Egzamin PES / Choroby płuc / wiosna 2008

W badaniu spirometrycznym restrykcyjnego zespołu upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc nie można podejrzewać, jeśli zostaną stwierdzone zmiany pod postacią:
1) obniżenia natężonej pojemności życiowej (FVC);
2) zwiększenia i natężonej pojemności życiowej (FVC);
3) wtórnego zmniejszenia wartości natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV₁);
4) zwiększenia natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV₁);
5) wskaźnik FEV₁%FVC < 0,7.
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu spirometrycznym obserwowana jest dobowa zmienność wyników. I tak najwyższe wartości szczytowego przypływu wydechowego (PEF) obserwuje się w godzinach wieczornych, najwyższe wartości natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV₁) i maksymalnych przepływów wydechowych (MEF) we wczesnych godzinach porannych. Za przyczynę ww. zaburzeń nie są odpowiedzialne:
1) insulina;             4) dwutlenek węgla;
2) glukagon;             5) aminy katecholowe.
3) endogenne glikokortykosteroidy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do badania spirometrycznego są:
1) świeży zawał serca;
2) alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych;
3) odma opłucnowa;
4) tętniak odcinka piersiowego aorty;
5) pierwotna amyloidoza oskrzeli.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zasadniczy wpływ na wartość objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV₁) i szczytowego przepływu wydechowego (PEF) wywierają:
1) drożność oskrzeli;
2) późna faza wydechowa;
3) obrzęk błony śluzowej i rozedma płuc;
4) zmiany śródmiąższowe płuc;
5) pozycja ciała i prawidłowa współpraca z pacjentem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Poniższy wykres przedstawia próbę rozkurczową. Na podstawie zapisu graficznego, wartości bezwzględnych oraz odsetkowych poszczególnych składowych badania spirometrycznego: wyjściowego: FEV₁%VC = 0,69, FEV₁ = 2,89L (75% w.n.), FVC = 4,26L(89% w.n.), MEF₅₀ = 2,31L/s (46%wn) i po 2 wziewach Salbutamolu: FEV₁%VC = 0,83, FEV₁ = 4,27L (110% w.n.), FVC = 5,09L(107% w.n.), MEF₅₀ = 5,43L/s (108 % w.n.), nie można rozpoznać:


1) restrykcyjnego zespołu upośledzenia
sprawności wentylacyjnej płuc z komponentą
obturacji;
2) obturacyjnego zespołu upośledzenia
sprawności wentylacyjnej płuc;
3) całkowitej odwracalności polekowej;
4) mieszanego zespołu upośledzenia
sprawności wentylacyjnej płuc;
5) prawidłowego badania spirometrycznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Łagodną obturację rozpoznasz w badaniu spirometrycznym gdy:

Prawidłowa wartość pojemności życiowej płuc (VC):

Do rozpoznania zaburzeń przepływu przy małych objętościach płuc służy:

Zaburzenia przepływu przy małych objętościach płuc manifestujące się obniżeniem MEF₅₀ czy MEF_25-75 stanowią:
1) zapowiedź ew. późniejszej obturacji;
2) nie mogą ujść uwadze lekarza leczącego;
3) o rozpoznaniu obturacji w badaniu spirometrycznym;
4) wskazują na zwężenie drobnych oskrzeli;
5) charakterystyczny element alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Badanie spirometryczne nie pozwala na:
1) określenie rodzaju zaburzeń wentylacji;
2) wykonanie pomiaru oporu oddechowego;
3) bezpośrednią ocenę stopnia nasilenia miejscowego procesu zapalnego dolnych dróg oddechowych;
4) ilościową ocenę stopnia upośledzenia czynności układu oddechowego, monitorowanie przebiegu choroby i ocenę odpowiedzi na zastosowane leczenie;
5) ocenę grubości warstwy mięśniowej oskrzeli.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie odnoszące się do astmy wysiłkowej (exercise-induced asthma - EIA) lub tzw. powysiłkowego skurczu oskrzeli (exercise -induced bronchospasm - EIB):
1) EIB występuje u 80-90% chorych na astmę z dodatnim wynikiem próby prowokacyjnej z metacholiną;
2) wystąpienie EIA nie wynika z aktywacji komórek tucznych i nabłonkowatych;
3) zmiany osmotyczne w drogach oddechowych pobudzają receptory cholinergiczne;
4) EIA nie wiąże się z żadnymi objawami klinicznymi, a wykrywa się EIA tylko badanem spirometrycznym;
5) EIA (EIB) jest w astmie następstwem przewlekłego zapalenia oskrzeli.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do nadreaktywności oskrzeli w astmie:
1) bezpośrednie próby prowokacyjne dla wykrywania nadreaktywności to: próba z histaminą lub metacholiną;
2) pośrednie, zastępcze do rozpoznania EIA są testy: próba dowolnej hiperwentylacji powietrzem wzbogaconym w CO₂ (EVH), próba z AMP lub hipertonicznym roztworem soli;
3) we wziewnej próbie prowokacji z metacholiną, wzrost PC₂₀H w mg/ml oznacza zmniejszenie nadreaktywności oskrzeli;
4) żaden z wymienionych leków nie zmniejsza nadreaktywności oskrzeli: salbutamol, formoterol, budezonid, bromek ipratropium, flutikazon;
5) spoczynkowe badania czynnościowe płuc mają dużą wartość w rozpoznawaniu astmy wysiłkowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do leczenia astmy:
1) w inhalatorach pMDI z gazem nośnikowym HFA nie ma zmiany skuteczności leków rozszerzających oskrzela przy zastosowaniu tych samych dawek nominalnych;
2) chorzy, którzy mają „czysty” powysiłkowy skurcz oskrzeli powinni otrzymywać przewlekle tylko β₂-mimetyki;
3) wziewne glikokotykosteroidy w inhalatorach pMDI z gazem nośnikowym HFA mają ponad 50% depozycję płucną;
4) preparaty wziewne w inhalatorach pMDI z nośnikiem HFA-134 dają większą wielkość cząstek leku niż z nośnika CFC;
5) lekami z wyboru do znoszenia napadu duszności u dzieci i dorosłych są szybko działające β₂-mimetyki.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowe stwierdzenie odnoszące się do zjawiska proleków:
1) cyklezonid to prolek aktywowany przez esterazy nabłonka oskrzelowego. Forma aktywna to desisobutyryl cyklezonidu;
2) dwupropionian beklometazonu podawany jest w formie proleku;
3) budezonid i flutikazon występują w formie proleków;
4) proleki są aktywowane przez zespół enzymów cytochromu P-450;
5) wziewne glikokortykosteroidy nigdy nie są podawane w formie proleków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do wziewnych glikokortykosteroidów:
1) u około 30% chorych na astmę nie udaje się uzyskać kontroli astmy mimo stosowania dużych dawek wziewnych sterydów;
2) najmniejszą depozycję w płucach mają cząsteczki o wielkości 1-2 µm;
3) najmniejszą biodostępność wykazują flutikazon i cyklezonid;
4) flutikazon ma mniejsze powinowactwo do receptora glikokortykosteroidowego niż budezonid;
5) 17-monopropionian beklometazonu ma mniejsze powinowactwo do receptora glikokortykosteroidowego niż dwupropionian beklometazonu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które stwierdzenia są prawdziwe dla astmy aspirynowej lub tzw. astmy z nadwrażliwością na aspirynę?
1) polipy nosa nie muszą występować w astmie aspirynowej;
2) astmę aspirynową zawsze należy leczyć doustnie prednizonem;
3) chorzy na astmę aspirynową nie mogą otrzymywać długo działających b₂-mimetyków;
4) polipów w astmie aspirynowej nie wolno usuwać, bo może nastąpić zaostrzenie astmy;
5) chorzy na astmę aspirynową mogę przyjmować paracetamol.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowe odpowiedzi dotyczące patomechanizmów odpowiedzialnych za rozwój nadwrażliwości w astmie aspirynowej:
1) blokowanie ścieżki 5-lipoksygenazy;
2) wytwarzane swoistych IgE przeciwaspirynowych;
3) miejscowy niedobór prostaglandyny E₂;
4) blokowanie enzymu cyklooksygenazy izoformy COX-2;
5) blokowanie enzymu cyklooksygenazy izoformy COX-1.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj, które leki rozszerzające oskrzela działają najsilniej i najszybciej:
1) lek przeciwcholinergiczny - bromek ipratropium w nebulizacji;
2) bromek tiotropium;
3) β₂-mimetyk krótko działający - salbutamol;
4) teofilina zastosowana dożylnie;
5) β₂-mimetyk długo działający - formoterol.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj charakterystyczne wskaźniki dla astmy kontrolowanej według Raportu GINA 2006:
1) FEV₁ i PEF < 80% wartości należnej lub najlepszej dla danego chorego;
2) bez ograniczenia aktywności życiowej;
3) obecność w roku tylko 1-2 zaostrzeń;
4) potrzeba leczenia doraźnego ≤ 2 x w tygodniu;
5) przebudzenia nocne z powodu objawów astmy 1-2 x w miesiącu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj średnie dawki wziewnych glikokortykosteroidów wg tabeli dawek równoważnych (GINA 2006):
1) flutikazon > 250-500 µg;  4) dwupropionian beklometazonu > 500-1000 µg;
2) budezonid 200-400 µg;   5) cyklezonid 640 µg.
3) cyklezonid 80-160;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia:
1) ADAM 33 to gen znajdujący się na chromosomie 20p13, który ma znaczący związek z nadreaktywnością oskrzeli;
2) Interleukina 13 i interleukina 4 nasilają syntezę IgE, aktywują komórki tuczne;
3) interleukina 5, podobnie jak inetrleukina 4, ogrywa rolę w różnicowaniu komórek Th-1;
4) na chromosomie 5 znajdują się geny dla IL-3, IL-4, IL-5, Il-9, IL-13;
5) Śródbłonkowy czynnik wzrostowy naczyń (VEGF) nie ma wpływu na grubość ścian dróg oddechowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia:
1) ciężkie zaostrzenia występują tylko w astmie ciężkiej;
2) w ciężkim zaostrzeniu astmy najlepiej rozszerzają oskrzela β2-mimetyki krótko działające podane w nebulizacji lub przez inhalator pMDI ze spejseru;
3) podczas zaostrzenia astmy zagrażającego zatrzymaniem oddychania nie występują świsty i pojawia się bradykardia;
4) dla oceny ciężkości zaostrzenia astmy wystarczy tylko wnikliwe badanie kliniczne;
5) glikokortykosteroidy stosowane ogólnie ustrojowo przyspieszają ustąpienie zaostrzenia, dlatego trzeba je stosować we wszystkich zaostrzeniach poza najlżejszymi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi dotyczące POChP i palenia tytoniu:
1) szansa wystąpienia POChP w ≥ II stadium choroby wg. GOLD wzrasta 2-krotnie na każde 10 lat i z narażeniem na dym tytoniowy;
2) aktualne palenie tytoniu wg badania BOLD w Polsce u mężczyzn wynosi 34%, a u kobiet 21,9%;
3) zaprzestanie palenia tytoniu nie ma wpływu na zatrzymanie postępu POChP;
4) pierwsze narażenie na dym tytoniowy może wystąpić już w łonie matki, kiedy płód jest narażony na metabolity znajdujące się we krwi matki;
5) nie można stosować jednocześnie terapii nikotynozastępczej i bupropionianu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do nałogu palenia tytoniu:
1) powroty do nałogu palenia tytoniu są częste i stanowią one porażkę lekarza lub chorego;
2) uzależnienie od tytoniu niemal zawsze jest chorobą przewlekłą i dlatego wymaga długotrwałego leczenia;
3) uzależnienie od tytoniu jest porównywalne z uzależnieniem od opiatów, amfetaminy, kokainy;
4) leczenie nikotynozastępcze powinno być stosowane przez wiele miesięcy;
5) krótkie, 3-minutowe poradnictwo nakłaniania do zerwania z nałogiem jest skuteczne w 5-10% przypadków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do przewlekłego leczenia POChP:
1) stałe regularne leczenie krótko działającym lekiem przeciwcholinergicznym poprawia naturalny przebieg choroby;
2) zaprzestanie palenia tytoniu zmniejsza ryzyko rozwoju i zatrzymuje postęp POChP;
3) długotrwałe leczenie (do 5 lat) bromkiem ipratropium - lekiem przeciwcholinergicznym - może doprowadzić do rozwoju tolerancji na ten lek;
4) główne miejsce w leczeniu POChP wszystkich stopni ciężkości mają leki rozszerzające oskrzela;
5) wziewne glikokortykosteroidy stosuje się tylko w III i IV stopniu ciężkości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do leczenia POChP:
1) w POChP nie wolno kojarzyć leków rozszerzających oskrzela z różnych grup;
2) bromek tiotropium działa co najmniej 2-krotnie dłużej niż bromek ipratropium;
3) leki rozszerzające oskrzela długo działające wolno podawać tylko w ciężkim i bardzo ciężkim stadium POCHP;
4) wziewne glikokortykosteroidy nie mają pozytywnego wpływu na spowolnienie spadku FEV₁;
5) prednizon powinien być stosowany tylko w zaostrzeniach, maksymalnie do 14 dni.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj nieprawdziwe stwierdzenia:
1) w POChP stwierdza się zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych związane ze wzrostem CRP;
2) wartość FEV₁ i FVC są powiązane z ryzykiem zgonu niezależnie od palenia tytoniu;
3) największe nasilenie duszności w skali MRC (Medical Research Council) oznaczone jest cyfrą 1;
4) zmiany ogólnoustrojowe w POChP to kacheksja, osteoporoza, zanik mięśni szkieletowych, depresja;
5) bromek tiotropium jest lekiem przeciwcholinergicznym krótko działającym podawanym w inhalatorze typu pMDI.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie:
1) ostatnio obserwuje się na świecie spadek umieralności z powodu POChP;
2) chorzy na POChP są obciążeni częstszym wystąpieniem raka niż populacja palaczy bez POChP;
3) wzrasta umieralność z powodu POChP u kobiet;
4) zaostrzenia POChP nie zwiększają kosztów leczenia chorych;
5) POChP w 1990 roku była 6 przyczyną zgonów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi dotyczące leczenia nałogu palenia tytoniu:
1) w teście Fagerströma uzyskanie 7 punktów oznacza duże uzależnienie od nikotyny;
2) gumy do żucia zawierają 2 i 4 mg nikotyny, a maksymalna dawka dzienna wynosi 30 gum - 2 mg i 20 gum - 4 mg;
3) w czasie leczenia bupropionem palenie papierosów jest całkowicie zabronione;
4) nikotyna może być stosowana w formie TTS (przeskórny system terapeutyczny);
5) leczenie nikotynozastępcze w formie TTS należy rozpoczynać od najmniejszej dawki nikotyny i stopniowo ją podwyższać.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do badań wentylacji:
1) test odwracalności obturacji oskrzeli w POChP jest ujemny (tzn. D FEV₁ < 12% - 200 ml);
2) test odwracalności obturacji oskrzeli może także w astmie wypaść ujemnie;
3) nadreaktywność oskrzeli jest charakterystyczna tylko dla astmy, nigdy nie występuje w POChP;
4) w POChP zawsze musi być spełniony warunek FEV/FVC < 70%;
5) w POChP wartość FEV₁ nigdy nie może być większa od 80% wartości należnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie odnoszące się do patogenezy POChP:
1) w patogenezie POChP ważną rolę odgrywają makrofagi pęcherzykowe i limfocyty CD8+;
2) do mediatorów biorących udział w rozwoju POCHP należą IL-4, IL-5 i IL-13;
3) makrofagi pod wpływem dymu tytoniowego uwalniają IL-8, LTB₄, a limfocyty CD 8+ - TNF-a;
4) neutrofile odgrywają rolę tylko w zakażeniach bakteryjnych;
5) neutrofile wydzielają etastazę neurofilową i katepsyny, które odpowiadają za destrukcję miąższu płuc i hiperekspresję śluzu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi dotyczące POChP:
1) stan zapalny nasilany jest przez stres oksydacyjny i nadmiar proteinaz;
2) TNF-a, IL-8, IL-1 i IL-6 nasilają reakcję zapalną;
3) stwierdza się zwiększoną aktywność antyproteinaz, takich jak a₁-antytrypsyna czy elafina;
4) rozkład elastyny przez proteinazy jest cechą rozedmy;
5) nie biorą udziału czynniki wzrostowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe odpowiedzi dotyczące stadium ciężkości POChP:
1) POChP lekka FEV₁/FVC < 0,80
  FEV₁ ≥ 80% wartości należnej;
2) POChP umiarkowana FEV₁/FVC < 0,80
  70% ≤ FEV₁ < 80% wartości należnej;
3) POChP umiarkowana FEV₁/FVC < 0,70
  50% ≤ FEV₁ < 80% wartości należnej;
4) POChP ciężka FEV₁/FVC < 0,70
  30% ≤ FEV₁< 70% wartości należnej;
5) POChP bardzo ciężka FEV₁/FVC < 0,70;
  FEV₁ < 30% wartości należnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do POChP:
1) do rozpoznania i ceny ciężkości POChP zaleca się pomiary FEV₁ i FEV₁/ FVC po inhalacji leku rozszerzającego oskrzela;
2) nie zaleca się określenia stopnia odwracalności obturacji (D FEV₁ do ustalenia rozpoznania lub różnicowania z astmą;
3) charakterystyczne objawy kliniczne POChP to tylko kaszel i odkrztuszanie;
4) ograniczenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe może się rozwinąć bez wcześniejszego kaszlu;
5) trening fizyczny nie ma wpływu na tolerancję wysiłku i zmniejszenie duszności.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do POCHP (wg Raportów GOLD 2005 i 2006):
1) długotrwałe leczenie tlenem > 15 godzin/dobę zwiększa przeżywalność chorych z przewlekłą niewydolnością oddechową;
2) leczenie sterydami systemowymi przewlekle (prednizon 20mg/dz) hamują upośledzoną czynność płuc;
3) przewlekłą tlenoterapię wprowadza się na ogół w ciężkim stadium POCHP z PaO₂ ≤ 55 mmHg lub
SaO₂ ≤ 88 z hiperkapnią lub bez;
4) przewlekłą tlenoterapię stosuje się, gdy PaO₂ ≤ 65 mmHg lub SaO₂ ≤ 92%;
5) nieinwazyjna wentylacja z przerywanym dodatnim ciśnieniem nie wpływa na śmiertelność szpitalną, nie pozwala uniknąć intubacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia nieprawdziwe odnoszące się do POCHP:
1) w zaostrzeniach POChP zaleca się dodanie leku przeciwcholinergicznego do β₂-mimetyku;
2) w zaostrzeniach nie należy dodawać dożylnie teofiliny;
3) wskazaniami do nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej (NIPPV) są: umiarkowana lub ciężka duszność z częstotliwością oddechów > 25 /min. i widoczną pracą mięśni oddechowych;
4) zaostrzenia bakteryjne POChP ciężkie mogą być wywołane przez Streptococcus pneumoniae, Proteus vulgaris, Pseudomonas aeruginosa;
5) wskazaniem do nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej jest zatrzymanie oddechu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia: W ciężkim stadium POCHP należy:
1) włączyć dużą dawkę wziewnego glikokortykosteroidu;
2) najlepiej zastosować kombinację wziewnego glikokortykosteroidu i długo działającego β₂-mimetyku;
3) nie stosować preparatów wolno ujawniającej się teofiliny;
4) korzystne jest włączenie długo działającego leku przeciwcholinergicznego;
5) przed włączeniem wziewnego glikokortykosteroidu wskazane jest próbne leczenie doustnym sterydem.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku identyfikacji Mycobacterium bovis BCG w niepożądanych odczynach poszczepiennych jedynym testem wyróżniającym szczepionkowy gatunek prątków od innych wchodzących w skład kompleksu Mycobacterium tuberculosis jest:

Bakterie z rodzaju Mycobacterium nazywamy „kwasoodpornymi” ponieważ:

Jaki gatunek prątków można wykryć bezpośrednio w materiale od chorego w badaniu genetycznym przy zastosowaniu sondy Mycobacterium tuberculosis complex?

Metoda bakterioskopii plwociny w diagnozowaniu gruźlicy jest:
1) mało czuła;       4) bardzo czuła;
2) wysoce specyficzna;     5) nieprzydatna w diagnostyce.
3) nieswoista;
Prawidłowa odpowiedź to:

Ujemny wynik bakterioskopii w kierunku gruźlicy w trakcie leczenia chorego oznacza, że człowiek:

Hodowla w szybkich systemach oparta jest na:
1) obserwacji metabolizmu w pożywkach hodowlanych;
2) obserwacji makroskopowej wzrostu;
3) obserwacji narastania indeksu wzrostu;
4) obserwacji czasu wzrostu;
5) bakterioskopii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Test ¹⁴C w systemie Bactec-460 TB służy do:

Test niacynowy służy do:
1) odróżnienia mykobakterii atypowych (MOTT) od prątków gruźlicy (M. tbc.);
2) oznaczenia oporności na leki;
3) różnicowania między grzybam,i a Mycobacterium;
4) odróżnienia M. tuberculosis od pozostałych gatunków patogennych;
5) identyfikacji M. kansassi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wynik dodatni w bakterioskopii (AFB+) na obecność prątków kwasoopornych może stanowić:
1) pewne potwierdzenie gruźlicy;
2) wykluczenie gruźlicy;
3) badanie wymagające potwierdzenia w hodowli;
4) badanie definitywnie wskazujące na obecność mykobakteriozy;
5) badanie wskazujące na obecność bakterii Gram ujemnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaki sposób barwienia rozmazów jest swoisty dla prątków kwasoopornych i powinien być zalecany laboratorium przez lekarza podejrzewającego gruźlicę u chorego?
1) metoda Ziehl-Nielsena;   4) metoda Neissera;
2) metoda Giemzy;     5) metoda fluorescencyjna z auraminą.
3) metoda Grama;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż odpowiedzi nieprawidłowe:

O oporności wielolekowej (MDR - multidrug resistance) prątków gruźlicy mówimy wtedy, gdy:

Podaj pełne właściwe określenie pojęcia „gruźlica płuc”. Gruźlica płuc oznacza:

Od wielu lat obserwuje się narastanie oporności Streptococcus pneumoniae na penicylinę. Jaki jest mechanizm rozwoju tej
oporności ?

Do bakterii tzw. „atypowych” wywołujących zakażenia układu oddechowego należą:

Lekami z wyboru w zakażeniach układu oddechowego wywołanych przez bakterie atypowe są:

Wskaż charakterystykę stopnia II A i III A zaawansowania raka płuca niedrobnokomórkowego wg klasyfikacji TNM:
1) T2 N2 M0, T3 N1 M0;     4) T2 N0 M0;
2) T1 N0 M0;         5) T2 N1 M0, T3 N0 M0.
3) T1 N1 M0;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z podanych stwierdzeń odnoszących się do chemioterapii w zaawansowanym raku niedrobnokomórkowym należy uznać za niewłaściwe?

Wskaż, które z twierdzeń dotyczących postępowania w miejscowo zaawansowanym raku płuca, jest niewłaściwe:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do systemowego leczenia niedrobnokomórkowego raka płuca:
1) chemioterapia neoadiuwantowa może być rozważana w stopniu zaawansowania III A;
2) chemioterapia neoadiuwantowa ma na celu tylko zmniejszenie masy guza;
3) chemioterapia neoadiuwantowa to 2-3 cykle dwulekowego schematu;
4) chemioterapia adiuwantowa nie daje żadnych korzyści leczonym chorym;
5) w chemioterapii adiuwantowej można zastosować cisplatynę i vinorelbinę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż niewłaściwe stwierdzenie odnośnie leczenia raka płuca w I (IA i IB) stopniu:
1) operacja w stopniu I powinna być radykalna tzn. marginesy cięcia bez nacieku nowotworowego;
2) zawsze należy usunąć węzły wnękowe i wewnątrzpłucne oraz co najmniej 3 grupy węzłów śródpiersia, zawsze grupę 7;
3) nie ma konieczności usuwania jakichkolwiek węzłów chłonnych;
4) należy raczej wykonać lobektomię a nie resekcję klinową;
5) konieczna jest radioterapia neoadiuwantowa lub adiuwantowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż, które z badań diagnostycznych charakteryzują się największą czułością?

Wskaż niewłaściwe odpowiedzi w odniesieniu do nieinwazyjnych metod oceny zaawansowania niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC):
1) przy podejrzeniu NSCLC kwalifikującym się do leczenia należy wykonać tomografię komputerową klatki piersiowej;
2) rezonans magnetyczny dobrze ocenia stopień zaawansowania choroby w śródpiersiu;
3) u chorych z nieprawidłowym wynikiem PET, przed zabiegiem operacyjnym, należy wykonać dalsze badania śródpiersia;
4) rezonans magnetyczny należy wykonać u chorych z guzem Pancosta;
5) u chorych ze stopniem zaawansowania III A i III B zbyteczne jest rutynowe badanie obrazowe innych narządów niż klatka piersiowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwą odpowiedź w odniesieniu do inwazyjnych metod oceny zaawansowania raka niedrobnokomórkowego:
1) metodą z wyboru do wykluczenia zajęcia śródpiersia jest mediastinoskopia;
2) tomografia komputerowa nie daje fałszywie dodatnich wyników odnośnie zmian w węzłach chłonnych;
3) transtorakalną aspiracyjną biopsję igłową pod kontrolą ultrasonografii wewnątrzoskrzelowej charakteryzuje duża czułość;
4) dodatni wynik PET nie należy potwierdzać badaniem węzłach śródpiersia pobranych metodą mediastinoskopii;
5) u chorych na raka płata górnego płuca lewego często występują zmiany w węzłach okna aortalno-płucnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwą odpowiedź odnoszącą się do postępowania w pojedynczym guzku w płucach:
1) wskazana jest spiralna tomografia komputerowa z użyciem środka cieniującego;
2) chorego natychmiast należy operować bez badań diagnostycznych;
3) nie zaleca się pozytronowej tomografii emisyjnej (PET) u chorych z guzkiem o średnicy < 1 cm;
4) wykonanie rezonansu magnetycznego (MR) jest niewskazane (poza wyjątkowymi przypadkami);
5) choremu należy podać leki przeciwprątkowe przez 2-3 miesiące.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia nieprawdziwe odnoszące się do raka płuca:
1) w Polsce do zabiegu operacyjnego kwalifikuje się 25% chorych;
2) w guzach obwodowych biopsja przez ścianę klatki jest czułą metodą diagnostyczną (czułość 94%);
3) okresowe badania plwociny na obecność komórek nowotworowych są dobrą metodą przesiewową;
4) raki niedrobnokomórkowe stanowią około 80% raków płuca;
5) do raków niedrobnokomórkowych należą: rak płaskonabłonowy, gruczołowy i rak wielkokomórkowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najlepszym zestawem leków przeciwprątkowych dla chorego na gruźlicę i niewydolność nerek jest:

Podaj prawidłowe dawkowanie leków przeciwprątkowych:
1) cykloseryna 15-20 mg/kg/mc; maksymalnie 750-1000 mg/dobę, zwykle wystarcza 2 x 250 mg;
2) pyrazynamid - 15 mg/kg mc/dobę codziennie lub 20 mg/kg m.c. 3 razy w tygodniu zwykle 1000 mg/dobę;
3) rifampicyna - 10 mg/kg mc/dobę codziennie; maksymalnie - 600 mg/dobę u osób > 45 kg; u osób < 45 kg - 450 mg/dobę;
4) klofazymina - 450 mg/dobę;
5) ofloksacyna - po 800 mg dwa razy na dobę lub 1600 mg jeden raz na dobę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj prawidłowe stwierdzenia:
1) jedynym bezwzględnym wskazaniem do stosowania glikokortykosteroidów w gruźlicy jest niedoczynność nadnerczy w przebiegu ich zajęcia procesem swoistym;
2) leczenie gruźlicy u kobiet ciężarnych powinno polegać na podawaniu izoniazydu, rifampicyny i pyrazynamidu, a w przypadku konieczności zastosowania czterech leków - również streptomycyny;
3) rifampicyna jest najbezpieczniejszym lekiem u chorych z niewydolnością nerek, ponieważ jest wydalania z żółcią, a tylko w niewielkiej ilości przez nerki;
4) u chorych zakażonych HIV w fazie intensywnej podaje się izoniazyd, rifampicynę pyrazynamid i streptomycynę, a w fazie kontynuacji izoniazyd z rifampicyną i streptomycynę;
5) u chorych na cukrzycę z powodu zmian naczyniowych na dnie oczu przeciwwskazane jest stosowanie etambutolu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj prawidłowe stwierdzenia odnoszące się do gruźlicy u osoby zakażonej HIV:
1) gruźlica nie należy do chorób wskaźnikowych AIDS (pozwalających rozpoznać AIDS u zakażonego HIV);
2) gdy liczba limfocytów CD4+ jest większa od 500 / µL, gruźlica ma przebieg kliniczny i radiologiczny podobny do obserwowanego w całej populacji i przypomina gruźlicę popierwotną;
3) u osób zakażonych HIV w przebiegu gruźlicy odczyn tuberkulinowy jest zawsze ujemny;
4) zmiany gruźlicze u osób zakażonych HIV w późnej fazie choroby charakteryzują się umiejscowieniem zmian w dolnych i środkowych polach płucnych, często z towarzyszącym płynem w jamie opłucnej;
5) zmiany gruźlicze u osób zakażonych HIV zajmują tylko górne pola płucne z limfoadenopatią.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj objawy wspólne niepożądane, które mogą wystąpić po zastosowaniu rifampicyny, izoniazydu i pyrazynamidu:
1) zmiany skórne;
2) hiperurikemia i brunatno-czerwone przebarwienia naświetlanych części ciała;
3) uszkodzenie wątroby ze wzrostem aktywności aminotransferaz;
4) ostra niewydolność nerek rozwijająca się w ciągu kilku godzin od przyjęcia leku;
5) neuropatia obwodowa - czuciowo-ruchowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Schematy leczenia gruźlicy podporządkowane są kategoriom gruźlicy. Wskaż prawidłowe stwierdzenia:
1) chorych na gruźlicę zakwalifikowanych do kategorii I należy we wstępnej fazie leczyć czterema lekami przeciwprątkowymi;
2) nowe przypadki gruźlicy z ujemnym rozmazem plwociny z wykluczeniem stanów ciężkich należy leczyć trzema lekami przeciwprątkowymi w tym koniecznie streptomycyną;
3) wznowa gruźlicy z dodatnim rozmazem plwociny wymaga w pierwszej fazie leczenia (2 miesiące) podawania czterech leków przeciwprątkowych;
4) chorzy przewlekle prątkujący lub którzy prątkują po zakończeniu ponownego, nadzorowanego leczenia, wymagają leczenia zgodnie z wynikiem wrażliwości;
5) lżejsze postaci gruźlicy pozapłucnej należy w fazie wstępnej leczyć (2 miesiące) czterema lekami przeciwprątkowymi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowe stwierdzenia odnoszące się do obturacyjnego bezdechu podczas snu (OBPS):
1) na OBPS 2- 3 razy częściej chorują mężczyźni;
2) zwiększenie masy ciała nie ma wpływu na wystąpienie OBPS;
3) u chorych na OBPS głównym miejscem obturacji jest nosogardło;
4) u chorych na OBPS głównym miejsce obturacji jest część krtaniowa;
5) łączy wskaźnik bezdechu (AI - Apnea index) oraz okresów spłyconego oddychania na godzinę snu (HI- hypnoe index) (AHI - Apnea+ hypnoe index) u osób zdrowych przekracza wartość 20.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu raka niedrobnokomórkowego w postępowaniu neoadjuwantowym stosuje się od 2 do 4 cykli leków cytostatycznych. Który z tych leków musi być zastosowany?

Wskaż stwierdzenia nieprawdziwe:
1) najważniejszym mechanizmem oporności na antybiotyki jest wytwarzanie enzymów β-laktamaz;
2) β-laktamazy wytwarzane są przez Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Staphylococcus aureus;
3) Pseudomonas aeruginosa nie wytwarzają β-laktamaz;
4) oporność pneumokoków na penicylinę jest wynikiem zmian w białkach wiążących penicylinę;
5) oporność Mycoplasma pneumoniae na antybiotyk wiąże się z obecnością białek wiążących penicylinę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia spośród tych odnoszących się do zapaleń płuc:
1) rozpoznanie zapalenia płuc bez radiogramu klatki piersiowej jest niedokładne;
2) zmiany radiologiczne szczególnie szybko ustępują u osób starszych;
3) na podstawie obrazu klinicznego nie można określić czynnika etiologicznego;
4) na podstawie obrazu radiologicznego można zdecydowanie określić czynnik etiologiczny;
5) zachłyśnięcie jest czynnikiem ryzyka pozaszpitalnych zapaleń płuc u osób w podeszłym wieku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pałeczka Legionella pneumophila:
1) nigdy nie bytuje w glebie, wodzie i systemach kanalizacyjnych;
2) w organizmie człowieka żyje wewnątrzkomórkowo;
3) wywołuje zapalenie płuc, któremu może towarzyszyć wysiękowe zapalenie opłucnej;
4) rzadko wywołuje zakażenia u osób ze zmniejszoną odpornością;
5) wywołuje zapalenia płuc, które nigdy nie doprowadza do zespołu ostrej niewydolności oddechowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zakażenia wywołane przez Chlamydia pneumoniae:
1) często przebiegają z zapaleniem krtani;
2) nigdy nie wywołują ciężkich zapaleń płuc prowadzących do niewydolności oddechowej;
3) zawsze przebiegają z zapaleniem gardła i uszu;
4) poddają się leczeniu antybiotykami makrolidowymi;
5) często dotyczą zwierząt.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowe stwierdzenia odnoszące się do zapaleń płuc:
1) zapalenia płuc wywołane przeze bakterie atypowe poddają się leczeniu cefalosporynami;
2) Mycoplasma pneumoniae nie ma ściany komórkowej i dlatego drobnoustrój nie jest wrażliwy na cefalosporyny;
3) w zakażeniach wywołanych przez Mycoplasma pneumoniae dochodzi do powikłań pozapłucnych z powodu rozsiewu drobnoustroju;
4) w rutynowej diagnostyce zakażeń wywołanych przez Mycoplasma pneumoniae najważniejsza jest hodowla;
5) czterokrotny wzrost miana przeciwciał przeciwko Mycoplasma pneumoniae w ciągu 2-4 tygodni dowodzi świeżego zakażenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe odpowiedzi odnoszące się do pozaszpitalnych zapaleń płuc:
1) zapalenia płuc nigdy nie należy leczyć ambulatoryjnie;
2) Streptococcus pneumoniae jest najczęstszą przyczyną pozaszpitalnych zapaleń płuc;
3) zapalenia płuc można leczyć ambulatoryjnie u osób poniżej 65 roku życia, w dobrym stanie ogólnym, bez obciążających chorób;
4) nigdy nie należy leczyć pozaszpitalnych zapaleń płuc bez oznaczenia lekowrażliowści bakterii;
5) lekiem pierwszego wyboru jest fluorochinolon.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe odpowiedzi odnoszące się do szpitalnych zapaleń płuc:
1) zapalenie szpitalne to takie, które wystąpiło u chorego przebywającego w szpitalu dłużej niż 48 godzin;
2) zapalenia płuc szpitalne nigdy nie są wywołane przez pałeczki Gram-ujemne;
3) zapalenia płuc wywołane przez gronkowce metycylinooporne należy leczyć wankomycyną;
4) Acinetobacter baumani nigdy nie jest przyczyną zapaleń płuc szpitalnych;
5) w szpitalnym zapaleniu płuc należy zastosować tylko fluorochinolon.
Prawidłowa odpowiedź to:

O rozpoznaniu mukowiscydozy u młodego chorego z rozstrzeniami oskrzeli decyduje/decydują:

Wskaż prawidłowe stwierdzenia odnoszące się do Streptococcus pneumoniae:
1) Str. pneumoniae wywołuje zakażenia u osób zakażonych HIV (patogen wskaźnikowy);
2) Str. pneumoniae nie jest patogenem dla osób po splenektomii;
3) około 30% pneumokokowych zapaleń płuc przebiega z bakteriemią;
4) Str. pneumoniae nie daje zaostrzeń POChP;
5) Str. pneumoniae nie jest patogenem dla dzieci.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe odpowiedzi wynikające z polskich badań „Aleksander” odnoszące się do bakterii izolowanych podczas zakażeń dolnych dróg oddechowych:
1) Streptococcus pneumoniae uzyskano z około 30 % izolatów;
2) nie stwierdzono szczepów opornych na penicyliny;
3) szczepy o umiarkowanej oporności na penicylinę zachowują wrażliwość na amoksycylinę z kwasem klawulanowym;
4) nie obserwuje się oporności Streptococcus pneumoniae na makrolidy;
5) szczepy Streptococcus pneumoniae o dużej oporności na penicylinę wykazują wrażliwość na cefalosporyny i makrolidy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż właściwe stwierdzenia wynikające z badań „Aleksander”, a dotyczące zakażeń dolnych dróg oddechowych:
1) bakterią najczęściej izolowaną z dolnych dróg oddechowych (52% izolatów) był Haemophilus influenzae;
2) bakterię najczęściej izolowaną z dolnych dróg oddechowych był Staphylococcus aureus;
3) Moraxella catarrhalis nigdy nie była izolowana z dolnych dróg oddechowych;
4) około 19% szczepów Haemophilus influenzae było opornych na kotrimoksazol i dlatego lek ten jest nieprzydatny w leczeniu empirycznym;
5) Haemophilus influenzae nie jest wrażliwy na cefalosporyny II i III generacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nowa nieinwazyjna metoda diagnostyczna - ultrasonografia wewnątrzoskrzelowa (EBUS) umożliwia:
1) ocenę węzłów chłonnych śródpiersia;
2) ocenę głębokości nacieku nowotworowego;
3) ocenę naciekania tętnicy płucnej;
4) rozpoznanie nadciśnienia płucnego;
5) rozpoznanie krwawienia śródpęcherzykowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do stosowania brachyterapii u chorego na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuc jest:

Test oporności na pyrazinamid można wykonać w laboratorium, które:

Które z metod diagnostycznych stosowane są dla oceny stagingu raka płuca?
1) TK klatki piersiowej;           4) EUS;
2) mediastinoskopia;           5) ślepa biopsja
3) EBUS (ultrasonografia wewnątrzskrzelowa);    opłucnej igłą tnącą.
Prawidłowa odpowiedź to:

W nowych zachorowaniach na gruźlicę BK(+) lub BK(-) z rozległymi zmianami płucnymi lub ciężkimi postaciami gruźlicy pozapłucnej stosujemy:
1) Ryfampicynę, Izoniazyd, Pyrazynamid, Etambutol przez 2 m-ce, a następnie Ryfampicynę, Hydrazyd przez 4 m-ce;
2) Ryfampicynę, Izoniazyd, Pyrazynamid, Etambutol przez 3 m-ce, a następnie Ryfampicynę, Hydrazyd przez 4 m-ce;
3) Streptomycynę, Ryfampicynę, Izoniazyd, Etambutol, Pyrazynamid przez 2 m-ce a następnie Ryfampicynę, Hydrazyd przez 4 m-ce;
4) Ryfampicynę, Izoniazyd, Pyrazynamid, Etambutol, Streptomycynę przez 2 m-ce, a następnie Rifampicynę, Izoniazyd, Etambutol przez 5 m-cy;
5) Ryfampicynę, Izoniazyd, Pyrazynamid, Streptomycynę przez 2 m-ce, a następnie Ryfampicynę, Izoniazyd przez 4 m-ce.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dawka terapeutyczna enoksaparyny (Clexane) w leczeniu początkowym żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u osób bez otyłości wynosi:

Wskaż kryteria kwalifikujące do nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej (NIPPV):
1) umiarkowana lub ciężka duszność, z widoczną pracą dodatkowych mięśni oddechowych z częstotliwością oddechów > 25 /min;
2) zatrzymanie oddechu;
3) senność, zaburzenia świadomości, brak współpracy chorego;
4) umiarkowana lub ciężka kwasica (pH< 7,35) i hiperkapnia (PaCO₂> 45 mHg);
5) niestabilność sercowo-naczyniowa (hipotonia, zaburzenia rytmu, zawał serca).
Prawidłowa odpowiedź to:

W diagnostyce różnicowej zatorowości płucnej należy głównie brać pod uwagę:
1) zapalenie płuc i opłucnej, ARDS;       4) zwłóknienie śródmiąższowe
2) sarkoidozę;          płuc;
3) astmę i przewlekłą obturacyjną chorobę płuc;  5) zespół Churga Strauss.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które nieprawidłowości w badaniach pomocniczych są najbardziej użyteczne w diagnostyce zatorowości płucnej?
1) zmiany takie jak zespół S_IQ_IIIT_III, dekstrogram, niepełny lub całkowity blok prawej odnogi pęczka Hisa;
2) badania radiologiczne klatki piersiowej;
3) arteriografia płucna z wybiórczym podaniem środka cieniującego do prawej i lewej tętnicy płucnej;
4) spiralna tomografia komputerowa z podaniem środka cieniującego do żyły obwodowej (tzw. angio-TK);
5) zakrzepica żył głębokich dystalna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rozpoznanie zespołu obturacyjnego bezdechu podczas snu (OBPS) nie powinno opierać się na stwierdzeniu nie spowodowanych innymi czynnikami:
1) dławienia się lub przerwy w oddychaniu podczas snu;
2) nadciśnienia tętniczego > 140/95 mmHg;
3) nadmiernej senności w czasie dnia;
4) hiperglikemii porannej > 100 mg%;
5) powtarzających się epizodów wybudzenia ze snu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Obturacyjny bezdech podczas snu zazwyczaj nie wiąże się z:
1) BMI < 25 kg/m²;         4) rodzinnym występowaniem;
2) obwodem szyi poniżej 38 cm;   5) alkoholem spożywanym przed snem.
3) paleniem papierosów;
Prawidłowa odpowiedź to:

W zespole obturacyjnego bezdechu podczas snu (OBPS)stosuje się aparaty CPAP. Jego działanie polega na:
1) usztywnieniu gardła;
2) poprawie drożności nosa;
3) wytwarzaniu ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych;
4) podwyższaniu ciśnienia w drogach oddechowych tylko podczas wydechu;
5) wytwarzaniu ujemnego ciśnienia w drogach oddechowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowe stwierdzenia odnoszące się do obturacyjnego bezdechu podczas snu (OBPS):
1) na OBPS 2-3 razy częściej chorują mężczyźni;
2) zwiększenie masy ciała nie ma wpływu na wystąpienie OBPS;
3) u chorych na OBPS głównym miejscem obturacji jest nosogardło;
4) u chorych na OBPS głównym miejsce obturacji jest część krtaniowa;
5) łączy wskaźnik bezdechu (AI - Apnea index) oraz okresów spłyconego oddychania na godzinę snu (HI- hypnoe index) (AHI - Apnea+ hypnoe index) u osób zdrowych przekracza wartość 20.
Prawidłowa odpowiedź to:

Alergiczna aspergiloza oskrzelowo-płucna występuje jako powikłanie:
1) astmy oskrzelowej;
2) alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych;
3) mukowiscydozy;
4) ziarniniakowatości Wegenera;
5) alergicznego zapalenia naczyń z ziarniniakowatością.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do bezwzględnych przeciwwskazań do przeszczepu płuc u chorych na POCHP nie należą:

Najważniejsze kryteria rozpoznania alergicznej aspergillozy oskrzelowo-płucnej to:
1) stwierdzenie astmy atopowej;
2) dodatnie wyniki testów skórnych typu natychmiastowego na antygeny Aspergillus fumigatus;
3) dodatnie odczyny precypitacyjne z antygenami Aspergillus fumigatus;
4) eozynofilia krwi obwodowej;
5) centralne rozstrzenie oskrzeli.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczeniem z wyboru pneumocystozowego zapalenia płuc jest zastosowanie:

W przypadku kaszlu po inhibitorze enzymu konwertującego angiotensynę I do II (ACE) najlepszym postępowaniem prowadzącym do ustąpienia kaszlu jest:
1) zmiana jednego preparatu ACE na drugi np. enalaprylu na peryndopryl;
2) zastosowanie blokerów receptora angiotensyny II (zamiast inhibitora enzymu konwertującego);
3) odstawienie inhibitora enzymu konwertującego angiotensynę I do II;
4) podanie leku przeciwhistaminowego;
5) podanie wziewnego glikokortykosteroidu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka zatorowości płucnej nie zaliczamy:

Nadreaktywność oskrzeli:
1) jest swoistą cechą astmy oskrzelowej;
2) jest koniecznym kryterium rozpoznania astmy oskrzelowej;
3) występuje u zdrowych palaczy papierosów;
4) występuje w lewokomorowej niewydolności serca;
5) jest cechą nie zmieniającą się.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do grupy chorób obejmujących zapalenie drobnych naczyń zaliczamy:
1) ziarniniakowatość Wegenera;
2) chorobę Takayasu;
3) zespól Churg-Straussa i plamicę Schoenleina-Henocha;
4) guzkowe zapalenie tętnic i chorobę Kawasaki;
5) mikroskopowe zapalenie naczyń (MPA).
Prawidłowa odpowiedź to:

Zatorowość płucną należy podejrzewać u chorych z POChP, gdy występuje:
1) pogorszenie duszności wysiłkowej i spoczynkowej przy braku infekcji dróg oddechowych;
2) obniżenie PaCO₂ u pacjentów z hiperkapnią;
3) w zapisie EKG częstoskurcz zatokowy;
4) cechy przewlekłej zakrzepicy kończyn dolnych;
5) nieprawidłowa scyntygrafia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W obrazie HRCT płuc stwierdzono liczne owalne cienkościenne torbiele średnicy 2-12 mm oraz drobne guzki. Jest to obraz charakterystyczny dla:
1) histiocytozy;          4) ostrego zapalenia śródmiąższowego
2) limfangioleiomiomatozy;      płuc;
3) tocznia rumieniowego układowego;   5) ziarniniakowatości Wegenera.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród idiopatycznych śródmiąższowych zapaleń płuc najlepszą odpowiedzią na leczenie glikokortykosteroidami i najlepszym rokowaniem charakteryzują się:
1) zwykłe śródmiąższowe zapalenie płuc (UIP);
2) niespecyficzne śródmiąższowe zapalenie płuc (NSIP);
3) złuszczające śródmiąższowe zapalenia płuc (DIP);
4) ostre śródmiąższowe zapalenie płuc (AIP);
5) idiopatyczne organizujące się zapalenie płuc (COP).
Prawidłowa odpowiedź to:

We wczesnym rozpoznaniu chorób śródmiąższowych największą przydatność wykazuje:

U 40-letniej pacjentki rozpoznano sarkoidozę płuc w I stadium, bez zajęcia innych narządów, z towarzyszącą gorączką, zapaleniem stawów i rumieniem guzowatym. Kalcemia i kalciuria oraz badania czynnościowe płuc były w normie. Jakie postępowanie jest najwłaściwsze?

Do triady Wegenera należą:
1) martwicza ziarniniakowatość górnych i dolnych dróg oddechowych;
2) ostra niewydolność oddechowa;
3) ostra niewydolność nerek;
4) uogólnione martwicze zapalenie naczyń;
5) ogniskowe martwicze zapalenie kłębków nerkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

50-letni mężczyzna z wywiadem przewlekłego zapalenia zatok obocznych nosa zgłasza krwioplucie. W badaniu przedmiotowym stwierdzono owrzodzenie przegrody nosa, zapalenie twardówek, trzeszczenia nad polami płucnymi. Radiogram klatki piersiowej wykazał w obu płucach guzki, nacieki i jamy. Stwierdzono krwinkomocz. Które z badań laboratoryjnych może być pomocne w diagnostyce?

Czynnikami pogarszającymi rokowanie w limfangioleiomiomatozie (LAM) są:
1) obniżenie wskaźnika FEV1/FVC;
2) zwiększenie całkowitej objętości płuc;
3) dominacja zmian torbielowatych w płucach nad rozplemem komórek LAM;
4) wejście chorych w wiek menopauzy;
5) leczenie medroksyprogesteronem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kryteria duże w rozpoznaniu samoistnego włóknienia płuc to:
1) wykluczenie innych przyczyn włóknienia płuc;
2) zaburzenia czynnościowe układu oddechowego;
3) obustronne trzeszczenia typu „velcro” w badaniu przedmiotowym;
4) obustronne zacienienia siateczkowate u podstawy płuc w HRCT;
5) wiek poniżej 50 r.ż.
Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu histopatologicznym wycinka z płuc stwierdzono: wypełnienie oskrzeli, przewodów pęcherzykowych i przestrzeni pęcherzykowych makrofagami z brunatnym barwnikiem w cytoplazmie, w przestrzeni podśluzówkowej stwierdzono naciek zapalny z nagromadzeniem głównie limfocytów i histiocytów, zmianom tym towarzyszy niewielkie ale nie masywne włóknienie wokół oskrzelików - zmiany szerzą się okołoskrzelikowo. Obraz może przemawiać za:

Najskuteczniejszą metodą chemicznej pleurodezy w przypadku nowotworowego wysięku w jamie opłucnej jest:

U 30-letniego chorego z samoistną odmą opłucnej zastosowano leczenie za pomocą drenażu ssącego. Warunkami niezbędnymi do zakończenia takiego leczenia i usunięcia drenu z jamy opłucnej są:
1) rozprężenie płuca w obrazie rtg klatki piersiowej;
2) brak przecieku powietrza obserwowanego w układzie drenażowym;
3) ustąpienie duszności;
4) normalizacja wartości gazometrycznych;
5) normalizacja badań spirometrycznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniami do leczenia operacyjnego odmy opłucnowej nie zagrażającej życiu są:
1) odma krwotoczna;
2) drugi epizod odmy po tej samej stronie klatki piersiowej;
3) pierwszy epizod odmy samoistnej;
4) utrzymujący się przeciek powietrza lub niecałkowite rozprężenie płuca po > 5 dniach drenażu;
5) praca w zawodzie ze zwiększonym ryzykiem odmy (np. nurek, rybak dalekomorski, pracownik huty szkła).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenie:
1) prawidłowo prawa komora serca przylega do dolnej 1/3 przedniej ściany klatki piersiowej;
2) prawidłowo prawa komora serca przylega do dolnej 1/2 przedniej ściany klatki piersiowej;
3) powierzchnia styku prawej komory serca ze ścianą klatki piersiowej jest zmniejszona w rozedmie;
4) powierzchnia styku prawej komory serca ze ścianą klatki piersiowej jest zwiększona w przeroście prawej komory;
5) powierzchnia styku prawej komory serca ze ścianą klatki piersiowej jest zwiększona w przeroście lewej komory.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniami do wideotorakoskopii lub torakotomii w przypadku krwiaka opłucnej są:
1) utrzymujące się krwawienie > 400ml/h przez 2-3 godziny;
2) utrata krwi 200-300ml/h przez 6 godzin;
3) rana klatki piersiowej i duży przeciek powietrza z oskrzeli;
4) uszkodzenie dużych naczyń;
5) podejrzenie tamponady serca.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przyczyną krwioplucia u pacjenta, u którego na radiogramie klatki piersiowej stwierdzono obraz jamy, są najczęściej następujące schorzenia:

Obraz rozedmy brzeżnej w tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości charakteryzuje się:
1) obecnością licznych, podopłucnowych przejaśnień, najczęściej wielkości < 1cm;
2) układaniem się przejaśnień w jednej warstwie pod opłucną;
3) predyspozycją do występowania w dolnych płatach;
4) predyspozycją do występowania w górnych płatach;
5) nigdy nie towarzyszy jej rozedma centropłacikowa ani pęcherze rozedmowe.
Prawidłowa odpowiedź to: