pośrednich i bezpośrednich) zaliczamy następujące stany i objawy:
1) szczyt przedowulacyjnego FSH;
2) stwierdzenie charakterystycznych zmian w śluzie szyjkowym (10-12 punktów w skali Inslera);
3) dwufazową krzywą porannej temperatury ciała;
4) stwierdzenie sumy trzech oznaczeń progesteronu w fazie przedmiesiączkowej przekraczającej 5 mg/l;
5) ciążę po pojedynczym stosunku lub inseminacji (ex post).
Prawidłowa odpowiedź to:

Tibolon w obrębie śluzówki jamy macicy wywiera działanie progestagenne, a efekt ten może prowadzić do zaniku błony śluzowej jamy macicy:

Który z poniższych stanów klinicznych nie stanowi wskazania do wykonania oznaczenia poziomu prolaktyny:

W okresie pomenopauzalnym dominującym estrogenem u kobiet jest:

Do bezwzględnych przeciwwskazań do stosowania dwuskładnikowej tabletki antykoncepcyjnej nie należy/ą:

Do rozpoznania pierwotnej niewydolności jajników istotne jest stwierdzenie zwiększonych powyżej 40 IU/l stężeń FSH, bowiem podwyższone stężenia LH przy niskich stężeniach FSH występują m.in. w części przypadków PCOS:

U kobiet z objawami hiperandrogenizacji jako postępowanie przesiewowe zaleca się wykonanie oznaczeń:

Pewne wczesne rozpoznanie ciąży można postawić na podstawie następującego/ych wyników badań poziomu HCG :

Monitorując stosowanie gonadotropin w leczeniu niepłodności należy wykonywać oznaczenia:

Zespół Kallmana to:

Do mogących wystąpić działań niepożądanych progestagenów nie należy:

Niski poziom tyreoglobuliny towarzyszący tyreotoksykozie występuje w:

W diagnostyce osteoporozy preferowaną obecnie techniką jest:

Utrata masy kostnej u kobiet jest najszybsza w pierwszych latach po menopauzie, a estrogeny są w tym okresie podstawowym lekiem zmniejszającym ryzyko wystąpienia złamań osteoporotycznych:

Sibutromina jest lekiem zmniejszającym masę ciała poprzez hamowanie apetytu, a mechanizm jej działania polega na aktywacji wychwytu zwrotnego serotoniny, dopaminy i noradrenaliny.

Cytrynian klomifenu stosowany jest w leczeniu niepłodności, za wyjątkiem niepłodności spowodowanej:
1) dysfunkcją układu podwzgórzowo-przysadkowego;
2) PCOS;
3) endometriozy;
4) hyperprolaktynemii;
5) LUF syndrom.
Prawidłowa odpowiedź to:

Test pobudzenia przysadki GnRH stosuje się w diagnostyce różnicowej:
1) oceny stopnia wydolności układu podwzgórzowo-przysadkowego;
2) zaburzeń pokwitania;
3) oceny rezerwy przysadkowej w przypadkach guzów w okolicy przysadkowo-podwzgórzowej;
4) mlekotoku;
5) moczówki prostej.
Prawidłowa odpowiedź to:

U kobiety w ciąży, leczonej z powodu pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc 1-a(OH) cholecalcyferolem w ostatnim trymetrze ciąży należy:

U 70-cio letniej kobiety wystąpiło łysienie typu męskiego, hirsutyzm. Badania hormonalne wykazały wzrost stężenia testosteronu. Test z deksametazonem i ACTH wykluczyły nadnerczowe źródło wydzielania hormonu. Najbardziej racjonalnym leczeniem jest/są:

Zasadą działania leków z grupy SERM jest:
1) agonizm do receptora estrogenowego w kości;
2) agonizm do receptora estrogenowego w naczyniach krwionośnych;
3) antagonizm w macicy i w sutku;
4) antagonizm do receptora estrogenowego w kości i agonizm do receptora estrogenowego w sutku;
5) agonizm do receptora estrogenowego w sutku i w naczyniach krwionośnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 30-letniej, niepłodnej pacjentki w trakcie leczenia niepłodności wystąpił nagły wzrost masy ciała, obrzęki kończyn dolnych, w badaniu fizykalnym jamy brzusznej objaw chełbotania. Objawy te mogą być skutkiem:
1) stosowania chinagolidu;
2) stosowania analogów GnRH wraz z gonadotropinami;
3) hiperstymulacji jajników przy zastosowaniu gonadotropin;
4) stosowania cytrynianu klomifenu;
5) stosowania kabergoliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podstawą do rozpoznania zespołu Rokitansky-Mayer-Kustner-Hausner jest:
1) stwierdzenie braku macicy i pochwy przy prawidłowym fenotypie kobiecym;
2) stwierdzenie zarośnięcia pochwy przy prawidłowym fenotypie i obecności prawidłowej macicy;
3) podwyższenie stężeń gonadotropin we krwi;
4) brak pochwy i wady rozwojowe układu moczowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nieleczona pooperacyjna niedoczynność przytarczyc:

Każdy przypadek wtórnej nadczynności przytarczyc jest związany:
1) z rozrostem wszystkich przytarczyc;
2) ze stanem przewlekłej hipokalcemii;
3) z retencją fosforanów w organizmie i odkładaniem się fosforanów wapnia w tkankach miękkich.
Prawidłowa odpowiedź to:

W niedoczynności przytarczyc dochodzi do wytrącania się złogów fosforanów wapnia w tkankach miękkich organizmu, więc aby nie doszło do hipofosfatemii zalecana jest u tych chorych dieta bogatofosforanowa.

Najlepszym wykładnikiem skuteczności leczenia osteporozy jest:
1) wzrost gęstości kości badany metodą densytometryczną;
2) obniżenie poziomu markerów resorbcji kości tj.: pirydynoliny, dezoksypirydynoliny, N-końcowego usieciowanego telopeptydy
łańcucha alfa kolagenu typu I;
3) obniżenie ilości złamań osteoporotycznych;
4) ustąpienie dolegliwości bólowych i poprawa ogólnej sprawności fizycznej chorego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Hiperprolaktynemia:
1) może być spowodowana przez procesy patologiczne okolicy podwzgórzowo-przysadkowej, niewydolność wątroby i nerek,
niedoczynność tarczycy, a także może być następstwem stosowania niektórych leków;
2) występuje w wielu stanach fizjologicznych, tj. wysiłek, hipoglikemia, sen, ciąża, stres, może być polekowa lub spowodowana
przez procesy patologiczne okolicy podwzgórzowo-przysadkowej;
3) może być polekowa lub spowodowana przez procesy patologiczne okolicy podwzgórzowo-przysadkowej, w fizjologii występuje
jedynie w ciąży i laktacji;
4) może być wywołana przez następujące czynniki: TRH, VIP, estrogeny, dopaminę;
5) może być wywołana przez następujące czynniki: TRH, VIP, estrogeny, metoklopramid, bromokryptynę;
6) może być wywołana przez następujące czynniki: TRH, VIP, estrogeny, sulpiryd, rezerpinę, metyldopę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnościowy hiperandrogenizm pochodzenia jajnikowego (CHPJ):
1) stanowi ok. 2/3 przypadków hiperandrogenizmu;
2) jest rzadko (poniżej 1%) występującym zespołem;
3) występuje u 5-17% kobiet;
4) rozpoznajemy, gdy poza hiperandrogenizmem stwierdzamy zaburzenia owulacji oraz uzyskujemy dodatni wynik testu z
deksametazonem i analogiem GnRH;
5) rozpoznajemy w oparciu o charakterystyczny obraz USG jajników, wysoki iloraz LH/FSH oraz test z decapeptylem;
6) leczymy: metforminą, troglitazonem, doustną tabletką antykoncepcyjną, antyandrogenami;
7) leczymy: wyłącznie antyandrogenami i doustną tabletką antykoncepcyjną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z objawów wrodzonego przerostu kory nadnerczy spowodowanego niedoborem 11-b-hydroksylazy jest nadciśnienie tętnicze z hipokaliemią, ponieważ w tym bloku enzymatycznym dochodzi do wybitnie wzmożonego wydzielania aldosteronu.

W leczeniu prenatalnym wrodzonego przerostu kory nadnerczy stosuje się deksametazon.

Podwyższone stężenie progesteronu jest typowe dla wrodzonego przerostu nadnerczy spowodowanego niedoborem:

Pewną cechą złośliwości guza chromochłonnego jest:
1) obecność ognisk tkanki chromochłonnej w narządach, w których zwykle ona nie występuje;
2) wysoka ekspresja IGF-II w obrębie guza;
3) występowanie guza chromochłonnego w obu nadnerczach;
4) przekraczanie torebki nadnercza i naciek miejscowy;
5) rozrost tkanki chromochłonnej w obrębie kłębka szyjnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą obecnie przyczyną choroby Addisona jest tło autoimmunologiczne, stąd też choroba Addisona może współistnieć z cukrzycą typu 1 lub chorobą Gravesa-Basedowa.

Kobieta lat 62, otyła, po radykalnej operacji z powodu raka prawego gruczołu sutkowego, współistnieje cukrzyca typu II leczona lekami doustnymi. Przyjęta do kliniki z powodu gwałtownie postępującego osłabienia, bólów głowy, zaburzeń widzenia, objawów porażenia n. III (opadnięcie powieki) oraz narastającego pragnienia i wielomoczu. Diureza dobowa wynosi około 8-9 litrów, osmolalność moczu 200 mOsm/L, osmolalność osocza 312 mOsm/L, Na 160 mEq/L, glukoza 300 mg%. Pogorszenie stanu ogólnego chorej wynika najprawdopodobniej z powodu:

Obniżony poziom TSH w surowicy może występować w następujących stanach:
1) pierwotna nadczynność tarczycy;
2) pierwotna niedoczynność tarczycy;
3) leczenie wysokimi dawkami glikokortykoidów;
4) leczenie amiodaronem;
5) ciąża fizjologiczna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wyjątki od zasady całkowitego wycięcia tarczycy dotyczą raka:
1) pęcherzykowego T1b N0 M0;
2) pęcherzykowego T2a N0 N0;
3) brodawkowatego T1a N0 M0;
4) brodawkowatego T1b N0 M0;
5) rdzeniastego T1a N0 M0.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wykonanie testów stymulacyjnych jest niezbędne dla rozpoznania niedoczynności somatotropinowej przysadki mózgowej. Przed ich wykonaniem nie jest konieczne wcześniejsze wyrównanie ewentualnej niedoczynności tarczycy i nadnerczy.

U 58-letniego pacjenta po zawale serca, leczonego z powodu niewydolności krążenia, który zgłosił się z powodu jednostronnego, bolesnego powiększenia sutka celowe jest rozważenie:
1) wykonania USG sutków i ewentualnej biopsji w celu wykluczenia raka sutka;
2) wykonania USG jąder w celu wykluczenia guza jądra;
3) odstawienia spironolaktonu jako potencjalnej przyczyny ginekomastii;
4) odstawienia inhibitora konwertazy jako potencjalnej przyczyny ginekomastii;
5) odstawienia blokera kanału wapniowego jako potencjalnej przyczyny ginekomastii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dla poprawy wyników leczenia operacyjnego guzów przysadki (w trybie planowym), wskazane jest poprzedzenie go leczeniem analogiem somatostatyny w przypadku:
1) somatotropinoma śr. poniżej 5mm (wrażliwego na somatostatynę);
2) somatotropinoma śr. powyżej 5mm (wrażliwego na somatostatynę);
3) prolaktinoma;
4) thyreotropinoma;
5) craniopharyngioma.
Prawidłowa odpowiedź to:

26-letnia kobieta zgłosiła się do Poradni Endokrynologicznej z powodu wtórnego braku miesiączki trwającego pół roku. Od 3 miesięcy bóle brzucha, nudności, stany podgorączkowe, bezsenność, nastrój depresyjny. Stwierdzono niedobór masy ciała, suchą skórę, bielactwo, ciśnienie tetnicze 100/60 mmHg, hipotonię ortostatyczną. W badaniach dodatkowych wykonanych w Poradni Rodzinnej stwierdzono stan upośledzonej tolerancji glukozy oraz hipertransaminazemię. Które z poniższych chorób należy uwzględnić we wstępnym rozpoznaniu różnicowym?
1) limfocytarne zapalenie przysadki mózgowej;
2) udar krwotoczny przysadki mózgowej;
3) hemochromatozę;
4) autoimmunologiczny zespół wielogruczołowy typu II (zesp.Schmidta).
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta skierowanego do izby przyjęć z powodu nudności i wymiotów z zaburzeniami świadomości stwierdzono poziom Ca 3,5 mmol/l (14,0 mg%), rozpoznano przełom hiperkalcemiczny. Które przedstawione poniżej objawy i badania składają się na obraz tego zespołu?
1) wielomocz, wzmożone pragnienie, odwodnienie hipertoniczne;
2) hiperkalcemia, hiperfosfatemia;
3) hiperkalcemia, hipofosfatemia;
4) kwasica metaboliczna;
5) alkaloza metaboliczna.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 36 letniej chorej w badaniu BACC tarczycy stwierdzono dość liczne komórki oksyfilne (Hürthla) a we krwi obecność przeciwciał przeciwko tyreoperoksydazie w mianie 645 ug/ml (norma: do 35 ug/ml). Hormony tarczycy: FT4 12 pmol/l (norma:12-22) FT3 3,5 pmol/l (norma: 3,0-7,0 pmol/l), TSH 3,2 mIU/l (norma: 0,4-4,9 mIU/l). Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

U 72 letniego mężczyzny, w USG brzucha wykonanym z powodu podejrzenia kamicy nerkowej, stwierdzono obecność guza lewego nadnercza o średnicy 3cm. Z objawów klinicznych obserwowano jedynie nadciśnienie tętnicze. Nie potwierdzono aktywności hormonalnej guza. W badaniu TK jamy brzusznej-gęstość zmiany od 17 do 20 j HU, ulega wzmocnieniu po podaniu kontrastu do 30 j HU. Po 6 miesiącach obserwacji - brak progresji rozmiarów guza. W dalszym postępowaniu zalecisz:

34-letnia pacjentka przyjęta do kliniki z powodu mlekotoku i wtórnego braku miesiączki. W badaniach dodatkowych: poziom prolaktyny 80 ng/ml, bez wzrostu w teście z metoclopramidem. W MRI - gruczolak przysadki o średnicy 6mm. W wywiadzie: przed 6-ma laty operowana z powodu gruczolaka kory nadnerczy w przebiegu zespołu Cushinga. Pacjentka wymaga dalszej obserwacji pod kątem innych składowych zespołu:

Które z niżej wymienionych badań dodatkowych są najbardziej charakterystyczne dla rozpoznania cukrzycowej śpiączki hipermolalnej:

Które stwierdzenia dotyczące pierwotnego hiperaldosteronizmu są prawdziwe:
1) częstość występowania pierwotnego hiperaldosteronizmu mieści się w zakresie od 0,1% do 2,0% ogólnej populacji chorych z
nadciśnieniem tętniczym;
2) pierwotny hiperaldosteronizm występuje zwykle w wieku od 30 do 50 lat, dwukrotnie częściej u mężczyzn;
3) główne czynniki hamujące wydzielanie aldosteronu to dopamina, ANP oraz somatostatyna;
4) w piśmiennictwie nie notowano przypadków współistnienia u jednego chorego pierwotnego hiperaldosteronizmu i guza
chromochłonnego;
5) u chorych z hiperaldosteronizmem poddającym się leczeniu glikokortykoidami występuje chimeryczny gen zależny od ACTH,
mający zdolność syntezy w warstwie pasmowatej nadmiernych ilości aldosteronu i pochodnych kortyzolu hydroksylowanych w
pozycji 18.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 22, dotychczas zdrowy, skierowany został do szpitala z powodu świeżo rozpoznanej cukrzycy w stanie kwasicy ketonowej. W chwili przyjęcia poziom glukozy we krwi wynosił 420mg%, Na= 138 mEq/l, K= 4,2 mEq/l, pH krwi = 7,30, w moczu stężenie glukozy >1000 mg/dl, aceton obecny ++++. Początkowo postępowaniem z wyboru w powyższym przypadku będzie:

Dyrektor przedsiębiorstwa, lat 52, wzrost 176cm, ciężar ciała 85kg, palący papierosy (ok. 20 szt. dziennie), prowadzący nieunormowany tryb życia, leczony jest od 4 lat z powodu nadciśnienia tętniczego krwi ACE-I. W czasie wykonywania badań okresowych stwierdzono podwyższony poziom glikemii, wynoszący w osoczu krwi żylnej dwukrotnie: 7,2 mmol/l (129,0 mg%) i 8,0 mmol/l (144,0 mg%), bez współistnienia innych odchyleń od normy. Najwłaściwszym sposobem postępowania w tym przypadku będzie:

Rozpoczęto diagnostykę nadciśnienia tętniczego u 11-letniego dziecka, u którego po urodzeniu rozpoznano płeć męską, natomiast aktualnie wykonane badania genetyczne wykazały kariotyp 46, XX. Wstępnie postawiono rozpoznanie wrodzonego przerostu nadnerczy. Przyczyną obserwowanych objawów klinicznych jest najprawdopodobniej blok:

45-letni mężczyzna zgłosił się do lekarza z powodu ogólnego osłabienia, utraty masy ciała, impotencji i obustronnej ginekomastii. Badania laboratoryjne wykazały m.in. niskie stężenie LH, prawidłowe stężenie testosteronu. Najbardziej prawdopodobną przyczyną tych dolegliwości jest:

U 70 letniego mężczyzny po stwierdzeniu stanu eutyreozy, rozpoczęto leczenie amiodaronem z powodu napadowego migotania przedsionków. Po półrocznym okresie poprawy, zaobserwowano ponownie zaburzenia rytmu serca. Właściwe postępowanie lekarskie polega na oznaczeniu stężeń hormonów tarczycy oraz:
1) w przypadku stwierdzenia niedoczynności tarczycy, na natychmiastowym odstawieniu amiodaronu i włączeniu go ponownie
dopiero przy uzyskaniu samoistnego powrotu do prawidłowej produkcji hormonów;
2) w przypadku stwierdzenia niedoczynności tarczycy natychmiastowe odstawienie amiodaronu włączenie preparatów tyroksyny
w pełnej dawce substytucyjnej;
3) w przypadku stwierdzenia niedoczynności tarczycy włączenie preparatów tyroksyny w powoli zwiększanej dawce bez
konieczności odstawiania amiodaronu;
4) w przypadku stwierdzenia nadczynności tarczycy natychmiastowe włączenie tyreostatyków w pełnej dawce oraz ew. podawanie
nadchloranu potasu;
5) w przypadku stwierdzenia nadczynności tarczycy jak najszybsze podanie ablacyjnej dawki jodu promieniotwórczego bez
konieczności odstawiania amiodaronu.
Prawidłowa odpowiedź to:

W obrazie klinicznym guza chromochłonnego nie obserwuje się:

U 38-letniej chorej z nadciśnieniem tętniczym, podwyższonymi stężeniami katecholamin we krwi, w leczeniu rozpoczęto doustne podawanie labetalolu 3 razy dziennie w dawce po 200mg. W drugiej dobie, po godzinie po podaniu leku pacjentka zgłaszała ból głowy, stwierdzono wzrost ciśnienia tętniczego do 180/100 mmHg. Proponowane postępowanie lekarskie to:

Izolowany niedobór hormonu wzrostu może być wynikiem:
1) obecności kruchego chromosomu X;
2) wady genu GHRH-R;
3) wady genu PROP1 lub Pit1;
4) wady genu GH;
5) obecności pierścieniowego chromosomu X.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mężczyzna 45-letni od roku ma uporczywe bóle głowy. Ciśnienie tętnicze 170/110mmHg, sód-146 mmol/l, potas 2,3 mmol/l, glukoza 120mg%, CO₂-27 mmol/l. Kreatynina 1,2 mg/dl. Aktywność reninowa osocza 0,1 ng/ml/godz, aldosteron 65ng/ml. i wzrasta po pionizacji. Przyczyną tych zaburzeń jest:

Hiperaldosteronizm pierwotny, hamowany glikokortykosterydami wywołany jest:

Najmniej przydatnym w ocenie rezerwy wydzielniczej hormonu wzrostu u dorosłych jest test z:

Stwierdzenie u pacjenta nieznacznie podwyższonego poziomu TSH (~7,5 μIU/ml) przy poziomie FT4 powyżej dolnej granicy normy wymaga wdrożenia leczenia niewysokimi dawkami tyroksyny, ponieważ hiperlipidemia mieszana, stwierdzana u tego pacjenta, jest czynnikiem ryzyka rozwoju miażdżycy.

W przewlekłym leczeniu pierwotnej niedoczynności przytarczyc można stosować:
1) 1-α-kalcydiol;
2) tiazydy;
3) diuretyki tiazydopodobne;
4) wodorotlenek glinu;
5) 1,25 (OH)₂ D³.
Prawidłowa odpowiedź to:

Somatostatinoma wywodzi się z:

U chorych na padaczkę może dochodzić do hipokalcemii z następujących powodów:
1) leki przeciwdrgawkowe indukują enzymy wątrobowe przekształcające wit. D w nieaktywne metabolity;
2) leki przeciwdrgawkowe przyspieszają eliminację wit.D z żółcią;
3) leki przeciwdrgawkowe przyspieszają eliminację witaminy D przez nerki;
4) dieta tych chorych jest często uboga w witaminę D;
5) chorzy zwykle dużo czasu spędzają w pomieszczeniach zamkniętych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podwyższone stężenie gastryny we krwi może być spowodowane:
1) stanem po resekcji żołądka;
2) blokerami pompy H⁺;
3) antagonistami receptora H₂;
4) niewydolnością nerek;
5) niedokrwistością Addisona-Biermera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zmniejszona aktywność reninowa jest charakterystyczna dla następujących stanów:
1) pozycja stojąca;
2) hipokaliemia;
3) zespół Liddle’a;
4) zespół Cushinga;
5) stosowania b-blokerów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół Kallmanna charakteryzuje:
1) zmniejszone wydzielanie Gn-RH, zaburzenia dojrzewania płciowego;
2) anosmia, nieprawidłowości w zakresie twarzoczaszki;
3) słabszy rozwój intelektualny;
4) eunuchoidalna budowa ciała;
5) jądra są małe, ale zachowana jest spermatogeneza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wtórna nadczynność przytarczyc może wystąpić w przebiegu:
1) przewlekłej niewydolności nerek;
2) przewlekłego zapalenia trzustki;
3) przewlekłej żółtaczki zastoinowej;
4) długotrwałego stosowania diuretyków pętlowych;
5) stosowania leków przeciwpadaczkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rozstrzygającym badaniem laboratoryjnym w przypadku podejrzenia germinoma są:

Obraz scyntygraficzny tarczycy wykazujący nieregularny rozkład izotopu - „wygryziony przez mole” - przy prawidłowej lub obniżonej jodochwytności jest charakterystyczny dla:

Postępowaniem z wyboru w leczeniu bezobjawowej hiponatremii w przebiegu zespołu nadmiernego wydzielania wazopresyny (SIADH) jest:

Nadchloran potasu jest wykorzystywany w leczeniu:

W leczeniu nadczynności tarczycy indukowanej amiodaronem i spowodowanej destrukcją miąższu tarczycy stosujemy:

Konwersji tyroksyny do trijodotyroniny nie hamuje:

W leczeniu farmakologicznym akromegalii nie stosujemy:

Hirsutyzmu nie powoduje:

Które z poniższych stwierdzeń można przypisać późno ujawniającej się cukrzycy typu 1 - LADA (latent autoimmune diabetes in adults) inaczej nazywaną cukrzycą typu 1,5:
1) obecność markerów immunologicznych charakterystycznych dla cukrzycy typu1;
2) często pierwotna nieskuteczność pochodnych sulfonylomocznika;
3) kliniczna manifestacja choroby naśladująca cukrzycę typu 2 bez otyłości;
4) wiek w chwili rozpoznania <35 r.ż.;
5) dodatni wywiad rodzinny;
6) początkowa prawidłowa odpowiedź na dietę i/lub doustne leki hipoglikemizujące.
Prawidłowa odpowiedź to: