Egzamin PES / Choroby płuc / jesień 2013

Heparynę standardową (UFH) lub heparyny drobnocząsteczkowe (LMWH) stosuje się we wstępnym okresie leczenia zatoru tętnicy płucnej przez okres:

Acenokumarol (stosowany w Polsce doustny antykoagulant) powinien być zastosowany łącznie z leczeniem przeciwzakrzepowym w terapii zatoru tętnicy płucnej w:

Wskazaniem do zastosowania leczenia trombolitycznego u chorego z potwierdzonym zatorem tętnicy płucnej jest:

Wskazaniem do implantacji filtra do żyły głównej dolnej u chorego z zatorem tętnicy płucnej jest/są:

Ujemny wynik arteriografii płucnej wykonanej metodą CT wyklucza rozpoznanie zatoru tętnicy płucnej, ponieważ angiografia tętnicy płucnej ma dużą czułość.

Brak przeciążenia prawej komory w wykonanym badaniu echokardiograficznym serca wyklucza rozpoznanie zatoru tętnicy płucnej, ponieważ przeciążenie objętościowe prawej komory jest bardzo czułym testem diagnostycznym zatoru tętnicy płucnej.

Wtórną profilaktykę przeciwzakrzepową u chorego z przebytym zatorem tętnicy płucnej stosujemy przez okres 2 miesięcy, ponieważ u chorych z przebytym zatorem płucnym istnieje znaczące prawdopodobieństwo nawrotu tej choroby.

U 75-letniego mężczyzny z rozpoznaniem zapalenia płuc - czasowo unieruchomionego - należy zastosować profilaktyczne dawki heparyn drobnocząsteczkowych, ponieważ w tego typu przypadkach istnieje znaczące ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych.

Stwierdzenie u chorego podejrzanego o zator tętnicy płucnej podwyższonego stężenia D-dimeru potwierdza jednoznacznie to rozpoznanie, ponieważ zwiększenie D-dimeru występuje wyłącznie u chorych z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową.

Stwierdzenie u chorego podejrzanego o zator tętnicy płucnej stężenia D-dimeru poniżej normy wyklucza z dużym prawdopodobieństwem to rozpoznanie, ponieważ D-dimer jest produktem rozpadu włóknika tworzącego skrzeplinę.

Najczęstszym źródłem skrzeplinowego zatoru tętnicy płucnej są:

U 25-letniej kobiety potwierdzono obiektywnym testem (angiografia płucna wykonana metodą CT) masywną anatomicznie zatorowość płucną. U chorej należy wykonać badania w kierunku:

W 6. dobie leczenia heparyną niefrakcjonowaną (UFH) zatoru tętnicy płucnej, który wystąpił u 54-letniego mężczyzny stwierdzono obniżenie wartości płytek krwi do 70000 w mm³. Wyjściowa wartość płytek wynosiła 170000 w mm³. U tego chorego stosowano łącznie z heparyną acenokumarol. W 6. dobie leczenia INR wynosił 2,2. W omawianym przypadku należy natychmiast:

W leczeniu chorego z ostrym zatorem tętnicy płucnej przebiegającym bez spadku ciśnienia systemowego podstawowymi lekami są:

W 5. dobie leczenia chorego z ostrym zatorem płucnym i zakrzepicą żył głębokich wystąpiło krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego, które spowodowało spadek hemoglobiny o 2,5 g/dl. W prezentowanym przypadku należy:

Kiedy rozpoznaje się całkowitą niewydolność oddechową u chorych oddychających powietrzem atmosferycznym na poziomie morza?

U chorego z przewlekłą całkowitą niewydolnością oddechową należy stosować niskie stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej, bo wysokie stężenie tlenu:

Wskazania do nieinwazyjnego wspomagania wentylacji w zaostrzeniu POChP obejmują:

Do objawów paranowotworowych w raku płuca należy:

Niedrobnokomórkowy rak płuca w skali TNM w stopniu IIIB to:
1) guz naciekający śródpiersie, serce, duże naczynia, tchawicę, nerw krtaniowy wsteczny, przełyk, rozwidlenie tchawicy lub trzon kręgu;
2) guz z odrębnymi ogniskami raka w obrębie innego płata tego samego płuca;
3) przerzuty do węzłów śródpiersiowych po stronie guza i/lub do węzłów pod ostrogą główną;
4) guz wielkości 4 cm bez przerzutów do węzłów chłonnych i przerzutów odległych;
5) stwierdza się przerzuty w kościach.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wśród niżej wymienionych czynników rokowniczych w raku płuca największe znaczenie ma:

U chorych rasy kaukaskiej z gruczołowym rakiem płuca brak aktywnej mutacji genu EFGR (epidermal growth factor receptor) obserwuje się u:

U 60-letniego chorego w dobrym stanie ogólnym z prawidłowymi wartościami stężeń kreatyniny, AspAT i ALAT stwierdzono w badaniu bronchoskopowym guz zlokalizowany w oskrzelu głównym prawym w odległości ok 3 cm od ostrogi głównej, a w prawej jamie opłucnej ok 200 ml płynu wysiękowego zawierającego komórki raka gruczołowego. U chorego należy zlecić:

Na podstawie badania hist.pat. tylko wycinków z biopsji szczypczykowej (a nie całego wyciętego guza) niemożliwe jest pewne rozpoznanie:
1) raka wielkokomórkowego;     4) raka drobnokomórkowego;
2) rakowiaka;          5) raka olbrzymiokomórkowego.
3) mięsakoraka;
Prawidłowa odpowiedź to:

Ryzyko popromiennego zapalenia płuc zwiększa się:
1) ze wzrostem dawki frakcyjnej i całkowitej napromieniania;
2) u chorych z niewydolnością oddechową;
3) u chorych młodszych;
4) ze współistnieniem zakażenia układu oddechowego;
5) z zastosowaniem jednocześnie hydrokortyzonu dożylnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 56-letniego chorego z dusznością wysiłkową i zmianami rozsianymi w płucach wykonano torakoskopową biopsję płuca. Opis wyniku histopatologicznego zawierał m.in. takie stwierdzenia: widoczne są rozproszone ogniska włóknienia ubogokomórkowego, zlokalizowane podopłucnowo. Obszarom plastra miodu towarzyszą ogniska fibroblastów. Te zmiany są zlokalizowane w bezpośrednim sąsiedztwie prawidłowych fragmentów miąższu płuc. W obszarach włóknienia i plastra miodu widoczny jest przerost mięśni gładkich oskrzeli. Taki obraz histopatologiczny odpowiada:

Zaznacz wskazania do odbarczania odmy:
1) odma samoistna pierwotna;
2) jeżeli rąbek powietrza w badaniu RTG klatki piersiowej jest > 2 cm;
3) jeżeli odma > 1 cm utrzymuje się ponad 24 godziny;
4) odma u ludzi młodych;
5) jeżeli towarzyszą jej objawy kliniczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego z miernie powiększonymi węzłami chłonnymi wnęk i śródpiersia oraz ze zmianami śródmiąższowymi dla ustalenia rozpoznania sarkoidozy należy wykonać:

Diagnostyka nadciśnienia płucnego w przebiegu zatorowości płucnej obejmuje następującą procedurę/następujące procedury:

Torbiel celomatyczna:

Zespół pierwotnej dyskinezji rzęsek (zespół Kartagenera) charakteryzuje się występowaniem następujących objawów:
1) zapalenie zatok przynosowych;
2) nawrotowe zapalenie ucha wewnętrznego;
3) niepłodność mężczyzn;
4) wrodzone rozstrzenie oskrzeli;
5) odwrotne ułożenie narządów wewnętrznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące kaszlu:
1) ustalenie czynników prowokujących kaszel (np. zmiana temperatury, wysiłek) bardzo często pozwala na jednoznaczne wskazanie przyczyny kaszlu przewlekłego;
2) najczęstszą przyczyną kaszlu ostrego u chorych zgłaszających się do lekarza jest ostre zapalenie oskrzeli;
3) najczęstszą przyczyną kaszlu przewlekłego wśród chorych zgłaszających się z tego powodu do lekarza jest POChP;
4) powikłaniem kaszlu przewlekłego może być odma opłucnowa;
5) trudności w leczeniu kaszlu przewlekłego mogą wynikać z częstego współistnienia kilku przyczyn u jednego chorego.
Prawidłowa odpowiedź to:

44-letni chory na alergiczną astmę oskrzelową dotychczas dobrze kontrolowaną, został skierowany do szpitala z powodu stopniowo nasilającej się duszności, kaszlu z odkrztuszaniem plwociny podbarwionej na brązowo oraz stanów podgorączkowych. Badanie radiologiczne klatki piersiowej ujawniło obecność nacieków w obrębie miąższu płuc. Na tej podstawie można by podejrze-wać ostrą alergiczną aspergilozę oskrzelowo-płucną, ale dla jej potwierdzenia należy dodatkowo wykonać:
1) bronchofiberoskopię i TK dla stwierdzenia obecności rozstrzeni oskrzeli;
2) testy skórne z Aspergillus fumigatus;
3) oznaczenie stężenia IgE;
4) badanie morfologiczne krwi obwodowej i odczyny precypitacyjne;
5) oznaczenia stężenia cytokin prozapalnych w surowicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie badania diagnostyczne powinno się wykonać przy podejrzeniu krwawienia pęcherzykowego?
1) bronchoskopia z BAL; poszukiwanie syderofagów;
2) oznaczenie przeciwciał przeciwko cytoplazmie granulocytów;
3) pletyzmografia;
4) oznaczenie pojemności dyfuzyjnej dla tlenku węgla;
5) badanie echokardiograficzne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszym powikłaniem płucnym występującym w przebiegu przewlekłego wrzodziejącego zapalenia jelit (colitis ulcerosa) i choroby Crohna są:

Zaznacz cechę wykluczającą zespół Löflera:

Chory l. 46, zaniedbany zdrowotnie, z uogólnioną próchnicą zębów przyjęty z powodu utrzymywania się wysokiej gorączki i progresji zmian w obu płucach o typie nacieków z rozpadem mimo leczenia cefalosporyną III generacji. Leukocytoza = 16 000 w mm³. Chory zgłaszał krwawienia z nosa. Odczyn tuberkulinowy ujemny. Wybierz konfigurację twierdzeń prawdziwych:
1) prawdopodobnie jest to gronkowcowe zapalenie płuc - choroba nie ustępowała ponieważ stosowano cefalosporyny III generacji zamiast skutecznych w tym przypadku - II generacji;
2) ziarniniakowatość Wegenera można wykluczyć ponieważ w surowicy chorego nie stwierdzono ANCA oraz nie miał objawów niewydolności nerek;
3) ziarniniakowatości Wegenera nie można wykluczyć ponieważ zmiany w płucach miały charakter nacieków z rozpadem i ulegały progresji podczas antybiotykoterapii, chory miał objawy ze strony górnych dróg oddechowych i miał zwiększoną liczbę leukocytów;
4) prawdopodobne jest rozpoznanie promienicy ponieważ chory miał uogólnioną próchnicę zębów;
5) gruźlicę można wykluczyć ponieważ odczyn tuberkulinowy był ujemny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chora l. 21 przyjęta do oddziału kolejny raz z powodu duszności ze świstami, bez gorączki, którym dwukrotnie podczas poprzednich hospitalizacji towarzyszyły obwodowe zacienienia miąższowe w RTG klatki piersiowej. Obecnie eozynofilia we krwi wynosiła 26%. Wskaż prawdziwe rozpoznanie:

Chora lat 21 przyjęta kolejny raz z powodu duszności ze świstami, którym dwukrotnie podczas poprzednich hospitalizacji towarzyszyły obwodowe zacienienia miąższowe, a jednorazowo stwierdzono eozynofilię we krwi obwodowej (47%). Jakie jest prawidłowe rozpoznanie?

Chora lat 26 dotychczas zdrowa, z rocznym wywiadem duszności wysiłkowej. Obraz płuc w konwencjonalnym badaniu RTG - prawidłowy. W spirometrii: VC=60% wartości należnej, FEV1=35% w.n. z dowodami na obniżanie w czasie 1 roku.
PaO₂ = 60 mmHg. Jaką jednostkę chorobową należy podejrzewać?

Chory l. 22 zgłosił się z powodu gorączki 39°C, silnego bólu stawów skokowych, zaczerwienionych wypukłych zmian na skórze podudzi i suchego kaszlu. Mimo tych dolegliwości chory był w dość dobrym stanie ogólnym. Wybierz jedno badanie, które skieruje diagnostykę we właściwym kierunku:

Wskaż twierdzenia prawdziwe:
1) zachorowalność na raka płuca w Polsce wg ostatnich źródeł wynosi około 20 000 rocznie;
2) zachorowalność na raka płuca w Polsce wynosi 100 000 rocznie;
3) do leczenia operacyjnego z powodu raka płuca w Polsce kwalifikuje się około 3500 chorych rocznie;
4) do leczenia operacyjnego kwalifikuje się około 50% chorych z rozpoznanym rakiem;
5) wraz z akcją antynikotynową zmniejsza się zachorowalność na raka płuca wśród kobiet.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku podejrzenia limfangioleiomiomatozy (LAM), panel pomocnych badań obejmuje:
1) tomografia komputerowa o wysokiej rozdzielczości;
2) płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe z barwieniem PAS;
3) płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe z oznaczaniem przeciwciał CD1;
4) otwarta biopsja płuca z badaniem histologicznym i immunohistochemicznym z oznaczaniem przeciwciał HMB45;
5) badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chora l. 30 palaczka papierosów, przyjęta z powodu 3 odmy opłucnowej, bez uczucia duszności w wywiadzie (nie licząc duszności podczas odm). W konwencjonalnym badaniu rtg stwierdzono rozsiane zmiany siateczkowe z przejaśnieniami odpowiadającymi drobnym przestrzeniom powietrznym. Wskaż stwierdzenie nieprawdziwe:

Chora l. 31 leczona przez miesiąc w oddziale chorób płuc z powodu sarkoidozy w stadium II Enkortonem w dawce 60 mg. Po uzyskaniu regresji zmian rozsianych i zmniejszeniu dawek do 10 mg (6 mies. leczenia) pojawiła się gorączka do 39 stopni C i guzki podskórne z tendencją do ropienia. W płucach stwierdzono nasilenie zmian rozsianych. Odczyn tuberkulinowy wynosił 12 mm. Wskaż prawdopodobne rozpoznanie:

Wybierz komplet badań, który pozwoli na ustalenie rozpoznania u chorej opisanej w pytaniu nr 45:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia dotyczące organizującego się zapalenia płuc (organizing pneumonia):
1) może występować w przebiegu chorób tkanki łącznej;
2) może być objawem niepożądanej reakcji po niektórych lekach;
3) w większości przypadków (>70%) stanowi proces samoistny;
4) może być wywołane przez patogeny atypowe;
5) leczenie polega na szerokospektralnej antybiotykoterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na sarkoidozę wskazaniem do stosowania glikokortykosteroidów jest/są:

Wskaż fałszywe twierdzenie dotyczące przeciwciał p/ziarnistościom cytoplazmatycznym neutrofilów (ANCA):
1) odgrywają rolę w patogenezie ziarniniakowatości Wegenera;
2) nieobecność ANCA w surowicy podczas diagnostyki wstępnej nie wyklucza rozpoznania ziarniniakowatości Wegenera;
3) narastanie stężenia ANCA w trakcie leczenia lub remisji jest wskazaniem do intensyfikacji lub wznowienia leczenia immunosupresyjnego;
4) narastanie stężenia ANCA tylko u około połowy chorych jest związane z jednoczasowym nawrotem choroby;
5) ANCA występuje tylko w ziarniniakowatości Wegenera - ich wykrycie w mianie 1:160 jest równoznaczne z rozpoznaniem choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół wątrobowo-płucny to:

Opór dróg oddechowych dla przepływu powietrza (Raw) jest u dziecka:

Objawy pozapłucne towarzyszące zapaleniu płuc występują najczęściej w czasie infekcji wywołanej przez:

Alkoholik skarży się na ból w klatce piersiowej, odkrztusza galaretowatą krwistą plwocinę, ma dreszcze i gorączkę. W rtg stwierdza się jednolite zacienienie w polu górnym płuca prawego, najbardziej prawdopodobnym czynnikiem etiologicznym zapalenia płuc jest:

W wykonanym u noworodka w pierwszej dobie życia badaniu radiologicznym klatki piersiowej stwierdzono rozległe, plamiste zagęszczenia z obszarami niedodmy i rozdęcia miąższu płucnego - obraz „burzy śnieżnej”. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem będzie:

Skutkiem przewlekłej tlenoterapii u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc jest:
1) poprawa tolerancji wysiłku;
2) zatrzymanie wzrostu ciśnienia tętnicy płucnej;
3) obniżenie się hematokrytu u osób z poliglobulią;
4) poprawa jakości życia;
5) ograniczenie epizodów ciężkiego niedotlenienia w czasie snu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Co nie leży u podłoża ograniczenia przepływu powietrza przez drogi oddechowe u chorych na POChP?

Przewlekła tlenoterapia jest podstawową metodą leczenia niefarmakologicznego chorych na bardzo ciężką postać POChP i kwalifikują się do niej chorzy, u których pomimo 3 miesięcznego leczenia farmakologicznego w okresie czuwania utrzymują się zaburzenia oddychania przejawiające się w badaniach gazometrycznych i przebiegu klinicznym:
1) PaO₂ ≤ 55 mmHg lub SatO₂ ≤ 88% z hiperkapnią lub bez niej;
2) zaburzeniami w surowiczym stężeniu cytokin;
3) PaO₂ ≤ 55-60 mmHg lub SatO₂ ≤ 88%;
4) stanami gorączkowymi o niejasnej etiologii;
5) objawami nadciśnienia płucnego lub zastoinowej niewydolności serca lub poliglobulii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące patogenezy i patomorfologii w POChP:
1) niedobór α₁-antytrypsyny uwarunkowany genetycznie jest bardzo częstym czynnikiem ryzyka rozwoju POChP;
2) POChP rozwija się w wyniku obturacji przede wszystkim dużych oskrzeli;
3) nieprawidłowa odpowiedź zapalna z aktywacją głównie makrofagów, neutrofili i limfocytów T supresowych na dym tytoniowy to główna przyczyna rozwoju POChP;
4) POChP to choroba ogólnoustrojowa dotycząca obok układu oddechowego także układu krążenia, mięśni, kości itp.;
5) w POChP dominuje przewlekłe zapalenie oskrzeli bez istotnych zmian w strukturze miąższu płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do badań spirometrycznych w chorobach alergicznych:
1) należna wartość wskaźnika FEV1/FVC jest tylko różna dla mężczyzn i kobiet, ale nie zmienia się w zależności od wieku pacjenta;
2) test odwracalności obturacji zawsze wypada dodatnio w astmie;
3) dodatni wynik testu odwracalności obturacji to przyrost FEV₁ o co najmniej 12% i o co najmniej 200 ml w stosunku do wartości wyjściowej;
4) w POChP wartość FEV₁ wskazuje na stopień ciężkości choroby, a nie na wielkość obturacji;
5) w POChP ocenia się tylko wskaźniki FEV₁ i FEV₁/FVC.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP):
1) u niewielkiej liczby chorych rozwija się na podłożu genetycznie uwarunkowanego niedoboru alfa1-antytrypsyny;
2) u chorych na POChP roczny spadek wartości FEV1 nie jest większy, niż u osób zdrowych;
3) czynnikami chemotaktycznymi dla neutrofilów w błonie śluzowej oskrzeli u chorych na POChP są między innymi interleukina 8 i leukotrien B;
4) wskaźnik McKenzie u osób zdrowych jest większy niż 0,4;
5) wziewne leki cholinolityczne (ipratropium, tiotropium) odgrywają rolę w leczeniu tych chorych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które leki nie mają zastosowania w leczeniu ciężkiego ataku astmy?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie odnoszące się do leczenia astmy:
1) długo działający β₂-agonista - formoterol może być stosowany jako lek rozszerzający oskrzela bez wziewnych glikokortykosteroidów;
2) długo działający β₂-agoniści - salmeterol i formoterol mogą być stosowani wyłącznie w połączeniu z glikokortykosteroidem wziewnym;
3) głównym celem leczenia astmy jest uzyskanie dobrej kontroli astmy;
4) połączenie długo działającego β₂-agonisty i wziewnego glikokortykosteroidu - w jednym lub osobnych inhalatorach można zalecić dopiero od 4 stopnia leczenia astmy;
5) wGKS+Formoterol przewlekle i na żądanie wolno stosować od 12. roku życia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie odnoszące się do problemu palenia tytoniu przez chorych na astmę:
1) palenie tytoniu powoduje przyspieszoną utratę czynności płuc, nasila zapalenie;
2) palenie tytoniu nasila odpowiedź na glikokortykosteroidy, co wymaga obniżenia stosowanej dawki tych leków;
3) palenie tytoniu przez chorego na astmę zmniejsza szansę na uzyskanie kontroli astmy;
4) palenie tytoniu dotyczy mniej niż 10% populacji chorych na astmę;
5) nie wykazano związku między paleniem tytoniu a zaostrzeniami astmy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do leczenia POChP:
1) jedyne dopuszczalne połączenie leków rozszerzających oskrzela to salmeterol i salbutamol;
2) bromek tiotropium stosowany jest jeden raz na dobę w dawce 18 mg przez Handyhaler;
3) w badaniu Uplift wykazano, że największą korzyść z dołączenia tiotropium do prowadzonego leczenia uzyskano w POChP łagodnej (stadium lekkie I°);
4) kombinacja dużej dawki wziewnego glikokorytykosteroidu i salmeterolu związana jest ze zmniejszeniem spadku FEV₁ o 16 ml na rok w porównaniu do grup kontrolnych;
5) różne preparaty teofiliny wolno uwalniającej się są lekami pierwszego wyboru w łagodnej POChP.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia POChP:
1) wpływ leku na przebieg POChP ocenia się tylko na podstawie oceny spadku FEV₁;
2) w badaniu ISOLDE wykazano, że stosowanie dużej dawki wziewnego glikokortykosteroidu zmniejsza ilość zaostrzeń POChP, gdy FEV₁ jest około 1,5 l i mniejsze;
3) w badaniu ISOLDE wykazano, że duże dawki wziewnego glikokortykosteroidu wyraźnie zmniejszają spadek FEV₁;
4) dołączenie bromku tiotropium do stosowanego leczenia daje największe korzyści w umiarkowanym stadium POChP;
5) duża dawka wziewnego glikokortykosteroidu w POChP to dawka równoważna 800 mg dwupropionianu beklometazonu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) jeżeli chory na POChP leczony jest przewlekle salmeterolem to w razie nasilenia duszności należy zastosować tylko krótko działającego β₂-agonistę - salbutamol;
2) tiotropium należy stosować tylko w cyklach 3-miesięcznych w przerwami z powodu wytwarzania się tolerancji na lek;
3) w badaniu TORCH sprawdzano przez 4 lata skuteczność połączenia 1000mg flutikazonu ze 100 mg salmeterolu w jednym inhalatorze;
4) odstawienie wziewnego glikokortykosteroidu w ciężkiej postaci POChP nie ma istotnego wpływu na przebieg choroby;
5) w POChP nie wolno stosować kombinacji długo działającego β₂-agonisty i długo działającego leku przeciwcholinergicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące postępowania z chorymi na POChP:
1) rehabilitację należy stosować w każdej postaci POChP, nawet bardzo ciężkiej;
2) żadne postępowanie w POChP nie zatrzymuje spadku FEV₁;
3) zaprzestanie palenia tytoniu nie wpływa korzystnie na zmniejszenie ilości zaostrzeń;
4) już w łagodnej postaci POChP należy stosować szczepienia przeciwko grypie i przeciwko pneumokokom, ale najważniejsze jest unikanie czynników ryzyka;
5) zastosowanie kombinacji lekowej wziewnego glikokortykosteroidu i β₂-agonisty długo działającego nie zmniejsza ilości zaostrzeń.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaka wartość hematokrytu odpowiada rozpoznaniu wtórnej poliglobulii u chorych na POChP?

W przewidywaniu śmiertelności chorych na POChP istotny jest tzw. Body Index, który uwzględnia:
1) ocenę wartości EFV₁;
2) dystans 12-minutowego marszu;
3) BMI - wskaźnik masy ciała;
4) liczbę zaostrzeń POChP w ciągu roku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych zestawień dotyczących minimalnego czasu odstawienia leku przed planowanym wykonaniem testu prowokacji oskrzeli jest nieprawdziwe?

W próbie prowokacyjnej (opartej o kolejne pomiary FEV₁) dawka wywołująca PD20FEV1 oznacza dawkę środka powodującą:

W badaniu układu oddechowego określono: RV=1,0 l; FRC=3,0 l; VC=4,5 l, TV=0,5 l, IRV=2,0 l, ERV=2,0 l. Całkowita pojemność płuc badanego wynosi:

Opór dróg oddechowych po podaniu leku rozkurczowego nie zmienia się w:
1) astmie oskrzelowej;        4) zespole pointubacyjnym;
2) po zaaspirowaniu ciała obcego;    5) zapaleniu oskrzeli z kompensatą spastyczną.
3) obrzęku płuc;        
Prawidłowa odpowiedź to:

Najistotniejszymi determinantami norm (wartości należnych) u dzieci dla objętości i przepływów są:

Którego z niżej podanych wskaźników nie można zmierzyć spirometrem?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące ultrasonografii jamy opłucnowej:

Wskaż zdania prawdziwe dotyczące podstawowych objawów radiologicznych (w tomografii komputerowej o wysokiej rozdzielczości i/lub na konwencjonalnych radiogramach płuc):
1) obraz typu „matowej szyby” to zacienienie miąższowe obszaru płuca spowodowane niewielkim zmniejszeniem powietrzności z widocznym rysunkiem naczyń;
2) torbiel to dobrze ograniczony zbiornik płynu lub powietrza o grubości ściany >4 mm;
3) pęcherz rozedmowy to ostro ograniczona przestrzeń powietrzna o średnicy > 5 cm i grubości ściany > 2 mm;
4) objaw „sygnetu” występuje jeżeli oskrzele w wymiarze poprzecznym jest wyraźnie szersze od towarzyszącej mu tętnicy;
5) objaw „sylwetkowy” występuje kiedy np. granica lewej komory serca jest zatarta przez zagęszczenie miąższowe zlokalizowane w przylegającym do serca języczku płuca lewego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Guzki zlokalizowane wzdłuż pęczków naczyniowo-oskrzelowych i przegród międzyzrazikowych ujawnione w badaniu TKWR płuc są typowe dla:
1) prosówki gruźliczej;
2) pylicy krzemowej;
3) przerzutów krwiopochodnych;
4) pylicy górników kopalń węgla;
5) sarkoidozy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż twierdzenie prawdziwe dotyczące metod obrazowania zmian nowotworowych:

W różnicowaniu zmian nowotworowych w płucach przy pomocy emisyjnej tomografii pozytronowej (¹⁸FDG-PET) fałszywie dodatnie wyniki mogą być wywołane obecnością:
1) sarkoidozy;  
2) gruźlicy;  
3) histoplazmozy;  
4) guzków reumatoidalnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Fałszywie ujemne wyniki w badaniu płuc metodą emisyjnej tomografii pozytronowej (¹⁸FDG-PET) mogą pojawić się w przypadku:

Za złośliwym charakterem guzka wykrytego w czasie badania tomografii komputerowej przemawia obecność w guzku:
1) powietrznego bronchogramu;
2) zwapnień typu „popcorn”;
3) zwapnienia centralnego;
4) bąbelkowatych nagromadzeń powietrza (jam rzekomych).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż twierdzenia prawdziwe dotyczące ultrasonografii (USG) klatki piersiowej:

Obecność świstów nad płucami może świadczyć o:

Jakie badania diagnostyczne należy wykonać przy podejrzeniu mukowiscydozy u 4-letniego dziecka?
1) zdjęcie radiologiczne klatki piersiowej;    4) próbę rozkurczową;
2) spirometrię;             5) polisomnografię.
3) próbę potową;
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku krwioplucia w mukowiscydozie należy odstawić niżej wymienione leki, z wyjątkiem:

Do objawów zaostrzenia choroby oskrzelowo-płucnej u dzieci chorujących na mukowiscydozę należą:
1) progresja zmian w badaniu radiologicznym;
2) utrata łaknienia;
3) spadek masy ciała;
4) nowe zjawiska osłuchowe nad polami płucnymi;
5) nasilenie kaszlu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najbardziej typowe objawy radiologiczne dla mukowiscydozy to:
1) rozdęcie płuc dominujące w płatach dolnych;
2) pogrubienie ścian oskrzeli i rozstrzenie oskrzeli;
3) okrągłe i linijne zacienienia położone obwodowo;
4) uwypuklenie pnia tętnicy płucnej;
5) uniesienie jednej kopuły przepony.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z niżej wymienionych stwierdzeń dotyczących stężenia całkowitego IgE w surowicy u dzieci są nieprawdziwe?
1) podwyższenie stężenia całkowitego IgE w surowicy zawsze świadczy o atopii;
2) u części dzieci z rozpoznaną chorobą atopową stwierdza się prawidłowe stężenie IgE;
3) swoistość oznaczenia stężenia całkowitego IgE w surowicy wynosi 100%;
4) oznaczenie stężenia całkowitego IgE jest kluczowym badaniem w diagnostyce choroby atopowej;
5) stężenie całkowitego IgE w surowicy zdrowych dzieci jest zależne od wieku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Reakcja natychmiastowa w testach skórnych:

Immunoterapia alergenowa powinna być stosowana u większości dzieci z astmą atopową ponieważ może wpłynąć na historię naturalną choroby alergicznej.

Chłopiec 10-letni, od kilku lat chorujący jesienią na zapalenia oskrzeli przebiegające bez gorączki, a od kilku dni kaszlący nocą, zgłosił się z objawami niewielkiej duszności wydechowej. W badaniu lekarskim nieco wydłużony wydech, pojedyncze świsty. Należy zaproponować:

Podczas leczenia sterydami wziewnymi podawanymi z dozowników ciśnieniowych (pMDI) korzystanie z komory powietrznej (tzw. spejsera) jest niezbędne tylko u dzieci ponieważ dorośli pacjenci nie wymagają stosowania komór powietrznych dzięki dobrej technice inhalacji.

Podczas leczenia sterydami wziewnymi i ß-mimetykami długo działającymi podawanymi z oddzielnych dozowników ciśnieniowych (pMDI) wskazane jest wcześniejsze podanie obu preparatów do komory powietrznej (tzw. spejsera), a następnie wykonanie wdechów tak skomponowanej mieszaniny ponieważ na poziomie komórkowych wykazano synergizm kortykosteroidów i ß-mimetyków.

Które z poniższych stwierdzeń nie jest prawdziwe dla pneumocystozowego zapalenia płuc u dzieci?

Prawdą jest, że ostre uszkodzenie płuc u dzieci:

Rodzice 3-letniego, niechorującego dotychczas poważnie chłopca wykonali przed planowanym uczęszczaniem do przedszkola wymaz z nosogardła, w którym stwierdzono Streptococcus viridans oraz Streptococcus pneumoniae w takiej samej ilości (++). Według antybiogramu Streptococcus pneumoniae był wrażliwy na amoksycylinę, amoksycylinę z kwasem klawulanowym, cefuroksym i cefotaksym. W badaniu przedmiotowym lekarz nie stwierdził nieprawidłowości. Zanim otrzymano wynik mikrobiologiczny chłopiec otrzymał zgodnie z kalendarzem szczepień pełne szczepienie przeciw pneumokokom. Co należy zrobić w takiej sytuacji?

Które z niżej wymienionych są wskazaniem do hospitalizacji 5-miesięcznego niemowlęcia z ostrym zapaleniem oskrzelików?
1) bezdech;
2) sinica;
3) częstotliwość oddechów 55/min;
4) trudności w karmieniu;
5) saturacja z pulsoksymetru 96%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących zakażenia wirusem cytomegalii u dzieci są prawdziwe?
1) ciężki przebieg zakażenia jest charakterystyczny dla osób z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności;
2) jedną z częstszych jego manifestacji jest zapalenie płuc;
3) zmiany w płucach mają najczęściej charakter nacieków śródmiąższowych lub rozsianych zmian pęcherzykowych;
4) dowodem zakażenia jest stwierdzenie dodatniego miana IgG w surowicy;
5) każde dziecko z zapaleniem płuc o etiologii CMV powinno być leczone gancyklowirem dożylnie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Paznokcie o kształcie szkiełek od zegarka:
1) są wynikiem przewlekłego niedotlenienia;
2) są wynikiem zwiększenia ilości tkanki łącznej między paliczkiem dystalnym a macierzą paznokcia;
3) są charakterystyczne tylko dla mukowiscydozy;
4) korelują z rozedmowo zmienioną klatką piersiową;
5) mogą występować u dzieci z siniczymi wadami serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych może rozwinąć się w następstwie narażenia na:

W przypadku obecności znacznej ilości płynu w jamie opłucnowej postępowaniem diagnostycznym z wyboru jest:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej u dzieci są prawdziwe?
1) jest następstwem reakcji alergicznej typu I i III na kolonizację dróg oddechowych przez Aspergillus fumigatus;
2) częstość jej występowania wzrasta z wiekiem;
3) czynnikiem ryzyka jest atopia;
4) podstawą leczenia są leki przeciwgrzybicze, a w przypadku słabej poprawy po ich zastosowaniu dołącza się glikokortykosteroidy;
5) w obrazie klinicznym może występować gorączka, pogorszenie samopoczucia, napady duszności typu astmatycznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 47-letniego pacjenta po przeszczepie nerki:
1) rośnie prawdopodobieństwo rozwoju gruźlicy z utajonego dotychczas ogniska (LTBI) w ciągu 1 roku;
2) leczenie gruźlicy przebiega w sposób standardowy, ale całkowity okres leczenia wydłuża się do 9 miesięcy;
3) nie można wykluczyć, że rozwój gruźlicy jest wynikiem nowego zakażenia, zważywszy na stosowanie wysokich dawek leków immunosupresyjnych;
4) wynik OT jest zawsze fałszywie ujemny, ze względu na występującą u tych chorych anergię;
5) przy stosowaniu w leczeniu gruźlicy rifampicyny należy modyfikować dawki niektórych leków immunosupresyjnych np. cyklosporyny ze względu na indukcję cytochromu P450.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 76-letniej kobiety pojawiły się pakiety powiększonych węzłów chłonnych podżuchwowych i szyjnych po stronie lewej. Zmiany utrzymywały się przez kilka miesięcy, mimo leczenia antybiotykami, prowadziły do powstania przetok i zaciągających blizn. Stan ogólny chorej był dobry. W badaniu RTG klatki piersiowej nie stwierdzono zmian.
1) należy podejrzewać gruźlicę węzłów chłonnych i wykonać biopsję zmienionych węzłów lub chirurgiczne usunięcie węzła z oceną bakteriologiczną i histopatologiczną;
2) jest to dość charakterystyczny przebieg gruźlicy obwodowych węzłów chłonnych, ale ta postać gruźlicy nie występuje u chorych powyżej 70 r.ż.;
3) gruźlica węzłów chłonnych jest zawsze wtórna do gruźlicy płuc, więc w badaniu rtg płuc klatki piersiowej u chorej powinny być widoczne zmiany typowe odpowiadające gruźlicy płuc;
4) w gruźliczym zapaleniu węzłów chłonnych stosuje się standardową chemioterapię;
5) powiększenie węzłów w trakcie terapii przeciwprątkowej świadczy o nieprawidłowej diagnozie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące mykobakterioz płuc:
1) są chorobami wywołanymi przez prątki niegruźlicze - MOTT (Mycobacteria other than tuberculosis), powszechnie występujące w środowisku, które w odróżnieniu od M. tuberculosis complex nie powodują bezobjawowego zakażenia;
2) w Polsce wywoływane są głównie przez prątki MAC (Mycobacterium avium complex) i M. kansasii;
3) choć trudniej poddają się leczeniu niż gruźlica i wymagają dłuższej chemioterapii, to dzięki rozszerzonym testom lekowrażliwości można precyzyjnie ustalić odpowiedni zestaw leków, na które prątki te są wrażliwe;
4) można je rozpoznać, gdy chory zgłasza odpowiednie dolegliwości, co najmniej dwukrotnie uzyska się potwierdzenie bakteriologiczne plwociny metodą bakterioskopii bądź hodowli oraz występują charakterystyczne zmiany na radiogramach klatki piersiowej;
5) choć klinicznie i radiologiczne mogą przypominać gruźlicę płuc, to w odróżnieniu od choroby wywołanej przez M. tuberculosis complex, postawienie rozpoznania nie zawsze musi równać się włączeniu chemioterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dodatni wynik odczynu tuberkulinowego:
1) może być wynikiem zakażenia lub choroby wywołanej przez M. tuberculosis complex;
2) może być wynikiem zakażenia takimi prątkami nieguźliczymi (MOTT), które wykazują podobieństwo antygenowe do M. tuberculosis complex jak: M. kansasii, M. fortuitum;
3) może występować w mykobakteriozie płuc, z wyjątkiem choroby wywołanej przez MAC (odmienność antygenowa);
4) może występować nie tylko w mykobakteriozie, ale i w bezobjawowym zakażeniu (kolonizacji), gdyż ta forma zakażenia zwykle przechodzi w aktywną postać choroby;
5) może być wynikiem przebytej, leczonej gruźlicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na gruźlicę występuje:

Szczytowy przepływ wydechowy i maksymalny przepływ wydechowy na poziomie 50% forsownej pojemności życiowej wskazują odpowiednio strzałki:

Zmiany o charakterze restrykcyjnym może sugerować wygląd krzywej:

Które z podanych twierdzeń jest fałszywe?

Wskaż fałszywe twierdzenie:

Które z wymienionych twierdzeń jest fałszywe?

(1) W diagnostyce gruźlicy u dzieci nadal „złotym standardem” jej rozpoznawania pozostaje tuberkulinowy test skórny, ponieważ (2) potwierdzenie bakteriologiczne u dzieci uzyskuje się tylko w 1-2%.

Materiałem do diagnozowania gruźlicy układu oddechowego jest:

Materiałem do diagnozowania gruźlicy układu oddechowego u dzieci może/mogą być:

Które z wymienionych gatunków wchodzą w skład Mycobacterium tuberculosis complex?
1) Mycobacterium tuberculosis;     4) Mycobacterium bovis BCG;
2) Mycobacterium bovis;       5) Mycobacterium avium.
3) Mycobacterium kansasii;
Prawidłowa odpowiedź to:

Lekooporność prątków gruźlicy typu MDR-TB (multidrug resistant) oznacza, że:

Najczęściej występującą lekoopornością na pojedynczy lek u prątków gruźlicy w Polsce jest oporność na:

Lekooporność pierwotna prątków gruźlicy oznacza, że: