Egzamin PES / Diabetologia / jesień 2019

Wskaż sytuacje kliniczne niewymagające wdrożenia insulinoterapii w nowo rozpoznanej cukrzycy typu 2:

U pacjentów z cukrzycą farmakoterapię nadciśnienia tętniczego powinno się rozpoczynać, gdy wartość ciśnienia tętniczego wynosi powyżej:

U pacjentów z cukrzycą terapię nadciśnienia tętniczego należy rozpoczynać od stosowania dwóch leków hipotensyjnych. Wskaż błędne skojarzenie:

W zespole Wolframa cukrzycy nie towarzyszy: 1) moczówka prosta; 2) głuchota; 3) upośledzenie umysłowe; 4) zanik nerwu wzrokowego; 5) otyłość. Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka lipohypertrofii poinsulinowej nie należy:

Który z systemów do monitorowania glikemii nie wymaga do podjęcia decyzji terapeutycznej dodatkowego pomiaru poziomu glukozy na glukometrze? 1) Medtronic Enlite; 2) Dexcom G4; 3) Dexcom G5; 4) Eversense; 5) Freestyle Libre 2. Prawidłowa odpowiedź to:

Który z systemów do monitorowania glikemii nie wymaga kalibracji?

W algorytmie intensyfikacji terapii cukrzycy typu 2 na etapie 2A u chorych z rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego lub przewlekłą chorobą nerek zaleca się zastosowanie: 1) inhibitora DPP-4; 2) inhibitora alfa-glukozydazy; 3) agonisty receptora GLP-1; 4) agonisty PPAR-gamma; 5) inhibitora SGLT-2. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazania do refundacji zakupu osobistej pompy insulinowej dla chorych na cukrzycę dzieci, młodzieży i młodych dorosłych poniżej 26. roku życia nie obejmują:

W przypadku stwierdzenia nawracającej ciężkiej hipoglikemii u osób ubiegających się o prawo jazdy kategorii B, można orzec brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami pod następującymi warunkami: 1) od ostatniego epizodu ciężkiej hipoglikemii w porze czuwania minęło co najmniej 12 miesięcy; 2) stałe stosowanie ciągłego monitoringu glikemii w samokontroli cukrzycy, w tym obowiązkowe stosowanie CGM w czasie prowadzenia pojazdu; 3) prawidłowa reakcja na alerty CGM; 4) cukrzyca przebiega w stopniu zapewniającym zachowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego; 5) nawracająca ciężka hipoglikemia jest bezwzględnym przeciwwskazaniem zdrowotnym do ubiegania się o prawo jazdy kategorii B. Prawidłowa odpowiedź to:

Do szpitala zgłosił się chłopiec w wieku 14 lat, masa ciała 70 kg, wzrost 176 cm, cukrzyca typu 1 od 8 lat, HbA1c 8,2%, leczony insuliną lispro podawaną za pomocą pompy insulinowej. Po przejrzeniu pamięci pompy insulinowej okazało się, że pacjent ma dobową dawkę insuliny 50j, średni godzinowy przepływ insuliny bazowej 1,5j/godzinę, średnio 3 bolusy insuliny na dobę. Co jest najbardziej prawdopodobną przyczyną złego wyrównania cukrzycy u tego pacjenta?

U kogo należy przeprowadzić doustny test obciążenia glukozą (OGTT)? 1) u chorego z otyłością, nadciśnieniem tętniczym i glikemią 113 mg/dl stwierdzaną w osoczu krwi żylnej na czczo; 2) u chorego, u którego stwierdzono glikozurię, pomimo prawidłowej glikemii na czczo; 3) u kobiety w ciąży; 4) u osoby z cechami zespołu metabolicznego i prawidłową glikemią na czczo; 5) u osoby, u której glikemia na czczo pobrana z krwi żylnej wyniosła 120 mg/dl. Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku osób w zaawansowanym wieku, z wieloletnią cukrzycą oraz powikłaniami makroangiopatycznymi i/lub licznymi chorobami towarzyszącymi, odsetek hemoglobiny glikowanej nie powinien przekraczać:

Chorego z cukrzycą typu 2 po urazie podudzia z wytworzeniem owrzodzenia skierowano do poradni stopy cukrzycowej celem dalszego leczenia. Jakie powinno być prawidłowe postępowanie u tego chorego?

Czy inhibitory SGLT2 są przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą typu 1?

Kiedy należy kierować pacjentkę z cukrzycą w okresie prokreacyjnym planującą zajście w ciążę na zabieg laseroterapii siatkówki w przypadku rozpoznania retinopatii cukrzycowej przedproliferacyjnej?

Typową zmianą obserwowaną w obrębie skóry u chorych z cukrzycą jest/są:

Podstawą zastosowania w terapii analogów GLP-1 u chorych na cukrzycę typu 2 jest fakt, że: 1) wykazano korzystne efekty w zakresie wpływu analogów GLP-1 na redukcję czynników ryzyka sercowo-naczyniowego; 2) wykazano wpływ analogów GLP-1 na redukcję masy ciała u chorych z cukrzycą typu 2; 3) wykazano istotną poprawę w zakresie glikemii u chorych z cukrzycą typu 2, u których zastosowano analogi GLP-1; 4) przyjmowanie analogów GLP-1 zmniejsza nasilenie cukrzycowego obrzęku plamki u chorych na cukrzycę typu 2; 5) analogi GLP-1 zmniejszają nasilenie przykurczu Dupuytrena u chorych z cukrzycą typu 2. Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem do treningu fizycznego u chorych na cukrzycę nie jest/nie są:

Przeciwwskazaniem do stosowania agonistów receptora dla GLP-1 w cukrzycy typu 2 jest:

W terapii nadciśnienia u kobiet w ciąży lekami z wyboru (podawanymi doustnie) są w kolejności:

Leptyna wykazuje niżej wymienione działania, z wyjątkiem:

Zaburzenia czucia dotyku i wibracji są typowe dla:

Leczenie za pomocą ciągłego dożylnego wlewu insuliny u chorych z podejrzeniem zawału serca należy rozpocząć:

Kryteriami bardzo wysokiego ryzyka, kwalifikującymi chorych z zawałem serca NSTEMI do leczenia interwencyjnego, są: 1) objawy niestabilności hemodynamicznej, wstrząs kardiogenny; 2) nawracający lub utrzymujący się ból w klatce piersiowej oporny na leczenie farmakologiczne; 3) wzrost lub spadek stężenia troponiny; 4) cukrzyca; 5) nawracające dynamiczne zmiany odstępu ST-T z towarzyszącym przejściowym uniesieniem odcinka ST. Prawidłowa odpowiedź to:

Objawami sugerującymi gastroparezę są: 1) poszerzenie żołądka w badaniu RTG; 2) różnica w opróżnianiu się żołądka pomiędzy pokarmami stałymi a płynnymi w scyntygrafii izotopowej; 3) upośledzone wydzielanie żołądkowe w teście insulinowym; 4) paradoksalny przedłużony rozkurcz zwieracza odźwiernika w badaniu manometrycznym; 5) opóźnione opróżnianie się żołądka. Prawidłowa odpowiedź to:

Wydzielanie insuliny przez komórki beta trzustki pobudzają: 1) glukagon; 2) hipoglikemia; 3) hiperglikemia; 4) aminokwasy; 5) wolne kwasy tłuszczowe. Prawidłowa odpowiedź to:

Najważniejszy element postępowania w przypadku obecności przewlekłego owrzodzenia na podeszwowej powierzchni stopy to:

Jeden wymiennik węglowodanowy w Polsce to:

Jednemu wymiennikowi węglowodanowemu odpowiada następująca ilość produktu spożywczego: 1) ok. 10 g chleba razowego; 2) 1/2 bułki pszennej (50 g); 3) 1 ziemniak o wadze ok. 100 g; 4) ½ szklanki napoju słodkiego lub soku; 5) 1 szklanka mleka. Prawidłowa odpowiedź to:

Stężenie LDL można obliczyć ze wzoru Friedewalda. Wzór ten jednak znajduje zastosowanie jedynie w przypadkach, gdy stężenie triglicerydów nie przekracza wartości:

Wartość HbA1c = 7% odpowiada średniej glikemii wynoszącej:

Zgodnie z zaleceniami PTD lekarz uprawniony do badań kierowców w przypadku wątpliwości diagnostyczno-orzeczniczych może zlecić konsultację diabetologiczną, gdy w udokumentowanej samokontroli glikemia niższa niż 70 mg/dl stanowi już powyżej:

Przy zaleceniu przyjmowania którego z niżej wymienionych preparatów w podanej dawce należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia hiperglikemii?

Docelowe stężenie triglicerydów u osób z cukrzycą wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego wynosi:

Wskaż wartość ciśnienia tętniczego, powyżej której Polskie Towarzystwo Diabetologiczne zaleca rozpoczynanie farmakoterapii u pacjentów < 65. r.ż. z cukrzycą oraz cel leczenia w tej grupie chorych:

Glukagon pełni istotną rolę w regulacji metabolizmu glukozy, poprzez następujące mechanizmy, z wyjątkiem:

Oznaczając stężenie glukozy w osoczu krwi żylnej w próbce krwi pobranej do probówki do badań biochemicznych, która przechowywana była przez 24 godziny w lodówce przed odwirowaniem, należy spodziewać się wartości:

Zawyżonej wartości HbA1C nie należy spodziewać się w przypadku:

Oznaczanie stężenia peptydu C we krwi wykonuje się:

Klinicznie istotne ryzyko ostrego zapalenia trzustki występuje przy stężeniu trójglicerydów przekraczającym:

58-letni chory z cukrzycą typu 2 od 10 lat, z HbA1C 9,2% (glikemia na czczo: 160-180 mg/dl, poposiłkowa 160-200 mg/dl), z nadciśnieniem tętniczym, bez powikłań sercowo naczyniowych, leczony: glimepiryd 4 mg/dobę, metformina 3 g/dobę wymaga: 1) porady dotyczącej stylu życia; 2) zwiększenia dawki glimepirydu do 6 mg/dobę i odroczenia włączenia insuliny; 3) dołączenia do dotychczasowej terapii mieszanki insulinowej 30/70 w dwóch wstrzyknięciach na dobę; 4) dołączenia do terapii insuliny bazalnej przed śniadaniem; 5) dołączenia do terapii insuliny bazalnej przed snem. Prawidłowa odpowiedź to:

Inhibitory SGLT-2: 1) mają siłę działania hipoglikemizującego na poziomie redukcji HbA1C o 1,5-2%; 2) nie generują przyrostu masy ciała; 3) hamują receptor SGLT-2 w nerce; 4) pobudzają receptor SGLT-2 w nerce; 5) zwiększają ryzyko infekcji w drogach moczowych. Prawidłowa odpowiedź to:

Metforminę należy koniecznie odstawić jeśli GFR jest:

Najlepszą opcją terapeutyczną (zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego 2019) w przypadku doustnej terapii skojarzonej u pacjenta z cukrzycą typu 2 i rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego lub przewlekłą chorobą nerek jest: 1) metformina + inhibitor SGLT-2; 2) metformina + agonista receptora GLP-1; 3) metformina + pochofna sulfonylomocznika; 4) metformina + inhibitor α-glukozydazy; 5) metformina + pioglitazon. Prawidłowa odpowiedź to:

Które leki stosowane w terapii cukrzycy typu 2 działają głównie poprzez stymulację komórki beta? 1) metformina; 2) linagliptyna; 3) gliklazyd; 4) dapagliflozyna; 5) liraglutyd. Prawidłowa odpowiedź to:

Połączenie lekowe w terapii cukrzycy typu 2, które nie powinno być stosowane to:

Potencjalnego korzystnego wpływu na zmniejszenie ryzyka sercowo-naczyniowego podczas terapii inhibitorem SGLT-2 u chorych na cukrzycę typu 2 upatruje się m.in. w: 1) podwyższeniu stężenia HDL; 2) obniżeniu stężenia LDL; 3) obniżeniu stężenia kwasu moczowego; 4) natriurezie; 5) redukcji ciśnienia tętniczego; 6) poprawie funkcji śródbłonka; 7) zmniejszeniu albuminurii. Prawidłowa odpowiedź to:

U 62-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2 i przewlekłą chorobą nerek, z GFR 40 ml/min/1,73 m2 leczonego preparatem metforminy o zmodyfikowanym uwalnianiu maksymalna dobowa dawka tego preparatu wynosi:

Do bezwzględnych przeciwwskazań do kwalifikacji chorych na cukrzycę typu 2 do zabiegów z zakresu chirurgii metabolicznej nie należy:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego u 65-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2:

U pacjenta z cukrzycą typu 2 optymalna redukcja masy ciała przynosząca znaczącą poprawę kontroli glikemii powinna wynosić co najmniej:

U 50-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2, otyłością i anemią makrocytarną, długotrwale leczonego metforminą zalecana jest suplementacja:

U 62-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2, w przypadku nietolerancji metforminy należy zastosować w monoterapii lek z grupy: 1) inhibitorów SGLT-2; 2) pochodnych sulfonylomocznika; 3) agonistów receptora GLP-1; 4) inhibitorów DPP-4; 5) agonistów PPAR-γ. Prawidłowa odpowiedź to:

Na drugim etapie leczenia cukrzycy typu 2, wybór leku w terapii skojarzonej powinien uwzględniać: 1) zdiagnozowaną chorobę układu sercowo-naczyniowego; 2) współistniejącą otyłość; 3) przewlekłą chorobę nerek; 4) cukrzycową chorobę oczu; 5) ryzyko hipoglikemii. Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z cukrzycą typu 2 zasadne byłoby zastosowanie inhibitora PCSK9 w przypadku łącznego wystąpienia: 1) potwierdzonej genetycznie rodzinnej dyslipidemii; 2) nawracających epizodów sercowo-naczyniowych; 3) nietolerancji statyn; 4) podwyższonego poziomu LDL-cholesterolu; 5) nawracających hipoglikemii. Prawidłowa odpowiedź to:

Prawidłowa utrata albumin z moczem oceniana jako ACR w przygodnej próbce moczu (mg/dobę lub w mg/g kreatyniny) to:

Występowanie neuropatii układu autonomicznego może sugerować obecność: 1) biegunek; 2) tachykardii spoczynkowej; 3) zaburzeń potliwości; 4) zaburzeń erekcji; 5) lanugo. Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu neuropatii przewodu pokarmowego znajduje zastosowanie antagonista receptorów D2-domperidon, który: 1) poprawia perystaltykę żołądka; 2) przekracza barierę krew-mózg, co wiąże się z częstym występowaniem objawów pozapiramidowych; 3) może prowadzić do hiperprolaktynemii; 4) może prowadzić do wydłużenia odcinka QT. Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród metod mających zastosowanie w leczeniu gastroparezy wymienia się: 1) terapię metoklopramidem; 2) terapię erytromycyną; 3) jejunostomię; 4) gastrostomię; 5) terapię sildenafilem. Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu nadpotliwości w przebiegu neuropatii autonomicznej poprawę przynosi: 1) wyrównanie glikemii; 2) stosowanie leków antycholinergicznych; 3) stosowanie kremów nawilżających; 4) stosowanie jontoforezy. Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu cystopatii w przebiegu neuropatii autonomicznej mają zastosowanie: 1) systematyczne oddawanie moczu; 2) terapia agonistą receptorów cholinergicznych; 3) terapia α-blokerem; 4) manewr Credego; 5) doraźne cewnikowanie pęcherza moczowego. Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na cukrzycę z towarzyszącą schyłkową niewydolnością nerek leczoną dializoterapią otrzewnową należy zapewnić codzienne spożywanie białka w ilości:

W przyczynowym leczeniu symetrycznej bólowej polineuropatii obwodowej wymienia się wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Urządzenie Sudoskan służy do oceny:

Laserowa fotokoagulacja siatkówki typu grid zalecana jest:

Do określenia wartości filtracji kłębuszkowej należy obecnie stosować wzór CKD-EPI. Który z parametrów nie jest w nim uwzględniany?

Wskazaniem do amputacji w zespole stopy cukrzycowej nie jest:

Bezwzględnym wskazaniem do leczenia insuliną nie jest:

Wskazaniem do zatrzymania wlewu z insuliną u pacjenta leczonego z powodu kwasicy ketonowej jest stężenie potasu w surowicy krwi:

Przeciwwskazaniem do uprawiania sportu przez dzieci i osoby dorosłe z cukrzycą typu 1, wymagających orzeczenia specjalisty medycyny sportowej jest:

Przeciwwskazaniem do rozpoczęcia leczenia z zastosowaniem oso- bistej pompy insulinowej u osoby z cukrzycą typu 1 nie jest/nie są:

Który z niżej wymienionych systemów umożliwiających monitorowanie glikemii nie jest wyposażony w opcję alarmowania o zbyt niskich lub zbyt wysokich wartościach glikemii?

U pacjenta z cukrzycą typu 1 spożywającego często posiłki o wysokim IG, najlepszą normalizację glikemii poposiłkowej można uzyskać po zastosowaniu insuliny:

U pacjentów z cukrzycą typu LADA, biorąc pod uwagę obserwowany w czasie prób klinicznych wpływ podawania insuliny egzogennej na komórki B, insulinoterapię należy wdrożyć:

Do objawów hipoglikemii należą: 1) agresja; 2) wilczy głód; 3) nudności, wymioty; 4) zaburzenia widzenia; 5) potliwość. Prawidłowa odpowiedź to:

Pierwsza reakcja która uruchamia się przy hipoglikemii u osoby zdrowej to:

Do wystąpienia hipoglikemii u pacjenta leczonego insuliną predysponuje: 1) starszy wiek; 2) niewydolność nerek; 3) spożycie alkoholu; 4) brak świadomości hipoglikemii; 5) długotrwały wysiłek fizyczny. Prawidłowa odpowiedź to:

Obecność glukagonoma nie wywołuje wzrostu: 1) glukoneogenezy; 2) glikoneogenezy w wątrobie; 3) lipogenezy; 4) glikogenolizy; 5) glikolizy. Prawidłowa odpowiedź to:

W sytuacji niedocukrzenia u nieprzytomnego chorego nie jest zalecane podawanie:

U pacjenta z niedoczynnością tarczycy, u którego wystąpił incydent hipoglikemii, bez zaburzeń świadomości, w celu szybkiej normalizacji glikemii należy podać:

U 34-letniego pacjenta z cukrzycą typu 1 postępowanie w lekkiej hipoglikemii obejmuje:

W trakcie leczenia hiperglikemii wlewem dożylnym insuliny wskazaniem do zmniejszenia prędkości jej przepływu jest redukcja glikemii o więcej niż:

73-letnia kobieta chorująca na cukrzycę typu 2 została przyjęta do szpitala w śpiączce w przebiegu zespołu hiperglikemiczno-hipermolarnego. Hipernatremia skorygowana wynosiła 158 mmol/l. W jaki sposób należy rozpocząć wlew dożylny w celu nawodnienia chorej?

68-letnia kobieta chorująca na cukrzycę typu 2, leczona metforminą i inhibitorem SGLT-2 została skierowana do szpitala z podejrzeniem kwasicy ketonowej. Które z poniższych przemawia przeciwko takiemu rozpoznaniu?

Inhibitorem DPP-4, którego stosowanie w porównaniu z placebo w badaniach nad bezpieczeństwem sercowo-naczyniowym wiązało się z większym ryzykiem niewydolności serca u pacjentów z cukrzycą typu 2 była:

Największą redukcję ryzyka rozwoju cukrzycy w dużych randomizowanych badaniach dotyczących prewencji cukrzycy stwierdzono podczas:

Próba Ratschowa znajduje zastosowanie w diagnostyce:

Klasa IIb wg Fontaine'a w chorobie naczyń obwodowych oznacza obecność:

W leczeniu choroby naczyń obwodowych kwas acetylosalicylowy powinien być stosowany: 1) u wszystkich chorych niezależnie od występowania objawów; 2) u chorych z obecnością chromania przestankowego; 3) u chorych po zabiegach rewaskularyzacji; 4) u chorych po amputacji kończyny dolnej. Prawidłowa odpowiedź to:

W diagnostyce choroby naczyń obwodowych wykorzystuje się test 6-minutowego marszu, w którym ocenia się: 1) dystans jaki przebył chory w czasie 6 minut; 2) tętno przed i po teście; 3) ciśnienie tętnicze przed i po wykonaniu testu; 4) prędkość marszu; 5) poziom wydatku energetycznego wyrażonego w MET. Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego z owrzodzeniem z cechami ciężkiej infekcji w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej antybiotykoterapię I rzutu powinny stanowić:

U osoby z cukrzycą i ostrym zespołem wieńcowym należy stosować kardioselektywny β-adrenolityk:

U pacjenta z owrzodzeniem w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej wg PEDIS 1 stopień zaawansowania, należy zastosować antybiotykoterapię:

U 62-letniego otyłego pracownika firmy ochroniarskiej rozpoznano w trakcie badań kontrolnych wykonywanych u lekarza pracy cukrzycę typu 2. Pacjent 15 lat wcześniej przebył zawał serca, 4 lata wcześniej operację alloplastyki stawu biodrowego prawego, a w młodości przeszedł resekcję 40 cm jelita cienkiego z powodu złożonego urazu (seria postrzałów w brzuch w trakcie napadu na magazyn amunicji wojskowej). Obecnie bez dolegliwości, HbA1C 7,8%. Jaka farmakoterapia powinna być wdrożona zgodnie z zaleceniami klinicznymi PTD?

Pacjent z cukrzycą, albuminurią i przewlekłym nikotynizmem, po przebytym zawale mięśnia sercowego powinien być traktowany jako pacjent:

U pacjentki z cukrzycą typu 2, będącej w 32. tygodniu ciąży, z BMI 31 kg/m2, prowadzącej siedzący tryb życia przyczyną hipertriglicerydemii mogą być wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

W czasie ciąży najniższe stężenie glukozy na czczo obserwuje się około:

U kobiety ciężarnej transport ciał ketonowych przez łożysko odbywa się na zasadzie:

U kobiety z prawidłową masą ciała przed ciążą, zapotrzebowanie energetyczne w II trymestrze ciąży zwiększa się o około:

Glikemia na czczo u kobiety z cukrzycą ciążową powinna wynosić:

U ciężarnej z cukrzycą typu 1 i BMI 28 kg/m2 przed zajściem w ciążę, dobowe zapotrzebowanie kaloryczne w trakcie ciąży powinno wynosić:

74-letniej pacjentce z cukrzycą typu 2 leczonej gliklazydem MR w dawce 90 mg/dobę, planowanej do zabiegu cholecystektomii, pochodną sulfonylomocznika należy odstawić:

U chorej na cukrzycę typu 2 (z otyłością i nadciśnieniem tętniczym rozpoznanym przed ciążą), będącej w 26. tygodniu ciąży, za docelowe wartości ciśnienia tętniczego należy uznać:

U kobiety z cukrzycą ciążową z prawidłową masą ciała przed ciążą, zaleca się dobowe spożycie węglowodanów (preferowane te o niskim indeksie glikemicznym) nie większe niż:

U 36-letniej kobiety będącej w 25. tygodniu ciąży na podstawie OGTT rozpoznano cukrzycę ciążową. W związku z powyższym powinna ona otrzymać zalecenie przyjmowania kwasu acetylosalicylowego:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących cukrzycy ciążowej jest fałszywe?

Czy u pacjentki z cukrzycą typu 1, aktualnie w ciąży I, tydzień 28, należy stosować kwas acetylosalicylowy?

U pacjentki z cukrzycą typu 2 i otyłością olbrzymią, po operacji bariatrycznej, ciążę można planować:

U pacjentki z cukrzycą ciążową i nadciśnieniem tętniczym, leczonej dotychczas skutecznie metyldopą stwierdzono wzrost wartości RR wymagający intensyfikacji leczenia. Którego z poniższych leków nie należy zalecać?

U 10-letniego dziecka z cukrzycą typu 1 i glikemią 180 mg/dl w trakcie dużego zabiegu operacyjnego prędkość dożylnego wlewu insuliny powinna wynosić:

U chorego z 8-letnim przebiegiem cukrzycy typu 2, z nadciśnieniem tętniczym i przewlekłą chorobą wieńcową przed dużym zabiegiem operacyjnym należy wykonać niżej wymienione badania, z wyjątkiem:

Jeżeli przygotowanie do zabiegu operacyjnego wymaga zastosowania ścisłej diety w dniu (dniach) poprzedzających operację, zamiast posiłku zaleca się zastosowanie:

43-letnia kobieta z wieloletnim wywiadem cukrzycy typu 1 i astmy aspirynowej (po operacji polipów nosa w 17. r.ż.) została zakwalifikowana do grupy osób obciążonych zwiększonym ryzykiem wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych (> 5% ryzyko rozwoju choroby niedokrwiennej serca w ciągu 10 lat). Czy w związku z powyższym powinna otrzymywać leczenie przeciwpłytkowe?

Wg zaleceń PTD chorzy leczeni insuliną podawaną w modelu baza-bolus przy podróżach samolotem na zachód (wydłużenie dnia) powinni podać:

32-letnia pacjentka, z prawidłową masą ciała, z obciążonym cukrzycą wywiadem rodzinnym (choruje matka i jej matka ), leczona od 8 lat z powodu cukrzycy wykrytej w wyniku badań diagnostycznych wykonanych po przypadkowo stwierdzonym cukromoczu (OGTT - na czczo 119 mg/dl, 2h po obciążeniu 283 mg/dl). W leczeniu od początku zastosowana została insulinoterapia, aktualnie podaje 14j insuliny na dobę, wartości glikemii utrzymują się w zakresie 80-160 mg/dl w dobowych profilach glikemii, obecny ciągle cukromocz. Na podstawie ww. obrazu klinicznego wstępnie można rozpoznać:

Pacjentka lat 32, z obciążonym wywiadem rodzinnym cukrzycą typu 2 (choruje ojciec i matka), po przebytej cukrzycy ciążowej G2 (w trakcie ciąży Insulina NPH 1x wieczorem, bez insuliny doposiłkowej), w kontrolnym badaniu OGTT 75g 6 tygodni po porodzie glikemia na czczo 117 mg/dl, 2h po obciążeniu - 81 mg/dl. Jakiej postaci cukrzycy można się spodziewać u tej chorej?

U 42-letniej pacjentki z prediabetes, wdrożono długotrwałą steroidoterapię z powodu reumatoidalnego zapalenia stawów. W trakcie monitorowania glikemii stwierdzono wartości nieprawidłowe, sięgające na czczo do 130 mg/dl, a w godzinach popołudniowych i wieczornych do 240 mg/dl, HbA1C 6,9%. Jakie leczenie należy zaproponować w celu długotrwałej normalizacji glikemii?

Jaki lek należy zastosować u 56-letniego windykatora długów z nowo rozpoznaną cukrzycą, u którego stwierdzono BMI 26,2 kg/m2, HbA1C 7,2%, miano przeciwciał anty-GAD 289 IU/ml, a glikemie wahają się w wartościach 140-215 mg/dl?

U 36-letniego mężczyzny rozpoznano w oddziale szpitalnym cukrzycę, wdrożono funkcjonalną intensywną insulinoterapię, a w związku z wątpliwościami diagnostycznymi co do typu cukrzycy zalecono ambulatoryjne oznaczenie przeciwciał anty-GAD65 oraz 1-2 z poniższych. Oznaczenie którego z niżej wymienionych przeciwciał nie powinno być wykonane w tej sytuacji?