Egzamin PES / Choroby zakaźne / jesień 2018

Podstawowym sposobem potwierdzenia zarażenia przywrami z rodzaju Schistosoma jest wykrycie jaj pasożyta w kale lub moczu. Pojawiają się one:

Lekiem z wyboru stosowanym w leczeniu neurocysticerkozy jest:

Potwierdzeniem wrodzonego zarażenia Toxoplasma gondii jest:

Obecnie dostępne szczepionki przeciwko durowi brzusznemu to:

W profilaktyce wertykalnego zakażenia HBV u noworodka matki z wysoką wiremią HBV w III trymestrze ciąży należy zastosować:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące gruźliczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu: 1) przebieg choroby u dzieci jest łagodniejszy niż u dorosłych; 2) w większości przypadków choroba rozwija się ostro z wysoką gorączką; 3) charakterystyczne jest powolne narastanie zaburzeń psychoneurologicznych; 4) mogą rozwijać się ogniska niedokrwienia jako skutek zapalenia naczyń tętniczych mózgu; 5) charakterystyczne są niedowłady lub porażenia nerwów czaszkowych. Prawidłowa odpowiedź to:

27-letnia pacjentka została przyjęta do kliniki neurologii z powodu postępu- jącego otępienia połączonego z zaburzeniami ruchowymi. Zmarła w ciągu 5 miesięcy od wystąpienia pierwszych objawów. W badaniu tkanki mózgowej stwierdzono zmiany z płytkami amyloidu i odczynem astrocytów, bez cech reakcji zapalnej. Jaki patogen był przyczyną śmierci?

Patogen należący do rodziny Enterobacteriaceae, najczęściej wywołuje zakażenia przewodu pokarmowego, sporadycznie również ropne zapalenia nerek, wątroby, opon mózgowo-rdzeniowych. Optimum cieplne wzrostu to 25-27°C, obsiane podłoża proste często inkubuje się w temperaturze pokojowej. Uważa się, że raportowana zapadalność w Polsce, ok. dziesięciokrotnie niższa niż w krajach sąsiednich (Czechy, Niemcy), jest wynikiem nieskutecznej diagnostyki mikrobiologicznej. Opis ten dotyczy:

U pacjenta z zaniedbanym uzębieniem rozwinął się głęboki, drenujący ropień w kącie żuchwy. W pobranej wydzielinie widoczne były drobne żółtawe ziarnistości. W bezpośrednim preparacie mikroskopowym widoczne są komórki morfologicznie zróżnicowane - od form ziarenkowatych aż do nitkowatych - barwiące się Gram-dodatnio. Wzrost kolonii stwierdzono po 5 dniach, w warunkach beztlenowych. Prawdopodobnym czynnikiem sprawczym był:

Badanie personelu oddziału szpitalnego w kierunku nosicielstwa MRSA należy wykonywać:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zasad diagnostyki zakażenia HIV: 1) dodatnia wartość predykcyjna pojedynczego testu przesiewowego zależy od częstości występowania zakażenia w danej populacji; 2) w Polsce prawdopodobieństwo, że osoba u której uzyskano dodatni wynik pojedynczego testu przesiewowego jest faktycznie zakażona HIV, wynosi 80%; 3) do rozpoznania zakażenia HIV wystarczy ilościowe oznaczenie HIV RNA z wartością przekraczającą 5000 kopii/ml; 4) do rozpoznania zakażenia HIV konieczne jest wykonanie co najmniej 2 testów przesiewowych i jednego testu potwierdzenia; 5) zalecana liczba pobrań krwi wymagana do rozpoznania zakażenia HIV to co najmniej 3. Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych chorób i sytuacji klinicznych zwiększają ryzyko wystą- pienia fałszywie dodatniego wyniku testu IV generacji w kierunku zakażenia HIV? 1) krętkowica; 2) ciąża, zwłaszcza u wieloródki; 3) przeszczepienie narządu; 4) choroba nowotworowa; 5) profilaktyka bierno-czynna tężca. Prawidłowa odpowiedź to:

Możliwość wystąpienia groźnej dla życia reakcji nadwrażliwości na jeden z nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy: 1) dotyczy efawirenzu; 2) dotyczy abakawiru; 3) jest większa u osób, u których występuje ludzki antygen leukocytarny B*5701; 4) nie dotyczy osób, u których nie występuje ludzki antygen leukocytarny B*5701; 5) zależy od zmiennej w czasie trwania zakażenia HIV ekspresji genu kodującego białko B*5701. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące naczyniakowatości bakteryjnej (bacilliary angiomatosis - BA): 1) jest chorobą dotyczącą osób ze znacznym deficytem odporności; 2) czynnikiem etiologicznym jest beztlenowa bakteria Gram-dodatnia; 3) wektorem dla bakterii wywołujących chorobę może być wesz; 4) w przebiegu choroby może dojść do niszczenia i powstania ubytków w kościach; 5) w przebiegu choroby może dojść do rozwoju plamicy wątrobowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące jałowej martwicy kości u osób zakażonych HIV: 1) czynnikiem ryzyka dla jej wystąpienia jest niska liczba limfocytów CD4+; 2) czynnikiem ryzyka dla jej wystąpienia jest hiperlipidemia; 3) ryzyko jej wystąpienia jest podobne dla wszystkich nasad kości długich; 4) w terapii stosuje się preparaty witaminy D; 5) w terapii stosuje się bisfosfoniany. Prawidłowa odpowiedź to:

Według obecnie przyjętej klasyfikacji stosowane leki antyretrowirusowe należą do jednej z sześciu klas w zależności od mechanizmu działania i są to: nukleozydowe/nukleotydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy, nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy, inhibitory proteazy, inhibitory fuzji, inhibitory integrazy i inhibitory koreceptora CCR-5. Wśród poniższych leków wskaż inhibitory proteazy: 1) dolutegrawir; 2) rytonawir; 3) abakawir; 4) darunawir; 5) raltegrawir; 6) sakwinawir. Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas terapii antyretrowirusowej może dojść do konieczności modyfikacji dawkowania leków ze względu na współistniejącą niewydolność nerek. Wśród poniżej wymienionych wskaż leki antyretrowirusowej, które wymagają zmiany dawkowania przy klirensie kreatyniny poniżej 30 ml/min: 1) lamiwudyna; 2) darunawir; 3) sakwinawir; 4) abakawir; 5) emtrycytabina. Prawidłowa odpowiedź to:

Powodem zmiany terapii antyretrowirusowej (ARV) mogą być między innymi: uproszczenie terapii, wystąpienie objawów niepożądanych zagrażających życiu lub niepowodzenie wirusologiczne. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nieskutecznej wirusologicznie terapii ARV: 1) u pacjentów z początkową wiremią HIV RNA większą niż 100 000 - 500 000 kopii/ml oczekiwany czas osiągnięcia pełnej supresji wirusologicznej może być dłuższy niż 6 miesięcy; 2) terapia nieskuteczna to występowanie ponad 200 kopii HIV RNA w 1 ml krwi po 6 miesiącach od rozpoczęcia leczenia ARV; 3) terapia nieskuteczna to stwierdzenie w 2 kolejnych badaniach HIV RNA ponad 50 kopii/ml oznaczanych w odstępach 4-6 tygodniowych u pacjentów z wcześniejszą pełną supresją wirusologiczną; 4) ocenę skuteczności terapii, a także możliwych działań niepożądanych należy przeprowadzić po raz pierwszy pomiędzy 2. a 8. tygodniem leczenia; 5) definicja skutecznej terapii ARV u osób, u których zmieniono terapię jest inna niż przy rozpoczynaniu terapii. Prawidłowa odpowiedź to:

W rekomendacjach dotyczących zestawu leków w terapii antyretrowiruso- wej u pacjentów wcześniej nieleczonych znajdują się inhibitory integrazy. Wskaż preferowane połączenia stosowania inhibitorów integrazy w rozpoczynaniu leczenia antyretrowirusowego, uwzględnione w zaleceniach PTN AIDS 2018: 1) dolutegravir + lamiwuduna + abakawir; 2) raltegrawir + emtrycytabina + dizoproksyl tenofowiru; 3) elwitegrawir + darunawir+ rytonawir; 4) elwitegrawir + emtrycytabina + alafenamid tenofowiru; 5) raltegrawir + darunawir + rytonawir. Prawidłowa odpowiedź to:

Osoby zakażone HIV należy traktować a priori jako obciążone wysokim ryzkiem sercowo-naczyniowym. U pacjentów z wysokim całkowitym ryzykiem sercowo-naczyniowym celem terapeutycznym jest stężenie LDL-C < 2,6 mmol/l (100 mg/dl). Jednym z częściej stosowanych leków o działaniu hipolipemicznym jest simwastatyna. Leczenie antyretrowirusowe (ARV) może w znaczący sposób zmieniać stężenie simwastatyny. Leki ARV, które nie są zalecane w połączeniu z simwastatyną to: 1) darunawir; 2) tenofowir; 3) abakawir; 4) lopinawir; 5) sakwinawir. Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent w wieku 28 lat zgłosił się do przychodni ze świeżo rozpoznanym zakażeniem HIV. Do zakażenia HIV doszło prawdopodobnie w drodze kontaktów seksualnych. W wykonanych badaniach dodatkowych wykazano poziom limfocy- tów CD4+ 350 komórek/µl i poziom wiremii HIV 60 tys. kopii/ml. W rutynowych badaniach dodatkowych nie wykazano istotnych odchyleń. W badaniu genotypo- wania nie stwierdzono występowania mutacji warunkujących lekooporność. Pacjent dotychczas zdrowy nie podaje istotnych klinicznie dolegliwości. PTN AIDS zaleca rozpoczynanie leczenia antyretrowirusowego w optymalnie krótkim czasie u wszystkich osób zakażonych HIV. Wskaż zestawy leków, które należą do preferowanych do rozpoczęcia leczenia antyretrowirusowego (wg PTN AIDS 2018): 1) alafenamid tenofowiru + emtrycytabina + lopinawir wzmacniany rytonawirem; 2) lamiwudyna + abakawir + dolutegrawir; 3) alafenamid tenofowiru + emtrycytabina + darunawir wzmacniany rytonawirem; 4) lamiwudyna + abakawir + emtrycytabina; 5) raltegrawir + alafenamid tenofowiru. Prawidłowa odpowiedź to:

W przebiegu ciąży celem leczenia antyretrowirusowego jest uzyskanie pełnej supresji wiremii, szczególnie w okresie porodu, kiedy ryzyko zakażenia jest największe. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia antyretrowiru- sowego ciężarnych zakażonych HIV: 1) jeśli wiremia HIV w okresie porodu wynosi mniej niż 50 kopii/ml nie jest konieczne podawanie dożylnej zydowudyny w trakcie porodu; 2) podczas trwania ciąży nie należy rozpoczynać leczenia newirapiną; 3) podanie pojedynczej dawki newirapiny podczas porodu nie jest obecnie rekomendowane; 4) kombinacja trzech leków z grupy nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy może być zalecana celem szybkiego obniżenia wiremii w przypadku wysokiej wiremii HIV; 5) stosowanie didanozyny jest przeciwwskazane w ciąży. Prawidłowa odpowiedź to:

Pomimo że obecnie stosuje się coraz częściej leki antyretrowirusowe o wyższym profilu bezpieczeństwa, działania niepożądane są nadal częstą przyczyną zmiany lub przerwania terapii antyretrowirusowej. Wskaż prawidłowe połączenie lek - charakterystyczne działanie niepożądane: 1) abakawir - reakcja nadwrażliwości u osób posiadających genotyp HLA B*5701; 2) dizoproksyl tenofowiru - zespół Fanconiego; 3) newirapina - zwiększone ryzyko wystąpienia skórnych reakcji alergicznych; 4) dolutegrawir - działania niepożądane o charakterze neuropsychiatrycznym; 5) dizoproksyl tenofowiru - spadek gęstości mineralnej kości. Prawidłowa odpowiedź to:

W skutecznym leczeniu antyretrowirusowym nierzadko dochodzi do konieczności modyfikacji terapii ARV lub zastosowania przy rozpoczynaniu leczenia terapii uwzględniającej takie interakcje. Ryfamycyny są silnymi induktorami enzymu CYP3A4, który metabolizuje wiele leków antyretrowirusowych. U pacjentów zakażonych HIV brak ryfampicyny w zestawie przeciwprątkowym skutkuje 2-3 razy wyższym ryzykiem nawrotu gruźlicy. Które leki można bezpiecznie stosować jednocześnie z ryfampicyną? 1) darunavir wzmacniany rytonawirem; 2) alafenamid tenofowiru; 3) kobicystat; 4) newirapina; 5) dolutegrawir. Prawidłowa odpowiedź to:

Obecnie pneumocystozowe zapalenie płuc (PJP) dotyczy głównie pacjen- tów jeszcze niezdiagnozowanych lub nieleczonych cART. Przed wprowadzeniem pierwotnej profilaktyki występowało u 70-80% pacjentów z AIDS i wiązało się z 20 -40% śmiertelnością. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zakażenia PJP: 1) zaleca się zastosowanie profilaktyki pierwotnej PJP u wszystkich pacjentów z liczbą limfocytów CD4 mniejszą niż 300 kom/μl; 2) pacjenci z ciężką postacią choroby powinni otrzymać steroidoterapię w początkowej fazie leczenia (pierwsze 72 godziny); 3) PJP jest najczęściej występującą chorobą definiującą AIDS; 4) terapią pierwszego rzutu jest trimetoprim z sulfametoksazolem. Terapię rozpoczyna się po ustaleniu rozpoznania wstępnego na podstawie obrazu klinicznego; 5) u 1/3 pacjentów nie stwierdza się żadnych zmian w RTG klatki piersiowej. Prawidłowa odpowiedź to:

45-letnia kobieta z zespołem zależności alkoholowej, zgłosiła się do Izby Przyjęć z powodu utrzymujących się od 4 dni silnych bólów brzucha, wzdęcia brzucha i gorączki. Na podstawie badania USG Doppler j. brzusznej i CT j. brzusznej ustalono rozpoznanie ostrej zakrzepicy w układzie żyły wrotnej z odcinkową martwicą jelita. Jakie leczenie należy zastosować w pierwszej kolejności u tej chorej?

35-letni hydraulik, dotychczas zdrowy, który przed 2 tygodniami pracował przy naprawie pękniętej rury kanalizacyjnych w piwnicy, zgłosił się do Izby Przyjęć z powodu wysokiej gorączki, uogólnionych bólów mięśniowych, bólów głowy i sil- nego kaszlu. W rtg. klatki piersiowej stwierdzono plamisty naciek u podstawy płuca prawego i zmiany śródmiąższowe w obu płucach. W bad. krwi: leukocyty - 3,8 G/l, płytki krwi - 80 tys/µl, CRP - 66 mg/l (norma do 10), LDH - w normie, ALAT - 118 IU/l, ASPAT - 86 U/l, prokalcytonina - 0,4 mg/l, Na - 128 mEq/L, K - 4,8 mEq/l. Jaką chorobę należy rozpoznać u tego chorego?

Wskaż choroby, które są powikłaniem przewlekłego zakażenia Helicobacter pylori: 1) rak żołądka; 2) chłoniak żołądka typu MALT; 3) zespół rozrostu bakteryjnego; 4) niedokrwistość autoimmunohemolityczna; 5) pierwotna małopłytkowość autoimmunologiczna; 6) mięsak żołądka; 7) rzekomobłoniaste zapalenie jelit; 8) niedobór witaminy D. Prawidłowa odpowiedź to:

U 70-letniego mężczyzny po silnym bólu w klatce piersiowej z hipotonią 85/55 mmHg, rozpoznano świeży zawał prawej komory serca. Jaki lek w pierwszej kolejności należy zastosować u tego pacjenta?

18-letni mężczyzna, po przebytej przed 4 tygodniami infekcji wirusowej nosogardła leczonej objawowo, został przyjęty do oddziału z powodu występują- cych od 5 dni stanów gorączkowych > 38 °C, bólów brzucha, biegunki z domieszką świeżej krwi, bólów i obrzęków stawów kolanowych (bez zaczerwienie- nia skóry nad tymi stawami) z towarzyszącą wysypką na pośladkach i w okolicy dołów podkolanowych. W bad. krwi: OB - 90 mm po 1 godz. CRP - 72 mg/l (n<10), Morfologia: Erytrocyty - 4,2 mln/µl, Hb - 12,8 g/dl, płytki krwi - 248 tys./µl, leukocyty - 16 tys./µl, mocznik - 110 mg/dl (norma: 10 - 40), kreatynina - 2,8 mg/dl (n: do 1,1), ASO < 100j. Przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) w surowicy krwi - nieobecne, posiewy krwi - wyniki ujemne, w posiewie ogólnym kału - wzrost pałeczek E. coli. W bad. ogólnym moczu - erytrocyturia bez innych zmian. Wykonano badanie wycinka ze zmian skórnych na pośladku i metodą immunoflu- orescencji bezpośredniej stwierdzono obecność złogów IgA w ścianie małych naczyń krwionośnych. Jakie jest rozpoznanie u tego pacjenta?

U 75-letniego otyłego mężczyzny z żylakami kończyn dolnych i chorobą zwyrodnieniową stawów, w 3. dobie po endoprotezoplastyce stawu biodrowego zastosowano ceftriakson. i.v. z powodu zakażenia rany pooperacyjnej. W 3. dniu antybiotykoterapii, 15 minut po zakończeniu wlewu z ceftriaksonu, wystąpiła u pacjenta nagła duszność, suchy kaszel, uczucie kołatania serca, ból w klatce piersiowej ze wzrostem ciśnienia tętniczego krwi do 155/100 mmHg bez gorączki. W bad. krwi stwierdzono: morfologia: erytrocyty - 3,2 T/l, Hb. - 11,0 g/dl, leukocyty - 14 G/l, płytki krwi - 100 tys/μl, stężenie dimeru D w osoczu - 4500 ng/ml (norma do 500), stężenie troponiny I w surowicy - 0,02 ng/ml (norma: do 0,04). W badaniu EKG stwierdzono rytm zatokowy miarowy 116/min oraz ujemne załamki T w odprowadzeniach V2-V4. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego pacjenta?

Wskazaniem do podania amiodaronu dożylnie, w trakcie resuscytacji krą- żeniowo-oddechowej prowadzonej z powodu nagłego zatrzymania krążenia, jest:

U 25-letniego mężczyzny leczonego przez 3 lata skutecznie mesalazyną z powodu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, wystąpił ciężki rzut choroby z objawami ogólnoustrojowymi. Jakie leczenie w pierwszej kolejności należy zastosować u tego chorego?

U 45-letniej kobiety z wolem guzowatym, w 2. dobie leczenia ceftriakso- nem i klarytromycyną z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc, wystąpiły objawy kliniczne przełomu tarczycowego z pobudzeniem psychoruchowym i wysoką gorączką. Z wywiadu od rodziny wiadomo, że w ciągu ostatnich 6 miesięcy u pacjentki nie wykonywano żadnych radiologicznych badań kontrastowych. Jakiego leku nie należy stosować aktualnie u tej chorej?

U 26-letniej kobiety w przebiegu posocznicy wystąpiły objawy kliniczne i laboratoryjnie ostrej niewydolności kory nadnerczy. Wskaż wszystkie leki, które należy zastosować u tej chorej: 1) antybiotyki i.v.; 2) wlewy 0,9% NaCl i.v.; 3) insulinę w pompie infuzyjnej; 4) wlewy z 10% glukozy; 5) heparynę drobnocząsteczkową w dawce profilaktycznej s.c.; 6) hydrokortyzon i.v. Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjenta zakażonego genotypem 1b HCV i ze zdekompensowaną mars- kością wątroby można leczyć przeciwwirusowo zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową. Które z leków można zastosować zgodnie z Charakterystykami Produktów Leczniczych? 1) sofosbuwir/ledipaswir; 2) ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + dazabuwir; 3) daklataswir + asunaprewir; 4) elbaswir/grazoprewir; 5) sofosbuwir/welpataswir. Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta zakażonego genotypem 1a HCV zgodnie z aktualnym Progra- mem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową i Charakterystykami Produktów Leczniczych można zastosować:

U pacjenta zakażonego genotypem 1 HCV, bez marskości wątroby, wcześniej nieleczonego, z wiremią HCV RNA poniżej 6 x 106 IU/ml można zastosować terapię 8-tygodniową. Którego leku dotyczy ta możliwość?

Pacjent zakażony genotypem 1b HCV i ze schyłkową niewydolnością nerek (eGFR poniżej 30 ml/min/1,73 m2) wymaga pilnego leczenia przeciwwiruso- wego. Zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wiruso- wego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową i Charakterystykami Produktów Leczniczych należy zastosować:

U pacjenta zakażonego genotypem 3 HCV zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową i Charakterystykami Produktów Leczniczych można zastosować poniższe terapie: 1) sofosbuwir/ledipaswir; 2) sofosbuwir + interferon pegylowany alfa 2a + rybawiryna; 3) sofosbuwir + rybawiryna; 4) sofosbuwir/welpataswir; 5) sofosbuwir + daklataswir. Prawidłowa odpowiedź to:

Ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + dazabuwir zgodnie z Charakterysty- kami Produktów Leczniczych można zastosować przez 8 tygodni u chorego nieleczonego, z zaawansowaniem choroby wątroby F0 - F2. Zakażenia którym genotypem HCV dotyczy opisana możliwość?

Pacjent zakażony genotypem 1b HCV, z zaawansowaniem choroby wątroby nie większym niż stopień A wg klasyfikacji Child-Pugh, po nieskutecznym leczeniu interferonem pegylowanym i z wiremią HCV RNA 4 x 106 IU/ml może zostać zakwalifikowany do terapii zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterfe- ronową i Charakterystykami Produktów Leczniczych, z zastosowaniem następujących leków: 1) ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + dazabuwir przez 12 tygodni; 2) daklataswir + asunaprewir przez 24 tygodnie; 3) elbaswir/grazoprewir przez 12 tygodni; 4) sofosbuwir/ledipaswir przez 12 tygodni; 5) sofosbuwir/welpataswir przez 12 tygodni. Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród opcji terapeutycznych stosowanych u zakażonych przewlekle genotypem 3 HCV najmniej skuteczna jest terapia:

Zakwalifikowanie do terapii przewlekłego zakażenia HBV pacjenta, u którego nie wykazano obecności HBeAg jest możliwe, jeżeli spełni następujące kryteria:

W oparciu o aktualne rekomendacje eksperckie w przypadku niepowodze- nia terapii bezinterferonowej zakażenia HCV, reterapię można przeprowadzić z wykorzystaniem:

Spośród wymienionych poniżej leków o bezpośrednim działaniu przeciw- wirusowym stosowanych w terapii przewlekłych zakażeń HCV, inhibitorem polimerazy (NS5B) jest:

Wśród wszystkich leczonych z powodu przewlekłego zapalenia wątroby typu C zakażeni genotypem 1b stanowią w Polsce:

U chorych z wywiadem terapii raka wątrobowokomórkowego (HCC) leczenie zakażenia HCV:

Do zakażeń wirusem zapalenia wątroby typu A najrzadziej dochodzi drogą:

W przebiegu zakażenia HEV u człowieka może dochodzić do wystąpienia:

U osób kwalifikowanych do leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C z wykorzystaniem leków o bezpośrednim działaniu przeciwwiruso- wym, u których są możliwe zaburzenia odporności, w celu zminimalizowania ryzyka reaktywacji zakażenia HBV należy wykonać oznaczenie:

Na wynik badania elastograficznego wątroby największy wpływ ma:

Decyzja o przeprowadzeniu w pierwszej kolejności przeszczepienia wątro- by a dopiero później ewentualnego leczenia przeciwwirusowego u zakażonego HCV z zaawansowaną chorobą wątroby, powinna być podejmowana w oparciu o:

Elementem kontroli immunologicznej w trakcie leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B jest:

Dobór optymalnej terapii zakażeń HCV w największym stopniu zależy od:

Moskity - Phlebotomus są wektorem:

Wskaż choroby zakaźne, których przebycie dyskwalifikuje potencjalnego dawcę krwi na 2 lata od pełnego wyzdrowienia:

Potwierdzeniem ostrej fazy wuchereriozy jest wykrycie mikrofilarii we krwi. Ze względu na rytm dobowy krew należy pobierać w godzinach:

W przebiegu włośnicy u ok. 25% chorych mogą występować objawy oczne. Przyczyną ich jest osadzanie się larw. W jakim czasie po spożyciu zarażonego mięsa występuje ten proces?

Charakterystycznym objawem zimnicy jest gorączka z dreszczami. Może ona występować z pewną regularnością. W przypadku zarażenia Plasmodium falciparum zwyżki ciepłoty ciała obserwuje się:

Lżejszy, nierzadko bezobjawowy przebieg zimnicy występuje w basenie Morza Śródziemnego. Przyczyną tego jest występująca w tym regionie:

Cechy różnicujące Plasmodium vivax w obrazie mikroskopowym to:

Leki przeciwwskazane do stosowania w profilaktyce przeciwmalarycznej osób z padaczką to:

Postępowaniem stosowanym w masowych programach terapeutycznych filarioz jest jednorazowe podanie:

Fenomen Lucia to owrzodzenia charakterystyczne w:

4-letnie dziecko, dotychczas szczepione zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych, jest przygotowywane do zabiegu wszczepienia implantu ślimakowe- go. Które z niżej wymienionych szczepień można uzupełnić w ramach szczepień obowiązkowych (nieodpłatnie)?

W której z niżej wymienionych grup osób szczepienie przeciwko wzw B może być wykonane w ramach szczepień obowiązkowych (nieodpłatnie)?

Dziecko z ostrą białaczką limfoblastyczną w okresie intensywnej chemioterapii dotychczas nie chorowało na ospę wietrzną. Wskaż, która z niżej wymienionych metod profilaktyki ospy wietrznej jest zgodna z PSO na rok 2018 i uzasadniona merytorycznie:

Zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych na rok 2018 dziecko uczęszczające do żłobka ma prawo do nieodpłatnego szczepienia przeciwko:

Minimalny bezpieczny odstęp pomiędzy szczepieniem przeciwko odrze, śwince i różyczce a zajściem w ciążę zgodnie z PSO wynosi:

Nieimmunologiczny uogólniony obrzęk płodu związany jest z zakażeniem ciężarnej:

Dziecko 18-miesięczne z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, którego objawy rozwijały się w ciągu 3 tygodni. W tym czasie doszło do niedowładów nerwów czaszkowych (III, IV, VII). W płynie mózgowo-rdzeniowym liczba komórek ok. 200 w µl, białko ok. 800 mg%, a stężenie glukozy 20 mg%. Najbardziej prawdopodobny czynnik etiologiczny tego zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych to:

Dziecko 18-miesięczne, gorączkowało do 39-40 °C. Po 3 dniach gorączka opadła, a na skórze pojawiła się bladoróżowa, plamista wysypka, przede wszystkim na tułowiu i twarzy. Czynnikiem etiologicznym tego zakażenia jest najprawdopodobniej:

U 6-letniego chłopca w miejscu ukąszenia przez owada rozwinął się obrzęk i rumień dobrze odgraniczony od otoczenia, z obrzękiem, bolesny przy palpacji. Dziecko ma dreszcze i wysoko gorączkuje. Biorąc pod uwagę najbardziej prawdopodobne rozpoznanie wskaż właściwe leczenie tego dziecka przyjętego na oddział pediatryczny:

Rodzice zgłosili się do lekarza rodzinnego z 5-letnią dziewczynką, która gorączkuje i skarży się na ból gardła. W badaniu przedmiotowym lekarz stwierdził na śluzówce języka i policzków pęcherzyki i nadżerki. Ponadto stwierdził wykwity pęcherzykowe grubościenne na rumieniowym podłożu na stopach i dłoniach. Biorąc pod uwagę najbardziej prawdopodobne rozpoznanie wskaż właściwe leczenie:

4-letnie dziecko gorączkowało 3 dni, a po jednodniowej przerwie nastąpił nawrót gorączki. Pojawił się suchy męczący kaszel i światłowstręt. Lekarz w 5. dniu choroby w badaniu przedmiotowym stwierdził zapalenie spojówek, przekrwienie śluzówek jamy ustnej oraz wysypkę plamistą częściowo zlewną za uszami, na szyi i górnej części tułowia. Biorąc pod uwagę opisany obraz kliniczny wskaż najbardziej prawdopodobne rozpoznanie:

U noworodka w 2. dobie życia rozpoznano posocznicę. Posiew krwi wykazał obecność paciorkowców z grupy B. Wskaż leczenie z wyboru w opisanej sytuacji:

Nauczycielka zgłasza się do lekarza rodzinnego z powodu kontaktu z dzieckiem chorym na odrę w dniu poprzedzającym wizytę. Pacjentka nie była szczepiona przeciwko odrze, ani też nie chorowała na tę chorobę. Zwraca się z pytaniem czy można zapobiec zachorowaniu. Wskaż właściwe postępowanie:

W której z niżej wymienionych chorób wirusowych stwierdza się podwyższenie aktywności amylazy bez klinicznych cech zapalenia trzustki?

W doborze szczepionek przeciwko meningokokom do zastosowania u niemowląt należy wziąć pod uwagę aktualną sytuację epidemiologiczną. Dominu- jącą serogrupą odpowiedzialną za Inwazyjną Chorobę Meningokokową u niemowląt w Polsce jest serogrupa:

Wskaż najbardziej prawdopodobne czynniki etiologiczne zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u 68-letniego chorego z cukrzycą i przewlekłym zapaleniem zatok obocznych nosa: 1) Streptococcus pyogenes; 2) Neisseria meningitidis; 3) Streptococcus pneumoniae; 4) Listeria monocytogenes; 5) Streptococcus salivarius. Prawidłowa odpowiedź to:

Gruźlicze zapalenie rdzenia kręgowego najczęściej dotyczy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wirusowych zapaleń mózgu: 1) rezerwuarem wirusa kleszczowego zapalenia mózgu (KZM) są gryzonie i zwierzyna płowa; 2) w Europie najczęściej występują zapalenia mózgu wywołane przez enterowirusy; 3) zachorowania na opryszczkowe zapalenie mózgu występują zwykle w zimie; 4) znana jest szczepionka chroniąca przed zakażeniem wirusem KZM; 5) obecnie wirus Zachodniego Nilu (WNV) wywołuje zachorowania tylko w Afryce Subsaharyjskiej. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż antybiotyki, które można zastosować u 60-letniego pacjenta z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, które rozwinęło się po zabiegu neurochirurgicznym: 1) ampicylina + cefotaksym; 2) ceftriakson + gentamycyna; 3) cefepim + wankomycyna; 4) ceftazydym + wankomycyna; 5) wankomycyna + meropenem. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż najbardziej prawdopodobne czynniki etiologiczne zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u dorosłego pacjenta z upośledzeniem odporności: 1) Streptococcus pneumoniae; 2) Neisseria meningitidis; 3) Staphylococcus agalactiae; 4) Listeria monocytogenes; 5) Pseudomonas aeruginosa. Prawidłowa odpowiedź to:

Zapalenia grzybicze ośrodkowego układu nerwowego są najczęściej poprzedzone:

Głównymi czynnikami etiologicznymi pozaszpitalnych bakteryjnych zapa- leń opon mózgowo-rdzeniowych u osób dorosłych z prawidłowym stanem odporności są: 1) Neisseria meningitidis; 2) Streptococcus pneumoniae; 3) Streptococcus agalactiae; 4) Staphylococcus aureus; 5) Streptococcus pyogenes. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż antybiotyk, który należy zastosować w leczeniu celowanym zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wywołanym przez Pseudomonas aeruginosa:

Czynnościowy lub anatomiczny brak śledziony predysponuje do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych o etiologii: 1) Listeria monocytogenes; 2) Streptococcus pneumoniae; 3) Haemophilus influenze b; 4) Acinetobacter calcoaceticus; 5) Neisseria meningitidis. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące opryszczkowego zapalenia mózgu: 1) zachorowania u dorosłych są zwykle wynikiem reaktywacji zakażenia latentnego HSV; 2) metodą diagnostyczną z wyboru jest PCR HSV DNA z płynu mózgowo- rdzeniowego; 3) często występują objawy pozapiramidowe; 4) najskuteczniejszą metodą obrazowania pozostaje tomografia komputerowa głowy; 5) większość chorych ma zmiany w zapisie elektroencefalograficznym z kory skroniowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż badanie, na podstawie którego można rozpoznać lub wykluczyć zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych:

W leczeniu farmakologicznym kiły układu nerwowego stosuje się z wyboru:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia charakteryzujące wściekliznę: 1) przebiega jako ciężkie zapalenie mózgu; 2) najczęściej wirus wścieklizny jest przenoszony wraz z krwią chorego zwierzęcia w czasie ugryzienia; 3) leczenie przyczynowe polega na podawaniu hiperimmunizowanej gamma globuliny pochodzącej od ozdrowieńców; 4) profilaktyka po narażeniu polega na właściwym opracowaniu rany i immunizacji bierno-czynnej; 5) w krajach rozwiniętych dominuje wścieklizna leśna. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wirusowych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych w Europie: 1) charakterystyczną cechą choroby rozwijającej się w wyniku zakażenia KZM jest dwufazowa gorączka; 2) zapalenia enterowirusowe występują z jednakowym nasileniem w ciągu całego roku; 3) niekiedy świnkowe zapalenie opon przebiega bez zajęcia ślinianek; 4) kleszczowe zapaleni opon można leczyć skutecznie famcyklowirem; 5) ostre zapalenie opon wywołane przez HIV ma przebieg samoograniczający i ustępuje samoistnie. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące grzybiczych zapaleń ośrodkowego układu nerwowego: 1) zmiany zapalne w przebiegu kryptokokozy lokalizują się na podstawie mózgu; 2) postać nosowo-mózgowa mukormykozy ma najcięższy przebieg; 3) Aspergillus fumigatus najczęściej szerzy się drogą wziewną; 4) aspergiloza OUN zwykle przebiega jako ropnie mózgu; 5) w leczeniu kryptokokozy układowej najskuteczniejszy jest worykonazol. Prawidłowa odpowiedź to:

W ostatnich latach wprowadzono do leczenia zakażeń wirusowych nowe leki, bezpośrednio oddziałujące na cykle życiowe wirusów. Podobnie, jak w przypadku bakterii, obserwuje się powstawanie i selekcję wariantów opornych. W najnowszych rekomendacjach towarzystw europejskich oraz krajowych grup ekspertów zaleca się ocenę wrażliwości na leki przed inicjacją terapii w przypadkach zakażeń wirusami:

Bakterie z rodzaju Legionella namnażają się wewnątrz komórek, aktywnie unikając wewnątrzkomórkowych przeciwbakteryjnych mechanizmów obronnych. Przed fagocytozą chronią się poprzez:

Oporność bakterii na cyprofloksacynę jest wynikiem obecności mechanizmu:

Stosowane w leczeniu antyretrowirusowym analogi nukleozydowe działają hamująco, po aktywacji wewnątrzkomórkowej, na fazę:

Zgodnie z obowiązującymi zaleceniami wykonano mikrobiologiczne badanie przesiewowe próbki kału u pacjenta przyjmowanego do szpitala. Wykryto bakterie z rodziny Enterobacteriaceae, wytwarzające karbapenemazy typu KPC. W takim przypadku niezbędne jest m. in. niezwłoczne wdrożenie izolacji pacjenta, następnie poinformowanie zespołu ds. zakażeń szpitalnych. Należy zastosować izolację:

Siedemdziesięciodwuletnia kobieta, intensywnie uprawiająca działkę warzywną, powracała do lekarza rodzinnego skarżąc się na postępujące sztywnienie prawego stawu kolanowego, połączone z bólem, nieznacznym obrzękiem oraz podwyższoną ciepłotą. Zalecone leczenie objawowe przynosiło jedynie chwilową poprawę. Ostatecznie pacjentkę hospitalizowano, pobrano płyn stawowy do badań mikrobiologicznych. W preparacie barwionym metodą Grama nie wykryto bakterii, natomiast w piątym dniu inkubacji na podłożu Sabouraud stwierdzono wzrost ciemno zabarwionej pleśni i zauważalne drobne strzępki grzybni. Dalsza diagnostyka różnicowa najprawdopodobniej wykaże zakażenie:

W którym z zakażeń najbardziej prawdopodobnym czynnikiem sprawczym jest Bacteroides fragilis?

Noworodek urodzony o czasie wkrótce po porodzie został zaintubowany z powodu niewydolności oddechowej. Do badania mikrobiologicznego pobrano między innymi krew i płyn mózgowo-rdzeniowy. W bezpośrednim badaniu mikro- skopowym p.m-r wykryto małe, pleomorficzne, nieraz układające się w dwoinki pałeczki, barwiące się Gram-dodatnio; wynik telefonicznie przesłano na oddział. W hodowlach p.m-r. i krwi w warunkach tlenowych uzyskano po 24 godz. wzrost, również na podłożach wzbogaconych jedynie krwią baranią (widoczny rąbek hemolizy typu β). Na podstawie tych wyników, przed dalszą diagnostyką, za najprawdopodobniejszy czynnik sprawczy uznano:

Dla którego patogenu, namnażającego się wewnątrzkomórkowo, wektorem jest wesz ludzka?

U trzyletniego chłopca, dziecka rodziców zaangażowanych w działalność antyszczepionkową, rozwijają się objawy charakterystyczne dla krztuśca. Pobra- nie jakiego materiału do diagnostyki mikrobiologicznej będzie najbardziej zasadne?

W towarzyskim grillowaniu uczestniczyło 8 osób. Mniej więcej po czterech godzinach od zjedzenia głównego dania - mięsa drobiowego - u sześciorga z nich wystąpiły bóle skurczowe brzucha, nudności, następnie silna biegunka i wymioty. U żadnego nie pojawił się wzrost temperatury ciała. Najprawdopodobniejszy czynnik sprawczy to:

Osoby intensywnie współżyjące seksualnie, niestosujące zabezpieczeń, mogą doświadczać wielokrotnych zakażeń wywoływanych przez Neisseria gonorrhoeae. Brak lub niedostateczna odporność po przechorowaniu są wynikiem zmienności antygenowej oraz/lub fazowej zmienności ekspresji pewnych białek patogenu. Białka te to:

Toksyna tężcowa, wytwarzana przez Clostridium tetani, jest jedną z najsilniejszych egzotoksyn bakteryjnych Jej mechanizm działania to:

Który z patogenów układu pokarmowego jest czynnikiem sprawczym zespołu hemolityczno-mocznicowego?

Sześćdziesięcioośmioletniego mężczyznę, rezydenta domu opieki społecznej, hospitalizowano z powodu utrzymującego się od 7 dni suchego kaszlu, złego samopoczucia i nawracającego silnego bólu głowy. Zdjęcie rtg płuc wykazuje plamkowate nacieczenia w prawym dolnym płacie, nie obejmujące opłucnej. Do badania mikrobiologicznego pobrano krew oraz indukowaną plwocinę. Preparat bezpośredni z plwociny, barwiony met. Grama, oraz rutynowe posiewy obu materiałów dały wyniki ujemne. Uzyskano natomiast wzrost w hodowli komórkowej linii Hep-2. Który z patogenów może być czynnikiem sprawczym zapalenia?

Standardem w rozpoznaniu zakażenia wrodzonego CMV jest: 1) obecność swoistych IgM u noworodka w pierwszych 21 dniach życia; 2) obecność swoistych IgG u noworodka w pierwszych 21 dniach życia; 3) obecność CMV DNA w moczu w pierwszych 21 dniach życia; 4) obecność CMV DNA w ślinie w pierwszych 21 dniach życia; 5) obecność CMV DNA w surowicy w pierwszych 21 dniach życia. Prawidłowa odpowiedź to:

Do zespołów klinicznych występujących w przebiegu zakażeń enterowirusowych nie należy:

U noworodka urodzonego z ciąży II, powikłanej wielowodziem i wodogło- wiem płodu wykrytym w badaniu usg w 32. tyg. ciąży, rozwiązanej cięciem cesars- kim w 35. tygodniu, stwierdzono wodogłowie oraz cechy zakażenia wewnątrzma- cicznego, poszerzenie szwów czaszkowych, duże napięte ciemię przednie, objaw 'zachodzącego słońca', hepatosplenomegalię, napady drgawek, okresową bradykardię, zaburzenia termoregulacji. Przeprowadzone badania laboratoryjne wykazały obecność przeciwciał anty-/TOXO w klasach IgM i IgG, podwyższoną liczbę granulocytów kwasochłonnych w surowicy, podwyższone stężenie białka (2000mg%) w płynie mózgowo-rdzeniowym, masywne wodogłowie oraz zwapnienia śródmózgowe w badaniu TK głowy. Zalecane postępowanie to:

Do Izby Przyjęć zgłosiła się matka z 8-letnią dziewczynką, której 4 dni wcześniej usunięto kleszcza z okolicy szyi. W miejscu usunięcia pojawił się rumień o średnicy około 6 cm z przejaśnieniem w części centralnej, rozszerzający się na okolicę karku. Dziewczynka była szczepiona p/kleszczowemu zapaleniu mózgu. Prawidłowe postępowanie u dziecka to:

5-letnie dziecko leczone ambulatoryjnie od 4 dni z powodu biegunki, wymiotów i bólów brzucha, skierowano do szpitala z powodu zażółcenia powłok skórnych. W przedszkolu, do którego uczęszcza dziecko zachorowało w podobny sposób dwoje dzieci, a wychowawczyni jest hospitalizowana w Oddziale Zakaź- nym. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono: stężenie hemoglobiny 12,5 g/dL, liczbę płytek krwi 157x103/L, liczbę leukocytów 7500/dL, stężenie bilirubiny 5,8 mg/dL, aktywność AlAT 1750 U/L, wartość wskaźnika protrombinowego 95%, stężenie mocznika 56 g/dL. Wstępne podejrzenie to:

3-letnie dziecko bawiło się z mamą w ogródku. Biegający w pobliżu ich własny pies znalazł jeża, którego odrzucił w stronę dziecka. Jeż uderzył w przedramię dziecka, nieznacznie je kalecząc. Pies od momentu wzięcia z hodowli w okresie szczenięcym przebywa z rodziną, nie kontaktuje się z innymi zwierzętami, jest zaszczepiony p/wściekliźnie. Dziecko jest szczepione zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych. Wskaż prawidłowe postępowanie:

11-letni chłopiec zgłosił się do Izby Przyjęć celem profilaktyki tężca po zaopatrzeniu chirurgicznym rany palca III ręki prawej. Do urazu ręki doszło w stajni. Dziecko otrzymało ostatnie szczepienie p/tężcowi w 6. roku życia. Obecnie chłopiec otrzymuje leczenie immunosupresyjne. Prawidłowe postępowanie to:

7-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu powiększenia szyjnych węzłów chłonnych, obrzęku nosogardła, polimorficznej wysypki na kończynach, gorączki, powiększenia wątroby i śledziony. Rozpoznano mononukleozę zakaźną, podano kortykosterydy. W 8. dobie hospitalizacji, po upadku z łóżka u chłopca wystąpiły silne bóle brzucha, pogorszenie stanu ogólnego, objawy 'ostrego brzucha', narastające cechy wstrząsu. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

16-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu gorączki >39 °C od 2 dni, nie reagującej na leki p/gorączkowe, uczucia ogólnego rozbicia, kataru, pokasływania, chrypki, bólów brzucha i wymiotów. W dniu przyjęcia wystąpiła uogólniona pokrzywka. W badaniu przedmiotowym: stan ogólny średni, apatia, zaznaczona duszność, liczne bąble pokrzywkowe na twarzy, grzbietach dłoni i stóp, pojedyncze wybroczyny, przekrwione, rozpulchnione gardło oraz tkliwość nadbrzusza. W badaniach laboratoryjnych: małopłytkowość - 55x103/L, leuko- penia - 2,52x103/L, CRP - 163mg/l, prokalcytonina - 1,18 ng/ml, CPK - 796 U/l, dimery D - 10,31 mg/l (N: < 0,5 mg). Radiologicznie płuca i zatoki przynosowe bez zmian. W drugiej dobie hospitalizacji ustąpienie zmian skórnych, bóle kostno- stawowe, wyciek z nosa, nasilająca się duszność, tachypnoe, obniżenie saturacji. W diagnostyce różnicowej w pierwszym rzędzie należy podejrzewać:

U kobiety w pierwszej dobie po porodzie rozpoznano ospę wietrzną. Zalecane postępowanie u noworodka obejmuje: