Egzamin PES / Choroby płuc / jesień 2020

Rozpoznanie idiopatycznego włóknienia płuc (IPF) można postawić u każdego z poniżej opisanych chorych, z wyjątkiem:

58-letnia kobieta, niepaląca, hospitalizowana z powodu postępującej duszności wysiłkowej i suchego kaszlu od kilku miesięcy. Skarży się na bóle stawów obręczy barkowej, łatwą męczliwość mięśni i zgrubienia oraz pęknięcia skóry dłoni. Matka chorej jest leczona z powodu RZS. Osłuchowo trzeszczenia u podstawy obu płuc. U chorej można rozpoznać idiopatyczne włóknienie płuc (IPF) jeśli:

Jedną z charakterystycznych postaci sarkoidozy określa się mianem zespołu Löfgrena. Z poniżej przedstawionych odpowiedzi wybierz tą, która prawidłowo opisuje powyższy zespół:

Nnintedanibu nie można zastosować u chorego na idiopatyczne włóknienie płuc (IPF): 1) z nadwrażliwością na soję i orzeszki ziemne; 2) z zaparciami nawykowymi; 3) z prawidłowymi parametrami czynnościowymi układu oddechowego; 4) znajdującego się na liście oczekujących na przeszczepienie płuc; 5) z ciężkim uszkodzeniem wątroby. Prawidłowa odpowiedź to:

40-letni mężczyzna, niepalący, zgłosił się do lekarza z powodu postępującego ograniczenia tolerancji wysiłku, suchego kaszlu i duszności przy dużym wysiłku. Objawy występują od ok. 2-3 lat. Chory osiwiał w wieku 30 lat, jego ojciec miał 'jakiś typ włóknienia płuc' a siostra ojca cierpiała na zwłóknienie szpiku. Brat chorego zmarł w 45. roku życia oczekując na przeszczepienie płuc. Chory ma palce pałeczkowate, a osłuchowo stwierdza się trzeszczenia u podstawy płuc. Jakie rozpoznanie wstępne należy postawić u tego chorego?

85-letni chory na idiopatyczne włóknienie płuc (IPF), w okresie hypokse- micznej niewydolności oddychania (zapotrzebowanie na tlen w spoczynku - 5 l/min.), z nadciśnieniem płucnym, niewydolnością serca, przewlekłą chorobą nerek z eGFR 30 ml/min./1.74 m2, zgłasza się celem ustalenia leczenia. Chory nie jest w stanie wykonać pomiaru TLco, w spirometrii FVC wynosi 43% w.n., w teście chodu przy tlenoterapii 5l/min. chory pokonuje dystans ok. 80 m ze spadkiem saturacji do 80% i znacznym nasileniem duszności uniemożliwiającym kontynuację marszu. Głównym problemem chorego jest duszność i napadowy suchy kaszel. Wskaż właściwe postępowanie, które należy zastosować u tego chorego?

Chory na idiopatyczne włóknienie płuc (IPF) leczony pirfenidonem od 3 miesięcy zgłosił się z powodu swędzącej wysypki na skórze rąk, szyi i uszu ze znacznym zaczerwienieniem i łuszczeniem się naskórka od ok. 2 tygodni. Był w tym czasie na działce i dużo pracował w ogródku. Poza tym nie ma dolegliwości, wyniki badań krwi są prawidłowe. Jak należy postąpić w tym przypadku? 1) należy odstawić pirfenidon i nigdy nie wracać do jego stosowania, gdyż objawy skórne są wynikiem alergii na lek; 2) należy przerwać podawanie pirfenidonu do czasu ustąpienia objawów, a następnie podjąć próbę powrotu do leczenia zaczynając od mniejszej dawki; 3) należy zalecić dokładniejsze smarowanie wszystkich odkrytych części ciała kremem z filtrem UVA i UVB o wysokim faktorze; 4) należy kontynuować leczenie pirfenidonem w tej samej dawce, gdyż objawy skórne nie są związane z tym lekiem; 5) należy dołączyć do leczenia nintedanib, gdyż może on zniwelować działanie fotouczulające pirfenidonu. Prawidłowa odpowiedź to:

Najlepsze leczenie wspomagające w przypadku chorych na idiopatyczne włóknienie płuc (IPF) polega na: 1) stosowaniu tlenoterapii domowej w przypadku chorych z niewydolnością oddychania; 2) podawaniu opioidów w leczeniu duszności i kaszlu; 3) prowadzeniu intensywnej rehabilitacji niezależnie od stanu czynnościowego chorego; 4) stosowaniu wentylacji mechanicznej w każdym przypadku nasilenia niewydolności oddychania; 5) zapewnieniu wsparcia psychologicznego dla chorego i rodziny. Prawidłowa odpowiedź to:

70-letni chory na idiopatyczne włóknienie płuc (IPF) po lobektomii dolnej lewej z powodu raka płaskonabłonkowego płuca przed 2 tygodniami, zgłosił się do szpitala z powodu nasilenia duszności trwającego od ok. 2 tygodni, bez gorączki, bez ropnego wykrztuszania, bez bólu w klatce piersiowej, bez krwioplucia. W gazometrii krwi tętniczej stwierdzono hipoksemię (PaO2 - 55 mmHg), hypokapnię (PaCO2 - 28 mmHg) i zasadowicę oddechową (pH - 7,467). W badaniach laboratoryjnych leukocytoza wynosiła 7,85 G/l, CRP - 8 mg/dl, prokalcytonina 0.03 pg/ml, D-dimer 668 pg/ml. Jakie zmiany w badaniu tomografii komputerowej klatki piersiowej są najbardziej prawdopodobne?

Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych (AZPP) zgodnie z najnowszymi doniesieniami można rozpoznać:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej (AAOP): 1) związana jest z zakażeniem oskrzeli grzybem Aspergillus fumigatus; 2) charakteryzuje się obecnością nacieków eozynofilowych w płucach u chorych na astmę i mukowiscydozę; 3) u chorych na AAOP we krwi obwodowej występuje eozynofilia >1000/µl, zwiększone stężenie IgE całkowitych i swoistych dla Aspergilus fumigatus; 4) AAOP nie doprowadza do zwłóknień oraz do rozstrzeni oskrzeli; 5) w leczeniu AAOP stosuje się tylko lek przeciwgrzybiczy itrakonazol. Prawidłowa odpowiedź to:

Powikłaniem wczesnym torakocentezy jest/są: 1) krwawienie do jamy opłucnej; 2) odma opłucnowa; 3) reakcje niepożądane po lekach znieczulających miejscowo i środkach odkażających; 4) odruch wazowagalny; 5) obrzęk płuca przy usunięciu >1500 ml płynu. Prawidłowa odpowiedź to:

Neutrofilia w płynie opłucnowym wskazuje na:

Do czynników ryzyka odmy samoistnej pierwotnej należą:

U pacjenta z małą odmą jatrogenną i z niewielkimi objawami podmiotowymi można rozważyć leczenie ambulatoryjne:

Zakażenia bakteryjne u chorych na mukowiscydozę stanowią poważny problem diagnostyczny i terapeutyczny. Szczególne znaczenie kliniczne u dorosłych chorych na mukowiscydozę przypisuje się zakażeniom wywołanym przez:

U 63-letniego chorego na pozaszpitalne zapalenie płuc, przez 4 dni leczonego w warunkach ambulatoryjnych cyprofloksacyną, będącego w pełnym kontakcie słowno-logicznym, u którego w trakcie badania przedmiotowego w izbie przyjęć wykryto satO2 96%, tachypnoe 30/min, ciśnienie tętnicze 90/60 mmHg, a w badaniach laboratoryjnych mocznik w surowicy 6 mmol/l, należy zalecić:

Zalecane wstępne leczenie empiryczne u chorego z podejrzeniem szpitalnego zapalenia płuc (nie-VAP), bez objawów wstrząsu, niewymagającego wspomagania wentylacji, nieleczonego antybiotykiem podawanym drogą dożylną w ostatnich 90 dniach, z rozstrzeniem oskrzeli, bez wcześniejszego potwierdzo- nego zakażenia MRSA, przebywającego w oddziale o nieznanej częstości występowania MRSA to:

U 82-letniej przytomnej chorej, leżącej od 2 miesięcy w łóżku z powodu udaru niedokrwiennego, żywionej doustnie głównie produktami półpłynnymi, od kilku dni wystąpił kaszel z odkrztuszaniem ropnej plwociny, gorączka powyżej 38°C oraz duszność. W SOR wykonano RTG kl. piersiowej w pozycji leżącej stwierdzając zacienienie z bronchogramem powietrznym u podstawy prawego płuca. W tej sytuacji klinicznej najwłaściwszym leczeniem będzie zastosowanie:

Wskaż twierdzenie fałszywe odnoszące się do pneumokokowego zapalenia płuc:

Wskaż twierdzenie prawdziwe odnoszące się do leczenia zapaleń płuc: 1) u chorych z potwierdzonym zakażeniem Staphylococcus aureus wrażliwym na metycylinę lekiem pierwszego wyboru jest kloksacylina; 2) leczeniem z wyboru pierwszego rzutu w zakażeniach Legionella pneumophila jest antybiotyk makrolidowy podawany dożylnie; 3) chorzy w immunosupresji powinni otrzymać antybiotyk obejmujący bakterie Gram-ujemne; 4) w pneumokokowym zapaleniu płuc należy zastosować antybiotyk obejmujący swoim spektrum bakterie Gram-ujemne; 5) Moraxella catarrhalis wytwarza beta laktamazę dlatego jest oporna na amoksycylinę. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż twierdzenie fałszywe odnoszące się do diagnostyki mikrobiologicznej zakażeń bakteryjnych układu oddechowego:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące ciężkiego zespołu oddechowego wywołanego koronawirusem (SARS- CoV): 1) okres między narażeniem na zakażenie a wystąpieniem objawów klinicznych wynosi od 2 do 10 dni; 2) objawy kliniczne to gorączka występująca niemal u 100% chorych, dreszcze występujące u > 50% chorych, kaszel, ból mięśni, ból głowy, biegunka; 3) w RTG obecne zagęszczenia pęcherzykowe w dolnych częściach płuc, bez rozpadu, wysięku w opłucnej i powiększenia węzłów chłonnych; 4) tomografia komputerowa nie wykrywa żadnych zmian jeśli nie stwierdzono ich w badaniu RTG; 5) przeciwciała przeciwko wirusowi wykrywa się we krwi osób zakażonych po 2- 4 dniach od momentu zakażenia. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące stosowania antybiotyków w leczeniu zapaleń płuc: 1) w leczeniu ambulatoryjnym nieciężkiego zapalenia płuc stosuje się doustnie amoksycylinę w dawce 2000 mg/dobę lub alternatywnie makrolid doustnie; 2) w zapaleniu płuc wywołanym przez Streptococcus pneumoniae lekami alternatywnymi są fluorochinolony o zwiększonej aktywności; 3) cefalosporyn stosowanych dożylnie, to jest cefuroksymu i ceftriaksonu, nie można kojarzyć z makrolidem; 4) w zapaleniu płuc wywołanym przez gronkowce oporne na metycylinę lekami pierwszego rzutu są klindamycyna i teikoplanina; 5) w zapaleniu wywołanym przez Pseudomonas aeruginosa leczeniem z wyboru jest stosowanie dwóch antybiotyków, to jest beta-laktamowego, głównie ceftazydymu lub cefepimu z aminoglikozydem. Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenie dotyczące leczenia sarkoidozy jest prawdziwe?

W badaniu TK u 10-letniego chłopca (wykonanym z powodu następujących objawów utrzymujących się przez ostatnie 4 miesiące: skrócenie oddechu, gorączka, utrata masy ciała, nocne poty) stwierdzono limfadenopatię przednich węzłów chłonnych szyjnych i nadobojczykowych, a także powiększenie węzłów chłonnych śródpiersiowych). W biopsji jednego z pobranych do badania węzłów widoczne były rozległe ogniska martwicy serowatej otoczone ziarniniakami z komórkami olbrzymimi wielojądrowymi. W celu potwierdzenia rozpoznania gruźlicy nie wykonuje się:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące etiologii i patogenezy LAM (limfangioleiomiomatozy)?

W patomechanizmie AZPP (alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych) zasadniczą rolę odgrywa:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia: 1) u osoby z kaszlem i gorączką o wyraźnym początku i zmianami nacieko- wymi w segmencie szczytowo-tylnym lewego płuca, nie należy, rozpoz- nając wstępnie pozaszpitalne zapalenie płuc, stosować klarytromycyny, ponieważ działa przeciwko M. tuberculosis i gdyby to była gruźlica, zmniejszy jej objawy i opóźni rozpoznanie; 2) u osoby z kaszlem i zagęszczeniem miąższowym w płacie dolnym pra- wego płuca, u której wynik testu Xpert MTB/RIF z plwociny i bakterio- skopii na obecność prątków kwasoodpornych są ujemne, zmniejszenie kaszlu po 10 dniach leczenia moksyfloksacyną wyklucza gruźlicę; 3) prawidłowy obraz płuc w tomografii komputerowej u osoby z objawami zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wyklucza gruźlicę jako przyczynę choroby; 4) serowate zapalenie płuc jest skąpoprątkowym powikłaniem gruźlicy pierwotnej; 5) zagęszczenie w segmencie górnym dolnego płata płuca z jednoczesnymi zmianami o obrazie pączkującego drzewa wskazuje jednoznacznie na gruźlicę. Prawidłowa odpowiedź to:

Testy IGRA wykonane z krwi obwodowej służą do:

Testy IGRA wykrywają odpowiedź immunologiczną przeciwko białkom: 1) antygen 38kDa; 2) ESAT-6; 3) antygen 16kDa; 4) lipoarabinomannan (LAM); 5) CFP10. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia: 1) chorzy na czynną gruźlicę są odporni na kolejne zakażenia prątkiem gruźlicy; 2) połowa osób z dodatnim wynikiem IGRA w badaniu po kontakcie z prątkującym chorym na gruźlicę, zachoruje na gruźlicę w ciągu 2 lat; 3) ujemny wynik testu Xpert MTB/RIF z plwociny i wykrycie w plwocinie pobranej w tym samym czasie prątków kwasoopornych wskazuje, że prątki nie należą do M. tuberculosis complex; 4) chorzy na mykobakteriozę wywołaną przez M. avium mają z tej przyczyny dodatni wynik IGRA; 5) zaletą IGRA jest niewystępowanie wyników fałszywie ujemnych tych testów. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż, u których osób zalecana jest chemioprofilaktyka gruźlicy, w oparciu o dowody naukowe i/lub opinie ekspertów. 1) osoby przed terapią anty-TNF, bez objawów gruźlicy i z prawidłowym obrazem RTG płuc, ale z wynikiem IGRA+; 2) osoby przed terapią anty-TNF, bez objawów gruźlicy, ale ze zwapnieniami w płucach, jeżeli wynik IGRA jest dodatni; 3) wszystkie osoby HIV+, niezwłocznie po wykryciu zakażenia HIV i wykluczeniu czynnej gruźlicy; 4) osoby HIV+, niezwłocznie po wykryciu zakażenia HIV, jeżeli mają dodatni wynik IGRA, po wykluczeniu czynnej gruźlicy; 5) dzieci <5 lat, bez objawów gruźlicy, niezwłocznie po wykryciu kontaktu z prątkującym chorym, bez względu na wynik próby tuberkulinowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia: 1) stężenie interferonu gamma >4,0 IU/ml w teście QuantiFERON-TB Gold Plus oznacza czynną gruźlicę; 2) dodatni wynik QuantiFERON-TB Gold Plus i ujemny T-SPOT.TB z krwi pobranej tego samego dnia u osoby przed leczeniem antyTNF, bez zmian w RTG płuc, oznacza brak wskazań do chemioprofilaktyki gruźlicy; 3) wartość predykcyjna dodatniego wyniku IGRA w wyznaczaniu ryzyka reaktywacji gruźlicy jest mała; 4) szczepienie BCG daje pełną ochronę przed prosówką gruźliczą u dzieci <1 roku; 5) u osób bez zaburzeń immunologicznych zakażonych prątkiem gruźlicy ryzyko reaktywacji gruźlicy wynosi 20% w ciągu całego życia. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia: 1) ostry początek bólów w prawym dole biodrowym wyklucza gruźlicę jelit jako przyczynę objawów; 2) gruźlica jelit zajmuje najczęściej odcinek krętniczo-kątniczy; 3) w przypadkach gruźlicy pozapłucnej zaleca się podawanie streptomycyny zamiast etambutolu w fazie intensywnej leczenia standardowego; 4) gruźlica ograniczona do opłucnej wskazuje, że do zakażenia M. tuberculosis complex doszło kilka miesięcy wcześniej; 5) gruźlica węzłów chłonnych szyi jest powikłaniem gruźlicy naciekowej w szczytowych i tylnych segmentach górnych płatów płuc. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia: 1) w leczeniu niektórych mykobakterioz stosuje się l/moksyfloksacynę; cyprofloksacyna nie działa przeciwko prątkom niegruźliczym; 2) wznowę mykobakteriozy płuc wywołanej przez MAC należy leczyć schematem lekowym podawanym codziennie; 3) stosowanie izoniazydu i ryfampicyny w leczeniu mykobakteriozy wywołanej przez M. kansasii przy oporności prątków na te leki jest przeciwwskazane; 4) w przypadku oporności MAC na klarytromycynę można podać zastępczo azytromycynę w dawce 500 mg/1 x dz.; 5) zalecany zestaw leków w terapii mykobakteriozy płuc wywołanej przez M. xenopi to: ryfampicyna, etambutol, klarytromycyna oraz fluorochinolon lub izoniazyd. Prawidłowa odpowiedź to:

Gruźliczak charakterystycznie nie jest:

U chorego na astmę, u którego nie uzyskano kontroli objawów pomimo regularnego stosowania wziewnego glikokortykosteroidu w małej dawce i długo działającego ß2-mimetyku oraz krótko działającego ß2-mimetyku wziewnego jako leku objawowego, należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące astmy u kobiet w ciąży. 1) u większości kobiet ciężarnych dochodzi do pogorszenia kontroli astmy; 2) podstawowymi lekami w astmie przewlekłej u kobiet ciężarnych są leki rozkurczające oskrzela; 3) krótko działające ß2-mimetyki wziewne są zalecane jako bezpieczne leki objawowe; 4) zaprzestanie stosowania glikokortykosteroidu wziewnego u kobiet ciężarnych jest zalecane w przypadku dobrej kontroli astmy; 5) ciężkie zaostrzenia astmy wymagają agresywnego leczenia, aby uniknąć niedotlenia kobiety ciężarnej i płodu. Prawidłowa odpowiedź to:

Na wynik testów alergologicznych wpływają: 1) choroby zmieniające reaktywność skóry; 2) jakość alergenów i sposób ich przechowywania; 3) stosowanie przez pacjenta określonych grup leków; 4) wiek pacjenta. Prawidłowa odpowiedź to:

Które z p.ciał przeciwko IL-5 są wykorzystywane w leczeniu astmy ciężkiej? 1) lebrikizumab; 2) mepolizumab; 3) benralizumab; 4) reslizumab. Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu ciężkiej astmy alergicznej IgE-zależnej, zgodnie z wytycznymi GINA 2020 wykorzystywany jest omalizumab. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące omalizumabu: 1) jest to rekombinowane przeciwciało poliklonalne, które wiąże się z ludzką immunoglobuliną G; 2) omalizumab pozwala zmniejszyć dawkę glikokortykosteroidów, poprawia kontrolę astmy i zmniejsza częstość zaostrzeń; 3) omalizumab wskazany jest w leczeniu nagłych zaostrzeń astmy, ostrego skurczu oskrzeli lub stanu astmatycznego; 4) jego dawkowanie uzależnione jest od wyjściowego stężenia IgE w surowicy oraz masy ciała pacjenta; 5) skuteczność terapii omalizumabem powinno się oceniać po 4-6 miesiącach. Prawidłowa odpowiedź to:

Do preparatów złożonych LABA + długo działający beta-2 agonista i wziewny kortykosteroid w jednym inhalatorze należą: 1) formoterol + budezonid; 2) wilanterol + furoinian flutykazonu; 3) salmeterol + mometazon; beklometazonu. 4) salmeterol + tramcinolon; 5) formoterol + dwupropionian Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące diagnostyki astmy: 1) kaszlowy wariant astmy pozwala stwierdzić istnienie astmy gdy występuje odwracalność obturacji oskrzeli i nadreaktywność oskrzeli; 2) badanie stężenia tlenku azotu w powietrzu wydechowym FE NO jest konieczne dla potwierdzenia astmy; 3) dodatni test punktowy nie zawsze dowodzi, że dany alergen jest odpowiedzialny za objawy astmy; 4) jeśli chory jest leczony lekami kontrolującymi rozpoznanie astmy jest pewne jeśli objawy kliniczne i obturacja są zmienne; 5) w rozpoznaniu astmy koniecznie muszą być wykonane badania wykrywające uczulenie na alergeny wziewne. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące badań czynnościowych w astmie: 1) dla astmy charakterystyczna jest obturacja o zmiennym nasileniu; 2) w astmie spirometria podstawowa nigdy nie jest prawidłowa; 3) próba prowokacyjna z metacholiną jest wykonywana tylko wtedy gdy próba odwracalności oskrzeli jest dodatnia; 4) ujemny test prowokacyjny z metacholiną ma dużą wartość wykluczającą astmę; 5) istotna poprawa FEV 1 i/lub FVC (powyżej 12% i 200 ml) w stosunku do wartości wyjściowej dowodzą dodatniej próby rozkurczowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia astmy w ciąży: 1) wziewne kortykosteroidy są bezwzględnie wskazane we wszystkich stopniach ciężkości astmy; 2) budezonid jest jedynym kortykosteroidem który może być stosowany w ciąży; 3) doustnych kortykosteroidów nie wolno stosować w I trymestrze ciąży; 4) ciężkie zaostrzenia astmy należy leczyć agresywnie stosując doustne kortykosteroidy, leki rozszerzające oskrzela w nebulizacji i tlen; 5) w czasie karmienia piersią można stosować wszystkie leki przeciwastmatyczne. Prawidłowa odpowiedź to:

Do rozpoznania sarkoidozy niezbędna jest łączna ocena obrazu klinicznego, radiologicznego i histopatologicznego. Rozpoznanie sarkoidozy powinno obejmować elementy: 1) wykazanie w materiale z biopsji obecności ziarniniaków z komórek nabłonkowatych, olbrzymich, bez martwicy, po wykluczeniu wszystkich innych przyczyn tworzenia ziarniny; 2) określenie stopnia zajęcia poszczególnych narządów; 3) określenie rozległości zajęcia poszczególnych narządów; 4) ocenę aktywności choroby; 5) odpowiedź na pytanie czy leczenie może spowodować poprawę stanu pacjenta. Prawidłowa odpowiedź to:

Zakres skali między 20-25 w teście kontroli astmy (Asthma Control Test; ACT) wg GINA update 2020, klasyfikuje astmę jako:

Jeżeli astma ciężka jest trudna do leczenia to należy rozważyć:

Wg aktualnego raportu update GINA 2020, duża dawka steroidu wziew- nego stosowana u dorosłych chorych na astmę, to dawka równa lub powyżej:

W patogenezie astmy z nadwrażliwością na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne główna rolę odgrywają zaburzenia równowagi pro- i przeciw- zapalnych eikozanoidów oraz komórki:

Lekami preferowanymi w leczeniu choroby układu oddechowego zaostrzanej przez aspirynę są:

Podstawowym kryterium doboru składu preparatu alergenowego do immunoterapii alergenowej (AIT) jest:

Według najnowszych wytycznych GINA update 2020 bromek tiotropium może być stosowany w astmie:

Wskaż twierdzenie fałszywe dotyczące farmakoterapii POChP:

Wskaż twierdzenie fałszywe dotyczące farmakoterapii POChP:

78-letni pacjent z POChP, wieloletni palacz tytoniu leczony salmeterolem z flutykazonem, zgłosił się z powodu pogorszenia tolerancji wysiłku, nawracających zaostrzeń (w ciągu ostatniego roku 3x leczony antybiotykiem i steroidem doust-nym, w tym 2 x hospitalizowany z powodu zapalenia płuc). Wyniki badań laborato-ryjnych, wykonanych miesiąc po hospitalizacji - eozynofile 140 kom/ µl. W trakcie wizyty wykonano kwestionariusz CAT 32 pkt. FEV1 - 32% wartości należnej (na poprzedniej wizycie FEV1 - 36% wartości należnej). Optymalnym leczeniem, zgodnym z aktualnymi wytycznymi GOLD, które należy zalecić choremu jest:

Wskaż twierdzenia prawdziwe dotyczące do podawania leków drogą wziewną do układu oddechowego: 1) inhalator miękkiej mgły (SMI) uwalnia lek sześć razy wolniej niż typowy inhalator MDI; 2) nebulizatory ultradźwiękowe są wydajniejsze niż pneumatyczne oraz ochładzają aerozol podczas nebulizacji; 3) wartość szczytowego przepływu wdechowego ma znaczenie przy doborze inhalatora; 4) stosując inhalatory proszkowe występuje problem synchronizacji uwolnienia leku z początkiem inhalacji; 5) kolistynę i tobramycynę można stosować w postaci nebulizacji. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż twierdzenia prawdziwe odnośnie terapii inhalacyjnej u chorych na POChP: 1) po inhalacji leku cząsteczki powyżej 5 µm mogą pozostawać w jamie ustnej i gardle; 2) przy każdej inhalacji, niezależnie od inhalatora należy wykonać szybki, gwałtowny wdech; 3) badania wskazują, że 23% chorych wypisanych ze szpital umiało prawidłowo obsługiwać inhalator proszkowy; 4) po inhalacji indakaterolu może u części chorych wystąpić kaszel; 5) w nebulizacji nie można podawać leków mukolitycznych i salmeterolu. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż twierdzenia fałszywe odnośnie leczenia chorych na POChP: 1) u każdego chorego z zaostrzeniem POChP stosuje się antybiotykoterapię empiryczną opartą na amoksycylinie; 2) leczenie chorych na POChP ze współistniejącymi rozstrzeniami oskrzeli nie wymaga odrębnego postępowania farmakologicznego; 3) chorzy na POChP stosujący domowe leczenie tlenem (DLT) podczas lotu samolotem powinni utrzymywać SaO2> 92%; 4) chorych na POChP w stanie terminalnym należy objąć opieką paliatywną, która poprawia jakość życia; 5) stosowanie DLT oddziałuje korzystnie na wydolność fizyczną oraz poprawia funkcje hemodynamiczne układu krążenia. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wskaźnika BODE: 1) pozwala określić 4-letnie przeżycie chorego na POChP; 2) bierze pod uwagę nasilenie duszności w skali mMRC; 3) nie uwzględnia BMI (wskaźnika masy ciała); 4) sugeruje, że przebieg naturalny POChP zależy tylko od utraty wskaźnika FEV 1; 5) uwzględnia wydolność wysiłkową określoną w 6-minutowym teście chodu. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przebiegu naturalnego POChP: 1) utrata FEV1 w POChP wynosi około 20-30 ml/rok; 2) przy wartości FEV1/FVC < 0,7 zawsze występuje kaszel i odkrztuszanie; 3) u długoletnich palaczy z kaszlem i odkrztuszaniem nie zawsze rozwija się POChP; 4) obecność przewlekłego zapalenia oskrzeli u młodych osób palących tytoń wiąże się z większym ryzykiem rozwoju POChP; 5) u chorych na POChP z dużym napędem oddechowym (różowi sapacze) skład gazów krwi jest dłużej prawidłowy niż u osób z małym napędem z powodu hiperwentylacji. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kategorii POChP: 1) kategorie POChP oznacza się na podstawie FEV1, nasilenia objawów i ryzyka zaostrzeń; 2) w skali mMRC (zmodyfikowana skala duszności) wynik ≥2 wskazuje na duże nasilenie duszności; 3) test CAT (test oceny POChP) polega na udzieleniu przez pacjenta odpowiedzi na 8 pytań ocenianych w skali 0-5, dając maksymalną wartość 40 punktów; 4) ryzyko zaostrzeń można oceniać na podstawie zaostrzeń przebytych w ciągu ostatnich 12 miesięcy; 5) grupa B (kategoria B) to małe nasilenie objawów CAT ≤10 punktów, a mMRC ≥2 punktów. Prawidłowa odpowiedź to:

Wg wytycznych GOLD rozpoznanie POChP może być postawione u chorego, jeśli:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące rozlanego krwawienia pęcherzykowego (DAH): 1) jest wywołane przez zapalenie naczyń np. w chorobach tkanki łącznej; 2) przewlekłe DAH bez krwioplucia lub z niewielkim krwiopluciem doprowa- dza do postępującego uszkodzenia płuc i niewydolności oddechowej; 3) w diagnostyce DAH nie wolno wykonywać bronchoskopii i płukania oskrzelowo-pęcherzykowego; 4) przy podejrzeniu krwawienia z przyczyn immunologicznych należy rozpo- cząć leczenie dużymi dawkami metylprednizolonu 500-1000 mg/dobę; 5) w przebiegu DAH nie stwierdza się żadnych zmian w badaniu RTG i tomografii komputerowej płuc. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia uzależnienia od tytoniu: 1) w działaniu przeciwnikotynowym zaleca się stosowanie działań tzw. 5P - pytaj, poradź, pamiętaj, pomagaj, planuj; 2) cytyzyna i wareniklina działają antagonistyczne na receptory nikotynowe α4β2 przez co blokują wiązanie nikotyny z tym receptorem; 3) u wszystkich palaczy można stosować do 10 gum/dziennie zawierających tylko 2 mg nikotyny; 4) częściowi agoniści receptorów nikotynowych - cytyzyna i wareniklina - utrzymują umiarkowane stężenie dopaminy w układzie mezolimbicznym; 5) palacze osiągający ≥6 punktów w kwestionariuszu Fagerstroma nie wymagają leczenia farmakologicznego. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przeszczepiania płuc oraz serca i płuc: 1) do przeszczepienia płuc kwalifikują się chorzy na śródmiąższowe choroby płuc, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, mukowiscydozę, idiopatyczne tętnicze nadciśnienie płucne; 2) ostre odrzucenie przeszczepu jest najczęściej typu komórkowego z udziałem limfocytów T; 3) rokowanie jest lepsze jeśli przeszczep odnosi się tylko do jednego płuca; 4) podstawowe leki zapobiegające odrzuceniu to systemowe kortykosteroidy, inhibitory kalcyneuryny (cyklosporyna i takrolimus) oraz leki hamujące podziały komórkowe; 5) przewlekłe odrzucenie przeszczepu przybiera wyłącznie postać zespołu restrykcyjnego. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące szczepienia przeciwko pneumokokom: 1) szczepionka 13-walentna (PCV-13) należy do szczepionek nieżywych, zawiera wielocukry otoczkowe i jest szczepionką skoniugowaną z odtoksycznym wariantem toksyny błoniczej; 2) zastosowanie PCV-13 jest wskazane u wszystkich dzieci od 2 mies. życia do 5 lat, u wszystkich dorosłych >65 lat i wszystkich bez względu na wiek chorych na przewlekle choroby układu oddechowego, układu krążenia, choroby nerek, cukrzycę; 3) PCV-13 nie stosuje się u palaczy tytoniu lub u osób uzależnionych od alkoholu; 4) u zdrowych dzieci od 6 mies. życia stosuje się trzy dawki PCV-13 i jedną dawkę przypominającą w 12-15 mies. życia; 5) PCV-13 nie wolno stosować u osób z wrodzonym lub nabytym niedoborem odporności, u zakażonych HIV. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące szczepienia przeciwko grypie: 1) wyróżnia się szczepionki typu 'split' stanowiące rozszczepiony wirion lub podjednostkowe - 'subunit' zawierające tylko antygeny powierzchniowe to jest hemaglutyninę i neuraminidazę; 2) obecnie stosuje się głównie szczepionki 4-walentne, które zawierają 2 typy najczęściej występujących wirusów A i 2 typy wirusów B; 3) szczepienia stosuje się u wszystkich osób >50 roku życia, a także u osób z upośledzoną czynnością układu oddechowego, szczególnie chorych na astmę i POChP i inne choroby przewlekłe; 4) szczepienia wykonuje się dopiero u dzieci ≥12 roku życia; 5) szczepienia są przeciwwskazane u kobiet ciężarnych w pierwszym trymestrze ciąży. Prawidłowa odpowiedź to:

Badaniem, którego wynik nie ma znaczenia w potwierdzeniu rozpoznania mukowiscydozy u chorego z typowym obrazem klinicznym jest:

Chorzy z mukowiscydozą będący homozygotami pod kątem mutacji F508del (Phe 508del, określanej też jako 1653del CCT albo c.1521_1523delCCT) są kandydatami do leczenia:

Przeciwwskazaniem/-ami bezwzględnymi do immunoterapii alergenowej (AIT) na jady owadów jest/są:

Testy płatkowe mają zastosowanie w diagnostyce:

Przeciwwskazania do wykonania punktowych testów skórnych (PTS) stanowią: 1) wiek pacjenta poniżej 3-go roku życia; 2) ciężkie schorzenia ogólnoustrojowe; 3) ciąża; 4) dermografizm; 5) potencjalne ryzyko wystąpienia reakcji anafilaktycznej. Prawidłowa odpowiedź to:

Oportunistyczne zakażenia grzybicze występują u osób z obniżoną odpornością powstającą z powodu choroby zasadniczej lub jej leczenia. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym tych zakażeń są:

Badania, które należy wykonać przed bronchofiberoskopią to: 1) APTT, INR, liczba płytek krwi; 2) RTG klatki piersiowej i/lub TK klatki piersiowej; 3) spiroergometria; 4) SpO2 lub gazometria krwi tętniczej u chorych z niewydolnością oddychania; 5) spirometria. Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta chorego na astmę konieczne jest wykonanie bronchoskopii. W związku z tym:

Testy śródskórne, w porównaniu z punktowymi, cechuje:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przezskórnej kapnometrii. 1) pomiary stężeń CO2 u chorych przyjmujących leki nasenne nie są miarodajne; 2) wykonanie kapnometrii powinno być poprzedzone inwazyjna gazometrią krwi tętniczej; 3) umożliwia optymalizację podaży tlenu u chorych na POChP; 4) przezskórne monitorowanie stężeń CO2 u osób z zaawansowanymi chorobami skóry rąk nie jest możliwe; 5) stanowi nieinwazyjną metodę oceny układu krążenia. Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka lat 19, od dzieciństwa leczona z powodu nawracających infekcji dróg oddechowych. Skarży się na przewlekły kaszel z zaleganiem wydzieliny na stałym poziomie, okresowo nasilający się w czasie infekcji. W badaniu osłuchiwa- niem słyszalne obustronne rzężenia grubobańkowe nad górnymi polami płucnymi. W badaniu tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości stwierdzono cylin- dryczne rozstrzenie oskrzeli. W dzieciństwie wykluczono astmę, mukowiscydozę, zaburzenia ruchomości rzęsek. Według wytycznych w podstawowym panelu badań służących ustaleniu przyczyny choroby należy uwzględnić następujące z poniższych: 1) morfologia z rozmazem, stężenie we krwi IgG, IgA, IgM; 2) panel badań w kierunku alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej; 3) badania w kierunku niedoboru alfa1-antytrypsyny; 4) Quantiferon lub odczyn tuberkulinowy; 5) badanie markerów nowotworowych. Prawidłowa odpowiedź to:

Do wykrywania układowego zakażenia grzybiczego o etiologii Aspergillus spp zalecane jest: 1) wykonanie preparatu bezpośredniego i posiew materiału klinicznego; 2) oznaczenie galaktomannanu w surowicy/plaźmie krwi i BAL-u; 3) oznaczenie poziomu przeciwciał anty-aspergillus w surowicy krwi; 4) wykrycie materiału genetycznego z materiału klinicznego; 5) wykonanie preparatów histopatologicznych z bioptatów tkankowych. Prawidłowa odpowiedź to:

U 59-letniej kobiety wykonano badanie radiologiczne z powodu bólu opłucnowego. W badaniu widoczny był obwodowo położony guz (cień) w płacie dolnym płuca prawego z płynem w jamie opłucnej oraz poszerzeniem cienia śródpiersia. W przypadku niepowodzenia innych metod na samym końcu procesu diagnostycznego będzie zastosowana:

Powszechnie stosowanym obecnie badaniem w diagnostyce raka płuca nie jest:

Charakterystyczny dla pierwotnego drobnokomórkowego raka płuca opis przedstawia odpowiedź:

Mężczyzna 47-letni, od pewnego czasu cierpiał z powodu suchego kaszlu. W badaniu bronchoskopowym ujawniono lity guz w oskrzelu głównym prawym. W obrazie mikroskopowym biopsji guza widoczny był nisko dojrzały rak niedrobnoko- mórkowy. Kolejnym badaniem diagnostycznym niezbędnym dla prawidłowego rozpoznania i postępowania będzie:

U chorego l. 65 w tomografii komputerowej klatki piersiowej stwierdzono guz śr. 4 cm w płacie górnym płuca prawego oraz powiększone węzły chłonne przytchawicze dolne prawe (śr. 2 cm) i podostrogowe (śr. 2,5 cm). Z biopsji przezklatkowej guza uzyskano rozpoznanie raka niedrobnokomórkowego. Aby określić cechę N w ocenie stopnia zaawansowania choroby, w pierwszej kolejności należy wykonać:

Najlepszą metodą uzyskania materiału biopsyjnego z powiększonych węzłów chłonnych śródpiersia grupy 5 (węzły okienka aortalno-płucnego) i grupy 6 (węzły przyaortalne) jest:

U chorego z rozpoznanym rakiem gruczołowym płuca lewego dwukrotnie wykonano punkcję lewej jamy opłucnej uzyskując 1200 i 1000 ml płynu bursztynowego. W badaniu KT stwierdzono guz śr. 5 cm w płacie dolnym płuca lewego z płynem w jamie opłucnej, bez powiększonych węzłów chłonnych śródpiersia i bez ewidentnych zmian w obrębie opłucnej. W badaniu cytologicznym płynu opłucnowego nie stwierdzono komórek nowotworowych. Badanie PET/CT (pozytonowa emisyjna tomografia) nie wykazała przerzutów odległych. Najlepszą metodą postępowania u w/w chorego jest:

Zastosowanie specjalnych sond (EBUS mini probe) jest szczególnie pomocne w diagnostyce:

EBUS-TBNA łącznie z badaniem EUS/FNA (biopsja przezprzełykowa) jest bardzo skuteczna:

32-letni chory zgłosił się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z powodu bólu po prawej stronie klatki piersiowej i duszności, które pojawiły się po silnym uderzeniu w czasie meczu piłki nożnej. W badaniu przedmiotowym stwierdzono: podbiegnięcia krwawe po prawej stronie klatki piersiowej na wysokości od III do V żebra w linii pachowej środkowej, w tej okolicy znaczna bolesność uciskowa; poza tym skóra ciepła, różowa; częstość pracy serca około 100/minutę; częstość oddechu około 20/minutę; ciśnienie tętnicze 130/80 mmHg; nad prawą połową klatki piersiowej drżenie głosowe osłabione, odgłos opukowy nadmiernie jawny, szmer pęcherzykowy ściszony. Jaka jest najbardziej prawdopodobna przyczyna stwierdzanych w badaniu odchyleń?

Które z poniżej wymienionych są wskazaniem do leczenia operacyjnego odmy opłucnowej? 1) pierwszy epizod odmy u pacjenta leczonego z powodu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc; 2) drugi epizod odmy po tej samej stronie klatki piersiowej; 3) przeciek powietrza widoczny w zestawie drenażowym bezpośrednio po założeniu drenu do jamy opłucnej; 4) duża odma opłucnowa z całkowitym zapadnięciem płuca; 5) nawrót odmy po przeciwnej stronie klatki piersiowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie postępowanie należy podjąć u chorego z małą odmą samoistną pierwotną bez objawów podmiotowych?

73-letni pacjent leczony z powodu samoistnego włóknienia płuc zgłosił się z powodu nasilonej duszności. W RTG klatki piersiowej stwierdzono odmę opłuc- nową o szerokości komory nieprzekraczającej 2 cm. Jakie powinno być leczenie tego pacjenta?

62-letni mężczyzna jest hospitalizowany i leczony drenażem od 7 dni z powodu odmy opłucnowej samoistnej wtórnej i rozedmy płuc. W zestawie dre- nażowym utrzymuje się przeciek powietrza o umiarkowanym nasileniu. Ponadto pacjent jest przewlekle leczony z powodu choroby niedokrwiennej serca, miażdży- cy tętnic kończyn dolnych, przewlekłej choroby nerek oraz cukrzycy. Przed 2 mie- siącami przeszedł zawał serca, leczony był przezskórną angioplastyką z założe- niem stentu uwalniającego lek antyproliferacyjny, pobiera klopidogrel. Jakie postępowanie można rozważyć u chorego w kolejnym etapie?

Które z wymienionych metod zmniejszają ryzyko nawrotu odmy opłucnowej? 1) leczenie zachowawcze; 2) aspiracja powietrza kaniulą; 3) drenaż jamy opłucnej; 4) resekcja części płuca z pęcherzykami rozedmowymi; 5) pleurektomia. Prawidłowa odpowiedź to:

Dla różnicowania obturacyjnego bezdechu sennego z narkolepsją trzeba uwzględnić w jej charakterystyce następujące cechy: 1) napadowa senność w ciągu dnia; 2) katalepsja (napadowe zwiotczenia mięśni wywołane emocjami); 3) wzrokowe i słuchowe objawy rzekome; 4) sen rozpoczynający się od fazy REM; 5) w polisomnografii nie ma bezdechów, lecz chaotyczne występowanie fazy REM. Prawidłowa odpowiedź to:

Utrzymywanie stałego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP) jest metodą z wyboru w leczeniu obturacyjnego bezdechu sennego (OBS). Wskazaniem do stosowania leczenia (wg ASSM) są: 1) postać lekka (RDI 5-14) bez objawów dziennych OBS; 2) postać lekka (RDI 5-14) u chorych z nadmierną sennością dzienną, współistniejącymi chorobami sercowo-naczyniowymi, istotnym niedotlenieniem krwi w czasie snu lub depresją; 3) postać umiarkowana (RDI 15-30) bez objawów dziennych OBS; 4) postać umiarkowana (RDI 15-30) z objawami dziennymi OBS; 5) postać ciężka (RDI >30). Prawidłowa odpowiedź to:

Docelowa SpO2 i PaO2 w trakcie tlenoterapii domowej wynosi:

U 76-letniego pacjenta w TK klatki piersiowej uwidoczniono zmianę o wymiarach 68x44x39 mm, położoną podopłucnowo w płacie dolnym płuca lewego, poza tym w badaniu bez odchyleń. Wykonano biopsję przezklatkową guza pod kontrolą ultrasonograficzną. Godzinę po biopsji pacjent zgłosił trudności z oddychaniem. W badaniu przedmiotowym po lewej stronie klatki piersiowej stwierdzono odgłos opukowy bębenkowy oraz szmer pęcherzykowy ściszony, częstość pracy serca około 96/min, częstość oddechu około 21/min. Jakie rozpoznanie jest najbardziej prawdopodobne?

U pacjenta z rozpoznaniem POChP i przewlekłej niewydolności oddechowej, w trakcie tlenoterapii domowej, wskazaniem do rozpoczęcia nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej w warunkach domowych jest:

U chorego z POChP i przewlekłą częściową niewydolnością oddechową leczonego tlenoterapią domową rozpoznano obturacyjny bezdech senny umiarkowanego stopnia. Właściwym postępowaniem będzie:

U chorego na POChP, hospitalizowanego z powodu zaostrzenia choroby, przed wypisem ze szpitala wykonano gazometrię krwi tętniczej: pH 7,36, pO2 57 mmHg, pCO2 46 mmHg, HCO3 26 mmol/l, SO2 89%. W takim przypadku:

U chorego na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc GOLD 3 gr. D, wyko- nano polisomnografię. Stwierdzono wskaźnik AHI 4,6, z przewagą bezdechów i spłyceń o charakterze obturacyjnym; średnia SpO2 88%, najniższa SpO2 82% (czas trwania min. saturacji 15 minut). Wynik badania wskazuje na:

Pacjent 70-letni z POChP GOLD 4, zgłasza duszność o nasileniu 3 pkt. w skali mMRC. Spoczynkowa gazometria krwi tętniczej: pH 7,50, pO2 68 mmHg, pCO2 32 mmHg, HCO3 18 mmol/l, SO2 94%. Test 6 minutowego chodu: 115 m (dwukrotnie odpoczynek po 1 min), SO2 przed testem 95%, SO2 po teście 78%, HR przed testem 84/min, HR po 120/min, RR przed testem 130/70mmHg, RR po teście 150/90mmHg. Wskaż prawidłową odpowiedź:

Wskazaniami do nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej u pacjenta ze znaczną deformacją klatki piersiowej są: 1) niemożność uzyskania docelowej SpO2 >90% w trakcie tlenoterapii biernej; 2) ostra niewydolność oddechowa z hiperkapnią; 3) przewlekła niewydolność oddechowa z hiperkapnią; 4) wystąpienie kwasicy oddechowej w trakcie tlenoterapii biernej; 5) objawy hipowentylacji pomimo stosowania tlenoterapii domowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniami do nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej dodatnim ciśnieniem są: 1) niestabilność hemodynamiczna; 2) odma opłucnowa leczona drenażem; 3) wymioty; 4) kardiogenny obrzęk płuc; 5) brak współpracy chorego. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniami do wdrożenia nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej u chorego z zaostrzeniem POChP są: 1) kwasica oddechowa; 2) hiperkapnia z PaCO2 > 50 mmHg; 3) zaburzenia świadomości i brak współpracy chorego; 4) tachypnoe >25 odd/min, paradoksalne ruchy oddechowe; 5) zapalenie płuc ze wstrząsem septycznym. Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego hospitalizowanego z powodu zaostrzenia POChP, leczonego nieinwazyjną wentylacją mechaniczną (NWM), wskazaniami do przerwania NWM i intubacji są: 1) śpiączka; 2) tachypnoe >35/min; 3) objętość oddechowa <300 ml; 4) brak poprawy utlenowania krwi (SaO2 <85%); 5) pH <7,25 po 2 godzinach NWM. Prawidłowa odpowiedź to:

Nieinwazyjna wentylacja mechaniczna w warunkach domowych jest leczeniem pierwszego rzutu u chorych z przewlekłą niewydolnością oddechową w przebiegu:

Wskazaniem do zastosowania stałego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP) w leczeniu obturacyjnego bezdechu sennego jest: 1) RDI 5-14 u pacjenta bezobjawowego, bez chorób współistniejących; 2) RDI >30 u pacjenta bez chorób współistniejących; 3) RDI 15-30 u pacjenta z chorobami układu sercowo-naczyniowego; 4) RDI <5 u pacjenta z nasilonym chrapaniem; 5) RDI >30 u pacjenta z chorobami układu sercowo-naczyniowego. Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka wystąpienia obturacyjnego bezdechu sennego zalicza się: 1) otyłość; 2) przebyte operacje na górnych drogach oddechowych; 3) alergiczny nieżyt nosa; 4) spożycie alkoholu; 5) ciążę. Prawidłowa odpowiedź to:

U 52-letniego otyłego pacjenta, operatora dźwigu, wykonano polisomno- grafię i stwierdzono wskaźnik RDI 19 z przewagą zdarzeń o charakterze obtura- cyjnym. Wynik w skali Epworth: 19 pkt. Wskaż zalecane postępowanie:

Badanie poligraficzne można wykonać: 1) u chorych z nasilonymi objawami sugerującymi obturacyjny bezdech senny, z chorobami układu sercowo-naczyniowego; 2) u chorych przyjmujących długo działające leki opioidowe; 3) u chorych z bezsennością; 4) u chorych z podejrzeniem zespołu hipowentylacji otyłych; 5) u chorych z objawami sugerującymi obturacyjny bezdech senny, bez poważnych chorób współistniejących. Prawidłowa odpowiedź to:

Od chorego na gruźlicę wyhodowano szczep Mycobacterium tuberculosis o oporności MDR. Który z niżej wymienionych wzorów oporności charakteryzuje szczep prątków gruźlicy typu MDR? 1) oporność na INH i RMP; 2) oporność na INH i EMB; 3) oporność na INH; 4) oporność na SM, INH i RMP; 5) oporność na SM, EMB. Prawidłowa odpowiedź to:

72-letnia pacjentka leczona z powodu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc zgłosiła się z powodu nagłego nasilenia duszności i kłującego bólu po prawej stronie klatki piersiowej. W badaniu przedmiotowym stwierdzono zasinienie ust, tachypnoe, tachykardię, ciśnienie tętnicze 80/50, wypełnienie żył szyjnych. W badaniu układu oddechowego po prawej stronie klatki piersiowej widoczne jest poszerzenie międzyżebrzy, nad płucem prawym stwierdza się odgłos opukowy nadmiernie jawny, a szmer pęcherzykowy znacznie ściszony. W czasie badania stan chorej się pogarsza, duszność nasila się szybko, dochodzi do utraty przytomności. Jaki powinien być pierwszy krok w postępowaniu?

U 35-letniej kobiety rozpoznano odmę opłucnową samoistną lewostron- ną. W zdjęciu RTG widoczna jest mała odma w szczycie jamy opłucnej prawej, o grubości nieprzekraczającej 2 cm. W przeszłości pacjentka była dwukrotnie leczona z powodu odmy opłucnowej lewostronnej i jeden raz z powodu odmy opłucnowej prawostronnej. Jakie leczenie należy zastosować u tej chorej?

Które z poniższych metod są zalecane do monitorowania przebiegu i leczenia sarkoidozy płuc? 1) RTG klatki piersiowej; 2) BAL; 3) TLCO 4) spirometria; 5) gazometria. Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku terapeutycznej torakocentezy, do której wskazaniem jest duszność spowodowana przez płyn, jednorazowo usuwa się zwykle:

Niskie stężenie glukozy <1,6 mmol/l (29 mg/dl) w płynie opłucnowym stwierdza się w: