Egzamin PES / Choroby zakaźne / jesień 2012

Chory na przewlekłe wzw typu C, zakażony genotypem 1 HCV, u którego w trakcie wcześniejszej terapii dwulekowej interferonem pegylowanym z rybawiryną nie uzyskano obniżenia wiremii w trakcie leczenia, dla uzyskania największej szansy SVR powinien w planowanej reterapii otrzymać leki wg następującego schematu:

Cechami charakterystycznymi dla aktualnie zarejestrowanych inhibitorów proteazy pierwszej generacji stosowanych w terapii zakażeń HCV są wszystkie poniżej wymienione, z wyjątkiem:

Działaniami niepożądanymi, które najczęściej powodują redukcję dawek leków lub przerwanie terapii, obserwowanymi podczas terapii trójlekowej z inhibitorami proteazy u chorych leczonych z powodu przewlekłego zapalenia wątroby typu C, są:
1) depresja;            4) niedokrwistość;
2) małopłytkowość;          5) zaburzenia smaku;
3) neutropenia;          6) zmiany skórne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Największe szanse na wyleczenie ma pacjent zakażony genotypem 1 HCV, u którego stwierdza się:
1) włóknienie wątrobowe, S=1;      4) rasę czarną;
2) genotyp CC w rs12979860;      5) HCV RNA = 1234 IU/mL.
3) BMI=37;
Prawidłowa odpowiedź to:

Cechami charakterystycznymi zakażenia HAV są:

Leczenie pacjenta zakażonego genotypem 1 HCV z marskością wątroby, prowadzonego w ramach terapii trójlekowej z boceprewirem należy przerwać ze względu na bezcelowość, jeżeli:

Działanie telaprewiru polega na hamowaniu funkcji białka kodowanego przez fragment genomu HCV określany jako:

Największe ryzyko lekooporności związanej z wystąpieniem mutacji HBV podczas leczenia pacjentów chorych na przewlekłe wzw typu B, wiąże się z zastosowaniem lamiwudyny lub:

Wskaż powikłania charakterystyczne dla świnki:

17-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu gorączki, powiększenia szyjnych węzłów chłonnych, obrzęku nosogardła, kaszlu, powiększenia wątroby i śledziony, zażółcenia powłok skórnych. Od dwóch miesięcy leczony kortykosteroidami. W diagnostyce różnicowej najbardziej istotne są badania w kierunku:

Leczenie przeciwwirusowe analogami nukleotydów lub nukleozydów w ramach Programu Zdrowotnego - Lekowego stosuje się zarówno u chorych oczekujących jak i po przeszczepach narządowych. Które z poniższych kryteriów dotyczących w/w chorych jest nieprawdziwe?

Które z kryteriów kwalifikacji do leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B jest zgodne z obowiązującym Programem Zdrowotnym - Lekowym?

Aktualnie obowiązujący Program Zdrowotny - Lekowy: leczenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B gwarantuje świadczeniobiorcom stosowanie interferonów i analogów nukleotydów lub nukleozydów w różnych postaciach i dawkach. Która z odpowiedzi jest nieprawdziwa?

Chory z zapaleniem wątroby w przebiegu zakażenia HBV powinien mieć wykonane określone Programem Zdrowotnym - Lekowym badania przy kwalifikacji do leczenia przeciwwirusowego oraz w trakcie terapii badania monitorujące:
1) poziom HBV DNA, obecność HBsAg, HBeAg, przeciwciał anty-HBe przy kwalifikacji, w tygodniu 12, 24 a następnie co 12 tygodni;
2) poziom HBV DNA, obecność HBsAg, HBeAg, przeciwciał anty-HBe przy kwalifikacji, w tygodniu 12, 24 a następnie co 24 tygodnie;
3) lekooporność (wirogram) przy kwalifikacji i potem co 24 tygodnie;
4) lekooporność (wirogram) przy kwalifikacji i potem przy podejrzeniu jej wystąpienia;
5) poziom kreatyniny przy kwalifikacji i potem co 12 tygodni tylko u chorych z klirensem kreatyniny poniżej 50 ml/min.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C u chorych zakażonych genotypem 1 lub 4 czas stosowania interferonu i rybawiryny ustala się na podstawie poziomu wiremii HCV w określonych punktach kontrolnych terapii. Wskaż niezgodny z Programem Zdrowotnym - Lekowym schemat leczenia:

22-letnia pacjentka ze stwierdzonym przed 3 laty zakażeniem HBV, HBsAg (+), HBeAg (+), wówczas nie wykonano diagnostyki zaawansowania choroby wątroby. Bezpośrednio po rozpoznaniu leczona przez 12 tygodni lamiwudyną, którą odstawiono z powodu ciąży pacjentki. Obecnie antygen HBs (+), HBeAg (+), HBV DNA 4,5 x 10^5 IU/ml, ALT stale w zakresie normy, w badaniu histopatologicznym wątroby: A-2, F-1 w skali Metavir. Zgodnie z aktualnym Programem Zdrowotnym - Lekowym chora:

Wskaż nieprawidłową odpowiedź: Leczenie przewlekłego zapalenia wątroby typu C zgodnie z Programem Zdrowotnym - Lekowym może trwać 24 tygodnie:

Wskaż prawidłowy sposób leczenia w Programie Zdrowotnym - Lekowym świadczeniobiorcy z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C i schyłkową niewydolnością nerek:

Leczenie przewlekłego zapalenia wątroby typu C w ramach aktualnego Programu Zdrowotnego - Lekowego obejmuje również świadczeniobiorców w wieku 3-18 lat. Zgodnie z charakterystyką produktów leczniczych można u nich stosować w leczeniu skojarzonym z rybawiryną następujące interferony:
1) interferon rekombinowany alfa-2b w dawce 3 mln IU/m² powierzchni ciała 3 x w tygodniu;
2) interferon rekombinowany alfa-2a w dawce 3 mln IU/m² powierzchni ciała 3 x w tygodniu;
3) interferon pegylowany alfa-2b w dawce 60 µg/m² powierzchni ciała 1 x w tygodniu;
4) interferon pegylowany alfa-2a w dawce 60 µg/m² powierzchni ciała 1 x w tygodniu;
5) interferon naturalny leukocytarny w dawce 3 mln IU/m² powierzchni ciała 3 x w tygodniu.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C i porfirią skórną późną stwierdzono podwyższoną do 120 U/L aktywność ALT, genotyp HCV - 3a, nieznaczną małopłytkowość (100 000), wiremię HCV 4,27x10⁴ IU/ml, twardość wątroby (stiffness) 5,2 kPa w badaniu elastograficznym, obecność przeciwciał przeciwjądrowych ANA w mianie 1:160. Należy:

Dobowa dawka rybawiryny stosowanej w terapii skojarzonej z interferonem w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C zależy od masy ciała chorego, genotypu HCV oraz rodzaju preparatu (Copegus, Rebetol). 800 mg/d Rebetolu otrzyma:

U świadczeniobiorców w wieku od 3. do 18 roku. życia w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu B stosuje się zgodnie ze wskazaniami rejestracyjnymi:

Leczenie przewlekłego zapalenia wątroby typu B interferonami:

Monoterapia przewlekłego zapalenia wątroby typu C interferonami pegylowanymi w ramach Programów Zdrowotnych - Lekowych może być stosowana u:

Zgodnie z obowiązującym Programem Zdrowotnym - Lekowym tenofowir (TDF) ma zastosowanie w leczeniu pacjentów z czynną replikacją HBV. Wskaż prawdziwe informacje o tym produkcie leczniczym:
1) tenofowir jest nukleozydowym inhibitorem odwrotnej transkryptazy;
2) dawka dobowa dla chorych nigdy nieleczonych jak i tych z opornością na lamiwudynę wynosi 245 mg;
3) u chorych z klirensem kreatyniny < 50 ml/min należy modyfikować przerwy między dawkami;
4) zgodnie ze wskazaniami rejestracyjnymi tenofowir można stosować u dzieci powyżej 3. r.ż.;
5) tenofowiru nie należy przyjmować w czasie posiłku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wirusy z rodziny filowirusów (Filoviridae, do których należą m.in. wirusy Ebola i Marburg) powodują zachorowanie gorączkowe o wysokim wskaźniku śmiertelności. Jedynym gatunkiem w rodzaju Ebolavirusów, który powoduje tylko subkliniczne zachorowanie u ludzi jest:

Przyjmuje się, że ok. 10% populacji ludzi zaraża się pełzakami Entamoeba histolytica, jednak większość stanowi niepatogenny szczep Entamoeba dispar. Oba gatunki różnią się między sobą:

Znanych jest wiele czynników odpowiedzialnych za patogenność pełzaków i ich zdolność do inwazji śluzówki. Należą do nich:

Najczęstszą klinicznie postacią pozajelitowej inwazji Entamoeba histolytica jest zajęcie wątroby. U osób podróżujących do terenów endemicznych do rozwoju ropnia wątroby dochodzi w 95% przypadków w okresie do:

Trofozoity o formie taśmowatej lub prostokątnej stwierdzane w erytrocytach starszych są charakterystyczne dla Plasmodium:

Do inwazji zarodźcem malarii dochodzi w wyniku ukłucia przez zarażonego komara z rodzaju Anopheles. Przyczyną rozwoju malarii mogą być również:

W zimnicy o ciężkim przebiegu do czynników o złym rokowaniu należą:

Jedynym lekiem zalecanym do stosowania profilaktycznego u kobiet ciężarnych podróżujących do regionów, gdzie występuje lekooporność zarodźców malarii jest:

Do częstych objawów niepożądanych obserwowanych w trakcie stosowania meflochiny należą:

Jednostronny, bezbolesny obrzęk oczodołu i powieki, tzw. objaw Romera charakterystyczny jest dla:

Lokalne ropnie tworzące się nad zmienionymi zapalnie naczyniami chłonnymi charakterystyczne są dla zakażenia:

Zarażenie Trypanosoma cruzi występujące pod postacią ropnia mózgu występuje głównie u:

Triklabendazol jest lekiem z wyboru w leczeniu przywrzycy wywołanej przez:

Zasadniczym czynnikiem umożliwiającym kolonizację Vibrio cholerae jest/są:

W krótkotrwałej profilaktyce dżumy rekomendowane są następujące antybiotyki:

U 52-letniej chorej z wolem guzowatym i lewostronnym zapaleniem płuc, gorączkującej > 39 st. C, stwierdzono kliniczne objawy przełomu tarczycowego. Poziom TSH w surowicy krwi chorej wynosi: 0,01 mlU/l. Wskaż wszystkie leki, jakie należy zastosować u tej pacjentki:
1) antybiotyk o szerokim spectrum;    5) diazepam (Relanium);
2) thiamazol i.v.;          6) aspirynę;
3) hydrocortison i.v.;          7) paracetamol;
4) metyldigoxynę i.v. (Bemecor);     8) propranolol.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 30-letniej pacjentki z posocznicą stwierdzono kliniczne i laboratoryjne objawy ostrej niewydolności kory nadnerczy. Wskaż leki, które należy zastosować u tej chorej:
1) hydrocortison i.v.;        4) wlew z 15% KCL i.v.;
2) wlew z 0,9% NaCl i.v.;      5) antybiotyk o szerokim spectrum i.v.;
3) wlew z 10% glukozy;      6) intensywną insulinoterapię i.v.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 32-letniej kobiety przyjmującej od 1 roku antykoncepcję hormonalną, wystąpił pierwszy w życiu epizod żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Jaki schemat terapii i wtórnej profilaktyki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej należy zastosować u tej pacjentki, jeśli wiadomo, że na pewno zrezygnuje ona z antykoncepcji hormonalnej?

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do hemodializoterapii u pacjenta ze schyłkową niewydolnością nerek jest:

U 55-letniego mężczyzny, dotychczas zdrowego, wykonano badanie gastroskopowe z powodu bólów w nadbrzuszu i stwierdzono wrzód żołądka oraz zakażenie H. pylori. Jaki schemat leczenia eradykacyjnego należy zastosować u tego pacjenta w pierwszej kolejności?

U 65-letniego mężczyzny wystąpiło nagłe zatrzymanie krążenia w mechanizmie migotania komór. Wykonana trzykrotnie kardiowersja elektryczna okazała się nieskuteczna. Jaki lek należy podać w pierwszej kolejności temu pacjentowi?

68-letni mężczyzna z przepukliną pępkową, kamicą pęcherzyka żółciowego, z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego w remisji, leczony od tygodnia klarytromycyną p.os z powodu anginy, skarży się na silne bóle brzucha, biegunkę z krwią i gorączkę. Na rtg przeglądowym jamy brzusznej nie stwierdzono objawu wolnego powietrza pod przeponą, nie stwierdzono poziomu płynów w jelicie cienkim, ale wykazano poszerzenie okrężnicy w linii pośrodkowej ciała do 7 cm. Jaką chorobę należy rozpoznać u tego pacjenta?

Kryterium elektrokardiograficznym ostrego niedokrwienia lub martwicy ściany bocznej lewej komory w spoczynkowym zapisie EKG jest:

69-letnia pacjentka skarży się na uczucie sztywności mięśni, zwłaszcza obręczy barkowej i biodrowej, ubytek masy ciała ok. 7 kg w ciągu 4 tygodni oraz stany gorączkowe > 38 st.C od 3 tygodni. W badaniach krwi stwierdza się: OB.-125 mm po 1 godz. CRP - 198 mg/l, morfologia: erytrocyty - 2,9 mln/μl, Hb - 9,2 g/dl, MCV - 92 μm³, leukocyty - 7,6 tys./μm³, płytki krwi - 720 G/l. Biochemia: stężenie mocznika, kreatyniny, Na, K, Ca, CPK i TSH w normie, aktywność ALAT i ASPAT prawidłowa, hipergammaglobulinemia w proteinogramie. W bad. ogólnym moczu: bez leukocyturii i białkomoczu. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tej pacjentki ?

17-letni pacjent, który zakończył przed 2 tygodniami 10-dniowe leczenie paciorkowcowego zapalenia gardła klarytromycyną, zgłosił się do szpitala z powodu gorączki. Poziom ASO we krwi wynosi 700 j. Które z podanych niżej objawów należy stwierdzić u tego pacjenta, aby postawić rozpoznanie gorączki reumatycznej wg kryteriów Jonesa?
1) zapalenie wielostawowe;    4) rumień wędrujący;
2) zapalenie serca;        5) wydłużony odstęp PQ w zapisie EKG.
3) rumień brzeżny;
Prawidłowa odpowiedź to:

45-letni pacjent z cukrzycą typu II od 5 lat i wieloletnim nadciśnieniem tętniczym bez powikłań narządowych, obecnie bez dolegliwości, leczony dietą i doustnym lekiem hipoglikemizującym oraz ACE-inhibitorem, zgłosił się na badania kontrolne. Jakie powinny być wyniki badania krwi i wartości RR u tego pacjenta, aby uznać, że jest on prawidłowo leczony?

60-letni pacjent bez cukrzycy, hospitalizowany był z powodu ostrego zespołu wieńcowego z uniesieniem odcinka ST (STEMI). W bad. krwi przy wypisie nie stwierdza się nieprawidłowej aktywności aminotransferaz, hipercholesterolemii, hiperkaliemii ani cech niewydolności nerek. W bad przedmiotowym: czynność serca miarowa 80/min, RR 110/65 mmHg, w ECHO serca-obniżona frakcja wyrzutowa lewej komory EF < 40%. Wskaż wszystkie leki, jakie należy zalecić temu pacjentowi przewlekle, po wypisaniu ze szpitala:
1) nitrat regularnie codziennie do końca życia;
2) kwas acetylosalicylowy (ASA) do końca życia;
3) klopidogrel przez 12 miesięcy;
4) ACE-inhibitor lub bloker receptora dla angiotensyny (ARB);
5) antagonistę aldosteronu;
6) statynę;
7) beta-bloker;
8) metforminę.
Prawidłowa odpowiedź to:

26-letnia kobieta w 16. tygodniu ciąży, zgłosiła się do lekarza z powodu nawracających od kilku dni uporczywych bólów głowy, bez wymiotów i bez gorączki. W bad. przedmiotowym: objawy oponowe ujemne, gardło blade, płuca osłuchiwaniem - bez zmian, RR 155/100 mmHg, czynność serca miarowa 100min. Jakie leczenie w pierwszej kolejności należy zalecić tej pacjentce?

75-letnia kobieta z nadciśnieniem tętniczym, z chorobą wieńcową i uogólnioną chorobą zwyrodnieniową stawów, leczona przewlekle aspiryną, niesteroidowym lekiem p/zapalnym (ketoprofen) oraz ACE-inhibitorem (enalapril), przywieziona została do izby przyjęć po zasłabnięciu bez utraty przytomności, bez dolegliwości bólowych. W badaniu przedmiotowym - chora blada, RR 115/75 mmHg, temp 36,7 st.C. W zapisie EKG - rytm zatokowy miarowy 115/min, bez zmian ST-T. Wyniki badań krwi: OB.- 9 mm po 1 godz. Morfologia krwi: erytrocyty - 2,9 mln/μl, Hb - 8,8 g/dl, Ht - 30%, MCV 64 μm³, płytki krwi - 210 G/l, leukocyty - 6 tys./mm³, retikulocyty - 5 promille. (n: 5-20), poziom żelaza w surowicy - obniżony, Całkowita zdolność wiązania żelaza TIBC - podwyższona, poziom ferrytyny - obniżony, stężenie troponiny T - w normie, bezpośredni test antyglobulinowy (test Coombsa) - ujemny. Bad. kału na krew utajoną - wynik ujemny. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tej pacjentki?

33-letni mężczyzna, dotychczas zdrowy, nadużywający okresowo alkoholu, przyjęty został do szpitala oddziału z powodu intensywnej biegunki. W trakcie hospitalizacji wystąpił u chorego pierwszy w życiu napad migotania przedsionków z czynnością komór ok. 90-100/min bez hipotonii. Powrót rytmu zatokowego nastąpił po 3 godz., po uzupełnieniu niedoborów elektrolitowych i.v. Aby zapobiec nawrotom migotania przedsionków u tego pacjenta należy:

Spośród podanych niżej stwierdzeń wskaż prawdziwe:
1) delecja ∆ 32CCR5 warunkuje dobrą odpowiedź na leczenie lekami z grupy antagonistów koreceptora CCR5;
2) delecja ∆ 32 CCR5 uniemożliwia zakażenie HIV-1 o tropizmie CXCR4;
3) obecność allelu HLA B*5701 warunkuje dobrą odpowiedź na leczenie lekami z grupy antagonistów koreceptora CCR5;
4) ocena potencjalnej odpowiedzi na leki z grupy antagonistów CCR5 jest oceną tropizmu HIV-1 do koreceptora CCR5;
5) identyfikacja tropizmu HIV-1 możliwa jest z zastosowaniem metody fenotypowania i genotypowania.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do wczesnej fazy zakażenia HIV/ostrej choroby retrowirusowej wskaż prawdziwe:
1) szybkie wdrożenie leczenia antyretrowirusowego (ARV) nie jest zalecane u pacjentów, u których zakażenie HIV zdiagnozowano przed serokonwersją;
2) zgodnie z wynikami badania VISCONTI u pacjentów, u których zakażenie HIV zdiagnozowano przed serokonwersją, wdrożenie leczenia ARV może spowodować „funkcjonalne wyleczenie” (niewykrywalność HIV RNA, niskie poziomy prowirusowego DNA po zaprzestaniu leczenia);
3) u pacjentów z ostrą ch. retrowirusową stwierdzenie liczby limfocytów CD4 niższej niż 200 kom/mm³ jest bezwzględnym wskazaniem do rozpoczęcia terapii ARV;
4) zasada nieprzerywania leczenia ARV dotyczy w takim samym stopniu chorych, u których terapię ARV rozpoczęto w czasie ostrej ch. retrowirusowej jak i w fazie przewlekłego zakażenia HIV;
5) istnieją silne przesłanki nakazujące w ostrej ch. retrowirusowej rozpoczęcie leczenia od zestawu pomijającego nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do kryptokokozy ośrodkowego układu nerwowego (OUN) u chorego z zakażeniem HIV wskaż prawdziwe:
1) typowy wynik badania płynu mózgowo-rdzeniowego charakteryzuje wysoka cytoza (zwykle >1000 kom/mm³) z przewagą neutrofili, prawidłowe stężenie białka i glukozy;
2) typowy obraz zmian w badaniu MRI to obecność wieloogniskowych, asymetrycznych zmian w istocie białej okołokomorowej i podkorowej, hipointensywnych w sekwencjach T1 i hiperintensywnych w sekwencjach T2, bez cech wzmocnienia po podaniu kontrastu, bez cech wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego;
3) leczeniem z wyboru, charakteryzującym się najwyższą skutecznością jest podawanie amfoterycyny B z flucytozyną;
4) powtarzane upusty płynu mózgowo-rdzeniowego stanowią istotny element leczenia;
5) rozpoznanie kryptokokozy OUN jest wskazaniem do jak najszybszego włączenia leków antyretrowirusowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 38-letniego mężczyzny zakażonego HIV (rozpoznanie w trakcie diagnostyki zaburzeń neurologicznych pod postacią zaburzeń widzenia) w badaniu OUN metodą rezonansu magnetycznego (MR) stwierdzono: "…Po stronie lewej w tylno-bocznych partiach wzgórza oraz w lewym konarze mózgu rozległy nieregularny obszar hyperintensywny w obrazach T2 i FLAIR oraz w sekwencji dyfuzji. Po podaniu kontrastu nie stwierdza się wzmocnienia zmiany. Nie stwierdza się cech obrzęku tkanki mózgowej.” Ponadto stwierdzono: CD4 = 45 kom/µl, CD8 =422 kom/µl, HIV RNA w surowicy krwi 6,56 x10⁶ kopii/ml. Rozpoczęto skojarzone leczenie antyretrowirusowe (cART) zestawem tenofowir + emtrycytabina + darunawir/rytonawir. Po 6 tygodniach chorego hospitalizowano z powodu zaburzeń koncentracji, uczucia drętwienia prawej połowy ciała, pogorszenia sprawności prawych kończyn i trudności z mówieniem. W kolejnym MR mózgowia (…) w obrębie tylnej części wzgórza lewego oraz w obrębie lewego konaru mózgu a także do tyłu w stosunku do rogu potylicznego lewej komory bocznej widoczny obszar o podwyższonym sygnale w obrazach
T2-zależnych i o obniżonym w obrazach T1-zależnych. Nie uwidoczniono cech wzmocnienia po kontraście. Wyraźna progresja zmian w porównaniu do poprzedniego badania. Ponadto stwierdzono CD4 =87 kom/µl, CD8 =460 kom/µl, HIV RNA w surowicy krwi - 386 kopii/ml. Spośród podanych poniżej stwierdzeń wskaż prawdziwe:
1) opisany zespół objawów, wyniki badań obrazowych i dynamika procesu chorobowego najbardziej odpowiadają wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML);
2) opisany zespół objawów i wyniki badań obrazowych najbardziej odpowiadają chłoniakowi OUN;
3) opisany zespół objawów i wyniki badań obrazowych najbardziej odpowiadają zapaleniu mózgu w przebiegu zakażenia HIV (HIV encephalitis);
4) w opisanym przypadku należy wykonać oznaczenia obecności materiału genetycznego HIV, JCV, VZV, CMV i HSV w płynie mózgowo-rdzeniowym;
5) zastosowany zestaw leków antyretrowirusowych charakteryzuje się niskim współczynnikiem przenikalności do OUN - stąd pogorszenie stanu neurologicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

39-letni pacjent przeniesiony z Kliniki Neurochirurgii z powodu świeżo wykrytego zakażenia HIV. Od około 14 dni przed hospitalizacją pojawiły się zaburzenia świadomości, trudność w koncentracji, ogólne osłabienie. Z tego powodu pacjent był hospitalizowany w Klinice Neurologii, gdzie w wykonanym badaniu CT OUN uwidoczniono zmianę ogniskową w obrębie struktur głębokich lewej półkuli mózgu, otoczoną strefą obrzęku. W badaniu MR - obecność lito-torbielowatej zmiany średnicy ok. 3 cm, wzmacniającej się po podaniu kontrastu. Zastosowano leczenie przeciwobrzękowe, z poprawą. Pacjenta przeniesiono do Kliniki Neuro-chirurgii, gdzie dwa dni później wykonano biopsję stereotaktyczną zmiany w mózgu (czas oczekiwania na wynik badania wyniesie ok. 14 dni), a po otrzymaniu dodatniego wyniku testu potwierdzenia zakażenia HIV pacjenta przeniesiono do oddziału zakaźnego. Przy przyjęciu pacjent bez objawów oponowych, z częściową afazją mieszaną, objawem Babińskiego i wyczerpującym się stopotrząsem po str. prawej, z niewielkim niedowładem nerwu VII prawego. Częściowo zorientowany auto- i allopsychicznie. Neguje dolegliwości bólowe. Dotychczas nie chorował, do czasu obecnego zachorowania pracował zawodowo (ekonomista), neguje uzależnienia. Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) wynik badania histopatologicznego tkanki mózgowej nie wniesie żadnych informacji determinujących sposób dalszej terapii;
2) należy poczekać z włączeniem leczenia przyczynowego do czasu uzyskania wyniku badania histopatologicznego;
3) należy włączyć leczenie empiryczne: pyrymetamina + sulfadiazyna;
4) należy włączyć leczenie empiryczne: amfoterycyna B + flucytozyna;
5) należy rozważyć jak najszybsze włączenie leczenia antyretrowirusowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do odmienności przebiegu zakażenia HIV u kobiet wskaż prawdziwe:
1) efawirenz obniża stężenia i pole pod krzywą etynyloestradiolu (EE) o ponad 30%;
2) jedynym inhibitorem proteazy HIV, z którym skutecznie może być stosowana doustna antykoncepcja hormonalna z zawartością EE > 30 µg jest darunawir wzmacniany rytonawirem (DRV/r);
3) stosowanie medroksyprogesteronu (Depo-Provera) jest skuteczną metodą antykoncepcji u kobiet leczonych antyretrowirusowo (ARV);
4) u kobiety zakażonej HIV warunkiem rozpoznania menopauzy i rozważenia wskazań do włączenia hormonoterapii zastępczej (HTZ) jest oznaczenie stężeń FSH i estradiolu;
5) ze względu na efekt „pierwszego przejścia przez wątrobę”, u kobiet leczonych ARV, stosowanie HTZ możliwe jest wyłącznie w postaci systemów przezskórnego transportu leków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do zaburzeń poznawczych związanych z zakażeniem HIV wskaż prawdziwe:
1) ustalenie rozpoznania możliwe jest dopiero w chwili, gdy dochodzi do zaburzeń w codziennym funkcjonowaniu pacjenta;
2) podstawą rozpoznania powinno być wykazanie obecności HIV RNA w płynie mózgowo-rdzeniowym;
3) pewne rozpoznanie jest możliwe jedynie w przypadku stwierdzenia typowych zmian w badaniu obrazowym mózgowia;
4) zahamowanie replikacji HIV w OUN jest gwarancją powstrzymania postępu zaburzeń neuropoznawczych związanych z zakażeniem HIV;
5) w przypadku wykrycia HIV RNA w płynie mózgowo-rdzeniowym należy zmodyfikować leczenie antyretrowirusowe uwzględniając lekowrażliwość wykrytego szczepu.
Prawidłowa odpowiedź to:

40-letni homoseksualny, zdrowy dotychczas, aktywny zawodowo mężczyzna zgłosił się w celu diagnostyki w kierunku zakażenia HIV z powodu rozpoznania u jego partnera ostrej choroby retrowirusowej. U pacjenta nie stwierdzono nieprawidłowości w badaniu przedmiotowym, rozpoznano zakażenie HIV na podstawie dodatniego testu Western-blot, określono wiremię HIV = 987.753 kopie/mL, liczbę limfocytów CD4 = 45 kom/µL, CD8 = 876 kom/µL. W wykonanych badaniach biochemicznych krwi i badaniu radiologicznym klatki piersiowej nie stwierdzono nieprawidłowości. Nie stwierdzono serologicznych cech zakażenia HBV, HCV, T. gondii, krętkiem bladym. Podjęcie następujących działań byłoby uzasadnione:
1) włączenie leczenia antyretrowirusowego zestawem tenofowir + emtrycytabina + darunawir/rytonawir;
2) rozpoczęcie podawania trimetoprimu/sulfametaksazolu w dawce 960 mg codziennie;
3) rozpoczęcie podawania trimetoprimu/sulfametaksazolu w dawce 960 mg 3x w tygodniu;
4) rozpoczęcie podawania azytromycyny w dawce 500 mg codziennie;
5) rozpoczęcie podawania flukonazolu w dawce 200 mg 1 x dz.
Prawidłowa odpowiedź to:

Noworodkowi urodzonemu z masą ciała 1550 g podano w pierwszej dobie życia jedną dawkę szczepionki przeciwko wzw B. Przyjmując, że podaną dawkę oznaczamy jako dawkę „0”, według jakiego schematu należy kontynuować szczepienie tego dziecka?

65-letni chory, u którego rozpoznano rozlanego chłoniaka z dużych limfocytów B (DLBCL) CD20 (-), CD19+, o IV stopniu zaawansowania wg Ann Arbor otrzymał pierwszy kurs chemioterapii wg schematu CHOP (cyklofosfamid + doksorubicyna + winkrystyna + prednizon), po czym wystąpiły agranulocytoza, gorączka, ból i trudności przy połykaniu, biegunka. Chory ujawnił fakt zakażenia HIV i został przeniesiony do oddziału chorób zakaźnych. Ustalono, że chory dotychczas odmawiał terapii antyretrowirusowej, obecnie zdecydował się dostosować do wszelkich zaleceń medycznych. Oznaczono liczbę limfocytów CD4 i CD8 uzyskując wartości - odpowiednio 30 i 940 kom/µL oraz HIV RNA - 76 561 kopii/mL. Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) należy bezzwłocznie rozpocząć skojarzone leczenie antyretrowirusowe (cART), najlepiej zestawem zawierającym azytotymidynę (AZT);
2) należy bezzwłocznie rozpocząć cART, np. zestawem zawierającym tenofowir, emtrycytabinę i raltegrawir;
3) rozpoczęcie leczenia cART należy odroczyć do czasu zakończenia chemioterapii;
4) podanie kolejnych kursów chemioterapii należy odroczyć do czasu uzyskania wzrostu liczby limfocytów CD4+ > 100 kom/ µL;
5) dołączenie do chemioterapii rutiximabu zwiększy skuteczność leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

24-letnia pacjentka została przyjęta do oddziału zakaźnego ze skierowaniem z oddziału ginekologicznego, gdzie trafiła z powodu kolejnego krwawienia z dróg rodnych, u chorej z małopłytkowością stwierdzaną od co najmniej 12 miesięcy. Przyczyną przeniesienia było rozpoznanie zakażenia HIV. W badaniach dodatkowych: hemoglobina 8,6 g/dL, płytki krwi 18 x 10⁹/l, leukocyty 5600 /μl, limfocyty CD4 - 653 kom/μl, CD8 - 847 kom/μl, HIV RNA 4300 kopii/mL. Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) brak jest wskazań do rozpoczynania leczenia antyretrowirusowego;
2) należy włączyć prednizon w dawce 0,25-0,5 mg/ kg masy ciała;
3) alternatywnym postępowaniem może być podanie 160 mg dexamethazonu w dawkach rozdzielonych na 4 dni;
4) mechanizm działania steroidów w małopłytkowości osób zakażonych HIV polega na zmniejszeniu ekspresji antygenu CD4 na powierzchni płytek krwi i tym samym ogranicza ich rozpad i wydłuża przeżycie;
5) w przypadku braku odpowiedzi na zastosowaną terapię zastosować wlew z immunoglobulin - takie postępowanie daje trwałą remisję u ponad 70% pacjentów.
Prawidłowa odpowiedź to:

16-letni chłopiec mieszkający dotychczas naprzemiennie w Anglii i Polsce wraca do kraju na pobyt stały. Lekarz rodzinny sprawdza, jakie szczepienia były dotychczas wykonane i stwierdza, że chłopiec nigdy nie był szczepiony przeciwko gruźlicy, a szczepionkę przeciwko odrze, śwince i różyczce otrzymał jeden raz w wieku 13 miesięcy. W jaki sposób należy uzupełnić brakujące szczepienia u tego pacjenta?

Do obowiązkowych szczepień zgłasza się dziecko w 6. roku życia. Rodzice na podstawie informacji uzyskanych w internecie proszą o odpłatne zastosowanie szczepionki skojarzonej dTap-IPV. Jakie jest prawidłowe postępowanie w opisanej sytuacji?
1) można wykonać szczepienia w sposób proponowany przez rodziców;
2) z uwagi na wiek dziecka wskazane jest zastosowanie dwóch szczepionek podawanych oddzielnie: dTap oraz IPV;
3) z uwagi na wiek dziecka nie zaleca się stosowania szczepionki dTap-IPV. Można użyć szczepionki dTap oraz żywej szczepionki OPV;
4) z uwagi na wiek dziecka nie zaleca się stosowania szczepionki dTap-IPV. Można użyć szczepionki DTaP oraz żywej szczepionki OPV;
5) z uwagi na wiek dziecka nie zaleca się stosowania szczepionki dTap-IPV. Można użyć szczepionki DTaP oraz szczepionki IPV.
Prawidłowa odpowiedź to:

4-letnie dziecko miało kontakt z bratem, u którego rozpoznano ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych o etiologii Neissera meningitidis. Które z niżej wymienionych antybiotyków można zastosować w ramach chemioprofilaktyki?
1) penicylinę doustną;        4) ryfampicynę;
2) cefuroksym;          5) cyprofloksacynę.
3) ceftriakson;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do lekarza pediatry zgłasza się 14-letni chłopiec po długotrwałym pobycie z rodzicami za granicą. Lekarz stwierdza, że chłopiec ten nie był nigdy szczepiony przeciwko wzw B. Uwzględniając aktualnie obwiązujący Program Szczepień Ochronnych wskaż właściwe postępowanie dotyczące tego szczepienia:

Wskaż spośród niżej wymienionych dzieci, które zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych na rok 2012 podlegają obowiązkowemu szczepieniu przeciw inwazyjnym zakażeniom Streptococcus pneumoniae:
1) 2-miesięczne niemowlę urodzone z masą ciała 2600 g w 35. tygodniu ciąży;
2) 2-letnie dziecko z nawracającym zespołem nerczycowym;
3) 4-letnie dziecko chorujące na cukrzycę;
4) 6-letnie dziecko chorujące na astmę oskrzelową;
5) 7-letnie dziecko po przeszczepie szpiku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rodzice 7-miesięcznego niemowlęcia, u którego dotychczas zrealizowano wszystkie szczepienia obowiązkowe zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych, chcą zastosować u swojego dziecka szczepienia zalecane. Które z niżej wymienionych szczepień można zaproponować w chwili obecnej u tego dziecka?
1) szczepienie przeciwko rotawirusom;
2) szczepienie przeciwko ospie wietrznej;
3) szczepienie szczepionką koniugowaną przeciwko inwazyjnym zakażeniom wywołanym Streptococcus pneumoniae;
4) szczepienie przeciwko grypie;
5) szczepienie szczepionką koniugowaną przeciwko inwazyjnym zakażeniom Neisseria meningitidis.
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekiem pierwszego wyboru w przypadku wystąpienia anafilaksji po podaniu szczepionki jest:

U 6-tygodniowego niemowlęcia rozpoznano ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych o etiologii Streptococcus agalactiae. Antybiotykiem z wyboru w leczeniu tego dziecka jest:

W przypadku kontaktu z krztuścem w środowisku domowym chemioprofilaktykę zaleca się:

U noworodka stwierdzono wady rozwojowe kończyn oraz blizny na skórze tułowia i kończyn. Zakażenie jakim wirusem w pierwszej połowie ciąży może prowadzić do takiego obrazu klinicznego?

U 3-letniego chłopca wystąpiła gorączka, która utrzymuje się już 12. dzień, a ponadto stwierdza się powiększenie węzłów chłonnych szyi, przekrwienie spojówek, przekrwienie błon śluzowych jamy ustnej i gardła, zaczerwienienie warg, rumień dłoni i stóp, a w badaniach dodatkowych podwyższoną liczbę płytek krwi i leukocyturię. Biorąc pod uwagę najbardziej prawdopodobne rozpoznanie w leczeniu należy zastosować:

7-letnie dziecko było leczone przed tygodniem z powodu paciorkowcowego zapalenia migdałków fenoksymetylpenicyliną doustnie. Według relacji matki otrzymało całą zaleconą kurację. Obecnie zgłasza się z powodu nawrotu objawów, a w wymazie z gardła ponownie wykryto antygen Streptococcus pyogenes. Jakie jest rekomendowane leczenie w takiej sytuacji?

18-miesięczne dziecko chorujące na astmę oskrzelową miało przed 2 dniami kontakt z opiekunką chorą na grypę w okresie epidemii tej choroby. Dzisiaj dziecko wysoko gorączkuje, wykazuje słabe łaknienie, jest płaczliwe. Który z leków wymienionych niżej należałoby zastosować w tej sytuacji w pierwszej kolejności?

Do pediatry zgłaszają się rodzice z 20-miesięcznym dzieckiem, u którego obserwowali przez całą noc wysoką gorączkę, 1 x wymioty, a rano stwierdzili wyciek treści ropnej z jednego ucha. Lekarz w badaniu otoskopowym potwierdza ostre zapalenie ucha środkowego. Jakie leczenie powinno być wdrożone zgodnie z aktualnymi rekomendacjami?

Zgodnie z najnowszą definicją zawartą w obowiązujących regulacjach prawnych zakażenie szpitalne to:

Zgodnie z najnowszymi rekomendacjami EASL najważniejszym czynnikiem prognostycznym skuteczności leczenia, dodatkowo umożliwiającym indywidualizację terapii pacjentów z wzwC, jest:

W ciągu ostatnich lat stwierdzono znaczny wzrost zapadalności na CZCD (chorobę związaną z Clostridium difficile). Algorytmy badania w kierunku tego patogenu, zalecane przez ASM oraz ekspertów polskich to:

Rozpowszechnianie szczepów Enterococcus faecalis opornych na wankomycynę (VRE) jest skutkiem:

Naturalna oporność na flukonazol jest cechą:

„Złotym standardem” w diagnostyce tych bakterii jest hodowla w liniach komórkowych McCoy’a lub HeLa, następnie test immunofluorescencji (IF) z przeciwciałami przeciwko antygenom patogenu. Jest to zalecane, rzadko w Polsce wykonywane, diagnozowanie w kierunku:

Do 31 grudnia 2011 r. pacjentów z potwierdzoną gorączką Zachodniego Nilu, w wyniku zakażenia wirusem WNV, zidentyfikowano m. in. w:

Duża cylindryczna Gram-dodatnio barwiąca się bakteria, częsty czynnik sprawczy bakteriemii u pacjentów z nowotworem jelita grubego lub białaczką, to:

Pobierając do badania mikrobiologicznego mocz od pacjenta z założonym do pęcherza moczowego cewnikiem należy:

Które z wymienionych drobnoustrojów są czynnikiem etiologicznym antropozoonoz?

Jednymi z ważniejszych metod zapobiegania zakażeniom szpitalnym są różne zakresy i poziomy organizacyjne izolacji chorego. Celem izolacji ochronnej jest:

Według dotychczasowych obserwacji największą szansę skutecznego leczenia marawirokiem mają pacjenci zakażeni wariantem tropicznym HIV-1 o współczynniku FPR ≥ 10,0. Zgodnie z rekomendacjami ESAR i PTN AIDS z 2011 r. współczynnik ten ustala się metodą:

Leki przeciwwirusowe o wysokiej barierze genetycznej to między innymi:

Lekarz zespołu wyjazdowego pogotowia, ewakuując mężczyznę rannego w wypadku samochodowym, skaleczył się głęboko fragmentem karoserii, na którym znajdowała się znaczna ilość krwi pacjenta. Pacjent poinformował, że jest zakażony HIV-1. Lekarz powinien:

Lokalizacja twarzowo-szyjna, ale też płucna, brzuszna i w obrębie miednicy mniejszej, jest charakterystyczna dla zakażeń endogennych wywoływanych przez:

U matki 15-dniowego noworodka rozpoznano półpasiec. Prawidłowe postępowanie z dzieckiem obejmuje:

U noworodka z cechami zakażenia wewnątrzmacicznego i wodogłowiem stwierdzono w badaniach laboratoryjnych obecność przeciwciał p/TOXO w klasie IgM, IgG, przeciwciał anty-CMV w klasie IgG, eozynofilię w surowicy krwi oraz wysokie stężenie białka w płynie mózgowo-rdzeniowym. W tomografii komputerowej głowy wykazano masywne wodogłowie oraz zwapnienia śródmózgowe. Zalecane postępowanie to:

U 13-letniego chłopca leczonego z powodu krztuśca w 7-ej dobie hospitalizacji wystąpiła nagła duszność, pogorszenie stanu ogólnego, narastające cechy wstrząsu. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Do powikłań krztuśca nie należy:

8-miesięczna dziewczynka, karmiona naturalnie, wcześniej wielokrotnie leczona antybiotykami z powodu nawracających zakażeń układu oddechowego została przyjęta do szpitala celem diagnostyki stanów gorączkowych. Przy przyjęciu: masywne pleśniawki, powiększenie ślinianek, powiększenie węzłów chłonnych, wątroby i śledziony. W badaniach laboratoryjnych: niedokrwistość, małopłytkowość, wzrost aktywności AlAT. Prawidłowe postępowanie w tym przypadku to diagnostyka w kierunku:
1) zakażenia HIV;
2) zakażeń wirusami hepatotropowymi;
3) wrodzonej wady serca;
4) choroby metabolicznej;
5) wrodzonych schorzeń układu oddechowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

11-letnia dziewczynka po zaopatrzeniu chirurgicznym rany goleni w wyniku upadku z konia wymaga profilaktyki tężca. Dziecko było szczepione p/tężcowi w 6. rż. Obecnie dziewczynka jest leczona glikokortykosteroidami. Prawidłowe postępowanie to:

2-letnie dziecko podczas zabawy zostało ugryzione w palec przez własnego psa (drobna rana paliczka środkowego palca drugiego ręki lewej). Pies został zakupiony w hodowli i od tego czasu mieszka z rodziną poszkodowanego dziecka, jest zaszczepiony p/wściekliźnie, nie kontaktuje się z innymi zwierzętami. Prawidłowe postępowanie zawiera odpowiedź:

Do pozawątrobowych postaci zakażenia HCV nie należy:

Wskaż opinie prawdziwe dla wrodzonego zakażenia parwowirusem B 19:
1) transmisję przezłożyskową parwowirusa B 19 szacuje się na ok. 50%;
2) objawami zakażenia są: hepatosplenomegalia, żółtaczka, wylewy krwawe do skóry, zapalenie siatkówki i naczyniówki, małogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, niedobór masy ciała;
3) objawami klinicznymi zakażenia parwowirusem B 19 u noworodka są uogólniony obrzęk z wysiękami w jamach opłucnowych, osierdziu, otrzewnej oraz niedokrwistość;
4) noworodki zakażone rozwijają zaburzenia słuchu, zaburzenia rozwoju psychomotorycznego, defekty zębów;
5) rozpoznanie potwierdza wykrycie specyficznych przeciwciał w klasie IgM we krwi noworodka lub pępowinowej oraz wirusowego DNA metodą PCR.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do powikłań ospy wietrznej nie należy:

Która z wymienionych poniżej metod diagnostycznych ma największe znaczenie (metoda z wyboru) w rozpoznaniu kleszczowego zapalenia mózgu (KZM)?

W okresie noworodkowym i wczesnym niemowlęcym w zakażeniach ośrodkowego układu nerwowego (OUN) wśród czynników etiologicznych dominują:
1) Streptococcus agalactiae;      4) Escherichia coli;
2) Neisseria meningitidis;        5) Listeria monocytogenes.
3) Streptococcus pneumoniae;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia dotyczące bakteryjnych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych (BZOM) są prawdziwe?
1) zakażenia meningokokowe występują endemicznie na całym świecie, a głównym źródłem są nosiciele, rzadziej chorzy;
2) w ostatnich latach w Polsce nie stwierdza się istotnego wzrostu odsetka izolatów Str. pneumoniae niewrażliwych na penicylinę;
3) bakterioskopowe badanie płynu mózgowo-rdzeniowego po wybarwieniu metodą Grama umożliwia wykrycie rozpuszczalnych antygenów N. meningitidis A, B, C, W135, Str. pneumoniae, paciorkowców grupy B
i H. influenzae b;
4) w Polsce przypadki BZOM pozaszpitalnego, zwłaszcza w skrajnych grupach wiekowych, są wywoływane głównie przez Streptococcus pneumoniae;
5) pokrycie serotypowe koniugowanych szczepionek przeciw pneumokokom wśród BZOM jest niskie.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu bakteryjnych ropnych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych u dorosłych skuteczne są następujące antybiotyki:
1) aksetyl cefuroksymu;   2) cefalorydyna;   3) cefotaksym;    4) cefepim;   5) ceftazydym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wirusowych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych:
1) w Polsce u dzieci zapalenia wirusowe opon mózgowo-rdzeniowych są zwykle wywoływane przez enterowirusy i wirusy świnki;
2) w klimacie umiarkowanym od wiosny do jesieni obserwuje się wzrost zachorowań wywoływanych przez enterowirusy i arbowirusy;
3) zakażenia enterowirusowe szerzą się przede wszystkim drogą kropelkową, rzadko przez kontakt bezpośredni;
4) w zakażeniach enterowirusowych i arbowirusowych zapalenie opon ma zwykle przebieg dwufazowy;
5) zapalenie opon występujące w przebiegu świnki dotyczy blisko 65% chorych, częściej płci męskiej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ropnie pierwotniakowe mózgu są wywoływane przez:
1) Entamoeba coli;        4) Entamoeba histolytica;
2) Entamoeba dispar;      5) Toxoplasma gondii.
3) Naegleria fowleri;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do charakterystycznych cech zakażeń OUN wywołanych przez Listeria monocytogenes należą:
1) częściej niż inne drobnoustroje powoduje niewielkie ropnie mózgu, zwłaszcza w części środkowej i w pniu;
2) Listeria monocytogenes jest czynnikiem etiologicznym ok. 5% zakażeń u noworodków;
3) śmiertelność zawiera się w przedziale 20-70%;
4) nie obserwowano zakażeń przezłożyskowych;
5) listerioza u dorosłych rozwija się z reguły jako zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych wywoływanych przez Neisseria meningitidis:
1) obniżona wrażliwość N. meningitidis na penicylinę jest zjawiskiem rzadkim;
2) zakażenia N. meningitidis serogrupy C są najczęstsze u dzieci po ukończeniu 5 lat;
3) meningokoki serogrupy B powodują blisko 70% zakażeń u dzieci w pierwszym roku życia;
4) w Polsce nie wyizolowano do tej pory szczepów Neisseria meningitidis opornych na penicylinę;
5) najmniejszy odsetek zakażeń wywołanych serogrupą C meningokoków dotyczy osób w wieku 15-19 lat.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż charakterystyczne cechy wysypek występujących w przebiegu bakteryjnych ropnych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych:
1) w przypadku etiologii meningokokowej występują u ponad 50% chorych;
2) w zakażeniach meningokokowych wysypka pojawia się najczęściej w 4. dobie od pierwszych objawów choroby;
3) w zapaleniach o etiologii pneumokokowej wysypka występuje z podobną częstością jak w zakażeniach meningokokowych;
4) dla wysypek krwotocznych charakterystyczne jest ustępowanie zmian pod wpływem ucisku „objaw szklanki”;
5) u 20% chorych z inwazyjnym zakażeniem meningokokowym wysypka nie występuje.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ropnie mózgu charakteryzują się:
1) w ok. 80% tworzą się w płatach czołowych, ciemieniowych i skroniowych;
2) rzadko, w ok. 20% występują w płacie potylicznym, móżdżku i pniu mózgu;
3) w ok. 70% przypadków są pojedyncze;
4) ropnie powstające w wyniku rozsiewu hematogennego są najczęściej pojedyncze i umiejscawiają się w płacie ciemieniowym;
5) związane z urazami penetrującymi są najczęściej wywołane przez Str. pneumoniae.
Prawidłowa odpowiedź to:

Płyn mózgowo-rdzeniowy w bakteryjnym ropnym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych charakteryzuje:
1) zmętnienie i wzrost liczby elementów morfotycznych;
2) stężenie glukozy przekraczające wartość 50% poziomu we krwi;
3) granulocytarny odczyn zapalny;
4) wzrost stężenia chlorków;
5) podwyższenie stężenia mleczanów.
Prawidłowa odpowiedź to:

W podjęciu podejrzenia kleszczowego zapalenia mózgu (KZM) pomocne jest stwierdzenie:
1) występowania porażeń spastycznych;
2) braku objawów poliradikulopatii;
3) dwufazowego przebiegu choroby;
4) porażenia obręczy barkowej;
5) normalizacji parametrów laboratoryjnych płynu mózgowo-rdzeniowego po 4 do 6 tygodniach, niekiedy po kilku miesiącach.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do wirusowych zapaleń mózgu rozwijających się w wyniku przeniesienia zakażenia drogą włókien nerwowych zalicza się:
1) zapalenie wywołane przez wirusy ECHO;
2) zapalenie mózgu wywołane przez wirus HIV;
3) środkowo-europejskie kleszczowe zapalenie mózgu;
4) wściekliznę;
5) zapalenie mózgu wywołane przez wirusy CMV.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż leki stosowane z wyboru w terapii inicjującej zakażenia kryptokokowego OUN u pacjenta po przeszczepie:

Które stwierdzenia dotyczące bakteryjnego ropnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych o etiologii Streptococcus pneumoniae są prawdziwe?
1) zachorowania występują najczęściej w miesiącach zimowych i wczesną wiosną, w korelacji z zakażeniami wirusowymi dróg oddechowych;
2) szczepy pneumokoków niewrażliwe na penicylinę są wrażliwe na cefalosporyny III generacji;
3) nie zanotowano przypadków inwazyjnych zakażeń pneumokokowych wywołanych przez szczepy oporne na meropenem;
4) w Polsce najwyższa zapadalność potwierdzona laboratoryjnie występuje w grupie dzieci poniżej 5 r.ż. a wyższa niż przeciętna w grupie pacjentów powyżej 60 r.ż.;
5) śmiertelność w przebiegu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych jest wyższa niż w posocznicy.
Prawidłowa odpowiedź to: