Egzamin PES / Choroby zakaźne / jesień 2023

Uszkodzenie wątroby jest przeciwwskazaniem do leczenia malarii:

Włośnica jest ciężką chorobą odzwierzęcą, która występuje na wszystkich kontynentach. W leczeniu stosowane są preparaty przeciwpasożytnicze. U kobiet ciężarnych i dzieci poniżej 2 roku życia zalecane jest stosowanie:

Obrzęk kalabarski spowodowany jest nadwrażliwością na antygeny pasożyta przemieszczającego się pod skórą. Występuje on w przebiegu:

Tropikalna eozynofilia płucna, to zespół objawów charakteryzujący się nieproduktywnym kaszlem, dusznością, naciekami zapalnym w płucach. Występuje on w przebiegu:

Po osiągnięciu dojrzałości płciowej zapłodnione samice włośnia krętego rodzą młode larwy. W jakich narządach przejściowo osiedlają się larwy?

Diagnostyka strongyloidozy powinna odbywać się ośrodkach specjalistycznych posiadających doświadczenie w tej dziedzinie. Celem potwierdzenia zarażenia tym pasożytem wykonuje się:

Typowym powikłaniem zarażenia Diphyllobothrium latum jest:

Odpowiednie nawodnienie i wyrównanie równowagi elektrolitowej jest podstawowym postępowaniem u pacjentów z cholerą. Leczenie antybiotykami jest wskazane u chorych z postacią umiarkowaną i ciężką. Jakie grupy antybiotyków są zalecane w leczeniu cholery?

Podczas ostatniej aktualizacji Programu Lekowego leczenia terapią bezinterferonową chorych na przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C zmieniono wskazania dotyczące oznaczania genotypu HCV w trakcie kwalifikacji do leczenia przeciwwirusowego DAA. Przed zastosowaniem której terapii niezbędna jest znajomość genotypu HCV, którym zakażony jest pacjent:
1) glekaprewir/pibrentaswir;
2) sofosbuwir/welpataswir;
3) sofosbuwir/ledipaswir;
4) elbaswir/grazoprewir;
5) sofosbuwir/welpataswir/woksylaprewir.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uwzględniając ostatnią aktualizację Programu Lekowego leczenia terapią bezinterferonową chorych na przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C wskaż która z wymienionych metod nie można posłużyć się do oceny stopnia zaawansowania choroby wątroby?

W trakcie kwalifikacji do pierwszorazowego leczenia przeciwwirusowego DAA pacjenta z marskością wątroby w przebiegu zakażenia HCV nie oznaczono genotypu wirusa z powodu zbyt niskiej wiremii /HCV RNA < 500 IU/ml/. Które z leków refundowanych w aktualnym Programie Lekowym leczenia terapią bezinterferonową chorych na przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typ C możesz zastosować u tego pacjenta, jeśli nie stwierdzasz innych przeciwwskazań do terapii DAA?
1) glekaprewir/pibrentaswir;
2) sofosbuwir/welpataswir;
3) sofosbuwir/ledipaswir;
4) elbaswir/grazoprewir;
5) sofosbuwir/welpataswir/woksylaprewir.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent zakażony HIV, stosujący terapię ARV, która zawiera darunawir i z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C, w przeszłości leczony skutecznie elbaswirem/grazoprewirem/rybawiryną, zgłosił się w celu kwalifikacji do reterapii z powodu sugerowanego w skierowaniu nawrotu zakażenia. Pacjent w trakcie przeprowadzki zagubił wynik oznaczenia genotypu HCV sprzed pierwszej terapii. Obecnie stwierdzono zakażenie genotypem 3 HCV. Jaką terapię, zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia terapią bezinterferonową chorych na przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C i Charakterystykami Produktów Leczniczych, zastosujesz?

Pacjent zakażony genotypem 1b HCV, nieskutecznie leczony w przeszłości pegIFN/RBV. Obecnie włóknienie w badaniu fibroscan 8,1 kPa, HCV RNA 3,2 x 10⁵ IU/ml, dializowany z powodu schyłkowej niewydolności nerek. Jaką terapię zastosujesz zgodnie z z Charakterystykami Produktów Leczniczych oraz aktualnym Programem Lekowym leczenia terapią bezinterferonową chorych na przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C?
1) sofosbuwir/welpataswir przez 12 tygodni;
2) sofosbuwir/ledipaswir przez 8 tygodni;
3) glekaprewir/pibrentaswir przez 8 tygodni;
4) elbaswir/grazoprewir przez 12 tygodni;
5) sofosbuwir/welpataswir/woksylaprewir przez 12 tygodni.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ramach Programu Lekowego profilaktyki reaktywacji wirusowego zapalenia wątroby typu B refundacji podlegają:
1) alafenamid tenofowiru;
2) entekawir w dawce 0,5 mg;
3) lamiwudyna;
4) disoproksyl tenofowiru;
5) entekawir w dawce 1,0 mg.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B (obecnie HBsAg dodatni, HBeAg ujemny, anty-HBe dodatni, HBV DNA nie wykryto) dotychczas nie wymagał leczenia przeciwwirusowego. Z powodu rozpoznania szpiczaka ma rozpocząć terapię bortezomibem. Jakie postępowanie lub jaką opcję terapeutyczną zastosujesz w ramach dostępnych Programów Lekowych?

U pacjenta po przebytym wirusowym zapaleniu wątroby typu B (HBsAg ujemny, HBV DNA nie wykryto, anty-HBc dodatni, ALAT w normie) przeprowadzono zabieg przeszczepienia rogówki. Pacjent otrzymuje miejscową steroidoterapię w postaci kropli jako leczenie zapobiegające odrzuceniu. Jak długo należy stosować profilaktykę reaktywacji wzw typu B u tego pacjenta zgodnie z obowiązującym Programem Lekowym?

28-letnia kobieta zakażona HBV w dzieciństwie była leczona w przeszłości interferonem rekombinowanym. Jest obecnie w I trymestrze drugiej ciąży, HBV DNA wynosi 2,24 x 10^3 IU/ml, a aktywność ALAT jest w granicach normy. Wskaźnik FIB-4 nie sugeruje zaawansowanego włóknienia wątroby. Jakie postępowanie z kobietą w ciąży zaproponujesz w ramach Programu Lekowego leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B?

U pacjenta z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B w trakcie kwalifikacji do leczenia przeciwwirusowego stwierdzono obecność przeciwciał anty-HCV. Potwierdzono czynną replikację HBV DNA 1,89 x 10² IU/ml i HCV RNA 6,56 x 10⁶ IU/ml. Jakie postępowanie w ramach dostępnych Programów Lekowych zaproponujesz pacjentowi?

Program Lekowy leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B gwarantuje świadczenie świadczeniobiorcom w wieku powyżej 3 lat. U pacjenta niepełnoletniego /poniżej 18 r.ż./ zgodnie z Charakterystykami Produktów Leczniczych możesz zastosować:
1) disoproksyl tenofowiru u dzieci powyżej 12 lat, niezależnie od masy ciała w dawce 1 tabl/d;
2) entekawir niezależnie od wieku i masy ciała w dawce 1 tabl a 0,5 mg/d;
3) entekawir u dzieci powyżej 2 lat i masie ciała powyżej 32,6 kg w dawce 1 tabl a 0,5 mg/d;
4) interferon pegylowany u dzieci powyżej 3 lat z powierzchnią ciała większą niż 0,54 m²;
5) disoproksyl tenofowiru niezależnie od wieku i masy ciała w dawce1 tabl/d.
Wskaż nieprawidłową odpowiedź:

Podstawowym warunkiem kwalifikacji do terapii w Programie Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B jest poziom wiremii HBV DNA, który powinien być wyższy niż 2 000 IU/ml. W jakiej sytuacji pacjent nie musi spełnić tego warunku i powinien otrzymać leczenie przeciwwirusowe z wiremią HBV DNA poniżej 2 000 IU/ml? Wskaż nieprawidłową odpowiedź:

W trakcie hospitalizacji pacjenta ze zdekompensowaną marskością wątroby i niewydolnością nerek w przebiegu zespołu wątrobowo-nerkowego zdiagnozowano zakażenie HBV: HBsAg dodatni, HBeAg dodatni, HBV DNA 1,89 x 10² IU/ml, klirens kreatyniny poniżej 20 ml/min. Pacjent wymaga leczenia przeciwwirusowego. Zgodnie z obowiązującym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B i Charakterystykami Produktów Leczniczych u chorego zastosujesz:

Leki, których stosowanie może reaktywować zakażenie HBV stosowane są w terapii immunosupresyjnej, terapiach biologicznych i przeciwnowotworowych. Dzieli się je na te o wysokim, średnim i niskim ryzyku reaktywacji HBV u chorych z jawnym lub utajonym zakażeniem HBV. Które leki należą do wysokiego ryzyka reaktywacji HBV?

Do Programu Lekowego leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B kwalifikowani są świadczeniobiorcy spełniający kryterium poziomu wiremii HBV DNA powyżej 2 000 IU/ml oraz:
1) z prawidłową czynnością nerek;
2) z potwierdzeniem aktywnego zapalenia wątroby w postaci aktywności AIAT przekraczającej górną granicę normy w co najmniej trzech oznaczeniach wykonanych w okresie nie krótszym niż trzy miesiące i nie dłuższym niż 12 miesięcy;
3) ze sztywnością tkanki wątrobowej wskazującą na znaczące włóknienie (>7,0 kPa) w badaniu elastograficznym wątroby;
4) z ilościowo oznaczonym antygenem HBs > 100 IU/ml;
5) z potwierdzonym w wirogramie brakiem oporności na leki stosowane w Programie Lekowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż działania mające decydujące znaczenie dla przeżycia pacjenta z ropnym bakteryjnym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych:
1) pilne rozpoczęcie właściwie dobranej antybiotykoterapii empirycznej;
2) wdrożenie antybiotykoterapii po ocenie płynu mózgowo-rdzeniowego;
3) deeskalacja leczenia antybiotykowego po poprawie stanu klinicznego;
4) rozpoczęcie podawania deksametazonu w 2 dobie antybiotykoterapii;
5) utrzymanie dawkowania antybiotyków przez cały okres leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące opryszczkowego zapalenia mózgu:
1) najczęstszym czynnikiem etiologicznym u dorosłych jest HSV-2;
2) lekiem pierwszego wyboru jest widarabina;
3) najczęściej początek choroby jest nagły;
4) zajęcie płata skroniowego jest objawem patognomonicznym;
5) etiologie potwierdza dodatni wynik PCR w płynie m.-r.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka zapalenia pneumokokowego opon m.-r. należą:
1) czyraki mnogie skóry;
2) wiek chorego > 65 lat;
3) współistnienie zapalenie płuc;
4) przebyty zabieg neurochirurgiczny;
5) immunosupresja.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zapalenia opon m.-r. wywołane przez Listeria monocytogenes często występuje:
1) po urazie głowy;
2) u małych dzieci;
3) jako powikłanie drenażu płynu mózgowo-rdzeniowego;
4) u chorych z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego;
5) >65 r.ż.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż charakterystyczne cechy kryptokokozy ośrodkowego układu nerwowego:
1) zakażenie kryptokokowe najczęściej szerzy się drogą wziewną;
2) przebiega w postaci pierwotnie przewlekłego zapalenia mózgu i opon m.-r.;
3) choroba występuje wyłącznie u osób z upośledzeniem odporności;
4) flukonazol podaje się w fazie konsolidacji i leczeniu podtrzymującym;
5) worykonazol jest lekiem z wyboru w terapii indukcyjnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do rozwoju gronkowcowego zapalenia opon m.-r. dochodzi w wyniku:
1) spożycia żywności zanieczyszczonej S. aureus;
2) urazu głowy;
3) zakażenia w okresie okołoporodowym;
4) zabiegu neurochirugicznego;
5) rozsiewu krwiopochodnego z bakteryjnego zapalanie wsierdzia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż charakterystyczne cechy gruźliczego zapalenia opon m.-r. i mózgu:
1) czynnikiem etiologicznym jest najczęściej M. bovis;
2) podstawą rozpoznania jest wykrycie zmian swoistych w rtg klatki piersiowej;
3) skryty i nieswoisty początek choroby;
4) szybkie ustępowanie zmian w płynie m.-r. po wdrożeniu leczenia;
5) ogniska zawałów niedokrwiennych mózgu, porażenia nerwów czaszkowych i wodogłowie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż charakterystyczne cechy płynu m.-r w bakteryjnym ropnym zapaleniu opon:
1) mierna pleocytoza limfocytarna;
2) wysoka pleocytoza neutrofilowa;
3) niskie lub nieoznaczalne stężenie glukozy;
4) miernie podwyższone stężenie białka;
5) ciśnienie otwarcia >200 mm H₂O.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaką chemioprofilaktykę należy zalecić pielęgniarce anestezjologicznej, w I trymestrze ciąży, która bez zabezpieczenia w środki ochrony osobistej, uczestniczyła w resuscytacji 18 letniego pacjenta, u którego rozpoznano meningokokowe zapalenie opon m.-r.?

Wskaż charakterystyczne cechy zapalenia opon m.-r. wywołanego przez wirus świnki:
1) często skąpo- lub bezobjawowy przebieg;
2) dwufazowa gorączka;
3) często dochodzi do zajęcia mózgu;
4) może przebiegać bez zapalenia ślinianek;
5) w Europie najwięcej zachorowań występuje w ciepłych miesiącach roku.
Prawidłowa odpowiedź to:

W kandydozie ośrodkowego układu nerwowego lekiem pierwszego wyboru jest:

Wskaż typowe cechy opryszczkowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych:
1) nawroty mogą występować przez kilka lat;
2) najczęściej jest wynikiem pierwotnego zakażenia HSV-1;
3) możliwe jest zajęcie rdzenia i korzeni w odcinku krzyżowym;
4) dostępna jest szczepionka zapobiegająca zakażeniom wirusem opryszczki;
5) leczenie acyklowirem nie zapobiega nawrotom choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż antybiotyki, które należy zastosować w terapii empirycznej nawrotu, pozaszpitalnego zapalenia opon m.-r., u chorego w wieku <50 lat, z pourazowym wyciekiem płynu mózgowo-rdzeniowego:
1) wankomycyna + ceftriakson;
2) cefazolin + gentamycyna;
3) amikacyna + ampicylina;
4) ceftriakson + linezolid;
5) wankomycyna + cefotaksym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż typowe objawy pozwalające na rozpoznanie tężca:
1) szczękościsk;
2) dodatni wynik posiewu z rany;
3) wzrost napięcia mięśni szkieletowych;
4) zwrot gałek ocznych ku górze i w bok;
5) brak zaburzeń świadomości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż objawy występujące w zatruciu jadem kiełbasianym:
1) symetryczne porażenia zstępujące;
2) gorączka;
3) zaburzenia świadomości;
4) szpilkowate zwężenie źrenic;
5) zaparcia stolca.
Prawidłowa odpowiedź to:

U kobiety po 6 godzinach od porodu rozpoznano ospę wietrzną. Zalecane postępowanie u noworodka obejmuje:

7-letni chłopiec przyjęty z rozpoznaniem w POZ ospy wietrznej. W wywiadzie od 3 dni gorączka, ból gardła, katar, kaszel, wymioty, otrzymał ambulatoryjnie Zinnat. W dniu poprzedzającym przyjęcie do szpitala wystąpiły pojedyncze zmiany na śluzówkach jamy ustnej oraz zmiany pęcherzykowe na skórze okolicy pośladków i krocza. Przy przyjęciu stan ogólny dość dobry, wykwity skórne „zamalowane” gencjaną, nad płucami pojedyncze furczenia, rzężenia średniobańkowe, W I dobie pobytu wystąpiło zapalenie spojówek, obrzęk powiek, warg, owrzodzenia w jamie ustnej, znaczne pogorszenie stanu ogólnego. W badaniach laboratoryjnych podwyższone wartości wykładników zapalnych (CRP, prokalcytonina), potwierdzone zakażenie M. pneumoniae. W diagnostyce różnicowej należy brać pod uwagę:

Do Izby Przyjęć zgłosiła się matka z 5-letnim chłopcem, któremu 3 dni wcześniej usunięto kleszcza z okolicy prawego przedramienia. W miejscu usunięcia pojawił się rumień o średnicy około 4 cm z przejaśnieniem w części centralnej, rozszerzający się na okolicę stawu łokciowego. Prawidłowe postępowanie u dziecka to:

U kobiety ciężarnej zakażonej HBV dotychczas nie leczonej p/wirusowo wartość stężenia HBV DNA w II trymestrze ciąży wyniosła 3x10⁷. Prawidłowe postępowanie to:
1) zastosowanie tenofowiru w III trymestrze ciąży;
2) zaszczepienie p/wzw B;
3) rozwiązanie ciąży elektywnym cięciem cesarskim;
4) profilaktyka czynno-bierna zakażenia HBV u noworodka (I dawka szczepionki + HIBG w pierwszych 12 godz. życia);
5) zakaz karmienia piersią.
Prawidłowa odpowiedź to:

4-letnia dziewczynka podczas zabawy została zadrapana przez własnego psa. Pies był kupiony 3 mies. wcześniej w hodowli. Od tego czasu mieszka z rodziną dziecka, jest zaszczepiony p/wściekliźnie, nie kontaktuje się z innymi zwierzętami. Rodzina mieszka w domu z ogrodem w dzielnicy dużego miasta. W okolicy od 10 lat nie rejestrowano przypadków wścieklizny u zwierząt. Prawidłowe postępowanie zawiera odpowiedź:

6-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu wysokiej gorączki z dreszczami, bólów głowy i osłabienia, 10 dni wcześniej wrócił z Nigerii, gdzie przebywał przez 3 tygodnie bez profilaktyki p/malarycznej. W badaniu przedmiotowym: ciężki stan ogólny, zaburzenia orientacji w miejscu i czasie, podsypianie, tachykardia (AS>130-140/min), hepatosplenomegalia. W badaniach laboratoryjnych: niedokrwistość (hemoglobina 7,5 g/dL), małopłytkowość 50x10³/mL, leukopenia 2,7x10³/mL, hiperbilirubinemia 3,9 mg/dL, APTT 48 s, obecność D-dimerów, stężenie CRP 140 mg/L. W diagnostyce różnicowej w pierwszym rzędzie należy potwierdzić lub wykluczyć:

12-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu gorączki >39°C od 2 dni, nie reagującej na leki p/gorączkowe, uczucia ogólnego rozbicia, kataru, pokasływania, chrypki, bólów brzucha i wymiotów. W dniu przyjęcia wystąpiła uogólniona pokrzywka. W badaniu przedmiotowym: stan ogólny średni, apatia, zaznaczona duszność, liczne bąble pokrzywkowe na twarzy, grzbietach dłoni i stóp, pojedyncze wybroczyny, przekrwione, rozpulchnione gardło oraz tkliwość nadbrzusza. W badaniach laboratoryjnych: małopłytkowość 55x10³/mL, leukopenia 1,80x10³/mL, CRP 163mg/l, prokalcytonina 1,18 ng/ml, CPK 796 U/l, D-Dimery 10,31 mg/l (N:<0,5 mg). Radiologicznie płuca i zatoki przynosowe bez zmian. W drugiej dobie hospitalizacji ustąpienie zmian skórnych, bóle kostno-stawowe, wyciek z nosa, nasilająca się duszność, tachypnoe, obniżenie saturacji. W diagnostyce różnicowej w pierwszym rzędzie należy podejrzewać:

14-letni chłopiec, uchodźca z Ukrainy zgłosił się do Izby Przyjęć celem profilaktyki tężca po zaopatrzeniu chirurgicznym rany dłoni prawej. Do urazu doszło podczas używania piły spalinowej w ogrodzie. Matka nie potrafi powiedzieć czy i kiedy chłopiec otrzymał szczepienie p/tężcowi. Prawidłowe postępowanie to:

W rozpoznaniu płonicy za najważniejsze cechy choroby uznajesz:

Typowe powikłania ospy wietrznej u dzieci to:

7-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu gorączki, powiększenia szyjnych węzłów chłonnych, obrzęku nosogardła, polimorficznej wysypki na kończynach, gorączki, powiększenia wątroby i śledziony. W wymazie z nosogardła potwierdzono zakażenie SARS-COV-2. Rozpoznano mononukleozę zakaźną, podano kortykosterydy. W 8. dobie hospitalizacji, po upadku z łóżka u chłopca wystąpiły silne bóle brzucha, pogorszenie stanu ogólnego, objawy „ostrego brzucha”, narastające cechy wstrząsu. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Najważniejsze cechy kliniczne odry to:

W terapii zakażeń HCV u dzieci leczonych pierwszorazowo rekomendowane są:
1) terapie pangenotypowe u dzieci powyżej 3. roku życia;
2) PegINF+RBV u zakażonych genotypem 1 HCV;
3) sofosbuwir + velpataswir u dzieci powyżej 6. r.ż niezależnie od genotypu HCV;
4) terapie DAA tylko u dzieci z zaawansowaną chorobą wątroby;
5) glekaprewir/pibrentaswir u dzieci powyżej 12 roku życia, niezależnie od genotypu HCV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do Izby Przyjęć zgłosił się 17-latek, który podczas pobytu w dyskotece został zakłuty igłą w okolicę ramienia. Rana była głęboka, długo krwawiąca. Prawidłowe postępowanie obejmuje:

Stwierdzenia charakterystyczne dla long-COVID u dzieci to:
1) występuje u dzieci z potwierdzonym zakażeniem SARS-COV-2 w wywiadzie;
2) obejmuje wszystkie objawy patologiczne utrzymujące się przez co najmniej 12 tygodni po zakażeniu SARS-COV-2, których nie można wytłumaczyć alternatywną diagnozą;
3) przebiega głównie pod postacią uszkodzeń układu sercowo-naczyniowego z tworzeniem tętniaków tętnic wieńcowych;
4) obejmuje przewlekłe zmęczenie, osłabienie, zaburzenia nastroju, koncentracji uwagi, snu, osłabienie, utrudnienie powrotu do aktywności sprzed ostrego zakażenia SARS-COV-2 (edukacji, uprawiania sportu);
5) przebiega pod postacią ostrego zespołu neurologicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie badanie należy wykonać u pacjenta ze stałą tachykardią zatokową, aby potwierdzić podejrzenie niewydolności serca?

Lekiem pierwszego wyboru w terapii ostrego wirusowego zapalenia osierdzia jest:

Endoskopową cholangiopankreatografię wsteczną ( ECPW) należy w pierwszej kolejności wykonać:

Hemochromatoza dziedziczna spowodowana jest:

Jakiego leku nie stosuje się w terapii ciężkiego alkoholowego zapalenia wątroby bez współistnienia krwawienia z przewodu pokarmowego?

W leczeniu ostrego powirusowego zapalenia zatok(tzn. powyżej 10 dni od początku choroby wirusowej) nie stosuje się:

Przyczyną ostrej nefropatii fosforanowej jest:

Wskazaniem do przetoczenia osocza świeżo mrożonego FFP jest:

Wtórnego objawu Raynauda nie stwierdza się:

Rumień heliotropowy powiek jest objawem charakterystycznym dla:

Podwyższonego poziomu ferrytyny w surowicy krwi nie stwierdza się:

Hiperkalcemia nie występuje:

Typowe zmiany elektrokardiograficzne po przebytym zawale ściany dolnej serca to:

Jakie leczenie eradykacyjne H. pylori, należy stosować u pacjenta w Polsce, po niepowodzeniu terapii schematem poczwórnym z bizmutem (czyli po zastosowaniu leków: tetracyklina+ metronidazol +IPP+ cytrynian bizmutu)?

W przebiegu zawału prawej komory serca nie stwierdza się:

Spośród niżej wymienionych szczepionek do tzw. żywych należą:
1) przeciwko gruźlicy (BCG);
2) przeciwko grypie donosowa;
3) przeciwko żółtej gorączce;
4) przeciwko krztuścowi;
5) przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV).
Prawidłowa odpowiedź to:

Nie jest przeciwwskazaniem do podawania szczepionek żywych:

Wskaż, które z poniższych objawów przemawiają za wystąpieniem reakcji anafilaktycznej po poprzedniej dawce szczepionki:
1) wystąpienie zwykle w ciągu 15 minut po podaniu szczepionki, może też wystąpić później;
2) pokrzywka, świąd;
3) obrzęk dróg oddechowych;
4) bradykardia;
5) parestezje w obrębie ust i dalszych części palców.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent otrzymał szczepienie przeciwko odrze, śwince i różyczce, a po 10 dniach trafił do szpitala z podejrzeniem choroby Kawasakiego i otrzymał immunoglobuliny dożylnie. Przy wypisie pacjenta ze szpitala należy się odnieść do skuteczności podanej szczepionki przeciwko odrze, śwince i różyczce. Wskaż prawidłową odpowiedź:

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące Niepożądanego Odczynu Poszczepiennego:
1) tylko lekarz, który wykonał szczepienie ma obowiązek zgłoszenia Niepożądanego Odczynu Poszczepiennego;
2) każdy lekarz, który podejrzewa lub rozpoznaje NOP ma obowiązek zgłoszenia tego faktu;
3) zgłoszenia NOP należy dokonać w ciągu 30 dni od jego podejrzenia;
4) zgłoszenia NOP może dokonać także pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych;
5) możliwe jest przesyłanie korekty zgłoszenia NOP.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory ze znacznym upośledzeniem odporności w przebiegu choroby podstawowej skontaktował się 1 dzień temu z dzieckiem chorym na odrę. Z wywiadu wynika, że chory ten był w dzieciństwie w pełni zaszczepiony przeciwko odrze zgodnie ze schematem. Wskaż prawidłowe postępowanie u tego chorego w zaistniałej sytuacji:

Do lekarza zgłasza się 27-letnia przedszkolanka, która prosi o podanie szczepionki przeciwko ospie wietrznej - drugiej dawki. Około 10 lat temu otrzymała jedną dawkę szczepionki, ale obecnie jest w 6. miesiącu ciąży i z uwagi na stały kontakt z dziećmi w przedszkolu chce uzupełnić brakujące szczepienie. Wskaż prawidłowe postępowanie w tej sytuacji:

W oparciu o Program Szczepień Ochronnych na rok 2023 wskaż prawidłowe stwierdzenia dotyczące szczepienia zalecanego przeciwko pneumokokom u osób dorosłych:
1) zalecane jest osobom dorosłym powyżej 50. roku życia;
2) zalecane są między innymi osobom uzależnionym od alkoholu, palącym papierosy;
3) szczepienia osób dorosłych z grup ryzyka realizowane są w schemacie 1 dawka szczepionki skoniugowanej PCV13 oraz 1 dawka szczepionki polisacharydowej PPSV23, w odstępie przynajmniej 8 tygodni;
4) należy podać dwie dawki szczepionki PCV13 w odstępie przynajmniej 8 tygodni;
5) można podać tylko 1 dawkę szczepionki skoniugowanej PCV20.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do lekarza zgłasza się kobieta lat 22 z pytaniem, czy powinna się poddać szczepieniu przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV). Z wywiadu wynika, że kobieta jest aktywna seksualnie od około 3 lat. Dotychczas nie miała badania cytologicznego wymazu z szyjki macicy. Wskaż prawidłowe postępowanie:

Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące szczepienia osób z zaburzeniami krzepnięcia:
1) podanie domięśniowe szczepionek jest prawdopodobnie bezpieczne, jeśli liczba płytek krwi wynosi ≥30 000 - 50 000/µl;
2) u chorych na hemofilię należy unikać szczepienia w dniu podania czynnika krzepnięcia;
3) u chorych na hemofilię A otrzymujących w profilaktyce emicizumab, szczepienie domięśniowe należy wykonać po upływie 48 godzin od podania ostatniej dawki leku;
4) w razie wskazań do podania leków przeciwgorączkowych lub przeciwbólowych preparatem z wyboru jest paracetamol;
5) profilaktyczne stosowanie heparyny drobnocząsteczkowej u chorych unieruchomionych nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia domięśniowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu gruźlicy wielolekoopornej (MDR-TB i pre-XDR-TB) schemat BPaL(M) zawierający wyłącznie leki podawane doustnie - bedakilinę, pretomanid, linezolid (± moksifloksacynę):
1) standardowo powinien być stosowany przez 18-24 miesięcy;
2) standardowo powinien być stosowany przez 6 miesięcy;
3) może być stosowany u osób zakażonych HIV;
4) może być stosowany we wszystkich lokalizacjach gruźlicy (płucnej i pozapłucnej).
Prawidłowa odpowiedź to:

Ryfampicynę można stosować u pacjentów zakażonych HIV leczonych:
1) dowolnym inhibitorem integrazy HIV;
2) dowolnym nukleozydowym inhibitorem odwrotnej transkryptazy HIV;
3) dowolnym nukleotydowym inhibitorem odwrotnej transkryptazy HIV;
4) jednym (nie dowolnym) z nienukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy HIV.
Prawidłowa odpowiedź to:

67-letni pacjent, z otyłością (BMI 33), nadciśnieniem tętniczym i skutecznie leczonym zakażeniem HIV od 2 dni gorączkuje do 39 st. C, skarży się na uporczywy kaszel i ogólne osłabienie. Przyjmowany przez chorego zestaw leków antyretrowirusowych (ART.) to: darunawir/rytonawir + emtrycytabina + alafenamid tenofowiru. Uzyskano dodatni wynik testu antygenowego w kierunku zakażenia SARS Cov-2; wysycenie krwi tlenem (sO2) mierzone puloksymeterm wynosiło 98%. Zastosowano nirmatrewir/rytonawir przez 5 dni.
1) zgodnie z podanym opisem przypadku pacjent nie miał wskazań po włączenia leczenia nirmatrewirem / rytonawirem;
2) ze względu na ryzyko interakcji z dotychczas stosowanym ART., u opisanego chorego lepszym rozwiązaniem byłoby zastosowanie antagonistów interleukiny-6 w miejsce nirmatrewiru / rytonawiru;
3) przy zastosowaniu wyżej opisanego połączenia leków należy się liczyć ze zwiększonym ryzykiem rozwoju toksyczności mitochondrialnej;
4) przy zastosowaniu wyżej opisanego połączenia leków należy się liczyć z wystąpieniem nudności i wymiotów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leiszmaniozy, w tym leiszmaniozy u osób zakażonych HIV:
1) do zakażenia pierwotniakiem z rodzaju Leishmania dochodzi najczęściej po ukłuciu samca komara Aedes aegypti;
2) do zakażenia pierwotniakiem z rodzaju Leishmania może dojść na skutek wstrzyknięcia dożylnego środka psychoaktywnego, wielokrotnego używania niesterylizowanych igieł;
3) u osób zakażonych HIV, z liczbą limfocytów CD4< 200 kom/ul, najczęściej obserwuje się postać przebiegającą z hepatosplenomegalią, stanami gorączkowymi i supresją szpiku;
4) paromomycyna jest lekiem pierwszego wyboru w trzewnej postaci leiszmaniozy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z „Zaleceniami PTN AIDS” w przypadku osób zakażonych HIV, z liczbą limfocytów CD4 <100 kom/ul należy stosować farmakoprofilaktykę chorób związanych z zakażeniami herpeswirusami w następujących przypadkach:
1) po kontakcie seksualnym z osobą z opryszczką narządów płciowych;
2) u osób z częstymi nawrotami opryszczki narządów płciowych w celu zmniejszenia liczby nawrotów i ryzyka przeniesienia zakażenia;
3) przez pierwszych 6 miesięcy leczenia antyretrowirusowego, w celu zmniejszenia ryzyka zachorowania na półpasiec, u osób które w przeszłości przebyły zakażenie wirusem ospy wietrznej i półpaśca;
4) przez min. 6 miesięcy u chorych, którzy zakończyli leczenie ostrej fazy cytomegalowirusowego zapalenia siatkówki z uzyskaniem pełnej stabilizacji zmian w fundoskopii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych poniżej leków antyretrowirusowych wskaż te, które ograniczają możliwość wejścia HIV do komórki:
1) ibalizumab;
2) darunawir;
3) marawirok;
4) kabotegrawir.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 56-letniego pacjenta zakażonego HIV, który nie wyrażał zgody na leczenie antyretrowirusowe (ART.) stosowano trimetoprim/sulfametaksazol (TMP/SMX) jako profilaktykę pierwotną zakażeń oportunistycznych (ZO). Po ok. roku przyjmowania leku wystąpiła plamisto-grudkowa, miejscami zlewna, swędząca wysypka na tułowiu i kończynach - rozpoznano uczulenie na TMP/SMX. Oznaczono HIV RNA = 1,34 x 10⁶ kopii/ml oraz liczbę limfocytów CD4 = 44 kom/ul, ponadto stwierdzono pogorszenie funkcji nerek - obniżenie eGFR z 55 do 45 ml/min w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Po raz kolejny przedyskutowano z chorym celowość wdrożenia ART., na które obecnie pacjent wyraził zgodę. W opisanym przypadku:
1) można rozpocząć ART. zestawem: dizoproksyl tenofowiru (TDF) + emtrycytabina (FTC) + darunawir (DRV)/rytonawir (r);
2) preferowanym zestawem do rozpoczęcia ART. będzie: alafenamid tenofowiru (TAF) + FTC + DRV/r;
3) preferowanym zestawem do rozpoczęcia ART. będzie: TAF + FTC + dolutegrawir (DTG);
4) optymalną forma profilaktyki ZO jest podawanie pentamidyny w postaci wlewów dożylnych, raz w miesiącu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Szybkie włączenie leczenia antyretrowirusowego (ART.), bez oczekiwania na wyniki badań wirusologicznych i immunologicznych - tzw. „rapid therapy”:
1) powinno dotyczyć wszystkich pacjentów z nowo wykrytym zakażeniem HIV;
2) może polegać na zastosowaniu zestawu zawierającego alafenamid tenofowiru (TAF) + emtrycytabinę (FTC) + dolutegrawir (DTG);
3) może polegać na zastosowaniu zestawu zawierającego długodziałające leki iniekcyjne (LAI) - kabotegrawir z rylpiwiryną;
4) może polegać na zastosowaniu zestawu zawierającego abakawir (ABC) + lamiwudynę (3TC) + darunawir/kobicystat (DRV/cobi).
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących ryzyka rozwoju zakrzepicy naczyń u osób zakażonych HIV:
1) wśród zakażonych HIV poziom białka S jest wyższy niż w populacji wolnej od zakażenia;
2) niedobór i zmniejszona aktywność białka C pogłębia się wraz z narastaniem deficytu immunologicznego;
3) skuteczne leczenie antyretrowirusowe (ART.) zrównuje ryzyko wystąpienia incydentu zakrzepowego u osób zakażonych HIV z ryzykiem występującym w populacji niezakażonej;
4) przeciwciała antyfosfolipidowe są obecne u ponad połowy osób zakażonych HIV.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku objawowej ostrej choroby retrowirusowej (o.ch.r) zaleca się jak najszybsze włączenie leczenia antyretrowirusowego. Przesłanki uzasadniające takie postepowanie to:
1) względy epidemiologiczne;
2) zwiększenie szans na szybsze ustąpienie objawów o.ch.r.;
3) ograniczenie rozmiarów rezerwuarów HIV oraz jego ewolucji genetycznej;
4) prawdopodobny pozytywny wpływ na zjawisko „post-treatment control” oraz, w przyszłości, ułatwienie eradykacji wirusa z organizmu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ważną pozycje w leczeniu zakażenia HIV stanowią inhibitory integrazy. Z poniżej podanych leków wybierz inhibitory integrazy HIV:
1) darunawir;
2) rytonawir;
3) dolutrgrawir;
4) biktegrawir;
5) kobicystat.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bustowanie - wspomaganie niektórych leków antyretrowirusowych jest nadal wykorzystywane Z poniższych leków wybierz te, gdzie wykorzystano zjawisko bustowania:
1) darunavir;
2) biktegravir;
3) dolutegravir;
4) elvitegrawir;
5) dorawiryna.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ostatnich latach istotnie wzrosła częstość stosowania terapii 2 lekowej Z pośród wymienionych połączeń leków wybierz możliwe do stosowania połączenia w terapii 2 lekowej (bez jednoczesnego stosowania innych leków):
1) DTG+3TC (dolutegrawir + lamiwudyna);
2) 3TC+RPV w postaci długodziałającej (lamiwudy +rylpiwiryna);
3) DRV/r+3TC (darunawir/r + lamiwudyna);
4) EFV+RPV (efawirenz + rylpiwiryna);
5) DTG+RAL (dolutegrawir + raltegrawir).
Prawidłowa odpowiedź to:

Tenofowir jest jednym z częściej stosowanych leków antyretrowirusowych. Stosowanie są dizoproksyl tenofowiru (TDF) alafenamid tenofowiru (TAF). Z poniższych stwierdzeń wybierz właściwe:
1) stosowanie TAF jest związane z większym ubytkiem utkania kostnego wporównaniu z TDF;
2) stosowanie TAF jest związane z poprawą profilu lipidowego po zmianie z zestawu zawierającego TDF;
3) stosowanie TAF jest związane z redukcją masy ciała po zmianie z TDF;
4) stosowanie TAF nie jest zalecone w przypadku jednoczasowego stosowania ryfampicyny;
5) stosowanie TAF jest bezwzględnie przeciwwskazane w ciąży.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród wymienionych poniżej leków wybierz te, które mogą być stosowane z ryfampicyną:
1) EFV (Efavirenz);
2) RAL (raltegrawir);
3) DTG (dolutegrawir);
4) DOR (dorawiryna);
5) DRV (darunawir).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wybierz prawidłowe stwierdzenia dotyczące leczenia ART i konieczności jednoczasowego zastosowania Ryfampicyny:
1) zalecane jest jednoczesne stosowanie DTG +FTC/TAF przy zastosowaniu jednoczesnym ritonawiru;
2) zalecane jest jednoczesne stosowanie DTG + FTC/TAF przy zastosowaniu jednoczesnym zwiększeniu dawki DTG i stosowaniu DTG 2x dobę;
3) możliwe jest jednoczesne stosowanie BIC/TAF/FTC przy zastosowaniu jednoczesnym dolutegrawiru;
4) możliwe jest jednoczesne stosowanie RAL+TDF/FTC przy zastosowaniu zwiększenia dawki TDF/FTC 2x dobę;
5) możliwe jest jednoczesne stosowanie RAL+TDF/FTC przy zastosowaniu wspomagania(bustowania) kobicystatem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wymień prawdziwe stwierdzenia dotyczące zasad zmiany w przypadku niepowodzenia wirusowego leczenia ART.:
1) w przypadku stwierdzenia mutacji M184 V utrzymywanie dalszego leczenia 3TC jest bezwzględnie przeciwskazane;
2) DRV w przypadku niepowodzenia leczenia antyretrowirusowego może być stosowany 2 razy na dobę;
3) stosowanie monoterapii jest przeciwskazane;
4) stosowanie DTG(dolutegrawir)2x na dobę należy rozważyć po niepowodzeniu leczenia inhibitorami integrazy pierwszej generacji;
5) nowy schemat terapii powinien zawierać minimum 2, a najlepiej 3 aktywne leki ARV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe stwierdzenia dotyczące stosowania Dorawiryny (DOR) w leczeniu zakażenia HIV:
1) DOR(dorawiryna) może być przyjmowana niezależnie od posiłków oraz w skojarzeniu z preparatami zobojętniającymi sok żołądkowy - zarówno inhibitorami H2 jak i pompy protonowej;
2) lek ten może być zastosowany przed wykonaniem badania genotypowania w tzw. „Rapid Therapy”;
3) DOR(dorawiryna) nie powinna być stosowana z ryfampicyną;
4) DOR(dorawiryna) nie powinna być stosowana w leczeniu początkowym u pacjentów z HIV RNA >100 000 kopii/ml;
5) przed rozpoczęciem leczenia DOR(dorawiryna) nie jest konieczne wykonywanie badania genotypowania HIV (pobranie badania zalecane).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe stwierdzenia dotyczące leczenia tzw. „rapid therapy” - czyli nawet tego samego dnia przed uzyskaniem wszystkich wyników badań. Wskaż wszystkie i jedyne właściwe stwierdzenia dotyczące takiego postępowania:
1) obecnie zalecane jest jedynie zastosowanie leczenie czterolekowe;
2) możliwe jest zastosowanie DOR/TDF/3TC;
3) rekomendowane jest leczenie z uwzględnieniem marawiroku;
4) możliwe jest zastosowanie DTG +TAF/FTC;
5) nie należy stosować tej strategii w przypadku braku gotowości pacjenta do podjęcia leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostatnio zarejestrowano do leczenia zakażenia HIV nowy lek mający zastosowanie w przypadku występowania wielolekooporności wirusa HIV. Zjawisko to najczęściej występuje po niepowodzeniach terapeutycznych. Wskaż do jakiej klasy leków należy lenkapawir(LEN):
1) inhibitor proteazy;
2) inhibitor CCR5;
3) przeciwciało monoklonalne;
4) inhibitor wiązania;
5) inhibitor białek kapsydu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące grzybic:
1) galaktomannan jest antygenem polisacharydowym zawartym w ścianie komórkowej Cryptococcus neoformans znajdującym zastosowanie w diagnostyce kryptokokozy;
2) w początkowej fazie aspergilozy inwazyjnej zalecana jest monoterapia worykonazolem;
3) u pacjentów z podejrzeniem zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wywołanym Candida spp. lekiem z wyboru do uzyskania lekowrażliwości są echinokandyny;
4) u pacjentów stabilnych klinicznie, o małym ryzyku zakażenia opornymi szczepami Candida spp akceptowalne jest zastosowanie w leczeniu empirycznym flukonazolu;
5) w terapii konsolidacyjnej kryptokokozy ośrodkowego układu nerwowego stosowany jest flukonazol w monoterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące toksoplazmozy:
1) u osób immunokompetentnych leczenie przyczynowe postaci nabytej zwykle nie jest konieczne;
2) w leczeniu początkowym stosuje się pirymetaminę z sulfadiazyną;
3) w trakcie leczenia początkowego wskazana jest suplementacja kwasu askorbinowego;
4) w przypadku nietolerancji sulfadiazyny w leczeniu można stosować klindamycynę;
5) u osób w głębokiej immunosupresji prowadzi się profilaktykę kotrimoksazolem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż antybiotyk który nie powinien być stosowany w leczeniu bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wywołanym metycylinoopornym szczepem Staphylococcus aureus:

Wskaż prawidłowe stwierdzenia dotyczące malarii:
1) rozpoznanie malarii oparte jest na charakterystycznym obrazie klinicznym;
2) jednym z wczesnych objawów jest limfadenopatia szyjna;
3) ze względu na charakterystyczny tor gorączkowy w diagnostyce zakażeń Plasmodium falciparum wskazane jest oczekiwanie do maksymalnie 48 godzin z wykonaniem diagnostyki i włączeniem leczenia;
4) w leczeniu ciężkiej malarii stosuje się artesunat z doksycykliną lub klindamycyną;
5) w leczeniu form przetrwalnikowych - hipnozoitów stosuje się prymachinę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż warunek niezbędny do rozpoznania posocznicy:

Wskaż prawidłowe postępowanie dotyczące posiewów krwi u pacjenta z podejrzeniem posocznicy o nie ustalonym punkcie wyjścia, z temperaturą ciała 37°C, z założonym przed 72 godzinami cewnikiem naczyniowym do żyły głównej górnej:

U 70-letniego pacjenta, bez chorób współistniejących obniżających odporność z listeriozowym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, skuteczne leczenie empiryczne nie będzie możliwe przy zastosowaniu:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące tężca:

Wybierz objaw, który występuje w zatruciu jadem kiełbasianym:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące fluorochinolonów:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące posocznicy i wstrząsu septycznego:
1) wstrząs septyczny może być rozpoznany u pacjenta po resuscytacji płynowej u którego średnie ciśnienie tętnicze wynosi 70 mmHg podczas podawania wlewu z noradrenaliny;
2) w początkowej fazie posocznicy dochodzi do wzmożonej aktywności procesów fibrynolitycznych;
3) zaburzone funkcjonowanie układu nerwowego przejawiające się zaburzeniami świadomości jest jednym z kryteriów branych pod uwagę w skali niewydolności narządowej u pacjentów z sepsą;
4) monitorowanie stężenie kwasu mlekowego we krwi jest jednym z parametrów oceny skuteczności leczenia hipoperfuzji;
5) ze względu na ryzyko hipoglikemii podczas insulinoterapii stosowanej w posocznicy dopuszczalne jest tolerancja glikemii do 220 mg/dl.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące szpitalnego zapalenia płuc (SZP):
1) jest to zapalenie płuc, które rozwinęło się po 48 godzinach od przyjęcia do szpitala;
2) do rozwoju SZP predysponuje terapia antagonistami receptorów H2;
3) cefepim może wchodzić w skład antybiotykoterapii empirycznej SZP ze względu na swoje działanie na Pseudomonas aeruginosa;
4) w leczeniu SZP o lekkim przebiegu można stosować cefalosporynę III generacji w monoterapii;
5) ze względu na słabą penetrację do tkanki płucnej imipenem nie powinien być stosowany w terapii SZP.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż antybiotyk który nie powinien być stosowany w terapii celowanej (po potwierdzeniu wrażliwości w wykonanym antybiogramie z posiewu moczu) w niepowikłanym zapaleniu pęcherza moczowego wywołanego przez pałeczki Enterobacterales wytwarzające karbapenemazy:

Wskaż prawdziwe twierdzenie dotyczące leczenia zakażeń wywołanych przez pałeczki Enterobacterales wytwarzające karbapenemazy (CPE):

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zakażeń wywołanych gronkowcami:

W celu przywrócenia rytmu zatokowego u ciężarnej z napadem migotania przedsionków bez niestabilności hemodynamicznej, w pierwszej kolejności należy zastosować:

Wskaż antybiotyki, stosowane z wyboru w terapii empirycznej zapalenia opon mózgowo-rdzeniowychu młodego mężczyzny, po urazie penetrującym głowy:
1) wankomycyna;
2) cefazolin;
3) amikacyna;
4) cefepim;
5) ceftazydym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przywry są pasożytami charakteryzującymi się znaczną heterogennością morfologiczną oraz biologiczną. Cykl życiowy obejmuje m.in. żywiciela ostatecznego, którym często jest człowiek. Którą z przywr można się zakazić w wyniku spożycia metacerkarii z krabami lub langustami?

Chrysops: dimidiata, silacea, distinctipensis - rodzaj owadów z rodziny bąkowatych jest wektorem chorób pasożytniczych:

W diagnostyce jakiej choroby pasożytniczej, przy ujemnym wyniku badania parazytologicznego wycinków skóry i braku możliwości wykonania badań molekularnych, może być użyty test Mazzotiego?

Anisakioza jest kosmopolityczną inwazją pasożytniczą przewodu pokarmowego wywoływaną przez nicienie z rodziny Anisakidae. Największe zagrożenie zarażenia tymi pasożytami stwarza spożycie:

Inwazje wywołane przez Fasciola hepatica, F. gigantea są szeroko rozpowszechnionymi w świecie zoonozami. Lekiem z wyboru w terapii fasciolozy jest: