Egzamin PES / Choroby płuc / wiosna 2016
120 pytań
Pytanie 1
Które z podanych niżej stwierdzeń dotyczących domowego leczenia tlenem są prawdziwe?
1) celem domowej terapii tlenem jest uzyskanie PaO2 >60 mmHg;
2) chory powinien przyjmować tlen przez minimum 15 godz./dobę;
3) należy dążyć do uzyskania PaO2 >50 mmHg;
4) przyjmowanie tlenu przez 24 godz./dobę jest szkodliwe;
5) przepływ tlenu powinien być ustalany indywidualnie.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) celem domowej terapii tlenem jest uzyskanie PaO2 >60 mmHg;
2) chory powinien przyjmować tlen przez minimum 15 godz./dobę;
3) należy dążyć do uzyskania PaO2 >50 mmHg;
4) przyjmowanie tlenu przez 24 godz./dobę jest szkodliwe;
5) przepływ tlenu powinien być ustalany indywidualnie.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 2
Które z podanych niżej chorób układu oddechowego są związane z aspiracją?
1) egzogenne tłuszczowe zapalenie płuc;
2) rozstrzenie oskrzeli;
3) zachłystowe zapalenie płuc;
4) dysfunkcja fałdów głosowych;
5) zaostrzenie astmy.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) egzogenne tłuszczowe zapalenie płuc;
2) rozstrzenie oskrzeli;
3) zachłystowe zapalenie płuc;
4) dysfunkcja fałdów głosowych;
5) zaostrzenie astmy.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 3
Chorego leczonego w szpitalu z rozpoznaniem poszpitalne zapalenie płuc nie możemy bezpiecznie wypisać do domu, gdy w ciągu ostatnich 24 godz. spełnił ≥ 2 wśród podanych niżej warunków, z wyjątkiem:
1) temperatura ciała > 37,5°C;
2) częstość oddechów ≥ 24/min;
3) ciśnienie tętnicze ≤ 90 mmHg;
4) saturacja krwi > 95%;
5) niezdolność do samodzielnego spożywania pokarmów.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) temperatura ciała > 37,5°C;
2) częstość oddechów ≥ 24/min;
3) ciśnienie tętnicze ≤ 90 mmHg;
4) saturacja krwi > 95%;
5) niezdolność do samodzielnego spożywania pokarmów.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 4
Wskaż kryteria (wg ISHLT z 2014 roku) kwalifikujące do przeszczepienia płuc u chorego z zaawansowaną i nieodwracalną przewlekłą chorobą płuc prowadzącą do skrócenia życia:
1) konieczność stosowania tlenoterapii w trakcie wysiłku;
2) duże (> 50%) ryzyko zgonu z powodu choroby płuc w czasie < 24 miesięcy;
3) duże (> 80%) prawdopodobieństwo przeżycia ≥ 90 dni po transplantacji;
4) nie ma innych możliwości leczenia zachowawczego i chirurgicznego;
5) przewidywany czas przeżycia chorego 36 miesięcy.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) konieczność stosowania tlenoterapii w trakcie wysiłku;
2) duże (> 50%) ryzyko zgonu z powodu choroby płuc w czasie < 24 miesięcy;
3) duże (> 80%) prawdopodobieństwo przeżycia ≥ 90 dni po transplantacji;
4) nie ma innych możliwości leczenia zachowawczego i chirurgicznego;
5) przewidywany czas przeżycia chorego 36 miesięcy.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 5
Które z podanych niżej kryteriów są bezwzględnym przeciwwskazaniem do przeszczepienia płuc u chorego z zaawansowaną, przewlekłą i nieodwracalną chorobą płuc?
1) BMI ≥ 35;
2) krańcowa nieuleczalna niewydolność narządowa (nerek, wątroby, serca);
3) osteoporoza objawowa;
4) czynna gruźlica;
5) uzależnienie (nikotynizm, narkomania, alkoholizm).
Prawidłowa odpowiedź to:
1) BMI ≥ 35;
2) krańcowa nieuleczalna niewydolność narządowa (nerek, wątroby, serca);
3) osteoporoza objawowa;
4) czynna gruźlica;
5) uzależnienie (nikotynizm, narkomania, alkoholizm).
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 6
Jaki czynnik ryzyka nie jest związany z narażeniem na pylicę krzemową?
1) praca w kamieniołomach;
2) oczyszczanie odlewów w przemyśle hutniczym;
3) pył drzewny;
4) praca w przemyśle porcelanowym;
5) proszek ścierny.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) praca w kamieniołomach;
2) oczyszczanie odlewów w przemyśle hutniczym;
3) pył drzewny;
4) praca w przemyśle porcelanowym;
5) proszek ścierny.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 7
Chemioterapia I linii w zaawansowanym miejscowo (stopień IIIB) lub rozsianym (stopień IV) niedrobnokomórkowym raku płuca powinna być stosowana u chorych, u których spełnione są następujące kryteria:
1) chory w wieku < 65 roku życia;
2) nowotwór rozsiany (stopień IV) lub miejscowo zaawansowany (stopień IIIB);
3) w stopniu IIIB chemioterapia wskazana jest wyłącznie u chorych nie kwalifikujących się do radykalnej radioterapii lub radiochemioterapii;
4) istotny ubytek masy ciała;
5) stopień sprawności według WHO: 0, 1 oraz wybrani chorzy w stopniu 2.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) chory w wieku < 65 roku życia;
2) nowotwór rozsiany (stopień IV) lub miejscowo zaawansowany (stopień IIIB);
3) w stopniu IIIB chemioterapia wskazana jest wyłącznie u chorych nie kwalifikujących się do radykalnej radioterapii lub radiochemioterapii;
4) istotny ubytek masy ciała;
5) stopień sprawności według WHO: 0, 1 oraz wybrani chorzy w stopniu 2.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 8
Które z podanych stwierdzeń są prawdziwe w odniesieniu do chemioterapii II linii w zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuca (NDRP)?
1) chemioterapię II linii można rozważyć u chorych, którzy w leczeniu Iinii I uzyskali obiektywną odpowiedź trwającą przynajmniej 3 miesiące;
2) w chemioterapii II linii stosuje się zwykle leczenie jednolekowe;
3) czas do progresji i czas całkowitego przeżycia przy stosowaniu leczenia jednolekowego są podobne, jak w schematach wielolekowych;
4) w leczeniu II linii można stosować docetaksel lub pemetreksed;
5) zły stan ogólny chorego nie dyskwalifikuje chorego od leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) chemioterapię II linii można rozważyć u chorych, którzy w leczeniu Iinii I uzyskali obiektywną odpowiedź trwającą przynajmniej 3 miesiące;
2) w chemioterapii II linii stosuje się zwykle leczenie jednolekowe;
3) czas do progresji i czas całkowitego przeżycia przy stosowaniu leczenia jednolekowego są podobne, jak w schematach wielolekowych;
4) w leczeniu II linii można stosować docetaksel lub pemetreksed;
5) zły stan ogólny chorego nie dyskwalifikuje chorego od leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 9
Które z podanych niżej wskazań do oceny mutacji w genie EGFR i rearanżacji genu ALK w chorych na raka płuca są prawdziwe?
1) decyzję o badaniu podejmuje pulmonolog lub onkolog po indywidualnej ocenie stanu chorego oraz wskazań klinicznych do leczenia ukierunkowanego molekularnie;
2) nie należy wykonywać badania genetycznego, gdy w preparacie guza uwidoczniono tylko komórki raka płaskonabłonkowego, drobnokomórkowego lub rakowiaka;
3) badania mutacji genu EGFR należy wykonać u chorych z NDRP o utkaniu niepłaskonabłonkowym;
4) badanie rearanżacji genu ALK wykonuje się u chorych z rakiem gruczołowym lub zawierającym komponent utkania gruczołowego po uprzednim potwierdzeniu braku mutacji somatycznych w genie EGFR;
5) w/w badania molekularne powinny być przeprowadzane tylko u kobiet.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) decyzję o badaniu podejmuje pulmonolog lub onkolog po indywidualnej ocenie stanu chorego oraz wskazań klinicznych do leczenia ukierunkowanego molekularnie;
2) nie należy wykonywać badania genetycznego, gdy w preparacie guza uwidoczniono tylko komórki raka płaskonabłonkowego, drobnokomórkowego lub rakowiaka;
3) badania mutacji genu EGFR należy wykonać u chorych z NDRP o utkaniu niepłaskonabłonkowym;
4) badanie rearanżacji genu ALK wykonuje się u chorych z rakiem gruczołowym lub zawierającym komponent utkania gruczołowego po uprzednim potwierdzeniu braku mutacji somatycznych w genie EGFR;
5) w/w badania molekularne powinny być przeprowadzane tylko u kobiet.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 10
Które z odpowiedzi dotyczących leczenia ukierunkowanego molekularnie w gruczolakoraku płuca lub NDRP z przewagą tego typu histologicznego w stopniu zaawansowania IIIB i IV są właściwe?
1) u chorych gruczolakorakiem z mutacją genu EGFR zastosowanie inhibitorów kinazy tyrozynowej w I linii leczenia jest postępowaniem z wyboru;
2) u chorych z mutacją genu EGFR, którzy już w I linii otrzymali chemioterapię zastosowanie inhibitorów EGFR należy rozważyć w II linii;
3) w wybranych przypadkach można równocześnie stosować chemioterapię I linii i inhibitory kinazy tyrozynowej;
4) gefitinib może być stosowany pod warunkiem potwierdzenia obecności mutacji genu EGFR w eksonie 19. lub 21.;
5) erlotynib może być stosowany także u chorych z rzadkimi mutacjami aktywującymi genu EGFR w eksonach 18.-21.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) u chorych gruczolakorakiem z mutacją genu EGFR zastosowanie inhibitorów kinazy tyrozynowej w I linii leczenia jest postępowaniem z wyboru;
2) u chorych z mutacją genu EGFR, którzy już w I linii otrzymali chemioterapię zastosowanie inhibitorów EGFR należy rozważyć w II linii;
3) w wybranych przypadkach można równocześnie stosować chemioterapię I linii i inhibitory kinazy tyrozynowej;
4) gefitinib może być stosowany pod warunkiem potwierdzenia obecności mutacji genu EGFR w eksonie 19. lub 21.;
5) erlotynib może być stosowany także u chorych z rzadkimi mutacjami aktywującymi genu EGFR w eksonach 18.-21.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 11
Przy jakim wyniku badań patomorfologicznych i/lub histochemicznych (IHC) powinno się przekazać preparat do badań mutacji EGFR u chorych na raka płuca w kwalifikacji chorych do ewentualnego leczenia inhibitorem kinazy tyrozynowej?
1) rak gruczołowy - ADC (adenocarcinoma);
2) rak niedrobnokomórkowy, gdy ustalenie typu morfologicznego nie jest możliwe - NSCLS- NOS (not othervise specified)
IHC: TTF-1 (-), p40/63 (-);
3) międzybłoniak opłucnej IHC: BerEp4, CEA i TTF1;
4) rak niedrobnokomórkowy, prawdopodobnie płaskonabłonkowy
IHC: SQCLC TTF-1 (-), p40/63 (+);
5) NSCLC- prawdopodobnie ADC; IHC: TTF-1 (+), p40/63 (-).
Prawidłowa odpowiedź to:
1) rak gruczołowy - ADC (adenocarcinoma);
2) rak niedrobnokomórkowy, gdy ustalenie typu morfologicznego nie jest możliwe - NSCLS- NOS (not othervise specified)
IHC: TTF-1 (-), p40/63 (-);
3) międzybłoniak opłucnej IHC: BerEp4, CEA i TTF1;
4) rak niedrobnokomórkowy, prawdopodobnie płaskonabłonkowy
IHC: SQCLC TTF-1 (-), p40/63 (+);
5) NSCLC- prawdopodobnie ADC; IHC: TTF-1 (+), p40/63 (-).
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 12
Bezwzględne przeciwwskazania do wykonywania testów marszowych to:
1) niestabilna dławica piersiowa;
2) niekontrolowana niewydolność serca;
3) niekontrolowana astma;
4) ostra niewydolność oddechowa;
5) zawał serca poniżej 5 dni od incydentu.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) niestabilna dławica piersiowa;
2) niekontrolowana niewydolność serca;
3) niekontrolowana astma;
4) ostra niewydolność oddechowa;
5) zawał serca poniżej 5 dni od incydentu.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 13
Które ze stwierdzeń dotyczących postaci jednorazowych dawek i liczby dawek stosowanych na dobę β-2 agonistów wziewnych długo (LABA) lub ultradługo działających (uLABA) w leczeniu chorych na POChP są prawdziwe?
1) formoterol: postać proszkowa DPI (inhalator proszkowy), dawki 4,5; 9,0; 12,0 µg/dawkę lub postać MDI (inhalator ciśnieniowy): 12,0 µg/dawkę; 1 dawka co 12 godz.;
2) salmeterol: postać MDI 25 µg/dawkę; postać DPI 50 µg/dawkę; 1 dawka co 12 godz.;
3) indakaterol postać DPI 150; 300 µg/dawkę; 1 dawka co 24 godz.;
4) salbutamol postać MDI 100; 150, 200 µg/dawkę; 1 dawka co 6 godz.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) formoterol: postać proszkowa DPI (inhalator proszkowy), dawki 4,5; 9,0; 12,0 µg/dawkę lub postać MDI (inhalator ciśnieniowy): 12,0 µg/dawkę; 1 dawka co 12 godz.;
2) salmeterol: postać MDI 25 µg/dawkę; postać DPI 50 µg/dawkę; 1 dawka co 12 godz.;
3) indakaterol postać DPI 150; 300 µg/dawkę; 1 dawka co 24 godz.;
4) salbutamol postać MDI 100; 150, 200 µg/dawkę; 1 dawka co 6 godz.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 14
Naturalny, niepowikłany przebieg poszpitalnego zapalenia płuc to stopniowe ustępowanie objawów i oznak choroby. Które z poniższych stwierdzeń są fałszywe?
1) gorączka ustępuje najpóźniej w ciągu 1 tygodnia;
2) ból w klatce piersiowej i odkrztuszanie istotnie zmniejszają się lub ustępują w ciągu 4 tygodni, a kaszel i duszność trwają około 6 tygodni;
3) po 3 miesiącach objawy ustępują całkowicie, może pozostać osłabienie;
4) po 6 miesiąca zdrowie powraca do normy;
5) gorączka całkowicie ustępuje w ciągu 1 dnia.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) gorączka ustępuje najpóźniej w ciągu 1 tygodnia;
2) ból w klatce piersiowej i odkrztuszanie istotnie zmniejszają się lub ustępują w ciągu 4 tygodni, a kaszel i duszność trwają około 6 tygodni;
3) po 3 miesiącach objawy ustępują całkowicie, może pozostać osłabienie;
4) po 6 miesiąca zdrowie powraca do normy;
5) gorączka całkowicie ustępuje w ciągu 1 dnia.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 15
Wskaż zdanie/a prawidłowe dotyczące zjawiska hiperinflacji w patofizjologii oddychania w POChP:
1) hiperinflacja w POChP zmniejsza uczucie duszności w czasie wysiłku;
2) hiperinflacja w POChP spowodowane jest zmniejszeniem pojemności wdechowej i zwiększeniem czynnościowej pojemności zalegającej;
3) stosowanie w leczeniu chorych na POChP LAMA i LABA zmniejsza hiperinflację;
4) hiperinflacja w POChP zwiększa tolerancję wysiłku;
5) hiperinflacja spowodowana jest zmniejszeniem FRC i zwiększeniem IC.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) hiperinflacja w POChP zmniejsza uczucie duszności w czasie wysiłku;
2) hiperinflacja w POChP spowodowane jest zmniejszeniem pojemności wdechowej i zwiększeniem czynnościowej pojemności zalegającej;
3) stosowanie w leczeniu chorych na POChP LAMA i LABA zmniejsza hiperinflację;
4) hiperinflacja w POChP zwiększa tolerancję wysiłku;
5) hiperinflacja spowodowana jest zmniejszeniem FRC i zwiększeniem IC.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 16
Wskaż zdanie/a prawidłowe dotyczące leczenia POChP, które ma najkorzystniejsze działanie rokownicze na przedłużenie życia chorym:
1) stosowanie leczenia skojarzonego wGKS + LABA;
2) stosowanie przewlekłe doustnych kortykosteroidów;
3) rzucenie palenia papierosów przez chorego;
4) ograniczenie wysiłku fizycznego i ćwiczeń rehabilitacyjnych;
5) stosowanie przewlekłej tlenoterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) stosowanie leczenia skojarzonego wGKS + LABA;
2) stosowanie przewlekłe doustnych kortykosteroidów;
3) rzucenie palenia papierosów przez chorego;
4) ograniczenie wysiłku fizycznego i ćwiczeń rehabilitacyjnych;
5) stosowanie przewlekłej tlenoterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 17
Wskaż zdania prawdziwe dotyczące oceny obturacji, jako czynnika rokowniczego u chorych na POChP wg aktualnych zaleceń GOLD:
1) obturacja oskrzeli wyrażana jako wartość FEV1 nie ma znaczenia rokowniczego u chorych na POChP, lecz jedynie służy ocenie odpowiedzi na zastosowane leczenie;
2) u chorego na POChP wartość FEV1 poniżej 75% w.n. świadczy o cięższym przebiegu choroby;
3) u chorych na POChP wartość FEV1 poniżej 50 % częściej sprzyja zaostrzeniom choroby, w tym wymagającym leczenia szpitalnego;
4) u chorych na POChP obecność odwracalnej obturacji oskrzeli większej niż 15% wartości wyjściowej może sugerować ryzyko ciężkiego ataku duszności;
5) wg aktualnego GOLD badanie FEV1 powinno się wykonywać przynajmniej raz w roku, aby rozpoznać chorych na POChP z szybkim spadkiem obturacji, gdyż są to chorzy, z szczególnie dużym ryzykiem pogorszenia choroby i wymagający konsultacji specjalisty.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) obturacja oskrzeli wyrażana jako wartość FEV1 nie ma znaczenia rokowniczego u chorych na POChP, lecz jedynie służy ocenie odpowiedzi na zastosowane leczenie;
2) u chorego na POChP wartość FEV1 poniżej 75% w.n. świadczy o cięższym przebiegu choroby;
3) u chorych na POChP wartość FEV1 poniżej 50 % częściej sprzyja zaostrzeniom choroby, w tym wymagającym leczenia szpitalnego;
4) u chorych na POChP obecność odwracalnej obturacji oskrzeli większej niż 15% wartości wyjściowej może sugerować ryzyko ciężkiego ataku duszności;
5) wg aktualnego GOLD badanie FEV1 powinno się wykonywać przynajmniej raz w roku, aby rozpoznać chorych na POChP z szybkim spadkiem obturacji, gdyż są to chorzy, z szczególnie dużym ryzykiem pogorszenia choroby i wymagający konsultacji specjalisty.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 18
Wskaż zdania prawdziwe dotyczące oceny zaawansowania POChP i ryzyka zaostrzenia choroby wg aktualnych zaleceń GOLD:
1) w ocenie zaawansowania POChP zwraca się uwagę na liczbę hospitalizacji z powodu zaostrzenia choroby w ciągu ostatnich 6 miesięcy;
2) chorzy z niskim ryzykiem pogorszenia POChP (kategoria A i B) to ci, którzy mieli w ostatnich 6 miesiącach co najmniej jedno zaostrzenie wymagające leczenia w szpitalu;
3) wg zaleceń GOLD uważa się, że zaostrzenie wymagające hospitalizacji jest istotnym niekorzystnym czynnikiem rokowniczym dotyczącym przeżycia;
4) chorzy z wysokim ryzykiem pogorszenia POChP (kategoria C i D) to ci, którzy mieli w ostatnim roku co najmniej dwa zaostrzenia wymagające antybiotykoterapii lub leczenia systemowego kortykosteroidami;
5) chorzy ze średnim ryzykiem pogorszenia POChP (kategoria A i C) to ci, którzy mieli ostatnim roku jedno zaostrzenie wymagające hospitalizacji, opanowane w warunkach domowych.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) w ocenie zaawansowania POChP zwraca się uwagę na liczbę hospitalizacji z powodu zaostrzenia choroby w ciągu ostatnich 6 miesięcy;
2) chorzy z niskim ryzykiem pogorszenia POChP (kategoria A i B) to ci, którzy mieli w ostatnich 6 miesiącach co najmniej jedno zaostrzenie wymagające leczenia w szpitalu;
3) wg zaleceń GOLD uważa się, że zaostrzenie wymagające hospitalizacji jest istotnym niekorzystnym czynnikiem rokowniczym dotyczącym przeżycia;
4) chorzy z wysokim ryzykiem pogorszenia POChP (kategoria C i D) to ci, którzy mieli w ostatnim roku co najmniej dwa zaostrzenia wymagające antybiotykoterapii lub leczenia systemowego kortykosteroidami;
5) chorzy ze średnim ryzykiem pogorszenia POChP (kategoria A i C) to ci, którzy mieli ostatnim roku jedno zaostrzenie wymagające hospitalizacji, opanowane w warunkach domowych.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 19
W oparciu o najnowsze zalecenia GOLD leczenia chorych na POChP wskaż zdania prawdziwe:
1) ze względu na patofizjologię choroby najskuteczniejszymi i najbezpieczniejszymi lekami w leczeniu POChP są betamimetyki długo działające i wziewne sterydy stosowne razem niezależnie od stopnia ciężkości choroby;
2) najważniejszymi lekami stosowanymi w leczeniu POChP są wziewne leki rozszerzające oskrzela;
3) długo działające leki antycholinergiczne (LAMA) zaleca się chorym z POChP po dodatniej próbnie rozkurczowej z bromkiem ipratropium (Atrovent), a betamimetyki długo działające (LABA) po dodatniej próbie rozkurczowej z salbutamolem (Ventolin);
4) u chorych z POChP z dużym ryzykiem zaostrzeń i małymi objawami (kategoria C) zalecanym leczeniem pierwszego wyboru jest: wGKS + LABA albo LAMA;
5) u chorych z POChP z małym ryzykiem zaostrzeń i małymi objawami (kategoria A) zalecanym leczeniem pierwszego wyboru jest: wGKS + doraźnie SABA.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) ze względu na patofizjologię choroby najskuteczniejszymi i najbezpieczniejszymi lekami w leczeniu POChP są betamimetyki długo działające i wziewne sterydy stosowne razem niezależnie od stopnia ciężkości choroby;
2) najważniejszymi lekami stosowanymi w leczeniu POChP są wziewne leki rozszerzające oskrzela;
3) długo działające leki antycholinergiczne (LAMA) zaleca się chorym z POChP po dodatniej próbnie rozkurczowej z bromkiem ipratropium (Atrovent), a betamimetyki długo działające (LABA) po dodatniej próbie rozkurczowej z salbutamolem (Ventolin);
4) u chorych z POChP z dużym ryzykiem zaostrzeń i małymi objawami (kategoria C) zalecanym leczeniem pierwszego wyboru jest: wGKS + LABA albo LAMA;
5) u chorych z POChP z małym ryzykiem zaostrzeń i małymi objawami (kategoria A) zalecanym leczeniem pierwszego wyboru jest: wGKS + doraźnie SABA.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 20
W zaostrzeniu POChP dochodzi do nasilenia objawów ze strony układu oddechowego ponad zwykłą, codzienną zmienność, które zmusza do zmiany dotychczasowego leczenia a niekiedy skierowania chorego do szpitala. Wskaż zdania prawdziwe dotyczące kwalifikacji chorych z zaostrzeniem POChP do leczenia szpitalnego:
1) do leczenia szpitalnego kwalifikują się chorzy z zaostrzeniem POChP oraz ciężką i bardzo ciężką obturacją oskrzeli (FEV1 < 50% w.n.);
2) do leczenia szpitalnego kwalifikują się chorzy z zaostrzeniem POChP oraz znacznym nasileniem duszności spoczynkowej i tachypnoe;
3) do leczenia szpitalnego kwalifikują się chorzy z zaostrzeniem POChP oraz słabą odwracalnością obturacji oskrzeli po lekach rozkurczowych;
4) do leczenia szpitalnego kwalifikują się chorzy z POChP po skutecznym leczeniu ambulatoryjnym zaostrzenia w celu zmiany dotychczasowego przewlekłego leczenia choroby;
5) do leczenia szpitalnego kwalifikują się chorzy z zaostrzeniem POChP oraz niewydolnością oddychania i jej powikłaniami.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) do leczenia szpitalnego kwalifikują się chorzy z zaostrzeniem POChP oraz ciężką i bardzo ciężką obturacją oskrzeli (FEV1 < 50% w.n.);
2) do leczenia szpitalnego kwalifikują się chorzy z zaostrzeniem POChP oraz znacznym nasileniem duszności spoczynkowej i tachypnoe;
3) do leczenia szpitalnego kwalifikują się chorzy z zaostrzeniem POChP oraz słabą odwracalnością obturacji oskrzeli po lekach rozkurczowych;
4) do leczenia szpitalnego kwalifikują się chorzy z POChP po skutecznym leczeniu ambulatoryjnym zaostrzenia w celu zmiany dotychczasowego przewlekłego leczenia choroby;
5) do leczenia szpitalnego kwalifikują się chorzy z zaostrzeniem POChP oraz niewydolnością oddychania i jej powikłaniami.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 21
Do domowej tlenoterapii (DLT) kwalifikują się chorzy z POChP, u których w okresie wyrównania choroby i przy optymalnym wykorzystaniu leczenia farmakologicznego utrzymuje się znaczna hipoksemia. Wskaż zdania prawdziwe dotyczące kwalifikacji chorych z POChP do przewlekłej tlenoterapii:
1) do DLT kwalifikują się chorzy z PaCO2 > 60 mmHg;
2) do DLT kwalifikują się chorzy z przerostem prawej komory;
3) do DLT kwalifikują się chorzy poliglobulią;
4) do DLT kwalifikują się chorzy z PaO2 ≤ 55 mmHg;
5) do DLT kwalifikują się chorzy z PaO2 > 55 i < 60 mmHg i potwierdzonym radiologicznie lub ultrasonograficznie nadciśnieniem płucnym.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) do DLT kwalifikują się chorzy z PaCO2 > 60 mmHg;
2) do DLT kwalifikują się chorzy z przerostem prawej komory;
3) do DLT kwalifikują się chorzy poliglobulią;
4) do DLT kwalifikują się chorzy z PaO2 ≤ 55 mmHg;
5) do DLT kwalifikują się chorzy z PaO2 > 55 i < 60 mmHg i potwierdzonym radiologicznie lub ultrasonograficznie nadciśnieniem płucnym.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 22
Wskazaniem do rozpoczęcia nieinwazyjnej wentylacji (NWM) w zaostrzeniu POChP jest niewyrównana kwasica oddechowa lub ciężka hiperkapnia i hipoksemia. Wskaż zdania prawdziwe dotyczące kwalifikacji chorych z POChP do NWM:
1) do NWM kwalifikują się chorzy z pH < 7,35;
2) do NWM kwalifikują się chorzy z PaCO2 > 60 mmHg;
3) do NWM kwalifikują się chorzy PaO2 (podczas oddychania tlenem) < 50 mmHg;
4) do NWM kwalifikują się chorzy z zaburzeniami świadomości;
5) do NWM kwalifikują się chorzy z obfitym wykrztuszaniem i zalegającą wydzieliną w drzewie oskrzelowym.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) do NWM kwalifikują się chorzy z pH < 7,35;
2) do NWM kwalifikują się chorzy z PaCO2 > 60 mmHg;
3) do NWM kwalifikują się chorzy PaO2 (podczas oddychania tlenem) < 50 mmHg;
4) do NWM kwalifikują się chorzy z zaburzeniami świadomości;
5) do NWM kwalifikują się chorzy z obfitym wykrztuszaniem i zalegającą wydzieliną w drzewie oskrzelowym.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 23
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące związków między obturacyjnym bezdechem sennym a nadciśnieniem tętniczym będącym jego powikłaniem:
1) powtarzające się wielokrotnie w czasie snu przebudzenia kończące bezdech są przyczyną wzmożonej aktywności układu współczulnego, która powoduje przyspieszenie czynności serca;
2) zwiększenie pojemności minutowej i obwodowego oporu naczyniowego oraz zatrzymywanie sodu i wody przez nerki powodują wzrost ciśnienia krwi;
3) zmianie ulega profil ciśnienia krwi w nocy - nie występuje fizjologiczne obniżenie ciśnienia tętniczego, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych;
4) obturacyjny bezdech senny należy do najczęstszych przyczyn wtórnego nadciśnienia tętniczego i nadciśnienia opornego na leczenie;
5) nadciśnienie tętnicze występuje u ponad 50% chorych z obturacyjnym bezdechem sennym.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) powtarzające się wielokrotnie w czasie snu przebudzenia kończące bezdech są przyczyną wzmożonej aktywności układu współczulnego, która powoduje przyspieszenie czynności serca;
2) zwiększenie pojemności minutowej i obwodowego oporu naczyniowego oraz zatrzymywanie sodu i wody przez nerki powodują wzrost ciśnienia krwi;
3) zmianie ulega profil ciśnienia krwi w nocy - nie występuje fizjologiczne obniżenie ciśnienia tętniczego, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych;
4) obturacyjny bezdech senny należy do najczęstszych przyczyn wtórnego nadciśnienia tętniczego i nadciśnienia opornego na leczenie;
5) nadciśnienie tętnicze występuje u ponad 50% chorych z obturacyjnym bezdechem sennym.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 24
Wśród określanych w polisomnografii stadiów snu wg klasyfikacji American Academy of Sleep Medicine (AASM) z 2007 roku sen głęboki związany jest w ramach fazy snu nREM ze stadium:
Pytanie 25
Utrzymywanie stałego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP) jest metodą z wyboru w leczeniu obturacyjnego bezdechu sennego (OBS). Wskazaniem do stosowania leczenia (wg ASSM) są:
1) postać lekka (RDI 5 - 14) bez objawów dziennych OBS;
2) postać lekka (RDI 5 - 14) z objawami dziennymi OBS, objawami sercowo-naczyniowymi, depresją;
3) postać łagodna (RDI 15-30) bez objawów dziennych OBS;
4) postać łagodna (RDI 15-30) z objawami dziennymi OBS;
5) postać ciężka (RDI > 30).
Prawidłowa odpowiedź to:
1) postać lekka (RDI 5 - 14) bez objawów dziennych OBS;
2) postać lekka (RDI 5 - 14) z objawami dziennymi OBS, objawami sercowo-naczyniowymi, depresją;
3) postać łagodna (RDI 15-30) bez objawów dziennych OBS;
4) postać łagodna (RDI 15-30) z objawami dziennymi OBS;
5) postać ciężka (RDI > 30).
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 26
W diagnostyce obturacyjnego bezdechu sennego istotne jest różnicowanie z narkolepsją. Mogą o niej świadczyć wymienione poniżej, z wyjątkiem:
Pytanie 27
Iwakaftor jest lekiem znajdującym możliwość zastosowania - jako pierwszy spośród tzw. modulatorów - u pacjentów:
Pytanie 28
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zastosowania określania stężenia jonu chlorkowego w pocie w diagnostyce mukowiscydozy:
Pytanie 29
W przypadku stwierdzania zaostrzenia choroby oskrzelowo-płucnej u pacjenta z mukowiscydozą leczenie empiryczne bez znanego wyniku badania mikrobiologicznego obejmuje najczęściej podanie dożylnie następujących antybiotyków:
Pytanie 30
Przeszczepianie płuc u pacjentów z mukowiscydozą należy rozważyć:
1) jeśli w badaniu spirometrycznym FEV1 wynosi poniżej 30% wn.;
2) przy gwałtownej progresji zmian oskrzelowo-płucnych u pacjentów z niewydolnością oddechową wymagającą tlenoterapii domowej;
3) przy kolonizacji dróg oddechowych patogenami Burkholderia cepacia complex;
4) jeśli szacowane prawdopodobieństwo przeżycia dwóch lat wynosi poniżej 50%;
5) jeśli w badaniu spirometrycznym FVC wynosi poniżej 70% wn.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) jeśli w badaniu spirometrycznym FEV1 wynosi poniżej 30% wn.;
2) przy gwałtownej progresji zmian oskrzelowo-płucnych u pacjentów z niewydolnością oddechową wymagającą tlenoterapii domowej;
3) przy kolonizacji dróg oddechowych patogenami Burkholderia cepacia complex;
4) jeśli szacowane prawdopodobieństwo przeżycia dwóch lat wynosi poniżej 50%;
5) jeśli w badaniu spirometrycznym FVC wynosi poniżej 70% wn.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 31
W przypadku stwierdzania przewlekłego zakażenia Pseudomonas aeruginosa w mukowiscydozie najczęściej zalecany dobór antybiotyków sugeruje zastosowanie:
Pytanie 32
W leczeniu zaostrzeń astmy najbardziej skuteczne są:
Pytanie 33
Pewne rozpoznanie astmy aspirynowej można postawić na podstawie:
Pytanie 34
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące astmy ciężkiej:
Pytanie 35
Astma niekontrolowana powinna charakteryzować się:
Pytanie 36
Ciężkie zaostrzenie astmy u kobiety w ciąży należy leczyć stosując:
Pytanie 37
Która z następujących chorób płuc jest obecnie najczęstszym na świecie wskazaniem do transplantacji płuc?
Pytanie 38
Ropień płuca jest najczęściej spowodowany zakażeniem:
Pytanie 39
Zarostowe zapalenie oskrzelików (bronchiolitis obliterans) jest jedną z najważniejszych przyczyn późnych niepowodzeń transplantacji płuc. Które z poniższych zaburzeń w badaniu spirometrycznym najlepiej charakteryzują te schorzenie w miarę upływu czasu od transplantacji?
Pytanie 40
Wg danych Międzynarodowego Towarzystwa Transplantacji Serca i Płuc (ISHLT) całkowita liczba przeszczepów płuc na świecie w 2013 roku (odliczając przeszczepy płuco-serca) wyniosła około:
Pytanie 41
U chorego l. 72 wykryto przypadkowo w RTG klatki piersiowej obwodowo położony nieregularny guzek średnicy 2,5 cm w płacie dolnym płuca prawego. Wykonano przezskórną biopsję cienkoigłową pod kontrolą TK kl.p. uzyskując cytologiczne rozpoznanie raka niedrobnokomórkowego. W bronchoskopii nie stwierdzono żadnej patologii w drzewie oskrzelowym. Badanie PET-TK nie wykazało innych podejrzanych o proces przerzutowy zmian w płucach ani pozapłucnych. W badaniu spirometrycznym FEV1 wynosi 2,01 l (88% normy). Najwłaściwszym postępowaniem u tego pacjenta jest:
Pytanie 42
Który z następujących objawów bezwzględnie dyskwalifikuje pacjenta od radykalnego leczenia operacyjnego raka płuca?
Pytanie 43
Wskaż typ histologiczny raka płuca, któremu najczęściej towarzyszą objawy paranowotworowe:
Pytanie 44
Najczęstszym guzem śródpiersia przedniego jest:
Pytanie 45
Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe w stosunku do typowego rakowiaka oskrzela?
Pytanie 46
Zespół Pancoasta to zespół objawów związany z:
Pytanie 47
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące rywaroksbanu w leczeniu zatorowości płucnej:
Pytanie 48
72-letni gorączkujący pacjent został przywieziony na izbę przyjęć z powodu podejrzenia infekcji dolnych dróg oddechowych. W badaniu fizykalnym stwierdzono podejrzenie płatowego zapalenia płuc, które zostało potwierdzone w badaniu radiologicznym. Ponadto cechy odwodnienia charakteryzujące się splątaniem, tachypnoe 35/min i RR 110/70. W badaniach laboratoryjnych WBC 14,3 tyś, CRP 147 mg/dl, kreatynina 0,7 mg/dl. Najwłaściwszym postępowaniem będzie:
Pytanie 49
59-letni pacjent z dusznością wysiłkową NYHA III pomimo braku istotnych obciążeń sercowo-naczyniowych wykluczonych w trakcie diagnostyki kardiologicznej zgłosił się na konsultację pneumonologiczną. Dolegliwości nasilały się stopniowo od około 6 miesięcy. W wykonanych badaniach czynnościowych układu oddechowego stwierdzono: ciężką restrykcję oraz DLCO = 35%N. Na podstawie TK HRCT rozpoznano typową postać idiopatycznego włóknienia płuc (IPF). W spoczynkowym badaniu gazometrycznym stwierdzono łagodną hipoksemię (PaO2 = 59 mmHg) nasilającą się podczas badania wysiłkowego (obniżenie SaO2 do 82% w czasie testu sześciominutowego marszu. Wskaż optymalne postępowanie:
Pytanie 50
71-letni pacjent chory na POChP zgłosił się do lekarza z powodu nasilenia kaszlu, duszności występującej podczas wykonywania zwykłych czynności domowych, zwiększenia objętości odkrztuszanej śluzowej plwociny. W wywiadzie zawał serca, zapalenie płuc przed rokiem. Aktualna farmakoterapia salmeterol i ipratopium. Przy przyjęciu pacjent zgłaszał duszność określaną na MRC III, SaO2 spoczynkowa 94%. U tego chorego należy:
Pytanie 51
69-letni otyły mężczyzna z wieloletnim POChP, z powodu którego był od kilku lat objęty programem domowego leczenia tlenem, zgłosił się na SOR z powodu znacznego nasilenia duszności (MRC z III na IV), kaszlu, któremu towarzyszyło zwiększenie objętości odkrztuszanie plwociny, bez zmiany jej charakteru na bardziej ropny oraz krwioplucie. Pacjent nie gorączkował, lecz skarżył się na bóle i obrzęki kończyn dolnych oraz ból w klatce piersiowej o charakterze opłucnowym. W wykonanych badaniach dodatkowych WBC 11,2 tyś a CRP 43 mg/dl (N < 5 mg/dl), PaO2 = 39 mmHg, PaCO2 32mmHg, HCO3 35 mmol/L. RTG klatki piersiowej ujawniło rozedmowo jasne pola płucne i niewielkie spłycenie kątów żebrowo-przeponowych. U tego chorego w pierwszej kolejności należy:
Pytanie 52
Do szpitalnej izby ratunkowej jednoczasowo zostało przywiezionych kilku pacjentów, u których stwierdzono podejrzenie występowania niewydolności oddechowej. U którego z chorych w pierwszej kolejności należy wdrożyć leczenie z zastosowaniem jedynego dostępnego aparatu do leczenia z zastosowaniem nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej?
Pytanie 53
Diagnostyka zatorowości płucnej jest skomplikowana, ponieważ nie występują objawy patognomoniczne pozwalające na łatwe rozpoznanie choroby, ponadto występowanie niektórych objawów jest obecne zarówno i chorych, u których potwierdzono, jak i wykluczono zatorowość płucną. Który z niżej wymienionych objawów klinicznych występuje najczęściej u chorych z ostrą zatorowością tętnic płucnych?
Pytanie 54
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) klofazymina silniej działa przeciwko M. tuberculosis niż etionamid;
2) prątki gruźlicy oporne na ofloksacynę są zawsze oporne także na moksyfloksacynę;
3) ofloksacyna jest fluorochinolonem z wyboru w leczeniu MDR-TB;
4) cyprofloksacyna nie powinna być stosowana w MDR-TB, ponieważ wydłuża odstęp QT;
5) przy doborze dla chorego na MDR-TB leków z grupy V wg. WHO należy kierować się lekowrażliwością prątków.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) klofazymina silniej działa przeciwko M. tuberculosis niż etionamid;
2) prątki gruźlicy oporne na ofloksacynę są zawsze oporne także na moksyfloksacynę;
3) ofloksacyna jest fluorochinolonem z wyboru w leczeniu MDR-TB;
4) cyprofloksacyna nie powinna być stosowana w MDR-TB, ponieważ wydłuża odstęp QT;
5) przy doborze dla chorego na MDR-TB leków z grupy V wg. WHO należy kierować się lekowrażliwością prątków.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 55
Wynik testu Quantiferon TB Gold:
1) nigdy nie jest fałszywie dodatni;
2) w odróżnieniu od próby tuberkulinowej nie staje się dodatni po zakażeniu Mycobacterium bovis;
3) o wartości > 10 IU/ml umożliwia różnicowanie między utajonym zakażeniem prątkiem gruźlicy i gruźlicą aktywną;
4) gdy jest ujemny, to u osób bez istotnych zaburzeń odporności wyklucza aktywną gruźlicę;
5) staje się dodatni z powodu zakażenia Mycobacterium xenopi.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) nigdy nie jest fałszywie dodatni;
2) w odróżnieniu od próby tuberkulinowej nie staje się dodatni po zakażeniu Mycobacterium bovis;
3) o wartości > 10 IU/ml umożliwia różnicowanie między utajonym zakażeniem prątkiem gruźlicy i gruźlicą aktywną;
4) gdy jest ujemny, to u osób bez istotnych zaburzeń odporności wyklucza aktywną gruźlicę;
5) staje się dodatni z powodu zakażenia Mycobacterium xenopi.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 56
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) objaw pączkującego drzewa w TKWR u pacjenta z naciekiem w płacie górnym prawym i z obecnością prątków w rozmazie plwociny wskazuje na gruźlicę i wyklucza mykobakteriozę;
2) izolowany naciek w segmencie przednim płuca (seg. 3) u osoby dorosłej nie jest charakterystyczny dla gruźlicy;
3) cechy morfologiczne prątków M. kansasii pozwalają na ich identyfikację metodą bakterioskopii;
4) prątki wrażliwe na pirazynamid z pewnością nie należą do gatunku M. bovis;
5) chory diagnozowany z powodu nacieku w płacie górnym płuca, u którego w BAL wykryto jedynie materiał genetyczny M. tuberculosis complex, stanowi pewny przypadek gruźlicy.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) objaw pączkującego drzewa w TKWR u pacjenta z naciekiem w płacie górnym prawym i z obecnością prątków w rozmazie plwociny wskazuje na gruźlicę i wyklucza mykobakteriozę;
2) izolowany naciek w segmencie przednim płuca (seg. 3) u osoby dorosłej nie jest charakterystyczny dla gruźlicy;
3) cechy morfologiczne prątków M. kansasii pozwalają na ich identyfikację metodą bakterioskopii;
4) prątki wrażliwe na pirazynamid z pewnością nie należą do gatunku M. bovis;
5) chory diagnozowany z powodu nacieku w płacie górnym płuca, u którego w BAL wykryto jedynie materiał genetyczny M. tuberculosis complex, stanowi pewny przypadek gruźlicy.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 57
Chory, u którego badanie TKWR jako jedyne nieprawidłowe zjawisko wykazało rozlane zmiany typu mlecznego szkła może mieć:
1) złuszczające śródmiąższowe zapalenie płuc;
2) zapalenie płuc wywołane przez wirus opryszczki;
3) ostre śródmiąższowe zapalenie płuc;
4) ostre zaostrzenie idiopatycznego włóknienia płuc;
5) alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) złuszczające śródmiąższowe zapalenie płuc;
2) zapalenie płuc wywołane przez wirus opryszczki;
3) ostre śródmiąższowe zapalenie płuc;
4) ostre zaostrzenie idiopatycznego włóknienia płuc;
5) alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 58
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) mykobakterioza płuc wywołana przez M. kansasii występuje wyłącznie w postaci przypominającej gruźlicę z naciekami i jamami;
2) najwyższy odsetek trwale wyleczonych chorych stwierdza się w mykobakteriozie płuc wywołanej przez M. kansasii i M. abscessus;
3) w leczeniu mykobakteriozy wywołanej przez M. avium complex stosuje się najmniej trzy leki, na które te prątki w badaniach mikrobiologicznych są wrażliwe;
4) w leczeniu alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych wywołanego przez M. avium complex nie stosuje się glikortykosteroidów, ponieważ mogą wywołać rozsianą mykobakteriozę;
5) przy właściwym doborze leków do leczenia mykobakteriozy wywołanego przez M. kansasii niezbędna jest znajomość wrażliwości prątków na ryfampicynę.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) mykobakterioza płuc wywołana przez M. kansasii występuje wyłącznie w postaci przypominającej gruźlicę z naciekami i jamami;
2) najwyższy odsetek trwale wyleczonych chorych stwierdza się w mykobakteriozie płuc wywołanej przez M. kansasii i M. abscessus;
3) w leczeniu mykobakteriozy wywołanej przez M. avium complex stosuje się najmniej trzy leki, na które te prątki w badaniach mikrobiologicznych są wrażliwe;
4) w leczeniu alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych wywołanego przez M. avium complex nie stosuje się glikortykosteroidów, ponieważ mogą wywołać rozsianą mykobakteriozę;
5) przy właściwym doborze leków do leczenia mykobakteriozy wywołanego przez M. kansasii niezbędna jest znajomość wrażliwości prątków na ryfampicynę.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 59
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) w fazie wstępnej leczenia gruźlicy pirazynamid zapobiega narastaniu oporności prątków na ryfampicynę;
2) pirazynamid działa silniej niż izoniazyd na wolno dzielące się prątki w kwaśnym pH w makrofagach;
3) ryfampicyna ma mniejszą niż izoniazyd zdolność zabijania prątków częściowo uśpionych;
4) podanie w intensywnej fazie leczenia gruźlicy przez 2 mies. izoniazydu, ryfampicyny, etambutolu i streptomycyny pozwala skrócić fazę kontynuacji do 4 mies., pod warunkiem stosowania izoniazydu i ryfampicyny przez cały czas terapii;
5) u chorych na gruźlicę płuc z rozległymi zmianami z obecnością jam, leczonych standardowo, zaleca się podawanie pirazynamidu przez 6 miesięcy.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) w fazie wstępnej leczenia gruźlicy pirazynamid zapobiega narastaniu oporności prątków na ryfampicynę;
2) pirazynamid działa silniej niż izoniazyd na wolno dzielące się prątki w kwaśnym pH w makrofagach;
3) ryfampicyna ma mniejszą niż izoniazyd zdolność zabijania prątków częściowo uśpionych;
4) podanie w intensywnej fazie leczenia gruźlicy przez 2 mies. izoniazydu, ryfampicyny, etambutolu i streptomycyny pozwala skrócić fazę kontynuacji do 4 mies., pod warunkiem stosowania izoniazydu i ryfampicyny przez cały czas terapii;
5) u chorych na gruźlicę płuc z rozległymi zmianami z obecnością jam, leczonych standardowo, zaleca się podawanie pirazynamidu przez 6 miesięcy.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 60
Stwierdzenie w spirometrii prawidłowej wartości pojemności życiowej (VC), zwiększonej wartości wskaźnika FEV1/VCmax i wartości FEV1 poniżej 5 percentyla wskazuje na:
Pytanie 61
Wynik próby rozkurczowej: FEV1- 42,1%wn, FVC- 67,2%wn, FEV1/VC- 62,6% wskazuje na:
Pytanie 62
Czynnikiem ryzyka samoistnej odmy pierwotnej nie jest/nie są:
Pytanie 63
Wskaż fałszywe stwierdzenie:
Pytanie 64
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące rozlanego krwawienia pęcherzykowego:
Pytanie 65
Stanem chorobowym przebiegającym z obniżeniem pojemności dyfuzyjnej płuc dla tlenku węgla nie jest:
Pytanie 66
Bodźcami wywołującymi kaszel w zespole nadwrażliwości kaszlowej są:
1) mocno przyprawiona potrawa;
2) dym tytoniowy;
3) zapach perfum;
4) nagła zmiana temperatury otoczenia;
5) kapsaicyna.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) mocno przyprawiona potrawa;
2) dym tytoniowy;
3) zapach perfum;
4) nagła zmiana temperatury otoczenia;
5) kapsaicyna.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 67
Do częstych przyczyn wywołujących powstanie krwioplucia nie należy:
Pytanie 68
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące okna aortalno-płucnego w obrazie radiologicznym klatki piersiowej:
Pytanie 69
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące krwawienia do jamy opłucnej:
1) wymaga szybkiego leczenia - zastosowania drenażu jamy opłucnej;
2) powikłaniem może być ropniak i zwłóknienie opłucnej;
3) nieskuteczność drenażu jest wskazaniem do wideotorakoskopii lub torakotomii;
4) hematokryt płynu opłucnowego wynosi ≥ 30% hematokrytu krwi obwodowej;
5) szybkie usunięcie krwi z opłucnej zmniejsza ryzyko zwłóknienie opłucnej.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) wymaga szybkiego leczenia - zastosowania drenażu jamy opłucnej;
2) powikłaniem może być ropniak i zwłóknienie opłucnej;
3) nieskuteczność drenażu jest wskazaniem do wideotorakoskopii lub torakotomii;
4) hematokryt płynu opłucnowego wynosi ≥ 30% hematokrytu krwi obwodowej;
5) szybkie usunięcie krwi z opłucnej zmniejsza ryzyko zwłóknienie opłucnej.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 70
Które z poniżej wymienionych β2-mimetyków stosowanych w leczeniu astmy i/lub POChP mają najdłuższy okres działania:
Pytanie 71
Wskaż twierdzenie prawdziwe odnoszące się do stosowania leków u chorych na astmę:
Pytanie 72
W ocenie stopnia kontroli astmy, zgodnie z wytycznymi aktualizacji GINA 2015 nie uwzględnia się:
Pytanie 73
W wytycznych GINA od 2014 roku oprócz najczęstszych fenotypów astmy alergicznej i niealergicznej wymieniono także:
1) astmę o wczesnym początku;
2) astmę współistniejącą z otyłością;
3) astmę współistniejącą z zapaleniem naczyń;
4) astmę o późnym początku;
5) astmę współistniejącą z POChP.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) astmę o wczesnym początku;
2) astmę współistniejącą z otyłością;
3) astmę współistniejącą z zapaleniem naczyń;
4) astmę o późnym początku;
5) astmę współistniejącą z POChP.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 74
Terapia określana mianem LiPD (leczenie podtrzymujące i doraźne) w astmie jest zarezerwowana dla stosowania określonych leków. Do leków stosowanych w tej terapii należą:
Pytanie 75
W rozpoznaniu różnicowym astmy należy uwzględnić wszystkie wymienione poniżej schorzenia, z wyjątkiem:
Pytanie 76
Wskaż stwierdzenie prawdziwe dotyczące zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jiroveci:
Pytanie 77
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie odnośnie pozaszpitalnych zapaleń płuc (PZP):
Pytanie 78
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące gronkowcowego zapalenia płuc u chorych hospitalizowanych:
1) nabyte na oddziale intensywnej terapii może być wywołane przez szczepy MRSA;
2) rzadką przyczyną mogą być szczepy PVL-SA wywołujące martwicze zapalenie płuc;
3) leczenie antybiotykiem powinno trwać długo: 5 - 6 tygodni;
4) jest rzadkim czynnikiem etiologicznym SZP (mniej niż 10% zakażeń);
5) w badaniu radiologicznym często widoczne są zmiany o charakterze jednostronnego nacieku.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) nabyte na oddziale intensywnej terapii może być wywołane przez szczepy MRSA;
2) rzadką przyczyną mogą być szczepy PVL-SA wywołujące martwicze zapalenie płuc;
3) leczenie antybiotykiem powinno trwać długo: 5 - 6 tygodni;
4) jest rzadkim czynnikiem etiologicznym SZP (mniej niż 10% zakażeń);
5) w badaniu radiologicznym często widoczne są zmiany o charakterze jednostronnego nacieku.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 79
Wskaż prawdziwe stwierdzenie odnośnie antybiotykoterapii w leczeniu pozaszpitalnego zapalenia płuc (PZP):
Pytanie 80
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wskazań do wykonania badań mikrobiologicznych lub serologicznych w pozaszpitalnym zapaleniu płuc (PZP):
1) badania serologiczne wykonuje się w wybranych przypadkach np. wirusowe zap. płuc, podejrzenie zakażenia nietypowymi drobnoustrojami;
2) u hospitalizowanych chorych przed podaniem antybiotyku zaleca się pobranie próbek plwociny na posiew;
3) u hospitalizowanych chorych przed podaniem antybiotyku zaleca się pobranie próbek krwi na posiew;
4) badań nie wykonuje się u chorych na lekkie PZP kwalifikowanych do leczenia ambulatoryjnego;
5) badanie mikrobiologiczne plwociny nie jest przydatne w ustaleniu czynnika etiologicznego, gdy w RTG kl. piersiowej są zmiany o typie mlecznej szyby.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) badania serologiczne wykonuje się w wybranych przypadkach np. wirusowe zap. płuc, podejrzenie zakażenia nietypowymi drobnoustrojami;
2) u hospitalizowanych chorych przed podaniem antybiotyku zaleca się pobranie próbek plwociny na posiew;
3) u hospitalizowanych chorych przed podaniem antybiotyku zaleca się pobranie próbek krwi na posiew;
4) badań nie wykonuje się u chorych na lekkie PZP kwalifikowanych do leczenia ambulatoryjnego;
5) badanie mikrobiologiczne plwociny nie jest przydatne w ustaleniu czynnika etiologicznego, gdy w RTG kl. piersiowej są zmiany o typie mlecznej szyby.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 81
Wskazaniami do wykonania bronchofiberoskopii u chorego na zapalenie płuc są:
1) podejrzenie zachłyśnięcia;
2) nawrót zapalenia w tym samym miejscu;
3) podejrzenie wirusowego zapalenia płuc;
4) pobranie materiału do badań mikrobiologicznych;
5) współwystępowanie wysięku w opłucnej.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) podejrzenie zachłyśnięcia;
2) nawrót zapalenia w tym samym miejscu;
3) podejrzenie wirusowego zapalenia płuc;
4) pobranie materiału do badań mikrobiologicznych;
5) współwystępowanie wysięku w opłucnej.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 82
Empiryczna antybiotykoterapia u chorych na ciężkie pozaszpitalne zapalenie płuc (PZP), u których czynnik etiologiczny nie został ustalony powinna być prowadzona przez okres:
Pytanie 83
Od chorego z podejrzeniem gruźlicy płuc z materiału klinicznego plwociny otrzymano następujące wyniki badań mikrobiologicznych: dodatni wynik bakterioskopii oraz dodatni wynik badania genetycznego. Na podstawie wyników badań zidentyfikowano chorego:
Pytanie 84
Jeżeli materiał do badań mikrobiologicznych od chorego z podejrzeniem gruźlicy został pobrany, ale z powodu braku transportu będzie dostarczony do laboratorium w ciągu 12 godzin od pobrania to należy przechowywać go w:
Pytanie 85
Do wykrywania postaci latentnej zakażenia M. tuberculosis w testach serologicznych IGRA, zastosowano antygeny:
1) ESAT-6;
2) antygen 38kDa;
3) CFP10;
4) lipoarabinomannan (LAM);
5) antygen 16kDa.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) ESAT-6;
2) antygen 38kDa;
3) CFP10;
4) lipoarabinomannan (LAM);
5) antygen 16kDa.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 86
Poniżej podano wzory oporności szczepów Mycobacterium tuberculosis wydalanych przez chorych na gruźlicę. Który z niżej wymienionych wzorów oporności charakteryzuje typ oporności MDR?
1) oporność na SM, EMB;
2) oporność na INH i RMP;
3) oporność na INH;
4) oporność na INH i EMB;
5) oporność na SM , INH i RMP.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) oporność na SM, EMB;
2) oporność na INH i RMP;
3) oporność na INH;
4) oporność na INH i EMB;
5) oporność na SM , INH i RMP.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 87
W jakich przedziałach mieszczą się wskaźniki zapadalności na gruźlicę w Polsce zarejestrowane w Centralnym Rejestrze Gruźlicy w 2014 roku?
Pytanie 88
Materiałami do diagnostyki mikrobiologicznej gruźlicy płuc u dzieci są:
Pytanie 89
Jakie badania należy zlecić pacjentowi podejrzanemu o kontakt bezpośredni z chorym na gruźlicę dla wykrycia zakażenia prątkami gruźlicy?
1) testy IGRA;
2) badanie histopatologiczne;
3) badanie genetyczne w kierunku gruźlicy;
4) bakterioskopię i posiew w kierunku Mycobacterium tuberculosis;
5) próbę tuberkulinową.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) testy IGRA;
2) badanie histopatologiczne;
3) badanie genetyczne w kierunku gruźlicy;
4) bakterioskopię i posiew w kierunku Mycobacterium tuberculosis;
5) próbę tuberkulinową.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 90
Szczególne znaczenie kliniczne w mukowiscydozie u chorych dorosłych przypisuje się zakażeniom wywołanym przez:
Pytanie 91
W diagnostyce aspergilozy układu oddechowego zalecane jest wykonanie badania mikologicznego (preparat i hodowla) z materiału pobranego z dolnych dróg oddechowych) oraz badania serologicznego (antygeny i przeciwciała). Jaki serologiczny marker grzybiczy można wykrywać w celu szybkiego potwierdzenia rozpoznania aspergilozy płuc?
1) galaktomannan w BALF;
2) mannan w surowicy krwi;
3) glikuronoksylomannan w BALF;
4) mannan i galaktomannan w surowicy i BALF.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) galaktomannan w BALF;
2) mannan w surowicy krwi;
3) glikuronoksylomannan w BALF;
4) mannan i galaktomannan w surowicy i BALF.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 92
Którego z wymienionych leków nie należy stosować w leczeniu zakażeń wywołanych przez Candida krusei?
Pytanie 93
Warunkiem rozpoznania sarkoidozy jest:
Pytanie 94
Metodą z wyboru w diagnostyce sarkoidozy węzłowej i węzłowo-płucnej jest:
Pytanie 95
Które stwierdzenia odnoszące się do zasad leczenia sarkoidozy są prawdziwe?
1) zespół Löfgrena nie wymaga leczenia steroidami systemowymi;
2) każdy przypadek sarkoidozy w 3. stadium radiologicznym wymaga podania systemowych steroidów;
3) należy dążyć do tego, aby leczyć tylko chorych wykazujących cechy aktywności procesu chorobowego;
4) przewlekłe stosowanie systemowych steroidów zwiększa odsetek trwałych remisji u wszystkich chorych;
5) w przypadku sarkoidozy układu oddechowego wskazaniem do leczenia jest stwierdzenie progresji radiologicznej, progresji w badaniach czynnościowych i/lub pojawienie się trudnych do akceptacji przez chorego objawów ogólnych lub oddechowych.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) zespół Löfgrena nie wymaga leczenia steroidami systemowymi;
2) każdy przypadek sarkoidozy w 3. stadium radiologicznym wymaga podania systemowych steroidów;
3) należy dążyć do tego, aby leczyć tylko chorych wykazujących cechy aktywności procesu chorobowego;
4) przewlekłe stosowanie systemowych steroidów zwiększa odsetek trwałych remisji u wszystkich chorych;
5) w przypadku sarkoidozy układu oddechowego wskazaniem do leczenia jest stwierdzenie progresji radiologicznej, progresji w badaniach czynnościowych i/lub pojawienie się trudnych do akceptacji przez chorego objawów ogólnych lub oddechowych.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 96
Najbardziej typowa dla sarkoidozy konstelacja zmian w badaniu tomograficznym klatki piersiowej to:
Pytanie 97
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do kliniki sarkoidozy:
1) materiał do badań histopatologicznych uzyskuje się głównie drogą mediastinoskopii i wideotorakoskopii;
2) badanie histopatologiczne ujawnia ziarninę sarkoidalną bez cech martwicy, chociaż jej obecność nie wyklucza sarkoidozy;
3) jednym z najczęściej zajętych narządów obok płuc jest układ nerwowy i serce;
4) do głównych czynników pogarszających rokowanie należą wiek > 40 lat, postępujące zmiany płucne, przewlekła niewydolność oddechowa, sarkoidoza serca i neurosarkoidoza;
5) rokowanie jest dobre, w większości przypadków dochodzi do samoistnych remisji, w ⅓ przypadków przebieg jest przewlekły lub nawrotowy, a w 5% dochodzi do włóknienia płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) materiał do badań histopatologicznych uzyskuje się głównie drogą mediastinoskopii i wideotorakoskopii;
2) badanie histopatologiczne ujawnia ziarninę sarkoidalną bez cech martwicy, chociaż jej obecność nie wyklucza sarkoidozy;
3) jednym z najczęściej zajętych narządów obok płuc jest układ nerwowy i serce;
4) do głównych czynników pogarszających rokowanie należą wiek > 40 lat, postępujące zmiany płucne, przewlekła niewydolność oddechowa, sarkoidoza serca i neurosarkoidoza;
5) rokowanie jest dobre, w większości przypadków dochodzi do samoistnych remisji, w ⅓ przypadków przebieg jest przewlekły lub nawrotowy, a w 5% dochodzi do włóknienia płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 98
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do gruźlicy:
1) u dzieci < 5 r.ż. z kontaktu z osobą prątkującą w rozmazie należy natychmiast zastosować chemioprofilaktykę (gdy nie ma podejrzenia gruźlicy) nawet gdy OT i IGRA są ujemne;
2) mykobakteriozę wywołaną przez Mycobacterium kansasii leczy się INH, RMP i EMB lub RMP, EMB + klarytromycyna lub azytromycyna;
3) obraz „pączkującego drzewa” jest wHRCT charakterystyczny dla przewlekłego zapalenia oskrzeli;
4) dodatni odczyn tuberkulinowy lub test interferonowy pojawiają się po 2-8 tyg. od momentu zakażenia;
5) w gruźlicy pozapłucnej rozpoznanie jest często tylko patomorfologiczne, ale trzeba wykazać serowacenie.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) u dzieci < 5 r.ż. z kontaktu z osobą prątkującą w rozmazie należy natychmiast zastosować chemioprofilaktykę (gdy nie ma podejrzenia gruźlicy) nawet gdy OT i IGRA są ujemne;
2) mykobakteriozę wywołaną przez Mycobacterium kansasii leczy się INH, RMP i EMB lub RMP, EMB + klarytromycyna lub azytromycyna;
3) obraz „pączkującego drzewa” jest wHRCT charakterystyczny dla przewlekłego zapalenia oskrzeli;
4) dodatni odczyn tuberkulinowy lub test interferonowy pojawiają się po 2-8 tyg. od momentu zakażenia;
5) w gruźlicy pozapłucnej rozpoznanie jest często tylko patomorfologiczne, ale trzeba wykazać serowacenie.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 99
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do gruźlicy:
1) u chorych po przeszczepach po włączeniu RMP, także ryfabutyny należy zwiększyć 3-5 razy dawkę inhibitora kalcyneuryny, a dalsze leczenie zależy od stężenia inhibitora kalcyneuryny;
2) szczepienia przeciwgruźlicze wykonuje się słabym podszczepem brazylijskim Moreau, który wywołuje 60-65% dodatnich OT;
3) prątki atypowe, głównie M. avium complex charakteryzują się bardzo dużą złośliwością;
4) bezwzględne wskazania do chemioprofilaktyki także przy ujemnym OT i IGRA to dzieci < 5 roku życia, osoby zakażone HIV i będące w ciężkiej immunosupresji;
5) prątki atypowe są oporne na wiele leków przeciwprątkowych i dlatego należy się opierać tylko na wynikach testów lekowrażliwości, które wykazują bardzo dużą zgodność z wynikami leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) u chorych po przeszczepach po włączeniu RMP, także ryfabutyny należy zwiększyć 3-5 razy dawkę inhibitora kalcyneuryny, a dalsze leczenie zależy od stężenia inhibitora kalcyneuryny;
2) szczepienia przeciwgruźlicze wykonuje się słabym podszczepem brazylijskim Moreau, który wywołuje 60-65% dodatnich OT;
3) prątki atypowe, głównie M. avium complex charakteryzują się bardzo dużą złośliwością;
4) bezwzględne wskazania do chemioprofilaktyki także przy ujemnym OT i IGRA to dzieci < 5 roku życia, osoby zakażone HIV i będące w ciężkiej immunosupresji;
5) prątki atypowe są oporne na wiele leków przeciwprątkowych i dlatego należy się opierać tylko na wynikach testów lekowrażliwości, które wykazują bardzo dużą zgodność z wynikami leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 100
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do gruźlicy:
1) mykobakteriozy leczy się podobnie jak gruźlicę płuc przez 6 miesięcy;
2) u chorych zakażonych HIV bardzo często występuje gruźlica pozapłucna stanowiąc około 30% wszystkich przypadków gruźlicy;
3) gdy u osób zakażonych HIV poprawa kliniczna i bakteriologiczna następuje powoli, to leczenie należy wydłużyć do 9 miesięcy lub ≥ 4 mies. po uzyskaniu odprątkowania;
4) w mykobakteriozach o etiologii M. kansasii, M. marinum i M. szulagi dodatnie mogą być OT i IGRA;
5) u chorych otrzymujących inhibitory proteaz najważniejszym lekiem przeciwprątkowym jest RMP.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) mykobakteriozy leczy się podobnie jak gruźlicę płuc przez 6 miesięcy;
2) u chorych zakażonych HIV bardzo często występuje gruźlica pozapłucna stanowiąc około 30% wszystkich przypadków gruźlicy;
3) gdy u osób zakażonych HIV poprawa kliniczna i bakteriologiczna następuje powoli, to leczenie należy wydłużyć do 9 miesięcy lub ≥ 4 mies. po uzyskaniu odprątkowania;
4) w mykobakteriozach o etiologii M. kansasii, M. marinum i M. szulagi dodatnie mogą być OT i IGRA;
5) u chorych otrzymujących inhibitory proteaz najważniejszym lekiem przeciwprątkowym jest RMP.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 101
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do gruźlicy:
1) przy oporności prątków tylko na hydrazyd, ale z rozległymi zmianami płucnymi zaleca się przez pierwsze dwa miesiące lub dłużej RMP+EMB+PZA, a później RMP+EMB przez 6-9 miesięcy, a fluorochinolon przez cały czas leczenia;
2) piątą grupę leków przeciwprątkowych stosowanych w gruźlicy wielolekoopornej stanowią bedakilina, delamanid, klofazymina, meropenem, linezolid, amoksycylina z kwasem klawulanowym, tioaceton, imipenem z cylastyną, klarytromycyna i hydrazyd w dawce 10 mg/kg m.c.;
3) głównym fluorochinolonem w leczeniu gruźlicy MDR-TB jest ciprofloksacyna;
4) bedakilina hamuje syntazy ATP prątków w gruźlicy MDR, przyspiesza negatywizację plwociny i zwiększa odsetek chorych „odprątkowanych”;
5) w gruźlicy wielolekoopornej PAS ma szersze zastosowanie niż cykloseryna i etionamid.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) przy oporności prątków tylko na hydrazyd, ale z rozległymi zmianami płucnymi zaleca się przez pierwsze dwa miesiące lub dłużej RMP+EMB+PZA, a później RMP+EMB przez 6-9 miesięcy, a fluorochinolon przez cały czas leczenia;
2) piątą grupę leków przeciwprątkowych stosowanych w gruźlicy wielolekoopornej stanowią bedakilina, delamanid, klofazymina, meropenem, linezolid, amoksycylina z kwasem klawulanowym, tioaceton, imipenem z cylastyną, klarytromycyna i hydrazyd w dawce 10 mg/kg m.c.;
3) głównym fluorochinolonem w leczeniu gruźlicy MDR-TB jest ciprofloksacyna;
4) bedakilina hamuje syntazy ATP prątków w gruźlicy MDR, przyspiesza negatywizację plwociny i zwiększa odsetek chorych „odprątkowanych”;
5) w gruźlicy wielolekoopornej PAS ma szersze zastosowanie niż cykloseryna i etionamid.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 102
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do astmy wg raportu GINA 2014-2015:
1) w astmie test odwracalności obturacji tzw. próba rozkurczowa zawsze wypada dodatnio, co jest cechą charakterystyczną astmy;
2) dodatnia próba rozkurczowa charakteryzuje się przyrostem FEV1 > 12% i > 200 ml w porównaniu z wartością wyjściową;
3) badanie stężenia tlenku azotu w powietrzu wydychanym (FENO) stosuje się w monitorowaniu astmy, ale postępowanie to nie poprawia kontroli choroby;
4) dodatni wynik próby wysiłkowej to spadek FEV1 o > 10% i > 200 ml w porównaniu z wartością wyjściową;
5) fenotyp astmy z utrwaloną obturacją oskrzeli występuje tylko u osób palących papierosy.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) w astmie test odwracalności obturacji tzw. próba rozkurczowa zawsze wypada dodatnio, co jest cechą charakterystyczną astmy;
2) dodatnia próba rozkurczowa charakteryzuje się przyrostem FEV1 > 12% i > 200 ml w porównaniu z wartością wyjściową;
3) badanie stężenia tlenku azotu w powietrzu wydychanym (FENO) stosuje się w monitorowaniu astmy, ale postępowanie to nie poprawia kontroli choroby;
4) dodatni wynik próby wysiłkowej to spadek FEV1 o > 10% i > 200 ml w porównaniu z wartością wyjściową;
5) fenotyp astmy z utrwaloną obturacją oskrzeli występuje tylko u osób palących papierosy.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 103
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do gruźlicy:
1) palenie papierosów u chorych na gruźlicę jest przyczyną bardziej nasilonych zmian i obecności jam w obrazie rtg płuc;
2) gruźlicę pierwotną charakteryzują zmiany o charakterze zagęszczeń głównie w środkowych i dolnych polach płucnych;
3) test Xpert MTB/RIF należy wykonać tylko wtedy, gdy w rozmazie stwierdza się prątki kwasooporne;
4) u chorych zakażonych HIV w stadium zaawansowanym rzadko dochodzi do rozwoju jam, zmiany naciekowe są częściej w polach dolnych i środkowych lub mają charakter rozsiany;
5) u zakażonych HIV bardzo miarodajne diagnostycznie są testy IGRA i na nich należy polegać w rozpoznaniu gruźlicy.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) palenie papierosów u chorych na gruźlicę jest przyczyną bardziej nasilonych zmian i obecności jam w obrazie rtg płuc;
2) gruźlicę pierwotną charakteryzują zmiany o charakterze zagęszczeń głównie w środkowych i dolnych polach płucnych;
3) test Xpert MTB/RIF należy wykonać tylko wtedy, gdy w rozmazie stwierdza się prątki kwasooporne;
4) u chorych zakażonych HIV w stadium zaawansowanym rzadko dochodzi do rozwoju jam, zmiany naciekowe są częściej w polach dolnych i środkowych lub mają charakter rozsiany;
5) u zakażonych HIV bardzo miarodajne diagnostycznie są testy IGRA i na nich należy polegać w rozpoznaniu gruźlicy.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 104
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zapalenia płuc:
1) szpitalne zapalenia płuc występujące od 5. dnia hospitalizacji często wywołane mogą być przez bakterie wielolekooporne takie jak Ps. aeruginosa, E. coli, Klebsiella pneumoniae, Legionella pneumophila, czy Staphylococcus aureus MRSA i MSSA;
2) w zapaleniach płuc wywołanych przez Chlamydophila pneumoniae przeciwciała IgM pojawiają się po 3 tyg., a IgG po 6-8 tyg. od pojawienia objawów;
3) Ps. aeruginosa rzadko wywołuje szpitalne zapalenia płuc, a dość często pozaszpitalne zapalenia płuc;
4) zapalenie płuc wywołane przez Ps. aeruginosa powinno być w I rzucie leczone amoksycyliną albo aminoglikozydem w monoterapii;
5) zapalenie płuc wywołane przez gronkowce MRSA powinno być leczone w I rzucie wankomycyną lub linezolidem, a w drugim (jako opcja) teikoplaniną z rifampicyną lub klindamycyną przy potwierdzonej wrażliwości.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) szpitalne zapalenia płuc występujące od 5. dnia hospitalizacji często wywołane mogą być przez bakterie wielolekooporne takie jak Ps. aeruginosa, E. coli, Klebsiella pneumoniae, Legionella pneumophila, czy Staphylococcus aureus MRSA i MSSA;
2) w zapaleniach płuc wywołanych przez Chlamydophila pneumoniae przeciwciała IgM pojawiają się po 3 tyg., a IgG po 6-8 tyg. od pojawienia objawów;
3) Ps. aeruginosa rzadko wywołuje szpitalne zapalenia płuc, a dość często pozaszpitalne zapalenia płuc;
4) zapalenie płuc wywołane przez Ps. aeruginosa powinno być w I rzucie leczone amoksycyliną albo aminoglikozydem w monoterapii;
5) zapalenie płuc wywołane przez gronkowce MRSA powinno być leczone w I rzucie wankomycyną lub linezolidem, a w drugim (jako opcja) teikoplaniną z rifampicyną lub klindamycyną przy potwierdzonej wrażliwości.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 105
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do raka płuc:
1) pojedynczy cień okrągły w płucu to zmiana okrągła lub owalna o średnicy nie przekraczającej 30 mm, odgraniczona od otaczającego miąższu płucnego wykryta w badaniu obrazowym;
2) tomografia komputerowa wielorzędowa nie przyczynia się w badaniach przesiewowych do wyrywania guzków o średnicy mniejszej niż 10 mm;
3) u osób > 50 r.ż. palących papierosy w badaniach przesiewowych guzki płuc występują u 10-50% badanych;
4) wśród technik inwazyjnych najważniejszą rolę w ustalaniu charakteru guzka odgrywa biopsja przez ścianę klatki piersiowej, dająca trafność diagnostyki w 80-90%;
5) kolczyste, spikularne zarysy guza zdecydowanie sugerują etiologię niezłośliwą.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) pojedynczy cień okrągły w płucu to zmiana okrągła lub owalna o średnicy nie przekraczającej 30 mm, odgraniczona od otaczającego miąższu płucnego wykryta w badaniu obrazowym;
2) tomografia komputerowa wielorzędowa nie przyczynia się w badaniach przesiewowych do wyrywania guzków o średnicy mniejszej niż 10 mm;
3) u osób > 50 r.ż. palących papierosy w badaniach przesiewowych guzki płuc występują u 10-50% badanych;
4) wśród technik inwazyjnych najważniejszą rolę w ustalaniu charakteru guzka odgrywa biopsja przez ścianę klatki piersiowej, dająca trafność diagnostyki w 80-90%;
5) kolczyste, spikularne zarysy guza zdecydowanie sugerują etiologię niezłośliwą.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 106
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do wstrząsu anafilaktycznego i nadwrażliwości na leki:
1) wśród głównych alergicznych czynnków wywołujących anafilaksję znajdują się między innymi antybiotyki β-laktamowe, cytostatyki i lateks;
2) leki przeciwhistaminowe są najważniejsze w reakcjach anafilaktycznych;
3) główne objawy anafilaksji to pokrzywka, obrzęk górnych dróg oddechowych, duszność ze świstami, wymioty, biegunka, bóle brzucha i najcięższe ogólnoustrojowe;
4) u każdego chorego z reakcją anafilaktyczną należy domięśniowo podać adrenalinę maksymalnie jednorazowo do 0,5mg, nawet jeśli objawy są łagodne i dawki powtarzać co 5-15 minut;
5) skórne objawy nadwrażliwości na leki, takie jak antybiotyki β-laktamowe, kotrimazol, fluorochinolony to tylko pokrzywka.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) wśród głównych alergicznych czynnków wywołujących anafilaksję znajdują się między innymi antybiotyki β-laktamowe, cytostatyki i lateks;
2) leki przeciwhistaminowe są najważniejsze w reakcjach anafilaktycznych;
3) główne objawy anafilaksji to pokrzywka, obrzęk górnych dróg oddechowych, duszność ze świstami, wymioty, biegunka, bóle brzucha i najcięższe ogólnoustrojowe;
4) u każdego chorego z reakcją anafilaktyczną należy domięśniowo podać adrenalinę maksymalnie jednorazowo do 0,5mg, nawet jeśli objawy są łagodne i dawki powtarzać co 5-15 minut;
5) skórne objawy nadwrażliwości na leki, takie jak antybiotyki β-laktamowe, kotrimazol, fluorochinolony to tylko pokrzywka.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 107
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do diagnostyki alergologicznej:
1) histamina jest mediatorem magazynowanym w komórkach tucznych i bazofilach, a leukotrieny i prostaglandyny wytwarzane są „de novo”;
2) glikokortykosteroidy stosowane doustnie lub dożylnie wybitnie blokują IgE zależną reakcję alergiczną w skórze;
3) podstawową metodą diagnostyczną w alergologii są skórne testy punktowe, które dobrze odzwierciedlają sytuację, która ma miejsce w błonach śluzowych nosa, oskrzeli, przewodu pokarmowego;
4) w diagnozowaniu nadwrażliwości na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne wykonuje się tylko testy wziewne ponieważ są one bezpieczne;
5) przy wykonaniu testów skórnych z alergenami konieczna jest kontrola dodatnia z histaminą i ujemna, które służą sprawdzeniu reaktywności skóry.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) histamina jest mediatorem magazynowanym w komórkach tucznych i bazofilach, a leukotrieny i prostaglandyny wytwarzane są „de novo”;
2) glikokortykosteroidy stosowane doustnie lub dożylnie wybitnie blokują IgE zależną reakcję alergiczną w skórze;
3) podstawową metodą diagnostyczną w alergologii są skórne testy punktowe, które dobrze odzwierciedlają sytuację, która ma miejsce w błonach śluzowych nosa, oskrzeli, przewodu pokarmowego;
4) w diagnozowaniu nadwrażliwości na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne wykonuje się tylko testy wziewne ponieważ są one bezpieczne;
5) przy wykonaniu testów skórnych z alergenami konieczna jest kontrola dodatnia z histaminą i ujemna, które służą sprawdzeniu reaktywności skóry.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 108
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do raka płuc:
1) spośród czynników analizowanych w badaniach obrazowych dotyczących pojedynczego guzka płuca bierze się pod uwagę jego wielkość, budowę, kształt granic, lokalizację;
2) konwencjonalna bronchoskopia i biopsja transbronchialna bez wykorzystania metod lokalizacji w diagnostyce guzka płuca mają wartość diagnostyczną od kilkunastu do 60%;
3) nowoczesne metody lokalizacji zmiany w płucu to nawigacja elektromagnetyczna, wirtualna bronchoskopia, endoskopia radialna;
4) u chorego z czynnikami ryzyka raka płuca jeśli guzek ma < 4 mm to nie wymaga kontroli TK;
5) guzki w obrazie TK określana jako szyba matowa nigdy nie są traktowane jako stany przedrakowe lub wczesne postaci raka gruczołowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) spośród czynników analizowanych w badaniach obrazowych dotyczących pojedynczego guzka płuca bierze się pod uwagę jego wielkość, budowę, kształt granic, lokalizację;
2) konwencjonalna bronchoskopia i biopsja transbronchialna bez wykorzystania metod lokalizacji w diagnostyce guzka płuca mają wartość diagnostyczną od kilkunastu do 60%;
3) nowoczesne metody lokalizacji zmiany w płucu to nawigacja elektromagnetyczna, wirtualna bronchoskopia, endoskopia radialna;
4) u chorego z czynnikami ryzyka raka płuca jeśli guzek ma < 4 mm to nie wymaga kontroli TK;
5) guzki w obrazie TK określana jako szyba matowa nigdy nie są traktowane jako stany przedrakowe lub wczesne postaci raka gruczołowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 109
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do astmy zawodowej:
1) przy podejrzeniu astmy zawodowej nigdy nie wykonuje się swoistych prób prowokacyjnych z alergenami zawodowymi;
2) wyróżnia się dwa patomechanizmy prowadzące do rozwoju astmy zawodowej: alergiczny - udowodniony mechanizm IgE zależny i bez rozpoznanego mechanizmu IgE zależnego lub IgE niezależnego oraz niealergiczny związany z czynnikiem drażniącym;
3) zespół reaktywnej dysfunkcji dróg oddechowych rozwija się szybko, najpóźniej w 24 godziny po narażeniu na czynniki drażniące;
4) w diagnostyce astmy zawodowej wykorzystuje się seryjny pomiar PEF w miejscu pracy i poza nim np. przez ≥ 3 tyg. , ≥ 4x dz. przed pracą, w trakcie pracy, po pracy oraz w godzinach nocnych;
5) astmę zawodową należy leczyć jak każdą astmę i nie brać pod uwagę ograniczania lub przerwania ekspozycji zawodowej na czynnik zawodowy, ponieważ nie wpływa to na naturalny przebieg choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) przy podejrzeniu astmy zawodowej nigdy nie wykonuje się swoistych prób prowokacyjnych z alergenami zawodowymi;
2) wyróżnia się dwa patomechanizmy prowadzące do rozwoju astmy zawodowej: alergiczny - udowodniony mechanizm IgE zależny i bez rozpoznanego mechanizmu IgE zależnego lub IgE niezależnego oraz niealergiczny związany z czynnikiem drażniącym;
3) zespół reaktywnej dysfunkcji dróg oddechowych rozwija się szybko, najpóźniej w 24 godziny po narażeniu na czynniki drażniące;
4) w diagnostyce astmy zawodowej wykorzystuje się seryjny pomiar PEF w miejscu pracy i poza nim np. przez ≥ 3 tyg. , ≥ 4x dz. przed pracą, w trakcie pracy, po pracy oraz w godzinach nocnych;
5) astmę zawodową należy leczyć jak każdą astmę i nie brać pod uwagę ograniczania lub przerwania ekspozycji zawodowej na czynnik zawodowy, ponieważ nie wpływa to na naturalny przebieg choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 110
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do raka płuc i leczenia inhibitorami kinazy tyrozynowej naskórkowego czynnika wzrostu:
1) u chorych na gruczołowego raka lub niedrobnokomórkowego z dominującym utkaniem gruczołowym należy rozważyć leczenie inhibitorami kinazy tyrozynowej EGFR;
2) diagnostyka mutacji genu EGFR jest nieskomplikowana ponieważ nie ma heterogenności molekularnej populacji komórek nowotworowych;
3) leczenie inhibitorami EGFR można podjąć jedynie u chorych, u których wykrywa się aktywujące mutacje genu receptora EGFR;
4) mutacje genu EGFR diagnozuje się w materiałach tkankowych oraz różnego typu materiałach cytologicznych;
5) mutacje EGFR wykrywa się najczęściej bo u 30 - 67% w populacjach chorych pochodzenia amerykańskiego.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) u chorych na gruczołowego raka lub niedrobnokomórkowego z dominującym utkaniem gruczołowym należy rozważyć leczenie inhibitorami kinazy tyrozynowej EGFR;
2) diagnostyka mutacji genu EGFR jest nieskomplikowana ponieważ nie ma heterogenności molekularnej populacji komórek nowotworowych;
3) leczenie inhibitorami EGFR można podjąć jedynie u chorych, u których wykrywa się aktywujące mutacje genu receptora EGFR;
4) mutacje genu EGFR diagnozuje się w materiałach tkankowych oraz różnego typu materiałach cytologicznych;
5) mutacje EGFR wykrywa się najczęściej bo u 30 - 67% w populacjach chorych pochodzenia amerykańskiego.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 111
W POChP wskazaniem uzyskanym z badań czynnościowych układu oddechowego do kwalifikacji do operacyjnego zmniejszenia objętości płuc są wszystkie z niżej wymienionych, z wyjątkiem:
Pytanie 112
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do raka płuc i leczenia inhibitorami kinazy tyrozynowej naskórkowego czynnika wzrostu:
1) do oznaczania mutacji genu EGFR wykorzystane mogą być tylko materiały z guza pierwotnego;
2) leczenie ukierunkowane molekularnie odnosi się jedynie do inhibitorów kinaz tyrozynowych EGFR;
3) szczególnie silna odpowiedź na leczenie inhibitorami EGFR związana jest z występowaniem delecji w eksonie 19 oraz rzadkich podwójnych mutacji aktywujących;
4) najlepsze wyniki leczenia inhibitorami kinaz tyrozynowych EGFR uzyskuje się u kobiet niepalących, rasy żółtej z gruczolakorakiem i mutacją aktywującą genu EGFR;
5) erlotynib może być stosowany w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca w pierwszej i drugiej linii leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) do oznaczania mutacji genu EGFR wykorzystane mogą być tylko materiały z guza pierwotnego;
2) leczenie ukierunkowane molekularnie odnosi się jedynie do inhibitorów kinaz tyrozynowych EGFR;
3) szczególnie silna odpowiedź na leczenie inhibitorami EGFR związana jest z występowaniem delecji w eksonie 19 oraz rzadkich podwójnych mutacji aktywujących;
4) najlepsze wyniki leczenia inhibitorami kinaz tyrozynowych EGFR uzyskuje się u kobiet niepalących, rasy żółtej z gruczolakorakiem i mutacją aktywującą genu EGFR;
5) erlotynib może być stosowany w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca w pierwszej i drugiej linii leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 113
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do raka płuc i leczenia inhibitorami kinazy tyrozynowej naskórkowego czynnika wzrostu:
1) erlotynib stosuje się w pierwszej linii leczenia u chorych wcześniej nie otrzymujących leczenia farmakologicznego z gruczołowym rakiem płuca;
2) stosując leczenie ukierunkowane molekularnie można jednocześnie stosować więcej niż jeden lek z tej grupy;
3) ocenę skuteczności chemioterapii w trakcie leczenia i po jego zakończeniu dokonuje się wg systemu RECIST (Response Evaluation Criteria in Solid Tumors);
4) stosując leczenie operacyjne można zastosować chemioterapię ale jedynie pooperacyjną;
5) u chorych na drobnokomórkowego raka płuca z remisją nowotworu w klatce piersiowej stosuje się dodatkowo profilaktyczne napromieniowanie mózgu - 25Gy w 10 frakcjach.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) erlotynib stosuje się w pierwszej linii leczenia u chorych wcześniej nie otrzymujących leczenia farmakologicznego z gruczołowym rakiem płuca;
2) stosując leczenie ukierunkowane molekularnie można jednocześnie stosować więcej niż jeden lek z tej grupy;
3) ocenę skuteczności chemioterapii w trakcie leczenia i po jego zakończeniu dokonuje się wg systemu RECIST (Response Evaluation Criteria in Solid Tumors);
4) stosując leczenie operacyjne można zastosować chemioterapię ale jedynie pooperacyjną;
5) u chorych na drobnokomórkowego raka płuca z remisją nowotworu w klatce piersiowej stosuje się dodatkowo profilaktyczne napromieniowanie mózgu - 25Gy w 10 frakcjach.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 114
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) leczenie ukierunkowane molekularnie chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w ramach programu lekowego obejmuje erlotynib i gefitynib;
2) leczenie celowane stosuje się u chorych na raka niedrobnokomórkowego w stadium miejscowego zaawansowania lub uogólnienia z obecnością mutacji aktywującej w genie EGFR;
3) badania molekularnego w kierunku mutacji genu EGFR nie można wykonywać;
4) we wskazaniach do poszukiwania mutacji genu EGFR i rearanżacji genu ALK koniecznie bierze się pod uwagę kryteria demograficzne, takie jak rasa, płeć, palenie tytoniu;
5) nie ma uzasadnienia do równoczesnego badania kilku wycinków z jednego nowotworu w kierunku mutacji genu EGFR lub rearanżacji genu ALK.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) leczenie ukierunkowane molekularnie chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w ramach programu lekowego obejmuje erlotynib i gefitynib;
2) leczenie celowane stosuje się u chorych na raka niedrobnokomórkowego w stadium miejscowego zaawansowania lub uogólnienia z obecnością mutacji aktywującej w genie EGFR;
3) badania molekularnego w kierunku mutacji genu EGFR nie można wykonywać;
4) we wskazaniach do poszukiwania mutacji genu EGFR i rearanżacji genu ALK koniecznie bierze się pod uwagę kryteria demograficzne, takie jak rasa, płeć, palenie tytoniu;
5) nie ma uzasadnienia do równoczesnego badania kilku wycinków z jednego nowotworu w kierunku mutacji genu EGFR lub rearanżacji genu ALK.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 115
Prawdziwe jest stwierdzenie, że mukolityki w POChP:
Pytanie 116
Do potwierdzenia obecności zatorowości płucnej niewysokiego ryzyka, u którego kliniczne prawdopodobieństwo zatorowości płucnej jest oceniane jako wysokie, wystarczające jest uzyskanie:
Pytanie 117
Wskaz najtrafniejsze stwierdzenie z pośród niżej wymienionych. Zastosowanie oznaczenia d-dimeru w ciąży jest:
Pytanie 118
Które choroby manifestują się obecnością ziarniniaków w płucach?
1) pierwotna marskość żółciowa wątroby;
2) wirusowe zapalenie płuc;
3) reakcja po zastosowaniu amiodaronu;
4) zachłystowe zapalenie płuc w ostrej fazie;
5) reakcja po zastosowaniu preparatów interferonu.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) pierwotna marskość żółciowa wątroby;
2) wirusowe zapalenie płuc;
3) reakcja po zastosowaniu amiodaronu;
4) zachłystowe zapalenie płuc w ostrej fazie;
5) reakcja po zastosowaniu preparatów interferonu.
Prawidłowa odpowiedź to:
Pytanie 119
W obrazie patomorfologicznym wycinka z płuca chorego na samoistne włóknienie płuc nie spotyka się:
Pytanie 120
W których chorobach śródmiąższowych występują zaburzenia obturacyjne?
1) w sarkoidozie;
2) w samoistnym włóknieniu płuc;
3) w limfangioleiomiomatozie;
4) w zaawansowanym stadium histiocytozy z komórek Langerhansa;
5) w krzemicy.
Prawidłowa odpowiedź to:
1) w sarkoidozie;
2) w samoistnym włóknieniu płuc;
3) w limfangioleiomiomatozie;
4) w zaawansowanym stadium histiocytozy z komórek Langerhansa;
5) w krzemicy.
Prawidłowa odpowiedź to: