Egzamin PES / Diabetologia / wiosna 2017

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pioglitazonu:
1) jest antagonistą receptorów jądrowych PPAR-gamma;
2) powoduje zmniejszenie insulinooporności;
3) może być stosowany łącznie z metforminą i pochodnymi sulfonylomocznika;
4) jest zalecany u pacjentów z nadwagą i hiperlipidemią;
5) jest zalecany u pacjentów z niewydolnością serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną kwasicy metabolicznej jest spadek stężenia efektywnie krążącej insuliny oraz wzrost poziomu hormonów kontrregulujących, czego skutkiem są:
1) nasilenie glikogenolizy;
2) zahamowanie glukoneogenezy;
3) wzrost stężenia wolnych kwasów tłuszczowych;
4) nasilenie proteolizy białek;
5) spadek stężenia glicerolu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Cukrzycę typu MODY mogą sugerować:
1) poziomy glukozy na czczo ≥ 5,5 mmol/l stabilne w okresie kilku miesięcy;
2) stężenie HbA1c nieprzekraczające 7,5 %;
3) rodzinne występowanie cukrzycy t 2;
4) poziom glukozy w 120 min w teście OGTT > 11,1 mmol/l;
5) bezwzględny niedobór insuliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące metforminy:
1) stymuluje wydzielanie insuliny przez komórki beta wysp trzustkowych;
2) nie stymuluje wydzielania insuliny przez komórki beta wysp trzustkowych;
3) nie wpływa na uwrażliwienie komórek beta trzustki na działanie hormonów inkretynowych;
4) wpływa na uwrażliwienie komórek beta trzustki na działanie hormonów inkretynowych;
5) zmniejsza zapotrzebowanie na insulinę;
6) przyspiesza wchłanianie glukozy z przewodu pokarmowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół Rabsona-Mendenhalla to:

Czynnikami predysponującymi do hipoglikemii są wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Cukrzyca rozwijająca się w przebiegu WZW typu C jest wynikiem:

Które ze stwierdzeń dotyczących linagliptyny jest fałszywe?

Spośród poniższych preparatem gliklazydu nie jest:

Objawem neuropatii autonomicznej nie jest:

Autorem pierwszej polskiej monografii o cukrzycy oraz twórcą pojęcia „cukrzycy skojarzonej” jest należący do grona wybitnych polskich naukowców pracujących po II wojnie światowej:

Wtórna insulinooporność rozwija się w przebiegu:

U pacjenta z cukrzycą typu 2 leczonego pochodnymi sulfonylomocznika hipoglikemia może wystąpić po dodaniu:
1) dużych dawek salicylanów;
2) inhibitorów pompy protonowej;
3) niesteroidowych leków przeciwzapalnych;
4) chloropromazyny;
5) ampicyliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do przeszczepienia samej trzustki w cukrzycy typu 1 są wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

W patogenezie nefropatii cukrzycowej rolę grają:
1) wzrost ciśnienia wewnątrzkłębuszkowego indukowany rozkurczem tętniczki odprowadzającej kłębuszka nerkowego;
2) nieadekwatnie wysoka aktywność układu RAA;
3) wzrost reabsorpcji cewkowej sodu;
4) uszkodzenie błony filtracyjnej kłębuszka prowadzące do zwiększonej albuminurii;
5) upośledzenie reabsorpcji albumin w cewkach nerkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zawyżona wartość HbA1c może być wynikiem:

Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące metabolizmu glukozy:
1) glukoza jest źródłem węgla do syntezy innych węglowodanów, kwasów tłuszczowych, aminokwasów;
2) wewnątrzkomórkowo zachodzi fosforylacja glukozy przy udziale heksokinazy do glukozo-6-fosforanu;
3) w komórkach wątroby, trzustki i nerek fosforylacja glukozy zachodzi przy udziale glukokinazy, izoenzymu charakteryzującego się znacznie wyższą wartością Km niż inne heksokinazy;
4) glukozo-6-fosforan może być przekształcany w procesie glikolizy, glikoneogenezy, szlaku pentozofosforanowym;
5) w warunkach ograniczonego dostępu lub braku tlenu w trakcie utleniania glukozy powstaje mleczan , który jest uwalniany do krwi i wychwytywany przez inne tkanki (m.in. wątrobę, mięśnie szkieletowe).
Prawidłowa odpowiedź to:

Leptyna jest substancją produkowaną przez komórki tłuszczowe, ma działanie endokrynne. Które stwierdzenia dotyczące leptyny są prawdziwe?
1) hamuje łaknienie;
2) w tkance tłuszczowej nasila lipogenezę;
3) w wątrobie zwiększa glukoneogenezę;
4) zmniejsza aktywność układu współczulnego;
5) wpływa na dojrzewanie płciowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawy cukrzycy to:
1) polifagia;
2) ból lub swędzenie oczu;
3) bóle pleców;
4) ograniczenie ruchomości stawów;
5) szum w uszach.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zjawisko insulinooporności może pojawiać się w:
1) cukrzycy typu 2;
2) marskości wątroby;
3) hemochromatozie;
4) przypadku obecności przeciwciał przeciw receptorowi insulinowemu;
5) mocznicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnego przeciwwskazania do pracy na stanowiskach związanych z wyższymi wymaganiami zdrowotnymi nie stanowi/ą:

Wskaż fałszywe zdanie dotyczące glikozydów stewiolowych:

Wskaż fałszywe zdanie dotyczące szczepień przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B:

W przypadku hipertriglicerydemii ciężkiego stopnia postępowanie terapeutyczne obejmuje poniższe działania, za wyjątkiem:

W zespole Pradera-Williego ryzyko rozwoju cukrzycy wiąże się z:
1) uczuciem niepohamowanego głodu;
2) insulinoopornością;
3) zaburzeniem ośrodka sytości;
4) zaburzeniem metabolizmu glukozy;
5) nieprawidłową reakcją autoimmunologiczną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Acanthosis nigricans:
1) w większości przypadków wiąże się z insulinoopornością;
2) może być powikłaniem insulinoterapii;
3) najczęściej występuje w okolicach karku, pach i pachwin;
4) może być wynikiem mutacji receptora dla czynnika wzrostu fibroblastów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zawartość błonnika w diecie chorego na cukrzycę powinna wynosić minimum:

Stężenie cholesterolu „nie-HDL” u pacjenta z cukrzycą powinno wynosić:

Planowy zabieg operacyjny należy odroczyć u pacjenta z cukrzycą w następujących przypadkach, z wyjątkiem:

U dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1 wykonuje się badania przesiewowe w kierunku:

Dla cukrzycy typu 2 u dzieci i młodzieży nie jest charakterystyczna/e:

Wskazaniem do hospitalizacji dzieci w przypadku epizodu ciężkiego niedocukrzenia nie jest:

U 8-letniego dziecka z otyłością i z cukrzycą typu 2, z koniecznością włączenia farmakoterapii, leczenie zgodnie z zaleceniami PTD oraz charakterystyką produktów leczniczych polega na:

System monitorowania glikemii metodą skanowania - Flash Glucose Monitoring (FGM) FreeStyle Libre można zastosować u dzieci od:

U 17-letniego otyłego pacjenta z nowo rozpoznaną cukrzycą typu 2, z hepatopatią (ALAT- 340 j., AsPAT - 250 j.), z HbA1c 9,3%, leczenie cukrzycy należy rozpocząć od:

U dzieci z mukowiscydozą:

W terapii pompami insulinowymi należy czasowo zwiększyć wlew podstawowy podczas:

U 9-letniego chłopca z cukrzycą typu 1 pojawiło się osłabienie, niedokrwistość, niedobór masy ciała oraz zwolnienie tempa wzrastania. Odnotowano dość częste hipoglikemie. Okresowo występowały bóle brzucha. W pierwszej kolejności należy wykonać badania w kierunku:

U dzieci z cukrzycą typu 1 wrażliwość na insulinę poprawiają następujące czynniki:
1) zwiększona ilość tkanki mięśniowej;
2) duża aktywność fizyczna;
3) dojrzewanie.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 10-letniego chłopca rozpoznano cukrzycę typu 1. W badaniach laboratoryjnych odnotowano zmniejszoną insulinosekrecję, ale nie stwierdzono obecności przeciwciał przeciwtrzustkowych. W kolejnych latach życia u chorego wystąpiła atrofia nerwu wzrokowego, zaburzenia słuchu. W 15. roku życia dołączyła się moczówka prosta. U pacjenta należy wykonać badania w kierunku:

Do czynników predysponujących do wystąpienia obrzęku mózgu w przebiegu cukrzycowej kwasicy ketonowej należą zbyt szybkie obniżanie:
1) stężenia glikemii;
2) stężenia sodu;
3) osmolalności osocza;
4) stężenia potasu.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 15-letniej pacjentki z nowo rozpoznaną cukrzycą typu 1 odnotowano w badaniach laboratoryjnych: glikemię -1100 mg/dl, osmolalność osocza 413 mOsm/kg m. ciała, pH - 7,01, stężenie wodorowęglanów - 5 mmol/l. U pacjentki należy rozpoznać:

Wg zaleceń PTD wskazane jest leczenie za pomocą osobistej pompy insulinowej od momentu zachorowania na cukrzycę u dzieci i młodzieży w wieku:

W cukrzycy typu 1 u dzieci i młodzieży badania przesiewowe w kierunku występowania celiakii należy wykonać:

W ostatnich latach wykazano zdolność wiązania się pochodnych sulfonylomocznika z białkiem Epac2 zależnym od cAMP. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tego białka:
1) białko Epac2 odpowiada za wymianę nukleotydu guaniny;
2) jego aktywność zwiększa zdolność fuzji pęcherzyków wydzielniczych zawierających insulinę z błoną komórkową;
3) jego aktywność ułatwia wydzielanie insuliny z komórek β;
4) wszystkie pochodne sulfonylomocznika wiążą się zarówno z podjednostką SUR jak i z białkiem Epac2;
5) gliklazyd nie wiąże się z białkiem Epac2.
Prawidłowa odpowiedź to:

Fibraty są lekami stosowanymi u chorych na cukrzycę w przypadku dyslipidemii. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tych leków:
1) zmniejszają ekspresję genu lipazy lipoproteinowej;
2) zwiększają ekspresję genu lipazy lipoproteinowej;
3) zwiększają ekspresję genu apo CIII;
4) zmniejszają ekspresję genu apo CIII;
5) zwiększają oksydację kwasów tłuszczowych w wątrobie i mięśniach.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące działania fibratów:
1) poprawiają wrażliwość na insulinę u chorych z zespołem metabolicznym;
2) poprawiają wrażliwość na insulinę u chorych z wysokimi stężeniami lipidów w surowicy krwi;
3) zwiększają rozmiar cząsteczek lipoprotein LDL;
4) zmniejszają ekspresję apolipoproteiny A-1;
5) pobudzają transfer estrów cholesterolu z HDL do VLDL.
Prawidłowa odpowiedź to:

Działaniem niepożądanym, którego wystąpienie należy wziąć pod uwagę przepisując terapię z użyciem gliptyn jest:

Wskaż fałszywe stwierdzenia opisujące cechy leków z grupy inhibitorów SGLT-2:
1) nie wywołują hipoglikemii;
2) objawy niepożądane występują podobnie często u kobiet i u mężczyzn;
3) zmniejszają wydzielanie glukagonu;
4) przy ich stosowaniu nie ma potrzeby uwzględniania stopnia wydolności nerek;
5) ich stosowanie wiąże się ze wzrostem ryzyka wystąpienia zaburzeń rytmu serca na tle zaburzeń elektrolitowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Preparatem należącym do inhibitorów DPP-4, którego jedyną drogę eliminacji z organizmu stanowią nerki, jest:

Eucreas to złożony lek hipoglikemizujący, który poza metforminą zawiera:

Inhibitory DPP-4 poza efektem hipoglikemizującym:
1) podwyższają stężenie insuliny w osoczu;
2) podwyższają stężenie cholesterolu frakcji HDL w osoczu;
3) obniżają stężenie triglicerydów w osoczu;
4) mają neutralny wpływ na masę ciała;
5) są przeciwwskazane w raku pęcherza moczowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Poprawy lipidogramu w zakresie wzrostu frakcji HDL cholesterolu należy spodziewać się u pacjenta z cukrzycą typu 2 stosującego następujące leki hipoglikemizujące:
1) metforminę;
2) agonistę receptora GLP-1;
3) pochodną sulfonylomocznika;
4) agonistę PPARγ;
5) inhibitor SGLT-2.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z cukrzycą typu 2 i wartością eGFR równą 90 ml/min/1,73 m² należy zalecić spożycie białka w diecie równe:

Redukcji masy ciała można oczekiwać po zastosowaniu u pacjenta z cukrzycą typu 2:

U 45-letniej chorej z cukrzycą typu 2 i masą ciała równą 50 kg należy zastosować insulinoterapię podskórną w dawce początkowej:

Nie należy stosować metforminy u pacjenta z cukrzycą typu 2, któremu towarzyszą wymienione zaburzenia, za wyjątkiem:

Chory na cukrzycę typu 2 planujący wysiłek fizyczny powinien rozważyć zaniechanie wysiłku w sytuacji, gdy jego wartość glikemii wynosi:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące interwencji prewencyjnej u pacjentów z „prediabetes":

Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące hormonu wzrostu, prolaktyny i laktogenu łożyskowego:
1) uczestniczą w regulacji proliferacji komórek β;
2) stymulują ekspresję genu insuliny;
3) werapamil zapobiega transkrypcji genu insuliny wzbudzanej przez hormon wzrostu;
4) zsyntetyzowana i uwolniona do krwi insulina wzbudza na poziomie przysadki mózgowej syntezę prolaktyny;
5) receptory dla hormonu wzrostu i prolaktyny zidentyfikowano na komórkach β.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do endokrynopatii mogących prowadzić do cukrzycy nie należy:

Zaburzenia gospodarki węglowodanowej w przebiegu guza chromochłonnego nadnercza wynikają z:
1) zmniejszenia obwodowej utylizacji glukozy;
2) stymulacji glukoneogenezy;
3) nasilenia glikogenolizy;
4) nasilenia syntezy glikogenu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zaburzenia metaboliczne w cukrzycy typu 1 polegają między innymi na:
1) utracie sekrecji insuliny, której tempo jest zmienne i częściowo zależy od stosowanej terapii;
2) upośledzeniu działania insuliny;
3) prawidłowym pobieraniu glukozy przez mięsień sercowy i zmniejszonym pobieraniu glukozy przez mięśnie szkieletowe;
4) mniejszej intensywności magazynowania glukozy w postaci glikogenu;
5) braku hamowania wydzielania glukagonu po spożyciu węglowodanów.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na cukrzycę typu 2 zaobserwowano:
1) znaczną redukcję liczby komórek β w wyspach trzustkowych;
2) zanikającą gotowość komórek β do syntezy insuliny;
3) obniżoną gotowość komórek β do replikacji;
4) apoptozę komórek β pod wpływem działania długołańcuchowych kwasów tłuszczowych;
5) apoptozę komórek β pod wpływem długoterminowej hiperglikemii, która wpływa na wzmożoną syntezę amyliny będącej mediatorem śmierci apoptotycznej komórki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące cukrzycy typu 1:
1) w etiopatogenezie cukrzycy typu 1 główną rolę odgrywa odpowiedź komórkowa;
2) mechanizmy humoralne są także zaangażowane w proces destrukcji komórek β (gł. p/ciała przeciw insulinie i proinsulinie);
3) autoprzeciwciała stwierdzane u chorych z cukrzycą typu 1 są jedynie uchwytnym diagnostycznie wykładnikiem toczącego się procesu autoimmunologicznego, ale bez związku z etiopatogenezą cukrzycy typu 1;
4) przeciwciała przeciw insulinie pojawiają się najwcześniej spośród innych przeciwciał i są charakterystyczne dla cukrzycy typu1 wieku dziecięcego;
5) nie ma związku między mianem przeciwciał przeciw insulinie a tempem progresji choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

38-letni mężczyzna zgłosił się do Poradni Diabetologicznej z polidypsją, poliurią trwającą ok. 2 tygodnie (bez innych dolegliwości). Samodzielnie wykonał doustny test tolerancji 75 g glukozy: na czczo stężenie glukozy= 187 mg/dl, w 120 minucie= 426 mg/dl. W badaniu ogólnym moczu ciała ketonowe +++. W badaniu fizykalnym bez istotnych odchyleń od normy. Waga= 95 kg; wzrost= 188 cm; BMI=26,9 kg/m². Jakie postępowanie należy wdrożyć?
1) rozpoznać cukrzycę typu 1;
2) rozpoznać cukrzycę typu 2;
3) włączyć insulinoterapię;
4) włączyć doustne leki hipoglikemizujące;
5) skierować chorego do szpitala;
6) wykonać dodatkowe badania laboratoryjne (przeciwciała charakterystyczne dla cukrzycy typu 1).
Prawidłowa odpowiedź to:

58-letni mężczyzna chorujący na cukrzycę typu 2 od 8 lat zgłosił się do Poradni Diabetologicznej na badanie kontrolne. W wywiadzie dodatkowo nadciśnienie tętnicze, dyslipidemia, otyłość (BMI= 34 kg/m2). W profilu dobowym: glikemia na czczo w zakresie 180-280 mg/dl, po posiłkach 160-250 mg/dl. HbA1c=9,1%. Systematycznie zażywa metforminę 3x 1000 mg oraz glimepiryd 1x 4 mg. Z uwagi na dekompensację metaboliczną zaproponujesz choremu:
1) utrzymanie metforminy w dawce 3x 1000 mg;
2) zwiększenie dawki pochodnej sulfonylomocznika do 6 mg;
3) dodatkowo dapagliflozynę lub empagliflozynę;
4) dodatkowo saksagliptynę lub sitagliptynę;
5) dodatkowo insulinę bazalną NPH w godzinach wieczornych oraz zmniejszenie dawki lub odstawienie pochodnej sulfonylomocznika.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 34-letniej kobiety w trzeciej ciąży rozpoznano cukrzycę ciążową, a chora wymagała insulinoterapii. Urodziła zdrowe dziecko, niestety po ciąży zostało jej kilka kg nadwagi. Wynik doustnego testu obciążenia 75 g glukozy wykonanego 2 miesiące po porodzie był prawidłowy. Wskaż zalecenie diabetologiczne dla chorej:

75-letnia chora z cukrzycą typu 2 trwającą 18 lat zgłosiła się do Poradni Diabetologicznej. W wywiadzie nadciśnienie tętnicze, dyslipidemia, przebyte WZW typu C obecnie z prawidłowymi stężeniami AST i ALT (okresowo wzrost wartości AST i ALT do 100-110 U/l). Dotychczas stosowała mieszankę insuliny ludzkiej 30/70 przed śniadaniem 34 j, przed kolacją 30 j. Wykonane HbA1c=9,3%, FPG= 180-220 mg/dl, 2 godziny po posiłkach 190- 400 mg/dl, bez hipoglikemii. BMI=27,5 kg/m². Jak należy zmienić leczenie u chorej?
1) utrzymać mieszankę insuliny ludzkiej 30/70 zwiększając dawki: rano o ok. 20-30 j , wieczorem o 10-20 j.;
2) dołączyć metforminę;
3) zastosować intensywną insulinoterapię i chorą edukować z zakresu modyfikacji dawek insuliny w zależności od planowanego posiłku, aktualnej glikemii;
4) do dotychczasowej insulinoterapii dołączyć insulinę krótko działającą przed obiadem;
5) zmienić rodzaj stosowanej mieszanki insulinowej na mieszankę analogową 50/50.
Prawidłowa odpowiedź to:

48-letni instruktor nauki jazdy doznał epizodu ciężkiej hipoglikemii w trakcie snu. Zgodnie z „Zaleceniami…” PTD stanowi to:

61-letni mężczyzna chorujący od 3 lat na cukrzycę typu 2 szykowany jest do operacji zaćmy. Przyjmuje metforminę 2 x 850 mg, glikemie w profilu dobowym nie przekraczają 140 mg/dl (7,8 mmol/l) a odsetek HbA1c wynosi 6,4%. Wyniki badań dodatkowych są prawidłowe. Jaka powinna być opieka diabetologiczna w okresie okołooperacyjnym?

U otyłego, leczonego dotychczas jedynie z powodu nadciśnienia tętniczego 68-letniego chorego, przyjętego do szpitala z objawami udaru mózgu, stwierdzono glikemię wynoszącą 291 mg/dl, a hemoglobinę glikowaną HbA1c 6,1%. W trakcie leczenia w szpitalu otrzymał insulinę we wlewie dożylnym. Czy chory ma cukrzycę?

O godz. 8.00 przed śniadaniem glikemia u chorego na cukrzycę typu 1 prowadzonego za pomocą osobistej pompy insulinowej wynosiła 104 mg/dl. Na śniadanie spożył 5 WW, glikemia docelowa: 100 mg/dl, przelicznik 2 j./WW, współczynnik korekty: 1 j./40 mg/dl. Chory zapomniał podać insulinę. O godz. 9.30 zmierzona glikemia wynosiła 340 mg/dl. Ile jednostek insuliny powinien podać chory:

U dotychczas zdrowego, niezgłaszającego żadnych dolegliwości 51-latka w toku badań okresowych stwierdzono glikemię na czczo 108 mg/dl. Wykonano doustny test obciążenia glukozą (75 g) stwierdzając glikemię na czczo 82 mg/dl, po 60 minutach od przyjęcia glukozy 254 mg/dl, a po 120 minutach - 162 mg/dl. Jakie należy postawić rozpoznanie?

67-letni chory został przyjęty do oddziału chirurgicznego w celu poddania się planowemu zabiegowi operacyjnemu dużej przepukliny pachwinowej lewostronnej. Do izby przyjęć zgłosił się z wynikami następujących badań: morfologią krwi obwodowej, wskaźnikiem INR, HbA1c, stężeniem elektrolitów w surowicy i gazometrią, badaniem ogólnym moczu i spoczynkowym ekg. Jakie badania należy jeszcze wykonać przed operacją?
1) TSH;
2) CRP;
3) D-dimery;
4) AST, ALT;
5) rtg klatki piersiowej;
6) ocena dna oka;
7) ekg wysiłkowe;
8) APTT;
9) lipidogram;
10) kreatynina.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do lekarza diabetologa zgłosiła się 36-letnia pacjentka z cukrzycą typu 2, będąc w 5. tygodniu nieplanowanej pierwszej ciąży. W wieku 32 lat przeszła operację ominięcia żołądka (gastric by-pass), w wyniku której jej masa ciała uległa zmniejszeniu o 34 kg. Obecny wskaźnik masy ciała BMI chorej wynosi 28,1 kg/m², chora jest leczona metforminą w dawce dobowej 2 g, wartość HbA1c sprzed 4 miesięcy - 6,8%. Jakie powinno być dalsze postępowanie lekarza?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące związku między neuropatią cukrzycową a innymi powikłaniami cukrzycy o typie mikroangiopatii:
1) cukrzycowa neuropatia autonomiczna jest silnym czynnikiem ryzyka rozwoju wczesnej retinopatii proliferacyjnej;
2) neuropatia autonomiczna powoduje zwiększenie przepływu nerkowego;
3) neuropatia autonomiczna wpływa na zwiększenie wydalania z moczem albumin, sodu i wody;
4) neuropatia autonomiczna obejmująca nerki czyni je bardziej podatnymi na uszkodzenie wywołane systemowym ciśnieniem tętniczym;
5) GFR (glomerular filtration rate, wielkość przesączania kłębuszkowego) u chorych na cukrzycę typu 1 z cukrzycową neuropatią autonomiczną zmniejsza się szybciej niż u pacjentów bez cukrzycowej neuropatii autonomicznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

O uszkodzeniu nerek mówi się, jeżeli występują nieprawidłowości w składzie biochemicznym i/lub osadzie moczu i/lub nieprawidłowe wartości wskaźników uszkodzenia nerek we krwi i/lub w badaniach obrazowych nerek albo dróg moczowych utrzymujące się dłużej niż:

W leczeniu nadciśnienia tętniczego u osoby z cukrzycą typu 2 w przypadku obecności albuminurii/białkomoczu lekiem z wyboru przy braku przeciwwskazań jest:

W przypadku którego z wymienionych powikłań cukrzycy jedynym skutecznym leczeniem jest leczenie chirurgiczne?

Do testów wykorzystywanych w diagnostyce cukrzycowej neuropatii autonomicznej nie należy test:

W antybiotykoterapii owrzodzeń w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej nie zaleca się stosowania:

Który z inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 działa najszybciej?

Obecność powyżej 20 krwotoczków w 4 kwadrantach siatkówki jest charakterystyczna dla:

Chorego na cukrzycę, u którego podejrzewa się obrzęk plamki należy w pierwszej kolejności skierować na badanie:

Do oceny nerwu rogówkowego jako wczesnego markera neuropatii u chorego na cukrzycę należy wykonać badanie:

W leczeniu zaburzeń metabolizmu komórek nerwowych w przebiegu neuropatii cukrzycowej zastosowanie mają między innymi:
1) kwas alfa-liponowy, ponieważ wpływa korzystnie na stan równowagi oksydacyjno-redukcyjnej i bierze udział w odtwarzaniu puli tioli;
2) pregabalina, ponieważ ma budowę zbliżoną do GABA, który odgrywa rolę neuroprzekaźnika;
3) olej z wiesiołka, ponieważ uzupełnia stwierdzane u osób z cukrzycą niedobory kwasu g-linolenowego, który jest składnikiem błon fosfolipidowych neuronów i substratem do produkcji prostaglandyny E;
4) inhibitory ACE, ponieważ powodują rozszerzenie naczyń i poprawę przepływu krwi przez vasa nervorum;
5) lignokaina, ponieważ wywiera działanie stabilizujące na błonę komórkową
Prawidłowa odpowiedź to:

Które spośród testów czynnościowych „baterii Ewinga" wykorzystywanych do diagnostyki neuropatii układu sercowo-naczyniowego służą do oceny układu współczulnego:
1) test Valsavy;
2) test głębokich oddechów;
3) analiza zmiany częstości akcji serca w czasie testu pionizacji;
4) test izometrycznego skurczu mięśni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż czynnik, który nie zwiększa ryzyka rozwoju retinopatii cukrzycowej:

W trakcie stosowania w dniu zabiegu operacyjnego dożylnego wlewu 10% glukozy, insuliny i potasu oznaczona glikemia wynosi 210 mg/dl (11,7 mmol/l). Zgodnie z „Zaleceniami…” PTD należy:

Największe niedobory elektrolitowe występujące w przebiegu kwasicy cukrzycowej dotyczą:

U wszystkich chorych po ostrym zespole wieńcowym podwójna terapia antyagregacyjna zalecana jest przez:

Leczenie trombolityczne udaru mózgu u chorego na cukrzycę nie powinno być stosowane przy utrzymującej się glikemii powyżej:

U chorego z kwasicą ketonową i kaliemią 2,8 mmol/l:

27-letnia kobieta w 17-tygodniu ciąży trafiła do szpitala w kwasicy ketonowej z glikemią 514 mg/dl (28,6 mmol/l). Nawadniając pacjentkę, po obniżeniu wartości glikemii poniżej 250 mg/dl (13,9 mmol/l) należy dołączyć do roztworu soli fizjologicznej:

Do czynników ryzyka wystąpienia kwasicy ketonowej w cukrzycy typu 1 nie należy:

Glikemia równa 650 mg/dl, pH równe 7,33, stężenie wodorowęglanów w surowicy równe 17 mmol/l oraz ślad ciał ketonowych w surowicy wskazują za najbardziej prawdopodobne rozpoznanie:

Podstawowym celem realizacji badań EXAMINE, TECOS, EMPA-REG i LEADER była:

Które z wymienionych leków charakteryzują się korzystnym wpływem na ryzyko sercowo-naczyniowe u chorych na cukrzycę typu 2?

Ze względu na populację pacjentów biorących udział w badaniu LEADER i ich ryzyko sercowo-naczyniowe zastosowanie liraglutydu miało charakter:

Typowo w cukrzycy typu 1 zapotrzebowanie na insulinę wzrasta:

32-letnia pacjentka chorująca na cukrzycę typu 1 od 17 lat, nie lecząca się z jakiegokolwiek innego powodu, zgłosiła się do poradni diabetologicznej, gdyż od około 3-4 tygodni zaobserwowała wystąpienia znacznie większych od typowych wahań glikemii. Co powinien lekarz prowadzący wziąć pod uwagę w postępowaniu diagnostycznym?
1) ciążę;
2) infekcje;
3) zaburzenia hormonalne;
4) czynność wątroby;
5) czynność nerek;
6) zaburzenia psychiczne;
7) jakość podawanej insuliny;
8) uszkodzenie wstrzykiwacza.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego na cukrzycę typu 1 prowadzonego metodą funkcjonalnej insulinoterapii za pomocą osobistej pomy insulinowej podjęcie aktywności fizycznej po okresie 4 godzin od spożycia głównego posiłku powinno wiązać się:
1) ze zmniejszeniem dawki insuliny podawanej przed jedzeniem o około 30-50%;
2) spożyciem dodatkowej porcji węglowodanów;
3) podaniem dodatkowej dawki insuliny z zastosowaniem 1/3-1/2 standardowo używanego przelicznika.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego na cukrzycę typu 1 leczonego za pomocą osobistej pompy insulinowej kalkulator bolusa przy poniższych parametrach:
- glikemia przed posiłkiem: 190 mg/dl
- planowane spożycie 3 WW
- glikemia docelowa: 100 mg/dl
- przelicznik insulina/WW: 1 j./1 WW
- współczynnik korekty: 1 j./30 mg/dl
- kilka godzin wcześniej podano 8 j. w bolusie prostym i kalkulator bolusa obliczył 2,5 j. aktywnej insuliny
zaproponuje następującą dawkę insuliny:

Bolus przedłużony w leczeniu cukrzycy typu 1 za pomocą osobistej pompy insulinowej należy zastosować u chorego w przypadku spożywania:
1) sera białego;
2) sera żółtego;
3) jajek;
4) orzechów laskowych;
5) parówek.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego na cukrzycę prowadzonego metodą osobistej pompy insulinowej wielkość czasowego wlewu podstawowego zależy od glikemii. W przypadku przedłużającej się glikemii wynoszącej 350 mg/dl, która nie uległa obniżeniu po podaniu bolusa korekcyjnego należy:

Podanie domięśniowo 1 mg glukagonu w przypadku hipoglikemii powinno wiązać się ze wzrostem glikemii o około:

Glukagon nie podwyższa stężenia glukozy we krwi w przypadku hipoglikemii u chorego:
1) po spożyciu alkoholu;
2) po intensywnym wysiłku fizycznym;
3) po dłuższym okresie niespożywania węglowodanów;
4) w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

W pompie Paradigm Veo 554/754 minimalna dawka bolusa wynosi:

U chorego na cukrzycę typu 1, wyrównanego metabolicznie, u którego podczas terapii dochodzi do zmiany insuliny bazalnej z preparatu insuliny o pośrednim czasie działania na insulinę degludec należy:

Jeśli u pacjenta z cukrzycą typu 1 planującego wysiłek fizyczny wartość glikemii wynosi 260 mg/dl, powinien on w tej sytuacji:

Przeciwwskazaniem do refundacji zakupu osobistej pompy insulinowej dla 25-letniego pacjenta z cukrzycą typu 1 nie jest:

U 34-letniej otyłej pacjentki leczonej z powodu cukrzycy typu 2 metforminą 3 x 850 mg i sitagliptyną 100 mg (HbA1c 6,1%), a z powodu nadciśnienia tętniczego walsartanem 160 mg (średnio RR 130/75 mmHg), stwierdzono ciążę (8. tydzień). Czy, a jeśli tak, to jaka korekta farmakoterapii jest niezbędna?

Które z leków przeciwcukrzycowych są przeciwwskazane u osób po 80. roku życia?
1) metformina;
2) gliklazyd;
3) glimepiryd;
4) glikwidon;
5) repaglinid;
6) akarboza;
7) empagliflozyna;
8) sitagliptyna;
9) liraglutyd;
10) degludec.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 84-letniej szczupłej chorej z rzs, leczonej przewlekle metyloprednizolonem 16 mg, stwierdzono w badaniach kontrolnych glikemię na czczo 138 mg/dl, HbA1c 6,1%. Chora nie zgłasza objawów typowych dla cukrzycy. Jakie powinno być zalecenie lekarza?

U 30-letniej pacjentki z cukrzycą typu 1 planującej ciążę docelowa wartość HbA1c wynosi:

U ciężarnej chorej na cukrzycę, w przypadku pojawienia się nadciśnienia tętniczego należy włączyć leczenie przy wartościach ciśnienia tętniczego:

W przypadku kiedy u kobiety ciężarnej, podczas wstępnego oznaczenia glukozy na czczo zleconego podczas pierwszej wizyty u ginekologa, wynik wynosi 95 mg/dl należy:

U 70-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2 i niewydolnością serca nie należy stosować:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące insulinoterapii u 85-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2: