Egzamin PES / Diabetologia / jesień 2009

Które z zaleceń PTD z 2009 r. dotyczące monitorowania dorosłych chorych jest nieprawdziwe?

Które z zaleceń dla chorych na cukrzycę obowiązują aktualnie (zalecenia PTD - 2009 r)?
1) dieta chorego na cukrzycę nie powinna odbiegać od podstawowych zaleceń dietetycznych żywienia zdrowego człowieka;
2) chory na cukrzycę typu 1 powinien unikać spożywania jedynie węglowodanów prostych a insulinoterapia powinna być w maksymalnym stopniu dostosowana do nawyków żywieniowych pacjenta;
3) u chorych na cukrzycę należy stosować specjalną dietę, istotnie różniącą się od tzw. diety zdrowego człowieka;
4) podstawowym zadaniem diety w cukrzycy typu 2 jest utrzymanie dobrej kontroli metabolicznej choroby oraz utrzymanie/redukcja masy ciała chorego;
5) suplementacja witamin lub mikroelementów u chorych, u których nie stwierdza się ich niedoborów jest niewskazana.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z aktualnych zaleceń TPD dotyczących diety cukrzycowej są prawdziwe?
1) na stężenie glukozy we krwi wpływa zarówno ilość, jak i rodzaj spożywanych węglowodanów;
2) 45-50% wartości energetycznej diety powinny zapewnić węglowodany;
3) 45-50% wartości energetycznej diety powinny zapewnić węglowodany
o niskim indeksie glikemicznym (< 50);
4) stosowanie diety o bardzo niskiej zawartości węglowodanów prostych (< 5 g/dobę) i ewentualnie zwiększonej zawartości białka może przynieść korzystny efekt w zakresie redukcji masy ciała i poprawy parametrów metabolicznych;
5) substancje słodzące (słodziki) mogą być stosowane w zalecanych przez producenta dawkach.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z zaleceń dotyczących spożywania alkoholu przez chorych na cukrzycę nie jest zawarte w zaleceniach PTD na 2009 r.?

Według zaleceń PTD, ograniczenia dotyczące wykonywania przez chorych na cukrzycę poszczególnych zawodów należy nakładać po indywidualnym przeanalizowaniu sytuacji pacjenta i jego stanu zdrowia. Do zawodów, gdzie należy wziąć pod uwagę cukrzycę jako przeciwwskazanie do pracy, nie należą:
1) zawodowe kierowanie pojazdami (ciężarowe, TIR, przewozy pasażerskie) oraz pociągami naziemnymi, metrem, taksówkami;
2) służby mundurowe i ratownicze: siły zbrojne, policja, straż pożarna, ratownictwo, służba więzienna;
3) lotnictwo cywilne: piloci, personel pokładowy, kontroler ruchu;
4) prace wymagające wielogodzinnej obecności przy komputerze dla osób z zaawansowaną retinopatią cukrzycową;
5) praca na platformach wiertniczych, przy maszynach w ruchu, przy piecach, na torach kolejowych, w górnictwie, na wysokościach (montowania, dźwigi).
Prawidłowa odpowiedź to:

W 2009 r. zmieniły się kryteria wyrównania gospodarki węglowodanowej zalecane dla chorych na cukrzycę według stanowiska PTD. Które z wymienionych niżej zaleceń obowiązują aktualnie?
1) HbA_{1C £ 7%;
2) glikemia na czczo i przed posiłkami: 70-110mg/dl (3,9-6,1 mmol/l), a w 2 godz. po posiłku < 160 mg/dl (8.9 mmol/l);
3) HbA1C < 6,5% u chorych z cukrzycą typu 1, z glikemią po posiłku (podczas samokontroli) do 120 mg/dl (6,7 mmol/l);
4) HbA1C < 6,5% u chorych z cukrzycą typu 1, oraz w krótkotrwałej cukrzycy typu 2, z glikemią 2 godz. po posiłku (samokontrola) < 140 mg/dl (7,8 mmol/l);
5) HbA1C £ 6,5% w cukrzycy typu 1 u dzieci i młodych dorosłych przy stabilnej glikemii i zminimalizowaniu epizodów hipoglikemii.
Prawidłowa odpowiedź to:}

Zgodnie z zasadami przygotowania chorego na cukrzycę do zabiegu operacyjnego, w dniu zabiegu operacyjnego należy:
1) zastosować dożylny wlew roztworu glukozy (5-10%) oraz oddzielnie - insuliny (50 j insuliny krótkodziałającej w 50 ml 0,9% NaCl) w pompie infuzyjnej;
2) można też podać roztwór: 500 ml 5-10% glukozy razem z 8-16 j insuliny krótkodziałającej oraz 10-20 mmol chlorku potasu;
3) rozważyć większą dawkę insuliny (> 20 j) u osób otyłych lub gdy wyjściowe stężenie glukozy wynosi > 180 mg/dl;
4) należy utrzymywać stężenie glukozy w osoczu krwi w granicach 100-180 mg/dl (5,6-10,0 mmol/l);
5) zwiększyć dawkę insuliny w kroplówce o 2 j na każde 30 mg/dl (1,6 mmol/l) stężenia glukozy w osoczu krwi > 180 mg/dl (> 10 mmol/l).
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z twierdzeń dotyczących hipoglikemii u chorych na cukrzycę są prawdziwe?
1) osoby chorej na cukrzycę nie można automatycznie traktować jako zagrożonej hipoglikemią i obciążać wynikającymi stąd skutkami dotyczącymi zatrudnienia;
2) hipoglikemię rozpoznaje się przy obniżeniu stężenia glukozy poniżej 55 mg/dl (3,0mmol/l) niezależnie od występowania objawów klinicznych;
3) hipoglikemię możemy rozpoznać tylko wtedy, gdy chory odczuwa objawy kliniczne, niezależnie od stężenia glukozy we krwi;
4) u części, zwłaszcza z wieloletnią cukrzycą typu 1, objawy mogą pojawiać się przy znacznie niższych niż 55 mg/dl wartościach glikemii;
5) niedoczuwanie patologicznie niskich wartości glikemii, tzw. „nieświadomość hipoglikemii” jest istotnym powikłaniem częstego występowania epizodów hipoglikemii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z zaleceń dotyczących leczenia cukrzycy u osób w podeszłym wieku są prawdziwe?
1) jeżeli u chorego przewiduje się przeżycie dłuższe niż 10 lat, należy dążyć do stopniowego wyrównania cukrzycy i HbA₁C £ 7%;
2) należy dążyć do zmniejszenia objawów hiperglikemii przy równoczesnym zapobieganiu hipoglikemii;
3) u osób w podeszłym wieku należy stosować specjalną dietę różniącą się od odżywiania osób młodych i wtedy leczenie jest bardziej skuteczne;
4) stosując metforminę należy uwzględnić choroby współistniejące, zwiększające ryzyko kwasicy metabolicznej oraz GFR
(< 50ml/mln - nie stosować);
5) leczenie pochodnymi sulfonylomocznika należy rozpoczynać od małych dawek ze względu na ryzyko hipoglikemii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nasilenie glukoneogenezy w warunkach niedoboru insuliny jest wynikiem następujących procesów:

Kwasicy metabolicznej, będącej wynikiem niedoboru insuliny, towarzyszą m.in.:
1) zwiększone powstawanie kwasu beta-hydroksymasłowego;
2) zwiększone stężenie potasu wewnątrzkomórkowego;
3) redukcja nerkowej resorpcji sodu;
4) zmniejszona lipoliza;
5) nasilona glukoneogeneza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Glukagon wywiera efekt hiperglikemizujący poprzez:

W warunkach hiperglikemii dochodzi do zwiększonej generacji wolnych rodników tlenowych poprzez:

W jaki sposób można ocenić czynność wewnątrzwydzielniczą trzustki u pacjentów z cukrzycą typu 2?

Próg nerkowy dla glukozy wynosi zwykle:

Wzrost stężenia wolnych kwasów tłuszczowych w cukrzycy typu 2 prowadzi do:

Który z wymienionych poniżej leków stosowany jest w leczeniu zaburzeń erekcji związanych z cukrzycą?
1) sildenafil;  2) wardenafil;  3) prazosyna;  4) tadalafil;  5) perindopril.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do testów oceniających stan układu parasympatycznego zalicza się:
1) ocenę zmiany częstości akcji serca podczas głębokiego oddychania;
2) badanie zmiany częstości akcji serca w odpowiedzi na pionizację;
3) ocenę zmiany częstości akcji serca w odpowiedzi na próbę Valsalvy;
4) ocenę zmiany wartości ciśnienia skurczowego w odpowiedzi na pionizację;
5) ocenę zmiany wartości rozkurczowego ciśnienia tętniczego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu objawowym somatycznej neuropatii cukrzycowej stosuje się:
1) amitryptylinę;  2) karbamazepinę;  3) rutynę;  4) tramadol;  5) kodeinę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż, które z leków stosowane są w leczeniu objawowym neuropatii układu pokarmowego związanej z cukrzycą:
1) metoklopramid;           4) eksenatyd;
2) erytromycyna;           5) sildenafil.
3) blokery pompy protonowej;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z leków hipoglikemizujących stosowanych w cukrzycy często wywołują objawy uboczne ze strony przewodu pokarmowego?
1) metformina;         4) inhibitory alfa-glukozydazy;
2) eksenatyd;         5) pochodne sulfonylomocznika.
3) insulina;
Prawidłowa odpowiedź to:

Prewencja stopy cukrzycowej obejmuje:
1) systematyczne badanie stóp;
2) regularne zabiegi podiatryczne;
3) edukację dotyczącą czynników ryzyka;
4) diagnostykę niedokrwienia kończyn;
5) stosowanie właściwego obuwia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W których endokrynopatiach cukrzyca mieści się w typowym obrazie klinicznym?
1) zespół Cushinga;
2) gruczolak przysadki wydzielający hormon wzrostu;
3) guz trzustki wydzielający somatostatynę;
4) pierwotna niewydolność kory nadnerczy;
5) guz trzustki wydzielający glukagon.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do bezpośrednich powikłań otyłości nie należy:
1) nieprawidłowa glikemia na czczo (IFG);     4) cukrzyca typu 1;
2) nieprawidłowa tolerancja glukozy (IGT);     5) cukrzyca typu 2.
3) niealkoholowa choroba stłuszczeniowa wątroby;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych zjawisk związanych z otyłością nie ma wpływu na kontrolę metaboliczną cukrzycy?

Stosowanie insuliny w cukrzycy typu 2 zazwyczaj powoduje w początkowym okresie terapii przyrost masy ciała, dlatego u osób ze wskaźnikiem masy ciała BMI przekraczającym 40 kg/m² insulina nie powinna być zalecana.

Otyłość jest ściśle związana z występowaniem insulinooporności, dlatego jeżeli u osoby otyłej rozpoznaje się cukrzycę, to jest to zawsze cukrzyca typu 2.

U otyłego 38-letniego mężczyzny (BMI 38,4 kg/m², obwód pasa 119 cm), bez istotnego wywiadu chorobowego stwierdzono glikemię w warunkach na czczo 98 mg/dl przy wartości insulinemii 26,5 mIU/l (wartości referencyjne 4-19 mIU/l).

Do typowych powikłań chirurgicznego leczenia otyłości (np. operacji ominięcia żołądka metodą gastric bypass) nie należą/nie należy:

Proszę wybrać najistotniejsze zalecenie dietetyczne w leczeniu niefarmakologicznym otyłych chorych na cukrzycę:

Otyłość prowadzi do rozwoju nadciśnienia tętniczego poprzez:
1) hiperinsulinemię;
2) leptynooporność;
3) aktywację układu renina-angiotensyna-aldosteron;
4) pobudzenie układu fibrynolizy;
5) stymulację układu adrenergicznego;
6) wzrost wolemii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niedobór którego z niżej wymienionych związków, cytokin lub hormonów jest częstym zjawiskiem towarzyszącym otyłości?

Nie jest prawdziwym twierdzenie dotyczące neuropatii cukrzycowej:

Wskaż nieprawdziwe twierdzenie dotyczące naturalnej historii cukrzycowej choroby nerek u chorych z cukrzycą typu 1:

Pośród zaburzeń endokrynnych i metabolicznych typowym dla neuropatii autonomicznej jest:

Punktowe wylewy do siatkówki, mikrotętniaki na dnie oka i wysięki twarde to obraz:

Do zdefiniowanych czynników ryzyka nefropatii cukrzycowej zalicza się:

Wskaż nieprawdziwe twierdzenie dotyczące nefropatii cukrzycowej:

U chorych z nefropatią cukrzycową dochodzi do:

U osób z nefropatią cukrzycową poddawanych powtarzanym hemodializom ryzyko amputacji kończyny dolnej jest:

Największe zmniejszenie białkomoczu i albuminurii w nefropatii cukrzycowej uzyskuje się przez:

Leczenie nerkozastępcze u chorych z nefropatią cukrzycową wdraża się zwykle przy obniżeniu klirensu kreatyniny poniżej
15 ml/min/1,73 m². Można je rozpocząć wcześniej w przypadku:

Zmiana sposobu leczenia hipoglikemizującego z terapii doustnej na leczenie insuliną powinno nastąpić po:

Które z poniższych twierdzeń dotyczących chorych na cukrzycę typu 1 są fałszywe?

Które z poniższych twierdzeń dotyczących kryteriów rozpoczęcia leczenia insuliną u chorych na cukrzycę jest fałszywe?

Wskazaniem do czasowej insulinoterapii są poniższe, z wyjątkiem:

Insuliną o najdłuższym okresie działania jest:

Pacjentowi lat 28 z cukrzycą typu 1 z dobową dawką insuliny 72 j. zostaje podłączona osobista pompa insulinowa. Które twierdzenie jest fałszywe?

Prawdziwe są poniższe twierdzenia dotyczące obliczenia dawek insuliny dla chorych stosujących osobistą pompę insulinową,
z wyjątkiem:

Które z poniższych twierdzeń dotyczących zasad intensywnej insulinoterapii jest nieprawdziwe?

Które z poniższych twierdzeń dotyczących intensywnej insulinoterapii u chorych na cukrzycę typu 1 i 2 jest fałszywe?

Kieruję pacjenta z niewyrównaną cukrzycą typu 2 leczonego lekami doustnymi na zabieg operacyjny, którego termin ustalono za 3 dni. Które z poniższych postępowań jest prawdziwe?

Która z wymienionych metod obliczania początkowej dawki insuliny w cukrzycy typu 2 jest nieprawidłowa?

Które z poniższych twierdzeń dotyczących weryfikacji leczenia insuliną jest fałszywe?

Które z wymienionych niżej insulin mają początek działania miedzy 5-15 minut, a całkowity czas działania 4-6 godzin?

Które z poniższych twierdzeń na temat insulin krótkodziałających są nieprawdziwe?

Zaznacz odpowiedz w której uszeregowane są preparaty insulinowe od najkrótszego do najdłuższego czasu działania:

Które z poniższych mieszanek insulinowych nie zawierają 30% insuliny krótkodziałającej?

Które z poniższych twierdzeń dotyczących analogów szybkodziałających jest fałszywe?

U chorego lat 65 z cukrzycą w przebiegu nowotworu trzustki, z dolegliwościami bólowymi, okresowymi wymiotami, chudnięciem, z HbA1c- 8% najoptymalniejsze leczenie hipoglikemizujące to:

Wybierz zalety leczenia skojarzonego: leki doustne- insulina

Dolegliwości bólowe kończyn dolnych w polineuropatii cukrzycowej:
1) pojawiają się głównie wieczorem lub w nocy;
2) można leczyć preparatami przeciwdepresyjnymi;
3) nasilają się podczas chodzenia;
4) występują tylko u niektórych chorych z cechami uszkodzenia obwodowego układu nerwowego w badaniu przedmiotowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do leków o sugerowanym działaniu przyczynowym w terapii neuropatii cukrzycowej należą:
1) kapsaicyna;  2) kwas alfa-liponowy;  3) pregabalina;  4) duloksetyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który opis najlepiej opisuje charakter hiperglikemii w cukrzycy związanej z mutacjami genu glukokinazy (MODY2)?

Fluorokortyzon w dawce 0.1-0.4 mg/dobę jest stosowany w leczeniu objawów neuropatii autonomicznej u chorych na cukrzycę z powodu występującej u chorych z tym powikłaniem hipotonii ortostatycznej.

Do radiologicznych cech fazy ostrej artropatii Charcot’a pojawiających się po pewnym czasie trwania schorzenia należą:
1) osteoliza i osteopenia;       4) fuzja dużych fragmentów kostnych;
2) podwichnięcia w stawach stopy;    5) fragmentacje i przemieszczenia kości.
3) nadżerki chrząstek kości;
Prawidłowa odpowiedź to:

W przebiegu autonomicznej neuropatii cukrzycowej obserwuje się występowanie tachykardii co spowodowane jest zahamowaniem aktywności układu przywspółczulnego i własnym automatyzmem węzła zatokowo-przedsionkowego.

Pacjent lat 60 z wieloletnią cukrzycą typu 2, leczony lekami doustnymi, dotychczas pod opieką lekarza POZ zgłosił się do diabetologa z powodu utrzymujących się od pewnego czasu porannych zawrotów głowy, mroczków przed oczami, nudności oraz zaburzeń równowagi, które pojawiają się bezpośrednio po wstaniu z łóżka a następnie ustępują. Ponadto od miesiąca chory skarży się na osłabienie i gorszą tolerancję wysiłku. Samokontroli nie prowadzi. W badaniach laboratoryjnych: HbA1c 9.9%, cholesterol całkowity 260 mg%, HDL 28mg%, TG 140 mg%, białkomocz, poziom kreatyniny w surowicy krwi prawidłowy, parametry funkcji wątroby w normie. W badaniu przedmiotowym: ciśnienie tętnicze 150/85 w pozycji siedzącej, AS 90/min miarowa, cechy polineuropatii. Ponadto bez odchyleń w badaniu fizykalnym. U tego pacjenta należy:

Neuropatia motoryczna stanowi czynnik ryzyka rozwoju owrzodzenia stopy cukrzycowej z powodu powstających zmian w rozkładzie siły nacisku na powierzchni stopy.

W przebiegu neuropatii autonomicznej u chorego na cukrzycę obserwuje się:
1) przyspieszenie akcji serca i zwiększenie jej zmienności;
2) zwiększone ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu spowodowane wydłużeniem czasu repolaryzacji komór;
3) występowanie incydentów niemego niedokrwienia mięśnia sercowego;
4) brak nocnego spadku ciśnienia tętniczego co zwiększa ryzyko przerostu lewej komory serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do Poradni Stopy Cukrzycowej zgłosiła się pacjentka z głęboką neuropatią i prawidłowym ukrwieniem kończyn dolnych ze znaczną deformacją stawu skokowego, bez owrzodzenia, widoczne jedynie nacięcia po interwencji chirurgicznej. W wywiadzie podaje dwukrotną hospitalizację z rozpoznaniem ropowicy i zapalenia kości stawu skokowego. W okresie 5 miesięcy poprzedzających hospitalizację dwukrotnie skręciła staw skokowy bez przerwania ciągłości skóry - w kilka tygodni po ostatnim urazie wystąpiło zaczerwienienie i obrzęk stawu ze wzmożonym uciepleniem tej okolicy, bez gorączki co było przyczyną przyjęcia do szpitala. Podczas hospitalizacji staw skokowy był dwukrotnie otwierany. Z wyników badań dodatkowych z okresu hospitalizacji dostępna była jedynie morfologia krwi (prawidłowa). W badaniach laboratoryjnych wykonanych podczas konsultacji w Poradni Stopy Cukrzycowej: OB. 50 (norma do 30), CRP 8.3 (wartość prawidłowa < 6). Wynik badania radiologicznego - nasilona destrukcja kości stawu skokowego. Pacjentka nie gorączkowała, glikemia w samokontroli stabilna. Bez zaczerwienienia i wzmożonego ucieplenia okolicy zajętego stawu. Właściwe postępowanie u tej pacjentki powinno obejmować:

Oznaczanie wskaźnika kostka-ramię:
1) stanowi rutynowy element badania przedmiotowego chorego z zespołem stopy cukrzycowej;
2) wartość wynosząca 1.0 wyklucza w sposób jednoznaczny obecność niedokrwienia kończyny;
3) wartość < 0.4 świadczy o krytycznym upośledzeniu ukrwienia;
4) cechuje się 100% swoistością.
Prawidłowa odpowiedź to:

Metforminę należy stosować ostrożnie u chorych w podeszłym wieku, ponieważ prawidłowe lub niskie stężenie kreatyniny odzwierciedla u nich jedynie zmniejszenie masy mięśniowej i może maskować faktyczny spadek filtracji kłębuszkowej.

Wskaż prawidłowe stwierdzenie:

Metformina jest lekiem nie tylko przeciwhiperglikemicznym ale również obniżającym poziom trójglicerydów, ponieważ zmniejsza wytwarzanie lipoprotein o bardzo małej gęstości.

Chlorpropamid jest pochodną sulfonylomocznika obecnie bardzo rzadko stosowaną w terapii cukrzycy typu 2 a szczególnie wieku podeszłego, ponieważ wykazuje bardzo długi okres półtrwania przez co stwarza ryzyko ciężkiej hipoglikemii oraz ryzyko hiponatremii.

Zastosowanie inhibitorów ACE i ARB w leczeniu chorych z nefropatią cukrzycową jest uzasadnione bo wynika z efektu ich działania polegającego na rozszerzeniu tętniczki doprowadzającej co skutkuje obniżeniem ciśnienia wewnątrzkłębuszkowego.

Rekomendowany czas antybiotykoterapii w przypadkach łagodnych zakażeń stopy cukrzycowej to:

Artropatię Charcot’a należy różnicować z:

W przypadku owrzodzeń stóp u chorych na cukrzycę bez klinicznych cech infekcji:

Materiał do badania mikrobiologicznego z owrzodzenia stopy u chorego na cukrzycę:
1) należy pobrać zawsze w przypadku występowania owrzodzenia;
2) nie musi być pobrany, jeśli nie ma klinicznych cech zakażenia rany;
3) najlepiej aby był pobrany drogą wymazu;
4) powinien być pobrany po oczyszczeniu rany.
Prawidłowa odpowiedź to:

O progresji stanu zapalnego u pacjenta z zainfekowanym owrzodzeniem stopy u chorego z cechami neuropatii czuciowej mogą świadczyć:

Typowa lokalizacja dla owrzodzenia neuropatycznego to:

Nadciśnienie tętnicze oporne:
1) mówimy o nim, gdy nieskuteczne jest leczenie niefarmakologiczne;
2) często występuje u pacjentów o dużym ryzyku sercowo-naczyniowym;
3) występuje, gdy nieskuteczna jest terapia trzema lekami hipotensyjnymi z których jeden jest diuretykiem;
4) występuje, gdy nieskuteczna jest terapia co najmniej czterema lekami hipotensyjnymi;
5) może być zdiagnozowane tylko przy pomocy dobowego pomiaru ciśnienia tętniczego;
6) często przyczyną jest nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wyniki dużych badań klinicznych m.in. HOPE - Heart Outcomes Prevention Evaluation; LIFE - Losartan Intervention For Endpoint reduction in hypertension study; ALLHAT - Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to Prevent Heart Attack Trial; INVEST - International Verapamil-Trandolapril Study; VALUE - The Valsartan Antihypertensive Longterm Use Evaluation trial; ASCOT BPL - The Anglo-Scandinavian Cardiac Outcomes Trial-Blood Pressure Lowering Arm; sugerują, że największe prawdopodobieństwo rozwoju cukrzycy de novo jest podczas terapii:

Cukrzyca zwielokrotnia prawdopodobieństwo wystąpienia choroby wieńcowej i zawału mięśnia sercowego dlatego terapia nadciśnienia tętniczego współistniejącego z cukrzycą winna opierać się o inhibitory ACE czy blokery receptora angiotensyny, które mają udowodnioną skuteczność w redukcji ryzyka występowania tych powikłań.

Wskaż twierdzenie fałszywe dotyczące chorych z niewydolnością nerek:

Przyporządkuj najczęściej występujące działania niepożądane do odpowiednich grup leków hipotensyjnych:
1) beta blokery;   4) ACE inhibitory;
2) alfa blokery;   5) niedihydropirydynowe blokery kanałów wapniowych;
3) diuretyki;

  a) kaszel           d) impotencja;
  b) zaparcia;           e) hipotonia ortostatyczna.
  c) dyselektrolitemia;
Prawidłowa odpowiedź to:

Beta-blokery są przeciwwskazane w leczeniu nadciśnienia tętniczego ze współistniejącą cukrzycą, ponieważ obniżają stężenie lipidów i zwiększają wrażliwość komórek na insulinę.

Najczęstszą przyczyną kwasicy ketonowej są:

Które z poniższych objawów klinicznych w badaniu przedmiotowym występują równocześnie w kwasicy ketonowej?

Charakterystyczną cechą hipoglikemii reaktywnej jest jej związek z posiłkiem - występuje ona zazwyczaj po posiłku:

Wskaż kolejność objawów w odpowiedzi na hipoglikemię:
1) zahamowanie wydzielania insuliny endogennej;
2) dysfunkcja neurofizjologiczna - początek objawów;
3) wzrost wydzielania adrenaliny, glukagonu;
4) początek objawów autonomicznych;
5) objawy ciężkiej reakcji adrenergicznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe dane odnośnie rozpoznawania hipoglikemii reaktywnej:
1) hipoglikemia reaktywna może być pierwszym objawem ujawniającej się cukrzycy;
2) w różnicowaniu pomocny jest przedłużony do 4 godz. (240 minut) test tolerancji glukozy, w którym oznaczana jest glikemia co 30 min.;
3) opóźniony wyrzut insuliny, będący wczesnym objawem defektu komórek B trzustki może wywołać hiperinsulinemię po ustąpieniu poposiłkowej hiperglikemii z następową hipoglikemią reaktywną;
4) w doustnym teście tolerancji glukozy na ogół nie stwierdza się obniżenia glikemii < 70 mg/dl w późniejszych okresach przedłużonego do 4 godzin doustnego testu tolerancji glukozy;
5) u osób z prawidłową glikemią w 120. min testu (< 140 mg/dl) nie należy wydłużyć czasu oznaczenia glikemii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe i najważniejsze składowe fizjologicznego procesu zapobiegania hipoglikemii:
1) u osób zdrowych mechanizmem obronnym jest zmniejszenie wydzielania insuliny przez komórki B trzustki;
2) u osób zdrowych mechanizmem obronnym jest wzrost wydzielania glukagonu przez komórki α trzustki;
3) u osób zdrowych mechanizmem obronnym jest zwiększone wydzielanie noradrenaliny przez rdzeń nadnerczy;
4) mechanizmy opisane w punktach 1,2,3 zapobiegają hipoglikemii wyłącznie u chorych z cukrzycą typu 2 o długim okresie trwania, a nie u osób zdrowych;
5) mechanizmy opisane w punktach 1,2,3 zapobiegają hipoglikemii wyłącznie u chorych z cukrzycą typu 1, a nie u osób zdrowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kwasica metaboliczna nie powoduje:

Epizody ostrej hiperglikemii poposiłkowej mogą prowadzić do uszkodzenia tkanek i narządów w następujących mechanizmach:
1) wzmożonej aktywacji szlaku poliowego;
2) zwiększenia stężenia wewnątrzkomórkowego mioinozytolu;
3) zwiększenia aktywności kinazy białkowej C;
4) zwiększonej osmolalności wewnątrzkomórkowej;
5) nie zaburza funkcji błony komórkowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W czasie leczenia kwasicy ketonowej może wystąpić obrzęk mózgu, na ogół jest on spowodowany:

W stanie hiperglikemiczno-hiperosmolalnym nie obserwuje się:

Leczenie stanu hiperglikemiczno-hiperosmolalnego u chorych ze stężeniem sodu > 155 mEq/L i prawidłowym stężeniem potasu polega na:
1) podawaniu 0,45% chlorku sodu - 1-2 litry w ciągu pierwszej godziny;
2) podawaniu 0,45% chlorku sodu - 1 litr w ciągu kolejnych 3 godzin;
3) po 3 godzinach szybkość podawania 0,45% chlorku sodu jest dowolna i nie jest uzależniona od stężenia sodu w surowicy i molalności osocza;
4) hiperglikemia może zafałszować wynik stężenia sodu;
5) podawaniu potasu w dawkach > 20 mmol, nawet u chorych z niewielką diurezą.
Prawidłowa odpowiedź to:

Częste powikłania stanu hiperglikemiczno-hiperosmolalnego to:
1) zator tętnicy płucnej;
2) w ciężkim stanie hiperglikemiczno-hiperosmolalnym może wystąpić rabdomioliza;
3) niewydolność wątroby z podwyższonym stężeniem kwasu mlekowego > 7 mmol/l;
4) dna moczanowa ze znacznie podwyższonym stężeniem kwasu moczowego;
5) zgon z powodu uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego w następstwie odwodnienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

U osób otyłych występują częściej niż w ogólnej populacji:
1) cukrzyca typu 2;           5) alergiczne zapalenie
2) choroba zwyrodnieniowa stawów;      pęcherzyków płucnych;
3) osteoporoza;           6) rak oskrzela;
4) bezdech senny;           7) rak endometrium.
Prawidłowa odpowiedź to:

W całkowitym dobowym wydatku energii spoczynkowa przemiana materii stanowi około:

„Fizjologiczna insulinoopornosć” określa stan zmniejszonej insulinowrażliwości w okresie pokwitaniowym:

U chłopca z mukowiscydozą rozpoznano cukrzycę. Jaka terapia najprawdopodobniej będzie najodpowiedniejsza w tym przypadku?

Zaznacz leki, które nasilają działanie pochodnych sulfonylomocznika u chorych na cukrzycę:
1) sulfonamidy;  2) furosemid;  3) probenecid;  4) oksyfenbutazon;  5) diazoksyd.
Prawidłowa odpowiedź to:

Metformina wpływa ochronnie na układ krążenia, ponieważ:
1) wpływa korzystnie na profil lipidowy;
2) poprawia relaksację naczyń poprzez aktywację śródbłonkowej syntazy NO;
3) zmniejsza nadkrzepliwość, obniżając stężenia inhibitora aktywatora plazminogenu typu 1 (PAI-1);
4) zwiększa nadkrzepliwość zmniejszając aktywność tkankowego aktywatora plazminogenu;
5) zmniejsza nadkrzepliwość, zwiększając agregację i adhezję płytek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Proszę wybrać wszystkie prawidłowe twierdzenia dotyczące działania pozatrzustkowego pochodnych sulfonylomocznika:
1) pochodne sulfonylomocznika zwiększają zawartość glikogenu w wątrobie;
2) zwiększenie zawartości glikogenu w wątrobie jest zależne od aktualnego stężenia glukozy we krwi;
3) pochodne sulfonylomocznika zmniejszają oddawanie przez wątrobę do krwi aminokwasów;
4) w czasie stosowania glimepirydu u chorych na cukrzycę typu 2 występuje wzrost stężenia adiponektyny;
5) glimepiryd in vitro wykazuje działanie antagonistyczne w stosunku do receptorów PPAR.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do poradni diabetologicznej zgłosił się 48-letni pacjent, czynny zawodowo (właściciel sklepu spożywczego), z 6-letnim wywiadem cukrzycy typu 2, początkowo leczony pochodną sulfonylomocznika w monoterapii, a następnie w skojarzeniu z metforminą i akarbozą. Przed 1,5 rokiem, w związku z pogarszającym się wyrównaniem metabolicznym cukrzycy, odstawiono leki doustne i włączono insulinoterapię w schemacie: insulina krótkodziałająca przed posiłkami i długodziałająca przed snem. Od momentu włączenia insuliny pacjent przytył 4 kg. Przestrzega ogólnych zasad diety (unika słodyczy i potraw wysokokalorycznych). Poza insuliną przyjmuje inhibitor konwertazy, indapamid, statynę i aspirynę. Masa ciała-98kg, wzrost-176cm (BMI-31,6kg/m²), HbA1c-7,9%, cholesterol całkowity-187 mg/dl, LDlL-133 mg/dl, HDL-39 mg/dl, triglicerydy-196 mg/dl. Najwłaściwszym postępowaniem, poza zaplanowaniem racjonalnej diety i wysiłku fizycznego, będzie:

Sibutramina jest lekiem zmniejszającym łaknienie poprzez:

Celem zabiegów bariatrycznych stosowanych w leczeniu otyłości jest przede wszystkim:

Które z niżej wymienionych leków hipotensyjnych zmniejszają białkomocz?
1) ramipryl;           4) amlodypina;
2) walsartan;           5) moksonidyna;
3) aliskiren;           6) klonidyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Z wymienionych poniżej czynników ryzyka niewydolności serca u chorych na cukrzycę są:
1) wcześniej rozpoznana choroba wieńcowa;   4) nadciśnienie tętnicze;
2) częste epizody hipoglikemii;         5) płeć męska.
3) wiek;
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyspieszony rozwój miażdżycy i jej odmienny charakter u chorych na cukrzycę jest skutkiem działania czynników takich jak:
1) stres oksydacyjny;
2) glikacja białek;
3) nadmierna aktywność fibrynolityczna;
4) osłabiona reaktywność płytek krwi;
5) nasilona proliferacja komórek i macierzy po uszkodzeniu tętnicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niski poziom insuliny nie jest charakterystyczny dla:

Które ze zdań dotyczących cukrzycy mitochondrialnej jest prawdziwe?

Najczęstszą przyczyną cukrzycy typu MODY są mutacje w:

Jaki objaw pozatrzustkowy najczęściej towarzyszy cukrzycy mitochondrialnej?

Które elementy obrazu klinicznego cechują utrwaloną cukrzycę noworodkową związaną z mutacjami genów kodujących podjednostki kanału potasowego Kir6.2 i SUR1?

Wśród wymienionych niżej postaci cukrzycy wskaż formy monogenowe:
1) cukrzyca MODY;
2) cukrzyca noworodkowa związana z mutacjami genu kodującego Kir6.2;
3) złożona cukrzyca typu 1;
4) cukrzyca mitochondrialna;
5) krasnoludkowość.
Prawidłowa odpowiedź to: