Egzamin PES / Choroby zakaźne / jesień 2016

Drobna Gram-ujemnie barwiąca się pałeczka, w Polsce przenoszona głównie przez Ixodes ricinus. Patogen ludzi i zwierząt; w zakażonym organizmie namnaża się wewnątrzkomórkowo. W diagnostyce bardzo ważny wywiad epidemiologiczny; w obrazie krwi często obserwowana charakterystyczna leukopenia i trombocytopenia; przydatne testy serologiczne; zalecane i bardzo przydatne testy genetyczne, w tym przypadku o wysokiej swoistości i czułości. Taki opis jest właściwy dla:

Które z poniższych stwierdzeń nie jest prawdziwe w opisie ludzkiego wirusa brodawczaka?

Wirus Zika (ZIKV), przenoszony głównie przez Aedes africanus, należy do tej samej rodziny, do której należy również wirus:

W rutynowej szybkiej diagnostyce laboratoryjnej Streptococcus pyogenes (grupa A) są odróżniane od innych paciorkowców β-hemolizujących testem krążkowym wrażliwości na:

Który z niżej wymienionych gatunków jest najczęstszą przyczyną ostrych zatruć pokarmowych po spożyciu ryb lub skorupiaków słonowodnych?

Jednym ze spotykanych wariantów genetycznych HIV-1 są tak zwane krążące formy rekombinacyjne (CRFs - Circulating Recombinant Forms). Powstają one w procesie:

Antygen O, istotny w identyfikacji niektórych rodzajów bakterii z rodziny Enterobacteriaceae, to:

Który z czynników zjadliwości Escherichia coli jest odpowiedzialny za przyłączanie bakterii do komórek epitelialnych układu moczowego?

25-letnia matka przyszła na badanie kontrolne z 4-letnim synem, zdrowiejącym po zapaleniu gardła wywołanym przez Streptococcus pyogenes. Lekarz dodatkowo zlecił kontrolne badanie matki - posiew wymazu z gardła i badanie ASO. Wyniki - wzrost i identyfikacja Str. pyogenes oraz ujemny wynik badania ASO - wskazują, że matka:

Drobnoustroje, wymagające do wzrostu m. in. warunków bezwzględnie beztlenowych, to:

31-letni pacjent z zaawansowanym zakażeniem HIV-1 został przyjęty na oddział z powodu osłabienia i wysokiej gorączki. W posiewach krwi wykryto prątki. Najbardziej prawdopodobnym czynnikiem sprawczym jest:

Badanie przesiewowe pacjenta przyjmowanego do szpitala wykazało zakażenie lub kolonizację szczepem Klebsiella pneumoniae NDM. Zgodnie z przyjętymi ustaleniami konieczne jest m. in. niezwłoczne wdrożenie izolacji pacjenta, następnie poinformowanie zespołu ds. zakażeń szpitalnych. Należy zastosować izolację:

Który z niżej wymienionych patogenów jest najmniej prawdopodobnym czynnikiem sprawczym nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej?

Grzybicze zakażenia owłosionej skóry głowy wywoływane są głównie przez grzyby odzwierzęce. W Polsce najczęściej identyfikowanym czynnikiem etiologicznym tak zlokalizowanych grzybic są:

W mikrobiologicznej ocenie płynu mózgowo-rdzeniowego wykonano podstawowe badania. W teście lateksowym wykryto antygeny N. meningitidis z grupy B, w preparacie mikroskopowym widoczne, głównie zewnątrzkomórkowo, Gram-ujemnie wybarwione małe ziarenkowce, najczęściej układające się w dwoinki. Posiewy - brak wzrostu. Wskaż prawdopodobną przyczynę tych wyników:

Aktualne Programy Lekowe leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C przewidują możliwość leczenia chorego zakażonego genotypem 3 HCV. Uwzględniając wiedzę o zaawansowaniu choroby wątroby, przebytych wcześniej terapiach, chorobach towarzyszących i stosowanych aktualnie lekach istnieje możliwość zastosowania następującej terapii przeciwwirusowej:
1) sofosbuwir/ledipaswir/rybawiryna (RBV) przez 24 tygodnie;
2) sofosbuwir/PegIFN/RBV przez 12 tygodni;
3) PegIFN/RBV przez 24 tygodnie;
4) sofosbuwir/RBV przez 24 tygodnie;
5) sofosbuwir/ledipaswir przez 24 tygodnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z leków do stosowania u chorych z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C w terapiach bezinterferonowych jest sofosbuwir:

Refundacja leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C w Polsce, rekomendacje Polskiej Grupy Ekspertów HCV i zalecenia EASL różnią się. Która z wymienionych terapii nie jest objęta refundacją w Programach Lekowych?

Program Lekowy leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B określa m.in. kryteria kwalifikacji, schemat dawkowania leków, monitorowanie leczenia oraz punkty końcowe ich stosowania. Spośród niżej wymienionych wskaż fałszywe określenie punktu końcowego:

Program Lekowy leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową zaleca dawkowanie leków zgodnie z odpowiednimi Charakterystykami Produktów Leczniczych. Według ich aktualnych wersji (25.02.2016) ombitaswir + parytaprewir + rytonawir i dazabuwir należy dawkować jak poniżej wymieniono:
1) genotyp 1b, bez marskości wątroby - ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + dazabuwir przez 12 tygodni;
2) genotyp 1b, z wyrównaną marskością wątroby - ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + dazabuwir + przez 12 tygodni;
3) genotyp 1a, bez marskości wątroby - ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + dazabuwir przez 12 tygodni;
4) genotyp 1a, z wyrównaną marskością wątroby - ombitaswir/parytaprewir/rytonawir +dazabuwir + rybawiryna przez 12 tygodni;
5) genotyp 1, bez marskości wątroby - ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + dazabuwir + rybawiryna przez 24 tygodni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Program Lekowy leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową zaleca stosowanie dawki dobowej daklataswiru 60 mg (1 tabletka 1 x dziennie). Opis zakresu świadczenia gwarantowanego zawiera również inne informacje:

Program Lekowy leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B, załącznik B.43 gwarantuje świadczenie świadczeniobiorcom po przeszczepach lub z chłoniakami leczonych rytuksymabem. Jest to tzw. profilaktyka wznowy zakażenia HBV. Lekiem gwarantowanym jest:

Program Lekowy leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B opisuje kryteria kwalifikacji. Niektóre z nich muszą być bezwzględnie spełnione, inne stanowią alternatywę (np. jeden spośród dwóch, dwa spośród trzech itd.). Wskaż te, które muszą być bezwzględnie spełnione:
1) wiek świadczeniobiorcy powyżej 3 lat;
2) czas obecności HBV DNA oraz antygenu HBs w surowicy dłuższy niż 6 miesięcy;
3) poziom wiremii HBV DNA w surowicy powyżej 2 000 dla osób HBeAg(-) i powyżej 20 000 dla osób HBeAg(+);
4) aktywność AlAT przekraczająca GGN w co najmniej trzech oznaczeniach w okresie nie krótszym niż 3 i nie dłuższym niż 12 miesięcy;
5) opis zmian histologicznych w wątrobie potwierdzających rozpoznanie przewlekłego zapalenia wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Program Lekowy leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B, załącznik B.43 gwarantuje świadczenie świadczeniobiorcom z chłoniakami leczonych rytuksymabem. Kryteria kwalifikacji to:
1) obecność przeciwciał anty HBc;
2) HBV DNA dodatni, ale poniżej zakresu liniowości;
3) HBsAg dodatni lub ujemny;
4) terapia rytuksymabem;
5) chłoniak nieziarniczy guzkowy C 82.
Wskaż, czy pacjent, który spełnia powyższe kryteria może zostać zakwalifikowany do leczenia:

Aktualne Programy Lekowe leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C przewidują możliwość leczenia chorego zakażonego genotypem 4 HCV. Uwzględniając wiedzę o zaawansowaniu choroby wątroby, przebytych wcześniej terapiach, chorobach towarzyszących i stosowanych aktualnie lekach istnieje możliwość zastosowania następującej terapii przeciwwirusowej:
1) ombitaswir/parytaprewir/rytonawir + rybawiryna (RBV) przez 12 tygodni;
2) ombitaswir/parytaprewir/rytonawir przez 24 tygodni;
3) sofosbuwir/PegIFN/RBV przez 12 tygodni;
4) sofosbuwir/RBV przez 24 tygodnie;
5) sofosbuwir/ledipaswir przez 8 tygodni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kwalifikacja do programu leczenia WZW typu C terapią bezinterferonową jest możliwa wyłącznie po uzyskaniu oceny włóknienia wątroby z wykorzystaniem:

Aktualnie rekomendowanymi przez PGE HCV, a jednocześnie refundowanymi przez NFZ w Polsce opcjami terapeutycznymi dla dorosłych zakażonych genotypem 1b HCV są następujące z wymienionych poniżej:
1) PegIFNalfa+RBV;
2) OBV/PTV/r+DSV;
3) OBV/PTV/r+DSV+RBV;
4) SOF/LDV;
5) SOF/LDV+RBV;
6) ASV/DCV;
7) SOF/DCV;
8) SMV/SOF;
9) GZR/EBR.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród refundowanych przez NFZ opcji terapeutycznych u chorego zakażonego przewlekle genotypem 3 wirusa HCV najbardziej skuteczna będzie terapia:

Tenofowir jest jednym z częściej stosowanych leków antyretrowirusowych. Bardzo istotnym postępem w rozwoju leczenia ARV jest pojawienie się alfenamidu tenofowiru (TAF). Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące tego leku:

W rekomendacjach dotyczących zestawu leków w terapii antyretrowirusowej u pacjentów wcześniej nie leczonych znajdują się inhibitory integrazy. Wskaż alternatywne połączenia stosowania inhibitorów integrazy w rozpoczynaniu leczenia antyretrowirusowego uwzględnione w zaleceniach PTN AIDS:
1) dolutegravir + lamiwudyna + abakawir;
2) elwitegrawir + emtrycytabina + tenofowir;
3) raltegrawir + emtrycytabina + tenofowir;
4) elwitegrawir + darunawir+ rytonawir;
5) raltegrawir + darunawir + rytonawir.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie antyretrowirusowe jest najczęściej terapią wieloletnią. Z powodów głównie działań ubocznych bądź nieskuteczności wirusowej leczenia istnieje nierzadko konieczność modyfikacji leczenia. Których z wymienionych leków jako jedynego połączenia w zestawie lekowym nie zaleca PTN AIDS ze względu na ryzyko dużej nieskuteczności leczenia:
1) 1 lek z grupy NRTI i 1 NNRTI;
2) 1 NRTI i raltegrawir;
3) inhibitor proteazy (niewspomagany kobicystatem lub rytonawirem);
4) darunawir+ rytonawir (dawka wspomagająca) + raltegrawir;
5) marawirok i raltegrawir.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu osób zakażonych HIV podkreśla się indywidualizację postępowania leczniczego. W przypadku ostrej choroby retrowirusowej indywidualizacja ma szczególne znaczenie. Wskaż właściwe stwierdzenia dotyczące leczenia w tej fazie zakażenia HIV:
1) leczenie należy wdrożyć w możliwie szybkim czasie, jedynie kiedy wystąpią objawy definiujące AIDS lub dotyczące uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego;
2) przebieg ostrej choroby retrowirusowej jest wyjątkowo ciężki, ale nie przed uzyskaniem wyniku genotypowania HIV;
3) standardem leczenia w ostrym okresie choroby retrowirusowej jest zawsze terapia 4-lekowa z zastosowaniem raltegrawiru lub marawiroku;
4) przed rozpoczęciem terapii bezwzględnie należy uzyskać wynik genotypowania HIV;
5) wdrożenie leczenia inhibitorami integrazy jest przeciwwskazane w tym okresie choroby ze względu na etiopatogenezę zakażenia HIV.
Prawidłowa odpowiedź to:

W skutecznym leczeniu antyretrowirusowym nierzadko dochodzi do konieczności modyfikacji terapii ARV lub zastosowania przy rozpoczynaniu terapii uwzględniającej możliwe interakcje. Jedną z takich sytuacji jest konieczność zastosowania ryfampicyny. Z pośród wymienionych poniżej leków wybierz te, które nie powinny lub nie mogą być stosowane z ryfampicyną:
1) raltegrawir;
2) efawirenz;
3) lamiwudyna;
4) tenofowir;
5) enfuwirtyd;
6) abakawir;
7) elwitegrawir.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 20-letniego mężczyzny ze stwierdzonym antygenem HBs, HBV DNA w surowicy 10000 kopii/ml, rozpoznano dodatkowo zakażenie HIV. Przeprowadzone badania laboratoryjne wykazały: limfocyty CD4+ 1500 kom/mm³, VL HIV RNA 77 kopii/mL, klirens kreatyniny 55 ml/min. Pacjent bez innych dodatkowych dolegliwości. W wywiadzie brak infekcji oportunistycznych. W badaniu genotypowania HIV nie stwierdzono mutacji warunkujących oporność. Z poniżej wymienionych stwierdzeń wskaż prawdziwe:
1) proponowanym zestawem leczenia ARV może być: połączenie tenofowir/emtrycytabina /elvitegrawir/kobicystat;
2) proponowanym zestawem leczenia ARV może być: tenofowir+ lamiwudyna, darunawir/r;
3) proponowanym zestawem lekowym ARV może być: raltegrawir + darunawir/r;
4) ze względu na brak istotnych cech zaburzeń odporności, niską wiremię HIV, niewydolność nerek - leczenie antyretrowirusowe pacjenta należy odroczyć i rozpocząć leczenie lamiwudyną (brak mutacji warunkujących lekooporność na lamiwudynę);
5) ze względu na brak istotnych cech zaburzeń odporności, niewydolność nerek - leczenie antyretrowirusowe pacjenta należy odroczyć i rozpocząć leczenie pegylowanym interferonem.
Prawidłowa odpowiedź to:

W trakcie terapii antyretrowirusowej nierzadko dochodzi do konieczności modyfikacji dawkowania leków ze względu na współistniejącą niewydolność nerek. Z poniżej wymienionych wskaż leki antyretrowirusowe, które wymagają zmiany dawkowania przy klirensie kreatyniny poniżej 30 ml/min:
1) raltegrawir;
2) darunawir;
3) abakawir;
4) lamiwudyna;
5) tenofowir;
6) zydowudyna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rylpiwiryna jest jednym z ostatnio zarejestrowanych leków antyretrowirusowych. Wskaż właściwe stwierdzenia dotyczące tego leku:
1) rylpiwiryna jest inhibitorem integrazy;
2) lek powinien być stosowany raz na dobę z posiłkiem;
3) lek jest przeciwwskazany u pacjentów przyjmujących kotrimoksazol;
4) przed rozpoczęciem leczenia bezwzględnie wskazane jest oznaczenie tropizmu HIV;
5) rylpiwiryna jest przeciwwskazana u pacjentów z niewydolnością nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

W rekomendacjach dotyczących preferowanego zestawu leków w terapii antyretrowirusowej u pacjentów wcześniej nie leczonych uwzględniono inhibitory integrazy. Wskaż zalety stosowania raltegrawiru w porównaniu z innymi lekami z tej klasy leków:
1) wyższa bariera genetyczna raltegrawiru niż dolutegrawiru;
2) możliwość stosowania leku w monoterapii;
3) możliwość stosowania raltegrawiru z ryfampicyną;
4) możliwość stosowania tzw. terapii pulsowej;
5) dawkowanie 1 raz na dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u czteroletniego dziecka jest wywoływane najczęściej przez:
1) Neisseria meningitidis;
2) Streptococcus pyogenes;
3) Haemophilus influenzae;
4) Streptococcus agalactiae;
5) Streptococcus pneumoniae.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjent lat 22 zgłosił się do przychodni ze świeżo rozpoznanym zakażeniem HIV. Do zakażenia HIV doszło prawdopodobnie w drodze kontaktów seksualnych. W wykonanych badaniach dodatkowych wykazano poziom limfocytów CD4+ 350 komórek/mm³, poziom wiremii HIV 220 tys. kopii/ml. W rutynowych badaniach dodatkowych nie wykazano istotnych odchyleń. W badaniu genotypowania nie stwierdzono występowania mutacji warunkujących jakąkolwiek lekooporność. Pacjent dotychczas zdrowy, nie podaje istotnych klinicznie dolegliwości. Pacjentowi zaproponowano leczenie TDF/FTC oraz rylpiwiryną. Tolerancja leczenia dobra, pacjent deklaruje przyjęcie wszystkich zalecanych dawek leków antyretrowirusowych. W wykonanych badaniach kontrolnych po 6 tyg., leczenia antyretrowirusowego wykazano znaczące obniżenie wiremii HIV do poziomu 1 100 kopii na / mL, i wzrost poziomu limfocytów do 420 komórek na mm³. W 12 tygodniu terapii stwierdzono wzrost wiremii HIV do 11 500 kopii na/ mL oraz poziom limfocytów CD4 349/mm³. Pacjent zgłosił się na wizytę kontrolną celem omówienia wyników badań w 14. tyg. leczenia. Nadal nie podaje dolegliwości i twierdzi, że przyjmuje leki systematycznie. Właściwym postępowaniem leczniczym jest:
1) zmiana leczenia dopiero po uzyskaniu wyniku badania genotypowania;
2) wzmocnienie zestawu leków darunawir/r;
3) bezzwłoczna zmiana leczenia i pobranie badania genotypowania;
4) bezzwłoczna zmiana leczenia przed uzyskaniem wyniku genotypowania, ewentualna kontrola doboru leków antyretrowirusowych;
5) kontrola wiremii HIV po 2-6 tygodniach bez zmiany leczenia antyretrowirusowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż najbardziej prawdopodobną etiologię wirusowych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych, które wystąpiły u kilkunastu dzieci w wieku 10-15 lat, przebywających na obozie letnim w Zakopanem i korzystających z kąpieli w otwartych basenach:

W przypadku podejrzenia bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych antybiotykoterapię empiryczną należy rozpocząć natychmiast:
1) po pobraniu płynu mózgowo-rdzeniowego (jeśli nie stwierdza się objawów wskazujących na obrzęk mózgu);
2) po pobraniu krwi do badań mikrobiologicznych;
3) po wykonaniu badanie TK lub MRI głowy;
4) po pobraniu wymazów z nosogardła, co umożliwi pewne rozpoznanie etiologiczne;
5) po obserwacji pacjenta do czasu rozwinięcia się pewnych objawów klinicznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż czynniki etiologiczne stanowiące najbardziej prawdopodobną przyczynę zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u pacjenta z czynnościowym lub anatomicznym brakiem śledziony:
1) Streptococcus pneumoniae;
2) Haemophilus influenzae b;
3) Streptoccus agalactiae;
4) Neisseria meningitidis;
5) Pseudomonas aeruginosa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników etiologicznych przewlekłych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych należą:
1) Mycobacterium tuberculosis;
2) Cryptococcus neoformans;
3) Treponema pallidum;
4) Borrelia burgdorferi;
5) Tropheryma whipplei.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące gruźliczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu:
1) często przebiega z porażeniami licznych nerwów czaszkowych, zwykle okoruchowych;
2) zmiany zapalne umiejscowione są głównie na podstawie mózgu;
3) początkowo objawy są niecharakterystyczne i przypominają infekcję rzekomogrypową;
4) leczenie przeciwprątkowe trwa 12 tygodni;
5) mimo, że często przebiega z wytworzeniem bogatego we włóknik wysięku, nie prowadzi do rozwoju wodogłowia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych wywołanych przez Streptococcus pneumoniae:
1) najwięcej zachorowań występuje u dzieci do 2. r. ż. i dorosłych po 65. r. ż.;
2) okres wylęgania jest trudny do ustalenia;
3) choroba rozwija się częściej u osób z upośledzeniem odporności;
4) S. pneumoniae jest przyczyną zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u mniej niż 10% dorosłych;
5) u osób podatnych choroba rozwija się po kilku miesiącach od kolonizacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Decydujące znaczenie dla pewnego rozpoznania etiologii bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych mają:
1) badanie analityczne płynu mózgowo-rdzeniowego;
2) lateksowe testy aglutynacyjne w płynie mózgowo-rdzeniowym;
3) badanie bakterioskopowe płynu mózgowo-rdzeniowego;
4) posiew płynu mózgowo-rdzeniowego;
5) posiewy wymazu z jamy nosowo-gardłowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku rozpoznania, u osoby po 50. roku życia chorującej na cukrzycę, pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych w terapii empirycznej należy zastosować:
1) penicylinę z wankomycyną;
2) ampicylinę z wankomycyną;
3) ceftriakson z wankomycyną i ampicylinę;
4) ceftazydym z gentamycyną;
5) cefotaksym z wankomycyną i ampicyliną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ryzyko zgonu w przebiegu ropnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych jest zwiększone:
1) u chorych po 50. roku życia;
2) jeśli choroba była skutkiem wcześniejszej kolonizacji jamy nosowo-gardłowej;
3) jeśli w pierwszej dobie po przyjęciu doszło napadu drgawek;
4) przy współistnieniu objawów nadciśnienia śródczaszkowego;
5) w sytuacji opóźnienia leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zapalenia mózgu wyróżniające się wysokim współczynnikiem śmiertelności:
1) japońskie zapalenie mózgu;
2) środkowoeuropejskie kleszczowe zapalenie mózgu;
3) wenezuelskie końskie zapalenie mózgu;
4) opryszczkowe zapalenie mózgu;
5) wschodnie końskie zapalenie mózgu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wścieklizny:
1) w Polsce lisy rude stanowią główny rezerwuar wirusa wścieklizny;
2) klinicznie wścieklizna przebiega najczęściej w postaci porażennej;
3) najdłuższy okres wylęgania notowano przy pogryzieniu kończyny górnej;
4) najwięcej zachorowań notuje się w Azji Południowo-Wschodniej, Indiach i Afryce;
5) wirus pojawia się w ślinie zwierzęcia dopiero w fazie objawowej choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż charakterystyczne cechy wirusowych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych:
1) dwufazowy przebieg w zakażeniach enterowirusowych;
2) występowanie zachorowań w okresie lata i wczesnej jesieni wskazuje na etiologię enterowirusową;
3) częste występowanie niedowładów lub porażeń nerwów czaszkowych;
4) świnkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych najczęściej występuje ciepłych miesiącach roku;
5) objawy oponowe w świnkowym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych są rzadkie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kiły układu nerwowego:
1) zajęcie OUN przez krętki blade następuje w pierwszych tygodniach lub miesiącach zakażenia;
2) najczęściej występują bezobjawowe zmiany zapalne w płynie mózgowo-rdzeniowym;
3) w części przypadków dochodzi do samoistnego wyleczenia;
4) z wyboru w leczeniu kiły układu nerwowego stosuje się penicylinę;
5) alternatywnie w leczeniu stosuje się streptomycynę.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 36-letniego mężczyzny, leczonego przed 6 miesiącami z powodu wrzodu żołądka i zakażenia H. pylori schematem: amoksycylina 2x 1g + klarytromycyna 2x 500 mg+ omeprazol 2x 20 mg przez 10 dni p. os, wystąpił nawrót bólów w nadbrzuszu. W kontrolnej gastroskopii stwierdzono zapalenie śluzówki żołądka i cechy zakażenia H. pylori. Jakie leczenie eradykacyjne należy zastosować obecnie u tego pacjenta, jeśli wiadomo, że jest on uczulony na metronidazol?

U 80-letniej kobiety z chorobą zwyrodnieniową stawów, nadciśnieniem tętniczym i z przewlekłą chorobą nerek w stadium III (eGFR = 51 ml/min), leczonej przewlekle diklofenakiem, furosemidem, amlodypiną i ACE- inhibitorem, należy wykonać pilnie tomografię komputerową jamy brzusznej z kontrastem z powodu podejrzenia rozwarstwienia tętniaka aorty brzusznej. Wskaż wszystkie elementy postępowania zapobiegającego wystąpieniu nefropatii kontrastowej (CI-AKI) u tej pacjentki:
1) nawodnienie dożylnym roztworem 0,9% NaCl;
2) podanie 500 ml 0,9% NaCl z dodatkiem 40 ml 10% NaCl;
3) odstawienie czasowe furosemidu i diklofenaku;
4) odstawienie czasowe amlodypiny;
5) podanie N-acetylocysteiny p. os przed i po badaniu kontrastowym;
6) podanie fosforanu sodowego p. os przed badaniem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do podania amiodaronu dożylnie w trakcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej prowadzonej z powodu nagłego zatrzymania krążenia jest:

U pacjenta z masywnymi żylakami kończyn dolnych i nagłą dusznością podejrzewana jest ostra zatorowość płucna. Które z poniższych badań nie jest wskazane u tego pacjenta w celu potwierdzenia tego rozpoznania?

48-letni mężczyzna z zespołem zależności alkoholowej, zgłosił się do szpitala z powodu utrzymujących się od 4 dni silnych bólów brzucha, wzdęcia brzucha i gorączki. Na podstawie badania USG j. brzusznej i CT j. brzusznej ustalono rozpoznanie ostrej zakrzepicy w układzie żyły wrotnej z odcinkową martwicą jelita. Jakie leczenie należy zastosować w pierwszej kolejności u tego pacjenta?

Wskaż choroby, które mogą prowadzić do rozwoju marskości wątroby:
1) przewlekła prawokomorowa niewydolność serca;
2) niealkoholowe stłuszczeniowe zapalenie wątroby (NASH);
3) zarostowa choroba żył wątrobowych;
4) hiperwitaminoza A;
5) hiperwitaminoza D;
6) cukrzyca typu LADA;
7) hemochromatoza.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 66-letniej kobiety z chorobą Hashimoto, w 2. dobie terapii amoksycyliną z powodu ostrego zapalenia oskrzeli, wystąpiły objawy kliniczne przełomu tarczycowego z migotaniem przedsionków z szybką czynnością komór, z gorączką i pobudzeniem psychoruchowym. Wskaż wszystkie leki, jakie należy zastosować u tej pacjentki:
1) tyreostatyk i.v (Thiamazol);
2) glikokortykosteroid i.v. (Hydrocortison);
3) beta-bloker i.v.;
4) glikozyd naparstnicy i.v. (Digoxin);
5) diazepam (Relanium);
6) paracetamol p/gorączkowo;
7) aspirynę p/gorączkowo;
8) antybiotyk o szerokim spectrum;
9) hydroksyzynę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie badanie serologiczne należy wykonać u 20-letniej kobiety z przewlekłą biegunką i z podejrzeniem celiakii w celu potwierdzenia rozpoznania tej choroby?

Jakie leczenie przeciwcukrzycowe należy zalecić w pierwszej kolejności 40-letniemu otyłemu mężczyźnie z nowo wykrytą cukrzycą typu 2 i z nadciśnieniem tętniczym bez niewydolności serca i nerek?

U 57-letniego mężczyzny z wysypką i stanami gorączkowymi o nieznanej przyczynie stwierdzono w surowicy krwi obecność przeciwciał przeciwko antygenom cytoplazmatycznym granulocytów (c-ANCA) w wysokim mianie. Jaką chorobę należy podejrzewać u tego pacjenta?

Cechy charakterystyczne czerwonki pełzakowej to:
1) powolny początek;
2) wysoka gorączka;
3) okres inkubacji powyżej 7 dni;
4) obecność śluzu w kale;
5) obecność kryształów Charcota-Leydena w kale.
Prawidłowa odpowiedź to:

W drugim etapie leczenia przyczynowego postaci jelitowej czerwonki pełzakowej, celem eradykacji cyst stosuje się preparaty doustne działające jedynie w świetle jelita, są to m. in:

Największe ryzyko zarażenia Plasmodium knowlesi występuje:

Wykładnikami ciężkiej, powikłanej malarii tropikalnej wywołanej przez Plasmodium falciparum są:
1) głęboka niedokrwistość, zaburzenia świadomości, drgawki, parazytemia powyżej 2%;
2) hipoglikemia < 40 mg/dl, śpiączka, skąpomocz < 400 ml/24 godz.;
3) kwasica metaboliczna (HCO₃ < 15 mmol/l, kwas mlekowy w surowicy > 5 mmol/l, pH krwi tętniczej < 7,25);
4) bilirubina całkowita > 3 mg/dl, kreatynina > 3 mg/dl;
5) brak schizontów w rozmazie krwi obwodowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W masywnych inwazjach Plasmodium falciparum mogą występować długotrwałe i głębokie stany hipoglikemii. Powodem ich jest:
1) upośledzone przyjmowanie glukozy (brak apetytu);
2) zmniejszenie glikogenu w wątrobie jako wynik pobudzenia glikogenolizy;
3) zużycie glukozy przez pasożyta;
4) zahamowanie glukoneogenezy w następstwie wzrostu stężenia TNF-alfa i IL-1.
Prawidłowa odpowiedź to:

Osobom podróżującym w tereny endemiczne występowania zimnicy zaleca się profilaktykę m. in. preparatem o dużej skuteczności - atowakwon/proguanil (Malarone). Jednakże przeciwwskazaniem do profilaktycznego stosowania Malarone są:

Leiszmanioza skóry i błon śluzowych zwana „białym trądem” (występująca głównie na terenach Brazylii, Boliwii i Peru i objawiająca się destrukcją tkanek nosa, jamy ustnej oraz krtani) wywoływana jest przez wiciowe Leishmania:

Lekiem z wyboru w leczeniu onchocerkozy jest (preparat, za który S. Omura i W. Cambell uzyskali Nagrodę Nobla w 2015 roku):

Możliwe opcje terapeutyczne leczenia bąblowicy jednojamowej to:
1) albendazol w dawce 10-15 mg/kg m. ciała/dobę przez 100 dni;
2) tiabendazol w dawce 10-15 mg/kg m. ciała/dobę, przez 3 miesiące, cyklicznie co 14 dni, z 14-dniową przerwą;
3) mebendazol 40-50 mg/kg m. ciała/dobę przez 1 miesiąc;
4) metoda PAIR (puncture, aspiration, injection, reaspiration) ze wstrzyknięciem do torbieli 95% alkoholu lub 15 - 20% NaCl i aspiracją środka po 15 minutach;
5) chirurgiczne usunięcie torbieli.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przejściowo, podczas migracji wędrujące larwy włośnicy mogą osiedlać się w:
1) węzłach chłonnych;
2) płucach;
3) mięśniu sercowym;
4) mózgu;
5) gałce ocznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do Izby Przyjęć zgłosiła się 28-letnia, dotychczas zdrowa pacjentka z powodu trwających od 3 dni bólów w prawym dole biodrowym, stopniowo narastającej biegunki z domieszką śluzu i krwi, bez poprzedzających bólów kurczowych brzucha, bez gorączki. Pacjentka przed 5 tyg. wróciła z Indii. Najbardziej prawdopodobną przyczyną dolegliwości jest:

Kryptosporydioza w postaci ciężkiej, wyniszczającej biegunki najczęściej występuje u zakażonych HIV:

Fidaksomycyna, antybiotyk zarejestrowany w 2011 roku przez FDA należy do grupy:

Do szpitalnego CDAD (Clostridium Difficile Associated Diseases) zalicza się chorych, u których objawy wystąpiły:
1) po 12 tyg. od hospitalizacji lub w pierwszych 12 godzinach hospitalizacji;
2) w ciągu 4 tyg. od hospitalizacji lub po 48 godz. hospitalizacji;
3) po 6 tyg. lub kiedy objawy wystąpiły w pierwszej dobie hospitalizacji;
4) po 8 tyg. lub kiedy objawy wystąpiły do 36 godz. od hospitalizacji;
5) po 48 godz. od przyjęcia do szpitala.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe zdanie dotyczące Clostriduim difficile:

Obfita, wodnista biegunka bez bolesnych skurczów jelit i gorączki jest charakterystyczna dla:

Czynnikiem etiologicznym biegunki podróżnych mogą być niżej wymienione patogeny, za wyjątkiem:

Wszystkie poniższe choroby mogą być związane ze spożywaniem skażonej wody, z wyjątkiem:

Wskaż fałszywe zdanie dotyczące giardiozy:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące enterowirusów:

Mechanizm działania sofosbuwiru polega na hamowaniu funkcji białka niestrukturalnego kodowanego przez fragment genomu HCV określany jako:

Terapia ombitaswirem, parytaprewirem/rytonawirem i dazabuwirem jest w skrócie nazywana schematem 3D i jest stosowana w leczeniu chorych zakażonych HCV. Wskaż prawdziwe zdanie opisujące zasady jej stosowania:

Zgodnie z załącznikiem B.2 do Obwieszczenia Ministra Zdrowia z dnia 28 października 2015 r. w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych na dzień 1 listopada 2015 r. do leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C u świadczeniobiorców w wieku od 3. do 5. roku życia można stosować:
1) interferon pegylowany alfa-2a;
2) interferon pegylowany alfa-2b;
3) interferon rekombinowany alfa-2a;
4) interferon rekombinowany alfa-2b.
Prawidłowa odpowiedź to:

Terapie bezinterferonowe w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C są dedykowane wszystkim zakażonym HCV niezależnie od zaawansowania choroby wątroby, również chorym z marskością. Które leki zgodnie z ChPL można stosować w przypadku dekompensacji marskości wątroby?

Która z terapii opartej na sofosbuwirze jest refundowana w leczeniu zakażonych genotypem 1 HCV zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową?

Zgodnie z aktualnym Programem Lekowym leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową czas leczenia dla różnych leków, genotypu HCV i zaawansowania choroby wątroby wynosi od 8 do 24 tygodni. Wskaż zastosowanie leczenia niezgodne z tym Programem:

47-letni mężczyzna od ok. 3 tyg. skarżył się na suchy kaszel, a od 10 dni na narastającą duszność, osłabienie i gorączkę do 39 st. C. Ambulatoryjnie leczony amoksycyliną z klawulonianem oraz azytromycyną przez 5 dni, z narastaniem cech niewydolności oddechowej. Przy przyjęciu do szpitala - stan ogólny ciężki, chory przytomny, gorączkujący 38,6°C, z nasiloną dusznością, liczba oddechów 36/min, widoczna praca dodatkowych mięśni oddechowych, czynność serca miarowa 120/min, saturacja (sO2) przy przepływie tlenu 7 l/min - 85-87%. W tomografii komputerowej klatki piersiowej W obrębie przyśrodkowych cz. płuc widoczne są rozległe obszary „matowej szyby”, na poziomie pól górnych na ich tle widoczne pogrubienie przegród. Test na obecność przeciwciał anty-HIV dodatni. Włączono terapię kotrimoksazolem w dawce odpowiadającej 20 mg/kg m.c./dobę trimetoprimu (TMP) dożylnie i prednizonem w dawce 80 mg/dobę uzyskując stabilizację stanu chorego, ale w 3. dobie terapii na skórze całego ciała wystąpiła żywoczerwona, swędząca, miejscami zlewna wysypka. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) należy kontynuować leczenie z zastosowaniem dotychczas stosowanych leków i prowadząc odczulanie na kotrimoksazol - tj. zmniejszyć dawkę do 5 mg TMP/kg m.c./dobę, a następnie po ustąpieniu wysypki co 2 dni zwiększać ją o 5 mg/kg m.c./dobę do osiągniecia pełnej dawki leku;
2) jako alternatywne leczenie zamiast kotrimoksazolu można zastosować pentamidynę w dawce 4 mg/kg m.c. dożylnie;
3) jako alternatywne leczenie zamiast kotrimoksazolu można zastosować pentamidynę w dawce 300 mg w formie codziennej nebulizacji;
4) jako alternatywne leczenie zamiast kotrimoksazolu można zastosować kaspofunginę;
5) jako alternatywne leczenie zamiast kotrimoksazolu można zastosować flukonazol w dawce 800 mg/dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

60-letni mężczyzna od ponad 20 lat nieregularnie leczony różnymi zestawami leków antyretrowirusowych (ARV) zmienianymi zarówno z powodu działań niepożądanych, jak i nieskuteczności terapii, od 4 tygodni przerwał przyjmowanie zestawu tenofowir+emtrycytabina+dolutegrawir+marawirok. Obecnie został przyjęty do szpitala z powodu bólów w nadbrzuszu, wymiotów oraz biegunki z niewielką domieszką krwi, czemu towarzyszyła utrata masy ciała ok. 6 kg w ciągu 2 tygodni oraz gorączka w ciągu ostatnich 4 dni. W badaniu przedmiotowym: wyniszczenie, BMI 16, tkliwość palpacyjna w dołku podsercowym. W badaniu gastroskopowym: „W 1/3 dolnego odcinka przełyku kilka nadżerek o średnicy 4-7 mm podkrwawiających samoistnie i po kontakcie z aparatem, zaciągnięcia błony śluzowej; bez nalotów grzybiczych. Żołądek o elastycznych ścianach z treścią śluzową podbarwioną brunatnie; śluzówka żołądka prawidłowa. Opuszka dwunastnicy z dużym obrzękiem, przekrwieniem i wybroczynami w błonie śluzowej, liczne nadżerki o średnicy 4-6 mm.” Badanie histopatologiczne „w wycinkach z przełyku widoczne jest owrzodzenie, w podścielisku obfity odczyn zapalny, w obrębie którego pojawiają się komórki olbrzymie, niektóre z nich z wtrętami. W wycinkach z dwunastnicy obfity naciek zapalny, w obrębie którego obecne są liczne komórki olbrzymie typu sowiego oka”. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) wyniki badania histopatologicznego wskazują na zespół rekonstrukcji immunologicznej jako przyczynę zaburzeń;
2) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest choroba Leśniowskiego-Crohna;
3) dla ustalenia pełnego rozpoznania należy wykonać również kolonoskopię;
4) do potwierdzenia rozpoznania uzasadniającego rozpoczęcie terapii przyczynowej konieczne jest wykonanie badań immunohistochemicznych i/lub hybrydyzacji in situ;
5) do terapii należy włączyć walgancyklowir.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących kiły u osób zakażonych HIV wskaż prawdziwe:
1) osutce na dłoniach i podeszwach stóp w przebiegu kiły I okresu może towarzyszyć kiła ośrodkowego układu nerwowego (OUN);
2) odczyn VDRL dodatni w mianie 1/128 w surowicy jest wskazaniem do badania płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR);
3) ujemny odczyn VDRL w PMR pozwala na wykluczenie kiły OUN;
4) badanie PMR należy wykonać w 6 miesięcy od zakończenia leczenia kiły wczesnej;
5) nie istnieje test jednoznacznie potwierdzający wyleczenie kiły.
Prawidłowa odpowiedź to:

40-letni pacjent przeniesiony został z oddziału chorób wewnętrznych z powodu wykrycia zakażenia HIV i podejrzenia gruźlicy. Od ok. 6 tygodni występował uporczywy kaszel, duszność wysiłkowa, stany podgorączkowe do 37,8°C, utrata ciężaru ciała o ok. 6 kg. Pacjent był leczony ambulatoryjnie kilkoma antybiotykami, bez poprawy. W oddziale internistycznym w USG jamy brzusznej stwierdzono dość liczne zmiany ogniskowe w obrębie wątroby i śledziony, zaś w tomografii komputerowej klatki piersiowej „zmiany o typie matowej szyby w górnych polach obu płuc, ponadto zmiany guzkowe, częściowo związane z opłucną, powiększone węzły chłonne obu wnęk płucnych”. Przy przyjęciu do oddziału zakaźnego chory senny, niechętnie nawiązujący kontakt, skarżył się na ból głowy i nudności, które wystąpiły w czasie transportu. W badaniu przedmiotowym - bez objawów oponowych, bez deficytów w badaniu neurologicznym; na skórze tułowia, twarzy i kończyn obecność licznych guzkowych zmian z zagłębieniem w środku. Oznaczono liczbę limfocytów CD4 = 11 kom/µl, HIV RNA - 93300 kopii/ml. Badaniem mikroskopowym w preparacie bezpośrednim z plwociny nie stwierdzono obecności prątków kwasoopornych. Wykonano badanie rezonansu magnetycznego mózgowia, w którym „w badaniu dwufazowym uwidoczniono: liczne, rozległe zmiany, hiperintensywne w obrazach T2 zależnych, o charakterze torbieli z przegrodami, równomierne rozłożone w obu półkulach w obrębie mostu, wzgórza, jąder soczewkowatych i ogoniastych. Wzmocnienie sygnału z opon mózgowo-rdzeniowych. Układ komorowy prawidłowej szerokości, nieprzemieszczony. Przestrzenie płynowe przymózgowe w normie.” Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego powyżej przypadku wskaż prawdziwe:
1) należy wykonać nakłucie lędźwiowe (NL) i badanie płynu mózgowo rdzeniowego;
2) wykonywanie nakłucia lędźwiowego jest przeciwwskazane ze względu na charakter zmian stwierdzonych w rezonansie;
3) w celu uzyskania pełnego rozpoznania bezwzględnie należy dążyć do wykonania stereotaktycznej biopsji mózgu i badania histopatologicznego;
4) opisywany obraz jest najbardziej charakterystyczny dla rozsianej choroby nowotworowej;
5) opisywany obraz jest najbardziej charakterystyczny dla kryptokokozy;
6) w przypadku potwierdzenia rozpoznania kryptokokozy leczeniem z wyboru będzie zastosowanie kaspofunginy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 68-letniej kobiety ze stanami gorączkowymi o nieznanej przyczynie, stwierdzono w surowicy krwi przeciwciała przeciwko antygenom cytoplazmatycznym granulocytów (c-ANCA) w wysokim mianie. Jaką chorobę należy podejrzewać u tej pacjentki?

U 40-letniego mężczyzny wystąpiły zaburzenia świadomości, a po kilku godzinach niedowład prawej kończyny dolnej i dyzartia. W badaniu tomograficznym (TK) głowy stwierdzono „w lewej półkuli mózgu rozległa owalna zmiana o wymiarach ok. 36 x 42 mm, obejmująca istotę białą powodująca przemieszczenie struktur pośrodkowych o ok. 5 mm. Zmiana ulega wzmocnieniu brzeżnemu po podaniu kontrastu. Obecność obrzęku wokół zmiany. Liczne obszary o podobnej morfologii o średnicach 15 -20 mm widoczne są również w istocie szarej i strukturach głębokich po stronie prawej. Układ komorowy nieposzerzony.” Na podstawie badań serologicznych u chorego rozpoznano zakażenie HIV, oznaczono liczbę limfocytów CD4=28 kom/µl, liczbę kopii HIV RNA w surowicy = 654 620/ml. Zastosowano leczenie empiryczne sulfadiazyną z pirymetaminą oraz leczenie przeciwobrzękowe. Po tygodniu uzyskano poprawę kliniczną, a w kontrolnym badaniu TK wykonanym w 3. tygodniu terapii stwierdzono regresję 2 zmian
i stabilizację w obrębie 1 zmiany. Z poniższych stwierdzeń odnoszących się do tego chorego wskaż prawdziwe:
1) pomimo uzyskanej poprawy należy dążyć do wykonania stereotaktycznej biopsji mózgu;
2) jeśli w badaniu obrazowym (TK/ rezonans magnetyczny) wykonanym po kolejnych 4 tygodniach obserwowana będzie całkowita regresja zmian - leczenie należy zakończyć;
3) należy niezwłocznie rozpocząć profilaktykę pierwotną pneumocystodozy z zastosowaniem trimetoprimu/sulfametoksazolu;
4) należy niezwłocznie zaproponować choremu rozpoczęcie terapii antyretrowirusowej (ART);
5) określenie liczby kopii HIV RNA w płynie mózgowo-rdzeniowym będzie decydowało o składzie leków w ART.
Prawidłowa odpowiedź to:

60-letnia kobieta z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu II, po mastektomii z powodu raka piersi przed 3 m-cami, przyjęta została do szpitala z powodu bólów głowy, wymiotów, osłabienia, wielomoczu. Pacjentka skarży się także silne bóle kostne oraz uporczywe zaparcia. Przedmiotowo - dezorientacja, odwodnienie, temp. ciała 36,8 st. C. RR 150/100 mmHg, osłabienie siły mięśniowej
i osłabienie odruchów ścięgnistych. W badaniach krwi: erytrocyty - 4,70 mln/µl, Hb - 14,7 g/dl, leukocyty - 11 tys./mm³, Płytki krwi - 227 tys./µl, Na - 143 mEq/l (n: 135 - 145), K - 3,11 mEq/l (n: 3,6 - 5,0), Ca - 14,3 mg/dl (n: 8,5 - 10,5mg/dl), Glukoza - 170 mg/dl, TSH - w normie. Badanie ogólne płynu mózgowo-rdzeniowego - prawidłowe. Jakie jest rozpoznanie u tej chorej?

47-letni mężczyzna zakażeniem HIV wykrytym przed 12 laty, nie zgadzał się na specjalistyczną opiekę lekarską, nie podjął leczenia antyretrowirusowego (ART). Obecnie przyjęty do szpitala z powodu rozwijających się w ciągu ostatnich 6 tygodni uogólnionego powiększenia węzłów chłonnych i utraty masy ciała (8 kg) oraz od kilku dni bólu przy przełykaniu. Przy przyjęciu: stan ogólny średniociężki, chory gorączkujący do 38°C, ze znacznym niedoborem masy ciała (BMI 17), białymi nalotami na śluzówkach jamy ustnej, łukach podniebiennych i tylnej ścianie gardła, z uogólnioną limfadenopatią i powiększeniem wątroby. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej: „Pojedyncze zwapnienie w szczycie płuca prawego, poza tym bez nieprawidłowości.” W badaniu USG: „Obustronnie w obrębie szyi widoczne konglomeraty powiększonych hipoechogenicznych węzłów chłonnych od 8 do 35 mm, bez cech rozpadu. W dołku nadobojczykowym lewym powiększone węzły chłonne do ok. 10 mm. W obrębie przyśrodkowej części lewej ślinianki podżuchwowej hipoechogeniczny obszar 35 x 20 mm, najprawdopodobniej powiększony węzeł chłonny. Wątroba powiększona, o wzmożonej echogeniczności. W obrębie miąższu widoczne rozsiane, słabo odgraniczone obszary ubogoechowe o średnicy do 9 mm. Pęcherzyk żółciowy prawidłowy. Drogi żółciowe nieposzerzone. Trzustka prawidłowej wielkości, bez wyraźnych zmian. Powiększone węzły chłonne nadbrzusza do 30 mm. Śledziona 155 mm, z obszarami ubogoechowymi jak w wątrobie, o średnicy do 12 mm. Nerki prawidłowe. Aorta brzuszna prawidłowej średnicy. Przestrzeń zaotrzewnowa - pojedyncze węzły okołoaortalne do 14 mm. Oznaczono liczbę limfocytów CD4 - 14 kom/μl i HIV RNA - 970.800 kopii/ml. Chory ma poczucie zagrożenia życia i prosi o jak najszybsze włączenie ART. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) w rozpoznaniu różnicowym należy uwzględnić uogólnione mykobakteriozy i chłoniaki;
2) w rozpoznaniu różnicowym należy uwzględnić: uogólnione mykobakteriozy, chłoniaki oraz przetrwałą uogólnioną limfadenopatię (PGL);
3) chory powinien natychmiast otrzymać profilaktykę z zastosowaniem trimetoprimu/sulfametoksazolu oraz azytromycyny;
4) włączenie ART nie jest możliwe do czasu zakończenia leczenia ostrej fazy choroby;
5) ze względu na mniejsze ryzyko interakcji, w opisanym przypadku, optymalnym ART będzie połączenie raltegrawiru z darunawirem i małą dawką rytonawiru.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących przebiegu zakażenia Clostridium difficile (C.d.) u osób zakażonych HIV wskaż prawdziwe:
1) częstość występowania zakażeń szczepem B1/NAP1 jest wyższa niż w ogólnej populacji;
2) w przypadku ciężkich zakażeń szczepem B1/NAP1 wskazana jest terapia skojarzona wankomycyną z fluorochinolonem;
3) obecność co najmniej 3 luźnych stolców i obraz endoskopowy odpowiadający rzekomobłoniastemu zapaleniu jelita grubego wystarczają do ustalenia rozpoznania i wdrożenia leczenia;
4) leczenie toksoplazmozy OUN jest czynnikiem ryzyka wystąpienia biegunki związanej z zakażeniem C.d.;
5) ze względu na immunosupresję nie można stosować przeszczepu kału jako metody terapeutycznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 50-letniego mężczyzny z nadciśnieniem tętniczym, leczonego przewlekle hydrochlorotiazydem, ACE-inhibitorem (ramipryl) i blokerem wapnia (amlodypina), przyjmującego także paracetamol i diklofenak p. os z powodu choroby zwyrodnieniowej stawów, podejrzewana jest cukrzyca i w celu potwierdzenia tej diagnozy planowanejest wykonanie doustnego testu tolerancji glukozy (OGTT). Jaki lek należy odstawić u tego pacjenta przed badaniem, aby wynik testu OGTT był miarodajny?

Do lekarza POZ zgłaszają się rodzice z dzieckiem w wieku 9 lat, które w 6. roku życia nie otrzymało szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi oraz poliomyelitis. Rodzice proszą o uzupełnienie brakujących szczepień. Wskaż prawidłowe postępowanie:

Do pediatry zgłaszają się rodzice z 2-miesięcznym niemowlęciem zaniepokojeni guzem, który pojawił się pod lewą pachą. Lekarz badaniem przedmiotowym stwierdza guz o średnicy około 1 cm w lewym dole pachowym, niebolesny w czasie palpacji, bez cech rozmiękania. Skóra nad guzem niezmieniona. Poza tym badaniem przedmiotowym nie stwierdza się odchyleń od stanu prawidłowego. Wywiad okołoporodowy nieobciążony, dziecko szczepione zgodnie z kalendarzem, dotychczas nie chorowało. Wskaż właściwe postępowanie:

Do oddziału pediatrycznego przyjęto 5-miesięczne niemowlę w stanie ciężkim, po napadzie drgawek, gorączkujące. Lekarz dyżurny wykonał nakłucie lędźwiowe - w płynie mózgowo-rdzeniowym pleocytoza 2800 komórek/mm³, białko 3,2 g/l, glukoza 15 mg%. Wskaż właściwe leczenie empiryczne w opisanej sytuacji:

U matki noworodka w kilkanaście godzin po porodzie pojawiły się skórze wykwity ospy wietrznej. Wskaż właściwe postępowanie z jej dzieckiem:

W oddziale dziecięcym u jednego z pacjentów pielęgniarka zauważyła świeże wykwity ospy wietrznej. Dziecko przebywało w tym oddziale od 4 dni i natychmiast przekazano je na oddział zakaźny. Wskaż po ilu maksymalnie dniach od wykrycia przypadku ospy wietrznej należy wypisać ze szpitala lub przekazać na oddział zakaźny dzieci skontaktowane, aby nie doszło do kolejnych zakażeń u nowoprzyjętych dzieci:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące podostrego stwardniającego zapalenia mózgu:
1) występuje związek przyczynowy z wirusem różyczki;
2) występuje związek przyczynowy z wirusem odry;
3) do zachorowania wyraźnie predysponuje zachorowanie na chorobę zakaźną we wczesnym dzieciństwie;
4) choroba pojawia się zwykle po latach od zachorowania na chorobę zakaźną;
5) rokowanie jest dobre.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do oddziału dziecięcego trafił 6-letni chłopiec. W wywiadzie ok. 9 dni temu obserwowano niewysoką gorączkę, która ustąpiła samoistnie. Od doby przed przyjęciem pojawił się rumień na twarzy w kształcie motyla, a na tułowiu i kończynach wysypka przypominająca girlandy. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące choroby, na którą choruje opisane dziecko:
1) choroba wywołana jest wirusem Epsteina-Barr (EBV);
2) choroba wywołana jest parwowirusem;
3) w leczeniu można zastosować acyklowir;
4) leczenie wyłącznie objawowe;
5) chory jest zakaźny i wymaga izolacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowe postępowanie, które pozwoli jak najszybciej wykluczyć zakażenie HIV u noworodka/niemowlęcia urodzonego przez matkę zakażoną tym wirusem:

3-letnie dziecko podczas zabawy zostało zadrapane przez własnego psa. Pies został zakupiony w hodowli i od tego czasu mieszka z rodziną poszkodowanego dziecka, jest zaszczepiony p/wściekliźnie, nie kontaktuje się z innymi zwierzętami. Rodzina mieszka w centrum dużego miasta, W okolicy od 15 lat nie rejestrowano przypadków wścieklizny u zwierząt. Wskaż prawidłowe postępowanie:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące cytomegalii wrodzonej:
1) cytomegalia wrodzona dotyczy 0,5-2% wszystkich noworodków;
2) około 90% zakażonych noworodków nie demonstruje objawów choroby w momencie urodzenia, u 5-10% występuje hepatosplenomegalia, żółtaczka, wylewy krwawe do skóry, zapalenie siatkówki i naczyniówki, małogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, niedobór masy ciała;
3) noworodki zakażone, nie wykazujące objawów przy urodzeniu, rozwijają zaburzenia słuchu, zaburzenia rozwoju psychomotorycznego, defekty zębów;
4) u dzieci z wrodzoną cytomegalią występuje zespół Gregga (małoocze, jaskra, zaćma, zapalenie siatkówki i naczyniówki, mikrocefalia, zmiany w sercu, głuchota oraz upośledzenie rozwoju psychoruchowego).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące wrodzonego zakażenia parwowirusem B 19:
1) transmisję przezłożyskową parwowirusa B 19 szacuje się na ok. 50%;
2) około 90% zakażonych noworodków nie demonstruje objawów choroby w momencie urodzenia, u 5-10% występuje hepatosplenomegalia, żółtaczka, wylewy krwawe do skóry, zapalenie siatkówki i naczyniówki, małogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, niedobór masy ciała;
3) objawami klinicznymi zakażenia parwowirusem B 19 u noworodka są uogólniony obrzęk z wysiękami w jamach opłucnowych, osierdziu, otrzewnej oraz niedokrwistość;
4) noworodki zakażone, nie wykazujące objawów przy urodzeniu, rozwijają zaburzenia słuchu, zaburzenia rozwoju psychomotorycznego, defekty zębów;
5) rozpoznanie potwierdza wykrycie specyficznych przeciwciał w klasie IgM we krwi noworodka lub pępowinowej oraz wirusowego DNA metodą PCR.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 3-letniego chłopca, przyjętego z podejrzeniem wirusowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych w badaniu ogólnym PMR stwierdzono płyn barwy żółtej, lekko mętny, po odwirowaniu bezbarwny, opalizujący, z osadem leukocytów i pojedynczych świeżych erytrocytów, cytoza 907/3, limfocyty 86%, stężenie białka 118 mg%, stężenie glukozy 19 mg% przy stężeniu cukru we krwi 105 mg%, odczyn Pandy’ego (++). W wywiadzie ustalono, że u ojca dziecka przed 3 miesiącami rozpoznano gruźlicę. Prawidłowe postępowanie terapeutyczne w tym przypadku to:

Diagnostyka laboratoryjna boreliozy polega na:

Antybiotykoterapia boreliozy z Lyme polega na stosowaniu przez przynajmniej 21 dni:

Leczenie ludzkiej anaplazmozy polega na stosowaniu:

Badania laboratoryjne w kierunku babeszjozy powinny być wykonywane:

Złotym standardem w diagnostyce ludzkiej babeszjozy jest:

Rumień mnogi w przebiegu boreliozy:

Podstawą rutynowej diagnostyki kleszczowego zapalenia mózgu (Tick-borne encephalitis) jest:

Pewne rozpoznanie neuroboreliozy można ustalić, jeżeli:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące rumienia wędrującego Erythema migrans:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące Lyme carditis: