Egzamin PES / Diabetologia / wiosna 2006

W kwasicy cukrzycowej ketonowej obserwuje się:
1) wzrost stężenia kwasu acetooctowego we krwi;
2) wzrost stężenia kwasu beta-hydroksymasłowego we krwi;
3) wzrost stężenia glukozy w osoczu;
4) pH krwi tętniczej > 7,4;
5) prawidłowe stężenie insuliny w osoczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

W kwasicy ketonowej cukrzycowej charakterystyczny jest wzrost stężenia następujących hormonów we krwi:
1) glukagonu;  2) insuliny;  3) greliny;  4) kortyzolu;  5) amin katecholowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż, który stosunek stężenia w surowicy kwasu acetooctowego do stężenia kwasu beta-hydroksymasłowego jest najczęściej obserwowany w kwasicy ketonowej:

W kwasicy ketonowej cukrzycowej dochodzi do powstania ogólnego deficytu elektrolitów. Poniżej zestawiono niedobory w milimolach poszczególnych elektrolitów podczas kwasicy ketonowej. Wybierz poprawne odpowiedzi u ludzi dorosłych:
1) sód    200 milimoli;     4) potas    50 milimoli;
2) sód    500 milimoli;     5) potas   800 milimoli.
3) chlor 350 milimoli;
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z niżej przedstawionych zestawień badań dodatkowych jest typowy dla kwasicy ketonowej?

W kwasicy ketonowej cukrzycowej u dorosłych obserwuje się:
1) zjawisko znacznego wzrostu stężenia jonu potasowego w płynie pozakomorowym;
2) znaczny ogólny deficyt jonu potasowego rzędu 500-700 milimoli;
3) po podaniu insuliny i wzroście pH jon potasowy wchodzi do wnętrza komórek;
4) niedobór insuliny powoduje zmniejszenie glukoneogenezy;
5) odwodnienie powoduje wzrost przesączania nerkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W kwasicy ketonowej cukrzycowej obserwuje się:
1) wzrost insulinowrażliwości;
2) wzrost insulinooporności;
3) znaczy ogólny niedobór potasu i sodu;
4) znaczny ogólny nadmiar potasu;
5) wysokie stężenie wolnych kwasów tłuszczowych we krwi obwodowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych czynników mają wpływ na zwiększenie insulinooporności u chorych z kwasicą ketonową, u chorych z cukrzycą typu 1?
1) stężenie hormonów kontrregulacyjnych;
2) normokaliemia;
3) prawidłowa osmolalność;
4) wysokie stężenie wolnych kwasów tłuszczowych we krwi obwodowej;
5) ketoza.
Prawidłowa odpowiedź to:

W kwasicy ketonowej cukrzycowej istotnym elementem leczenia jest uzupełnienie płynów i elektrolitów, podanie insuliny oraz podanie wodorowęglanów. Które z niżej podanych stwierdzeń są prawdziwe?
1) w ciągu pierwszych 2 godzin leczenia podaje się zwykle 2000 ml roztworu fizjologicznego soli kuchennej;
2) w ciągu pierwszych 2 godzin leczenia podaje się zwykle 1000 ml roztworu fizjologicznego soli kuchennej;
3) nawodnienie drogą doustną jest przeciwwskazane ze względu na obecność atonii żołądkowej;
4) nawodnienie poprawia filtrację nerkową;
5) w przypadku obecności niewydolności serca podanie 2000 ml soli fizjologicznej nie ma wpływu na stan krążenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas leczenia kwasicy ketonowej mogą wystąpić następujące powikłania:
1) hiperkaliemia;         4) hipernatremia;
2) hipokaliemia;         5) hiperchloremia.
3) hiponatremia;
Prawidłowa odpowiedź to:

Zaznacz, który zestaw badań dodatkowych jest charakterystyczny dla stanu hiperglikemiczno-hiperosmolalnego?

Jedną z podstawowych zasad leczenia cukrzycy typu 2 jest stosowanie umiarkowanego wysiłku fizycznego. Zaznacz stwierdzenia nieprawdziwe. Wysiłek fizyczny:
1) poprawia profil lipidowy;      4) obniża ciśnienie tętnicze krwi;
2) podwyższa ciśnienie tętnicze krwi;   5) powoduje pogorszenie wyrównania metabolicznego cukrzycy.
3) obniża masę mięśniową;   
Prawidłowa odpowiedź to:

W czasie wysiłku fizycznego w grupie osób na cukrzycę w wieku podeszłym może zwiększyć się ryzyko wystąpienia:
1) zaburzeń rytmu;       4) uszkodzenia stóp i stawów;
2) hiperglikemii;       5) hipoglikemii.
3) hipopotasemii;
Prawidłowa odpowiedź to:

Mechanizm działania pochodnych sulfonylomocznika jest stosunkowo dobrze poznany. Pochodne sulfonylomocznika:
1) nie przenikają do komórki B wysp trzustkowych;
2) łączą się z kalmoduliną;
3) łączą się ze swoistym receptorem umieszczonym na powierzchni komórek B w sąsiedztwie kanału potasowego ATP-zależnego;
4) po połączeniu się ze swoistym receptorem powodują zamknięcie kanału potasowego;
5) po połączeniu się ze swoistym receptorem powodują zamknięcie kanału wapniowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zaznacz leki, które nasilają działanie pochodnych sulfonylomocznika.
1) indometacyna;  2) dikumarol;  3) fenytoina;  4) salicylany;  5) sulfonamidy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wymień działanie metforminy poza obniżeniem glikemii u chorych na cukrzycę typu 2:
1) zmniejszenie nadmiernego wydzielania insuliny u otyłych z cukrzycą;
2) hamowanie lipogenezy i pobudzenie lipolizy w adipocytach;
3) aktywacja fibrynolizy;
4) zmniejszenie stężenia glicerolu we krwi;
5) hipoalaninemia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uszkodzenie śródbłonka w przebiegu cukrzycy charakteryzują:
1) zmniejszona synteza prostacykliny;
2) rozplem komórek mięśni gładkich;
3) zmniejszona biodostępność tlenku azotu;
4) utrata ujemnego ładunku błonowego;
5) nasilona zdolność do replikacji komórek śródbłonka.
Prawidłowa odpowiedź to:

U kobiety lat 23 z 17-letnim wywiadem cukrzycy typu 1 rozpoznano zawał serca, stwierdzając w badaniu koronarograficznym chorobę trzech naczyń. Z wymienionych poniżej czynników istotny związek patogenetyczny z opisanym powyżej zjawiskiem klinicznym miały:
1) HbA1c 13.4%;            4) palenie papierosów;
2) stężenie w surowicy trójglicerydów 100 mg/dl;    5) epizody hipoglikemii.
3) stwierdzona retionopatia proliferacyjna;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące choroby niedokrwiennej serca w przebiegu cukrzycy:
1) liczba zwężonych tętnic wieńcowych w cukrzycy nie koreluje ze wskaźnikiem insulinooporności;
2) u chorych na cukrzycę zmiany miażdżycowe z reguły są rozsiane i dotyczą wielu naczyń;
3) cukrzyca wiąże się z przebudową naczyń i upośledzeniem ich czynności naczyniorozskurczowej;
4) u chorych na cukrzycę z miażdżycą naczyń wieńcowych w porównaniu z osobami bez zaburzeń gospodarki węglowodanowej szybciej i lepiej rozwija się krążenie oboczne;
5) zmiany w mikrokrążeniu stanowią przyczynę dodatnich wyników scyntygrafii perfuzyjnej serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 52-letniego mężczyzny, z 2-letnim wywiadem cukrzycy typu 2 hospitalizowanego z powodu ostrego zespołu wieńcowego stwierdzono znacznie podwyższone stężenie we krwi asymetrycznej dimetyloargininy (ADMA). Następstwem tego mogą być poniższe zaburzenia, z wyjątkiem:

W przeprowadzonej ocenie podatności dużych naczyń tętniczych u trzech z pięciu scharakteryzowanych poniżej osób stwierdzono zwiększoną sztywność tętnic. Osobami tymi najprawdopodobniej były:
1) 62-letni mężczyzna z zespołem metabolicznym, z 5-letnim wywiadem cukrzycy typu 2;
2) 33-letni mężczyzna z nowo rozpoznaną cukrzycą typu 1 z HbA1c 10.4%;
3) 28-letnia kobieta z 21-letnim wywiadem cukrzycy typu 1 powikłanej mikroangiopatią z HbA1c 12%;
4) 40-letnia kobieta z 10-letnim wywiadem cukrzycy typu 1 powikłanej nefropatią w stadium jawnego białkomoczu, paląca papierosy, HbA1c 7.6%;
5) 36-letnia kobieta z cukrzycą typu MODY (defekt glukokinazy).
Prawidłowa odpowiedź to:

Z poniższych profili zaburzeń lipidowych wskaż czynniki składowe aterogennej dyslipidemii cukrzycowej:

Zwiększenie produkcji/aktywności których z wymienionych poniżej molekuł ma udowodniony związek z rozwojem neuropatii cukrzycowej?
1) końcowe produkty glikacji białek (AGE);
2) peptyd C;
3) naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu (VEGF);
4) dysmutaza ponadtlenkowa (SOD);
5) kinaza białkowa C (PKC).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wzrost aktywacji kinazy białkowej C w następstwie hiperglikemii powoduje, z wyjątkiem:

U kobiety lat 43 z 13-letnim wywiadem cukrzycy typu 1, palącej papierosy stwierdzono retinopatię prostą oraz dodatnią mikroalbuminurię. BMI: 22 kg/m², RR: 140/90 mmHg. W badaniach laboratoryjnych: glikemia na czczo 108 mg/dl
(6 mmol/l), 2h po śniadaniu 198 mg/dl (11 mmol/l), HbA1c 7%, cholesterol LDL 180 mg/dl (4.7 mmol/l), HDL 50 mg/dl (1.3 mmol/l), trójglicerydy 89 mg/dl (1.0 mmol/l). Uwzględniając patogenezę przewlekłych powikłań cukrzycy zalecisz:
1) rzucenie nałogu palenia papierosów;
2) calcium dobesilate;
3) akarbozę;
4) inhibitor enzymu konwertującego;
5) inhibitor reduktazy hydroksy-metylo-glutarylo-CoA.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwymi informacjami o makulopatii cukrzycowej są:
1) jest następstwem uszkodzenia bariery krew-siatkówka;
2) jest następstwem niedotlenienia siatkówki;
3) stwierdzana jest częściej u osób z cukrzycą typu 1, aniżeli typu 2;
4) postać wysiękowa charakteryzuje się obrzękiem plamki;
5) przy rozpoznaniu makulopatii cukrzycowej zawsze należy zastosować laseroterapię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z poniższych związków jest podstawowym substratem energetycznym dla komórek mięśnia sercowego, którego nadmiar u chorych na cukrzycę prowadzi do niekorzystnego bilansu i metabolicznej hipoksji kardiomyocyta?

Z poniższych czynników mediatorami nefropatii cukrzycowej są, z wyjątkiem:

Przyczyną nawracających epizodów hipoglikemii u kobiety z 20-letnim wywiadem cukrzycy typu 1 mogą być wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:

Niekorzystne następstwa dużych dobowych wahań glikemii dotyczą przede wszystkim tkanek z ekspresją transportera glukozy -1 (GLUT-1) do których transport glukozy odbywa się niezależnie od insuliny. Należą do nich:
1) komórki śródbłonka;        4) komórki mięśnia sercowego;
2) erytrocyty;           5) komórki mięśni szkieletowych.
3) komórki bariery krew-siatkówka;
Prawidłowa odpowiedź to:

Dysfunkcja układu autonomicznego u osób z zespołem metabolicznym może prowadzić do incydentów sercowo-naczyniowych w mechanizmie:

U 36-letniego mężczyzny z 20-letnim wywiadem cukrzycy typu 1 powikłanej retinopatią, nefropatią i neuropatią cukrzycową, bez jawnej klinicznie choroby układu krążenia, stwierdzono upośledzenie rezerwy wieńcowej. Aktualny wynik HbA1c 10.5%. Podłożem patogenetycznym tego zjawiska są:
1) mikroangiopatia cukrzycowa;
2) włóknienie mięśnia sercowego;
3) wysokie wartości glikemii;
4) upośledzenie czynności naczyniorozkurczowej małych tętnic wieńcowych;
5) nowotworzenie naczyń w obrębie mięśnia sercowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Teoria poliolowa jest jedną z najstarszych hipotez dotyczących mechanizmów patogenetycznych angiopatii cukrzycowej. Następstwem aktywacji przemian glukozy szlakiem poliolowym są m.in.:
1) wzrost osmolarności przestrzeni wewnątrzkomórkowej;
2) wzrost stężenia zredukowanego glutationu;
3) hamowanie syntezy diacyloglicerolu (DAG);
4) wzrost produkcji reaktywnych form tlenu;
5) metaboliczna hipoksja komórkowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych nie stanowi przeciwwskazania do leczenia inhibitorami alfa-glukozydazy?

W której z wymienionych sytuacji u chorych z cukrzycą typu 2 należy rozpocząć insulinoterapię?

U chorych z cukrzycą typu 2, nadciśnieniem tętniczym oraz chorobą tętnic obwodowych należy unikać stosowania:

Który z czynników zwykle nie kojarzy się z podwyższeniem ryzyka wystąpienia makroangiopatii?

Które ze stwierdzeń dotyczących nefropatii cukrzycowej jest prawdziwe?

Osteopenia cukrzycowa może być wynikiem:

Które z wymienionych objawów są najbardziej charakterystyczne dla stawu Charcota?

Leczenie neuroartropatii Charcota obejmuje:

Nadciśnienie tętnicze w niewydolności nerek charakteryzuje się:

Które ze zmian w osadzie moczu nie są charakterystyczne dla zaawansowanych postaci nefropatii cukrzycowej?

Zaznacz zmianę, która nie jest charakterystyczna dla choroby wieńcowej wikłającej cukrzycę:

Który z czynników nie odgrywa roli w patogenezie neuroartropatii cukrzycowej?

Efektem działania agonistów receptorów PPAR nie jest:

Białkomocz ma destrukcyjny wpływ na nerki, dlatego u chorych z białkomoczem > 1g/dobę i wydolnymi nerkami należy zwiększać dawkę inhibitora ACE lub receptora AT1.

U chorego ze świeżo rozpoznaną cukrzycą na skórze kończyn dolnych stwierdzono obecność złuszczających się, brązowo-czerwonych zmian rumieniowatych z powierzchowną martwicą rozpływną. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem będzie:

Badanie czucia wibracji przy pomocy stroika 128 Hz powinno się wykonywać:

Testy sudometryczne mają zastosowanie do diagnostyki:

Które ze stwierdzeń dotyczących biegunki cukrzycowej jest prawdziwe?

Pojęcie macrosomia noworodka obejmuje następujące cechy:
1) waga urodzeniowa > 4500g;       3) nadmierny rozwój mięśni;
2) nadmierny rozwój tkanki tłuszczowej;   4) powiększenie nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent lat 72,emeryt. Od 5 lat choruje na cukrzycę typu 2. BMI 30. Nadciśnienie tętnicze dobrze wyrównane przy pomocy inhibitora konwertazy i beta blokera. Przed 4 laty przebył zawał mięśnia sercowego. Nie zgłasza objawów chorób przewodu pokarmowego.Steżenia glukozy w dobowym profilu cukru : godzina 7 - 110 mg/dl, 10,30 - 190 mg/dl, 16 - 210 mg/dl, 20 - 175 mg/dl. HbA1C 7,2%. Kreatynia 1,3mg/dl. Pacjent otrzymuje 4 mg glimepirydu na dobę. Jak należy postąpić?

Jak wpływa zwiększone stężenie WKT na wrażliwość hepatocytów na działanie insuliny?
1) hamują wiązanie insuliny z receptorem insulinowym;
2) nasilają glukoneogenezę w wątrobie;
3) zwiększają wątrobowa produkcje glukozy;
4) zmniejszają syntezę VLDL w wątrobie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka lat 52, z rozpoznaną przed rokiem cukrzycą t 2, jest w trakcie zabieg planowej cholecystektomii. Glikemia przed zabiegiem 120 mg/dl (6,6 mmol/l). Została podłączony wlew 5% glukozy z prędkością 150 ml/godz. Oraz oddzielny wlew insuliny za pomocą pompy infuzyjnej. Podaj właściwe tempo wlewu insuliny:

Wskaż błędne stwierdzenie dotyczące zmian w obrębie ścian naczyń krwionośnych w przebiegu angiopatii cukrzycowej:

Hiperglikemia zwiększa wytwarzanie anionu nadtlenkowego (O₂^-) w komórkach śródbłonka naczyniowego co z kolei prowadzi do stymulacji jądrowego czynnika kappa-B (NF-KB) odpowiedzialnego za ekspresję szeregu cytokin prozapalnych.

Wskaż twierdzenia prawdziwe dotyczące wyników badania UKPDS:
1) ilość przewlekłych powikłań cukrzycy w grupie leczonej pochodnymi sulfonylomocznika i insuliny nie różniła się istotnie;
2) w podgrupie chorych z otyłością terapia metforminą prowadziła do istotnego zmniejszenie ilości powikłań sercowo-naczyniowych w porównaniu do innych form terapii;
3) dołączenie pochodnej sulfonylomocznika u pacjentów u których leczenie metforminą w monoterapii nie doprowadziło do uzyskania normoglikemii prowadziło do zmniejszenia częstości powikłań sercowo-naczyniowych;
4) zmniejszenie HbA_1c o każdy 1% prowadziło do redukcji ryzyka zawału mięśnia sercowego o 14%.
Prawidłowa odpowiedź to

52-letni pacjent z rozpoznaną przed 6 miesiącami cukrzycą typu 2 został przyjęty na OIOK z powodu świeżego zawału mięśnia sercowego. Przy przyjęciu glikemia 225 mg/dl (12,5 mmmol/l). Po 1 godzinie dożylnego wlewu insuliny z prędkością przepływu 5j/godzinę glikemia obniżyła się do 162 mg/dl (9 mmol/l). W związku z tym:

Który z wymienionych leków mają korzystny wpływ na zależną od śródbłonka wazodylatację?
1) insulina;  2) rozyglitazon;  3) metformina.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mechanizm działania hipoglikemicznego metforminy polega m.in. na:
1) zwiększeniu ilości receptorów insulinowych w adipocytach i komórkach mięśniowych;
2) zwiększeniu aktywności kinazy tyrozyny;
3) redystrybucji transporterów glukozy GLUT-1 i GLUT-4 z przestrzeni wenątrzkomórkowej w kierunku błony komórkowej;
4) pobudzeniu wydzielania insuliny przez komórki B trzustki;
5) hamowanie wchłaniania jelitowego glukozy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Poza działaniem powodującym obniżenie glikemii metformina wpływa również na:
1) obniżenie stężenia triglicerydów;
2) obniżenie stężenia LDL-cholesterolu;
3) zmniejszenie wchłaniania jelitowego żelaza;
4) zwiększenie stężenia PAI-1;
5) zwiększenie stężenia kwasu foliowego i witaminy B₁₂.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta lat 54, z rozpoznaną przed 6 miesiącami cukrzycą t 2, z HbA_1c= 7,2%, glikemią na czczo 144 mg/dl (8 mmol/l), triglicerydemią 300 mg/dl (3,3mmol/l), obwodem talii 105 cm , BMI = 32 kg/m² wobec nieskuteczności postępowania niefarmakologicznego, w pierwszej kolejności wprowadzisz do terapii:

U pacjenta dotychczas skutecznie leczonego glibenclamidem nastąpiło pogorszenie wyrównania glikemii. Wskaż lek, którego wprowadzenie do terapii mogło być przyczyną osłabienia skuteczności glibenclamidu:

Wskaż zdanie błędne dotyczące mechanizmu działania pochodnych sulfonylomocznika:
1) pobudzają zarówno wczesną jak i późną fazę wydzielania insuliny przez komórki B trzustki;
2) po połączeniu z receptorem powodują otwarcie ATP-zależnego kanału potasowego;
3) następstwem ich działania jest zwiększenie napływu jonów wapniowych do cytozolu.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta lat 76, z rozpoznaną przed 7 miesiącami cukrzycą t 2, ze współistniejącą uchyłkowatością jelita grubego, z HbA_1c= 7,4%, glikemią na czczo 108 mg/dl (6 mmol/l), glikemią po posiłkową 198 mg/dl (11 mmol/l), obwodem talii 78 cm, BMI = 24 kg/m² wobec nieskuteczności postępowania niefarmakologicznego, w pierwszej kolejności wprowadzisz do terapii:

Pacjent lat 25, z rozpoznaną przed 11 miesiącami cukrzycą t 1, palący od 18 r.ż. papierosy, z HbA_1c= 9,4% , ze znacznymi wahaniami dobowej glikemii w okresie ostatnich 4 tygodni zgłosił się do lekarza zaniepokojony wynikiem pierwszego w życiu badania wydalania albumin z moczem = 25 μg/min. Wieczorem poprzedzającym badanie pacjent przyjął mniejszą dawkę insuliny ponieważ przez ok. 90 min. grał w piłkę siatkową. Które z twierdzeń wypowiedzianych przez od lekarza są prawdziwe?
1) wydalanie albumin z moczem jest w granicach normy;
2) powyższy wynik wydalania albumin z moczem nie musi świadczyć o rozpoczynającej się nefropatii cukrzycowej;
3) zaniechanie palenia tytoniu może zmniejszyć ryzyko rozwoju nefropatii cukrzycowej;
4) płeć męska jest czynnikiem zmniejszającym ryzyko rozwoju nefropatii cukrzycowej;
5) fakt, że u ojca pacjenta chorującego od ok. 20 lat na cukrzycę t 1 nie stwierdzono nefropatii cukrzycowej poprawia rokowanie u pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż twierdzenia prawdziwe dotyczące patogenezy nefropatii cukrzycowej:
1) pod wpływem hiperglikemii dochodzi do zwiększenia syntezy sorbitolu w komórkach;
2) zwiększenie syntezy sorbitolu prowadzi do obrzęku i upośledzenia czynności poszczególnych komórek tworzących nerki;
3) w patogenezie nefropatii cukrzycowej istotną rolę odgrywa zwiększenia syntezy diacyloglicerolu w nerkach;
4) końcowe produkty glikacji białek (AGEP) łączą się z receptorami na powierzchni mezangium i endotelium kłębuszka nerkowego nasilając syntezę TNFα (czynnika martwicy guza α).
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka lat 52, z rozpoznaną przed rokiem cukrzycą t 2, z HbA_1c= 6,6%, glikemią na czczo 120 mg/dl (6,6 mmol/l), glikemią 2 godziny po posiłku 160mg/dl (9,0 mmol/l) oraz masą ciała 80 kg, została przyjęta na oddział chirurgii w celu wykonania planowej cholecystectomii. Wskaż twierdzenia błędne:
1) zabieg należy odłożyć ze względu na niezadawalającą kontrolę glikemii;
2) metformina powinna zostać odstawiona na co najmniej 2 dni przed zabiegiem;
3) prawdopodobna dobowe zapotrzebowanie na insulinę przed zabiegiem będzie się mieściło w zakresie od 24 do 56j (w modelu wielokrotnych wstrzyknięć);
4) do stosowania metforminy można powrócić wraz z podjęciem przez chorego żywienia doustnego o ile terapia taka zapewni dobrą kontrolę glikemii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących osób otyłych jest prawdziwe?
1) dobowy wydatek energetyczny jest u nich większy niż u osób szczupłych w zbliżonym wieku;
2) podstawowa przemiana materii w ciągu doby jest u nich większa niż u osób szczupłych;
3) podstawowa przemiana materii w przeliczeniu na kilogram masy ciała jest mniejsza niż u osób szczupłych;
4) podstawowa przemiana materii w przeliczeniu na kilogram masy ciała jest podobna jak u osób szczupłych;
5) podstawowa przemiana materii w przeliczeniu na kilogram masy ciała jest większa niż u osób szczupłych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących mikroalbuminurii jest prawdziwe?
1) jest ona wynikiem uszkodzenia błony filtracyjnej w kłębuszkach nerkowych;
2) może się nasilać w okresach złej kontroli metabolicznej;
3) wykazuje związek z retinopatią proliferacyjną;
4) wykazuje związek ze zwiększoną umieralnością z przyczyn sercowo-naczyniowych;
5) odzwierciedla uogólnione uszkodzenie włośniczek i dużych naczyń.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z cukrzycą typu 2 nieme niedokrwienie serca ma następujące cechy:
1) występuje u ok. 40% chorych z chorobą niedokrwienną serca;
2) charakteryzuje się brakiem dolegliwości bólowych;
3) w EKG spoczynkowym nie ma charakterystycznych cech niedokrwienia;
4) można je wykryć w EKG wysiłkowym;
5) można je rozpoznać jedynie na podstawie zmian w koronarografii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 60, z cukrzycą typu 2 trwającą 18 lat i nadciśnieniem tętniczym zgłasza skargi na objawy chromania przestankowego. Brak jest tętna na tętnicach grzbietowych stóp, obrzęki nie występują. Mimo stosowania inhibitora ACE w pełnej dawce i indapamidu, wartości ciśnienia tętniczego przekraczają 160/85 mmHg. Jaki lek hipotensyjny należy spróbować dołączyć w pierwszej kolejności?

Na rozwój retinopatii wpływa zła kontrola metaboliczna, oraz:
1) częste epizody hipoglikemii;    4) wysiłki statyczne na siłowni;
2) nadciśnienie tętnicze;     5) hyperlipidemia.
3) palenie tytoniu;
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z cukrzycą typu 2 i nadciśnieniem tętniczym inhibitory ACE są lekami pierwszego rzutu ze względu na:

Które ze stwierdzeń dotyczących adiponektyny jest prawdziwe?
1) jest to białko produkowane przez tkankę tłuszczową;
2) u chorych z cukrzycą typu 2 stężenie adiponektyny jest obniżone;
3) u chorych z cukrzycą typu 2 stężenie adiponektyny jest podwyższone;
4) redukcja masy ciała powoduje wzrost stężenia adiponektyny;
5) adiponektyna poprawia wrażliwość tkanek na insulinę.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku stwierdzenia wysokiego stężenie triglicerydów u chorego z dobrze wyrównaną cukrzycą typu 2 należy myśleć o:
1) rodzinnej hipertriglicerydemii;
2) nadużywaniu alkoholu;
3) przewlekłym zapaleniu wątroby;
4) wykonaniu oznaczenia po spożyciu posiłku;
5) w cukrzycy typu 2 jest to typowe zaburzenie, niezależne od wyrównania metabolicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenia:
1) wady wrodzone u potomstwa matek z cukrzycą przedciążową, występują około 3 razy częściej niż w populacji ogólnej;
2) wady wrodzone u potomstwa matek z cukrzycą przedciążową, w dużym stopniu wpływają na umieralność okołoporodową;
3) wadą specyficzną dla cukrzycy jest wielotorbielowatość nerek;
4) główną przyczyną powstawania wad wrodzonych u potomstwa matek z cukrzycą przedciążową jest matczyna hiperglikemia w okresie organogenezy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do leczenie cukrzycy w czasie ciąży:
1) wykorzystuje się dietę, insuliny oraz wysiłek fizyczny;
2) można stosować leki doustne, jeśli zapewniają osiągnięcie normoglikemii;
3) najlepsze jest podawanie insuliny za pomocą indywidualnej podskórnej pompy insulinowej;
4) każda metoda podawania insuliny może być stosowana pod warunkiem uzyskania normoglikemii;
5) nie stosuje się glukagonu w leczeniu hipoglikemii.
Prawidłowa odpowiedź to:

U kobiet chorujących na cukrzycę można w ciąży obserwować:

Cechy urodzeniowej makrosomii u potomstwa matek chorujących na cukrzycę to:
1) masa urodzeniowa powyżej 4500 g;
2) „cushingoidalny wygląd”;
3) przerost narządów wewnętrznych: wątroby, śledziony, serca oraz nadmiar tkanki tłuszczowej;
4) powiększenie obwodu główki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Noworodki matek chorujących na cukrzycę są w większym stopniu niż noworodki matek bez cukrzycy zagrożone wystąpieniem:

Cukromocz stwierdzany u ciężarnej:
1) może być spowodowany obniżonym progiem nerkowym dla glukozy występującym w ciąży;
2) może być objawem cukrzycy ciążowej;
3) może wystąpić u ciężarnej po zjedzeniu dużej ilości cukrów prostych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynniki ryzyka cukrzycy ciążowej to:
1) hipercholesterolemia;         
2) wielorództwo;         
3) pozytywny wywiad rodzinny w kierunku cukrzycy;
4) wiek powyżej 35 r.ż.;
5) nadciśnienie tętnicze przed ciążą.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenie:
1) kobiety z cukrzycą należy po porodzie zachęcać do karmienia piersią;
2) laktacja u kobiet z cukrzycą może być skąpa;
3) leczenie insuliną stanowi przeciwwskazanie do karmienia piersią;
4) hiperprolaktynemia występująca w okresie laktacji może pogarszać tolerancję węglowodanów;
5) nie należy zalecać karmienia kobietom z cukrzycą ciążową, bowiem może to przyspieszyć zachorowanie na cukrzycę w przyszłości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Poród kobiety chorującej na cukrzycę:
1) powinien odbywać się ośrodku wysokospecjalistycznym z możliwością monitorowania dobrostanu płodu i stanu urodzeniowego noworodka;
2) ciąża u kobiet z cukrzycą ciążową z reguły powinna być rozwiązywana drogą cięcia cesarskiego;
3) nefropatia cukrzycowa, niezależnie od zaawansowania, stanowi wskazanie do cięcia cesarskiego;
4) makrosomia płodu stanowi wskazanie do cięcia cesarskiego ze wskazań matczyno-płodowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdznie:
1) kwasica metaboliczna połączona z nieprawidłowym wyrównaniem metabolicznym cukrzycy jest najczęstszą, obok poronień naturalnych, przyczyną strat ciąż u kobiet chorujących na cukrzycę;
2) najczęstszą przyczyną kwasicy metabolicznej w ciąży są infekcje, w tym dróg moczowych;
3) leczenie farmakologiczne zaburzeń metabolicznych jest takie samo jak u nieciężarnej;
4) konieczna jest hospitalizacja w oddziale położniczym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Cukrzyca typu 2 może być częścią zespołu zaburzeń metabolicznych manifestujących się hiperglikemią, dyslipidemią i nadciśnieniem tętniczym i dlatego warunkiem skutecznego leczenia tej choroby jest terapia wieloczynnikowa.

Pochodną sulfonylomocznika nie jest:

Przykładem błędnego kojarzenia leków doustnych w terapii cukrzycy typu drugiego jest:

Hipoglikemia jest najczęstszym objawem ubocznym towarzyszącym leczeniu pochodnymi sulfonylomocznika, a zapobiec jej można wyłącznie przez regularne spożywanie posiłków.

Wtórna nieskuteczność pochodnych sulfonylomocznika zależy od:
1) czasu trwania choroby;       4) stresu;
2) nieprzestrzegania diety;       5) palenia tytoniu.
3) nadciśnienia tętniczego;
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu STOP-NIDDM udowodniono skuteczność w profilaktyce cukrzycy typu 2:

Wyniki badania DIGAMI wskazują, że chorzy z cukrzycą typu 2 i świeżym zawałem serca powinni być intensywnie leczeni insuliną ponieważ terapia ta obniża wskaźnik śmiertelności z 25% do 11% z powodu zawału serca w okresie 5 lat po zawale.

Wskazaniem bezwzględnym do leczenia insuliną cukrzycy typu 2 jest:
1) pierwotna nieskuteczność leków β-cytotropowych;   4) retinopatia prosta;
2) wtórna nieskuteczność leków β-cytotropowych;    5) otyłość.
3) przygotowanie do ciąży i ciąża;
Prawidłowa odpowiedź to:

W terapii „skojarzonej” (insulina + lek doustny) w cukrzycy typu 2 zalecana dawka insuliny inicjująca leczenie powinna wynosić:

Novo-Rapid skutecznie obniża poposiłkowe wzrosty glikemii, dlatego można go podawać bezpośrednio przed lub po posiłku.

Biguanidy są przeciwwskazane w cukrzycy typu 2, współistniejącej z niżej podanymi chorobami, z wyjątkiem:

Wśród chorych na cukrzycę insulinoterapia jest niezbędna przeciętnie u:

U chorych na cukrzycę po zawale serca inhibitory konwertazy należy włączać jak najwcześniej i stosować jak najdłużej ponieważ obniżają ryzyko rozwoju niewydolności serca.

Aktualne zalecenia ADA i JNC 7 uznają za leki pierwszego wyboru w leczeniu hipotensyjnym cukrzycy:

Które ze stwierdzeń jest prawdziwe?
1) powikłania choroby niedokrwiennej serca są głównymi przyczynami zgonów wśród chorych na cukrzycę typu 2;
2) częstość incydentów sercowo-naczyniowych u chorych na cukrzycę jest większa niż u pacjentów bez cukrzycy, którzy przebyli zawał serca;
3) zmiany miażdżycowe u chorych na cukrzycę są bardziej rozlane - dotyczą segmentów proksymalnych i dystalnych tętnic wieńcowych;
4) zabiegi rewaskularyzacyjne-angioplastyka i pomostowanie aortalno wieńcowe są u chorych z cukrzycą trudniejsze i bardziej ryzykowne niż u chorych bez cukrzycy;
5) metody rozpoznawania i cele leczenia chorych z chorobą niedokrwienną serca i cukrzycą są inne niż u chorych bez cukrzycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

W profilaktyce i leczeniu nefropatii cukrzycowej obecnie zaleca się spożycie białka w ilości:

Pojawienie się dolegliwości dławicowych u pacjenta ze stabilną chorobą wieńcową i cukrzycą jest wskazaniem do:

Które ze stwierdzeń dotyczące badania GUIDE jest fałszywe?

Do czynników ryzyka choroby niedokrwiennej serca u osób z cukrzycą nie należy:

Nietypowe dla udaru mózgu u chorych z cukrzycą jest:

Miażdżyca tętnic obwodowych u osób z cukrzycą w porównaniu z osobami bez cukrzycy, charakteryzuje się:
1) częstszym występowaniem;
2) wolniejszym przebiegiem;
3) lokalizacją w tętnicy piszczelowej, strzałkowej lub mniejszego kalibru;
4) zmianami symetrycznymi;
5) dobrze rozwiniętym krążeniem obocznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Retinopatię prostą charakteryzują wszystkie poniższe objawy, z wyjątkiem:

Wśród badań lokalizacyjnych guzów wywodzących się z komórek wysp trzustki największą czułość wykazuje:

Guzy wywodzące się z komórek wysp trzustkowych często są rozpoznawane późno, kiedy obecne są przerzuty do wątroby lub okolicznych węzłów chłonnych. Dlatego w tym okresie leczeniem z wyboru może okazać się chemioterapia. Wskaż leki o najlepszych efektach terapeutycznych:

Najczęstsza lokalizacja somatostatinoma to:

Somatostatyna hamuje wydzielanie:
1) insuliny;         5) GH;
2)glukagonu;         6) TSH;
3) VIP;           7) PTH;
4) PP;          8) ACTH.
Prawidłowa odpowiedź to:

Glukagon stymuluje wydzielanie:
1) insuliny;           4) kalcytoniny;
2) somatostatyny;         5) katecholamin;
3) GH;             6) ACTH.
Prawidłowa odpowiedź to:

Objawy neurologiczne o różnej postaci i stopniu nasilenia mogą występować w przebiegu glukagonoma. Często towarzyszą im zaburzenia psychiczne, takie jak: upośledzenie funkcji poznawczych, pamięci świeżej i myślenia abstrakcyjnego, niemożność pisania i uczenia się. Zaawansowane objawy ze strony układu nerwowego dominujące w obrazie klinicznym określa się neurologicznym zespołem paraneoplastycznym. Charakteryzuje się on:
1) brakiem zmian w badaniach OUN;
2) stwierdzeniem zmian w EEG;
3) wysokim stężeniem glukagonu w płynie mózgowo-rdzeniowym;
4) odpowiadają za jego wystąpienie wysokie wartości glikemii;
5) rozwija się u chorych, u których dochodzi do nasilenia lipolizy i ketogenezy;
6) resekcja guza powoduje wycofanie lub znaczne zmniejszenie objawów neurologicznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

12-letniego, chorującego na cukrzycę od 3 lat, mimo prób starannego wyrównania metabolicznego, stwierdza się upośledzenie wzrastania, upośledzenie przyrostu masy ciała. Ponadto występuje skłonność do hipoglikemii, mimo niskiego zapotrzebowania na insulinę. O jakich schorzeniach towarzyszących należy myśleć w pierwszej kolejności?

Pogotowie Ratunkowe wezwane zostaje do szkoły do dziecka chorującego na cukrzycę leczonego insuliną, które w czasie lekcji wf straciło przytomność. Co w pierwszej kolejności powinien zrobić zespół karetki?

16-letni chory z cukrzycą typu 1, przyjęty do szpitalu w ciężkim stanie, z objawami kwasicy ketonowej. Po wdrożeniu leczenia uzyskano znaczną poprawę stanu chorego, ale po kilkunastu godzinach od chwili rozpoczęcia leczenia nastąpiło gwałtowne pogorszenie stanu - ból głowy, bradykardia, zaburzenia świadomości. O czym należy myśleć i jakie podjąć działania?

Chłopiec 17-letni z cukrzycą rozpoznaną w 14 r.ż., leczony insuliną, dobowe zapotrzebowanie wynosi 0,5j/kg masy ciała, wyrównanie cukrzycy dobre, HbA_1c utrzymuje się na poziomie 5,8%. W przebiegu choroby nie obserwowano stanów dekompensacji. Budowa ciała prawidłowa, szczupła, masa ciała należna. W wywiadzie cukrzyca występuje w rodzinie ojca (dziadek, siostra ojca, kuzyn chłopca, ojciec). Nie charakterystyczny przebieg cukrzycy, z niskim zapotrzebowaniem na insulinę skłania do rewizji wcześniejszego rozpoznania cukrzycy typu 1. O jakiej postaci należy myśleć w pierwszej kolejności?

U 18-letniej kobiety, chorującej na cukrzycę typu 1 od roku, przebieg choroby jest bardzo chwiejny, mimo bardzo dobrej edukacji chorej. O czym należy myśleć i jakie badania dodatkowe wykonać w pierwszej kolejności?