Egzamin PES / Diabetologia / wiosna 2004

W różnicowaniu pomiędzy cukrzycą typu 1 i cukrzycą typu 2 najważniejsze znaczenie mają:
1) wiek pacjenta, w którym ujawniły się objawy choroby jak wzmożone pragnienie i poliuria;
2) stężenie peptydu C w surowicy, w 6 min po dożylnym wstrzyknięciu 1 mg glukagonu, mniejsze od 3 ng/ml;
3) obecność przeciwciał przeciwwyspowych (ICA), przeciw dekarboksylazie kwasu glutaminowego (anty-GAD) i przeciw natywnej insulinie;
4) wskaźnik masy ciała - BMI;
5) dodatnie wywiady rodzinne dotyczące cukrzycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z cukrzycą typu 1 leczonego 4 wstrzyknięciami insuliny, wartości glikemii rano na czczo, są uporczywie znacznie podwyższone. W jednym z badań stwierdzono, że glikemia o 3.00 w nocy wynosiła 56 mg/dl a o 7.00 rano, na czczo, 242 mg/dl. Nieprawidłowość ta powtarza się. W jaki sposób spróbujesz obniżyć glikemię na czczo?

Które z poniżej wymienionych związków chemicznych mogą sprzyjać powstawaniu cukrzycy typu 2?
1) kwas nikotynowy;       4) benzodiazepiny;
2) pentamidyna;       5) metanol.
3) tiazydy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących intensywnego leczenia cukrzycy - ukierunkowanego na osiąganie poziomu HbA_1c <6,5% w celu uzyskania efektu prewencyjnego w odniesieniu do naczyniowych powikłań - jest prawdziwe? Leczenie intensywne cukrzycy:

Co w obiektywny sposób (EBM) udowodniły badania DCCT (USA, NEJM, 1993)?
1) HbA_1c poniżej 7% w istotny sposób koreluje z obniżeniem zapadalności na retinopatię cukrzycową i albuminurię, a także hamuje przebieg tych powikłań u osób, które je wykazywały przed intensyfikacją leczenia;
2) leczenie pompami osobistymi było skuteczniejsze aniżeli leczenie wielokrotnymi wstrzyknięciami insuliny;
3) uzyskanie HbA_1c na poziomie 8% nie łączyło się z efektem zapobiegawczym w odniesieniu do angiopatii, ale zapobiegało neuropatii obwodowej;
4) w grupie osób intensywnie leczonych zwiększa się zapadalność na hipoglikemię, oraz podwyższa się istotnie BMI;
5) nie uzyskano istotnej różnicy w częstości powikłań naczyniowych między grupami leczonymi intensywnie i konwencjonalnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż wartości najbliższe najczęściej podawanym wartościom stężenia endogennej insuliny (RIA) w osoczu krwi żylnej u osób zdrowych. (CHO - węglowodany).

Jakie jest patofizjologiczne podłoże zjawiska hartowania mięśnia serca względem kolejnych epizodów niedokrwienia.

Które z doustnych leków przeciwcukrzycowych nie wpływają na odczyn hartowania mięśnia sercowego.
1) glibenklamid;     4) tiazolidinediony;
2) gliklazyd;       5) meglitinidy.
3) akarboza;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń odnoszących się do rozpoznawania niedokrwiennej choroby serca u osób z cukrzycą są prawdziwe?

Które z zaleceń dotyczących regulacji spożywania tłuszczów w diecie osób z cukrzycą są rekomendowane?
1) ilość ogólna tłuszczu w diecie osoby z cukrzycą nie powinna być większa od 30% dobowej wartości energetycznej diety;
2) dzienne spożycie cholesterolu powinno być mniejsze od 300 mg;
3) zaleca się kwasy tłuszczowe omega - 6;
4) zwiększenie ilości tłuszczów (dieta Atkinsa) ułatwia „wyrównanie” cukrzycy;
5) izomery „trans” wpływają na stężenie cholesterolu jak tłuszcze nasycone.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mężczyzna l. 70, chorujący na cukrzycę typu 2 od 6 lat, leczony glimepirydem (4 mg/24) zgłosił się do szpitala z powodu bólu w stopie lewej, połączonego z jej zapalnym obrzękiem i owrzodzeniem u podstawy główki kości środstopia I. W 1999 r. przebył CABG. Niektóre wyniki badań: BMI 29 kg/m², RR 160/80 mm Hg, glikemia na czczo 212 mg/dl, HbA_1c 8,9%, cholesterol całkowity 267 mg/dl, trójglicerydy 216 mg/dl. Badanie czucia wibracji - czucie obniżone, upośledzenie czucia dotyku w obu stopach, odruchy ścięgnowe ze ścięgna Achillesa zniesione. Wskaźnik kostka/ramię 0,6 po stronie lewej, 0,9 po stronie prawej. Rtg podudzi - mediocalcinosis Mőckenberga w obrębie tętnic piszczelowych obu podudzi. Jaki rodzaj zespołu stopy cukrzycowej jest najbardziej prawdopodobny, jakie inne powikłania cukrzycy występują u opisanego pacjenta?
1) zespół stopy cukrzycowej neuropatycznej;
2) zespół stopy cukrzycowej niedokrwiennej;
3) zespół stopy cukrzycowej mieszanej;
4) neuropatia obwodowa mieszana - czuciowo-ruchowa i miażdżyca tętnic kończyn dolnych;
5) makroangiopatia cukrzycowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rozwijająca się u chorych na cukrzycę neuropatia autonomiczna powoduje w sercu:
1) zwiększenie reaktywności na noradrenalinę;
2) zmniejszenie zapotrzebowania komórek mięśnia sercowego na tlen;
3) przedłużenie i zmienność odstępu QT;
4) skrócenie odstępu QT;
5) skłonność do skurczów tętnic wieńcowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kobieta lat 31 z 5-letnim wywiadem cukrzycy typu 1 oraz chorobą Addisona została przyjęta do szpitala z powodu dużych dobowych wahań glikemii (od 3 mmol/l do 20 mmol/l), znacznego osłabienia, chudnięcia (schudła 3 kg w ciągu ostatniego tygodnia), stanów podgorączkowych. W badaniu przedmiotowym stwierdzono niedobór masy ciała, tachykardię 120 uderzeń/min., RR 140/60 mmHg. Na podstawie podanych danych należy podejrzewać:

Wskaż charakterystyczny profil zaburzeń lipidowych w zespole metabolicznym u osoby z cukrzycą typu 2:
1) wzrost frakcji VLDL cholesterolu;   4) spadek frakcji HDL₃ cholesterolu;
2) wzrost frakcji HDL₃ cholesterolu;   5) wzrost frakcji HDL₂ cholesterolu.
3) wzrost małych gęstych LDL;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do szpitala przywieziono nieprzytomnego mężczyznę w wieku 78 lat. W wywiadzie cukrzyca typu 2 leczona od 3 tygodni glibenclamidem 3 x 5 mg. Zmierzona wartość glikemii 1.8 mmol/l. Pacjentowi podasz:

U 28-letniej kobiety rozpoznano w 26 tygodniu ciąży cukrzycę. W wywiadzie rodzinnym matka i babcia chorują na cukrzycę. Po urodzeniu dziecka o masie ciała 2850 g nie stwierdzano podwyższonych wartości glikemii. Po 4 latach w badaniach okresowych glikemia na czczo 8,2 mmol/l i 7,8 mmol/l. Podejrzewając cukrzycę typu MODY wykonano badanie genetyczne, które potwierdziło rozpoznanie. Przedstawiony wywiad chorobowy charakterystyczny jest dla:

Glukagonopodobny peptyd-1 (GLP-1):
1) produkowany jest głównie przez komórki endokrynne L w jelicie cienkim;
2) produkowany jest głównie przez komórki delta wysp trzustki;
3) po podaniu doustnym zwiększa sekrecję insuliny;
4) hamuje ośrodek łaknienia w centralnym układzie nerwowym;
5) reguluje procesy neogenezy, różnicowania i dojrzewania komórek beta wysp trzustki.
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu przedmiotowym u 34-letniego, chorującego od 20 lat na cukrzycę typu 1, stwierdzono zaburzenia czucia dotyku oraz wibracji w zakresie stóp. Zaburzenia te świadczą o:

U 45-letniego mężczyzny z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C stwierdzono glikemię na czczo 7,5 mmol/l i 2 godziny po posiłku 12,5 mmol/l. Na podstawie danych:

Matka i ojciec chorują na cukrzycę typu 1. U 7-letniego dziecka stwierdzono obecność przeciwciał przeciwwyspowych >40 j. JDF, przeciwciał przeciwinsulinowych oraz przeciwciał przeciwko fosfatazie tyrozynowej. Ponadto stwierdzono utratę pierwszej fazy poglukozowego wydzielania insuliny. Prawdopodobieństwo zachorowania dziecka na cukrzycę w ciągu najbliższych 5 lat wynosi:

Do nietradycyjnych czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego u chorych z typem 2 cukrzycy zalicza się poniższe,
z wyjątkiem:

52-letni mężczyzna, z 10-letnim wywiadem cukrzycy typu 2 trafia do szpitala z powodu zasłabnięcia i uczucia kołatania serca. W wywiadzie dwa lata wcześniej zawał mięśnia sercowego. Na podstawie badania przedmiotowego i zapisu ekg rozpoznano u chorego częstoskurcz komorowy. Wykonano kardiowersję elektryczną. Wykluczono świeży zawał serca. Zaproponuj dalsze postępowanie z chorym:

Którzy z chorych na cukrzycę typu 1 mają zwiększone ryzyko rozwoju niewydolności nerek w przebiegu nefropatii cukrzycowej:
1) nie leczeni inhibitorami enzymu konwertującego;
2) osoby z wysokim hematokrytem;
3) osoby z częstymi epizodami hipoglikemii;
4) osoby z dużym białkomoczem;
5) osoby z nadciśnieniem tętniczym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników sprzyjających występowaniu martwicy brodawek nerkowych u chorych na cukrzycę należą:
1) niskie wartości glikemii;       4) nawracające zakażenia dróg moczowych;
2) mikroangiopatia cukrzycowa; 5) długi wywiad cukrzycy.
3) płeć męska;
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem do leczenia metforminą jest:
1) niewydolność nerek;        4) stłuszczenie wątroby;
2) choroba niedokrwienna serca;     5) głęboka niedokrwistość.
3) niewydolność oddechowa;
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z cukrzycą typu 2, leczonego od 2 lat pochodną sulfonylomocznika wartość HbA_1c wynosi 8.5%. Odpowiada to w przybliżeniu średnim wartościom glikemii:

Enzymy, które uczestniczą w kluczowych, nieodwracalnych reakcjach procesu glikolizy to:
1) heksokinaza;           4) kinaza pirogronianowa;
2) dehydrogenaza mleczanowa;      5) karboksykinaza fosfoenolopirogronianowa.
3) fosfofruktokinaza;
Prawidłowa odpowiedź to:

Działanie insuliny na gospodarkę węglowodanowo-lipidową przejawia się pobudzaniem:
1) glikogenezy;           4) lipolizy wewnątrzkomórkowej;
2) glikolizy;           5) glikogenolizy.
3) cyklu heksozomonofosforanowego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Z wymienionych poniżej produktów, wydzielanych przez adipocyty, insulinooporność indukują:
1) interelukina-6 (IL-6);        4) adiponektyna;
2) leptyna;             5) rezystyna.
3) nieestryfikowane kwasy tłuszczowe;
Prawidłowa odpowiedź to:

U 39-letniego mężczyzny rozpoznano cukrzycę. W wywiadzie: astma oskrzelowa, nadciśnienie tętnicze oraz depresja. Otrzymuje od kilku lat następujące leki: wziewnie - kortykosteroidy i salbutamol; doustnie - teofilinę, nitrendypinę, indapamid, olanzapinę i okresowo kortykosteroidy. Z wymienionych leków udowodniony efekt diabetogenny mają:
1) indapamid;  2) olanzapina;  3) kortykosteroidy;  4) nitrendypina;  5) salbutamol.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników zmniejszających wrażliwość na insulinę u chorych na cukrzycę typu 2 należą:
1) alkohol;         4) hiperkaliemia;
2) przewlekła hiperglikemia;     5) wysiłek fizyczny.
3) hipoglikemia;
Prawidłowa odpowiedź to:

42-letni mężczyzna zgłosił się do lekarza z powodu osłabienia, męczliwości, chudnięcia, bólu i powiększenia obwodu brzucha.
Z odchyleń w badaniu przedmiotowym stwierdzono: wzmożoną pigmentację skóry, niewydolność krążenia, powiększenie wątroby i śledziony. Z odchyleń w badaniach laboratoryjnych stwierdzono: przypadkową glikemię 240 mg/dl, glikemię na czczo 136 mg/dl, AspAt 100 U/l, AlAt 98 U/l, stężenie Fe w surowicy 220 μg/dl, wysycenie transferyny 90%, stężenie ferrytyny 5000 ng/ml, cukromocz. Na podstawie podanych danych postawisz rozpoznanie:

U chorego na cukrzycę typu 2 na podstawie przedstawionych wyników oceniających wyrównanie metaboliczne: glikemia na czczo 178 mg/dl, glikemia 2 h po śniadaniu 260 mg/dl, HbA_1c 6.7%, stężenie fruktozaminy w surowicy 420 μmol/l, stężenie 1,5 anhydroglucitolu w surowicy 20 μmol/l, możesz wnioskować:

Przygotowujący się do życia zawodowego 19-latek zachorował na cukrzycę typu 1. Ograniczenia prawne do wykonywania przez niego zawodu dotyczą zawodów:
1) zegarmistrza;       4) cukiernika;
2) operatora dźwigu;       5) maszynisty.
3) hutnika;
Prawidłowa odpowiedź to:

U 42-letniego mężczyzny po leczeniu interferonem z powodu wirusowego zapalenia wątroby typu C stwierdzono cukrzycę. W badaniach laboratoryjnych: aminotransferaza alaninowa (AlAt) 110 IU/l, aminotransferaza asparginowa (AspAt) 70 IU/l; glikemia na czczo 180 mg/dl, glikemia 2 h po posiłku 240 mg/dl, peptyd C 3,6 ng/ml (Norma: 0,9-4,0 ng/ml). Po okresie 2 tygodni stosowania diety z ograniczeniem cukrów prostych wartości glikemii na czczo: 205 mg/dl, po posiłku 240 mg/dl. Zastosujesz leczenie:

Z poniższych osób zagrożone cukrzycą są:
1) mężczyzna 50-letni, BMI: 26 kg/m², nadciśnienie tętnicze;
2) kobieta z zespołem policystycznych jajników, BMI: 30 kg/m²;
3) mężczyzna 45-letni, HDL cholesterol: 35 mg/dl;
4) kobieta 45-letnia, trójglicerydy: 200 mg/dl;
5) 15-letni chłopiec, BMI: 80-ty percentyl dla wieku i płci.
Prawidłowa odpowiedź to:

Z poniższych substancji pobudzająco na ośrodek łaknienia działają:
1) β-endorfiny;             4) neuropeptyd Y;
2) glukagonopodobny peptyd-1 (GLP-1);    5) galanina.
3) leptyna;
Prawidłowa odpowiedź to:

Prawdziwymi twierdzeniami o działaniu insuliny w tkankach docelowych są:
1) ułatwia wychwyt aminokwasów przez tkanki docelowe;
2) hamuje pompę sodowo-potasową;
3) hamuje apoptozę komórek;
4) pobudza syntezę lipidów w tkance tłuszczowej;
5) nasila apoptozę komórek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniami do okresowego leczenia insuliną u chorych z typem 2 cukrzycy są wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

Czynnikami ryzyka rozwoju neuropatii obwodowej u chorych na cukrzycę są wszystkie wymienione poniżej czynniki, z wyjątkiem:

Pacjent lat 51, od 16 lat choruje na cukrzycę typu 1 powikłaną aktualnie retinopatią prostą. Od kilku tygodni skarży się na odbijania, wzdęcia i bóle brzucha. Okresowo pojawiają się nudności i wymioty, nawet po zjedzeniu niewielkich ilości pokarmu.
W badaniu gastroskopowym obraz śluzówki żołądka przemawiał za przewlekłym zapaleniem śluzówki. Wynik badania w kierunku obecności Helicobacter pylori - ujemny. Wartość HbA_1c - 7,2%. Jakich odchyleń od normy można się jeszcze spodziewać u chorego:
1) nasilenia fizjologicznego spadku ciśnienia tętniczego w ciągu nocy;
2) braku fizjologicznego spadku ciśnienia tętniczego w ciągu nocy;
3) przyśpieszenia spoczynkowej czynności serca;
4) zwolnienia częstości pracy serca w spoczynku;
5) dużych dobowych wahań glikemii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie osób z cukrzycą obejmuje:

Wskaż zdanie prawdziwe:

U kobiety chorującej na cukrzycę typu 1, podczas ciąży i porodu może dochodzić do podanych niżej sytuacji, z wyjątkiem:

Chory z typem 1 cukrzycy leczony jest metodą intensywnej czynnościowej insulinoterapii. Przy wartości glikemii 100mg%, planując spożycie w czasie śniadania 1 bułki z sałatą i pomidorem, 1 średniego jabłka oraz planując wypicie 1 szklanki mleka 0.5%, stosując przelicznik - 2j. insuliny na 1 wymiennik węglowodanowy (WW), powinien podać sobie insulinę w dawce:

Nasilona w warunkach hiperglikemii nieenzymatyczna glikozylacja białek (glikacja) powodować może:

Insulina wydzielana jest przez komórki β wysp trzustki na drodze podanych poniżej mechanizmów:
1) na drodze emiocytozy;
2) w postaci mikropęcherzyków tworzonych bezpośrednio w miejscu biosyntezy;
3) poprzez stopniowe, wewnątrzkomórkowe przenikanie insuliny z ziarnistości do cytozolu, a następnie do przestrzeni zewnątrzkomórkowej;
4) na drodze pinocytozy;
5) na drodze fagocytozy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Szybkość wchłaniania insuliny zależy m.in. od wielkości cząsteczek polimerów, w postaci których występuje. Prawdziwe jest stwierdzenie:

Glinidy należą do doustnych leków przeciwhiperglikemicznych zwiększających sekrecję insuliny przez komórki β trzustki. Charakteryzują się one następującymi cechami, z wyjątkiem:

Pochodne sulfonylomocznika (SM) stosunkowo łatwo wchodzą w interakcję z innymi grupami leków, prowadząc w tych warunkach do wystąpienia hipoglikemii. Istotą interakcji farmakokinetycznej mogą być wymienione niżej mechanizmy, z wyjątkiem:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących wpływu hipoglikemii na zmiany w zapisie elektrokardiograficznym są prawdziwe:
1) hipoglikemia nie wpływa na dyspersję QT;
2) hipoglikemia zaburza fazę repolaryzacji serca (spłaszczenie lub ujemny załamek T);
3) hipoglikemia może powodować pojawienie się zmian elektrokardiograficznych sugerujących niedokrwienie mięśnia sercowego (zmiany odcinka ST);
4) w trakcie hipoglikemii nie występują komorowe zaburzenia rytmu;
5) hipoglikemia wpływa na dyspersję QT.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia kardiomiopatii cukrzycowej są:
1) nadciśnienie tętnicze;     4) czas trwania cukrzycy;
2) mikroalbuminuria;       5) neuropatia cukrzycowa.
3) hiperglikemia na czczo;
Prawidłowa odpowiedź to:

Metformina powinna być stosowana jako lek „pierwszego rzutu” u otyłych chorych z typem 2 cukrzycy. Jest ona jednak przeciwwskazana w następujących sytuacjach:
1) w sytuacji współistnienia cukrzycy z zaawansowaną niewydolnością krążenia;
2) w sytuacji rozpoznania u chorego retinopatii proliferacyjnej;
3) w obecności nefropatii cukrzycowej w III stadium wg Mogensena;
4) w sytuacji niestabilnej choroby wieńcowej towarzyszącej cukrzycy;
5) przy wykonywaniu u chorego na cukrzycę badania koronarograficznego z użyciem jodowych środków kontrastowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Insulinooporność tkanek obwodowych prowadzi bezpośrednio do następujących zaburzeń, z wyjątkiem:

Stres oksydacyjny u chorych z typem 2 cukrzycy może być następstwem:
1) hiperglikemii;         4) nadpłytkowości;
2) dyslipidemii;           5) zaburzonej fibrynolizy.
3) nadciśnienia tętniczego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Chora, lat 52, zgłosiła się do lekarza z podejrzeniem cukrzycy wysuniętym na podstawie przypadkowo stwierdzonego cukromoczu. Przy przyjęciu stwierdzono: waga 76 kg, wzrost 160 cm, obwód talii 92 cm, RR - 155/90 mmHg. Pacjentka aktywna zawodowo, pracuje jako nauczycielka W.F. w szkole podstawowej. W czasie lekcji czynnie uczestniczy wraz z dziećmi w ćwiczeniach fizycznych. Ponadto 1 raz w tygodniu pływa około 1 godziny, oraz 1 raz w tygodniu uczestniczy w 45 min. zajęciach aerobiku. Od czasu zaprzestania wyczynowego uprawiania sportu stosuje dietę niskokaloryczną (w granicach 1200-1400 kcal/dobę) i ubogotłuszczową. Pali około 15 papierosów dziennie. W rodzinie występuje nadwaga i nadciśnienie tętnicze. Jakie badania należy zlecić dla ustalenia rozpoznania?

Chory lat 72 (waga 80 kg, wzrost 175 cm, obwód talii 98 cm), przed 3 miesiącami przebył zawał serca, w przebiegu którego rozpoznano cukrzycę typu 2. Przez ten okres leczony był insuliną Mixtard 30 w dawce 18j. przed śniadaniem i 8j. przed kolacją. Lekarze w szpitalu obiecywali mu zmianę rodzaju leczenia hipoglikemizującego po 3 miesiącach skutecznej insulinoterapii. Pacjent podaje, że w wyniku przeprowadzonej koronarografii rozpoznano u niego chorobę trzech naczyń i zaplanowano zabieg wszczepienia pomostów aortalno-wieńcowych. Operację przewidziano po 5 miesiącach od przebytego zawału. Chory prowadzi regularną samokontrolę glikemii. Aktualne stężenia glukozy we krwi na czczo nie przekraczają 110 mg% (6,1 mmo/l), a w 2 godz. po posiłku są niższe od 146 mg% (8,1 mmol/l). Jakie należy zaproponować dalsze leczenie hipoglikemizujące?

U chorego lat 48 (waga 92 kg, wzrost 178 cm, obwód talii 102 cm) rozpoznano cukrzycę typu 2 na podstawie stwierdzanych dwukrotnie wartości glikemii >125 mg% (7,0 mmol/l). W czasie badania stwierdzono ponadto nadciśnienie tętnicze (160/90 mmHg). Lekarz przeprowadził edukację z zakresu diety, wysiłku fizycznego, celów kontroli cukrzycy, obsługi glukometru
i ciśnieniomierza oraz postępowania przy wystąpieniu objawów hipoglikemii. Zalecił wykonywanie 4-punktowego profilu glikemii 1 x w tygodniu, oraz kontroli RR codziennie, o tej samej porze dnia. Po 2 mies. braku poprawy kontroli metabolicznej lekarz przepisał metforminę w dawce 3 x dz 500 mg oraz inhibitor ACE 1xdz. 5mg. Zalecił wizytę kontrolną za 3 miesiące. Jakie jeszcze badania dodatkowe powinny być wykonane przed rozpoczęciem farmakoterapii:
1) lipidogram;             4) badanie bakteriologiczne moczu;
2) aktywność aminotransferaz w surowicy;    5) badanie EKG.
3) aktywność amylazy w surowicy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Postępowanie w ostrym zawale serca u chorego na cukrzycę z retinopatią proliferacyjną, mające na celu ograniczenie strefy martwicy oraz poprawę odległego rokowania polega na:
1) dożylnym wlewie insuliny i glukozy, a po zakończeniu wstępnej fazy leczenia, na stosowaniu intensywnego algorytmu insulinoterapii (metoda wielokrotnych wstrzyknięć);
2) utrzymaniu glikemii w granicach „bezpiecznych” 160-200mg% (8,8-11,1 mmol/l);
3) stosowaniu leczenia trombolitycznego podobnie jak u osób z zawałem serca bez cukrzycy;
4) zapewnienie niskoenergetycznego żywienia;
5) stosowaniu leczenia inwazyjnego ( PTCA, stenty) podobnie jak u osób z zawałem serca bez cukrzycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wszystkie poniższe twierdzenia dotyczące glukagonu są prawdziwe, z wyjątkiem:

18-letni pacjent z cukrzycą typu 1 trwającą od 10 lat przyjęty został do Szpitala w stanie ogólnym ciężkim, z powodu wymiotów oraz gorączki trwających od około pięciu dni. Badania laboratoryjne wykonane przy przyjęciu: glikemia: 800 mg/dl, gazometria: pH=7,23; BE=-17 mmol/l; HCO₃ =11.0 mmol/l, K⁺ = 5,5 mmol/l, Na⁺ = 145 mmol/l. Podaj prędkość początkowego wlewu KCl u tego pacjenta oraz rzeczywiste stężenie sodu:

Do rozwoju kwasicy cukrzycowej ketonowej przyczynia się między innymi podwyższone stężenie następujących hormonów:
1) katecholamin;       4) glukagonu;
2) hormonu wzrostu;       5) insuliny.
3) aldosteronu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie niefarmakologiczne nadciśnienia tętniczego u chorych na cukrzycę obejmuje między innymi:
1) ograniczenie spożycia sodu poniżej 150 mmol/dzień;
2) ograniczenie spożycia sodu poniżej 100 mmol/dzień;
3) spożycie potasu w ilości 50-90 mmol/dzień;
4) spożycie potasu w ilości 40-50 mmol/dzień;
5) ilość spożywanego potasu nie ma znaczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Doksazosyna może być stosowana u chorych na cukrzycę, ponieważ:
1) zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę;
2) obniża stężenie cholesterolu LDL;
3) obniża stężenie trójglicerydów;
4) nie osłabia potencji u mężczyzn;
5) nie powoduje hipotonii ortostatycznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Krótko działające preparaty antagonistów wapnia, takie jak nifedipina, nie powinny być stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego u chorych na cukrzycę, ponieważ:
1) pogarszają insulinowrażliwość tkanek obwodowych;
2) obniżają istotnie poziom cholesterolu HDL;
3) zwiększają albuminurię;
4) zmniejszają filtrację kłębuszkową;
5) zwiększają liczbę incydentów sercowo-naczyniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu zaburzeń lipidowych można stosować żywice absorbujące kwasy żółciowe. Które z podanych poniżej stwierdzeń jest nieprawdziwe:

U chorego na cukrzycę z hipercholesterolemią należy wyłączyć z diety:
1) podroby;         4) makrele, śledzie;
2) olej kokosowy;       5) sery pleśniowe.
3) owoce morza;
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku nieskuteczności leczenia dietetycznego wskazaniem do leczenia hipolipemizującego u chorych na cukrzycę jest stężenie:

U chorego na cukrzycę, otrzymującego przewlekle sintrom z powodu utrwalonego migotania przedsionków, mimo dobrego wyrównania metabolicznego cukrzycy i przestrzegania diety utrzymuje się hipertrójglicerydemia, z powodu której zdecydowano się na włączenie fibratów. W tej sytuacji:

U nieprzytomnego chorego z kwasicą metaboliczną na kwasicę mleczanową mogą wskazywać następujące wskaźniki metaboliczne:

Powikłaniami śpiączki ketonowej lub śpiączki hipermolalnej może być:
1) ostra niewydolność nerek;
2) obrzęk mózgu;
3) zespół rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego;
4) zespół ostrego upośledzenia oddychania (ARDS);
5) infekcja.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kwasica ketonowa wiąże się z ogólnoustrojowym niedoborem potasu, który wynosi przeciętnie:

Do niecukrzycowych przyczyn nieprawidłowego (z podwyższonymi wartościami glikemii) wyniku testu doustnego obciążenia glukozą nie zalicza się:

Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia cukrzycy metodą ciągłego podskórnego wlewu insuliny:
1) wskazaniem do stosowania tej metody jest między innymi niemożność spełnienia kryteriów dobrego wyrównania metabolicznego za pomocą wielokrotnych wstrzyknięć insuliny;
2) jest to metoda chętnie stosowana przez młodzież i młodych dorosłych dążących do liberalnego, nieregularnego stylu życia i żywienia;
3) koniecznym warunkiem wprowadzenia tej metody leczenia jest umiejętność i zgoda na wykonywanie co najmniej 4 samokontrolnych oznaczeń glikemii w ciągu dnia, regulowanie bolusów insuliny podawanych pompą oraz wyliczanie wartości kalorycznej i składu posiłków;
4) do spodziewanych korzyści wynikających z wprowadzenia tej metody leczenia zalicza się między innymi zmniejszenie wahań glikemii w ciągu dnia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jeśli glukagon jest niedostępny lub po jego podaniu poprawa jest niedostateczna to w leczeniu ciężkiej hipoglikemii poinsulinowej u dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1 podaje się dożylnie w wolnym wstrzyknięciu (przez kilka minut) następującą dawkę 10-20% glukozy:

Podstawą rozpoznania cukrzycy u dziecka może być:
1) obecność klasycznych objawów cukrzycy typu 1 (spadek masy ciała, polidypsja, poliuria) wraz z glikemią przygodną powyżej 160 mg/dl;
2) obecność klasycznych objawów cukrzycy typu 1 (spadek masy ciała, polidypsja, poliuria) wraz z glikemią przygodną powyżej 200 mg/dl;
3) u dzieci bez objawów jawnej cukrzycy, na przykład u dzieci otyłych z cukrzycą typu 2 - dwie podwyższone wartości glikemii: na czczo (≥126 mg/dl) oraz po doustnym podaniu glukozy (≥200 mg/dl), stwierdzone więcej niż jeden raz;
4) u dzieci bez objawów jawnej cukrzycy, na przykład u dzieci otyłych z cukrzycą typu 2 - dwie podwyższone wartości glikemii: na czczo (≥110 mg/dl) oraz po doustnym podaniu glukozy (≥160 mg/dl), stwierdzone więcej niż jeden raz.
Prawidłowa odpowiedź to:

Celem deklaracji z St. Vincent z 1989 r nie jest:

U chorego ze świeżo rozpoznaną cukrzycą, poziom peptydu C w surowicy krwi:
1) wynoszący na czczo poniżej 0,2 nmol/l jednoznacznie wskazuje na cukrzycę typu 1;
2) wynoszący w 6 minucie po dożylnym podaniu 1 mg glukagonu poniżej 0,35 nmol/l świadczy z dokładnością do 90% o cukrzycy typu 1;
3) przyjmujący w 6 minucie po dożylnym podaniu 1 mg glukagonu wartości pośrednie 0,35-1,2 nmol/l jest podstawą do rozpoznania cukrzycy typu LADA.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które zdanie dotyczące epidemiologii cukrzycy typu 1 jest nieprawdziwe:

Na podstawie badań z użyciem klamry metabolicznej i oznaczeń stężenia endogennego peptydu C we krwi obwodowej ustalono, że u osoby zdrowej w odpowiedzi na spożycie 12 g glukozy komórki B wydzielają:

Cukrzycy typu 1 często współtowarzyszy celiakia. Które z poniższych zdań są prawdziwe:
1) celiakia występuje u 20% dzieci i młodocianych chorych na cukrzycę typu 1;
2) celiakia często przebiega bezobjawowo;
3) największą swoistością wśród serologicznych markerów celiakii charakteryzują się przeciwciała IgA przeciwko endomyzjum mięśni gładkich (EmA);
4) największą swoistością wśród serologicznych markerów celiakii charakteryzują się przeciwciała IgG przeciwgliadynowe;
5) rozpoznanie celiakii i zastosowanie leczenia dietą bezglutenową może poprawić kontrolę metaboliczną cukrzycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które zdanie dotyczące okresu prediabetes jest nieprawdziwe:

Które ze stwierdzeń dotyczące anatomii i czynnościowej interakcji komórek B, A i D wysp trzustkowych jest nieprawdziwe:

Podaj główne mechanizmy patogenezy upośledzonej tolerancji węglowodanów u chorych z gruczolakiem chromochłonnym nadnerczy.
1) hamowanie glikogenolizy wątrobowej;
2) hamowanie wydzielania insuliny poprzez stymulację alfa-2-adrenergiczną;
3) stymulacja glukoneogenezy wątrobowej;
4) hamowanie lipolizy;
5) nasilenie lipolizy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U dorosłego zdrowego człowieka występuje od 1 do 3 milionów wysp trzustkowych. Zaznacz nieprawdziwe stwierdzenia:
1) komórki B stanowią 70-80% komórek wysp;
2) w wyspach zlokalizowanych w ogonie trzustki komórki A stanowią 15% komórek wysp;
3) liczba komórek D w trzonie stanowi około 5% ogólnej liczby komórek wysp;
4) liczbę komórek PP w całej trzustce ocenia się na 3%;
5) w obrębie głowy trzustki jest mniej komórek PP aniżeli w obrębie ogona trzustki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Komórki B wysp trzustkowych na czczo wydzielają proinsulinę w ilości odpowiadającej około 15% wydzielanej insuliny. Zaznacz nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące stężenia proinsuliny:

Wymień główne substraty glukoneogenezy u człowieka w warunkach na czczo:
1) wolne kwasy tłuszczowe;     4) leucyna;
2) mleczan;         5) alanina.
3) glicerol;
Prawidłowa odpowiedź to:

W zespole stopy cukrzycowej neuropatycznej obserwujemy następujący zespół objawów klinicznych. Zaznacz prawidłowe stwierdzenie:
1) staw Charcota;
2) chromanie przestankowe;
3) najpierw zakażenie, potem martwica;
4) zaburzenia czucia w obrębie kończyny dolnej;
5) obecne odruchy ścięgnowe kończyny dolnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zaznacz leki, które nasilają działanie pochodnych sulfonylomocznika u chorych na cukrzycę:
1) sulfonamidy;         4) oksyfenbutazon;
2) furosemid;         5) diazoksyd.
3) probenecid;
Prawidłowa odpowiedź to:

Żywienie u chorych na cukrzycę jest niezwykle istotnym elementem leczenia. Zaznacz prawdziwe stwierdzenie dotyczące błonnika pokarmowego:
1) jest niewchłanialnym składnikiem diety;
2) zwalnia tempo wchłaniania węglowodanów w przewodzie pokarmowym;
3) nasila perystaltykę;
4) powoduje zaparcia stolca;
5) zwalnia perystaltykę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wczesnymi objawami niedokrwienia kończyn dolnych są:
1) cienka skóra;
2) dobrze wyczuwalne tętno na tętnicy grzbietowej stopy;
3) bladość stóp po uniesieniu kończyn powyżej poziomu ciała;
4) zanik tkanek miękkich;
5) owłosiona skóra stopy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Retinopatia cukrzycowa jest powikłaniem specyficznym dla chorych na cukrzycę typu 1 i typu 2. Zaznacz prawdziwe stwierdzenie:
1) po 20 latach trwania cukrzycy występuje u wszystkich chorych z cukrzycą typu 1;
2) po 20 latach trwania cukrzycy występuje u 60% chorych z cukrzycą typu 2;
3) powikłanie to wiąże się z dużym ryzykiem utraty wzroku;
4) retinopatia jest najczęstszą przyczyną ślepoty u osób przed 16 rokiem życia;
5) wystąpienie retinopatii nie ma związku z czasem trwania cukrzycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ryzyko owrzodzenia lub amputacji jest większe u osób chorujących na cukrzycę dłużej niż 10 lat. Obecność których wymienionych poniżej stanów zwiększa ryzyko amputacji stopy:
1) obecność przebytego zawału serca;
2) neuropatia obwodowa z utratą czucia;
3) zniekształcenia kości stopy;
4) niski status społeczny;
5) wcześniejsze owrzodzenia lub amputacje.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z cukrzycową kwasicą ketonową należy przeprowadzić różnicowanie z innymi przyczynami kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową. Różnicowanie należy przeprowadzić z:
1) zatruciem barbituranami;     4) przedawkowaniem salicylanów;
2) kwasicą mleczanową;     5) zatruciem glikolem etylenowym.
3) zatruciem tlenkiem węgla;
Prawidłowa odpowiedź to:

Skuteczne leczenie kwasicy ketonowej w każdym przypadku obejmuje między innymi:
1) nawodnienie chorego;     4) redukcję hiperglikemii;
2) podawanie dwuwęglanów;    5) skrupulatne nadzorowanie stanu chorego.
3) podawanie antybiotyku;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż wszystkie skutki działania metforminy:
1) pobudzanie glukoneogenezy;    4) pobudzenie lipolizy;
2) pobudzanie glikogenolizy;    5) hamowanie syntezy tlenku azotu.
3) hamowanie glukoneogenezy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Biodostępność preparatów metforminy waha się od:

Fibraty obniżają poziom trójglicerydów, ponieważ pobudzają:
1) lipazę lipoproteinową;     4) cykl Randle’a;
2) receptor PPARδ;       5) receptor PPARα.
3) receptor PPARγ;
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu Diabetes Prevention Program podawanie metforminy zmniejszyło stopień konwersji IGT w cukrzycę typu 2 o:

W badaniu 4S simwastatyna spowodowała u chorych na cukrzycę redukcję ryzyka zdarzeń wieńcowych o:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania glikwidonu jest:
1) cukrzyca typu 1;
2) cukrzyca wtórna;
3) niewydolność wątroby u chorego na cukrzycę typu 2;
4) niewydolność nerek średniego stopnia u chorego na cukrzycę typu 2;
5) glikemia na czczo >200 mg/dl;
Prawidłowa odpowiedź to:

38-letni chory został przyjęty do szpitala z powodu śpiączki hipoglikemicznej niepoprzedzonej objawami klinicznymi. Dotychczas leczony intensywnie insuliną (5 wstrzyknięć w ciągu doby). Miewał epizody hipoglikemii, ale ponieważ miał symptomy ostrzegawcze, zawsze zapobiegał rozwojowi ciężkiej hipoglikemii. Od 14 dni przyjmuje enarenal, metoprolol oraz indapamid z powodu nadciśnienia tętniczego i zmian w moczu. Ciężka hipoglikemia niepoprzedzona sygnałami ostrzegawczymi i konieczność hospitalizacji mogą być konsekwencją:
1) stosowania enarenalu, który może zwiększać wrażliwość na insulinę;
2) stosowania indapamidu, który zwiększa wydalanie cukru z moczem;
3) stosowania metoprololu, który może maskować objawy hipoglikemii;
4) skutków interakcji farmakokinetycznych pomiędzy metoprololem i indapamidem;
5) skutków interakcji pomiędzy enarenalem i indapamidem.
Prawidłowa odpowiedź to:

85-letni mężczyzna chorujący na cukrzycę typu 2, z poziomem HbA_1c 6,7%, leczony od chwili rozpoznania euklaminą, metforminą i akarbozą, zgłosił niepokój i niewielkie drżenie rąk. Obok cukrzycy choruje na łagodną postać niewydolności serca i nerek. Pomiar stężenia glukozy we krwi wskazał wartości 64 mg/dl. Wskaż punkty prawidłowego rozumowania:
1) u osób w wieku 75 lat nie należy stosować euklaminy i metforminy;
2) hipoglikemia jest prawdopodobnie skutkiem nieuzasadnionego stosowania trzech leków przeciwcukrzycowych;
3) łagodna niewydolność serca i nerek jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania akarbozy;
4) należy rozważyć odstawienie leków i podjęcie próby leczenia niefarmakologicznego;
5) w celu zniesienia objawów choremu należy podać glukagon i.m.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 58-letniego chorego na cukrzycę typu 2 zintensyfikowano leczenie nadciśnienia tętniczego. Z tego powodu do dotychczas stosowanego kaptoprylu i werapamilu dołączono hydrochlorotiazyd. Po upływie 2 miesięcy zauważono pogorszenie kontroli metabolicznej. Jaki są prawdopodobne przyczyny niekorzystnego wpływu hydrochlorotiazydu na gospodarkę węglowodanową:
1) wpływ pośredni na wydzielanie insuliny poprzez wywoływanie hipokaliemii;
2) bezpośredni wpływ na aktywność sekrecyjną komórki beta trzustki;
3) poprzez zwiększanie stężenia somatostatyny;
4) poprzez wtórne pobudzenie układu wegetatywnego i zwiększanie stężenia endogennych amin katecholowych;
5) poprzez stymulowanie sekrecji glukagonu.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na cukrzycę mogą wystąpić następujące zmiany w obrębie jamy ustnej:
1) wysychanie błon śluzowych;
2) zmiany języka o typie lingua plastica;
3) zmiany zabarwienia (język malinowy);
4) nadmierne gromadzenie kamienia nazębnego;
5) gromadzenie kamienia pod dziąsłami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstsze zmiany skórne w przebiegu cukrzycy to:
1) grzybica;         4) zespół sztywnych rąk;
2) przykurcz Dupuytrena;     5) rumień obrączkowaty.
3) świąd;
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie czyraczności skóry u chorych na cukrzycę obejmuje:
1) leczenie chirurgiczne;     4) leczenie miejscowe;
2) wyrównanie glikemii;      5) fizykoterapię.
3) antybiotykoterapię;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do amputacji w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej jest/są:

Optymalny poziom glikemii w przebiegu okołooperacyjnym wynosi:

Przeciwwskazaniem do fotokoagulacji jest:
1) podwyższone stężenie kreatyniny;
2) znaczne zmniejszenie przejrzystości ośrodków optycznych oka;
3) zrosty szklistkowo-siatkówkowe;
4) stężenie HbA_1c>10%;
5) ciąża.
Prawidłowa odpowiedź to:

Schorzenia narządu wzroku związane z cukrzycą obejmują:
1) rubeosis iridis;
2) zanik nerwu wzrokowego;
3) zez związany z niedowładem mięśni okoruchowych;
4) zaburzenia reakcji źrenic na światło;
5) mikroangiopatię spojówek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Postęp retinopatii odbywa się wg poniższych etapów:

Powikłania retinopatii proliferacyjnej obejmują:
1) wylewy przedsiatkówkowe;     4) rubeosis iridis;
2) wylewy śródsiatkówkowe;     5) jaskrę wtórną.
3) odwarstwienie siatkówki;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do substancji wydzielanych przez tkankę tłuszczową, zwiększających wrażliwość na insulinę należą:

Aby ocenić współczynnik insulinooporności HOMA-IR należący do prostych współczynników, mogący mieć zastosowanie w dużych badaniach populacyjnych, jak również w codziennej praktyce lekarskiej, musimy znać stężenie:
1) glukozy na czczo;
2) glukozy 2h po posiłku;
3) glukozy w 2h doustnego testu obciążenia glukozą;
4) insuliny na czczo;
5) insuliny w 2h doustnego testu obciążenia glukozą.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami regulującymi liczbę, rozmieszczenie i funkcję transporterów glukozy (GLUT-1, GLUT-4) w komórce są:

U pacjentów chorych na cukrzycę według zaleceń ADA kwas acetylosalicylowy należy stosować w następujących sytuacjach:
1) po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego;
2) po przejściowych epizodach niedokrwiennych OUN;
3) u osób z dodatnim wywiadem choroby wieńcowej;
4) u osób z dodatnią mikroalbuminurią;
5) u osób z otyłością;
Prawidłowa odpowiedź to:

Transportery glukozy GLUT 4 występują w następujących tkankach:
1) mózgu;         4) tkance tłuszczowej;
2) krwinkach czerwonych;     5) wątrobie.
3) mięśniach szkieletowych;
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent lat 54, technik budowlany, zgłosił się do poradni diabetologicznej po wypisaniu z oddziału kardiologicznego. Z karty informacyjnej wynika, że chory przebył zawał ściany przedniej mięśnia sercowego, leczony pierwotną angioplastyką wieńcową. Po zabiegu pacjent otrzymywał insulinę wg zasad intensywnej insulinoterapii oraz inhibitor konwertazy, aspirynę, tiklopidynę, atorwastatynę i metoprolol. Przed hospitalizacją chory był leczony metforminą. HbA_1c na podstawie karty informacyjnej - 7,9%. Najwłaściwszym postępowaniem będzie:
1) odstawienie beta - blokera za względu na niekorzystny wpływ na gospodarkę węglowodanową i włączenie innego leku hipotensyjnego;
2) zalecenie odstawienia aspiryny w miesiąc po leczeniu inwazyjnym i utrzymanie leczenia tiklopidyną ze względu na pierwotną niewrażliwość płytek krwi na kwas acetylosalicylowy w przebiegu cukrzycy i wysokie ryzyko krwawień;
3) zalecenie odstawienia tiklopidyny w miesiąc po leczeniu inwazyjnym i kontynuację leczenia aspiryną;
4) odstawienie insuliny i włączenie glimepirydu;
5) utrzymanie leczenia insulinę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z ostrych powikłań cukrzycy jest hipermolalna, nieketonowa śpiączka cukrzycowa, która obciążona jest złym rokowaniem. W leczeniu hipermolalnej śpiączki cukrzycowej należy:
1) podawać insulinę krótkodziałajacą w pompie infuzyjnej w dawce 0,1 j/kg c.c/h;
2) podać NaHCO₃ przy pH krwi <7,1;
3) przetaczać płyny podając we wlewie dożylnym 0,45% NaCl;
4) przetaczać płyny podając we wlewie dożylnym 0,9% NaCl;
5) ze względu na wysoką glikemię należy podawać insulinę długodziałajacą w pompie infuzyjnej w dawce 0,1j/kg c.c/h.
Prawidłowa odpowiedź to: