Egzamin PES / Choroby zakaźne / jesień 2014

Podczas terapii trójlekowej pacjenta zakażonego genotypem 1 HCV z marskością wątroby, szczególnie wysokie ryzyko ciężkich powikłań i śmierci ma miejsce, jeżeli przed leczeniem stwierdza się:

Zestawy leków antyretrowirusowych (ARV) zawierające wspomagane rytonawirem inhibitory proteazy (PI/r ) w porównaniu z zestawami uwzględniającymi inhibitory integrazy w połączeniu z dwoma lekami NRTI cechują się (zalecanymi jako preferowane i alternatywne do rozpoczynania leczenia ARV):
1) szybszym obniżeniem wiremii HIV;
2) szybszym powstawaniem mutacji warunkujących występowanie lekooporności;
3) dłuższym okresem półtrwania w surowicy;
4) niższą barierą genetyczną;
5) częstszym wywoływaniem biegunek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pierwotne zakażenie retrowirusowe w okresie ostatnich lat było przedmiotem wielu badań klinicznych i obserwacyjnych. Wskaż właściwe stwierdzenia dotyczące leczenia w tym okresie zakażenia HIV:
1) wdrożenie terapii w przypadku ostrej choroby retrowirusowej zaleca się wtedy, kiedy wystąpią objawy definiujące AIDS;
2) należy koniecznie uzyskać potwierdzenie zakażenia testem WB;
3) stosowanie inhibitorów koreceptora CCR5 jest w tym przypadku bezwzględnie przeciwwskazane ze względu na zwykle występujący w tym przypadku tropizm wirusa CCR4;
4) konieczne jest otrzymanie wyniku genotypowania przed rozpoczęciem stosowania jakichkolwiek leków antyretrowirusowych;
5) wdrożenie leczenia inhibitorami integrazy jest przeciwwskazane w tym okresie choroby ze względu na stwierdzoną zwiększoną częstość uszkodzeń włókien mięśniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W diagnostyce różnicowej wirusowych zapaleń mózgu należy uwzględnić:
1) zakażenia wywołane przez mykobakterie;
2) zakażenia grzybicze;
3) listeriozę;
4) zakażenie wywołane przez Naegleria fowleri;
5) zapalenie wywołane przez Mycoplasma sp.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące podostrego stwardniającego zapalenia mózgu (SSPE):
1) choroba ma dwufazowy przebieg z początkowo występującymi typowymi objawami neuroinfekcji wirusowej;
2) brak jest leczenia przyczynowego;
3) najczęściej choroba ujawnia się u dziewcząt w wieku 15-18 lat;
4) SSPE jest chorobą demielinizacyjną związaną z przewlekłym zapaleniem OUN wywołanym przez wirus odry;
5) wprowadzenie skutecznej szczepionki przeciw odrze znacznie zmniejszyło liczbę przypadków SSPE.
Prawidłowa odpowiedź to:

Optymalne postępowanie lecznicze w ropniu mózgu, nabytym w warunkach pozaszpitalnych, obejmuje:
1) podawanie i.v. cefotaksymu;
2) rutynowe podawanie deksametazonu;
3) podawanie i.v. ceftriaksonu;
4) podawanie i.v. metronidazolu;
5) drenaż neurochirururgiczny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące postępującej leukoencefalopatii wieloogniskowej (PML):
1) najczęściej przebiega z mnogimi zmianami ograniczonymi do istoty szarej mózgu;
2) choroba jest związana z reaktywacją latentnego zakażenia VZV w warunkach immunodeficytu;
3) na ogół brak jest zmian w płynie mózgowo-rdzeniowym;
4) prawie u wszystkich pacjentów występuje upośledzenie odporności;
5) występują zaburzenia widzenia oraz pogorszenie sprawności intelektualnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące listeriozowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu:
1) zakażenie jest wywołane przez spożycie skażonej przez Listeria żywności;
2) choroba występuje rzadko, u noworodków urodzonych przez matki z cukrzycą;
3) w leczeniu stosuje się ampicylinę lub penicylinę, często w skojarzeniu z gentamycyną;
4) w przypadku uczulenia na penicylinę można zastosować cefepim;
5) choroba jest obarczona blisko 15% śmiertelnością.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wszystkie poniższe choroby mogą być związane ze spożywaniem skażonej wody, z wyjątkiem:

3-letnie dziecko podczas zabawy zostało oślinione przez własnego psa. Pies został zakupiony w hodowli i od tego czasu mieszka z rodziną poszkodowanego dziecka, jest zaszczepiony p/wściekliźnie, nie kontaktuje się z innymi zwierzętami. Rodzina mieszka w centrum dużego miasta, w okolicy od 15 lat nie rejestrowano przypadków wścieklizny u zwierząt. Wskaż prawidłowe postępowanie:

W którym z poniższych przypadków można rozpoznać cukrzycę u bezobjawowego pacjenta?

W profilaktyce wertykalnego zakażenia HBV u noworodka zastosujesz:

Wstrząs septyczny jest stanem zagrażającym życiu. W leczeniu wymagane jest:

14-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu powiększenia szyjnych węzłów chłonnych, obrzęku nosogardła, polimorficznej wysypki na kończynach, gorączki, powiększenia wątroby i śledziony. Rozpoznano mononukleozę zakaźną, podano kortykosterydy. W 8. dobie hospitalizacji u chłopca wystąpiły silne bóle brzucha, pogorszenie stanu ogólnego, objawy „ostrego brzucha”, narastające cechy wstrząsu. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Chłopiec, u którego 7 dni wcześniej rozpoznano nagminne zapalenie przyusznic, zgłosił się do szpitala z powodu wystąpienia gorączki, wymiotów, silnego bólu głowy. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących zespołu Gianotti-Crosti wskaż prawdziwe:
1) stanowi pozawątrobową postać zakażenia HBV;
2) jest następstwem odkładania się kompleksów immunologicznych w drobnych naczyniach skóry;
3) objawia się drobnogrudkową, nieswędzącą wysypką zlokalizowaną na policzkach, udach, tułowiu i zewnętrznych powierzchniach kończyn;
4) wymaga stosowania miejscowego kortykosterydów;
5) stanowi przeciwwskazanie do leczenia interferonem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Postępowanie z dzieckiem zakażonym HBV powinno obejmować:
1) oznaczenie wiremii HBV i stężenia HBsAg (qHBsAg) celem identyfikacji prawdziwych nieaktywnych nosicieli;
2) systematyczne co 6 miesięcy monitorowanie aktywności AlAT, wiremii HBV, stężenia AFP oraz wykonywanie usg wątroby w celu wczesnego rozpoznania raka wątrobowo-komórkowego;
3) kwalifikację do leczenia przeciwwirusowego niezależnie od wielkości wiremii HBV;
4) kwalifikację do leczenia przeciwwirusowego w przypadku obecności podwyższonej aktywności AlAT, podwyższonego stężenia AFP> 10 ng/ml, HBV DNA > 2000 IU/mL, zmian histopatologicznych w wątrobie lub choroby wątroby w rodzinie;
5) ocenę fazy zakażenia HBV i w przypadku fazy tolerancji immunologicznej dyskwalifikację z leczenia przeciwwirusowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 13-letniego chłopca leczonego z powodu krztuśca w 7-ej dobie hospitalizacji wystąpiła nagła duszność, pogorszenie stanu ogólnego, narastające cechy wstrząsu. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

U noworodka urodzonego z ciąży II, powikłanej wielowodziem i wodogłowiem płodu wykrytym w badaniu usg w 34. tyg. ciąży, rozwiązanej cięciem cesarskim w 35. tygodniu stwierdzono wodogłowie oraz cechy zakażenia wewnątrzmacicznego (okresowa bradykardia, zaburzenia termoregulacji, napady drgawek, duże napięte ciemię przednie, poszerzenie szwów czaszkowych, objaw „zachodzącego słońca”, hepatosplenomegalia). Przeprowadzone badania laboratoryjne wskazały obecność przeciwciał p/TOXO w klasie IgM, IgG, podwyższoną liczbę granulocytów kwasochłonnych, w badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego podwyższone stężenie białka (1800 mg%), w badaniu TK głowy masywne wodogłowie oraz zwapnienia śródmózgowe. Zalecane postępowanie to:

U 3-letniego dziecka obserwuje się od 3 dni gorączkę, a od wczoraj pojawiły się wykwity plamisto-grudkowe z grubościennymi pęcherzykami na skórze dłoni i stóp oraz zmiany zapalne z pęcherzykami i nadżerkami na śluzówkach jamy ustnej. Biorąc pod uwagę obraz kliniczny najbardziej prawdopodobnym czynnikiem etiologicznym choroby jest:

Wskazaniem do podania noworodkowi swoistej immunoglobuliny przeciw wirusowi ospy wietrznej i półpaśca jest:

Noworodek urodzony z cechami obrzęku uogólnionego (wysięk w jamach opłucnowych, osierdziu i jamie otrzewnej) oraz z ciężką niedokrwistością. Po wykonaniu badań laboratoryjnych ustalono, że u dziecka obrzęk uogólniony ma charakter nieimmunologiczny. Który z niżej wymienionych czynników infekcyjnych może odpowiadać za chorobę dziecka?

3-miesięczne niemowlę zostało przyjęte do oddziału dziecięcego z powodu niewysokiej gorączki, kaszlu i narastającej duszności. Badanie przedmiotowe oraz obraz rtg klatki piersiowej przemawia za zapaleniem oskrzelików. Badanie immunofluorescencyjne wymazu z gardła wykazało zakażenie wirusem RS. Wskaż właściwą terapię:

U 4-letniego dziecka pediatra rozpoznał krztusiec i zalecił podawanie antybiotyku. Dziecko mieszka z matką, która pracuje jako nauczyciel w przedszkolu, ojcem, który jest plastykiem i pracuje w domu oraz z 10-letnią siostrą, która była szczepiona w 6. roku życia. U których osób należy zastosować chemioprofilaktykę?
1) matki dziecka;
2) ojca dziecka;
3) starszej siostry;
4) dzieci znajdujących się pod opieką matki w przedszkolu;
5) nieszczepionych koleżanek i kolegów starszej siostry.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż gatunki gatunku Leishmania (L.) będące czynnikiem etiologicznym skórnej postaci leiszmaniozy:

Lekiem stosowanym w masowych programach eradykacji filarioz limfatycznych jest:

Żyła krezkowa dolna jest miejscem docelowym pasożytowania przywr Schistosoma:

Żywicielami występujących w Afryce, Europie i Azji włośni Trichinella nelsoni są:

Ostra postać schistosomatozy, zwana gorączką Katayamy pojawia się po zarażeniu przywrami z rodzaju Schistosoma:

Lekiem z wyboru w leczeniu włosogłówczycy jest:

Do zarażenia przywrami Paragonimus westermani dochodzi w wyniku spożycia:

Który z antygenów pałeczek duru brzusznego stymuluje w ustroju ludzkim wytwarzanie aglutynin odgrywających istotną rolę w diagnostyce serologicznej tego zakażenia?

Choroba Hansena, wywołana zakażeniem prątkami kwasoopornymi, Gram-dodatnich Mycobacterium leprae występuje u ludzi, a także u:

Test śródskórny Montenegro, z wykorzystaniem zabitych form pasożyta wykorzystywany jest w diagnostyce:

Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do możliwości wykrycia wariantów wirusa o obniżonej wrażliwości na leki wskaż prawdziwe:
1) za pomocą testów wykorzystujących technologię sekwencjonowania wykrywane są wszystkie mutacje wpływające na wrażliwość wirusa na leki antyretrowirusowe;
2) każda mutacja wykryta w teście genotypowania oznacza konieczność zmiany stosowanego zestawu leków;
3) farmakokinetyka leku u danego pacjenta może mieć wpływ na wyniki oznaczenia lekooporności metodą genotypowania;
4) właściwa interpretacja testów lekooporności wymaga powiązania wyników testów genotypowania HIV z wynikami badania genetycznej zmienności gospodarza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych poniżej badań dotyczących oceny zmienności genetycznej ocenę zmienności gospodarza (człowieka) stanowią:
1) zmienność w regionie kodowania IL28B;
2) delecja 32 par zasad w części kodującej CCR5 (Δ32 CCR5);
3) tropizm do koreceptorów CCR5 i CXCR4;
4) obecność wariantu HLA B*5701;
5) mutacja M184V.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących rozpoznawania zakażenia HIV wskaż prawdziwe:
1) komercyjnie dostępne laboratoryjne testy EIA wykrywają zarówno przeciwciała przeciw HIV-1, jak i HIV-2;
2) rutynowo stosowane testy wykrywające ilościowo i jakościowo HIV RNA są w równym stopniu przydatne w wykrywaniu i monitorowaniu przebiegu zakażenia HIV-1 jak i HIV-2;
3) w Polsce dodatnia wartość predykcyjna (PPV) dodatniego wyniku pojedynczego testu przesiewowego wynosi ponad 90%;
4) PPV testu diagnostycznego nie zależy od prewalencji zakażenia w danym regionie geograficznym, a jest miarą czułości testu.
Prawidłowa odpowiedź to:

19-letni mężczyzna został przyjęty do oddziału z podejrzeniem mononukleozy zakaźnej. Zgodnie z relacją pacjenta - od 4 tygodni ból gardła, powiększenie migdałków, gorączka > 39 st C. Leczony klarytromycyną bez poprawy. Cztery dni przed hospitalizacją na skórze kończyn górnych (bez zajęcia powierzchni dłoniowej), tułowiu i na twarzy wystąpiła bladoróżowa, nieswędząca wysypka, która ustąpiła w 3. dobie pobytu w oddziale. Na podstawie badań serologicznych wykluczono zakażenie EBV i CMV oraz różyczkę. Wyniki badania przesiewowego w kierunku zakażenia HIV: test IV generacji (test Duo Ag/Ab) - dwukrotnie wynik dodatni, test III generacji - wynik ujemny. Wyniki badań w kierunku kiły: VDRL miano 1/8, FTA-ABS dodatni, FTA miano 1/1300. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) istnieją podstawy do rozpoznania kiły;
2) istnieją podstawy do rozpoznania kiły wczesnej I okresu surowiczoujemnej;
3) istnieją podstawy do wdrożenia diagnostyki w kierunku ostrej choroby retrowirusowej;
4) w celu wykluczenia zakażenia HIV należy jak najszybciej wykonać test western blot.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 20-letniego mężczyzny hospitalizowanego z powodu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (pleocytoza = 115 kom/mm³, limfocyty 98%) rozpoznano ostrą chorobę retrowirusową (o.ch.r) w okresie przed serokonwersją. Oznaczono HIV RNA = 1920000 kopii/ml surowicy krwi i liczbę limfocytów CD4 = 352 kom/mm³. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) należy zaproponować leczenie antyretrowirusowe (ART);
2) rozpoczęcie ART na tym etapie zakażenia stwarza szanse na uzyskanie wyleczenia funkcjonalnego;
3) warunkiem rozpoczęcia ART jest uzyskanie dodatniego wyniku testu western blot;
4) rozpoczęcie ART należy odroczyć do czasu ustąpienia zamian zapalanych w PMR;
5) w przypadku podjęcia decyzji o ART jednotabletkowy zestaw: tenofowir + emtrycytabina + efawirenz (Atripla) uważany jest za rozwiązanie preferowane.
Prawidłowa odpowiedź to:

50-letni mężczyzna z zakażeniem HIV rozpoznanym 15 lat temu, od 10 lat jest skutecznie leczony antyretrowirusowo. W ciągu całej historii leczenia poziom wiremii HIV przekroczył wartość 50 kopii/ml tylko 2 razy - 5 i 7 lat temu, w trakcie terapii uzyskano wzrost liczby limfocytów CD4 z 132 do 894 kom/mm³. Pacjent od 4 lat jest leczony zestawem tenofowir (TDF) + lamiwudyna (3TC) + darunawir/rytonawir (DRV/r), przyjmuje leki 2x dziennie. Obecnie zgłosił się na wizytę z prośbą o uproszczenie schematu terapeutycznego, najchętniej przyjmowałby tylko DRV/r 1 raz dziennie. Podaje, że przyczyną chęci zmiany terapii jest pogorszenie pamięci, uczucie dużego znużenia i trudności w koncentracji uwagi zwłaszcza wieczorem i wynikająca stąd obawa o pomijanie wieczornej dawki leków. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku uzasadnione są:
1) bez zastrzeżeń można przychylić się do prośby pacjenta;
2) farmakokinetyka DRV/r nie pozwala na stosowanie 1x dziennie;
3) należy rozważyć zmianę zestawu uwzględniając zmianę inhibitorów odwrotnej transkryptazy;
4) ewentualna zmiana terapii powinna być poprzedzona oceną funkcji poznawczych i oceną obecności HIV RNA w płynie mózgowo-rdzeniowym;
5) efektywność dotychczasowego sposobu leczenia nakazuje bezwzględnie utrzymać dotychczasowy zestaw i sposób dawkowania.
Prawidłowa odpowiedź to:

30-letnia kobieta zakażona HIV od co najmniej 10 lat, od 5 lat leczona antyretrowirusowo (ARV), obecnie czwartym zestawem leków. Dwukrotnie zmieniano terapię ze względu na działania niepożądane i raz (trzeci) z powodu nieskuteczności wirusologicznej. Przy trzeciej zmianie (2 lata temu) wykonano test lekooporności stwierdzając obecność mutacji M184V warunkującej oporność na lamiwudynę (3TC) i emtrycytabinę (FTC) oraz K65R powodującą (w połączeniu z M184V) obniżoną wrażliwość na 3TC, FTC, tenofowir (TDF) i abakawir (ABC), jak również K103N odpowiedzialną za oporność wobec efawirenzu (EFV). Wówczas oznaczono również tropizm wirusa stwierdzając jego powinowactwo do CCR5. Obecnie pacjentka jest leczona azydotymidyną (AZT) ze stawudyną (d4T) w połączeniu z darunawirem wzmacnianym rytonawirem (DRV/r) i enfuwirtydem (ENV). Miesiąc temu wystąpił „blip” ze wzrostem wiremii HIV do 876 kopii/ml - wówczas ponownie wykonano genotypowanie nie stwierdzając żadnej mutacji. W kolejnym oznaczeniu - HIV RNA < 50 kopii/ml. Ze względu na niekorzystne zmiany w wyglądzie (cechy lipoatrofii) i uciążliwości wynikające ze stosowania ENV pacjentka oczekuje kolejnej zmiany terapii. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:

54-letni otyły (BMI 35,5 kg/m²) mężczyzna, ze źle kontrolowaną cukrzycą typu 2 (poziom hemoglobiny glikowanej 8%) i świeżo rozpoznanym zakażeniem HIV. Oznaczono liczbę CD4 = 610 kom/mm³, poziom HIV RNA 17 000 kopii/ml. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) brak jest wskazań do włączenia leczenia antyretrowirusowego (ART) na tym etapie zakażenia;
2) niezależnie od decyzji o włączeniu leczenia ART w ramach oceny stanu pacjenta w obecnym stadium zakażenia należy wykonać oznaczenie tropizmu HIV;
3) warunkiem rozpoczęcia leczenia ART jest uzyskanie prawidłowej kontroli glikemii;
4) warunkiem rozpoczęcia leczenia ART jest ocena funkcji nerek;
5) w przypadku podjęcia decyzji o leczeniu ART należy unikać stosowania abakawiru ze względu na wysoką liczbę limfocytów CD4.
Prawidłowa odpowiedź to:

47-letnia chora, pracownica banku, została przyjęta z podejrzeniem neuroinfekcji. Wywiad uzyskany od partnera: od ok. miesiąca złe samopoczucie - ambulatoryjnie leczona 2 antybiotykami, później flukonazolem z powodu grzybicy jamy ustnej. Nie gorączkowała. Od dnia poprzedzającego hospitalizację stopniowo pogarszający się kontakt słowno-logiczny, zaburzenia orientacji, nudności, 3-krotnie wymiotowała. Ponadto w ciągu ostatnich 3 miesięcy znacząca utrata ciężaru ciała. W badaniu przedmiotowym - pacjentka z zaburzonym kontaktem logicznym, spowolniała, bez objawów ogniskowych, sztywność karku na 3 palce. W badaniu rezonansu magnetycznego (RM) uwidoczniono „liczne różnej wielkości heterogenne ogniska otoczone strefą obrzęku zlokalizowane w półkulach mózgu w płatach czołowo-ciemieniowych, skroniowych i potylicznych, w strukturach głębokich półkul mózgu i półkulach móżdżku. Efekt masy wyrażony jest uciskiem przedniej części trzonu lewej komory bocznej i przemieszczeniem struktur pośrodkowych w prawo o ok. 4 mm. Po podaniu kontrastu widoczne jest intensywne brzeżne wzmocnienie zmian.” W badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR): cytoza 5 kom/µl, białko 123 mg%, glukoza 43 mg% (45% glikemii). Na podstawie badań serologicznych u chorej rozpoznano zakażenie HIV, oznaczono liczbę limfocytów CD4= 18 kom/mm³, liczbę kopii HIV RNA w surowicy = 854 320/ml. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest kryptokokoza ośrodkowego układu nerwowego (OUN);
2) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest toksoplazmoza OUN;
3) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest wieloogniskowa postępująca leukoencefalopatia;
4) niezależnie od terapii etiotropowej wskazane będzie wykonywanie wielokrotnych upustów PMR w celu obniżenia jego ciśnienia;
5) należy możliwie szybko włączyć leczenie antyretrowirusowe (ARV).
Prawidłowa odpowiedź to:

40-letni mężczyzna został przeniesiony z oddziału chorób wewnętrznych z powodu klinicznych cech obustronnego zapalenia płuc bez zmian w radiogramie klatki piersiowej (klp) oraz dodatniego wyniku testu przesiewowego w kierunku zakażenia HIV. Od 3 tygodni zgłaszał suchy kaszel, narastające osłabienie, wzmożoną potliwość i gorączkę do 39 st. C; dobę przed przyjęciem do szpitala wystąpiła duszność spoczynkowa. W oddziale ch. wewnętrznych leczony klarytromycyną z amoksycyliną/klawulonianem przez 4 dni - bez poprawy. Przy przyjęciu do szpitala zakaźnego - chory przytomny w stanie ogólnym ciężkim, z nasiloną dusznością, tachypnoe 34/min, czynność serca miarowa 128/min, saturacja (sO₂) przy przepływie tlenu 5 l/min - 87%. W tomografii komputerowej (TK) klp stwierdzono obustronne zmiany o charakterze „mlecznej szyby”. W gazometrii krwi tętniczej: pH 7,46; pO₂ 47,7 mmHg, pCO₂ 31,3 mmHg, BE -0,9; sO₂ 80%. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) nie należy podejmować terapii empirycznej przed wykonaniem bronchoskopii i pobraniem materiału do badań diagnostycznych;
2) istnieją dostateczne przesłanki do rozpoczęcia empirycznego leczenia trimetoprimem/sulfametoksazolem;
3) istnieją dostateczne przesłanki do rozpoczęcia leczenia przeciwprątkowego;
4) poza leczeniem etiotropowym bezwzględnie należy zastosować kortykosteroidy;
5) rozpoczęcie terapii antyretrowirusowej należy uzależnić od wyników oznaczenia liczby limfocytów CD4 i wielkości wiremii HIV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących programu zdrowotnego Ministra Zdrowia „Leczenie antyretrowirusowe osób żyjących z wirusem HIV w Polsce na lata 2012-2016” i danych dotyczących jego realizacji wskaż prawdziwe:
1) leczeniem antyretrowirusowym (ARV) są objęte wszystkie osoby spełniające kryteria medyczne przebywające w Polsce, niezależnie od statusu ubezpieczenia i pochodzenia;
2) programem objęte są wszystkie osoby, które wymagają podania leków ARV w ramach postępowania poekspozycyjnego po narażeniu na zakażenie HIV;
3) program obejmuje wszystkie świadczenia medyczne dotyczące pacjenta leczonego antyretrowirusowo;
4) zgodnie z założeniami Programu średni miesięczny koszt opieki nad jednym pacjentem szacowany jest na 3500 zł;
5) w roku 2013 leczonych ARV w Polsce było ponad 10000 osób.
Prawidłowa odpowiedź to:

32-letnia kobieta z zakażeniem HIV wykrytym przed 7 laty, od ponad 5 lat skutecznie leczona antyretrowirusowo (ARV), ostatnio zestawem tenofowir (TDF) + emtrycytabina (FTC) + atazanawir/rytonawir (ATV/r) - jest w 8 tyg. drugiej ciąży. Pierwsze dziecko, urodzone siłami natury 7,5 roku wcześniej, jest zakażone HIV. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) należy przerwać leczenie ARV do czasu ukończenia I-go trymestru ciąży, a następnie przywrócić je;
2) należy zmienić ATV/r na inny inhibitor proteazy ze względu na wysokie ryzyko hiperblirubinemii u noworodka;
3) do stosowanego obecnie zestawu ARV należy bezwzględnie dołączyć zydowudynę (AZT);
4) zakażenie pierwszego dziecka urodzonego siłami natury jest wskazaniem do zakończenia obecnej ciąży cięciem cesarskim;
5) w przypadku skuteczności leczenia ARV przez cały okres ciąży, dziecko po urodzeniu powinno otrzymać zestaw leków stosowanych u matki przez 4 tygodnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

32-letni chory został przyjęty do szpitala z powodu utrzymujących się od ok. miesiąca: rozsianych, guzkowo-grudkowych zmian skórnych z zagłębieniem w środku, gorączki do 39°C oraz znacznego osłabienia. Przy przyjęciu w stanie ogólnym średnio ciężkim, skarżył się na silny ból głowy, nudności. W badaniu neurologicznym - nieco spowolniały, kontakt słowno-logiczny zachowany, orientacja auto- i allopsychiczna prawidłowa; bez objawów oponowych i ogniskowych. W badaniu rezonansu magnetycznego (RM) głowy - rozsiane zmiany o typie pseudotorbieli, hiperintensywne w obrazach T2 zależnych, niepowodujące efektu masy, nieulegające wzmocnieniu po podaniu kontrastu. W badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) - ciśnienie otwarcia = 60 mm H₂O, stężenie glukozy 1,5 mmol/L (w surowicy krwi 6,5 mmol/L), cytoza 43 kom/mm³, limfocyty 99%. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest kryptokokoza ośrodkowego układu nerwowego (OUN);
2) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest pierwotny chłoniak OUN;
3) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest wieloogniskowa postępująca leukoencefalopatia;
4) należy jak najszybciej włączyć leczenie antyretrowirusowe (ARV);
5) brak jest leczenia etiotropowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 44-letniej pacjentki z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, hipercholesterolemią i otyłością (BMI=30 kg/m²) wykryto przed tygodniem zakażenie HIV i HBV. W badaniach dodatkowych stwierdzono: HBsAg+, HBeAg (-), HbeAb (-), HBV DNA 987 IU/ml, hemoglobina 10 g/dl, płytki krwi 87 tys./mm³, liczba limfocytów CD4 = 478 kom/mm³, HIV RNA = 3400 kopii/ml, eGFR 40 ml/min. Badanie histopatologiczne bioptatu wątroby wykazało mierną aktywność zapalną - G1 i niewielkie zaawansowanie włóknienia S1 w skali Metavir przy stłuszczeniu 40% hepatocytów. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) należy możliwie szybko wdrożyć leczenie antyretrowirusowe (ARV);
2) proponowany zestaw leków ARV może zawierać tenofowir (TDF) + emtrycytabinę (FTC) + raltegrawir (RTG);
3) proponowany zestaw leków ARV może zawierać abakawir (ABC) + lamiwudynę (3TC) + lopinawir/rytonawir (LPV/r);
4) należy zastosować entekawir;
5) przed rozpoczęciem leczenia ARV należy przeprowadzić 48 tygodniową kurację pegylowanym interferonem alfa.
Prawidłowa odpowiedź to:

26-letnia pacjentka została przyjęta do oddziału ginekologicznego z powodu masywnego krwawienia z dróg rodnych. W trakcie diagnostyki stwierdzono małopłytkowość - płytki krwi 16 x 10⁹/l oraz rozpoznano zakażenie HIV. Po opanowaniu krwawienia chorą przeniesiono do oddziału zakaźnego, gdzie stwierdzono: hemoglobina 10,1 g/dl, leukocyty 4000/μl, płytki krwi 20 x 10⁹/l limfocyty CD4 - 673 kom/μl, CD8 - 847 kom/μl, HIV RNA 3200 kopii/ml. Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) brak jest wskazań do rozpoczynania leczenia antyretrowirusowego (ARV);
2) należy rozpocząć leczenie ARV, najlepiej zestawem zawierającym atazanawir;
3) należy przetaczać koncentrat krwinek płytkowych w ilościach i z częstotliwością zapewniającą utrzymanie płytek krwi na poziomie 25 x 10⁹/l;
4) mechanizm działania steroidów w małopłytkowości osób zakażonych HIV polega na zmniejszeniu ekspresji antygenu CD4 na powierzchni płytek krwi i tym samym ogranicza ich rozpad i wydłuża przeżycie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekiem pierwszego rzutu w terapii pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B dotychczas nieleczonych są interferony stosowane w monoterapii, o ile nie ma przeciwwskazań do ich podania. Preferowanym interferonem ze względu na wyniki leczenia jest:

49-letni chory z zakażeniem HIV (CD4 32 kom/mm³, HIV RNA 543 000 kopii/ml) nie wyraża zgody na terapię antyretrowirusową (ARV). Na podstawie badania histopatologicznego węzła chłonnego rozpoznano rozlanego chłoniaka z dużych komórek B (DLBCL) o immunofenotypie CD20+, BCL6+, BCL2-, CD10-, MIB1 w 70% komórek. Chory otrzymał drugi kurs chemioterapii wg schematu CHOP (cyklofosfamid + doksorubicyna + winkrystyna + prednizon), powikłany agranulocytozą, gorączką i biegunką. Zastosowano szerokospektralną, empiryczną antybiotykoterapię oraz gancyklowir we wlewach dożylnych a następnie walgancyklowir, podawano czynnik wzrostu i dojrzewania granulocytów uzyskując ustąpienie dolegliwości i wzrost liczby leukocytów. Kontynuowano profilaktykę zakażeń oportunistycznych (ZO): trimetoprim/sulfametoxazol (TMP/SMX), azytromycynę. Spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) wszystkie podjęte działania są w pełni uzasadnione;
2) stosowanie profilaktyki ZO było niecelowe, gdyż zalecone leki mają działanie supresyjne na szpik;
3) do czasu zakończenia chemioterapii i uzyskania remisji choroby nowotworowej decyzja chorego dotycząca niepodejmowania terapii ARV nie ma znaczenia dla rokowania;
4) należy odstąpić od kontynuowania chemioterapii u tego chorego;
5) dodanie rutyksymabu do kolejnych cykli chemioterapii zmniejszy ryzyko powikłań w postaci agranulocytozy z zakażeń bakteryjnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do zespołu rekonstrukcji immunologicznej (ZRI) wskaż prawdziwe:
1) jednym z mechanizmów rozwoju ZRI jest upośledzona fagocytoza patogenów;
2) niektóre postaci ZRI mogą prowadzić do bezpośredniego zagrożenia życia;
3) ZRI może przybrać postać zapalenia jagodówki;
4) ZRI może przebiegać pod postacią trądu;
5) w przypadku ZRI w przebiegu postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii należy przerwać leczenie antyretrowirusowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zgodnie z kryteriami kwalifikacji do Programu Lekowego leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B uzasadnionym przypadkiem odstąpienia od biopsji wątroby i uwzględnienia nieinwazyjnych metod badania o potwierdzonej naukowo wiarygodności diagnostycznej jest:

Chory z marskością wątroby, z żylakami przełyku I°, zakażony HBV: HBsAg (+), HBeAg (-) i anty-HBe (+), z wiremią HBV DNA 3,75x10² IU/ml, nigdy nieleczony przeciwwirusowo zgodnie z obowiązującym Programem Lekowym:

Zgodnie z obowiązującym Programem Lekowym entekawir ma zastosowanie w leczeniu pacjentów z czynną replikacją HBV oraz:
1) ma zdolność hamowania inicjacji polimerazy HBV DNA;
2) ma zastosowanie w pierwszej linii terapeutycznej u chorych HBeAg (+) jak i HBeAg (-);
3) jego dawka dobowa dla chorych nigdy nieleczonych wynosi 0,5 mg;
4) dawkę należy modyfikować zgodnie z klirensem kreatyniny;
5) dawkę 1,0 mg stosowaną u chorych wcześniej leczonych analogami nukleozydowymi lub nukleotydowymi należy przyjmować na czczo.
Prawidłowa odpowiedź to:

59-letni pacjent zakażony HBV, leczony w przeszłości interferonem pegylowanym alfa-2a, obecnie HBsAg (+) i HBeAg (+), z wiremią HBV DNA 1,34x10⁵ IU/ml, przewlekle podwyższoną aktywnością aminotransferaz i zmianami histologicznymi w wątrobie potwierdzającymi rozpoznanie przewlekłego zapalenia wątroby, zgodnie z kryteriami kwalifikacji Programu Lekowego powinien otrzymać:

W leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu B u świadczeniobiorców w wieku od 3 do 18 lat zgodnie z Programem Lekowym można zastosować:

W trakcie kwalifikacji do leczenia pacjentów z przewlekłym zapaleniem wątroby zakażonych genotypem 1 i 4 HCV zgodnie z Programem Lekowym można odstąpić od biopsji wątroby w przypadku:

Zgodnie z obowiązującym Programem Lekowym tenofowir ma zastosowanie w leczeniu pacjentów z czynną replikacją HBV. Wskaż prawdziwe informacje o tym produkcie leczniczym:
1) tenofowir jest nukleozydowym inhibitorem odwrotnej transkryptazy;
2) może być stosowany w pierwszej linii terapeutycznej tylko u chorych HBeAg (+);
3) u chorych z klirensem kreatyniny < 50 ml/min należy modyfikować dawkę dobową stosując podzielność tabletki;
4) zgodnie ze wskazaniami rejestracyjnymi tenofowir można stosować u dzieci powyżej 3. r.ż.;
5) tenofowiru nie należy przyjmować w czasie posiłku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Program Lekowy leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu B u świadczeniobiorców po przeszczepach lub świadczeniobiorców z chłoniakami, leczonych rytuksymabem zawiera poniższe stwierdzenia, z wyjątkiem:

W procesie kwalifikacji do leczenia przeciwwirusowego chorego z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C będącego po leczeniu interferonem pegylowanym i rybawiryną w przeszłości i z częściową odpowiedzią na przebytą terapię, dostępne są następujące wyniki: genotyp 1b HCV, włóknienie wątroby na poziomie S3 w biopsji wątroby ocenionej w skali Scheuer’a przed pierwszą terapią, obecnie splenomegalia, genotyp rs 12979860 IL28 C/C. Chory kwalifikuje się do:

W procesie kwalifikacji do leczenia przeciwwirusowego chorego z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C będącego po leczeniu interferonem pegylowanym i rybawiryną w przeszłości i z nawrotem po przebytej terapii, dostępne są następujące wyniki: genotyp 3a HCV, włóknienie wątroby na poziomie S3 w biopsji wątroby ocenionej w skali Scheuer’a przed pierwszą terapią, genotyp rs 12979860 IL28 T/T. Chory kwalifikuje się do:

Telaprewir jest jednym z dwóch inhibitorów proteazy NS3/4A, które stosuje się w ramach Programu Lekowego u chorych zakażonych genotypem 1 HCV nieleczonych i po nieskutecznej terapii standardowej interferonem pegylowanym
i rybawiryną. Wskaż prawdziwe stwierdzenia na temat jego stosowania w tej grupie chorych:
1) w przypadku niedokrwistości z poziomem Hb poniżej 10 g/dl można zredukować dobową dawkę telaprewiru do 1125 mg;
2) dla świadczeniobiorców z marskością wątroby całkowity czas leczenia wynosi 48 tygodni;
3) zalecana dobowa dawka telaprewiru wynosi 2250 mg i może być przyjmowana w dwóch lub trzech dawkach podzielonych;
4) telaprewir należy stosować tylko w połączeniu z interferonem pegylowanym alfa-2a;
5) telaprewir może być stosowany w monoterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Boceprewir jest jednym z dwóch inhibitorów proteazy NS3/4A, które stosuje się w ramach Programu Lekowego u chorych zakażonych genotypem 1 HCV nieleczonych i po nieskutecznej terapii standardowej interferonem pegylowanym
i rybawiryną. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące jego stosowania w tej grupie chorych:
1) zalecana dobowa dawka boceprewiru wynosi 2400 mg, jest podawana doustnie w trzech dawkach podzielonych;
2) boceprewiru nie stosuje się u chorych z marskością wątroby;
3) zastosowanie boceprewiru jest poprzedzone czterotygodniowym cyklem terapii dwulekowej, określanym jako faza wprowadzająca (lead-in);
4) boceprewir należy stosować tylko w połączeniu z interferonem alfa-2b;
5) boceprewir najlepiej przyjmować na czczo, gdyż zwiększa się prędkość wchłaniania leku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Schemat leczenia boceprewirem jest zróżnicowany w zależności od zaawansowania choroby wątroby, statusu pacjenta (nieleczony, doświadczony) oraz rodzaju odpowiedzi na terapię standardową. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące tego schematu:

Schemat leczenia telaprewirem jest zróżnicowany w zależności od zaawansowania choroby wątroby, statusu pacjenta (nieleczony, doświadczony) oraz rodzaju odpowiedzi na terapię standardową. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące tego schematu:

Definicja szpitalnego ogniska epidemicznego, zawarta w rozporządzeniu M Z z dn. 23.XII.2011 r. w sprawie listy czynników alarmowych, rejestrów zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych oraz raportów o bieżącej sytuacji epidemiologicznej szpitala, to:

Wirus ten jest przedstawicielem jedynej rodziny wirusów o genomie zawierającym jednoniciowy liniowy DNA. Wykazuje silne powinowactwo do komórek progenitorowych układu czerwonokrwinkowego. Wirusem tym jest:

Szczep epidemiczny hiperwirulentny B1/NAP1 Clostridium difficile charakteryzuje się:

Uruchamiane podczas pierwszych faz zakażenia wirusowego nieswoiste, wczesne elementy odpowiedzi układu odpornościowego to aktywacja i działanie:

Zakażenia skóry, skóry owłosionej oraz paznokci są powodowane przez grzyby z rodzaju:

Gram-ujemna bakteria, czynnik sprawczy samoograniczających się zakażeń przewodu pokarmowego - ostrych biegunek, rzadziej zapaleń jelit. Przenoszona głównie przez zanieczyszczoną wodę lub niepasteryzowane mleko. Uważa się, że oficjalnie podawana w Polsce zapadalność, ok. 10x niższa niż w krajach sąsiednich (Republika Czech, Niemcy), jest wynikiem braku lub nieskutecznej diagnostyki mikrobiologicznej. Opis ten dotyczy:

Grzyb dimorficzny, wywołujący podostre lub przewlekłe grzybice. W zakażeniach nim rozróżnia się trzy postacie kliniczne - skórną, kostno-stawową i narządową. Zakażenia najczęściej dotyczą ogrodników, sprzedawców kwiatów, górników. Grzybem tym jest:

Gorączki krwotoczne, charakteryzujące się wysoką śmiertelnością, też brakiem skutecznego leczenia, to grupa chorób o zróżnicowanej etiologii wirusowej. Są wywoływane przez wirusy należące m.in. do rodzin:

Liczne laboratoria oferują diagnostykę w kierunku Borrelia burgdorferi, zalecając, w przypadku dodatnich wyników testów laboratoryjnych, antybiotykoterapię. Zgodnie z rekomendacjami PTEiLChZ z 2007 r. laboratoryjne rozpoznanie infekcji tym patogenem polega na:

Diagnostyka laboratoryjna wirusów wywołujących gorączki krwotoczne najczęściej wymaga pracy w laboratorium spełniającym wymogi najwyższego, czwartego stopnia bezpieczeństwa (Bio-safety 4 - BSL 4). Zgodnie z regulacjami obowiązującymi w Polsce laboratorium takie winno mieć:

W ostatnim sezonie grypowym w Polsce nie stwierdzono zwiększenia ilości zakażeń nowymi serotypami wirusa grypy. Influenzavirus jest jednym z najbardziej zmiennych genetycznie patogenów. Właściwość tę warunkują dwa mechanizmy genetyczne:

Częstość wyhodowywania bakterii stanowiących naturalną, fizjologiczną florę skóry osoby dorosłej, o wydolnym układzie odpornościowym, może być uznana za wskaźnik skuteczności dezynfekcji skóry przy pobieraniu płynu mózgowo-rdzeniowego lub krwi do badań mikrobiologicznych. Bakterie, najczęściej występujące na skórze tej grupy osób, to:

Niektóre izolaty Streptococcus pneumoniae, najczęstszego czynnika sprawczego pozaszpitalnych zapaleń płuc, są oporne na większość antybiotyków β-laktamowych. Cecha ta jest nabywana drogą transformacji naturalnej - przez horyzontalne przeniesienie genów mozaikowych. Mechanizm oporności kodowany przez te geny to:

Marawirok, inhibitor wejścia HIV-1 do komórki gospodarza, jest skuteczny wobec wirusów wykorzystujących koreceptor CCR5. Zgodnie z wynikami badań towarzystwa EACS i PTN AIDS zalecają leczenie Marawirokiem pacjentów, u których wykryto subpopulację HIV-1 z tropizmem opisanym współczynnikiem FPR ≥ 10. W rutynowym oznaczaniu tego współczynnika stosuje się:

Fenotyp Van C warunkuje oporność naturalną niektórych gatunków enterokoków na wankomycynę. Gatunki wykazujące ten fenotyp to między innymi:

W Polsce najczęstszym czynnikiem etiologicznym wirusowych zapaleń mózgu, potwierdzonym w badaniach mikrobiologicznych, w populacji osób dorosłych jest wirus:

W przypadku wystąpienia bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u osoby dorosłej po urazie penetrującym głowy, w antybiotykoterapii empirycznej należy:

Okres prodromalny przypominający infekcję rzekomogrypową, powolne narastanie zaburzeń psychoneurologicznych, w tym niedowłady lub porażenia nerwów czaszkowych, najczęściej okoruchowych, dodatni wywiad epidemiologiczny, pleocytoza z przewagą limfocytów, wzrost stężenia białka i spadek stężenia glukozy wskazują na neuroinfekcję o etiologii:

Poza niedoborami odporności, czynnikami ryzyka grzybiczego zapalenia ośrodkowego układu nerwowego są:
1) choroba oparzeniowa;
2) inwazyjne metody leczenia i diagnostyki;
3) żywienie pozajelitowe;
4) sztuczne zastawki serca;
5) antybiotykoterapia szerokospektralna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia dotyczące chemioprofilaktyki bakteryjnych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych są prawdziwe?
1) chemioprofilaktyka zakażeń N. meningitidis polega na podaniu rifampicyny, ceftriaksonu lub cyprofloksacyny;
2) zapobiegawcze podanie leków jest zalecane tylko osobom wykonującym resuscytację, odsysanie lub intubację u chorego zakażonego N. meningitidis;
3) nie ma potrzeby podawania chemioprofilaktyki u domowników osoby zakażonej meningokokami;
4) osoby prawidłowo szczepione przeciw H. influenzae po narażeniu nie wymagają chemioprofilaktyki;
5) osoby nieimmunizowane przeciwko zakażeniom H. influenzae, po ekspozycji, powinny jak najszybciej otrzymać jedną dawkę doksycykliny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do charakterystycznych cech kleszczowego zapalenia mózgu należą:
1) zachorowania częściej występują w ciepłych miesiącach roku;
2) w zimie źródłem zakażeń KZM są drobne gryzonie;
3) w postaci oponowo-mózgowo-rdzeniowej występują wiotkie porażenia kończyn;
4) typowy jest przebieg jednofazowy;
5) wczesna faza choroby odpowiada wiremii i trwa 1-8 dni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przy doborze antybiotykoterapii empirycznej należy rozważyć:
1) zakres działania leku;
2) zdolność przenikania przez barierę krew-mózg;
3) możliwość ciąży;
4) przebyte operacje;
5) choroby współistniejące.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niezależnie od objawów klinicznych bakteryjne ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu zawsze należy podejrzewać w przypadku stwierdzenia:
1) wysokiej pleocytozy neutrofilowej;
2) niskiego stężenia glukozy;
3) podwyższonego współczynnika stężenia glukozy w płynie mózgowo-rdzeniowym do stężenia we krwi;
4) wzrostu stężenia białka w płynie mózgowo-rdzeniowym;
5) spadku stężenia mleczanów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Na etiologię meningokokową zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wskazuje:
1) trudny do ustalenia okres wylęgania;
2) zachorowanie w pierwszych 2 latach życia lub u osoby po ukończeniu 65 lat;
3) charakterystyczna wysypka;
4) dwufazowy przebieg choroby;
5) gwałtowny przebieg choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ryzyko zgonu w przebiegu bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu jest zwiększone:
1) w okresie niemowlęcym i po 50. r.ż.;
2) w przypadku zaburzeń świadomości stwierdzanych przy przyjęciu;
3) gdy wystąpił napad drgawek w 1. dobie hospitalizacji;
4) gdy przy przyjęciu występują objawy nadciśnienia śródczaszkowego;
5) gdy stężenie glukozy w płynie mózgowo-rdzeniowym jest wysokie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące świnkowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych:
1) jest rzadkim powikłaniem świnki;
2) przebycie choroby daje krótkotrwałą odporność;
3) częściej występuje zimą i wczesną wiosną;
4) objawy zapalenia opon są skąpe;
5) niekiedy zapalenie opon przebiega bez zajęcia ślinianek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące grzybicy kropidlakowatej (aspergilozy) ośrodkowego układu nerwowego:
1) najczęstszą postacią aspergilozy OUN są ropnie mózgu;
2) wrotami zakażenia jest wyłącznie układ oddechowy;
3) charakterystyczną cechą grzyba jest tropizm naczyniowy;
4) najskuteczniejszym sposobem leczenia jest stosowanie worykonazolu;
5) istotną poprawę w identyfikacji zakażeń aspergilozowych przyniosła metoda wykrywania we krwi i/lub płynie mózgowo-rdzeniowym swoistych antygenów polisacharydowych: galaktomannanu lub beta-1-3glukanu.
Prawidłowa odpowiedź to:

W diagnostyce opryszczkowego zapalenia mózgu wykorzystywana jest między innymi metoda PCR. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące tej techniki:
1) technika ta umożliwia wykrycie materiału genetycznego wirusa w płynie mózgowo-rdzeniowym już w drugiej dobie choroby;
2) ograniczeniem jest konieczność biopsji mózgu dla weryfikacji swoistości;
3) największa wydajność tej metody jest w pierwszym tygodniu choroby;
4) metoda ta pozwala na określenie miejscowej syntezy przeciwciał;
5) metoda ta cechuje się czułością do 96% i blisko 99% swoistością.
Prawidłowa odpowiedź to:

U człowieka gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych wywoływane jest przez Mycobacterium:
1) tuberculosis;
2) microti;
3) bovis;
4) africanum;
5) canettii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące gruźliczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu:
1) racjonalne leczenie polega na podawaniu 4 leków p/prątkowych;
2) pierwszy okres leczenia trwa nie krócej niż 3 miesiące;
3) leczenie wspomagające polega na podawaniu deksametazonu;
4) PCR płynu mózgowo-rdzeniowego jest metodą mniej wydajną diagnostycznie niż klasyczna hodowla;
5) zapalenie gruźlicze często obejmuje rdzeń kręgowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaka jest najbardziej prawdopodobna etiologia zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u pacjenta z następującymi zmianami w płynie mózgowo-rdzeniowym w czwartej dobie leczenia przyczynowego? Płyn mózgowo-rdzeniowy: wodojasny, lekko mętny, liczba komórek: 820 w 1/µl, granulocyty stanowią 62% wszystkich komórek, stęż. białka 2,2 g/l, stęż. kw. mlekowego 5,5 mmol/l, stęż. glukozy 55 mg przy poziomie w surowicy 130 mg.

W pneumokokowym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, antybiotykiem z wyboru jest:

Ciężkie zakażenie uogólnione wywołane przez MSSA nie powinno być leczone:

Ciężkie zakażenie uogólnione wywołane przez Klebsiella pneumoniae, szczep ESBL, powinno być leczone:

W leczeniu zakażeń wywołanych przez szczepy Enterococcus species oporne na ampicylinę - lekiem z wyboru jest:

Wodogłowie pozapalne najczęściej występuje w:

Wskaż nieprawdziwą odpowiedź dotyczącą zakażeń wywołanych przez Listeria monocytogenes:

Czynnikiem ryzyka dla listeriozy nie jest:

Ciężkie zakażenie grzybicze wywołane przez Candida glabrata, przebiegające z fungemią powinno być leczone:

Grzybicze zapalenie OUN wywołane przez Aspergillus sp. powinno być leczone:

Ciężkie zakażenie płuc wywołane przez VISA (gronkowiec złocisty średnio wrażliwy na wankomycynę) - w pierwszej kolejności powinno być leczone:

Które z podanych informacji, dotyczących ropniaka podtwardówkowego są prawdziwe?
1) ropniak podtwardówkowy cechuje się nagromadzeniem treści ropnej pomiędzy oponą twardą i miękką mózgu;
2) najczęstszym czynnikiem etiologicznym są paciorkowce tlenowe i beztlenowe oraz gronkowiec złocisty;
3) czynnikiem ryzyka jest zapalenie zatok przynosowych, zapalenie ucha środkowego a także uraz głowy;
4) przebieg choroby jest niecharakterystyczny, długo utrzymujące się objawy to bóle głowy i stany podgorączkowe;
5) badanie płynu mózgowo rdzeniowego potwierdza typowe ropne zmiany.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z podanych informacji są prawdziwe?
1) ropnie mózgu diagnozuje się badaniem obrazowym TK;
2) ropnie pochodzenia grzybiczego zlokalizowane są najczęściej w tylnym dole czaszki;
3) ropnie mózgu mogą być powikłaniem zapalenia wsierdzia;
4) leczenie operacyjne polega na zdrenowaniu ropnia lub wycięciu w całości, zwłaszcza ropni położonych w tylnym dole czaszki;
5) leczenie farmakologiczne musi być kontynuowane co najmniej dwa tygodnie po zabiegu chirurgicznym, a w przypadkach nieoperacyjnych ropni do ośmiu tygodni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zakażenie OUN wywołane przez szczepy Pseudomonas aeruginosa wytwarzające metalo-beta-laktamazy powinno być leczone:

Przy zakażeniach jatrogennych po zabiegu neurochirurgicznym, po urazie drążącym do mózgu oraz u pacjentów z zakażoną zastawką komorowo-trzewnową lub z drenażem komorowo-zewnętrznym, w leczeniu empirycznym należy zastosować:
1) wankomycynę i amikacynę;
2) wankomycynę i meropenem;
3) wankomycynę i cefepim;
4) kloksacylinę i cefepim;
5) kloksacylinę i meropenem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który z niżej podanych stanów stanowi bezwzględne przeciwwskazanie do zastosowania leczenia fibrynolitycznego u chorego z ostrym zespołem wieńcowym z uniesieniem odcinka ST (STEMI)?

Wskaż choroby, które mogą prowadzić do rozwoju marskości wątroby:
1) NASH;
2) przewlekła prawokomorowa niewydolność serca;
3) hiperwitaminoza A;
4) choroba zarostowa żył wątrobowych;
5) choroba Wilsona;
6) hiperwitaminoza.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjentki w 24 tyg. ciąży leczonej insuliną z powodu cukrzycy w ciąży, wykonano badania kontrolne. Które z podanych niżej wartości świadczą, że pacjentka ta jest prawidłowo leczona i ma wyrównaną cukrzycę?

U 20-letniego mężczyzny leczonego ambulatoryjnie doksycykliną w dawce 2x 100 mg przez 14 dni z powodu uporczywego suchego kaszlu i gorączki bez bólów brzucha i bez biegunki, wystąpiły objawy zapalenia stawów skokowych oraz bolesne, sinoczerwone guzki średnicy 10-30 mm na skórze podudzi i pośladków. W badaniach krwi: OB. = 80 mm po 1 godz., CRP = 90 mg/l (n: do 10), morfologia krwi: erytrocyty 4,6 mln/µl, Hb 13,9 µg/dl, leukocyty 15 tys./µl, płytki 285 tys./µl. W bad. rtg kl. piersiowej prawidłowy obraz miąższu płucnego, widoczne poszerzenie cieni wnęk płucnych. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego pacjenta?

53-letnia kobieta zgłosiła się do SOR z powodu gorączki > 39°C, bólu, obrzęku i zaczerwienienia skóry podudzia prawego. Podaje, że od 4 tygodni ma wzmożone pragnienie do picia i wielomocz oraz że w tym okresie ubyła na wadze 4 kg. W bad. krwi stwierdza się: CRP - 130 mg/l (n: do 10). Morf.: E - 4,5 G/l, Hb - 12g%, leuk - 22T/l, płytki krwi - 376 tys./mcl, glikemię w osoczu - 298 mg/dl,
D-dimery - 230 mg/dl (norma do 500). Bad. ogólne moczu: c. wł. - 1,015, białko - ślad, glukoza - 2 mg/dl, ciała ketonowe - obecne(+), osad moczu - prawidłowy. Jakie postępowanie należy zastosować u tej chorej?

U 17-letniej pacjentki leczonej przed 4 tygodniami cefalosporyną II generacji z powodu paciorkowcowego zapalenia gardła, miano ASO we krwi wynosi 600j. Jakie objawy należy stwierdzić u tej pacjentki, aby postawić rozpoznanie gorączki reumatycznej wg kryteriów Jonesa?
1) zapalenie wielostawowe;
2) zapalenie serca;
3) rumień wędrujący;
4) rumień wielopostaciowy;
5) guzki podskórne;
6) wydłużony odstęp PQ w zapisie EKG;
7) gorączkę.
Prawidłowa odpowiedź to:

68-letni mężczyzna z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu II, po prostatektomii z powodu raka gruczołu krokowego przed 2 miesiącami, przyjęty został do szpitala z powodu bólów głowy, wymiotów, osłabienia. Pacjent podaje także silne bóle kostne oraz uporczywe zaparcia. Przedmiotowo - dezorientacja, odwodnienie, temp. ciała 36,8°C, RR 150/100 mmHg, osłabienie siły mięśniowej
i osłabienie odruchów ścięgnistych. W badaniach krwi: erytrocyty - 4,7 mln/mcl, Hb - 14,7 g/dl, leukocyty - 11 tys./mm³, płytki krwi - 227 tys./mcl, Na - 143 mEq/l (n: 135-145), K - 3,11 mEq/l (n: 3,6-5,0), Ca - 15,5 mg/dl (n: 8,5-10,5 mg/dl), glukoza - 178 mg/dl, TSH - w normie. Badanie ogólne płynu mózgowo-rdzeniowego - prawidłowe. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego chorego?

68-letni mężczyzna, otyły, z cukrzycą typu II i chorobą zwyrodnieniową stawów, nadużywający alkoholu zgłosił się do szpitala z powodu gorączki 38°C, silnego bólu i obrzęku ok. kolana prawego z zaczerwienieniem skóry w tej okolicy. W bad. krwi: OB. - 88 mm po 1 godz., leukocytoza 17 tys./l z granulocytozą 85%, kw. moczowy w surowicy: 6,5 mg/dl (norma: do 6,5), ALAT - 180 j. U/l (n: do 40 j.), AspAT - 120 U/l (n: do 45), D-dimery - 1250 mg/l (norma do 500). Bad. ogólne płynu pobranego ze stawu kolanowego lewego: barwa żółta, cytoza 180 tys./ml w tym granulocytów 85%, białko 68 g/l. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego pacjenta?

58-letni mężczyzna z cukrzycą typu II leczony przewlekle metforminą, skarży się na występującą od 2 dni gorączkę do 38°C i uporczywe wymioty. W bad. krwi.: mocznik - 140 mg/dl (norma: 10-40 mg/dl), kreatynina - 3,2 mg/dl (n: 0,6-1,0 mg/dl), glukoza - 5,7 mmol/l, w gazometrii żylnej - pH = 7,2, Na - 150 mmol/l (n: 138-148 mEq/l), K - 2,9 mmol/l (n: 3,8-5,0). Morfologia krwi: Hb - 15,5 g/dl, erytr. - 5,2 T/l, Ht - 50%, leukocyty - 16 G/l. Bad. ogólne moczu: ciężar wł. - 1,032 g/ml, pH - 5,5, białko - nb, cukier - nb, ciała ketonowe - nb, osad moczu - w normie. Stężenie sodu w moczu obniżone < 20 mmol/l. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego pacjenta?