Egzamin PES / Diabetologia / jesień 2014

Po podaniu NaHCO₃ w trakcie leczenia kwasicy ketonowej mogą wystąpić działania niepożądane:
1) hipokaliemia;
2) hiperkaliemia;
3) hiperglikemia;
4) hiperchloremia;
5) hipernatriemia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do hipoglikemii poinsulinowej nie predysponuje:

Stosując glikokortykosteroidy o pośrednim czasie działania w godzinach porannych należy oczekiwać istotnego obniżenia wrażliwości na insulinę:

Przeciwwskazanie do podania GlukaGenu Hypokit stanowią:
1) ciąża;
2) pheochromocytoma;
3) nadwrażliwość na glukagon;
4) nadwrażliwość na laktozę;
5) glucagonoma.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zestaw GlukaGen Hypokit zawiera

Do leków zwiększających stężenie cholesterolu frakcji HDL należą:
1) metformina;
2) pochodne sulfonylomocznika;
3) pioglitazon;
4) dapagliflozyna;
5) inhibitory DPP-4.
Prawidłowa odpowiedź to:

Terapia behawioralna u chorych na cukrzycę obejmuje m.in. zdrowe żywienie, które charakteryzuje się:
1) zawartością błonnika w diecie minimum 50 g/dobę;
2) spożywaniem miodu zamiast cukrów prostych;
3) zawartością cholesterolu < 100 mg/dobę;
4) regularnym spożywaniem alkoholu;
5) spożywaniem dodatkowo witamin, głównie w okresie jesienno-zimowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Polskie Towarzystwo Diabetologiczne (PTD) nie rekomenduje zabiegu chirurgii bariatrycznej u:

65-letni chory z cukrzycą typu 2 wymaga trójlekowej terapii nadciśnienia tętniczego. Wskaż preferowane połączenie leków:
1) inhibitor konwertazy angiotensyny (ACEI);
2) antagonista receptora angiotensynowego (ARB);
3) antagonista kanału wapniowego;
4) diuretyk tiazydowy/tiazydopodobny;
5) beta-adrenolityk;
6) inhibitor reniny.
Prawidłowa odpowiedź to:

U otyłego pacjenta z cukrzycą typu 2 można zastosować skojarzenie insuliny z doustnym lekiem przeciwcukrzycowym w średniej dawce, z wyjątkiem:

Do objawów niepożądanych obserwowanych w monoterapii pioglitazonem nie należy:

Optymalna szybkość redukcji nadmiaru masy ciała u osoby z cukrzycą typu 2 to:

Chory na cukrzycę typu 2 leczony stałymi dawkami insuliny powinien prowadzić samokontrolę wg schematu:
1) codziennie 1-2 pomiary glikemii;
2) codziennie skrócony profil glikemii;
3) codziennie pełny profil glikemii;
4) raz w tygodniu skrócony profil glikemii;
5) raz w tygodniu pełny profil glikemii;
6) raz w miesiącu skrócony profil glikemii;
7) raz w miesiącu pełny profil glikemii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wysiłek fizyczny jest integralną częścią kompleksowego postępowania w leczeniu cukrzycy. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) hipoglikemia związana z wysiłkiem może wystąpić w trakcie wysiłku a także wiele godzin po jego zakończeniu;
2) krótkotrwały, bardzo intensywny wysiłek fizyczny wiąże się z dużym ryzykiem hipoglikemii;
3) przy obecności retinopatii cukrzycowej proliferacyjnej nie należy wykonywać żadnego wysiłku fizycznego;
4) wysiłek fizyczny należy rozpoczynać po ok. 30-60 min. od wstrzyknięcia insuliny;
5) najbardziej odpowiednią formą wysiłku dla chorych na cukrzycę typu 1 jest umiarkowany wysiłek trwający minimum 100 min tygodniowo.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika mogą być stosowane w:
1) cukrzycy typu 1;
2) cukrzycy typu 2;
3) u chorych z mutacją genu KCNJ11;
4) utrwalonej cukrzycy noworodkowej;
5) cukrzycy MODY (z mutacją genu glukokinazy);
6) cukrzycy MODY (z mutacją genu HNF1α).
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego w wieku podeszłym:
1) przeciwwskazana jest intensywna insulinoterapia;
2) wiek nie stanowi przeciwwskazania do intensywnej insulinoterapii;
3) w wyborze leczenia należy zwracać uwagę na dobór preparatów o jak najmniejszym ryzyku hipoglikemii;
4) nie należy zwlekać z rozpoczęciem insulinoterapii, jeżeli są wskazania;
5) należy jak najpóźniej wprowadzać insulinoterapię nawet jeśli są wskazania.
Prawidłowa odpowiedź to:

Metformina jest lekiem stosowanym w leczeniu cukrzycy typu 2 ponieważ:
1) zmniejsza produkcję wątrobową glukozy;
2) zmniejsza wrażliwość tkanki mięśniowej i tłuszczowej na insulinę;
3) może doprowadzić do zmniejszenia HbA1c o 0,5-1% maksymalnie;
4) może doprowadzić do zmniejszenia HbA1c o 1-2% maksymalnie;
5) ma korzystny wpływ na masę ciała.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent leczony wielokrotnymi wstrzyknięciami insuliny i metforminą w dawce (3x1000 mg/dobę) w sytuacji wystąpienia glikemii rzędu 300 mg/dl przed snem powinien:

Pacjentowi z hipertriglicerydemią należy zalecić:
1) statynę;
2) zmniejszenie nadwagi;
3) redukcję spożycia alkoholu;
4) spożywanie alkoholu w ilości maksymalnie 30 g/dobę;
5) zmniejszenie spożycia węglowodanów w tym fruktozy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do rozpoczęcia insulinoterapii jest:
1) ciąża;
2) cukrzyca typu LADA;
3) cukrzyca związana z mukowiscydozą;
4) życzenie chorego na cukrzycę;
5) wtórna nieskuteczność leków doustnych (HbA1c >7% mimo intensyfikacji terapii behawioralnej).
Prawidłowa odpowiedź to:

Inhibitory DPP-4:
1) mogą być stosowane u chorych na cukrzycę typu 2;
2) mogą być stosowane w cukrzycy typu 1 w remisji;
3) mogą być stosowane u chorych na cukrzycę typu 2 z niewydolnością nerek bez konieczności redukcji dawki;
4) muszą być bezwzględnie odstawione przy podejrzeniu ostrego zapalenia trzustki;
5) są przeciwwskazane przy niewydolności wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów niepożądanych obserwowanych w trakcie terapii kanagliflozyną należy m.in.:

Do preparatów należących do inhibitorów transportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT-2) w kanalikach nerkowych należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Hipoglikemizujące działanie bromokryptyny wykazane w wielu badaniach wynika z:

U pacjenta z cukrzycą typu 2 powikłaną cukrzycową chorobą nerek w stadium III przewlekłej choroby nerek z eGFR=40 ml/min/1,73 m² można bez ograniczeń i konieczności redukcji dawki zastosować:
1) metforminę;
2) wildagliptynę;
3) glikwidon;
4) acarbozę;
5) linagliptynę.
Prawidłowa odpowiedź to:

U osoby z cukrzycową chorobą nerek stadium 2 stosowanie metforminy:

Do pozatrzustkowych metabolicznych działań pochodnych sulfonylomocznika należą wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:

Do działań niepożądanych obserwowanych podczas terapii inhibitorem DPP-4 należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

U chorych na cukrzycę typu 2 z towarzyszącą schyłkową niewydolnością nerek leczoną dializami stosowanie w leczeniu hipoglikemizującym sitagliptyny wiąże się z koniecznością:

Podstawową metodą postępowania u chorych na cukrzycę z towarzyszącą otyłością jest leczenie dietetyczne. Dieta w tych przypadkach powinna zawierać:
1) tłuszcz całkowity < 25-30%;
2) cholesterol < 200 mg/dl;
3) jednonienasycone kwasy tłuszczowe < 10%;
4) wielonienasycone kwasy tłuszczowe < 20%;
5) białka ok. 15%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Retinopatia cukrzycowa jest jednym z powikłań mikronaczyniowych cukrzycy. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tego powikłania:
1) powstawanie zwyrodnień siatkówki w postaci "twardych wysięków" wiąże się z przenikaniem składników osocza lipoprotein przez uszkodzone ściany kapilarów siatkówki do warstwy wewnętrznej siatkówki;
2) "twarde wysięki" pojawiają się wcześnie, są charakterystyczne dla retinopatii nieproliferacyjnej;
3) mikrotętniaki są charakterystyczne dla retinopatii nieproliferacyjnej, ale mogą także występować u chorych na AIDS;
4) makulopatia cukrzycowa częściej dotyczy chorych z retinopatią nieproliferacyjną w przebiegu cukrzycy typu 2;
5) zmiany w układzie żylnym siatkówki nie są typowe dla cukrzycy i występują częściej w przebiegu nadciśnienia tętniczego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zespołu ograniczonej ruchomości stawów (cheiroartopatii):
1) jest jednym z częściej obserwowanych powikłań cukrzycy u dzieci i młodzieży;
2) może być wskaźnikiem ryzyka wystąpienia innych późnych powikłań cukrzycy u dzieci;
3) zwykle występuje po pojawieniu się retinopatii lub nefropatii;
4) zespół ten jest wynikiem zmian w strukturze kolagenu;
5) objawia się symetrycznym ograniczeniem ruchomości początkowo stawów międzypaliczkowych oraz łokciowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu gastroparezy cukrzycowej nie należy stosować:

U pacjentów z hipotonią ortostatyczną nasilenia objawów nie spowodują:

Fotokoagulacja laserowa siatkówki (możliwa, jeśli ośrodki optyczne oka są przejrzyste) nie jest leczeniem I rzutu:

Zakażenie w stopniu 2. wg klasyfikacji PEDIS charakteryzują:
1) prawidłowe ukrwienie tkanek stopy;
2) kliniczne objawy upośledzenia krążenia (obecność chromania przestankowego, ABI<0,9);
3) drążenie rany mogące obejmować wszystkie tkanki miękkie stopy;
4) infekcja obejmująca skórę i tkankę podskórną, obszar objęty zapaleniem nie przekracza 2 cm;
5) obecność neuropatii czuciowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zaburzeń powierzchni oka występujących w cukrzycy należy m.in.

Progresję retinopatii cukrzycowej wynikającej ze współistnienia niewydolności nerek można tłumaczyć:
1) spadkiem ciśnienia osmotycznego prowadzącym do obrzęku plamki;
2) autoregulacyjnym poszerzeniem naczyń;
3) przewlekłym niedotlenieniem siatkówki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników rozwoju i progresji retinopatii cukrzycowej nie należy:

U 36-letniego mężczyzny z 10-letnim wywiadem cukrzycy typu 1 w badaniu okulistycznym stwierdzono na dnie oka obwodowo mikroaneuryzmaty i pojedyncze krwotoczki. Okulista powinien zalecić:

Wskaż pacjenta o największym ryzyku rozwoju postaci obwodowej neuropatii cukrzycowej

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące cukrzycy w wieku podeszłym:
1) nadrzędnym celem leczenia cukrzycy u osób w podeszłym wieku jest unikanie hipoglikemii i zmniejszanie objawów hiperglikemii;
2) poza leczeniem cukrzycy istotnym elementem jest leczenie chorób współistniejących w celu zmniejszenia upośledzenia czynnościowego oraz poprawy jakości życia;
3) ryzyko hipoglikemii u osób w wieku podeszłym jest większe przy jednoczesnym występowaniu niewydolności nerek;
4) ryzyko hipoglikemii u osób w wieku podeszłym jest większe przy jednoczesnym spożywaniu alkoholu;
5) polipragmazja predysponuje do hipoglikemii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Antykoncepcja hormonalna jest możliwa u kobiet z cukrzycą:
1) w wieku < 35 lat;
2) dobrze wyrównaną metabolicznie;
3) niepalących tytoniu;
4) bez otyłości;
5) bez skrajnej otyłości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

Do czynników ryzyka cukrzycy ciążowej należy zaliczyć wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Objawy hiperglikemii w wieku podeszłym obejmują:

U pacjenta 83-letniego, z przypadkowo wykrytą cukrzycą typu 2 (pacjent bez nasilonych objawów hiperglikemii, bez ketozy, bez ostrych powikłań cukrzycy), w leczeniu farmakologicznym, w pierwszej kolejności należy zastosować:

U pacjentki z cukrzycą typu 2 dobrze wyrównaną metabolicznie przy stosowaniu monoterapii metforminą w okresie przygotowania do planowanej ciąży należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie:
1) położnica chora na cukrzycę nie powinna karmić piersią, ponieważ skład pokarmu istotnie różni się od pokarmu zdrowej ciężarnej;
2) położnica chora na cukrzycę powinna karmić piersią, ponieważ skład pokarmu nie różni się od pokarmu zdrowej ciężarnej;
3) położnica chora na cukrzycę powinna karmić piersią, skład pokarmu nie różni się od pokarmu zdrowej ciężarnej pod względem zawartości białka, tłuszczu, laktozy, glukozy i kalorii, zawiera jedynie nieco więcej sodu;
4) położnica chora na cukrzycę nie powinna karmić piersią, ponieważ jej pokarm istotnie różni się od pokarmu zdrowej ciężarnej wysoką zawartością sodu;
5) położnica chora na cukrzycę powinna karmić piersią, skład jej pokarmu nie różni się od pokarmu zdrowej ciężarnej pod względem zawartości białka, tłuszczu, laktozy i kalorii, zawiera jedynie nieco więcej sodu oraz glukozy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną hipoglikemii u noworodków może być:
1) hiperinsulinizm;
2) hipotermia;
3) posocznica;
4) duża dawka glukozy dożylnie podawana matce w czasie ciąży;
5) niedotlenienie wewnątrzmaciczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

U dzieci hipoglikemię należy rozpoznawać przy stężeniu glukozy poniżej:

Do leków indukujących hipoglikemię można zaliczyć wszystkie, z wyjątkiem:

Wśród przyczyn hipoglikemii na czczo należy wymienić:
1) niedobór katecholamin;
2) zaniki mięśniowe;
3) zapalenie wątroby;
4) guz glucagonoma;
5) spożycie alkoholu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż sytuacje zwiększające ryzyko hipoglikemii u chorego na cukrzycę:
1) szybkie dążenie do obniżenia HbA1c;
2) nieplanowane ćwiczenia oporowe;
3) spożycie alkoholu;
4) niezredukowanie dawki insuliny po usunięciu ogniska zapalnego;
5) stosowanie u pacjenta leków antyalergicznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

68-letni chory z cukrzycą typu 2 od 15 lat, leczony metforminą w dawce 2 x 850 mg (większej dawki nie toleruje) i glarginą 16 j. przed snem, omyłkowo przyjął 26 j. insuliny. Chory powinien:

U 33-letniego pacjenta z cukrzycą typu 1 leczonego metodą wielokrotnych wstrzyknięć insuliny w schemacie:
1) aspart 16 j. do śniadania;
2) aspart 10 j. do obiadu
3) aspart 14 j. do kolacji;
4) NPH 20 j. przed snem,
wskaźnik insulinowrażliwości wynosi:

U 22-letniej kobiety z mukowiscydozą w 2. godzinie po śniadaniu i kolacji stężenie glukozy w osoczu krwi żylnej przekroczyło wartość 200 mg/dl (11,1 mmol/l). Wskaż prawidłowe postępowanie:
1) zalecenie diety z ograniczeniem węglowodanów;
2) zlecenie oznaczenia autoprzeciwciał przeciw dekarboksylazie kwasu glutaminowego;
3) rozpoczęcie insulinoterapii;
4) edukacja w zakresie intensywnej czynnościowej insulinoterapii;
5) zalecenie diety wysokoenergetycznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

39-letnia nauczycielka wychowania fizycznego, od 2-ch lat leczona z powodu cukrzycy typu 2, wykrytej przypadkowo w trakcie badań okresowych, aktualnie przyjmująca glimepiryd 6 mg/d oraz metforminę 2550 mg/d, skierowana do Poradni Diabetologicznej z powodu utrzymującej się od dłuższego czasu hiperglikemii, mimo przeprowadzonej kolejnej modyfikacji leczenia (HbA1c=8,5%). Innych chorób nie podaje, przed wykryciem cukrzycy na nic nie chorowała, nie była nigdy leczona operacyjnie, w rodzinie na cukrzycę nikt nie chorował. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono odchyleń, masa ciała prawidłowa, BMI=23 kg/m². Nie stwierdzono usuwalnych przyczyn hiperglikemii. Wskaż prawidłową propozycję dalszego postępowania:

30-letnia pacjentka, od 14. roku życia leczona z powodu cukrzycy typu 1, aktualnie metodą FIT, zgłosiła się do Poradni Diabetologicznej z powodu problemów z normalizacją glikemii i pogorszenia samopoczucia. Od około miesiąca wysokie wartości glikemii na czczo, częste bóle głowy w godzinach porannych i osłabienie, co dziwiło pacjentkę, ponieważ zwykle w miesiącach letnich czuła się dużo lepiej, miała lepszą "kondycję", co wiązała ze zwiększoną aktywnością ruchową od wiosny (regularnie biegała a również jeździła do pracy rowerem). Mimo kilkakrotnych prób korekty dawkowania insuliny, utrzymywania prawidłowych wartości glikemii przed snem (ok. 140-150 mg/dl) oraz stopniowego zwiększania dawki insuliny bazowej przed snem, nie uzyskano poprawy. Najbardziej prawdopodobną przyczyną opisanych zaburzeń jest:

61-letnia pacjentka, od 4 lat leczona z powodu cukrzycy typu 2 i nadciśnienia tętniczego, aktualnie przyjmuje Glucophage 2x850 mg i Symazide MR 1x2 tabl., skierowana do Oddziału Pulmonologii z powodu zapalenia oskrzeli, leczonego od 7 dni w warunkach ambulatoryjnych, bez poprawy. Przy przyjęciu stan ogólny dobry, oddechowo i krążeniowo wydolna, RR 190/120, BMI =34 kg/m², glikemia 380 mg/dl, cukromocz bez ketonurii, w gazometrii - bez kwasicy, HbA1c = 8,1%, transaminazy, kreatynina, GFR - w normie. W trakcie hospitalizacji w leczeniu cukrzycy zastosowano insulinoterapię, uzyskując normalizację poziomów glikemii. Przy wypisie do domu pacjentce należy zalecić:

61-letnia pacjentka, od 4 lat leczona z powodu cukrzycy typu 2 i nadciśnienia tętniczego, aktualnie przyjmuje Metformin 2x 850 mg i gliklazyd MR 1x 2 tabl., skierowana do oddziału pulmonologii z powodu zapalenia oskrzeli, leczonego od 7 dni w warunkach ambulatoryjnych, bez poprawy. Przy przyjęciu stan ogólny dobry, oddechowo i krążeniowo wydolna, RR 190/120, BMI = 34 kg/m², glikemia 380 mg/dl, cukromocz bez ketonurii, w gazometrii - bez kwasicy, Hb A1c=8,1%, transaminazy, kreatynina, GFR-w normie. W trakcie hospitalizacji w leczeniu cukrzycy należy zastosować:

53-letni kierowca PKS, leczony od 4-ch lat z powodu cukrzycy typu 2, aktualnie metforminą z wildagliptyną, z nadciśnieniem tętniczym, po przebytym 3 lata temu zawale serca, skierowany przez lekarza medycyny pracy na konsultację diabetologiczną celem oceny, czy badany może kontynuować pracę na dotychczasowym stanowisku. Podstawowe badania biochemiczne - prawidłowe, HbA1c 6,4%, w badaniu okulistycznym - retinopatia cukrzycowa prosta. Opinia diabetologa powinna brzmieć:

42-letnia kobieta bez wywiadu chorób przewlekłych zgłosiła się do lekarza POZ z powodu osłabienia, polidypsji, poliurii, które występowały od około 9 miesięcy. W badaniu przedmiotowym poza otyłością i nieprawidłową wartością ciśnienia tętniczego krwi 160/100 oraz dyskretnymi cechami odwodnienia nie stwierdzono innych odchyleń. W wykonanych badaniach biochemicznych stężenie glukozy we krwi 436 mg/dl, glukozuria 4320 mg/dl, ketonuria 150,0 mg/dl. Siostra matki chorowała na cukrzycę typu 2. Na podstawie powyższych danych należy rozpoznać:

U 78-letniego otyłego pacjenta z cukrzycą typu 2, powikłaną makroangiopatą w postaci nadciśnienia tętniczego i choroby niedokrwiennej serca, po przebytym 6 miesięcy wcześniej zawale ściany dolnej, leczonego dotychczas metfominą w skojarzeniu z inhibitorem DPP-4 (HbA1c =6,8%), w drugiej dobie hospitalizacji z powodu udaru niedokrwiennego mózgu, z utrzymującymi się nadal zaburzeniami świadomości, w leczeniu cukrzycy należy stosować:

U 34-letniego pacjenta o wzroście 172 cm, masie ciała 85 kg, bez wywiadu zaburzeń gospodarki węglowodanowej w 3. tygodniu po transplantacji nerki, w trakcie rutynowych badań kontrolnych wykryto cukrzycę (hiperglikemia na czczo 200, 192 mg/dl, cukromocz, bez ketonurii). Wywiad rodzinny w kierunku cukrzycy negatywny. W leczeniu należy zastosować:

W przygotowaniu do planowej cholecystektomii, pacjentowi z nadwagą (wzrost = 170 cm, masa ciała = 80 kg, BMI = 28 kg/m²), leczonemu od 2 lat z powodu cukrzycy typu 2 metforminą (w monoterapii), aktualnie w dawce 2000 mg/d, dobrze wyrównanemu metabolicznie (HbA1c - 6,3%, w dobowych profilach glikemia nie przekracza 140 mg/dl, bez glukozurii i ketonurii) należy:

Mężczyzna 76-letni z 44-letnim wywiadem cukrzycy typu 1, po przebytym zawale serca, z neuropatią autonomiczną zadaje pytanie o docelową wartość HbA1c. Wskaż odpowiedź zgodną z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego:

81-letni mężczyzna z 6-letnim wywiadem cukrzycy typu 2, leczony od 4 lat z powodu choroby Parkinsona został przyjęty do szpitala z powodu znacznego osłabienia i zaburzeń świadomości. Cukrzyca leczona glimepirydem w dawce 1 mg/dobę. Wzrost: 168 cm, masa ciała 68 kg. Wartości glikemii: przed śniadaniem 5 mmol/l, 2 godz. po śniadaniu 6,8 mmol/l, po obiedzie 4 mmol/l, po kolacji 4,4 mmol/l. HbA1c 5,8%. Wskaż zasadne zalecenie:

60-letni mężczyzna z 26-letnim wywiadem cukrzycy typu 1 powikłanej retinopatią przedproliferacyjną, cukrzycową chorobą nerek i polineuropatią obwodową zgłasza się po poradę żywieniową. Wzrost 179 cm, masa ciała 76 kg; ciśnienie tętnicze 150/100 mmHg; HbA1c 7,4%. Z poniższych zasadnymi zaleceniami są:
1) ograniczenie w diecie węglowodanów do 50 g/dobę;
2) zażywanie preparatów witaminowych;
3) sól kuchenna w ilości nie większej niż 4 g/dobę;
4) spożywanie błonnika w ilości 25-40 g/dobę;
5) spożywanie cholesterolu w ilości nie większej niż 300 mg/dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Aby uniknąć hipoglikemii związanej z wysiłkiem fizycznym osoba z cukrzycą typu 1 powinna:
1) oznaczyć glikemię przed wysiłkiem i jeśli glikemia przekracza 250 mg/dl, wysiłek jest bezwzględnie przeciwwskazany;
2) oznaczyć glikemię przed wysiłkiem, jeśli glikemia przekracza 250 mg/dl, wykonać oznaczenie ciał ketonowych w moczu i w przypadku stwierdzenia ketonurii unikać wysiłku;
3) rozważyć redukcję o 30-50% dawki insuliny podanej przed posiłkiem, której szczyt działania przypada na okres wysiłku lub wkrótce po jego zakończeniu;
4) rozważyć zwiększenie o 30-50% dawki insuliny podanej przed posiłkiem, której szczyt działania przypada na okres wysiłku lub wkrótce po jego zakończeniu;
5) podczas leczenia przy użyciu osobistej pompy insulinowej zmniejszyć podstawowy przepływ insuliny o 20-80%, w zależności od intensywności i czasu trwania wysiłku, najlepiej 2 godziny przed jego rozpoczęciem;
6) podczas leczenia przy użyciu osobistej pompy insulinowej zmniejszyć podstawowy przepływ insuliny o 20-80%, w zależności od intensywności i czasu trwania wysiłku, z chwilą rozpoczęcia wysiłku;
7) podczas leczenia przy użyciu osobistej pompy insulinowej większość pacjentów wymaga odłączenia pompy na czas trwania wysiłku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory na cukrzycę typu 1 leczony szybko działającym analogiem insuliny w trakcie niedocukrzenia powinien spożyć 15 gram węglowodanów w postaci:

Przepływ bazowy (podstawowy) w osobistej pompie insulinowej:
1) musi być taki sam w ciągu całej doby;
2) zwykle różni się w ciągu doby;
3) może być modyfikowany przez chorego przy pomocy funkcji „baza tymczasowa” (ustawienie tymczasowej dawki podstawowej);
4) w ogóle nie może być modyfikowany przez chorego;
5) ustalany jest przez prowadzącego diabetologa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do systemów ciągłego monitorowania glikemii (CGMS) dających jedynie możliwość retrospektywnej analizy glikemii należy:

Początek działania po ok. 30-45 minutach, szczyt działania po 2-3 godzinach i czas trwania działania do 6-8 godzin to opis działania insuliny o typie:

Intensywna funkcjonalna insulinoterapia realizowana za pomocą osobistej pompy insulinowej:

Miejscem, z którego po podaniu podskórnym insulina wchłania się najwolniej jest:

22-letni tenisista z 9-letnim wywiadem cukrzycy typu 1, leczony metodą intensywnej insulinoterapii przy użyciu osobistej pompy insulinowej przed treningiem sportowym powinien:
1) zmniejszyć wlew podstawowy począwszy od 2 godziny przed treningiem;
2) dokonać pomiaru glikemii;
3) zawsze odłączyć pompę na czas treningu;
4) przy glikemii 180 mg/dl (10 mmol/l) podać bolus korekcyjny bezpośrednio przed treningiem;
5) przy glikemii < 100 mg/dl (5,6 mmol/l) spożyć dodatkowe węglowodany w ilości 20 g.
Prawidłowa odpowiedź to:

Głównym czynnikiem ryzyka udaru mózgu u chorych na cukrzycę typu 2 jest wg badania UKPDS:

Kwas acetylosalicylowy w dawce 75-100 mg/dobę należy zastosować w prewencji pierwotnej choroby wieńcowej u:

Cukrzycę typu LADA (Latent Autoimmune Diabetes in Adults) charakteryzuje:
1) wiek wystąpienia poniżej 35. roku życia;
2) wiek wystąpienia powyżej 35. roku życia;
3) konieczność stosowania insulinoterapii od początku zachorowania;
4) kliniczna insulinoniezależność w pierwszych miesiącach po rozpoznaniu;
5) niskie stężenie peptydu C w warunkach podstawowych i po stymulacji glukagonem;
6) niskie stężenie peptydu C w warunkach podstawowych, prawidłowe po stymulacji glukagonem.
Prawidłowa odpowiedź to:

W etiologicznej klasyfikacji cukrzycy do innych niespecyficznych typów cukrzycy nie należy/ą:

Doustny test obciążenia glukozą (OGTT) 75 g powinno się wykonać u chorych:
1) po przebytym ostrym zespole wieńcowym, w chwili odstawienia insulinoterapii;
2) przynajmniej 1 raz w roku u osób z cukrzycą występującą w rodzinie (rodzice bądź rodzeństwo);
3) co 3 lata u każdej osoby powyżej 45. roku życia;
4) kobiet w ciąży - w 24-28 tyg. , jeżeli nie należą do grupy wysokiego ryzyka cukrzycy, a w trakcie pierwszej wizyty glukoza na czczo < 92 mg/dl;
5) po przebytej cukrzycy ciążowej w 6.-12. tygodniu po porodzie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

Przeciwcukrzycowe działanie adiponektyny polega na:

Do zmian skórnych spotykanych w cukrzycy wymienić można wszystkie, z wyjątkiem:

Hormonem przewodu pokarmowego pobudzającym pobór pokarmu jest:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące cukrzycy u dzieci i młodzieży:
1) u dzieci powyżej 7. roku życia cechujących się BMI powyżej 95 centyla zaleca się wykonanie OGTT co 2 lata;
2) cukrzycę monogenową podejrzewamy między innymi, gdy u dziecka współwystępują zaburzenia rozwoju nerek, wątroby, trzustki lub mózgu;
3) u dziecka z mukowiscydozą, po 10. roku życia należy co rok wykonywać test OGTT;
4) u dzieci chorych na cukrzycę należy wyeliminować węglowodany proste;
5) cukrzyca w przebiegu mukowiscydozy jest insulinozależna i dlatego leczeniem z wyboru jest insulinoterapia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka krótszego okresu remisji lub jej braku u dzieci należą:
1) ciężki stan kliniczny w chwili rozpoznania cukrzycy;
2) kwasica ketonowa w momencie rozpoznania cukrzycy;
3) starszy wiek dziecka;
4) szybki przyrost masy ciała po rozpoczęciu leczenia;
5) stosowanie podskórnego ciągłego wlewu insuliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do objawów sugerujących cukrzycę u dzieci należą:
1) moczenie nocne;
2) wzmożone pragnienie, wielomocz;
3) moczenie dzienne;
4) osłabienie;
5) drożdżyca pochwy i sromu lub żołędzi i napletka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bóle brzucha, niedobór masy ciała, niedokrwistość, duże wahania glikemii u dzieci z cukrzycą typu 1 mogą wskazywać na współwystępowanie:

U 5-letniego dziecka z przetrwałą cukrzycą noworodkową spowodowaną mutacjami w genie KCNJ11 może być skuteczne leczenie pochodnymi sulfonylomocznika ponieważ:

Testu doustnego obciążenia glukozą nie należy wykonywać u 12-letniego dziecka:

Postępowaniem z wyboru u 15-letniego dziecka z MODY2, z glikemiami na czczo 120-145 mg/dl jest:

Leczenie cukrzycowej kwasicy ketonowej u dziecka w wieku 15 miesięcy rozpoczyna się od:

U dzieci z cukrzycą typu 1 należy wykonywać badania przesiewowe w kierunku:

U 15-letniego dziecka z mukowiscydozą z BMI - 87 percentyl rozpoznano cukrzycę. W pierwszej kolejności należy włączyć do leczenia:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

Wieloośrodkowe badanie epidemiologiczne dotyczące roli diety opartej o hydrolizat białkowy stosowanej we wczesnym okresie życia w patogenezie cukrzycy typu 1 nosi nazwę:

W diagnostyce przedklinicznej cukrzycy typu 1 występują u około 70-80% osób, a w populacji ogólnej - u około 2%. Charakteryzują się wysoką czułością diagnostyczną, są wykrywane aż u 80-90% pacjentów z nowo rozpoznaną cukrzycą typu 1. Opis ten dotyczy przeciwciał:

Klasyczny ‘kopenhaski model” patogenezy cukrzycy typu 1 zakłada, iż proces autoimmunologiczny jest inicjowany w:

Do wystąpienia kwasicy ketonowej predysponują poniższe stany, z wyjątkiem:

Wyrównywania niedoboru potasu w przypadku kwasicy ketonowej nie wymaga chory, u którego wartość potasu wynosi:

Które stwierdzenia są prawdziwe?
1) niskokaloryczne substancje słodzące stosowane są w przemyśle spożywczym w celu zaspokojenia upodobań konsumentów;
2) niskokaloryczne substancje słodzące stosowane są w przemyśle spożywczym w celu obniżenia wartości kalorycznej pokarmów i napojów;
3) spożycie niskokalorycznych substancji słodzących jest bezpieczne, jeżeli przestrzega się ADI (acceptable daily intake);
4) sacharyna i aspartam mogą być stosowane do pieczenia i gotowania;
5) sacharyna nie powinna być stosowana w okresie ciąży.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniżej wymienionych produktów cechuje duża zawartość tłuszczów nasyconych?
1) oliwa z oliwek;
2) masło;
3) wieprzowina;
4) drób;
5) krewetki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń charakteryzują fruktozę?
1) jest zalecana do słodzenia potraw chorym na cukrzycę;
2) nie jest zalecana do słodzenia potraw chorym na cukrzycę;
3) ma wyższy indeks glikemiczny niż glukoza;
4) w mniejszym stopniu prowadzi do hipertriglicerydemii niż glukoza;
5) prowadzi do hipertriglicerydemii w większym stopniu niż glukoza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Którzy pacjenci są zagrożeni wystąpieniem cukrzycy?
1) osoby, których rodzice chorowali na cukrzycę;
2) osoby z nadwagą i otyłością;
3) młodzi mężczyźni z nadciśnieniem tętniczym;
4) kobiety, które urodziły powyżej 3 dzieci z masą urodzeniową 2500-4000 kg;
5) kobiety z zespołem policystycznych jajników.
Prawidłowa odpowiedź to:

Schemat intensyfikacji leczenia cukrzycy typu MODY zależnej od mutacji w czynnikach transkrypcyjnych przedstawia się następująco:

W przypadku chorego z cukrzycą i chorobą niedokrwienną serca, za kryterium wyrównania gospodarki lipidowej należy uznać wartość stężenia cholesterolu frakcji LDL równą:

Cukrzyca współistniejąca z encefalopatią, kwasicą mleczanową i epizodami imitującymi udary mózgu to składowe zespołu:

Zjawisko insulinooporności może wystąpić w przebiegu następujących chorób, z wyjątkiem:

Postać cukrzycy skojarzona z insulinoopornością, ujawniająca się najczęściej w 2.-3. dekadzie życia, z współistniejącymi często zmianami w nerkach (hipoplazja, torbiele), a również z zaburzeniami rozwojowymi układu rozrodczego to cukrzyca:

Cukrzyca u pacjenta z wirusowym zapaleniem wątroby typu C spowodowana jest najprawdopodobniej:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące metabolizmu glukozy:

Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego specjalistyczny szpitalny oddział diabetologiczny powinien spełniać wymogi:
1) na każde 10 łóżek diabetologicznych co najmniej 1 stanowisko intensywnego nadzoru metabolicznego;
2) obowiązkowo sprzęt do ciągłego monitorowania stężenia glukozy w płynie śródtkankowym;
3) zalecane posiadanie neurotesjometru i pedobarografu;
4) zatrudnienie na pełnym etacie dwóch specjalistów diabetologów;
5) zatrudnienie na pełnym etacie co najmniej 3 pielęgniarek edukacyjnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do endokrynopatii mogących prowadzić do rozwoju cukrzycy wtórnej zaliczyć można wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Do chorób, których objawem jest otyłość należą:
1) zespół Turnera;
2) zespół Cohena;
3) niedoczynność przysadki;
4) niedoczynność tarczycy;
5) zespół Cushinga.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do leków zarejestrowanych przez FDA do leczenia otyłości należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Po operacji bariatrycznej w celu utrzymania właściwej beztłuszczowej masy ciała zaleca się chorym spożycie białka w ilości:

Do operacji bariatrycznej kwalifikują się chorzy z BMI 35-39,9 kg/m² i z co najmniej jedną poważną chorobą związaną z otyłością, do których zaliczyć można:
1) obturacyjny bezdech senny;
2) chorobę zwyrodnieniową stawów;
3) niewydolność serca;
4) stłuszczeniowe zapalenie wątroby;
5) dyslipidemię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Badaniem, które potwierdziło koncepcję stosowania leczenia wieloczynnikowego w cukrzycy typu 2, wysuniętą na podstawie wyników badania UKPDS było badanie:
1) DCCT;
2) Kummamoto Study;
3) steno2 Study;
4) UGDP;
5) PROSIT.
Prawidłowa odpowiedź to: