Egzamin PES / Choroby zakaźne / wiosna 2017

Wskazaniem do leczenia ludzkiej babeszjozy jest:

Antybiotykami pierwszego rzutu stosowanymi w leczeniu boreliozy z Lyme są:

Lekiem z wyboru w leczeniu pierwotnego zakażenia Clostridium difficile, o przebiegu lekkim i umiarkowanym jest:

Do powikłań ciężkiego przebiegu zakażenia Clostridium difficile należą:

Skuteczność bezinterferonowej terapii zakażeń HCV w największym stopniu zależy od:

Inhibitorem proteazy stosowanym w terapii zakażeń HCV nie jest:

Najwyższą skutecznością w warunkach polskiej praktyki klinicznej u zakażonych genotypem 1 HCV chorych z wyrównaną marskością wątroby charakteryzuje się terapia:

Mechanizm działania sofosbuwiru polega na hamowaniu funkcji białka niestrukturalnego kodowanego przez fragment genomu HCV określany jako:

U chorych przewlekle zakażonych HBV leczonych przez 5 lat tenofowirem szczepy lekooporne występują z częstością:

Zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową i charakterystykami produktów leczniczych u pacjenta zakażonego genotypem 1a HCV można zastosować niżej wymienione, z wyjątkiem:

Zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową i charakterystykami produktów leczniczych u pacjenta zakażonego genotypem 1 HCV można zastosować:

Zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową i charakterystykami produktów leczniczych u pacjenta zakażonego genotypem 2 HCV można zastosować:

Zgodnie z aktualnymi Programami Lekowymi leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C i charakterystykami produktów leczniczych u pacjenta zakażonego genotypem 3 HCV można zastosować:
1) sofosbuwir/ledipaswir + rybawiryna przez 24 tygodnie;
2) sofosbuwir + rybawiryna przez 24 tygodnie;
3) sofosbuwir + interferon pegylowany + rybawiryna przez 12 tygodni;
4) interferon pegylowany + rybawiryna przez 24 tygodnie;
5) sofosbuwir/ledipaswir przez 12 tygodni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z aktualnymi Programami Lekowymi leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C i charakterystykami produktów leczniczych u pacjenta zakażonego genotypem 4 HCV można zastosować:
1) ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + rybawiryna przez 24 tygodnie;
2) ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + rybawiryna przez 12 tygodni;
3) sofosbuwir/ledipaswir przez 12 tygodni;
4) sofosbuwir + interferon pegylowany + rybawiryna przez 12 tygodni;
5) sofosbuwir + rybawiryna przez 24 tygodnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent zakażony HBV, leczony w przeszłości interferonem pegylowanym, z wiremią HBV DNA 1,5 x 10⁵ IU/ml, HBeAg(+), z przewlekle prawidłową aktywnością ALAT, z potwierdzonym aktywnym procesem zapalnym w biopsji wątroby, bez klinicznego rozpoznania marskości powinien zostać zakwalifikowany do leczenia przeciwwirusowego i zgodnie z Programem Lekowym:

Programy Lekowe leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B opisują załączniki B 18.1 i B 43. Wskaż fałszywe określenie leku mającego zastosowanie w w/w programach:

Podczas terapii zakażenia HCV z wykorzystaniem sofosbuwiru należy zachować szczególną ostrożność u chorych z:

Program Lekowy leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B, załącznik B 18.1 gwarantuje świadczenie świadczeniobiorcom w wieku powyżej 3 lat, z obecnością antygenu HBs przez czas dłuższy niż 6 miesięcy. Kryteria kwalifikacji wymagają również spełnienia innych warunków, do których nie należą:
1) dla chorych HBeAg (-) poziom wiremii HBV DNA powyżej 2 000 IU/ml;
2) dla chorych HBeAg (+) poziom wiremii HBV DNA powyżej 2 000 IU/ml;
3) dla chorych z marskością wątroby poziom wiremii HBV DNA nieokreślony, ale wykrywalny;
4) dla chorych oczekujących na przeszczep narządowy poziom wiremii HBV DNA nieokreślony, ale wykrywalny;
5) dla chorych ze zdekompensowaną marskością wątroby poziom wiremii HBV DNA nieokreślony, wykrywalny lub niewykrywalny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Programy Lekowe leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B opisują załączniki B 18.1 i B 43. Przeanalizuj kryteria kwalifikacji i wskaż pacjenta, któremu nie gwarantują one świadczenia:

Zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową i charakterystykami produktów leczniczych u pacjenta zakażonego genotypem 1 b HCV i zdekompensowaną marskością wątroby można zastosować:

Badanie przesiewowe pacjenta przyjmowanego do szpitala wykazało obecność szczepu Klebsiella pneumoniae NDM. Szczep ten wytwarza metalo-β-laktamazę NDM-1 hydrolizującą wszystkie antybiotyki β-laktamowe, oprócz:

Zgodnie z regulacjami prawnymi obowiązującymi w Unii Europejskiej pracodawca ma obowiązek oceny ryzyka dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. W polskich placówkach służby zdrowia zdefiniowano cztery poziomy ryzyka biologicznego. Wysoka koncentracja czynników biologicznych (np. w przypadku opieki nad chorymi prątkującymi) opisuje:

Zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 grudnia 2011 r. do drobnoustrojów alarmowych zaliczane są między innymi:

W rodzaju Candida gatunkiem wykazującym naturalną oporność na flukonazol jest np. Candida krusei. Oporność na ten lek jest warunkowana aktywnością chromosomalnie kodowanego mechanizmu:

Lokalizacja twarzowo-szyjna, ale też płucna, brzuszna i w obrębie miednicy mniejszej, jest charakterystyczna dla zakażeń endogennych wywoływanych przez:

Przesunięcie antygenowe i reasortacja genowa to dwa różne mechanizmy genetyczne, warunkujące wysoką różnorodność oraz zmienność genetyczną wirusa:

Ocena nosicielstwa tego patogenu jest ważnym elementem zapobiegania zakażeniom okołoporodowym. Optymalny czas badania, metodą posiewu, to 35.-37. tydzień ciąży. Zaleca się pobranie dwóch wymazów - najczęściej z pochwy oraz odbytu. Jest to badanie w kierunku:

Patogen ten należy do rodziny Enterobacteriaceae. Wywołuje zakażenia przewodu pokarmowego, ale też ropne zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, wątroby, nerek. Optimum temperaturowe wzrostu to 25-27°C; obsiane podłoża proste (niskie wymagania pokarmowe) często inkubuje się w temperaturze pokojowej. Uważa się, że raportowana zapadalność w Polsce, ponad 10 x niższa niż w krajach sąsiednich (Niemcy - 7,2/100 000, Polska -0,49/100 000 w 2015 r.), jest wynikiem mało skutecznej diagnostyki mikrobiologicznej. Opis ten dotyczy:

Pobrano wymaz z rany kłutej stopy - obrażenie odniesione po wbiciu wideł podczas pracy w ogrodzie. W preparacie mikroskopowym wykonanym przy użyciu dodatkowego wymazu z rany widać duże cylindryczne komórki barwiące się Gram-dodatnio, z charakterystycznym rozdęciem w części dystalnej. Obraz ten, a także rodzaj badanego materiału, wskazuje na obecność:

W leczeniu zakażeń Treponema pallidum w dalszym ciągu lekiem skutecznym jest penicylina; w przypadku nadwrażliwości na ten lek możliwe jest stosowanie np. erytromycyny. W diagnostyce zakażenia T. pallidum stosuje się testy VDRL/RPR oraz FTA-ABS. Po skutecznym leczeniu, przez kilka-kilkanaście miesięcy, wyniki obu rodzajów testów będą wyglądać następująco:

Główny rezerwuar Salmonella typhi to:

Gorączka reumatyczna i kłębuszkowe zapalenie nerek są jednymi z możliwych odległych następstw zakażenia Streptococcus pyogenes. Są one następstwem reakcji układu odpornościowego na antygeny paciorkowca. Główny antygen S. pyogenes, odpowiedzialny za te powikłania, to:

Dwa najważniejsze czynniki, warunkujące zjadliwość Neisseria meningitidis to:

Do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego zgłosił się o godz. 6:30 mężczyzna, wcześniej uczestniczący do godz. 24 w spotkaniu biznesowym, uskarżający się na zaburzenia widzenia - głównie widzenie podwójne; w SOR uskarżał się na silne rażące światło oraz suchość w jamie ustnej i problem z połknięciem codziennej dawki leków. Poinformował o dwóch bardzo luźnych stolcach po powrocie ze spotkania. Pierwsze wykonane badanie, w kierunku toksyny A/B Cl. difficile, dało wynik ujemny. Taki obraz kliniczny i wstępny wynik sugerują:

Bakterie z rodzajów Chlamydia i Chlamydophila wywołują liczne różnie zlokalizowane zakażenia. Utrudnieniem w diagnostyce mikrobiologicznej są wymagania wzrostowe tych patogenów. Można je hodować na:

Wskaż cechy charakteryzujące świnkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych:
1) najczęściej występuje w zimie i wczesną wiosną;
2) przebieg objawowy jest częsty i występuje u co drugiego chorego;
3) przebycie choroby daje długotrwałą odporność;
4) częściej chorują kobiety;
5) wprowadzenie szczepień przeciw śwince nie wpłynęło istotnie na częstość świnkowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników sprzyjających etiologii pneumokokowej (Streptococcus pneumoniae) zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych należą:
1) zapalenie wyrostka sutkowatego;
2) upośledzenie odporności;
3) płynotok pourazowy;
4) cukrzyca;
5) czynnościowy lub anatomiczny brak śledziony.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ropnym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych o typowym przebiegu rozpoznanie ustala się na podstawie stwierdzenia:
1) gorączki;
2) bólu głowy;
3) zespołu objawów oponowych;
4) cech zapalenia w płynie mózgowo-rdzeniowym z pleocytozą neutrofilową;
5) wysokich wartości białka C-reaktywnego w surowicy i płynie mózgowo-rdzeniowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż najbardziej prawdopodobne czynniki etiologiczne bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u 60-letniego pacjenta chorującego na cukrzycę:
1) Streptococcus pneumoniae;
2) Staphylococcus aureus;
3) Pseudomonas aeruginosa;
4) Listeria monocytogenes;
5) Staphylococcus epidermidis.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż charakterystyczne cechy przewlekłych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych:
1) stanowią niewielki odsetek wszystkich neuroinfekcji;
2) częstymi czynnikami etiologicznymi są prątki gruźlicy;
3) neurotoksoplazmoza jest jednym z ważniejszych zakażeń pierwotniakowych, zwłaszcza u osób z upośledzeniem odporności;
4) rzadką przyczyną są wirusy świnki i HSV-2;
5) przewlekłe gruźlicze zapalenie OUN jest najczęściej wywoływane przez Mycobacterium bovis.
Prawidłowa odpowiedź to:

Gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu charakteryzuje się:
1) szybkim narastaniem objawów psychoneurologicznych;
2) umiejscowieniem zmian zapalnych głównie na sklepistości mózgu;
3) porażeniami lub niedowładami licznych nerwów czaszkowych;
4) koniecznością leczenia przeciwprątkowego zwykle przez 12 miesięcy;
5) częstym rozwojem wodogłowia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych wywołanych przez Neisseria meningitidis:
1) najwięcej zachorowań występuje u dzieci do 2. r. ż. i dorosłych po 65. r.ż.;
2) zachorowania epidemiczne głównie występują w Afryce Subsaharyjskiej;
3) głównym źródłem zakażeń są chorzy;
4) zakażenie szerzy się drogą kropelkową i przez kontakt z wydzieliną z górnych dróg oddechowych;
5) nosicielstwo meningokoków może się utrzymywać przez wiele miesięcy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Decydujące znaczenie dla skutecznej antybiotykoterapii empirycznej ropnego bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych ma:
1) czas rozpoczęcia antybiotykoterapii;
2) zakres działania antybiotyku i dobra penetracja do OUN;
3) wiek chorego;
4) współistniejące choroby i przebyte operacje;
5) lokalna sytuacja epidemiologiczna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż najbardziej prawdopodobne czynniki etiologiczne bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, które rozwinęło się u 70-letniego pacjenta po chemioterapii z powodu przewlekłej białaczki limfatycznej:
1) Staphylococcus aureus;
2) Listeria monocytogenes;
3) Streptococcus pneumoniae;
4) Haemophilus influenzae;
5) Neisseria meningitidis.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podwyższone ryzyko rozwoju ropnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych jest związane z:
1) pneumokokowym zapaleniem płuc;
2) chorobą nadciśnieniową;
3) hipogammaglobulinemią;
4) marskością wątroby;
5) hemoglobinopatią.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku opryszczkowego zapalenia mózgu:
1) jedyną skuteczną opcją terapeutyczną jest stosowanie acyklowiru;
2) leczenie przyczynowe należy wdrożyć natychmiast po podjęciu podejrzenia, zwłaszcza wtedy, gdy obecne są objawy ogniskowe;
3) stężenie acyklowiru w OUN osiąga ok. 20% stężenia w surowicy;
4) leczenie przyczynowe trwa co najmniej 14 dni;
5) dorosłym podaje się acyklowir w dawce 10 mg/kg dożylnie co 8 godz.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kiłowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych:
1) obecnie kiła OUN występuje rzadko, zazwyczaj jako kiłowe zapalenie opon;
2) kiła miąższowa objawia się porażeniem postępującym lub wiądem rdzenia;
3) zajęcie OUN przez krętki następuje w pierwszych tygodniach lub miesiącach zakażenia;
4) najczęściej wstępują bezobjawowe zmiany zapalne w płynie mózgowo-rdzeniowym;
5) w leczeniu kiły OUN z wyboru stosuje się penicylinę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wścieklizny:
1) jedynym sposobem zapobieżenia chorobie jest właściwe opracowanie rany i immunizacja czynno-bierna po ekspozycji;
2) głównym rezerwuarem wirusa wścieklizny w Polsce są psy;
3) nietoperze nie przenoszą wścieklizny;
4) wirus pojawia się w ślinie zwierzęcia jeszcze przed wystąpieniem objawów chorobowych;
5) najwięcej zachorowań notuje się w Ameryce Południowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż charakterystyczne cechy wirusowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wywołanego zakażeniem wirusem limfocytarnego zapalenia splotów naczyniówki (LCMV):
1) typowo występuje późną jesienią albo zimą;
2) zwykle dotyczy osób mających kontakt z myszami domowymi lub gryzoniami hodowlanymi;
3) u niektórych chorych występują między innymi wysypka, nacieki w płucach, zapalenie ślinianek przyusznych;
4) dostępna jest skuteczna szczepionka zapobiegawcza;
5) w leczeniu przyczynowym podaje się plekonaril.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kryptokokowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu:
1) zapalenie kryptokokowe w ostrej fazie leczy się amfoterycyną B i flucytozyną;
2) częstym powikłaniem jest wodogłowie;
3) w części przypadków dochodzi do samoistnego wyleczenia;
4) test na obecność antygenu polisacharydowego kryptokoków jest badaniem o wysokiej czułości i swoistości;
5) u osób z prawidłową odpornością neurokryptokokoza nie występuje.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wektorem w zakażeniach człowieka bakteriami Bartonella spp. jest:

Do zakażeń człowieka przenoszonych przez kleszcze nie zalicza się zakażeń:

Typową zmianą na skórze we wszystkich gorączkach plamistych (oprócz zakażeń R. helvetica) jest:

Do riketsjoz z grupy gorączek plamistych zalicza się:

Do zalecanych rutynowych metod diagnostycznych boreliozy z Lyme zalicza się:

Złotym standardem w diagnostyce ludzkiej babeszjozy jest/są:

Zakażenie człowieka bakteriami Bartonella spp. może przebiegać pod postacią:

Leczenie swoiste riketsjoz polega na stosowaniu:

Do antybiotyków pierwszego rzutu w leczeniu boreliozy nie należy:

Ryzyko zachorowania na boreliozę po jednorazowym pokłuciu przez kleszcza wynosi:

Kobieta lat 25 pracująca w przedszkolu miała w dniu porady kontakt z dzieckiem chorym na ospę wietrzną. Dotychczas nie chorowała na ospę wietrzną, nie była też szczepiona przeciwko tej chorobie. Zwraca się z pytaniem do specjalisty chorób zakaźnych, czy w tej sytuacji powinna się zaszczepić przeciwko ospie wietrznej i ewentualnie kiedy powinna to zrobić. Jakiej odpowiedzi należy udzielić?

Niemowlę 2-miesięczne przyjęte do szpitala z powodu podejrzenia krztuśca. Dwa tygodnie wcześniej otrzymało pierwszą dawkę szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi. Wskaż właściwe w tej sytuacji metody diagnostyki laboratoryjnej krztuśca:
1) badanie bakteriologiczne wymazu z gardła po odkrztuszeniu wydzieliny - wyhodowanie pałeczek Bordetella pertussis;
2) wykrycie antygenów Bordetella pertussis metodą polimerazowej reakcji łańcuchowej (PCR) w wymazie z gardła po odkrztuszeniu wydzieliny lub głębokim wymazie z nosa;
3) oznaczenie w surowicy dziecka stężenia swoistych przeciwciał przeciwko toksynie krztuścowej (PT) w klasie IgM;
4) oznaczenie w surowicy dziecka stężenia swoistych przeciwciał przeciwko toksynie krztuścowej (PT) w klasie IgG;
5) oznaczenie i porównanie stężenia swoistych przeciwciał przeciwko toksynie krztuścowej (PT) w klasie IgG w surowicy matki i dziecka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Na oddziale położniczym kobieta w 2. dobie ospy wietrznej urodziła dziecko. Wskaż zalecenia dotyczące postępowania z noworodkiem, jakie należy przekazać neonatologowi:

Rodzice 3-tygodniowego noworodka dowiedzieli się, że u ich starszego, 7-letniego syna lekarz rodzinny potwierdził rozpoznanie krztuśca. Zwracają się z pytaniem, jak zapobiec zachorowaniu na krztusiec u najmłodszego dziecka. Wskaż prawidłowe postępowanie:

Do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej zgłasza się 17-letni uczeń liceum planujący podjęcie studiów medycznych. Chciałby uzupełnić brakujące szczepienie - nigdy w życiu nie był szczepiony przeciwko odrze. Ma udokumentowane przebycie świnki. Wywiad co do przebycia różyczki jest wątpliwy. Wskaż prawidłowe postępowanie z tym pacjentem:

Przebycie której z niżej wymienionych chorób zakaźnych utrudnia przez kilka tygodni po zachorowaniu interpretację odczynu tuberkulinowego (wygaszanie odczynu tuberkulinowego)?

Leczenie empiryczne, przed uzyskaniem wyniku badania bakteriologicznego i antybiogramu, ropnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wywołanego prawdopodobnie przez Streptococcus pneumoniae (dodatni wynik na obecność antygenów Streptococcus pneumoniae w płynie mózgowo-rdzeniowym) opiera się na podaniu:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące uzupełnienia szczepień ochronnych u 4-letniego dziecka, u którego 2 miesiące wcześniej usunięto śledzionę po wypadku komunikacyjnym, a które było dotychczas szczepione zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych:
1) należy zaszczepić dziecko przeciwko inwazyjnym zakażeniom Streptococcus pneumoniae według schematu podanego przez producenta szczepionki; szczepienie może być wykonane nieodpłatnie jako obowiązkowe dla osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie;
2) należy podać jedną dawkę szczepionki przeciwko inwazyjnemu zakażeniu Haemophilus influenzae typu b;
3) należy zaszczepić dziecko przeciwko inwazyjnym zakażeniom Neisseria meningitidis według schematu podanego przez producenta szczepionki; szczepienie może być wykonane nieodpłatnie jako obowiązkowe dla osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie;
4) należy zaszczepić dziecko przeciwko inwazyjnym zakażeniom Neisseria meningitidis według schematu podanego przez producenta szczepionki; szczepienie jest szczepieniem zalecanym i rodzice muszą pokryć koszt szczepionki;
5) dziecko, które było dotychczas szczepione zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych nie wymaga dodatkowych szczepień.
Prawidłowa odpowiedź to:

Mężczyzna lat 45 otrzymał pełne szczepienie podstawowe przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B) osiem lat temu. Aktualnie otrzymuje leczenie immunosupresyjne z powodu choroby nowotworowej. Zwraca się z pytaniem do lekarza chorób zakaźnych, czy powinien otrzymać dawkę przypominającą szczepienia przeciwko WZW B. Wskaż prawidłową odpowiedź:

Odsetek ciężarnych testowanych w kierunku zakażenia HIV wg danych Narodowego Funduszu Zdrowia wynosi:

Do lekarza rodzinnego zgłaszają się rodzice z 8-letnią córką, która z uwagi na pobyt za granicą nie otrzymała pierwszej dawki szczepienia przypominającego przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi (DTPa) w 6. roku życia. Rodzice chcieliby uzupełnić brakujące szczepienie. Wskaż prawidłowe postępowanie w tej sytuacji:

U 55-letniej kobiety, z nadciśnieniem tętniczym i chorobą zwyrodnieniową stawów, należy wykonać doustny test tolerancji glukozy (OGTT) z powodu podejrzenia cukrzycy. Pacjentka przyjmuje przewlekle enalapryl, nitrendypinę, hydrochlorotiazyd i niesterydowy lek p/zapalny (meloksykam), a od 7 dni także loratadynę z powodu alergicznych zmian skórnych. Jaki lek należy czasowo odstawić u tej pacjentki przed badaniem, aby wynik OGTT był miarodajny?

30-letni mężczyzna przyjęty do oddziału z powodu stanów gorączkowych > 38 °C od 2 tygodni i suchego kaszlu, bez poprawy po leczeniu klarytromycyną. Skarży się także na bóle stawów skokowych i kolanowych, krwioplucie i duszność wysiłkową. Trzy miesiące wcześniej w czasie grzybobrania ugryziony był przez żmiję w kciuk prawy i otrzymał z tego powodu surowicę p/jadowi żmii w warunkach szpitalnych. Aktualnie w bad. przedmiotowym nie stwierdza się sinicy, obrzęków stawowych, wysypki ani innych patologicznych wykwitów na skórze, u podstawy obu płuc słyszalne są trzeszczenia. W bad. krwi: OB=110 mm po 1 godz., MCV=88 fl, Hb=9,2 mg/dl, Erytrocyty=3,5 T/l, Leukocytoza=16,6 G/l, eozynofilia 8% w rozmazie, płytki krwi=188 tys/µl. Kreatynina=2,2 mg/dl, poziom d-dimeru=470 µg/l (norma do 500). Ponadto w bad. serologicznych: przeciwciała p/jądrowe ANA - wynik ujemny, p/ciała c-ANCA - wynik ujemny, p/ciała p-ANCA w surowicy - wyniki ujemny, p/ciała anty-GBM - wynik dodatni.
W bad. ogólnym moczu - białkomocz i krwinkomocz. W CT klatki piersiowej - zmiany w płucach typowe dla krwawienia pęcherzykowego. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego pacjenta?

U 68-letniego otyłego mężczyzny z żylakami kończyn dolnych, w 3. dobie po operacji raka gruczołu krokowego powikłanej infekcją dróg moczowych, w trakcie wlewu dożylnego z ceftriaksonu wystąpił nagle suchy kaszel, duszność, ból w klatce piersiowej, uczucie kołatania serca i wzrost ciśnienia tętniczego krwi do 160/95 mmHg. W badaniach dodatkowych u pacjenta stwierdzono: erytrocyty - 4,85 T/l, Hb - 15,6 g/dl, leukocyty - 11 G/l, płytki krwi -100 tys/μl, stężenie d-dimeru w osoczu- 2900 ng/ml (norma do 500), stężenie troponiny I w surowicy-0,03 ng/ml (norma: do 0,04), poziom kinazy fosfokreatynowej CPK- w normie. W bad. EKG - rytm zatokowy miarowy 116/min, ujemne załamki T w odpr. V2-V4. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego pacjenta?

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia fibrynolitycznego w ostrym zespole wieńcowym z uniesieniem odcinka ST (STEMI) jest:

46-letni mężczyzna z nieleczoną hipertrójglicerydemią, z przepukliną pachwinową lewostronną, z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego w trakcie terapii mesalazyną, zgłosił się do Izby Przyjęć z powodu gorączki, biegunki z domieszką świeżej krwi i silnych, rozlanych bólów brzucha występujących od 3 dni, bez poprawy po leczeniu nifuroksazydem i loperamidem. W bad. krwi: CRP - 130 mg/l (norma < 10), OB. - 68 mm po 1 godz., lipaza - 298 U/l (norma do 300), morfologia krwi: Erytrocyty - 2,9 mln/μl, Hb - 9,0/dl, Leukocyty - 23 tys/µl. W rtg przeglądowym j. brzusznej - okrężnica w linii pośrodkowej ciała poszerzona do 7 cm średnicy, bez cech wolnego powietrza pod przeponą. W próbce kału pacjenta stwierdzono obecność antygenu bakterii Clostridium difficile metodą PCR, ale nie stwierdzono obecności toksyn tej bakterii. Wskaż rozpoznanie u tego pacjenta:

U 37-letniej kobiety z wolem guzkowym stwierdzono podwyższony poziom TSH w surowicy krwi oraz nierównomierną echogeniczność gruczołu tarczowego w badaniu USG i wysunięto podejrzenie choroby Hashimoto. Które z niżej podanych badań serologicznych należy wykonać u tej pacjentki, aby potwierdzić rozpoznanie choroby?

28-letnia kobieta nie lecząca się dotychczas z powodu chorób przewlekłych, została przyjęta do szpitala z wysoką gorączką i z rozpoznaniem ciężkiego pozaszpitalnego zapalenia płuc. Chora neguje uczulenia na leki. Jaką empiryczną antybiotykoterapię w pierwszej kolejności należy zastosować u tej pacjentki?

40-letni mężczyzna ze stanami podgorączkowymi, z przewlekłym zapaleniem stawów skokowych, z limfadenopatią szyjną, pachową i pachwinową, diagnozowany jest z powodu ubytku masy ciała i przewlekłej biegunki. Po uzyskaniu ujemnych wyników badań bakteriologicznych i parazytologicznych kału oraz po wykluczeniu zakażenia HIV, wykonano u chorego duodenoskopię z pobraniem wycinka śluzówki początkowego odcinka jelita cienkiego. W bad. hist-pat. bioptatu nie stwierdzono zmian ziarniniakowych, wykazano obecność PAS - dodatnich makrofagów blaszce właściwej jelita cienkiego oraz obecność materiału genetycznego Tropheryma whipplei metodą PCR. Jaką chorobę należy rozpoznać u tego pacjenta i jakie leczenie należy u niego zastosować jeśli wiadomo, że nie ma on żadnych objawów chorobowych ze strony ośrodkowego układu nerwowego?

Wskaż choroby, które mogą prowadzić do rozwoju marskości wątroby:
1) niealkoholowe stłuszczeniowe zapalenie wątroby (NASH);
2) przewlekła prawokomorowa niewydolność serca;
3) hiperwitaminoza A;
4) choroba zarostowa żył wątrobowych;
5) choroba Wilsona;
6) hiperwitaminoza D.
Prawidłowa odpowiedź to:

66-letni otyły mężczyzna z żylakami kończyn dolnych i różą podudzia lewego, skarży się na duszność, kaszel, krwioplucie. Wysunięto podejrzenie zatorowości płucnej. Które z podanych badań nie jest wskazane w celu potwierdzenia tego rozpoznania?

Lekiem z wyboru stosowanym w leczeniu paragonimozy jest:
1) prazykwantel;
2) mebendazol;
3) albendazol;
4) pentamidyna;
5) eflornityna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Największą liczbę zarażonych krwinek czerwonych obserwuje się w zarażeniach:

Nocne pojawianie się mikrofilarii we krwi obwodowej charakterystyczne jest dla zarażenia:

W profilaktyce przeciwmalarycznej u pacjentów nurkujących z butlą przeciwwskazane jest stosowanie:

Najczęstszymi objawami klinicznymi zarażenia nicieniami przewodu pokarmowego są zaburzenia wchłaniania, niedrożność jelit czy świąd odbytu. Niedokrwistość syderopeniczna występuje w ciężkich inwazjach wywoływanych przez:

Spożycie metacerkarii z rybami słodkowodnymi może być powodem zarażenia:

Który z antygenów pałeczek duru brzusznego stymuluje w ustroju ludzkim wytwarzanie aglutynin odgrywających istotną rolę w diagnostyce serologicznej tego zakażenia?

Chorobotwórcza Entamoeba histolytica i niepatogenna Entamoeba dispar różnią się:

Lekiem (za którego wykrycie przyznana została w 2015 r. Nagroda Nobla) stosowanym w masowych programach eradykacji filarioz limfatycznych jest:

Niepatogennym gatunkiem pełzaków, zarażenie którym nie wymaga leczenia, jest:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia antyretrowirusowego (ART) w ostrej chorobie retrowirusowej:
1) istotnym wskazaniem do podjęcia na tym etapie zakażenia HIV ART są względy epidemiologiczne;
2) w zestawie leków należy uwzględnić inhibitor integrazy ze względu na zdolność leków z tej grupy do szybkiej supresji wiremii HIV;
3) w zestawie leków należy uwzględnić inhibitor proteazy ze względu na zdolność leków z tej grupy do szybkiej supresji wiremii HIV;
4) w zestawie leków należy uwzględnić inhibitor integrazy ze względu na wysoką barierę genetyczną tej grupy leków;
5) w zestawie leków należy uwzględnić inhibitor proteazy ze względu na wysoką barierę genetyczną tej grupy leków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące marawiroku:
1) zastosowanie leku jest celowe u pacjentów będących homozygotami ∆32 CCR5;
2) zastosowanie leku jest celowe u pacjentów zakażonych HIV-1 z tropizmem do koreceptora CCR5 i subpopulacji mieszanych CXCR4/CCR5;
3) u pacjentów w ostrej fazie zakażenia HIV leczenie marawirokiem można rozpocząć bezpośrednio po zabezpieczeniu krwi na oznaczenie tropizmu, w oczekiwaniu na wynik tego oznaczenia;
4) może być stosowany u chorych leczonych ryfampicyną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zaburzeń rozmieszczenia tkanki tłuszczowej u osób zakażonych HIV:
1) lipodystrofia jest działaniem niepożądanym leków antyretrowirusowych (ART);
2) w rozwoju lipoatrofii i lipohipertrofii biorą udział te same mechanizmy patogenetyczne;
3) niemożliwe jest zróżnicowanie lipoatrofii z zespołem wyniszczenia w przebiegu zakażenia HIV;
4) rzadkie występowanie lipoatrofii wśród pacjentów, którzy rozpoczęli ART w ciągu ostatnich 3 lat jest związane z faktem, że zaburzenia te ujawniają się dopiero po 4-5 latach stosowania ART.
Prawidłowa odpowiedź to:

27-letni mężczyzna, u którego zakażenie HIV rozpoznano 4 tygodnie wcześniej. W badaniach dodatkowych w momencie rozpoznania: liczba limfocytów CD4 14 kom/µl, liczba kopii HIV RNA w ml (VL) - 654.000. Bezzwłocznie rozpoczęto leczenie antyretrowirusowe (ART) zestawem jednotabletkowym zawierającym alafenamid tenofowiru/emtrycytabinę/elwitegrawir/kobicystat (TAF/FTC/EVG/COBI) oraz profilaktykę pierwotną zakażeń oportunistycznych z zastosowaniem trimetoprimu/sulfametoksazolu (TMP/SMX) 160/800 mg 1x dz. Obecnie zgłosił się do Izby Przyjęć z powodu gorączki, suchego nieproduktywnego kaszlu i narastającej od 2 dni duszności. Przy przyjęciu: 15 pkt. GCS, tachykardia 108/min, tachypnoe 32 oddechy/min, zaznaczona praca dodatkowych mięśni oddechowych, pola płucne osłuchowo bez zmian, saturacja mierzona pulsoksymetrem sO₂ = 80%. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej (klp) - bez istotnych nieprawidłowości. W tomografii komputerowej klp: „…uwidoczniono nierównomierne upowietrznienie miąższu płucnego ze zlewnymi obszarami typu matowej szyby. Zmiany są najbardziej nasilone w płatach górnych. Pomiędzy tymi obszarami widoczne są również niewielkie obszary rozdętych zrazików. W przedniej części płatów górnych widoczne są liczne drobne zwłóknienia odpowiadające lokalizacji śródmiąższowej. Pojedyncze guzki podopłucnowe obustronnie oraz wewnątrz miąższu płucnego po stronie prawej. Guzki mierzą do 8 mm średnicy.Pojedyncze węzły chłonne w śródpiersiu do 12 mm w osi krótkiej- po stronie lewej przy łuku aorty. Pojedyncze węzły chłonne w okolicach pachowych do 16 mm w osi krótkiej.” W celu określenia wczesnej odpowiedzi na zastosowane ART określono VL- 1900 kopii/ml i liczbę limfocytów CD4- 184 kom/µl. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące opisanego przypadku:
1) w różnicowaniu konieczne jest uwzględnienie pneumocystozowego zapalenia płuc (PCP), gruźlicy (TB) i cytomegalowirusowego zapalenia płuc (CMV-pn);
2) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest CMV-pn, ponieważ pomimo wskazań pacjent nie otrzymał pierwotnej profilaktyki choroby cytomegalowirusowej;
3) w przypadku uzasadnionego podejrzenia/ rozpoznania PCP leczeniem z wyboru będzie zastosowanie pentamidyny z powodu „przełamania” profilaktyki z zastosowaniem TMP/SMX;
4) obecne zachorowanie może być wyrazem zespołu rekonstrukcji immunologicznej (ZRI).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące mięsaka Kaposiego (KS):
1) zmiany wymagają różnicowania m.in. ze zmianami powodowanymi przez Bartonella henselae;
2) wielkość wiremii HHV-6 koreluje z nasileniem zmian chorobowych;
3) w wybranych przypadkach samo wprowadzenie leczenia antyretrowirusowego (ART) może spowodować regresję zmian;
4) rozpoczęcie ART może spowodować szybką progresję zmian i rozwój trzewnej postaci KS.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pierwotnego chłoniaka wysiękowego (PEL):
1) występuje wyłącznie u osób w immunosupresji;
2) czynnik patogenetyczny PEL jest taki sam jak w przypadku choroby Castelmana;
3) charakteryzuje się bardzo szybką progresją;
4) może wymagać różnicowania ze zdekompensowaną marskością wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

54-letnia kobieta z zakażeniem HIV zdiagnozowanym 5 lat wcześniej, od ponad 4 lat leczona antyretrowirusowo (ART) zestawem: emtrycytabina (FTC) + tenofowir (TDF) + atazanawir/rytonawir (ATV/r). Skuteczność leczenia - dobra: od 3. m-ca po włączeniu ART we wszystkich oznaczeniach wiremia HIV < 50 kopii/ml, wzrost liczby limfocytów CD4 z 188 do 786 kom/µl. Choroby współistniejące: cukrzyca t. 2 rozpoznana 3 m-ce temu, nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie, przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B (pzwB). Przed kilkunastoma laty brała udział w badaniu klinicznym, w którym przez 2 lata otrzymywała (najprawdopodobniej) lamiwudynę, po czym lek odstawiono. Brak bliższych danych na ten temat. Przed rozpoczęciem ART: HBsAg+, HBV DNA 4568 IU/ml; obecnie HBV DNA niewykrywalne. Pacjentka regularnie przyjmuje leki, ale z powodu wzrastającej liczby tabletek (leki hipotensyjne, hipoglikemizujące) oraz z powodu „dobrej prasy” zestawów jednotabletkowych chciałaby zmienić terapię. Ze względu na cechy osteopenii w ostatnim badaniu DEXA chciałaby zrezygnować z tenofowiru i proponuje zmianę dotychczasowego zestawu na Triumeq (abakawir +lamiwudyna+dolutegrawir). Lekarz prowadzący nie wyraził zgody na proponowaną zmianę argumentując, że:
1) skuteczność wirusologiczna i immunologiczna pierwszego schematu terapeutycznego jednoznacznie przemawia za kontynuacją tej formy leczenia;
2) zastosowanie abakawiru może zwiększyć ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego w sytuacji już istniejących obciążeń (wiek, nadciśnienie, cukrzyca);
3) proponowana przez pacjentkę zmiana niesie ryzyko zaostrzenia pzwB;
4) zastosowanie dolutegrawiru niesie wysokie ryzyko istotnych interakcji z innymi lekami;
5) istnieją inne zestawy jednotabletkowe, które nie wiążą się z ww. zagrożeniami i są „bezpieczne dla kości”.
Spośród przedstawionych argumentów prawdziwe są:

Do Izby Przyjęć zgłosił się 16-latek, który podczas pobytu w dyskotece został zakłuty igłą w okolicę lewego ramienia. Rana była głęboka, długo krwawiąca. Prawidłowe postępowanie obejmuje:

48-letni chory z zakażeniem HIV rozpoznanym w 1998 r. i od tego czasu leczony antyretrowirusowo (ART) różnymi zestawami leków, od 2 lat: darunawir (DRV) 800 mg/rytonawir (r) 100 mg/abakawir (ABC)/lamiwudyna (3TC). Pacjent zakażony HCV genotyp 1a. Nieskutecznie leczony pegylowanym interferonem z rybawiryną w 2005 r. Obecnie: w FIBROSCAN sztywność tkanki wątrobowej - 22kPa (F4), bilirubina 18 µmol/l; INR 1,3, albuminy w surowicy 32 g/l. W USG bez cech wolnego płynu w jamie otrzewnowej, w badaniu przedmiotowym - bez cech encefalopatii. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące terapii zakażenia HCV u tego chorego:
1) można zastosować ombitaswir/parytaprewir/ rytonawir + dazabuwir + rybawiryna przez 24 tyg.;
2) bez ograniczeń można zastosować elbaswir z grazoprewirem przez 12 tyg.;
3) łączna dobowa dawka rytonawiru u tego chorego powinna być zwiększona do 400 mg;
4) można zastosować sofosbuwir z simeprewirem i rybawiryną przez 12 tyg.
Prawidłowa odpowiedź to:

36-letnia pielęgniarka chirurgiczna została zakłuta igłą chirurgiczną podczas asysty przy zabiegu pobrania węzła chłonnego u pacjenta zakażonego HIV i HBV. Pacjent źródłowy od kilku lat skutecznie leczony antyretrowirusowo (ART) zestawem tenofowir (TDF)+ emtrycytabina (FTC) + darunawir (DRV)/ rytonawir (r). Stosowane ART spowodowało również supresję HBV. Pielęgniarka była szczepiona przeciw HBV 12 lat temu, z kontrolą odpowiedzi poszczepiennej rok po trzeciej dawce - wówczas antyHBs 70 IU/ml; obecnie < 10 IU/ml. Od roku stosuje antykoncepcję hormonalną, a od 6 miesięcy atorwastatynę 60 mg/dobę. Poniżej podano możliwe działania w ramach postępowania poekspozycyjnego:
1) podanie dawki przypominającej szczepionki p-HBV i immunoglobuliny anty-HBs;
2) podanie dwóch dawek immunoglobuliny w odstępie miesiąca;
3) wykonanie testu ciążowego u eksponowanej;
4) włączenie profilaktyki z zastosowaniem leków antyretrowirusowych zestawem jakim leczone jest źródło;
5) włączenie profilaktyki z zastosowaniem TDF+ FTC+ raltegrawiru.
W opisanym przypadku uzasadnione jest zastosowanie:

Do powikłań krztuśca należą:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące profilaktyki wertykalnych zakażeń HIV:
1) lekarz sprawujący opiekę nad ciężarną powinien zaproponować wykonanie badania w kierunku zakażenia HIV dwukrotnie w czasie ciąży - przed 10. tygodniem ciąży i pomiędzy 33. a 37. tygodniem ciąży;
2) optymalnym momentem rozpoczęcia terapii antyretrowirusowej u nieleczonej dotychczas ciężarnej zakażonej HIV jest początek trzeciego trymestru ciąży;
3) w przypadku późnej diagnozy zakażenia HIV u ciężarnej, należy wdrożyć leczenie z inhibitorem wejścia lub antagonistą CCR5 - w celu osiągnięcia szybkiej supresji wiremii HIV;
4) zestaw leków antyretrowirusowych ciężarnej powinien zawierać azydotymidynę (AZT).
Prawidłowa odpowiedź to:

56-letni mężczyzna, od 5 lat skutecznie leczony antyretrowirusowo (ART) zestawem dizoproksyl tenofowiru (TDF) + emtrycytabina (FTC) + lopinawir/rytonawir (LPV/r). Liczba komórek CD4+ : nadir 23 kom/µl à obecnie 887 kom/µl, HIV RNA niewykrywalne. Jest to pierwszy zestaw ART, chory dotychczas nie wymagał zmiany leków. W czasie wizyty kontrolnej stwierdzono - waga 95 kg, wzrost 172 cm (BMI 32), domowe pomiary ciśnienia tętniczego krwi (RR) z ostatniego miesiąca w granicach 147-138/105-90 mmHg. Ponadto od ok. miesiąca pacjent zgłasza zwiększone pragnienie, wypija ok. 3 litrów płynów w ciągu doby. W badaniach laboratoryjnych wykonanych na czczo przed wizytą: cholesterol całkowity 6,5 mmol/l, cholesterol HDL 0,56 mmol/l, trójglicerydy - 3,6 mmol/l, glikemia na czczo 7,1 mmol/l. W czasie wizyty oznaczono RR- 150/110 mmHg, czynność serca 98/min, glikemia z krwi włośniczkowej - 12 mmol/l. Spośród podanych poniżej działań:
1) w celu wykluczenia/ potwierdzenia zespołu metabolicznego dokonanie pomiarów antropologicznych (obwód talii i bioder, grubość fałdów skórnych);
2) wykonanie testu doustnego obciążenia glukozą;
3) oznaczenie poziomu hemoglobiny glikowanej (HbA1c);
4) zmiana zestawu leków ART;
u opisanego powyżej chorego uzasadnione są:

U kobiety w pierwszej dobie po porodzie rozpoznano ospę wietrzną. Zalecane postępowanie u noworodka obejmuje:

33-letni mężczyzna, u który przez 5 lat od rozpoznania zakażenia HIV nie zgłaszał się do lekarza z powodu dobrego samopoczucia, obecnie został przyjęty do szpitala w stanie ciężkim wyniszczony, z biegunką, grzybicą jamy ustnej i bólem przy połykaniu utrudniającym przyjmowanie pokarmów stałych i półpłynnych. Dolegliwości rozpoczęły się ok. 3 tygodni wcześniej. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono niedokrwistość, podwyższone stężenie białka ostrej fazy, obniżenie stężenia białka całkowitego do 5,2 g/l i albumin do 2,7 g/l; liczba limfocytów CD4 - 14 kom/µl, HIV RNA 987.405 kopii/ml. W endoskopii górnego odcinaka przewodu pokarmowego stwierdzono obecność masywnych kremowo-białawych nalotów w przełyku i dwunastnicy pokrywających dość liczne nadżerki - zastosowano leczenie flukonazolem przez 14 dni. W 8 dniu hospitalizacji włączono leczenie preparatem jednotabletkowym zawierającym elwitegrawir (EVG) 150 mg/kobicystat (cob) 150 mg/emtrycytabinę (FTC) 200 mg/fumaran alafenamidu tenofowiru (TAF) 10 mg. Po 6 tygodniach uzyskano obniżenie liczby kopii HIV RNA do 420 w ml, zaś liczba limfocytów CD4 wzrosła do 166 kom/µl. Pacjent zgłosił pogorszenie widzenia w oku prawym (OP) - w badaniu okulistycznym stwierdzono - w OP liczne białe gwiazdkowate osady, komora przednia z opalizującym płynem; od skroni rozległe pasmo bladej siatkówki ze zwężonymi naczyniami tętniczymi, wniosek: ostra martwica siatkówki. Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do opisanego przypadku:
1) po zakończeniu leczenia ostrej fazy grzybicy przewodu pokarmowego należy włączyć leczenie podtrzymujące do czasu uzyskania wzrostu liczby limfocytów CD4 >200 kom/ µl;
2) do czasu uzyskania wzrostu liczby limfocytów CD4 >200 kom/µl zastosowany zestaw leków antyretrowirusowych należy stosować 2 x dziennie;
3) przedstawione dane są wystarczające do włączenia do terapii gancyklowiru w ciągu pierwszych dni od przyjęcia pacjenta do szpitala;
4) zmiany na dnie oka odpowiadają HIV retinitis;
5) za zmiany na dnie oka może odpowiadać wirus ospy wietrznej i półpaśca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kryptokokozy ośrodkowego układu nerwowego (krypto OUN) u osób zakażonych HIV:
1) leczenie antyretrowirusowe (ART) należy rozpocząć jak najszybciej po rozpoznaniu krypto OUN;
2) ART należy odroczyć o kilka tygodni od momentu rozpoczęcia leczenia przeciwgrzybicznego;
3) ciśnienie otwarcia > 25 mm słupa wody jest wskazaniem do powtarzania upustów płynu mózgowo-rdzeniowego nawet codziennie;
4) pacjent, który przebył krypto OUN wymaga dożywotniej profilaktyki flukonazolem.
Prawidłowa odpowiedź to:

23-letni mężczyzna utrzymujący kontakty seksualne z mężczyznami (MSM), z zakażeniem HIV zdiagnozowanym w maju 2016 r.; wówczas liczba limfocytów CD4 - 455 kom/µl, HIV 87 294 kopii/ml. W czasie pierwszej wizyty w poradni dla osób zakażonych HIV w czerwcu 2016 r. rozpoznano kiłę: odczyny w surowicy krwi: VDRL 1/64, FTA 1/1300, dwukrotnie kierowany do poradni wenerologicznej - nie zgłosił się, nie podjął leczenia. Od września 2016 r. leczony antyretrowirusowo (ART) zestawem: dizoproksyl tenofowiru (TDF) /emtrycytabina (FTC) /elwitegrawir(EGV) /kobicystat(cob) w postaci jednej tabletki. W grudniu 2016 r. wystąpiło pogorszenie widzenia. Negował bóle i zawroty głowy, gorączkę, ból oczu. Konsultowany okulistycznie - rozpoznano zapalenie błony naczyniowej i siatkówki obu oczu z towarzyszącym wysiękiem w szklistce i komorze przedniej oka; chorego skierowano do oddziału zakaźnego. Przy przyjęciu bez dolegliwości poza pogorszeniem widzenia. W badaniu morfologicznym krwi obwodowej i badaniach biochemicznych - bez istotnych nieprawidłowości. Liczba limfocytów CD4 - 188 kom/µl, HIV RNA w surowicy - niewykrywalne. Badanie serologiczne: w kierunku toksoplazmozy w klasie IgM i IgG - wyniki ujemne; w kierunku boreliozy - wynik ujemny; odczyny kiłowe w surowicy: VDRL 1/512, FTA - ABS 1/1300, przeciwciała przeciw CMV w klasie IgG - obecne, w klasie IgM - nieobecne. CMV DNA metodą PCR w cieczy wodnistej - nie wykryto. W badaniu rezonansu magnetycznego głowy - bez nieprawidłowości. W badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) - cytoza 30 kom/µl, białko - 85 mg%, glukoza - 40% stężenia w surowicy, odczyny kiłowe w PMR: klasyczny niekrętkowy - ujemny, odczyn krętkowy - dodatni. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące opisanego przypadku:
1) nieskuteczność immunologiczna ART może być wynikiem lekooporności - należy zmienić cały zestaw leków;
2) nie było wskazań do wykonania nakłucia lędźwiowego;
3) przedstawiony układ testów kiłowych w PMR pozwala wykluczyć kiłę ośrodkowego układu nerwowego;
4) do terapii należy włączyć gancyklowir lub walgancyklowir.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leków antyretrowirusowych:
1) dolutegrawir i raltegrawir hamują proces przyłączania wirusa do receptorów komórek docelowych;
2) stosowanie alfenamidu tenofowiru (TAF) związane jest z wyższym ryzykiem wystąpienia osteopenii i osteoporozy w porównaniu z leczeniem dizoproksylem tenofowiru (TDF);
3) przy wyborze leku z grupy inhibitorów proteazy (wzmacnianych rytonawirem) (PI/r) głównym kryterium jest różnica w sile działania przeciwwirusowego; z tego powodu przy rozpoczynaniu terapii preferowanym PI/r jest darunawir;
4) przy stwierdzeniu oporności na efawirenz (EFV) można zamienić go na lek z tej samej grupy - newirapinę (NVP).
Prawidłowa odpowiedź to:

34-letni mężczyzna zgłosił się do dermatologa z powodu występujących od ok. 3 miesięcy, początkowo na podudziach, a później również na udach, przedramionach i tułowiu zmian o typie rumieniowych grudek przekształcających się w ciemno-czerwone, łatwo krwawiące i wrzodziejące guzki. W trakcie diagnostyki rozpoznano zakażenie HIV, liczba limfocytów CD4 w momencie rozpoznania wynosiła 88 kom/µl. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej - obraz płuc i serca prawidłowy, ale uwidoczniono liczne ogniska osteolityczne w obrębie żeber i barkowego końca prawego obojczyka. W badaniu histopatologicznym jednej ze zmian skórnych opisano „Obrzęk skóry właściwej i proliferację małych naczyń krwionośnych ze sporadycznymi komórkami wrzecionowatymi i naciekami neutrofili. Uwidoczniono pojedyncze pałeczki, lepiej widoczne w barwieniach metodą srebrzenia. Barwienia immunohistochemiczne w kierunku HHV8 - negatywne”. Wskaż prawdziwe stwierdzenia w tym przypadku:
1) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest mięsak Kaposiego;
2) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest zakażenie Bartonella henselae;
3) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest zakażenie prątkami niegruźliczymi;
4) należy podjąć terapię z zastosowaniem makrolidów;
5) terapię antyretrowirusową należy odroczyć o kilka tygodni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż cechy wspólne postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML) i toksoplazmozy u osób zakażonych HIV:
1) proces chorobowy dotyczy jedynie układu nerwowego;
2) do rozwoju dochodzi u osób ze znaczącym deficytem odporności, z liczbą limfocytów CD4 <100 kom/µl;
3) zmiany chorobowe widoczne w badaniach obrazowych (rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa) ośrodkowego układu nerwowego zwykle ulegają wzmocnieniu brzeżnemu po podaniu kontrastu;
4) czułość wykrywania materiału genetycznego patogenu metodą łańcuchowej reakcji polimerazy w płynie mózgowo-rdzeniowym przekracza 80%.
Prawidłowa odpowiedź to:

3-letnia dziewczynka została przyjęta do szpitala z powodu gorączki utrzymującej się od 7 dni, apatii, powiększenia szyjnych węzłów chłonnych, zapalenia gardła, trudności w oddychaniu oraz przyjmowaniu pokarmów, uogólnionej wysypki z towarzyszącym świądem skóry oraz obrzęków stawów skokowych. Objawy nie ustąpiły pomimo stosowania środków przeciwgorączkowych i antybiotyków. W ostatnich dwóch dniach choroby wystąpiło znaczne przekrwienie spojówek, „lakierowane” wargi oraz złuszczanie skóry dłoni i stóp. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

44-letni mężczyzna z AIDS (gruźlica płuc w 2011-2012 r., toksoplazmoza ośrodkowego układu nerwowego w 2012 r.) na wizyty ambulatoryjne zgłaszał się nieregularnie, ale twierdzi że leki antyretrowirusowe (ART) - dizoproksyl tenofowiru (TDF) + emtrycytabina (FTC) + adrunawir/rytonawir (DRV/r) przyjmował zgodnie z zaleceniami. Obecnie od około 2 tygodni bóle podczas przełykania, brak apetytu, w nocy gorączka do 39,6 °C, kłucie w podżebrzach przy leżeniu na boku, okresowo biegunki przez 2-3 dni. Ponadto pacjent podaje dużą utratę masy ciała, ale nie jest w stanie sprecyzować ile kilogramów i w jakim czasie. Od 3 dni nie przyjmował ART- z powodu wymiotów po połknięciu tabletek. Przy przyjęciu w stanie ogólnym dość dobrym, poza bólem podczas przełykania bez dolegliwości, ze zmianami osłuchowymi pod postacią licznych trzeszczeń nad polami płucnymi, z tachykardią i stanem podgorączkowym 37,4 °C. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej (klp) stwierdzono „rozsiane zagęszczenia śródmiąższowe obu płuc, bardziej nasilone w części górnej i w płucu prawym. Zrosty opłucnowo-przeponowe lewostronne, zmiany włókniste w szczytach i okolicach podobojczykowych”. W tomografii komputerowej klp: „W całej objętości obu płuc widoczne są liczne rozsiane drobne guzki śr. do 2-3 mm o charakterze prosówki. Grubościenna jama w lewym szczycie 25 x 25 mm. Zmiany włókniste obu szczytów. Liczne węzły śródpiersia: łuku aorty szerokości do 12 mm, hipodensyjne o zatartych zarysach w oknie aortalno-płucnym - 28 mm, przytchawicze prawe - do 16 mm.” W gastroskopii „W dolnym przełyku zlewające się nadżerki zajmujące okrężnie przełyk na długości do 8 cm, w dolnym przełyku pojedyncze, a w środkowym i górnym przełyku liczne kolonie grzybicze.” W bakterioskopii plwociny stwierdzono obecność prątków kwasoodpornych, badaniem genetycznym wykryto DNA Mycobacterium tuberculosis i nie stwierdzono obecności genu warunkującego oporność na ryfampicynę (RFP). Oznaczono liczbę limfocytów CD4 - 68 kom/µl, CD8 1065 kom/µl, CD4/CD8= 0,06, HIV RNA <40 kopii/ml. Spośród podanych poniżej działań:
1) włączenie leczenia przeciwprątkowego zestawem: RFP+ hydrazyd + etambutol + pyrazynamid;
2) zmiana zestawu ART na - TDF + FTC + raltegrawir/rytonawir;
3) odroczenie przywrócenia ART. do czasu zakończenia czterolekowej fazy leczenia przeciwprątkowego;
4) odroczenie leczenia przeciwprątkowego do czasu zakończenia leczenia grzybicy przełyku.
w opisanym przypadku uzasadnione są:

Najczęstszą przyczynę zakażeń szpitalnych w oddziałach niemowlęcych spośród wymienionych wirusów stanowią:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zaburzeń krzepnięcia u osób zakażonych HIV:
1) ryzyko rozwoju zakrzepicy jest co najmniej 2-krotnie wyższe niż w ogólnej populacji;
2) ryzyko rozwoju choroby zakrzepowo-zatorowej (ChZZ) zwiększa się wraz z pogłębianiem się immunosupresji;
3) jednym z czynników odpowiedzialnych za wzrost ryzyka zakrzepicy jest nadmierna produkcja II kofaktora heparyny (HCII);
4) skuteczna terapia antyretrowirusowa (ART) prowadzi do pełnej normalizacji parametrów układu krzepnięcia i sprowadzenia ryzyka rozwoju ChZZ do poziomu występującego w ogólnej populacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

5-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu wysokiej gorączki z dreszczami, bólów głowy i osłabienia. 10 dni wcześniej wrócił z Nigerii, gdzie przebywał 4 tygodnie bez profilaktyki p/malarycznej. W badaniu przedmiotowym: ciężki stan ogólny, zaburzenia orientacji w miejscu i czasie, podsypianie, tachykardia (AS > 130/min), hepatosplenomegalia. W badaniach laboratoryjnych: niedokrwistość (hemoglobina 8,7 g/dL), małopłytkowość 55x10³/µL, hiperbilirubinemia 3,4 mg/dL, APTT 44 s, obecność D-dimerów, stężenie CRP 170 mg/L. W diagnostyce różnicowej w pierwszym rzędzie należy wykluczyć:

3-letnie dziecko bawiło się z mamą w ogródku. Biegający w pobliżu ich własny pies znalazł jeża, którego odrzucił w stronę dziecka. Jeż uderzył w przedramię dziecka, nieznacznie je kalecząc. Pies od momentu wzięcia z hodowli w okresie szczenięcym przebywa z rodziną, nie kontaktuje się z innymi zwierzętami, jest zaszczepiony p/wściekliźnie. Dziecko jest szczepione zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych. Prawidłowe postępowanie zawiera odpowiedź:

U noworodka matki zakażonej HBV należy zastosować:

16-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu gorączki > 39°C od 2 dni, niereagującej na leki p/gorączkowe, uczucie ogólnego rozbicia, kataru, pokasływania, chrypki, bólów brzucha i wymiotów. W dniu przyjęcia wystąpiła uogólniona pokrzywka. W badaniu przedmiotowym: stan ogólny średni, apatia, zaznaczona duszność, liczne bąble pokrzywkowe na twarzy, grzbietach dłoni i stóp, pojedyncze wybroczyny, przekrwione, rozpulchnione gardło oraz tkliwość nadbrzusza. W badaniach laboratoryjnych: małopłytkowość 55x10³/µL, leukopenia 2,52x10³/µL, CRP 163 mg/l, prokalcytonina 1,18 ng/ml, CPK 796 U/l, D-Dimery 10,31 mg/l (N: < 0,5 mg). Radiologicznie płuca i zatoki przynosowe bez zmian. W drugiej dobie hospitalizacji ustąpienie zmian skórnych, bóle kostno-stawowe, wyciek z nosa, nasilająca się duszność, tachypnoe, obniżenie saturacji. W diagnostyce różnicowej w pierwszym rzędzie należy podejrzewać:

7-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu powiększenia szyjnych węzłów chłonnych, obrzęku nosogardła, polimorficznej wysypki na kończynach, gorączki, powiększenia wątroby i śledziony. Rozpoznano mononukleozę zakaźną, podano kortykosteroidy. W 8. dobie hospitalizacji, po upadku z łóżka u chłopca wystąpiły silne bóle brzucha, pogorszenie stanu ogólnego, objawy „ostrego brzucha”, narastające cechy wstrząsu. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest: