Egzamin PES / Choroby zakaźne / jesień 2019

Bakterie należące do rodzaju Vibrio odpowiedzialne są z wiele zespołów klinicznych. Przyczyną posocznicy u osób z immunosupresją są przecinkowce należące do gatunku:

Według obecnie przyjętej klasyfikacji, stosowane leki antyretrowirusowe należą do jednej z sześciu klas w zależności od ich mechanizmu działania i są to: nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy, nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy, inhibitory proteazy, inhibitory fuzji, inhibitory integrazy lub inhibitory koreceptora CCR-5. Z poniżej podanych leków wskaż inhibitory proteazy: 1) marawirok; 2) rytonawir; 3) elwitegrawir; 4) rylpiwiryna; 5) darunawir. Prawidłowa odpowiedź to:

Ryfamycyny są silnymi induktorami enzymu CYP3A4, który metabolizuje wiele leków antyretrowirusowych stosowanych w leczeniu zakażenia HIV. Które leki można bezpiecznie stosować jednocześnie z ryfampicyną ze względu na interakcje farmakokinetyczne? 1) lopinawir wzmacniany rytonawirem (LPV/r); 2) atazanawir wzmacniany kobicystatem (ATZ/COBI); 3) lamiwudynę (3TC); 4) newirapinę (NVP). Prawidłowa odpowiedź to:

W zaleceniach EACS i PTN AIDS rylpiwiryna (RPV) jest lekiem zalecanym do rozpoczynania leczenia w grupie pacjentów nieleczonych uprzednio antyretro- wirusowo. Lek ten może być również stosowany w celu uproszczenia terapii anty- retrowirusowej. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zastosowania tego leku: 1) powinien być stosowany dwa razy na dobę z posiłkiem; 2) przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów nieleczonych uprzednio antyre- trowirusowo bezwzględnie wskazane jest wykonanie genotypowania HIV; 3) przed rozpoczęciem leczenia bezwzględnie wskazane jest oznaczenie tropizmu HIV; 4) jego stosowanie nie jest zalecane w przypadku jednoczesnego stosowania inhibitorów pompy protonowej; 5) RPV jest zalecana szczególnie w grupie pacjentów z bardzo wysokim wyjściowym poziomem wiremii HIV (powyżej 100 000 kopii/ml). Prawidłowa odpowiedź to:

Jedną z grup leków rekomendowanych przez do rozpoczynania leczenia zakażenia HIV są obecnie inhibitory integrazy. Dolutegrawir będący przedstawi- cielem tej klasy leków antyretrowirusowych jest uważany za lek charakteryzujący się dobrym profilem bezpieczeństwa i wysoką skutecznością leczenia. Przeciwwskazaniem do stosowania leku jest: 1) stwierdzone uczulenie na dolutegrawir; 2) wiek powyżej 60. roku życia; 3) jednoczesne stosowanie abakawiru; 4) stwierdzenie dodatniego HLA-B*5701; 5) obecność mutacji M184V w surowicy, przed rozpoczęciem leczenia antyretrowirusowego. Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z częściej stosowanych leków antyretrowirusowych jest tenofowir. Obecnie coraz częściej stosowany jest alafenamid tenofowiru (TAF) Z poniższych stwierdzeń dotyczących alfenamidu tenofowiru wskaż prawdziwe: 1) jednym z typowych działań niepożądanych TAF jest występowanie niedokrwistości; 2) stosowanie TAF jest możliwe w połączeniu z innym lekiem lub innymi lekami antyretrowirusowymi w jednej tabletce; 3) alafenamid tenofowiru jest jednym z inhibitorów proteazy zalecanych do rozpoczynania leczenia antyretrowirusowego; 4) stosowanie TAF jest ograniczone zawsze do grupy pacjentów z wyjściową wiremią HIV RNA < 100 000 kopii/ml; 5) przy współwystępowaniu zakażenia HBV i HIV stosowanie TAF jest przeciwwskazane niezależnie od jego dawki. Prawidłowa odpowiedź to:

Celem leczenia antyretrowirusowego w ciąży jest uzyskanie pełnej supresji wiremii, szczególnie w okresie porodu, kiedy ryzyko zakażenia jest największe. Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących leczenia antyretrowirusowego ciężarnych zakażonych HIV wskaż prawdziwe: 1) w przypadku, kiedy wiremia HIV jest powyżej 1000 kopii/ml podczas poro- du, konieczne jest podanie ciężarnej lamiwudyny drogą dożylną, aby zapobiec transmisji wertykalnej zakażenia; 2) podczas trwania ciąży nie należy rozpoczynać leczenia newirapiną; 3) podanie pojedynczej dawki stawudyny podczas porodu nie jest obecnie rekomendowane; 4) spośród inhibitorów proteazy rekomendowany do stosowania jest atazanawir/r(ATZ/r); 5) stosowanie azydotymidyny jest przeciwwskazane w ciąży. Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół rekonstrukcji immunologicznej może stanowić poważny problem kliniczny u pacjentów zakażonych HIV po rozpoczęciu leczenia antyretrowiruso- wego. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tego zespołu: 1) czynnikiem predysponującym jest niska liczba limfocytów T CD4 < 100 kom/mm3; 2) czynnikiem predysponującymi do wystąpienia jest wysoka wiremia > 100 000 kopii/ml w momencie rozpoczynania terapii; 3) duże kryterium diagnostyczne zespołu rekonstrukcji immunologicznej to nietypowe objawy zakażeń oportunistycznych lub guzów u osób, które odpowiedziały na leczenie antyretrowirusowe; 4) gwałtowne namnażanie się wirusa HIV do wartości przekraczających 100 milionów kopii/ml surowicy jest częścią tego zespołu; 5) wzrost limfocytów CD4 połączony jednocześnie z utrzymywaniem się stałej wiremii HIV jest typowy dla tego zespołu. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ostrej infekcji retrowirusowej: 1) jej IV etap wg Fiebig opisuje następujący układ markerów: HIV RNA obecny, antygen p24 obecny; przeciwciała w teście EIA obecne; w teście western-blot obecne jedynie przeciwciała przeciw p41; 2) w jej przebiegu może dojść do rozwoju choroby definiującej AIDS; 3) jeżeli do zakażenia dochodzi drogą kontaktów seksualnych, pierwszymi komórkami ulegającymi zakażeniu często są komórki nieposiadające receptora CD4; 4) w jej przebiegu przechodzenie drobnoustrojów przez nabłonek śluzówki jelita do krążenia wrotnego jest efektem m.in. masywnej martwicy komórek CD8+. Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent zakażony genotypem 4 HCV i ze schyłkową niewydolnością nerek (eGFR poniżej 30 ml/min/1,73 m2) wymaga pilnego leczenia przeciwwirusowego. Zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową i Charakterystykami Produktów Leczniczych należy zastosować: 1) elbaswir/grazoprewir; 2) ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + dazabuwir; 3) glekaprewir/pibrentaswir; 4) sofosbuwir/ledipaswir; 5) sofosbuwir/welpataswir. Prawidłowa odpowiedź to:

U osób zakażonych HIV, wirus Epsteina-Barr w prawie 100% przypadków jest związany z patogenezą: 1) chłoniaka pierwotnego mózgu; 2) chłoniaka wysiękowego (PEL); 3) leukoplakii włochatej jamy ustnej; 4) ziarnicy złośliwej. Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku oportunistycznych zakażeń grzybiczych (z.g.) w przebiegu zakażenia HIV: 1) nie stosuje się profilaktyki pierwotnej; 2) w przypadku rozpoznania z.g., poza leczeniem etiotropowym, zawsze należy jak najszybciej rozpocząć leczenie antyretrowirusowe (ART.); 3) we wszystkich przypadkach, które wymagają stosowania profilaktyki wtórnej, można ją zakończyć, jeśli liczba limfocytów CD4 wzrośnie powyżej 100 kom/mm3; 4) steroidoterapia jest bezwzględnie przeciwwskazana. Prawidłowa odpowiedź to:

Wpływ leków antyretrowirusowych na czynność nerek może mieć postać: 1) białkomoczu z glikozurią bez hiperglikemii z podwyższeniem stężenia kreatyniny, hipofosfatemią i hipokalcemią; 2) spadku eGFR, wywołanego hamującym działaniem na wydzielanie kanalikowe kreatyniny, najprawdopodobniej bez wpływu na czynność kłębuszków nerkowych; 3) białkomoczu nerczycowego, któremu nie towarzyszą obrzęki i nadciśnie- nie tętnicze, spowodowanego utratą markerów zróżnicowania podocytów; 4) kolki nerkowej z towarzyszącym krwio- i białkomoczem. Prawidłowa odpowiedź to:

34-letni mężczyzna po przebytym zapaleniu wątroby typu B w dzieciństwie, obecnie HBsAg (-), anty-HBc (+) i niewykrywalnym HBV DNA przebył zabieg przeszczepienia nerki z powodu ich schyłkowej niewydolności. Zgodnie z Programami Lekowymi pacjent:

48-letni mężczyzna, obywatel mołdawski został przywieziony przez zespół PR, znaleziony w parku, z zaburzeniami świadomości, gorączkujący, z nasiloną dusznością. Przy sobie miał dokumentację medyczną, zgodnie z którą tydzień wcześniej został wypisany ze szpitala, w innym województwie z rozpoznaniem zespołu nabytego niedoboru odporności w przebiegu zakażenia HIV; choroba wskaźnikowa - kandydoza przełyku, liczba limfocytów CD4- 11 kom/mm3, CD4/CD8 = 0,013, HIV RNA 178.000 kopii/ml. Wówczas rozpoczęto profilaktykę pierwotną zakażeń oportunistycznych - trimetoprim/sulfametoksazol (TMP/SMX) 960 codziennie; nie włączano leczenia antyretrowirusowego (ART.) ze względu na deklarowany przez pacjenta powrót do Mołdawii w ciągu najbliższych dni. Obecnie: gorączka 40 ºC, duszność spoczynkowa, liczba oddechów 32/min, ściszenie szmeru oddechowego i stłumienie odgłosu opukowego obustronnie do kątów łopatek. Saturacja bez suplementacji tlenu - sO2 84%. CRP 154 mg/l. W TK klatki piersiowej 'Płyn w obu jamach opłucnowych - więcej w prawej, gdzie warstwa płynu do 56 mm (w lewej max. do 45 mm). Zmiany niedodmowe w płatach dolnych i w płacie środkowym. W pozostałym miąższu płucnym widoczne mnogie zmiany rozsiane drobnoguzkowe oraz torbielowate ogniska z cechami kawitacji do 12 mm - w różnicowaniu należy wziąć pod uwagę pneumocystozę, ew. ropnie bakteryjne lub grzybicze (gruźlica wydaje się mniej prawdopodobna). Pogrubienie tkanek śródpiersia i wnęk płucnych do ok. 14 mm - prawdopodobnie zmiany węzłowe lub naciekowe. W zakresie badania widoczne drobne rozsiane ogniska hipodensyjne w śledzionie.' TK OUN - bez istotnych nieprawidłowości. Rozważyć należy podjęcie m.in. następujących działań: 1) bronchoskopia z płukaniem oskrzelików; 2) wykonanie testu oceniającego produkcję interferonu gamma (IGRA) po stymulacji antygenami Myc. tuberculosis; 3) nakłucie jamy opłucnej; 4) zastosowanie izolacji oddechowej; 5) TMP/SMX 960 3 tabl. co 8 godz.; 6) pentamidyna w nebulizacji 300 mg 1x dz; 7) ceftriakson iv. 2 g co 12 godz. + klarytromycyna 500 mg co 12 godz.; 8) prednizon 40 mg co 12 godz.; 9) bezzwłoczne rozpoczęcie ART. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kryptosporydiozy u osób zakażonych HIV: 1) możliwe jest zarażenie na drodze analno-oralnych kontaktów seksualnych; 2) może przyjmować postać biegunki o piorunującym przebiegu i niepomyślnym rokowaniu; 3) najskuteczniejszą formą leczenia jest odbudowa immunologiczna pod wpływem terapii antyretrowirusowej; 4) leczenie paromomycyną cechuje się ponad 90% skutecznością. Prawidłowa odpowiedź to:

34-letni mężczyzna przekazany do oddziału zakaźnego z Kliniki Neuro- logii, gdzie był diagnozowany z powodu zgłaszanych od ok. 3 miesięcy zaburzeń widzenia - ubytki w polu widzenia do okresowo występującej całkowitej ślepoty. Tamże wykonano rezonans magnetyczny (RM) głowy stwierdzając 'rozlane obszary podwyższonego sygnału w obrazach T2-zależnych i obniżonego w T1- zależnych w istocie białej, płatach potylicznych i skroniowych obustronnie bez patologicznego wzmocnienia kontrastowego opisywanych zmian' oraz stwier- dzono obecność przeciwciał anty-HIV, anty-CMV i anty- T. gondii w klasie IgG. Przy przyjęciu do oddziału zakaźnego CD4 17 kom/mm3; CD4/CD8 =0,03, HIV RNA 162 562 kopii/ml, VDRL (-), CMV DNA w surowicy nieobecne. W badaniu ogólnym płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR): cytoza 1 kom/mm3, białko 0,75 g/l, kw. mlekowy 1,41 mmol/l, glukoza 2,9 mmol/l; w PMR wykazano obecność DNA wirusa JC; nie stwierdzono obecności DNA wirusa Epstein-Barr i wirusa cytome- galii. W badaniu okulistycznym - rozległe ubytki w polach widzenia obu oczu kore- lują ze zmianami w OUN, dno oczu bez istotnych nieprawidłowości. Rozpoczęto leczenie antyretrowirusowe alafenamid tenofowiru (TAF) + emtrycytabina (FTC)+ dolutegrawir (DTG), oraz profilaktykę trimetoprimem/sulfametoksazolem (TMP/SMX). Trzy miesiące później bez nowych dolegliwości, nadal obustronnie rozległe ubytki w polach widzenia; w RM 'w istocie białej obu półkul mózgu w okolicy skroniowo-potyliczno-ciemieniowej oraz w płacie ciała modzelowatego widoczne zlewające się obszary hiperintensywne w obrazach T2-zależnych i FLAIR, nieco hipointensywne w obrazach T1, ulegające obwodowemu wzmoc- nieniu po podaniu środka kontrastowego; efekt masy pod postacią redukcji prze- strzeni podpajęczynówkowej bruzd płatów potylicznych, skroniowych i ciemienio- wych na poziomie zmian, uciśnięcia rogów skroniowych, potylicznych i trójkątów obu komór bocznych, struktury linii pośrodkowej nieprzemieszczone'. CD4 104 kom/mm3; CD4/CD8=0,1; HIV RNA 84 kopii/ml. W odniesieniu do opisanego przypadku należy: 1) wobec niepełnej skuteczności wirusologicznej zmienić ART; 2) pilnie dążyć do wykonania biopsji mózgu; 3) włączyć leczenie walgancyklowirem; 4) włączyć leczenie sulfadiazyną z pyrymetaminą; 5) włączyć leczenie steroidami. Prawidłowa odpowiedź to:

Z niżej wymienionych wybierz niezalecane terapie antyretrowirusowe (terapie stosowane bez dodatkowych innych leków antyretrowirusowych): 1) lamiwudyna +dolutegrawir; 2) lamiwudyna + raltegrawir; 3) lamiwudyna + darunawir/r; 4) darunawir/r +ralegrawir; 5) marawirok + raltegrawir. Prawidłowa odpowiedź to:

Który z leków przeciwwirusowych można zastosować w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C u świadczeniobiorcy nastoletniego powyżej 12. r.ż. zgodnie z Charakterystykami Produktów Leczniczych i Programem Lekowym (załącznik B.2 i B.71)?

45-letni chory z zespołem nabytego niedoboru odporności w przebiegu zakażenia HIV, rozpoznanym 15 lat wcześniej. Wówczas rozpoznano kandydozę przełyku i postępującą wieloogniskową leukoencefalopatię (PML), w przebiegu której doszło do niedowładu połowiczego lewostronnego. Na skutek stosowanego leczenia antyretrowirusowego (ART.) uzyskano stabilizację PML, chory rehabilito- wany z częściową poprawą stanu neurologicznego. W ciągu całej obserwacji skuteczność ART przeciwwirusowa dobra, odbudowa immunologiczna mierna (CD4 156 kom/mm3; nadir CD4 - 3 kom/mm3), chory adherentny do terapii mimo problemu alkoholowego. Zestaw leków stosowany przez ostatnie 5 lat to dizoprok- syl tenofowiru (TDF) + emtrycytabina (FTC) + raltegrawir (RTG). Obecnie diagno- zowany z powodu utrzymujących się od pół roku silnych bólów pośladka i uda prawego, uniemożliwiających chodzenie i utrudniających rehabilitację, a zmniej- szających się w pozycji siedzącej i leżącej oraz w odciążeniu stawów biodrowych. Dolegliwości dotyczą również lewego biodra, ale mają mniejsze nasilenie. W badaniu metodą rezonansu magnetycznego (RM) stwierdzono 'Niejednorodna przebudowa głów kości udowych obustronnie; od strony przyśrodkowej strefy martwicy oddzielone od pozostałej tkanki. Obustronnie cechy podchrzęstnych złamań i przebudowy sklerotycznej w górnej części głów kości udowych, bardzo nasilone po stronie prawej.' Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące opisanego przypadku: 1) opisywane zmiany są wynikiem przeciążeń związanych z niedowładem; 2) konieczna jest zmiana TDF na alafenamid tenofowiru; 3) czynnikiem ryzyka opisywanych zmian może być stopień zaawansowania zakażenia HIV; 4) czynnikiem ryzyka opisywanych zmian może być nadużywanie alkoholu; 5) w terapii należy uwzględnić bisfosfoniany. Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z Programem Lekowym leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C do rozpoczęcia leczenia lekiem pangenotypowym nie jest obowiązkowe:

Program lekowy leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B u pacjentów HBsAg (+) i HBeAg (-) jako jednego z kryteriów kwalifikacji wymaga poziomu HBV DNA powyżej:

Pacjentka zakażona genotypem 1b HCV, z zaawansowaniem choroby wątroby F2 w skali Metavir leczona nieskutecznie elbaswirem/grazoprewirem została ponownie zakwalifikowana to terapii DAA. Zgodnie z Programem Lekowym i Charakterystyką Produktów Leczniczych należy zastosować:

Pacjent z aktualnym (ok. 2 m-cy) rozpoznaniem chłoniaka i jednoczasowo stwierdzonym antygenem HBsAg (+) wymaga pilnego włączenia terapii przeciwwi- rusowej. Zgodnie z Programem Lekowym leczenia przewlekłego zapalenia wątro- by typu B jednym z kryterium jest obecność antygenu HBs przez czas dłuższy niż 6 miesięcy. Wyniki których badań pozwolą na ocenę przewlekłości zakażenia HBV i ew. włączenie pacjenta do terapii? 1) obecność przeciwciał anty- HBe; 2) niewykrywalna wiremia HBV DNA; 3) wynik badania elastograficznego F4; 4) obecność przeciwciał anty-HBc total; 5) ilościowe oznaczenie HBsAg > 2000 IU/ml. Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent z umiarkowanymi (stopień B wg klasyfikacji Childa-Pugh) i ciężki- mi (stopień C wg klasyfikacji Childa-Pugh) zaburzeniami czynności wątroby może być leczony lekami przeciwwirusowymi anty-HCV zgodnie z aktualnym Progra- mem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową i Charakterystykami Produktów Leczniczych. Do których z poniżej wymienionych terapii należy dodać rybawirynę (RBV) stosując leczenie w w/w przypadkach? 1) sofosbuwir/ledipaswir; 2) glekaprewir/pibrentaswir; 3) sofosbuwir/welpataswir; 4) ombitaswir/parytaprewir/rytonawir; 5) elbaswir/grazoprewir. Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z Programami Lekowymi leczenia przewlekłych wirusowych zapaleń wątroby (załącznik B.1, B.2 i B.71) interferon pegylowany alfa-2a można zastosować: 1) u dorosłych w leczeniu pzw typu B; 2) u dorosłych w leczeniu pzw typu C; 3) u dzieci powyżej 5. r.ż. w leczeniu pzw typu C; 4) u świadczeniobiorców w wieku 3-18 lat w leczeniu pzw typu B. Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B, leczony w przeszłości lamiwudyną, z wiremią HBV DNA 3,1 x 104 IU/ml, HBeAg (+), z aktywnością ALAT przewlekle poniżej 2 x GGN, z potwierdzonym aktywnym procesem zapalnym w biopsji wątroby, bez klinicznego rozpoznania marskości wątroby, powinien zostać zakwalifikowany do leczenia przeciwwirusowego, ale zgodnie z Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B nie może otrzymać:

Program Lekowy leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B (załącznik B.43) gwarantuje świadczenie świadczeniobiorcom po zabiegu transplantacji narządu, u których wykrywa się przeciwciała anty-HBc total a nie stwierdza się: 1) HBV DNA; 2) przeciwciał anty HBs; 3) hepatosplenomegalii; 4) podwyższonej aktywności ALAT; 5) antygenu HBs. Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent zakażony genotypem 1b HCV, z zaawansowaniem choroby wątroby nie większym niż F2, nie leczony nigdy przeciwwirusowo anty-HCV, z wiremią HCV RNA 1,78 x 106 IU/ml, może zostać zakwalifikowany do terapii zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową i Charakterystykami Produktów Leczniczych i otrzymać:

Zastosowanie którego z leków w leczeniu chłoniaków złośliwych B-komór- kowych stanowi kryterium włączenia pacjenta anty-HBc (+) do Programu Lekowe- go B.43 i podania lamiwudyny w profilaktyce reaktywacji zakażenia HBV?

Program Lekowy leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B u pacjentów HBsAg (+) i HBeAg (+) jako jednego z kryteriów kwalifikacji wymaga poziomu HBV DNA powyżej:

Zgodnie z Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C można stosować leki u świadczeniobiorców w wieku powyżej 3 lat. Którą terapię należy zastosować u 12-letniego dziecka wymagającego pilnego leczenia z powodu znacznego zaawansowania choroby wątroby i podejrzenia krioglobulinemii?

U pacjenta po przebytym w przeszłości zakażeniu HBV stwierdza się obecność przeciwciał anty HBc total. U pacjenta zdiagnozowano chłoniaka nieziarniczego i planowane jest leczenie rytuksymabem. Zgodnie z Programem Lekowym (załącznik B.43) należy zastosować lamiwudynę:

Nie jest opcją terapeutyczną przeznaczoną dla dorosłych zakażonych genotypem 4 HCV leczenie z zastosowaniem terapii:

Program Lekowy leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B gwarantuje świadczenie świadczeniobiorcom w wieku powyżej 3 lat i z obecnością antygenu HBs przez czas dłuższy niż 6 miesięcy. Spełnienie jakiego kryterium dotyczącego aktywności ALAT jest ponadto wymagane?

Zgodnie z obowiązującym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B u świadczeniobiorców po leczeniu interfe- ronem pegylowanym i spełniających kryteria ponownego włączenia do programu należy wykonać: 1) poziom wiremii HBV DNA; 2) oznaczenie przeciwciał anty-HCV; 3) oznaczenie autoprzeciwciał; rozrodczym. 4) wirogram (lekooporność); 5) próbę ciążową u kobiet w wieku Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent ze zdekompensowaną marskością wątroby i niewydolnością nerek w przebiegu zespołu wątrobowo-nerkowego oczekuje na przeszczep wątroby. W wykonanych badaniach stwierdza się HBsAg dodatni, HBeAg dodatni, HBV DNA 2,34 x 102 IU/ml, klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min. Zgodnie z obowiązującym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B i Charakterystykami Produktów Leczniczych u chorego można zastosować:

U chorych z wywiadem terapii raka wątrobowokomórkowego (HCC) leczenie zakażenia HCV lekami o bezpośrednim działaniu przeciwwirusowym:

Dobór optymalnej terapii zakażeń HCV u większości chorych zależy przede wszystkim od:

Cztery dni po operacyjnym zabiegu składania skomplikowanego złamania kości promieniowej i łokciowej u 38-letniego mężczyzny rozwinęło się ropne zaka- żenie rany. Tkanki dokoła miejsca operowanego się zaczerwieniły się, stały się twarde, narastała gorączka. Pobrano dwa wymazy do diagnostyki mikrobiologicz- nej - na badania mikroskopowe i hodowlane. W preparacie bezpośrednim wykryto Gram-dodatnie ziarniaki, układające się w dwoinki lub krótkie łańcuszki; po 24-godzinnej hodowli w warunkach tlenowych wyrosły drobne, szarawe kolonie, z rąbkiem hemolizy typu alfa. Test na wytwarzanie katalazy dał wynik ujemny. Najprawdopodobniejszą przyczyną zakażenia jest:

W wyniku narastania częstości izolacji pałeczek Enterobacteriaceae wytwarzających karbapenemazy (Carbapenemase Producing Enterobacteriaceae - CPE) Polska może być uznana za kraj endemiczny pod względem występowa- nia tych patogenów. Jednym z mechanizmów ograniczających zakażenia CPE jest upowszechnienie badań przesiewowych. Zgodnie z zaleceniami Konsultanta Krajowego w dziedzinie mikrobiologii klinicznej, rekomendowanymi przez Ministra Zdrowia, badaniami takimi winni być objęci pacjenci:

Do Przychodni Chorób Zakaźnych zgłosił się 24-letni mężczyzna z zażółceniem skóry i białkówek. Zgłaszał utratę apetytu, ból brzucha, złe samopoczucie, nietypową, ciemną barwę moczu. Zlecone badania serologiczne wykazały obecność przeciwciał anty-HBs oraz brak przeciwciał anty-HBc. Prawidłowa interpretacja tych danych wskazuje na:

Kolejność aktywacji elementów układu odpornościowego podczas zakażenia wirusem VZV to:

Do lekarza rodzinnego zgłosiła się 32-letnia kobieta, skarżąca się ból w dolnej części pleców, ból przy oddawaniu moczu, obecność krwi w moczu oraz gorączkę. Zlecono badanie mikrobiologiczne moczu. Uzyskano wzrost bakterii na podłożu Cled - kolonie duże, żółte, z zażółceniem podłoża oraz na podłożu MacConkey - duże czerwone kolonie, w liczbie ponad 105 /mL. Uzyskane wyniki sugerują zakażenie układu moczowego przez:

Jedynym gatunkiem z rodzaju Campylobacter, wywołującym również zakażenia oportunistyczne, zwykle o ciężkim przebiegu, pod postacią bakteriemii, zapalenia osierdzia lub opon mózgowo-rdzeniowych, u pacjentów ze skrajnych grup wiekowych a także u kobiet w ciąży, jest:

Na oddział chirurgii przyjęto mężczyznę z pękniętym wyrostkiem i rozwija- jącym się zapaleniem otrzewnej. Po zabiegu chirurgicznym włączono leczenie klindamycyną i ceftazydymem. Obserwowano poprawę, jednak piątego dnia zaczęła się narastająca biegunka, skurcze jelit oraz podwyższona temperatura. W kolejnych dniach w kale pojawiła się krew, a na błonie śluzowej odbytnicy wykryto białe plackowate naloty. Najprawdopodobniejszym czynnikiem sprawczym zakażenia jest:

Wirus ten jest przedstawicielem jedynej rodziny wirusów o genomie zawierającym jednoniciowy liniowy DNA. Wykazuje silne powinowactwo do komórek progenitorowych układu czerwonokrwinkowego. Wirusem tym jest:

'Bakteria ta jest drobną Gram-ujemnie barwiącą się pałeczką, w Polsce przenoszoną głównie przez Ixodes ricinus. Chorobotwórcza dla ludzi i zwierząt, w zakażonym organizmie namnaża się wewnątrzkomórkowo. W diagnozie bardzo ważny jest wywiad epidemiologiczny; diagnostyka laboratoryjna - w obrazie krwi często obserwowana leukopenia i trombocytopenia; przydatne są testy serologiczne, natomiast bardzo przydatne i zalecane są testy genetyczne, w przypadku tego patogenu zapewniające wysoką swoistość i czułość'. Taki opis jest właściwy dla:

Najczęstszym zakażeniem przenoszonym drogą płciową, o etiologii bakteryjnej, jest infekcja genitalnymi typami Chlamydia trachomatis. Gatunek ten jest zróżnicowany genetycznie i serologicznie. Poszczególne serotypy lub grupy serotypów, wywołują zakażenia o różnym obrazie klinicznym. Ziarnicę wenerycz- ną wywołują serotypy:

Pacjent badany przez lekarza przed planowanym szczepieniem podaje w wywiadzie, że dwa lata temu przebył wstrząs anafilaktyczny po spożyciu niewiel- kiej ilości deseru zawierającego surowe jajko. Za radą alergologa nie spożywa żadnych potraw zawierających składniki jaja kurzego. Wskaż w stosunku do których z niżej wymienionych szczepionek występuje trwałe przeciwwskazanie do ich podawania: 1) szczepionka przeciwko grypie; 2) acelularna szczepionka przeciwko krztuścowi; 3) szczepionka przeciwko odkleszczowemu zapaleniu mózgu; 4) szczepionka przeciwko odrze, śwince i różyczce; 5) szczepionka przeciwko żółtej gorączce. Prawidłowa odpowiedź to:

W chemioprofilaktyce zakażenia meningokokowego u dzieci można stosować następujące antybiotyki: 1) ampicilinę; 2) ceftriakson; 3) cyprofloksacynę; 4) penicylinę fenoksymetylową; 5) ryfampicynę. Prawidłowa odpowiedź to:

Nastolatek dotychczas nieszczepiony przeciwko odrze, śwince i różyczce otrzymał 1 dawkę szczepionki MMR. W 10. dobie po szczepieniu, podczas pobytu w szpitalu przetoczono mu preparat immunoglobulin dożylnych (IVIG) - z karty informacyjnej leczenia szpitalnego wynika, że w dawce 400 mg/kg masy ciała. Po wypisaniu chłopca ze szpitala rodzice zgłaszają się do lekarza rodzinnego celem ustalenia daty podania drugiej dawki szczepionki MMR. Wskaż prawidłowe postępowanie:

Chirurg zakłuł się igłą podczas szycia powłok pacjenta. Na polecenie ordynatora oddziału u pacjenta oznaczono we krwi antygen HBs - badanie wykazało jego obecność. Chirurg otrzymał kompletne szczepienie przeciwko wzw B przed 18 laty. Nigdy nie sprawdzano u niego obecności przeciwciał anty-HBs. Wskaż prawidłowe postępowanie w opisanej sytuacji: 1) z uwagi na pełne szczepienie w przeszłości nie są potrzebne dodatkowe działania; 2) należy podać dawkę przypominającą szczepionki przeciwko WZW B; 3) należy oznaczyć przeciwciała anty HBs we krwi chirurga - w przypadku stężenia 10 IU/L nie są wymagane dalsze działania; 4) należy oznaczyć przeciwciała anty-HBs we krwi chirurga - w przypadku stężenia <10 IU/L należy podać dawkę przypominającą szczepionki przeciwko WZW B; 5) należy oznaczyć przeciwciała anty-HBs we krwi chirurga - w przypadku stężenia <10 IU/L należy podać dawkę przypominającą szczepionki przeciwko wzw B oraz jedną dawkę immunoglobuliny anty-HBs. Prawidłowa odpowiedź to:

Której z niżej wymienionych szczepionek nie można podać pacjentowi, który od miesiąca przyjmuje prednizon w dawce 30 mg na dobę?

Wskaż w oparciu o Program Szczepień Ochronnych, w przypadku których chorób może być zalecana profilaktyka czynno-bierna? 1) odra; 2) tężec; 3) wścieklizna; 4) wzw B; 5) wzw

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące Niepożądanych Odczynów Poszczepiennych (NOP): 1) zgłoszenia dokonuje zawsze placówka lub lekarz, który wykonał szczepienie; 2) zgłoszenia dokonuje placówka lub lekarz, który wysuwa podejrzenie NOP; 3) zgłoszenie należy wykonać w ciągu 24 godzin od wystąpienia NOP lub uzyskania informacji o podejrzeniu NOP; 4) zgłoszenie należy wykonać w ciągu 48 godzin od wystąpienia NOP lub uzyskania informacji o podejrzeniu NOP; 5) zgłoszeniu podlegają tylko ciężkie NOP, wymagające hospitalizacji. Prawidłowa odpowiedź to:

Dziecko urodzone przedwcześnie z masą urodzeniową 1750 g zostało zaszczepione w 1. dobie życia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (dawka 0). Wskaż w oparciu o Program Szczepień Ochronnych, według którego schematu będzie to dziecko uodparniane przeciwko wzw B:

Niemowlę 6-miesięczne było dotychczas czasowo zwalniane ze szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi. Obecnie rodzice zgłaszają się z opinią neurologa dziecięcego o trwałych przeciwwskazaniach do szczepienia przeciwko krztuścowi. Wskaż prawidłowe postępowanie w opisanej sytuacji:

Chłopiec 15-letni otrzymał za granicą 1 dawkę monowalentnej szczepionki przeciwko odrze w wieku 15 miesięcy. Aktualnie zgłasza się celem uzupełnienia brakujących szczepień. Wskaż prawidłowe postępowanie w opisanym przypadku:

Chłopiec 16-letni przeniósł się do Polski pół roku temu. Nigdy nie był szczepiony przeciwko gruźlicy. Zgłasza się do Lekarza Rodzinnego celem uzupełnienia tego szczepienia. Wskaż prawidłowe postępowanie:

U 3-miesięcznego niemowlęcia rozpoznano krztusiec. Wskaż, które z niżej wymienionych leków można zastosować w terapii przyczynowej u tego dziecka: 1) ampicylinę; 2) azytromycynę; 3) erytromycynę; 4) klarytromycynę; 5) trimetoprim - sulfametoksazol. Prawidłowa odpowiedź to:

W rozpoznaniu płonicy za najważniejsze cechy choroby uznaje się:

U kobiety w dniu porodu rozpoznano ospę wietrzną. Zalecane postępowanie u noworodka obejmuje:

U noworodka urodzonego z ciąży I, powikłanej wielowodziem i wodogło- wiem płodu wykrytym w badaniu usg w 32. tyg. ciąży, stwierdzono cechy zakaże- nia wewnątrzmacicznego, wodogłowie, poszerzenie szwów czaszkowych, duże napięte ciemię przednie, objaw 'zachodzącego słońca', hepatosplenomegalię. U dziecka obserwowano zaburzenia termoregulacji, okresową bradykardię, napady drgawek. Przeprowadzone badania laboratoryjne wykazały obecność przeciwciał anty-/TOXO w klasach IgM i IgG, podwyższoną liczbę granulocytów kwasochłon- nych w surowicy, podwyższone stężenie białka (1200 mg%) w płynie mózgowo- rdzeniowym, w badaniu TK głowy masywne wodogłowie oraz zwapnienia śródmózgowe. Prawidłowe postępowanie obejmuje:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wirusowych zapaleń mózgu: 1) opryszczkowe zapalenie mózgu u dorosłych jest zwykle następstwem reaktywacji zakażenia latentnego; 2) w Europie najczęściej występują zapalenia mózgu wywołane przez wirusy ECHO; 3) w opryszczkowym zapaleniu mózgu lekiem z wyboru jest widarabina; 4) wirus KZM przenoszony jest głównie przez kleszcze Ixodes ricinus; 5) zakażenie układu nerwowego wirusem KZM dotyczy głównie osób z upośledzeniem odporności. Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą przyczyną zakażeń szpitalnych w oddziałach niemowlęcych stanowią:

11-letni chłopiec urodzony na Ukrainie zgłosił się do Izby Przyjęć celem profilaktyki tężca po zaopatrzeniu chirurgicznym rany palca ręki lewej. Do urazu doszło w pobliżu stajni. Według matki chłopiec otrzymał szczepienie p/tężcowi w okresie niemowlęcym. Wskaż prawidłowe postępowanie:

Do powikłań nagminnego zapalenia przyusznic nie należy:

Noworodkowi matki, u której stwierdzono wysoką wiremię HBV w III trymestrze ciąży należy podać:

5-letnia dziewczynka została przyjęta do szpitala z powodu gorączki, obrzęku nosogardła, powiększenia szyjnych węzłów chłonnych, powiększenia wątroby i śledziony, polimorficznej wysypki na kończynach. Rozpoznano mononukleozę zakaźną, podano kortykosteroidy. W 9. dobie choroby, po upadku z łóżka, u dziecka wystąpiły silne bóle brzucha, pogorszenie stanu ogólnego, narastające cechy wstrząsu. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

W przypadku podejrzenia meningokokowego zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych, czas od przyjęcia chorego do oddziału szpitalnego do rozpoczęcia antybiotykoterapii empirycznej, nie powinien przekraczać:

3-letnie dziecko bawiło się z mamą w ogródku. Biegający w pobliżu ich własny pies znalazł kreta, którego odrzucił w stronę dziecka. Kret uderzył w łydkę dziecka. Pies od momentu wzięcia z hodowli w okresie szczenięcym przebywa z rodziną, nie kontaktuje się z innymi zwierzętami, jest zaszczepiony p/wściekliźnie. Dziecko jest szczepione zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych. Prawidłowe postępowanie obejmuje:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wirusowych zapaleń mózgu: 1) przebieg cytomegalowirusowego zapalenia mózgu jest zawsze ostry; 2) zapis EEG znad kory skroniowej, w herpetycznym zapaleniu mózgu, wykazuje zwolnienie lub napadowość; 3) opryszczkowe zapalenie mózgu nie wykazuje predylekcji sezonowej; 4) w przebiegu herpetycznego zapalenia mózgu występują objawy zajęcia układu autonomicznego; 5) obecnie wirus Zachodniego Nilu wywołuje zachorowania tylko w Afryce Subsaharyjskiej i na Półwyspie Arabskim. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pneumokokowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych: 1) S. pneumoniae jest najczęstszym czynnikiem etiologicznym u osób powyżej 16. r. ż.; 2) najwyższe ryzyko zachorowania dotyczy dzieci do 2. r. ż. i osób po ukończeniu 65 lat; 3) zachorowania częściej występują w sezonie zimowym i wczesnowiosennym; 4) S. pneumoniae jest najczęstszym czynnikiem etiologicznym epidemii w Afryce Subsaharyjskiej; 5) przebycie pneumokokowego zapalenia opon zapewnia trwałą odporność na ponowne zachorowanie. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż najczęstszy czynnik etiologiczny ostrych zapaleń opon mózgowo- rdzeniowych u dorosłych w Europie:

Do czynników ryzyka ostrego bakteryjnego zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych u dorosłych należą: 1) marskość wątroby; 2) czerniak złośliwy; 3) toczeń rumieniowaty trzewny; 4) przewlekłe leczenie glikokortykosteroidami; 5) zespół Wiskotta-Aldricha. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące grzybiczych zapaleń ośrodkowego układu nerwowego: 1) występują rzadko, przede wszystkim, u chorych z upośledzeniem odporności; 2) sporadycznie spotykane są u osób z prawidłową odpornością; 3) najczęściej są poprzedzone pierwotną infekcją układu oddechowego; 4) niezależnie od etiologii choroba ma ostry i gwałtowny przebieg; 5) najlepsze rokowanie dotyczy chorych z aspergilozą OUN. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące gruźliczego zapalenia układu nerwowego: 1) zakażenie ma najczęściej charakter wtórny i jest wynikiem przedostania się prątków z ogniska pierwotnego do naczyń krwionośnych; 2) stałym elementem obrazu gruźlicy OUN są zmiany zapalne w ścianie naczyń krwionośnych; 3) proces zapalny jest najbardziej nasilony w oponach podstawy mózgu; 4) czas leczenia przeciwprątkowego w gruźlicy OUN jest określony na 12 tyg.; 5) istotne znaczenie dla zmniejszenia śmiertelności ma podawanie glikokortykosteroidów. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż antybiotyki, które należy zastosować w skojarzonym leczeniu empirycznym pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych, u 58-letniej kobiety z reumatoidalnym zapaleniem stawów i POCHP: 1) ceftriakson; 2) lewofloksacyna; 3) wankomycyna; 4) linezolid; 5) ampicylina. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zestaw antybiotyków, który należy zastosować w przypadku zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wywołanego zakażeniem zastawki komorowo-otrzewnowej:

Wskaż preparat, który stosuje się z wyboru w profilaktyce u ciężarnej kobiety, po bliskim kontakcie z chorym na meningokokowe zapalenie opon:

W aspergilozie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych wrotami zakażenia są: 1) układ oddechowy; 2) jama ustna; 3) zatoki przynosowe; 4) przewód pokarmowy; 5) rany pourazowe. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zestaw antybiotyków, które należy zastosować u 45-letniego pacjenta z ropnym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, które rozwinęło się po zaopatrzeniu neurochirurgicznym krwotoku podpajęczynówkowego:

Wskaż najbardziej prawdopodobną etiologię zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych u 36-letniej kobiety w ciąży, która często spożywała sery z niepasteryzowanego mleka krowiego:

Wskaż najbardziej prawdopodobne czynniki etiologiczne ropnego zapale- nia opon mózgowo-rdzeniowych u pacjenta po splenektomii wykonanej po urazie brzucha: 1) Staphylococcus epidermidis; 2) Streptococcus pneumoniae; 3) Haemophilus influenzae b; 4) Klebsiella pneumoniae; 5) Neisseria meningitidis. Prawidłowa odpowiedź to:

55-letni mężczyzna nadużywający alkoholu, zgłosił się do szpitala z powo- du silnych bólów brzucha utrzymujących się od 5 dni, bez biegunki, ale ze stanem podgorączkowym. W bad. przedmiotowym stwierdzono wzdęcie brzucha z dodat- nimi objawami otrzewnowymi. Po wykonaniu USG dopplera jamy brzusznej oraz CT j. brzusznej z kontrastem, rozpoznano u pacjenta ostrą zakrzepicę w układzie żyły wrotnej z martwicą fragmentu jelita. Jakie leczenie w pierwszej kolejności należy zastosować u tego pacjenta?

U 65-letniej kobiety z hipotonią 80/50 mmHg, bez objawów klinicznych i radiologicznych zastoju w krążeniu płucnym, po ustąpieniu silnego bólu w klatce piersiowej, na podstawie wykonanych badań krwi i badania EKG, podejrzewany jest zawał prawej komory serca. Wskaż, co należy zastosować u tej chorej:

Wskaż wszystkie leki, które należy zastosować u 18-letniego mężczyzny z negatywnym wywiadem w kierunku chorób przewlekłych, u którego stwierdzono objawy kliniczne i laboratoryjne ostrej niewydolności nadnerczy w przebiegu posocznicy: 1) hydrokortyzon i.v.; 2) wlewy z 0,9% NaCl i.v.; 3) intensywna insulinoterapia w pompie infuzyjnej; 4) wlewy z 10% glukozy i.v.; 5) heparyna drobnocząsteczkowa w dawce profilaktycznej s.c.; 6) antybiotyki i.v. Prawidłowa odpowiedź to:

46-letni mężczyzna z negatywnym wywiadem w kierunku uczuleń na leki, został przyjęty do oddziału z rozpoznaniem ciężkiego pozaszpitalnego zapalenia płuc. Jaką empiryczną antybiotykoterapię należy zastosować u tego chorego w pierwszej kolejności?

Wskaż, które spośród niżej podanych patologii mogą prowadzić do rozwoju marskości wątroby: 1) przewlekła prawokomorowa niewydolność serca; 2) niealkoholowe stłuszczeniowe zapalenie wątroby (NASH); 3) alkoholowa choroba wątroby; 4) sarkoidoza; 5) hiperwitaminoza D; 6) cukrzyca typu 1. Prawidłowa odpowiedź to:

19-letni mężczyzna skierowany został do szpitala z powodu gorączki, suchego kaszlu, bólów i obrzęków stawów skokowych trzymujących się od 7 dni mimo leczenia ambulatoryjnego klarytromycyną (bez bólów brzucha i bez biegun- ki) oraz z powodu występujących od 3 dni na skórze ud i podudzi bolesnych, sinoczerwonych guzków śr. 2-3 cm. W bad. krwi chorego: CRP = 98 mg/l (n: do 10). Morfologia krwi: erytr. - 4,6 mln/μl, Hb - 14,2 μg/dl, Leukocyty - 16 tys/μl, płytki - 290 tys/μl. W bad. rtg. klatki piersiowej - poszerzenie cieni wnęk płucnych, bez innych nieprawidłowości. USG jamy brzusznej - bez odchyleń od normy. Jakie jest prawidłowe rozpoznanie u tego chorego i jakie leczenie należy zastosować?

5-letnie dziecko, które tydzień wcześniej wróciło z Nigerii zostało przyjęte do szpitala z powodu wysokiej gorączki z dreszczami, bólów głowy i osłabienia. W Nigerii przebywało przez 3 tygodnie, nie miało zastosowanej profilaktyki p/mala- rycznej. W badaniu przedmiotowym: ciężki stan ogólny, dziecko podsypiające, tachykardia (> 140/min), hepatosplenomegalia. W badaniach laboratoryjnych: niedokrwistość (hemoglobina 8,7 g/dL), małopłytkowość 45x103/L, leukopenia 2,1x103/L, hiperbilirubinemia 4,4 mg/dL, APTT 47 s, obecność D-dimerów, stężenie CRP 170 mg/L. W diagnostyce różnicowej w pierwszym rzędzie należy wykluczyć:

U 26-letniej kobiety leczonej przez ostatnie 2 lata skutecznie mesalazyną z powodu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, wystąpił ciężki rzut choroby z objawami ogólnoustrojowymi. Jakie leczenie w pierwszej kolejności należy zastosować u tej pacjentki?

18-letni mężczyzna, który leczony był w POZ objawowo przed 3 tygodnia- mi z powodu ostrego wirusowego zapalenia gardła, został przyjęty do szpitala z powodu występujących od 4 dni stanów gorączkowych > 38,0 ºC, bólów brzucha, biegunki z domieszką świeżej krwi, objawów zapalenia stawów kolanowych i skokowych oraz niebolesnej i nieswędzącej wysypki na pośladkach, udach i tylnych powierzchni łydek. W bad. krwi: OB - 95 mm po 1 godz. CRP - 99 mg/l (n < 10). Morfologia: Erytrocyty - 4,4 mln/µl, Hb - 13,5 g/dl, płytki krwi - 248 tys./µl, leukocyty - 17 tys./µl, mocznik - 108 mg/dl (norma: 10 - 40), kreatynina - 2,6 mg/dl (n: do 1,0), Posiewy krwi - ujemne, posiew ogólny kału - wzrost pałeczek E. coli. Bad. serologiczne w kierunku obecności przeciwciał przeciwjądrowych ANA - wynik ujemny, ASO < 100j. W bad. ogólnym moczu - erytrocyturia bez innych zmian. W badaniu wycinka ze zmian skórnych na udzie metodą immunofluores- cencji bezpośredniej stwierdzono obecność złogów IgA w ścianie małych naczyń krwionośnych. Jakie jest prawidłowe rozpoznanie u tego chorego?

W surowicy krwi 58-letniej kobiety diagnozowanej z powodu stanów gorączkowych o nieznanej przyczynie, stwierdzono przeciwciała przeciwko antygenom cytoplazmatycznym granulocytów (c-ANCA) w wysokim mianie. Jaką chorobę należy podejrzewać u tej pacjentki?

U chorych na padaczkę, podróżujących w rejony endemicznego występowania malarii nie należy profilaktycznie stosować:

Który z niżej podanych leków nie jest zalecany w leczeniu umiarkowanego nadciśnienia tętniczego u kobiety ciężarnej?

U 11-letniego chłopca leczonego z powodu krztuśca w 8-tej dobie hospitalizacji wystąpiła nagła duszność, pogorszenie stanu ogólnego, bladość powłok skórnych, narastające cechy wstrząsu. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

U kobiety ciężarnej zakażonej HBV, dotychczas nie leczonej p/wirusowo, wartość stężenia HBV DNA w II trymestrze ciąży wyniosła 3x107. Prawidłowe postepowanie to: 1) zastosowanie tenofowiru w III trymestrze ciąży; 2) zaszczepienie p/wzw B; 3) rozwiązanie ciąży elektywnym cięciem cesarskim; 4) profilaktyka czynno-bierna HBV u noworodka (I dawka szczepionki + HIBG w pierwszych 12 godz. życia); 5) zakaz karmienia piersią. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż terapie bezinterferonowe i warunki ich stosowania rekomendowane w leczeniu zakażeń HCV u dzieci: 1) u dzieci powyżej 12. roku życia i o masie ciała powyżej 35 kg; 2) sofosbuwir + ledipasvir dla zakażonych genotypem 1, 4 HCV; 3) sofosbuwir + rybawiryna dla zakażonych genotypem 3 HCV; 4) tylko u dzieci z zaawansowaną chorobą wątroby; 5) wszystkie dostępne terapie dla dzieci powyżej 12. roku życia i o masie ciała powyżej 35 kg. Prawidłowa odpowiedź to:

Do Izby Przyjęć zgłosił się 17-latek, który podczas pobytu w klubie został zakłuty igłą w okolicę lewego uda. Rana była głęboka, długo krwawiąca, igła ze światłem. Prawidłowe postępowanie obejmuje:

Objaw Winterbottoma - powiększenie węzłów chłonnych w tylnym trójkącie szyjnym - jest objawem charakterystycznym w przebiegu:

U pacjenta z przewlekłą objawową postacią choroby Chagasa w zapisie ekg można spodziewać się wystąpienia:

Owalne i powiększone zarażone erytrocyty, plamki Schuffnera są charakterystyczne dla zarażenia gatunkiem Plasmodium:

Wskaż błędnie zdefiniowany element obrazu klinicznego sepsy:

Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu wywołane przez Staphylococcus aureus szczep MRSA może być leczone poniżej wymienionymi, z wyjątkiem:

Do Poradni Dermatologicznej zgłosił się 19-letni mężczyzna, intensywnie uprawiający seks, bez zabezpieczeń, z innymi mężczyznami. Powodem wizyty były pojawiające się na napletku twarde grudki, ze strefą zaczerwienienia; część z nich przekształciła się w krostki, a najwcześniejsze - w bolesne krwawiące owrzo- dzenia. W badaniu stwierdzono wydatne powiększenie węzłów pachwinowych. Ze zmian pobrano wymazy; w badaniu mikroskopowym stwierdzono duże ilości małych Gram-ujemnych pałeczek. Który drobnoustrój jest czynnikiem sprawczym zakażenia?

Zavicefta nie jest przeznaczona do leczenia: 1) szpitalnego zapalenia płuc (HAP/NP) oraz respiratorowego zapalenia płuc (VAP), wywołanych florą Gram(-); 2) powikłanych zakażeń w obrębie jamy brzusznej oraz układu moczowego wywołanych florą Gram(-); 3) zakażeń wywołanych przez bakterie Gram(-), w tym szczepy wysokooporne - Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae; 4) zakażeń wywołanych przez gronkowca złocistego szczepów MRSA; 5) infekcji grzybiczych Candida albicans. Prawidłowa odpowiedź to:

Zavicefta jest antybiotykiem złożonym, w skład którego wchodzą:

W ostrym okresie ciężkiej malarii obserwuje się: 1) podwyższoną liczbę płytek krwi; 2) ostrą niewydolność oddechową w przebiegu kwasicy metabolicznej; 3) parazytemię < 10%; 4) zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC); 5) ostrą niewydolność nerek z anurią. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż interpretacje poniższych stwierdzeń zgodne z najnowszymi zaleceniami EUCAST: 1) szczepy Eschericha coli oporne na tikarcylinę i wrażliwe na piperacylinę należy raportować zgodnie z wynikami uzyskanymi dla tych leków; 2) szczepy Eschericha coli oporne na tikarcylinę i wrażliwe na piperacylinę należy raportować jako oporne na piperacylinę; 3) szczepy Eschericha coli oporne na tikarcylinę z kwasem klawulanowym i wrażliwe na piperacylinę z tazobaktamem należy raportować zgodnie z wynikami uzyskanymi dla tych leków; 4) szczepy Eschericha coli oporne na tikarcylinę z kwasem klawulanowym i wrażliwe na piperacylinę z tazobaktamem należy raportować jako oporne na piperacylinę z tazobaktamem; 5) Klebsiella oxytoca i Klebsiella pneumoniae są naturalnie oporne na tikarcylinę. Prawidłowa odpowiedź to:

Bartonella quintana jest czynnikiem etiologicznym gorączki okopowej. Choroba objawia się najczęściej atakami gorączki, trwającymi 1-3 dni, nawracają- cymi co 5 dni, opisuje się też zachorowania z gorączką ciągłą, trwającą do 6 tygodni; zawrotami i silnymi bólami głowy, kości długich. Wektor tego patogenu to:

Patogen, będący najczęstszą przyczyną zapaleń opon mózgowo- rdzeniowych w pierwszym tygodniu życia noworodka, to:

Na oddział chorób zakaźnych przywieziono mężczyznę, bezdomnego, rezydującego na Dworcu Centralnym w Warszawie. Na podstawie charakterys- tycznych zmian miejscowych wstępnie rozpoznano błonicę gardła. Podjęto decyzję o podaniu wszystkim osobom z kontaktu z chorym antybiotyku. Zgodnie z najnowszymi zaleceniami powinna/powinien to być:

Wskaż charakterystyczne cechy opryszczkowego zapalenia mózgu: 1) zapalenie mózgu u dorosłych jest zwykle wynikiem reaktywacji i hematogennego rozsiewu HSV; 2) najskuteczniejszą metodą obrazowania w przypadku podejrzenia opryszczkowego zapalenia mózgu jest rezonans magnetyczny; 3) często występują objawy pozapiramidowe i sztywność odmóżdżeniowa; 4) metodą diagnostyczną z wyboru pozostaje wykrywanie swoistych przeciwciał w płynie mózgowo-rdzeniowym; 5) większość chorych ma zamiany w zapisie elektroencefalograficznym z kory ciemieniowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż antybiotyki stosowane w leczeniu kiły układu nerwowego: 1) penicylina G; 2) chloramfenikol; 3) ceftriakson; 4) doksycyklina; 5) metronidazol. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia charakteryzujące wściekliznę: 1) najczęściej rozwija się po 30-90 dniach od ekspozycji; 2) zwykle wirus przenosi się drogą krwiopochodną w czasie ugryzienia; 3) podanie hiperimmunizowanej gammaglobuliny pochodzącej od ozdrowieńców przynosi poprawę u połowy chorych; 4) profilaktyka po narażeniu polega wyłącznie na immunizacji bierno-czynnej; 5) najczęściej wścieklizna występuje w postaci pobudzeniowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kleszczowego zapalenia mózgu (KZM): 1) charakterystyczną cechą KZM jest ostry dwufazowy przebieg; 2) brak jest skutecznej immunoprofilaktyki KZM; 3) może przebiegać jako zapalenie opon, mózgu i rdzenia z porażeniami spastycznym; 4) leczenie przyczynowe polega na podawaniu azydotymidyny; 5) przenosicielami wirusa na człowieka są krwiopijne kleszcze. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące wirusowych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych:

Szczepienie poekspozycyjne może być skuteczne po kontakcie z: 1) grypą; 2) meningokokami; 3) odrą; 4) świnką; 5) ospą wietrzną. Prawidłowa odpowiedź to: