PES Diabetologia / jesień 2025 | archiwalny egzamin

Pytanie 1

62-letni mężczyzna z niewydolnością serca z frakcją wyrzutową lewej komory 20% stosuje empagliflozynę. W wywiadzie nadciśnienie tętnicze, dyslipidemia, nadwaga (BMI=27 kg/m²). Dotychczas nie miał zaburzeń gospodarki węglowodanowej. W badaniu laboratoryjnym wykonanym przy przyjęciu do szpitala stężenie glukozy wynosiło 120 mg/dl. Jaki powinien być kolejny krok w celu poszerzenia diagnostyki zaburzeń gospodarki węglowodanowej?

Pytanie 2

Które z leków przeciwhiperglikemicznych są wskazane do leczenia cukrzycy typu 2 u pacjenta ze steatotyczną chorobą wątroby związaną z zaburzeniami metabolicznymi?
1) metformina;
2) semaglutyd;
3) dapagliflozyna;
4) sitagliptyna;
5) empagliflozyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 3

U 64-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2, przewlekłą chorobą nerek z przesączaniem kłębuszkowym (eGFR) 18 ml/min/1,73 m² oraz nadciśnieniem tętniczym należy dążyć do ciśnienia tętniczego:

Pytanie 4

U chorego z cukrzycą typu 2 stosującego insulinoterapię, u którego zdiagnozowano niedoczynność tarczycy (TSH=20 µIU/ml) i włączono L-tyroksynę należy:

Pytanie 5

U 20-letniego pacjenta z mukowiscydozą rozpoznano cukrzycę o innej etiologii w czasie hospitalizacji związanej z leczeniem zapalenia płuc. W czasie pobytu w szpitalu chory wymagał intensywnej czynnościowej insulinoterapii. Po zakończeniu leczenia infekcji pacjent nadal wymagał stosowania insuliny analogowej szybko działającej przed śniadaniem i przed obiadem. Ze względu na BMI 18 kg/m² pacjent spożywa dużą ilość węglowodanów prostych. W tym przypadku należy:
1) znacznie zmniejszyć ilość węglowodanów spożywanych w czasie śniadania i obiadu oraz zwiększyć ilość spożywanych tłuszczów;
2) odstawić insulinę podawaną przed śniadaniem i obiadem;
3) zastosować małą dawkę pochodnej sulfonylomocznika;
4) nie zmieniać składu spożywanych posiłków;
5) utrzymać insulinę podawaną przed śniadaniem i obiadem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 6

Jakie informacje powinien usłyszeć pacjent z cukrzycą typu 1 (stosujący insulinę: analog szybko działający oraz analog długo działający zapewniający stałe bazowe stężenie insuliny przez cały dzień), który planuje podróż do innej strefy czasowej?
1) najlepszą i najłatwiejszą (w zakresie zmiany leczenia insuliną) formą transportu przy zmianie stref czasowych jest podróż samolotem;
2) konieczne jest uwzględnienie kierunku podróży - na wschód lub na zachód;
3) przy podróży samolotem na zachód powinno się podać dotychczas stosowaną dawkę insuliny długo działającej wieczorem nowego czasu;
4) przy podróży samolotem na zachód może być konieczne zmniejszenie dawki insuliny długo działającej podawanej wieczorem;
5) hiperglikemie wynikające, np. ze spożywania posiłków na pokładzie samolotu powinny być korygowane dodatkowymi dawkami analogu szybko działającego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 7

W której grupie pacjentów z cukrzycą typu 2 częściej występuje depresja?
1) w starszych grupach wiekowych;
2) w młodszych grupach wiekowych;
3) z dłuższym średnim czasem trwania cukrzycy;
4) z krótszym średnim czasem trwania cukrzycy;
5) z większym nasileniem powikłań mikronaczyniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 8

W grupie pacjentów z cukrzycą typu 2 u ponad 50% chorych występują objawy ze strony układu mięśniowo-szkieletowego, do których należy:
1) choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego;
2) zespół cieśni nadgarstka;
3) zarostowe zapalenie torebki stawu barkowego;
4) uogólniona idiopatyczna hiperostoza szkieletu;
5) cheiroartropatia cukrzycowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 9

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące steatotycznej choroby wątroby związanej z zaburzeniami metabolicznymi (Metabolic Dysfunction-associated Steatotic Liver Disease, MASLD):
1) obecności MASLD można spodziewać się u większości osób z cukrzycą;
2) rozpoznaje się ją u kobiet, które spożywają <210 g alkoholu na tydzień;
3) jako badanie przesiewowe w kierunku zwłóknienia wątroby w przebiegu MASLD rekomenduje się wskaźnik FIB-4;
4) wskaźnik FIB-4 poniżej 2,67 świadczy o niskim ryzyku zwłóknienia wątroby;
5) obecnie w Polsce nie jest dostępne swoiste leczenie MASLD.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 10

Szczepienia ochronne dla dorosłych nie są obowiązkowe. Jednak ze względu na fakt, że cukrzyca zwiększa ryzyko zakażenia oraz ciężkiego przebiegu infekcji, a ostra infekcja zwiększa ryzyko metabolicznej dekompensacji cukrzycy, szczepienia są zalecane dla chorych dorosłych z cukrzycą. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) w sytuacji, gdy u wcześniej zaszczepionych na WZW typu B stwierdza się miano przeciwciał anty-HBs <10 j.m./l, zaleca się ponowne zaszczepienie 3 dawkami szczepionki, czyli powtórzenie całego cyklu sczepienia na WZW typu B;
2) szczepienie przeciw pneumokokom jest zalecane dla wszystkich osób dorosłych z cukrzycą, szczególnie powyżej 65. roku życia;
3) szczepienie przeciwko HPV jest zalecane w wieku 19-49 lat;
4) wszystkim osobom z cukrzycą zaleca się zaszczepienie przeciwko WZW typu B i COVID-19;
5) 2 dawki szczepionki przeciwko RSV rekomenduje się dorosłym po ukończeniu 50. roku życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 11

58-letni pacjent, z krótko trwającą (od 4 lat) cukrzycą typu 2, leczony obecnie metforminą w dawce 1000 mg 2x dziennie, HbA1c 6,7%, BMI 34,6 kg/m², z niewydolnością serca w klasie NYHA II, EF 55%, leczony dodatkowo inhibitorem ACE z indapamidem w dawce 10+2,5 mg i beta-blokerem został skierowany przez lekarza rodzinnego po wykonaniu badań funkcji nerek: kreatynina 1,36 mg/dl (120,2 μmol/l), eGFR 60,3 ml/min/1,73 m², potas 4,4 mmol/l, w badaniu ogólnym moczu ślad białka, ACR 112,4 mg/g, w badaniu USG związana z metabolizmem stłuszczeniowa choroba wątroby (MASLD). Jakie leczenie należy zaproponować zgodnie z aktualnymi zaleceniami PTD 2025?

Pytanie 12

W ramach holistycznego podejścia do redukcji ryzyka sercowo-nerkowego, do leków pierwszej linii terapeutycznej przy współistnieniu przewlekłej choroby nerek nie zalicza się:

Pytanie 13

52-letni pacjent z cukrzycą typu 2, znaczną otyłością (BMI 40,3 kg/m²) i przewlekłą chorobą nerek z eGFR 43,2 ml/min/1,73 m². Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Pytanie 14

56-letnia kobieta, niepaląca, w ostatnich kilku latach znaczny przyrost masy ciała, aktualne BMI 31,7 kg/m², z niedawno rozpoznaną cukrzycą typu 2, leczona metforminą w dawce 2x 1000 mg, z nadciśnieniem tętniczym i dyslipidemią została skierowana przez lekarza POZ. W dołączonych badaniach: HbA1c 7,2%, kreatynina 0,82 mg/dl (72,5 μmol/l), eGFR 83,9 ml/min/1,73 m², ACR 38,4 mg/g. Zgodnie z zaleceniami klinicznymi, jako lek drugiego rzutu należy u niej zastosować w pierwszej kolejności:

Pytanie 15

33-letnia pacjentka, w trzeciej ciąży, z cukrzycą ciążową w poprzedniej ciąży, miała oznaczoną glikemię na czczo i zgłosiła się do diabetologa z wynikiem 88 mg/dl (4,9 mmol/l). U tej pacjentki należy:

Pytanie 16

U dorosłych osób z cukrzycą typu 2 nie zaleca się rutynowo szczepienia przeciwko:

Pytanie 17

64-letni, otyły pacjent (BMI 33,2 kg/m²) z wieloletnią cukrzycą typu 2, leczony obecnie metforminą w dawce 2x 1000 mg oraz sitagliptyną 1x 100 mg zgłosił się ze skierowaniem od lekarza POZ na konsultację w ramach opieki koordynowanej. W dostarczonych badaniach HbA1c 7,6%, obniżony eGFR w klasie G3a, ACR 145 mg/g, stężenie sodu 140 mmol/l, potasu 5,0 mmol/l,
NT-proBNP 643 pg/ml. U tego pacjenta należy:

Pytanie 18

Do poradni diabetologicznej zgłosiła się 78-letnia kobieta leczona metodą intensywnej insulinoterapii w połączeniu z metforminą (2x 1000 mg) z powodu niewyrównanej cukrzycy typu 2 trwającej od 24 lat. Przed 7 laty przebyła zawał serca, po którym rozwinęła się niewydolność serca, z tego powodu kardiolog zalecił jej flozynę. Masa ciała w zakresie nadwagi. Od kilku miesięcy nawracające epizody hipoglikemii. W niedawno wykonanych badaniach: HbA1c 7,3%, kreatynina 1,28 mg/dl (113,2 μmol/l), eGFR 42,9 ml/min/1,73 m², potas 4,7 mmol/l, w badaniu ogólnym moczu jedynie cukromocz, bez zmian w osadzie, białko nieobecne. U tej pacjentki należy:

Pytanie 19

U wszystkich pacjentów z cukrzycą i przewlekłą niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową należy (przy braku przeciwwskazań) zastosować wszystkie wymienione klasy leków, z wyjątkiem:

Pytanie 20

Stosowanie insuliny bazowej wiąże się ze wzrostem ryzyka hipoglikemii. Największe ryzyko hipoglikemii wiąże się z zastosowaniem:

Pytanie 21

Która z funkcji nie jest wymagana w systemach automatycznego podawania insuliny (AID)?

Pytanie 22

MASLD można rozpoznać u osoby ze steatozą wątroby (zdiagnozowaną na podstawie badania obrazowego lub biopsji), która spełnia przynajmniej jedno z kryteriów, z wyjątkiem:

Pytanie 23

Który z leków, w świetle dostępnych badań klinicznych, zmniejsza ryzyko sercowo-naczyniowo-nerkowe u osób niechorujących na cukrzycę typu 2?

Pytanie 24

W kalendarzu szczepień 54-letniego mężczyzny, leczonego skutecznie z powodu cukrzycy typu 2 i nadciśnienia tętniczego, który nie chorował od dzieciństwa na choroby zakaźne wieku dziecięcego i nie był szczepiony od wielu lat, powinny się znaleźć wymienione szczepienia, z wyjątkiem szczepieniem przeciwko:

Pytanie 25

48-letnia kobieta, leczona flozyną z powodu cukrzycy typu 2, będzie hospitalizowana celem przeprowadzenia panhisterektomii. Podawanie leku powinno być wstrzymane:

Pytanie 26

Zalecane ustawienia celu glikemicznego dla systemów automatycznej podaży insuliny w okresie karmienia wynoszą:

Pytanie 27

W leczeniu cukrzycowego obrzęku plamki nie stosuje się iniekcji z:

Pytanie 28

Patiromer znajduje zastosowanie w leczeniu:

Pytanie 29

U osób stosujących hybrydową pompę zamkniętą (HCL) przy wystąpieniu hipoglikemii lub zagrożenia hipoglikemią można podać:

Pytanie 30

U wybranych osób cele terapeutyczne można definiować na podstawie czasu spędzonego w wąskim zakresie terapeutycznym (Time In Tight Range, TITR), czyli glikemii w zakresie:

Pytanie 31

U nieprzytomnego chorego z powodu hipoglikemii prawidłowym postępowaniem jest podanie:

Pytanie 32

W przypadku ciężkiej hipoglikemii z utratą przytomności u dziecka z masą ciała powyżej 25 kg, przy braku dostępu donaczyniowego należy:
1) podać glukagon w ilości 1 mg podskórnie;
2) podać glukagon w ilości 0,5 mg podskórnie;
3) podać glukagon w dawce 3 mg donosowo;
4) po odzyskaniu przytomności dodatkowo podać 10-20 g węglowodanów doustnie;
5) po odzyskaniu przytomności dodatkowo podać 50 g węglowodanów doustnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 33

68-letni chory z cukrzycą typu 2 od 10 lat, z HbA1c 8,0%, z nadciśnieniem tętniczym, hipercholesterolemią, bez powikłań sercowo-naczyniowych, z GFR 60 ml/min, leczony gliklazydem 120 mg/dobę i metforminą 3 g/dobę wymaga:
1) porady dotyczącej stylu życia;
2) zwiększenia dawki gliklazydu do 180 mg dziennie;
3) zmiany metforminy na formę o przedłużonym działaniu;
4) dołączenia do dotychczasowej terapii inhibitora SGLT-2;
5) dołączenia do terapii glimepirydu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 34

Docelowe wartości ciśnienia tętniczego krwi u osoby z cukrzycą w wieku 50 lat to:

Pytanie 35

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące łuski pełnokontaktowej (Total Contact Cast, TCC):

Pytanie 36

U kobiety z cukrzycą typu 2, będącej w ciąży, lekiem który został włączony przed ciążą i może być kontynuowany do końca I trymestru jest:

Pytanie 37

Metforminę należy bezwzględnie odstawić, jeśli GFR wynosi poniżej:

Pytanie 38

Pożądana wartość stężenia glukozy na czczo (mierzona przy pomocy glukometru) u kobiety z cukrzycą ciążową leczonej jedynie dietą to:

Pytanie 39

Insulinoterapia jest konieczna w przypadku:
1) cukrzycy typu 1;
2) cukrzycy ciążowej nieskutecznie leczonej dietą;
3) ciąży u kobiety cukrzycą typu 2 leczonej przed ciążą flozyną i metforminą;
4) dekompensacji cukrzycy typu 2 z objawami hiperglikemii;
5) ciąży u pacjentki z cukrzycą posterydową leczonej pochodną sulfonylomocznika i metforminą.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 40

62-letni pacjent z cukrzycą typu 2 (HbA1c 7,9%) od 16 lat, BMI 26 kg/m², nadciśnieniem tętniczym, przewlekłą chorobą nerek stadium 3b (eGFR 38 ml/min/1,73 m²) i udokumentowaną chorobą wieńcową. Aktualna terapia: metformina (2x 1000 mg), atorwastatyna, ramipryl. Która ze zmian terapeutycznych jest zgodna z aktualnymi zaleceniami PTD 2025 jako pierwszy wybór w celu zmniejszenia ryzyka sercowo-naczyniowego i progresji choroby nerek?

Pytanie 41

70-letni pacjent z cukrzycą typu 2, niedawno hospitalizowany z powodu niewydolności serca z obniżoną frakcją wyrzutową (HFrEF). Wskaż aktualne rekomendacje PTD 2025 dotyczące roli inhibitorów SGLT2 u tego pacjenta:

Pytanie 42

58-letnia pacjentka z cukrzycą typu 2, leczona semaglutydem podskórnym od 6 miesięcy i metforminą (znacząca redukcja masy ciała i poprawa HbA1c) zgłasza epizody nudności i zaparć. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące postępowania przy działaniach niepożądanych GLP-1, zgodne z PTD 2025:

Pytanie 43

55-letni pacjent z cukrzycą typu 2 i przewlekłą chorobą nerek (eGFR 28 ml/min/1,73 m²). Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące stosowania inhibitorów DPP-4 (np. linagliptyna, sitagliptyna), zgodne z aktualnymi zaleceniami PTD 2025:

Pytanie 44

68-letni pacjent z długotrwałą cukrzycą typu 2, na insulinoterapii bazalno-bolusowej (glargine U100 wieczorem + lispro przed posiłkami) przebył niedawno ciężkie epizody hipoglikemii nocnej. Która strategia insulinowa jest najbardziej zgodna z podejściem PTD 2025 zmniejszającym ryzyko hipoglikemii przy zachowaniu kontroli glikemii?

Pytanie 45

50-letni pacjent z cukrzycą typu 2 leczony gliklazydem, BMI 24 kg/m², prowadzi nieregularny tryb pracy (zmienność posiłków) i zgłasza epizody ciężkiej hipoglikemii. Jaka jest najlepsza decyzja terapeutyczna?

Pytanie 46

63-letnia pacjentka z cukrzycą typu 2, niedawno rozpoznaną chorobą wieńcową - wymaga intensyfikacji leczenia. Które połączenie terapii jest najbardziej zgodne z rekomendacjami PTD 2025 dotyczącymi leczenia mającego na celu zmniejszenie zdarzeń sercowo-naczyniowych?

Pytanie 47

45-letni pacjent z cukrzycą typu 2, BMI 31 kg/m², leczony empagliflozyną + metforminą. HbA1c utrzymuje się na poziomie 7,8% mimo przestrzegania zaleceń. Którą opcję intensyfikacji leczenia, zgodną z rekomendacjami PTD 2025, należy zastosować w celu uniknięcia hipoglikemii i zminimalizowania ryzyka przyrostu masy ciała?

Pytanie 48

67-letni pacjent, CKD 3b (eGFR 28 ml/min/1,73 m² ), HbA1c 6,6%, FPG 120 mg/dl. Wskaż właściwą interpretację:

Pytanie 49

68-letni mężczyzna, T2DM od 15 lat, leczony metforminą, insuliną bazalną oraz inhibitorem DPP-4. W wywiadzie: HFmrEF (LVEF 42%), NT, choroba wieńcowa (PCI 2019), CKD stadium 3b (eGFR 28 ml/min/1,73 m², ACR 380 mg/g). W ostatnim miesiącu hospitalizowany z powodu epizodu odwodnienia i kwasicy mleczanowej w przebiegu sepsy. Obecnie stabilny, bez kwasicy, nawodniony, w dobrym stanie ogólnym. Wskaż postępowanie najbardziej zgodne z zaleceniami PTD 2025:

Pytanie 50

Docelowa wartość HbA1c w 3 trymestrze ciąży u pacjentki z cukrzycą typu 1 to:

Pytanie 51

Podejrzenie cukrzycy MODY istnieje, gdy:
1) wiek zachorowania wynosi poniżej 25 lat;
2) wiek zachorowania wynosi powyżej 35 lat;
3) kliniczna niezależność od insuliny jest nawet po kilku latach od zachorowania;
4) jest dodatni wywiad rodzinny w kierunku cukrzycy;
5) brak cukrzycy w rodzinie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 52

Cukrzycę MODY związaną z glukokinazą charakteryzuje:
1) wzrost progu reakcji na podwyższone stężenie glukozy;
2) umiarkowany wzrost stężenia glukozy głównie na czczo;
3) dobra odpowiedź insulinemiczna na doustne obciążenie glukozą;
4) zwykle konieczność farmakoterapii, dieta jest niewystarczająca;
5) rzadko konieczność farmakoterapii, często wystarczy dieta.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 53

Wskaż powikłania makrosomii:
1) zaburzenia oddechowe noworodka;
2) upośledzona funkcja fibrynolityczna;
3) kardiomegalia;
4) płodowa hiperinsulinemia skutkująca tendencją do hipoglikemii noworodka;
5) matczyna hiperinsulinemia skutkująca tendencją do hipoglikemii noworodka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 54

Na cukrzycę typu 1 można zachorować:

Pytanie 55

Wskaż cechy neuropatii układu autonomicznego:
1) gastropareza cukrzycowa;
2) zaburzenia potliwości;
3) zaburzenia opróżniania pęcherza;
4) impotencja erekcyjna;
5) hipotonia ortostatyczna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 56

U pacjenta leczonego z powodu kwasicy ketonowej dożylny wlew insuliny należy zmniejszyć, jeśli stężenie glukozy we krwi zmniejszy się w ciągu godziny o więcej niż:

Pytanie 57

Objawy neuropatii układu sercowo-naczyniowego u chorego z wieloletnią cukrzycą typu 1 to:
1) bradykardia;
2) tachykardia;
3) nietolerancja wysiłku;
4) kardiomiopatia cukrzycowa objawiająca się początkowo zaburzeniami czynności rozkurczowej przy zachowanej frakcji wyrzutowej lewej komory;
5) kardiomiopatia cukrzycowa objawiająca się od początku zaburzeniami czynności skurczowej i obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 58

Kwasica ketonowa może wystąpić z powodu:
1) zwiększonego zapotrzebowania na insulinę u chorego z cukrzycą typu 2 leczonego flozyną;
2) przerwania insulinoterapii lub błędów insulinoterapii;
3) zbyt późnego rozpoznania cukrzycy typu 1;
4) nadużywania alkoholu;
5) ostrego uszkodzenia nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 59

Docelowa wartość glikemii, do której należy dążyć w pierwszej dobie zawału serca u chorego na cukrzycę to:

Pytanie 60

Stwierdzenie glikemii 111 mg/dl u szczupłego 24-latka, który nie ma wywiadu rodzinnego w kierunku cukrzycy ani innych czynników ryzyka jej rozwoju jest wskazaniem do:

Pytanie 61

U 48-letniej pielęgniarki anestezjologicznej, nieleczącej się z powodu chorób przewlekłych, z BMI 34,8 kg/m², w doustnym teście obciążenia glukozą stwierdzono następujące wartości glikemii: 0 min - 98 mg/dl, 60 min - 255 mg/dl, 120 min - 121 mg/dl, a insulinemii: 0 min - 10,5 mIU/l, 60 min - 189,1 mIU/l, 120 min - 351 mIU/l. Jaką informację od lekarza powinna usłyszeć badana?

Pytanie 62

U 76-letniego pacjenta z nowo rozpoznaną cukrzycą i przewlekłą niewydolnością serca, frakcją wyrzutową lewej komory 38%, HbA1c 6,7%, BMI 28,9 kg/m² pierwszym zaleconym lekiem powinna/powinien być:

Pytanie 63

U 21-letniej barmanki chorującej na cukrzycę typu 1 od 7 lat, z HbA1c 10,7%, zapis CGM poniżej. Jaka jest przyczyna takiego zapisu?

Pytanie 64

76-letni emerytowany asesor z cukrzycą typu 2 od 12 lat jest leczony metodą intensywnej insulinoterapii. Typowy zapis dobowy z CGM poniżej. Co należy zmienić w leczeniu pacjenta?

Pytanie 65

68-letni prezes spółki giełdowej zachorował na szpiczaka mnogiego i w trakcie terapii otrzymywał deksametazon, co doprowadziło do rozwoju cukrzycy. Obecnie otrzymuje glarginę U300 26 j. przed snem. Czy taki pacjent ma wskazania do stosowania systemu CGM?

Pytanie 66

U 41-letniej nauczycielki wychowania początkowego leczonej z powodu cukrzycy typu 2 od 2 lat, obecnie stosującej metforminę i sitagliptynę, nie zgłaszającej objawów hipoglikemii, HbA1c 5,6%. Zapis CGM typowego dnia poniżej. Jaką informację powinna usłyszeć pacjentka od lekarza?

Pytanie 67

54-letni hodowca strusi przyjmujący od 4 lat semaglutyd w celu leczenia otyłości, obecnie w dawce 2 mg/tyg., zachorował na cukrzycę typu 1 rozwijając kwasicę ketonową w typowym obrazie klinicznym. W chwili rozpoznania jego BMI wynosiło 29,8 kg/m². Jest wypisywany ze szpitala z zaleceniem stosowania intensywnej insulinoterapii. Jakie powinno być zalecenie dotyczące stosowania semaglutydu?

Pytanie 68

Do czynników ryzyka rozwoju cukrzycowej choroby stóp nie należy:

Pytanie 69

Badaniem służącym ocenie ryzyka zakażenia kości w przebiegu cukrzycowej choroby stóp jest:

Pytanie 70

Czy u 22-letniego studenta logistyki, u którego przy prawidłowych wartościach glikemii i wartości HbA1c 5,1% stwierdzono podwyższone miana przeciwciał przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego i przeciwko transporterowi cynku 8 można rozpoznać cukrzycę typu 1?

Pytanie 71

U 76-letniego damskiego krawca z cukrzycą typu 2 od 17 lat, po zawale serca, z frakcją wyrzutową lewej komory EF 34%, leczonego dotychczas m.in. dapagliflozyną 10 mg rozpoczęto dializoterapię. Czy u pacjenta należy kontynuować terapię inhibitorem SGLT2?

Pytanie 72

Do diabetologa na rutynową wizytę zgłosił się 59-letni pracownik ochrony banku chorujący na cukrzycę od 2 lat, 6 lat temu przebył zawał serca. W wykonanych badaniach laboratoryjnych obawy wywołała wartość stężenia cholesterolu LDL wynosząca 10 mg/dl. Pacjent przyjmuje rozuwastatynę w dawce 30 mg, z dobrą tolerancją. Jaka powinna być decyzja co do dalszego stosowania statyny?

Pytanie 73

Do diabetologa zgłosiła się 58-letnia aktorka wodewilowa z cukrzycą typu 2 od 3 lat, z wywiadem otyłości od lat szkolnych, leczona od 10 miesięcy metforminą XR 1500 mg przed snem, empagliflozyną 1x 10 mg i semaglutydem 1x 1 mg/tyg. W tym czasie masa ciała pacjentki uległa zmniejszeniu ze 128 do 81 kg, a wartość hemoglobiny glikowanej obniżyła się z 10,5 do 6,6%. Pacjentka nie zgłasza objawów niepożądanych leków, a jej samopoczucie jest obecnie znakomite, gdyż w tej chwili może zagrać dużo więcej ról, więcej pracuje i wzrosła jej ogólnopolska popularność, zaczęła występować w reklamie i serialu „Raz kozie śmierć”, co znacznie poprawiło jej dochody. Jaka powinna być decyzja lekarza dotycząca dalszej farmakoterapii cukrzycy i otyłości?

Pytanie 74

Kiedy można odstawić semaglutyd w terapii cukrzycy typu 2?

Pytanie 75

Jak inhibitory SGLT2 wpływają na albuminurię u pacjentów z cukrzycową chorobą nerek?

Pytanie 76

Jaki rodzaj wysiłku wiąże się z najmniejszym ryzykiem hipoglikemii?

Pytanie 77

54-letnia otyła kobieta (BMI 39,2 kg/m²), niepracująca zawodowo, żona leśniczego została hospitalizowana na oddziale diabetologicznym z powodu przewlekle niewyrównanej cukrzycy typu 2, na którą choruje od 9 lat; ostatni wynik oznaczenia wartości HbA1c 10,8%. Od 4 lat jest leczona metforminą i insuliną w modelu intensywnej insulinoterapii, dobowa dawka insuliny wynosi 120 j. W trakcie pobytu na oddziale zastosowano dożylny wlew insuliny uzyskując istotną poprawę profilu glikemii. Następnie podjęto próbę ustalenia optymalnego dawkowania insuliny 4x dz. Mimo stałego zwiększania dawki glarginy U300 przed snem (od 30 do 60 j.) glikemia na czczo wahała się od 290 do 360 mg/dl. Pacjentka nie zgłaszała w nocy żadnych objawów hipoglikemii, glikemia w nocy była monitorowana i utrzymywała się na wysokim poziomie stale. Jaka może być przyczyna utrzymywania się wysokich glikemii na czczo mimo wyrównania pacjentki insuliną dożylnie?

Pytanie 78

Który z leków przeciwcukrzycowych nie obniża ciśnienia tętniczego?

Pytanie 79

Który z leków przeciwcukrzycowych nie powinien być stosowany u górnika z cukrzycą typu 2 i cukrzycową chorobą nerek w stadium G5?

Pytanie 80

39-letni mężczyzna z otyłością stwierdzoną od dzieciństwa i cukrzycą typu 1 zgłosił się do poradni diabetologicznej celem podjęcia optymalnej formy terapii dla uzyskania redukcji masy ciała i poprawy kontroli glikemii. Pomimo podejmowania prób stosowania różnych form diety, w tym pod kontrolą dietetyka klinicznego, aktywności fizycznej pod kontrolą fizjoterapeuty, chory nie uzyskiwał redukcji masy ciała (BMI 33 kg/m²) ani optymalnych glikemii. Jaką decyzję w zakresie dalszych form terapii powinien podjąć prowadzący diabetolog wraz z pacjentem?

Pytanie 81

Na oddział pediatryczny przyjęto dziecko ze świeżo rozpoznaną cukrzycą typu 1. Rodzice dziecka mają jeszcze dwoje starszych dzieci uczęszczających do szkoły. Matka twierdzi, że nie da sobie rady z opieką nad chorym dzieckiem i w jego obecności wyraża przy lekarzu swoje wątpliwości. W tym przypadku pediatra powinien:

Pytanie 82

Na oddział kardiologiczny został przyjęty 60-letni pacjent z otyłością. Powodem przyjęcia były objawy ostrego zespołu wieńcowego potwierdzone zarówno za pomocą markerów martwicy mięśnia sercowego oraz elektrokardiograficznie, a w trakcie koronarografii przeprowadzono implantację stentów do naczyń wieńcowych. W trakcie hospitalizacji rozpoznano cukrzycę typu 2. Jaką formę terapii cukrzycy powinien wstępnie zaproponować pacjentowi konsultujący diabetolog, jeżeli dobowe zapotrzebowanie na insulinę podczas hospitalizacji wynosiło około 18 j.?

Pytanie 83

Do kwasicy ketonowej może dojść na skutek:
1) przerwania insulinoterapii lub błędów insulinoterapii;
2) zbyt późnego rozpoznania cukrzycy typu 1;
3) nadużywania alkoholu;
4) ostrego stanu zapalnego;
5) ciąży.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 84

Kryteria rozpoznawania ciężkiej kwasicy ketonowej to:
1) glikemia zazwyczaj powyżej 200 mg/dl;
2) stężenie wodorowęglanów poniżej 10 mmol/l;
3) stężenie wodorowęglanów poniżej 18 mmol/l;
4) pH poniżej 7,3;
5) pH poniżej 7,0;
6) ketonemia (beta-hydroksymaślan) >6 mmol/l.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 85

Dożylny wlew insuliny stosowany w przebiegu leczenia ostrego stanu hiperglikemicznego należy zmniejszyć, jeśli stężenie glukozy we krwi zmniejszyło się w ciągu godziny o więcej niż:

Pytanie 86

Diagnostyka neuropatii układu sercowo-naczyniowego przeprowadzana jest przy pomocy testu:
1) zmienności spoczynkowej akcji serca;
2) zmienności oddechów;
3) pionizacji (ocena zmienności akcji serca oraz ciśnienia tętniczego krwi);
4) Valsalvy;
5) izometrycznego skurczu mięśni przedramienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 87

Wlew dożylny insuliny u pacjenta leczonego z powodu kwasicy ketonowej należy zatrzymać, gdy stężenie potasu w surowicy krwi wynosi:

Pytanie 88

Cukrzyca mitochondrialna:
1) dziedziczona jest w sposób matczyny;
2) wiąże się z różnicami w sekwencji DNA mitochondrialnego;
3) skutkuje zmniejszonym wydzielaniem insuliny;
4) skutkuje nadmiernym wydzielaniem insuliny, ponieważ pierwotnym problemem jest insulinooporność;
5) nigdy nie jest diagnozowana w młodszym wieku, chorują zawsze osoby starsze.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 89

Hipoglikemia może doprowadzić do następujących stanów:
1) utraty przytomności, drgawek;
2) zaburzeń psychologicznych;
3) zaburzeń funkcji poznawczych;
4) niedokrwienia mięśnia sercowego;
5) zaburzeń rytmu serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 90

Do leków, które zmniejszają ryzyko progresji przewlekłej choroby nerek u osoby z cukrzycą nie należy:

Pytanie 91

84-letni, otyły pacjent (BMI 31,6 kg/m²) z wieloletnią cukrzycą typu 2 leczoną obecnie metodą wielokrotnych iniekcji insuliny bez leków doustnych zgłosił się na kolejną wizytę kontrolną. W ostatnim okresie zaobserwował częstsze hipoglikemie o różnych porach dnia. Aktualna HbA1c 7,6%, w badaniach obniżony eGFR w klasie G3a, ciśnienie tętnicze w gabinecie 156/64 mmHg. U tego pacjenta:

Pytanie 92

Rozpoznanie stopy cukrzycowej u diabetyka wyklucza:

Pytanie 93

Wykorzystanie komory hiperbarycznej w leczeniu ZSC należy rozważyć:

Pytanie 94

W farmakoterapii cukrzycy u pacjentów z ZSC:

Pytanie 95

U 60-letniego pacjenta z 15-letnim wywiadem powikłanej cukrzycy typu 2, który zgłosił się do poradni diabetologicznej podczas rutynowego badania wykryto niebolesną, szczelinowatą ranę między 4 i 5 palcem lewej stopy. Tętno na stopach jest dobrze wyczuwalne, nie ma objawów infekcji. W tym przypadku należy zastosować:

Pytanie 96

Do poradni diabetologicznej zgłasza się pacjent z cukrzycą typu 2 leczony za pomocą metforminy, który dowiedział się z reklamy w Internecie, że powinien stosować preparat witaminy B12, jeżeli jest leczony za pomocą metforminy. W tym przypadku diabetolog:

Pytanie 97

40-letnia pacjentka z cukrzycą typu 1 dotychczas z dobrą kontrolą glikemii, monitorowana za pomocą systemu Libre Free Style zgłosiła się do poradni diabetologicznej z powodu zaniepokojenia występowaniem od kilku dni wyższych niż zwykle glikemii obserwowanych podczas całej doby. Podobnej zależności pacjentka nie zaobserwowała dokonując oceny glikemii za pomocą glukometru (paski z dehydrogenazą glukozy). Diabetolog nie znalazł przyczyn w stanie zdrowia, które mogłyby powodować hiperglikemie u pacjentki. Jakie mogły być powody rozbieżności wyników z systemu CGM i glukometru?

Pytanie 98

Po powrocie z wakacji (wyjazd w góry) do poradni zgłasza się 18-letnia pacjentka z wieloletnią cukrzycą typu 1. Podczas wakacji, z powodu obrzęku prawej stopy ze wzmożonym jej uciepleniem pacjentka zgłosiła się do ambulatorium chirurgicznego, gdzie na podstawie obrazu radiologicznego wykluczono złamania kości stopy, a w badaniu dopplerowskim układu żylnego podudzia nie zrejestrowano spadku przepływu typowego dla zmian zakrzepowych, nie stwierdzono także podwyższenia stężenia kwasu moczowego. Wysunięto podejrzenie podwichnięcia w stawie skokowym. Obrzęk utrzymuje się nadal pomimo zalecenia stosowania ortezy. Co powinien zrobić diabetolog?

Pytanie 99

Do poradni diabetologicznej zgłasza się 56-letni pacjent z cukrzycą po zawale serca, któremu lekarz POZ podczas ostatniej wizyty wdrożył terapię hipolipemizującą za pomocą statyny. Była to druga próba włączenia statyny, podczas pierwszej wystąpiły objawy mialgii, lekarz zmienił preparat na inny i zastosował mniejszą dawkę leku w stosunku do zalecanej dla ryzyka sercowo-naczyniowego. Obecnie pacjent skarżył się ponownie na silne bóle mięśni, a w zleconych badaniach laboratoryjnych stwierdzono istotny wzrost aktywności CK (ponad 5-krotny wzrost powyżej górnej granicy normy). W tym przypadku lekarz powinien zalecić:

Pytanie 100

48-letnia pacjentka chorująca na cukrzycą typu 1 od 17. roku życia zgłosiła się na kolejną wizytę do poradni diabetologicznej. Zgodnie z zaleceniami przyniosła wyniki badań laboratoryjnych, w tym lipidogramu. Stężenie cholesterolu LDL wynosiło 190 mg/dl. Kontrolne glikemie wyrażone odsetkiem wartości HbA1c oraz TIR, TBR i TAR były zadowalające. Jaką decyzję w zakresie terapii hipolipemizującej powinien podjąć diabetolog?

Pytanie 101

48-letnia, otyła pacjentka została przyjęta na oddział internistyczny z powodu objawów ciężkiej kwasicy ketonowej (z pH 6,8). Od około roku była leczona z powodu cukrzycy za pomocą metforminy i agonisty GLP-1 z dobrym efektem klinicznym w zakresie utraty masy ciała (około 15 kg), co nie przyniosło jednak wystarczającego efektu w zakresie kontroli glikemii (glikemie do 350 mg/dl). Od miesiąca przed przyjęciem na oddział chora zaprzestała kontroli glikemii, ponieważ była zadowolona z dalszej utraty masy ciała. Jaką decyzję w zakresie dalszej formy terapii cukrzycy powinien podjąć prowadzący internista po wyprowadzeniu chorej z kwasicy?

Pytanie 102

Diabetolog skierował do poradni nefrologicznej pacjenta z cukrzycą typu 2, u którego od 2 lat utrzymywała się albuminuria pomimo intensyfikacji leczenia hiperglikemii oraz nadciśnienie tętnicze i hiperlipidemia. W terapii nadciśnienia tętniczego stosowano ACE-I oraz antagonistę receptora angiotensynowego AT1. Wartość GFR oscylowała w zakresie 50-55 ml/min/m². Jakie modyfikacje w zakresie terapii hipotensyjnej powinien podjąć nefrolog?

Pytanie 103

74-letnia pacjentka z 22-letnim wywiadem cukrzycy typu 2, nadciśnieniem tętniczym, hiperlipidemią mieszaną, zgłosiła się do poradni diabetologicznej z powodu hiperglikemii i bólu spoczynkowego prawej stopy. Pacjentka nie może spać, a w nocy opuszcza chorą kończynę z łóżka, co przynosi jej niewielką ulgę. W badaniu fizykalnym na bolesnym w dotyku i zasinionym paluchu prawej stopy obecna jest niewielka (3 mm średnicy) rana, która nie goi się od 4 tygodni, chociaż pacjentka z powodu bólu prawie w ogóle nie obciąża prawej stopy. Oznaczony przed wizytą poziom HbA1c 7,5%. Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

Pytanie 104

Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące neuroosteoartropatii Charcota:
1) wyjątkowo rzadko prowadzi do trwałej deformacji kończyny;
2) w diagnostyce różnicowej uwzględnia się m.in. różę, dnę moczanową, uraz;
3) pierwszą fazą choroby jest tzw. faza aktywna;
4) pierwszą fazą choroby jest tzw. faza nieaktywna;
5) może dotyczyć chorych ze wszystkimi typami cukrzycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 105

W przypadku niegojącego się, niezakażonego, mieszanego (neuropatyczno-niedokrwiennego) owrzodzenia (bez krytycznego niedokrwienia kończyny) pomimo optymalnego zastosowania standardów leczenia ZSC należy rozważyć użycie opatrunków z:

Pytanie 106

Wykorzystanie terapii podciśnieniowej (Negative Pressure Wound Therapy, NPWT) należy rozważyć w przypadku:

Pytanie 107

W leczeniu polineuropatii obwodowej związanej z cukrzycą nie jest istotne:

Pytanie 108

W diagnostyce neuroosteoartropatii Charcota:
1) zawsze należy wykonać badanie MRI stopy;
2) istotny jest pomiar temperatury obu stóp;
3) kluczowe znaczenie ma typ cukrzycy, ponieważ pacjenci z cukrzycą typu 1 nie chorują na stopę Charcota;
4) zawsze należy wykonać CT stopy;
5) wykonanie badania RTG nie jest pomocne w diagnostyce zakażonej stopy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 109

U 28-letniej pacjentki z 11-letnim wywiadem cukrzycy typu 1 stwierdzono niewielkie (około 5 mm średnicy) symetryczne rany na opuszkach małych palców obu stóp. Owrzodzenia są niebolesne i brak jest objawów infekcji. Tętno na obu stopach jest dobrze wyczuwalne. Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

Pytanie 110

Wskazaniem do antybiotykoterapii uogólnionej w ZSC nie jest:

Pytanie 111

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące „dużej amputacji” u pacjenta z zespołem stopy cukrzycowej:

Pytanie 112

Zalecana częstość badania prewencyjnego stóp u pacjenta z wysokim ryzykiem powstawania owrzodzenia to wg Międzynarodowej Grupy Roboczej ds. Stopy Cukrzycowej (International Working Group on the Diabetic Foot, IWGFD) oraz PTD:

Pytanie 113

Izoforma transportera glukozy znajdująca się w mięśniach poprzecznie prążkowanych i adipocytach to:

Pytanie 114

Uszkodzenie układu autonomicznego w przebiegu cukrzycy może objawiać się pod postacią:
1) sztywnego tętna podczas wysiłku;
2) epizodów biegunek naprzemiennie z okresami normalizacji i zaparć;
3) atonii pęcherza;
4) impotencji erekcyjnej;
5) wstecznej ejakulacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 115

U pacjenta leczonego insuliną i.v. z powodu kwasicy ketonowej nie należy rozpoczynać dożylnego wlewu potasu, gdy stężenie potasu w surowicy krwi wynosi:

Pytanie 116

Skierowania do nefrologa nie wymaga pacjent z cukrzycą, u którego stwierdza się:

Pytanie 117

Agonista GLP-1:
1) zmniejsza wydzielanie insuliny w odpowiedzi na bodziec pokarmowy;
2) zwiększa wydzielanie insuliny w odpowiedzi na bodziec pokarmowy;
3) spowalnia opróżnianie żołądka;
4) przyspiesza opróżnianie żołądka;
5) pobudza ośrodek sytości w OUN.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 118

Wskaż czynniki ryzyka zespołu stopy cukrzycowej:
1) neuropatia obwodowa;
2) wieloletnia, źle kontrolowana cukrzyca;
3) niewłaściwa pielęgnacja stóp;
4) obecność modzeli;
5) palenie tytoniu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pytanie 119

Która z chorób najczęściej współistnieje z cukrzycą typu 1?

Pytanie 120

Które z leków przeciwhiperglikemicznych są wskazane do leczenia cukrzycy typu 2 u pacjenta ze steatotyczną chorobą wątroby związaną z zaburzeniami metabolicznymi?1) metformina;2) semaglutyd;3) dapagliflozyna;4) sitagliptyna;5) empagliflozyna.Prawidłowa odpowiedź to:

U 64-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2, przewlekłą chorobą nerek z przesączaniem kłębuszkowym (eGFR) 18 ml/min/1,73 m2 oraz nadciśnieniem tętniczym należy dążyć do ciśnienia tętniczego: